BRIEVEN UIT FRANKRIJK.
n moord in den
wereldoorlog.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
Tweede Blad Maandag 23 Maart 1925
.HET" ONDERWERP VAN DE WEEK.
-
De heftige debatten in de Fransche Kamer naar aanleiding van de in
terpellatie over het manifest der Kardinalen. De Regeering heeft een zeer
slechte pers. Bij de uitsluiting in Denemarken zijn ruim 100.000 arbei
ders betrokken.
Onder de Radio-berichten: De opvolger van Lord Curzon. Het vrou
wenkiesrecht in Italië.
Gem. buitenl. berichten.
DE REDEVOERINGEN IN HET
ENGELSCHE LAGERHUIS.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Steun-ambtenaren en molestatie.
Rijkstelefoonaansluitingen.
De Ned. R. K. Middenstands
bond en de Weeldebelasting.
Van het Hof.
Het verplegingsbesluit.
Het zilveren huwelijksfeest
van het Kon. echtpaar.
FEUILLETON.
Waaraan het in den tegenwoordigen tijd
ook moge ontbreken, zeker niet aan stof voor
een correspondent in Frankrijk's hoofdstad.
Naast politieke en economische onderwer
pen die nu en dan een beschouwing vragen,
Zijn er tientallen gebeurtenissen in het leven
van een wereldstad, de moeite van een praat
je waard. Wij denken daarbij niet aan de
misdadigers kroniek die hier dagelijks de ko
lommen der meeste dagbladen vult en die
men beter zou doen, zoo spoedig mogelijk
te schrappen, en door ernstige van alle sen
satie bevrijde waarschuwingen te vervan
gen. Want hoe noodig eeh waarschuwing en
een scherp optreden zijn, bewijzen ons de
reeks inbraken, geweldplegingen en beroo-
vingen op den openbaren weg, die vroeger
alleen aan de orde van den nacht, thans meer
en meer zelfs aan de orde van den klaarlich
ten dag zijn. Neen, als wij denken aan onder
werpen waarin door onze Hollandsche lezers
belang kan worden gesteld, dan gaat onze
gedachte uit naar een hernieuwde wandeling
over de terreinen der tentoonstelling van de
coratieve kunst, waar de tijdelijke paviljoens
zich haasten met Mei gereed te zijn en die wij
dezer dagen opnieuw in gezelschap van eenige
hooge autoriteiten hebben doorkruist. Wij
zouden willen spreken over de merkwaardige
opvoeringen in de „Vieux Colombier" on
der leiding van den katholieken tooneel-
schrijver-acteur Henri Gheon wiens persoon
en werken ook in Holland de aandacht
trekken over den Italiaan Pirandello die
in drie schouwburgen te gelijk hoogtij viert,
met „Chacun sa verité" „Vétir ceux qui
sont nus" en „Henri IV", over het zoo belang
rijke deel van de groote boulevards tusschen
de „Place de la Republique" en de „Made
leine", dat op het punt staat geheel te ver
dwijnen met al zijn eeuwenoude herinne
ringen, om den „Boulevard Hausmann"
verder te kunnen doortrekken over.ja.
over wat al niet.
Zoo lag het deze week in onze bedoeling
'n brief te wijden,aan den ons persoonlijk zoo
goed bekenden en sympathieken Pierre l'Er-
mite, den geestigen en ijverigen Pastoor
romanschrijver Abbé Loutil, wiens verfilmde
roman „Hoe ik mijn kind gedood had",
binnenkort in Holland zal worden ver
toond.
Maar ook dit voornemen zal ik tot later
moeten uitstellen. Want het is mij deze week
niet mogelijk over iets anders te schrijven,
dan over de verklaring der kardinalen en
bisschoppen waarvan de inhoud u bekend is
en die van zulk een verstrekkenden invloed
Zijn zal op de ontplooiing van den gods
dienststrijd in Frankrijk. Niet dat deze ver
oordeeling der leekenwetten iets nieuwes is.
De Kerk en hare leidsmannen hebben
steeds hun stem doen hooren tegen het „Athe
ïsme", dat er aan ten grondslag ligt en ge
wezen op de rampen die voor het individueele
en maatschappelijke leven er het gevolg van
Zijn. Maar tot nu toe werd voor Frankrijk
nog nooit zoo duidelijk in het licht gesteld,
wat de houding der katholieken ten opzichte
van deze wetten zal moeten zijn.
Het nieuwe is, dat er gebroken wordt met
dien geest van lankmoedigheid, waarvan de
hooge waarde nooit door de tegenstanders
is gewaardeerd dat men niet langer genoe
gen zal nemen met een verzachte toepassing
van die wetten, maar onherroepelijk de af
schaffing eischt. Het valt niet te ontkennen
dat deze krachtige houding van het Fransche
Episcopaat ook in katholieke kringen met,een
zekere verassing is begroet.
Men was al te zeer er aan gewend de te
genstanders naar de oogen te zien, ter wille
van den Christelijken vrede genoegen te ne
men met een „Union sacrée" die „au fond"
j niets aan het bestaan der onteerende wetten
t veranderde, alleen den toestand dragelijk
maakte.
Die verrassing moge groot geweest zijn,
niet minder groot is de vreugde in 't katho
lieke kamp, nu het verlossende woord is ge
sproken, dat ter linkerzijde als een oorlogs
verklaring wordt beschouwd, maar in werke
lijkheid niets anders is dan een antwoord op
de uittartende uitdagingen der tegenwoor
dige Regeering, die iedere poging tot ver
zoening verijdelen.
Zij, die den strijd het allereerst hebben aan
gebonden, hebben wel het allerminst recht,
thans de katholieken onverdraagzaamheid te
verwijten.
Luistert naar hun commentaar in de ver
schillende dag- en weekbladen en gij zult be
speuren, hoe onder de uitingen van gods
diensthaat en geveinsde verontwaardiging
een vrees ligt verscholen over dat bewust
worden van de katholieke kracht in Frank
rijk.
- De ondertoon van allen is ongeveer deze
„Laat ons voortmaken de oogst van onze on-
geloovige levensbeschouwing binnen te ha
len laat de tegenwoordige meerderheid zoo
spoedig mogelijk de leekenwet in alle ge
strengheid toepassenmorgen kon het
wel eens te laat zijn."
Juist in dat „morgen kon het wel eens te
laat zijn," ligt voor de katholieken de over
tuiging dat de overwinning hunnerzijds niet
kan uitblijven. Want daaruit blijkt hoe de
eenheid van de katholieken in de laatste
maanden tot stand gekomen, tot een niet te
ontkennen kracht is geworden. Een kracht
waarop de Bisschoppelijke verklaring ten
duidelijkste wijst, als zij het oogenblik voor
de verdediging en de hervorming der ka
tholieke vrijheidsrechten thans gunstig oor
deelt. Zoo gunstig zelfs, dat 't voorbij laten
gaan 'n verzaken zou zijn van de Goddelijke
Voorzienigheid.
Te vergeefs hebben enkele bladen ge
tracht dit hoogst gewichtige document, niets
anders eigenlijk dan een eenvoudige cate-
chismusles gelijk kardinaal Dubois Zondag
na de Vastenpredikatie van P. Sanson, in de
Notré Dame verklaarde dood te zwijgen.
Deze schijnbaar neutrale bladen waren ver
legen met hun houding, daar zij de politiek
der rechterzijde steunend, niettemin van een
katholieke levensbeschouwing al zeer wei
nig gediend zijn. Zij zijn gedwongen kleur
te bekennen. En het verwondert ons niet
zoo goed als algemeen de neutrale pers zich
zien scharen onder het vaan onzer tegen
standers. De rechtsche bladen met een over
tuiging daarentegen zijn even krachtig in
hun waardeering als de linksche in hun hart-
grondigen afkeer.
In „Palais Bourbon" en Luxemburg heb
ben de Kamerleden en Senatoren der radi
caal-socialisten hun hoofden bijeen gestoken
om hun houding te bepalen. Moties van af
keuring zijn aangenomen in hun partij-bij-
eenkomsten en onder welken vorm dan ook
deze Bisschoppelijke verklaring zal in 't
Parlement ter sprake worden gebracht.
In den Senaat vermoedelijk, als het ge
zantschap bij Z.H. den Paus, waarvan dit
college het behoud zal bepleiten, in behan
deling komt.
Nog nooit in de laatste 50 jaar is de schei
dingslijn tusschen de christelijke en de athe
ïstische levensbeschouwing zoo scherp ge
trokken als thans.
Er zal niet langer in Frankrijk meer plaats
zijn voor hen, die zoo graag het thuis katho
liek neutraal in het openbaar leven wilden
toepassen.
De Bisschoppen hebben gesproken. Zij
hebben opnieuw de vaak vergeten woorden
van Christus in herinnering gebracht „Wie
niet voor Mij is, is tegen Mij."
Vóór Hem zullen in de toekomst alleen
zijn die tot het einde toe, zelfs tot en bitter
einde, als het moet den strijd blijven voeren
tegen een wetgeving en tegen een Regeering
die steeds gewagen van de rechten van den
mensch, maar in werkelijkheid deze niet
waarborgen, omdat zij de rechten van God
ontkennen.
Parijs, 18 Maart 1925.
1 Mr. P. v. S.
De interpellatie over het
manifest der Fransche
Kardinalen.
Bij de financieele moeilijkheden, waar-
tnede de Fransche regeering te kampen
heeft en die voor de regeering van den heer
Herriot te ernsiger zijn, wijl zij met het
wantrouwen en de om politieke redenen zoo
krachtige tegenwerking van de haute fi
nance en de groote industrie heeft te reke
nen, is nu in den laatsten tijd ook nog een
duchtige clericale actie gekomen. Deze is
uitgelokt door de regeering zelf, o.a. door
haar plannen tot afschaffing van de ambas
sade bij het Vaticaan. Het hoogtepunt van
den strijd werd onlangs bereikt door het
manifest der kardinalen. Toon en inhoud van
dit manifest waren van dien aard, dat kar
dinaal Dubois zich genoodzaakt zag in een
nadere toelichting verzachting aan te bren
gen en uiteen te zetten, dat men dit manifest
geenszins als een oorlogsverklaring van de
hooge geestelijkheid jegens staat en regee
ring mocht opvatten.
In de Fransche Kamer zijn er nu eenige
dagen lange, heftige debatten over deze quaes-
tie gevoerd. Debatten die vooral gisteren
tot zeer onaangename incidenten aanleiding
hebben gegeven. Bij herhaling moesten de
discussiën worden geschorst, omdat de
heeren van links en van rechts elkaar al te
fel te lijf gingen en op zeker oogenblik zelfs
kwam het tot een waren veldslag. De repu-
blikeinsche garde kwam er bij te pas om een
weerspannig rechtsch lid de zaal te helpen
uitzetten, toen de voorzitter op hem de
„censure avec exclusion" toepastte.
Na beëindiging der debatten werd, zooals
wij reeds meldden, een motie van vertrouwen
aangenomen.
Blijkens een Havasbericht luidt de motie
van vertrouwen, welke de Fransche Kamer
volgens Havas met 325 tegen 251 stem
men heeft aangenomen, als volgt De
Kamer bevestigt haar gehechtheid aan de
beginselen der laïciteit, waarop de republiek
de vrijheid van geweten der burgers en de
vrijheid van godsdienst, neergelegd in de
verklaring inzake de rechten van den
mensch, heeft gevestigd. Zij is besloten het
regime betreffende de scheiding van Kerk en
Staat te handhaven, hetwelk alleen de heer
schappij der burgerlijke macht waarborgt.
Zij spreekt haar afkeuring uit over het be
roep op het geweld, dat werd aanbevolen
voor een agitatie op een tijdstip, waarop het
land de grootste financieele en internationale
moeilijkheden moet oplossen. Zij geeft
uiting aan haar vertrouwen in- de regeering
ten aanzien van het onverzwakt en loyaal
toepassen der lekenwetten.
De regeering heeft een buitengewoon
slechte pers. De gematigde linksche bladen
toonen zich ten zeerste verbolgen over de
noodelooze beleedigingen, den Katholieken
in binnen- en buitenland in het aangezicht ge
slingerd. De geheele pers, behoudens dan de
socialistische bladen en enkele kartelbladen
spreekt over den ministerpresident en over
den kamer-president met een waren afschuw
en nooit hebben wij tegen een regeeringsper-
soon zulke scherp afkeurende woorden hoo
ren uitspreken.
De „Figaro", constateert dat Herriot heel
zijn rol van woordvoerder van den staat ver
geten heeft, zegt, dat wel gebleken is, dat tus
schen meerderheid en minderheid door den
geweldigen haat, die gewekt is, het niet meer
mogelijk is samen te werken noch elkander
te zien en dit moet vroeg of laat tot kamer
ontbinding leiden.
Andere bladen wijzen erop, dat men te
doen heeft ifiet de laatste stuiptrekkingen
van het combisme en dat de weerzin, door
het optreden van Herriot gewekt, het anti-
clericalisme voor goed tegen den grond
werpt. De „Avenir" wijst erop, dat een
schouwspel zoo afzichtelijk als gisteren in
lange jaren niet in de Kamer gezien was.
De „Gaulois" trekt de conclusie dat het Ka
merdebat bewezen heeft hoezeer de verkla
ring van het episcopaat noodig was. Het
christen-Frankrijk is in gevaar en het was
voldoende de brullende, met vertrokken ge
zichten huilende vergadering met haar drei
gende gebaren en haar uitdrukking van woe
de te zien om te begrijpen, welk een gif ge
legen is in de groote woorden, die de secta-
rischen gebruiken om de onzijdigheid te ver
dedigen. De „Éclair" toont aan, dat het rel
letje van gisteren geheel met voorbedachten
rade geschied is.
De patriottische organisaties doen heden
avond een beroep op het volk om zich te ver
eenigen tegen de dictatuur van de radicalen
en socialisten.
De presidentsverkiezing
in Duitscliland.
Terwijl de candidaten Jarres en Hellpach
het land afreizen en redevoeringen houden,
vergenoegen de andere partijen zich er me
de de partijmachine voor de candidaten te
laten werken. Marx denkt slechts eens in
Keulen te zullen spreken. De soc. candidaat
Braun heeft zich in een manifest tot de kie
zers gewend, waarin hij pleit voor een verder
arbeiden in het voetspoor van Ebert, terwijl
hij als zijn doel aangeeft de ontwikkeling van
van Duitscliland tot eenheidsrepubliek.
De Pruisische crisis.
Zooals wij reeds schreven, legde Marx een
verklaring af, dat hij afziet van de vorming
van een regeering.
Indien Pruisen gedurende zoo'n langen
tijd zonder regeering blijft, zoo schrijft de
„Germania" dan treft de schuld daarvoor
uitsluitend 'de D.-nationalen en de D.-volks-
partij. Zij hebben de vorming ook van een
buiten de partijen staande regeering totdus-
ver verhinderd. Of het ambtenaarskabinet
tot stand komt is nog onzeker.
De reis van het Engelsche
Koningspaar.
Het Britsche koninklijk paar is hier aange
komen. Het begaf zich aan boord van het
jacht, dat morgen vertrekt.
De toestand van maat-
schalk French.
Volgens een telegram uit Londen heeft de
graaf van Yperen, die gisteren is geopereerd,
een rustigen dag doorgebracht.
Steun uit Rusland voor
de stakende mijnwerkers
in Nieuw Schotland.
Uit Nieuw Schotland wordt gemeld, dat
een arbeidersblad aldaar de ontvangst meldt
van een bedrag van 5000 dollar van de Roode
Vakvereenigingsinternationale en den al-
Russischen mijnwerkersbond tot steun der
stakende mijnwerkers van Nieuw-Schotland.
In een begeleidend telegram uit Moskou wor
den de mijnwerkers aangespoord te strijden
tegen uitbuiting en onderdrukking het tele
gram eindigt mei een „lang leve de interna
tionale solidariteit der arbeidersklasse."
Hongersnood in Zuid-
Rusland.
In de Zuid-Russische districten Cherson
en Niko^ajew is de toestand wat de voedsel
voorziening betreft kritiek.
Men maakt melding vzn talrijke gevallen
van scheurbuik en buikaandoeningen tenge
volge van den hongersnood in het gouverne
ment Odessa, waar 75.000 kinderen gebrek
lijden.
Dc uitsluiting in Dene
marken.
De Deensche werkgeversbond heeft gis
teren besloten de bestaande uitsluiting uit
te breiden door met ingang van 28 Maart
uitsluitingen te proclameeren in Verschillende
nieuwe takken van bedrijf, waarin onge
schoolde arbeiders werken, alsmedê in het
bouwbedrijf, de textiel-, de schoenennij-
verheid enz. Er zullen aldus 100 a 110.000
arbeiders bij betrokken zijn.
Het Deensche militaire
budget.
De Tweede Kamer van den Rijksdag heeft
de derde lezing goedgekeurd van de leger-
begrooting met de voorstellen va-.i den mi
nister van verdediging waardoor op de uit
gaven voor het komende jaar 7y2 millioen
kronen wordt bespaard. Liberalen en con
servatieven stemden tegen de voorstellen en
daar deze partijen in de Eerste Kamer de
meerderheid hebben wordt de beslissing der
laatste met bijzondere belangstelling afge
wacht.
Arbeidsconflicten in Zweden.
Er is overeenstemming bereikt in het
stuwadoorsbedrijfde overeenkomst geldt
voor alle havens. Het bemiddelingsvoorstel
inzake het conflict in het electriciteitsbedrijf
is door de besturen van werkgevers en werk
nemers aanvaard, zoodat een beslechting
zoo goed als zeker wordt geacht.
EEN BUSTE VAN EBERT.
De commissie voor de versiering van den
rijksdag heeft principieel besloten het aan
denken van den overleden rijkspresident
Ebert te eeren door een baste van hem in het
rijksdaggebouw te doen plaatsen. Een defi
nitieve beslissing is nog niet genomen, aan
gezien de Duitschnationalen zich hun be
slissing nog hebben voorbehouden. De com
munisten hebben zich tegen het plan ver
klaard, alle andere partijen er voor.
DE DUITSCHE SPOORWEG
TARIEVEN.
De Raad van Commissarissen van de rijks
spoorwegmaatschappij heeft besloten de
loonsverhooging van het spoorwegpersoneel
niet, zooals aanvankelijk het plan was, te
beantwoorden met een algemeene verhoo
ging van de tarieven in het personenverkeer,
doch voorloopig alleen de maandkaarten en
de abonnementen te verhoogen.
Het Lagerhuislid Harry Brittain zal een
voorstel indienen om naar Amerikaansch
voorbeeld aan de Lagerhuisleden toe te
staan, hun redevoeringen desgewenscht,
schriftelijk in te dienen, met dien verstande
dat deze redevoeringen door de pers kunnen
worden gepubliceerd op dezelfde wijze alsof
zij in het parlement waren uitgesproken.
De heer Brittain is n.l. van meening, dat
vele leden alleen spreken om in de^plaatse-
lijke bladen van hun kiesdistrict te worden
gedrukt. In de toelichting tot zijn voorstel
zegt hij, dat 60% der sprekers in het Lager
huis Redevoeringen houden, waarop zij in
het geheel geen antwoord verwachten en
waarop dan ook nooit antwoord wordt
gegeven, hetgeen de werkzaamheden van
het Huis zeer pleegt op te houden.
EEN BEDELAAR-MILLIONAIR.
Te Genua is een bedelaar, Timeteo Odino
gearresteerd, 68 jaar oud, die gedurende veer
tig jaar bedelend zijn inkomsten heeft op
gehaald. Meestal stond hij op de kaden bij de
haven, waar de groote booten aankomen. In
zijn huis werden 200.000 lires gevonden en
gebleken is, dat hij een groot paleis te Genua
bezit, een villa in de buurt en groote deposi-,
to's in de „Banca di Roma" en bij het „Cre-
dito".
DE TORNADO.
Blijkens een draadloos bericht wordt uit
Chicago gemeld, dat de slachtoffers van den
tornado door besmettelijke ziekten bedreigd
worden. Er worden in allerijl deskundigen
op het gebied van besmettelijke ziekten naar
de geteisterde «treken gezonden. In Zuid-
Illinois zijn op vele plaatsen stroomen en an
dere waterbronnen door de dooden besmet.
Het aantal dooden bedraagt tenminste 850.
In den staat Illinois bedraagt het aantal
dooden 650, in Indiana 99, in Tennessee 34,
in Missouri 22 en in Kentucky 18. Te Mur-
physboro, waar 300 personen gedood wer
den, lijden 500 personen tengevolge van ver
wondingen, terwijl er 800 dakloos zijn. Van
alle kanten komt hulp opdagen. In sommige
groote en kleine steden is er gebrek aan vol
doende licht, water en brandstof. Er zijn veld
keukens opgericht en duizenden worden door
het leger en andere instellingen gevoed. Ge
raamd wordt, dat er voor het steun werk vijf
millioen dollar zal noodig zijn.
Naast het halve millioen, door de wetge
vende vergadering van Illinois gevoteerd,
hebben zakenmenschen te Chicago eveneens
een half millioen bijeengebracht.
De tornado van Woensdag is de ergste ge
weest sedert 1900, toen de stad St. Louis er
door bezocht word. Er werden toen in den
staat Missouri meer dan 1000 menschen ge-I
dood.
DE MIJNRAMP IN WEST-VIRGINIE.
Blijkens een draadloos bericht zijn er vijf
lijken gevonden in de mijn in West-Virginië,
waar door een ontploffing 34 mijnwerkers
bedolven werden.
en restaurants moet worden afgeschaft, of
althans teruggebracht tot op het niveau van
die der winkels;
dat verteringen beneden zeker bedrag be-
hooren_te worden .vrijgesteld, subsidiair be
doelde inrichtingen dienen te worden inge
deeld in klassen met onderscheidene ta
rieven;
draagt het bestuur op, om die stappen te
doen welke kunnen leiden tot verwezenlij
king van dc in deze motie neergelegde ge
dachten;
en gaat over lot de orde van den dag.
Te Amsterdam hadden vertegenwoordi
gers van de afdeelingen van het Nat Verb,
van Gem. Ambt., van dc R.-K. Ambtenaren,
Chr. Ambtenaren en van dc Federatie van
personeel in openbaren dienst, dezer dagen
een önderhoud met den heer Jurrema, di
recteur van het Armebezoek, ter bspreking
van ht nemen van maatregelen ter beteu
geling van het gevaar van molest, waaraan
de ambtenaren van dienst der huiszittende
armen bij de uitoefening van hun arbeid
blootstaan van de zijde der steunaanvrji-
gers.
Aangedrongen werd om de daarvoor in
aanmerking komende ambtenaren een aan
beveling te geven als onbezoldigd rijksveld
wachter waardoor zij dc bevoegdheid zou
den krijgen in gevallen van molest proces
verbaal op te maken. Verschillende andere
maatregelen werden besproken om het bru
taal en onhebbelijk optreden van sommige
steun aanvragers te voorkomen; o.m. werd
nog er op aangedrongen te bevorderen, dat
dc zwaarste straffen door politierechter enz.
zouden worden opgelegd aan hen, die de
ambtenaren in de uitoefening van hun func
tie belemmeren.
De directeur zegde toe, verschillende door
de organisaties aangevoerde maatregelen
ernstig te zullen overwegen.
In verband met hel bovenstaande, ver
neemt de Crt. van de Federatie, dat zij
ter conferentie niet accoord kon gaan met
de aanbevolen maatregelen, welke beoogden
de ambtenaren tot onbezoldigd rijksveld
wachter te maken en bij den rechter op
zware straffen aan te dringen. Haar advies
luidde o.m. om ten aanzien van dc armbe
zoekers het rouleeringssysteem toe te pas
sen, zoodat niet stedds dezelfde ambtenaren
in dezelfde buurten hun werk te verrichten
zouden hebben. Ook de doorvoering van dit
systeem zal de directeur in nadere overwe
ging nemen.
Doorverbind™ gsrecht.
Met ingang van 1 Juli a-.s. wordt het recht
v;:n 25 per jaar. bedoeld in art. 27 sub.
2e lid van het Rijkstelefoonreglement
1919, teruggebracht tot 12.50 vt>or alle
doorverbindingen (locale en interlocalel ten
behoeve van politie, brandweer, doktoren,
ziekenhuizen, waterschappen enz. waarbij
het algemeen belang in veel sterkere mate
betrókken is dan het particuliere belang
van den doorverbondenc.
Voor alle overige doorverbindingen is het
volle recht verschuldigd.
Donderdag j.i. is een algemeene vergade
ring gehouden van den Nederl. R. K. Mid
denstandsbond onder leiding van den heer
G. J. C. Struycken, om tt vernemen het
oordeel der aangesloten Katholieke stands-
en vakorganisaties over het ingediende
wetsontwerp tot heffing cener verterings-
en weeldebelasting en om de houding te be
palen van den bond tegenover het ontwerp.
Na een klare en zakelijke inleiding van
meer algemeenen aard door mr. Hubar, werd
door onderscheiden algevaardigden de vol-
strekle onhoudbaarheid van het ontwerp in
zijn huidigen vorm bepleit.
Het verzet' richtte zich vooral legen het
feit, dat door dit wetsontwerp eenzijdig een
speciale en ongemeen zware druk wordt ge
legd op een groot deel van den middenstand,
die toch al zoo diep gedrukt gaat onder de
velerlei fiscale cn andere maatregelen, die
den middenstand zijn opgelegd.
Voorts kwam naar voren, dat op voor
name onderdeden het ontwerp administra
tie! onmogelijk kan worden uitgevoerd.
Een en ander werd geacht te zijn een
natuurlijk gevolg van de omstandigheid, dat
bij de samenstelling van het ontwerp geen
overleg is gepleegd met de georganiseerde
groepen van vakkundigen.
Dit werd te meer betreurd, wijl reeds ZOO
dikwijls cn met zooveel aandrang is ver
zocht bij het ontwerpen van wettelijke maat
regelen vooraf voeling te houden met dc
onmiddellijke belanghebbenden, wier voor
lichting ook thans weer zoo dringend noo
dig is gebleken.
Deze en andere bezwaren werden neerge
legd in de volgende motie:
MOTIE.
De Ned. R. K. Middenstandsbond in al
gemeene vergadering bijeen op 19 Maart te
Utrecht;
gehoord de rapporteurs der aangesloten
stands- en vakbonden, vooropstellend; dat
verlichting van den druk der directe belas
tingen aanbeveling verdient #cn dat de in
voering ee'ner daaraan gepaard gaande zui
vere weeldebelasting in beginsel niet ver
werpelijk kan worden geacht;
Betreurend:
dat bij de samenstelling van hel inge
diende ontwerp-weeldebelasting geen over
leg is gepleegd met de betrokken organisa
ties van vakkundigen; overtuigd,
dat als gevolg daarvan het ontwerp in
vele onderdeden administratief te eenen-
male onuitvoerbaar is, in andere onderdee-
len bovendien technisch onhoudbaar blijkt,
en weer in andere onderdeden lijnrecht in
gaat tegen het doel zelf (door te belasten
artikelen, welke het ontwerp wel belasten
wil), overwegende,
dat de voorgestelde vorm van belasting
heffing o de betrokken groepen van mid
denstanders volstrekt eenzijdig een machtig
zwaren druk legt, die noch in zijn aard,
noch in zijn gevolgen kan worden aanvaard,! Fe Utrecht zijn bijeengekomen een groot
dat onderscheidene in het ontwerp belaste aantal atgevaarcligden van Oranjevereenigin-
artikclen. niet voor belasting in aanmerking gen m verband met het plan tot een hulde
betuiging aan het Kon cehfpaar ter gele
genheid van zijn zilveren huwelijksfeest. Op
het stadhuis heeft burgemeester Fockcma
Andreae bij een officiede ontvangst een toe
spraak gehouden in de vergadering is mede
gedeeld, dat de Koningin zich bereid heelt
verklaard een huldeblijk te aanvaarden, doch
dit huldeblijk mag niet met groote geldelijke
offers gepaard gaan. Het voornemen bestaat
aan te bieden een groot schilderij, voorstel
lende de Koningin, den Prins en dc Prinses,
geschilderd door een onzer eerste schilders.
De lijst zal geheel gebeeldhouwd zijn en o.a.
de wapens van het Kon. echtpaar, het rijk
en de provincies vertoonen. Een album zal
dc namen der besturen der Oranjevereni
gingen bevatten.
De burgemeesters van Amsterdam en Den
Haag hebben hun medewerking toegezegd
aan de plannen voor den Koninginnedag t«
Utretlit.
Het Kon. Echtpaar weer thuis.
De Koningin en Prins Hendrik zijn Zater
dagmiddag met den Parijschen trein van 4
u. 15 van hun verblijf in Zwitserland in de
residentie teruggekeerd. Het koninklijk
echtpaar werd op het perron verwelkomd
door pinses Juliana.
De vorstelijke personen, die in een open
auto plaats namen, werden bij het wegrij
den door een talrijke menigte hartelijk toe
gejuicht.
Op hun doorreis door België werden de
Kcr.ingin en Prins Hendrik op het Gare dv
Nord te Brussel begroet door den Koning
en de Koningin van België, alsmede door
Leopold met wie zij zich langen tijd onder
hielden.
Ook mei den Nederlandschen gezant' en
diens echtgenoole had de Koningin een on
derhoud. Daarna werd per extra-trein de
reis naar Den Haag voortgezet.
Een bespreking voor belanghebbenden.
In *dc Zaterdag onder voorzitterschap van
dr. Th. Hammes te Amsterdam gehouden bui
tengewone vergadering van den Ned.- Bond
voor Ziekenverpleging, werd het voorontwerp
„Verplegingsbesluit" bedoeld in artt. 65 en 68
der Arbeidswet 1919. in behandeling geno
men.
De Arbeidswet zal eveneens op zieken-
inrichtingen van toepassing worden ver
klaard.
De maximum arbeidstijd zal 10 uur dag
cn 55 uur per week bedragen, en de dienst
tijd 13 uur (bij nachtdienst 11 uur) per dag.
De dagdienst mag niet vroeger aanvangen dan
6.30 uur v.m„ terwijl niet meer dan 14 dagen
in 4 achtereenvolgende weken nachtdienst
mag worden verricht.
Na 514 uur onafgebroken diensttijd moet
lal 54 uur rust worden verleend.
Wekelijks moet een onafgebroken rusttijc
worden gegeven van ten minste 36 uren o:
van 66 uren in twee achtereenvolgende we
ken. Eenmaal in de zeven weken moet de
rustdag op Zondag vallen De bedrust moet
ten minste 8 uren per etmaal bedragen,
Dit voorontwerp werd uitvoerig besproken
door dr. Mansholt, directeur van het Acade
misch Ziekenhuis te Groningen, die een prae-
advies had uitgebracht Het voorontwerp
daalt z.i. veel te veel in details en het con
trolesysteem zou zeer sterk kunnen worden
vereenvoudigd.
Hij achtte het verder o.a. gewenscht de
vacanties alsnog le brengen op minstens 3
weken per jaar
Hierop adviseerde de Directeur-Generaal
van den Arbeid, de heer Zaalberg, die mede
ter vergadering aanwezig was, het woord
„Vacantie" dan alsnog te wijzigen in „rust
tijd van 3 weken
De mcening werd verder door verschil
lende leden naar voren gebracht, dat dc be
staansmogelijkheid van vele kleine ziekenin-
richtingen door de voorgestelde bepalingen
in gevaar werd gebracht.
Als normale arbeidsweek werd 6
uren door dr Mansholt het beste geoor
deeld. Oo* sprak hij dc wenschelijkheid uit
het verplegingsbesluit eventueel in te doen
voeren bij den aanvang van het kalender
jaar. Dit zou in verband met de jaarlijksche
begrootingen van gemeentelijke ziekenhui
zen het gemakkelijkst zijn.
Dr. Van Lier, uit Santpoort, betoogde o.a.
dat het hinderlijk is voor de patiënten als
het personeel zoo dikwijls verwisselt.
En de zusters verkiezen zelf een 60-urige
werkweek, verklaarde een afgevaardigde uit
Leiden.
Algemeen werd aangedrongen op een
soepele regeling van dc arbeidstijden.
De heer Zaalberg vestigde er nog de aan
dacht op, dat de wetgever zich ook met de
huishoudelijke arbeidsters bezig houdt. Voor
de ziekeninrichtingen is het z.i. niet noo
dig, dat voor dit gedeelte van het perso
neel de werkweek langer dan 48 uur zou
duren. -
Dc wet opent echter ten ruime dispensa
tiebevoegdheid. „Ovcrwcrkvergunnirgen"
zullen in gevallen van noodzakelijkheid
worden verleend.
Het huldeblijk der Oranjeverenigingen.
Een iamilieportret.
komen;
dat als in strijd met sociale rechtvaar
digheid en billijkheid niet kan worden be
rust in een verteringsbelasting voor café s
en restaurants onder gelijktijdige handha
ving van dc reeds uit anderen hoofde on
rechtmatige personeele belasting op ge
noemde instellingen, noch. dat alle verte
ringen worden belast;
spreekt als haar nadrukkelijke meening
uit, dat het ontwerp in zijn tegenwoordigen
vorm onaannemelijk is;
dat bij handhaving van het denkbeeld
eencr weeldebelasting deze zooveel moge
lijk geheven moet worden aan de bron, dat
in evenbedoeld geval alsnog veelzijdig cn
diepgaand overleg behoort te worden ge
pleegd met de georganiseerde groepen van
belanghebbenden; dat onderscheidene arti
kelen uit het ontwerp dienen te worden ge
licht; dat dc personeele belasting op ca té s
23.
„Haar broeder zeide iets dergelijks,"
merkte Max op, en Johnson knikte ten
teeken van bevestiging licht met hel
hoofd.
„O," zeide Johnson, „wij kunnen nagaan
met hoeveel geld zij haar rekening geopend
heeft. Dat is het meest zonderlinge, waarop
ik daar straks zinspeelde. Let nu wel op,
hetgeen inspecteur Reynolds u verder heeft
te vertellen."
Reynolds schraapte even zijn keel er.
ging voort; „Het zonderlinge is dit: twee
maanden nadat haar rekening was geopend,
is er een som van 50 pond gestort op haar
credit geboekt en daana werd geregeld el
ke maand, tot aan het tijdstip van haar ver
moording, een gelijke som voor haar' ge
boekt. Ook werden nog andere posten voor
haar gecrediteerd, doch bij ongeregelde tus-
schenpoozen; deze deposito's waren de ge
deeltelijke opbrengst van haar letterkundi
gen arbeid."
«Wie kwam maandelijks die vijftig pond
•torten?" vroeg Max.
«Dat deed zij zelf vijftig pond elke
maand en in goud,antwoordde Johnson,
langzaam én met iets dramatisch in zijn
spreektoon.
Na Max in de gelegenheid te hebben ge
steld, deze verrassende mededeeling in zijn
geest te doen bezinken, gal Johnson een
teeken aan Reynolds, die daarna zijn ver
haal hervatte: „De bank houdt altijd af
zonderlijk boek van de buitengewone stor
tingen van haar cliënten, en op mijn ver
zoek heeft de commies, die belast was met
de administratie van Miss Chase's geldelijke
aangelcgenheden, mij ook daarvan inzage
gegeven. Bijna geregeld op denzelfden dag
van elke maand werd voor Mis Chase vijf
tig pond geboekt, met de bemerking erbij,
dat die som was gestort in sovereigns 1)
En er valt absoluut niet na te gaan vanwaar
zij dit geld kreeg."
„Nu weet u hoever wij gevorderd zijn,"
zei Johnson tot Max. „Wij weten, dat zij. in
plaats van een jaargeld te ontvangen, be
dragen van 50 pond bij de bank deponeerde
en wij verkeeren in de meest volkomen on
zekerheid, hoe zij aan dat goudgeld kwam
Ge kunt de herkomst van 50 sovereigns,
op die manier gestort, bij de bank evenmui
nagaan als druppels water, gestort in de zee;
het goud vloeit weg in den algemeenen
voorraad der bank en wordt ervan afgeno
men als het wordt opgevorderd.
„Vijftig pond per maand, is zeshonderd
1) Goudstukken van 20 shilling. Vert.
pond per jaar," zeide Max. „Daarbij gere
kend, hetgeen zij verdiende met haar letter
kundigen arbeid, zou zij ongeveer duizend
pend per jaar verdiend hebben. Geen on
aardig inkomen voor een vrouw alleen!.Maar
zeshonderd pond per jaar! En aan haar uit
betaald in goud, bij bedragen van vijftig so
vereigns elke maand! Wie betaalde dat?
„Juist," zeiden de beide inspecteurs, „wie
betaalde dat?"
„Dc man met de pelsjas?" vroeg MaX-
„We kunnen het tot dusverre slechts gis
sen." zei inspecteur Johnson peinzende.
VEERTIENDE HOOFDSTUK.
Volstrekt stilzwijgen.
Max Hamilton keek den anderen inspec
teur aan, als om diens opinie te vernemen.
„Het is zoo," antwoordde inspecteur Rey
nolds zonder aarzelen. „Hoe kunnen wij er
zeker van zijn, dat dit geld laten we net;
toelage noemen door haar ontvangen
werd van „den man met dc pelsjas"?
moet echter tegelijkertijd erkennen, dat
veei in die richting schijnt heen te wijzen
dat is al wat ik zeggen kan."
„Is er iets omtrent hem vernomen?" vroeg
Max.
„Niet het minste," zeide Johnson.
„Dus heeft het uitloven van de premie tot
dusver hoegenaamd geen resultaat tfehad?"
„Tot dusverre niet."
„Dat is vreemd!"
„U moet bedenken wat 'n weer het Zater
dagavond was," zeide Johnson koud,
guur, heelcmaal geen weer voor de men
sehen om er uit te loopen. En dan was het
laat: elf uur. Als men dat bedenkt, is het
niet zoo vreemd, dat men hem niet heeft
opgemerkt. Wij welen ook niet hoe hij Hap-
stcad Heath-station heeft bereikt per
taxi, trein of tram; of dal hij misschien er
heen gewandeld is. Toch had ik hoop, dat
deze of gene hem zou hebben opgemerkt.''
„Hel is nog niet te Iaat voor inlichtingen,"
merkte Reynolds op. „Maar cr zijn sinds den
moerd vier dagen verloopen, en ieder heeft
e<- in dien lijd van gehoord; wij kunnen er
zeker van zijn, dat er over gesproken is in
elk huis in den omtrek van Hampstead
Heath; het vooruitzicht is dus niet erg hoop-
vol."
„Niet hoopvol, neen! dal geef ik toe,"
zeide Johnson.
„Ik voor mij geloof vast cn zeker," zeide
Max, „dat het blijken zal, dat de man met
dc pelsjas en de man, die Miss Chase deze
maandelijksche toelage van vijftig pond be
taalde, één en dezelfde persoon zijn ge
weest. U zeide mij, dat deze betalingen ge
schiedden tot kort vóór haar dood?" vroeg
Max aan Reynolds.
„De laatste betaling had plaats ten
minste de laatste storting bij de Mayfair-
bank is geschied in het begin van de
maand," antwoordde Reynolds.
Johnson keek het boek in.
„Miss Chase heelt Vet t» its La t-edra g a-
haar credit gekregen den 3en Januari, zei
de bij.
„Dan neig ik tot de meening, dat er lus
schen dien datum en haar dood iets gebeurd
moet zijn, hetwelk tot den moord aanleiding
gaf," merkte Max op.
„Mogelijk," zeide Johnson, „maar het is
louter een gissing.'
En de uitbetalingen begonnen kort na
Miss Chase's terugkeer in Engeland?
„Twee maanden na haar aankomst uit
Duitscliland, welk tijdstip vrijwel samenvalt
met de opening van haar rekening fnet de
Mayfair-bank,' zeide Johnson, opnieuw in
het bankbook kijkende. „Dat zijn de feiten,
meneer Hamilton.
„Ja," zei Max, „en ik ben van plan die
feiten te publiceeren in het eerstvolgende
nummer van mijn blad.
Het is mogelijk, dat het geld, Je vijftig
ponden goudgeld, niet aan Aiiss Chase ter
hand werden gesteld door den hooïdpersoon
in deze zaak, maar door een oi anderen
agent, die misschien volmaakt onschuldig is.
Als men de belooning ook eens uitstrekte
lot het ontdekken van dezen tusschenoer-
sonn? Ol" van toepassing verklaarde op de
door hem te verstrekken inlichtingen? Altijd
aangenomen, dat er zulk een persoon be
staai!"
„Een premie voor door hem te verstrek
ken inlichtingen?vroeg Johnson, cn Max
knikte bevestigend. „Ja, dat zou wel gedaan
kunnen worden; ik zie er geen bezwaar in.
U V-mt ia uw blad awultdealen, na da
van dc geldstortingen op de bank te hebben
vermeld, dat de belooning zal worden uit
gekeerd aan ieder, die zulk een inlichting
kan geven, mits hij niet zelf bij den moord
betrokken is."
„Het is een heel goed idee," zei Reynolds.
„Ik kan het niet helpen maar hoe meer ik
over de zaak nadenk des te meer geloof
ik, dat mijnheer Hamilton gelijk heeft me'
zijn meening, dat er tusschen den moordenaa?
en den man, die aan Miss Chase, hetzij per
soonlijk, hetzij door bemiddeling van een an.
der, het geld uitbetaalde,'nauw verband be
staat," voegde hij zijn collega-inspecteur
Johnson toe.
„Het kan wezen," gaf Johnson toe, maar
op een toon van twijfel, „lntusschen, zooals
ik reeds opmerkte, zekerheid heeft men er
niet van en het zou niet goed zijn er vaste
berekeningen op te bouwen."
„Als dat bank-gcheim er dan maar spoe
dig door wordt opgelost, hetgeen ik zekei
geloof," zeide Max. „En wat die andere din
gen betreft; de kleeren, het bontwerk'en d«
inwoeien van Miss Chase hebben zij to
dc ontdekking van geen enkel spoor ge
leid?"
Max stelde die vraag zonder veel nieuws
gierigheid, want hij bemerkte reeds bij voor
baat uit Johnson's geheele manier van doen
dat de politieman er ontkennend op zoi
moeten antwoorden.
(Wordt vervolgd.)
