ER.-arsStf «r»
Uit de Pers.
Een moord in den
wereldoorlog.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
Tweede Blad Woensdag 1 April 1925
De beduchtheid van
prof. Veraart.
Het kabinet en de katholieken
hoeveelheden steenkool heeft uitgevoerd en
Een die 't weet.
Donkere vooruitzichten in de Engelsche koienindustrie. Kardinaal
Mercier en het Belgische soc. dem. orgaan „Le Peuple". Schandelijke
toestanden in Zevenburgen ten opzichte der R.-K. en Oostersch-Ortho-
doxe kerk.
Onder de Radio-berichtenHöpker Aschoft tot premier van Pruisen ge
kozen. Interpellaties in de Fransche Kamer in verband met de stu-
dentenrelletjes.
Het Duitsche Rijnland.
Gem. buitenl. berichten.
De richtige heffing" der
directe belastingen.
Het stedenbouwcongres
te New-York.
Nederland en België.
DE TEEKENING VAN HET VERDRAG.
De Pensioenwet.
Wijziging inkomstenbelasting
te wachten.
Rijksdienst der werkloosheids
verzekering en arbeids
bemiddeling.
Rechterlijke bevoegdheden.
Georganiseerd Overleg.
De burgemeesterskwestie
te Ameide.
Uit de R. K. Staatspartij.
Wijziging der Registratiewet,
F E UI L IE I ON.
Het „Hsgz." maakt, naar aanleiding van dc
beduchtheid van Prof. Veraart, dat als de
definitieve candidatenlijst er niet anders uit
ziet dan het Politiek Advies luidt, duizenden
Katholieke stemmen op de S.D.A.P. en op
de R.-K.V.P, zouden worden uitgebracht, de
volgende bemerkingen:
„Er wordt wel eens meer, zoo vlotweg en
loslippig, maar dan door menschen, die geen
verantwoordelijkheid dragen, beweerd, dat,
indien dit of dat niet wordt gedaan, een
groot aantal Katholieken op de S.D.A.P.
lullen stemmen.
Nu een hoogleeraar, zij het dan in den
vorm eener beduchtheid, aan dezelfde ge
dachte uiting geeft, moet men ze wat meer
,-an nabij bezien.
Het beteekent niet weinig te verstaan te
geven, dat er onder onze Katholieke lezers
een sterke groep wordt aangetroffen, zóó
weinig vast in hun katholieke overtuiging,
róó weinig principieel, dat ze, na alle wet-
.ige middelen te hebben aangewend, om de
aersonen van hun voorkeur aangewezen te
krijgen, koelbloedig op sociaal-democraten
tullen stemmen, indien niet deze, maar een
ander katholiek ten slotte candidaat wordt.
Als bedreiging beduidt het vooruitzicht
niets; als middel om, bij verschil van inzicht,
de samenwerking te stevigen, minder dan
niets.
Wij hebben het over den aanwezig ge
achten geest, die er uit spreekt.
En wij moeten wel tot de overtuiging ko
men, dat professor Veraart een oogenblik de
hem eigen nuchterheid heeft verloren; dat
hij, meer dan wenschelijk was, onder den
indruk is gekomen van telefoongesprekken,
celegrammen en brieven, waarmee hij blijkt
'astig te zijn gevallen, en dat hij een groep
katholieke kiezers verkeerd heeft beoor
deeld
Een katholiek kiezer, die, zelfs <fls hem
(ets teleurstellends wedervaart, op een so
ciaal-democraat stemt, is geen katholiek kie
zer meer, en wij weigeren te gelooven (me
de om den heer Veraart zelf) dat er onder
de katholieke kiezers, dat meer in het bij
zonder zijn leiding op prijs stellen, duizen
den worden aangetroffen, die straks, indien
niet A maar B candidaat wordt, uit bal-
aorigheid of hoe moeten we het noemen, op
ie S.D.A.P. zullen stemmen.
Stel een oogenblik, dat van katholieken
aan den anderen vleugel onzer partij het
zelfde werd beweerd of met desertie "werd
gedreigd. i,
Dat te verstaan werd gegeven, dat dui
zenden katholieken met Cranenburghsche
gezindheid op de lijst van den Vrijheidsbond
of van de Nationale Unie of van het Vader-
landsche Verbond zouden stemmen, indien
de definitieve candidatenlijst er uit zou blij
ven zien zooals het politiek advies luidt.
Men zou omtrent de opvatting dier ka
tholieken in de kringen van professor Ver-
lart, en terecht, weinig vriendelijks weten
te zeggen.
Welnu, valt er beters te zeggen van de
beweerde houding van Michaëlistische ka
tholieken
Houden wij het er liever voor, dat men
zich vergist en dat, na de stemming in de
kiesvereenigingen die volle vrijheid laat, bij
de'definitieve stemming alle katholieken el
kaar ontmoeten op dezelfde lijst."
In „Ons Noorden" constateert de heer
A. C. A. van Vuuren, dat de verkiezings
strijd dit jaar in veel mindere mate dan bij
andere verkiezingen zal gaan onder de
leuze; voor of tegen de regeering.
Er zijn er echter onder ons aldus ver
volgt de heer Van Vuuren die dit 'zoo
schijnen te verstaan, dat de rechtsche par
tijen 't kabinet loslaten, omdat zij zich voor
zijn werk zouden schamen en dat men als
man van rechtsch dit kabinet niet zou mo
gen verdedigen. De kiezers zelve handelen
hiernaar wel niet. en toonen in de perso-
nen van de rechtsche ministers groot ver
trouwen. 7-ij ruimen ze zeer terecht
de eerste plaatsen op hun lijsten. Zoo doen
de anlirevolutionnaren met de heeren Co-
lijn. Heemskerk en van Dijk: de Christe-
lijk-Historischen met den heer De Visser,
de Katholieken dit is al genoeg geble
ken, al staat het nog niet vast met de
heeren Ruys en Aalberse. Het heeft er
echter wel eens van, dat men tezeifder tijd
een Kamerlid of aanstaand Kamerlid, dat
de regcering verdedigd heeft of verdedigt,
niet zuiver op de graat acht. Het is uiterst
inconsequent, maar het is zoo en niet an
ders.
Nu wil dit niet zeggen, dat men alles
heeft te prijzen, hetgeen de regeering
heeft gedaan. Wie zijn Politieke Overzich
ten in de „Katholiek" of wat ik elders
schreef, heeft gelezen, weet dat ik haar
de critiek nooit heb bespaard. Er is trou-
geeft daarop ten antwoord, dat de Engelsche
steenkool hoofdzakelijk naar het buitenland
werd verscheept, niet voor industrieele doel
einden, doch ten behoeve van steenkoolsto-
kende schepen. Daarom heeft de vervanging
van steenkool door stookolie op zee den Engel
schen steenkoolhandel een grooten klap toe
gebracht. Ten bewijze van de beteekenis van
deze vervanging in het srookmateriaal voor
de Engelsche steenkoolindustrie publiceert
Sir Leo de volgende cijfers terwijl in 1914
het totaal percentage van de kolenstokende
schepen 89% bedroeg en dat der oliestoken-
de schepen slechts 3% (en het percentage
zeilschepen 8%), waren deze cijfers in 1924
als volgt kolenstokende schepen 66
stokende 30% (zeilschepen 4%). Hieruit
blijkt, dat thans reeds bijna een derde van
alle schepen olie stookt, hetgeen, zegt Sir
Leo, beteekent, dat het gebruik van steen
kolen ter zee in tien jaren tijds met een
men. Etn van de redenen waarom een ka
tholiek als zoodanig goed doet na zeven
jaren heen te gaan, is trouwens dat na
zoon tijd het altijd wel of niet door
schuld een groot getal teleurstellingen
heeft gewekt. Maar ten vollen erkennende,
dat de tegenwoordige regeering op den re
gel, dat wie werkt, fouten begaat, geen
uitzondering maakt, denk ik niet eraan
haar bij haar heengaan een ezelstrap mede
te geven. Integendeel spreek ik het graag
hardop uit, dat het eerste kabinet, onder
katholiek signatuur in Nederland, zich te
genover land en volk, onder moeilijke om
standigheden onverwelkbare verdiensten
heeft verworven en in de geschiedenis
recht heeft op een eer en een roem, als
aan weinige andere zal ten deel vallen
Eerst vier jaren regeerend"zonder meer
derheid, daarna drie jaar met, heeft het de
revolutie bezworen; op loyale wijze uitvoe
ring gegeven aan het grondwetsartikel, dat
ons in beginsel gelijkstelling op onderwijs
gebied beloofde; de Arbeidswet tot stand
gebracht, de Sociale verzekering uitge
breid, de Grondwet herzien en Indië een
Grondwet gegeven, aan Nederland een in
ternationale positie heeft geschonken als
het te voren nooit heeft gekend en einde
lijk, toen het met de financiën misliep,
hier als elders, met krachtige hand inge
grepen en ons land voor de ellende be
waard van een waardedaling van den gul
den, die hier meer, daar minder, maar
biina overal onnoemlijk kwaad heeft ge
sticht.
Men ga nu eens na: wat de regeering in
andere landen hebben gedaan in deze
moeilijke jaren; welke fouten daar zijn ge
maakt; hoe men daar getobt heeft en wat
men daar beetf moeten dragen; hoeveel
maal er van rerfeering werd gewisseld, dan
hebber wij Katholieken trotsch te zijn
op het eerste kabinet, dat een Katholiek
tot, Dresidenf had en door een Katholiek is
gevoerd.
Wie zijn neus schendt, schendt zijn aan
gezicht. zégt eèn goed Hollandsch spreek
woord.
Aan onze tegenstanders zal het niet lig
gen, als behalve de neus, ook het aange
zicht der regeering wordt toegetakeld Wii
katholieken behoeven daarbij niet een
handje te helpen.
Er worden heel wat malle commentaren
geleverd op het Politiek Advies der Katho
lieken,
De malste zijn wel in „Het Volk" te lezen.
Door alle naden gluurt daar de lust tot
stoken onder de „democraten" We doen er
daarom het zwijgen toe en laten het door
zichtig gezwam voor wat het is,
Eén staaltje slechts, om te laten zien, hoe
het blad op de hoogte is,
„Het Volk" heeft het over het feit, dat
het Advies aan prof. Veraart aen goede
plaats gegeven heeft en dan laat het blad
volgen:
„Dit was ook niet anders mogelijk, omdat
herhaaldelijk gebleken was, dat de heer
Veraart de groote meerderheid der georgani
seerde Haagsche katholieke kiezers achter
zich heeft."
Wel wel, „herhaaldelijk gebleken"," zoo
zoo. Laat „Het Volk" eens enkele van die
herhaaldelijke blijken opsommen
Tot nog toe was voor degenen, die op de
hoogte zijn, alleen bekend, dat er eenmaal
een soor t proef onder dc „georganiseerde
Haagsche katholieke kiezers" genomen is, n.l
bij de vorige Kamerverkiezing. En. toen
is „gebleken", dat prof, Veraart niet „de
groote meerderheid", niet eens de meerder
heid achter zich had, maar slechts een min
derheid,
Laat„Het Volk", dat in zijn artikel rede
neert alsof het alles weet, nu eens enkele
andere gevalletjes opsommen.
UïTon
De vooruitzichten in de
Engelsche steenkolcnin-
dustrie.
In de „Daily Cronicle' begint de beken
de econoom Sir Leo Chiozza Money een
serie artikelen, waarin hij zich voorstelf de
gevaren te onderzoeken, die de Britsche
industrie bedreigen In zijn eerste artikel
bespreekt hij de toekomst van de steenkool
industrie, voor welker kwijnend bestaan hij
een oorzaak aanwijst, waarop totnogtoe nit
de aandacht was gevestigd. Hij legt n.l. ver
band tusschen den slechten gang van zaken
in het kolenbedrijf en de wijziging van het
stookmateriaal der schepen. Hij vraagt, hoe
het komt, dat Engeland eigenlijk in groote
hem het gebruik onherroepelijk verder zal
dalen Hij voorspelt, dat over tien jaren de
66% steenkoolstokende schepen, die thans
nog in de vaart zijn, zal zijn verminderd tot
een betrekkelijk onaanzienlijk percentage
Sir Leo Chiozza Money trekt hieruit de
conclusie, dat een groot deel van den Engel-
schen steenkolenuitvoer voorgoed verloren
is, ongeacht het feit, dat Duitschland schade
vergoedingsbetalingen heeft te doen in den
vorm van steenkool en Frankrijk in het be
zit is gekomen van de Duitsche steenkool
mijnen. Zoowel mijneigenaars als mijnwer
kers hebben, besluit de schrijver, dit feit ter
dege onder de oogen te zien
De werkloosheid in de steenkoolindustrie
blijft voortdurend toenemen. Thans hebben
weer 3000 mijnwerkers te Monmouthshire
ontslag gekregen, die met hun gezinnen ten
getale van 15.000 zielen voorloopig op de
werkloozenfondsen zullen zijn aangewezen.
België en het vraagstuk
der veiligheid.
De „Etoile Beige" meldt, dat de Belgi
sche regeering op verzoek der Fransche
regeering haar oordeel kenbaar heeft ge
maakt over het Duitsche voorstel inzake
een veiligheidspact in het Westen. Dit is
niet in een nota geschied, maar door be
middeling van den Franschen gezant te
Brussel.
De Belgische regeering is van oordeel,
dat het sluiten van een veiligheidspact
nauwkeurig overweging verdient. Zij doet
opmerken, dat indien Duitschland het pact,
hetwelk het thans voórstelt, zou schenken
het de geheele wereld tegenover zich zou
zien. Voorts hecht België de grootste waarde
aan de toetreding van Engeland tot zulk
een pact. Bovendien zou dit pact binnen
het kader van het vredesverdrag moeten
blijven
Ten slotte zou de Belgische, regeering wen-
schen dat Duitschland wordt gevfcagd welke
waarborgen het bereid is te geven met be-
trek king* tot de artt. 42 en 43 van het ver
drag, en hoe het de controle over de gede
militariseerde zóne opvat.
De Belgische vakvereenigin-
gen en het katholicisme.
Kardinaal Mercier aartsbisschop van
Mechelen, heeft het met de „Peuple", het
orgaan der sociaal-democratische partij, aan
den stok. Het blad had beweerd dat de kar
dinaal onlangs in een interview met een
Spaansch blad zou hebben gezegd dat men
zeer goed lid van een socialistische vakver-
eeniging en tevens een goed christen kan
zijn
Kardinaal Mercier spreekt dit nadrukke
lijk tegen et) zegt „Nooit, noch onlaags',
noch op' een enkel tijdstip van mijn loop
baan, heb ik geschreven of gemeend dat
men tezeifder tijd katholiek kan zijo. en
socialist. Ik ben het op dit punt eens met
met uw politieken leider in zijn „Essais so-
cialistes" „Tezeifder tijd katholiek zijn en
socialist", schrijft de heer Vandervelde, „is
niet alleen een logische tegenstrijdigheid,
het is een practische onmogelijkheid."
„Met al mijn collega's van het Belgisch
Episcopaat, ben ik het eens met de commu
nisten, wier Marxistische logica u zoo hin
dert, omdat ze, naar uw zin, wat snel te werk
gaat „Eenige middelmatige communisten
meenen", zdo zeggen zij, „dat terzelfder tijd
kunnen .gelooven aan God en aan het com
munisme, zij dwalen Godsdienst en com
munisme sluiten elkaar uit, zoowel in theo
rie als in practijk."
Voorts zegt de kardinaal dat al de Pausen,
die de verwoestingen van het socialisme heb
ben kunnen aanschouwen, Pius IX, Leo
XIII, Pius X, Benedictus XV, het socialis
me hebben veroordeeld. De tegenwoordige
woordige Paus Pius XI. veroordeelt het
eveneens.
In zijn interview met het Spaansche blad
heeft hij alleen verklaard dat er in België
tal van arbeiders zijn, die, ofschoon bij een
socialistisch syndicaat aangesloten, toch hun
godsdienst nog onderhouden* en alleen tot
roode vakvereeniging toegetreden zijn om
economische voordeelen. Daarbij keuren zij
moreel de dweepzucht der socialisten ai. Bo
vendien doet zich vaak het geval voor, dat
zulke arbeiders wel gedwongen zijn lid te
worden van een socialistisch syndicaat om
dat dit in sommige streken oppermachtig is
en er anders geen werk is te krijgen. Zulke
arbeiders moet men veeleer hartgrondig be
klagen dan z# uit de kerk stooten
Een pauselijke onderschei
ding.
Draadloos wordt gemeld, dat de Beiersche
premier Held en diens voorganger v. Knil-
ling van den paus het groothuis van de Pius-
orde hebben gekregen.
De bezettingsautoriteiten hebben, zooals
draadloos wordt medegedeeld, voor het be
zette gebied het boek „Tausendj ahriges
Deutschtum am Rliein, Ruhr, Saar" ver
boden.
Geloofsstrijd in Roemenie.
Den laatsten tijd zijn eenige berichten ge
publiceerd over kerkelijke toestanden in
Roemenië, eenerzijds over de verhouding
van' de Roemeensche staatskerk, het Roe-
meensche Patriarchaat, dat tot de Oostersche
Orthodoxe (Gr. Kath.) kerk behoort en het
Roomsch-Katholicisme, anderzijds over mis
handeling van gereformeerde predikanten in
het landschap Zevenburgen dat vóór het
eind van den grooten oorlog tot Hongarije
behoorde. Thans komep hierover nader be
richten binnen
Reeds voor de tweede maal is vanwege een
commissie uit Engelsche en Amerikaansche
protestantsche vereenigingen een onderzoek
ingesteld naar de wijze, waarop de Roemeen
sche regeering de bepalingen van het vredes
verdrag van Trianon ten opzichte van de
rechten der nationale en religieuze minder
heden uitvoert. Het rapport van deze com
missie brengt thans de mededeeling, dat de
bedoelde bepalingen zeer slecht uitgevoerd
worden. Ofschoon de verantwoordelijkheid
hiervoor deels ook bij de minderheden ligt'
treft de hoofdverantwoordelijkheid de Roe
meensche regeering en het parlement, die
zich aan de vredesvoorwaarden niet storen.
In het bijzonder Zevenburgen is een der
meest geteisterde landstreken van Europa ge
worden, hetgeen, volgens de commissie een
gevaar voor den.wereldvrede in zicht houdt.
De toestand der gereformeerde en in het al
gemeen der protestantsche bevolking in deze
provincie is onze eeuw onwaardig.
Ter verduidelijking van deze uitspraak
voegt de berichtgever aan het bovenstaande
ondermeer toe:
Al sinds lang, maar in het bijzonder sinds
de stichting van het Roemeensche ortho
doxe patriarchaat, ontwikkelt de Roemeen
sche staatskerk naar Vorm en denkbeelden
steeds meer tot een „ecclesia militans. Zij
wordt daarin gesteund door het Departe
ment van Eeredienst, dat de katholieke en
protestantsche kerken verdringt, en ruw
tegen de eigendommen optreedt aan den
anderen kant tracht zij het Roemeensche-
Roomsch Katholieke Kerkgenootschap van
Rome los te scheuren en tot aansluiting
bij het Roemeensche patriarchaat te dwin
gen.
Het Roemeensche patriarchaat te Boeka
rest tracht zich met geweld meester te maken
van de R. K, kerken en scholen in de stad.
Een belangwekkend artikel daarover ver
scheen onlangs in het R. K. blad „Unirea",
waarin betoogd werd, dat het Roomsch
Katholicisme een weldaad is voor het Roe
meensche volk, omdat de katholieken in
cultuur torenhoog staan boven de massa der
Roemeensch-orthodoxe bevolking, die in
het verschrikkelijkste bijgeloof leeft zonder
dat haar kerkgenootschap bij machte is
haar moreel en intellectueel peil te verhoo-
gen.
De zetel der gezantschap
pen bij de Turksche re-
geer'Ing.
De Turksche regeering heeft de verschil
lende bij haar geaccrediteerde regeeringen
doen weten dat zij niet kan instemmen met
het feit, dat de buitenlandsche gezant
schappen langer in Konstantinopel geves
tigd blijven. Zij dienen naar Angora, den
huidigen zetel der regeering, te worden
overgebracht.
De begrafenis van lord
Rawlinson.
Gisteren heeft een gedenkdienst plaats ge
had ter eere van lord Rawlinson, den over
leden opperbevelhebber van het Indische
leger. De lijkstoet, geëscorteerd door cava
lerie en artillerie was zeer indrukwekkend.
Een reusachtige menigte stond langs den
weg geschaard. Lady Rawlinson, de onder
koning en lady Reading, de Gouverneur van
den Pentsjab en een vertegenwoordiger van
prins Arthur van Connaught woonden den
dienst bij.
De Japansche Kieswetten
De Japansche regeering heeft tenslotte
in den strijd met het Hoogerhuis, dat Woens
dag het ontwerp-Kieswet met een beperking
aannam, die practisch neerkwam op een ver
knoeiing van het wetsontwerp, de overwin
ning behaald. Kato bleef hardnekkig op
zijn stuk staan het Hoogerhuis eveneens,
tot Maandagnacht, toen het kapituleerde.
De politieke spanning was enorm. De kran
ten vielen het Hoogerhuis op ongekend
scherpe wijze aan, waardoor dit ten slotte
werd geïntimideerd.
DE HAVEN VAN LONDEN.
De haven-autoriteiten hebben haar defi
nitieve goedkeuring gehecht aan een groot
plan om van Londen de grootste haven der
wereld te maken. Het zal onverwijld worden
uitgevoerd de kosten zullen meer dan vier
millioen pond sterling bedragen. Er is een
enorme drijvende landingssteiger voor pas
sagiers te Tilbury in opgenomen, waar de
grootere Oceaanstoomers kunnen aanleggen,
alsmede een toegangssluis ter lengte van
duizend voet en een droogdok van gelijke
lengte nabij den landingssteiger, zoodat de
schepen direct het dok kunnen invaren.
Het „West India Doek" zal eveneens tot
den hoogsten graad van „efficiency" worden
opgevoerd dpor den bouw van een grooten
groot;en nieuwen ingang, die het mogelijk
zal maken, dat schepen tot 12.000 ton in de
haven komen en door drie andere afzonder
lijke havenbassins van hët „West-India
Doek" er mee samen te voegen. j
Men verwacht dat dit plan in vier jaar
zal zijn voltooid.
EEN AFGEWEZEN „EMIR".
In het midden der vorige week arriveer
de te Liverpool een Oosterling, die zich bij
de immigratie-autoriteiten introduceerde als
de „emir van Koerdistan." De autoriteiten
konden echter geen termen vinden om den
„emir" toe te staan zich vrij in Engeland te
bewegen en stelden hem voorloopig in ver
zekerde bewaring. Zaterdag, zoo lezen wij in
de Engelsche bladen, is de „emir" weer aan
boord van de „Celtic" naar Amerika ver
trokken. Of hij daar meer succes zal hebb n
mag worden betwijfeld.
EEN GRIEZELIGE, COMMUNISTI
SCHE PROPAGANDA.
De communisten" te Remscheid hebben
Zondag %p een onsmakelijke wijze propa
ganda gevoerd. Een troep van een man of
zeventig trok door de stad en voerde een wa
gen mede, waarop een guillotine stond op
gericht met een bloedige bijl, waaronder het
onthoofde lichaam van een man lag. Een in
het rood gekleede scherprechter stond er
naast.
De indruk van een en ander op het pu
bliek was zoodanig, dat men tenslotte de wa
gen wilde bestormen, toen op het laatste
oogenblik de politie ingreep en zorgde, d^t
de bloedige vertooning van de straat ver
dween.
's Avonds werd een man, die bij het ge
beurde als een der leiders van de commu
nisten was gearrêsteerd, door een troep
communisten uit het politiebureau bevrijd.
EEN BRUTALE AMERIKAANSCHE
OVERVAL
In het hart van de financieele wijk van
New York hebben gisterenmorgen vier gewa
pende mannen een inval gedaan in het kan
toor van een bekenden diamanthandelaar.
Zij ontsnapten, nadat zij den eigenaar en twee
klanten hadden vastgebonden, met een hoe-
e lheid ntJt-gezette diamant ter waarde van
ongeveer 75.000 dollar. In een gereedstaande
auto konden zij ontkomen.
HE®]
In.de Dinsdag gehouden Tweede Kamer
zitting is het wetsontwerp tot bevordering
van de richtige heffing der directe belas
tingen zonder hoofdelijke stemming aange
nomen, nadat alsnog eenige redactiewijzi
gingen waren aangebracht.
Het wetsontwerp tot wijziging van de be-
roepswet werd eveneens zonder hoofdelijke
stemming 'aangenomen.
De Tel. verneemt, dat de heer ir. A. Kep-
pler, directeur van den Amsterdamschen
Gemeentelijken Woningdiensl, als Neder-
landsch gedelegeerde is afgevaardigd naar
het congres van de internationale Slede-
bouw- en Tuinstadverceniging, welk congres
van 20 tot 25 April a.s. te New-York zal
worden gehouden.
De heer Keppler zal heden, Woensdag, de
reis aanvaarden.
Als tweede Nederlandsche afgevaardigde
zal waarschijnlijk mej. Louise van, Eeghen
het congres bijwonen.
Naar de Msb. verneemt, zal het verdrag
met België, Vrijdag 3 April door de Minis
ters Hymans en Van Karnebeek tc 's-Gra
venhage geteekend worden.
De Centrale van vereenigingen van per
soneel in 's-Rijks dienst heeft naar aanlei
ding van het voorstel tot wijziging van de
Pensioenwet aan de Tweede Kamer een
adres gericht met verzoek om handhaving
van 2 pCt. pensioen per dienstjaar met vol
pensioen in 35 jaar.
Naar aanleiding van de aanneming van.
het wetsontwerp tot bevordering van de
richtige heffing der directe belastingen var-
neemt de „Crt." dat thans op liet Depar
tement van Financiën een wijziging van de
wet op de Inkomstenbelasting in overwe
ging is, waardoor voorkomen zal worden^
dat het nieuwe wetje onmogeliik zou kun
nen maken winsten en verliezen bij naam-
looze vennootschappen te compenseeren.
Landarbeiders naar Frankrijk.
Thans worden gevraagd:
a. voor Noord-Frankrijk; melkers-veever
zorgers en boerenknechten voor alle werk,
goed op de hoogte met melken (minimum
loon250 francs per maand met kost en huis
vesting);
b. voor Eizas-Lotharingen: landarbeiders
voor alle werk; moeten met paarden kunnen
omgaan cn allerlei veldarbeid kunnen ver
richten, (behoeven niet te kunnen melken of
ploegen); loon ongeveer 200 francs per
maand; plaatsing geschiedt voornamelijk in
streken, waar de bevolking overwegend
Duitsch spreekt.
Inlichtingen bij de arbeidsbeurzen, dc cor
respondenten der arbeidsbemiddeling en,
voor zoover deze inlichtingen ter plaatse
niet kunnen worden verkreegen, bij den
Rijksdienst der Werkloosheidsverzekering en
Arbeidsbemiddeling. Bezuidenhouts&Heweg
30, s-Gravenhage, doch dan uitsluitend
schriftelijk.
Een HollandschBelgische conventie.
Dezer dagen is tc Brussel een Hollandsen-
Belgische conventie gesloten, met betrekking
tot verschillende rechterlijke bevoegdheden
over de onderdanen in deze landen, en
voorts ten aanzien van het faillissement, de
rechtskracht, de uitvoering van rechterlijke
beslissing en,vonnissen en authentieke acten.
De Hollandsche delegatie, die te Brussel
is geweest om hei diplomatieke stuk te tee
llenen, bestond uit de heeren mr. Loder, pre
sident van het Permanente Hof van Interna
tionale Justitie, prof. Suyling .hoogleeraar
aan de universiteit te Utrecht, en'mr. Kos
ters, raadsheer in den Hoogen Raad.
Deze conventie zal in het bijzonder de uit
voering mogelijk maken van verschillende
vonnissen in de wederzijdsche landen. Zij
treedt in werking, na de ratificatie door d«
parlementen van beide landen.
Naar de Res.-bode meldt, heeft de voor
zitter van den ministerraad in verband met
de wijzigingen in dc regeling van het geor
ganiseerd overleg het volgende bepaaid.
Terwijl tot nu toe in de centrale commis
sie zitting hadden leden, aangewezen door
de Kroon, en leden, aangewezen door de
ambtenarenorganisaties en de aldus samen
gestelde commissie de aangelegenheden be
handelde, haar door de ministers voorge
legd of ambtshalve door haar aangevat, gaat
de commissie thar.s alleen bestaan uit verte
genwoordigers van de ambtenarenorganisa
ties en behandelt zij thans, in bespreking
met de door den ministerraad aangewezen
ambtenaren, de aangelegenheden, haar door
die ambtenaren voorgelegd of door haar in
overleg met die ambtenaren ambtshalve i.n
behandeling genomen. Het aanhangig ma
ken van onderwerpen bij de centrale com
missie zal dus voortaan niet meer door haf
hoofd van het betrokken departement ge
schieden.
Voorstellen en verzoeken tot regeling
van aangelegenheden van algemeen belang
voor den rechtstoestand van ambtenaren oï
tot wijziging of intrekking van ter zake be
staan regelingen en bepalingen, als tot dus
verre aan de centrale commissie werden
voorgelegd, behooren in den vervolge iot
den ministerraad te worden gericht. Deze
beoordeelt of de zaak in het G. O. behoort
te worden gebracht en geeft c.q. de op
dracht dc aangelegenheid in de commissie
te bespreken en daaromtrent rapport uit 'e
brengen. Aangelegenheden, welke een cige-
meenen kant vertoonen. moeten niet tijor
de departementen worden afgedaan, doch
aan den ministerraad ter beslissing wordas
voorgelegd.
Niet ongeschikt voor zijn ambt.
In antwoord op de vraag van den neer
Schaper betreffende het instellen van een
onderzoek in zake de handelwijze van den
burgemeester van Ameide in verband met
het optreden van een nachtwaker tegen
over autobestuurders in het begin van Fe
bruari, heeft de minister geantwoord, dat
in deze zaak een ambtelijk onderzoek is
ingesteld. Uit dat onderzoek, alsmede uit
een rapport, ter zake aan den minister van
Justitie uitgebracht door den procureur-ge
neraal bij het gerechtshof te 's-Gravenhage,
is niet gebleken, zegt de minister, dat het
gebeurde aanleiding behoeft te geven, om
den burgemeester voor zijn ambt ongeschikt
te verklaren.
St. Michael en het Politiek Advies.
Dezer dagen kwam le Den Haag het
groepscomité van groep 1 (Noord-Holland.
Zuid-Holland en Zeeland) bijeen ter bespre
king en zoo noodig ter vaststelling van de
tc nemen gedragslijn ten opzichte van het
politiek advies.
Algemeen was men, naar de Msb. ver
neemt, van oordeel, dat het Politiek Ad
vies door de Michaëlisten niet kon worden
gevolgd. Teneinde echter de zaak zoo
veelzijdig mogelijk te beschouwen, mede
ook om t. z. t. de zoo juist mogelijke in
lichtingen aan de leden te verstrekken
werd besloten, alvorens die gedragslijn vast
te stellen, eerst nog eenige inlichtingen in
te winnen en besprekingen met de bestu
ren der verschillende clubs te houden.
Zondag 5 April komt het comité weer
bijeen om dan eene beslissing te nemen.
Wetsontwerp ingediend.
Ingediend is een wetsontwerp tot wijzi
ging der Registratiewet 1917. De commissie
van onderzoek, ingesteld om bezuinigings
maatregelen bij het dienstvak der registratie
en domeinen te beramen, acht de kostelooze
registratie van onderhandsche en buiten
landsche akten, gehecht aan notarieele ak
ten, een omvangrijken en vrijwel nuttelo'ozen
arbeid, die uit een oogpunt van bezuiniging
behoort te worden afgeschaft.
Deze registratie wordt echter door de
Registratiewet 1917 voorgeschreven. Een
onderzoek heeft aan het licht gebracht, dat
het aantal aangehechte onderhandsche en
buitenlandsche akten, dat jaarlijks kosteloos
wordt geregistreerd, zeer aanzienlijk is. Het
kan worden gesteld op 80.000 a 90.000,
waartegenover slechts pl.m. 6000 staan,
waarvoor het in de wet genoemde recht
van 1.50 wordt betaald (wanneer de akten
niet binnen 3 maanden na dagteekening
worden aangeboden).
De commissie stel; óaarom voor om door
aanvulling van art. 100 de vrijstelling van
registratierecht voor genoemde akten te
veranderen in een vrijstelling van de forma
liteit der registratie
De Minister van Financiën kan zich met
dit voorstel ten volle vereenigen
31.
„Het is 'n vreemde geschiedenis die
moord op uw meesteres," zeide Max, ,,'n
ondoordringbaar geheim, waarin geen licht
straaltje te zien is."_
„Het arme Fraulein," zei de vrouw.
„Het arme Fraulein!"
Het geheugen speelt somtijds zelfs aan
de schranderste en scherpzinnigste geesten
zonderlinge parten; het eene onthoudt het
en ^et andere vergeet het of schijnt het te
vergelen, want de wetenschap verzekert,
dat niets, hetwelk eenmaal op het geheu
gen heeft ingewerkt, geheel vergeten kan
worden. Zeker is dat nu en dan een of an
der feit na een korte of langere priode
en terwijl het volstrekt in vergetelheid
schijnt te zijn geraakt, plotseling in de
herinnering herleeft meermalen door een
kleinigheid: het hooren van een lied. een
geur, een bloem, of den bijzonderen klank
van een stem Op niet na te sporen wijze
antwoordt de geest daarop er. de herinne
ring doet herleven, wat schijnbaar verge-
tan was.
Max Hamilton had zooals men weet
met inspecteur Johnson en Villicrs Chase
onmiddellijk na den moord op Si'via Cha
se een bezoek gebracht aan haar woning in
Earl's Court. De deur van die woning was
geopend door deze vrouw, Bertha Schmidt,
destijds Sylvia's dienstbode, en Max had
toen gemeend te bemerken, dat zij, bij het
zien der bezoekers, ontstelde Een oogen
blik later had zij, van kapitein Chase ver
nemend, dat haar meesteres doodgestoken
was, in het Duitsch uitgeroepen;
„Ze hebben haar vermoord! Ze hebben
het arme Fraulein vermoord!"
Max had op dat oogenblik dien uitroep
zeer eigenaardig gevonden. Zij was echter
onmiddellijk daarop uitgebarsten in tranen,
en terwijl hij wachtte, totdat de uiting van
smart tot bedaren zou zijn gekomen, had
hij èn het eigenaardige karakter dier woor
den ën haar ontsteltenis bij hun binnenko
men vergeten.
Nu was er in den toon, waarop Bertha
Schmidt zooevcn de woorden: „het arme
Fraulein!" had uitgeroepen, iets, dat in Max
herinnering zijn vroegeren indruk plotseling
deed herlever
Hij vroeg rich zelf nu af waf de vtouw
toch wel bedoeld kon hebben, toen zij
zeide: Ze hebben haar vermoordWie
waren ,z;t"? Redoelde zii met dal woord
bepaalde personen7 En waarom had zij,
toen zij her, voor het eerst bii de deur van
de woning zag. er zoo ontsteld uitgezien?
In zijn geest kwam de vraag op; Weet zij
meer van den moordt dan zij verklaard
beeft? Zij beweerde van niets af te weten,
geen enkele inlichting te kunnen geven.
Heeft zij iets verzwegen?
„Tot dusverre is er geen spoor van den
moordenaar ontdekt, zeide hij, „geen en
kele pogihg om eenig licht -n deze duistere
zaak te verspreiden is met succes be
kroond. Het is buitengewoon zonderling. dat
er omtrent den schuldige zoo moeilijk iets
te ontdekkèn valt."
Terwijl hij dit zeide, meer om tijd te
winnen en zijn gedachten beter te kunnen
ordenen, dan om eenige andere reden,
keek hij Bertha Schmidt tersluiks scherp,
bijna wantrouwend aan. De verwondering
kreeg echter bij hem weer de overhand,
toen zij op bijna denzelfden toon als te
voren zeide:
„Zij, du- haar vermoord hebben, hebben
blijkbaar goed er voor gezorgd, dat zij
niet ontdekt zouden worden."
..Zij!" riep" hij uit, „Wie bedoelt gij met
zij?'
Doch deze woorden waren nauwelijks
over zijn lippen of hij begreep dat zij ver
moedelijk slechts in het algemeen zon
der aan bepaalde personen te denken'
gedoeld had op de sluwheid, waarmede de
schuldige en zijn medeplichtigen alle spo
ren van hun afschuwelijke misdaad on
vindbaar Hadden weten te maken,
En het scheen, dat hij gelijk had. want
de vrouw zeide, dat zij geen bepaalden
persoor op het oog had.
Max keek haar aan met een zekere
koelheid. Hij was op het punt haar op den
man af te vragen, of zij inzake den dood
van haar meesteres de volle waarheid had
gesproken, doch zij zag hem op hare beurt
zóó vrijmoedig in de oogen dat meende
hij tenminste dat hij de vraag niet
stelde.
Zij hadden den koekbakkerswinkel ver
laten en waren reeds weer op straat, toen
het grootste gedeelte van dit gesprek ge
voerd werd, zij liepen in de richting van
Max' hotel, de „Porto Nigra" doch alvo
rens zóóver te komen, zeide Bertha
Schmidt hem, dat zij en haar zoon een
zijstraat in moesten: en toen zij bij die
straat gekomen was, bleef zij staan.
„Mag ik zoo vrij zijn u te vragen, waar
om u in Trier bent?" vroeg zij ietwat
schuchter
„Ik ben hier voor mijn blad/' antwoord
de hij, „gij weet misschien, hoe het heet
„The Day
„U bent journalist dat weet ik," zei
de zij „Ik heb Het vernomen ter gelegen
heid van hét onderzoek. Blijft u lang in
Trier?"
„Ik denk van niet, maar ik kan het niet
met zekerheid zeggen. Het zal afhangen
van de instructies, die ik uit Londen krijg
van mijn directeur."
Zij stond een oogenblik in gedachten.
„Wees voorzichtig, mijnheer," zeide zij
op een toon van bezorgdheid en ontroe
ring, „Gij hebt het leven van mijnen klei
nen Fritz gered. Ik moet u waarschuwen
hier in Trier vooral voorzichtig te zijn.
Vergeet niet hetgeen ik u zeg. Het zou
voor u veel beter zijn, indien gij hier in
't geheel niet gekomen waart."
„Wat bedoelt u?" vroeg hij verwonderd.
„Ik heb u gezegd, wat ik zeggen mocht,"
antwoordde zij, „ik kan niet meer zeggen,
maar sla mijn waarschuwing niet in den
wind"
En zonder een woord verder te spreken,
liep zij vlug de zijstraat in, liet kind aan
de band medenemende; zij keek niet eens
meer om.
„Wat 'n vreemde vrouw," dacht 'Max,
toen hij haar zag verdwijnen, „Wat kan
zij bedoeld hebben? Hoe kan een vrouw
van haar positie mij waarschuwen om
voorzichtig te zijn voorzichtig wuar-
voor? Voor wien? Voor mijzelf, vermoed
ik. Wie is zij Bertha Schmidt? Zij
mij waarschuwen! En zij maakt zith zóó
gauw uit de voeten, dat ik haar onmoge
lijk een verdere vraag kan doen."
Doch hij twijfelde cr niet het ininst „un,
of het was haar hooge ernst, en zij had de
bedoeling hem te kennen te geven, dat hij in
gevaar verkeerde.
„Hoe kan zij dat weten?" vroeg hij zich
af; hij wist niet, wat te denken.
Plotseling rezen allerlei vermoedens en
verdenkingen tegen haar bij hem op; er was
hier een ander geheim! „Ik heb gezegd, wat
ik zeggen mocht; ik kan niet meer zeggen",
waren hare laatste woorden geweest. Voor
wien was zij bang? Waarom kon zij niet
meer zeggen? Waar kwam de dwang van
daan. die hare lippen stoot?
„Heeft dit iets uit te staan met den moord
op Sylvia Chase?" deze vraag kwam als
vanzelf in zijn geest op „Behoort dit tot dat
duistere drama?" En weer vroeg hij zich
zelf af of Bertha Schmidt niet op eenigerlei
wijze in het noodlot van haar meesteres be
trokken was geweest, en hij kon het nu niet
helpen, dat hij het vermoeden begon te
koesteren, dat het antwoord hierop beves
tigend moest luide».
De gedachten van Max gingen snel
veel sneller dan kan weergegeven worden
op het papier; de vrouw en het knaapje wa
ren nog pas eenige seconden uit zijn gezicht
verdwenen, en konden nog niet ver weg zijn;
hij gevoelde, dat hij Bertha moest wederzien
en trachten ietsmeer uit haar te krijgen.
Vandaar dat hij zich voortspoedde in de
richting, waarin zij was verdwenen. Hij liep
snel tot ver in de zijstraat, doch zaj> haa.
niet.
„Misschien is zij een van deze huizen bin
nengegaan," dacht hij, de gevels der wonih..
gen met onderzoekenden blik opnemende.
Nog een klein eind verder gaande, be
merkte hij, dat een aniere straat deze zij
straat kruiste; hij keek links en rechts en
overal en zag menschen, vrouwen en kinde
ren, door elkaar loopen, doch onder hea
waren noch Bertha noch kloine Fritz.
(Wordt vervolgd.)
