RADIO-BERICHTEN.
gfilEUWS
KERK EN SCHOOL.
MARKTNIEUWS.
Het Missiewerk.
Het ontzettend ongeluk in de
woonschuit te Amsterdam.
Broekhuijs gezocht.
Een honderdjarige.
Het verraderlijke ijs in de
Zee van Azof.
De onsterfelijke Spaansche
schatgraver.
Op heeterdaad betrapt.
De restauratie van het slot
„Loevestein".
Onder de roovers in China.
Het circus Carré.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Het ftïeeSbBs'uit van Amsterdam.
VISSCHERIJ.
De schulden van Frankrijk
aan Engeland.
Aanval der D.-Nationalen op den
nieuwen vice-President van
Politie.
Treedt Severing 'af?
Drummond te Berlijn.
De Rijksdag.
Stopzetting van alle verkeer.
Teraardebestelling van
President Ebert in Heidelberg.
Febr. 1925.
Wat er in het begin van deze aflevering
geschreven staat bij het portret van Mgf.
Antonius van Velsen S. J., Apostolisch Vi
caris van Batavia, wettigt de hoop, dat
ook Java, het millioenenland met zijn en
kele duizenden Christenen, een schoone
toekomst te gemoet gaat. Hij is een man
van het onderwijs. In de Minahassa gaf hij
nog school op zijn missietochten; stichtte
een kweekschool, leverde onderwijzers
aan Borneo, Kei, Sumatra en Flores en liet
bij zijn heengaan in de Minahassa zelf 40
scholen met 90 onderwijzers achter. Het
aantal katholieken was er intusschen ver
dubbeld en tot 11000 gestegen. Moge de
nieuwe Bisschop in staat gesteld worden
op Java geen tientallen, maar honder
den scholen te stichten.
Rector Bekkers viert in eenige histori
sche aanteekeningen het eerste lustrum
van St. Petrus' Liefdewerk, dat in het vijf
de jaar van zijn bestaan in ons land ruim
140.000 gulden zal opbrengen. Het werk, in
1889 door twee Fransche dames gesticht,
had een blijde jeugd: in 1901 had het al 45
beurzen gesticht en 34 inlandsche priesters
aan de Missie geleverd. Toen kwam de te
genslag: dood en ziekte van stichteressen
en medewerksters en hardnekkige proces
sen dreigden met ondergang. Maar taaie
arbeid en edelmoedig gedragen lijden
brachten nieuwen zegen. St. Petrus' Lief
dewerk is een werk geworden van onze
Moeder de Kerk zelf, om door haar ge
leid en gezegend haar Bruidegom uit alle
volkeren en talen herauten toe te voeren.
Het is «thans in 13 landen gevestigd en
bracht in het afgeloopen jaar di§ht aan de
3 millioen lire op.
Naar aanleiding van een boek van Pater
Schurhammeh geeft het artikeltje „Shinto"
een korte uiteenzetting van den ouden
godsdienst der Japaneezen.
Van Henri Spoorenberg krijgen we een
keurig overzicht over de afdeeling voor
tropische geneeskunde en gezondheidsleer
cp de missietentoonstelling te Rome. Daar
bij aansluitend wijst K op de kostbare in
zending van voor deze afdeeling van den
Leidschen Prof. Flu.
Wie verleden jaar door het artikel van
Pater Schmid over het Chineesch mocht
zijn afgeschrikt zich ooit in dien doolhof
ie wagen, wordt door A. v. Susante weer
gerust gesteld Ook voor een gewoon ster
veling is daar de weg nog wel te vinden.
Z. beschrijft de heldhaftige reis van St.
Franciscus Xaverius van Indië naar Japan.
In „Hogeschoolnieuws" vlamt de geestdrift
en golven de woorden van W. Snitker
over verdieping van ideaal.
De Kroniek is te rijp om met opsomming
ook maar te beginnen. Maar pijnlijk is de
tegenstelling tusschen het Missiewerk in
Ned. Indië en Belgische Congo. Na 300 jaar
hebben wij in een Rijk met meer dan dub
bele bevolking en een prachtig klimaat
niet de helft bereikt van wat België in 40
jaar in moordend klimaat tot stand bracht.
Het ligt niet aan Indië, maar aan ons. In
Indië is overal, waar gewerkt wordt, blij
de vooruitgang: als we maar zorgen voor
menschen en geld, halen we België nog
weer in!
G. VOSKUILEN.
Zonder getuigschrift toegelaten
Bij beschikking van den Minister van
Onderwijs van 24 Febr. jl. is de heer L,
Speet, hoofd-redacteur van het „Noord-
Hollandsch Dagblad'' te Alkmaar, op grond
van art. 133, 6de lid, der Hooger Onderwijs
wet gevorderd getuigschrift, toegelaten tot
de examens in de faculteit der Rechtsge
leerdheid aan de Gemeentelijke Universiteit
te Amsterdam.
De vrouw nog bewusteloos.
Omtrent dit ontzettend ongeluk waarbij
6, misschien 7 menschenlevens verloren gin
gen, vernemen we nog de volgende' tragische
bijzonderheden;
De oudste zoon, Joop van Vliet, werd el-
ken ochtend door een vriendje gehaald,
waarna ze samen naar hun werk gingen.
Om acht uur Donderdagmorgen kwam als
gewoonlijk de knaap en schelde hij aan.
Toen de jongen geen antwoord kreeg klopte
hij. Opnieuw werd geen gehoor gegeven,
waarna hij een eindje omging om over een
kwartiertje terug te komen. Ook den derden
keer bleef alles stil in de woonschuit.
Argwaan krijgende, begaf de knaap zich
naar het politiebureau aan den Overtoom en
stelde daar den wachtcommandant van een
en ander in kennis.
Een paar agenten gingen met hem mede,
om een onderzoek in te stellen en toen op
hun herhaald kloppen niet werd openge
daan, werd het deurtje ingetrapt.
Ook de tusschendeur bezweek spoedig.
Een ontzettend schouwspel trof de mannen
cn den knaap, toen zij het vertrekje binnen
traden. Er lagen zeven levenloozc figuren.
Op het eene bed, dat evenwijdig met den
wand staat, lag de vader met drie kinderen
uitgestrekt, op het andere de vrouw met
den knaap van omstreeks veertien jaar en
een kind, dat ongeveer één jaar zal geweest
zijn. Twee van de kinderen waren meisjes
en bij eenigen was reeds lijkverstijving inge
treden.
Een der beambten waarschuwde den Ge
meentelijken Geneeskundigen Dienst, die
spoedig met twee ambulance-auto's, eenige
verplegers en een medicus, voor de woon
schuit arriveerden.
Uit het geneeskundig onderzoek kwam
vast te staan, dat de vader een man van
omstreeks vijfenveertig jaar benevens vijf
kinderen, gestorven waren.
De vrouw verkeerde in diepe bewuste
loosheid. Door middel van den zuurstofkof-
fer uit een der auto's, werd getracht het le
ven op te wekken. Eerst na langdurige po
gingen kwamen er teekenen van ademhaling
In dien toestand werd zij naar het vlakbij
gelegen Wilhelmina-Gasthuis vervoerd.
Donderdagmiddag om één uur viel over
haar toestand nog niets te zeggen.
Ook de zes lijken werden vervolgens met
de ambulancewagens naar het bewuste gast
huis vervoerd.
De politie stelde onder leiding van den
commissaris van het bureau Overtoom, den
heer Dijkstra, een uitgebreid onderzoek in.
Hieruit kwam vast te staan, dat de onge-
lukkigen, naar hun kleeding te oordeelen,
des avonds naar bed waren gegaan. Lucht-
vrrversching was niet in het vertrek aanwe
zig. In den hoek stond een potkacheltje, dat
bij de komst der politie koud was.
Boven op de asch iag een laag versche
nootjeskolen, die no* niet waren doorge
brand. Niet onmogelijk wordt het dan ook
geacht, dat de dood het gevolg is geweest
van het inademen van kolendamp. Echter
werd bij het betreden van de schuit geen
damp opgemerkt; dit en het feit, dat bij
twee lijkjes reeds verstijving was ingetre
den, zou er eventueel op kunnen wijzen,
dat de bedwelming reeds vroeg in den nacht
(of misschien den vorigen avond had plaats
gevonden.
Naast sommige lijken werd braaksel met
bloed aangetroffen; van deskundige zijde
werd de meening uitgesproken, dat de be-
standdeelen er niet op wijzen, dat hier voed
selvergiftiging heeft plaats gehad.
I De eigenaar van de schuit, Soutendijk, die
in de haven werkzaam is, was niet aanwe
zig Zijn vertrek was gesloten en gebleken
is, dat hij des morgens vroeg de schuit heeft
verlaten zonder argwaan te koesteren.
Het ontzettende ongeval heeft in den om
trek zeer veel deernis opgewekt. Voortdu
rend stond een dichte volksmenigte om de
plek, die door de politie was afgezet. Een
zelfde belangstelling werd waargenomen bij
de achterpoort van het Wilhelmina-Gasthuis
waar de lijken uit de ambulance-auto's wer
den gedragen.
In den loop van den ochtend verschenen
nog eenige fotografen van Ie politie in de
schuit, alwaar zij de vereischte opnamen
voor de politie deden.
Nader wordt vernomen, dat het gezin se
dert drie weken in de schuit woonde. De
dokwerker Soutendijk was des morgens om
half zes weggegaan en heeft niets bemerkt.
Om half tien heeft hij de vrouw nog gespro
ken. Zij zeide, dat zij op het punt stond
om naar bed te gaan.
Het onderzoek heeft nog uitgewezen, dat
de afvoer van de schoorsteen geheel geo
pend was. De man, van beroep timmerman
was 40 jaar oud. Zijn vrouw, Johanna Bloot-
hoofd, is 35 jaar. De oudste zoon Jaap, is 15
jaar en op dezen volgen Willem 12 jaar, Pe
trus 7 jaar, Johanna 4 jaar, terwijl het jong
ste kind Nellie nog geen jaar oud is.
Wij vernemen, dat juffr. v. Vliet, de
eenig overlevende van het droevig ongeluk
in de woonschuit aan de Jac. van Lennep-
kade, die in het Wilhelmina Gasthuis ver
pleegd wordt, Donderdagavond bij kennis
gekomen is. Zij was echter nog niet in staat
over het voorgevallene te worden gehoord.
In het Donderdag verschenen „Alg. Poli
tieblad" komt onder de gesignaleerde per
sonen voor W. H, Broekhuys, wegens over
treding van de Loterijwet, is veroordeeld tot
4 maanden hechtenis.
Het beroep in cassatie werd door den
Hoogen Raad verworpen, terwijl het inge
diende Gratieverzoek eveneens is afgewezen.
De Officier van Justitie te Rotterdam
verzoekt thans ten uitvoerlegging van de op
gelegde straf.
De oudste inwoner van Alblasserdam, de
heer J. Zeedijk, heeft zijn lOOen verjaardag
herdacht. Namens het gemeentebestuur is
hij gecomplimenteerd door den burgemees
ter, die vergezeld was van den secretaris en
een wethouder, en mededeelde, dat de Raad
met algemeene stemmen besloten had hem
een pensioen toe te kennen, gelijk staande
aan zijn Ri'kspensioen.
Van de Kan'r^in was een felicitatie bin
nengekomen. Zeedijk is een heel krasse
baas. Nog dageHjks neemt hij plaats op de
kleermakers taf el en verricht zijn arheid zon
der bril.
Verscheidene personen in levensgevaar.
In berichten uit Marioepoi aan de „ïzwes-
tiia" wordt melding gemaakt van een ern
stig voorval op de zee van Azof. Een aantal
visschers en boeren, die zich per slede over
het üs langs de kust van de Zee van Azof
naar Tagarrog en Berdjansk begaven, be
merkten plotseling tot hun grooten schrik,
dat het ijs zich in beweging had gezet, en
dat zij op een groot ijsveld zeewaarts dre
ven. Luid roenende trachtten zij de aan
dacht van de kuribevolking te trekken. Hun
noodkreten werden ten slotte gehoord en in
allerijl werden stappen gedaan tot redding
der ontfelufcigen.
Onmiddellijke hulp bleek echter met het
oog op de woelige zee en den gevaarlijken
ijsgang niét tnogeli'k.
De districtssovjet wist niets beters te
doen dan de betreffende auoriteifen fe ver
zoeken onverwijld een wateririiegluig en een
ijsbreker te sturen. Een groote menschen-
massa heeft zich op de kust verzameld, en
staart vol ontzetting naar de steeds verder
zeewaarts drijvende slachtoffers. Op het
oogenblik van vërzending van bovenstaand
berinht aan de „Izwestija", had men nog
geen krachtige reddingspogingen kunnen
doen. Het juiste aantal personen, dat in le
vensgevaar verkeert is niet bekend.
De truc van den „Spaanschen schatgra
ver," die wereldvermaard of liever -berucht
is, schijnt onuitroeibaar te zijn.
Reeds 53 jaar duurt deze vorm van inter
nationale oplichterij voort. Thans zijn er te
Madrid weer eenige individuen aangehou
den, die zich met dit bedrijf onledig hielden.
Herhaaldelijk zijn er arrestaties uitge
voerd, maar nauwelijks waren er eenige
„Spaansche schatgravers" achter slot en
grendel, of het spelletje begon opnieuw.
Men kent den truc die met eenige varia
ties steeds hierop neerkomt, aat door
iemand in Spanic, die zegt van een vriend
uw adres gekregen te hebben, per brief om
geld wordt gevraagd, teneinde een koffer
met kostbaren inhoud, of een verborgen
schat, dien de schrijver begraven weet, in
bezit te krijgen.
Voor deze onderneming is geld noodiG en
dengene, die dit verschaft, wordt een flink
deel van den te verwachten buit toegezegd.
De „schatgraver" geeft meestal voor, dat
fiij onschuldig in de gevangenis zit en dat
één zijner vrienden, die mede in het geheim
is ingewijd, zich wel met de ontwikkeling
der zaak zal belasten
Tal van personen zijn er door dezen truc
ingeloopen, hebben geld gezonden, of zijn
persoonlijk naar Spanje gereisd om dan^ in
de handen der bende tc Vallen en een flink
kaoitaaltje te verspelen.
Het meest wordt sedert 50 jaren in België
en Holland „gewerkt" met den brief van
den gevangene, die ergens op een station
een koffer met een paar honderd-duizend
francs heeft staan en die geen geld heeft
om dien koffer waarop heel wat slaatt-
tfeld" gekomen is, in te lossen De brief is
beurtelings door Pedro Bruno, P Perez of
Cnntreras onderteekend.
In 1892 reeds heeft men de verbliifnlaats
van een heele bende „Spaansche schatgra
vers" te Madrid ontdekt en een groote hoe
veelheid adressen uit alle landen, brieven-
paoier met opschriften van ministerieele
kabinetten, gevangenissen, ambassades, han
delshuizen enz., alles valsch natuurlijk, in
bes'ag genomen.
Hpote een slachtoffer toe, dan ontving hij
dadelijk brieven, die hem ervan moesten
overtuigen, dat de inlicht'ngen van den „ge
vangene" juist waren
Gedurende den oorlog werkte men alleen
in Spanje, doch daarna is het buitenland
weer met brieven van ..Spaanscne schat
gravers" overstroomd.
Onder dc thans tc Madrid aangehouden
onlichiers bevinden zich lieden van allerlei
stand, terwijl twee der gearresteerden op
grooten voet leefden en zeer weelderige
appartementen bewoonden.
Twee inbrekers in de vaL
Woensdagnacht om hal! een bemerkte een
su'rveilleerende nachtwaker twee mannen in
de fabriek van de Nationale Vliegtuigenin
dustrie aan het Callandsplein te 's Hage, die
een zak bij zich hadden. De waker slaagde er
in, de individuen in het gebouw op te slui
ten, waarna hij de politie waarschuwde. De
beide mannen v, d. M. en II. werden gear
resteerd, De zak, die bij de arrestatie nog
in hun bezit was, bleek een groote hoeveel
heid aluminium te bevatten. Door het over-
klimmen van een muur waren zij de fabriek
binnengekomen.
Uit Gorcum wordt gemeld: De restauratie
van het slot Loevestein is sinds eenige jaren
ook al wegens de bezuiniging stopge
zet. Het bestuur van de Vereeniging Vreem
delingenverkeer, afd Gorcum, heeft zich tot
de regeering gewend. Vele vreemdelingen uit
alle werelddeelen komen hier, om het slot te
bezoeken. Hét is aldus begrijpelijk, dat Loe
vestein een bron van inkomsten voor Gor
cum is.
Het gevolg van de conferentie in Den
Haag was, dat afgevaardigden van de afdee
ling Kunsten en Wetenschappen ten stadhui-
ze alhier kwamen overleggen, wat in deze te
doen is. Het resultaat van die besprekingen
was, dat het vermaarde monument aan de
zorgen van de „V. V. V." te Gorcum zal
worden toevertrouwd.
In zijn iaatsten brief aan den algemeenen
overste te Scheut schrijft de inmiddels over
leden missionaris pater Van Praet uit Soei-
Yuan nog het volgende:
Gijzelaarsw orden door de roovers spot
tenderwijze „goden van rijkdom" genoemd
en nauwelijks is er een dag of nacht rust,
of de foltering van de een of anderen gijze
laar wordt ingezet, 'f Komt er op aan hem
wat te nijpen, opdat d^ familie er toe
overga 't onmogelijke te doen om hem los
te krijgen.
Ziehier eenige staaltjes van die pijnigin
gen: het verbranden *an ledematen; het
toedienen van slagen;, het ophangen met de
duimen aan een balk, het pletteren der bee-
nen tusschen twee blanken.
De bemiddelaars mogen soms de pijniging
bijwonen. Dan bieden zij op, om een al te
krasse foltering af te koopen.
Is men omtrent de som voor de bevrij
ding overeengekomen, dan schrijft een ge
letterde der bende een officieel stuk aan
de familie, met bepaling van dag en datum
waarop de som moet worden uitbetaald, op
straf van dood voor den gijzelaar, bij ont
stentenis,
En dat is niet een ijdele bedreiging helaas!
Niet zelden gebeurt het, dat een familie
ten uiterste gedreven door de pijnen van
het slachtoffer, de roovers een som geld be
looft. die ze met den besten wil van de we
reld niet bijeenkrijgen kan tegen den vast-
gestelden datum. Eerzame landbouwers zag
men daartoe al hun land verkoopen, maar
de buren, wetende dat het onvermijdelijk
was, boden slechts bespottelijke prijzen. En
dan vernemen we van tijd tot tijd, dat de
roovers weerom een gijzelaar hebben neer
geschoten
Op die wijzen krijgen de roovers fortuinen
in handen; vrucht van jarenlang noest werk,
en de gijzelaars brengen hun meer op dan
strooptochten.
Al dat schoon geld werd dan verbrast
en te grabbel gegooid; 'k zag het zelf: arme
boeren kwamen met karren door de roovers
gecommandeerde kisten sigaretten, snoep
goed en tooisels, van de stad, twee dagéri
ver, naar 't kamp gereden.
Op zekeren dag vernam ik dat de geheime
secte Ko lao-hwi zeer ontevreden was, om
dat de roovers van plan waren zich bij het
leger te laten inlijven.
Zoodoende zouden de communistische po
litiekers, die de leiders van Ko lao-hwi zijn,
een niet -onaanzienlijke troef kwijtspelen: de
verschrikking van de gansche streek door,
de roovers.
Dus zonden zij gezanten, om de roovers
ten sterkste die inlijving af te raden.
Maar de bandieten waren evenzeer be
gaan met hun eigen lief persoontje als de
beer Sio, een der bizonderste mandarijnen
van de stad Po-toe en het hoofd der Ko-lao-
hwi met het zijne.
Vreeselijk kud werden de afgezanten door
onze bende ontvangen, 'h Hoorde verschil
lende roovers zeggen, dat zij er genoeg van
hadden voor de politiekers van 't bolsjewis
me de kastanjes uit het vuur te halen.
Is dat niet te sterk: politiekers van het
bolsjewisme?
Neen: de leiders der Ko lao-hwi zijn op
de hoogte met de gebeurtenissen in Rus
land; zij worden in 't geheim gesteund door
het geantschap der Sowjts te Peking; dat
geantschap konkelt uit alle macht, om bij 't
Chineesch bestuur in 't evlei te komen en
terelfder tijd bevoordeelt het den opstand
in de Chineesche provincies.
Naar 't zeggen der rovers aanvaarden de
Ka lao-hmi het privaateigendom niet. Onder
dc menschen moet alles voorlaan gemeen
schappelijk worden: grond, geld en vrouwen
Naar mijn bescheiden oordeel, zegt pater
Van Praet, zijn de leiders der Ko lao-hwi
nog grooter schurken dan de roovers. Deze
bekennen ie.n minste, wat zij zijn gene be-
rwene, dat zij de wereld zuilen verlossen
steken op stuk van boevenstreken de roo
vers naar de kroon,
schrikbewind, deze laatste maanden
door de roovers ingeluid, heeft de geheime
secte, die in de steden en groote gemeen
ten nestelt, de kans geboden, om bijna al
de gezinshoofden onder haar vlag te scha
ren, zoogezegr om 't vaderland te redden.
De candidaat-leden worden 's nachts aan
vaard. Zij betalen vijf dollar, d. i, rond de
vijftig frank daarvan blijven drie dollar aan
de vingers hangen van de wervers en twee
verdwijnen in de diepten van de kas der
vereeniging.
Eveneens 's nachts wordt elk recruut zijn
hoofdman aangewezen en 't paswoord en de
herkenningsteekens meegedeeld. Zweren
moet hij, dat hij elk bevel stipt ten uitvoer
zal brengen en verneemt daarop, dat dienst
weigering of verraad met den dood gestraft
worden.
Drie-vierden van die recruten sluiten zich
enkel uit vrees bij de secte aan en die
vrees wordt door de roovers trouw onder
de bevolking levendig gehouden. Leden der
secte hangen onder elkaar de grootste broe
derlijkheid uit 'k Heb er gezien, die elkaar
hun kleeren hadden afgestaan, om aan te
toonen hoe alles onder hen gemeengoed was
geworden.
Wanneer een lid der Ko loa-hwi een be
zoek brengt, dan smullen zij te zamen,
zoolang de voorraad strekt en dan trekken
ze met hun tweeën naar een derde om 't
zelfde spelletje te herbeginnen.
Wij zijn broeders ondereen, meencn zij.
Werken, dat doen zij natuurlijk niet, waar
om en voor wien zouden zij wel werken?
De secte stuurt er op aan, meester te wor
den in de stad Swl-yuan, om aldaar '1 gezag
van den gouverneur te vernietigen.
En nu kan men ok verstaan, hoe 't besluit
van de roovers, zich te laten inlijven bij t
leger, een spijtige spaak in 't wiel der Ko
lao-hwi kwam steken.
EEN SOLIDE BOUW.
Men is onlangs begonnen met het afbre
ken van den watertoren aan de Maas in
Schiedam die moet verdwijnen omda t hij
een sta in den weg is voor het uitvoeren van
het Rotterdamsche drie-havenplan. Natuur
lijk werd van boven af begonnen, en dat ging
aanvankelijk goed," tot men aan de togen der
ramen was gekomen. Die togen zijn een ijzer-
sterk metselwerk, rustende op een bazalt-
voetstuk, dat opgemetseld is op een fundee
ring van steen en kalk, die het bewijs leve
ren, dat de toren niet is gebouwd voor tien
tallen jaren, maar voor eeuwen.
De genie is er bij gehaald om het vernie
tigingswerk tc helpen verrichten en de laat
ste dagen van Februari hebben een luitenant
een sergeant 'en eenige manschappen van
dat wapen getracht, het zoo massieve met
selwerk te breken. Een vrij sterke lading
pierine-zuur werd tusschen het metselwerk
tot ontploffing gebracht, waarmede men
slechts bereikte dat een uitbouw vernield
werd. Toen werd tot een tweede ontploffing
overgegaan om den massieven voet van den
toren te breken, maar ofschoon in 18 boor
gaten 36 boorpatronen tot ontploffing waren
gebracht werd de verwachting niet vervuld
Wel werden eenige zware blokken naar om
laag geworpen en werden een paar scheur en
zichtbaar, maar daarbij bleef het.
Gisteren zijn de pogingen herhaald, dit
maal met een nog zwaardere lading, meldt de
„Schied. Ct.". Wel vielen ook nu weer
brokstukken van de togen naar omlaag en
ontstonden er zware scheuren, maar ook nu
weer werd het doel niet bereikt. De ontplof
fing was zoo sterk, dat die zeer duidelijk in
de Plantage werd gehoord. Men zal dus op
nieuw ontploffingsmiddelen in het metsel
werk moeten brengen en misschien wel meer
malen, alvorens de vernieling zoover zal
zijn gekomen, dat tot opruiming kan worden
overgegaan.
De voet van den to e staat 6 meter in den
grond en het zal dus nog wel eenigen tijd vor
deren voor men het metselwerk geheel zal
hebben verwijderd.
Herinnering aan vroegere glorie.
Bij het lezen van het bericht, dat de
„N.V. Oscar Carré, Nederldndsch Circus" te
Amsterdam failliet' verklaard is, -zal menig
een zich de oude gloriedagen van het circus
herinneren.
Jaren lang is het circus Carré, vooral voor
een vroegere generatie, een onmisbare factor
geweest in het genoeglijk bestaan van het
uitgaand Amsterdam. Zijn grootste triomfen
vierde 't in de jaren, toen wijlen Oscar Carré
het rondreizen met een houten of zeildoek-
sche tent moede, aan den Amstel een
steenen circus liet bouwen, als een paleis,
met statige zuilen en breede balcons en een
geweldige hoogs en breede zaal met een
monumentaal tooneel voor de baletten, en
toen hij daar in de manege, in vol ornaat,
de borst bedekt met alle ridderorden, die
hem met milde hand waren geschonken,
avond aan avond voor een vol huis zijn
dressuurproeven vertoonde, of tijdens het
jaarlijksch Koninklijk bezoek zijn extra, gala
élite-voorstelligen „op Hoog Bevel!" gaf.
Het Circus Carré was een attractie voor
Amsterdam, dat zelfs een tijdlang naast
Carré nog een tweede circus, het „Arena"
van Renz, heeft gehad, tegenover de brand
weer kazerne aan de Hobbemakade, waar
Schumann met zijn paardenspel en zijn met
goud gegalonneerde staatsierok de Amster-
damsche guldens naar zich toe wist te doen
rollen. Dat was in den tijd, nu omstreeks der
tig jaar geleden, toen de belangstelling voor
paardendressuur en niet minder voor fraai
gemonteerde, fantastische baletten zoo groot
was, dat1 de toen nog zooveel kleinere hoofd
stad aan twee circussen recht van bestaan
kon geven.
Later verflauwde die belangstelling; er
kwamen andere vermakelijkheden, en Carré
paste zich aan de veranderde tijdsomstan
digheden aan en werd verbouwd tot variété
theater, Ook in deze nieuwe gedaante heeft
het voormalige circus vooral onder Frits
van Haarlem jaren van bloei beleefd. In
dezelfde zaal, waar heel Amsterdam van de
vermaarde waterballetten heeft genoten, zijn
daarna Chrétienni en Louisette door het Am-
sterdamsche publiek toegejuicht en heeft
men zich vermaakt met dc toen in zwang
komende revues.
Ais opera- en theatergebouw heeft vervol
gens het Circus Carré nog gcruimen tijd
dienst gedaan, totdat ook daar de malaise op
tooneel- en operagebied zich heeft doen gel
den.
In den loop van dit' laatste seizoen is het
gebouw nog een keer tot zijn vroegere bc-<
stemming teruggekeerd, gemoderniseerd
zelfs, met twee arena's tegelijk, in den trant
van de befaamde vertooningen van Barnum
en Baily, maar de groote toeloop van vroe
ger kwam toch niet meer.
Het circus lijkt zijn attractie op de tegen
woordige generatie te hebben verloren.
Het „Hbld." schrijft nog:
Carré failliet.
Tal van herinneringen wekken deze paar
woorden op. Dat' zijn mooie tijden geweest
van dc snuivende paarden en de iorsche vrij-
heidsdressuren.
Oscar, de vader, Maximiliaan en Albert de
zoons, Kathchen.
Carré was populair in de hoofdstad, be
kend in,het geheele land ea ook over de
grenzen. De provincialen kwamen naar Am
sterdam voor Artis en voor Carré.
Oscar vierde zijn triumphen als dresseur;
zestien paarden, vier-en-twintig soms draaf
den rond de arena, vormden een pyramide,
waar Oscar Carré, in de onberispelijke rok,
troonde in het midden. Dan klapte hij even
met de zweepen. De pyramide ontleedde
zich in een mengeling van paardenlijven, de
dieren trappelden weg, de stallen in, een
donderend applaus vervulde het gebouw.
Even, heel kort slechts, bleef de arena leeg,
stalknechts, in roode rokken met groote
glimmende knoopen harkten het zand weg,
Dassi en Busto slingerden hun grappen over
dc hoofden van het publiek. Dan zette de
kapei een marsch in, compositie van Max
Carré, die jaren lang de voortreffelijke
kapelmeester is geweest en niet minder ver
maard was, dan de andere Carré's. Op de
tonen van de muziek stapten dan de git
zwarte volbloed hengst binnen, „in de hooge
school gereden" door Katchen Carré, die de
lieveling was van het pubiiek. En hoe reed
zij. Het was een heerlijkheid, de drie-passen
van den hengst te aanschouwen, het trippe
len en walsen.
O, nog veel meer was er, de gracieuze
paardrijdsters, die sprongen door geplakte
hoepcis, de parforce-rijders, maar de dres
suur en het schoolrijden bleven het glans
punt.
Dat was de glanstijd van Carré, de
periode welke nog niet zoo hel lang achter
ons ligt an toch al weer in het' verleden is
vervaagd, omdat wij zoo snel leven.
De smaak van het publiek is veranderd,
paardenspellen geraakten uit den lijd. Renz,
Blanus, Schumann. Alles weg.
Henny heeft het in het vorige jaar nog
eens in Amsterdam geprobeerd, maar al drp
bleek, dat het pubiiek het echte paarden
spel niet' meer wBnscht. Sensptie van ijs
beren en brullende leeuwen moet er bij
komen
Af en loe ging Carré op tournee, dan be
trok Frits van Haarlem het gebouw met zijn
specialiteiten. Chrétienni was de gevierde
man. Ook al voorbij, specialiteiten trokken
niet meer, of er moet heel sterke sensatie
bijkomen.
Zoo vergaat de werldsche roem.
De familie Carré heeft allang niets meer
met het Circus te maken, ht is in andere
handen overgegaan. Wat is er sedert' al niet
geweest. Spree heeft er gespeeld, Hcijer-
mpns gaf er zijn stukken, Koopman heeft er
tijdelijk beslag op gelegd voor zijn opera,
operetten zijn er gegeven. Weinigen die na
Carré en Van Haarlem zijn gekomen, hebben
prettige herinneringen aan het gebouw.
En nu, ten slotte, is het weer met een echt
circus geprobeerd. Een faillissement is het
einde.
Door Ged. Staten niet goedgekeurd.
Naar wij vernemen hebben Ged. Staten
van Noord-Holland het besluit van den Ge
meenteraad van Amsterdam, in zake den
meelaankcop van gemeentewege, waartegen
de verschillende bezwaarschriften ingediend
waren, welke Woensdag voor het college
van Ged. Staten in het openbaar behandeld
zijn, niet goedgekeurd.
Wij herinneren er nog eens aan, dat de
raad van Amsterdam op 15 Januari 1.1. be
sloot, ten einde een .geschatte brood-
prijsverhooging van 3 4 4 cent te voor
komen B. en W. te machtigen tot een
ongelimitecrden meelaankoop. Daarbij werd
tevens een crediet verstrekt van 300.000
ter dekking van het verschil, dat tusschen
den in- en verkoopprijs der bloem ver
wacht werd.
Het Amsterdamsche Gemeentebestuur zal
dit raadsbesluit dus niet ten uitvoer kun
nen brengen.
ENKHUIZEN, 5 Maart. Totale haring-
aanvoer van gisteravond 76180 stuks reep-
haring. Laatste markt f 7.10. Getal vaartui
gen 82.
Heden minder vangst en hooger prijs. De
eerste 26 vaartuigen kwamen binnen met ge
middeld 3 tal. Marktprijs f 7.35 4 f 7.40 per
tal.
VLAARDINGEN, 5 Maart. Alhier is aan
de Vischhal binnengekomen de stoombeuger
VL. 201 met f 790 besomming.
IJMUIDEN, 5 Maart. Heden warén aan
de markt de vangsten van 13 stoomtrawlers,
9 loggers en 2 beugers. De prijzen waren als
volgttarbot f 1.701.45, tongen f 2.60
1.90 per kg griet f 5737, gr. schol f 2925
md.schol "f 31—25, zetSchol f36—29, kl.
schol f 30—25, f 20—6.50, scharen f 16—2.90
per 50 kg. roggen f 2419 per hoop, vleet
f 2.801.70 per stuk, pieterman en poon
f 1610.50, gr. schelvisch f 2527, md.
schelvisch f 3727, k. md. schelvisch f 30
20.50, kl. schelvisch f 2313.50, f 146.50
per 50 kg. kabeljauw f 4529 per 125 kg, gr.
gullen f 20.5014.50, ld. gullen f 14.50
8.50, wijting f 8-^-3 per 50 kg.
IJMUIDEN, 5 Maart, Heden kwamen
van de treilvisscherij hier aan den afslag de
stoomtreilers IJ. M. 9 (Nelly) met f 1871
IJ. M. 180 (Holland IV) met f 2176 IJ.M.
74 (Poseidon) met f 2749 IJ.M. 244 (Delf
land) met f 1737 IJ.M. 5 (Inie met f 1801;
IJ.M. 92 (Ocean) II met f 3092 IJ.M. 253
(Sumatra) met f 2784 IJ. M. 52 (Dor
drecht) met f 1705 IJ.M. 175 (Trio) met
f 3041 IJ.M. 42 (Flamingo) met f 1978 IJ.
M. 47 (Tubantia) met f 1554 en de zeilloggers
IC. W. 1 (Wilhelmina) met f 333 K. W- 22
(Orion) met f 884 K. W. 110 (Gijsbert Ka-
rël van Hogendorp) met f 597 Sch. 368
(Jeanne) met f 720 Sch. 179 (Corneiis
Vrolijk Fz.) met f 457 Sch. 116 (Simon en
Pieter) met f 577 Sch. 70 (De Hoop I) met
f 452 3n Sch' 82 (Maria Pronk den Duik)
met f 131 aan besomming.
UITHOORN, 5 Maart, Op de kaasmarkt
waren aangevoerd 6 partijen. Prijs Goudsch*
kaas R.M. 60—64; zonder R.M, 52—
58, Handel kalm.
GOUDA, 5 Maart. Boter, red. aanvoer,
handel vlug, Goeboter 1.10 4 1.20; Wei-
boter 1.05 a 1.51,
Veemarkt. Melkvee red aanvoer, handel
red., 400 h 450; vette vakrens, groote
aanvoer, handel viug, 35 a 37 ct. per half
K.G.; magere varkens, groote aanvoer, han
del vlug, 32 a 35 cent per half K.G.; magere
biggen, red. aanvoer, handel matig, 10 4
14 per stuk; nuchtere kalveren, groote
aanvoer, handel slecht, 10 a 15,
Eieren, groote aanvoer, handel matig, per
100 stuks 5a 5.75.
ALPHEN A. D. RIJN. N.V. Tuinbouw
veiling „Alphen a. d. Rijn". Veiling van 5
Maart 1925. Spinazie per 100 K.G. 27—
32; Spruitkoo! I 3233; Kroten 3.20
3.50 per 100 K.G. 7281 eieren, kip- 5
5.60, eend- 55.30 per 100 stuks,
AMSTERDAM, 5 Maart. Aardappelen,
(Bericht v. d. mak. Jac. Knoop.) De aard
appelprijzen bleven heden onveranderd.
ELST (Bet.), 4 Maart. Fruitveiling van
heden. Prijze 1ste Goudreinetten 2839,
2e soort 1820, extra 4056, 1ste belle
fleurs 1826, 2de sooj-t 11 y214 Vo, extra
2933, rabouwen 1117, Spaansche ra-
bouwen 14)4—17, Eijsadener Klumpkes
1920, holgaten 1417, winterjannen 8Vi
12)4» Bredero's 1417, pondsperen 14)-
—15, pom me d'Orange 13 16, Gerrit Roë
lofs 13)418, enkele benderzoete 13—16,
kanappels 12)4—14, Huismans 10)4—16,
jasappels 1516, campagnezoet 1520,
zoete bellefleurs 15—25, IJslandsche rib-
belings 1617 ct. alles per kilo.
DELFT, 5 Maart. Boter. Ter markt
waren 5 8 v. Prijs f 2.80 4 3.per kg.
GOUDA, 5 Maart. Kaas. Aangevoerd 35
partijen, le soort f 5862, 2e soort f
rijksmerk le soort f 6668, 2e soort f 62
65, zware f 70. Handel vlug.
HOORN, 5 Maart. Kaas. Aangevoerd 9
stapels fabriekskaas f 59, 1 stapel boerenkaas
f 59; 1 st., fabriekscommissie f 58; st.
boerencommissie f totaal 11 stapels
wegende 7138 kg. Handel goed.
BARNEVELD, 5 Maart. Pluimvee. Tam
me eenden f 22.60, jonge hanen f 1.75
2.75, oude hanen f 2.503.25, jonge hennen
f 2.50—4, oude kippen f 1—3, tamme dui
ven f 0.50055, tamme konijnen f 13.50,
alles per stuk.
Eieren f 4.756 per 100 stuks. Aanvoer
600.000 stuks. Handel niet vlug.
HOOFDDORP, 5 Maart Granen. Tarwe
voer f 1012, tarwe nieuwe f 12.50—13.50,
rogge f 13.50—14.50, gerst Chevalier f 13.50
14.50, haver f 10—11.75, witte duive-
boonen f 1315, paardeboonen f 1213,
groene erwten f 12.50—14, schokkers f 14—
17, karwei f 3335, geel mosterd f 2030,
blauw maanzaad f 37—41, kanariezaad f 20—
22, prijzen per 100 kg.
MIDDELBURG, 5 Maart Granen. Ter
graanmarkt was de aanvoer redelijk. De no
teering is als volgttarwe f 12 tot f 19.50,
witte boonen f 24—f 30, ronde bruine boo-
beb f 20 tot f 29, kroonerwten f 14 tot f 16.50,
lange bruine bbonen f 15 tot f 21. Alles per
100 kg.
SCHAGEN,*5 Maart. Eieren. Ter vei
ling waren aangevoerd 3250 b. kippen-,
f 4.505.80, gemiddeld f 5.10 4215 eenden-
f 5.305.70, gemiddeld f 5.40.
UITHOORN, 5 Maart. Kaas. Aanvoer 6
partijen. Goudsche kaas Rijksmerk f 60
64, zonder Rijksmerk f 5258. Handel
kalm.
ENKHUIZEN, 4 Maart. Heden hebben
82 vaartuigen hier aangevoerd 400 tot 3000
stuks reepharing per vaartuig. Totaal 74680
stuks. Prijs oploopend van f 7 tot 7.25 per
tal.
URK, 4 Maart. Door 160 vaartuigen zijn
heden hier aangevoerd 476 tal reepharing,
prijs f 6.45—6.80 per tal (200 stuks).
Minister Churchill antwoordde gisteren in
het Lagerhuis op de vraag, welke stappen de
regcering onderneemt tot regeling van de
Fransche schulden aan Engeland, dat hij
binnenkort een definitief antwoord van de
Fransche regeering op de jongste Britsche
voorstellen verwacht.
I)e eerste gelegenheid de beste grijpen de
D,-nationalen aan om hun .vriend" uit Oost-
Elbie, over wien wij dezer dagen een en an
der mededeelden, den zoo juist als vice-pre
sident van politie naar Berlijn geroepen dr.
Friedemburg, aan te vallen.
Zij hebben n.L bij den Pruisjichen Land
dag een interpellatie ingediend naar aanlei
ding van de ongevallen, die gisteren in de
hoofdstad zijn voorgevallen bij de begrafenis
plechtigheid van rijkspresident Ebert. Zij
wijzen erop, dat een deel der Schupo ge
bruikt werd voor parade-doeleinden, terwijl
er onvoldoende politie beschikbaar was om
de orde le handhaven. Blijkbaar heeft het,
volgens de D.-nationalen, ontbroken aan een
behoorlijke poitieleiding, waarvoor dr. Frie
demburg de verantwoordelijke man is.
Ook kolonel Kaupisch, de commandant
van dc Schupo, wordt onbekwaam genoemd.
Aan de regeering wordt ten slotte ge-
yraagd wat zij denkt tc doen om beide schul
digen ter verantwoording te roepen en ter
zijde le schuiven, terwijl de D.-nationalen
ook nog willen weten of officieel gebruik is
gemaakt van de organisatie van de „Rcichs-
banner".
Het gerucht, dat de Pruisische minister
van binnenlandsche zaken Severing niet
meer voor een portefeuille in aanmerking
wil komen, wordt bevestigd door de „Vor--
wSrts".
Vcorlocpig is de verkiezing van een pre
mier uitgesteld tot 10 Maart, mede in ver-
Hand met de mogelijkheid dat Marx repu-
bJikeinsch candidaat zal worden voor het
rijkspresidentschap. Het gerucht, als zou
Severing voer een even'ueele herbenoe
ming als minister bedanken, wordt in een
telegram van bet V7.B. tegengesproken. Wel
laat zün gezondheidstoestand veel te wen-1
schen over, voegt Wolff er bij.
De secretaris-generaal van den Vo'ken-
bnnd Sir Eric Drummond, is te Berlijn aan
gekomen cn had met den minister van bui-
tcnlandsche zaken, dr. Stresemann een
langdurig onderhoud.
De rijksdag zal aan het eind der,volgende
week worden verdaagd en eerst na de ver
kiezing van den nieuwen rijkspresideut we
der bijeenkomen.
Voor de begrooting van 1924 en die van
1925 tot 1 April wo-dt een noodwet ver-
"ischt, welke reeds Maandag'a.s. door den
°i«ksdatf zal worden behandeld.
De door dc vakvereenigingen verlangde
stopzetting van alle verkeer heeft gister
morgen te Berlijn, van 11 uur tot 11.05 plaats
gehad. Alle trams, auto's bussen, de Under-
grund enz. bieren om 11 uur stilstaan. Vijf
minuten later gaf de politie het signaal om
door te rijden.
Frits Ebert is teruggekeerd in zijn vader
land, maar als doode. Vandaag heeft Hei-
delbprg hem ten grave gebracht.
Geheel Duitschland is om den dood van
zijn eersten president in rouw gedompeld,
maar nergens wordt dez? rouw zoo zwaar
gedragen, nergens zijn met de herinnering
aan den staatsman, die Ebert was, zooveel
persoonlijke en vriendschappelijke herinne
ringen verbonden, als in Heidelberg, waar
immers honderden den rijkspresident als
speelkameraad hadden gekend, waar duizen
den met trots zijn schitterende carrière had
den gevolgd, Omdat hij een der hunnen was:
een stadgenoot, die tot hoofd van den staat
was uilverkoren.
Heidelberg rouwt om zijn grooten stadge
noot.
Van bijna alle huizen hangt de vlag van
de republiek, van Baden en van de stad
Heidelberg, Heel Baden rouwt met Heidel-
berg mede.
Vanmorgen voer tien uur zijn niet minder
dan 50 extratreinen uit alle deelen des lands
aangekomen, die belangstellenden brachten.
En toen vanmorgen de extratrein met het
stoffelijk overschot van den dooden presi
dent het Ileidelbergsche station binnenliep,
en de doffe roffel van de rijksweer op hel
stationsplein den volke kond deed dat Ebert
was teruggekeerd, in Heidelberg, de stad
van zijn jeugd toen voer er een rilling van
ontroering door de tienduizenden, die zich
reeds in het prille morgenuur hadden opge
steld, om den rijkspresident een Iaatsten
groet te brengen.
De lijkstoet was overweldigend,
Aan het graf speelde een muziekcorps van
de Badensche politie den treurmarsch uit
het oratorium Saul van Handel. Dan zong,
terwijl alle klokken in de stad begonnen te
luiden, de Ileidelbergsche zangers het Sanc-
tus uit dc Duitsche Mis van Schumann.
Nadat de president van Baden, de eerste
burgemeester van Heidelberg, de president
van den Badenschen landdag en Herman
Muller tfeu overledene een Iaatsten groet
hadden toegeroepen, zong de arbeiderszang-
vcreeniging het lied; „Ein Sohn des Volkes
will ich sein und bleiben'. Dan een kort ge
bed door een Hcidelbergschen geestelijke ea
langzaam zinkt de eiken kist in het graf. De
plechtigheid wordt besloten met het zingen
van „Deutschland, Deutschland über alles",
dat, naar men weet, door president Ebert
weer tot Duitsch volkslied is geproclameerd.
Daarna begon het défilé, het urenlange
défilé langs het graf, langs het monumentale
graf van president Ebert Het ligt een meter
hooger dan alle omliggende graven en het
draagt een geweldig, witmarmeren crucifix.
Ileoge zuilen, onderling door guirlandes ver
bonden, omperken het.
Vlak bij dit praalgraf, dat de stad Hei-
delberg haar grooten zoon als laatste rust
plaats bood, ligt een ander graf, heel een
voudig, zonder versierselen Dat is het grai
van Catharina Ebert, de moeder van den
rijkspresident.
