BINNENLANDSCH NIEUWS. Dienstweigering. UIT DE PERS. Een ongelukkige uitspraak. v/ REPUBLIKEINSCHE STAATSHOOFDEN. Links: A. Leguia, ^resident van Peru; rechts: S. Wojciechowski, hoofd der Poolsche republiek. \J UIT BOEK EN BLAD. De vorige week hebben in Utrecht de dienstweigeraars met hun geestverwanten verga derd. Er zijn veel propagan distische woorden gesproken, er werd veel wind gemaakt, maar iets nieuws voor de oplos sing van het vraagstuk is er eigenlijk niet gevonden. De dienstweigering blijft iets uitzonderlijks. Zij legt op haar manier het Bijbelwoord gij zult niet dooden uit naar ge heel persoonlijke opvatting. In denzelfden tijd van algemeen beschavingsverval, waarin moe ders ongeboren kinderen doo den en de jury misdadigers vrij spreekt, die uit zoogenaamd medelijden zieke familieleden vermoorden, heeft de dienst weigering; deze sociale zieke lijkheid, niet weinig dwepers met de menschelijke vrijheid aangestoken. Ongetwijfeld verdient de stof felijke levensbeschouwing, die zich zonder God ontwikkelde en in den wereldoorlog uit barstte, veroordeeling. En met recht streven wij, Katholieken, aangespoord door den Paus, voor algemeene ontwapening der volkeren, die nu zooveel milliarden, welke beter aan de leniging van sociale nooden werden besteed, vermorzen en de gevaren opstapelen voor een nieuwen oorlog. Maar ook in de beweging voor dienstweigering zijn veel verkeerde elementen. Immers de enkeling stelt zich daarin boven de gemeenschap, de on mannelijke lafheid onttrekt zich aan den plicht van offer vaardigheid en gehoorzaamheid aan de van God gestelde mach ten. Christus' geest was een andere. Hij offerde zichzelf. Ook spoorde Hij nooit tot dienstweigering aan, maar aan den keizer te geven wat den keizer toekomt. Nooit heeft Hij krijgslieden berispt, omdat zij hun militairen plicht vervulden. Onze tijd is een andere. Het is er een van verwikkeling, strijd tegen het gezag en op stand. Een beweging als die tot weigering van <fen militairen dienst beschikt schreef on langs met reden het „U. D." over twee belangrijke sug gestieve middelen. Ten eerste spreekt ze de eenvoudige volksverbeelding aan van onzen tijd. Indien een volwassene op straat een kwajongen afranselt, die hem gesard heeft, dan is in een minimum van tijd de heele oploop die om hem heen ont staat tegen hem. En iemand die zachtheid en vrede wil en niet bereid is, zijne medemenschen te vermoorden geniet het pri vilege der algemeene sympa thie boven den mensch die zegt dat er bepaalde omstandighe den zijn voor de gemeenschap, waarin het dooden noodzakelijk wordt. Een tweede middel waarover deze dienstweigeringsbeweging beschikt, is dat ze zich gemak kelijk de allure kan geven, de draagster der toekomst te zijn. Maar zoodra de individuen zich gaan vereenigen, om in den Staat dezelfde zedewet doorgevoerd te krijgen, die zij zich als personen willen stel len, dan nemen zij, huns on danks, de houding aan van den Staat. Zij, de vredestichters, gaan strijden. Er is een vijand, een tegenstander. De liefde voor het ideaal wordt haat te gen de macht die zich daarte genover plaatst. Onbewust gaven te Utrecht de coógressisten daarvan blijk. Zij willen de vredes-brigades mobiliseeren, ontleenen hunne termen reeds aan het oorlogs bedrijf. Nog één stap verder, en ge krijgt den debatavond Snijdersvan Embden, waar stokken, scheldwoorden projec tielen te hulp geroepen werden om de vredesgedachte te ver dedigen; nóg een stap verder en men vuurt geweren af tegen den militariseerenden Staat, nóg een stap. verder, en bom men en stikgassen worden in dienst gesteld van vrede, dienstweigering en ontwape ning. Deze strijd is minder fic tief dan, op dit oogenblik, eeu Europeesche ooriog. Er zijn reeds practische voorbeelden van geweld in dienst der vre desgedachte. Men kan trouwens geen prin cipieel dienstweigeraar wezen, zonder in verzet te komen, te gen de belastingheffing die de lichtingen mogelijk maakt, te gen den burgerlijken stand, die bij het opsporen der dienst plichtigen behulpzaam is, tegen handhaving van den militaren dienstplicht in werking komen En naarmate de staat dispensa tie zal geven, zal de dienstwei- gerings-beweging komen met nieuwe eischen, die het wezen van den huidigen Staat langza merhand zullen afbrokkelen. Zoo wordt de christelijke staatsorde geruïneerd door de moderne, verwarde en bande- looze vrijheidsbegrippen! Een onderzoek naar de Vraag: Verloopt de openbare school? besluit het Hbld. met de uitspraak, dat zij „het be langrijkste symbool van de een heid van ons volk" is. Ongelukkiger uitspraak is niet denkbaar, meent „Het Huisgezin": „Ongelukkiger niet denkbaar. Hnldioino der vliegers. V. HULDIGING DER HOLLAND—INDIË-VLIEGERS, op Houtrust te 's-Gra venhage. De voorzitter van het comité overhandigt het huldeblijk. HULDIGING DER HOLLAND—INDIË-VLIEGERS. Het schaakspel met levende figuren, dat onder de demonstraties zeer de aandacht trok. HULDIGING DER HOLLAND-INDIË-VLIEGERS. Een kiekje van het sport-défilé-rijwiclen uit den goeden ouden tijd. VORSTELIJK BEZOEK UIT JAPAN, De -prins (3) en prinses (1) Asaka brachten een bezoek aan het Rijksmuseum te Amsterdam, welks directeur (2) hen geleidde. TOM MIX TE AMSTERDAM. De „groote" filmheld cowboy ontvangen bij aankomst aan 't Centr. Stat. REPUBLIKEINSCHE STAATSHOOFDEN. Links: Efala, presi- denf van Paraguay; rechts: Kalinin, hoofd der Russische Sovjet. NIEUWE MONTESSORI-SCHOOL aan het Hygia- v plein te Amsterdam. HULDIGING DER HOLLANDINDIË-VLIEGERS,tijdens hun bezoek aan de zesde Damesbeurs te \j Amsterdam R. A. I. gebo UW. EEN TROUWE HOND bewaakt de puinen, na den brand te Baardwijk. DE BOUW DER GROOTE TENTOONSTELLING der schoen. Waalwijk. De arbeid aan de groote hallen. en lederindustrie te JONGE TIJGERS als huisdieren bij een Ameri- kaanschc. Heel jong gevangen werden ze door een hond grootgebracht. FELLE BRAND TE BAARDWIJK. Vijf kiekje op de huizen werden door het vuur verwoest. Een troostelooze ruïne. Zelfs in haar bloeitijd was de openbare school een dergelijk symbool niet; nu zij voortdurend terrein verliest, kan zij nog minder als een zinnebeeld, nog wel het be langrijkste van onze volkseenheid worden beschouwd. Met zulke uitspraken moet men buiten gewoon voorzichtig zijn. Wie zou niet willen erkend zien, dat christelijke zin niet slechts het symbool, maar het cement onzer eenheid als volk was? Dat de Kroon, onze verknochtheid aan het Huis van Oranje, als een dergelijk zinne beeld kon worden beschouwd? Maar wie durft dit, met het oog op de werkelijkheid, nog staande houden? Onze volkseenheid schuilt alleen in den eenparigen wensch, dat Nederland Neder land blijft, een onafhankelijk zelfstandig rijk in het statencomplex van Europa, en dan moet men nog om tot deze figuur te komen de communisten verwaarloozen, die van ons land een Moskousche provincie willen ma ken. Neen, Iaat men toch niet meer beweren, dat de openbare school het belangrijkste symbool van de eenheid van ons volk is. Zij kan dat niet zijn, omdat de eenheid, die daarvoor noodig ware, niet bestaat, om dat juist ten opzichte van de school de opvoeding van het komende geslacht de grootst mogelijke verscheidenheid aanwezig is en zich voortdurend meer zal accentuee- ren, naarmate de ouders tot klaarder besef zullen komen van het wezen der schoolen de beteekenis der opvoeding Men kan wel over de openbare school a!s symbool der volkseenheid theoretiseeren, democratische opvoeding gewaagt en met „neutraal onderwijs niet langer tevreden is. De openbare school kan tenslotte alleen de onverschilligen bevredigen; maar zoodra men zich tot denken zet en aan de opvoe ding de plaats toekomt, die haar in het le ven toekomt kan men met neutraal onder wijs geen vrede hebben Als een schoolhoofd uit een groote stad maar men mag toch om maar één ver- j in het Hbld. klaagt over onderwijzers, die schijnsel te noemen niet vergeten, dat propaganda maken voor de meest linksche ook onder sociaal-democraten in den laat- partijen, in optochten meeloopen en insignes sten tijd een strooming aanwezig is, die net j dragen, ziet hij den buitenkant en dringt onderwijsvraagstuk anders bekijkt dan tot j n'et tot de kern door, heden placht te geschieden, die van sociaal- Als een ander snreekt van het sloopen I van openbare scholen door sommige ge meentebesturen, „fanatieke" geestelijken en slechte onderwijzers, dan is ook deze van het wezen der' kwestie ver verwijderd en blijft aan de oppervlakte hangen. Wij zouden de vraag: Verloopt de open bare school? willen beantwoorden mei de stelling: de openbare schooi zal verdwij nen omdat zij op een eenheidsfictie berust en op den duur vervangen moet worden door de vrije school voor iederee» NIEUWE UITGAVEN. Wij ontvingen een keurig uitgevoerd boek je, getiteld: WAT WIL HET NEDER- LANDSCH JACK LONDON-VrRRP^? Zooals men weet of niet weet, stelt dit verbond zich tot doel, bestrijding van mis handelingen, welke dieren ondergaan bij de dressuur ten dienste van openbare verma kelijkheden. Dit propaganda-boekje kunnen wij ieder een ter lezing aanbevelen. Secretaresse van het Nederl. Jack- London-Verbond is Jonkvr. E. Des Tombe, Wassenaarscheweg 4, te 's-Hage,

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1925 | | pagina 8