UÏTË2M
BRIEVEN UIT FRANKRIJK
UIT DE PERS,
Binnenlands ch Nieuws
Suzanne Dupré.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT.
Tweeds Blad Dinsdag 23 Juni 1925
De financieële politiek van Caillaux
Vijandige berekeningen.
De staking der Belgische metaalbewerkers tegen 1 Juli aangekondigd.
De perswet in de Italiaaasche Kamer aangenomen. Te Londen is gis
teren het tiende internationaal spoorwegcongres geopend.
Onder de Radio-berichten: De meerderheid der Fransche socialisten
heeft zich uitgesproken voor een breuk met de Regeering. De geruchten
omtrent een oorlog tusschen China en Japan worden tegengesproken door
het Britsche ministerie van Buitenlandsche Zaken.
Gem. buitenl. berichten.
De Fransche regeering en de
oppositie van links.
Het duizendjarig bestaan
van het Rijnland.
De oorlog in Marokko.
Reddingswezen en Eerste Hulp
bij Ongelukken.
Het verdrag met België.
FEUILLETON.
De immigratie naar de V. S.
De Chineesche beweging tegen
de vreemdelingen.
V/ -
Tijdens onze afwezigheid van enkele we
ken is er een geduchte verandering geko
men in de verschillende meeningen over den
tegenwoordigen minister van Financiën Cail
laux.
Het merkwaardige daarbij is, dat zij die
eerst moord en brand schreeuwden over zijn
her-verschijnen op het politieke tooneel,
thans het stadium van „hij is nog zoo kwaad
niet" al lang hebben doorgemaakt en hard
op weg zijn hem een lauwerkrans te vlech
ten.
De reden van de ter rechterzijde groeien
de tevredenheid is niet moeilijk te vinden,
evenmin als de verbitterde teleurstelling in
het socialistische kamp verwondering kan
wekken.
Caillaux wil niet aanstonds de financieele
geneesheer zijn, die het mes diep in de won
den zet, maar langs de lijnen van geleidelijk
heid en met normale middelen het herstel
van Frankrijks financiën bewerken.
Zijn voorstellen, die op de allereerste
plaats een absoluut sluitend maken der be
grooting 1925 en een tijdig indienen van de
begrooting 1926 inhouden, zijn meer naar
rechts georienteerd en kunnen derhalve
slechts matig de socialistische linkerzijde be
hagen, die op een kapitaalheffing haar ver
wachtingen had gebouwd.
Caillaux wil van een dergelijken maatre
gel in het geheel niets weten en stelt der
halve de socialisten voor het moeilijke dil-
ilemma hun beginsel prijs te geven of een
'breuk in het kartel voor te bereiden.
De voorganger van Painlevé, Herriot, die
het vrij droevig heeft afgelegd, is al evenmin
goed te spreken.
Op zich zelf is het reeds onaangenaam
voor hem, Caillaux te hooren verklaren, dat
de begrooting nog kloppend gemaakt moet
worden, waar juist Herriot het zich als een
eer toerekende, een sluitende balans te heb
ben aangeboden. Een eer, waarvan practisc'n
weinig overblijft. Maar ook het meer en
meer verdwijnend democratisch karakter
van het kabinet-Painlevé, waarop reeds Bri-
ands aanwezigheid een sterker naar rechts
zwenkend stempel had gedrukt, is weinig
geschikt den burgemeester van Lyon over de
erfgenamen van zijn desolate nalatenschap
te doen juichen.
Het is wel is waar niet juist, dat Herriot,
gelijk sommigen beweren, het oogenblik ver
beidt om openlijk zijn misnoegen ten op
zichte van het kabinet-Painlevé uit te spre
ken, maar de vroeger bestaande, wederzijd-
sche sympathie is we! wat geluwd.
Een nadere beschouwing van Caillaux fi
nancieele plannen zal duidelijk doen inzien,
dat zelfs, waar het verlangen bij hem voor-
zit, het „Bloc des Gauches" ongeschonden
tc houden, de mogelijkheid daartoe uiterst
precair is.
Dte minister van Financiën wenscht de uit
gaven geheel te dekken door de gewone be
lastingen, en heeft daartoe een verhooging
geraamd, die van zijn voorganger met 3'A
milliard francs te boven gaande.
Streng zal worden opgetreden tegen be
lastingontduiking, een van de hoofdoorzaken
van de onvoldoende opbrengst. Opzettelijke
uitvoer van kapitaal en geheimhouding om
den fiscus om den tuin te leiden, zullen den
schuldige zwaar te staan komen.
Zonder de algemeene inkomstenbelasting
te verzwaren, die reeds drukkend genoeg is,
roeent Caillaux de baten er van op te kun
nen voeren, door enkele klassen van perso
nen, thans vrijwel onbelast, een verscherp
ten aanslag thuis te sturen.
Het zijn vooral de landbouwers, die hij op
het oog heeft, en die steeds door zijn voor
gangers zijn gespaard.
Verhooging van de tabaksprijzen, in het
bijzonder van de goedkoope soorten, wordt
in het vooruitzicht gesteld en heeft een
stormloop op meerdere sigarenwinkels in de
afgeloopen weken tengevolge gehad,
Accijnsverhooging van den alcohol vindt
alleen tegenkanting bij de kroegjesbazen
in het groot en in het klein; maar bij de be
volking een gunstig oog.
Men moet niet denken, dat Caillaux het
hierbij zal laten en zich tevreden zal stellen
met het in evenwicht brengen van de thans
aanhangige en voor het volgend jaar spoedig
in te dienen begrooting.
Eerst als dat is bereikt, vangt zijn werke
lijke arbeid aan.
Eerst het vertrouwen der spaarzame Fran-
sche burgers gewekt, die voor het meeren-
deel in kapitaalheffing een dreigend spook
beeld zagen, dat thans is vervaagd, komen
de maatregelen op de proppen om de bin
nen- en ook buitenlandsche schulden in vei
liger banen te geleiden
De binnenlandsche schuld bedraagt 280
milliard, waarvan 130 de grootste bezorgd
heid wekt omdat deze niet is geconsolideerd
en bestaat in paier op korten termijn. Dit
laatste moet worden gewijzigd en daartoe
zal zeker noodig zijn de Fransche munt te
stabiliseeren en niet langer prijs te gever.
aan schommelingen, die in den laatsten tijd
weer zeer bedenkelijke vormen hebben aan
genomen.
Dat Caillaux een verdere inflatie tracht te
keeren, hebben de getroffen maatregelen
der laatste week ons bewezen, die, dank zij
Regeeringsingrijpen, de verdere franc-daling
hebben tegengehouden.
Hij heeft daardoor de praatjes den kop in
gedrukt, die hem een tegengestelde meening
toeschreven.
Zal Caillaux in staat blijken zijn hervor
mingsplannen of liever zijn normale herstel
ling van het evenwicht der begrooting tot
stand te brengen en niet struikelen over hel
verzet der socialisten in zijn eigen „bloc",
die doortastender te werk willen gaan en.
zeker voor sociale doeleinden geen inkrim
ping van uitgaven zullen dulden, indien zij al
ven een directe kapitaalheffing afzien?
De noodzakelijkheid orde te scheppen in
den heerschenden financieelen chaos, doet
het verwachten en de stemming ter rechter
zijde is dusdanig ten gunste van den minis
ter van Financiën gekeerd, dat hem een
meerderheid, zij het dan ook met hulp der
oppositie, niet zal ontgaan.
Inderdaad het kan verkeereri. Wie zou
eenige maanden geleden hebben gedacht dat
de wegens landverraad veroordeelde Cail
laux genade zou vinden bij zijn vroegere te
genstanders en alles behalve in de pas zou
staan bij zijn bewonderaars ter linkerzijde.
Ongetwijfeld heeft de oorlog in Marokko
er veel toe bijgedragen verzoeningsgezind in
het rechtsche kamp te werken en is althans
de tijdelijke uitschakeling van een verscher
ping van den godsdienststrijd een goede noot
geworden voor het zittend kabinet.
Men gevoelt dat eenheid onmisbaar is, om
Frankrijk voor verdere ontgoochelingen te
bewaren. En de communisten, die zich meer
en meer in hun ware daglicht vertoonen,
doen de meer behoudende elementen der
linkerzijde eveneens inzien, dat samenwer
king met uiterst links aan groote gevaren
bloot stelt.
De overeenstemming tusschen de socialis
tische „Quotidien" en de communistische
„Humanilé" op tal van punten, heeft veler
oogen doen opengaan. Intusschen zal de
rechterzijde goed doen, zich niet in slaap te
laten sussen door de bevredigende maatre
gelen van deze Regeering, waaronder het tot
stand komen van een vrijheidspact met En
geland allereerst wordt gerekend.
Voorzichtigheid blijft geboden en zeker de
katholieke actie dient ongewijzigd gehand
haafd. Want principieel is het kabinet-Pain
levé niet minder dan het kabinet-Herriot ge
keerd tefien Rome. Men zij op zijn hoede
een tijdelijke verdraagzaamheid niet voor 'n
bliivenden toestand te houden.
De Fransche katholieken zijn daartoe al
tc zeer geneigd en reeds zijn de sporen daar
van merkbaar.
Het verleden heeft echter bewezen hoe
laksheid op dit gebied zich steeds weder
wreekt.
En telkens weer denken we aan 't woord
van Abbé Bergev. die ons met nadruk zeide:
..niets zou zoo bedenkeliik zijn dan het ka
tholieke volk onnieuw in slaap te wiegen
door een uiterlijken godsdienstvrede, die in
de kern weinig verschilt van Herriots open
bare godsdienst-bestrijding. De komst van
Briand znu het opgelaaide vuur wel eens
kunnen dooven."
Briand is gekomen en de voorspelling be
gint zich te voltrekken.
Parijs, 16 Juni 1925.
Mr. P. v. S.
Dc „Standaard" schrijft;
Onze tegenstanders zijn duchtig aan het
rekenen. En ten aanzien van de drie Chris
telijke partijen vermeien zij zich in het al
maar aftrekken. Tot zij zich van te voren
reeds in handen wrijven over de neder
laag der rechterzijde. De R.-Kath. Partij,
lus redeneert bijv. de Haagsche corr. van
Je „Zutphensche Courant", daalt tot 29,
misschien, gezien de ontevredenheid bij vele
R.-K. ambtenaren, tol 28. De Anti-revolu-
'lionairen raken 'de twee zetels, door „groe-
jeeringsbehendigheid" gewonnen kwijt. Ko
men dus tot 14 of 13. Dit is al een verlies
van 7 zetels en de rechtsche meerderheid
is teruggebracht tot 52.
Maar dan zijn er nóg de kleine partijtjes,
die aan het knabbelen gaan. Van vrijzinnige
en socialistische zijde is men voor haar zeer
royaal in de verwachting. Men schuift haar
gaarne heel wat toe, opdat toch maar de
Rechterzijde in de minderheid raakt.
Over wat dan geschiedt, breekt zich de
genoemde corr. het hoofd niet. Als maar
gebroken wordt, wat zoo hindert. De op
bouw schijnt een onverschillige zaak. Het is
goed voor ons, Antirevolutionairen, dat wij
I op deze speculatieve berekeningen letten.
Op dat er onder ons geen plaats zij voor
valsche gerustheid.
Laat er onder ons een arbeiden zijn tot
den dag der stembus, alsof de tegenstander
recht tot zijn becijfering had. Alleen dan
zal men hem een flinke teleurstelling kunen
bezorgen.
Is het echter niet teekenend, dat men in
het vrijzinnige kamp, waar volgens Mr
Dresselhuys het gezond verstand den boven
toon voert, zijn hoop stelt op het succes der
vele kleine partijtjes, die naar het oordeel
aller bevoegden, niet anders dan onder
mijnend werken ten aanzien van een goed
constitutioneel leven? Het oude verschijnsel
herhaalt zich weer. Men laat zich drijven
door den haat tegen Christelijke beginse
len, en de Christelijke politiek. Ook al is
men zelf nie' in staat iets tot den politie-
ken opbouw te doen.
Ons volk kan uit de berekeningen ter lin
kerzijde zien, hoe gevaarlijk de actie voor
de versplintering is; een actie die slechts
deze booze vrucht kan hebben, dat het ver
weer tegen de beginselen der revolutie ver
zwakt en ons volk wordt overgegeven aan
het woelen en werken van een machteloos
liberalisme en een overmoedig radicalisme
Bidden en werken wij van den morgen tot
den avond, opdat zulk een ramp worde ge
keerd.
De Fransche regeering en
de communisten.
De aanval der Chineezen op het gezant
schap te Parijs zal zeker door de regeering
met vreugde worden aangegrepen als een
argument in de bestrijding der communis
tische actie, vooral ten aanzien van die in
Marokko, die heden zal worden ingewijd
door de aanvraag van opheffing der parle
mentaire immuniteit van Doriot en Marty,
van wie de regeering bewijzen zou hebben,
dat zij met de Rifbewoners in contact staan.
Een inval bij de Chinee-
schen gezant te Parijs.
Uit Parijs wordt gemeld, dat een honderd
tal jeugdige Chineezen het legatatiegebouw
te Parijs is binnengedrongen en den gezant
dwongen verschillende geschriften te teeke
nen. De politie kwam spoedig tusschen bei
de. Een Chinees, die zich in de loge van
den concierge bevond, werd gearresteerd en
naar het politiebureau gebracht.
Uit het voorloopig onderzoek bleek, dat
het gebeurde door communisten op touw
was gezet. Verschillende Franschen, die in
betrekking staan met de Chineesche krin-*"
gen worden gezocht.
De papieren, die de gezant moest teeke
nen, bevatten o.a. een brief aan Painlevé,
met een reeks Chineesche eischen. Een an
dere brief was gericht aan het Fransche volk,
waarin de ontruiming van China door de
vreemdelingen werd geëischt, verder was er
nog een telegram met sympathiebetuigin
gen voor de Chineesche beweging.
De brutale, maar in zijn gevolgen nogal
onschuldige aanslag der Chineesche commu
nisten op hun gezant, schijnt veroorzaakt te
zijn door verbod van een meeting, die ze
eenige dagen geleden wilden houden, door
den prefect van politie. Zij wilden tegen
over hun landgenooten te Sjanghai bewijzen,
dat zij het met hen eens zijn en zij kozen
daarvoor dezen sensationeelen vorm. In de
opschriften die zij achterlieten, komt vooral
hun nationalistische stemming tot uiting,
aangezien erin het vertrek geëischt wordt
van de vreemdelingen in China en wordt op
gekomen tegen het internationale kapitalis
me, dat China exploiteert.
Staking van Belgische
metaalbewerkers.
De „Soir" meldt uit Brussel, dat het bui
tengewone metaalbewerkerscongres met al
gemeene stemmen een motie heeft aange
nomen, waarbij besloten wordt, dat de ar
beiders van alle fabrieken, betrokken bij de
loonsverlaging van 5 op 1 Juli in staking
zullen gaan.
De Labourpartij.
Er is een beweging op touw gezet, uitgaan
de van Glasgow, die de industrieele en poli
tieke krachten van de Labourpartij onder
controle van de vakvereenigingen wil ver
eenigen. In een manifest van de ieidende vak-
vereenigings-beambten van de Clyde wordt
gezegd, dat de-ritrachten van Labour door
veelvuldige wrijvingen en twisten worden ver
zwakt, twisten over de vraag, welke vleugels
der partij aan de beweging de overwinning
zal bezorgen.
Het internationaal spoor
wegcongres te Londen.
De Hertog van York heeft gisteren alhier
de tiende zitting van het Internationaal
Spoorwegcongres geopend, bij welke plech
tigheid bijna duizend spoorwegambtenaren
uit alle deelen van de wereld aanwezig zullen
zijn. Op dit internationaal congres zijn 235
spoorwegbesturen vertegenwoordigd, wier
spoorlijnen een gezamenlijke lengte van
293.500 mijlen hebben. Het is 30 jaar geleden,
sinds zulk een groote bijeenkomst van spoor
wegambtenaren in Engeland bijeenkwam.
De afgevaardigden zullen deelnemen aan de
viering van het honderdjarig bestaan van den
spoorweg te Darlington, waar een eeuw ge
leden de eerste Engelsche spoorlijn werd ge
opend De werkzaamheden van het congres,
dat meer dan veertien dagen duren zal, zullen
den daarop volgenden dag aanvangen.
Vacantie der Italiaansche
Kamers.
Mussolini deelde in de nachtzitting van
de Kamer mede, dat de Kamer voor Decem
ber niet meer zal worden bijeengeroepen.
De perswet in de Italiaan
sche Kamer aangenomen.
De Kamer heeft in een nachtzitting, zonder
debat, de perswet aangenomen. De consti-
tutioneele oppositie nam geen deel aan£de
stemming.
De actie tegen de vreem
delingen in China.
De Japansche administrateur van het Hoe-
koeai ziekenhuis is door een Chinees die on
bekend is gebleven, doodgeschoten in de
Europeesche wijk Sjamien, toen hij met
5.000 dollar bij zich het ziekenhuis verliet.
De Japansche consul heeft om •politiebe
scherming gevraagd voor de wijk Sjamien
en een formeel protest ingediend, waarin hij
zich alle rechten op schadevergoeding voor
behoudt. Plaatselijke autoriteiten verklaren,
dat deze moord in geen verband staat met
de beweging tegen de vreemdelingen.
De regeering heeft een reeks noodmaat
regelen afgekondigd betreffende de censuur
op telegrammen en brieven de controle
der politie op gebouwen, vloeistoffen en le
vensmiddelen. Rijst, koren, goud en zilver
en banknoten mogen alleen na verkregen
toestemming uitgevoerd worden.
De stakers te Sjanghai hebben Zondag een
aanval gedaan op koelies, die bezig waren in
de haven kolen te laden in een Engelsch
stoomschip. De Engelsche handelsagent, die
tusschenbeide kwam, werd door de stakers
gemolesteerd en in de rivier geworpen, waarin
hij verdronk.
De schulden der gealli
eerden aan de V. S.
Uit Washington wordt gemeld, dat men
in ambtelijke kringen meent, dat Frankrijk
in het begin van den herfst een commissie
naar Amerika zal zenden om over de regeling
van zijn schulden onderhandelingen te voe
ren, en dat Tsjecho-Slowakije stappen zza
doen om zijn schuld van 125 millioen dollar
aan de regeering te regelen. Met Italië be
ginnen de besprekingen a.s. Donderdag, en
de Belgische commissie zal in Juli te Wash
ington aankomen. De Amerikaansche schuld
commissie zal voorstellen doen inzake den
rentevoet en een moratorium voor de rente
betaling, en eveneens overwegen, de betaling
der schulden over een lange periode van ja
ren te verdeelen. Elk voorstel tot een ver
mindering der schuld zal worden afgewezen.
De Belgische regeering heeft te Washing
ton moeten verklaren, dat zij in principe de
geheele door Amerika geëischte schuld er
kent, voordat Washington zijn toestemming
gegeven heeft tot de emissie der twee ter
mijnen van het crediet van 100 millioen.
DE MOORD UIT LIEFDE.
Twee maal, in betrekkelijk korten tijd,
heeft te Parijs een vrouw terechtgestaan, die
een moord uit liefde had gepleegd. Eerst
het Poolsche jonge meisje, Stanislawa Umins
ka, die haar verloofde, een jongen dichter,
doodschoot omdat hij wegens een onge
neeslij ke ziekte ten doode was opgeschreven
en zij zijn lijden mede op zijn eigen ver
zoek wilde verkorten thans de 39-jarige
Anna Levassor, die haar zieke zuster, even
eens op verzoek, een kogel door het hoofd
joeg om haar uit haar lijden te verlossen.
Maar terwijl heel Parijs diep medelijden
met de Poolsche toonde en haar proces
dat tot vrijspraak leidde een mondaine
vertooning was, is het geding tegen Anna
Levassor een triestig schouwspel geweest,
Men herinnert zich dat Anna Levassor met
haar zuster Annaïs een schamel zolderka
mertje ergens in het oude Parijs bewoonde
Anna was naaister en verdiende de kost
voor haar zuster, een ernstige tuberculose-
lijderes, wier dagen waren geteld. Toen haar
de huur van het kamertje werd opgezegd,
omdat het hoesten der zieke de buren voor
infectie bevreesd deed zijn en het tweetal
dreigde op straat te zullen staan, schoot Anna
de uitgeteerde Annaïs dood. Voor het zoo
ver kwam had ze lang geaarzeld en de zieke
had verschillende wenschen kenbaar ge
maakt hoe zij wenschte te sterven. Na ge
meenschappelijk overleg ging Annaïs in
een fauteuil zitten en lostte Anna haar scho
ten. Na het eerste riep de ongelukkige
„?a n'y est pas," ook na het tweede en
derde. Het vierde was pas raak. Daarna
wilde Anna zich zelf dooden, doch het ge
lukte haar niet.
Twee uren duurde het relaas, dat de moor
denares van het gebeurde voor de rechters
gaf. Er werd haar ten laste gelegd, dat zij
haar zuster geenszins uit liefde of medelijden
had gedood, maar alleen om van een lastige
en kostbare levensgezellin af te zijn. Zij ver
dedigde zich zwak tegen deze beschuldiging,
uitte bedreigingen tegen haar huisbaas en
wekte den indruk geestelijk niet meer geheel
normaal te zijn.
Laat op den avond, na het hooren van tal
van getuigen, werd Anna Levassor tot vier
jaar gevangenisstraf veroordeeld.
HET CONFLICT BIJ DE PARIJSCHE
BUSSEN EN TRAMS.
De eigenaardige sabotage van het perso
neel der Parijsche bussen en trams, waarvan
wij melding hebben gemaakt, n.l. het stipt
opvolgen van alle dienstregelen, hetwelk in
de praktijk tot vertraging in den dienst leidt,
duurt nog steeds voort en kost de maatschap
pijen ongeveer 100.000 francs per dag. De
chauffeurs nemen elke verontschuldiging
voor een vertraging in den dienst te baat,
ofschoon zij zich strikt aan de letter der re
glementen houden.
De Parijzenaars, die uitteraard groote on
aangenaamheden ondervinden bij het lang
zame verkeerstempo, hebben er iets op ge
vonden om het obstructievoerende perso
neel dwars te zitten. Zij aarzelen heel lang
met betalen, latenden conducteur geruimen
tijd wachten alvorens te betalen, en trach
ten door deze tegenstaking de obstructie
lust van het personeel te dooden
ZUID-AFRIKAANSCHE BOEREN IN
ENGELAND.
Het stoomschip „Edinburgh" is gisteren
morgen te 5ouinampton aangekomen met
een gezelschap Zuid-Afrikaansche boeren,
dat werd ontvangen door den burgemeester.
De leider Kleynhuis de welkomstrede be
antwoordend, zeide dat zij in Engeland kwa
men als Zuid-Afrikaansche boeren, niet als
Engelschen of Hollanders. Hij deelde voorts
mede, dat zij voornemens zijn de reis uit te
strekken tot Nederland, Denemarken en
Ierland.
DE DUITSCHE „ONBEKENDE"
SOLDAAT."
Melding wordt gemaakt van een bekend
making van den burgemeester van Keulen,
dat binnenkort in de Kathedraal het stoffe
lijk overschot zal worden bijgezet van een
onbekend soldaat.
GRUWELIJKE TOESTANDEN IN DE
BULGAARSCHE GEVANGENISSEN.
In de „Vorw arts" komt een telegram
voor uit Turijn, waarin wordt gemeld, dat
een naar Bulgarije gezonden medewerker van
de „Stampa," met ontduiking van de Bul-
gaarsche censuur, langs omwegen ontzet
tende bijzonderheden meedeelt over het
woeden van de witte terreur. De gevangenen
worden in de gevangenissen zonder meer
neergeschoten en deze moorden worden dan
achteraf goedgepraat met verhalen over z.g.
opstanden.
In Sofia bestaat een veemgericht van een
twaalftal officieren, het z.g. „eskadron,"
die een losbandig leven leiden en zonder
vorm van proces hun slachtoffers richtten.
Een dezer officieren wordt door de openbare
meening aangewezen als de moordenaar na
den Duitschen journalist Herbst, die in de
gevangenis met revolverschoten is afgemaakt!
Het aantal in de laatste weken op deze
wijze gedoode personen wordt volgens voor
zichtige schatting gesteld op tweehonderd.
Zelfs een ambtenaar van een der ministeries
verklaarde den correspondent, dat de hui^
dige regeering Bulgarije onteert in de oogen
van de geheele beschaafde wereld.
DE PRINS VAN WALES.
De Prins van Wales woonde te Pretoria etSj
groot aantal plechtigheden bij. De stad waè
Zaterdagavond schitterend geïllumineerd,
terwijl een optocht werd gehouden. Later
woonde de prins een feestmaal bij, waarbij
de administrateur Kof mevr tegenwoordig
was, die in een rede verklaarde de eigen
schappen der voortrekkers, namelijk rijden,
schieten en waarheid spreken in den prins
te hebben herkend. De Prins sprak in zijn
antwoord over de gelukkige ervaringen in
Transvaal opgedaan, en zeide dat het geen
beleefde gemeenplaats was, wanneer hij ver
klaarde zijn best te zullen doen later naar
Zuid-Afrika terug te keeren.
De prins legde Zondagavond een krans op
Kruger's graf.
CROSS WORDS-PUZZLES IN STRIJD
MET DE LOTERIJ-WET.
Het departement van justitie te Sydne*
heeft bepaald, dat Cross-word-prijsvragens
in strijd zijn met de loterijwet en beschouwd
zullen werden als „geluksspelen."
Ofschoon dc officieele uitslag van het re
ferendum der socialisten eerst gisteravond
laat bekend kon zijn, staat deze practisch
reeds thans vast. Gisterenmiddag deelden
de socialistische Kamerleden in de cou
loirs mede, dat uitgebracht waren 45 stem
men op de moiie-Compère Morel, die een
onmiddellijke breuk met het kartel wil, 35
op de motie-Renaudel, die bevredigende
verklaringen van Painlevé wil vragen en
heengaan indien deze niet afdoende zijn,
en 15 op de motie-Au'riol, die in het kartel
wil blijven. Er is dus een aanzienlijke meer
derheid voor een breuk en deze is dan
ook zonder twijfel te verwachten.
Ondanks den tegenstand der regeerings-
commissie is in het Saargebied het dui
zendjarig bestaan van het Rijnland onder
ontzaglijke deelneming der bevolking be
gonnen.
In de redevoeringen werd overal de
trouw van het Saargebied aan het Duitsche
staatsverband tot uitdrukking gebracht.
In een langdurig onderhoud met maar
schalk Lyautey heelt de Sultan mededee-
ling gedaan van de door hem sedert zijn
komst te Fez bij de stammen opgedane
indrukken. Hij gaf uiting aan de hoop der
inlandsche bevolking de militaire operaties
spoedig geëindigd te zien met de betuiging
van vertrouwen der Marokkanen in Frank
rijk om den vrede te herstellen.
Ten einde de provocatie van Abd el Krim
te beantwoorden, die zijn intocht in Fez
heeft aangekondigd op den Mohammedaan
schen feestdag van 3 Juli a.s., heeft de Sul
tan besloten dit feest zelf in Fez te leiden.
De Fransche colonne, die benoorden Wez-
zan opereert, heeft den vijand bijna geheel
uit het gebied van Rhoenas verdreven. In
de streek van Diebei Bocroes Saoed berok
kenden de aan Fransche zijde strijdende
stammen den vijand 15 dooden en 23 ge
wonden.
Naar het Centr. verneemt, zal het Derde In
ternationale Congres voor Reddingswezen en
Eerste Hulp bij Ongelukken in 1926 te Am
sterdam worden gehouden.
Aan het einde van het Tweede Congres
in 1913 te Weenen gehouden, werd met in
stemming van de toenmalige Regeering en
van het Gemeentebestuur op uitnoodiging
van den Nederlandschcn afgevaardigde be
sloten het congres in 1918 in Nederland en
wel te Amsterdam te houden.
De oorlog liet evenwel niet toe, aan het
besluit uitvoering te geven, terwijl in 1923
de bezetting van het Rhurgebied dit be
moeilijkte.
De verbetering der internationale verhou
dingen maakt het evenwel voor 1926 moge
lijk.
Het bestuur van den Kominklijken Natio-
nalen Bond voor Reddingswezen en Eerste
Hulp bij ongelukken „Het Oranje Kruis"
is thans werkzaam aan de vorming van ver
schillende comité's.
Gevormd zullen worden een Nationaal
Comité, een Comité van Organisatie, een
Uitvoerend en een Eere-Comité.
Reeds kan worden medegedeeld, dat Z.
K. H. de Prins der Nederlanden, Hertog
van Mecklenburg, zich overeenkomstig de
in 1913 gegeven toezegging bereid verklaard
heeft, als voorzitter het Congres te leiden,
en dat de heeren dr. F. E. Posthuma, oud
minister van Landbouw, Nijverheid en Han
del en dr. N. M. Josephus Jitta, onder-voor
zitter van bovengenoemden bond, zich bereid
reid yerklaard hebben, zich als onder-voor
zitters Zijne Koninklijke Hoogheid ter zijde
te staan.
Z. K. H. en beide genoemde heeren zijn
bereid gevonden, zich aan het hoofd van de
Comité's van voorbereiding te stellen.
Naar het Vad. verneemt, zal de Memcrie
van Antwoord op het Voorloopig verslag
nopens het Verdrag met België nog niet
kunnen uitkomen. Daargelaten, dat in de
loopende zitting de behandeling van het
wets-ontwerp niet meer te wachten is, moet
het overleg met de betrokken mogendheden
nog zijn beslag krijgen over den vorm,
waarin de abrogatie xier collectieve verdra
gen van 1839 zal geschieden.
Dit overleg kon gedurende de Regee-
ringscrisis in België geen voortgang heb
ben.
53.
„Maar voor die enkele maal zou het toch
kunnen zijn. En u weet dus niets," zei don
Alberto. „Ik rekende nog wel op u, om na
dere bijzonderheden te vernemen. Zoo blijft
er dan niets anders voor mij over, dan het
antwoord op mijn telegram af te wachten."
Hij deelde nu Suzanne mede, wat hij ge
daan had.
Het antwoord van den administrateur uit
Rome kon nog denzelfden avond inkomen,
maar uit Washington was het natuurlijk- on
mogelijk iets te vernemen, vóórdat het schip
daar was aangekomen
Suzanne was eenige schreden verder ge
gaan, en was toen weer blijven staan.
Zij was aan een groote onrust ten prooi
Hare wangen waren rood en in haar oogen
stonden tranen.
„Hoe bekoorlijk is zij nog altijd, dacht
Alberto bij zich zeiven, en hij schiep er
vermaak in, met haar te kunnen onderhan
delen over dingen, die geen aanleiding
tot vijandschap gaven, en waarin beiden
evenveel belang stelden.
Opeens richtte Suzanne het woord tol
hem, op levendigen toon, en vroeg;
„Don Alberto, wanneer men u bericht
heeft, waar en wanneer donna Flavia zich
heeft ingescheept, wat zult u dan doen?"
„Wat ik dan zal doen?"
„Ja zeker, wat zult u dan doen? Men kan
haar daar in Amerika toch niet alleen laten
in zulk een treurigen toestand. Iemand moet
haar daar gaan opzoeken."
„Dan zou mijn oom het moeten doen," zei
don Alberto verlegen.
„Maar gelooft u dan, oprecht gesproken,
dat hij daarheen zal willen gaan?"
„Neen," antwoordde Alberto.
Suzanne's doordringend op hem gerichte
oogen, dwongen hem, om tegen zijn gewoon
te nu eens oprecht te zijn.
„Maar wie zal dan daarheen moeten
gaan?" vroeg Suzanne.
Het was niet moeilijk te raden, waarheen
Suzanne wilde. Zou het haar nu gelukken,
hem naar haar wil te voegen? Eenmaal had
hij al toegegeven, uit medelijden met Flavia,
en om de eer van den familienaam te redden
En dat zou toch wel voldoende zijn!
Daar hij nog niet geantwoord had, her
haalde Suzanne haar vraag.
Alberto wendde de oogen af.
Hij gevoelde, hoe doordringend een paar
oogen op hem gericht waren.
Langzaam voortwandelend hadden beiden
het ijzeren hek van den tuin bereikt
Suzanne had een gevoel, alsof Alberto
haar door het geooende hek wilde ontsnap
pen
In haar verbeelding zag ze aL hii ziin
hoed voor haar afnam en verdween.
Wat- zou ze kunnen doen, om hem dat te
beletten? Hij versn-lde al ziin schreden en
ze 'had dus geen oogenblik te verliezen.
Ze naderde hem dicht, en vroeg hem voor
de derde maal:
,,Wie zal dan gaan?
En op half vragenden, half bevelenden
toon voegde ze erbij;
„U zult daarheen gaan, don Alberto!"
„Is er u dan zóóveel aan gelegen, mij te
verwijderen?" vroeg bij.
En op boosaardigen toon voegde hij erbij;
„Dat noem ik, de gelegenheid bij de ho
rens pakken."
„U zijt zelf zoo vol van list en bereke
ning, dat u zelfs niet meer in staat rijt, u
voor te stellen, dat dit bij anderen niet het
geval is," antwoordde Suzanne bedaard
„Uwe gevoelens jegens mij gaven mij
recht, u te wantrouwen, antwoordde Al
berto honend.
„Is het dan om mij te doen? Het is te doen
om eene ongelukkige vrouw, die uw naam
draagt, prins Gottifreddi, om eene nog jeug
dige, bekoorlijke vrouw ponder voldoende
ondervinding, die men onmogelijk aan haar
lot kan overlaten. En wanneer u niet wilt
gaan, dan zal ik gaan!
Don Alberto lachte honend.
Maar toch scheen hij zich niet erg op zijn
gemak te gevoelen.
„Ik zal gaan," herhaalde Suzanne. „Als
het moet, zal ik gaan, maar ik zal u wml
niet behoeven te zeggen, dat ik nmnoóvliik
voor haar zal kunnen zijn, wat gij voor haar
zoudt zijn. Ik ben maar een zwakke vrouw,
evenals zij, maar tenminste zal zij dan niet
geheel verlaten zijn."
Don Alberto had geen gelegenheid meer,
om haar te antwoorden, want op hetzelfde
oogenblik kwam Arabella op beiden toege-
loopen.
„Mama wacht op ons, om met haar naar
de stad te gaan," zoo zei ze. „Gaat u ook
mede, don Alberto?"
„Ik dank u, miss Fane. Het spijt mij zeer,
dat het mij onmogelijk is. Ik moet met de
stoomboot terug."
En na beide jonge meisjes eerbiedig ge
groet te hebben, ging hij het hek uit, en
richtte zijn schreden naar de kade.
De met Arabella doorgebrachte maanden
hadden den gunstigsten invloed op Suzanne
gehad.
Het buitenleven, de frissche lucht van het
Noorden, hadden hare zenuwen gesterkt
Maar al zag ze het leed en de ellende van
hare beschermelingen, die ze te Rome had
achtergelaten, niet meer, toch had ze hen
niet vergeten, maar het leed, dat men niet
met eigen oogen ziet, maakt een minder die
pen indruk
Haar gemoed was langzamerhand tot rust
gekomen Ze dacht minder dikwijls aan don
Alberto Gottifreddi, en ook de herinnering
aan de buitengewone koelheid, die de heer
de Roquépine haar vóór zijn vertrek uit
Rome rfotoonJ had. deed haar minder piin*
Maar de ontmoeting met don Alberto in
hotel Beau Rivage, was voldoende geweest
cm hare gemoedsrust weer te verstoren, en
al hare wonden weer te openen.
Nu zat ze weer op het terras van de klei
ne woning, die ze met Arabella te Vevey
had gehuurd, en treurig richtte ze hare
oogen op het heerlijk natuurtafereel, dat
weinige dagen te voren haar met zooveel
bewondering had vervuld.
Dc betoovering was verdwenen, en de na
tuur had voor haar alle bekoring verloren.
Het huis, dat beide vriendinnen bewoon
den, was schilderachtig gelegen in een klei
nen inham van het meer. Aan beide zijden
versperden de boomen van de tuinen het
uitzicht op muren en huizen.
Men had zich kunnen verbeelden, zich aan
het uiteinde der wereld te bevinden, ver van
alle woningen der menschen.
Op dat terras, dicht aan den oever van
het meer, brachten Arabella en Suzanne
een groot gedeelte van den dag door, vooral
Suzanne, omdat Arabella te Vevey eenige
vriendinnen had aangetroffen, in wier gezel
schap ze dikwijls uitstapjes in het gebergte
maakte.
En dezen dag was ze weer afwezig.
Werktuigelijk hield Suzanne zich bezig
met haar borduurwerk.
Ze dacht aan Flavia, en angstig wachtte
ze op een bericht van haar.
Het was ondenkbaar, dat don Alberto
haar met opzet het antwoord uit Ro»- xou
verbariSen houden.
Dat antwoord moest nu al zijn aange
komen.
Maar, wanneer hij nu eens om baar tl
straffen voor den raad. dien ze hem gegever
had, om naar Amerika te vertrekken, ziel
stil hield?
Neen, dat kon ze toch moeilijk gelooven.
Don Alberto had wel een ruim geweten,
cn een slappe moraal, maar zóó kleingeestig
boosaardig zou hij toch wel niet zijn.
Ze trachtte hem te verdedigen tegen de
vermoedens, die bij haar opkwamen, maar
toch bleef ze onrustig.
Maar nog een nieuwe donkere wolk had
zich aan haar horizont vertoond: de nabij-,
heid van de familie de Roquépine
Zouden zij zich hun vroegere vriend
schapsbetrekkingen nog herinneren? En
zouden zij die willen hernieuwen?
Suzanne was er van overtuigd, dat de
vader van Marie Thérèse dat trachtte te
verhinderen, en die gedachte drukte haar
terneer, omdat de reden van de verandering
in de houding van den beminnelijken en be
leefden Franschman haar maar al te duide
lijk was. Ze kon het wel raden, dat hij hare,
houding tegenover don Alberto Gottifreddi
dubbelzinnig had gevonden.
En het was haar niet mogelijk hem een
verklaring van den toestand te geven.
Wordt vervolgd.
De Commissaris voor de immigratie dei",
V. S., Curran.-is een actie begonnen om alle
lste en 2de klas-passagiers evenals de 3e
klas-passagiers, die in Amerika immigreeren,
op Ellis Island te doen onderzoeken. Alleen
bezoekers, die slechts korten tijd in de V. S.,
verblijven zouden van dezen dwang worden'
vrijgesteld.
Uit Sjanghai werd gisteren gemeld, dat het
gerucht verspreid was, dat Japan aan China
den oorlog had verklaard wegens den moord
op een Japanner te Kanton. Groote men-
schenmenigten wendden zich tot de tele-
graafagentschappen, de banken en zaken om
het bericht te controleeren, maar er konden
geen ter zake dienende inlichtingen worden
gegeven.
Intusschen verklaart het Britsche ministe
rie van buitenlandsche zaken, dat het be-*
richt onjuist is.
De staking in Hongkong breidt zich uit,
maar er zijn voldoende buitenlandsche vrij
willigers om de noodzakelijke diensten in'
stand te houden.
Geheime genootschappen, die door Kanton
met geld gesteund worden, terroriseeren de
inheemscbe bevolking.
De gouverneur van Hongkong, wiens
ambtstijd om was, zou naar zijn vaderland
terugkeeren, maar heeft besloten aan te bli>>
ven. Hij verklaarde dreigend, dat degenen,
die de schuld droegen, van dit aanblijven, de
onaangename gevolgen daarvan zouden on
dervinden.
De vereeniging van Chineesche studeeren
den in Nederland, Tsjoeng Hwa Hoei zond
als sympathiebetuiging met de nationale be
weging in China, aan de Kamers van Koop
handel te Sjanghai, een telegram, inhouden
de het verzoek om aan eenige Chineesche
studenten- en arbeidersorganisaties mede te
deelen, dat Tsjoeng Hwa Hoei volledige
sympathie aan den dag legt met den strijd
in China voor vrijheid en recht. Tevens werd
een gift toegezegd.
Het ligt in dc bedoeling van de vereeni
ging om. zoolang de beweging in China
duurt deze met periodieke giften te steunen.
