ivm
hI
ELCK WAT WILS
TREKJES
Derde blad.
Zaterdag 22 November
BINNENLANDSCH NIEUWS.
De politie te Deventer.
Bouwkapitaal.
VERKEER EN POSTERIJEN.
De Reichsmark.
LUCHTVERKEER.
Het Pander Baby-vliegtuig.
Een vlucht Engeland-Engelsch
Indië.
No. 374.
MISVERSTAND.
In de bladen kwam onlangs het volgende
bericht voor:
„Ingediend is een wetsontwerp tot ver
dere tijdelijke afwijking van art. 20, le en 2e
lid der Invaliditeitswet.
Bij de gegeven moeilijke tijdsomstandighe
den acht de regeering het gewenscht, om ook
voor 1925 de Staatsbijdrage, bedoeld in art.
20, op te schorten en te volstaan met een
uitkeering over dat jaar van een bedrag
van 1.800.000 als bijdrage in de administra
tiekosten.
De kasstand van het Invaliditeitsfonds ver
zet zich niet tegen deze opschorting. De pre
mieopbrengst alleen zal reeds ruim voldoende
zijn om voor 1925 de te verwachten uitgaven
te dekken.
Evenmin als het voorstel in 1924 gedaan,
heeft het onderhavige voorstel een princi-
pieele beteekenis."
Bovenstaand bericht geeft een onzer R. R.
vakbladen aanleiding om er zich over te ver
wonderen dat hieraan zoo weinig aanstoot is
genomen.
Dat het verleden jaar aldus is gegaan, toen
's Rijks financiën zoo'n treurig beeld vertoon
den is waarlijk al erg genoeg, doch voor 1925
wil het daarvan niets weten en zegt daarvant
ftEn nu voor 1925, nu men mede door de
toepassing van de salarisvermindering aan
ambtenaren, onderwijzers en het overige
personeel in Rijksdienst er toe is
kunnen komen om een sluitende begrooting
te krijgen, nu er dus geen tekort meer is,
nu denkt men er niet aan eens uit te zien
of er op andere wijze bezuinigingen kunnen
worden aangebracht, door b.v. de uitgaven
voor oorlog en marine te verlagen. Of dooi
vereenvoudiging van den departementalen
rompslomp de algemeene onkosten te ver
lagen. Of door de verlaging van de rente
de staatsuitgaven te verminderen, niets van
dat alles. Er is een eenvoudiger, er is een
gemakkelijker middel om de algemeene on
kosten te verlagen, er bestaat zoo iets van
een wet van sociaal belang, van groote so
ciale beteekenis, vooral voor de econo
misch zwakkeren, voor den arbeidersstand.
De Staat heeft de verplichting om de be
staande wetten uit te voeren. Dit brengt
geen bijzondere kosten teweeg, doch ei
vloeien nog eenige millioenen in het laadje
op den koop toe. Daarom werd het voor
stel gedaan om den Staat tijdelijk te ont
slaan van de verplichtingen, hem opgelegd
bij artikel 20 van de Invaliditeitswet, aldus
het Vaderland. „Evenmin als het voorstel
in 1924 gedaan, heeft het onderhavige voor
stel een principieele beteekenis." Dat is
wel gemakkelijk, doch of het juist is?
Wij voor ons denken hierover echter
eenigszins anders, al kunnen wij niet ont
kennen, dat het voorstel zonder princi
pieele beteekenis is, doch wat het wel heeft
is, dat het voor de arbeiders ontzettend
groote practische beteekenis heeft. De toe
passing en de naleving van artikel 20 is
voor den arbeidersstand van groote waarde,
want deze stand ondervindt het, gevoelt
het dagelijks, dat de uitkeering van drie
gulden per week voor man of vrouw en vijl
gulden voor man en vrouw als uitkeering tt
laag is. Dit bedrag hebben wij altijd te laag
gevonden, wij heben echter erbij berust en
ons zelf er mee tevreden gesteld, dat ai
zijn nu de bedragen nog te laag, er toch
een begin moet zijn en wanneer er een
flinke spaarpot is gemaakt, dan kunnen de
uitkeeringsbedragen worden verhoogd.
En om nu tot het benoodigde bedrag
om eenmaal de uitkeering te kunnen ver-
hoogen te kunnen geraken, daarom werd
art. 20 in de Invaliditeitswet opgenomen.
Daarvoor zou 't mogelijk worden een volle
spaarpot te krijgen, doch nu keert men
eenvoudig het bedrag, waarop deze spaar
pot volgens de wet recht heeft, niet uit en
dan dekt men zich, door te zeggen, dat dit
voorstel niet is van principieele beteekenis.
De menschen behouden immers hun 3
en wanneer zij met hun beiden zijn hun
5,uitkeering.
Nog eens, wij denken hierover anders dan
de regeering en de pers, omdat wij er van
zijn overtuigd, dat deze bedragen te laag
zijn."
Hier moet 'n schromelijk misverstand in 't
spel zijn en het is zeer de vraag of de redac
tie van bedoeld vakblad niet voorzichtiger
was geweest, indien zij zich de vraag had ge
steld of haar opvatting over dat wetsontwerp
wel de juiste is, nu van geen enkele zijde
daarop een dergelijke critiek is geleverd.
Zou het niet een beetje „eigenaardig" zijn
waneer de oppositiepartijen maar zonder
eenig kabaal te maken toelieten dat de Re
geering de „Spaarpot" van oude en invalide
arbeiders oppeuzelde?
Als ze aan het onwaarschijnlijke van zoo
iets gedacht had, dan had zij getracht zich
wat beter op dat terrein te oriënteeren wat
niet zoo heel moeilijk is.
In „De Invaliditeitswet" van Mr. Groene-
veld en Mr.' Stemberg vinden we over art. 20:
„In dit artikel is het financiëele stelsel,
hierboven onder hoofdstuk V besproken,
neergelegd Daarin komt tot uitdrukking
het beginsel, waarop de wetgever in 1913
zich gesteld heeft, dat de invaliditeits- en
ouderdomsverzekering te beschouwen is als
een loonregeling, waarbij de middelen tot
dekking der kosten een deel van het
loon opgebracht moeten worden doot
aen, die bij die loonregeling betrokken
rijn, derhalve werkgever en arbeider. Aan
gezien de Staat bij die loonregeling niet
betrokken is, behoort de Staat in de kos
ten der verzekering niet bij te dragen; op
dien grond verklaarde de Regeering zich
tegen een blijvende bijdrage. De jaarlijk-
sche bijdrage door het Rijk gedurende 70
jaar te verleenen, strekt mitsdien slechts
tot dekking van het tekort op den inkoop
ln de verzekering van het tegenwoordige
geslacht (van de verzekerden boven 35 jaar
A. J, L.}.
De bijdrage van den Staat werd inge
volge de berekeningen van Prof. Kluyvet
gesteld op 10.000.000 's jaars, bestaande
uit een bedrag van f 8$800.000 's jaars ter
dekking van de contante waarde van het
tekort, in totaal geraamd op 239.455.000
en een bedrag van f 1.200.000 voor admi
nistratiekosten. Tengevolge van het invoe
ren van een recht op weduwenrente in de
wet, het verlagen van den leeftijd, waarop
de ouderdomsrente ingaat en het stellen
van de ouderdomsrente gedurende het
overgangstijdvak op 3.stijgt het te
kort op den inkoop in de verzekering van
't tegenwoordig geslacht tot 524.303.000,
tengevolge waarvan de jaarlijksche bijdra
ge gedurende 75 jaar, met inbegrip van de
administratiekosten 21.500.000 zal bedra
gen."
Tot zoover de toelichting op art. 20 der
Invaliditeitswet en wat beoogt nu het wets-
onwerp? Niets anders dan een jaar uitstel
van betaling van deze 21.5 millioen, vermin
derd met de kosten voor administratie. De 75
stortingen bestaan zooals voorheen en het is
dus geen wonder, dat tegen een dergelijken
maatregel, die destijds genomen is, om ook
hen die de 35 jaar reeds gepasseerd zijn te
helpen, niet opgetornd wordt.
Men kan natuurlijk voorstander zijn van
een hoogere uitkeering, maar dat heeft niéts
te maken met het ingediende wetsontwerp.
Dat deze gelden nipt zijn bedoeld als een
spaarpot zal nu wel duidelijk zijn, waarmede
dan ook de geheele redeneering van bezui
niging op leger en vloot, opruiming van de
partementale rompslomp, verlaging van
rente e.d., haar grondslag verliest.
Dat zijn heel mooie onderwerpen, maar
kunnen bij dit wetsontwerp moeilijk onder
gebracht worden.
Ik heb gemeend goed te doen op dit mis
verstand te wijzen, want het kan onze so
ciale verzekeringen niet ten goede komen,
wanneer zich daaromheen allerhande legen-
de's zouden gaan vormen.
A. J. L.
HERZIENING UND KEIN ENDE.
Onder bovf st md opschrift bespreekt
de Ned. Nijven.ud de voortdurende wijzi
gingen in onze Arbeidswet waardoor dan vele
werkgevers den tel kwijt zouden raken.
Nu kan men inderdajd van oordeel zijn,
dat de wijzigingen welke er sinds 1919 in de
Arbeidswet zijn aangebracht, voor hen die
de bepalingen dier Wet moeten naleven
eenige moeilijkheden opleveren. Waarom
niet Maar men mag er toch wel bij beden
ken dat het steeds wijzigingen zijn die door
de werkgevers zijn aangevraagd en het ariikel
lezende ontkomt men dan ook moeilijk aan
den indruk, dat het bezwaar minder gaat te
gen de aangebrachte wijzigingen als zoodanig,
dan wel tegen het feit dat deze niet vèr ge
noeg gaan.
Zoo althans versta ik de verzuchting dat
met al die wijzigingen geen afdoende regeling
is verkregen, die dan zou bestaan in een zoo
danige wetswijziging, dat zoo noodig 10
uur per dag en 56 uur per week kan gewerkt
worden.
Heel grootmoedig voegt de Ned. Nijverheid
er dan aan toe, dat het niet de bedoeling is
om een 10 urigen arbeidsdag zonder meer
te verkrijgen, of dat zij elke inmenging van
de Overheid in deze aangelegenheid princi
pieel afwijst, maar dat moet beperkt blijven
tot het voorkomen van exessen, waarvan men
niet kan spreken wanneer gedurende een
zekere periode 10 uur gewerkt wordt.
Het lijkt me niet ongepast naar aanleiding
hiervan eenige opmerkingen te maken zon
der nochtans mijzelf te scharen bij de„weinig
vriendelijke critici" die het Verbond in de
schoenen willen schuiven, dat het „overal
en te allen tijde 10 uur per dag en geen mi
nuut minder gewerkt zou willen zien 1en
zonder te behooren tot hen die van den
8 urigen arbeidsdag een afgod willen maken.
Bij al de waardeering die ik voor een derge
lijken arbeidsdag koester, kan ik er inkomen
dat onder bepaalde omstandigheden een
langere arbeidsdag de voorkeur verdient.
Maar hoe wil de Ned. Nijverheid ruimte
laten om gedurende een zekere periode 10
uur te werken zonder dat er misbruik van
gemaakt wordt?
Laten we maar aannemen, dat het Verbond
waarvan de Ned. Nijverheid de spreekbuis is,
bereid zou zijn om te zorgen dat in eigen
boezem geen onnoodig gebruik dus mis
bruik van een dergelijken maatregel zou ge
maakt worden men moet op d.'t terr i i toch
wel een vreemdeling in Jerusalem zijn om niet
te weten, dat in minder dan geen tijd de norm
van 8 uur naar een van 10 uur zou zijn ver
legd.
En waar is dat noodig?
Dat alleen kan maar beteekenis hebben
zoolang de werkgevers in algemeenen zin
gesptfcken bezwaar maken om overeenkom
stig het bepaalde in art. 28 der arbeidswet
met de vakvereenigingen oveil:g te pligen.
Zou men daartoe komen dan biedt de Ar
beidswet ruimte genoeg om een behoorlijke
regeling van den arbeidsduur te verkrijgen
en gesteld zelfs dat ook dan nog behoefte tot
verruiming zou bestaan, dan zou- wanneer
dat geheel in overleg met de vakvereeniging
ging, nog wel wat te bereiken zijn.
Maar dat is juist het vreemde in deze
geheele geschiedenis men beweert herhaal
delijk, dat de arbeiders zélf begeeren langer
te werken, maar indien dat waarheid zou
zijn, dan is er op den duur geen vakvereeni
ging, die wanneer met haar maar overleg
wordt gezocht haar medewerking tot een
voor het bedrijf passende regeling zou
kunnen weigeren.
Doch dat overleg wil men juist niet ^het
geen toch de eenigst denkbare methode
is om een voor elk bedrijf passende regeling
te verkrijgen, zonder dat anderen er mis
bruik van maken.
Als het waarheid is en waar de Ned. Nijver
heid het zoo stellig zegt moeten we dat wel
aannemen dat zij er geen bezwaar tegen
heeft om 8, 7, of zelfs 6 uur per dag te wer
ken indien zulks mogelijk is, dan moet zij
ook het overleg willen in art. 28 van de
Arbeidswet bedoeld, waardoor ruimte ge
noeg verkregen wordt om in de behoefte
van de bedrijven te voorzien en mocht het
blijken dat er nog moeilijkheden overbleven,
dan was er altijd nog verder te praten.
In elk geval zou er heel wat meer te berei
ken zijn dan met een verminking van de
Wet, waardoor de oude anarchie op dat ter
rein zou terugkeeren en waardoor tevens de
verwijdering tusschen werkgevers en werkne
mers nog grooter zou worden.
A. J. L.
VAN HET EENHEIDSFRONT NAAR DE
GEVANGENIS.
In „Het Volk" van 17 November komt
het volgende bericht voor, afkomstig van
den persdienst van het I. V. V.
De dag waarop de internationale een
heid der vakvereenigingen tot stand komt,
zal de zegepraal der Profintern. (Roode
V akvereenigings-Intemationale) brengen.
Zoo luidt het opschrift van een artikel in
de officieele Kommunistische „Interna
tionale Pressekorrespondenz". Uit het
artikel zelf lichten wij de volgende zin
snede Het eenheidsfront is voor het pro
letariaat een kwestie van leven of dood
Daarom bestaat de belangrijkste taak van
het proletariaat in de komende maanden
in intensiever! arbeid en strijd voor de
eenheid. De dag, waarop wij dit doel
zullen bereiken, zal door ons als dag van
de zegepraal der Profintern. en der Ok
toberrevolutie worden beschouwd.
Het is bekend, dat men over het alge
meen bij het I. V. V. nu niet zoo bijstér is in
genomen met het Russische eenheidsfront,
maar desondanks de onderhandelingen met
„Waarde Kameraden" niet durft of wil ver
breken.
Het moet dan ook erkend: „Er zit wel
perspectief in deze communistische bewe
ging." Afgezien van de openlijk afgekondig
de „cellenbouw", toonen de Russische
vrienden ook een zeldzame waardeering
voor de inzichten van anderen, die van de
socialis'en niet uitgezonderd.
In hetzelfde nummer van „Het Volk"
wordt weer eens aandacht daaraan geschon
ken en een brief besproken, die in vele
exemplaren onder de arbeiders van Moskou
is verspreid, afkomstig is van een arbeiders
groep en door publiciteit een einde hoopt
te maken aan de gruwelen, door Russische
overheidsorganen aan de arbeiders meest
socialisten gepleegd.
Zij protesteeren tegen de behandeling,
die de gevangen arbeiders in Georgië onder-
gaan.
Niet alleen, dat ze aan een hongerkuur
„■n'-deri ordorworoen maar men weigert bun
zelfs te geven wat door kennissen van de
slachtoffers wordt toegezonden.
„De gevangenen worden in de gevangenis-
evem rfomnrfeld en rfesla^en «taat er letter
lijk, kortom, men staat verbaasd over de
wreedheid, waarmede van overheidswege
de meen in a van „andersdenkenden wordt
„geëerbiedigd".
Het aantal gevangenissen is dan ook on
voldoende om allen behoorlijk" onderdak
te verschaffen, zoodat kazernes en andere
groote gebouwen benoodigd zijn om al die
pn':+ieke misdaditfers op te nemen.
Bij het overbrengen van de eene naar de
andere gevangenis past men vaak de even
goedkoope als eenvoudige methode toe, om
ze maar gewoon neer te schieten.
Dat is dan het echte, zuivere socialisme,
waarbij die gewone S. D. A. P.-ers bij ons
nog maar onnoozele prutsers zijn.
7nodat men er. apes biieengenomen toch
paf van moet staan, hoe de voormannen
van het I. V. V. nog een postzegel over heb
ben voor dergeliike kameraden". Maar men
verwondert zich toch nog méér, als men
bedenkt, dat de socialisten maar niet in
zien, dat zii zelf den weg bereiden voor de
zegepraal der communisten.
TV eeni<is'te methode nn' den invloed van
Moskou te ontgaan is gelegen in een bre
ken met het verleden en dus de verlooche
ning van den klassenstrijd met de daaraan
denaard rfaande ophitsing.
Dat kunnen ze toch nooit van de com
munisten waarvoor nu eenmaal niets tc
drl is winnen en practisch is er vo-ral
voor de vakbeweging met dien klas
senstrijd trch niets aan te vangen.
Dat onder inde., zij dagelijks, maar h't
spreekt nog duidehiker bij het streven naar
bedri'fsorganisatie. die in welken vorm
men haar ook denkt de tegenovergestelde
pool van den klassenstrijd is.
De laatste maakt de eerste onmogelijk en
men baant bovendien den weg voor de
„waarde" kameraden uit Moskou.
Via het eenheidsfront in de gevangenis of
aan den paal; waarlijk er zit wel perspec-
tief in!
Zoodat zelfs de socialisten en zeker de
socialistische vakbeweging tot het inzicht
zou kunnen komen, dat al wat mogelijk is.
gedaan moet .vorder om den haat en d„ on
tevredenheid over al'es en nog wat weg te
nemen Inolaats van haar maar steeds aan
te wakkeren.
Waar dan nog bij komt, dat men zoo
zachtles aan ook in de socialistische vak
beweging wel tof de erkenning moet komen,
dat do beweging niet wordt
naarmate er meer ontevredenheid heerscht,
want was dèt het geval, den leefden we
ste'lig op vakvereenigingsgebied in een tijd
vak vaö hoogconjunctuur
A. J. L.
BAKKERSiyACHTARBEID.
Het orgaan van onzen R. K. Bakkersge-
zellenbond neemt een artikel over van den
heer Jac. v. Oosterom, secretaris van den
R. K. Bakkerspatroonsbond te Rotterdam en
voorkomende in de „R. K. Bakker."
„Bij ons, dat is in Rotterdam, staat vast,
dat we in geen geval den nachtarbeid weer
terug mogen hebben. We weten te goed wat
het is. Maar dan oor alle actie, die wanneer
ze verlengd wordt, ons dien ongewenschten
toestand weer terug bezorgt, vermeden.
Geeft men den patroon de vrijheid, om
's nachts te werken, dan zullen er zijn, die
daar gebruik van maken en door de minder
nauwkeurige controle op de naleving van 't
verkoopverbod, zullen ook anderen gedwon
gen worden in den nacht te gaan werken of
het hun personeel/te laten doen. De Nederl.
Bakkersbond vraagt immers al voor bakke
rijen waar gezellen werken (twee is dus al
genoeg) drie uur voorarbeid. Is het dan niet
beter 's avonds maar te beginnen, dan be
hoeven ten minste de vrouwen van nacht-
slaven haar nachtrust niet te onderbreken,
wanneer de man, die om een of twee uur na
middernacht op zijn werk moet zijn, als een
dief in den nacht zijn huis verlaat.
krijgen dan weer al de ellende aan den
nachtarbeid verbonden. Neen, in den catechis
mus voor den katholieken patroon staat nog
steeds, dat wij den gezellen een menschwaar-
dig bestaan moeten mogelijk maken. Daarom
alle actie, die al is 't slechts in de verte een
perspectief opent, waar de nachtarbeid weer
te voorschijn komt, dient geweerd. Alleen
vragen wij voor hen, die het nog niet heb
ben, een aanvangsuur van vijf, maar ook an
ders niets."
Het deed ons natuurlijk deugd, betoogt bo
vengenoemd orgaan, dat de Rotterdamsche
leden van den R. K. patroonsbond zich zoo
beslist verklaarden, tegen het drijven naar
wederinvoering van den nachtarbeid.
Als maar eenmaal de oogen open gaan,
zullen er wel meer patroons in de gaten krij
gen, wat eigenlijk de door de patroonsbon
den gevoerde agitatie tot gevolg zal heb
ben. Want in tegenstelling met de houding
door de R. K. Rotterdamsche patroons
aangenomen, heeft het centraal bestuur van
den Nederlandschen Bakkersbond besloten,
een schriftelijke stemming te laten houden
over de vraag, of de leden van dien bond
voor of tegen patroons vrijheid in de bakkerij
zijn.
Dat is nu de bond, die in 1916 in zijne
centrale bestuursvergadering besloot met
68 stemmen voor en 2 tegen, stappen te doen
om afschaffing van nachtarbeid te verkrijgen
En nu.op de meest slinksche en sluwe
wijze de gezellen den nacht weer in wil
sturen.
JUBILE-REIS ROME 1925.
Men deelt ons mede
Zooals reeds is gemeld, werd eenige maan
den geleden door Mgr. Diepen als secretaris
der vergaderingen van 't Doorluchtig Neder-
landsch Episcopaat aan den voorzitter van
het Comité van Nederlandsche Bedevaarten
namens het Doorluchtig Episcopaat de vraag
gericht, of het Comité der Bedevaarten be
reid zou zijn een Nederlandsche bedevaart
te organiseeren in het Jubiléjaar 1925. Te
vens zou dan naast het bestaande comité
worden benoemd een eere-comité.
Bovenbedoeld Comité verklaarde zich
bereid. Dientengevolge werd officieel dit
Comité aanvaard door het Pauselijke Comi-
tato Centrale per 1' Anno Santo te Rome en
als Nederlandsch Comité benoemd.
Het Comité bestaat uit de volgende hee-
ren
Mgr. A. Mutsaers, 's-Hertogenbosch, pre
sident.
J. J. de Graaf, deken, Delft, vice-president.
Jos. Steinweg, Delden (O.), directeur.
Ernest Laane, Bergen op Zoom.
Mr. A. J. M. J. baron van Wijnbergen,
Utrecht.
Jhr. mr. Ch. Ruijs de Beerenbrouck, 's-
Gravenhage.
H. A. P. C. van der Waarden, deken,
Almelo.
J. H. B. J. Looijmans, rector, Breda.
Mr. Frans Teulings, 's Hertogenbosch,
secretaris.
P. C. Windhausen, pastoor, Molenberg
(Heerlen.)
Jhr. mr. F. J. M. van Nispen tot Sevenaer,
Delft.
Dit Comité is onmiddellijk aan het werk
gegaan, vooral daar eene reis naar Rome in
1925 op verschillende moeilijkheden zou stui
ten men denke aan logies-gelegenheden
enz. Daarom kon het Comité tot nu toe nog reizen wil
deratie van Dioc. R. K. Werkgeversvereni
gingen, te Bergen op Zoom.
Mr. H. van den Biesen, te Breda.
E. Beukers, S. J. Provinciaal, 'sGravenha-
ge-
Jhr. mr. L. von Fisenne, president van
den Hoofdraad der St. Vincentiusvereeni-
ging, te Rijswijk (Z. H.)
Charles Frencken, voorzitter van den R. K.
Middenstandsbond op federatieven grond
slag te Oosterhout.
O. M. P. Haffmans, te Helden (L.)
Mr. J. M. J. E. Heerkens Thijssen, te
Haarlem.
H. Hermans, president der Federatie van
R. K. Volks en Werkliedenbonden, te 's-
Gravenhage.
Mag. G. de Langen Wendels, Rector -
Magnificus der R. K. Universiteit te Nijme-
£en.
Mr. P. H. Loeff, te 's Hertogenbosch.
H. Middendorp, te Uithuizen (Gr.)
F. van Schaeck Mathon, Nijmegen.
Mgr. C. van Son, deken Nijmegen.
Th. Verheggen, voorzitter van den Nederl.
Boerenbond, te Buggenum (L.)
Z. Excell. J. J. G. baron van Voorst tot
Voorst, baljuw der Malthezer Orde, te Arn
hem.
Mr. J. Wierdels, te Nijmegen.
Deze bedevaart hoopt te Rome te zijn in de
tweede helft van Mei 1925 en wel tusschen
16 en 25 Mei van het volgend jaar.
Zij zal naast de officieele groep I worden
geleid door een groep II, die bijzonder be
oogt de Missietentoonstelling en een groep
III voor degenen, die, om welke reden ook,
een kortere reis willen maken. De bedevaart
zal dus bestaan uit drie groepen.
Groep I, wier reis zal duren plm. 21 da
gen, met verblijf van tien volle dagen in Ro
me.
Groep II, wier reis zal duren plm. 17 dagen,
met verblijf van zes volle dagen in Rome.
Groep III, wier reis zal duren 12 dagen,
met een verblijf te Rome van vijf dagen.
De hoofdleiding der drie groepen staat on
der het officieele Nederlandsche Comité.
Daarbij staat vast dat alle pelgrims gezamen
lijk de audiëntie van Z. H. den Paus zullen
bijwonen en ook de plechtigheid der Heilig
verklaring van den Z. Petrus Canisius, als
deze werkelijk zal geschieden (wat nog niet
met zekerheid, maar wel met zeer groote waar
schijnlijkheid kan worden vastgesteld.)
Groep I zal staan onder onmiddellijke
leiding zoo op reis als te Rome van het officiee
le Comité.
Groep II onder onmiddellijke leiding van
het Comité der Missioneerende Orden en
Congregaties in Nederland.
Groep III onder onmiddellijke leiding van
een comité voor deze groep samengesteld.
Gaarne hadden wij reeds nu gemeld
de juiste kosten der deelname aan elk der
drie verschillende groepen. Dit is practisch
op 't oogenblik onmogelijk, daar de onder
handelingen met de Italiaansche spoorwegen
in zake de tarieven door het Centraal Ro-
meinsche Comité gevoerd nog niet geëindigd
zijn. Wij zullen de opgave der reiskosten kun
nen mededeelen na 10 December a.s.
Daar vanwege de enorme drukte te Rome
in 1925 reeds nu voor logiesgelegenheid al
daar moet gezorgd worden, op gevaar af, an
ders niet alle pelgrims te kunnen logeeren,
zal het Comité zorgen voor het logies der drie
groepen. Opdat niemand der drie groepen te
leur worde gesteld, moet reeds aanstonds
zooveel mogelijk gezorgd worden en richten
wij tot alle pelgrims, die de Nationale Ne
derlandsche Bedevaart denken te vergezellen
het dringend verzoek zich voorloopig aan
te melden. (Men lette er dus op, dat wij
thans spreken tot allen, die het plan hebben
de Bedevaart te vergezellen tot iets defini
tiefs verplicht dit niet.)
lo. Allen, die het plan hebben de Bede
vaart te vergezellen, kunnen zich opgeven
als volgt
a. In groep I willende reizen geve men
zich reeds nu op bij den President, Mgr.
Mutsaers, pastoor, 'sHertogenbosch, of bij
een der leden van bovengenoemd Algemeen
Comité.
b. Voor groep II geve men zich reeds nu
op aan een der Paters van eene Missioneeren
de Orde of Congregatie naar eigen keuze.
C. Voor groep III geve men zich reeds nu
op bij het bureau van het R. K. Werklieden
verbond, Drift 1012, Utrecht, of bij het
bureau van den Ned. R. K. Boeren-en Tuin-
dersbond, Juliana van Stolberglaan 113,
's-Gravenhage.
2o. Eenieder, van welken stand ook, kan
vrij de keuze doen in welke groep hij of zij
geen vast plan uitwerken en dit meedeelen.
Gestreefd moest naar een middel om zoo
veel mogelijk Nederlandsche katholieken van
alle standen aan de jubilé-bedevaarten te
doen deelnemen, ook met het oog op het
h lofddoel het Jubilé 1925, en daarnaast de
internationale Missietentoonstelling namens
de Propaganda Fide te Rome en, als deze zou
geschieden, de heiligverklaring van den groo-
ten zoon van Nijmegen, den Zaligen Petrus
Canisius. Met deze verschillende omstandig
heden voor oogen werd het volgende eere
comité samengesteld
Zijne Excellentie Mgr. Cesare Orsenigo,
Aartsbisschop van Ptolemais, internuntius
van den H. Stoel, té 's Gravenhage.
Z. D. H. Mgr. H. van de Wetering, Aarts
bisschop van Utrecht.,
Z. D. H. Mgr. Augustinus Callier, Bis
schop van Haarlem. v
Z. D. H. Mgr. Petrus Hopmans, Bisschop
van Breda.
Z. D. H. Mgr. Laurent Schrijnen, Bis
schop van Roermond.
Z. D. H. Mgr. Arnold Frans Diepen, Bis
schop van 's Hertogenbosch.
Zijne Excellentie Jhr. mr. O. van Nispen
tot Sevenaer, gezant van de Nederlanden bij
den H. Stoel, te Rome.
Mgr. dr. B. Eras, Huisprelaat van Z. H.
en procurator van H. H. D. D. Nederland
sche Bisschoppen te Rome.
J. P. J. Asselbergs Cz., voorzitter der Fe-
3o. De reis van groep I zal omvatten le
en 2e klasse reis van groep II 2e en 3e klasse
reis en van groep III ook 2e en 3e klasse reis.
4o. Zij, die reizen in groep I, zullen daar
naast vrijheid hebben te kiezen, in welke klas
men ook reist, om te logeeren in een hotel
le of 2e klasse in groep II in welke klrs men
ook reist om te logeeren in een hotel 2e of
3e klasse en in groep III, in welke klassen
men ook reist om te logeeren in een hotel 2e
of 3e klasse.
5o. Men wordt verzocht daarenboven te
melden met hoeveel personen men wil lo
geeren op dezelfde kamer in één hotel.
Men lette erop, dat eenieder vrij is te lo
geeren, waar hij of zij wil, maar dat 't Comité
alleen verantwoordelijk is voor hotels door
het Comité aangewezen. Ook denke men er
aan, dat het getal logiesgelegenheden beperkt
zal zijn.
Hiermede meenen wij voorloopig te kunnen
volstaan en zullen wij na 10 December de
prijzen zoo spoedig mogelijk melden. Reeds
nu wordt bepaald, dat zij, die zich aanmel
den, hetzij reeds thans dan wel na 10 Dec.
a.s. eerst in de éérste week van April 1925 't
bepaalde geldelijk bedrag zullen moeten
storten.
Een uitvoerig program voor de drie groe
pen zal ook begin December worden gepu
bliceerd.
Het Comité Ned. Bedevaarten*
„Maak geen drukte,
Hoor, papaatje 1"
Zal hij zeggen
Met veel air
„Door mij ben je,
Wat je bent nu
Door mij werd je
Millionnair
Nu is Jackie
Nog de liev'ling
Van het mode
kwaal-publiek,
Van het arme,
Dwaze menschdom,
Gansch verweeke-
lijkt en ziek.
Later komt een
Ander „wonder"
Op zijn hooge
Plaats te staan.
En 't is met de
Prul-vereering
Van het jochie
Weer gedaan.
P. S.fBij deze gelegenheid melden wij hun,
die met het Comité de reis naar Lourdes in
1925 willen maken, dat de Nationale Bede
vaart naar Lourdes in 1925 zal plaats hebben
van 15 tot 24 September 1925. Besloten is,
dat vanaf nu iedere pelgrim voor Lourdes
zich kan opgeven bij het Secretariaat, Be
gijnengang 15, Venlo en bij de Lourdessche
Correspondenten, maar dat men het reisbe-
drag voor de Lourdes-bedevaart 1925 eers'
zal behoeven te storten in de maand Juli
De burgemeester van Deventer heeft bij ch
behandeling van de begrooting verklaard,
dat hij zich ten sterkste zal verzetten tegen
het voorstel van het college van B. en W. om
op de politie f 10.000 te bezuinigen, daar hij
mede op grond van het rapport van den com
missaris van politie de verantwoordelijkheid
voor vermindering van het aantal agenten niet
op zich kan nemen. Hij zal zoo noodig een
beslissing in hoogste instantie uitlokken.
De Minister van Arbeid heeft aan den Nat.
Woningraad mededeeling gedaan van een
schrijven van het bestuur van den Bond van
arbeiderswoningbouwvereenigingen in Ne
derland met het verzoek er toe mede te wer
ken, dat de op reeds bestaande complexen
van woningwet-woningen rustende hypo
theken ten behoeve van gemeenten op daar
toe strekkend verzoek worden geroyeerd, op
dat die complexen daarna met nieuwe hy
potheken zouden kunnen worden bezwaard
tot het verkrijgen van nieuw bouwkapitaal.
De Minister heeft op dit schrijven geant
woord, dat de studiecommissie uit den Wo
ningraad zooveel mogelijk op het kapitaal,
dat thans voor woningbouw beschikbaar is,
zooveel mogelijk ten behoeve van den ver-
eenigingsbouw de hand wenscht te leggen.
Voor den particulier zal hypotheek vrijwel
niet meer te krijgen zijn, wat natuurlijk moet
leiden tot ontreddering van den particulieren
bouw en stijging der hypotheekrente. Ook
voor het door de commissie geopperde se
cundaire plan geldt dit bezwaar.
Naar de overtuiging van den Minister zal
een behoorlijke woningvoorziening, ook voor
de valide arbeiders, alleen mogelijk zijn door
de medewerking van een krachtige particu
liere bouwnijverheid, waarom de Minister
meent, dat de voorstellen niet zijn te aan
vaarden.
De directeur-generaal der posterijen en
telegrafie maakt bekend, dat, tengevolge van
de invoering van de Reichsmark als wettig
betaalmiddel in Duitschland, de bedragen
der postwissels, der kwitanties, der met ver
rekening belaste aangeteekende stukken en
brieven en doosjes met aangegeven waarde,
alsmede der verrekenpakketten, in het ver
keer met Duitschland voortaan niet meer
zullen zijn uitgedrukt in papieren marken,
doch in Reifchemarken.
De waarde van een Reichmark is gelijk
aan die van een billioen papieren marken.
De voor de herleiding der bedoelde be
dragen te bezigen koers is voorloopig vast
gesteld op 1 Reichmark is f 0.62.
Het maximum bedrag voor postwissels
voor kwitantiezendingen en voor met ver
rekening belaste aangeteekende stukken en
brieven en doosjes met aangegeven waarde,
naar Duitschland wordt gesteld op 8000
Reichsmark dat voor de genoemde zendin
gen, in de richting uit Duitschland op f500.
Paketten naar en uit Duitschland kunnen
met verzekeringsbedragen van resp. ten hoog
ste f 500 en 800 Reichsmark worden belast.
Donderdagmorgen is op het vliegveld
Waalhaven weer proefgevlogen met het nieu
we Baby-vliegtuig van de firma Pander,
Het toestel werd voorgevlogen door luit.
Eikerbout. Aanwezig waren o.a. Admiraal
Zeeman, Schout-bij-nacht Sluis, voorts eeni
ge heeren van het departement van Water
staat nl. Aller, Steensma, De Bruine en een
escadrille marine-landvliegtuigen, dat van
de Kooy was gekomen. Ook waren aanwezig
de beide constructeurs de heeren van der
Kwab en Slot. Nadat luit. Eikerbout het toe
stel had ingevlogen werd nog gevlogen door
luit. de Bruine van het Dep. van Waterstaat
en door eenige officieren van het escadrille.
Allen waren over het toestel uiterst tevreden.
Uit Londen wordt gemeld:
Officieel wordt gemeld, dat thans defini
tief is besloten, dat vice-maarschalk Sir
Sefton Brancker, directeur van den parti
culieren luchtvaartdienst, Donderdag a.s.
Londen zal verlaten voor een vlucht naar
Indië. Hij zal daarbij gebruikmaken van een
50 P.K. Havilland. Het doel van de vlucht
is tweeledig. Ten eerste zal de mogelijkheid
van een overland-vlucht naar Indië worden
nagegaan, ten tweede zal Brancker confe-
reeren met de Indische regeering over het
vestigen van een basis ten behoeve van den
voorgenomen dienst voor luchtschepen op
Indië. De vlucht zal gemaakt word via Pa
rijs, Berlijn, Warschau, Boekarest, Constan-
tinopel, Angora en Fransch Syrië en verder
waarschijnlijk via Bagdad. De duur van de
geheele route wordt op 5 weken geschat.
De verbinding met Indië per luchtschip zal
waarschijnlijk eerst over twee jaar tot stand
komen en men denkt er zelfs over de ver
binding te verlengen tot Australië.
Jackie.
Jackie Coogan
s het jochie,
Dat speelt voor de
Bioscoop
Als een film van
Hem gespeeld wordt
Is er haast geen
Plaats te koop.
Is een aardig,
Guitig ventje
Niemand, die dat
Tegenspreekt,
En het kijken
Naar zijn grappen
Is iets waar geen
Kwaad in steekt.
Wel is 't jammer,
Dat om 't geld men
Zoo'n klein broekie
Exploiteert,
En het malle,
Weeke menschdom
't Knaapje als een
God vereert.
Toen 't bekend werd,
*Dat de jongen
In 't publiek zich
Toonen ging,
Vloog er door de
Heele werld
Een ontroerings
siddering.
Kranten plaatsten
Tal van foto's,
Maakten van zijn
Komst gewag.
Heel de wereld
pers in actie
Met berichten
Dag aan dag.
Jackie Coogan
Zou verschijnen
Met zijn eigen
Levend lijf
't Fillem-wonder
En de „goudmijn"
Van het bios-
koop -bedrijf
Dweepend-smachtend
Werd zijn komste
Door het menschen-
dom verbeid.
Dagen, uren
Ging men tellen,
Véél te langzaam
Kroop de tijd.
En toen eind'lijk
Jackie Coogan
Met den trein kwam
Aangestoomd
Was de stad, wie
D'eer te beurt viel,
Met nieuwsgierigen
Overstroomd.
Aan 't station 'n
Deputatie
Of 't de komst des
Konings gold
Miss'lijk was het
Hoe door menschen
Met het ventje
Werd gesold.
Rijtuig-stoet en
Bloemen, kransen
Juichen, juub'len,
Woest gedrang
Fotografen,
Film-opnemers,
Spietsen houden,
Feestgezang.
Dichte drommen
Om het rijtuig,
Dat naar 't grootst ho
tel hem bracht,
en ook dé ar werd
Toen het baasje
Officieel nog
Opgewacht.
Speelgoed, lekkers,
Heele vrachten,
Lei men aan zijn
Voetjes neer
Audiënties,
Vele uren,
Hoog bezoek nog
Keer op keer.
Zeven kamers,
Heel gerieflijk,
Waren voor hem
Ingericht
Alle eer hem
Te bewijzen
Achtte men zich
Dure plicht
Journalisten,
Heele zwermen,
Vroegen om een
Onderhoud
Schreven ailes
IJv'rig op, wat
Hen door Jack werd
Voorgekau*"»,
't Volk trotseerde
Zon en regen,
Gure wind en
Avond-kou,
Om te wachten,
Of het „wonder"
Zich nog eens ver-
toonen zou.
Veertien menschen
Moesten zorgen,
Dat aan Jack niets
Overkwam
Of ie slaap had,
Niet te moe werd,
Trek had in z'n
Boterham.
Op een dag kwam
Een commissie
Aan 't hotel ter
Huldiging.
De lakei zei
Echter plechtig,
Dat het deze
Keer niet ging.
Jackie moest z'n
Kamers houden,
Jackie had te
Veel gesnoept
Kon voorloopig
Niet ontvangen.
't Kind had in z'n
Broek ge....
Dwaze menschheid
Dwaze ouders,
Die hun kind zóó
„Laten gaan."
Wat aan Jackie
Wordt bedorven
Maakt men nooit meer
Ongedaan.
'k Maak me sterk, dat
Later 't ventje
Aan zijn ouders
Wetten stelt,
En nog heel bru
taal zal zeggen
„Wie verdiende
Al dat geld??"
Dan is van het
Lieve ventje
Al de glorie
Afgelikt
Jackie Coogan
Is dan langzaam
In z'n eigen
Roem gestikt.
G. N.
WAAROM HIJ
HUILDE.
Er was een millionaii
gestorven, die met vee1
praal begraven werd
achter den lijkstoet liej
iemand droevig te huilen
een bekende kwam naaj
hem toe én zei tt Waar
om huil je zoo Hij was
toch geen familie van je?"
De bedroefde: „Juist
daarom huil ik
