1
BRIEVEN UIT FRANKRIJK.
De geheimzinnige treinraof.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
Tweede Blad Maandag 16 Februari 1925
Een bedenkelijke uitspraak in een ontroerend proces.
Het overleg der Britsche regeering met de dominions inzake het Ge-
neefsche protocol duurt voort. De Voorzitters der militaire Volken-
bonds-controle-commissies benoemd. De financieele commissie van den
Volkenbond is minder tevreden over de Oostenrijksche uitvoering van het
saneeringsplan dan over die in Hongarije.
Onder de Radio-berichten: Herriot naar Londen in verband met de vei
ligheidskwestie. Een verkort rapport over de Duitsche ontwapening.
Gem. buitenl. berichten.
RECHTSZAKEN.
In de val geloopen.
LEGER EN VLOOT.
Centraal kleedingmagazijn
FEUILLETON
Hoe zouden „wij" geoordeeld hebben, in
dien wij geroepen waren geweest als jurylid
een vonnis te vellen over Stanislawa Umins-
ka
Deze vraag hebben wij ons meermalen ge
steld tijdens het proces van dit jonge meisje,
dat uit overgroote liefde een einde heeft
gemaakt aan het leven van hem die haar het
allerdierbaarst was en wiens lijden geen hoop
op beterschap in zich droeg.
Ons hart zou evenens een vrijspraak heb
ben doen volgen, maar het feit, ondanks de
meest verzachtende omstandigheden, zou ge-
eischt hebben dat een veroordeeling werd
uitgesproken.
Men heeft niet het recht te dooden. Deze
eeuwige wet geldt bovenal. Niet alleen de
Christelijke overtuiging, dat in hethchame
lijk lijden een weldaad Gods gelegen kan zijn,
tot uitboeting van zonden, maar ook een on-
geloovige levensbeschouwing verzet zich te
gen levensberooving, in geval zelfs van het
hoogste lijden, omdat de menschelijke weten
schap feilbaar is en nooit met zekerheid kan
worden gezegd of een ziekte, ondanks alles,
genezen kan worden.
Hoe ernstig de gevolgen voor de toekomst
kunnen zijn, indien men dat grondbeginsel
prijs geefthoe juist daarom dit vrijsprekend
vonnis is, al verdiende dit meisje inderdaad
persoonlijk geen straf, hierop kom ik aan
stonds terug. Laat ik u eerst in korte trekken
de geschiedenis van dit levensdrama een
liefdesroman in den waren zin des woords
vertellen.
Stanislawa Uminska was reeds op 19 ja
rigen leeftijd in Varsovie'n klein persoonlij k-
heidje met een veelbeloovende toekomst. Als
tooneelspeler mocht zij menig succes oogsten.
Een jong Poolsch schrijver van talent, Jean
Zynowski kruiste haar pad. Een groote en
oprechte liefde bond beider leven samen.
Toen de oorlog uitbrak bevond Jean zich
in Frankrij k en nam plaats in het vreemdelin
genlegioen, waar hij, vurig Patriot, op schit
terende wijze zijn plichten vervulde. Terug
in zijn vaderland werd hij al spoedig benoemd
als kunstcriticus, journalist, romanschrijver,
auteur van „Lambcaux sanglants", waarin
zich de geest van het nieuwe Polen doet ken
nen. Het was ongeveer op dat tijdstip dat de
ontmoeting tusschen Jean en Stanislawa
plaats vond. Een blijde toekomst, scheen zich
voor beiden aan te kondigen. Een huwelijk
zou deze twee kunstenaars voor altijd samen
brengen. Maar in plaats van het gedroomde
geluk, kwam een afschuwelijke ziekte een
sluier van leed spreiden over deze beide men-
schenlevens.
De doctoren verklaarden eerst dat Jean
door tuberculose was aangetast maar al spoe
dig bleek de ongeneeslijke kanker Zynows-
ki's lichaam te sloopen. Radium was het
laatst te beproeven redmiddel. Hij aanvaardde
de reis naar Frankrijk, waar hij in een hos
pitaal werd opgenomen. Stanislawa gedwon
gen het levensonderhoud te verdienen, kon
eerst twee maanden later volgen, toen de
meest verontrustendeberichten haar bereik
ten. Met toestemming harer ouders ging zij
naar het ziekbed van haar zoo geliefden brui
degom. Niets mocht meer baten, Jean was ten
doode opgeschreven. Stanislawa was voor
hem een engel van liefde en geduld. Geen
dag en geen nacht verliet zij het ziekbed en
toen een overstorting van bloed door een der
doctoren werd aanbevolen, bood zij on
middellijk het hare aan. Verzwakt en .uit
geput door deze operatie kwelden haar dub
bel, de lijdenskreten die onafgebroken van
het ziekbed weerklonken. Jean had een vriend
verzocht hem een revolver mede te brengen
om een einde aan zijn leven te kunnen ma
ken. Zelf er niet toe overgaande smeekte hij
Zijn meisje hem te dooden telkens weer her
halend diezelfde smeekbede, dood mij, maak
een einde aan mijn ondragelijk lijden. En zh
weigerde, weerstond aan zijn verwijt, dat zij
hem niet zou liefhebben. Maar 15 Juli toen
de doctoren haar waarschuwden dat iedere
hoop was verloren en zij opnieuw thans zon
der eenige kans op redding, dat pijnlijk ver
trokken gelaat aanschouwde, gehoorzaamde
zij aan het vaak zoo uitgesproken verlangen,
greep zij naar het wapen om hem van zijn
aardsche lijden te bevrijden. Hij zou anders
dienzelfden nacht een natuurlijken dood zijn
gestorven.
Klinkt dit verhaal, ontroerend op de zit
ting in herinnering gebracht door den presi
dent Monton niet als een tooneelstuk of
een onwerkelijke roman. Wij voelen mee met
dat meisje dat haar zoo afschuwelijke daad
heeft bedreven uit de meest, teedere gevoe
lens, blijk wilde geven van een ontzaglijke
groote liefde, maar boven alles voelen wij
medelijden met haar, omdat zij niet in de
godsdienst kracht wist te putten om het lij
den te dragen en te doen dragen. Zij ver
smaadde dien bron, of kende hem niet, waar
alleen ware troost was te vinden.
Zij en zoovelen met haar zien alleen in dit
leven de bestemming van den mensch. En
noodwendig moeten zij komen tot een op
lossing, gelijk Stanislawa bracht, als een on
geneeslijke ziekte het' lichaam kwelt. Hoe
mild men over de daad van dit meisje ook
wil denken, een goedkeuring er aan hechten
een vrijsprekend vonnis er over uitspreken is
niet mogelijk voor iemand die hoogere, Chris
telijke beginselen is toegedaan. Bovendien,
afgezien van Godsdienstige overwegingen,
welke een verontrustend toekomst-beeld
houdt dit vonnis niet in. Wij kennen hier
helaas reeds de passioneele moorden, waar
van de pleegsters maar, al te vaak vrij uit
gaan hieraan een reeks van moorden toe
te voegen, geoorloofd omdat de dader uit
liefdesoverwegingen, uit medelijden heeft
gehandeld is een bedenkelijk tecken van on
zen heidenschen tijd.
De vrees is slechts al te gewettigd idat bin
nen niet al te langen tijd de rechtbank zal
worden geroepen min of meer gelijksoortig
geval te beoordeelen. De eerste stap op het
pad van vrijspraak wegens moord uit liefde
is gezet. Al te velen zullen daardoor zich niet
langer laten terughouden van een handeling
die zij anders uit vrees voor straf zouden heb
ben achterwege gelaten.
Zeker, de justitie zal in ieder geval hebben
te oordeelen. En in dit geval van Jean Zy
nowski en Stanislawa Uminska, zal zich in
dezen vorm niet licht herhalen haar groote
liefde bleek te goed om eenig ander motief
aan haar daad, ten grondslag te leggen.
Maar zal dit steeds zoo zijn. Wordt hier
niet een weg geopend voor kwaadwillenden,
een nieuwe weg, geïnspireerd door ongeloof
en verval van zeden, waar reeds een oude be
stond om moordenaars uit liefdeshartstocht
en liefdeshaat vrij uit te doen gaan.
Hoe moeilijk zal het blijken na dit voor
beeld in andere gevallen te veroordeelen, als
overtuigend wordt aangetoond dat de zieke
zelf om den dood heeft gevraagd. Er is een
praecedent geschapen waarvan de gevolgen
niet zijn te overzien.
Wij eindigen gelijk wij begonnen zijn, ook
wij zouden wellicht als jurylid, gedreven door
ons goede hart Stanislawa Uminska gaarne
hebben vrijgesproken, maar hoogere mo
tieven van zedelijken en maatschappelijken
aard, zouden ons gezond verstand hebben
doen overwinnen.
Niets ter wereld kan een mensch wettigen
zijn medemenschen van het leven te beroo-
ven.
Moord blijft moord, ook als deze uit mede
lijden of uit liefde wordt bedreven.
Parijs 11 Februari '25. Mr. P. v. S.
land niet aan het Protocol of aan andere
verplichtingen van dien aard zal binden zon
der toestemming van het Parlement
De militaire controle van
den Volkenbond.
De. voorzitter van den Volkenbondsraad
heeft respectievelijk tot voorzitters der mili
taire enquête-commissies in Duitschland,
Oostenrijk, Bulgarije en Hongarije benoemd
Generaal Desticker (Frankrijk), generaal
Marietti (Italië), reserve-luitenant-generaal
Jungstedt (Zweden) en generaal-majoor Kir-
ke (Engeland).
De saneering van Oos
tenrijk en Hongarije.
De besprekingen van de financieele com-
gelijk dat dit jaar nog althans bij den aan
vang van het volgende jaar, de aanbesteding
voor het uit voeten van de werken zal plaats
hebben.
Deze brug zal de kortste verbindingsweg
vormen tusschen Ostende en Duitschland.
Zij zal bestaan uit een spoorlijn en een door
gang voor voetgangers en het vervoer.
Het ontwerp van den tunnel is, volgens
het „Hbld. van Antwerpen" afkomstig van
den Luikschen ingenieur Muilender en be
treft zoowel het aanleggen van den Schel-
de-tunnel, als het bouwen van een nieuwe
stad Antwerpen-Waas op den thans nog
bijna geheel kalen linkeroever.
De 'tunnel, geheel in metaal-systeem-Great-
head, zou 400 meter lang, 13 meter breed
en 8 meter hoog zijn en de stad, ter hgogte
missie van den Volkenbond, welke te Ge- yan de St. Michiels en Cockerillkaden, nabij
nève onder leiding van den heer Ter Meulen
vergaderde, zijn thans afgeloopen. Deze
besprekingen waren in de eerste plaats ge
wijd aan den toestand jn Oostenrijk. En een
zeer sterke Oostenrijksche delegatie onder
leiding van den minister van financiën Ahrer
was naar Genève gegaan om de politiek van
de Oostenrijksche regeering toe te lichten
en haar te verdedigen tegen de bezwaren
die door den commissaris-generaal, Zimmer
man, in zijn rapporten steeds weer tegen de
de slappe uitvoering van het Volkenbonds
plan in Oostenrijk worden ingebracht.
De Oostenrijksche delegatie heeft de fi
nancieele commissie niet kunnen overtui
gen, dat het herstel van Oostenrijk allereerst
moet worden gezocht in buitenlandsche cre-
dieten en dat van Oostenrijksche zijde zelf
zelfs al het mogelijke ten behoeve van het
herstel is gedaan. Integendeel de commissie
was van oordeel, dat ten aanzien van de fi
nancieele en administratieve organisatie nog
heel wat moest worden gedaan en dat vele
hervormingen, die in het plan van den Vol
kenbond worden verlangd, nog niet cf slechts
zeer ten deele zijn uitgevoerd. Evenals de
heer Zimmerman is de commissie dus tot
de overtuiging gekomen, dat het Volken
bondsplan in Oostenrijk wat slapjes wordt
uitgevoerd. En dat men hief zonder een
krachtiger ingrijpen er niet op zal kunnen
rekenen dat in het buitenland het vertrou
wen zal kunnen worden gewekt, hetwelk
voor credietverleening nu eenmaal noodzake
lijk is.
In Oostenrijk hebben de besprekingen te
Genève een weinig aangenamen indruk ge
wekt en men voelt zich hier wel eenigszins
onbillijk behandeld, vooral nu de commissie
juist woorden van lof heeft" voor Hongarije.
Niet geheel onjuist is misschien de opmer
king, dat Hongarije nog in de eerste sta
dium van de uitvoering van het herstelplan
verkeert. In den aanvang ging het in Oosten
rijk immers ook met snellen gang in de ge-
wenschte richting. Maar de laatste loodjes
wegen het zwaarst. En men troost zich in
Oostenrijk, waar men den Hongaren hun
pluimtje misgunt, wellicht met de overwe
ging, dat de laatste loodjes ook voor Hon
garije nog moeten komen. En dat het oor
deel dan misschien wel wat anders zal lui
den.
De begrooting van finan
ciën in de Fransche Kamer.
Bij de beraadslaging over de begrooting
van financiën in de Fransche Kamer heeft
Herriot, in een antwoord aan den afgevaar
digde der oppositie, Bokanowski, verklaard
dat het een grove dwaling zou zijn om te
beweren dat er een „vertrouwenscrisis" be
staat. De regeering volgt een zeer wijze
financieele politiek zij verzoekt eiken be
lastingbetaler een gewettigde krachtsin
spanning te verrichten zonder te veel van
hen te eischen en beoogt slechts den finan-
cieelen toestand door correcter methoden te
herstellen. Nimmer heeft de socialistische
partij aan Hèrriot gevraagd zijn eigen eco
nomische leerstellingen prijs te geven om
die der socialistische partij toe te passen.
„Ik heb nooit opgehouden," aldus Herriot,
„den individueelen eigendom te verdedigen,
en den dag, waarop wij het niet meer met de
socialisten eens zullen zijn, zullen wij op eer
lijke wijze scheiden) Doch thans doe ik een
beroep om de eenheid aller Franschen zon
der onderscheid van partij ter verdediging
der nationale munt."
het oude Waasstation met
Hoofd verbinden.
het Vlaamsch
daarop ook een wals uit „De Dollarprinses" DE UITGEZETTE GRIEKSCHE PA-
spelen. Na hem deden de koningin en burg
graaf Lascelles en prinses Mary de proef
eveneens met andere muzieknummers. Het
koninklijke gezelschap bleek verbazend.veel
plezier in het geval te hebben.
DE BRITSCHE RIJKSTENTOONSTEL-
LING TE WEMBLEY.
De Britsche rijkstentoonstelling te Wem
bley, die het vorig jaar zooveel bezoekers heeft
getrokken en dit jaar, zooals men weet, zal
worden gecontinueerd, ondergaat, aldus blijkt
uit een officieeië bekendmaking, een niet on
belangrijke reorganisatie. 'Het bestuur .is
bezig met bestaande belangrijke af deelingen
op de tentoonstelling aanzienlijk uit te brei»-
den en geheel nieuwe afdeelingen in te rich
ten. Een van de belangrijkste nieuwe afdee
lingen zal bestaan in een overzicht van de
geschiedenis en ontwikkeling van de verschil
lende middelen, die zijn gebruikt om door
de eeuwen heen de verspreiding van ziekten
van 100 meter hoog, in den stijl van het Ant-
werpsch Zuiderstation, vier electrische lif
ten, twee breede trappen en een dubbele
straatweg zouden op den Antwerpschen
oever toegang verleenen tot den tunnel. Aan
de overzijde van het Vlaamsch Hoofd zou
den boven den uitgang twee torens worden
gebouwd, welke als bureaux en woning van
den directeur dienst kunnen doen.
De kosten worden, door den ontwerper,
geraamd op circa 150 millioerv frank, maar
zouden, naar ingenieur Muilender verwacht
binnen afzienbaren tijd gedekt kunnen wor
den door het heffen van een tol van 25 k 50
centimes voor de voetgangers en 1 a 2 franks
voor de voertuigen
Verder stelt hij voor de uitvoering van dit
groote werk over te laten aan een financieel
consortium, de Société Immobilière du Pays
de Waes dat, in ruil van 2000 hectaren on
vruchtbaar terrein op den linkeroever, al
daar een nieuwe stad zou bouwen en tevens
de kosten van aanleg van den tunnel op zich
zou nemen.
PACIFISME IN HET BRITSCHE PAR
LEMENT.
Verscheidene Britsche Lagerhuisleden, be
hoorende tot de liberale partij en tot de La
bour Party hebben zich vereenigd tot een
groep, die zich ten doel stelt de samenwer
king tusschen de pacifistische elementen in
het Lagerhuis te bevorderen. Men verwacht,
dat ook een aantal conservatieven zich bij
deze „vredespartij" zullen aansluiten
Het liberale Lagerhuislid Kenworthy ver
klaarde, dat van deze samenwerking ge
hoopt wordt dat liberalen en Labour geza
menlijk amendementen zullen indienen bij
quaesties betreffende oorlog of buitenspo
rige bewapening.
HET VERKEER IN LONDEN.
De Londensche gemeentelijke commissie
van advies voor het verkeer over de Theems
heeft haar rapport gepubliceerd.
De commissie beveelt het bouwen van ge
heel nieuwe bruggen aan in plaats van de
Waterloo-brug en van de Lambeth-brug en
eventueel van een brug in de nabijheid van
de bestaande Charing Cross-spoorbrug, als
mede den aanleg van een tunnel-weg onder
het Strand, teneinde het verkeer over ce
Waterloo-brug te vergemakkelijken.
De minister voor transporten heeft aan
het Londensche gemeentebestuur medege-
td;eld dat de regeering verlangt, dat het aan-
al auto buslijnen in de drukste straten van
Londen, in het bijzonder in het Westend, zal
worden verminderd. In 1920 waren er in
Londen 612 autobussen, die met de gemeen
tetrams concurreerden het vorig jaar was
dit aantal tot 1166 gestegen en thans be
draagt het reeds 1318.
Een overdekte galerij, waarop een toren tsSen te gaan, veraanschouwelijkt door een
van smeltkroezen en retorten voorzien m_ia-
deneeuwsch laboratorium van een alchemist,
en een geheel moderne opratiekamer. Een
andere nieuwe afdeeling zal gewijd zijn aan
den honderdsten verjaardag van den eersten
door stoom gedreven pasagierstrein in En
geland deze afdeeling zal een beeld geven
van de ontwikkeling in honderd jaren van
de spoorwegtechniek. Een derde afdeeling
zal gewijd zijn aan de pottebakkerskunst.
Een vierde afdeeling zal een beeld geven
van-de ontwikkeling van het sociale leven
van Engeland. Zoo zijn er meer aantrek
kelijke nieuwigheden.
Vermelding verdient ook, dat het deel van
het tentoonstellingsterrein, dat afgezonderd
is voor planten en bloemen, dit jaar niet
alleen zal worden vergroot, doch ook met ge
heel andere bloemen zal worden beplant dan
het vorig jaar.
Het tentoonstellingsbestuur besteedt ver
der aandacht aan het vermeerderen van de
genoegens, die aan de tentoonstelling verbon
den zijn en zal o.m. een sociëteit inrichten
naar het model van de groote sociëteiten van
het West End, waar tentoonstellingbezoe
kers hun vrienden kunnen ontmoeten.
Brittannië en het protocol
van Genève.
In verband met de beraadslagingen, welke
thans in Engeland over het Protocol van
Genève plaats vinden, meldt de Britsche
draadlooze dienst, dat de speciale subcom
missie van de commissie voor de rijksverde-
diging, die eenigen tijd geleden werd samen
gesteld, verschillende memoranda ter in
lichting der regeering heeft opgesteld.
Intusschen duurt het telegrafisch overleg
tusschen de Britsche regeering en de re
geeringen der Dominions voort. De regee-
ring te Londen is thans in het bezit van veel
materiaal betreffende de uitwerking, welke
de bepalingen van het Protocol op de parti
culiere belangen der resp. Dominions zouden
hebben. Het wordt van groot belang geacht
dat de rijkspolitiek kenbaar zal worden ge
maakt ten opzichte van een quaestie, die alle
deelen der wereld raakt.
Chamberlains jongste verklaring in het
Lagerhuis heeft bovendien aan de verschil
lende geruchten een einde gemaakt, doordat
er in tegengesproken werd dat er onderhan
delingen met een ander land over een afzon
derlijk pact zouden zijn begonnen. Chamber
lain beloofde tevens dat de regeering Enge-
DE MIJNRAMP BIJ DORTMUNDT.
Vrijdagnacht is op de mijn „President
Stein" de honderd-twee-en twingstigste doo
de boven gebracht. Er worden thans nog
14 lijken vermist.
De lijken zijn reeds voor het meerendeel
gekist en de begrafenis is op morgen
vastgesteld.
DE VERBINDING DER BEIDE
SCHELDE-OEVERS.
De Belgische financieele groep heeft voor
gesteld zich te belasten met het aanleggen
van den tunnel onder de Schelde, tegenover
zekere grondconcessies op den linker Schel-
deoever bij Antwerpen.
De minister van openbare werken, de
Ruzette, heeft aan „De Standaard", mede
gedeeld, dat het voorstel met groote aan
dacht doot de betrokken departementen van
Financiën en Openbare Werken onderzocht
wordt. De financieele groep welke het voor
stel doet, is samengesteld uit welbekende
persoonlijkheden die van meet af volle ver
trouwen inboezemen.
Het blad kreeg den indruk, dat het voor
stel veel kans heeft te worden aanvaard.
De minister deelde verder mede, dat het
bouwen van de brug over de Schelde van
Hoboken naar Cruybeke van dringenden
a ard wordt geacht. Het is dan ook best mo-
EEN ONBEWOONBAAR VERKLAARD
EILAND.
Het eilandje Bardsey, dat op twee mijl af
stand van de kust van Noord-Wales is gele
gen, zal eerlang door zijn bewoners vrijwillig
worden ontruimd, daar dezen tot de overtui
ging zijn gekomen dat het feitelijk onbewoon
baar is. De eilanders zijn herhaaldelijk we
kenlang van de bewoonde wereld afgesne
den. V
Bardsey was eens de laatste verblijfplaats
van de barden, de dichter-zangers uit het
oude Wales en er zouden 20.000 vromen be
graven liggen. Het eiland heeft zijn eigen
koning de tegenwoordige koning, Love
Pritchard, die in 1911 werd gekroond, is
thans 83 jaar oud. Zijn voorganger, Koning
John II, deed vrijwillig afstand van den troon
en stierf in het werkhuis. Dertig jaar geleden
had Bardsey een inwonertal van 100 zielen,
hetwelk thans tot 45 is gedaald. Deze 45 lie
den hebben in een vergadering besloten het
eiland te veriaten en zich elders te vestigen.
Niettegenstaande er op Bardsey geen be
lastingen worden geheven.
EEN GEMOEDELIJKE WELDADIG
HEIDSVOORSTELLING.
Een Engelsche koning en koningin, mits
gaders hun vorstelijke zonen, hebben een ze
keren naam wegens de ongekunstelde en van
alle deftigheid vreemde wijze, waarop zij van
hun belangstelling doen blijken bij voorko
mende openbare feesten en wedstrijden. Als
summum van gemoedelijkheid mag echter
zeker wel gelden een Donderdag in den AI-
hambraschouwburg te Londen ten behoeve
van noodlijdende kunstenaars gehouden mu
zikale weldadigheidsvoorstelling, waar ook
de koning, de koningin, burggraaf Lascel
les en prinses Mary aanwezig waren. Een van
de nummers van het program bestond hierin
dat een lid van het gezelschap onder het pu
bliek rondging, den een of ander verzocht
hem een muzieknummer in het oor te fluis
teren, waarop een geblinddoekte pianiste op
het tooneel het onmiddellijk begon te spelen.
De executanten betrokken ook tie vorstelijke
familie in hun praestaties. De rondgaande
artist trad de koninklijke loge binnen en boog
zich naar den koning over. De koning had
nog niet gesproken, of de pianiste begon een
wals uit „De Vroolijke Vrouwtjes' te spe
len. De koning had schik in het geval en liet
DE NOOD IN IERLAND.
De Iefsche minister van Landbouw,Ho-
gan, verklaarde, dat ongetwijfeld de dagblad-
correspondenten den toestand door hun set"
sationeele berichten sterk overdrijven. Het
land heeft altijd gebrek geleden thans met
meer dan vroeger. In de kleine, dichtbevolk
te districten is" de toestand niet erger dan in
in vorige jaren, jn andere districten zelfs be-
ter. Hongersnood is alleen mogelijk bij het
mislukken van den aardappeloogst, en met
uitzondering van twee plaatsen is thans de
aardappeloogst goed.
HET LOONGESCHIL BIJ DE ENGEL
SCHE SPOORWEGEN.
De directeur van de Southern Railway,
Sir Herbert Walker, is er in geslaagd het con
flict bij de spoorwegmaatschappijen in zoo
ver bij te leggen, dat nog een bespreking tus
schen de vertegenwoordigers van werkge
vers en arbeiders zal plaats hebben, alvorens
wordt overgegaan tot een beroep op den
loonraad.
BERTHELOT AMBASSADEUR
TE BERLIJN?
Het gerucht loopt te Parijs dat Berthelot
zou worden aangewezen tot ambassadeur te
Berlijn, waar de Margery niet zeer voldaan
zou hebben. Diens terugroeping reeds eeni
gen tijd geleden zou alleen vermeden zijn
door èen persoonlijken stap van den presi
dent der republiek bij Herriot.
MUNITIESMOKKELARIJ.
Volgens een Wolfbericht uit Neurenberg
is aldaar een smokkelarij op grooten schaal
ontdekt van ijzer- en staalschroot naar Italië,
Hongarije en Tsjecho-Slowakije. Er zou reeds
8500 ton zijn verbonden, waarbij 14 firma's
betrokken zijn.
EEN BERG-ONGELUK.
Uit Berlijn wordt gemeld, dat volgens een
bericht uit Bern aan het „BerlinerTageblatt"
een zoon van ,den bekenden Engelschen ci-
garetten fabrikant H. O. Wills bij een ski
tour op de Schildhorn bij Miirrer door een
lawine is bedolven en gedood.
ITALIAANSCHE MILITAIRE SUCCES
SEN IN LYBIE.
Draadloos wordt melding gemaakt van
militaire successen der Italianen tegen op
standige inboorlingen in Cyrenaica, bij de
Egyptische grens, het oostelijk deel der
Noord-Afrikkaansche kolonie Lybië. De
opstandelingen verloren 200 dooden, terwijl
16 kampen werden vernield en 14.000 stuks
vee en 425 kameelen werden buitgemaakt.
De Italiaansche verliezen bedroegen een in-
landsch soldaat gedood en een vlieger ge
wond.
GUIMARAES PORTUGEESCH KABI
NETSFORMATEUR.
Een B. T. A.-bericht uit Lissabon meldt,
dat Guimaraes, de leider der democratische
partij in de Portugeesche Kamer, belast
is met het vormen van een regeering.
TRIARCH TOT AFTREDEN BEREID.
Naar draadloos uit Saloniki wordt ge
meld heeft de uit Konstantinopol verban
nen en naar Saloniki uitgeweken Oecumeni
sche Patriarch zich bereid verklaard af te
treden als daardoor de Grieksch-Turksche
verhouding verbeterd wordt.
DE MOORD OP DEN SIRDAR.
Volgens de „Daily Tel." zal het ondet*.
zoek naar den moord op den Sirdar
leiden tot de ontdekking van achter de
moordenaars staande organisaties en be
zwarende feiten opleveren voor bekende
politieke personen. Door de bekentenissen
der' daders heeft men sterke bewijzen ia
handen gekregen. In het huis van een lid
der Wafd, een oud-Kamerlid, werd een
geheime bergplaats van wapens en munitie
ontdekt.
EEN AARDBEVING IN DE NABIJHEID
VAN TOKIO.
Uit Tokio wordt gemeld, dat de provincie
stad Foenabasji Zaterdag door een hevige
aardbeving werd geteisterd. Te Tokio wer
den slechts lichte schokken gevoeld.
EEN AUTOMOBIELENTEN
TOONSTELLING VERBRAND.
Te Kansas City is de groote Royal Live
stock Arena, waar jaarlij ksche auto-tentoon
stellingen worden gehouden, afgebrand.
Er zijn 350 automobielen verbrandeen
brandweerman werd gedood.
De Arena was een der grootste en mooiste
tentoonstellingsgebouwen van geheel Ame
rika.
GROOTE OVERSTROOMINGEN IN
DE V. S.
Buitengewoon warm weer aan de Oost
kust der V. S. doet de sneeuw snel smelten
en veroorzaakte reeds gevaarlijke overstroo
mingen in Nieuw Engeland en in de. staten
ten Oosten van de Alleghany-bergen. Da
Mohawk-rivier is van veertien tot twintig
voet gestegen. Vele dorpen zijn ondergeloo-
pen. Drie spoorweg- en twee andere bruggen
zijn weggeslagen. In het district Tioga kon
de trein niet verder door het water en moes
ten de reizigers met; roeibooten worden be
vrijd.
NIEUWE POLITIEKE MOORDEN.
Professor Nicola Milef, de directeur van
het blad „Slowo" en een tot de regeerings-
meerder'neid behoorende afgevaardigde wer
den te Sofia Vrijdagavond om 8 uur op straat
door drie personen met revolverschoten op
k >tten afstand vermoord'
De daders zijn nog niet gearresteerd. Men
vermoet^, dat zij bolsjewieken zijn, daar
Milef openlijk een campagne tegen de com
munisten voert.
Een Engelschman als beklaagde.
Op 2 Januari stond een dame in de hal
van De Twentsche Bank te Amsterdam
eenige financieele aangelegenheden te rege
len, waartoe zij een 30-tal bankbiljetten van
f 10 naast zich had gelegd. Plotseling merkte
zij, dat iemand aan de biljetten raakte, zij
keek om, zag een oud mannetje achter zich
staan, dat zich ijlings uit de voeten maakte.
Zij achtervolgde hem de hal uit, de straat
op. De man liep op straat een andere deur
binnen en kwam toen wederom in De Twent
sche Bank, waar hij door een portier werd
't Bleek te zijn een 74-jarige Engelschman.
Op hem werden 7 biljetten van f 10 gevonden,
die de dame, toen zij haar stapeltje natelde,
miste.
Heden stond de Engelschman, die opgaf
van beroep bookmaker te zijn, terecht voor de
vierde Kamer der Rechtbank. Hij zeide, op
31 December in Nederland te zijn aangeko
men om een paar zaken te filaatsen, voor
een bookmaker uit Boston, bij wien hij als
„schrijver" in betrekking was. Hi) had een
tweetal bankbiljetten van 1 pond bij zich,
waarvan hij er een bij De Twentsche Bank
wilde wisselen. Toen hij de dame voor zich
zag met al die bankbiljetten naast haar, is
hij voor de verleiding bezweken.
Het O.M., waargenomen door Mr. Dr. P.
van Heijnsbergen, zeide dat bekl. in Engeland
zeer ongunstig bekend staat. Hij heeft een
tiental veroordeelingen ten zijnen laste,
waaronder vele voor diefstal. In 1921 werd
hij nog wegens diefstal tot dwangarbeid ver
oordeeld. Spr. vorderde voor het door bekl.
in De Twentsche Bank bedreven misdrijf
een jaar gevangenisstraf.
De verdediger, Mr. S. B. de Leeuw, wees
erop, dat bekl. zonder eenig overleg handelde,
immers het bleek, dat hij niet eens het terrein
en de plaatselijke gesteldheid voldoende had
opgenomen. Hij is op het moment zelf voor de
verleiding bezweken. Bekl. lijdt aan een ern
stige hartkwaal en verdient derwege volgens
pl. de uiterste clementie. PI. hoopte, dat de
Rechtbank de straf gelijk met en met aftrek
van de preventieve hechtenis, die 6 weken
duurde, zou bepalen en bekl. onmiddellijk
in vrijheid zou stellen.
Voor invrijheidstelling vond de Rechtbank
geen termen aanwezig, doch omtrent bekl. ge
zondheidstoestand zullen inlichtingen wor
den ingewonnen bij den gevangenisdokter.
Bekl. zelf, die door middel van een tolk
werd gehoord, zeide onmogelijk een jaar nog
in de gevangenis te kunnen blijven en hoopte,
dat men hem spoedig aan zijn bedroefde
familie zou teruggeven.
Uitspraak 26 Februari.
Bij min. beschikking is bepaald, dat bij
het Cantraal magazijn van militaire klee
ding en uitrusting te Amsterdam voor offi
cieren, onder-officieren, alsmede jaarwedde
genietende militairen, beneden den rang van
onderofficier, naar gelang van het wapen
of dienstvak, tegen betaling verkrijgbaar
worden gesteld onderscheidene voorwerpen
van Meeding en uitrusting van de soort,
zooals aan minderen wordt verstrekt.
Vrij naar hst Engelsch,
25
Kort nadat de auto den zijweg opgereden
Was, doolde Delia de lichten. Barrett's pro
test toonde tevens zijn vrees voor het rij
den in donker.
„Je zult nooit in het donker kunnen stu
ren," bracht hij angstig uit, toen de auto
over oneffenheden, botste, welke niet langer,
ontweken konden worden, omdat zij ze niet
meer konden zien.
„Het is in ons belang, nietwaar?" ant
woordde zij. „Als we die menschen laten
bemerken, dat een auto hen volgt, zal die
achtervolging spoedig afgeloopen zijn.
Maar wees niet bapgl Op een avond reed
ik vader van Ogden naar Evanston en toen
was het donkerder dan nu, terwijl onze
lichten niet meer wilden branden, toen we
den weg nog slechts half afgelegd hadden."
Barrett zette zich schrap en hield zich
"tevig vast. De roode stip glom heel in de
^erte en Delia, die diep over het stuur ge
bogen zat, deed alle moeite, de auto op den
rechten weg te houden, terwijl zij met groote
snelheid reed. De eerste mijlen was de tocht
een gevaarlijke proefneming, niet alleen voor
®ensche!ijke zenuwen, maar ook voor 4^
Stephenson, welke nog wat stijf in zijn
nieuwheid was.
„Het is te h-hopen, dat a-alle p-procfne-
mingen met de auto g-genomen zijn," sta
melde de roekelooze bestuurster, als de
machtige auto op en neer hobbelde over de
oneffenheden, waarmede de weg wel be
zaaid schenen te liggen.
„Als ik dezen weg nu maar een beetje
kende, maar dat is juist niet het geval."
Barrett, die recht voor zich uitstaarde,
zag niets dan diepe duisternis, waarin nu
eens aan den eenen en dan weer aan den
anderen kant bergen onduidelijk zichtbaar
waren. Bij tijden verdween de roode stip
vóór hen geheel, doch na een oogenblik
rijden met nog grooter snelheid kregen zij
het licht dan weer in het oog. Afgaande op
hun eigen tempo, was het waarschijnlijk, dat
de auto, welke zij volgden, even roekeloos
reed als de hunne, doch die bestuurder had
het zeer belangrijke voordeel, met de lich
ten aan te kunnen rijden, wat een belangrijk
verschil gaf ten gunste van de achtervolg
den
Nadat misschien een half üur in woeste
vaart door de duisternis gereden was, was 1
het hoogtepunt van den weg bereikt cn een
vlucht vanaf de heuvels naar omlaag begon, i
De afdaling naar de zuidelijke zijde der j
hellingen was echter even gevaarlijk als de
opstijging geweest was. De weg was steil en
had zeer gevaarlijke bochten, nu eens aan
de eene, dan weer aan de andere zijde.
Ver heneden zich kon Barrett de roode
stip van de voor hen zeer snel rijdende auto
i onderscheiden, nu eens rechts en dan weer
links, naar gelang de auto de scherpe boch
ten van den weg volgde en nu en dan kon
hij het flikkeren van de groote autolampen
zien, welke de auto den weg wezen.
Eerst nadat de laatste moeilijkheden van
den weg gepasseerd waren en de Stephen
son het roodè sein vóór hen volgde over een,
naar het scheen, gelijk liggende vlakte, be
gon Delia weer te spreken.
„Zie eens, hoe ver we gereden hebben,"
beval zij en Barrett' nam zijn electrische
zaklantaarn en hield haar bij den snelheids
meter.
„Hij wijst honderd zeven cn veertig kilo
meters aan, maar zoo'n grooten afstand heb
ben wij niet afgelegd," zei hij.
„Neen, de auto had reeds honderd en elf
kilometers afgelegd, toen wij vertrokken. Ik I
merkte dat op, toen wij uit de garage gin-
gen." I
„Dan hebben we nu zes en dertig kilome
ters gereden; zeg drie a vier en dertig, sinds
wii Copah verlieten."
„Dank den Hemel daarvoor!" was het met
vuur gegeven entwoord en toen Barrett
vroeg: „Waarom?" verklaarde zij het. „Om
dat ik weet, dat het nieuwe goudveld slechts
ongeveer twintig kilometers van Copah ver- j
wijderd is en als wij er nu reeds drie en
dertig hebben afgelegd...." j
„Ik begrijp het," viel Barrett in, „Wij zijn j
niet ot> weë naar het tfr>udveld: dat io zeer
duidelijk. Maar waar gaan wij dan wèl naar
toe?"
„De Hemel alleen weet het! Ik heb niet
de minste idéé, waar wij nu zijn. Ais je iets
van de sterrenkunde weet, kijk dan naar
buiten en zie, welke richting wij volgen."
Barrett deed, wat hem verzocht werd cn
na eenig zoeken vond hij den Groote Boer
en de Poolster.
„We rijden thans in min of meer zuid
westelijke richting," berichtte hij en toen de
auto naar links wendde: „Nu rijden wij in
zuid-zuidwestelijke richting. Wat zijn die
dingen vóór ons?"
Die „dingen" bleken een dubbele lijn te
legraafpalen te zijn, stijf en strak staande
als geesten in dc booralooze wildernis en
enkele seconden later botste de auto over
een kruispunt van spoorwcgwissels. Delia
slaakte een kreet van verrassing.
„Dat helpt ons althans eenigszins," ver
klaarde zij. „Dat zijn de wissels van de Ne
vada Short Line, welke we zoo juist pas
seerden en we zijn in de Roode woestijn.
Ik weet het, omdat de Short Line en He
P S. W. de eenige spoorlijnen zijn, welke
vanaf Copah naar het Westen loepen en we
welen, dat we de P. S. W. aan de andere
•zijde verlieten."
„Maar dat kan ons van heel veel nut zijn!"
riep Barrett uit. „De Short Line is de spoor
lijn, waarmede ik als landlooped naar Copah
kwam. We moeten ergens in dc buurt zijn
van de plek, waar ik bijna van honger om
kwam."
Tot zoover ontbrak in denloop der ge
beurtenissen de schajtel tusschen het verle
den en het tegenwoordige, maar de volgende
stap overbrugde deze kloof.
„Wel!" ging hij verder. „Denk je, dat die
mannen in de auto vóór ons naar die hut
in de bergen terug kecren?"
„Waarom niet? Als de Cheddar-kaas-man
ten minste degene is, waarvoor wij hem ge
houden hebben. Lieve Jimmie, het was geen
toeval, dat mij ingefulisterd werd, dien man
to volgen: het was mijn goede engel. O, als
wij die auto nu uit het oog zouden verlie
zen, zou het mijn hart breken."
Daar dc vlucht en de achtervolging zich
in dc wijde vlakte voortzette, was er echter
slechts gering gevaar, het kleine roode,
v/aarschuwcnde oog vóór hen uit het oog te
verliezen. Korten tijd nadat het kruispunt
der spoorwegwissels gepasseerd was, werd
do vlucht weer naar het westen voortgezet.
Nu cn dan kwam men dicht genoeg iangs
de spoorlijn om de geestenprocessic van
telegraafpalen aan de rechterzijde te bren-
gen. Geruimen tijd verschilde het tempo der
beide auto's bijna niets.
Zoo ervaren alsof zij voor het onderzoe
ken en volgen van sporen was opgeleid, be
hield de jonge vrouw aan het stuur den af
stand tusschen beide auto's. Zij bleef ver
genoeg achter, om in de duisternis onzicht
baar te blijven. Dit was de eenige noodza
kelijke maaregel van veiligheid, sinds de
auto over het zand van de woestijn gleed,
zóó geruischloos, dat de tegenwoordigheid
niet zou worden verraden.
Slechts eens in het eerste uur, dat de
vlucht zich in westelijke richting voortzette,
passeerde men een klein spoorwegstation,
waar alleen het licht in het telegraafkan
toor eenig teeken van aanwezigheid van
menschen gaf. Noch de auto met de roode
slip, noch dc Stephenson stopten in het
kleine gehucht. Nadat zij nog enkele kilo
meters de vlucht hadden voortgezet, kwam
de blceke maansikkel van achter het wol»
kennet te voorschijn en wierp een mat
schijnsel over de vlakte. Aanstonds temper
de Delia de snelheid en liet den afstand tus
schen beide auto's nog wat vergrooteo.
„Ik verbeeld mij niet, dat zij ons beter
kunnen, zien dan wij hen," zeide zij, „maar
we moeten toch onze voorzorgen nemen.
Herken je iets langs deze spoorlijn, Jim
mie?"
„Ik weet het niet. Ik keek nog niet goed
uit dc auto, sinds ik er in geklommen ben.
Maar ik denk, dat ik het zijspoor zou her
kennen,als ik er aankwam. Er was slechts
een watert nk en niets anders tusschen de
beide wisselsporen."
„Is het dat, waar wij nu aankomen?"
vrceg zij.
Barrett leunde uit de auto, om beter te
kunnen zien. De auto passeerde een „dood"
zijspoor cn langs den hoofdwissel verscheen
de donkere massa van een watertank, waar
van het water afdroop.
Wordt vervolgd.
