Het herboren „Hageveld". Verkeersongevallen. i ff II Een feest van katholieke blijmoedigheid. ij Sill Donderdag 16 Juli 1925 49ste Jaargang No. 16095 Dit nummer bestaat uit 10 bladzijden. - Eerste blad. Colijn premier? Het koor zingt: „Ecce Sacerdos!" Z. D. H. de Bisschop van Haarlem arriveert op het voorplein van „Hageveld". Mgr. wordt een welkomstzang toegezongen. <1 De heer Jan Stuyt, die het Heem- steedsche „Hageveld" bouwde. Koningstraat 10 Haarlem. Tele^raphisch Weerbericht Personalia. Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Haarlem en O. Dt abonnementsprijs bedraagt voor Haarlem en Agentschappen: Per week 0.25 Per kwartaal f 3.25. Franco per post per kwartaal bij vooruitbetaling 3.58 Bureaux: NASSAULAAN 49. Telefoon No 13866 (3 lijnen). Postrekening No. 5970. NIEUWE HAARIEMSCHE COURANT Advertentiën 35 cents per rege. Bij contract belangrijke korting. Advertentiën tusscben den tekst als ingezonden mededeeling. 60 ct. per regel op de 1« Pagina s 75 ct per regeL Vraag- en aanbod-adver* tentiën 1—4 regels 60 ct. per plaat sing: elke regel meer 15 ct, bi» vooruitbetaling. f 9 Rfl - bij verlies l nou, een voet van een voet of een 1.. n o h>, verlies vaneen Alle aDonne's op dit blad zijn, ingevolge de verzekeringsvoorwaarden, f OfV s*|fi Levenslange geheele beideooeent; f 750." doodelijken afloop;, hand, f fO»> bij verlies van een f Cf) bij een breuk van f Éfl -»klv 'egen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen uU'UUi'' verlies van beide armen, beide beenen o ei eoogen. oo<r 1 1&3." duim of wiisvfn?pr I <JU." been of arm I *U. andere vinger. - Niet zonder reden hebben wij aanstonds bij het intreden van de regeeringscrisis ge waarschuwd tegen de mogelijkheid van een kabinet met een niet-Katholieken premier. Wij zinspeelden daarbij niet onduidelijk op de kans, dat de anti-revolutionaire partij zou aansturen op de vorming van een kabi- net-Colijn. Niet enkel in de linksche pers werd dezelfde vrees geuit; ook in een groot deel der Katholieke en der Christelijk histo rische werd die mogelijkheid als een beden kelijke oplossing voorgesteld en des te ster ker naar mate de crisis langer duurde. Wij hadden voor onze vrees onze eigen motie ven, 'welke wij reeds vóór de verkiezingen aangaven, na den stembusuitslag van 1 Juli herhaalden en bij het aftreden van het ka- binet-Ruys nogmaals onderstreepten. Wat wij inmiddels met verbazing hebben aangezien was, dat een Katholiek blad, het welk nog wel een leidende functie van den eersten rang wil bekleeden. met ons tijdens de verkiezingsactie gewaagde, dat de strijd niet ging om behoud van Ruys of Colijn; na den uitslag eveneens met ons de totstand koming van een geheel nieuwe rechtsche re geering als natuurlijken weerslag op de ver kiezingen bepleitte en daarna begon te zwenken naar de mogelijkheid van een her nieuwd optreden van den heer Colijn, om Dinsdagavond in een blijkbaar geïnspireerd artikel het officieele bericht van gisteren, al vast voor te bereiden en aannemelijk te ma ken; „de heer Colijn is met de vorming van een nieuw kabinet belast. Daarbij iieette het, dat de zaken niet altijd zoo eenvoudig zijn als ze lijken; het kan eisch van goede politiek zijn. om onder bondgenooten nu en dan van rol. te wisselen enz. Wij gelooven, dat met zulke frontveranderingen de katho lieke zaak al heel slecht gediend wordt. Een der oorzaken, waarom er zooveel ontevre denheid in de laatste jaren in ons kiezers corps te constateeren viel, was juist de on vaste leiding of het gebrek aan leiding bij een deel van het partijbestuur en der pers. Wij hebben daarop al meermalen gewezen. Men maakt zich daarvan niet af door op een gegeven oogenblik na allerlei weifelingen te constateeren, dat de zaken niet zoo eenvou dig - zijn. Simplicitas est sigillum veri; de eenvoud is het kenmerk der waarheid. En de eenvoudige waarheid is, dat de R.-K, Staats partij bij de laatste verkiezingen haar meer derheid in de coalitie zag versterken (de verhouding 32 tot 27 wijzigde in 30 tot 24); dat de R.-K. Staatspartij de eenige van de coalitiepartijen was, welke' in stemmen- aantal vooruitging, terwijl de anti-revolu tionaire de klappen kreeg. Dat zijn de fei ten, welke onbetwistbaar zijn en door nie mand te ontkennen. En men moet de waar heid geweld aan doen en eerst vertroebelen, om tot een soort van „hooge politiek' te besluiten, welke boven het begrip van de massa gaat enwaar conclusies worden ge trokken, welke aan de overgroote meerder heid der kiezers averechts toeschijnen, maar welke zij nu eenmaal hebben te aanvaarden, omdat de politiek zulk een moeilijke en in gewikkelde zaak is! Wij zouden hierop niet ingaan en ieder zelf laten beoordeelen hoe hij zijn taak van voorlichting moet opvatten, wanneer in het jongste verleden door de zoo juist door ons gesignaleerde manier niet zoo onbereken baar veel schade aan onze partij was toe gebracht. Wij stappen van dit punt af en komen tot de opdracht aan den heer Colijn tot vorming van een kabinet. Na alles wat wij in de af- gejtoopen weken geschreven hebben /.al iedereen begrijpen, dat wij dezen eersten stap tot oplossing van de crisis betreuren Wij leven nog altijd in een constitutioneelen staat, waarin ten opzichte van de kabinets vorming zich mede onder de democratische evolu'tie een practijk gevormd heeft, een practijk, welke is, dat de nieuwe regeering zich aansluit bij de uitspraak van de stembus. De laatste uitspraak nu wijst allereerst heen naar de vorming van een kabinet uit de christelijke partijen. De jong ste parlementaire geschiedenis, de verkie- ringsactie. de nieuwste partijprogramma's en de wijze, waarop zij tot stand kwamen, de uitslag der stembus zelf, al deze factoren geven vervolgens tezamen de richting aan, waarheen de nieuwe regeering zal moeten dreven, wil er vruchtbare samenwerking lijn tusschen kabinet en volksvertegenwoor diging. En nu behoeft het weinig betoog, dat il de genoemde wegwijzers niet duiden aaar een Kabinet-Colijn. maar juist anders om. Niet enkel de verkiezingsstrijd der lin ker partijen heeft in het teeken „weg met Colijn" gestaan, waarop een beduidend aan tal kiezers bevestigend geantwoord heeft, maar ook in het rechtsche kamp is nu al maanden lang verzekerd, dat men niet voor een regiem-Colijn in zee ging. Wie niet enkel in zijn studiekamer heeft gezeten, maar de verkiezingsactie van nabij gevolgd heeft, weet, dat met name de Roomsche propagan- listen ongelooflijk zwaren arbeid hebben noeten verrichten om duizenden kiezers te overtuigen, dat het bij de stembus van 1 Juli niet ging om een regeering-Ruys-Colijn en zeker niet om een kabinet-Colijn. Het zou struisvogelpolitiek met zeer bedenke lijke gevolgen voor de naaste toekomst onzer partij zijn, dit thans niet te overwegen. Er is op dit stuk nog heel wat te zeggen. Wij gaan er echter thans niet dieper op in, omdat wij eerst de verdere afwikkeling van de opdracht van den formateur willen af wachten. In het officieele bericht immers heet het, dat de heer Colijn de opdracht in beraad heeft gehouden; dat wil zeggen, dat de leider der anti-revolutionairen zal onder zoeken of hij medewerkers kan krijgen voor een regeering, die steunen moet op de drie rechtsche partijen. Dit achten wij voorshands nog aan bedenking onderhevig. Geen enkel staatsman zal het wagen een ministerporte feuille te aanvaarden zonder de wetenschap, dat hij althans bij de overgroote meerder heid van zijn eigen Kamerfractie steun vindt. En welke Katholieke Staatsman durft met deze wetenschap te treden in een kabinet- Colijn? Daarom en het zou niet de eerste maal zijn zou het ons niet verwonderen, dat de heer Colijn over eenige dagen aan H. M. moest verzoeken van zijn opdracht ontheven te worden Wij hopen, dat zich daarna niet hetzelfde spel zal afspelen, als wij in de vlootwetcrisis hebben beleefd, zeer ten nadeele van land en volk, van het par lementaire stelsel, dat niets meer lijden kan, van het gezonde partijleven, dat al zoovee] schokken heeft moeten doorstaan. Wij wachten nu de verdere ontwikkeling rustig af in de overtuiging, dat onze pas ge kozen en herkozen Roomsche volksverte genwoordigers zullen waken. De coalitie is ons lief, maar niet tot eiken prijs. Want boven de coalitie staat het belang der 'bloed eigen R.-K. Staatspartij. En men moet-wel een kind in de politiek zijn om niet te gevoe len, dat die thans op het spel staat Bij de ontslagname van het Kabinet- Ruys schreef „de Maasbode": „Reeds de volksverbeelding verwacht tastbare resultaten van zoo grootsch ge beuren als de verkiezingen waren. „Maar, wat meer is, de verkiezingsuit spraak en 's Lands belang eischen naast de gebondenheid aan de beginselen van rechts vrijheid en onbevangenheid tegenover oij- zonderheden in 't verleden. „Zóó nieuw zal een andere rechtsche Regeering moeten wezen, dat zij, niet te zeer gebonden aan een „verleden", onbevoor oordeeld de beste oplossingen zoeken kan voor zoo menig vraagstuk." Nu is zeker een Kabinet-Colijn voor de volksverbeelding niet het tastbare resultaat van de verkiezingen en als iemand aan het verleden gebonden is, dan zeker toch de heer Colijn! Toen de „Maasbode" dit schreef dacht het blad dan ook in het geheel niet aan die mogelijkheid. Eenïge dagen later kwam een voor den heer Colijn vleiend artikel naar aanleiding van een beschouwing in „de Haagsche Post.' En, Dinsdag j;l, werd de groote zwaai ge nomen en heette het: ....„het zou kunnen zijn, dat, ondanks al onze voorkeur en ver langens de slotsom toch in de richting wijst van het moet er maar uit - Colijn." Is dat het Roomsche volk leiding geven? uitverkoren uit de Zijnen En in dit Huis gewijd aan de opvoeding der toekomstige geestelijken, Christus is het, die hier zijn uitverkorenen tof het priesterschap bijeen brengt. Hij schat de waarde der jeugdige priesterlijke zielen zoo hoog dat Hij hen zelf wil geleiden, omgeven met Zijn teeder- ste zorgen, zelfs hun geestelijke ontwikke ling wil behartigen om hen tot ware apos telen te maken. Ja, van Christus, blijvend bij Zijn uitver korenen hier, in Hageveld's kapel, zijn vooral Broere's woorden van toepassing: „Hiex mint God en leert hij minnen." Hier doet Hij ons hart ontgloeien van lief de jegens Hem, hier leert Hij ons beter beseffen de verhevenheid van ons levens doel, maar dan ook de levensplichten, die daaraan beantwoorden: gehoorzaamheid en offervaardigheid, naastenliefde en strijd vaardigheid voor de zaak van Christus, op dat wij ons door Zijn genade geholpen, geveld is: wat daaruit is voortgekomen, (ap plaus.) Spontaan werd hierop het lo Vivat op ei gen toonzetting aangeheven en allen kniel den neer om den zegen te ontvangen. De stemming onder de aanwezigen liet niets te wenschen over. Op aller gezicht stond de tevredenheid en vreugde te lezen. Het was een festijn wat bij hen, die tegen woordig waren, wel altijd in herinnering zal blijven. Weer klonk de muziek. Nu het Allegretto uit de Xle Symphonie (militaire) van J. Haydn, het koor zong daarna het „Cantate Domino" van L. Hassler. Monseigneur trok zich daarop terug. Met de geestelijkheid die reeds aanwezig was toefde hij eenige uren op het terras van het seminarie, waar het in dezen wonderen zo meravond als in een sprookje zoo mooi was. De dalende avond, die te spelen begon in de donkerende bosschages, om het voorplein, Het was treffend en ontroerend. Dan het groote slof, drie groote stukken, het middenstuk waarin de woorden: „Leve Hageveld" met het bisschoppelijk wapen, geflankeerd door twee watervallen. Onophoudelijk viel een gouden regen neer. Het was een aardig slot van een mooien feestvooravond. Vermeldenswaard is nog de aanbieding van een bloemstuk bij den ingang van het „Groot Klooster" door het 5-jarig dochter tje van den heer Van de Marvelde, die aan den ingang woont. Een aardige hulde. Hedenmorgen om zes uur begonnen de lithurgische plechtigheden, om half elf wordt de Pontificale Hoogmis door Mgr. Callier opgedragen. „Hageveld" is herboren in vreugde: Hoe kan het anders? Er was juichens- stof te over. De voltooiing van een bouw, die vier jaar duurde; hef bezit van een menschelij- kerwijs gesproken volmaakte kweekschool; de tegenwoordigheid van Haarlem's door- luchtigen Kerkvorst, omringd door een staf van hooggeplaatste en hoogstaande pries ters en voor de studenten van „Hageveld" nog de bijzondere aantrekkelijkheid dat dit grootsche wijdingsfeest meteen het slot be- feekent van een doorzwoegd studiejaar. Heden, na de Pontificale Mis, zouden de Hagevelders met vacantie gaan. Eén schaduw zweefde over de feeststem ming. „Warmond" was er niet. De Zeereer- waarde Zeergel. heer Prof. Seyssener, in bloeiende jeugd nog, is stervensziek. Zijn medebroeders wenschten hem in hef plech tig uur dat hij wellicht zijn jeugd aan God ten offer brengt, niet te verlaten. De zomeravond, die over Hageveld's dre ven daalde was als een ode aan het gul den hoofd der blijde zonne, zooals Gezelle dat heeft gedicht. Een weelde van geur en fleur; het vogelenheir kwetterde van lou ter pleizier. Hageveld was in feestdos. Bescheiden, maar schoon. Geen overdreven versierin gen. Hageveld van Jan Stuyt, is het Hage veld op z'n mooist, een briljant op zich zelf, die alleen opgepoetst, niet in kermisachti ge pracht behoeft te worden gezet. All" -moren van timmerij en metselwerk ware <^#'i verdwenen, Het nieuwe Hage veld L.ónk in al den overvloed van zijn wondere kleurensymphonie van ineensmel- fende tinten, van boeiende harmonie tus schen menschenwerk en natuurpracht. Van Heemstede's Roomsche kerk bobbel de de nationale driekleur met pauselijken wimpel en van de huizen der katholieke Heemsteders op den weg. waarlangs Mon seigneur zijn tocht naar zijn Hageveld zou nemen, golfde eveneens het rood-wit- blauw. De allée van 't Groot Clooster was bezoomd met witte masten, waaraan wim pels paars, wit, rose, in alle kleuren. Maar Iaat ons nu in volgorde verhalen van het openingsfeest. Het begon gisterenavond. Rond het voor het pas voltooide bouwwerk gelegen kleurrijke gazon, waarover de fon tein haar parelende druppelen rondspatte, stonden de studenten in afwachting van den komst van den Kerkvorst. Te voren reeds waren de metten en lauden gezongen ter eere van den H. Bonifacius en de H. H. Martelaren van Gorcum, dier relequienin het altaar rusten. Een gejuich ging op toen Mgr., vergezeld van Mgr. M. P. J. Möllman in een open landauwcr de met de pauselijke kleuren versierde oprijlaan af kwam. Juichend klonk het welkomstlied uit honderden kelen, be geleid door het muziekkorps van Hageveld. Op het bordes namen de Bisschop en Mgr. Möllmann plaats, omringd door het bestuur en de professoren van Hageveld. Aanwezig waren o. a. de Hoogeerw. Heer L. A. A. M. Westerwoudt, de Zeereerw. Heeren PichoJ en v. d. Tuin, secretarissen Dan trad een student der Rhethorica naar voren en sprak:' Monseigneur, Nu Hageveld bevoorrecht wordt U te mogen begroeten op den vooravond van den dag, waarop de voltooiing van het nieuwe seminarie gaat gevierd worden, gevoelen wij ons gelukkig uitdrukking te mogen geven aan onze dankbare liefde jegens U, Mon seigneur. Ongeveer drie jaar geleden zijt gij ^er" heen gekomen om Uw grootsch onder nemen, den bouw van een nieuw Hageveld te beginnen en hebt Gij den eersten steen van dit huis gelegd. Morgen zal, door de Consecratie van de nieuwe kapel, de sluit steen door U worden aangebracht en het door U voltooide werk geheel aan Hem worden opgedragen, in Wiens Naam en tot Wiens Eer het begonnen is: „Hic Domus, Dei est. Drie jaren zijn verstreken, drie jaren van de meest verstrekkende zorgen, die Gij, in fide nihil hesifans, op Uw hoogen leeftijd nog hebt willen aanvaarden voor Uw Hage veld. Jaren, waarin wij hebben gebeden, dat het U gegeven mocht worden Uw werk vol tooid te zien. Nu is gekomen, die dag door Gods genade U in Hageveld bereid. Sta ons dan toe, Monseigneur onze vreugde te uiten en onze dankbaarheid te betuigen, vooreerst aan God, maar naast Hem aan U, die zulk een schitterend nieuw seminarie voor uw Bis dom hebt willen stichten. Het oude Hageveld was in den loop der jaren onvoldoende gebleken en jaarlijks moesten er worden afgewezen, jaarlijks trokken er weg van hen, die toch zoo gaar ne' naar Hageveld waren gekomen. Daar naast stond het feit, dat Uw bisdem met de zoovele en zoo groote oarochies, steeds om meer priesters vroeg. Toen de oorlogsjaren dan ook voorbij waren, besloot gij uw reeds zoo lang gevormd plan ten uitvoer te leg gen en zou de last van zorgen en moeilijk heden groot zijn, grooter waren Uw geloof en onwankelbaar vertrouwen op God. Ge steund door de prijzenswaardige offervaar digheid van zoovelen en begunstigd door Gods Zegen, door zooveler gebed afge smeekt, hebt gij zonder aarzelen den bouw voortgezet, zoodat hier nu staat een monu mentaal Hageveld, schitterend getuigend van de liefde Uwer geloovigen en van hun vrijgevigheid, schitterend getuigend vooral van Uw zegenrijk bestuur. Voor ons Mon seigneur staat Hageveld vooral als een heer lijk monument van Uw liefde en zorgen voor ons uitverkorenen om eens priester Gods te zijn. Die liefde deed U eenmaal spreken, dat wij Uw meest geliefde kinderen waren en van dit woord hebben wij de heerlijkste ge tuigenis in den bouw van dit nieuwe semi narie en wel op heel bijzondere wijze in den bouw der kapal. Monseigneur onder Uw bestuur zijn er door Uw goede zorgen in Haarlem's Bisdom zeer talrijke nieuwe pa- was mij niet aangenaam, want voor mijn rochies gesticht, om te voorzien in de gees- priesters is immers niets te mooi. (levendig telij'ke nooden van dit diocees, waar de Ka- applaus). vormen tot die heiligheid, welke zoo noo- dig is om aan Gods roepen eenigszins te kunnen beantwoorden. Een oud leeraar sprak eens: Hageveld is niet slechts een gebouw, Hageveld is een gedachte, een richting, een geest, een altijd voortlevende geest. Men heeft gezegd dat in Hageveld deugdelijkheid en levensernst, blijmoedig heid en opgeruimdheid zich zoo heerlijk vereenigd vonden En de verklaring hier van? God dienen, God beminnen is het voornaamste vak op Hageveld. De leeraar is Christus zelf, die doceert met de krach tige stem der liefde. Hij is het, die Hage veld maakt tot die richting, dien altijd voortlevenden geest, die Hageveld maakt tot het heerlijkste verblijf voor wie er zijn en tot de heerlijkste herinnering van wie er waren en die Hageveld een glans rijke toekomst verzekert. Daarom, Monseigneur, als Uw kennen en beminnen van Hageveld U er toe gebracht heeft de kapel te maken tot een glansrijk middenpunt van heel den bouw, mogen wij dan U hierom eerbiedig danken. Van dank spreken onze woorden, moge van dank spreken onze woorden, mogen van dank spreken vooral ons gebed en onze deugd. Morgen vooral als Gij voor het eerst in de nieuwe kapel hef H. Misoffer zult opdra gen, zullen wij bidden, dat God Hageveld zegene en dat Hij U nog vele jaren bc- boude opdat Gij in ons de vruchten van Uw liefde en zorgen moogt aanschouwen. Beijveren willen wij ons ten slotte om Uwe wenschen in vervulling te doen gaan, dat wij door Gods genade geroepen tof het Heilig Priesterschap hier ons mogen vor men tot deugdzame, heilige priesters, die later zullen kunnen werken tot heil van het U toevertrouwde diocees en die door U gekweekt hier in dit Hageveld, voor U mo gen zijn Uw grootste roem en heerlijkste kroon. Toespraak van Monseigneur. Monseigneur Callier antwoordde hierop met enkele hartelijke woorden, telkens le vendig door toejuichtingen onderbroken. Mgr. sprak als volgt: Geliefde studenten. Ik dank u hartelijk voor de feestelijke ontvangst en de goede wenschen door uw redenaar mij gebracht en voor de gebeden door u deze dagen voor mij gestort. Ik hoop dat deze feeststemming blijvend zal zijn en zich zal uiten in de wenschen die aan God voor mij zijn opgedragen. Ik heb dezer dagen gehoord dat het Seminarie haast te mooi zal zijn, doch begrijp wel, dat het ge bouw niet blijvend is en dat het, naar ik hoop, zelfs uitgebreid zal worden, (applaus.) Dat het seminarie te mooi gevonden werd, het ruischend opspatten van de waaierende fontein in den voortuin, het gekwinkeleer der vogels, en vooral de groote tevredenheid, die in aller harten moet hebben geborreld bij dit vreugdevolle en schitterend slagende feest, het waren alle evenzoovele factoren, die een verblijf in den tuin en op het terras tot een onvergetelijk oogenblik moesten ma ken. De studenten hadden natuurlijk vrijaf en hel op klaterde hun lach, die overal in het uitgestrekte terrein werd gehoord en de huppelende wijsjes der vroolijke studenten liederen waren niet van de lucht. a van Z. D. den Bisschop, de Zeereerw. Heer H. IJzermans, Pastoor te Heemstede, de heer Jan Stuyt, architect en de heer Jonckbloedt, aannemer van het Seminari. Blijkbaar ontroerd luisterde Mgr. naar de jubelende tonen, welke ten hemel stegen. Na deze officieele begroeting werd door het koor de antifoon: Sacerdos et Pontifex, getoonzet door H. Andriessen, gezongen, wederom door de muziek begeleid. Vedvolgens werd 't vierstemmige: Respon sorie van T. L. de Victoria, op waardige, sublieme wiize uitgevoerd. tholieke bevolking steeds toeneemt. Vele kerken zijn door U gebouwd. Ook nu moest er een kerk worden gebouwd, maar nu niet om te voorzien in de noode» eener parochie, maar een kerk voor Uw seminarie, waarin zij moeten gekweekt worden, die als priesters eenmaal moeten uitgaan tot de menigte en die in de parochies Gods genade moeten dragen tot hep, die haer zoozeer behoeven. Maar dan ook moest volgens uw plan nen deze kapel uitmunten in pracht en schoonheid, want hier verblijft Christus op heel bijzondere wijze te midden van de Veel liever was mij intusschen het woord dat ik in een ander blad gelezen heb, dat uit het nieuwe Hageveld bleek, hoeveel de ge loovigen van Haarlem's diocees voor hun priesters over hebben. Ik ben ten hoogste dankbaar voor de hulp door mijn bisdom gegeven, om 'dit schitte rende gebouw tot stand te brengen. Als het te mooi gevonden wordt, hoop ik dat van allen die hier opgevoed worden, wat zij la ter in de maatschappij ook mogen worden, steeds gezegd zal kunnen worden, het mooiste, het rijkste, het schoonste van Ha- Totdat, rond kwart over 10, de avond vol komen gedaald was. Toen begon in de kapel een wondere spe ling van lichteffecten als op een goed ge outilleerd schouwburgtheater. De verlichting der kapel werd gedemonstreerd. Deze ver lichting is iets moois, iets nieuws, iets typee- rends voor „Hageveld". De lichtbronnen zijn gemaskeerd aangebracht, zoodat men dus de lampen niet direct ziet. Dit maakt dat er in de kapel een diffiuse licht heerscht, wat bij het eerste binnentreden een ln den beginne niet nader te definiëeren indruk maakt. Het effect is een milde, devote stemming, heer lijk passend bij de sfeer van het heiligdom. Beneden heerschte een weldoende scheme ring, maar de hoogere regionen baden in een oceaan van licht waardoor de fijne contou ren van het gewelf in al den rijkdom van zijn fijne caissons voornaam uitkomen en vooral Luns' koepelschildering in een zon nebrand van kleurigheid komt te staan. Met groote voldoening werd een en ander door Monseigneur en Zijn hooge gasten in oogenschouw genomen, waarbij de heer Jan Stuyt en de heer de Jong, ingenieurs, toe lichtingen verschaften. Rond half elf betrad Monseigneur de speelplaats der studenten. Hier wachtte een verrassing. Plots kliefde een laaiende donderbus de lucht en spatte hoog boven den koepel zijn glanzende lichtbundels uiteen, die met een donderende knal hun kort briljant leven beëindigden. Het vuurwerk was begonnen. Nog eenige donderbussen en lichtkogels, soms mef bosjes tegelijk en daar straalde opeens de koepel der kapel in een flakke ring van Bengaalsch vuur. Eerst rood, toen groen. En van den trans van den koepel staken klaroenblazers hun bazuinen om het „Aan U. o Koning der Eeuwen" de lucht in te trompetten, a la Sint Pieter te Rome. Beneden namen alle aanwezigen, studen ten, professoren, genoodigde geestelijken en Monseigneur den zegezang over en friom- feerend klonk het in den zomernacht door Heemstede's luchten „Aan U. o Koning der Eeuwen". Barometerstand 9 uur v.m.: 764. Stilstand. OPGAVE: J. J. WEBER ZOON OPTICIENS - FABRIKANTEN Medegedeeld door het Kon. Ned. Meteorol. Instituut te de Bildt. Naar waarnemingen in den morgen van 16 Juli. Hoogste Barometerstand 767.3 m.M. te Vardoe. Laagste Barometerstand 752.4 m.M. te Akureyri. Verwachting van den avond van 16 tot den avond van 17 Juli, Zwakke veranderlijke wind, meest licht tot halfbewolkt, waarschijnlijk droog weer be houdens kans op onweer, zelfde tempera tuur. Gisterenmorgen om ongeveer 9 uur had in de Gr. Houtstraat een aanrijding plaats tus schen een tram en een auto. De auto, te vroeg voor de stilstaande tram gaande, ver- noelde met de kap een voorruit van de tram. AANRIJDING TE BLOEMENDAAL. Gistermiddag ongeveer 3 uur werd een vrachtauto, beladen met liertonnetjes bij het achteruit rijden van Bleekerspad naar Korte Kleverlaan, door een Haarltmsche tram aangereden. De auto verd flink bescha digd. Geslaagd aan de Nutskweekschool voor de akte L. O. de dames: J. Rooker, D. van der Schuipt, T. Terwisga, M. Zuidweg en T. Zwart. De examens zijn afgeloopen. Te 's-Gravenhage slaagde voor het le deel van het notarieel examen D. W. van Niekerk, alhier. Voor de pas gehouden praktijk-examens in Engelsche Handelscorrespondentie. zijn de volgende candidaten geslaagd: mej. Cato Brauns, de heeren A. Bruijn, W. Leverstein, Jan Adelaar, allen .te Haarlem; W. C. de Jong te Bloemendaal; C. W. G. Buhse, te Heemstede en C. S. de Graaf te IJmuiden, allen leerlingen van onzen Engelschen stad, genoot John Cunningham Moore. Op 1 Januari 1926 zullen aftreden voor het groot-bedrijf de heeren Ir. W. J. Burgersdijk, Heemstede; A. H. Baron van Hardenbroek van Ammerstol, Heemstede; J. F. de Klercq, Haarlem; F. H. Meijer, Haarlem; D. Treur, Hoofddorp en A. H. Weijburg, Haarlem. Voor het klein-bedrijf: W. Jonkheer, Hil- legom, J. F. Lamp, Haarlem; D. W. Miezerus, Haarlem; J. Slis, Haarlem; J. H. de Suart, Beverwijk en Th. B. Weber, Lisse. De aftredenden zür< herkiesbaar.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1925 | | pagina 1