UIT DE PERS.
r i
DIENSTPERSONEEL
f
Suzanne Dupré.
Voor het Nederlandsche zwakke kind.
Radio-omroep.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT.
Tweede Blad Donderdag 23 April 1925
De evenredige vertegenwoordiging.
Jubileum Amsterdamsche
W inkeliersvereeniging
LANDB. EN VISSCHERIJ
De Ansjovisscherij.
GEMENGD NIEUWS.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
De arbeid in de venen.
zlen
Onbewaakte overweg.
RECHTSZAKEN.
Gelukkige gemeente.
Niet gelukkig.
De aanslag op den Ringweg
bij Amsterdam.
feej BEZORGT MIJ
Het antwoord is:
een advertentie
geplaatst inde
SPORT EN SPEL.
ATHLETIEK.
RADIO-TOESTELLEN
met en zonder toebehooren
vanaf f 1.50.
per week en a contant.
Alleen eerste klas
RADIO BUREAU
F.H.MEIJER - Haarlem.
JANSSTRAAT 67 - TEL. 13620.
VISSCHERIJ.
FEUILLEION.
Over het stelsel van Evenredige Verte
genwoordiging schreef het Kamerlid Van
Vuuren in „Ons Noorden":
Met de Evenredige Vertegenwoordiging
is het als met vele dingen: op hoe grooter
afstand men haar ziet, hoe mooier. Zoo
lang wij haar nog niet hadden, waren de
meesten onzer enkele vérziende man
nen, als bijv. dr. Schaepman uitgezonderd
van de Evenredige Vertegenwoordiging
groote voorstanders. Zij voldeed aan hcl-
I geen in ieder onzer sterk leeft, onze lief-
1de voor gelijkheid, of wei met rechtvaar
digheid. Het evenredig kiesrecht zou ge
ven aan iedere partij het hare precies uil-
gemeten of nauwkeurig afgewogen. Elke
partij zou dit krijgen, onafhankelijk en los
van alle andere, door inspanning van eigen
kracht, zonder iemand naar de oogen te
tien en zonder aan iemand een dankje
verschuldigd te zijn. In heel sterke mate
werd dit voordeel gevoeld door ons, ka
tholieken, die van nature graag op eigen
beenen staan, en die geleerd hebben van
anderen niet veel te verwachten. Ons en
anderen lachte daarbij in het evenredig
stelsel toe, dat het een einde maakte aan
den toestand, dat de volgelingen van een
partij in deelen des lands, waar zij een
kleine minderheid was, nooit een eigen
man naar het Parlement konden afvaardi
gen en de volgelingen van eenzelfde par
tij in een ander deei des lands, waar zij in
de meerderheid was een staf eigen verte
genwoordigers kregen.
In Noord-Brabant en Limburg konden
vroeger de kiezers van alle partijen, be
halve de katholieken, gerust thuis blijven
en in het Noorden konden dit de katholie
ken, als het er op aankwam een katholiek
te doen kiezen.
Het evenredig kiesrecht heeft in dit op
zicht gégeven, hetgeen men er van ver
wachtte. De katholieken hebben het door
eigen kracht, zonder andere hulp, gebracht
van een dikke 20 tot een dikke 30 zetels
een verhouding, met die van hun getal
sterkte vrijwel overeenkomend ver
spreid over het geheele land, zoodat tot
zelfs de drie Noordelijke provincies de
eenige, die daarvan te voren absoluut wa
ren verstoken haar katholieke afge
vaardigde kiezen.
Over de nadeelen had men echter minder
nagedacht, zegt de heer v. V.
Hij vat deze nadeelen samen in dit eene:
„dat het evenredig kiesrecht als deksel niet
past op den ketel, waarvoor het is bestemd"
Men kan de evenredigheid niet toepassen in
de vertegenwoordigende lichamen.
Men kan, om het zoo maar eens te zeg
gen, geen wet maken, die voor 32/100 ka
tholiek, 20/100 socialistisch en 16/100 anti-rev.
enz. is. Neen, als het om stemmingen, spe
ciaal over zaken gaat, is er maar één be
slissing mogelijk, een beslissing door de
meerderheid, die formeel gesproken kan
decreteeren, vierkant het omgekeerde van
hetgeen de minderheid wil. Practisch be
sluit niet alleen de absolute meerderheid
maar de meerderheid van de bij een stem
ming aanwezige en aan een stemming
deelnemende leden, mits zij maar één bo
ven de helft zijn. Zoo gaat het en zoo moet
het gaan in de vertegenwoordigende licha
men.
Daar is iets van aan, teekent de N Tilb
Ct hierbij aan.
Het blad meent echter, dat dit niet
hoofdbezwaar is en dat de onrust en onte
vredenheid bij de kiezers hieruit voortspruit,
dat onder de E. V. de invloed van den kie
zer in de partij „feitelijk tot heel weinig te
ruggebracht wordt". En de partijleiders in
greote partijen vooral „een overwegenden
invloed" krijgen.
Het is de vraag, of de nadeelen daaruit
voortspruitende opwegen tegen de voor
deden, die er ook zi'n.
Het meest zou bereikt worden, wanneer
men die nadeelen zoo ver mogelijk Weg
nam en wij voor ons gelooven, dat beter
dan welke partij ook, de katholieken in
staat zouden zijn de oplossing voor dit
vraagstuk te vinden.
ii.
DE REORGANISATIE VAN HET
R.K. HUISVESTINGS-CQMITE.
Uitzending van katholieke kinderen dus
door katholieke organisaties naar katho
lieke inrichtingen en katholieke gezinnen.
Naar deze regelen zal onze Stichting in de
toekomst blijven werken.
Reeds in 1919, toen onze Stichting hoofd
zakelijk Nederlandsche zwakke kinderen in
gezinnen onderbracht, werd na onder
vonden moeilijkheden met een neutraal
plaatselijk comité onze Stichting bij
schrijven van 11 Juli gemachtigd om be
kend te maken, dat het de wensch was
van het Doorl, Nederlandsch Episcopaat,
dat alle R.K. kinderen alleen door het
R. K. Huisvestings-Comité zouden verzorgd
worden. Wij mochten uit naam van het
Doorl. Episcopaat alle katholieken ver
zoeken de kinderen, die zij uit te zenden
hadden,, uitsluitend door onze comité's te
doen uitzenden en de adressen, die zij ons
konden verschaffen voor opneming van
kinderen in gezinnen, alleen aan onze af-
deelingen op te geven. Van deze uitspraak
van het Doorl. Episcopaat werd aan de
Centrale Commissie voor uitzending van
Nederlandsche kinderen naar buiten in
Den Haag bij welke Commissie onze
Stichting was aangesloten en aangesloten
mocht blijven mededeeling gedaan en
ook Z.Exc. Minister Aalberse gaf aan die
commissie den wensch te kennen, dat met
deze uitspraak van het Episcopaat reke
ning zou word gehouden en dus uit
zending van katholieke kinderen door de
Centrale Commissie zou geschieden via
onze Stichting, hetgeen sedert dien geregeld
geschied is.
Eenzelfde regeling voor de uitzending
naar inrichtingen was natuurlijk niet te be
reiken. daar een Centraal lichaam ontbrak.
Het bleek onze Stichting in den loop der
jaren, dat de katholieken op het gebied der
kinderuitzending nog verre bij anderen ten
achter stonden, dat ongewenschte toestan
den waren ontstaan, en dat zelfs een zekere
onderlinge naijver tusschen verschillende
voor hetzelfde doel opgerichte katholieke
comité's aan die uitzending niet ten goede
kwam. Op grond van deze ervaringen
overwoog ons hoofdbestuur de mogelijkheid
of niet een poging kon worden gedaan
om in dien toestand wijziging te brengen
door de kinderuitzending meer te centrali-
seeren en daardoor een grootere eenheid
en meer samenwerking te bereiken. Er
werd een commissie van onderzoek inge
steld, die zich op het standpunt plaatste,
dat niet het R.K. Huisvesflngs-comilé het
orgaan behoefde te zijn, waarin de kinder
uitzending zich centraliseeren zou. Het
resultaat van haar werk was dan ook, dat
zij met een voorstel kwam, om een geheel
op zich zelf staande organisatie te stichten
onder den naam van St. Nicolaasvereeniging,
welk voorstel wel de goedkeuring van het
hoofdbestuur verwierf, doch niet de bewil
liging kon verkrijgen van het Doorl. Epis
copaat. Dit wenschte voor dat doel geen
nieuwe vereeniging gesticht te zien. Het
wenschte alle vereenigingen vrij te laten
hare actie op dit' terrein te ontplooien, wilde
niet aan hare zelfstandigheid op eenigerlei
wijze getornd zien, maar keurde goed, dat
een R. K. Bureau tot plaatsing van R. K.
Nederlandsche kinderen zou worden ge
sticht en in stand gehouden en gaf daarbij
te kennen, dat de leiding daarvan behoorde
te komen aan onze Stichting.
Hiermede was dus aan ons R. K. Huis
vestings-Comité een opdracht gegeven,
met welker vervulling het bestuur onmid
dellijk is begonnen. Het heeft allereerst' de
regelen vastgesteld, naar welke het be
doelde bureau zal werken en, nadat daarop
de Bisschoppelijke goedkeuring verkregen
was, de organisatie van de Stichting der
mate herzien, dat zij zich geheel aan die
regelen aanpaste. Met angstvallige zorg
vuldigheid hebben wij er daarbij voor ge
waakt, dat overeenkomstig de wenschen
van het Doorl. Episcopaat niet op de ge
ringste wijze zou geraakt worden aan de
zelfstandigheid en het zelfbeslissingsrecht
der verschillende vereenigingen in het land
en is er naar gestreefd om voor die ver
eenigingen de grootst mogelijk voordeelen
te behalen bij gebruikmaking van het ge
noemde bureau en daarbij hare verplichtin
gen tot de kleinst mogelijke te beperken.
Voor dit doel is een nieuwe Stichting
onder denzelfden naam opgericht, waarvan
de statuten het doel duidelijker omschrijven
en de rechten der samenwerkende vereeni
gingen uitdrukkelijk vastleggen. In een
huishoudelijk reglement is een en ander
j nader uitgewerkt. Dat die statuten de mo
gelijkheid laten om ook andere liefdewer
ken te beoefenen zooals hulpacties voor
buitenlandsche kinderen, het lenigen van
nood bij rampen, e.d. kan ik hier veilig
laten rusten. De daaruit voortvloeiende
verplichtingen worden niet' opgelegd aan
alle vereenigingen, die zich bij onze Stich
ting aansluiten, doch alleen aan dezulke,
welke deze vrijwillig willen aanvaarden.
De inrichting van de organisatie is zoo
democratisch mogelijk gedacht. Alle ver
eenigingen, die zich tot samenwerking be
reid verklaren, treden als gelijk berechtig-
den in onze Stichting, maken deel uit van
het hoofdbestuur en kunnen mede beslissen
over alles wat de Stichting zal onderne
men. Daarnaast blijven zij geheel zichzelf,
behouden alle rechten waarover zij op dit1
oogenblik beschikken, kunnen zelf over de
uitzending van kinderen beslissen, blijven
zelf hare financiën ook voor dit doel be-
heeren en kunnen door eigen werkzaam
heid, daarbij gesteund door onze Stichting
de mate vaststellen, waarin zij zich op het
terrein van de uitzending van zwakke kin
deren harer leden bewegen willen.
Alleen verlangen wij onderlinge samen
werking binnen de grenzen van onze Stich
ting en van die samenwerking stellen wij ons
de schitterendste resultaten voor.
Wij wenschen alle liefdadigheids- en alle
sociale vereenigingen in het werk der hulp-
verleening aan zwakke kinderen van Neder
land te betrekken en niet alleen die orga
nisaties doch heel hef katholieke volk van
Nederland.
Daarover wil ik in een volgend artikeltje
nog het een en ander zeggen. J. P.
vergund, dat tot en met 31 Juli in hun on-"
derneming in afwijking van het bepaalde bij
art. 24 der Arbeidswet'.
a. door mannen gedurende ten hoogste 11
uren per dag en 55 uren per week;
b. door jeugdige personen van 16 jaren en
ouder en vrouwen gedurende ten hoogste 10
uren per dag en 55 uren per week.
c. door jeugdige personen beneden 16 ja
ren gedurende ten hoogste 10 uren per dag
en 48 uren per week, arbeid wordt Verricht
aan en bij de baggermachines (waaronder be
grepen het trappen en verdeelen der ge
spreide veenspecie), alsmede arbeid, die ver
band houdt met het' z.g. „droogmaken van
turf.
-•na*
Toespraak minister Aalberse
De jubileerende Algemeene Winkeliers-
vereeniging te Amsterdam heeft Woensdag
in Bellevue aldaar een buitengewone verga
dering gehouden, welke werd bijgewoond
door minister Mr. P. J. M. Aalberse en
Prof. Dr. D. van Embden. De voorzitter van
de feestcommissie, de heer Gorris, sprak
een openingswoord en heette de aanwezi
gen welkom.
De heer Louisberg, secretaris van de ver
eeniging, gaf een overzicht van de geschie
denis van de A. W. V. Spr. wijdde een
woord van nagedachtenis aan den vroeg ge
storven eersten voorzitter, den heer Meeuw
sen. Voorts herinnerde spr. aan de in 1903
opgerichte inrichting voor handelsonder
wijs, welke in 1912 uitgebreid werd tot
een handelsdagschocl met 3 j. c.
Vervolgens sprak minister P. J. M. Aal
berse de vergadering toe. Spr, verklaarde
dat de regeering zeer veel belang stelt in
het jubileum van de A. W. V. Het ver
heugde spr. thans hier aanwezig te kunnen
zijn, waar hij de vereeniging van de op
richting af kent en vijf en twintig jaar met
haar heeft meegestreden. Hoezeer is de po
sitie van den winkelier in de laatste kwart
eeuw veranderd. In 1900 niets dan klagen
de winkeliers. Maar hetgeen in de laatste 2:.
jaren door de A. W. V. direct en indirect
is gedaan, is een zegen voor den Amster-
damschen middenstand.
Het voornaamste werk van de A. w V.
was het wakkerschudden van den slapen-
den middenstand en het wekken van den
organisatiegeest
Spr. citeerde de woorden van Jhomas a
Kempis: „Veel dcet hij, die veel liefde
geeft. Wel doet hij. die meer de gemeen
schap da^i zijn eigen diensten voorstaat.
Als aldus zei spr., allen meer de gemeen
schap dan zich zelf willen dienen, dan zal
de middenstand grooter en sterker kunnen
worden. De middenstand neemt een belang
rijke plaats in tusschen de maatschappe
lijke klassen. Hij is de groote verbindende
schakel in de maatschappelijke verhoudin
gen. Hij is de breede brug fusschen arm en
rijk. Uit zijn kringen stiigen voortdurend
mannen op naar hoogere standen.
Spr. eindigde met een opwekkingswoord
tot aaneensluiting.
Prof. Dr D van Embden sprak hierna
over: De economische functies en het maat
schappelijk belang van het particulier win
kelbedrijf.
De voorteekenen van deze visscherij op de
Zuiderzee beginnen zich reeds te vertooner.
Evenals de haring komen ook de ansjovis-
scholen onze zeegaten binnenzwemmen,
wanneer de diertjes geslachtsrijp zijn, om na
den paartijd weer naar den Oceaan terug te
keeren. Dit binnenzwemmen is zeer wissel
vallig en wordt toegeschreven aan bepaalde
windrichtingen en daarmee gepaard gaande
tijdelijke stroomingen Het voorkomen van
rijke ansjovisjaren tuschen zeer arme is een
onopgelost raadsel.
De visschers merken de aanwezigheid van
dit vischje in de Zuiderzee meest op in hun
haringnetten De hoeveelheid kan daaruit
echter niet worden opgemaakt, omdat de
meeste wel door de groote haringnetmazen
zullen doorzwemmen. Zoo trof men Zaterdag
te Nieuwendicp reeds 35 stuks in de haring
zegen aan, te Medemblik Dinsdag 39 st.; ook
te Stavoren enkele en te Enkhuizen écn
exemplaar. Ze zijn mooi, middelsoortig van
grootte.
De Min. van Arbeid heeft onder bepaalde
voorwaarden aan hoofden of bestuurders van
veenderijen in Noord-Brabant Limburg,
Overijssel, Friesland, Groningen en Drente
Maar nu is er nog iets anders, schrijft „De
Tijd," waaruit sterker blijkt hoe ongelukkig
de keuze van reclamemiddelen bij den post
dienst' is.
Met de postwagentjes, voorzien van de
VIM-recl3me, kwamen n.l. de beambten ook
op de stationsperrons, waar 't advertentie en
reclamebureau Alta gelijk Lekend mag ge
acht worden, het alleenrecht voor reclame
heeft.
Naar „De Grondwet" thans verneemt,
heeft het reclame-bureau Alta bij het Hoofd
bestuur van de P. T. en T. geprotesteerd
tegen het brengen van die reclame-postwa-
gentjes op de siations-perrons, waartoe men
niet gerechtigd is.
En het gevolg van dit protest is geweest,
dat een verordening verscheen, volgens wel
de de beambten voor den stationsdiens'
geen gebruik meer mogen maken van de wa
gentjes, welke van reclame-borden zijn voor-
De reclame-makerij-afdeeling van de Pos
terijen heeft alzoo, na de Blue-Band-affaire,
alweer een nieuw fiasco geleden.
Men meldt uit Geldermalsen 22 April:
Toen de koopman Van Ieperen uit Enspijk
den onbewaakten overweg bij den voormali-
gen wachtpost 23 aan het Laageinde met
paard en wagen wilde oversteken, werd het
voertuig door den sneltrein 310 uil 's-Herio-
genbosch aangereden. De trein stopte onmid
dellijk. Zwaar gewond werd de bestuurder
opgenomen. Twee geneesheeren, die z:ch m
den trein bevonden, verleenden de eerste
hulp, waarna de getroffene huiswaarts werd
vervoerd. Zijn toestand is zeer zorgwekkend.
De wagen werd verbrijzeld: het paard even
wel trof geen letsel.
In de gemeente Geervliet (Geervliel-Si-
monshaven en Biert) zal over het belasting
jaar 19251926 geen hoofdelijke omslag hef
fen, wat mogelijk is geworden door het over
schot van het vorige belastingjaar en het
nauwkeurig beheer der gemeentefinanciën.
De Posterijendienst is niet gelukkig in zijn
keuze van middelen om er wat bij te ver
dienen door zich in dienst te stellen van de
reclame-makerij.
Zooals men weet zijn onlangs de postwa
gens (handwagens) voorzien geworden van
reclameborden ter aanbeveling van de pro
ducten eener zeepfabriek als van VIM,
TWINK, enz.
Natuurlijk zijn er heel wal postbeambten,
over deze manier van handelen, waarop zij
lot publieke reclame-loopers werden ver
laagd al zeer slecht te spreken, welke ont
stemming in hun vakbladen alreeds scherp
tot uiting kwam.
Of aan deze klachten gehoor zal worden
gegeven, wordt intusschen sterk getwijfeld.
Strafzaken zijn dikwijls uiterst' verward en
vaag. De rechtbank te Amsterdam behan
delde Woensdag een dergelijke zaak. De fei
ten, die men zich herinneren zal, zijn uiterst
eenvoudig.
Een betonwerker, J. Jaspers, verliet in
den ochtend van 5 Jan. j.l. per fiets Den
Haag. Hij had geen werk en hoopte dat te
vinden bij den nieuwen sluizenbouw te
IJmuiden. De tocht leverde geen resultaat
op en in den avond reed hij vrij moedeloos
naar Amsterdam. Misschien zou daar voor
hem werk te vinden zijn.
In een herberg nabij Velsen rustte hij een
poosje uit en dronk een glas bier en een
glaasje Catz. Men vertelde hem daar, dat hij
goed deed met langs het kanaal te fietsen,
wat hij dan ook deed. 't Was donker, maar
zijn lantaarn gaf prachtig licht.
Plotseling kwam iemand hem achterop rij
den. „Rijdt u ook naar Amsterdam?" vroeg
hij, maar het antwoord luidde ontkennend.
De onbekende was op weg naar Zaandam
en bewonderde de fiets van J Deze had on
geveer 10 op zak.
Het gesprek vlotte best, tot men aan de
Hembrug kwam. „Hier ga jij rechtsaf," zeide
de onbekende „en ik ga hier af."
De betonwerker reed den Ringdijk op,
toen na een poosje weer iemand hem ach
terop kwam rijden. „Rijdt u met mij mee naar
Amsterdam?" riep hij, „Neen," was het
korte antwoord.
„Rijdt u maar gerust mede, ik ben niet van
de politie," riep daarna de betonwerker,
maar als eenig antwoord werden kort op
elkaar twee revolverschoten op hem afge
vuurd
Hij schreeuwde om hulp, liep naar een
boerderij, waar men hem uit angst niet open
wilde doen en kwam ten slotte bij een sein-
wachtershuisje terecht. De seinwachter con
stateerde een schaafwond aan zijn linker
heup. De kogel was door de mouw van zijn
jekker en door zijn colbertjas gegaan. Het
tweede schot was blijkbaar mis geweest.
Een collega van den wachter vertelde, dat
een man op een rammelende fiets zijn huisje
voorbij was gejakkerd.
Dank zij de Amsterdamsche recherche
werd de onbekende uitgevonden. Het was
een 26-jarige fabrieksarbeider uit' Beverwijk,
Nic. Kuil
Thans stond hij, beschuldigd van poging
tot doodslag, subsidiair poging tot zware
mishandeling, terecht voor de Vierde Kamer
der rechtbank te Amsterdam. Het bleek,
dat hij den rechercheur eerst ontwijkend had
geantwoord op de vraag, of hij met den be
tonwerker gefietst had in den avond van 5
Januari. Eindelijk had hij toegegeven, maar
dat hij de dader van den aanslag was, bleef
hij ook thans stellig ontkennen.
In zijn woning werd in een kist een revol
ver gevonden, waarvan vier kamers geladen
waren. Bovendien trof men daar een boks
ijzer en een dolkmes aan.
De betonwerker verklaarde kort en bon
dig, dat hij zeker was van het feit, dat bekl.
de dader was van het hem ten laste gelegde.
Juist in dit punt schuilt' het raadselachtige
van deze zaak. Hoe is het immers mogelijk,
dat de betonwerker die zekerheid heeft?
Het was donker, de weg was eenzaam en de
aanslag werd gepleegd in enkele seconden
tijdsverloop.
De president, mr. Eekhout, bleek dit' ook
te vinden. „Dat is een raadsel," zeide hij. „Ik
twijfel niet aan uw oprechtheid, maar waar
om zou bovendien een onbekende u naar
het leven staan?"
Daar wist het slachtoffer evenmin een ant
woord op te geven. Even vaag waren de ant
woorden van den beklaagde.
„Gaat u meer in het donker fietsen?
vroeg de president.
«Jfl zeker.'
„Waarheen reedt u in den avond van 5
Januari?"
„Naar Zaandam."
„Het gesprek vlotte nogal. Gewoonlijk
bent u niet erg spraakzaam, nietwaar?"
„Neen."
„Waarom liet u hem den Ringdijk op rij
den?"
NIEUWE
HAAR LEMSCHF,
COURANT
me! Haar 16.000
exempl. oplage
„Dat is een goede weg."
„Hoe laat was u thuis?"
„Ongeveer half elf
„Men zegt, dat u den volgenden dag ge
zegd hebt: Ik ben niet naar bed geweestl
(Bekl schudde ontkennend 't hoofd). En
waarom hadt u een revolver thuis?"
„Die was van mijn vader, die jachtopziener
is geweest."
„Hebt u daar twee schoten mee gelost?"
„Die heb ik vroeger eens geprobeerd."
„En waarom hebt u een boksijzer en een
dolkmes.
„Dat weet ik niet."
Een der rechters, dr. Vos, vroeg daarna
aan bekl., waarom hij eens wegens moord
veroordeeld werd. Verontwaardigd riep deze
uit: „Neen, niet wegens moord. Ik ben vrij
gesproken, omdat het niet bewezen was!"
Mr. Wolfson, officier van Justitie: „U bent
wel veroordeeld, maar alleen wegens mishan
deling. U hadt een persoon met' een mes ge
stoken op een kermis.
De officier ging daarna de feiten en de
aanwijzingen na en zeide, dat een onderzoek
had uitgemaakt, dat bekl. toerekenbaar was.
Voor poging tot doodslag achtte de offi
cier geen termen aanwezig. Wegens poging
tot zware mishandeling eischte hij oplegging
van een jaar gevangenisstraf.
Mr. Cardozo pleitte vrijspraak.
DE H. A. V. HAARLEM ONTVANGT
VOOR DE EERSTE MAAL EEN
BUITENLANDSCHE UITNOODIGING.
Dat het in de H. A. V. Haarlem nog steeds
crescendo rno^e als bewijs dienen, dat
het bestuur van bovengenoemde vereeniging
een uitnoodiging mocht ontvangen, om met
een ploeg van 6 a 8 deelnemers in te schrij-
ven voor de Internationale Invitatie-wed-
strijden, welke ter gelegenheid^ van het 25-
jarig jubileum der Sportclub Schwarz-Weis
te Essen op 7 Juni a.s. worden georgam-
seerd.
Uitnoodigingen tot deelname zijn even
eens gericht tot de athleten Hoff, Pelzer,
Imbach, Houben en Paulen.
Het programma der uitnoodigingen be
staat uit 100 M. 4 X 100 M. estafette, 800
M. en verspringen; dat der openwedstrijden
400 M„ 1500 M., 5000 M„ 3 X 1000 M. esta
fette, speer- en discuswerpen, hoogspringen
met aanloop.
't Is te begrijpen, dat het Haarlem bestuur
gaarne deze gelegenheid zal aangrijpen, om
haar leden wedstrijdroutinc bij te brengen
en tevens rijke ervaringen op te doen. Ge
zien het zware seizoen, dat haar w30'1*' o.a.
tot behoud van den Prins Hendrik Bekei
zijn dergelijke wedstrijden van buitengewoon
gewicht.
Aan de voorbereiding van dezen tour zal
alle zorg besteed worden. Zoo zullen haar
begeleiden als captain S. van Duijn, de oude
wedstrijdrot, als oefenmeester Tb. J. H. van
't Lam, de Haarlem-trainer, als Masseur J.
Admiraal, die o.a. met Paulen, Lamp ei.
Klaassen zulke mooie successen behaalde.
Verschillende supporters gaven reeds den
wensch te kennen, de ploeg te willen ver
gezellen.
Voorloopig zullen worden ingeschreven:
J. Boot, F. Lamp, J. Verhagen, G. Eijsker
en J. Welsenes voor 100 M. en 4 i00 M.
estafette. (Zouden zij binnen het bestaande
Ned. record komen?)
J. Boot, verspringen.
S. v. Duijn en J. Welsens, hoogspringen
met aanloop.
G. Eijsker, discuswerpen.
Voor onze stadgenooten een prachtgele-
genheid, jom kennis te maken met een dei
beste sportorganisatie s in het Buitenland,
met haar turn-, roei-, tennis-, zwem-, ahle-
tiek-, voetbal- en hockey-afdeehngen, mee
haar schitterende velden, bassins en club
gebouwen.
Dat onze jongens succes mogen hebben!
JAARVERGADERING DER H. A, V.
HAARLEM.
Bovengenoemde vereeniging houdt haar
jaarvergadering op a.s. Zaterdag 25 April,
's avonds om 8 uur in Hotel Lion d'Or,
Kruisweg, Haarlem.
DONDERDAG 23 APRIL.
Brussel 265 M. 7.35 u. Concert en
Dansmuziek.
Chelmsford 1600 M. 7.20 u. Concert
9.20 u. tijdsein daarna Jaszband
Savoy Hotel.
Kfeltoren 2650 M. 5.20 u. Concert.
Radio-Paris 1780 M. 8 u. Radio
Hilvers. Draadl. Omroep 1050 M. 6 u.
EHner Concert 8.10 u. Concert
door de Amst. Orkestvereeniging.
In de afgeloopen week leverden de ver
schillende zalmvisscherijen op onze rivieren
weder bevredigende resultaten op. Vooral de
hevige wind in 't laatst der week joeg heel
wat zalmen uit zee de rivieren op, zoodat de:
vangst in verscheidene vischtrajecten op de!
beneden-Waal zoo aanzienlijk was als in;
geen jaren te voren. Ook de flouwvisschers
maakten dientengevolge een zeer ruime be
somming. In de gezamenlijke riviervakken
van de beneden-Waal en hoogerop tot Kee-
ken aan den beneden-Rijn, een aanmerke
lijk deel van de boven- en beneden-Merwe-
de, de Oude Maas en de Lek bedroeg het
aantal win terzalmen, die de beroepsvisschers
met de groote en de kleine zalmzegen, de
drijfnetten en met de vlotvisscherij bemach
tigden, ongeveer 640 stuks tegen 1000 stuks
in de week die voorafging. Tengevolge van
minder levendige vraag liepen de prijzen
van alle soort zalmen naar omlaag. In de we
ren of stallen te Oudorp vingen de visschers
niet minder dan 42 zalmen, die groot van
stuk waren binnen één getij 17 zware exem
plaren, die te zamen 380 pond wogen en
waarvan enkele het gewicht hadden van ruim
30 pond. Op de kleine zegenzalmvisscherij
De Koekoek te Tienhoven aan de Lek be
droeg de vangst 49 zalmen en één elft van 5
pond. Beneden Tiel te Heerewaarden wer
den buitgemaakt 84 en te Rossum 50 zal
men. Ter markt te Hardingsveld kwamen
van 11—18 April 32 zalmen, die opbrachten
van f 1.60—2.25. De enkele schotzalmpjes
of z.g. zeeforellen van 2 tot ruim 3 pond de
den van f 1.90—2.90 per stuk. Naar andere
riviervisch werd minder druk gevischt. In
den loop dezer week gaat de verboden tijd in,
zoodat met de zegen niet meer mag gevischt
den. Op de Waal en vooral in hoogergelegen
vakken vingen de visschers als gewoonlijk
min of meer voldoende hoeveelheden schub-
visch. De elftvisscherij blijft nog van geringe:
beteekenis uit het buitenland werden nog
al bevroren elften aangevoerd, die opbrach
ten van f 0.60—1.15 per stuk versche elf
ten deden tot f4. De palingvisscherij lever
de iets gunstiger resultaten op, le soort pa
ling gold aan den wal f 3.051.10, 2e soort
f 0.65—0170, 3e soort f 0.30—0.40, snoek
f 0.400.45, brasem f 0.300.32, bliek
f 0.15—0.28, baars f 0.25—0.28, voorn f 0.08
0.11, snoekbaars f 0.450.48 alles per
pond.
AMSTERDAM, 22 April. Aangevoerd
en afgeslagen in de Gemeente-vischhal
Tong per 10 stuks f 2—10, Zetschol f9—
13, Kleine Schol f 3.50—6, Schar f 3—4 per
mand.
ENKHUIZEN, 21 April. Heden hebben
58 vaartuigen hier aangevoerd 1400 tot
13.000 stuks haring per vaartuig. Totaal
260.000 stuks. Prijs voor reephanng f 1.25
—1.10, fuikharing 67—88 ct., sleephanng
f 1.05—67 ct., per tal. De eerste ansjovis is
al in de Zuiderzee aangetroffen. Te Medem
blik, Stavoren en hier (Enkhuizen) heeft
men de eerste exemplaren aangevoerd.
URK, 21 April. Door 174 vaartuigen zijn!
heden hier aangevoerd 2440 tal haring, Pf!js|
f 1.25—1 (laatste afslag f 1.02) per tal (200
stuks).
ENKHUIZEN, 22 April. Totale haring-
aanvoer van gisteravond 281.650 stuks haring*
Getal vaartuigen 58. Laatste markt f 1.10 per
tal. Heden hooger gemiddelde vangst de
eerste 20 vaartuigen kwamen binnen met ge
middeld 21 tal. Marktprijs f 1.151.25. Een
haringvisscher had heden 6 stuks ansjovis in
zijn netten. TT
KRALINGSCHEVEER, 22 April. Heden
waren ter markt aangevoerd 132 winter
zalmen, prijs f 1.201.70 p. k.g. 3 elLen
f 14 per stuk.
IJMUIDEN, 22 April. Heden kwamen
van de treilvisscherij hier aan den afslag de
stoomtreilers IJ.M. 405 (Derika II) met
f 3635 IJ.M. 129 (Shamrock) met f 2889
IJ.M. 503 (Holland VII) met f 1073 IJ.M.
130 (Eendracht I) met f 1848 IJ.M. 37 (Ma
ria Elisabeth) met f 3012 en de zeilloggers
K. W. 49 (Dirk) met f 559 K.W. 20 (Ma
ria Cornelia) met f 4899 K.W. 53 (Jacoba)
met f 368 K.W. 22 (Orion) met f 624
KW. 1 (Wilhelmina) met f 420 K.W. 66
(Twee Gebroeders) met f 409 K.W. 39
(Doggersbank) met f 478 K.W. 87 (Kat~
wijk aan Zee II) met f 530 K.W. 44 (Dirk)
met f 604 K.W. 129 (Gerard en Arie) met
f 391 K.W. 71 (Johannes Marmus) met
f 480 K.W. 148 (Arie) met 554 K.W. 40
(Anna Sophia) met f 509 K.W. 5 (Hubertha
Gerarda) met f 460 K.W. 74 (Katwijk aan
de Rijn III) met f 487 en K.W. 154 (C. Ouwe
hand) met f 480 aan besomming.
Heb "set nitstekendste aan te bieden dat
iemand wenschen kan, hoe zal de wereld
het weten, indien gij niet adverteert
JOHN P. ROCKEFELLER.
„Ge moet u het leed van anderen niet zoo
aantrekken," zoo zei ze. „Het zou uw leven
kunnen verkorten," voegde ze erbij, terwijl
ze poogde te schertsen.
Toen ging ze heen.
Maar op den drempel keerde ze zich nog
eens om, en zei:
„Het blijft er dus bij, nietwaar Suzanne?
Drie uur per dag voor den beschermeling
van Alberto Gotiif-cddi,"
Suzanne boog zwijgend het hoofd, tot tec
ken van toestemming
Het kwam haar voor, alsof de afspraak
minder bindend "oor haar zou zijn, wanneer
ze zelve die niet met duidelijke woorden
uitsprak.
Het was, alsof haar kamer haar nog klei
ner, nog enger voorkwam, nu die trotsche
gestalte was heengegaan.
En om den cigarettendamp, dien Donna
Flavia daar had achtergelaten, te verdrijven,
spende ze het venster, en leunde een oogen
blik over de balustrade
Vanuit de vierde verdieping, waar ze
.woonde, had ze uitzicht op de heuvelen van
Albanië, en de Sabijnsche bergen,
Als de zon opging, zag men aan den vuur-
rooden horizont de blauwe lijnen van het
gebeigte. door een lichten nevel bedekt.
En om dat heerlijk natuuitafereel dage
lijks te kunnin genieten, sloot Suzanne
nooit de jalousiean
Zoodra de dag aanbrak, sprong ze uit
het bed, om de zon langzaam achter den
Monte Cace te zier opéaan.
Die terugkeei van licht er warmte gaf
haar levensmoed voor den geheelen dag.
En als ze de zon gezien had, dan ging
ze met een gevoel van groot welbehagen
weer onder de dekens, om nog een uur ge
makkelijk uit te rusten.
Dat was haar eenig genoegen.
Maai op den morgen, toen Donna Fiavia
bij haar op bezoek was gekomen, was er
geen zon te zien
Het was een van die Novemberdagen,
wanneer nevelen de koepels en torens der
Eeuwige stad omhullen, en van uit de Cam-
pagna over den Tiber zweven.
Dan is de lucht vochtig, en jaagt soms
een huivering door de leden.
En dien morgen had Suzanne een gevoel,
alsof er zich ook een donkere schaduw over
haar leven uitbreidde.
Alberto Gottifreddi!
Ze had toej5e£cvcn aan een wensch van
Alberto Gottifreddi! Wel is waar had ze
dat niet direct gedaan, maar toch langs een
omweg, door de bemiddeling van Donna
Flavia.
Maar niettegenstaande dat was ze toch
woedend op zichzelve.
Ze gevoelde zich beschaamd en verne-
derd
Haar zachtzinnig gemoed, dat niet in staat
was, om gevoelens van wraak te koesteren,
was toch van groote bitterheid vervuld.
Maar het was alleen tegen hem, van wien
Donna Flavia gezegd had, dat hij op zoo
meesterlijke wijze de kunst verstond, altijd
en overal zijn eigen wil door te zetten.
Ze zocht nu naar een uitweg, een voor
wendsel, om zich aan de aan Donna Flavia
gedane belofte te kunnen onttrekken.
Maar ze kende de eigenaardige halsstar
righeid van hare vriendin maar al te goed.
En ze gevoelde zich niet sterk genoeg,
om zegevierend tegen haar wil te strijden.
O, als het er om te doen was geweest,
een van haar beschermelingen te verdedi
gen, dan zou ze den noodigen moed, de noo-
dige wilskracht wel gevonden hebben, maar
het was om haar eigen persoon te doen.
En om hare gedachten te ontvluchten, ver
liet het jonge meisje het venster, en begon
ze zich gereed te maken, om uit te gaan.
Zorgvuldig kamde ze hare volle, golvende
haarlokken, en begon ze zich aan te klee-
Elke nalatigheid in haar toilet beschouwde
ze als iets ongeoorloofds.
Nooit verwaarloosde ze zelfs het kleinste,
het onbeduidendste détail.
En toen ze met alles gereed was, groette
ze met de oogen het portret van Sébastien
Dupré, haar geliefden vader, alsof ze hem
vergiffenis wilde vragen voor hetgeen ze ge
daan had.
Toen verliet ze hare kamer.
Maar de gedachten, die haar daaruit had
den verjaagd, bestormden haar weer, zoodra
ze zich op den trap bevond. Het was, alsof
het Noodlot den eens verscheurden band
weer wilde aanknoopen.
Maar was het dan een band?
Neen, het was niets anders dan eene on
aangename herinnering.
En toen ze de trappen afdaalde, had ze
een gevoel, alsof ze een schoolmeisje was,
dat heimelijk de school wilde ontloopen.
En toen ze op de straat was gekomen, zag
ze naar de klok. Het was nog een kwartier
vóór elf uur.
Dicht in de buurt, in de Via Umbria,
woonde een ziek kind, dat ze beloofd had te
komen bezoeken.
Maar ongelukkig was dat kind wat al te
spraakzaam, en ze had beloofd, om rif uur
in het Hotel de Londres te zijn, waar ze les
moest geven.
„Als ik later rijk „al zijn geworden, dan
za! ik degenen, die ik lief heb, nooit meer
laten wachten," zoo dacht zc bij zichzelven,
„Als ik later rijk zal zijn!"
Hoe dikwijls had ze haar vader die woor
den hooren uitspreken.
Toen ze de Piazza di Spagna bereikt had;
bleef ze op de trappen van de Trinita dei
Monti aarzelend staan.
Daar waren bloemen in rijke keuze uit
gestald, bleeke herfstrozen en goudkleurige
Chrysanthemums, die aan een Romeinschcn
zonsondergang herinneren.
Het was, of die bloemen haar toeriepen?
„Neem ons mede, en breng ons over den
dicmpel der armoede, in de kamer van dat
zieke meisje, om haar treurig bestaan op te
vroolijken. Hier zijn wij toch nutteloos, ten
genoege van hen, wien het leven al genoeg
vreugde heeft, bereid.
Suzanne greep in haar zakken, haalde
haar beurs daaruit te voorschijn en bezag
die. Die portemonnaie was zoo dun, zoo
slecht voorzien, dat Suzanne het niet waag
de. die nog dunner te maken.
Ze wendde de oogen af, om die bloeiende
verzoeking niet langer te zien en terwijl ze
een diepen zucht slaakte, verhaastte ze hare
schreden.
Toen ze in de nabijheid van dc op de
Piazza di Spagna gelegen tea-room gekomen
was, gevoelde ze opeens eene zachte hand
op haar arm.
Verschrikt zag ze op.
Een dame trad haar in den weg.
Een jacquet van kostbaar pels omsloot
haar schoon gevormde gestalte en onder
een grooten zwarten, met veeren bezetten
hoed kwam het blonde, blanke hoofd van
eene Angel-Saksische te voorschijn.
Bij den eersten aanblik wekte dat gelaat
de illusie der jeugd op, maar bij nadere be
schouwing ontdekte men een soort afmat
ting, die zich kenbaar maakte door kleine
fijne rimpels, aan de slapen en om den mond.
„Gaat ge naar Arabella, jufrouw Dupré?"
zco vroeg ze, „Als ik mij niet bedrieg is het
nu haar lesuur, en ik zou u willen verzoe
ken, met mijne dochter te dineerem en uw
namiddag aan haar te willen wijden."
„Den geheelen namiddag?" vroeg Suzan
ne.
Hoewel de meeste van hare lessen nog
niet waren begonnen, woekerde Suzanne
toch met elke minuut, waarop allen om
strijd aanspraak maakten.
„Ja, als het u mogelijk is, zou ik dal
gaarne willen," zei Mistress Fane. „Ik vrees
namelijk, dat ik eerst tegen den avond te-
rug kan zijn. Ik heb veel zaken in orde t»
brengen."
Dat was een leugen.
Maar Suzanne geraakte daardoor in verle
genheid.
Ze was steeds verlegen tegenover lieden
die den moed niet hadden, de waarheid tc
zeggen.
„Het zou zoo lief van u zijn, als u mij dat
genoegen zoudt willen doen, juffrouw Du
pré," zoo vervoigii* le Engelsche dame, „Da
arme Arabella is zo arne alleen."
Jawel! Die arme n,* 7e wist, wat
ze daarvou denken
Maar door haar goede 11 -gehAjld.
stemde ze er in toe, de uren, die bestemd
had voor' het schrijven van een artikel over
het Kinderhuis, aan die Arabelle op te offe
ren.
(Wordt vervolgd)
