Stadsnieuws.
ïiigszsssden iedsdülingess
WYBEH?
fngezond©!) Mededeelingen
DE VERGADERING DER R.-K. MIDDENSTANDSVEREEN.
a 60 cents per regel.
Het bestuursvoorstel, tot opheffing der vereeniging over te liftoff
gaan, vindt verzet. Een besluit kan niet worden genomen.
Conferentie tusschen bestuur en woordvoerders der vergadering.
Over 14 dagen nieuwe ledenvergadering.
groote doozen
Feestvergadering van de
Haarl. R.K. Ver. v. Gr. Gezinnen
a 60 cents per regel.
inlSuenza en griep
Eerste Lustrum Haarlemsche
Politie-Muziekvereeniging.
De Automatische Telefoon.
P. F. van Slijpe.
De werken aan de Zomervaart.
Nuts Spaarbank te Haarlem.
Ond r voorzitterschap van den h er P. J.
M. van Tetering vergaderde Maandagavond
de R.K. Middenstandsvereeniging, 'ter be
spreking van het bestuursvoorstel, tot op
heffing der vereeniging over te gaan.
De vergadering was druk bezocht, terwijl
zij o.m. werd bijgewoond door verscheidene
EE. HH. geestelijken en den heer Chris Jan
sen, directeur van het Centraal Bureau.
Na opening met den Christelij ken groet,
las de secretaris de notulen, welke onveran
derd goedgekeurd werden.
Onmiddellijk hierna kwam aan de orde
het bestuursvoorstel, tof opheffing der ver
eeniging over te gaan.
De voorzifter hield allereerst een inleidend
woord.
Rede Voorzitter.
Spr. wees er allereerst op, hoe de stem
ming in de vereeniging gelijk is aan die van
d» natuur thans somber, dor en doodsch.
D e toestand i dè vereeniging is echter al-
1 .en aan eigen schuld te wijten, aldus spr.,
hoewel hij dit verwijt niet op de allereerste
plaats aan de aanwezigen wil richten, doch
wenschte, dat zijn woorden doordringen kon
den den harden, ruwen bast van onverschil
ligheid en domheid, die een zeer groot deel
der R.K. middenstanders uit deze stad en
omstreken nog altijd omgeeft en die hun ka
tholieke hart gevoelloos maakt voor de goe
de ingeving en de heilrijke intentie.
Ik wenschte, aldus spr., dat zij toch ein
delijk eens inzagen en gevoelden, dat hier
een, door onze kerkelijke Overheid ge-
wenschte' en verlangde organisatie sterven
moet, dat zij, die in geweten verplicht zijn,
die organisatie niet alleen in stand te houden,
doch zelfs behooren bij te dragen tot en mede
te werken aan haren bloei, er toch van over
tuigd werden, dat zij op de meest onver
antwoordelijke wijze hun plichten te dezen
opzichte verwaarloozen. Doch spr. wil over
dit constante verzet jegens de kerkelijke
Overheid niet langer spreken, waarvoor meer
aangewezenen, n.l. de priesters zijn, doch hij
wil zich liever begeven op het materieele ter
rein, het terrein der stoffelijke belangen,
Wanneer spr. de huidige situatie overziet,
de verhoudingen, de sympathie- en anti-
pathiën. bestudeert en nagaat, dan rijst bij
hem de vraag, of de Katholieke Midden
stand niet zirnde blind is, wanneer spr. ten
minste de gedachte aan verregaande domheid
van dien stand verre van zich wil houden.
Uit den treure toch is gewezen op de ge-
Varen, die het levens- en voortbestaan
van den Middenstand bedreigen en
Spr. noemt enkele dier gevaren als het parti
culier handeldrijven door de regeering, het
stelselmatig negeeren of onmogelijk maken
van publieke aanbestedingen, verhooging
van tarieven, het vormen van permanente
cn prijsregelende commissies, die den han
del onder voogdij brengen en den midden
stander tot ambtenaar degradeeren, enz.
Spr. voorspelt, dat door zelfmoord de mid
denstand ten onder zal gaan. Haarlem, Over-
veen, Bloemendaal en Schoten zou een mach
tig leger kunnen vormen van 1500 R.K. mid
denstanders, doch dit leger,aldus spr., slinkt
weg en verspilt zijn kracht in het vormen
van coterietjes van lafbekkige, kleine mensch-
jes, die niets beters weten en durven te doen
den Katholiekje te spelen in een voor de bui
tenwereld ondoorzichtbaar kokertje en die,
dikwerf zelf te „dom om voor den duivel te
dansen", zich een air pogen te geven door
afbreken, door ridiculiseeren en critiseeren,
zonder zelf ooit eenige positieve daad te
stellen van eenig nut. Wanneer men, aldus
spr., den Katholieken middenstander hier
in deze stad vraagt, waarom hij buiten zijn
aangewezen organisatie blijft staan, dan zal
men nooit of nimmer een „mea culpa" ver
nemen, doch dan richt hij zich op,neemt voor
al een gewichtige houding aan en met een
quasi-deftip; gebaar stort hij in een vloed van
kritiek en in een eindelooze afkammerij over
de negatieve praestaties van die organisatie,
over de onbekwaamheden der Bestuurderen,
over het weinige aanzien en de weinige aan
dacht, die aan deze organisatie geschonken
wordt en stereotype stelt men de vraag
Wat heb ik aan die vereeniging?
Want de doorsnee-Katholieke midden
stander, in plaats van te letten op de ideëele
en moreele belangen, op dë bestaansbelangen,
die zijn behartigd, eischt van zijn organisatie
op het cijfer van den vermenigvuldiger in
betrekking tot het vermenigvuldigtal, (d.i.
zijn betaalde contributie) en ten opzichte
van het product, dat hij van die vereeniging
in klinkende munt trekken wil.
Zietdaar, in den breede geschetst den alge-
meenen kanker onzer Middenstandsorganisa
tie, het absoluut gebrek aan goed doorzicht,
het ontbreken van een breeaen blik.
Spr. vervolgde dan
Waar bleven wij met onze 1500 Katholie
ke middenstanders uit Haarlem en Onge-
vmg?
Waren er dan onder deze 1500 mannen
geen bekwamen genoeg te vinden om een
voortreffelijk Bestuur te vormen?
Doch de bloote waarheid is, dat er onder
die anderhalf duizend slechts 300 leden der
bloedeigen organisatie waren, meest rustende
leden. Van die 300 waren er zeer velen on
bekwaam leiding aan de Vereeniging te
geven. En die wel over de bekwaamheid
daartoe beschikten, bedankten voor de eer.
En ondanks deze feiten durft men nog
eischen aan deze Vereeniging te stellen,
durft men haar nog te becritiseeren en te
ridiculiseeren!.. Laat mij dezen avond maar
eens de krasse waarheid zeggen, immers
Zijn schuld belijden is geen schande en daar
om zeg ik het hier openlijk
Een groot deel, het grootste deel, de beste
elementen van den Haarl. R. K. Midden
stand staan schuldig tegenover het weinig
aanzien, dat zijn organisatie verwerven
mocht, schuldig tegenover het onontkoom
baar besluit, dat hier dezen avond nood
wendig zal moeten vallen, schuldig aan den
dolksteek, die hier de Roomsche organisatie
«het hart wordt toegebracht.
Nieuwe Leiding moest er komen, welker
leden over capaciteiten, over energie en over
kenms beschikten. Katholieke middenstan
ders, die een staat van dienst konden over
leggen, een nieuw Bestuur, waarop geen aan
merkingen zouden kunnen gemaakt worden
en bracht het middenstandsbelang
zou verdedi^e,^ overa[( waar dit pas gaf_
Ik mag dit bespreken, omdat ik mijzelf
buiten de huidige Bestuurssamenstelling kan
houden.
Buiten mijn persoon dan durf ik te zeggen
en niemand zal mij daarin tegenspreken
dat men, buiten aller verwachting om, in dit
Bestuur Katholieke middenstanders heeft
gekregen, zooals gij ze nooit gekregen hebt en
- ik durf er ook aan toe te voegen zooals
gij ze ook nooit meer zult krijgen.
Ik heb u alleen mijn goeden
wil en mijn werklust kunnen geven. Ik
val dus buiten dat kader en ik heb het te
voren aan Uwen Geestelijken Adviseur en
aan den Directeur van uw Centraal Bureau
ronduit gezegd Ik ben hier in Haarlem
met de aangewezene voor het leiderschap.
Door mijn agressieve gedragingen, door mijn
Brabantsch temperament kan ik hier nooit
een populariteit verwerven, onafscheidelijk
noodig voor bet goed vervullen van het
praesidium, een populariteit, die, ik zeide
het u reeds bij mijn eerste optreden, ik ook
niet zoeken zou, doch ik stelde mij voor mijn
nat u lijk tekort zoo mogelijk aan te vullen
met veel en onvermoeid te v erken voor uw
waarachtige middenstandsbelangen.
Dan ging spr. na, hoe de pogingen van
het nieuwe bestuur, om de vereeniging tot
meer bloei te brengen, gefaald hadden. De
propaganda in Mei leverde geen enkel lid op,
de rondgezonden circulaires hadden eenzelfde
resultaat, de pogingen der geestelijkheid
brachten twee nieuwe leden aan.
Waar bleven nu, aldus vroeg spr., die 1200
Katholieke middenstanders met hun kri
tiek, of, beter gezegd, met hun toetreding,
want met hun kritiek, hun ridiculiseeren,
gingen zij door.... Doch wij tarten hen,
ons ook maar één enkel geval te noemen,
waarin wij van ons optreden af, d.i. van 25
Februari nalatig zijn gebleven, hun midden
standsbelang met de meeste accuratesse te
behartigen. Dat zij ons dan maar in staat
van beschuldiging stellen
Dan gaf spr. aan, wat door het nieuwe be
stuur gedaan was behartiging der midden
standszaken in den Middenstandsraad, het
organiseeren der Hamit, de reorganisatie van
het Adviesbureau, de oprichting van een
eigen orgaan, enz., om verder breedvoerig
te schetsen, hoe ook de pogingen, om uit de
financieele impasse te geraken, mislukt
waren.
De Geestelijk Adviseur had aangeraden,
om naar den Bisschop te gaan, terwijl een
grootere afdeeling aangeboden had, finan
cieel bij te springen, doch het bestuur meende
verplicht te zijn, beide voorstellen van de
hand te wijzen.
Sprekers hoofdbeschuldiging richt zich
tot den Haarlemschen R. K. middenstand
in het algemeen, maar niet verheeld mag
worden, dat ook het vroegere bestuur ern
stig in gebreke en verzuim gesteld moet wor
den.
Spr. vervolgde dan
En dan gaan wij nog voorbij de geringe
en onvoldoende behartiging van het midden
standsbelang, het weinig of absoluut geen
contact houden met de andere middenstands-
vereenigingen in onze stad, met de officieele
lichamen, met de andere Katholieke sociale
en politieke vereenigingen.
Gaan voorbij het niet erkennen als gelijk
berechtigde bestuursleden de voorzitters der
onderafdeelingen, waardoor ook de band der
Moeder-vereeniging met al haar onderdeelen
was verbroken.
Wij laken het voornamelijk in het vorig
bestuur, dat het den treurigen moed heeft
gehad voort te blijven gaan, terwijl de toe
stand reeds hopeloos was, waardoor de finan-
tieele toestand in niet geringe mate is verer
gerd.
Ook te dezen opzichte zullen wij geen
blad voor den mond nemen, al willen wij
nogmaals met nadruk herhalen, dat, wanneer
iemand den val der vereeniging zou willen
wijten aan het vroeger bestuur, dit onjuist
en onbillijk is, het heeft wel aan den val een
ernstiger karakter gegeven.
In plaats van ridderlij k met een bewijs van
onvermogen voor den dag te komen, heeft
het vroeger bestuur telkens gepoogd gaten
te stoppen en heeft daartoe gebruikt mid
delen, die niet door den beugel kunnen.
Zóó benauwd was dit bestuur, om den
waren toestand te openbaren, dat, toen wij
als Reorganisatie-Commissie dat Bestuur een
rapport onder de oogen legden van een bona
fide accountant, waarin de conclusie deze
was, dat de finantieele toestand onhoudbaar
was, dit bestuur ons toen een nota durfde
thuis te zenden, waarin al zijn argumenten
geloochend werden en hijzelf werd voor
gesteld als een onbetrouwbaar deskundige,
die alleen slechts wat beweerde, omdat deze
concurrentie vreesde van het Adviesbureau!
Wanneer leden dubieuze posten ter in
casso aan het bureau toevertrouwden, dan
werd er, zooals tot dusverre bekend is
geworden, voor een bedrag van f 181.20 niet
aan de rechthebbenden afgedragen, doch te
eigen bate aangewend.
Wanneer de administratie, het kan niet
anders dan met stilzwijgend medeweten van
den penningmeester, van de Hanze haalt
f 306.15, toebehoorend aan de aandeelhou
ders van een op zich zelf staande Glasver
zekering en deze aanwendt, om eigen sa
larissen te kunnen betalen, dan weet ik niet,
hoe gij dat noemt.
Wanneer voor 2 4 3 man bij het heengaan
nog rentezegels moeten worden geplakt tot
een bedrag van f 32.20, hoe vindt gij dat
Wanneer de verplichte Hypotheekaflos
sing niet is gedaan, belastingen van 1 a 2 jaar
terug nog moesten worden voldaar, evenzoo
de afdracht aan den Alg. Bond, dan zeg
gen ordelijke zakenmenschen Wat is dat
voor een beheer
Wanneer men de ledenvergadering een
besluit laat nemen voor den aankoop van
een vaandel uit vrijwillige bijdragen en men
komt f 350 te kort, terwijl men niet weet,
hoe de eindjes aan elkaar te knoopen en men
gaat toch maar dat vaandel van f 700 aan
schaffen, dan hebben we ook geen woorden
genoeg om zoo'n beleid af te keuren.
Wanneer men maar, alsof het geld niet
op kan, volop in den duursten tijd allerlei
tafelgerief gaat aanschaffen, messen, vorken,
lepels, champagneglazen, enz. allemaal goe
deren, die alle nog nieuw in de papieren zit
ten en nooit of nimmer gebruikt, ook dan
vragen wij weer, of het beleid in die dagen
zoek was Waarom hebt gij en dit vragen
wij speciaal aan de heeren Hansen en van
Dusseldorp uw medebestuurslid Son-
trop, een vrij eenvoudigen man, eerst laten
teekenen voor f 1000 aan hypothecaire obli
gaties en hem later nog voor f 1318, 96 schil
derwerk laten uitvoeren, waarvan geen cent
bertaald is en van welke beide bedragen de
man misschien nooit of nimmer een cent zal
terugzien
Wij vragen verder aan de beide heeren
Hensen en Van Dusseldorp Waarom heb)
gij beiden bovenaan op de inteekenlijst voor
het nemen van hypothecaire obligaties ge-
teekend resp. voor f 500 en f 250, en door
uw voorgegaan andere middenstanders ver
leid ook te teekenen voor een bedrag van
te zamen een 14 mille, terwijl gij dezen wel
hebt laten storten en zelf hebt gedaan of uw
neus bloedde? Wist gij wellicht toen reeds,
dat het geld gestort werd 4 fonds perdu Ziet
hier, geachte vergadering, onvergeeflijke
daden van uw vroeger bestuur, die gij heden
avond moest weten, want wij wilden niet an
ders dan voor u klaren wijn schenken.
Zoo dadelijk zal de' financieele uireenzet-
ting van onzen penningmeester u nog nader
licht verschaffen.
Maar, laat ik uwe vergadering nu alreeds
zeggen, wij komen met ons voorstel ten einde
raad, wij durven, wij willen, wij gaan niet
verder.
Immers, eiken ditg verder gaan, maakt de
situatie gevaarlijker en ernstiger. Wie uwer
met dezen toe3tand voor oogen de leiding
dezer vergadering op zich durft te nemen,
hij ga zijn gang, doch, weet het wel, gij ten
minste bent thans voikomen door ons inge
licht, gij zult niet telkens weder voor nieuwe
des-iilusies komen te staan, gij zult dan ook
een en ander met uw volle verantwoordelijk
heid te dekken hebben.
Gij zult na al het uiteengezette, wel tot
die overtuiging gekomen zijn, dat ons Be
stuur de kabinetskwestie aan zijn voorstel
moet verbinden en dit in antwoord aan dege-
TABLETTEN
Bij Apothekers
en Drogisten.
nmniimnniiniii|imijn!iii"iimiiiimumn'iimii!inmi»n»n»uin»i»'i»»""»"»"i
- 'rfWtMiHffi '«rv.K.
nen, Ore meenden, dat ons Bestuur zien i.
deze ernstige kwestie t. e. schijnmanoeuvre;
oohield. Wij hebben lang genoeg gewaar
schuwd, dat komen zou, wat niet meer te
vermijden zou zijn.
Spr. besloot zijn inleiding met er nogmaals
op te wijzen, hoe groot de macht van den
middenstand zou zijn, als allen zich maar
wilden organiseeren.
Deze rede werd met applaus begroet.
De financieele toestand.
De penningmeester, de heer H. J. L. Klein
Schiphorst, gaf hierna 'n financieele beschou
wing. Van 25 Februari (optreden nieuwe be
stuur) tot 1 November bedroegen de inkom
sten zoowel als de uitgaven f 7,447,44. De
schulden van het vorig bestuur waren totaal
opvorderbaar f 1,597, 66 aanwezig had moe
ten zi'n verder f 5,383, 43 een achterstallige
schuld van f 952,73 werd overgenomen
totaal-schuld f 7,933,82. In kas en aan vor
deringen was f 351,74 Voor afschrijving van
gebouw en inventaris was niets gereserveerd.
De schuld der vereeniging bedroeg op 1
November 1.1. f 8,060,47. De boekwaarde van
het gebouw is f 34.990,51, van het meubilair
f 1700, van het glaswerk (inkoopsprijs) f 600,
totaal f 37,290,51. Op het gebouw rust een
hypotheek van f 23,500 en een hypothecaire
obligatie van f 13,750, totaal f 37,250. De
laatste 7 maanden is op het gebouw een na-
deelig saldo geleden van f 1,959,97.
De besprekingen.
Over het bestuursvoorstel ontspon zich
dan een langdurige discussie.
De heer HETEM noemde de opheffing
een groote opoffering. Spr. wees er op, dat
dit nog nooit gebeurd is met een werklieden-
vereeniging. Dit is nog meer te betreuren,
omdat bij 'goed willen de vereeniging aan de
spits der Haarlemsche organisatie zpu kunnen
zijn. Spr. vraagt, of de laatste'redmiddelen
uitgeput zijn. Spr. meent, dat ook na ophef
fing de verplichting voor de vereeniging
blijft bestaan, de schuld te delgen.
De heer VAN LIEMT, die namens het
bestuur de sprekers zal beantwoorden, wijst
er op, dat minstens 80% der leden dubbele
contributie zouden moeten betalen voor een
jaar, doch de pogingen daartoe Zijn gefaald.
Gedaan is het alleruiterste het bestuur weet
geen uitweg meer. Er is nu eenmaal geen ge
voel voor organisatie bij de middenstanders.
Als anderen een deugdelijk middel tot voort
bestaan der vereeniging weten, houdt het
bestuur zich aanbevolen.
De heer VAN DEURZEN is van oordeel,
dat de nadeelige exploitatie een gevolg is
van het verder vastloopen der vereeniging,
Spr. had 29 December 1923 reeds geconclu
deerd de vereeniging te laten voortbestaan
als vereeniging met eigen administratie, het
adviesbureau als adviesbureau en het gebouw
als aparte instelling. Spr. meent die conclusies
nu nog te moeten handhaven. De vereeniging
zou dan niet gedrukt gaan onder handelslasten,
voortvloeiende uit de nadeelige exploitatie
van het gebouw.
De VOORZITTER merkt op, dat de zaak
niet zoo eenvoudig is. Het cene is thans niet
meer te scheiden van het andere. Na ont
binding der vereeniging is verder te zien.
De heer VAN LIEMT merkt op, dat de
exploitatie van het gebouw thans een stijgen
de lijn vertoont, maar desondanks zijn uit
de exploitatie van het gebouw niet de lasten
te halen, welkë het opbrengt. De vorige
administrateur heeft bij zijn heengaan ver
klaard, verzekerd te zijn, dat de boelzou
vastloopen.
De heer HOOIJ merkt op, dat het moeilijk
is, in deze vergadering het woord te voeren,
omdat de kabinetskwestie gesteld is. Desniet
tegenstaande zal spr. zich tegen opheffing der
vereeniging blijven verzetten, zoolang hij kan*
Spr. meent, dat versobering in de huishou
ding helpen kan. Spr. wijst er op, dat in de
vorige vergadering toch gunstige perspec
tieven in het vooruitzicht zijn gesteld.
Als middel van versobering noemt spr. bijv.
samensmelting van het Adviesbureau met
andere stedelijke instellingen. Is het niet
mogelijk, de adviezen niet meer gratis te
verstrekken en de incasso-tarieven te verhoo-
gen Spr. hoopt, dat alsnog hedenavond niet
tot liquidatie besloten wordt, maar desnoods
deze zaak nog even aangehouden kan worden.
Zou het bestuur toch heen willen gaan, dan
hoopt spr., dat het bestuur zich met de af
wikkeling der loopende zaken zal belasten.
De heer VAN LIEMT zegt, dat het be
stuursbesluit, tot liquidatie over te gaan, na
rijp beraad is genomen, omdat het bestuur
geen uitweg meer ziet. Spr. schetst de onmo
gelijkheid, het Adviesbureau te scheiden van
de exploitatie van het gebouw. Op het ge
bouw rust een schuld van bijna 38.000.
Wordt dit opgeheven en blijft de vereeniging
voortbestaan, dan blijft die schuld van het
gebouw, (want men krijgt er niet de 38.000
uit) toch rusten op de vereeniging. Uitstel
zal niet baten, want er is geen enkel perspec
tief. Van de obligatiehouders is geen bericht
ingekomen, dat zij genoegen nemen met het
voorstel, twee jaar rente te derven, dus Zij
nemen er geen genoegen mee.
Meer versobering, dan reeds ingevoerd is,
is niet mogelijk.
De heef BRINKMAN vraagt, hoe het
staat met de moreele verplichting, de schul
den, ook na opheffing der vereeniging, te
delgen. Daar niet de helft der leden aanwezig
is, kan toch geen besluit genomen worden,
waarom spr. aanbeveelt, dat het bestuur de
gegeven wenken in overweging neemt.
Het gebouw is het grootste blok aan het
been. Spr. is van oordeel, dat, wanneer het
gebouw verkocht wordt, een eventueel tekort
gaarne door de middenstanders zal worden
gedekt.
De heer VAN LIEMT antwoordt, dat
leden weigeren, dubbele contributie te beta
len, hoewel zij weten, dat daarmee groote
bedragen voor anderen, die zelfs bloedver
wanten of goede vrienden van hen zijn, te
redden. Die groote bedragen betreffen de
hypothecaire obligaties. Gelooft men nu nog,
dat men in de moreele Verplichtingen van
de leden mag vertrouwen Nog beter zou
een eventueele nieuwe vereeniging de moreele
verplichting tot dekking der schulden op zich
kunnen nemen. Het bestuur weet werkelijk
geen enkel middel meer, om de vereeniging
uit de moeilijkheid te redden.
De Zeereerw. Heer rector J. P. J* KOK,
geestelijk adviseur, zegt, dat dit wel het
treurigste feit is, dat hem in zijn adviseur
schap" te Haarlem is overkomen. In deze
vergadering zijn middelen aan de hand ge
daan, welke reeds lang rijpelijk zijn over
wogen. Spr. wijst er op, hoe alles als een
kluwen in elkaar zit en niet is te ontwarren.
De moreele kwestie heeft spr. met zijn ker
kelijke overheid besproken. Maar de vraag
is thans alleen, of we verder mogen gaan nu,
of we ons nog dieper in den put mogen wer
ken. En het ergste is, dat we niet overwonnen
zijn door de vijanden, maar verlaten zijn door
de vrienden.
De moreele verplichting tot oude schuld
delging blijft bestaan, ook voor een eventueele
nieuwe R. K. Middenstandsvereeniging. Spr.
»taat gehot! aan de zijde van het bestuur,
>m tot liquidatie over te gaan, omdat er geen
adding kan komen, omdat alles gedaan is,
rat gedaan kan worden. Ook Monseigneur
teefr dit besluit diep getroffen, aldus deelt
pr. nog mede.
De directeur van het Centraal Bureau, de
ïeer Chris JANSEN is overtuigd, dat, wan-
leer deze vergadering 2 a 3 jaren eerder ge-
touden was geworden, wat gekund had,
■liet de scherpe consequenties van thans
gesteld hadden behoeven te worden.
Alle pogingen zijn gefaald door de schuld
/an hen, die buiten de vereeniging gebleven
zijn.
Spr. steit voor, dat het bestuur eens zal
vergaderen in de komende 14 dagen met
iegenen, die namens deze vergadering het
.voord gevoerd hebben, om te overwegen,
of er nog middelen tot voortbestaan zijn. Spr.
loopt, dar, ris deze vereenigi ig dood zal zijn,
ïij schijndood zal zijn, en reeds den volgenden
lag opnieuw zal blijken te leven.
Vanuit de vergadering gingen hierna nog
stemmen op, om parochieele comité's te
vormen voor het voeren van propaganda.
De heer COBLENS brengt hulde aan het
bestuur voor zijn arbeid, terwijl hij het ten
hoogste laakt in den vroegeren voorzitter en
penningmeester, dat deze in een ingezonden
stuk zich gekant hebben tegen het tegen
woordige bestuur. Spr. hekelt verder de
houding van diegenen, die wel lid konden
worden, doch het niet deden.
De heer HGOY stelt voor, dat de leden
gedurende 6 weken wekelijks f 1 extra stor
ten in de afdeelingskas.
Hierover ontstaat eenige discussie, waarna
besloten wordt, het tot de volgende verga
dering aan te houden.
Ten slotte wordt besloten, dat binnen 14
dagen het bestuur een gecombineerde ver
gadering zal houden met woordvoerders uit
de vergadering, terwijl over 14 dagen een
tweede vergadering der vereeniging zal wor
den gehouden. Het bestuurvoorstel t»t li
quidatie der vereeniging blijft gehandhaafd.
Hierna volgde sluiting der vergade i ig op
de gebruikelijke wijze.
Een zeer belangrijke lezing van
Dr. A. H. M. J. van Rooy.
Vrijdagavond had in den schouwburg aan
den Jansweg de jaarlijksche {eestvergade
ring plaats van de Haarlemsche R.K, Ver
eeniging voor Groote Gezinnen.
Om acht uur was de zaal flink bezet en
heerschte er een gezellige, huiselijke stem
ming.
Onder de aanwezigen merkten wij op le
den van de Tweede Kamer en gemeenteraad
Haarlem, Heemstede en Bloemendaal.
De voorziter, mr. Th. Westerwoudt, open
de de bijeenkomst met den Christelijken
groet en spreekt zijn vreugde uit over de
groote opkomst. Hij betreurt het echter, dat
de eere-voorzitter, die bericht van verhinde
ring heeft gezonden, niet aanwezig is.
Nadat hij met eenige woorden het doel van
dezen avond heeft uiteengezet, geeft hij het
woord aan den spreker van dezen avond,
Dr. A. H. M. J. van Rooy, hoogleeraar aan
de gemeentelijke Universiteit van Amster
dam. 9
Spr. leidt zijn rede in met de verklaring,
dat het hem een groot genoegen is voor de
ze vereeniging te spreken, omdat zij hem om
verschillende redenen zeer sympathiek is.
Niet alleen dat hij zelf spruit uit een zeer
groot huisgezin, doet spr. sympathiseeren
met dezen bond, maar ook in zijn bediening
heeft hij kennis gemaakt met zeer vele huis
gezinnen en hij heeft de ervaring opgedaan,
dat de edelste karakters voortspruiten uit die
gezinnen, die kunnen bogen op een groot
kindertal.
Het is deze sympathie die spr. dwingt
zijn rede een eenvoudig en gemoedelijk ka
rakter te geven en we hebben reden te ver
onderstellen, dat zij daardoor des te inniger
en mooier is geworden.
Spr. stelt de vraag: waaraan het zou liggen
dat in het cene huisgezin waarachtig levens
geluk heerscht, terwijl er in het andere nooit
een blijde lach klinkt. Opperviakte-menschen
brengen dit in verband met de min of meer
stoffelijke welvaart van die gezinnen en er
zijn politieke richtingen, die van deze opper
vlakkige beschouwing partij trekken en er
een fondament van maken voor hunne leer
stellingen.
Spr. hoopt de oorzaken van dat verschil
aan te duiden.
Het leven goed te leven, zoodat het een
weldaad wordt voor geest en lichaam is een
moeilijke kunst, zoowel voor het individu
als voor de gemeenschap.
Er is echter een tekort aan levenstechniek
Er kan geen goede levenstechniek bestaan,
zonder een richten van het leven naar God,
zij is niet mogelijk zonder het vervullen van
Gods geboden.
Dit nader uit te werken is de taak van
den priester.
Daarnaast echter zijn er nog 'veeHandere
zaken, die men in acht moet nemen en die
meestal te veel miskend worden en toch in
nauw verband staan met waarachtig levens-
levepsgeluk.
Zoo wordt o.a. het tempo veel te veel mis
kend. Leven in een rustig tempo is een zeld
zaamheid geworden. De snelheidsjacht van
onze dagen doet haar invloed zoowel in het
geestelijke als in het stoffelijke gelden en
bijgevolg ontmoeten we overal te weinig
diepte. Èr wordt oppervlakkig gedacht, ge-
Werkt en gelezen,
Niet alleen doet deze oppervLkkigheid zich
voelen fn de kwaliteit van het werk, maar
bovendien vergt men veel te veel van li
chaam en geest, iedere kleine vertraging
brengt prikkelbaarheid en als gevolg daar
van ontsta n twist en onecnigheid in de huis
gezinnen. De kleinen, die in dat gejaagde
milieu opgroeien nemen die zenuwachtige
spanning mee het leven in en planten haar
voort in hun gezinnen.
Bovendien waarborgt het onrustig tempo
geen rijke materieele resultaten, Immers,
de aandacht lijdt, er is verbrokkelde oplet
tendheid, men heelt geen bevrediging van
zijn arbeid, men is voortdurend onvoldaan,
en van de naastbcstaanden heeft men geen
belangstelling.
Het gejaagde tempo is wegens alle gees
telijke en stoffelijke gevolgen, de vloek van
onze dagen.
Is er echter in een huisgezin een sfeer van
kalmte, dan kan daar waardcering zijn voor
elkaar en voor elkanders werk. Deze rust is
voor het opgroeiend geslacht van onschatba
re waarde.
De kalme werker bereikt meer dan de ge
jaagde zwoeger. Om deze gedachte te be
vestigen, noemt spr. verschillende histori
sche voorbeelden van mannen, die zich nooit
haastten en toch werken hebben voortge
bracht, die het nageslacht met bewondering
vervullen.
Wie nerveus arbeidt verbruikt veel meer
krachten dan voor zijn arbeid noodig is; hij
is een verkwistende werker, hij verliest zijn
krachten en spoedig komt de uitputting.
Nogmaals wijst spr. op den bron van rust,
n.l. God, en hij haalt de woorden aan van
den tot rust gekomen „Lebemann" den H.
Augustinus, die kon spreken uit ondervin
ding'. „Mijn hart is onrustig, tot het rust in
U, mijn God!"
De tweede wet, die wij in het oog dienen
te houden, is de wet der goede orde.
Materieele wanorde h<fèft meer leven.de-
luk verwoest, dan men oppervlakkig wel zou
denken. Bewaar de orde, opdat de orde u
beware. Wil een werk slagen, dan moet dit
geschieden met orde, anders wordl er veel
tijd en kracht misbruikt en het duurt veel
I langer, daar men veel tijd verloren laat gaan
I door het zoeken naar huisraad, gereedschap
of boeken. Daarbij geven we voedsel aan er-
kan men et best bestrijden door het gebruik
d r Sanapirln-tabletten Mijnhardtj. Koker
75 ct. Bij apoth. en drog.slen
gemis cn geprikkeldheid. De verschillen
de bezigheden moeten zóó verdeeld worden
dat ze behoorlijk voltooid kunnen worden:
dit eerst is woekeren met den tijd. Daarbij
moet er gelet worden op de kleinigheden
daar deze het begin en het einde zijn van
alle groote dingen.
Dan is er nog een wet, waarop spr.' wijst,
in verband met een waarachtig levensgeluk,
n.l. de wet van den eenvoud. Hiervoor haalt
spr. de woorden aan, die prof, Pel 25 jaar
geleden sprak: „Leveneenvoud staat gelijk
met minder verplichtingen en minder of
fers", en nu, na een kwart eeuw, vreest spr.
dat de woorden van een vooraanstaand
Duitsch journalist waarheid beginnen te
worden: „Het geheele menschdom leeft bo
ven z'n stand".
Biina alles is klatergoud, zoowel woningin
richting als de smakelooze sieraden, sensa-
tieboeken, rolprenten, danslokalen en varie-
té's en men kent bijna niet meer de bekoring
van het stille, eenvoudige leven thuis, men
kent niet meer het rustig lezen in de wer
ken der grootmeesters van de wereldlitera
tuur, men kent niet meer de schoonheid en
den vrede der natuur.
Eenvoud echter maakt het leven dieper en
voert tot concentratie der zintuigelijke ver
mogens, eenvoud brengt rust in geest en ge
moed.
Ten slotte wijst spreker op een boekje van
den pater Dominicaan v. d. Tempel: „Le
vensgeluk door levenseenvoud", en hij zegt
dat hij dit in ieder huisgezin zou wenschen.
Wij hopen echter dat er naast dit boekje
ook een brochure het licht zal zien, welke
de rede bevat, welke prof. van Rooy Vrijdag
avond sprak. We gelooven, dat daarmede
onnoemelijk veel goed zou gesticht worden.
Tot slot merkt spr. op, dat wie niet de
kracht heeft eenvoudig te zijn, nooit een
volwaardig mensch wordt. Zonder eenvoud
is geen levenstechniek denkbaar en deze
moet er zijn in de gezinnen.
Gezinnen zijn de cellen die het organisme
der maatschappij opbouwen. Als wij in onze
gezinnen niet miskennen de wetten van het
tempo, de orde en den eenvoud, dan zal de
herinnering aan het vroegere huiselijke le
ven voor de kinderen een steun zijn in de
levenszee.
Een langdurig applaus vertolkte de dank
baarheid van de aanwezigen voor deze
mooie lezing, die een weldaad genoemd kan
worden, voor Allen die haar hoorden.
Vervolgens nam de voorzitter nog even
het woord om nader uiteen te zetten wat
het doel en streven der vereeniging is. n.l.
het geven van moreele en zoo noodig stof-
felijken steun aan groote gezinnen.
Spr. sloot zijn uiteenzetting met den
wensch, dat hedenavond velen aangespoord
zouden zijn lid te worden.
Nadat het muziek-enscmble de Krekels een
paar gezellige wijsjes had doen hooren, wer
den er nog eenige tnooie liederen gezongen
door het vocaal-kwartet Euphonia, waarvan
we vooral noteeren: „Wiegenlied" van Mo
zart en „Die Versper" van Beethoven. Het
laatste is een typisch voorbeeld hoe Beet
hoven de eigenaardigheden van vocale mu
ziek vaak uit het oog verloor, waarmede hij
de eischen voor een goede uitvoering niet
eenvoudiger maakte. Het is echter een
groote verdienste van dit kwartet, dat het
niets verloren liet gaan van dc ontroering
der twee slotregels:
„Still, nur sonst hort ihr's nicht...."
JJe drie slotnummers, die een meer humo
ristisch karakter droegen, vielen zeer in den
smaak der aanwezigen en vooral het loegiftje
„O Pepita" gaf blijk van de mondvaardig-
heid der zangers. Daar na afloop van het
laatste nummer het publiek in blijde stem
ming de zaal reeds begon te verlaten, was
de voorzitter niet meer in de gelegenheid
zijn welgemeenden dank uit te spreken je
gens allen die aan het welslagen van dezen
avond hadden meegewerkt, vooral jegens
prof. van Rooy, wiens rede nog langen tijd
haar invloed zal laten gelden, maar ver
volgens ook jegens het muzlek-ensemble
„De Krekels", die zoozeer de gezelligheid
in de zaal verhoogde, en het vocaal-kwartet
„Euphonia", dat het meer ontspannende ge
deelte van den feestavond op een hoog peil
heeft gebracht.
De Haarlemsche Politie-muziekvereeniging
vierde Zaterdag haar eerste lustrum. Zoo
als te begrijpen valt is den eerste herdenking
niet onopgemerkt voorbijgegaan.
Vandaar dan ook dat de gegeven feest
avond een meer dan feestelijk karakter
droeg.
Een lustrum, en vooral het eerste, heelt
altijd iets aparts en met voldoening wordt
dan terug gezien, op den dag, dat de ver
eeniging in het leven werd geroepen. Dan
gaan de bctreffenden nog eens den loop dei
vijf jaren na, en overwegen niet alleen dc
behaalde successen, doch ook de verschil
lende tegenslagen welke zij in dien tijd heb
ben doorgemaakt. Dit memoreerde dan ook
de voorzitter van de muziekvereeniging, de
heer H. Plant, in zijn openingswoord na
eerst alle aanwezigen, en dit waren er ve
len, te hebben welkom geheeten. Spr. deel
de hierbij verder nog mede dat de burge
meester, de beschermheer der vereeniging,
verhinderd was, en betuigde tevens zijn
spijt dat ook de eere-voorzitter, de heer
H. Tenckinck bericht van verhindering ge
zonden had.
Van de hierna, door den voorzitter gege
ven gelegenheid aan personen die nog liets
wilden zeggen, werd een druk gebruik ge
maakt.
Vooreerst namens het Ulrechlsche politie
corps, waarbij de afgevaardigde, onder waar-
deerende woorden een fraaie bloemenmand
aanbood, vervolgens door den voorzittci
van de afd. Haarlem van den Algemeenen
Bond van Politie-personeel in Nederland,
die namens het bestuur een herinnerings
medaille overhandigde. Een zelfde blijk van
waardeering onder soorgelijke bewoordin
gen, werd eveneens overhandigd door den
afgevaardigde van het Leidsche Politie-
muziekgejrelschap. Namens de afdeeling
Haarlem van den bond van hooger politie
personeel, en van de Haarlemsche politie-
sport-vereeniging werden vergezeld van har
telijke toespraakjes, bloemstukken overhan
digd. De geschonken medailles, alsmede die
welke in het afgeloopen jaar op verschillen
de concousen door dc vereeniging gewon
nen waren, werden tegelijkertijd aan net
vaandel gehecht.
Telegrammen van gelukwenschen waren
ingekomen van den hoofdcommissaris van
politie te Utrecht; van het Amsterdamsche
politiecorps; van de Rotterdamschc polflie-
muziekvereeniging, en van den heer Jae.
Smits, als belangstellend particulier.
Het officieele gedeelte van den avond was
hiermede geëindigd en werd begonnen raet
hel afwerken van hel samengestelde mu
ziekprogramma, onder leiding van den emi-
nenten directeur van het corps, den heer
R. van 't Hoff.
Dat aan de keuze van de muzieknummers
voor deze gelegenheid, een bijzondere zorg
was besteed behoeft zeker wel geep betoog,
evenmin wat betreft dc uitvoering ervan,
en al is dan ook het geheel, niet volmaakt,
zooals de voorzitter nog opmerkte, wij kun
nen niettemin hoogst tevreden zijn, over
hetgeen, dezen avond is gepresteerd. Dc
langdurige applauzen golden dan ook zoo-
wei den dirigent, als de musici.
Voor het welslagen van den avond wera
echter ook, voor een niet gering gedeelte
bijgedragen door den heer Jac. Kolderie,
cabarettier, die het fleurige gedeelte van
het programma voor zijn rekening had ge
nomen. De prettige wijze waarop hij zijn
repertoire onder de aandacht van zijn toe
hoorders wist te brengen, alsmede de ma
nier waarop hij met het auditorium rond
sprong, deden hem al direct contact met de
zaal krijgen. Jammer was het evenwel dat
zijn stem niet van eenzelfde volumen was als
de muziek van het corps, en zijn partner
aan de piano, zijn best scheen te doen, net
ontbrekende aan te vullen Dit deed veel
verloren gaan van zijn alleszins op peil
staande repertoire. Het aandachtig toeluis
terende publiek betoonde zich niet ondank
baar voor de geschonken afwisseling, en
uitte dit door een spontaan applaus.
Te betreuren viel het, dat deze feestavond
waarop overigens geen wanklank werd ge
hoord, eenige jongelui door hun. laten wij 't
woord a 1 te ergelijke luidruchtigheid, de
feestviering voor velen poogden te beder
ven.
Zij zaten echter te dicht bij het vuur, in
casu de „sterke arm" om hun voornemen tot
een goed? einde te kunnen brengen.
Dit intermezzo verhinderde echter niet
dat de feestelijke herdenking van het eerste
lustrum der Haarlemsche politie-muziek
vereeniging uitstekend geslaagd mag worden
genoemd.
De geheele week zal in de hal van het
postkantoor te Heemstede een beambte van
den technischen dienst aanwezig zijn om
de Heemsteedsche abonné's, die op den 15en
van deze maand op het automatische net
worden aangesloten, van voorlichting te die
nen bij de ingebruikneming van hun nieuw
toestel.
De beambte had het gisteren niet erg druk.
Zoo nu en dan kwam er eens iemand naar
binnen wandelen om de behandeling van het
nieuwe toestel te zien demonstreeren, om
vervolgens met een gebaar van „ja juist,
dat had ik al dadelijk begrepen," weer heer>
te gaan.
Toch zouden wij den telefoon-abonné's
met nadruk willen aanraden om van deze
gelegenheid gebruik te maken, en niet te
wachten tot het „eenmaal zoo ver is." Een
bezoek aan het Heemsteedsche postkantoor,
waar een vriendelijke beambte de meest
uitgebreide inlichtingen geeft, zal zeer veel
last en storingen voorkomen. En waar het
hier de indienststelling van een geheel nieuw
systeem betreft, waarbij storingen den eersten
tijd nu eenmaal onmogelijk vermeden kun
nen worden, is het van groot belang, dat de
abonné's die onvermijdelijke storingen niet
uitbreiden door een onoordeelkundig ge
bruik van het toestel, doch dat zij integendeel
medewerken, om ze zooveel mogelijk te
beperken.
In de hal van het postkantoor te Heem
stede nu, heeft men twee telefoon toestellen
van het automatische model geïnstalleerd,
welke verbonden zijn met de Centrale. Onder
„leiding" van den beambte kan men nu met
het eene toestel het andere opbellen.
Men neemt dus de telefoon van de haak.
houdt deze aan het oor en wacht tot een eigen
aardig zoemen hoorbaar wordt. Zoodra dit
wordt gehoord, is aansluiting met de Cen
trale verkregen en geeft men door middel van
de schijf aan, welke nummer wordt verlangd.
Belt nu een Heemsteedsche abonné iemand
op, die eveneens in die plaats woont en wiéns
telefoonnummer dus met de cijfers 2 en 8
aanvangt (28 duizend zooveel), zooals nu in
het postkantoor aldaar het geval is, dan is de
verbinding spoedig tot stand gebracht en
hoort men het bekende geluid, dat bij korte
tusschenpoozen hoorbaar is en bewijst dat de
aansluiting is tot stand gebracht en de schei
van het toestel aan den anderen kunt afgaat.
De twee eerste cijfers bepalen waar ae aan
sluiting plaats heeftwaar nu alleen Heem
stede voorloopig nog maar automatisch wordt,
moet de verbinding met abonné's in Haar
lem, Aerdenhout, Bloemendaal, enz. nog
via een telefoniste geschieden.
De Heemsteedsche abonné geeft thans ge
woon met de roteerendc schijf aan met welk
nummer hij wenscht te spreken is het een
Haarlemsch nummer dan komt hij in fi
guurlijken zin terecht bij een telefoniste (de
eerste twee cijfers hebben hier den weg ge
wezen) en herhaalt hij aan deze het nummer,
waarmede hij aansluiting wenscht.
Is de abonné aan den anderen kant in
gesprek, dan bemerkt men zulks dadelijk
door een met korte tusschenpoozen hoor
baar zoemen het heeft wel wat gemeen met
langzame Morse-seinen (strepen). In dit
geval hangt men de hoorn aan den haak, daq
is de verbinding weer verbroken. Hierop
dient men in het begin te letten wanneer
men de telefoon op den standaard ligt of aan
den haak hangt is de verbinding verbroken.
Dit allés kan men in Heemstede proef
ondervindelijk nagaan. Wij hebben ook eens
geprobeerd en raden nu alle abonne s in
Heemstede aan, het ook eens te doen dan
staat men er niet meer vreemd tegenover.
Men begaat niet zoo licht meer een fout en
werkt op die manier mee, dat de overgang
van de gewone naar de automatische telefoon
plaats grijpt, zonder dat men zichzelf en den
telefoondienst allerlei onaangenaams op den
hals haalt.
In aansluiting op ons bericht van Wocnsaag
waarbij wij het portret gaven van den ver-
trekkenden directeur van het Stads Armen-
en Ziekenhuis, den heer P. F. van Slijpe,
kunnen wij nog mcdedeelen, dat het op 1
December a.s. juist 16 jaren en 9 maanden
geleden zal zijn, dat hij deze betrekking be
kleedt. De oorzaak van zijn vertrek is zijn
gezondheid, welke hem noopte in het be
lang der inrichting, om deze zoo hoogst nut
tige werkkring te verlaten. De heer van
Slijpe, die voorheen directeur was van het
Doorgangshuis voor verwaarloosde jongens,
„B'eekziclit" te Epc, had evenals daar, een
zeer verantwoordelijke positie. De nauwge
zette wijje, waarop hij zijn taak opvatte,
deed hem bemind zijn, zoowel bij verpleeg
den, als bij het personeel.
Ook op het gebied van de drankbestrij
ding heeft de heer van Slijpeu veel, gear
beid.
In verband met de werken aan de Zamef-
vaart is het verkeer in de richting van Am
sterdam gestremd en word! door het Bavo-
dorp, langs de Emostraat, geleid.
Om het ongewone van dezen weg vergis
sen zich veel automobilisten en motorrijders
in de richting, welke zij nemen moeten,
hoofdzakelijk bij het plantsoen in de Emo
straat.
Wanneer het verkeer langs de Zomervaarl
nog eenigen tijd gestremd blijft, zou het wel
aanbeveling verdienen, bij bet plantsoen aan
de Emostraat tijdelijk een bord te plaatsen,
dat dc richting duidelijk aangeeft.
Vergelijkend overzicht over Oct. 19241923.
Aantal behandelde posten 7141 (vorig
jaar 3620); aantal inlagen 5260 (v j. 2208);
aantal terugbetalingen 1881 (v j. 1412);
ingelegd 245.941 3214 (v j. 267.436.33)4);
terugbetaald f 276.305 82)4 (vorig jaar
229.377.65)4); minder ingelegd 30364.50,
(v.j. meer 38058.68; aantal nieuwe boekjes
184 (v, j. 176); aantal afbetaalde boekjes 76
(v, j. 72); spaarbusies op 31 October 1924
in omloop 1398; geledigd in October 1924
244 busjes, met totaai 3318.91; aantal
boekjes in bewaring op 31 October 1924 328.
