ÉVROUvy/EM-
23
Een moedige onderneming.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
Tweede Blad. Vrijdag 19 December 1924
LUCHTVERKEER.
De vijf werelddeelen-vlucht.
KERK EN SCHOOL.
Oud leeraar Hoogers f
Pater A. Schoorten.
Naar de Missie.
Prof. de Koning Knijff. t
Te Rome aangekomen.
Terug uit de Missie.
LEGER EN VLOOT.
Toepassing van de Arbeidswet.
Opdracht voor den bouw van
een torpedojager.
ORDE EN ARBEID.
Het textielconflict te Eindhoven
Uit het drukkersbedrijf.
Het leven der
Amerikaansche vrouw
Jack bemint - en ik
gehoorzaam
De namen van bont.
Sprinkhanen-latijn.
De vrouw op de brug.
Sinds 81 jaren niet gekust.
Weet ge.
Recepten.
Men schrijft ons van geachte zijde:
Dit is een zwarte bladzijde in dc geschie
denis: de slavenhandel op onze West. Om
aan goedkoope werkkrachten te komen,
werden eertijds slaven uit Afrika naar onze
bezittingen in Wesl-Indië gevoerd en hun
lot was niet beter dan dat der slaven uit
de oudste tijden. Velen zijn er gevlucht
naar de binnenlanden en zoo hebben er
zich in de bosschen van Suriname kolonies
van Djoeka's gevormd, in den regel bosch-
negers geheeten. Wat het voor menschen
zijn, kan men wel bevroeden. Uit Afrika
aangevoerd als halve wilden, toen mishan
deld als beesten door den blanke, zijn ze
in de wildernis opgegroeid en hebben er
zich voortgeteeld als wezens, waarin de re
delijke mensch nauwelijks te herkennen is.
Een diepe haat tegen den blanke, die hem
in deze ellende heeft gestort, leeft echter
in deze weggevluchte slaven van geslacht
tot geslacht voort. En deze haat sist den
blanken missionaris tegen, die zich aan hél
bekeeringswerk dezer ongelukkigen waagt.
Toch hebben velen het beproefd, echter
met bitter weinig resultaat.
Werd er al eens een zieltje gewonnen, in
de zeden der wildernis hield geen bekee
ring stand.
Toen heeft een der missionarissen het
denkbeeld opgevat om een christendorp van
Boschnegers te stichten, en zoo is er van
Paramaribo een dagreis per motorboot ver
wijderd midden in het land der Bosch
negers het christen dorp Tamarin gesticht,
waar enkele christen gezinnen wonen en
Pater Wortelboer de jongens interneert en
opvoedt, welke hem van elders worden
afgestaan.
Wij moeten de gedachten van eerbiedige
bewondering voor dit heldenwerk van
roomschen geloofsijver onderdrukken, om
niet uit onzen koers te geraken Daar zit
een man van beschaving en ontwikkeling
afgesloten van de buitenwereld met het af
val van een boschnegersvolk en vecht er
enkel met Gods genade dag aan dag met
de ondeugd, welke eeuwenlang door hei
dendom en slavernij in deze zielen is vast
gegroeid-
Hij heeft een internaat voor jongens, naar
wij zeiden en zijn liefste wensch is 't, dat
er ook 'n internaat voor meisjes zou ver
rijzen.
Pater Wortelboer heelt aangeklopt bij de
Overste der Zusters Franciscanessen le
Roosendaal Nbr. en zijn vrienden aan de
kust hebben het hoofd geschud....
Hoe zouden Europeesche vrouwen het in
die binnenlanden, 150 K.M. van Paramaribo
af, in de tropische bosschen en de verzen
gende hitte kunnen uithouden? En wat zou
den zij vermogen op de kinderen der bar
baren?
Doch de Overste dezer Zusters, Mère An-
geline, is met een assistente Soeur Joseph
de zee overgestoken, is doorgedrongen tot
in de binnenlanden, heeft ter plaatse een on
derzoek ingesteld, en ten slotte het besluit
genomen om dit nieuwe werk aan te vatten
Laat toekomen Uw Rijk, het geldt ook
voor de zielen der boschnegers.
Doch opnieuw moeien wij onze gedach
ten terugdringen, als wij denken aan de
haast bovenmenschelijke taak, welke de
zen religieuser daarginds moet wachten.
Kinderen uit onze huizen, onze gezinnen,
opgegroeid in het komfort onzer christelijke
beschaving, verplaatst naar een volk, dat
beneden de grens van het laagst-mensche-
lijke staat en dan geroepen om de kinderen
van dit volk op te voeden en te vervor
men naar christelijk model.
Wat 'n stuk apologie op zich zelf.
Hoe sterk schijnt erdoor naar buiten de
innerlijke kracht van ons R.K Geloof?
Maar we zouden ons niet laten gaan, dit
stukske is geschreven met 'n bepaald doel.
En dat gaat vóór.
De Zusiers Franciscanessen te Roosendaal
(Penetenten recollectinen van de Onbevl.
Ontvangenis heeten zij precies) hebben een
boekje uitgegeven over haar nieuwe onder
neming en 't is daarop, dat wij de aandacht
wilden vestigen. Deze kongregatie leverde
de eerste Zusters-Missionarissea, reeds
in 1842 zond zij haar missie-Zusters naar
de West. Thans heeft zij er 200 aan het
werk en haar ijver is, naar men bemerkt,
nog niet bevredigd. Zij moet méér krachten
hebben en dan 'n handvol geld voor haar
nieuwe onderneming. Daarvoor liet zij haar
boekje over haar nieuwe missie onder de
Boschnegers drukken en daarom vraagt zij
de verspreiding ervan Zij zoekt op alle
plaatsen zelatricen voor haar werk en wij
zetten nu onze stem uit voor haar. Want
dat boekje over de missie onder de Bosch
negers, welke in overleg met Mgr. Van
Roosmalen wordt ondernomen, heeft onze
levendige belangstelling gewekt en wij kun
nen niet aannemen dat katholiek Neder
land er onverschillig bij blijven zal. Dit is
een heldhaftige onderneming, waarbij de
goede werken welke wij om ons heen zooal
'ns aanvatten, niet vergeleken kunnen wor
den. Daar worden levens gevraagd en ge
geven, niet in een vlaag van geestdrift of
opgewondenheid, maar in langzame, gesta
ge opoffering, zonder eenige menschelijke
prikkel of satisfaktic. alleen de bovenna-
I tuurlijke prikkel om aan Gode te behagen
door zielen voor Hem te winnen, moet dag
aan dag hoofd en hart dezer zusters be
sturen.
De Zusters heben ons haar boek
je toegezonden met verzoek het verkrijg
baar te stellen aan ons bureau. Wij heb
ben dit verzoek overgebracht aan den R.K.
boekhandel, dief de verkoop bereidwillig op
zich heeft genomen De boekjes kosten
maar 'n kwartje en zijn bij den R.K. boek
handel te Nijmegen verkrijgbaar.
De Zusters hebben ons haar boekje toe
gezonden met verzoek het verkrijgbaar te
stellen aan ons bureau; wij brengen dit
verzoek over aan den R.K. Boekhandel, die
ter wille eener goede en groote %n mooie
zaak, het boekje wel onder ons katholieke
volk brengen zal.
Men schrijft uit luchtvaartkringen aan het
Haagsohe Aneta-kantoor:
Het maken van zeer grootsche plannen is
zeer fraai wanneer ze uitvoerbaar zijn en
ee'nig nut hebben. De wijze echter, waarop
de plannen voor een wereld-vlucht ons
voorgezet worden is zóó onzakelijk, en de
geheele onderneming is zóó volkomen nut
teloos, dat men zich afvraagt, hoe de va
der van de gedachte dezer wereldvlucht,
de heer Veraart, die zelf geenszins een des
kundige op luchtvaartgebied geacht kan
worden er in slaagde vele klinkende Ne-
derlandsche namen aan zijn plan te verbm-
Laten wij nuchter zijn. De wereldvlucht
zal worden uitgevoerd met een toestel, dat
nog niet bestaat, en waaraan reeds allerlei
fantastische goede eigenschappen worden
toegeschreven. Wie eenigszins techntscn
onderlegd is, weet, dat een zeewaardige
vliegboot een log, traag gevaarte is, met
een ontzaggelijk dood gewicht Een 3-tno-
tori watervliegtuig is alhier nog njef êe"
bouwd; een 3-moLorig water-handelsvheg-
tuig evenmin. Het eerste 3-motorige vlieg
tuig. dat in Nederland wordt geconstrueerd,
bevindt zich bij de Nationale Vliegtuig-In
dustrie in bouw en zal nog moeten toonen
wat het kan. Laten wij eens aannemen, dat
de 3-motorige vliegboot, die n.b. nog 5 man
aan boord moet hebben, uitgerust is met 3
motoren van 360 P.K. en omstreeks 125
K.M. per uur aflegt Die 3_ motoren ver
bruiken per uui 270 L. benzine. Er zijn zee-
trajectcn bij van 3700 K.M. hetgeen dus
30 uur vliegen is, d.w.z. een verbruik van
8000 L. benzine, een gewicht vertegen
woordigende van 6000 K.G. Wij wenschen
den vliegtuigbouwer geluk, die erin slaag.,
een vliegboot te bouwen, die behalve 4 a
5 man, reservc-deelen en olie nog de klei
nigheid van 1000 K.G. medevoeren kan
met 1080 P.K. Neemt men een grooter ver
mogen, dan neemt ook het benzineverbruik
toe. Het is een vicieuse cirkel.
De Amerikanen rekenden op hun we
reldvlucht 5 maal van motor te moeten
verwisselen dit zou in dit geval zeggen,
dat alleen aan motoren en onderdeden
voor 2 ton inoet worden aangeschaft. Het
vliegtuig zelve zal matig berekend 1 ton
kosten, maakt 3 ton.
Het zal dan bestuurd worden door een
landvlieger, die niet de minste ervaring
heeft van watervliegtuigen vooral niet van
vllegbooten, de zoo buitengewoon moeilijk
te liandtceren zijn en die nooit blijken
heeft gegeven, op de hoogte te zijn van na
vigatie
Men heeft dus nog geen vliegtuig en
nog geen vlieger en evenmin de buiten
sporig groote sommen, die gemoeid zijn
met dit plan, dat bij voorbaat tot misluk
king gedoemd schijnt.
Wij gaan niet verder in op de plannen
van briefkaarlen-verzenderij, die waarlijk
kinderachtig lijken.
Het is spijtig, dat zulke onbekookte
plannen worden beraamd en dat er goede
namen aan verbonden worden. Het is
vooral spijtig dat zulke plannen in staat
zijn, om den goeden naam dien Nederland
op luchtvaartgebied heeft, volkomen te
bederven. Betere voorbereiding en minder
fantasie waren een eerste vereischie en
wanneer eenmaal de plannen een zakelij
ker vorm hadden aangenomen, zou men er
ruchtbaarheid aan kunnen geven. Nu maakt
al dit geschrijf in dc kranten wel een ee
nigszins komischen indruk op iedereen, die
iets van luchtvaart afweet.
In den ouderdom van 46 jaren is in het sana
torium „St. Joseph-Heilbron" te Heerlen,
overleden, de WelEerw. heer L. M. J. Hoo
gers, oud-leeraar aan het Bisschoppelijk Col
lege te Roermond,
De Z.Eerw. Pater A Schoonen uit Roo
sendaal, is, naar de Msb. verneemt, met in
gang van 24 December a.s. benoemd tot
president van het Groot Seminarie der
Afrikaansche Missiën te Bemelen.
Begin Januari hopen 2 Paters en 4 Zus
ters naar de missies van Z. Chansi (China) te
vertrekken, n.l. Pater Pleche'mus Stals
O.F.M. uit Stamproy, die na eenige maanden
welverdiende vacantie terugkeett, en Pater
Wilfridus van Dijk O.F.M. uit Rotterdam,
die tevoren eenige jaren werkzaam was aan
een College van zijn lersche confraters te
Rydall (Australië). Tegelijk met dezen ver
trekken den 1 len Januari per s.s. Atsuta uit
Marseille de volgende Zusiers (Congregatie
St. Joseph) Franciscanessen uit Heerlen: Zr,
Silvina Geerlings uit Roermond; Zr. Agimuiv
da van Heel uit Montfoort; Zr. Clasina Hel-
lemons uit Roosendaal; Zr. Wenceslaus van
Nispen uit RoozendaaJ
Hierdoor wordt het getal der Zusters in
Z. Chansi gebracht op 14 en zal de opening
van een tweede Zusterhuis spoedig werke
lijkheid worden.
Den 21en Januari zullen uit Amsterdam
naar Brazilië vertrekken de navolgende Min
derbroeders: P. Rober'us Cornelisse uit
Steenbergen, P. BonifacTus van Emmerik uit
Haarlem, P. Ludovicus Geldens uit Druten,
P. Laetaniius Vaske uil Alkmaar, P. Qui-
rianus uit den Bommel.
De 3 laatsten zijn het vorige jaar priester
gewijd; de 3 eerstgenoemden vertrekken
voor de tweede maal naar het binnenland
Minas Geraes (Brazilië).
Het is dit jaar juist 25 jaar geleden, dat
de Nederlandsche Minderbroeders, thans
ruim 50 Paters en 6 Broeders, aldaar hun
zegenrijken missie-arbeid begonnen zijn.
Maandag is te 's-Hage op 58-jarigen leef
tijd overleden prof. J. de Koning Krjjff bui
tengewoon hoogleeraar aan de T. H, te
Delft, en oud-chef van het Mijnwezen in
Ned.-Indië.
Vrijdagavond zijn na een goede reis te Ro
me aangekomen de Paters Dominicanen dr.
Sissen en Kuyper, bestemd voor het Colle
gio Angelico.
De ZeerEerw. Heer Louis Boots, Missio"
naris van Mill Hiil te Narazarovopeth, zal na
een afwezigheid van elf jaar in zijn vader
land, Venlo, teruvkeeren.
De ZeerEerw. Missionaris is 6 dezer van
zijn standplaats vertrokken en zette vanaf
Bombay als aalmoezenier op een Chineesch
schip, zijne reis naar het Vaderland voort.
Hij wordt eenige dagen na Kerstmis te Venlo
verwacht.
De Minister van Arbeid, vestigt er de aan
dacht op, dat door legerautoriteiten in en
kele gevallen bij het opdragen van leverin
gen aan particulieren, zeer korte leverings
termijnen werden bedongen, waardoor de
noodzakelijkheid ontstond om den leveran
ciers vergunning te verleenen tot overwerk
op werkdagen zelfs tot nacht- en Zondagsar-
beid.
Aangezien het gewenScht is het verleenen
van vergunningen als vorenbedoeld zoovee!
mogelijk te beperken, is bepaald bij voor
keur dusdanige leveringstermijnen toe te
staan dat overwerkvergunningeri tot de uit
zonderingen kunnen blijven behooren.
Na een gehouden inschrijving heeft de Mi
nister van Marine aan de Kon. Maatschappij
„de Schelde" te Vlissingen den bouw opge
dragen van een torpedojager van ongeveer
1600 ton waterverplaatsing. Het schip zal 34
kcoopen moeten loopen en wordt genaamd
„de Ruyter".
Woensdag is te Den Bosch een bespreking
gehouden tusschen de besturen der arbei-
dersonganisatiés en de vereeniging van Ka
tholieke werkgevers in de Textielnijverheid,
inzake het conflict bij de firma van Moor
se! te Eindhoven.
Na langdurige onderhandelingen, namen
de arbeidersvertegenwoordigers een voor
stel van den burgemeeste <n beraad, om
door arbitrage te laten beslissen, of deze
loonsverlaging al d'an niet gemotiveerd was,
welke uitspraak van terugwerkende kracht
zou zijn tot den datum, waarop de loons
verlaging is ingevoerd.
De staking zou dan onmiddellijk worden
opgeheven, doch de werkgevers zouden als
tegenprestatie tot op het tijdstip der ar
bitrale uitspraak de loonsverlaging tot op de
helft terugbrengen.
Dc burgemeester deelde echter mede, dat
dit voorste! door de werkgevers was ver
worpen en dat deze alleen bereid gevonden,
werden arbitrage te aanvaarden met hand
having der volle loonsverlaging en dadelijke
opheffing der staking. De vergadering ging
zonder resultaat uiteen.
Het collectief contract tusschen de Fe
deratie van drukkerspatroons en de gezel-
lenorganisaties is Woensdagmiddag in de
Algemeene vergadering van den Patroons
bond, te Amsterdam, met algemeene stem
men aangenomen.
Tot bestuursleden van den Ned. Bond van
Boekdrukkers zijn gekozen de heeren J. Op-
penheim, 'te Groningen en K. de Wit, te
Rotterdam; tot bestuurslid van den Christ.
Bord is gekozen de heer J. van den Berg,
te Baarn.
In Amerika, waar bijna geen dienstboden
te krijgen zijn, waar werkvrouwen heel
schaarsch en bijzonder duur zijn, als gevolg
van de economisch sterke positie van den
Amerikaanschen werkman, die soms 1000
pond per jaar verdient, zijn de huisvrouwen
er op uit, haar huis zoo geriefelijk mogelijk
in te richten en haar levensvoorwaarden zoo
veel mogelijk te vereenvoudigen. Van dit
laatste geeft een Engelsche schrijfster een
paar aardige voorbeelden. Zij vertelt, hoe vol
komen men hier afgedaan heeft met formali
teiten.
„Ik ging zelden ergens heen, waar me de
deur niet geopend werd door een lid van de
familie. Op een groote receptie werd de
thee gezet en rondgediend door de gastvrouw
en haar vriendinnen.
Tweehonderd menschen kwamen en gin
gen en toch werd niémand over het hoofd
gezien. Ik ben op diners geweest, waar de
gastvrouw en een vriendin kookten en het
maal opdienden en ik veronderstel dat zij
elkaar beurt om beurt helpen.
Het geeft den bezoeker een heerlijk gevoel
van welkom te zijn Dat iemand zich zooveel
moeite geeft om het je naar den zin te maken,
doet je weldadig aan. Zulke partijtjes moeten
slagen."
Óver de inrichting van het huis, die bij
zonder practisch is, zegt de schrijfster het
laatsten tijd mag de beweging in en om vol
gende
„De Amerikaansche keuken, die wij ons
liefst flink ruim, met groote vensters en veel
koper aan den wand voorstellen is half zoo
groot als een gewone badkamer, en bevat
een ijskast, een gas of electrisch fornuis, een
provisiekast, een gootsteen en een klaptafel;
of alleen een porseleinen afdruiptafel, die
tevens voor de bereiding van voedsel kan
dienen. Porselein, zilver, aardewerk, messen
liggen voor gebruik gereed in een andere
kast en de vrouw, die aan het werk is, heeft
de ruimte om zich om te draaien en meer niet.
De keuken is zoo practisch mogelijk inge
richt centrale verwarming zorgt voor een
voortdurende aanwezigheid van warm water
en alles ligt binnen het bereik. Weliswaar
heeft de kookster geen plaats om te zitten,
maar als het eten klaar is, en de vaten zijn
gewasschen, gaat de keukenmeid naar huis,
of (als er geen keukenmeid is) mevrouw naar
haar zitkamer. Ruimte is in New-York een
zaak van gewicht. Er zijn geen dakkamers,
koud in den winter, heet in den zomer, die
men voor de dienstboden kan bestemmen
bovendien slapen de meisjes liever thuis. Met
haar particuliere leven heeft de huisvrouw
niets te maken, zij komen, werken de uren,
die men overeengekomen is, en verdwijnen
om zich te gaan ontspannen. Geen dienstbode
werkt den geheelen dag of er komt een
vrouw om het huiswerk te doen, met behulp
van een stofzuiger enz. en het middagmaal
te koken, of er komt tegen den avond een,
die wat schoonmaakt en het eten kookt
maar van geen enkele verwacht men, dat
ze zal werken van zeven uur 's morgens tot
tien uur 's avonds.
Er zijn echter tal van huisgezinnen, waar
de man om twaalf uur niet thuis komt. In
dat geval zijn er nog altijd de bakkerijen,
waar men lichte ververschingen kan krijgen,
koffie, eieren, krentebroodjes en fijn brood;
delicatessenwinkels voor gekookt vleesch en
sla's en groenten ijssalons, waar je op een
kruk voor de toonbank zit en kunt genieten
van banaan met aardbijenijs Bovendien zijn
er ontelbare „Cafeteria's en „Automats",
waar de hongerige mensch zich zelf maar
aan voedsel moet helpen. Er zijn geen kell-
ners als je het eten hebt uitgezocht, neem
je het mee naar een met glas bedekte tafel,
waar je het rustig opeet. Je hebt het betaald
toen je het uitzocht en als je klaar bent, sta
je op en gaat heen. Het is doodeenvoudig
Daar goed toebereid eten gemakkelijk te
verkrijgen is in een restaurant of over een
toonbank, zijn Amerikanen niet zoo afhanke
lijk van hun keukenmeid. Een vrouw komt
bijvoorbeeld haar man, die opweg is van kan
toor naar huis, tegen, ze eten in een dichtbij
gelegen restaurant of cafeteria en gaan dan
naar huis om een gezelligen avond te hebben.
Als hij er op staat het middagmaal thuis te
gebruiken, zet zij wat eten in de ijskast (ijs
wordt iederen morgen aan de deur afgele
verd,) dat opgewarmd wordt op een gas of
een electrisch fornuis.
Óp zekeren dag zag ik mijn maaltje staan
pruttelen, op wat mij toescheen den vloer
maar wat bij nader onderzoek bleek te zijn
een electrische verwarmer met een stop aan
den muur bevestigd. De rest van haar koken
omdat het wetsontwerp door niemand was
deed mijn hospita op een fornuisje achter
de piano. Deze was schuin in een hoek ge
plaatst en in het kleine driehoekje stond een
allerliefst klein ijskastje en een fornuisje. Ze
kookte, terwijl ze over haar schouder en de
piano opmerkingen maakte en ik praatte met
de gasten, meisjes, die allen op kantoren
werkzaam waren. Als het eten opgewarmd
was, werd de stop uit den muur genomen en
werd de kamer in een zitkamer herschapen.
Het was zelfs meer dan dat, want 's nachts
veranderde een van de divans in een bed,
terwijl achter de deur een bad met heet en
koud water verscholen stond."
Heb jij beloofd, hera te gehoorzamen,
doe is volmaakt in zijn oogen. Hij zou hemel
en aarde bewegen om te geven wat m zou
wenschen. Ik kan Jack om mijn pink
draaien.
Wat een sul, riep zus uit, met meer
overtuiging dan beleefdheid.
Dat is geen woord dat in jouw mond
thuis hoort, snibde ik haar toe. Het ts lee-
lijk.
Ik voelde me echt kwaad, maar ot net
was over het smadelijke woord, of over de
veronderstelling, dat mijn man werkelijk
een sul zou zijn, was mij zelf niet duideurk.
Ik had er wel eens meer op gepocht, dat
ik Jackie rond mijn pink kon draaien.
Trotsch had ik het tegen mijn vriendinnen
verklaard. Maar na deze bemerking van
zus, deed ik het nooit meer. Ik was er niet
heel zeker meer van, of het iets was om
trotsch op te zijn. Ik wilde niet, dat Jack
tot die soort mannen behoorde, die zich,
rond de pink van hun vrouw laten draaien
Vanmorgen heh ik mevrouw Zoet ont
moet, vertelde ik aan Jack onder het eten.
Jack grinnikte en vroeg om de mosterd.
Een aardig mensch, ging ik voort.
Zoo?
Je schijnt het niet te vinden,
Ik heb haar maar ééns gesproken.
En vond je haar toen niet aardig?
Jack haalde zijn schouders op.
Ik geef niets om haar.
Nu ik vind haar erg lief.
Wij veranderden van onderwerp.
Ik bleef mevrouw Zoet ontmoeten. Wij
gingen nogal eens samen theedrinken en wij
babbelden veel.
Mevrouw Zoet vindt, dat wij toch zoo
stilletjes leven, vertelde ik aan Jack op
zekeren dag.
Zeg tegen mevrouw Zoet, dat ze zicb
met haar eigen zaken bemoeit, antwoordde
Jack.
Wat ben je vriendelijk. Je schijnt een
bepaalden afkeer te hebben van mevrouw
Zoet en je hebt haar maar eenmaal ont
moet.
Jack greep haar zijn kfant zonder ant
woord te geven.
Zij heeft mij gevraagd, vanavond met
toen je met Jack trouwde, vroeg mijn bak- haar mee te gaan naar haar krans, zoo maar,
visch-zustertje. j om eens kenijis te maken.
Jack was voor zaken op reis en ik was j Met een ruk kwam de krant omlaag,
voor een paar dagen bij moeder gelogeerd, j Dat zul je wel laten, riep mijn zacht-
Ik sliep met mijn zusje in dezelfde kamer moedige Jack.
iederen avond hoorde zij mij uit over Ik trok mijn wenkbrauwen op.
mijn huwelijksleven.
Natuurlijk heh ik dat beloofd, ant
woordde ik.
Ik kan mij niet herinneren, dat ik het
je hoorde zeggen. Als ik ga trouwen, laat
ik het er uit.
Dat zal je niet lukken.
Ik zal geen man den haas over me
laten spelen, riep zus uit.
Och, als je gehoorzaamheid belooft,
beteekent dat eigenlijk niet zooveel, stelde
ik haar gerust. De mannen verwachten niet,
dat ze gehoorzaamd zullen worden. Ze pro-
Ik zal doen wat ik wil, zei ik koud.
Dat zal je niet, snauwde Jack.
Zoo, denk je, smaalde ik.
En toen plotseling sprong Jack op en sloeg
zijn arm om mijn schouder. Ik trachtte hem
af te schudden, maar hij greep mij nog
vaster.
Het spijt mij, liefste, zei hij. Ik bedoel
de eigenlijk niet op dien toon te spreken,
maar ik schrok een beetje. Houdt je erg
veel van die mevrouw Zoel?
Jij niet, antwoordde ik.
Neen, ik niet, ik zou het ellendig vin-
beeren niet eens om den baas te spelen, den als je in die kliek verzeild raakte. Toe,
tenminste ons soort mannen niet. Het is ga niet. Laten we samen naar den schouw-
al(een maar een gebruik.
Zou jij Jack gehoorzamen, als hij ie
beval iets te doen? vroeg zij.
Ik lachte.
Oude, goeie Jack, zei ik. Alles wat ik Jack is geen sul."
burg gaan.
Ik weet niet zeker of ik toch wel met
haar zou zijn meegegaan, zei ik kleintjes
hardop, maar in stilte dacht ik: „Goddank,
NIET ZOO BEDOELD!
L Vs
■MV
Zij: „Kijk 'ns, George, vin' je dat niet een aardig ding?"
Hij. „Ja, allemachtig aardig! Wat heeft ze ook een leuk hondje bij zich, hè?"
En later heb ik alles eens goed overdacht.
Het woord „gehoorzamen" weglaten uit de
huwelijksbeloften zou hetzelfde zijn, als den
staart van een hond afsnijden om hem het
bijten te beletten. Wat meer noodig is, dat
is een extra nadruk op de woorden liefde
en eer.
Jack houdt van mij en ik van hem en
daarom trachten we allebei alles te doen
om elkaar gelukkig te maken.
(Maasbode.)
Het meest gebruikte bont zijn konijnevel-
len waarvan alleen op de Londensche aucties
jaarlijks meer dan 30.000.000 stuks worden
verkocht en die dan op tallooze manieren be
handeld worden om het uiterlijk te krijgen
'van duurdere soorten. Ditzelfde gebeurt ook
met ander goedkoopere bontsoorten, zooals
hond, kat, schapevel etc.
Het is mogelijk bij allerlei bont, b;v. bij
kattevellen, te zien, dat het dier twee soorten
èan haren bezit, n.l. lange stekelharen en daar-
tusschen zeer fijne en kortere wolharen. Nu
kan men ten eerste die lange haren uittrek
ken en alleen de wollige onderlaag laten staan
Ook het afscheren van de langeharen en
van een deel van de lengte der korte is moge
lij k.
Men moet met denken, dat het wegnemen
der stekelharen steeds ter vervalsching be
doeld wordt. Een der duurste bontsoorten
bijv. is de sealskin en juist deze is in ruwen
staat zoo sterk bezet met stekelharen, dat de
ze er alle uitgehaald moeten worden aleer de
fijne wolharen te zien komen het trekken
der haren is dus een der essentieele eischen
voor de bereiding van seal. Ditzelfde bont
geeft een der sterkste voorbeelden, dat ge
verfd bont niet minderwaardig is, want er
komt geen seal meer in den handel, dat niet
mooi zwart is geverfd de oorspronkelijk
vaalbruine kleur zou het bont voor vele toe
passingen vrijwel onbruikbaar en onwen-
schelijk maken.
Natuurlijk is het vooral konijn en ander
goedkoop bont, dat geverfd wordt. Het ge
beurt op verschillende manieren. Men kan
b.v. alles zoo verven, dat ook het vel donker
gekleurd wordt, maar het gebeurt ook dik
wijls zoo met borstels met kleurstof, dat alleen
de bovenkanten der haren van kleur verande
ren en de onderhuid de otide lichte kleur
behoudt
Het herkennen van 'n vervormd konijnen
vel is niet ieders werk. Men kan het soms
merken aan den naam. Hoort men iets
aanprijzen als „seal electric" dan kan men
Zeker ervan zijn, dat men met geprepareerd
konijn te doen heeft, dat er op het oog schit
terend uitziet, maar na korten tijd kaal en min
der oogelijk zal worden. Het diende echter te
gebeuren onder den waren naam, opdat men
kan weten, dat men voor den lageren prijs
die een artikel kost ook iets krijgt, dat slechts
een enkel seizoen mee kan. Ook namen als
„biberette" in plaats van bever, „sealette"
in plaats van seal, „bieurette" in plaats van
blauwvos, „herminette" etc wijzen gewoon
lijk op geprepareerd konijn
Worden twee namen van bont bij elkaar ge
bruikt, dan kan men ook vrij zeker zijn van
een imitatie, waarbij het meerwaardige geïmi
teerde bont bijna steeds het eerst-genoemd
wordt. Zoo is „skunks-oppossum" een oppos-
sumvel, geprepareerd alsof het skunks was,
„Zobel-F ah" is „petit gris" (het vel van het
Siberisch eekhoorntje), geprepareerd als het
meer waardevolle. Langharige geitevellen
worden door verven, scheren tot de juiste
haarlengte en kammen, na het inzetten van een
kop, getransformeerd in vossen en wolven.
De bontzaken en de groote andere, die
naast vele andere artikelen ook bont verkoo-
pen, zouden in dezen reeds zeer veel kunnen
doen als zij onderling overeenkwamen om
het Engelsche voorbeeld vrijwillig te volgen
zij konden het opgeven van den waren naam
als reclamemiddel gebruiken om de koopers
te lokken, die nog steeds op prijs stellen
naar waarheid bediend en ingelicht te worden.
Dat groote zwermen sprinkhanen veel
onheil en veel schade kunnen aanrichten
is bekend doch dat de berichten omtrent
zulke plagen we! eens een al te sensationeel
luchtje hebben, viel ons van de week op,
toen er uit midden-Amerika gemeld werd,
BREED GENOEG.
„Kan ik door dit hek naar de boerderij?" ti
„O ja, makkelijk; vanmorgen is er nog 'n kar met hooi door gegaan!
dat „de sprinkhanen zelfs de rieten daken
van de huizen wegvraten, en dat menigeen,
die veilig onder zijn dak te ruste was gegaan,
wakker werd onder een blooten hemelEen
langslaper te Vera-Cruz moeten zelfs de
schoenen van het lijf gegeten zijn
Onlangs heeft het Russische schip „Towa-
ritsj" de Engelsche haven Port Talbot ver
laten, met bestemming voor Leningrad, onder
coommando van juffrouw Dialtsjensky, die
als eenige vrouw aan boord een bemanning
van 60 koppen heeft te regeeren. Op de heen
reis was een man commandant, doch deze
verdween in Engeland. De bemanning heeft
toen juffrouw Dialtsjensky tot gezagvoerster
gekozen. Och, wie weet gaat het goed.
Dit berichtje is allerminst grappiger
zit zelfs iets tragisch aan.
Juffrouw Sylvia Argyll, te Glasgow, werd
een dezer dagen 100 jaren. De eerste burge
meester van Glasgow, waar Sylvia Argyll
sinds haar tiende jaar woont, benutte de
gelegenheid om Sylvia officieel te doen be-
fuiven. Hij zond den tweeden burgemeester
en deze moest Sylvia namens de feestende ge
meente Glasgow een eere-kus geven. Sylvia
begon te snikken en zeide diep-ontroerd
„Sinds mijn 19-de jaar, toen mijn beide ou
ders stierven, heeft niemand mij ooit meer
een kus gegeven.... Ik heb 81 jaren ge
wacht...."
Weet ge....
dat over een Fransche roede de ringen
beter glijden, wanneer men ze enkele
malen met wrijfwas wrijft.
Weet ge....
dat het gevaarlijk is met tinnen lepels
in kokend vet te roeren, want in deze
vloeistof smelt het tin.
Weet ge..
dat ge wit schilderwerk en wit geschil
derde meubelen schoon kunt maken met
bleekpoeder De bleekpoeder met wa
ter tot een roomachtig papje roeren, dat
met een flanellen lapje de meubels in
wrijven, met een vochtige zeemleeren
lap uitwrijven en met een schoonen zach-
tcn doek na.
OSSENSTAARTSOEP.
Trek van 300 gr. schenkenvleesch 1 L.
bouillon, bewaar het vleesch voor haché of
jachtschotel. Neem nu y2 ossenstaart in
stukjes en laat deze stukjes in boter bruin
braden, voeg ze dan bij den bouillon, waarin
ook 1 stukje spaansche peper is gedaan ea
laat ze daarin ongeveer 2 uur zachtjes koken.
Fruit nu een gesnipperd uitje met wat
bloem mooi bruin ert voeg dit bij de kokende
soep.
Zeel nu de soep en bind ze met 20 gr»
Maizena of \2 ons gemalen rijst en laat eetl
gedeelte van het ossenstaartvleesch in nette
blokjes gesneden er 'in warm worden.
Maak ten slotte de soep naar verkiezing
nog af met wat soya en wat cayenne peper.
GEBRADEN WORST.
Wasch de worst in lauw water af, en bepriK
haar aan alle kanten, om het springen van
het vel te voorkomen. Zet de worst op met
zooveel water en zout, dat ze half onder
staat. Laat dit water zoolang verkoken tot
het vet overblijft (plm. \2 uur). Braad in dat
vet -de worst aan alle kanten bruin onder
telkens keeren en voeg dan wat water toe.
ROODE KOOL.
Ontdoe de kool van de leelijke bladeren,
snijdt ze in tweeën en snijd of schaaf ze
daarna fijn. Men kan dit schaven ook doen
bp een gewone zeepschaaf (men gebruikt
deze schaaf dan natuurlijk alleen voor roede
kool). Zet de kool op met 3 kopjes water,
Y> afgestreken lepel zout, 3 afgestreken
lepels suiker en 1 afgestreken lepel marga
rine. Schud ze telkens om, om aanbranden
te vw komen.
Lalt de kool op een zacht vuur ongeveer
5 kwartier koken, voeg er dan l/2 d.L. azijn
bij en nog een afgestreken lepel margarine.
Ij 't vocht na ongeveer 3 uur, wanneer de
kool gaar is, nog niet verdampt, bindt het
dan met koud water aangemengde sago.
Vaak voegt men de azijn bij de kool
zoodra men hem opzet, dan moet de kool
echter 1 y2 uur langer koken.
VANILLE-SAUS.
Breng y2 L. melk aan de kook met 50 gf.
suiker en y2 stokje vanille. Meng 20 gr.
maizena aan met wat van de achter
gehouden melk en giet ze in de kokende
melk en laat dan alles nog 7 min. zachtjes
roerende doorkoken,
