Nieuwe Haarlemsche Courant | 1925 | 25 februari 1925 | pagina 5

MEDISCHE PRAATJES.

Een moord in den
wereldoorlog.

NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
Tweede Blad Woensdag 25 Februari 1325

URAEMIE.

I

De Zweedsche Staatsman Branting is overleden. De operatie van
president Ebert is goed afgeloopen. Binnenkort zal een ontmoeting
plaats hebben tusschen den Pooïschen Minister van Buitenlandsche Zaken
en den Volksccininissgris voor B. Z. van Rusland. De vervanging van
den Engelsclien Koning.

Onder de Radio-berichten: De werkloosheid in Engeland vermindert,
v— De opstand in Koerdistan breidt zich uit.

Gem. buitenl. berichten.

afwezigheid van den

Mededeelingen van de R.-K.
Staatspartij

Uit de R.-K. Staatspartij.

Het Tweede Kamerlid Juten.

Van het Hof.

Machinaal stempelen van
rentekaarten.

Minister Ruysbezoek aan
Overijsel.

Vreugde over het verwerpen van
de melkvoordracht.

VERKEER EN POSTERIJEN.
Verlaging van Posttarieven.

FEUILLETON.

Bovenstaande aandoening tal veler Uwer,
althans bij name, wel vreemd in de ooren
klinken en toch ben ik er van overtuigd dat
niet weinigen mijner lezers een dergelijken
toestand onder oogen zullen gehad hebben.
Allereerst wil ik u een weinig oriënteeren
op dat terrein der medische wetenschap.
Zooal^ U bekend is, zijn de beide nieren
van den snrensch "i a levensgewichtige be-
teekeois, d.w.z. net leven onmogelijk bij
onstentenis van beide nieren. Is bij een ope
ratie één nier weggenomen, dan kan de over
blijvende het werk overnemen. De natuur
heeft ons in dit onzicht royaal bedeeld, het
geen wij bij de bestudeerJng van andere or
ganen van het lichaam kunnen opmerken.
Loopt het dus met het eene, zoo belangrijke
orgaan spaak,- dan is er nog een tweede m
staat de rol van het eerste over te nemen,
waardoor wij gelukkig op deze wijze aan
den dood ontkomen, die anders onvermijde
lijk zou intreden.

De nieren scheiden voortdurend voor ons
lichaam onbruikbare stoffen af, die zelfs bij
een kortstondige hapering van dit proces
schadelijk kunnen gaan werken. Stellen wij
het geval dat deze beide organen niet be
hoorlijk meer hun werk verrichten om een
of andere reden, waarop wij momenteel niet
nader kunnen ingaan, dan zal het gevolg zijn
dat het lichaam in meerdere of mindere ma
te vergiftigd wordt, waarvan de gevolgen
vrij spoedig merkbaar worden.

Ik wil u niet bezighouden met de verschil
lende beschouwingen over den aard van de
stoffen, die het lichaam kussnen vergiftigen,
doch liever een en ander mededeelen over
de verschijnselen die een belemmering van
het urineeren medebrengen. Wij vinden hier
tal van overgangen, wijl de natuur zich niet
aan banden laat leggen. Eenerzijds vinden
wij gevallen waarin plotseling de heftigste
verschijnselen zich openbaren, anderzijds
hebben wij zeer lichte aandoeningen die
meestal later (tenzij hulp mogelijk is) een
arnstigen vorm aannemen. Laten wij met het

zwaarste geval beginnen dat wij ons kunnen
indenken. Dit is de z.g.n. uraemis'che aan
val, waarbij bewusteloosheid optreedt, die
bij het eerste gezicht wel iets weg heeft
van een gewoon toeval. Het gelaat is blauw
rood van kleur, de patiënt trekt met armen
en beenen, de pupillen van de oogen zijn
wijd en wij hooren een snurkend geluid.
Duurt deze toestand wat lang, dan zien wij
doorgaans een tvpischen vorm- van adem,
talen optreden, die de omstanders altij.
treft. De patiënt n.l. haalt 'een tijdje (30 4
45 seconden meestal) geen adem. Na deze
rustperiode begint hij wederom te ademen,
al dieper en dieper, zoodat wij ten slotte een
zeer krachtige in- en uitademing te zien
en te hooren krijgen, terwijl daarna weer 'n
inzinking komt en eindigt met een nieuwe
rustperiode van Vi a minuut, waarmede
de kringloop gesloten is. Men heeft deze
wijze van ademen, die nader onderzocht en
nauwkeurig beschreven is, een aparten naam
gegeven n.l. ter eere van den onderzoeker
en spreekt men van het „Cheyne Stokes-
sche" ademhalen.

In de lichtere .gevallen treedt meestal de
doezeligheid gepaard met hoofdpijn op den
voorgrond. De patiënt is min of meer suf
en heeft doorgaans bij het ademhalen een
eenigszins benauwd gevoeL Braken komt
bovendien zeer vaak voor, hetgeen toege
schreven moet worden aan de opgehoopte
giftige stoffen in het lichaam.

Daar de uraemie, zooals U duidelijk ge
worden zal zijn op zich zelf geen ziekte is,
doch een uitvloeisel van de slechte function-
neering der nieren, zoo zal de oorzaak van
dit laatste euvel zeer veel gewicht in de
schaal leggen en beslissend zijn hoe onze
patiënt er voor staat.

In elk geval moet de uraemie d.w.z. de
vergiftiging voor het bloed door stoffen die
zich in de urine bevinden ten al'en tijde als
een zeer ernstige zaak worden opgevat.

MEDICUS.

Hjalmar Branting f

Na een zeer langdurige ziekte is Zweden's
bekendste politieke figuur Hjalmar Bran
ting op 64-jarigen leeftijd overleden. Ge-
ruimen tijd voedde men te Stockholm de
hoop, dat de lijder er weer bovenop zou ko
men en na een tijdperk van rust zijn functie
van minister-president, als hoedanig hij op
20 Januari was afgetreden, zou kunnen her
vatten. Tot dat doel was hij lid van het ka
binet als minister zonder portefeuille ge
bleven. Zondagnacht verergerde echter zijn
toestand door een plotseling optredende in
wendige ontsteking, die met hooge koorts
gepaard ging, zoozeer, dat de geneesheeren al
le hoop opgaven.

Branting was op 23 Nov. 1860 te Stock
holm, waar zijn vader leeraar in heilgym
nastiek was, geboren. Zijn ouders waren,
door het vermogen van zijn moeder, een meis
je uit adellijke familie, zeer welgesteld,
zoodat zij hun zoon de beste scholen konden
laten afloopen. De jonge Hjalmar legde al
op de lagere school een groote voorliefde
voor sterrekunde aan den dag en heeft aan
de universiteit te Upsala ook in die weten
schap gestudeerd. Na een paar jaar als as
sistent aan de sterrewacht te Stockholm
werkzaam geweest te zijn, kwam hij op een
buitenlandsche reis in contact met de sociaal
democratische beweging, waaraan hij zich
sedert 1884 geheel heeft gewijd. Hij werd me
dewerker van het tijdschrift Taden, dat hij
ook financieel steunde, om twee jaar later
liet dagblad Social-demokraten te stichten,
dat onder zijn leiding veel tot de ontwikkeling
van de Zweedsche arbeidersbeweging heeft
bijgedragen. Tien jaar later weid hij al s eerste
socialist tot lid van den Rijksdag gekozen,
waar hij met name opkwam voor algemeen
kiesrecht, na welks invoering de invloed
van zijn partijs aanmerkelijk toenam.

Tijdens den wereldoorlog heeft Branting
in tegenstelling met de conservatieve partij
een Ententegezinde staatkunde voorgestaan,
die vooral van invloed is geweest op de
Zweedsche politiek jegens Rusland.

Na de verkiezingen van %I917 werd Bran
ting voor 't eerst lid der regeering in het nieu
we liberaal-socialistische kabinet. In Januari
van het volgende jaar trad hij weer af, maas-
het heette wegens zijn zwakken gezondheids
toestand. Twee jaar later, in het voorjaar
van 1920, boekte de sosialistische partij bij
de nieuwe verkiezingen zoo groote winsten,
dat Branting met de vorming eener regeering
werd belast, welke echter slechts tot het
najaar in stand bleef. Bij de toen gehouden
verkiezingen ging een deel van de socialis
tische winst weer verloren en wonnen de
conservatieven aan invloed, waarop de li
beralen Branting's coalitie-voorsteilen af
sloegen.

Het tweede kabinet-Branting kwam in
October 1921 tot stand, nadat de in Sept.ge
houden verkiezingen zijn partij weer aan-
'zienlijk hadden versterkt. Ditmaal bleef hij
[tot April 1923 aan het bewind. Hij trad af,
I toen de, rechterzijde in de Eerste Kamer het
heft in handen kreeg. Het kabinet-Trygger,
dat nu aan het roer kwam, moest in het jaar
van 1924 weer plaats maken voor het derde
kabinet-Branting, dat ais een zijner voor
naamste programpunten ontwapening voor
opstelde. In de begrootingen van leger en
vloot wilde Branting even hard het mes zet
ten als zijn Deensche geestverwanten. Hij
heeft de verwezenlij klhg van zijn ontwape-
nings-ideaal, waarvan hij ook in den Volken
bond hij vertegenwoordigde zijn land in
den Volken bondsraad een der overtuigd-
ste en welsprekendste voorstanders is ge
weest, niet meer beleefd. Op 20 Januarf dwong
de ziekte, die thans een eind aan zijn leven
heeft gemaakt, hem de leiding der regeering
prijs te geven. Sadlar, de minister van han
del, is hem als eerste minister opgevolgd,
doch het is de vraag, of hij Branting's werk
zal kunnen voortzetten.

De operatie van Ebert.

De operatie van rijkspresident Ebert is
goed afgeloopen.

Naar de Duitsche draadlooze dienst mede
deelt trad de blindedarmontsteking bij Ebert
gisteravond plotseling op en wel zoo hevig
dat de zieke dadelijk naar een sanatorium
moest worden vervoerd, waar onmiddellijk
operatie noodzakelijk werd geacht. De op-
peratie is buitengewoon moeilijk geweest
maar toch goed afgeloopen.

De crisis in Pruisen.

Op het te Hamm gehouden congres van
de Westfaalsche centrumpartij heeft dr.
Marx gisteren verklaard dat hij, indien de
Pruisische Landdag hem nogmaals tot eer
sten minister mocht kiezen, in gfeen geval
Severing zal laten schieten. Hij acht het aan
blijven van deze soc.-dem. minister zoowel
cm redenen van binnen- als buitenlandsche
politiek noodzakelijk.

r

De agrarische commissie van het Rijnland-
sche centrum heeft zich solidair verklaard
met de afgevaardigden v. Papen en Lönartz,
die zich vóór de beslissende stemming in den
Landdag uit de zaal hadden verwijderd en
daarvoor van het partijbestuur de opwek
king hebben onfvangen hun mandaat neer
te leggen.

De centrumafgevaardigde Baumann heeft
eveneens te kennen gegeven met de houding
van Papen en Lönartz in te stemmen.

De kleine Entente.

De conterentte der ministers van buiten
landsche zaken der Kleine Entente is voor-
loopig bepaald tusschen 15 en 20 Maart te
Boekarest. Men zal een gemeenschappelijke
houding bepalen ten aanzien van de kwestie
eener oacoaomische Donau-conferentie, die
in' Tsjecho-Siowakije, Oostenrijk, Honga
rije en Zuid-Slavië den laatsten tijd weer
veel wordt besproken. Verder zal de con-
iirentie zich bezig houden met de propagan
da van Habsburgers in Hongarije, die weer
zeer levendig heet te zijn. De Kleine Enten
te wil er allemaal den nadruk op leggen, dat
een herstel der Habsburgers volgens de vre
desverdragen niet kar. worden toegelaten.
Ten aanzien van de erkenning van Sovjet-
Rusland zal den regeeringen de vrije hand
worden, gelaten, gelijk vroeger is bepaald.
De invoering van den algemeenen dienst
plicht in Bulgarije zal verder een punt van
oespreking uitmaken.

Duitschland en Roemenië, i

Naar uit Boekarest wordt gemeld, zal de
Roemeensche regeering binnenkort een
groenboek uitgeven betreffende het conflict
met Duitschland. De eerstvolgende minister
raad zal zich andermaal met dit conflict be
zighouden en waarschijnlijk een beslissing
treffen ten aanzien van de vergeldingsmaat
regelen, welke Bratianoe reeds de volgende
week van kracht wil doen worden.

Rusland en Polen.

Volgens een bericht van de Neue Freie
Presse uit Warschau zal binnenkort een ont
moeting plaats hebben tusschen Skrzynski,
minister van buitenlandsche zaken van Po-
ien, en Tsiitsjerin, den volkscommissaris
voor buitenlandsche zaken van de Sovjet-
Unie. Het doel der ontmoeting is bespoedi
ging van het sluiten van een handelsverdrag
en ten uitvoer legging van den vrede van
Riga. I

Het Belgische Episcopaat

over de Vïaamsche kwestie.

In een gemeenschappelijken Vastenbrief
aan de geloovigen wijzen de Belgische bis
schoppen op de noodzakelijkheid van vrede
en broederliefde, verwerpen zij de bolsje
wistische theorieën en behandelen, na ten
aanzien van den schoolstrijd, op het Neder-
iandsche voorbeeld te hebben gewezen waar
katholieken en protestanten naar werke
lijke vrijheid en gelijkheid streven ook uit
voerig het Vïaamsche Vraagstuk.

„De Vïaamsche kwestie, aldus het bis
schoppelijk schrijven, verdeelt ons. Vooral
sedert den oorlog is deze verdeeldheid bij
zonder scherp geworden en zij neemt thans
nog immer'toe onder de aan de universiteiten
studeerende jeugd. Waar schuilt nu de
oorzaak van deze verdeeldheid? Moet zij
worden toegeschreven aan zekere bepaalde
grieven waarvan de Vïaamsche bevolking
het herstel vraagt in zake onderwijs, gerecht
en dienstplicht Misschien draagt de bittere
herinnering welke het Vïaamsche volk van
het vaak traag erkennen van zijn recht in
het verleden daartoe bij, doch, naar de mee-
ning van hen, die in staat zijn dieper tot de
ziel van het Vïaamsche volk door te dringen,
ligt de ware grief nog elders en heeft zij een
meer algemeen karakter. Reeds in 1906
waren de Belgische bisschoppen het eens om,
in een gemeenschappelijken brief te verkla
ren, dat het vooral noodig is de Vïaamsche
taal in België te waardeeren en, nog meer, te
doen waardeeren. Vandaag zouden wij er
gaarne aan toevoegen dat het er in de aller
eerste plaats op aankomt het Vïaamsche volk

of, zoo gij dit liever hoort, wat men over
eengekomen is te nieten „de Vïaamsche ziel"

te waardeeren en te doen waardeeren."

De bisschoppen wijzen er verder op „dat

de eenheid van België steunen moet op we-
derkeerige sympathie en het verlangen, als
gelijkberechtigden, een gemeenschappelijk
leven te leiden en op te klimmen naar een
hooger ideaal. De Vlamingen vragen niet
dat aan de Walen invloed of recht wordt
ontnomen. Zij wenschen alleen maar niet als
Belgen van ondergeschikten rang, nagenoeg
als arme bloedverwanten in een huis van
parvenu's, behandeld te worden?"

De brief sluit met een opwekking tot
betere verstandhouding tusschen Walen en
Vlamingen die elkander niet als vijanden,
ook niet als vreemdelingen mogen beschou
wen, want zonder ware verstandhouding, is
geen vrede in België mogelijk.

Frankrijk en het Vaticaan.

In kerkelijke kringen te Rome schijnt
men, naar van daar aan de Quotiditen wordt
gemeld, nog iets als een oplossing te zoeken
in zake de betrekkingen tusschen Frankrijk
en het Vatikaan. Men zou die oplossing
willen vinden aan den eenen kant in de
keuze van de persoonlijkheid, die in kwali
teit van buitengewoon commissaris belast
wordt met de vertegenwoordiging van Elzas-
Lotharingen. Deze keuze zou aan het .com
missariaat in ongewone mate beteekenis en
relief moeten geven. Aan den anderen kant
zouden de bevoegdheden van den commis
saris ruim en elastisch genoeg moeten zijn
voor alle nuttige doeleinden.

DE BUITENLANDSCHE JOURNALIS
TEN IN ITALIË.

De vereeniging van buitenlandsche jour
nalisten te Rome protesteert tegen de vijan
dige houding der Italiaansche pers tegenover
de correspondenten van buitenlandsche bla
den. De Vereeniging verzoekt wijziging van
deze houding, daar anders tegenmaatregelen
genomen zullen worden. De bladen te Lon
den bevatten telegrammen van hun corres
pondenten te Rome over deze kwestie.

HET HUWELIJKSGESCHENK AAN

DEN DUITSCHEN KROONPRINS.

Men zal zich herinneren dat de gewezen
kroonprins na zijn terugkeer in Duitschland
bij de rijksbank heeft aangeklopt om het
huwelijkscadeau ter waarde van meer dan
een half millioen goudmark, 't welk nog al
tijd in de kluis van de bank wordt bewaard,
uitgeleverd te krijgen. Het geschenk, ver
pakt in 40 groote kisten, is afkomstig van

4000 Pruisische steden etl bestaat uit een T Door den heer Wubbe waren een drietal l machinale stempeling der zegelwaarden op
prachtig bewerkt zilveren servies. Het werd punten, rakende de belangen van den R.-K. j rentekaarten. Deze bewerking is reeds in

twintig jaar geleden bij het huwelijk van den
kroonprins besteld, doch de zilversmeden
hebben er zoo lang aan gewerkt, dat het bij
't uitbreken van den grooten oorlog nog niet
klaar was. Daarna is er geen gelegenheid
meer^eweest het te overhandigen en thans
weigert de rijksbank het af te geven vóórdat
is uitgemaakt of het inderdaad aan den kroon
prins behoort, dan wel nog eigendom is van
de steden, die het hebben besteld. Op dit
punt zijn de wettelijke bepalingen niet dui
delijk, vooral omdat in de positie van hem,
voor wien het geschenk bestemd was, een
zoo groote verandering is gekomen. Naar ver
luidt zullen, om den knoop door te hakken,
de schenkers (dat zijn dus de 4000 Pruisische
steden) beslissen en wel bij volksstemming.
De uitslag daarvan zal belangwekkend zijn,
omdat er uit kan blijken hoe de stemming
in Pruisen ten aanzien van den gewezen
kroonprins is.

DE

EN-

GELSCHÏÏN KONING.

Central News meldt dat de Koning tijdens
zijn afwezigheid aan boord van zijn jacht,
tot herstel van gezondheid, vervangen zal
worden door een commissie uit den Gehei
men Raad (Privy Council). Vermoedelijk
zal zij hoofdzakelijk bestaan uit den Lord
kanselier (Lord Cave) den eerste minister en
den President van den Geheimen Raad (Lord
Curzon).

Het zal een ongewone samenloop zijn, dat
de Konir.g, de prins van Wales en de hertog
van York alle drie tegelijk buitenlands zullen
zijn.

Prins Hendrik zal in tusschen zijn vader
vertegenwoordigen bij het concours hippi-
que te Islington op Woensdag.

t

Uit Londen wordt gemeld dat men het
denkbeeld had de conferentie over de Duit
sche ontwapening te Brussel te houden. Daar
echter den 5-in April in België de algemee-
ne verkiezing gehouden wordt, kwam dit de
Belgische regeering niet gelegen.

De Daily Telegraph verklaart dat de Brit-
sche regeering nog altijd op het standpunt
staat dat de ontruiming van de Keulsche zo
ne streng volgens het vredestractaat behan-,
deld moet worden en met geen andere vraag-
stukkenr zooals dat van de veiligheid, ver
bonden mag worden. Terwijl Parijs verder
slechts uittreksels uit het rapport der mili
taire deskundigen openbaar wil maken, staat
Engeland erop het in zijn geheel te publi-
ceeren of heelemaal niet, verzekert de Daily
Telegraph.

- De oudste vrouw van den Elzas, waar
schijnlijk wel van heel Frankrijk, is de wedu
we Weill uit het dorp Biesheim, kanton
Neuf-Brisach. Zij is gisteren honderd-en-
vijf jaar oud geworden. Het oudje moet heel
kras zijn, wat begrijpelijk is, daar madame
Weill haar geheele leven hard gewerkt heeft.
Door haar harde werken en haar geestkracht
zegt een Fransch blad» heeft zij vreugd en
welvaart rond zich gezaaid.

Het heeft Maandag over geheel Frank
rijk gesneeuwd, ook te Parijs, waar het van
te voren koud was geweest. De vliegdienster.
ondervonden last van de sneeuwbuien maar
konden hun gewone traject toch afleggen. Ir
sommige- departementen heeft het zwaar ge-,
sneeuwd en vrij hevige koude en ook het
zuiden is riet gespaard want zelfs te
Montpellier helft het gesneeuwstormd uit
het noorden.

Naar de Vossische Ztg. verneemt zullen
de passllgierstarieven op de spoorwegen,
waarschijnlijk met ingang van 1 April, met
10 pCt. worden verhoogd. De rijkspoorweg-
mij. heeft daartoe besloten om de middelen
te vinden voor een te wachten verhooging
van de salarissen en loonen van het perso
neel.

De nationaal liberale rijkspartij in
Duitschland, het vorige jaar opgericht door
enkele leden van de volkspartij die- zich daar
van hadden afgescheiden, heeft zich nu aan-,
gesloten bij de Duitsch-nationalen

B'

"gffij

Vergadering van hei Bondsbestuur.

Op Vrijdagavond 20 en Zaterdag 21
Februari j.l. vergaderde het Bondsbestuur
te Utrecht,

Vertegenwoordigd waren alle kieskringen
behalve Drente. Voorts waren verhinderd de
heeren Van Rijckevorsel, Pastoors, Ter
Steege en Leesberg, allen met1 kennisgeving.

Na opening der vergadering door den
Bondsvoorzitter, werden de notulen der
beide vorige bestuursvergaderingen gelezen
en goedgekeurd.

Alvorens met de werkzaamheden aan te
vangen spreekt de voorzitter onder instem
ming der vergadering een woord van geluk-
wensch tot het bestuurslid Ten Braak met
diens benoeming tot lid van Gedeputeerde
Staten van Groningen.

Daarna werd de volgende resolutie aan
genomen:

Het Bondsbestuur heeft tot zijn leedwezen
moeten constateeren, dat uit zijn midden
mededeelingen zijn gedaan omtrent hetgeen
in bestuursvergaderingen zou zijn gezegd of
zou zijn voorgevallen.

Van het Bondsbestuur is te dien opzichte
te verwachten noch bevestiging, noch ont
kenning, noch nu, noch in de toekomst'. Het
Bondsbestuur meent voor zulke" daden en
voor de daaruit voortvloeiende gevolgen de
volle verantwoordelijkheid te moeten laten
bij hen, die ze stelden, bij hen die ze publi
ceerden en bij hen die aan die mededeelin
gen geloof meenden te mogen hechten.

Middenstand ter bespreking ingediend. Bij
de bespreking daarvan kon de voorzitter den
steller der vragen ten volle bevredigen.

Besloten werd het Program 1925 officieel
in de pers te pubüceeren, zoomede eene
korte toelichting er op te ontwerpen en dezlb
in brochurevorm uit te geven.

Bij de besprekingen der verkiezingsaange-
legenhcden werd goedgekeurd een ontwerp-
teekening voor een verkiezingsplaat van
Joan Colette, die ter beschikking zal worden
gesteld der Rijkskieskringsecretariaten ter
verspreiding. De prijs zal vermoedelijk 15
cent bedragen.

Besloten werd, dat de jaarlijksche Bonds
vergadering ditmaal zal gehouden worden
op 19 en 20 Juni. Opgaven van punten ter
behandeling worden van de kiéskringbestu-
ren ingewacht vóór 15 April a.s.

Op 20 Juni zal in aansluiting op de Bonds
vergadering een Politieke Landdag worden
gehouden, waartoe afgevaardigden van alle
locale kiesvereenigingen zullen worden uit-
genoodigd.

Een plan tot centrale uitvoering der ver
kiezingsactie, door een publiciteitsbureau
ingediend, werd afgewezen, omdat de auto
nome kieskringorganisaties naar eigen be
hoeften deze beter kunnen leiden en rege
len.

Verschillende maatregelen tot uitvoering
van het Kiesreglement werden getroffen. De
belangrijkste zijn: 1. Een Centraal Stem
bureau werd benoemd, bestaande uit de
beeren Van Spanje, Oostdam en Mr. Teu-
lings, die den uitslag der stemming zullen
opmaken en daarover aan het Bondsbestuur
rapport zullen uitbrengen.

2. De datum der stemming in de kiesver
eenigingen werd vastgesteld op Zondag 26
April a.s.

Aan de leden der Commissie-Kooien zal
officieel bericht' worden gezonden van hunne
benoeming en den voorzitter zal worden
verzocht te zijner tijd de werkzaamheden
aan te vangen.

Na behandeling der ingekomen stukken
werd de vergadering gesloten.

Aanwijzing van candidaten.

De R. K. Kiesvereeniging wees als voor-
loopige candida'en voor de Tweede Kamer
aan: 1 Van Vuren, 2 dr. Takkenberg, 3 len
Braak, 4 Engels, 5 mej. Reinhart.

Op de gehouden vergadering van de R.K.
Kiesvereeniging te Rijswijk (Z.-H.l is de vol
gende voorloopige candidatenlijst opge
maakt: 1. C. J. Kuipers; 2. Chr. Jansen; 3.
prof. J. A Veraart; 4 mr. P. J. M. Aalberse;
5. Perqujn, directeur Hanzebank te Delfi.

Dc R. K. Kiesvereeniging te Veenendaal
heeft als candidaten aangewezen: 1. Van
Vuuren; 2. dr. Takkenberg; 3. mevr. Brons
veldVitringa; 4. M. Visser; 5. mevr. Brouns
van Besouw.

De R. K. Kiesvereeniging te Zeist wees als
voorloopige candidaten voor de Tweede Ka
mer aan J. G. Suring, Prof. Veraart, Dr. ten
•Berge, M. van Schaik eh Chr. Jansen.

Vijf vrouwelijke candidaten.

In de verschillende kieskringen zijn tot
nu toe 5 vrouwelijke candidaten gesteld,
n.l. de twee aftredende leden Mevr. Brons
veldVitringa en Annie Meyer; alsmede
Mevr. BrounsVan Besouw, Mevr. Steen-
bergheEngeringh en Mej. Reinhardt.

Mevr. BronsveldVitringa werd gesteld in
de kieskringen Groningen, Friesland, Arn
hem, Nijmegen, Overijssel, Utrecht, Amster
dam, Haarlem, Helder, Dordrecht, Leiden,
's-Gravenhage en Tilburg.

Mej. Annie Meyer in Amsterdam, 's-Gra
venhage, Haarlem en Dordrecht.

Mevr. Brounsvan Besouw in Arnhem,
Nijmegen, Groningen, 's-Bosch, Tilburg,
Limburg en Zeeland.

Mevr. SteenbergheEngeringh in Utrecht,
Mej. Reinhardt in Groningen.

Naar „De Morgen" verneemt, heeft het
Tweede Kamerlid de heer W. J. F. Juten,
burgemeester van Wouw, thans aan het be
stuur van den Rijkskieskring Tilburg mede
gedeeld, dat hij officieel ontslag heeft geno
men als lid van de Tweede Kamer.

Tevens heeft hij, r.aar het blad meldt, aan
alle kiesvereenigingen in den provincialen
kring Bergen-op-Zoom een schrijven gezon
den, waarn hij dank brengt voor het geno
ten vertrouwen en hoopt, dat de kiesver
eenigingen op denzelfden weg zuilen voort
gaan, n.l. voor West-Brabant een man uit
de streek te kiezen.

De heer Juten, die, zooal's men zich zal
herinneren, reeds eerder het voornemen te
kennen gegeven had, zich voor de a.s. Ka
rn erverkievingen geen candidatuur meer te
laten welgevallen, zal in de Tweede Kamer
worden opgevolgd door dr. G. M. Kusters.

H. M. de Koningin en Z. K. H. de Prins
stellen zich voor op den 28en Maart naar
het Loo te vertrekken.

Het jaarlijksch verblijf op het landhuis
Ruygenhoek te Scheveningen, zal dit jaar
n.l. niet in de maand April plaats hebben,
maar in de maand Juli, na afloop der ver
kiezingen.

De Raad van Arbeid te Maastricht heeft
een circulaire verspreid, waarin in verband
met de administratieve bezwaren, welke bij
de werkgevers, die een groot aantal arbei
ders in dienst hebben, zijn gerezen tegen
het plakken van rentezegels op de rente
kaarten, de aandacht wordt gevestigd op de
mogelijkheid van premiebetaling op andere
wijzë. De Raad heeft hier het oog op de

verschillende landen bekend als methode ter
frankeering van poststukken en kan wel
licht ook dienstbaar gemaakt worden aan
het bovenomschreven doel.

De werkgevers zouden een nader aan te
geven huur voor de machines moeten beta
len.

Ten einde een oordeel te kunnen vormen
omtrent de wenschelijkheid der invoering
van dergelijke cfempelmachines heeft de
Raad van Arbeid het oordeel van betrok
kenen gevraagd.

De Waterstaatswerken in die provincie.

Maandag heeft, zooals wij reeds mededeel
den, de minister van Binnenlandsche Zaken
en Landbouw, Jhr. Ruys de Beerenbrouck,
een bezoek gebracht aan de Waterstaats
werken in Overijsel.

Er werd o.a. per auto ook gereden tot bij
Coevorden, waar zich de laatste werkput voor
het ontlastkanaal Coevorden-Ane bevindt.
Hier zijn thans nog 200 arbeiders aan het
werk. Van deze gelegenheid maakte een
deputatie uit de arbeiders gebruik, om den
Minister eenige wenschen kenbaar te
maken.

In Ane werd de nieuwe sluis, die verband
houdt met bovengenoemd werk, bezichtigd.
Zij is nu geheel voltooid. Van Ane werd de
tocht vervolgd naar Avereest, waar het ge
zelschap bij de Oostelijke ronding van- de
Kruisinga of Lange Wijk werd opgewacht
door den burgemeester, den heer Dotinga.
Hier werd het werk van de omlegging in
oogenschouw genomen. Deze omlegging ge
schiedt in het belang van de scheepvaart.
Op 24 November 1924 werd met het werk
begonnen; einde Januari van dit jaar was
het grondwerk voltooid. Thans moet de brug
nog worden geplaatst. Vervolgens werd de
demping van de Kalkwijk bezichtigd. Op hel
gemeentehuis van Avereerst werd daarna
een lunch aangeboden.

Via Balkbrug, Meppel, Wanneperveen
werd voorts gereden naar de Zuidelijke
werkput van het kanaal Steenwijk-Giet-
hoorn-Beulakerwijde. Dit kanaal werd aan
gelegd als gevolg van een plan, om d«
waterstaatkundigen toestand te verbeteren
van Zuidwest Drenthe, via het waterschap
VoIIenhove, omvattende een gebied van
17.500 H.A.

Door dit nieuwe kanaal verkrijgt Steen-
wijk een beteren weg naar de Zuiderzee via
Giethoorn, Beulakerwijde, Aremberger-
gracht, Zwartsluis en het Zwartewater.

Het rijk zegde iiuNovember 1923 een rijks
bijdrage toe van J 220.000 zijnde 50 van
de geraamde kosten. De provincie Overijsel
verleende ëen bijdrage van 25 het
waterschap „VoIIenhove" 5 terwijl de
gemeente Steenwijk en Giethoorn een sub
sidie gaven van 7500 elk. De gemeenten
waren bereid 20 van de loonen te betalen
voor de uit hunne gemeente te werk gestel
den.

Cf 15 Januari 1924 werd met het werk
begonnen. Er werd in twee putten gewerkt,
door ongeveer 400 werkloozen uit Steenwijk,
Steenwijkerwold, Giethoorn, stad en ambt
VoIIenhove en Oldemarkt. De Zuidelijkste
put bevindt zich bij Giethoorn, de Noorde
lijkste bij Steenwijk.

Op het oogenblik is 2400 meter kanaal
lengte gereed. In bewerking zijn 800 meter,
terwijl de geheele lengte van het kanaal 8,5
K.M. zal worden. Nadat beide putten bezich
tigd waren, werd gereden naar Steenwijk,
waar op 't stadhuis nog de thee werd ge
bruikt.

Via Zwolle keerden de minister vervolgens
naar de Residentie terug.

De R.-K, Middenstands vereeniging „Dc
Hanze", te Amsterdam, had Maandagavond
een bijeenkomst belegd in het gebouw van
de St. Josephgezellenvereeniging aldaar, als
protest tegen overheidsbemoeiing in het al
gemeen, en als vreugdebetoon over het ver
werpen van de melkvoordracht. De vergade
ring, die druk bezocht was, werd geopend
doodden heer A. A. Blessing, die o.a. den
heer Von Frijtag Drabbe hulde bracht. Het
woord was daarna aan den heer H. E. v. d.
Brule, voorzitter van de R.-K. Midden-
standsvereeniging te Rotterdam en lid van
den gemeenteraad aldaar, die het belang
uiteenzette van het verwerpen der melk
voordracht en de aanwezigen tot organisatie
opwekte.

Nadat men ren schimmenspel had ver
toond, dat de melkvoordracht parodieerde,
sprak de heer Von Frijtag Drabbe, die den
middenstand waarschuwde, dat er tóch een
monopolie zal komen, indien de middenstand
onwillig zou zijn samen te werken om tot
varbetering van de melkvoorziening te ko
men. De R.-K. middenstand moet niet al
leen eigenbelang voor oogen houden, maar
ook het algemeen belang. Want. zei spr.,
de Amsterdamsche melkvoorziening deugt
niet en moet verbeterd worden. Spr. achtte
het een gelukkige omstandigheid, dat het
overleg met de belanghebbenden en de
voordracht daartoe niet behoeft te komen
van wethouder De Miranda, maar van wet
houder De Vos, die voor de motie van spr.
en dus voor het overleg sympathie had.

Ten slotte sprak de heer C. Jansen, die
o. m. zei te hopen ,dat de samenwerking met
de andere middenstandsorganisaties zal
voortduren.

De vergadering, die opgeluisterd werd door
muziek, werd daarop gesloten.

De Vereenigng van Kamers van Koophan
del in Nedreland heeft een commissie inge
steld om het vraagstuk der verlaging van
posttarieven te onderzoeken.

Haar doopnaam was Margaretha, doch
«en kon, reeds toen zij nog kind was, be
merken, dat deze naam haar eigenlijk niet
paste. Er waren er onder degenen, die Miss
Margaretha Willoughby goed kenden, maar
weinigen, Aie haar bij haar doopnaam noem
den; veireweg de meesten noemden haar
Peggy een naampje, dat voor iederen gae-
ien verstaander haar karakter duidelijk ken-
ichetste als; vroolijk, vriendelijk, opgewekt,
voor iedereen welwillend, flink, resoluut.

Haar moeder noemde haar somtijds wel
eens Margaretha, doch dat gebeurde alleen
bij plechtige gelegenheden; haar vader, ko-
lon«.l Willoughby, gepensionneerd officier
var cavalerie, sprak kortweg van „Peg" Hij
was 'n Engelsch-lndiër met een aangeboren
zwak voor „peg" 's (Cognacjes met spuitwa
ter), zooals zij hem eens in 'n ondeugende
bui toevoegde.

Het jongemeisje was 25 jaar; een jongere
zuster van haar, Marry, was getrouwd, maar
Peggy was zelfs nog niet eens geëngageerd.
Toch was zij de bevalligste en de innemend

ste van beiden behalve natuurlijk in de
schatting van Mary's echtgenoot.

Peggy was een flink meisje, slank van
postuur, mei onregelmatige gelaatstrekken,
doch mooie grijs-blauwe oogen, een frissche
kleur, en de meest gracieuse manieren, die
men zich denken kan. Haar stemgeluid klonk
lief en haar manier van spreken was char
mant. Zij had dan ook veel vereerders
doch dit was waarschijnlijk juist de reden,
waarom zij haar hart aan geen enkelen
hoe zij allen ook hun best hadden gedaan
had weggeschonken. Indien zij zich al eens
het hof liet maken, geschiedde dit op de-
meest openlijke en onschuldige manier en
wanneer zij zich van haar kant er toe be
paalde, die hoffelijkheden te beantwoorden
met glimlachjes en dankbetuigingen, dan had
zij daar toch zóózeer slag van, dat haar
vereerders meenden daardoor wèl-beloond
te zijn.

Beiden, haar moeder, die de zaak ernsti
ger opvatte, en haar vader, die meende, dat
er minder haast bij was, daar hij zijn Peggy
liever niet vroeger dan strikt noodig zou
blijken, wilde missen, zeiden toch zoo nu en
dan tot elkaar, dat het voor haar tijd werd
om aan trouwen te denken, maar de kolonel
maakte er de wijsgeerige opmerking bij:
„Meisjes moeten tegenwoordig niet zoo
vroeg in het huwelijksbootje stappen

Ongelukkige speculaties hadden het inko
men van den kolonel leelijk doen slinken,
en de Willoughby's waren voor mensc'nen
van hun stand niet welgesteld; daarenboven

hadden zij een eenigen zoon, die diende in
een cavalerie-regiment en best een duitje
aankon, 'n Jaar ol twee geleden waren zij
uit een der deftigste wijken van Londen ver
huisd naar een der westelijke voorsteden,
St. Anton's Park, waarvan de St. Anton's
Avenue de voornaamste straat is.

Als hij met zijn vertrouwde vrienden over
deze verhuizing sprak, gaf kolonel Willough
by eerlijk toe, dat het hem speet genood
zaakt te zijn geweest tot dezen maatregel
over te gaan, maar troostte zich met de ver
klaring, dat de lucht hier beter was dan in
de binnenstad en dat zijn vrienden hem niet
zouden vergeten. Hij betoogde, dat zijn wo
ning niet ver van het station van St. Anton's
Park (van den Londenschen Noorderspoor
weg) af lag en dat dit station gemakkelijk
te bereiken viel met de onrlergrondsche
spoor van Earl's Court af. En zijn vrienden
vergaten hem inderdaad niet. Zijn beschei
den" woning was getuige van menige gezel
lige bijeenkomst, vooral van personen, ver
bonden aan den militairen dienst. En al was
Peggy des avonds dikwijls uit, zij had onge
twijfeld een groot aandeel in het succes
dezer visites.

Op zekeren Zaterdagavond in het midden
van Januari, had er weer een van die gezel
lige bije' nkomste* plaats; twee of drie hee
ren en hun vrouwen waren uitgenoodigJ,
terwijl anderen mede binnengeloodst waren,
zeker van te worden begroet als welkome
gasten.

Kolonel en mevrouw Willoughby met tien

van hun vrienden vormden drie tafels van
bridge-spelers. Peggy en twee gasten speel
den niet, omdat er geen vierde te vinden
was. Zij had zonder succes getefefoneerd
naar verschillende kennissen.

Peggy had verwacht, dat kapitein Hollan
der, een man, dien zij zeer gaarne mocht
lijden, zou zijn komen opdagen, maar zij had
zijn telefoonnummer oogeschcld zonder ant
woord te krijgen; als hij in de stad was,
kwam hij dikwijls Zaterdagsavonds aanloo-
pen; vandaar dat zij tot de conclusie kwam,
dat hij „hier of daar elders moest uithan
gen" en verder niet meer aan hem dacht.

In elk geval was zij zeer tevreden, want
van de twee mannen, 8ie bij de loting om
het deelnemen aan het kaartspel „uitgeval
len" waren en die haar gezelschap moesten
houden, was de een Maxwell Hamilton en
de ander Villiers Chase, een broer van een
oud schoolvriendinnetje van haar; V-huse-
was goed over "de dertig en in haar oog 'n
beetje dom, maar zij wist, dat hij haar ver
eerde en was daarom vriendelijk jegens hem.
Zij wist ook, dat Maxwell Hamilton, die door
iedereen kortweg Max genoemd werd, even
als men haar Peggy noemde, zeer op haar
verliefd was.

Van al haar bewonderaars mocht Peggy
hem het meeste lijden, maar haar hart was
r.og niet bepaald getroffen geworden dit
bleek uit het feit, dat zij somtijds zelf meen
de aan Hollander de voorkeur te geven.
Van Hollander ging, wat men kan noemen,
een zekere magnetische kracht uit en een

besliste distinctie; hij was knap van vooi- maakt op een terrein, dat tot de moeilijkste
komen en innemend van manieren, maar hij behoort van menschelijken arbeid. Het pu
bliek, Peggy Willoughby er bij inbegrepen,
had van sommige dezer dingen vernomen.
Haar vader noemde Max 'n kraan van 'n jon-

was een correct, deftig man, en zij had juist
een zekere voorliefde voor geheimzinnige,
minder correcte, avontuurlijke karakters,
Toch vond zij hem wel interessant en ge
voelde als bij instinct, dat er iets sluws, iets,
hetwelk zij niet onder woorden kon bren
gen, in hem stak. Hij was zoo geheel anders
dan haar mannelijke kennissen.

Dat was trouwens Max Hamilton óók.
Deze was zonder eenigen twijfel een interes
sant persoon. Even de dertig gepasseerd,
had hij zich reeds onderscheiden en een
stuk levensgeschiedenis achter zich, dat op
haar verbeelding en gemoed indruk maakte.
Hij had als subaltern officier deelgenomen
aan den oorlog in Zuid-Afrika, en met ee'e,
doch met niet meer eere dan honderden
andere jonge officieren. Na afloop van den
oorlog had hij den dienst vaarwel gezegd,
daar hij gevoelde, dat zijn carrière niet in
die richting lag, doch hij schreef het beste
werk over den oorlog, dat verscheen, en
spoedig na het verschijnen ervan was zijn
naam gemaakt en zijn weg gebaand. Hij
werd uitgenoodigd deel uit te maken van
de redactie van „The Day", het meest ge-
lezene van alle Engelsche dagbladen. Hij
bewees spoedig de rechte man op de rechte
plaats te zijn. Als hijzonder correspondent
van dat blad had hij eenige knappe dingen
gedaan dingen, waarover dagblad-direc
teuren en journalisten spraken met bewon
dering en respect; hij had zich dus naam ge-

gen, doch betreurde het, dat Max uit do
dienst was gegaan.

Peggy had hem reeds eenige jaren geleden
gekend misschien dat juist dit haar ver
hinderde om liefde voor hem te gevoelen;
zeker is het, dat zij het dien avond niet
deed. Zij wist, dat hij een man was, die suc
ces had en evenals de meeste vrouwen,
wenschte zij den man, in wien zij belang
stelde, succes toe. Zijn uiterlijk was zeker
niet in zijn nadeel, want hij was slank, don
ker van haardos en ernstig; hij had mooie
oogen onder zwarte wenkbrauwen en een
open gelaat, dat vroolijk kon lachen of eei
streng mannelijke uitdrukking kon aanne
men. Hij en Peggy waren beste vrienden;'uit
geheel zijn ziel wenschte hij, dat Peggy's
vriendschap zou veranderen in liefde, in zulk
een vurige en oprechte liefde, als hij ge
voelde voor haar, doch hij was er zich op
het oogenblik maar al te goed van bewust,
dat vriendschap het eenige was, hetwelk zij j
voor hem gevoelde!

(Wordt vervolgd.)