UIT DE PERS.
UTTEl
w
Bmnenlandsch Nieuws
Suzanne Dupré-
1
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT.
Tweede Blad Woensdag 13 Mei 1925
VROOM ONFATSOEN.
De ondankbare taak van den Belgischen Kabinetsformateur, Vandevij-
vere. Rijkspresident Hindenburg beëedigd. Een rede van Mgr. Dr.
Seipel over de communistische actie te Weenen.
Onder de Radio-berichten: De Duitsche pers na Hindenburg's be
ëdiging. De Britsche spoorwegmaatschappijen eenparig voor kalen
derhervorming.
Gem, buitenl. berichten.
de ex-kroonprins en leden van
DE BEGRAFENIS VAN LORD
LEVERHULME.
KUNST EN KENNIS.
UIT BOEK EN BLAD
A1SD
Rijkspresident Hindenburg
beëedigd.
Het vraagstuk der werk
loosheid in Engeland.
De kalenderhervorming.
De strijd in Marokko.
Amerika's buitenland sch*.
schulden.
Liberaal opgevoed.
De nieuwe Commissaris van
Overijssel.
FEUILLETON
Men schrijft aan de „Tijd"
..Sinds den oorlog vooral de Duitsche en'
Oostenrijksche fortuinen heeft ontredderd,
s geregeld een beroep op ons land gedaan
voor de leniging van allerlei nooden in Mid
den-Europa. Ook nu nog gaat de actie voor
Hongaarsche kinderen voort, voor de voe
ding van arme studenten te Budapest, voor
de Duitsche diaspora-behoeften, enz. enz.
Maar ook in ons eigen land houden de
nooden aan. En indien het mijn beter of
slechter gesitueerde landgenocten vergaat
als den schrijver dezer regelen, dan verloopt
Seen dag, of de post laat in hun brievenbus
een stroom los van gedrukte bedelbrieven,
Vaak vergezeld van een schoonen postwis
sel, dien men maar voor het invullen heeft
niet kleine of liefst groote bedragen voor
arme kloosters, nieuwe kerken, devotie-on
dernemingen, liefdadigheidsvereenigingen
en vrome doeleinden van allerlei aard. Deze
actie gaat nog veelvuldig vergezeld van inge
zonden stukken, die het hart der kranten
lezers moeten vermurwen, van tijdroovende
Persoonlijke bezoeken, van collectes buiten
de kerkzakjes, van spaarcentjes in thuis be
zorgde wekelijksche, maandelijksche of ook
Wel in de huiskamer gezette collectebusjes,
van bijdragen voor dit en dat eindeloos.
Niet altijd zijn de liefdadigheidsspeculan
ten even kieskeurig op de gebezigde mid
delen. Het is mij althans gebeurd, dat bij mij
Onder het voorwendsel van zaken te komen
doen, een afgezant van een noodlijdend ge-
sdcht mijn kantoor binnenstapte. Andere
•Palen werden mij devotionalia van slechten
smaak voor dure prijzen om den wille van
het „goed werk" opgedrongen. Ook werd ik
Jvcl aangezocht om „onder belofte van ge
heimhouding lijsten met namen van goed
Sefortuneerde en weldadige stadgenooten
aan werfagenten voor arme kloosters te ver
strekken of zelateurs en zelatrices bij mijn
familieleden en vrienden te introduceeren.
Dat over het algemeen de bemiddeling van
goedhartige menschen vaak wordt ingeroe
pen voor loterijen met charitatief doel, ba
zars, fancy-fairs, enz. van half godsdienstig
en half mondain karakter, laat ik op het
oogenblik onbesproken.
Ook de circulaires, waarin wordt getracht
het medelijden voor religieuze nooden te be
wegen, kunnen vaak niet door den beugel
van de betamelijkheid. Vooral het aanbieden
van gebeden of de opdracht van H.H. Mis
sen en de dcelachtigheid aan geestelijke
gunsten riekt niet zelden simonistisch. Zoo
heb ik op het oogenblik vóór mij een kloos
terlijk rondschrijven liggen, waarin dergelij
ke geestelijke gunsten in rubrieken als koop
waar worden aangeboden in mindere of meer
dere hoeveelheid, naarmate zoo of zooveel
gulden worden gestort.
Afgezien van den ergerniswekkenden in
druk', welken dergelijke circulaires op an
dersdenkenden maken want tengevolge
van slordig bijeengebrachte adreslijsten ver
dwalen zij ook wel bij dezen, gelijk mij bleek
moest reeds het gezonde roomsche ver
stand, de goede sencus catholicus de rond-
zenders van dergelijke bedelblaadjes weer
houden van zoo vroom onfatsoen.
Willen ze van de verschillende graden
hunner dankbaarheid jegens hun weldoe-
ners-in-den-stellenden, vergrootenden- of
overtreffenden trap te véfren een gedrukte
belofte afleggen, dat zij dit ten minste doen
in een vorm, die niet stuitend, aan het ver
heven karakter der zaak meer passend r. En
die dit vooral aan niet-Katholieken
geen aanleiding geeft tot even onjuiste als
hatelijke commentaren
Ons antwoord op zulke circulaires kan en
mag niet anders zijn dan beslist afwijzend
De Fransche Gemeente
raadsverkiezingen.
Het departement van binnenlandsche za-
*en publiceert een opgaaf nopens de gemeen
teraadsverkiezingen.
De Parijsche gemeenteraad is samenge
steld zooals reeds werd gemeld.
Voor het Seine-departement met 79 ge
beenten en vóór de 379 arrondissements
hoofdplaatsen, welke geheel Frankrijk telt,
bet uitzondering van de Seine, heeft het
hnksche cartel de overwinning behaald. De
soc. en de rad. soc. wonnen resp. 7 en 1 ge
beente in het Seine-dept. 18 en 17 arronclis-
Sernentshoofdplaatsen ten koste van de links
republikeinen, de gematigde republikeinen
en de conservatieven. De communisten win-
ten alleen drie gemeenten in het Seine-dept.
°verigens niets.
De 379 arrondissementshoofdplaatsen znn
Onder de partijen als volgt verdeeld 1 com-
bunist; 42 socialisten, 8 republ. soc.j 192
bd.-soc., 13 rad. republikeinen, 51 links-re-
Publikeinen, 62 gematigde republikeinen,
•0 conservatieven.
Generaal Mangin f.
Generaal Mangin is gisterochtend tenge
volge eener blindedarmontsteking overleden.
Generaal Mangin, die 59 jaar oud is ge
worden, heeft tijdens den oorlog zijn naam
Semaakt. Vóór dien was hij de rechterhand
van maarschalk Lyautey bij de pacificatie
Van Marokko, na gedurende tal van jaren
b de Soedan, Senegal en Kongo werkzaam
*e Zijn geweest.
Het ontslag van den Rus-
sischen legatiesecretaris
Voline te Parijs.
In den korten tijd dat het Russische Sóv-
Jetgezantschap te Parijs is gevestigd, zijn er
beds verscheidene „incidenten" voorgeval
len. Twee maal reeds werd er in de nabijheid
^an het gezantschapsgebouw iemand aange
houden, die met het plan bleek rond te loo-
Pen om den gezant Krassin te vermoorden
Dnlangs zond Krassin een verklaring naar
de Quai d'Orsay om te protesteeren tegen een
uitlating van Millerand in een rede te Ver-
gilles, waarin deze had verklaard, dat het
Sovjetgezantschap te Parijs feitelijk niets an
ders is dan een propagandabureau voor het
communisme. Krassin kwam daartegen op
en verzekerde, dat zijn gezantschap niets
anders wil dan goede betrekkingen met
frankrijk onderhouden.
De Fransche regeering kreeg echter aan
stonds gelegenheid zich' van de onjuistheid
dezer verzekering te vergewissen. De gezant
schapssecretaris Voline was dezer dagen te
genwoordig bij een bijeenkomst, die naar het
heette was bijeengeroepen om den overleden
Dhineeschen leider Soen Yat Sen te herden-
hen,. doch waarin talrijke communistische
sprekers het woord voerden Over de wereld-
Politiek en scherpe aanvallen deden op het
Fransche koloniale beheer. De Fransche re
geering deelde mede, dat zij niet kon dulden
dat een buitenlandsch vertegenwoordiger, die
diplomatieke rechten geniet, een meeting van
dien aard bijwoonde. Krassin trachtte zijn
secretaris te verdedigen, doch in een tweeden
brief herhaalde Briand nadrukkelijk zijn pro
test.
Met het gevolg dat Voline, zooals men
weet, van zijn functie is ontheven en dooi
de regeering te Moskou teruggeroepen is.
Uit het Engelschc Lager
huis.
In het Lagerhuis verklaarde Chamber
lain in antwoord op een vraag, dat hij niets
kon toevoegen aan de berichten nopens de
toestand in Marokko, die in de bladen zijn
gepubliceerd en even volledig zijn als die,
welke hij zelf ontvangt.
Kenworthy vroeg of Chamberlain bereid
was op vriendschappelijke wijze te interve-
nieeren, indien de gelegenheid zich daartoe
voordeed.
Chamberlain antwoordde Zeker niet. Ik
ben niet bereid tusschenbeiden te komen in
de binnenlandsche aangelegenheden van
Frankrijk. Al mijn sympathieën zijn voor
Frankrijk bij zijn pogingen om den vrede
tot stand te brengen en degenen te verdedi
gen, die onder zijn bescherming staan.
Van de Vijvere als Kabi
netsformateur.
Het „Laatste Nieuws" is van oordeel dat
er opofferingsgezindheid toe noodig is om
in de huidige omstandigheden, terwijl er
zooveel verwarring heerscht in de verschil
lende politieke groepen, als kabinetsvor
mer op te treden. Van de Vijvere heeft deze
lastige opdracht aanvaard, maar het lijkt het
De beeediging van Presi- Gantsjarof, Petrini en Kossowski geschiedde
dent Hindenburg. bij verstek.
Onder geweldige deelneming van de Ber-
lijnsche bevolking is gisteren Hindenburg
plechtig als rijkspresident beëedigd.
Precies twaalf uur betrad de Rijkspresident,
rechtop en „strarnm", begeleid door Rijks
dagpresident Loebe, de zaal. Alle afgevaar
digden, de talrijke bezoekers van de tribu
nes en de diplomaten-loges, stonden van
hun plaatsen op. Zooals te verwachten was,
maakten de communisten lawaai. Zij riepen
hoera voor de Internationale en verlieten
daarom demonstratief de zittingszaal.
Nadat president Loebe aangekondigd had,
dan Hindenburg bereid was den eed op de
grondwet af te leggen, stond de nieuwe Rijks
president op en sprak de eedsformule uit.
Dit geschiedde vóór de met de kleuren van
de republiek bedektê presidentstafel. Loebe
sprak Hindenburg den dank van de bevol
king uit voor het aanvaarden van het hoogste
ambt van de republiek. De Rijkspresident
antwoordde hierop met een korte toespraak.
Bij het begin vergiste de president zich even,
hij sprak Loebe aan met „Zeer geachte heer
Rijkspresident".
Na de korte, maar plechtige zitting daalde
Hindenburg, tezamen met den Rijksdagpresi
dent en den rijkskanselier, de groote trap voor
den Rijksdag af en inspecteerde, begeleid
door den rijksweerminister, de eerewacht.
Onder stormachtige gejuich van de vele hon
derdduizenden, die op den „Köningsplatz"
waren samengestroomd, vertrok kort daarna
de rijkspresident per auto naar het presidents
paleis in de Wilhelmstrasse. De auto werd
begeleid door het 2de eskadron Pruisische
Uhlanen.
De rijksdagpresident Loebe sprak de ver
wachting uit, dat het moge gelukken het on
der rijkspresident Ebert begonnen herstel
voort te zetten, de met succes ingezette toe
nadering tot het buitenland te waarborgen
en Duitschland als vreedzaam en gelijkwaar
dig lid te doen plaats nemen in de Europee-
sche vólkenfamilie.
In zijn antwoord wees de nieuwe rijkspre-
sident erop, dat rijksdag en rijkspresident te
zamen de belichaming vormen van de volks-
souvere'initeit, die den grondslag vormt van
het geheele huidige constitutioneele leven.
„Dat is de diepe zin van de grondwet, waar
van ik de handhaving zooeven door mijn
eerewoord op mij genomen heb."
Dr. Seipel over Weenen
als centrum van commu
nistische actie.
Nauwelijks van zijn verblijf in Nederland
te Wgenen teruggekeerd, heeft dr. Seipel in
de vergadering van de christ. soc. partij ge
sproken over zijn reiservaringen. Verder
maakte hij front tegen de handhaving van
ie z.g. „Doppelgeleise" in het bestuursappa
raat het is onmogelijk, zoo verklaarde de
oud-bondskanselier met nadruk, het geheel
bestuursapparaat van den ouden staat te hand
haven, daar er dan niets terecht kan komen
van vermindering van den belastingdruk. Al
moge terzake ook meeningsverschil bestaan
in de regeeringscoalitie, van een uiteen gaan
van beide partijen, christ. soc. en groot-Duit-
schers, zooals men in het buitenland reeds
verwachtte, was Z- i. geen sprake.
Daarna sprak dr. Seipel over de verkie
zing van Hindenburg, waarbij hij er op wees,
dat de Katholieke Marx niet de meerderheid
heeft gekregen, omdat hij den steun had van
de soc. Velen, die gaarne Marx gekozen zou
den hebben, deden dit niet, omdat zij niet aan
de zijde der soc. wilden gaan staan. In welk
verschijnsel hij steun zag voor de politiek van
zijn partij in Oostenrijk.
Dr. Seipel gaf als zijn meening te kennen,
'.dat wanneer de wereld ziet, dat ook de rich
ting, welke thans in Duitschland de overhand
heeft gekregen, Europa niet in brand zet,
maar een politiek voert, die rekening houdt
met de feiten en waarvan vrede doelzetting
is, het wantrouwen, hetwelk thans nog de be
trekkingen tusschen de volken vergiftigt,
naar te hopen is wel spoedig zou ophouden.
Aan het einde van zijn causerie zeide de
heer Seipel, dat hem in Nederland de vraag
gesteld, was, of in Oost^irijk een groot com
munistennest bestaat, en of van daaruit de
communistische prop-garda zich verspreidt
over een deel van de wereld. Van andere zij
de weer werd beweerd, dat de communisten
in Oostenrijk worden vervolgd.
In verband daarmede verklaarde dr. Sei
pel, dat natuurlijk in Oostenrijk ook buiten-
landsche communisten komen, Zelfs houden
zij, naar vernomen wordt, nu en dan confe
renties en wij weten ook, dat lieden uit de
Balkanstaten met hen samenkomen. Dat er
verder niets gevaarlijks gebeurt, daarvoor
staat de uitnemende chef van de veiligheids
politie, Schober, borg. Vertegenwoordigers
van Balkanstaten (waarin bolsjewistische
woelingen plaats hebben) met wie dr. Seipel
over deze kwestie gesproken heeft, hebben
verklaard, dat zij nog het liefst hebben, dat
die communistische conferenties in Weenen
plaats hebben, daar zij zeer goed weten, dat
Schober en zijn politie van alles op de hoog
te zijn en absoluut te vertrouwen zijn. Na
tuurlijk kan niet belet worden, dat een paar
communisten xn Weenen afspraken maken
blad onwaarschijnlijk dat er oVpol^k ge- - maar, indien overal evenveel waakzaam-]
heid betracht werd als in Oostenrijk, zou de
wereld gerust kunnen zijn.
Dr. Seipel besloot zijn uiteenzettingen met
de verklaring, dat Oostenrijk niet langer be
hoeft te bedelen om onderdak voor zijn kin
deren, maar dat het slechts één ding van de
wereld vraagt Geeft ons de economische
vrijheid, beperkt ons niet zonder noodzaak
en geef ons gelegenheid om te werken.
bied thans veel meer zekerheid zal intreden.
Van een „oplossing" in een werkelijken
zin van het woord, zal hier dus wel geen
spraak zijn. Ook herhalen wij dat de heer
Van de Vijvere blijkbaar een groote opoffe
ring brengt wanneer hij nu aan het hoofd van
de regeering komt te staan, want men heeft
zoowat den indruk dat wij slechts iri een
overgangsperiode verkeeren, die aan de ver
schillende groepen moet toelaten, de parle
mentaire meerderheid te laten gedijen, die in
de huidige voorwaarden maar niet kon tot
stand komen.
In verband met Van de Vijvere'.s verkla
ring dat hij geen partij-politiek wil voeren
en dat hij de netelige vraagstukken zooveel
mogelijk zal vermijden, besluit het „Laatste
Nieuws" Iemand als de heer Van de Vijve
re, die werkelijk gedachten heeft, die verder
reiken dan het onmiddellijk gedoe van een
onthoudingspolitiek, moet het nogal zwaar
vallen op regeeringsgebied zoo weinig ruimte
te krijgen voor zijn eigen denkbeelden. Dat
teekent ook het offer
De communistische agi-
tie in Bulgai-ije.
In het proces tegen de daders van de aan
slagen op den koning en de kathedraal heeft
de krijgsraad heden uitspraak gedaan.
De koster Zagorski en de beklaagden
Friedmann, Abadjef, Stanke, Dimitrof,-
Gantsjarof, Petrini, Kossowski en Kof wer
den ter dood Drskalof tot zes, jaar en Kaffl-
boerof tot drie jaar gevangenisstraf veroor
deeld.
De veroordeeling van Abadjef, Dimitrof,
De regeling van de bui
tenlandsche Amerikaan-
sche schulden.
Algemeen bestaat de indruk, dat de re
geering der Vereenigde Staten den laatsten
tijd op verscheidene manieren, zij het niet-
formeel, grooteren druk op Frankrijk heeft
uitgeoefend om een regeling van zijn schul
den aan Amerika te verhoogen. Het blijkt
thans, dat den Franschen ministers, die met
Winston, ondersecretaris van de Schatkist,
bij het jongste bezoek van dezen aan Frank
rijk hebben geconfereerd, duidelijk is te ken
nen gegeven," dat de regeering der Vereenig
de Staten wenscht, dat zoo spoedig mogelijk
een Fransche fundeeringscommissie naar
Washington wordt gezonden teneinde de re
geling van de schulden met een Amerikaan-
sche commissie te bespreken. Medegedeeld
is dat de meestgewensente methode van li
quidatie is de betalingen afhankelijk te stel
len van de sommen, die Frankrijk van
Duitschland ontvangt, doch deze methode
is voor Washington niet bevredigend. Ge
meend wordt dat de toestand onnoodig in
gewikkeld wordt gemaakt over een kwestie
ten aanzien waarvan de regeering er de voor
keur aan zou geven definitieve Onderhande
lingen in te leiden.
HINDENBURG NAAR BERLIJN.
Bij de ontvangst van den rijkspresident
hadden ten gevolge van het gedrang talrijke
kleine ongevallen plaats, voor het meeren-
deel op een 50 na, bezwijmingen. Een
persoon vond den dood, n.l. een 70-jarig ar
beider, die door een beroerte werd getrof
fen en onmiddellijk overleed.
Aan een communistische demonstratie op
de Bülowplatz namen ten hoogste 5000 per
sonen deel. Drie communistische sprekers
hielden toespraken, waarin zij tot scberpe op
positie aanspoorde-
DE PRUISISCHE FINANCIEN.
In de Pruisischen Landdag verklaarde de
minister van financiën, dat de begrooting voor
1925 sloot met 2330 millioen. rijksmark. Dit
evenwicht was evenwel in zooverre kunstma
tig verkregen, dat een post ontvangsten van
417 millioen rijksmark voor verhoogde op
brengst der belastingen is bijgevoegd. In
werkelijkheid bestaat er dus een tekort ter
hoogte van dit bedrag. Wanneer men met de
verhoogde opbrengst der rijksbelasting voor
1925 rekening houdt, vermindert dit deficit
tot 200 millioen, hetwelk slechts door een
betere regëling der door het Rijk voorge
nomen financieele vereffening kan worden
opgeheven.
DE RIJKSVLAG.
Zondag heeft de republikeinsche Reichban
ner Schwarz-Rot-Gold te Oels (de verblijf
plaats van den ex-kroonprins) een betooging
gehouden. De ex-kroonprins noodigde ver
schillende leiders uit tot een bezoek op het
slot. In den loop van de zich toen ontwikke
lende gesprekken, zoo weten de bladen te
vertellen, heeft de gastheer enkele argumen
ten van zijn republikeinsche bezoekers voor
hun standpunt onvoorwaardelijk moeten
goedkeuren.
Lord Leverhulme's stoffelijk overschot
werd voor de teraardebestelling van Londen
naar Port Sunlight overgebracht, waar Zon
dag den geheelen dag door een stroom van
belangstellenden een laatsten groet aan den
ontslapene kwam b engen, die in de Lady
Leverhulme Art Gallery op een praalbed
was gelegd. Het stadje zijn stichting zoo
als men weet leverde een merltwaardigen
aanblik op doordat de bewoners der vele
honderden huizen algemeen de gordrnen
hadden neergelaten en vele honderden
waaronder vele kinderen, die lord Lever
hulme „uncle" plachten te noemen rouw
banden of zwarte dasjes droegen ten teeken
van rouw. Leden van de brandweer van Port
Sunlight in uniform droegen de doodkist
van donker eikenhout naar de Art Gallery,
terwijl de dorpelingen zich met ontblooten
hoofden langs den weg hadden geschaard.
Honderden kransen, niet veel minder dan
duizend werden uit alle deelen des lands
naar Port Sunlight gezonden. De begrafenis
had Maandag plaats. Het lijk werd bijgezet
in het familiegraf te Christ Church.
CARMELROZEN.
Naar wij in het jongst verschenen No.
van „Carmelrozen" lezen, zal dit gods
dienstig tijdschrift in 't vervolg een Bijlage
bevatten „Rozenrege,. maandschriftje ge
wijd aan de vereering der Zalige Theresia,
de lievelingszalige van heel de Katho
lieke wereld.
DE „R.K. SPOORWEGAMBTENAAR."
De Ned. R.-K. Bond van Spoor- en
1 ramwegpersoneel „St. Raphael heeft
uitgegeven „De R.-K. Spoorwegambtenaar'
een propagandablad, bedoeld om de vele
honderde katholieke spoor- en tramweg
ambtenaren te bereiken, die thans nog on
georganiseerd of niel katholiek georgani
seerd zijn.
Het blad bevat opwekkende artikelen
van den Z E. heer Donders, adviseur en
een aantal medewerkers.
De rijkspresident heeft gisterenmiddag de
leden van het Rijksministerie ontvangen.
Heden ontvangt hij een delegatie van den
Rijksraad.
De bladen wijden lange artikelen aan Hin
denburg's eedsaflegging.
Alle met uitzondering van de ,A'or-
warts", die in een speciaal nummer gister
eer. hoofdartikel publiceerde, dat op straat
werd verspreid, waarin Hindenburg de strijd
wordt aangezegd wijzen op den indruk,
die de plechtigheid maakte.
Het links-democratische .Tageblatt
schrijft: Frisch en groot staat hij een oogen
blik daar als een paladijn, als een Roland,
als een natuurverschijnsel, alsof het vlieten
de leven hem niet mefcr raakt.
Naar aanleiding van een bericht in een
buiteplancjsch blad, dat noch de Ver. Sta
ten, noch Frankrijk, België of Engeland aan
Hindenburg naar aanleiding van zijn ambts
aanvaarding een gelukwenschtelegram heb
ben gezondén, schrijft het centrumblad
„Germania": Het buitenland moet weten,
dal de politieke houding van het Duitsche
volk niets te doen heeft met de autoriteiten,
welke den nieuwen president ook door de
tegenstanders zijner candidatuur wordt toe
gerekend. Hindenburg is, met of zonder ge-
lukwenschtelegrammen, de opperste verte
genwoordiger tier Duitsche republiek.
Gisterenmiddag is de plaatsvervangende
rijkspresident, dr. Simons naar Leipzig te
ruggekeerd.
Baldwin ontving het bestuur van de Amal
gamated Engineering Union (de vakbond in
het metaalbedrijf), hetwelk hem op de ernsti
ge aanhoudende werkloosheid in het metaal
bedrijf wees en er bij de regeering op aan
drong het initiatief te nemen tot plannen
van openbaar nut en deze te steunen, zoo
als de ontwikkeling van het Britsche rijk, de
electrificalie der Britsche spoorwegen en het
bouwen van bruggen.
Balwin antwoordde, dal de regeering geen
gelegenheid zou laten voorbijgaan om ieder
plan te bevorderen in staat verlichting te
brengen in den toestand in het metaalbedrijf.
De vragenlijst van den Volkenbond no
pens de voorgestelde kalenderhervormingen
is door de Britsche spoorwegmaatschappijen
overgenomen. Zij hebben aan den heer Man-
ge van de internationale spoorwegunie, die
haar de vragenlijst had toegezonden, geant-j
woord, dat zij eenparig voor de invoering]
zijn van een jaar van dertien maanden van
28 dagen met den Nieuwjaarsdag en der
schrikkeldag afzonderlijk.
De „Daily News" verzekert, dat Abd e
Krim met een consortium, dat in Regeni-
street te Londen is gevestigd, door bemidde
ling van zijn Londenschen vertegenwoordi
ger Hitni was overeengekomen het door hen:
bezette gebied te ontruimen, den oorlog te
eindigen en het gebied ter beschikking te
stellen voor commercietle exploitatie togen
een bedrag van 500,00 pond sterling. Twee
maanden geleden zou deze overeenkomst
worden geteekend toen Abd el Krim plotse
ling van meening veranderde, nadal eer
Iersch raadgever hem had verzekerd, dat hi
een hoogere som kon eischen. Het consisto-
riiim wacht thans af tot hij tot andere ge
dachten zal zijn gekomen en twijfelt er niet
aan, dat Abd el Krim het aanbod zal aan
nemen, dat volgens hel consortium hel eeni-
gc middel is tot pacificatie van het Rifgebied
Naar gemeld wordt heeft Amerika bij al
zijn debiteurenop spoedige betaling aan
gedrongen. Men verwacht echter alleen
spoedige lastbare resultaten van de over
eenkomst, welke Mellon met den gezant van
Estland heeft getroffen, -daar deze overeen
komst dcror de regeering van Estland zal
worden geratificeerd. Daarentegen heeft b.v.
de Amerikaansche gezant te Boecharest,]
Jay, Roemenië .verlaten, zonder eenige toe-]
zegging te hebben gekregen nopens de
schuld van Roemenië aan de Vereenigdej
Stalen, die 45 millioen dollar groot is.
Inmiddels maakt men zich in sommige
Britsche kripgen over deze stappen ongerust
daar men vreest, dat Amerika een voor
sprong op Engeland zal krijgen bij dc rege
ling der afbetalingen. Daarom zal het La
gerhuis-lid Erskine Maandag a.s. in een in
terpellatie aan minister Baldwin de vraag
stellen of de regeering niet in overweginj
wil nemen aan Frankrijk en de andere geal
lieerden een vasten termijn te stellen oir
voorstellen nopens dc regeling van zijr
schulden aan Engeland te doen.
Coolidge hoopt, dat dc huidige besprekin
gen tusschen Parijs en Washington over di
Fransche schuld zullen leiden tot een defi
niticf plan voor een overeenkomst inzake dt
terugbetaling. Dc president beschouwt de be
sprekingen als te zijn gekomen in het sta
dium van onderhandelingen.
Een leerares in de Nederlandsche letter
kunde aan eer hoogere burgerschool voor
jongens, te Amsterdam, is in het „Hbld." aan
het woord.
In een gedicht van De Génestet was men
het woord „talenten" tegengekomen.
Terloops wees dc leerares er op, dat dit
woord immers ook in den Bijbel voorkomt.
De aangesproken jongen haalde de schou
ders op.
Een tweede wist het evenmin.
Opgeschoten jongens van 15 jaarze
zwijgen.
De leerares tracht ze op weg te helpen:
„een van de gelijkenissen".
Het baat niet.
„Over een volslagen onkunde omtrent de
taal waarin de Bijbel geschreven is de Tien
Geboden, het Onze Vader, ben ik al zoo
vaak heengegleden," schrijft de leerares.
En ze voegt er aan toe, dal ze iemand,
die zonder godsdienst is opgevoed, vooral en
altijd onbeschaafd vindt.
Het religieuze gevoel laat ze nog daar, maar
wat begrijpen zulke menschen van hun eigen
taal?
Wat zegt een verloren zoon hun, of een
verloren schaap?
Hoe moeten zulke menschen Vondel be
grijpen. en waarom vinden z.e den „Gijs-
biecht" mooi, als ze niet weten en volkomen
begrijpen, wat eigenlijk de Kerstnacht is?
De leerares vertelt, dat onlangs n vijfde-
klasser, volkomen te goeder trouw, ver
zekerde, dat het woord Kerstnacht samen
hing met het Duitsche „Kerze" en dus de
nacht was, waarin de kaarsen werden aan
gestoken.
„En zoo vervolgt de leerares dat is
niet één jongen of één klas, maar zoo zijn
ze allemaal, al de liberaal opgevoede of mo
dern opgevoede jongens en meisjes van deze
openbare school.'
Wie de vier Evangelisten waren, kunnen
ze niet bijbrengen; een psalmist is een voor
zanger; de bazuinen van Jericho „hebben
iets te maken met de kruistochten" de
Apostelen zijn de menschen die dc Apostoli
sche kerk (op de Nieuwmarkt te Amster
dam) hebben gesticht.
„En als ik eenmaal aan „Adam in balling
schap" of „Lucifer" toe ben, blijkt altijd, dat
hel scheppingsverhaal door nie! een, maar
dan ook geen één wordt gekend"
Het is inderdaad een tekort voor het be
ship van de eigen taal, een blijk van on-
beschaafdheid, vreemd te staan tegenover!
den Bijbel en het Christendom.
Op het andere tekort, het tekort in het
zieleleven, wijst het ,Hsgz." en zegt dan:
„De leerares glijdt daar over heen; maar
is het niet wanhopig te vernemen, dat de
liberaal opgevoede jongens en meisjes var
de openbare school geen notie hebben vai
God, hei scheppingswerk, het Christendom
dc christelijke maatschappij waarin zij le
v en
Deze jongens en meisjes, die straks in dit
maatschappij leiding zullen hebben le geven
Heeft de heer Dresselhuys niet nog on
langs verzekerd, dat de liberalen, het intcl-
lectueele deel van het volk, weer aan he
bewind dienen té komen, dat ook bij dt
liberalen de godsdienst en het godsdienstig
leven veilig zijn?
En heeft 't „Hbld." ons niet diets pogen
4e maken, dat de openbare school 't sterkst
sprekende symbool is van onze volkseen
heid?."
Laten mr. Dresselhnvs en het „Hbld
overwegen wat de leerares schrijft over dt
openbare school eft over de liberaal opge
voede jongens en meisjes, en laten zij dan,
als zij den moed hebben, handhaven, wat
ze zoo boud beweerd hebben.
Mr. A. F. baron van Voorts tot Voorts
wiens benoeming tot Commissaris der Ko
ningin in Overijsel 1 Juni verwacht wordt
is 44 jaar oud. Hij is de oudster zoon van
den heer J. M. baron van Voorst tot Voorst
het oudste lid van rGed. Staten van Over-
ijsel. Hij studeerde te Utecht, waar hij 21
November 1905 op stellingen promoveerde
lot doctor in de rechtswetenschappen.
Op 29 November daaraanvalgende trad
hij te Nijmegen in het huwelijk mret jkv,
H L. M. van Rijckevorsel van Kessel.
Gedurende vele jaren is hij roede-direc
teur geweest van de Overijselsche Onder
linge Brandwaarborg-Mij. In 1921 vestigde
hij zich te Berg en Dal (gem. Groesbeek).
Op politiek terein is hij geen onbekende
Tijdens ,zijn verblijf in Overijsel was hij ge
durende vele jaren voorzitter van den Prov
Bond van R.-K. Kiesvereenigingen.
Hij is voorzitter der Gezondheidscommis
sie te Ubbergen en reserve-kapitein vooi
speciale diensten (districts-commandant var-
het korps Motordienst).
20
En in den tegonwoordigen tijd willen ai-
leen bejaarde cavaliers zich naar dergelijke
despotische eischen voégen.
Jonge lieden hebben zich al sedert gerui-
nen tijd van dergelijke lastige ridderplich
ten ontslagen geacht.
Omringd door hare getrouwe vereerders,
troonde Vorstin Gottifreddi in haar fauteuil,
in de trotsche en zelfbewuste houding -an
ten koningin
En ook nu nog trok hare loge dc aige-
ineene aandacht, daar men op den acnter-
grond de tegenwoordigheid van Donna rla-
via vermoedde
Om zooveel mogelijk ongezien te blijvt n,
■verschool Donna Flavia zich achter den ag
van hare grootmoeder.
In den schouwburg kwam de schqonncid
dier jeugdige vrouw bijzonder tot haar rec.it
Alle tooneelkijkers van den schouwburg
waren op die klassieke schoonheid genent
Donna Flavia vond die algemeene bewon
dering zeer onaangénaam.
Ze vroeg zichzelve af, wat toch eigenlijk
de algemeene aandacht op haar vestigde
Was het de verlaten vrouw van Prosoero
Sinibaldi, of was het de bekoorlijke Donna
Flavia?
Ze was ook het mikpunt van den tooneel-
kijker van Don Alberto, Door een kleinen
wenk, waarvan ze de beteekenis goed be
greep, vroeg hij haar, om vooraan m de loge
te gaan zitten.
Donna Flavia verroerde zich niet, Maar
toen die wenk zich herhaalde, begon ze in
haar besluit te wankelen.
En bij de derde, maal stond ze eindelijk
op, als onder den invloed van hypnose.
Toen vroeg ze generaal Pronasco, haar
zijn plaats bij hare grootmoeder in te rui
men.
Verwonderd over die vraag, zag de ounc
generaal haar aan. Om haar verlegenheid te
verbergen, fronste ze het voorhoofd „en
sombere, ernstige uitdrunking lag op haar
gelaat t lezen
Don Alberto, die neits van dat alles uit
ke oog had verloren, straalde van genoe
gen en zelfvoldoening. Hij verneugde zich
erover, nu hij zich bewust werd van der. in
vloed. dien hij op Donna Flavia kon uit-
oefenen.
Het streelde de ijdelheid van den jeugdi
gen Romeinschen edelman, te zien, hoe die
onafhankelijke, voor anderen zoo ontoegan
kelijke vrouw, die een onaantastbare trouw
bewaarde jegens een nooit beminden echt
genoot, aan zijn wil gehoor gaf.
En hij maakte het voornemen, om van
dien invloed zooveel mogelijk partij te trek
ken, om ziin doel te bereiken
Hoewel de eene zijde van de loge, waarDon Albertc hem in de rede
zli-.h met Ralüh Vansittard be- „Misschieiy1Maar ailee
terd opge-
Don Alberto zich met Ralph Vansittard be
vond, al bezet was. konden beiden toch nog
ongestoord met elkaar praten.
Ralph V.apsittard was iemand van groo'.r
inenschenkennis.
Men schreef hem een kort geleden ano
nym verschenen roman toe, die te Londen
groote jiebngstclling had gewekt, wegens de
meesterlijk karakterteekening der daarin
voorkomende personen.
Maar hij wilde niel bekennen, de schrijver
van dat boek t1 zijn.
Don Alberto kwam op den inval, een ge
sprek over Donna Flavia met hem aan ie
knoopen
„Hebt gi) Donna Flavia Gottifreddi m die
lege daarginds wel opgemerkt?" zoo begon
bif „Zij is de schoonste en ook de interes
santste vrouw van geheel Rome Zij is vol
maakt, in elk opzicht, en tóch leeft ze ge
heel afgezonderd van de wereld in het Pa
lazzo Gottifreddi, bij een oude grootmoeder,
die in een lang vervlogen tijdperk 'nare
triomfen vierde, en waar geen abdere bez >>;-
kers komen dan bejaarde heeren."
„Vindt gij dan, dat zo ongelijk heeft, coo
afgezonderd te leven?" vroeg V ansittara
„Vergeet toch niet, dat ai ons leed ons ge
woonlijk door onze medemenschen wordt
verootzaakt. Wanneer Donna Flavia in Je
wereld verkeerde, dan zou het waarschijnlijk
niet lang duren, of ze had alle vrouwen van
stad tot vijandinnen."
do
Heen zóólang, *ot-
dat al die vrienden in vijanden zouden •*ci-
andoren, wanneer zij den eenen boven den
anderen de voorkeur gaf.'
„Volrfens u heeft ze dus gelijk, een leven
te leiden als een kloosterlinge, zei Don
Alberto.
„Voor hare gemoedsrust is het tenminste
het beste/' zei Ralph Vansittard. „Het komt
mij voor, dat Donna Flavia koel van karak-
ter is."
„Gij kent de Italiaansche vrouwen niet,
riep Don Alberto uit.
In de loge van Mistress Fane zei de moe
der tot de dochter:
„Ik meende, dat Vansittard vanavond ook
in den schouwburg zou zijn. Maar ik heb
hem nog nergens kunnen ontdekken."
„Ja, moeder, daarginds zie ik hem in de
barcaccia. Hij is daar in gesprek niet Don
Alberto."
Mistress Fane richtte haar tooneelkijker
naar dien kant, terwijl Arabella weer_ on
tevreden was over haar eigen oprechtheid,
die haar steeds ertoe noopte, onder alle om
standigheden de waarheid te zeggen.
En nu zou haar moeder ongetwijfeld Ralph
Vansittard een wenk geven, en zou hij m
haar loge komen. En dan zou ze weer ec-u
van die levendige gesprekken moeien aan-
hooren, waaraan haar moeder op zulk een
meesterlijke wijzs de kunst verstond, leiding
Maar alle mannen
iot vrier-Aen." viel I te geven, waardoor hu hel jonge meisie
steeds een pijnlijke ijverzucht
wekt
Maar hare vrees werd niet bewaarheid.
Toch kreeg Arabella een beklemd gov:,el
Ze had opgemerkt, dat Ralph Vansittarc
de barcaccia verliet.
En nu ging ze ook van plaats verwisse
len, evenals Donna Flavia gedaan had, om
alle naburige' loges met hare bliknen te
doorzoeken.
Er, toen al haar moeite vruchteloos blee,
keerde ze weer naar den achier„rond ,cru.
Nu kwamen er eenige bezoekersm de
loge. Onder anderen verscheen Don Aloerlo
daar een oogenblik.
Hij vroeg Arabella of ze juffrouw de Ro-
quepin in den loop van den dag niet ge
zien had, of niets van haar gehoord bad.
Ja. wij hadden vandaag tezamen Ie
Krypte van de Heilige Cecilia moeten be
zoeken," antwoordde Arabella.
„En wal denkt u van dc restauratie v-an
die onderaardsche kapel?"
„Niets, omdat wij er niet geweest -ijn.
Juffrouw Dupré had ons op het laatste
oogcr.blik doen mededeelen dal ze ons mei
kon vergezellen, omdat ze hoofdpijn had. En
toen hebben wij het bezoek uitgesteld.
Juffrouw Dupré veroorlooft zich ous jok
al de weelde, hoofdpijn te hebben, zooals
alle voorname dames.'
De spotlende toon, waarop Don Alberto
dat zeide. wekte de veronlwaardiging van
Arabella op.
-Wanneer iemand het recht heen, hoofd
pijp te hebben, dan is het we! Suzanne
Dupré," antwoordde ze. „Alle dagen, <11
uur van den dag offert ze zich voor anderei
op Er zijn misschien personen heilig ver
klaard, die het minder verdienen dan zu."
,,lk heb nooit geweien, dat les geven ir
vreemde talen de eerste stap is, om heilig
te worden verklaard," zei Don Alberto spot
tend. „Dat is een nieuw gezichtspunt. In elk
geval schijnt de veelzijdige werkzaamheid
van juffrouw Dupré van een krachtige na
tuur te getuigen."
„Als u haar vandaag gezien had, dan
zou u niet zoo spreken," antwoordde Ara
bella. ,Haar hoofdpijn was geen voorwend
sel. Dat kon men duidelijk aan haar zien.
Ze zag er doodsbleek uit, en ze kon de
oogen bijna niet open houden. Haar hoofd
pijn was het gevolg van een hevigen schrik,
zoo zei ze. Toen ze gisterenavond naar huis
kwam, was ze bang...."
„Voor wien was ze bang?" viel Alberto
haar haastig in de rede.
„Ze was bang voor eenige lieden, die bij
de huisdeur in kevig gevecht waren gewik
keld,' vervolgde \rabella.
Het geweten v n Alberto Gottifreddi ge-
voelde zich doo- 'eugens maar weinig be
zwaard, maar loei erd hij er onaangenaam
door getroffen, da Suzanne dc waarOeid
had verzwegen.
Zoo liet dan ook zij ziel" "venals andar»
gewone vrouwen, tot onop" id. tot uit
vluchten verleidenJ
(Woru
