Het herboren „Hageveld".
Verkeersongevallen.
i ff
II
Een feest van katholieke blijmoedigheid.
ij
Sill
Donderdag
16 Juli 1925
49ste Jaargang No. 16095
Dit nummer bestaat uit 10 bladzijden. - Eerste blad.
Colijn premier?
Het koor zingt: „Ecce Sacerdos!"
Z. D. H. de Bisschop van Haarlem arriveert op het
voorplein van „Hageveld".
Mgr. wordt een welkomstzang toegezongen.
<1
De heer Jan Stuyt, die het Heem-
steedsche „Hageveld" bouwde.
Koningstraat 10 Haarlem.
Tele^raphisch Weerbericht
Personalia.
Kamer van Koophandel en Fabrieken
voor Haarlem en O.
Dt abonnementsprijs bedraagt voor
Haarlem en Agentschappen:
Per week 0.25
Per kwartaal f 3.25.
Franco per post per kwartaal bij
vooruitbetaling 3.58
Bureaux: NASSAULAAN 49.
Telefoon No 13866 (3 lijnen).
Postrekening No. 5970.
NIEUWE HAARIEMSCHE COURANT
Advertentiën 35 cents per rege.
Bij contract belangrijke korting.
Advertentiën tusscben den tekst
als ingezonden mededeeling. 60 ct.
per regel op de 1« Pagina s 75 ct
per regeL Vraag- en aanbod-adver*
tentiën 1—4 regels 60 ct. per plaat
sing: elke regel meer 15 ct, bi»
vooruitbetaling.
f 9 Rfl - bij verlies
l nou, een voet
van een
voet of een
1.. n o h>, verlies vaneen Alle aDonne's op dit blad zijn, ingevolge de verzekeringsvoorwaarden, f OfV s*|fi Levenslange geheele beideooeent; f 750." doodelijken afloop;,
hand, f fO»> bij verlies van een f Cf) bij een breuk van f Éfl -»klv 'egen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen uU'UUi'' verlies van beide armen, beide beenen o ei eoogen.
oo<r 1 1&3." duim of wiisvfn?pr I <JU." been of arm I *U. andere vinger. -
Niet zonder reden hebben wij aanstonds
bij het intreden van de regeeringscrisis ge
waarschuwd tegen de mogelijkheid van een
kabinet met een niet-Katholieken premier.
Wij zinspeelden daarbij niet onduidelijk op
de kans, dat de anti-revolutionaire partij
zou aansturen op de vorming van een kabi-
net-Colijn. Niet enkel in de linksche pers
werd dezelfde vrees geuit; ook in een groot
deel der Katholieke en der Christelijk histo
rische werd die mogelijkheid als een beden
kelijke oplossing voorgesteld en des te ster
ker naar mate de crisis langer duurde. Wij
hadden voor onze vrees onze eigen motie
ven, 'welke wij reeds vóór de verkiezingen
aangaven, na den stembusuitslag van 1 Juli
herhaalden en bij het aftreden van het ka-
binet-Ruys nogmaals onderstreepten.
Wat wij inmiddels met verbazing hebben
aangezien was, dat een Katholiek blad, het
welk nog wel een leidende functie van den
eersten rang wil bekleeden. met ons tijdens
de verkiezingsactie gewaagde, dat de strijd
niet ging om behoud van Ruys of Colijn; na
den uitslag eveneens met ons de totstand
koming van een geheel nieuwe rechtsche re
geering als natuurlijken weerslag op de ver
kiezingen bepleitte en daarna begon te
zwenken naar de mogelijkheid van een her
nieuwd optreden van den heer Colijn, om
Dinsdagavond in een blijkbaar geïnspireerd
artikel het officieele bericht van gisteren, al
vast voor te bereiden en aannemelijk te ma
ken; „de heer Colijn is met de vorming van
een nieuw kabinet belast. Daarbij iieette
het, dat de zaken niet altijd zoo eenvoudig
zijn als ze lijken; het kan eisch van goede
politiek zijn. om onder bondgenooten nu en
dan van rol. te wisselen enz. Wij gelooven,
dat met zulke frontveranderingen de katho
lieke zaak al heel slecht gediend wordt. Een
der oorzaken, waarom er zooveel ontevre
denheid in de laatste jaren in ons kiezers
corps te constateeren viel, was juist de on
vaste leiding of het gebrek aan leiding bij
een deel van het partijbestuur en der pers.
Wij hebben daarop al meermalen gewezen.
Men maakt zich daarvan niet af door op een
gegeven oogenblik na allerlei weifelingen te
constateeren, dat de zaken niet zoo eenvou
dig - zijn. Simplicitas est sigillum veri; de
eenvoud is het kenmerk der waarheid. En de
eenvoudige waarheid is, dat de R.-K, Staats
partij bij de laatste verkiezingen haar meer
derheid in de coalitie zag versterken (de
verhouding 32 tot 27 wijzigde in 30 tot 24);
dat de R.-K. Staatspartij de eenige van de
coalitiepartijen was, welke' in stemmen-
aantal vooruitging, terwijl de anti-revolu
tionaire de klappen kreeg. Dat zijn de fei
ten, welke onbetwistbaar zijn en door nie
mand te ontkennen. En men moet de waar
heid geweld aan doen en eerst vertroebelen,
om tot een soort van „hooge politiek' te
besluiten, welke boven het begrip van de
massa gaat enwaar conclusies worden ge
trokken, welke aan de overgroote meerder
heid der kiezers averechts toeschijnen, maar
welke zij nu eenmaal hebben te aanvaarden,
omdat de politiek zulk een moeilijke en in
gewikkelde zaak is!
Wij zouden hierop niet ingaan en ieder
zelf laten beoordeelen hoe hij zijn taak van
voorlichting moet opvatten, wanneer in het
jongste verleden door de zoo juist door ons
gesignaleerde manier niet zoo onbereken
baar veel schade aan onze partij was toe
gebracht.
Wij stappen van dit punt af en komen tot
de opdracht aan den heer Colijn tot vorming
van een kabinet. Na alles wat wij in de af-
gejtoopen weken geschreven hebben /.al
iedereen begrijpen, dat wij dezen eersten
stap tot oplossing van de crisis betreuren
Wij leven nog altijd in een constitutioneelen
staat, waarin ten opzichte van de kabinets
vorming zich mede onder de democratische
evolu'tie een practijk gevormd heeft,
een practijk, welke is, dat de nieuwe
regeering zich aansluit bij de uitspraak van
de stembus. De laatste uitspraak nu wijst
allereerst heen naar de vorming van een
kabinet uit de christelijke partijen. De jong
ste parlementaire geschiedenis, de verkie-
ringsactie. de nieuwste partijprogramma's en
de wijze, waarop zij tot stand kwamen, de
uitslag der stembus zelf, al deze factoren
geven vervolgens tezamen de richting aan,
waarheen de nieuwe regeering zal moeten
dreven, wil er vruchtbare samenwerking
lijn tusschen kabinet en volksvertegenwoor
diging. En nu behoeft het weinig betoog, dat
il de genoemde wegwijzers niet duiden
aaar een Kabinet-Colijn. maar juist anders
om. Niet enkel de verkiezingsstrijd der lin
ker partijen heeft in het teeken „weg met
Colijn" gestaan, waarop een beduidend aan
tal kiezers bevestigend geantwoord heeft,
maar ook in het rechtsche kamp is nu al
maanden lang verzekerd, dat men niet voor
een regiem-Colijn in zee ging. Wie niet enkel
in zijn studiekamer heeft gezeten, maar de
verkiezingsactie van nabij gevolgd heeft,
weet, dat met name de Roomsche propagan-
listen ongelooflijk zwaren arbeid hebben
noeten verrichten om duizenden kiezers
te overtuigen, dat het bij de stembus van 1
Juli niet ging om een regeering-Ruys-Colijn
en zeker niet om een kabinet-Colijn. Het
zou struisvogelpolitiek met zeer bedenke
lijke gevolgen voor de naaste toekomst onzer
partij zijn, dit thans niet te overwegen.
Er is op dit stuk nog heel wat te zeggen.
Wij gaan er echter thans niet dieper op in,
omdat wij eerst de verdere afwikkeling van
de opdracht van den formateur willen af
wachten. In het officieele bericht immers
heet het, dat de heer Colijn de opdracht in
beraad heeft gehouden; dat wil zeggen, dat
de leider der anti-revolutionairen zal onder
zoeken of hij medewerkers kan krijgen voor
een regeering, die steunen moet op de drie
rechtsche partijen. Dit achten wij voorshands
nog aan bedenking onderhevig. Geen enkel
staatsman zal het wagen een ministerporte
feuille te aanvaarden zonder de wetenschap,
dat hij althans bij de overgroote meerder
heid van zijn eigen Kamerfractie steun vindt.
En welke Katholieke Staatsman durft met
deze wetenschap te treden in een kabinet-
Colijn? Daarom en het zou niet de eerste
maal zijn zou het ons niet verwonderen,
dat de heer Colijn over eenige dagen aan
H. M. moest verzoeken van zijn opdracht
ontheven te worden Wij hopen, dat zich
daarna niet hetzelfde spel zal afspelen, als
wij in de vlootwetcrisis hebben beleefd, zeer
ten nadeele van land en volk, van het par
lementaire stelsel, dat niets meer lijden kan,
van het gezonde partijleven, dat al zoovee]
schokken heeft moeten doorstaan.
Wij wachten nu de verdere ontwikkeling
rustig af in de overtuiging, dat onze pas ge
kozen en herkozen Roomsche volksverte
genwoordigers zullen waken. De coalitie is
ons lief, maar niet tot eiken prijs. Want
boven de coalitie staat het belang der 'bloed
eigen R.-K. Staatspartij. En men moet-wel
een kind in de politiek zijn om niet te gevoe
len, dat die thans op het spel staat
Bij de ontslagname van het Kabinet-
Ruys schreef „de Maasbode":
„Reeds de volksverbeelding verwacht
tastbare resultaten van zoo grootsch ge
beuren als de verkiezingen waren.
„Maar, wat meer is, de verkiezingsuit
spraak en 's Lands belang eischen naast de
gebondenheid aan de beginselen van rechts
vrijheid en onbevangenheid tegenover oij-
zonderheden in 't verleden.
„Zóó nieuw zal een andere rechtsche
Regeering moeten wezen, dat zij, niet te zeer
gebonden aan een „verleden", onbevoor
oordeeld de beste oplossingen zoeken kan
voor zoo menig vraagstuk."
Nu is zeker een Kabinet-Colijn voor de
volksverbeelding niet het tastbare resultaat
van de verkiezingen en als iemand aan het
verleden gebonden is, dan zeker toch de
heer Colijn! Toen de „Maasbode" dit schreef
dacht het blad dan ook in het geheel niet
aan die mogelijkheid.
Eenïge dagen later kwam een voor den
heer Colijn vleiend artikel naar aanleiding
van een beschouwing in „de Haagsche Post.'
En, Dinsdag j;l, werd de groote zwaai ge
nomen en heette het: ....„het zou kunnen
zijn, dat, ondanks al onze voorkeur en ver
langens de slotsom toch in de richting wijst
van het moet er maar uit - Colijn."
Is dat het Roomsche volk leiding geven?
uitverkoren uit de Zijnen En in dit Huis
gewijd aan de opvoeding der toekomstige
geestelijken, Christus is het, die hier zijn
uitverkorenen tof het priesterschap bijeen
brengt. Hij schat de waarde der jeugdige
priesterlijke zielen zoo hoog dat Hij hen
zelf wil geleiden, omgeven met Zijn teeder-
ste zorgen, zelfs hun geestelijke ontwikke
ling wil behartigen om hen tot ware apos
telen te maken.
Ja, van Christus, blijvend bij Zijn uitver
korenen hier, in Hageveld's kapel, zijn
vooral Broere's woorden van toepassing:
„Hiex mint God en leert hij minnen." Hier
doet Hij ons hart ontgloeien van lief
de jegens Hem, hier leert Hij ons beter
beseffen de verhevenheid van ons levens
doel, maar dan ook de levensplichten, die
daaraan beantwoorden: gehoorzaamheid en
offervaardigheid, naastenliefde en strijd
vaardigheid voor de zaak van Christus, op
dat wij ons door Zijn genade geholpen,
geveld is: wat daaruit is voortgekomen, (ap
plaus.)
Spontaan werd hierop het lo Vivat op ei
gen toonzetting aangeheven en allen kniel
den neer om den zegen te ontvangen.
De stemming onder de aanwezigen liet
niets te wenschen over. Op aller gezicht
stond de tevredenheid en vreugde te lezen.
Het was een festijn wat bij hen, die tegen
woordig waren, wel altijd in herinnering zal
blijven.
Weer klonk de muziek. Nu het Allegretto
uit de Xle Symphonie (militaire) van J.
Haydn, het koor zong daarna het „Cantate
Domino" van L. Hassler.
Monseigneur trok zich daarop terug. Met
de geestelijkheid die reeds aanwezig was
toefde hij eenige uren op het terras van het
seminarie, waar het in dezen wonderen zo
meravond als in een sprookje zoo mooi was.
De dalende avond, die te spelen begon in de
donkerende bosschages, om het voorplein,
Het was treffend en ontroerend.
Dan het groote slof, drie groote stukken,
het middenstuk waarin de woorden: „Leve
Hageveld" met het bisschoppelijk wapen,
geflankeerd door twee watervallen.
Onophoudelijk viel een gouden regen
neer.
Het was een aardig slot van een mooien
feestvooravond.
Vermeldenswaard is nog de aanbieding
van een bloemstuk bij den ingang van het
„Groot Klooster" door het 5-jarig dochter
tje van den heer Van de Marvelde, die aan
den ingang woont. Een aardige hulde.
Hedenmorgen om zes uur begonnen de
lithurgische plechtigheden, om half elf
wordt de Pontificale Hoogmis door Mgr.
Callier opgedragen.
„Hageveld" is herboren in vreugde:
Hoe kan het anders? Er was juichens-
stof te over.
De voltooiing van een bouw, die vier
jaar duurde; hef bezit van een menschelij-
kerwijs gesproken volmaakte kweekschool;
de tegenwoordigheid van Haarlem's door-
luchtigen Kerkvorst, omringd door een staf
van hooggeplaatste en hoogstaande pries
ters en voor de studenten van „Hageveld"
nog de bijzondere aantrekkelijkheid dat dit
grootsche wijdingsfeest meteen het slot be-
feekent van een doorzwoegd studiejaar.
Heden, na de Pontificale Mis, zouden de
Hagevelders met vacantie gaan.
Eén schaduw zweefde over de feeststem
ming. „Warmond" was er niet. De Zeereer-
waarde Zeergel. heer Prof. Seyssener, in
bloeiende jeugd nog, is stervensziek. Zijn
medebroeders wenschten hem in hef plech
tig uur dat hij wellicht zijn jeugd aan God
ten offer brengt, niet te verlaten.
De zomeravond, die over Hageveld's dre
ven daalde was als een ode aan het gul
den hoofd der blijde zonne, zooals Gezelle
dat heeft gedicht. Een weelde van geur en
fleur; het vogelenheir kwetterde van lou
ter pleizier.
Hageveld was in feestdos. Bescheiden,
maar schoon. Geen overdreven versierin
gen. Hageveld van Jan Stuyt, is het Hage
veld op z'n mooist, een briljant op zich zelf,
die alleen opgepoetst, niet in kermisachti
ge pracht behoeft te worden gezet.
All" -moren van timmerij en metselwerk
ware <^#'i verdwenen, Het nieuwe Hage
veld L.ónk in al den overvloed van zijn
wondere kleurensymphonie van ineensmel-
fende tinten, van boeiende harmonie tus
schen menschenwerk en natuurpracht.
Van Heemstede's Roomsche kerk bobbel
de de nationale driekleur met pauselijken
wimpel en van de huizen der katholieke
Heemsteders op den weg. waarlangs Mon
seigneur zijn tocht naar zijn Hageveld zou
nemen, golfde eveneens het rood-wit-
blauw. De allée van 't Groot Clooster was
bezoomd met witte masten, waaraan wim
pels paars, wit, rose, in alle kleuren.
Maar Iaat ons nu in volgorde verhalen
van het openingsfeest.
Het begon gisterenavond.
Rond het voor het pas voltooide bouwwerk
gelegen kleurrijke gazon, waarover de fon
tein haar parelende druppelen rondspatte,
stonden de studenten in afwachting van den
komst van den Kerkvorst. Te voren reeds
waren de metten en lauden gezongen ter
eere van den H. Bonifacius en de H. H.
Martelaren van Gorcum, dier relequienin
het altaar rusten.
Een gejuich ging op toen Mgr., vergezeld
van Mgr. M. P. J. Möllman in een open
landauwcr de met de pauselijke kleuren
versierde oprijlaan af kwam. Juichend klonk
het welkomstlied uit honderden kelen, be
geleid door het muziekkorps van Hageveld.
Op het bordes namen de Bisschop en Mgr.
Möllmann plaats, omringd door het bestuur
en de professoren van Hageveld.
Aanwezig waren o. a. de Hoogeerw. Heer
L. A. A. M. Westerwoudt, de Zeereerw.
Heeren PichoJ en v. d. Tuin, secretarissen
Dan trad een student der Rhethorica naar
voren en sprak:'
Monseigneur,
Nu Hageveld bevoorrecht wordt U te
mogen begroeten op den vooravond van den
dag, waarop de voltooiing van het nieuwe
seminarie gaat gevierd worden, gevoelen wij
ons gelukkig uitdrukking te mogen geven
aan onze dankbare liefde jegens U, Mon
seigneur.
Ongeveer drie jaar geleden zijt gij ^er"
heen gekomen om Uw grootsch onder
nemen, den bouw van een nieuw Hageveld
te beginnen en hebt Gij den eersten steen
van dit huis gelegd. Morgen zal, door de
Consecratie van de nieuwe kapel, de sluit
steen door U worden aangebracht en het
door U voltooide werk geheel aan Hem
worden opgedragen, in Wiens Naam en tot
Wiens Eer het begonnen is: „Hic Domus,
Dei est.
Drie jaren zijn verstreken, drie jaren van
de meest verstrekkende zorgen, die Gij, in
fide nihil hesifans, op Uw hoogen leeftijd
nog hebt willen aanvaarden voor Uw Hage
veld. Jaren, waarin wij hebben gebeden, dat
het U gegeven mocht worden Uw werk vol
tooid te zien.
Nu is gekomen, die dag door Gods genade
U in Hageveld bereid. Sta ons dan toe,
Monseigneur onze vreugde te uiten en onze
dankbaarheid te betuigen, vooreerst aan
God, maar naast Hem aan U, die zulk een
schitterend nieuw seminarie voor uw Bis
dom hebt willen stichten.
Het oude Hageveld was in den loop der
jaren onvoldoende gebleken en jaarlijks
moesten er worden afgewezen, jaarlijks
trokken er weg van hen, die toch zoo gaar
ne' naar Hageveld waren gekomen. Daar
naast stond het feit, dat Uw bisdem met de
zoovele en zoo groote oarochies, steeds om
meer priesters vroeg. Toen de oorlogsjaren
dan ook voorbij waren, besloot gij uw reeds
zoo lang gevormd plan ten uitvoer te leg
gen en zou de last van zorgen en moeilijk
heden groot zijn, grooter waren Uw geloof
en onwankelbaar vertrouwen op God. Ge
steund door de prijzenswaardige offervaar
digheid van zoovelen en begunstigd door
Gods Zegen, door zooveler gebed afge
smeekt, hebt gij zonder aarzelen den bouw
voortgezet, zoodat hier nu staat een monu
mentaal Hageveld, schitterend getuigend
van de liefde Uwer geloovigen en van hun
vrijgevigheid, schitterend getuigend vooral
van Uw zegenrijk bestuur. Voor ons Mon
seigneur staat Hageveld vooral als een heer
lijk monument van Uw liefde en zorgen voor
ons uitverkorenen om eens priester Gods te
zijn. Die liefde deed U eenmaal spreken, dat
wij Uw meest geliefde kinderen waren en
van dit woord hebben wij de heerlijkste ge
tuigenis in den bouw van dit nieuwe semi
narie en wel op heel bijzondere wijze in den
bouw der kapal. Monseigneur onder Uw
bestuur zijn er door Uw goede zorgen in
Haarlem's Bisdom zeer talrijke nieuwe pa- was mij niet aangenaam, want voor mijn
rochies gesticht, om te voorzien in de gees- priesters is immers niets te mooi. (levendig
telij'ke nooden van dit diocees, waar de Ka- applaus).
vormen tot die heiligheid, welke zoo noo-
dig is om aan Gods roepen eenigszins te
kunnen beantwoorden. Een oud leeraar
sprak eens: Hageveld is niet slechts een
gebouw, Hageveld is een gedachte, een
richting, een geest, een altijd voortlevende
geest. Men heeft gezegd dat in Hageveld
deugdelijkheid en levensernst, blijmoedig
heid en opgeruimdheid zich zoo heerlijk
vereenigd vonden En de verklaring hier
van? God dienen, God beminnen is het
voornaamste vak op Hageveld. De leeraar
is Christus zelf, die doceert met de krach
tige stem der liefde. Hij is het, die Hage
veld maakt tot die richting, dien altijd
voortlevenden geest, die Hageveld maakt
tot het heerlijkste verblijf voor wie er
zijn en tot de heerlijkste herinnering van
wie er waren en die Hageveld een glans
rijke toekomst verzekert.
Daarom, Monseigneur, als Uw kennen en
beminnen van Hageveld U er toe gebracht
heeft de kapel te maken tot een glansrijk
middenpunt van heel den bouw, mogen wij
dan U hierom eerbiedig danken. Van dank
spreken onze woorden, moge van dank
spreken onze woorden, mogen van dank
spreken vooral ons gebed en onze deugd.
Morgen vooral als Gij voor het eerst in de
nieuwe kapel hef H. Misoffer zult opdra
gen, zullen wij bidden, dat God Hageveld
zegene en dat Hij U nog vele jaren bc-
boude opdat Gij in ons de vruchten van
Uw liefde en zorgen moogt aanschouwen.
Beijveren willen wij ons ten slotte om Uwe
wenschen in vervulling te doen gaan, dat
wij door Gods genade geroepen tof het
Heilig Priesterschap hier ons mogen vor
men tot deugdzame, heilige priesters, die
later zullen kunnen werken tot heil van het
U toevertrouwde diocees en die door U
gekweekt hier in dit Hageveld, voor U mo
gen zijn Uw grootste roem en heerlijkste
kroon.
Toespraak van Monseigneur.
Monseigneur Callier antwoordde hierop
met enkele hartelijke woorden, telkens le
vendig door toejuichtingen onderbroken.
Mgr. sprak als volgt:
Geliefde studenten.
Ik dank u hartelijk voor de feestelijke
ontvangst en de goede wenschen door uw
redenaar mij gebracht en voor de gebeden
door u deze dagen voor mij gestort. Ik hoop
dat deze feeststemming blijvend zal zijn
en zich zal uiten in de wenschen die aan
God voor mij zijn opgedragen. Ik heb dezer
dagen gehoord dat het Seminarie haast te
mooi zal zijn, doch begrijp wel, dat het ge
bouw niet blijvend is en dat het, naar ik
hoop, zelfs uitgebreid zal worden, (applaus.)
Dat het seminarie te mooi gevonden werd,
het ruischend opspatten van de waaierende
fontein in den voortuin, het gekwinkeleer
der vogels, en vooral de groote tevredenheid,
die in aller harten moet hebben geborreld bij
dit vreugdevolle en schitterend slagende
feest, het waren alle evenzoovele factoren,
die een verblijf in den tuin en op het terras
tot een onvergetelijk oogenblik moesten ma
ken. De studenten hadden natuurlijk vrijaf
en hel op klaterde hun lach, die overal in
het uitgestrekte terrein werd gehoord en de
huppelende wijsjes der vroolijke studenten
liederen waren niet van de lucht.
a
van Z. D. den Bisschop, de Zeereerw. Heer
H. IJzermans, Pastoor te Heemstede, de
heer Jan Stuyt, architect en de heer
Jonckbloedt, aannemer van het Seminari.
Blijkbaar ontroerd luisterde Mgr. naar de
jubelende tonen, welke ten hemel stegen.
Na deze officieele begroeting werd door
het koor de antifoon: Sacerdos et Pontifex,
getoonzet door H. Andriessen, gezongen,
wederom door de muziek begeleid.
Vedvolgens werd 't vierstemmige: Respon
sorie van T. L. de Victoria, op waardige,
sublieme wiize uitgevoerd.
tholieke bevolking steeds toeneemt. Vele
kerken zijn door U gebouwd. Ook nu moest
er een kerk worden gebouwd, maar nu niet
om te voorzien in de noode» eener parochie,
maar een kerk voor Uw seminarie, waarin
zij moeten gekweekt worden, die als priesters
eenmaal moeten uitgaan tot de menigte en
die in de parochies Gods genade moeten
dragen tot hep, die haer zoozeer behoeven.
Maar dan ook moest volgens uw plan
nen deze kapel uitmunten in pracht en
schoonheid, want hier verblijft Christus op
heel bijzondere wijze te midden van de
Veel liever was mij intusschen het woord
dat ik in een ander blad gelezen heb, dat uit
het nieuwe Hageveld bleek, hoeveel de ge
loovigen van Haarlem's diocees voor hun
priesters over hebben.
Ik ben ten hoogste dankbaar voor de hulp
door mijn bisdom gegeven, om 'dit schitte
rende gebouw tot stand te brengen. Als het
te mooi gevonden wordt, hoop ik dat van
allen die hier opgevoed worden, wat zij la
ter in de maatschappij ook mogen worden,
steeds gezegd zal kunnen worden, het
mooiste, het rijkste, het schoonste van Ha-
Totdat, rond kwart over 10, de avond vol
komen gedaald was.
Toen begon in de kapel een wondere spe
ling van lichteffecten als op een goed ge
outilleerd schouwburgtheater. De verlichting
der kapel werd gedemonstreerd. Deze ver
lichting is iets moois, iets nieuws, iets typee-
rends voor „Hageveld". De lichtbronnen zijn
gemaskeerd aangebracht, zoodat men dus de
lampen niet direct ziet. Dit maakt dat er in
de kapel een diffiuse licht heerscht, wat bij
het eerste binnentreden een ln den beginne
niet nader te definiëeren indruk maakt. Het
effect is een milde, devote stemming, heer
lijk passend bij de sfeer van het heiligdom.
Beneden heerschte een weldoende scheme
ring, maar de hoogere regionen baden in een
oceaan van licht waardoor de fijne contou
ren van het gewelf in al den rijkdom van
zijn fijne caissons voornaam uitkomen en
vooral Luns' koepelschildering in een zon
nebrand van kleurigheid komt te staan.
Met groote voldoening werd een en ander
door Monseigneur en Zijn hooge gasten in
oogenschouw genomen, waarbij de heer Jan
Stuyt en de heer de Jong, ingenieurs, toe
lichtingen verschaften.
Rond half elf betrad Monseigneur de
speelplaats der studenten. Hier wachtte
een verrassing.
Plots kliefde een laaiende donderbus de
lucht en spatte hoog boven den koepel zijn
glanzende lichtbundels uiteen, die met een
donderende knal hun kort briljant leven
beëindigden.
Het vuurwerk was begonnen.
Nog eenige donderbussen en lichtkogels,
soms mef bosjes tegelijk en daar straalde
opeens de koepel der kapel in een flakke
ring van Bengaalsch vuur. Eerst rood, toen
groen. En van den trans van den koepel
staken klaroenblazers hun bazuinen om
het „Aan U. o Koning der Eeuwen" de
lucht in te trompetten, a la Sint Pieter te
Rome.
Beneden namen alle aanwezigen, studen
ten, professoren, genoodigde geestelijken en
Monseigneur den zegezang over en friom-
feerend klonk het in den zomernacht door
Heemstede's luchten „Aan U. o Koning
der Eeuwen".
Barometerstand 9 uur v.m.: 764. Stilstand.
OPGAVE:
J. J. WEBER ZOON
OPTICIENS - FABRIKANTEN
Medegedeeld door het Kon. Ned.
Meteorol. Instituut te de Bildt.
Naar waarnemingen in den morgen van
16 Juli.
Hoogste Barometerstand 767.3 m.M. te
Vardoe.
Laagste Barometerstand 752.4 m.M. te
Akureyri.
Verwachting van den avond van 16 tot den
avond van 17 Juli,
Zwakke veranderlijke wind, meest licht tot
halfbewolkt, waarschijnlijk droog weer be
houdens kans op onweer, zelfde tempera
tuur.
Gisterenmorgen om ongeveer 9 uur had in
de Gr. Houtstraat een aanrijding plaats tus
schen een tram en een auto. De auto, te
vroeg voor de stilstaande tram gaande, ver-
noelde met de kap een voorruit van de
tram.
AANRIJDING TE BLOEMENDAAL.
Gistermiddag ongeveer 3 uur werd een
vrachtauto, beladen met liertonnetjes bij
het achteruit rijden van Bleekerspad naar
Korte Kleverlaan, door een Haarltmsche
tram aangereden. De auto verd flink bescha
digd.
Geslaagd aan de Nutskweekschool voor
de akte L. O. de dames: J. Rooker, D. van
der Schuipt, T. Terwisga, M. Zuidweg en T.
Zwart. De examens zijn afgeloopen.
Te 's-Gravenhage slaagde voor het le
deel van het notarieel examen D. W. van
Niekerk, alhier.
Voor de pas gehouden praktijk-examens
in Engelsche Handelscorrespondentie. zijn
de volgende candidaten geslaagd: mej. Cato
Brauns, de heeren A. Bruijn, W. Leverstein,
Jan Adelaar, allen .te Haarlem; W. C. de
Jong te Bloemendaal; C. W. G. Buhse, te
Heemstede en C. S. de Graaf te IJmuiden,
allen leerlingen van onzen Engelschen stad,
genoot John Cunningham Moore.
Op 1 Januari 1926 zullen aftreden voor het
groot-bedrijf de heeren Ir. W. J. Burgersdijk,
Heemstede; A. H. Baron van Hardenbroek
van Ammerstol, Heemstede; J. F. de Klercq,
Haarlem; F. H. Meijer, Haarlem; D. Treur,
Hoofddorp en A. H. Weijburg, Haarlem.
Voor het klein-bedrijf: W. Jonkheer, Hil-
legom, J. F. Lamp, Haarlem; D. W. Miezerus,
Haarlem; J. Slis, Haarlem; J. H. de Suart,
Beverwijk en Th. B. Weber, Lisse.
De aftredenden zür< herkiesbaar.