Nieuwe Haarlemsche Courant | 1925 | 10 februari 1925 | pagina 5

D'lêüPJ

ÉtJÖIÖD 7ZH
«3^-fl IEUWS

Oe geheimzinnige treinroof.

NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
Tweede Blad Dinsdag 10 Februari 1925

Fransche persstemmen en waarschuwingen aan Herriot inzake de Brit-
sche nota. De verkiezingen in Zuid-SIavië zijn volgens de voorioopige
berichten voor de regeering gunstig uitgevailende strijd tusschen Pasjitsj
en Raditsj.

Onder de Radio-berichten: De nieuwe schulden-conferentie. De crisis
in Pruisen: Dr. Marx als minister-president gecandideerd. De uitslag
der Zuid-Slavische verkiezingen. De storm..

Gem. buitenl. berichten.

GEEN TRAMSTAKING TE LONDEN.

Baron van Wijnbergen

fom*r»'<tsaris der Koningin?

De opvolger van Mr. Kolkman.

Afschaffing van tollen.

Mijnongeluk.

Ingediende candidatenlijsten.

LUCHTVERKEER.

Een nieuwe wereldvlucht?

De ParijsNew-York vlucht.

Inbraak te Hilversum.

Opgravingen bij Amersfoort.

Het drama in de Worm erve er-
straat te Amsterdam.

Brandstichting.

Doodeiijk auto-ongeluk.

Inbraak te Rotterdam.

Onder de verf.

Geen Kamperui maar een
Weesper mop.

Zijn meisje in het water
geduwd.

Anti-militaristen-actie.

ORDE EN ARBEID,

Actie van scheepsofficieren.

LEGER EN VLOOT.

Schout bij Nacht C. J. de Jong. 1

FEUILLETON.

Uit de R.-K. Staatspartij.
BE BONDSVOORZITTER.

Dc Britsche nota aan

Frankrijk.

Ofschoon over het algemeen de vriend
schappelijke stemming, die uit de Engelsche
nota spreekt en waarvoor Herriot terstond te
Londen zijn dank liet betuigen,te Parijs
gewaardeerd wordt, aarzelt men toch zich
over den inhoud te spoedig uit te laten. Men
merkt vrij algemeen op, dat ze een zorgvul
dige studie vereischt. Wat men vooral moei
lijk acht, is te beoordeelen hoe de positie
voor Frankrijk wordt, als het zich gaat ver
binden onder alle omstandigheden en onaf
hankelijk van de Duitsche betalingen vast
een jaarlij ksch bedrag af te doen. Men wijst
op de mogelijkheid dat Engeland aldus even-
tueele tekortkomingen van Duitschland op
Frankrijk zou willen verhalen, hetgeen voor
dit land nog zwaarder zou zijn, omdat het
dan zelf van Duitschland ook niets innen
Zou.

Vooral de rechtsche bladen constateeren
met eenige teleurstelling, dat de voorge
stelde condities minder gunstig zijn dan die
van 1923 en Pertinax insinueert, dat nu
Frankrijk zijn pand al heeft opgegeven, het
in Londen niet meer noodig wordt geacht
verleidelijke voorstellen te doen. Over het
algemeen echter is men ongerust, dat de ver
plichtingen van Frankrijk tegenover Enge
land zullen afhangen van omstandigheden
(betaling van Duitschland, betalingen van
andere debiteuren van Engeland), waarop
Frankrijk geen invloed kan uitoefenen.
Daarom waarschuwt men Herriot uiterst
voorzichtig te zijn en goed uit te kijken al
vorens hij iets aanvaardt.

Aangezien de thans gepubliceerde brief
slechts een oppervlakkig résumé van het
memorandum der Engelsche schatkist is,
verlangt men dit docunKnt in zijn geheel te
kennen, alvorens zich uit te spreken. Tevens
wordt opnieuw opgemerkt, dat Frankrijk
evenzeer als Duitschland beschermd moet
worden tegen storingen in de muntwaarde,
als gevolg van de betaling van aanzienlijke
sommen aan het buitenland, zooals dat in
het plan-Dawes is voorzien.

De verkiezingen in Zuid-

Slavië.

Zondag hebben in Zuid-SIavië de verkie
zingen plaats gehad. Zij hebben volgens, de
voorioopige berichten, een voor de regeering
gunstig resultaat opgeleverd. Waaraan dan
ook trouwens niet kon worden getwijfeld.
De ervaring heeft geleerd, dat in landen als
Zuid-SIavië de verkiezingen gewoonlijk gun
stig uitvallen voor degenen, die over gendar
merie en leger beschikken. En van Pasjitsj,
een grijzen Servischen staatsman, weet men,
dat hij voor geen middelen terugdeinst als
het er om gaat zijn macht en die zijner partij
te bevestigen. Bij vorige verkiezingen is hem
dat ook vrijwel gelukt.' Alleen in Kroatië kon
hij zijn wil niet doorzetten, hier bleken de
macht en den invloed van den boerenleider,
Raditsj hier bleek ook de begeerte naar een
federalen, in tegenstelling van den door Pas
jitsj en zijn Groot-Serviërs verlangden ge-
centraliseerden, staat te sterk. Zoo kon Pas
jitsj in het vorige parlement dan ook alleen
over een meerderheid beschikken, omdat de
Kroatische boerenpartij van Raditsj, met
haar zeventig afgevaardigden, besloot uit
het Parlement weg te blijven. Maar deze toe
stand was toch niet houdbaar. Pasjitsj tracht
te daarom de Kroaten naar zich toe te lok
ken. Hetgeen mislukte integendeel besloot
de Kroatische Boerenpartij zich met de op
positie te verbinden en aan de parlementaire
werkzaamheden te gaan deelnemen. Zoo
kwam de regeering van Pasjitsj in de min
derheid. Van een ontbinding der Skoepsjti-
na kon echter vooreerst nog niets komen.
De koning deinsde er nog voor terug, zich
geheel en al in handen van Pasjitsj over te le
veren. En deze moest zich er toe bepalen, de
parlementszitting tot October te verdagen.
Bij de bijeenkomst van het parlement bleek
de houding der oppositie onveranderd. En
de koning besloot toen de regeering op te
dragen aan den democratischen leider Da-
vidovitsj. Maar ondanks diens optreden bleef
Raditsj weigeren zich tot een samenwerking
met de regeering te laten vinden. In de op
positie wilde hij met Davidovidsj meegaan,
niet in de regeering Scherper haast nog dan
tevoren voerde Raditsj zijn anti-Servische
en zijn tegen den koning gerichte propaganda.

Davidovidsj trad dus weer af en de koning
door het optreden van Raditsj bevreesd ge
worden, wierp zich weer in de armen van
Pasjitsj. Deze kreeg nu machtiging het par
lement te ontbinden en nieuwe verkiezingen
uit te schrijven.

Zoo is heel in het kort het verloop der po
litieke gebeurtenissen in Zuid-SIavië, waar
de strijd eigenlijk gaat om de vraag of, zoo
als Pasjitsj en zijn radicalen willen, Zuid-
Slavië feitelijk niets anders zal zijn dan een
groot-Servië, dan wel of in den Zuid-Sla-
vischen staat de verschillende samenstellin-
de deelen gelijkgerechtigd zullen zijn.

Geleerd door vroegere ervaringen is
Pasjitsj thans scherper opgetreden dan vroe
ger. Het verzet in Kroatië moest worden ge
broken en aan de partij van Raditsj, die bij
de vorige verkiezingen zoo krachtig uit den
strijd was gekomen, moest de doodsteek wor

den toegebracht. Men herinnert zich dat
Raditsj en de voornaamste leiders zijner par
tij gevangen werden genomen onder be
schuldiging van hoogverraad. De rechtbank
te Agram echter aanvaardde de juistheid
der tegen de boerenafgevaardigden inge
brachte beschuldigingen niet en zoo werden
alle gearresteerden weer in vrijheid gesteld,
met uitzondering van Raditsj zelf, tegen
wien zekere beschuldigingen bleven gehand
haafd. Echter de in vrijheid gestelden profi
teerden niet lang van hun vrijheid, nauwe
lijks uit het gevang, werden ze door de gen
darmerie van Pasjitsj opnieuw gearresteerd.
Het was immers gewenscht tegen de verkie
zingen de propagandisten van het Kroati
sche streven op te bergen, hetgeen officieel
aldus werd uitgedrukt, dat de politie moest
zorgen, dat de rechtsorde in den staat niet
zou worden bedreigd. En dat die rechtsorde
werd bedreigd trachtte men aan te toonen
door allerlei onthullingen over het bolsje
wistisch streven van Raditsj en zijn boerer

Zoo werd de Kroatische boere .part-'-
tijdens den verkiezingsstrijd van haar te:.i
beroofd en is er dus een kans, dat ook r
Kroatië de verkiezingen een voo; de B"!-
gradosche regeering gunstiger, althans min
der ongunstig, resultaat zouden hebben dan
bij vorige verkiezingen het geval was.

Naar de berichten uit den laatsten tijd te
oordeelen is er in Zuid-SIavië een duchtige
verkiezingsterreur geoefend de aanval op
den Duitschen leider Kraft is o.a. een der
voorbeelden en het is dus geenszins te
verwonderen, dat thans van een schitte
rende overwinning der regeering melding
wordt gemaakt.

Alleen zal nog moeten blijken uit de
verkiezingscijfers of deze overwinning wel
zoo heel Schitterend is. Maar indien al, de
politieke moeilijkheden zijn daarmee voor
Zuid-SIavië nog niet ten einde. Dat zal wel
spoedig blijken.

MACDONALD IN ENGELAND TERUG.

Ramsay MacDonald en Thomas zijn Zon
dag uit Jamaica in Engeland teruggekeerd.
Volgens Reuter zeide MacDonald, dat de
arbeiderspartij spoedig na de bijeenkomst
van het parlement om bespreking zou vra
gen van Baldwin's maatregelen tot beveili
ging der nijverheid.

Ten aanzien der intergeallieerde schulden
wilde hij een allesomvattend plan, waarin
ook Amerika betrokken zou zijn, gegrond op
overeenstemming ten opzichte van de erken
ning der schulden.

De stakers in een der remises van de
Metropolitan Electric Railways te Londen
hebben besloten gisteren den arbeid te her
vatten, zoodat de dreigende staking op de
tramwegen in het noorden en het westen
van Londen, voorkomen is.

BERTHELOT WEER IN EERE HER
STELD?

De „Éclair" deelde Zondag mee, dat de
regeering het plan heeft Philippe Berthelot,
die zooals men zich herinnert, voor tien jaar
door den disciplinairen raad van de Quai
d'Orsay wegens zijn houding inzake de
B. I. C. geschorst is, weer in zijn rang van
ambassadeur te herstellen. De „Action
Fran ?aise" verklaart Zondag, dat dit slechts
een officieele erkenning zal zijn van den
practisch reeds bestaanden toestand, aange
zien sinds Herriot optrad, Berthelot reeds
weer eep zijner voornaamste raadslieden is.
Het blad schrijft hem verder als gewoonlijk
allerlei machiavellistische plannen toe. In
herinnering kan worden gebracht, dat de
straf van Berthelot, wien dan toch slechts
onvoorzichtigheid, geen eigenbaat ten laste
gelegd kon worden, indertijd algemeen als
zeer streng is beschouwd.

DE 700 MILLIOEN AAN DE RUHR-
INDUSTRIEELEN.

Daar in de Fransche pers de opmerking is
gemaakt, dat de uitbetaling van 700 millioen
M. aap de Ruhrindustrieelen geschied is met
geld van de leening-Dawes, wijst het W. B.
er nog even op, dat dit onmogelijk zou zijn,
daar het bedrag daarvoor niet ter beschikking
van de rijksregeering'stond en zonder mach
tiging van den commissaris voor overdracht
Parker Gilbert en de commissie van herstel-
niet daarover beschikt kon worden. Tenslotte
wordt opgemerkt, dat de 700 millioen geen
schadevergoeding vormden, maar de betaling
voor de aan de bezettingsmogendheden ge
dane herstelleveringen, welke betalingen al
thans gedeeltelijk moesten worden terug
betaald.

MENSCHENOFFERS IN BIRMA.

De gouverneur van Birma, Sir H. Butler,
heeft juist een reis volbracht naar de grens
gebieden om een einde te maken aan oe f-
grijselijke gewoonte van het brengen van
measchenoffers. Te Naingkwan, hetvco -
naamste dorp in het woeste gebied der
Katsjins, Tsjins en Naga's had de gouvar-

dat gelijk meer gebeurde de redenaar
niet klaar en duidelijk uitsprak wat hij be
doelde.

En zoo heeft een journalist met combina
tievermogen uit den passus, waarin tegen
het verbreken der eenheid werd gewaar
schuwd en wetd aangedrongen op het
hebben van moed „om in te grijpen, wi-ar
ingegrepen werden moet" de suppositie ge
opperd, dat hier cp prof. van der Heijden
werd gedoeld en diens politiek optreden van
efen iongsten tijd.

Inde irae. Wij houden ons gaa-ne buiten
dezen nieuwen broedertwist en hopen van
harte, dat men in Ni' - gen bij alle reden tot
verontwaardiging, welke men meent te heb
ben. riet de christelijke voorzichtigheid en
z.e'Tieheersching uit hel oog zal verliezen.

Waartoe misschien deze overweding zal
kunnen br-draëon. dat terwijl de breuk, wel
ke in de Staatspartij dreigde eigenlük toch
pas ter elfder ure definitief is voorkomen,
reeds dagen te voren een afdruk van de
rede des Bondsvoorzitters aan de Katholie
ke pers was toegezonden. Vooral in de ge
geven omstandigheden, nu elk oogenb'ik de
situatie zich kon wiizigen. was dit laatste
een ietwat gevaarliik ondernemen <*n 'er
Bondsvergadering viel dan ook op dat -'e
redo heel wat meer in mineur stond dan oij
de boonvolle stemming, die sinds kort was
ingetreden, paste.

Uit die e-ustan-'-gheid is dan misschien
ook te verklaren het min of moer in raadse
len spreken, waaraan men aanstoot heeft
genomen, Jat ook wij cp zich allerminst zul
len verdedigen, doch waaruit men toch maar
niet aars'onds zij het dan met eenigen
detective-speurzin de mee«t ver-gaande
gevolgtrekkingen maken mag."

T^r»n.r "V Volkskrant verneemt, wordt :o4
pariemen**\i*e kringen druk bet

gerucht, zou mr. A H-ron v kViynbergcn
zeer ern,f'tf in aanwen-' Ir iren voor een
benoeming tot com»nissari« 'ar Koningin m
de provincie Gelderland.

De „Res.-Bodc" bespreekt de vraag, wie
de opvolger van Mr. Kolkman moet worden
op de Haagsche lijst.

Voor een district als Den Haag, zoo lezen
we,moeten we iemand hebben, die bij alle
katholieke kiezers gekend en gezien is,
iemand, wiens naam alleen reeds voldoende
is om de propagandisten en kiezers tot be
geestering te brengen, iemand voor wien
eike katholieke propagandist zich het vuur
uit de sloffen loopt.

Zoo deed men hier voor inr. Kolkman en
dat een persoon veel doet bewees het stem-
mencijfer, dat irir. Kolkman uit de bus haal
de en dat steeds hooger was dan bij gemeen-
teraads- of statenverkiezing ooit werd be
reikt.

Het blad wijst hierna op „de aftredende
ministers, waaronder er een is, die in 1922
reeds als nummer 2 op de Haagsche lijst
prijkte en die een waardig opvolger van Mr.
Kolkman zou zijn".

Het blad doelt hier op Minister Aalberse,
die ontegenzeggelijk een waardig opvolger
van den pittigen Mr. Kolkman zou zijn.

De vereeniging voor Vreemdelingenver
keer te Hilversum heeft zich in een adres
gewend tot den Minister van Waterstaat en
Gedeputeerde Staten van Noord-Holland
met het verzoek, de concessie der tollen
aan den 's-Gravclandscheweg, den Soestdij-
kerstraatweg en den Laarderweg bij bel
Sint .Janskerkhof, alle te Hilversum, welke
concessie dit jaar afloopt, in hel belang van
het verkeer niet verder te verlengen.

Aan een groot aantal corporaties op het
gebied van handel en verkeerswezen is om
adhaesie verzocht.

In Staatsmijn Hendrik te Rumper-Bruns-
fum geraakte de gehuwde mijnwerker D.
onder afvallend gesteente. D. bekwam een
schedelbreuk en werd in zorgwekkenden
toestand naar het hospitaal vervoerd.

De leden der R. K. Kiesvereeniging te
Utrecht, hadden gelegenheid tot 8 Februari
opgaven te verstrekken van yoor de Tweede
Kamer gewenschte candidaten. Over hel bij
de Rijkskieskringorganisalie in te dienen
vijftal zal Woensdag a.s. worden gestemd.

Ingediend werden de volgende namen in
alphabetische volgorde: Dr. J. F. J. ten
Berge (wethouder van Utrecht): G. P. Bon
(te den Haag); Mevrouw Bronsveld—Vitringa
(te Hoorn); Dr. A. C. A. Hoffman (te Gouda);
Chr. M. Jansen directeur v. h. Hanzebureau
te Amsterdam; C. J. Kuiper (te Utrecht);
W. Mooyman (te den Haag); Max van Poll
(te Helmond); A. H. Smulders (wethouder
van Utrecht die geen candidatuur wenscht;
Prof. Dr. J. A. Veraart (te den Haag) en Mr.
A. Baron van Wijnbergen (te Utrecht).

De militaire overheid te Washington be
sloot gunstigste beschikken op het voorstel
tot het ondernemen van een wereldvlucht
door Amerikaansche legervliegers.

Een rotor-vliegtuig.

Momenteel vertoeft te Parijs een Oosten-
rijksch ingenieui, die wanneer hij voldoen
de financiëelen steun kan krijgen, den tocht
ParijsNew-York wil ondernemen met een
vliegtuig, waarin een door hem op het ro-
t'or-principe gebaseerd gebouwden motor
geplaatst is.

De ingenieur, Gligorin genaamd, denkt

den afstand ParijsNew-York in minder
dan 12 uur te kunnen afleggen.

De uitvinder zal zijn plannen aan hett re-
geeringscommissie voor luchtvaart voorleg
gen.

Zondagnacht is ie Hilversum ingebroken
in de wc r.ing van den penningmeester van
de voelbalvereeniging 't Gooi Uit een geld
kistje is een bedrag van 1300 ontvreemd.

De heer H. Martin te Amersfoort, die in
't najaar van 1923 de leiding bad bii't ont
graven van een Batavengraf op den Amers-
foortschen berg achter het Huis van den
Pictestantenl e nd, is thans bezig in samen
werking met den diens! van Openbare Wer
ken bloot tc leggen het steenen onderstuk
van de voo'malige galg. verborgen onder
een opgeworpen heuveltje tegenover hit
Perghotel.

0.)k op dit heuveltje had de legende
reeds beslag gelegd.

f Heet oe Zevenboompjes.

Fr zijl er maar zes te tellen ïïe-i ervan is
varmoeaelljk afgestorven De spraakm tken-
dc gei «6! te heeft daar echter iets andtis
op gevonden en zegt: er zijn steeds maai
z^s boompjes geweest: met den .'veilden
werd <!.- galg aangeduid

Bij de opgraving zijn reeds twee geraam
ten ontdekt, Eenige jaren geleden trof men
er on eenigen afstand een aan, waarbij een
■"•'ketting.

VRIJWILLIGE VERKOOPING VAN
VAN DAM'S HUISRAAD.

Wij meldden reeds, dat in October, ter
zake schuld, beslag werd gelegd op den in
boedel van Van Dam, den man, die onge
veer een week geleden in, de Wormerveer-
rtraat te Asterdam zijn vrouw en beide
kinderen van het loven beroofde. Intusschen
heeft de familie de schulden betaald, zoodat
de onvrijwillige verkooping. die Maandag
morgen zou gehouden worden, een vrijwil
lige werd. De belangstelling was natuurlijk
zeer groot.

De tijd tot bezichtiging was gesteld tus
schen half tien en half elf en honderden
verdrongen zich voor het perceel Wormer-
veerstraat 11. Ten deele was het er om te
doen eens poolshoogte te nemen op het bo
venhuis, waar het verschrikkelijk drama
zich had afgespeeld; voor een ander deel
was het kooplust, die de menschen naar de
Wormerveerstraat dreef.

De toeloop was zoo groot, dat de politie
de kijk- en kooplustigen bij 10 personen te
gelijk naar binnen liet gaan. Voor ieder, die
de trap afkwam, mocht een ander naar bo
ven. Ook in, de vertrekken, die eens be
woond werden door de familie Van Dam,
was politie aanwezig.

Tegen 11 uur ving de verkooping, aan. Zes
tig serieuze aspirant-koopers werden boven-
gelaten, maar honderden bleven voor de
deur staan. Fn zoo ging alles, wat eens de
ongelukkige familie had toebehoord, de
deur uit. Hierbij was ook speelgoed van de
knderen, o.a, eenige poppen.

Te Winschoten is Zondag gearresteerd,
verdacht van brandstichting zijner te Sel-
lingen verbrande auto, door de Verzeke-
rings-maatschappij reeds vergoed, A. L„ te
Winschoten, onlangs gefailleerd. Hij zou
juist naar Vlissingen vertrekken,

Maandagmiddag te half 2 is het kind Rika
D„ Balistraat 21, Dordrecht, aangereden
door een luxe auto van v. d. Bergh, die
bestuurd werd door den heer v. d. Bergh
zelf. Het linker spatbord moet haar een
schedelbreuk hebben toegebracht. Ze is
direct naar den Gemeentelijken Genees
kundigen Dienst vervoerd. DaaT constateerde
men den dood.

In den nacht van Zondag op Maandag
heeft men zich te Rotterdam toegang ver
schaft tot bet kantoor van K.'s Huidenhan-
del, aan den Ruigeplaatweg. De dieven zijn
over een muur aan den kant van den West-
zeedijk het pakhuis binnengekomen, waar
in ze door een steeds openstaand raam
konden klauteren. In het kantoor braken ze
verschillende lessenaars open. Men vermist
een chequeboek van de Disconto Maat
schappij, een portemonnaie met 25 shillings,
eer, bedrag ad 143.50, alsmede 18.75.
Dit geld was het eigendom van het perso
neel. Er moest een bloemstuk mede be
taald worden, dat was gezonden aan één
der bedienden, die zijn 1214-jarig huwelijks
feest had gevierd. Naar men vermoedt heb
ben de dieven het pand weder door het
pakhuis, maar nu aan den kant van den
Ruigeplaatweg, verlaten.

Groote consternatie Maandagmiddag in de
Spuistraat, te 's Hage Groote drommen
menschen, winkelende dames, schudden van
hoofden, explicaties gevolgd door omhoog I
kijken. Vier dames blijken 'het middelpunt
van de belangstelling te zijn. En daar is

reden voor, want ze zitten van onder tot

boven onder de grijze verf gespat 't Was
aandoenlijk. Hoeden, mantels, kousen,
schoenen, alles zat vol grijze spetten. Ze
stonden bij elkaar, haar gezichten poetsend
met zakdoeken, besluiteloos.Wie te nieuws
gierig was en heelemaal naar voren drong
werd allicht tegen een der vier bespatte
mantels' geduwd en kreeg een merkteeken.

Een agent komt, kiikt de dames aan en
bedwingt correct zijn lachen. Nieuw aan-
gekomenen lachen t vrijuit. Het was ko-,
misch.

Ga uw naam en adres maar opgeven
op het bureau Riviervischmarkt, zei de
agent.

De dames in optocht daa' heen.

De agent is daarna den schildersjongen

gaan halen, die bezig gTweest was den
muur van het pand Spuistraat hoek Veene-
straat te verven, en den verfpot had laten
vallen.

Een schildersjongen kreeg opdracht de
verf van de st-aai te schrappen.

En even later stonden weer winkelende
dames de étalages te bestudeeren, stonden
ze weer op dezelfde plaats, waar even te
voren vier winkelende dames door eee
schildersknecht waren gepointilleerd.

(„Vad.") r

Men schrijft uit Weesp aan de AmsL:

Een jonge man in onze gemeente, die al
militair het vaderland heeft gediend, jt
zelfs nog lid van den Weesper raad is ge
weest, wenscht in het huwelijk te treden
doch ziet zich hierin belemmerd, doord3'
hij ter secretarie staat ingeschreven als te
zijn van het vrouwelijk geslacht. Tot nu tos
had men ter secretarie deze moeilijkhek'
weten te ontzeilen, bij voorbeeld door op
flen geloofsbrief, van het raadslid te plaat
sen: „kind van.... enz., in iplaats van
„zoon van...." enz

Voor den belanghebbende is deze zaal-
echter minder aangenaam, daar voor dt
verandering zelfs de goedkeuring vereiscb
wordt van' den Minister van Justitie, Zelf:
heeft de betrokkene zich aan een genees
kundig onderzoek moeten onderwerpen.

Zondagavond kreeg de 28-jarige koop
man J. P. met zijn 20-jarige verloofde W
S„ wonende aan de Albrechtskade te Rot
terdam, twist Daar beiden in de richtin;
van de woning van het meisje liepen, gree)
J. P. nabij de Delfthavensche Schie he
meisje beet en wierp haar in het water.

De schipper S de W„ die met zijn schip
in de nabijheid lag en een voorbijganger H
I. S. sprongen de drenkelinge na en gelukte
hen het meisje weer op het droge tc Éren
gen. Ze bleek de linkerknie gekneusd te
hebben en is naar het ziekenhuis vervoerd

De dader, die de vlucht had genomen, i
later in ziin woning aangehouden en doo
de politie in bewaring gesteld wegens po
ging tot doodslag.

Zaterdag- en Zondagavond hebben gro.,
pen anti-militaristen getracht propaganda t
maken bij dc Alexanderkazerne te 's-Hagc
Zaterdagavond demonstreerden ze in d

Bonistraat, maar werden uiteengedrevet
door de politie. Zondag is het spel herhaald
Maar de demonstranten zijn toen de perke;
te buiten gegaan Een van hen schopte ee
agent tegen de knieën, een ander schol
voor moordenaar en dief voor het kapitaal
een jonge dame nam nog andere woordei
te baat. Alle drie zijn aangehouden. Van
daag hebben zij voor den politierechter tc
rechtgestaan.

Onder de stuurleden en machinisten te
koopvaardij te Rotterdam heeft zich ee-
voorloopig comité gevormd, met het doe
een vereeniging van scheepsofficieren F
stichten en voorloopig 'n eigen orgaan ui
te geven om daardoor propaganda te ma
ken. Deze vereeniging zal wenschen te strii
den voor lotsverbetering en in een circti
laire tot de stuurlieden en machinisten ge
richt, noemt het comité daartoe in de eer
ste plaats den achturendag, een pensioenre
geling, een ziektenverzekering, 'n werkloos
heidsverzekering, een verlofregeling.

De bestaande vereeniging van scheeps
werktuigkundigen en van gezagvoerders ei
stuurlieden gaat, volgens deze circulair'
sterk in ledental achteruit, hetgeen he
voorloopig comité toeschrijft aan den con
servatieven geest die in de besturen deze
vereenigingen heerscht, welke het verwij
treft den geschikten tijd voor lotsverbete
ring te hebben verzuimd en de oppositii
steeds gesmoord.

Op 75-jarigen leeftijd is te 's-Hage over
leden de heer C. J de Jong, schout-bij'
nacht titulair, oud-chef der afd. Hydrografii
van het Dep. van Marine.

De overledene was ridder in de Militair»
Willemsorde en van den Nederl. Leeuw.

Vrij naar het Engelsch.

20

Zij opende een klein pakje, dat zij van het
dienblad had genomen, toen zij de kamer
binnen kwam.

„Wil je een aardige, geduldige jongen zijn
en mij toestaan, alles in orde te maken?
I Plotseling ontwaakte de echte man in
Barrett. i

„Luister eens, Delia," barstte hij los, „aan
alles komt een einde. Die kunstgrepen ma
ken mij werkelijk ziek. Ik ben geen worm,
'die in het eerste het beste gat kruipt. Laat
mij opstaan en laat ik dien man ontmoeten.
Als het op liet ergste aankomt, zal ik hem
opnemen en uit het venster werpen."

„Heel goed, als je dat doet, want hij heeft
waarschijnlijk wel één, misschien wel twee
of drie helpers bij zich," merkte zij koel op.
„Vergeet toch niet, hoe noodzakelijk het is,
uit je gevangenis te ontsnappen, als de
Cheddar-man en zijn medeplichtige van
avond om tien uur gaan vertrekken. Vlei je
zelf neer in de kussens en laat mij aan het
werk gaan. En wees er dankbaar voor, dat
ik mijn tijd in de speelclub, toen ik nog op
j het college was, zoo goed gebruikt heb.'
j Barrett gaf zich. zij het schoorvoetend,

gewonnen en stemde toe. Het was wel een
offer van zijn eigenliefde waard, om haar
vingers in zijn haar en op zijn gezicht te
voelen, terwijl zij handig aan zijn vermom
ming werkte en slechts, toen zij een groo-
ten schildpadden bril op zijn neus zette en
een keurige snor, geheel naar de mode ge
knipt, op zijn bovenlip plakte, ontsnapte
hem een zacht gekreun van angst.

Nadat de gedaantewisseling geschied was,
verborg zij haastig de hulpmiddelen, welke
zij gebruikt had in de aangrenzende badka
mer en bracht hem een handspiegel.

..Bekijk je zelf maar eens goed en vraag
je af, of je eigen moeder je zou herkennen,"
I zei zij met den trots eener artiste

Wat Barrett in het spiegelglas zag, ver
schrikte hem zeer, want het was, alsof hij
zijn eigen dood gelaat in een doodkist zag.
Er liepen grijze draden door zijn hoofdhaar;
er waren donkere wallen onder zijn oogen;
de groote glazen van den bril verhoogden
dit effect nog en de vaalkleurige snor en
de geschilderde gelaatsgroeven deden de
rest.

„Verschrikkelijk!" stotterde hij. „Vijf mi
nuten langer en je zoudt een mummie van
mij gemaakt hebben. Niemand zou mij ken
nen! Ik ken mijzelf niet."

„Wel, je kunt nu voor een ziek man door
gaan, denk je niet?" vroeg zij luchthartig
en draaide vervolgens de electrische licht
kroon zóó, dat het volle licht hem niet in
de oogen scheen, want dat is niet goed
voor een ziek mensch. „Nu ben ik van

neur een onderhoud met de stamhoofden
over de slavernij en het brengen van men-
schenoffers. De hoofden der Naga's toonden
zich zeer weerbarstig en zeiden, dat daar hun
voorvaderen een en ander sedert onheug
lijke tijden in toepassing hadden gebracht,
hun geesten ontevreden zouden zijn als de
offers ophielden, mei het gevolg, dat de stam
men door ziekten zefcden worden geteisterd
an dit de oogst zou mislukken. Zij weiger
den te beloovcn, dat het met de menschen-
offers gedaan zou zijn, waarop de gouver
neur te verstaan gaf, dat de regeering onder
geenerlei Voorwaarden de voortzetting er
van zou dulden. Gezeten op een verhooging
tusschen twee olifanten, sprak de gouver
neur een groote vergadering van oerwoud-
Liewoners toe in de taal der Katsjins die hij
jpeciaal voor deze gelegenheid geleerd had
Hij kondigde aan, dat de regeering wilde,
dat de slavernij ophield en dat zij voorschot
ten zou geven, in kleine termijnen terug te
betalen, om slaven in staat te stellen hun vrij
heid te koopen. Ook de menschenoffers
moesten ophouden. Er zou op gezette tijden
een Britsch officier naar het dal van de Hoe-
kong worden gezonden om zich er van te
te vergewissen, dat het gebruik niet meer
heerschte. De rede werd met weinig instem
ming ontvangen, maar vóór het vertrek van
den gouverneur werden toch verscheiden
■laven vrijgelaten.

DE ONVERGANE ADVENTISTEN.

Volgens de „Paris Times" hebben de
meeste adventisten die zich op de heuvels van
Long Island om hun leider, den boer Robert
Treidt, geschaard hadden, in afwachting
van het einde der wereld, de onvergane be
woonde wereld weer opgezocht. Slechts een
paar der allergeloovigsten zijn hem trouw
gebleven en wachten nog steeds in knielende
houding op den dag des oordfe'.s.

DE HEDJAS.

De regeering van de Hedjas heeft in ant
woord op het denkbeeld der commissie van
Britsch-Indische Mohammedanen nopens de
vorming eener republiek Hedjas, gezegd, dat
tie H Jjas volledige onafhankelijkheid geniet,
vrij. van iederen buitenlandschen invloed en
i: ren republikeinsche regeering niets aan
onafhankelijkheid zou toevoegen. De
ledjar. is, zoo wordt verder gezegd, thans
ongeschikt voor het republikeinsche regime
en weigert ieder ander gezag dan dat van
koning Ali te aanvaarden. De Hedjas is het
volkomen eens met een vereeniging der Ara
bische emiraten tegen het streven van bui
tenlanders.

DE BEDREIGING VAN DJEDDAH.

De Wahabieten hebben blijkens een draad
loos meegedeeld bericht uit Djeddah via
Port Soedan hun bedrijvigheid in de nabij
heid van Djeddah hervat. De stad is de
laatste paar dager, druk beschoten. De vijand
heeft een positie ingenomen, waar hij in
contact is met de verdedigingslinie der stad.

DE „BRUIDEN DES DOODS."

Vrouwen van Palestina hebben naar draad
loos gemeld wordt, een bataljon gevormd,,
de „bruiden des doods" geheeten, ten einde
elkaar te verdedigen in geval van aanvallen
door stroopende Bedoeienen-stammen. De
vrouwen hebben de gelofte afgelegd te
helpen bij het afslaan der aanvallen en liever
haar leven ten offer te brengen dan zich te
laten gevangen nemen.

ZESHONDERD STUDENTEN VAN
SCHOOL GESTUURD.

Vrijdagavond brak er te Leuven brand
uit in het Arenberg-instituut, waar de che
mische laboratoria zijn ondergebracht. Spoe
dig was de brandweer ter plaatse en na een
paar uur was alle gevaar geweken. De schade
is aanzienlijk. De oorzaak der ramp is on
bekend.

De algemeene vergadering van de R. K.
Kiesvereeniging „Recht voor Allen" te Nij
megen, heeft met op één na algemeene
stemmen de volgende motie aangenomen:

„De vergadering van Recht voor Allen
spreekt als haar oordeel uit, dat zij in de
tegenwoordige omstandigheden geen prijs
stelt op het optreden van baron van Wijn
bergen als spreker in haar vergadering."

De voorzitter onthield zich van stemming.

Deze motie is een gevolg van het optre
den van baron van Wijnbergen tegenover
prof. mr. van der Heyden, den voorzitter
van deze Kiesvereeniging.

De volgende motie, voorgesteld door den
heer van der Steen Jr., werd in handen van
het bestuur gesteld dm prae-advies:

„De R. K. Kiesvereeniging „Recht voor
Allen" te Nijmegen" spreekt als haar over
tuiging uit, dat eventueele plaatsing van den
heer baron van Wijnbergen op het politiek
Advies voor de Geldersche kieskringen, het
gevaar zal opleveren, dat talrijke R. K. kie
zers dat Advies niet zullen volgen."

De- „Msb." knoopt hieraan de volgende
beschouwing vast:

„Nu dit nieuwe incident zoo op de spits
wordt gedreven, mogen we onze lezers niet
langer onkundig laten van de voorgeschiede
nis, waarover wij tot nu toe meenden beter
te kunnen zwijgen. Zij vindt haar uitgangs
punt in de Bondsrede van den heer Van
Wijnbergen, welke in een enkele passage
tot misverstand aanleiding kon geven, om-

plan, Mr. Simmons hier te brengen en kun
je je lesje van buiten leeren, terwijl ik hem
ga halen. Je zult je rol toch goed spelen,
liefste? Denk er aan: alles hangt er van af.
Ik zal wel hier zijn, maar onder de oogen
van een scherp toezienden detective, die
elke beweging nauwlettend gadeslaat, durf
ik je niet te souffleeren."

Nadat Delia hem verlaten had, lag Bar
rett na te denken. Zou de vermomming
werkelijk een man kunnen bedriegen, wiens
dagelijksch werk het was, vermommingen
te doorgronden? Zou hij berekend zijn voor
zijn taak en de juiste dingen weten te zeg
gen, welke den bezoeker van de waarheid
zouden afleiden? Zou hij zijn rol zoo goed
weten te spelen, dat de achterdocht van
den detective haar natuurlijken dood zou
sterven en zoo diep begraven zou worden,
dat zij niet meer zou kunnen herrijzen?

Hij vreesde er voor. De tijd van voorberei
ding was zoo verschrikkelijk kort. Ieder
oogenblik zou Delia terug kunnen komen
met den speurder.

Nu verwenschte hij het oogenblik, dat hij
zich in het register had laten inschrijven als
tc komen uit Chattanooga, Tennessee. Hij
had er werkelijk eens een gedeelte van een
winter doorgebracht met zijn zieke moeder
en kende dus iets van de stad en haar om
streken.

Maar Delia had aan den man gezegd,
dat hij, Barrett, Chattanooga zijn „woon
plaats" noemde. Hij moest denken, denken
en bij kon niet denken.

Gelukkig werd dc marteling niet voortge
zet. Toen zij haar hoogtepunt bereikt had,
werd de deur geopend en verscheen Delia,
gevolgd door een kleinen man, met vlugge,
scherpe rondziende oogen in een mager ge
laat, dat nu vriendelijk glimlachte. De ken
nismaking was min of meer familiaar.

„James, hier is een heer Mr. Simmons

die denkt, dat jij de James Baxter kunt
zijn, dien hij vroeger in Chattanooga gekend
heeft. Mr. Simmons, mijn echtgenoot."

Barrett stak een hand uit met de langza
me beweging van een zieke, doch de be
zoeker nam haar niet aan. In plaats daarvan
nam hij den man in het bed nauwkeurig op
en wendde zich dan tot Delia.

„Ah eh Ik vrees, dat ik verplicht
ben, u mijn excuus te maken, Mrs. Baxter

u en uw echtgenoot, beiden; hij is niet
de man, naar wien ik zo.... eh niet
mijn oude vriend Jimmie Baxter uit Chat
tanooga, bedoel ik. De beschrijving van den
klerk van het hotel misleidde mij. Zeer na
tuurlijk sommige menschen kunnen een
vreemdeling zoo beschrijven, dat hij niet kan
herkend wórden. Ik kan alleen u beiden
vragen, mij wel te willen excuseeren en...."

Barrett, die door de brilleglazen naar den
bezoeker tuurde, dacht, dal het gevaar
voorbij was. Maar Delia had bemerkt, dat,
terwijl de man met schijnbare verlegenheid
zijn excuus aanbood, zijn scherpe blik alle
bijzonderheden in de kamer opnam, vanaf
de kleeron van Barrett, netjes opgevouwen
liggend op een stoel, aan het «inde der ka

mer, tot aan een der verraderlijke zwarte
handkoffertjes, welke achter het voeten
einde van het bed uitstak.

„Nu u toch hier zijt, moet u geen haast
maken, om weg te gaan," drong zij vriende
lijk, hem een stoel aanwijzende. „Als u van
Chattanooga komt, zal mijn man zeker blij
zijn, dat u hem een bezoek brengt."

Barrett gromde zacht iets over wat hem
een voortzetting scheen te zijn van deze
kwelling, maar hij hield zich goed.

„Zeker! Ga zitten, Mr. Simmons. Het is
goed, iemand uit de oude stad te zien, ook
al ben ik niet degene, dien u dacht te ont
moeten. Is u nog kort geleden in Chattanoo
ga geweest?"

„Neen, dat niet; niet gelogeerd ten minste.
Maar zooals u zegt, het is een prettige, oude
«tad."

„Vanaf dezen afstand in het verre wilde
Westen lijkt het een goed tehuis voor mij,"
waagde Barrett te zeggen. „Dit Westersche
bergland is zoo groot, maar ik heb bepaald
heimwee naar den ouden Lookout, denkt u
niet?"

„Ah eh ja; Lookout is eh een
zeer bezienswaardige oude berg."

„En het hotel op den top. Er zijn ver
scheidene hoogstaande reizigers geweest, die
zeiden, dat het vergezicht vanuit het hotel
niet te vergelijken is met iets anders in het
land. Hebt u in het hotel verbleven?"

„Ja, natuurlijk. Iedereen brengt daar zijn
weekTend door, hetzij vroeger of later."

„Tegenwoordig?" informeerde Barrett on-

noozel. „Sinds er een sterrenwacht is ge
komen?"

„O ja!" was het onmiddellijke antwoord
„Ik was daar den vorigen zomer nog enkel»
dagen."

Barrett streek met zijn hand over zijr
voorhoofd, alsof een plotselinge pijn hen
versufte.

„Ik geloof nu toch werkelijk, dat mijr
hoofd in de war is, Mr. Simmons. Ik praa
met u over het Lookout-hotel, terwijl wi
beiden weten als ik dat ten minste goec
heb dat het jaren geleden afbrandde. L
wilt dit een zieken man wel vergeven, niet
waar?"

Nu was de gast in moeilijkheid gebrach1
en hij haastte zich, het gesprek van de stac
in Tennessee af te voeren,

„U behoeft geen excuses te maken,'
zeide hij haastig en dan: „Is u voor he!
eerst in Copah?"

„Ja, de eerste maal. Maar u herinnert mi
aan iets. Als u hier bekend is, kunt u mi
misschien wel iets mededeelen omtrent d»
Little Amy Mining Company?" Barreti
noemde op goed geluk af den naam van eer
der buitenklanten van de Denver's Bank.

„Wel ik kan niet veel vertellen over de
Little Amy," was het aarzelende antwoord
„De mijn is ongeveer tien mijlen van hier
geloof ik ergens in de omgeving van hel
Junipers-gebergte."

(Wordt vervolgd.)