ELCK WAT WILS.
TREKJES
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT.
Derde blad. Zaterdag 25 Juli 1925
LEDENTALLEN DER VAKCENTRA-
LEN.
LANDB. EN VISSCHERIJ
Een excursie ter bestrijding van
het mond- en klauwzeer.
No. 409.
De Zuiderzeevisscherij.
KUNST EN KENNIS.
Huldiging Richard Kol.
En nou wordt ons opeens zoo dringend
gevraagd voor Kees Warmerdam, dat alleen
n steenen hart misschien zou hebben
geweigerd. en
C. M
DE BRILLENGLAZEN WAT OPPOET
SEN.
Mr. v. Spaendonk geeft in de „Ned. Mer-
cuur" van 25 Juni een beschouwing over
onze posttarieven en betreurt het ten zeerste,
dat deze nog niet verlaagd zijn. Toegegeven
moet worden, dat er sinds 1914 een aardig
schepje is opgelegd, zooals trouwens met
nagenoeg alles het geval is.
Hij geeft verder heel wat cijfermateriaal
ten beste, waaruit dan blijkt, dat we in ver
houding tot andere landen mderdaad in
ongunstige positie verkeeren, hetgeen zijn
inziens, zeer nadeelig is voor onze handel en
industrie.
Deze takken van volkswelvaart bevorderen
is een zeer aanbevelenswaardig werk en ieder-
:en zal dan ook voor zijn wensch, dat de tarie
ven verlaagd worden, kunnen gevoelen.
Iets anders is, of men zoover moet gaan,
als Mr. v. S. en de huidige posttarieven een
verkapte indirecte belasting kan noemen,
gelegd op genoemde takken van volkswel
vaart. Dat zou m.i. hoogstens opgaan, wanneer
en voor zoover het bedrijf winst afwerpt,
maar de geheele geraamde ontvangst maar
eventjes als extra belasting voor te stellen,
lijkt mij niet geheel vrij van overdrijving.
Letterlijk staat er
„Men moet den druk die deze toestand op
handel en nijverheid legt, niet onderschatten.
Er wordt zoo gemakkelijk gezegd 't gaat
slechts over een paar centen. Neen, het gaat
over veie millioenen, die thans als extra
belasting op handel en nijverheid drukken.
Volgens de begrooting voor 1925 toch werd
geraamd als ontvangsten van
postzegels 39.000.000
telegrammen 6.440.000
mterlocale en internationale ge
sprekken 12.670.000
f 56.110.000
Aan duidelijkheid laat dat niets te wenschen
over toch zou zulks geen aanleiding zijn, om
de aandacht op dat artikel te vestigen, doch
Mr. v. S. zoekt ook naar de oorzaak van de
verschillen in de tarieven tusschen ons land
en andere landen, meer in het bijzonder
tusschen Nederland en Frankrijk en zegt
dan
„De verschillen in salaris van het post-
personeel in Frankrijk en ten onzent zijn
dan ook verrassend.
Zoo verdient een Fransche brievenbesteller
in de steden per jaar minimum 3800 en maxi
mum 5000 francs, d.i. heden in Hollandsch
geld resp. 457.en 601.75.Zijn Nederland-
sche collega verdient daarentegen volgens de
jongste salarisregeling minimum f 1447.68 en
maximum 1697.28. De plattelands brieven
besteller verdient in Frankrijk min. 3800 en
max. 4600 francs, d.i. omgerekend resp.
457.en 553.80. De brievenbesteller in
de gemeenten der 3e klasse in het bezoldi
gingsbesluit 1925 verdient min. f 1198.08 en-
max. 1447.68.
Dezelfde verhoudingen vindt men voor
andere categorieën van het personeel, met
dien verstande, dat de tendenz van nivel
leering der salarissen er niet in dezelfde mate
is doorgedrongen als ten onzent.
Salarisverschillen als hierboven met een
enkel voorbeeld geïllustreerd spelen uitter-
aard bij de exploitatiekosten van een P. T T.
bedrijf een beslissende rol.
Volgens de Begrooting 1925 van ons P. T.
T. bedrijf wordt het salaris van 5.511 bestel
lers en hoofdbestellers bij den Postdienst ge
raamd op f 9.377.040.d. i. derhalve ge
middeld per besteller pl.m. f 1700.—. Ter
wijl het maximum-salaris van een stads-
brievenbesteller in Frankrijk 5000 francs,
d. i. f 601.75 is
Waar bij ons overheidsbedrijf de schoen
wringt is na het bovenstaande reeds voor
een niet onbelangrijk deel verklaard. Wij
laten de werktijdregeling en andere factoren,
die het bedrijf duur maken, nu nog buiten
beschouwing. En constateeren alleen, dat,
zoolang de salarissen en loonen uitsluitend
bepaald worden door politieke overwegingen
van tarieven als het buitenland die kent, in
ons land geen sprake zal kunnen zijn."
Men komt gemakkelijk onder den indruk,
dat Mr. v. S. bh het schrijven van dat artikel
in een zeer boozen luim verkeerde anders is
het onverklaarbaar hoe hij het kan voorstel-
/en alsof het salaris van het lagere post-
personeel „hoog" is.
Vergelijkingen met Frankrijk of andere
landen met zeef lage valuta missen elke practi-
sche beteekenis. We kunnen alleen zeggen
dat de loonen hier beter zijn dan in die lan
den, hetgeen echter voor een gedeelte weer te
loor gaat door hoogere prijzen.j
De bewering, dat de salarissen en loonen
uitsluitend bepaald worden door politieke
overwegingen moet stellig als ironie worden
opgevat zou het anders zijn dan was het
geen overdaad indien Mr. v. S. eens eenige
gezinnen van postmannen bezocht.
Wellicht veranderde dan zijn inzichten
^mtrent die loonen we) een weinigje en zouvraae
hij bemerken dat hij deze door een beslagen
bril heeft gezien. Zijn ijver voor handel en
nijverheid heeft hem er dan althans toe ge
bracht om feitelijk die z.g. „extra belasting"
te willen leggen op het postpersoneel, dat, ge
rekend naar Nederlandsche toestanden,
stellig geen bevoorrechtte positie inneemt.
A. J. L.
VEELZEGGENDE CIJFERS.
Op de laktst gehouden Vakbondsvergade
ring is o.m. ook het jaarverslag over 1924
vastgesteld, 't Is als steeds een belangrijk stuk
werk, hetwelk het lezen en napluizen over
waard is. Ook voor hen die niet bij de R K
Vakbeweging zijn aangesloten.
Voor eenige weken terug heb ik al aan
dacht gevraagd voor de m.i. droevige cijfers
die omtrent onze adspiranten worden gegeven
en waaruit blijkt, dat er aan de organisatie
van onze vakjeugd heel wat moet haperen
Thans wil ik het eens over andere cijfers
hebben en wel over de cijfers die gegeven
worden en betrekking hebben op de inkom
sten en uitgaven van de gezamenlijke Vak
bonden. Ook die cijfers geven aanleiding rot
het maken van eenige opmerkingen. Om ze
echter niet al te dor te maken zal ik ze maar
wat afronden. Wie in 't veen werkt zier meest
al niet op een turfje, en bij deze millioenen-
rekening komt het er op een „ton" of war
niet zoo opaan. Het beeld blijft hetzelfde
Aan werklooze leden is in 1924 uitgekeerd
1,3 millioen gulden waf o.5 millioen minder
is dan over 1923 bij staking en uitsluiting
is uitgekeerd een slordige 5, 6 „ton" of ruim
een half millioen gulden bij ziekte en over
lijden te zamen ongeveer 2 ton. zoodat alles
bijeen ruim rwee millioen gulden is uitgekeerd
waarvan een vierde deel ongeveer bij staking
en uitsluiting, juist geteld -f 563861,63
Zulke cijfers hebben ons heel wat te ver
tellen. Zij zeggen ons eerst, dat het maar
een bakerpraatje is van de socialisten wan
neer zij a la Stenhuis het voorstellen alsof
onze R. K. Vakbeweging niets dan een futloos
lichaam is. Als een beweging die ruim een
half millioen voor strijd beschikbaar kan stel
len in een laar tiids. óók al futloos is, dan
moeten ze eerst eens vertellen bij welk cijfer
dan de „fut" er in komt
Nu 't eenmaal onvermijdelijk blijkt om
steeds zonder strijd tot een bevredigende
overeen komst-te komen, is er voor ons niet de
minste aanleiding óm ons voor een dergelijke
prestatie te schamend
Een andere vraag is of het nu werkelijk nog
geen tijd is om eens met dat vernielingswerk
te eindigen Want om een juist beeld te krij
gen van de economische schade door staking
en uitsluiting veroorzaakt zullen we minstens
een evengroote schade voor de werkgevers
moeten noteeren
En dan hebben we nog maar alleen de stof
felijke schade berekend en slechts voor zoover
het betreft het deel van de R. K- Vakbewe
ging.
Er hapert o&k op dit terrein dus nog heel
wat en we kunnen nog niet zeggen, dat we ver
gevorderd zijn op het pad van den bedrijfs-
vrede. Toch zal het ook daartoe eens moeten
komen tenzij we er de voorkeur aan geven op
z'n Russisch de zaken te regelen
Willen we dat niet, dan zal het beter dan tot
heden tot hen die daarbij betrokken zijn,
nu moeten doordringen, dat een dergelijke
scherpslijperij tot niets dienstig is. Tot zoo
lang blijven we echter met dat vechtsysteem op
gescheept en blijven de uitersten aan het
woord.
Hoe meer ik daarover nadenk, des te moei-
lijker-wordt het voor mij om te begrijpen hoe
het mogelijk is, dat de Katholieken die met
Paschen 1919 reeds zoo mooi op weg ware,n
niets weten te vinden om die moeilijkheden
te voorkomen.
t Spreekt echter vanzelf, dat de werkge
vers dan niet op hun standpunt kunnen blij
ven staan, dat aan hen het beslissingsrecht
toekomst over de arbeidsvoorwaarden en al
wat daarmede direct verband houd
Men kan en mag van de arbeiders niet
vorderen, dat zij, zonder bewijs voor de nood
zakelijkheid daarvan, een stuk van hun loon,
wat dus een gedeelte van hun levensonder
houd is, prijsgeven en zoo staat het met meer
dere aangelegenheden.
Of men dat nu medezeggenschap wil noe
men, kunnen we in 't midden laten, wanneer
het resultaat maar is, dat er volledig overleg
en samenwerking komt en dat men bereid
is om bij meeningsverschil aan derden te be
slissing toe te kennen.
Het is wel zonderling niet zoodra dreigt
er een conflict of beide partijen doen hun
best om het publiek voor te lichten en men
rrachr het duidelijk te maken dat men het
recht aan zijn zijde heeft Wanneer dus het
groote publiek geacht wordt de zaak re kun
nen beoordeelen. hoe komt het d^n dat men
hoogstaande en onpartijdige personen de be
slissing niet durft opdragen.
Dan heet het bijna steeds, dat anderen niet
over de moeilijkheden, die er aart een en an
der verbonden zijn, kunnen oordeelep Dat
klopt niet. Bovendien 't is nog maar zeer de
of de schadedie zou kunnen ontstaan
door een minste juiste beslissing wel te verge
lijken is met de schade-ook moreele-die diet
gevolg is van een strijd tusschen werkgevers
en werknemers.
En het is moeilijk in te zien, waarom de
Katholieken, vooral waar zij een beteekenen-'
den invloed op den gang van zaken hebben,
maar steeds het goede voorbeeld achterwege
laten.
Als het waar is en wij zijn daarvan allen
overtuigd- dat alleen door toepassing van on
ze R. K. beginselen betere toestanden zijn
te bewerken dan moeten we ook de moed
hebben, ze daar waar dat mogelijk is naar vo
ren te schuiven en er ons aan te houden. Dan
waren we nog wel niet klaar over het geheele
front, maar in elk geval al een heel stuk ver
der en konden we zoo zachtjes aan ook de
oorlogslasten op sociaal terrein zoo zachtjes
aan wat verminderen.
A. L.
DE ZIEKTEVERZEKERING.
„Patrimonium" schrijft
Zal nu in de komende parlementaire peri
ode de wettelijke" Ziekteverzekering worden
ingevoerd
Wij achten dit waarschijnlijk.
Er is goede hoop.
Zelfs schijnt het ons, nu Minister Aalberse
heengaat en er toch wel .weer een Rechtsch
Kabinet zal optreden, niet onmogelijk, dat
de wet-Talma, zij het op een enkel punt ge
wijzigd, zal worden uitgevoerd
Daarvoor zou, ook met het oog op den
tijd, veel zijn te zeggen.
Minister Aalberse heeft groote verdiensten
Niet alleen voor de zaak der wettelijke ar-
beidersbescherming, maar ook voor de ont
wikkeling der wettelijke arbeidersverzekering
Hij heeft de invoering van de Invaliditeitswet
-Talma. op meer dan een punt verbeterd, mo
gelijk gemaakt. Aan de Ouderdomswet is ziin
naam verbonden Eveneens aan de nieuwe
Ongevalleuwet en aan de Land-en Tuinbouw-
onge vallen verze kering.
Maar met de Ziekteverzekering was hij met
gelukkig. De Hooge Raad van Arbeid stak
een spaak in het wiel. En Mr. Groeneveid
deed hetgeen nog meer noodig was, om de in
voering van de Ziekteverzekering te verschui
ven. Bovendien liet de economische crisis haar
invloed gevoelen
Wij hebben ten slotte met reeds bij voor
baat volstrekt afgewezen een organisatie van
de Ziekteverzekering als de heer Aalberse
voorstelde. De verzekering zelve wilden wij
niet opgeofferd zien aan den strijd over de
organisatie. Maar wij hebben nooit verheeld,
dat wij tegen het organisatie-systeem van het
ontwerp-Aalberse ernstige bezwaren hadden.
Nu heT ontwerp-Aalberse niet meer behan
deld kan worden, en het bovendien blijkt,
dat die behandeling veel tijd zou vorderen
er is een Commissie van Voorbereiding
schijnt de uitvoering van de wet-Talma verre
weg het eenvoudigst. Noodig is hiervoor
slechts een kleine novelle, die weinig tijd van
voorbereiding en behandeling zal eischen.
Men kan zich daarbij bepalen tot een, hoog
stens twee punten. Vooreerst tot een nadere
regeling ten aanzien van de bijzondere kas
sen. En voorts is het mogelijk, dat men ook
de premie-verdeeling nog eens even onder de
oogen wil zien. Wie snel tot een practisch
resultaat wil komen, moet evenwel niet re
veel quaesties opwerpen.
Moge het gelukken, om de invoering der
Ziekteverzekering re bespoedigen.
Wat daarvan te zeggen f
Het standpunt van „Patrimonium" siuit
logisch aan bij de verhouding van dat orgaan
bij vorige gelegenheden aangenomen, maar
het zal toch wel willen roegeven, dat zijn
standpunt door heri, die de ziekteverzekering
voor zoover practisch mogelijk aan bedrijfs
vereenigingen willen toevertrouwd zien, niet
kan worden gedeeld
't Klinkt zeer eenvoudig om te zeggen
met een kleine novelle is men klaar Zóó is
het echter niet
We staan voor de keuze óf het een, ot het
ander. Want als we eenmaal de geheele ziekte
verzekering aan het Overheidsorgaan opdra
gen zijn het dan met uitzondering van de zeer
weinige plaatselijke kasjes die in staat zijn oin
dat belangrijke werk te verrichtendan
heeft men te bedenken, dat het aantal ambte
naren bij dat Overheidsorgaan niet onbelang
rijk moet worden uitgebreid en het gaat
niet gemakkelijk om dan later weer een ge
heel andere stelsel te kiezen
We zijn 't er over eens, dat het niet aan
gaat om een Wet die al zooveel jaren geleden
fyet Staatsblad bereikte, maar onuitgevoerd te
laten, als we niet willen wachten, dan heb
ben we te bedenken dat we ons voor een sy
steem uitspreken waartoe eën belangrijk deel
der arbeiders en een nog belangrijker deel van
de werkgevers groote bezwaren heeft
Zoo eenvoudig als Patrimonium de zaak
stelt is zij dus nie» integendeel de gewijzigde
opvattingen hebben haar tot een zeer moeilij
ke kwestie gemaakt. r
A. J. L.
WENSCHEN VAN HET C.N.V.
Het dagelijksch bestuur van het Chris
telijk Nationaal Vakverbond heeft aan de
anti-revolutionnaire en christelijk-histo-
rische Kamerfracties een overzicht verstrekt
van zijn sociaal-politieke wenschen voor de
komende parlemetaire periode, met verzoek
aan de verwezenlijking van deze wenschen
voor zoover dit van deze fracties kan af
hangen, te willen medewerken. De heer'H.
Colijn heeft van een en ander een afschrift
ontvangen.
A. Sociale verzekering.
1. Invoering van wettelijke ziekteverzeke
ring.
2. Herziening van de loonklassenmdeeling
der invaliditeitsverzekering.
3. Wettelijke regeling der werkloosheids
verzekering.
4. Invoering van een Rijksfonds voor
kindertoeslagen aan groote gezinnen.
B. Wettelijke Arbeidsbescherming.
1. Invoering eener Landbouwarbeidswet.
2. Algemeene doorvoering van de be
palingen der Arbeidswet 1919, ook voor de
arbeiders buiten fabrieken en werkplaatsen.
3. Wettelijke regeling der winkelsluiting.
C. Publiekrechtelijke regeling van den
arbeid.
1. Totstandkoming eener civiel-rechtelijke
regeling der collectieve arbeidsovereenkomst.
2. Wettelijke regeling betreffende de al
gemeene bindendverklaring der collectieve
arbeidsovereenkomst.
3. Wettelijke maatregelen die de ont
wikkeling tot bedrijfsorganisatie verder kun
nen bevorderen.
D. Overheid als werkgeefster.
1. Toepassing van een reëel overleg tus
schen de regeering en de vertegenwoordigers
van het Rijkspersoneel terzake van de be
zoldiging en de regeling der rechtspositie
der ambtenaren.
2. Herziening der huidige salarisregehng,
waardoor een overzichtelijker regeling kan
worden verkregen ^n gemaakte onbillijk
heden kunnen worden hersteld.
E. Verruiming van werkgelegenheid.
1. Het voeren van actieve welvaartspolitiek
om een blijvende verruiming van werkge
legenheid in de toekomst te bevorderen.
2. Bevordering van verruiming van werk
gelegenheid door uitvoering van verschil
lende plannen terzake van ontwatering, kana
lisatie, aanleggen van wegen enz.
F. Woninghuren.
1. Maatregelen, waardoor kan worden
verkregen verlaging van de huren der in de
laatste jaren met st?un van het Rijk ge
bouwde woningen.
G. Onderwijs.
1. Indien eenigszins mogelijk, vervroegde
invoering van het verplichtte zevende leer
jaar.
Dit stuk ging vergezeld van een uitvoe
rige memorie van toelichting, en komt geheel
overeen met hetgeen door ons R. K.
werklieden-Verbond wordt voorgesteld.
De ledentallen van de verschillende vak-
centralen per 1 April 1925, zijn thans, met
uitzondering van het Neutraal Vakverbond
(A.N.V.) en het syndicalistisch Verbond (N.
S. V.) bekend, waaruit blijkt, dat er thans
over de geheele linie een vooruitgang is waar
te nemen.
1 Jan.
1 April
Winst
1925
1925
N.V.V
186.673
187.839
1166
R.K. Werklieden
verbond
94.138
94.173
35
C.N.V
50.687
50.721
34
A.N.V
23.605
N.A.S
14.050
14.065
15
N.S.V
7.539
Verbond van
Hoofdarbeiders
16.655
16.846
191
Men schrijft ons
Bestrijding engenezing van het
mond- en klauwzeer Haast ongelooflijk
klinken deze woorden voor ieder die in eeni
ge mate bij de veeteelt is betrokken en weet,
hoeveel schade deze gevreesde ziekte den
boeren berokkent.
Juist daarom is het van het allergrootste
j belang, niet alleen voor landbouw en vee
teelt, doch voor de geheele samenleving, de
resultaten na te gaan van die middelen, welke
ter bestrijding van het mond- en klauwzeer
langs serieusen weg worden verkregen en
aanbevolen. Velen hebben reeds getracht
deze ziekte te genezen, doch tot dusver zijn
al hun middelen zonder tastbare resultaten
gebleven zoodat de boeren hierbij geen baat
konden vinden. Niemand zal zich er dan ook
over verwonderen, dat de veehouders ten
gevolge daarvan zeer wantrouwend staan te
genover elk nieuw middel, dat hun wordt
aangeboden om de koeien van het mond-en
klauwzeer te bevrijden.
Op zichzelf is dit standpunt te billijken,
doch daarnaast is het evenzeer onbegrijpe
lijk, dat een boer niet alle middelen aan
wendt, waarvan hij genezing zou kunnen
verwachten.
Uitgezonderd natuurlijk dan die midde
len, waarvan de ondeugdelijkheid reeds oh-
omstootelijk is komen vast te staan, hetgeen
vrij spoedig blijkt, wanneer eenige proeven
daarmede^ worden genomen.
Schrijver dezes, die als verslaggever reeds
meerdere malen in de gelegenheid was, ken
nis te nemen van de érnstige gevolgen var
het mond- en klauwzeer, sloot zich dan ook
volgaarne aan bij een excursie, welke door
het „Walco" syndicaat, Zeestraat 33, te
's-Gravenhage was georganiseerd, om ir.
één der vele deelen van ons land, waar het
mond- en klauwzeer weder epidemisch wsa
geworden, een demonstratie te geven met
specifieke geneesmiddelen, door den apo
theker den heer Van der Wal, te Hoogeveen
uitgevonden, en met welke middelen reeds
gedurende geruimen tijd (vanaf November
1924) proeven waren genomen, die tot de al
lerbeste resultaten hadden geleid.
De verwachtingen waren dus wel hoog ge
spannen, en het verslag der excursie zal kun
nen doen inzien, dat de belanghebbenden in
geen enkel opzicht zijn teleurgesteld.
Als operatieterrein van de excursie was
gekozen het noordelijk deel van Noord-
Holland, waar de ziekte thans weder in er
gere mate heerscht, en waar dus de demon
stratie op eenigszins ruime schaal kon wor
den gehouden.
Nadat de voorbereidende maatregelen wa
ren getroffen, met medewerking van de
burgemeesters van Petten, Callantsoog, An
na Paulowna, Zijpe en Wieringerwaard, kon
in de plaatselijke bladen mededeeling wor
den gedaan, dat ot> de gemeente-secretarie
Kees.
t tVau raar loopen.
Twee Zaterdagavonden heb ik gepleit
voor' „Herwonnen Levenskracht" en kon
uiteraard in dat relaas weinig vroolijkke
dingen zeggen.
't Was meest boerdigheidwat doe je
d'r an?
'k Had eigenlijk nog veel meer te zeg
gen, maar je kunt er nu eenmaal geen ver
volgverhaal van gaan maken, vooral niet als
't om de centen te doen is, want dan ver
veelt zooiets nóg gauwer,
Na die twee „Herwonnen Levenskrach-
terjes" wou ik weer eens met een lollig
moppie komeh.... dat was^ weer deris
noodig, al was 't maar voor mn eigen zei
vers.
'k Had het lollige dingetje al kant en
klaar.... ik kwam er mee op het bureau
van de hoofdredacteur en....
Ja, toen kwam pardoes dat andere....
Kan ik het helpen, dat we op de groote
levensweg neer narigheid dan blijheid te
genkomen?
Om kort te gaan: voor deze week moet
de „klucht" nog plaats maken voor 'tt „dra-
ma'tje".
Wie er niet mee accoord gaat moet t
hier maar bij laten, al zou me dat voor
Kees erg spijten.
Wie is Kees?
'n Weggeloopen of gestolen hondje, dat
zoo gauw mogelijk bij 'n wanhopige tuit-
tranen jammerende meesteres terug bezorgd
moet worden?
Niks hoorl
'k Zou me d'i niet dik over marken, hoe
ijs el ijk jammer ik 't bok zou vinden voor de
stervensbediocfde meesteres.
Er zijn meer hondjes, die Kees heeten.
Ook menscnen.
Mijp Corüelis is 'n ounsch.
Eigenlijk houdt ie meci het midden tus
schen' jongen en man
Hij is achttien.
Pracht van 'n leeftijd.... als alles mee
loopt dan!
Je kunt ook achttien zijn en al méér te
genslag achter je rug hebben dan iemand
van vijftig.
Ik geloof, dat zulks van Kees wel zoowat
gezegd kan worden.
Welhaast vanaf zijn jeugd (ik praat van
jeugd over iemand van achttien) is Kees 'n
sukkelpotje geweest, 'n Jongen waar om
zoo te zeggen "altijd geld bij moest, 't Is mis
schien vervelend voor 'm als ie dit leest,
maar hij kan 't toch zelf ook niet helpen....
hij heeft 't zija eigen niet aangedaan.
Kees heeft verschillende malen in 't zie
kenhuis gelegen, ook voor operaties.... en
niet van die gewone, dat ie met n week of
drie vier weer op straat loopt.
Dan sukkelt ie al jaren aan zijn maag en
't staat nog te bezien of z'n longen "heele-
maal in orde zijn.
'n Poos geleden heeft ie weer zestien we
ken-in de Maria-stichting gelegen.
Zoo half en half opgekpapl kwam ie er
uit, maar flink werken kon ie toch niet.
Maar hij wilde werken, ook omdat t
noodig was.
Hij pakte aan wat ie kon krijgen,- verdien
de zeven gulden in een smederij; later
twaalf, als wegwerker of zoo iets.... maar
dat ging niet langer.
Toen kreeg ie weer wat lichter arbeid, n
gelegenheidsbaantje voor 'n paar maanden.-
Wat ie verdiende gaf ie aan zijn moeder
en was de hemel te rijk als er een paar
kwartjes zakgeld op kon overschieten.
De laatste maal had ie 'n postje als be
waarder van fietsen, motorrijwielen en au
to's op 'n sportterrein.
Dat was alleen 's Zondags.... als er wat
te doen was tenminste.... 't Gaf 'n rijks
daalder, drie gulden, met misschien nog wat
verval.
Hij heeft er tweemaal gestaan.
Toen gebeurde 't ongeluk.
Dat nou juist n jongen als Kees 't moest
treffen!
U heeft t allemaal gelezen, n week of
drie geleden, het ontstellende krantenbe
richt, dat er op 't sportterrein te Heemstede
'n 18-jarige jongen in z'n hartstreek werd
gestoken, door 'n vuil, gedegenereerd indi
vidu.... om 'n gevalletje van niks.
Die gestokene was KeesKees, de zie
kelijke tobber, die, om z'n moeder toch een
beetje te kunnen bijstaan, 'n Zondagsbaanije
had aangenomen.
U kent 't verloop van 't geval. Kees joeg
een paar jongens weg, die de daar gestalde
voertuigen niet met rust konden laten. Twee
slungels uit 'n woonwagen „namen het voor
de kleinen op." Ze hadden al naar Kees
geloerd, die niets anders dan z'n plicht deed
....en gemeene deigementen geuit.
Met z'n tweeën kwamen ze op 'm af en
Kees kreeg al direct een slag met een brok
gereedschap Natuurlijk verdedigde hij zich
tegen de twee.... en terwijl ie met de eene
bezig was, gaf de andere hem onverhoeds n
doodelijke steek.
Bijna 'n week lang heeft Kees met de
dood geworsteld en als door n wonder heeft
ie 't leven behoudende dokters staan er
verbaasd van.
't Directe stervensgevaar is geweken,
maar 't zal waarschijnlijk nog 'n heele tijd
duren, want 't betert erg langzaam.
De moeder van Kees is 'n kleine vier jaar
fin deze gemeenten aanvragen konden wor
den ingediend, om ziek vee voor de demon
stratie beschikbaar te stellen.
Van deze gelegenheid werd dan ook ruim
schoots gebruik gemaakt, ook door vooraan
staande personen uit de veefokkerij, onder
wie verschillende met groote veebeslagen.
Zoo kon dan op 6 Juli de excursie een aan
vang nemen onder leiding van den directeur
van het Walco syndicaat en onder toezicht
van een dierenarts, terwijl de demonstratie
zich uitstrekte van ten Zuiden van Alkmaar
tot in de gemeente den Helder.
Alvorens de resultaten van deze excursie
na te gaan, verdient nog vermelding, dat in
daafaan voorafgaande week bij den heer
Pluister te Den Helder reeds 16 koeien lin
nen eenige dagen geheel van het mond-
klauwzeer waren genezen dooi toepassing
van de m-ddelen, waarmede thans de de
monstratie werd gegeven. Bij een be
zoek dat tijdens de excursie nog aan de
zen stal gebracht werd, verklaarde deze heer
Pluister zich uiterst dankbaar en tevreden
over de behandeling en de genezing en over
de resultaten ten opzichte van de snel voor
uitgaande vermeerdering der melkgift.
Wat nu de excursie zelve betreft werd be
gonnen in Petten bij den heer Nottelman met
20 patiënten, die dadelijk in behandeling
werden genomen. Hier zoowel als elders,
werd van de zijde van den veehouder de
grootst mogelijke medewerking ondervon
den, hetgeen natuurlijk voor het resultaat
der behandeling van het allergrootste belang
is. Immers, waar de behandeling der beesten
op zich zelf zeer eenvoudig is, kon worden
volstaan met het geven van een voorbeeld
van de eerste behandeling bij "enkele koeien
terwijl dan de verdere werkzaamheden aan
den boer zelf konden worden overgelaten.
Daarbij komt het er echter op aan en
hierop moet met nadruk de aandacht wor
den gevestigd dat de behandeling regel
matig moet geschieden, wil men de koeien
binnen enkele dagen ook werkelijk gene
zen.
Toen dan obk den derden dag na den aan
vang der demonstratie weder een bezoek
werd gebracht op deze boerderij, waren bij
na alle koeien ree'ds geheel genezen en de
veehouder verklaarde ten zeerste tevreden
te zijn over de behandeling, die volgens hem
veel gemakkelijker was dan hij aanvanke
lijk had gedacht.
Bijzondere vermelding bij deze behande
ling verdient nog een pink, die dermate aan
tongblaar leed, dat de tong ver uït den bek
hing, zoodat het beest niet vreten kon. Maan
dagmorgen werd het dier behandeld, Dins
dagmiddag begon het weer te vreten en
Woensdag was het bijna geheel genezen.
Hetzelde resultaat werd verkregen in alle
stallen waar de behandeling werd toegepast.
Reeds spoedig na het in behandeling nemen
waren de beesten merkbaar aan de beteren
de hand, terwijl de toestand van dag tot dag
gunstiger werd.
Aan het eind der excursie, dus binnen 4
a 5 dagen konden dan ook alle beesten
ruim 150 die in behandeling waren ge
nomen, als genezen worden verklaard.
Een der boeren, waar 24 koeien werden
behandeld, was met het resultaat zoo inge
nomen, temeer waar hij op deze wijze een
koe van „worm" (d.z. vliegenmaden) in de
klauwen had genezen, dat hij uit eigen be
weging de behandeling was gaan toepassen
op een zeug met biggen, en ook daarbij reeds
den volgenden dag verbetering kon bespeu
ren. Ook was overal reeds vrij spoedig een
zeer belangrijke verbetering in de melkgift
te bespeuren, hetgeen natuurlijk voor de
boeren van het allergrootste belang is.
Teekenend was dan ook het verschijnsel,
dat bij het bekend worden dezer resultaten
steeds meerdere aanvragen voor behande
ling inkwamen van boeren, die aanvanke
lijk wantrouwend hadden gestaan tegenover
de toegepaste middelen. Dat echter niet alle
boeren pogingen willen instellen om hun
beesten te genezen, blijkt uit de volgende
staaltjes. j
Op een boerderij, waar een bezoek ge
bracht werd, was de melk „slechts" terugge-
loopen van 5 bussen tot bijna 4 bussen, ter
wijl volgens zeggen der boerin de beesten
niet erg aan mond- en klauwzeer lijdende
waren. Toen we echter de weide ingingen,
bleek een der koeien zoozeer aan klauwzeer
te lijden, dat ze in 't geheel niet meer over
eind kon komen. Een andere boer verklaar
de reeds 26 jaar het systeem van laten uit
zieken te hebben toegepast, met al de na-
deelige gevolgen daarvan.
Het vermakelijkste was echter hei vol
gende
Een boer had voor zijn zieke koeien ge
neesmiddelen gekocht. Toen geïnformeerd
werd, of er ook verbetering viel te bespeu
ren, antwoordde hij ontkennend. In ver
band met de andere behaalde resultaten
klonk dit zeer vreemd|en dadelijk rees dan
ook het vermoeden, dat hij wellicht de mid
delen niet op de juiste wijze had toegepast.
Toen hem hiernaar gevraagd werd, ant
woordde hij „O, de middelen, ia, die staan
nog in de kast."
Dergelijke laksheid en onverschilligheid
dienen natuurlijk in het belang van onzen
veestapel te worden overwonnen, al houden
wij er ons ook van overtuigd, dat hiermede
nog wel eenigen tijd gemoeid zal zijn. Een
indere verkeerde gedachte van vele boeren,
is, dat zij meenen slechts de aandoeningen
der tepels te behoeven bestrijden, ook al
lijdt hun koe tevens aan mond en klau
wen. Immers bij het melken ondervin
den zij de meeste ellende van de pijnlijkheid
der verwonde en korstig ontstoken tepels.
Van de klauwen en den bek trekken zij zich
niet veel aan, ook al Zien zij voor hun oogen,
hoe de arme beesten door deze vreeselijke
ziekte gemarteld worden en in hun vleesch-
waarde achteruit gaan.
We vertrouwen echter, dat op den duur
wel andere opvattingen zullen baan breken.
Hoofdzaak is intusschen dat de demon
stratie schitterende resultaten heeft opgele
verd, waarmede tevens het bewijs is geleverd,
dat het mond- en klauwzeer wel degelijk is
te genezen, en wel op hoogst eenvoudige en
weinig kostbare wijze.. En dat is het belang
der boeren en nog meer een nationaal be
lang.
Geen credietverieemng meer. De te
rugbetaling van voorschotten:
De credietvereenigms voor de Zuiderzee
geleden weduwe geworden. Ze bleef toen
zitten met acht kinderen, waarvan de jong.
ste één jaar. Behalve met Kees heeft ze in
haar weduwstaat ook nog met andere kin
deren getobd. Op 't oogenblik is de oudste
zoon, van negentien, de eenigste kostwin
ner voor het groote gezin. Hij verdient iets
meer dan 21 gulden als stratenmaker aan
de gemeente.... en met Augustus moet ie
loten. De moeder verdient er nu wat bij met
bollenpellenmaar dat raakt ook gedaan.
t Armbestuur doet wat, en misschien nog
o andere instelling, afijn, dat weet ik alle
maal zoo precies niet.
'k Weet alleen, dat je geen rekenkundige
behoeft te zijn, om te becijferen, dat de
huishoudelijke begrooting daar doorloopend
'n nadeelig saldo aanwijst.
Er is 'n vooraanstaand katholiek Haarlem
mer, die zich voor 't- geval interesseert. De.
ze heer is bij de hoofdredacteur der N. H.
Crt. geweest, en Beeft hem verteld, dat hij
'n fondsje wil stichten voor Kees.
Al geneest de jongen van zijn verwonding
hij zal toch nooit meer zóó worden, dat ie
geregelde arbeid kan verrichten.... 't Zal
misschien moeten gaan zooals vroeger....
dan es 'o ditje, dan es 'n datje.... Be
doelde heer wil dan, door middel van dat
fondsje, dat door de Spaarne-Bank zal
worden beheerd, wekelijks (of maandelijks,
dat zal er aan liggen) zoo'n beetje bijsprin
gen.
En nu hangt het maar af van het hoe-groot
zal, in verband met de gunstige uitkomsten
der visscherij in het algemeen geen nieuwe
credieten verkenen.
Slechts in zeer bijzondere gevallen zal zij
er toe overgaan verder voorschot te geven.
Alsdan verdient het echter aanbeveling, dat
de visscher in een afzonderlijk schrijven een
opgave verstrekt Van zijn besommingen aa#
de afslagen.
De credietnemers ontvangen van de ver-
eemging een aanschrijving, waarin wordt
aangeraden onverwijld een aanvang te ma
ken met de terugbetaling der genoten cre
dieten, alsmede de betaling der achterstallige
renten.
Wanneer zij daarin achterwege blijven zal
qe vereeniging zich genoodzaakt zien, het
crediet op te zeggen en het door bemiddeling
van de rijksontvangers langs gerechtelijker
weg in te vorderen.
Ter gelegenheid van de herdenking van
den lOOsten geboortedag van den Neder-
landschen toonkunstenaar Richard Hol had
den vele vrienden, vereerders en oud-leer
lingen van den componist zich Donderdag
morgen verzameld bij diens borstbeeld in het
plantsoen op de Stadhouderslaan, nabij de
Groot Hertoginnelaan te 's-Gravenhage.
Men wilde bij deze gelegenheid een hulde
brengen aan den overleden kunstenaar.
Onder de aanwezigen waren eenige fa
milieleden van Richard Hol, nl. diens we
duwe mevrouw HolKoenen en mejuf
frouw Hol. Voorts was er namens het ge
meentebestuur van 's-Gravenhage mr. J.
C. baron Baud, die tevens de Koninklijke
Zangvereeniging Cecilia vertegenwoordig
de, terwijl mede namens die vereeniging
tegenwoordig waren de heeren N. Nuyen,
secretaris en L. J. Duynstee, bestuurslid.
Het Utrechtsch Stedelijk Orkest was ver
tegenwoordigd door den heer Brinkman j
het Nederlandsch Zangersverbond door de
heeren Loeb en J. R. Kornacker, welke
laatste tevens kwam namens de Kon. Zang
vereeniging Rotte's Mannenkoor.
Ook waren nog aanwezig Wouter Hut-
schenruyter, directeur van de Muziek
school van de Maatschappij tot bevorde
ring der Toonkunst te Rotterdam, Corn.
A Galesloot, directeur van verschillende
zangkoren en de heer N. A. Bouwman,
oud-directeur der Kon. Militaire Kapel
Voorts nog een groote schare belang
stellenden.
Dr. Joh. Wagenaar, directeur van het
Kon. Conservatorium te 's-Gravenhage,
die tot deze hulde het initiatief genomen
had, kon door omstandigheden niet aan-'
wezig zijn. In zijn plaats woonde de heer
Jos. M. C. Haak uit Utrecht de plechtigheid
ij.
Toen alle aanwezigen zich rond het
borstbeeld geschaard hadden, nam de heer
Haak het woord. Het is heden zoo ving
spr. aan honderd jaar geleden, dat in
Amsterdam het levenslicht aanschouwde
de man bij wiens standbeeld wij thans staan.
Deze dag mocht niet onopgemerkt voorbij
gaan Het is een groot land, dat zijn groote
mannen eert. En al mochten andere landen
onder hun inwoners meer groote mannen
hebben dan Nederland, dat in de kwan
titeit niet de baas is, in de kwaliteit behoeft
het voor niemand onder te doen.
Spreker herinnert vervolgens aan den or
ganist Sweelinck en aan de Gedenckklan*
ken van Valerius.
Richard Hol gaf echter Nederl. kunst
een kunst, die door geheel Nederland be
kend is. In 't bijzonder in zijn grootere
werken heeft hij zich als een oorspronke
lijk Nederlandsch componist doen kennen,
De muziekschool te Utrecht, door hem op
gericht, bloeit thans onder de vleugelen
van de Mij tot bevordering der Toonkunst.
Op die muziekschool heeft hij zich niet
alleen roem verworven als componist, maar
ook als paedagoog en als dirigent.
Dr. Joh. Wagenaar heeft mij zoo gaat
spr. voort verzocht namens hem een
krans te leggen aan den voet van het stand
beeld van R. Hol. Het is een taak, waarvan
ik mij met liefde kwijt. Het is een hulde
aan den man, die Utrecht gemaakt heeft
tot het Bayreuth van Nederland. Spr. legde
daarop een lauwerkrans neer namens de
Utrechtsche vereerders van Richard HoL
De heer Loeb legde vervolgens een
krans neer namens het Nederlandsch Zan
gersverbond.
Baron Baud, voorzitter van Cecilia,
herinnerde er aan, dat Hol van 1878 tot 1901
directeur van Cecilia is geweest en spr. wilde
de gevoelens van piëteit en eerbied jegens
den grooten toonkunstenaar vertolken door
het neerleggen van een krans bij het monu
ment.
Ten slotte nam de heer Haak weer het
woord.
„Niet door toonen, met door klanken
kunnen wij onze hulde brengen, aldus spr.,
maar door een minuut van eerbiedige stilte.
Nadar alle aanwezige hieraan gevolg had
den gegeven, dankte de heer Haak, mede
namens mevrouw Hol en verdere familie
allen voor hun tegenwoordigheid.
Heb net uitstekendste aan te bieden dat
iemand wenschen kan, hoe zai de wereld
het weten, indien gij niet adverteert
JOHN. P. ROCKEFELLER
worden van dat fondsje, boe lang die bij-
springerij kan duren.
En hiermede is dan eigenlijk mijn taak
volbracht.
't Kan raar loopen, zei ik in de aanvang
dezes, n Heele tijd geleden had 'k al, in
overleg met de hoofdredactie, besloten,
voorloopig géén liefdadigheidstrekkerijtjes
meer uit te halen. We moesten om ver
schillende redenen dat besluit nemen 't
werd te gek op 't laatstzooiets van de
vinger en de heele hand. Zelfs de Juliaan-
tjes Onze Lieve Heer bezorge hen door
middel van uw beurzen de som die ze noodig
hebben hebben we voor heel kort oog
afgewezen en bij 'n andere rubriek „onder
gebracht.".
Zóó dringend, dat-we.... jle Juliaaffltjea
opzij gaan dringen?
Nee, dat mag toch niet.... Wie 't eerst
komt, wie 't eerst maalt, en dusJa,
maar die goeie Kees.... Kan 't niet 'n soort
wedstrijdje worden?
Ach, lieve menschen, zoek 't a s j e b 1 i e ft
zelf maar uit. Ik weet er ook geen end meer
an. Ik zei al, dat 't te gek werdMaar
't scheelt een stuk, dat 't allemaal ter liefde
Gods is.
l
