s:
Buq:
Binnenlandsch Nieuws
Suzanne Dupré.
Koningin Wilhelminafeest in Budapest.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT.
i weede Blad Dinsdag 5 Mei 1925
Het Koninginnefeest in de Mensa Adalbertina.
X De HoogEerw. d.r. prof. Vangha, stichter en direct, van de Mensa A. 1. Mevrouw Flederus, echtgenoote
\an den uen. Consul. 2. Mr. Schuller tot Peursem, de Ned. gezant. 3. Mej. Annie Hovath, lid van het Ned.
comité voor de ,.M. A." 4. Mr. K. Schandd, staatssecretaris en echtgenoote. 5. Mevrouw Bud, echtgenoote
van den minister van financiën. 6. Mevrouw Terfy, echtgenoote van den oud min.-pres. 7. Mr. dr. prof. E.
Zsigmond, vertegenwoordiger derUniversiteit.
Nadere bijzonderheden over de Fransche gemeenteraadsverkiezingen.
Hopelooze verwarring in den Belgischen politieken toestand. Ver
klaringen van minister Benesj over de Poolsch-Tsjechische toenadering.
Onder de Radio-berichten: De conferentie inzake controle op den wa
penhandel gisteren te Genève geopend. Operaties der Fransche troe
pen in Marokko.
Gem. buitenl. berichten.
Het feest van Jeanne D'A rc.
De Fransche operaties in
Marokko
De controle op den wapenhanuel
Het spoorwegongeluk »n den
Poolschen Corridor.
Amerikanen naar ons land.
Het verdrag met België.
FEUILLETON.
Uit Budapest werd ons door een Hongaar,
die eenigen tijd in Holland gewoond heelt,
onderstaand verslag gezonden in Neder-
landsch, dat wel eenige verbeteringen be
hoefde, maar toch zeer goed verstaanbaar
Was.
De R. K. studenten van de „Mensa Adal
bertina" te Budapest hebben als dankbetui-
ging jegens hun weldoeners, op 26 April een
zeer geslaagd Hollandsch-Hongaarsch feest
georganiseerd en voor deze gelegenheid h-:
beeld van Hare Majesteit de Koningin mei
lauweren versierd.
De „Mensa Adalbertina" wordt sedert
haar stichting door een Nederlandsch comité
gesteund, bestaande uit edelmoedige dames
met Baronesse van Wijnbergen aan 'net
hoofd. Dit comité heeft voor eenigen tijd aan
de studenten een prachtig Koninginneportret
gestuurd, dat aanleiding werd tot de feest
viering.
De Mensa A. was mooi versierd met de
Hollandsch-Hongaarsche vlaggen en alle gas
ten ontvingen oranje-boeketten. Het feest
begon, met het Nederlandsche volkslied, dat
door het geheele publiek staande werd aan-
gehoord. Het programma was zeer rijk aan I
zang, muziek en deklamatie. Emericus Ema-
nue: stud, jurist, had voor deze gelegenheid j
een gedicht vervaardigd getiteld: .Holland,
de Hongaarsche jeugd begroet u!" waarin hij j
een terugblik wierp op het strijdvolle Hon-
gaarsche verleden, toen Hongarije de be
schermer van het Westen en van heel het
christendom was. De tijden zijn veran
derd.
voorgelezen. Dit gedicht deed uitkomen, dat
de dichter niet alleen met de geschiedenis,
maar ook met de psyhologie der „Magya
rengoed op de hoogte is. De warme toon
zijns harten klinkt uit de laatste drie strofen
wonderschoon uit.
Troost uw kroost, oh Hongarijen,
Uit uw lijen klinkt verblijen,
Want niet eeuwig stijgt uw dolen
In het heimwee der Mongolen
Op de wijs der bedelfluit
Over wanhoops wegen uit.
Laat uw bitt'ren nacht betijen
Eljen! El jen Hongarijen!
Over torens, over tinnen
Klimt de dageraad al binnen,
Klimt de vrijhijdszon in 't lest,
Klimt de zon van Budapest!
In Europa's volkenrijen
Benedijen Hongarijen!
Hollands zegewensch ontmoet u,
Hollands vreugdewuif begroet u
In uw nieuwen gloriebrand,
Broederlijk Hongarenland!
Het feest eindigde met het Hongaarsche
volkslied en zoowel de gasten als de studen
ten begaven zich naar de eetzaal. Onder net
diner heerschte een opgewekte stemming.
Er waren vele voorname personen tegen
woordig. Mevrouw „Flederus", de eclitge-
noote van de Ned, consul-generaal, Jie om
haar weldadigheid sedert jaren lang bekend
is, verder Mr. Schuller tot Peursen, de nieu-
koscn werden, blijft voor het nationale blok
behouden.
Dit feit alleen reeds kan als een nederlaag
van het kartel beschouwd worden. Waren
toch Parijs omgeslagen, dan zou h :t daardoor
alleen reeds bijna vaststaan, d::t de senaat in
Januari 1927, wanneer een derde van het
aantal senatoren door de nu gekozen gemeen
teraden aangewezen wordt, naar links zou
omslaan.
Toulouse en Bordeaux, die in 1919 bij
verrassing door het nationale blok genomen
zijn, zijn gunstiger voor links, dat ook Lyon,
behoudt. Daarentegen staat, dat Rijssel door
de socialisten verloren kan worden.
Voor een definitief oordeel moeten de her
stemmingen van Zondag a.s. worden afge
wacht, doch de cijfers vertoonen nergens
groote verplaatsingen.
De invloed van de communisten schijnt
wel eenigszins verminderd te zijn, al zijn de
verwachtingen, welke men na de communis
tische gewelddaden omtrent dien achteruit
gang meende te mogen koesteren, niet ver
wezenlijkt.
Ondanks de enorme opkomst der kiezers
schijnt de plaatselijke politiek overal den
doorslag te hebben gegeven. De algemeene,
politieke aanwijzing, welke verwacht werd,
schijnt geheel uit té blijven. Echter krijgt men
wel den indruk, dat het verlangen naar ge
matigdheid overheerscht.
In enk?le plaatsen, waar de Katholieken
erg onder de radicale vervolgers te lijden heb
ben gehad, zijn de gemeenteraden omgewor
pen en ook in Marseille hebben de Katho
lieken flinke vorderingen gemaakt.
Het Fransche antwoord
aan Duitschland.
De diplomatieke medewerker van de
„Daily Telegraph" meldt, dat de Quai d'Or-
'v' Vv
E-V- Vf
Nu dat Hongarije uit duizend wonden
Dloedend, in een onrechtvaardigen vrede
lijdt, is het edele Holland te hulp gekomen.
De hoogeerwaarde heer dr. professor
„Vargha Danyan" de stichter en directeur
van de „Mensa Adalbertina" schetste in zijn
toespraak de weldadigheid van het heden-
daagsche Nederland en liet den oproep van
het Hollandsche damescomité voorlezen,
vaarin het comité verzoekt aan katholiek
Nederland om dit heerlijk idee te steunen.
Een zeer gelukkig punt van het program,
Jetwelk in het bijzonder den Nederlan Jschen
gasten zeer meeviel, was het gediciit van
den Hollandschen dichter Alphons Laudy (te
Hilversum), dat door Eugène Holló werd
we Ned, gezant. Het comité werd vertegen
woordigd door mejuffr. Annie Horvath. Van
Hongaarschen kant als vertegenwoordiger
der regeering K. Schandel, staatssecretaris,
mevr. Bur, echtgenoote van den minister van
financiën, Adolbertus Terfy en echtgenoote;
(oud-ministerpresident). Professor E. Zrig-
mond, vertegenwoordigende de Universiteit.
Verder nog veel andere vertegenwoordigers
van verschillende R. K. vereenigingen.
Hel portret van Hare Majesteit hangt nu
in den refter, voor het oog der Hongaarsche
studenten als eeuwig symbool der Holland
sche weldadigheid.
EUGENE HOLLO.
Budapest, 1 Mei 1925.
Dc gemeenteraadsver
kiezingen in Frankrijk.
De algemeene indruk is, dat de verkiezin
gen in het voordeel der aftredende leden zijn
uitgevallen. De hoop en verwachting van het
kartel, dat het zou gelukken de gemeente
raden in overeenstemming met den uitslag van
de kamerverkiezing van Mei van het vorig
jaar te brengen, schijnt volkomen mislukt.
Veeleer zijn deze verkiezingen een bevesti
ging van den uitslag van 1919.
Parijs, waar 80 gemeenteraadsleden ge-
say het ontwerp van het Fransche antwoord
op de Duitsche veiligheidsvoorstellen be
spoedigt. De tekst zal eerder dan verwacht
wordt aan de geallieerde hoofdsteden wor
den overgelegd hij zal scherper omlijnd
zijn en dieper op de zaak ingaan dan Her-
riot's oorspronkelijke tekst. Het is niet juist,
dat gelijktijdig met de Fransche nota's aan
Berlijn nota's van de andere regeeringen te
Berlijn zullen worden overhandigd.
De kabinetscrisis in Belgie.
In België duurt de ministerieele crisis nog
voort. Ook de heer De Broqueville, de oud
premier, op wien nog de laatste hoop voor
een oplossing gevestigd was, heeft zich ge
noodzaakt gezien voor de opdracht tot kabi
netsformatie te bedanken. Zijn pogingen
zijn afgestuit op de beslist afwijzende hou
ding van socialisten en liberalen, van welke
de eersten een felle oppositie aankondigen
tegen elk ministerie dat zonder hun mede
werking tot stand komen, terwijl de laat-
sten ook de door Broqueville gedachte op
lossing, door een opneming van enkele libe-
raalgezinde niet-politieke ministers zich den
steun der liberale fractie te verzekeren, van
de hand hebben gewezen.
Men is dus nog even ver als op den dag
na de verkiezingen. Een oplossing zou alleen
mogelijk zijn als de christelijke democraten
zich van de katholieke partij losmaken en be
reid zijn met de socialisten gezamenlijk een
regeering te vormen. Maar deze oplossing is
nog onmogelijk, nu de christen-democraten
in het verband der katholieke partij willen
blijven. Hier echter ligt nu ook de groote
moeilijkheid voor de oplossing welke door
de Broqueville werd voorgestaan, want de
democratische katholieke vleugel is tegen
stander van een, zij het dan ook verkapte
katholiek-liberale samenwerking. En niet
alleen de houding van de liberalen, maar
ook die der democratische katholieken was
voor de verwezenlijking der plannen van
De Broqueville een bezwaar.
De politieke toestand schijnt dus hopeloos
verward en er gaan dan ook reeds stemmen
op, die op nieuwe verkiezingen aandringen.
Wat men echter hiermee hoopt te bereiken
is niet heel duidelijk. Zou nu na enkele we
ken een nieuwe verkiezing al zooveel wijzi
ging kunnen brengen dat een regeeringsvor-
ming mogelijk zou zijn
Een hopelooze crisis, dat schijnt, de eenige
conclusie waartoe men vooralsnog kan ko-
De betrekkingen tusschen
de Engelsche en Russische
vakbeweging.
Ramsay MacDonald waarschuwde in een
in zijn kiesdistrict uitgesproken rede, dat bij
het tot standbrengen van het contract van de
Engelsche vakbeweging met de Russische
men moest oppassen de verbinding met de
Fransche en Duitsche vakbeweging niet te
verbreken. Elke combinatie, die tot stand
kwam, moest met medewerking van Amster
dam tot stand komen, daar, wanneer men
zich van Amsterdam losmaakte, de inter
nationale eenheid teloor ging.
Benesj over de Poolsch-
Tsjechische toenadering.
Melding wordt gemaakt van een onder
houd, hetwelk een correspondent van den
„Matin" heeft gehad met Benesj, minister
van buitenlandsche zaken van Tsjecho-Sio-
wakije. Deze wees erop, dat de Poolsch-
Tsjechische entente een grondslag vormt
voor een toekomstig bondgenootschap en
een belangrijke politieke gebeurtenis is we
gens den ernst van de huidige vraagstukken
Ten aanzien van de veiligheid, de aansluiting
van Oostenrijk bij Duitschland, den toestand
op den Balkan, het bolsjewistische gevaar, is
het van groot belang, dat Polen en Tsjecho-
Slowakije samengaan. Betreffende het vei
ligheidspact en arbitrageverdragen deed
Duitschland noch te Warschau noch te Praag
rechtstreeksche voorstellen. Maar beide lan
den weten natuurlijk, wat te Parijs en Lon
den omgaat en zij hebben het grootste belang
erbij dat dergelijke overeenkomsten in geen
enkel opzicht te kort doen aan het verdrag
van Versailles want, wanneer het verdrag
in een punt wordt gewijzigd is het geheele
Europeesche gebouw bedreigd. Benesj en
Skrzynski hebben «en vrijwel gelijke hou
ding vastgesteld met het oog op eventueele
voorstellen voor een arbitrageverdrag met
Duitschland. Benesj was in ieder geval van
oordeel, dat men zijn voordeel zou kunnen
doen met de Duitsche voorstellen, mits men
de noodige voorzorgen neemt. Maar de met
hode der geallieerden om overeenstemming
te brengen tusschen Frankrijk en Engeland,
schijnt hem de beste manier.
Het voorzitterschan der
aanstaande Arbe d con
ferentie.
Benesj heeft den directeur van het Inter
nationaal Arbeidsbureau doen weten, dat hij
de aanstaande arbeidsconferentie waarschijn
lijk niet kan presideeren, daar hij wegens
ambtsplichten te Praag weerhouden wordt.
Dit is een teleurstelling, daar men reeds op
Benesj rekende en het gltijd zeer moeilijk
is voor deze conferenties een voorzitter te
vinden.
Opzienbarende gebeur
tenissen.
De correspondent te Boecharest van het
Berl. Tag." meldt, dat groot opzien in de
hoofdstad is gewekt door de ernstige mis
handeling van den afgevaardigde Pan Hal-
lippu, van de boerenpartij. Halippu was vroe
ger minister en voorzitter van het Bessara-
bische bestuurscollege, dat in 1918 de ver-
eeniging van Bessarabië met Roemenië tot
een feit maakte. Halippu was onlangs naar
zijn kieskring gegaan om voeling te nemen met
met zijn kiezers. In het huis van een vriend
werd hij gearresteerd en door een gendar
merie-officier zwaar mishandeld, waartegen
hij in een telegram aan den koning en den
premier protesteerde. Tegelijkertijd werd
een cud partijgenoot van Halippu, professor
Stere eveneens door een gendarmerie-officier
mishandeld. Verwacht wordt, dat een en an
der aanleiding zal geven tot stormachtige
scènes in de Kamer. De regeering heeft de
schorsing van de schuldigen in hun ambt ge
last, terwijl zij voor den krijgsraad zullen
worden gebracht.
Een katholiek congres in
Kaïro.
Zondagmorgen is hier ter stede het eerste
congres van katholieken geopend, dat ooit
in Egypte gehouden is. Twaalf duizend per
sonen woonden het congres bij. Zeven missen
werden tegelijk opgedragen volgens verschil
lende Oostersche riten, terwijl er een vier
duizend communicanten waren.
Vier zeelieden verdron
ken.
Tengevolge van het omslaan van een klein
Amerikaansch stoomschip bij zware zee in
het Eriemeer, in de buurt van Larnington
(Canada) verdronken vier zeelieden. Schepen,
die zich in de buurt bevonden, redden zeven
leden der bemanning.
De zomertijd
De zomertijd is Vrijdag in Constantinopel
begonnen, hoewel niemand het vóór den
volgenden morgen wist. De invoering heeft
in zakenkringen groote verwarring gesticht.
Te middernacht is te Ottowa, Montreal en
in andere Canadeesche steden de zomertijd
begonnen, doch het meerendeel der steden
en alle plattelandsdistricten blijven den stan-
daardtijd houden.
Het vlootprogram van
Brazilië.
De president dri.igt in een boodschap aan
het congres aan op de uitvoering van het
vlootprogram, dat den aankoop bevat van
drie kruisers, vijftien torpedojagers en tien
duik o ten, verdeeld over tien jaren tijds. Hij
besluie met te zeggen dat de betrekkingen
van Brazilië met het buitenland uitmuntend
zijn.
HET FEEST VAN JEANNE D'ARC.
De aartsbisschop van Parijs, kardinaal Du
bois, heeft een brief gericht tot de katholie
ken van zijn diocees om hen uit te noodigen
het feest van Jeanne d'Arc, op 10 Mei, te vie
ren door gebeden voor Frankrijk, door te
vlaggen en door offeranden voor den bouw
eener basiliek te Saint Denis de la Chapelle
waar Jeanne d'Arc gevangen werd genomen.
Laat ons Jeanne d'Arc eeren zooals het be
hoort, schrijft de kardinaal. Parijs is het aan
zichzelf verplicht om geheel Frankrijk het
voorbeeld te geven eener trouwe en geest
driftige vereering. Het feest van Jeanne
d'Arc is een nationaal feest. Overal moeten
de Fransche kleuren zich vermengen met de
kleuren van Jeanne het verbond van de drie
kleur met den wit en blauwen standaard is
het zinnebeeld van de dankbare herinnering
van Frankrijk en van zijn onoverwinnelijke
hoop.
De aartsbisschop herinnert dan verder
aan den wensch van zijn voorganger kardi
naal Amette, dien hij tot den zijne maakt,
om een kerk te stichten voor de patrones
van Frankrijk door de oprichting eener ba
siliek te Saint Denys de la Chapelle, waar
Jeanne d'Arc gebeden heeft. Een deel der
oude kerk dagteekent uit den tijd van Jeanne
deze historisch a reliquii zal, naar de kardi
naal het uitdrukt, als gevat worden in den
nieuwen tempel als ex voto van Parijs en
Frankrijk.
HET CENTRUM WIL ZEKERHEID
INZAKE DS ONTRUIMINGSKWESTIE
De rijksdagfractie van het centrum heeft
een interpellatie ingediend, waarin verklaard
wordt, dat zekere uitingen en maatregelen
van de bezettingsautorit iten de bevolking
van het bezette gebied ongerust hebben ge
maakt. In verband daarmee, is het te begrij
pen, dat de menschen vreezen voor een ver
slechtering van den algemeenen toestand in
het bezette gebied. Daarom vraagt het cen
trum in de eerste plaats, of de rijksregee-
ring bereid is den Rijksdag ten spoedigste
inlichtingen te geven over haar plannen be
treffende het voortzetten van de tot dusver
gevolgde lijn in de buitenlandsche politiek,
speciaal in verband met de belangen van het
bezette gebied inzake de ontruiming van de
Keulsche zóne en het veiligheidsprobleem
en ten tweede, wat de rijksregeering denkt te
doen om een verslechtering van den toestand
in het bezette gebied te voorkomen.
EEN ONDERZEESCHE MIJNENLEG-
GER.
De Engelsche bladen melden dat Vrijdag
te Portsmouth voor de Vereenigde Staten
de kiel is gelegd van den eersten onderzee-
schen mijnenlegger. De bizonderheden be
treffende dezen mijnenlegger worden angst
vallig geheim gehouden. Het eenige wat be
kend is, is dat het schip aanzienlijk grooter
zal zijn dan de bestaande mijnenleggers en
ongeveer twaalf miliioen gulden zal kosten.
Men verwacht dat het schip over twee jaar
klaar zal zijn.
SLACHTOFFERS VAN ZELOTISME.
De „Daily Mail" verneemt uit Jeruzalem,
dat twee families uit h?t dorp Alilat, die wei
gerden zich bij een nieuwe godsdienstige secte
aan te sluiten, verbrand werden. Troepen, die
tusschenbeide kwamen, openden een fussil-
lade, waarbij 39 personen gedood en 27 ge»
wond werden.
POLA NEGRI A ANGEHOUDEN.
De douane-ambtenaren te New York heb
ben Pola Negri, de bekende filmactrice, aan
gehouden op beschuldiging dat zij bij aan
komst hier ter stede uit het buitenland in ge
breke was gebleven haar juweelen, ter waarde
van 300.000 francs, aan te geven. Ook wordt
zij beschuldigd van een poging tot het bin
nensmokkelen van zestien flesschen sterken
drank.
Gisteren deed Briand in den ministerraad
zijn collega's mededeeling omtrent den bui-
tenlandschen toestand.
De raad besloot den lOen Mei, het natio
nale feest van Jeanne D'Arc, alle optochten
te verbieden.
Minister-president Painlevé heeft een
telegram gericht aan maarschalk Lyauty,
naar aanleiding van het aanvaarden van de
leiding der Fransche operaties tegen de Rif-
kabylen waarin hij zegt: „Op het oogenblik,
waarop ge wederom in Marokko tegenover
een moeilijken toestand staat, hecht de
Fransche regeering er gewicht aan u haar
volstrekt vertrouwen te betuigen en een
eerbiediger, groet te brengen aan degenen
die voor Frankrijk gesneuveld zijn. Zij
verzoekt u den dapperen troepen haar ge-
lukwenschen over te brengen voor hun
moed en uithoudingsvermogen.
Op het noordelijk front hebben de Fran-
schen den vijand een ernstige nederlaag
toegebracht bij de krijgsverrichtingen in de
cmgeving van Aoedoea. De tegenstander liet
meer dan 50 dooden en gevangenen en
veel materiaal achter. De Fransche verlie
zen zijn gering.
Voorts worden nog troepenconcentraties
der Rifs gemeld, terwijl een Fransche groep
naar Moeiay Ali optrekt en daarbij de vij
andelijke posten uiteenjaagt, die met groote
verliezen terugtrekken.
Gisterenmiddag werd in tegenwoordigheid
der drie-en-veertig delegaties de conferentie
betreffende de controle op den wapenhan
del geopend. De voorzitter Carton de Wiart
sprak een uitmuntende redevoering uit, er
speciaal op wijzend dat de quaestie der con
trole op de wapenfabricage. welke nog in
studie is bij den Raad wel afgescheiden ge
houden moet worden van de quaestie der
controle op den wapenhandel, welke thans
alle stadia van voorbereiding doorloopen
heeft Hij ontveinst zich overigens de moei
lijkheden niet welke nog aan de quaestie
verbonden zijn. De ontworpen conventie be
oogt noch direct de reductie der bewapening
noch de reductie van den wapenhandel: zij
wil slechts den ongeoorloofder en gevaarlij
ken handel bestrijden, eenerzijds door orga
nisatie van de internationale controle op den
wapenhandel in zekere zones, anderzijds
door de regulariseering van den internatio
nalen handel door e»n systeem van ücenteu
en publiciteit. Na afdoening van eenige huis
houdelijke punten, werd de zitting geschorst
tot Dinsdagmiddag.
Het aantal dooden bij hel spoorwegonge
luk in den Poolschen corridor is tot 29 ge
stegen. Ook het lijk van de laatste tot dus
ver onbekende vrouw is nu geidentificecrd
In het ziekenhuis te Dirschau liggen nog zei
gewonden, o.w. de Poo'sche machinist.
Vele vreemdelingen te verwachten.
Het bezoek van Amerikanen aan ons land
beiooft, naar de Tel. verneemt, dit jaar bui
tengewoon groot te worden. Van alle zijden
komen berichten in van gezelschappen,
welke dit jaar Nederland zullen bezoeken.
Een der eerste groote gezelschappen dit jaar
zijn de leden 'van de Cortelyon Club, een
Amerikaansche vereeniging, genoemd naar
een bekend Amerikaansch politicus, welke
van den 27sten tot den 30sten Mei in ons
land zullen' vertoeven. Het gezelschap be
staat uit 3,10 personen; de regeling der ge-
heele reis is in handen van de Franks Tou
rist Company te New-York, London Paris,
welke firma te Amsteidam vertegenwoor
digd wordt door het Reisbureau Hoyman
Schuurman.
Het gezelschap komt den 27slen des
avonds met een extra-trein uit Vlissingen in
Amsterdam aan en vertrekt den 30sten Mei
te 12.30 per extra trein naar Brussel en
Parijs. Behalve de traditioneele trip naar
het eiland Marken, waarvoor 3 extra-tram-
treinen benoodigd zijn, zullen verschillende
kleine uitstapjes gemaakt worden. „Krasna-
polsky" organiseert een specialen Ameri»
kaanschen avond in de beide danszalen.
Naar aanleiding van het in de .unitcur
gepubliceerde verdrag tusschen Nederland
en België schrijft de Nation Beige het een
magere troost te achten, dat de Nederland
sche regeering zich te geener tijd onver
schillig zou toonen, wanneer het grona-
gebietf van Nederland opzettelijk zou wor
den geschonden en dat zij, voor zooveel de
bepalingen van het handvest van den Y ol-
kenbond zulks toelieten, een zoodanige
schending, waar zij ook zou plaats hebben,
als een casus belli zou beschouwer.
Het Laatste Nieuws schrijft: „Wie dezen
tekst met aandacht leest, wordt in de over
tuiging gesterkt, dat de annexionistische
veldtocht, van Belgische zijde gevoerd, de
grootste ondiensten bewezen heelt aan de
veiligheid van het land, vermits hij in Ne
derland een begrijpelijk en argwaan opwek
te en er daardoor toe bijdroeg om verwijde
ring te brengen tusschen twee naties die
er het grootste 'belang bij hebben welge
meende en vertrouwde betrekkingen te on
derhouden. Ook zien wij niet in, dat België
13
Geen zelfbeheersching te bezitten, dal
scheen in hare oogen hetzelfde te beduiden
als geen gevoel van eigenwaarde, geen wils
kracht te bezitten.
„Urenlang toont ze zich ontevreden, om
dan plotseling in tranen uit te barsten.
Zoudt ge mij ook kunnen zeggen, wal de
oorzaak is, dat ze zoo veranderd is, juffrouw
Dupré?" voegde Mistress Fane erbij.
Suzanne had wel willen antwoorden, dat
die oorzaak gemakkelijk te raden was, om
dat Arabella jaloersch was op hare moeder.
Maar ze durfde het niet te wagen zoo open
hartig te spreken.
„Misschien zou ik wel goed doen, ais ik
haar naar Engeland terug liet gaan," zei
Mistress Fane, toen Suzanne niet antwoord
de „Ik geloof, dat het klimaat van Rome
een ontzenuwenden invloed op haar gestel
uitoefent."
„Neen, mevrouw, u moet haar niet uaar
Engeland terug laten gaan," zei Suzanne.
„Ze zou zich dan kunnen verbeelden, dat.
Ze sprak niet uit.
„Wat zou ze zich kunnen verbeelden?"
vroeg Mistress Fane, wiet gelaatstrekken,
opeens een harde uitdrukking hadden aan
genomen.
„Ze zou kunnen denken, dat u haar niet
meer bemint," stamelde Suzanne verlagen
Op dat oogenblik werd het gesprek on
derbroken door de beide heeren, die na
derden.
Suzanne beschouwde mister Vansittard
met aandacht. Hij had het fijne type, dat
sommige Engelschen eigen is en in zijne
manieren een voorname élégance.
Toen hij zich tot mistress Fane richtte,
trad het verschil in leeftijd tusschen beiden
sterk op den voorgrond.
Toch had de houding van den jonkman
'iets van een verliefde.
Arme Arabella! zoo dacht Suzanne bij
zichzelve.
Haar zoo fijngevoelig hart werd door
medelijden aangegrepen.
En daar ze zag, dat de beide jonge meis
jes, die tezamen langs de galerij waren ge
wandeld, weer omkeerden, deed ze moeite,
om zelve de aandacht van mister Vansittard
te trekken, teneinde de jalousie van Arabel
la te ontzien
„Mister Vansittard," zoo begon ze, „ik
had gisteren bij een diner professor Selig-
mann tot tafelbuur. Hij sprak met groote
geestdrift over de opgravingen, die onder
uwe leiding geschieden."
Hare woorden hadden de gewenschte uit
werking, daar ze in mister Vansittard dade-
liik weer den ha: tstochtelijken oudheidkun
dige deden ontwaken.
Hij schonk nu zijn volle aandacht aan
Suzanne, en ging aai hare zijde beide jonge
meisjes tegemoet, die vóór een landschap
van Claude Lorraine even waren blijven
staan.
Marie Thérèse schonk daaraan eene bui
tengewone aandacht, maar Arabella zag er
niets van.
Ze was te zeer door hare gedachten in
beslag genomen, om iets anders te beschou
wen dan haar eigen hart.
„Ik ben al met geheel mijn hart aan Rome
gehecht," zoo zei Marie-Thérèse, terwijl ze
zich omkeerde. „Ik zou deze heerlijke om
geving niet meer kunnen missen."
„En wat ge tot nu toe gezien hebt, is oog
niets, vergeleken bij de volle werkelijk
heid", zei Suzanne. „Ge moet eerst in de
lente den zonsondergang in de Campagna
hebben aanschouwd. Alles straalt dan in het
tooverachtigste licht. Het is dan, alsof alles
in een zee van pr.rpei en violet is gedom
peld. Men zou dan op de knieën willen1
vallen, om den goeden God te danken, die
de wereld zoo schoon heeft geschapen."
„Dat zullen wij tezamen gaan bewonde
ren," zei Marie-Thérèse vol geestdrift.
Gedurende dit gesprek hadden Arabella
en mister Vansittard zich een weinig van
de schilderijen teruggetrokken
Toen Suzanne zich even omkeerde, zag
ze beiden bij elkaar staan. Maar beiden
spraken geen woord
Arabella stond daar onbeweeglijk, met
neergeslagen oogen, het gelaat eenigszins
afgewend Een vermoeide, bittere uitdruk
king stond daarop te lezen.
Mister Vansittard zag haar aan.
Suzanne was door dien aanblik diep ge
troffen. Wanneer ooit uit de oogen van een
jonkman liefde had gesproken, dan was het
wel uit zijne oogen, dit Arabella met zulk
een diepe uitdrukking beschouwden.
Hij scheen zichzelve geheel te vergeten.
Nu traden ook mistress Fane en de heer
de Roquépine nader
De heer de Roquépine scheen eenigszins
onrustig. Daar hij te Parijs gewoon was, het
gezelschap van wereldschgezinde dames te
ontvluchten, vond hij ook te Rome geen ge
noegen in het verkeer met dezulken.
Maar mistress Fane, die altijd van begeer
te tot nieuwe huldigingen vervuld was, deed
alle moeite zijne aandacht te trekken.
En daar zij tot dat type van cosmopoli-
tische Engelsche dames behoorde, die altijd
willen genieten en zien, en nooit verzadigd
zijn, sprak ze al over haar plan, een ge
meenschappelijk schouwburgbezoek te or-
ganiseeren
„In het theater Costanci zingt de beroem
de Gemma Bellincioni", zoo zei ze. „Die
moeten wij toch gaan hooren."
De heel de Roquépine antwoordde, dat
hij geen plan had, zijne dochter naar de
opera te geleiden. Hij en zijn dochter hiel
den van een rustig leven, aan de studie en
aan de kunst gewijd, zoo zei hij. En Marie
Thérèse had nog nooit een bal bezocht,
„En spoort u er haar ook nooit toe aan?"
vroeg Arabella, terwijl ze zich opeens in het
gesprek begon te mengen. „O, hoe geluk
kig!"
Niettegenstaande haar kanten sluier kon
men duidelijk zien, dat hare moeder rood
werd van toorn.
Maar ze schonk geen aandacht aan die
opmerking. Ze richtte zich tot mister Van
sittard met den innemenden glimlach van
eene vrouw, die er zeker van is, dat hare
woorden dankbaar worden opgenomen.
„Wij komen morgen vroeg in Cento Celle
bijeen." zoo zei ze. „Ik zou morgen de grij
ze merrie willen berijden. Zoudt u zoo goed
willen ziin, dat aan den stal te gaan mede-
deelen? U komt daar immers toch voorbij.
Mistress Fane nam altijd aan de vossen
jacht deel, en mister Vansittard was haar
gewone cavalier.
Suzanne had al meermalen bij zichzelve
de opmerking gemaakt, dat Arabella steeds
bijzonder verstrooid was op die dagen, dat
hare moeder bij de vossenjacht tegenwoor
dig was.
En nu hoorde ze tot hare groote verbazing
dat Arabella opeens uitriep:
„Ik heb lust, u morgen te vergezellen,
mama."
Toen richtte ze het woord tot Ralph Van
sittard en voegde er bij:
„Zoudt u zoo goed willen zijn, mister
Vansittard, ook voor mij een paard te be
stellen?"
„Dat zult u niet doen, Vansittard!
Het was mistress Fane, die op bevelen
den toon die woorden uitsprak.
En toen zei ze, terwijl ze zich tot hare
dochter richtte: „Sedert maanden hebt ge
niet te paard gereden, Arabella, en nog
nooit hebt ge te Rome aan de vossenjacht
deelgenomen. Ge zijt niet bekend met de
groeven en hindernissen, die wij op onzen
tocht ontmoeten, en die soms zeer gevaar
lijk zijn, en ge wilt nog wel aan onze jacht
partij deelnemen op een u geheel vreemd
paard. Neen, dat zou immers krankzinnig
zijn!"
Zonder een woord te zeggen, wendde
Arabella zich af.
Een onbehagelijk gevoel maakte zich van
het geheele gezelschap meester.
Marie Thérèse wierp Arabella een mede
lijdenden blik toe.
Ralph Vansittard scheen zich over het ge
val te ergeren. Zwijgend begon hij naast
Suzanne te wandelen, van wier linkeram
Arabella zich had meester gemaakt.
Arabella ondervroeg Suzanne omtrent
hare leerlingen en beschermelingen.
Beiden wisselden met elkaar een menigte
vragen en antwoorden, die voor Ralph Van
sittard geheel en al onverstaanbaar waren.
Opeens vroeg Arabella:
„Apropos, wat is er toch geworden van
het jonge meisje, aan wie wij in den herfst
die bloemen hebben gebracht? Is ze mis
schien al gestorven?"
„Neen, nog niet. Er is een stilstand in
hare ziekte ingetreden."
Toen ze dit gezegd had, richtte Suzanne
zich direct tot mister Vansittard. om be
leefd tegenover hem te ziin en hem ook in
de gelegenheid te stellen, aan het gesprek
deel te nemen.
iWordt vervolgd.)
9
