EVENTJES LACHEN.
binnenlandsch nieuws.
UIT DE PERS
DE SPION VAN DE CITADEL
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT.
Tweede Blad Woensdag 29 Juli
1925
EEN STEVIGE WELVAARTSPOLITIEK.
De oude tegenstelling tusschen Frankrijk en Engeland's houding tegen
over Duitschland. De Britsche regeering en het mijnconflict.
Onder de Radio-berichten: De internationale solidariteit met de Brit-
iche mijnwerkers. Verbetering in den toestand ingetreden? Geenerlei
voorstel van Abd-el-Krim ontvangen.
FEUILLETON.
Gem. buitenl. berichten.
De crisis in het Britsche
mijnbedrijf.
De noodtoestand in het
Ruhrgebied.
De Duitsche Rijksdag nog niet
op reces.
Een grensincident.
Levend verbrand.
De strijd in Marokko.
Hotel op het Midden
Damterrein.
Het Nederlandsch-Belgisch
verdrag.
UIT ONZE OOST.
Regentenverlof naar Holland?
Sovjet-spionnen.
Indië en China.
Van het komende ministerie mag worden
verwacht, dat bet een stevige welvaarts-
jolitiek zal voeren.
Aan niets hebben wij méér behoefte, ver
zekert hef „Huisgezin".
Als men, oppervlakkig, alleen zou oor-
deelen naar het vele geld, dat in dans- en
drinkgelegenheden, in bioscopen en derge
lijke inrichtingen verdaan wordt, zou men
tof het aanwezig zijn van welvaart kunnen
besluiten. en
In werkelijkheid ontbreekt ze voor te
velen.
De werkloosheid op groote schaal zelfs
in de bésfe maanden is een veeg teeken.
En dan leggen de officieel? cijfers nog
maar een deel der werkelijkheid bloot.
Overal wordt naar versobering en be
perking van werkkrachten gestreefd.
Hoe meer men hierin slaagt, hoe meer
menschen, niet alleen onder de handwerks
lieden, daardoor buifen emplooi geraken.
Hier komt bij, dat de toenemende be
volking, het z.g. bevolkingsoverschot, het
vooruitzicht voer de komende jaren nog
beklemmender maakt.
Het Kamerlid Kuiper heeft dezer dagen
in een vergadering van het R.K. Werklie
denverbond een uitvoerige resolutie fen
aanzien der welvaartspolitiek voorgesteld.
Ze komt in hoofdzaak neer op hef ver
schaffen van meer werkgelegefiheid en het
begunstigen van het Nederlandsch fabri
kaat.
Als men uit zuinigheid niet laat werken
en om het voordeel de buitenlandsche in
dustrie begunstigt, komen wij nooif uit den
put.
Erkend moet worden, dat de Rijkscom
missie fot werkverruiming nuttigen arbeid
verricht, maar al haar actie en haar ha
meren kan niet voorkomen, dat millioenen
onnoodig in het buitenland worden besteed.
Zoo lang wij de nationale solidariteit niet
sfe.viger voelen, en zoo weinig beseffen dat
alle mooie vertoogen niets geven als de
daden daarmee in tegenspraak zijn, komen
wij er niet.
Indien we ons verheugen, dat weer een
christelijk ministerie zal optreden, dan is
het, omdat wij van zulk een regeering goe
de verwachtngen hebben ten aanzen van
de zoo noodzakelijke welvaartspolitiek.
Verwachtingen, die we niet kunnen
koesteren van een liberaal en evenmin van
een sociaal-democratisch bewind.
Het ware van den eenen kant misschien
beter, dat de oppositie eens in de gelegen
heid werd gesteld te regeeren, omdat dan
blijken zou hoe weinig zij in het belang
eener welvaartspolitiek vermag.
Maar dan zouden we slechfe jaren
doormaken en Zou een deel der bevolking
hef slachtoffer worden.
Een christelijke regeering heeft een
zwaren maar mooien plicht te vervullen:
het algemeen welzijn te behartigen door
het voeren van een in waarheid nationale
politiek.
Laat zij vooral en dadelijk stevig aan
pakken.
De laatste jaren zijn niet de gelukkig
ste geweest
Er is fe veel geaarzeld, geweifeld en
uitgesteld, er was te weinig cohesie^ over
eenstemming en vastberadenheid.
In de komende periode worden de fou
ten van hef verleden vermeden en geve
men het land het schouwspel van een
sterke regeering en een stevig aaneenge
sloten meerderheid.
Hoe meer kabaal de oppositie maakt,
hoe meer men er van overtuigd kan wezen
op den goeden weg te zijn
Frankrijk en Engeland.
Nog altijd blijft het standpunt van Frank
rijk ten opzichte van Duitschland afwijken
van het Engelsche inzicht.
De Fransche minister van buitenlandsche
zaken, Briand, heeft na de antvangst van de
Duitsche nota van antwoord al spoedig een
uitvoerige mededeeling naar Londen ge
zonden, .waarin de Fransche bezwaren
tegén dit antwoord zijn uiteengezet. Met een
"nkel woord maakte onze Parijsche corres
pondent hiervan reeds melding. Nader is
gebleken, dat de bezwaren van Briand be-i
trekking hadden op de bezetting van het
Rijnland de Duitsche opvatting van de arbi
trage, welke tot herziening van de vredes
verdragen zou 'kunnen leiden het recht van
sancties in g*eval van ingebreke blijven bij
de vergoedingsbetalingen dat van sancties
bij tekortkomingen ten aanzien van de ont
wapening de Fransche waarborg voor de
arbitrage-verdragen in het Oosten en eindelijk
Duitschlands toetreding tot den Volken
bond.
Volgens mededeelingen van Fransche zijde
zou in enkele opzichten er vrijwel overeen
stemming zijn tusschen de Fransche en
Britsche regeeringen, maar in het bijzonder
over de queastie van de waarborging der
door Duitschland met de buurlanden in het
Oosten te sluiten arbitrageverdragen zou er
nog groot verschil van meening bestaan.
Uit de redevoeringen van de Britsche mi
nisters Baldwin en Chamberlain en vooral
eit die van den eerstgenoemde, zou men
uchter moeten opmaken, dat meeningsver-
schillen tusschen Londen en Parijs volstrekt
niet alleen de arbitrageverdragen betreffen en
,de diplomatieke medewerker van de „Daily
Tel." wijst er dan ook op, dat ten aanzien van
Duitschlands bezwaren tegen de door den
Volkenbond opgelegde verplichtingen er wel
degelijk verschil van opvatting is tusschen
de Britsche en Fransche regeeringen, al staat
men te Londen dan ook op het standpunt,
dat Duitschland moet beginnen tot den Vol
kenbond toe te treden.
Volgens de „Daily Tel." zou men te te
Londen het echter wel eens zijn, dat op het
oogenblik van geen wijzigingen in de bepa
lingen omtrent de bezetting, noch inzake de
sancties (waaromtrent een regeling is getroffen
ter Londensche conferentie) sprake kan
Zijn. Wat dit laatste betreft wijst men er te
Londen zeker terecht op, dat in het Protocol
van Londen (in de overeenkomst tusschen
de geallieerde regeeringen en de Duitsche
regeering over de met de commissie van Her
stel getroffen overeenkomst) tot in bijzonder
heden de arbitrage is geregeld bij meenings-
verschillen over de uitvoering van het plan
der deskundigen.
Ongetwijfeld is er dus en verschillende
opzichten een belangrijke toenadering tussche
de opvattingen van Londen en Parijs. Maar
wat de hoofdzaken betreft, waarom het eigen
lijk gaat, is er nog wel degelijk groot meenings
verschilomdat de Britsche regeering zich
bij hare verbintenissen uitsluitend tot het
Westen wil bepijalen.
Vandaar dan ook, dat Baldwins uitlatingen
over de ontwapeningsquaestie welke o.a.
door Duitschland als het lid is van den Volken
bond, daar aan de orde zou kunnen worden
gesteld, te Parijs op felle critiek stuiten. Met
het Protocol van Genève, zoo redeneert bijv.
de „Temps", zou men de quaestie der ont
wapening kunnen.verbinden, maar een zuiver
westelijk veiligheidspact, bemoeilijkt slechts,
naar het oordeel van het Fransche blad, de
oplossing der ontwapeningsquaestie. De ver
rassingen, waarvoor men wellicht in Centraal
en Oost-Europa zou kunnen komen te staan,
zou ieder volk doen aarzelen, zich in zijn
verdedigingsmiddelen te beperken. Hier,
tusschen Engeland en Frankrijk dus, ligt de
kern van de moeilijkheden, die voor de rege
ling van het Veiligheidsvraagstuk bestaan.
De crisis in het Britsche
mijnbedrijf.
Het Britsche kabinet vergaderde gisteren
vóór Baldwin de vertegenwoordigers der
mijneigenaars ontving. Nagenoeg alle leden
der regeering zijn tegen een subsidie gedu
rende een langen termijn. Waarschijnlijk zal
de regeering besluiten, dat de premier er bij
de mijneigenaars op zal aandringen, dat dezen
de opzegging der contracten uitstellen en de
arbeiders op de oude voorwaarden laten door
werken tijdens den duur der onderhande
lingen. De regeering zou dan het verschil
bijpassen tusschen het tegenwoordige loon en
het loon, dat eventueel bij de onderhande
lingen zal worden vastgesteld, doch alleen
voor de periode der onderhandelingen.
Dat de gisting onder de mijnwerkers groot
is en gevaarlijk, kan blijken uit een incident
te Durham, waar een menigte mijnwerkers
den deken van Durham, den Anglikaaij^chen
bisschop Weldow, ernstig heeft gemolesteerd.
Na een bijeenkomst Zaterdagmiddag op de
renbaan, waar zich tweehonderdduizend
mijnwerkers met hun vrouwen verzameld
hadden om te luisteren naar redevoeringen
van Ramsay Mac Donald, Shinwell, den
vroegeren arbeidersminister voor de Mijnen,
en anderen, zou een bijeenkomst plaats heb
ben van geheelonthouders, die door geestelij
ken zou worden toegesproken. In den loop
van den dag' hadden mijnwerkers een banier
rondgevoerd, waarop stond „Naar de hel
met bisschoppen en dekenen wij wenschen
een bestaansloon
Hieruit bleek, dat de mijnwerkers niet erg
best te spreken waren over hun geestelijken.
De reden daarvan was het feit, dat een bis
schop zich dezer dagen over de crisis in de
steenkoolnijverheid had uitgelaten op een
voor de mijnwerkers minder prettige wijze.
De sprekers der mijnwerkers, die deze uit
lating hekelden, verhitten daardoor, of
schoon ongewild, de gemoederen der ver
zamelde mijnwerkers. Toen nu de geeste
lijken op de renbaan verschenen, klonken
kreten als „In het water met ze 1" Een me
nigte greep den deken van Durham beet,
schopte hem, schudde hem door elkaar, sloeg
hem dem hoed van het hoofd, rukte hem
den parapluie uit de hand, bekogelde hem
met projectielen en sleurde hem naar den
kant der rivier. Daar echter kwam een troep
redelijker gezinde jonge mannen tusschenbei
Vri) naar het Fransch.
•17
Dan werd hij treurig gestemd. Hij had
zich aan den jongen gehecht en nu moest
hij ontdekken dat hij zulk een sluwe mis
dadiger was; dat kwelde hem maar al te
zeer. Hij keek hem sfar en onbeweeglijk
aan; in zijn blik lag een ontzettend smarte
lijk verwijt.
Vervolgens ging hij heen, belde den or
donnans en gebood hem vuur teleggen.
De verpleester kwam om negen uur eens
kijken, was van meening daf de zieke al
leen kon blijven, overtuigde zich dat hij
niets noodig had, zette het hekje om den
vuurhaard vast, en ging naar huis.
Gedurende den nachf stak een hevige
storm op; de wind huilde in den schoor
steen.... Jean draaide zich op zijn leger
stede om, hij hoorde een dof geluid, maar
bleef liggen, het vuurknetterde, hij hield
de oogen dicht Weldra pakte hem een
erg branderige luchf in de keel, hij richtte
zich op en als in een droom zag hij dat
het hokje om het vuur omver was geval
len, dat gloeiende houtskool verspreid lag,
en het kleed der niet ver af staande tafel
vlamdeHij keek als een stompzinnige.
Dan drong het vaag tot zijn bewustzijn
door, daf het paviljoen in brand kon raken,
indien hij, Jean, de vlam van het kleed
niet uitdoofde; hij stond langzaam op, na
derde als een dronken mensch waggelend
de tafel, en doofde met zijn handen het
brandende kleed uif; hij brandde zich,
maar rukte nog altijd het kleed tusschen
zijn zwarte handen samen, die hem toch
zoo'n pijn deden; dan overtuigde hij zich
daf het niet meer brandde en goot er wa
ter op; het begon hem in zijn hoofd te
draaien, hij werd rood, hij trachtte te roe
pen.... maar zijn sfem stokte in zijn keel,
hij wilde naar bed gaan, struikelde tegen
een stoel dien hij in zijn val meesleepte.
Het lawaai maakte den ordonnans, die in
het verfnek er naast sliep, wakker. Hij
stond op om te zien wat er gaande was.
de en nam den bisschop in bescherming tot
dat een motorboot der politie^ verscheen, die
hem aan boord nam en, zonder hoed en zon
der parapluie, naar veiliger plaats wegvoerde.
Later hield de bisschop in de kathedraal
een rede, waarin hij daar verzamelde mijn
werkers aanspoorde, niet overijld het land
en het rijk in een geweldige ramp te storten.
Draadloos wordt gemeld, dat verwacht
wordt dat Baldwin er bij de mijneigenaars
op zal aandringen, de stopzetting van het be
drijf voor den duur van twee maanden op te
schorten. In deze twee maanden zou dan,
volgens de „Manchester Guardian", een uit
gebreid onderzoek plaats hebben niet alleen
fen aanzien van de steenkoolindustrie en de
in deze industrie betaalde loonen, doch ook
naar den invloed van den prijs van de steen
kool op het ijzer- en staalbedrijf en de scheeps-
bouwnijverheid.
De oorlog in Marokko.
Het door Frankrijk en Spanje wederzijdsch
erk9hde recht om boven eikaars gebied te
vliegen is blijkbaar reeds in toepassing ge
bracht en wel tegen de verwachting in het
eerst van Spaansche zijde. Het officieele
Spaansche communiqué meldt namelijk,
volgens een B. T. A.-bericht, dat tien Spaan
sche vliegtuigen een belangrijke vijandelijke
concentratie hebben gebombardeerd, die zich
naar het Fransche front begaf, en boven den
sector van Wezzan hebben gevlogen.
De Parijsche bladen zijn van oordeel, dat
het bericht van de „Times" nopens het ant
woord van Abd el Krim eenvoudig een proef
ballon is, doch doen opmerken, dat het Fran
sche succes, het sluiten der Fransch-Spaan-
sche overeenkomst, de eerste uitwerking dei-
blokkade van het Rifgebied en de moeheid
der afvalligen evenzooveel factoren Zijn, die
weieens de beslissing van Abd el Krim zou
den kunnen beïnvloeden. Zij doen voorts
opmerken, dat Frankrijk niet als gelijke zal
onderhandelen met Abd el Krim, die een re
bel is tegenover den Sultan. Abd el Krim zou
dus geen voorwaarden mogen stellen, maar
alleen de hem opgelegde voorwaarden aan
nemen of verwerpen, welke voorwaarden de
pers genoegzaam, zoo niet reeds te edelmoe
dig acht.
DE DUITSCHE RIJKSDAG OP RECES.
De leden van den Rijksdag hebben er blijk
baar genoeg van. De meesten zijn reeds uit
Berlijn vertrokken. Men heeft groote moeite
zooveel leden bijeen te krijgen, dat beslui
ten kunnen worden genomen. Met het oog
hierop zal het senioren-convent heden ver
gaderen om te beraadslagen of het met beter
is Zaterdag 1 Augustus op reces te gaan.
Wordt hiertoe besloten, dan zullen alleen nog
het belastingontwerp, de begrooting en het
amnestie-ontwerp worden behandeld. Het
tariefontwerp zal in deze periode hoogstwaar
schijnlijk niet worden afgedaan.
In parlementaire kringen neemt men aan,
dat de Rijksdag in September zal bijeenko
men ten einde dit onderwerp verder af te
handelen.
EEN SPOORWEGONGELUK TE PA
RIJS.
In den nacht van Maandag op Dinsdag is
de sneltrein uit Bazel in het Gare de l'Est te
Parijs in botsing gekomen met een locomo
tief. De schok was verschrikkelijk. Achttien
personen werden licht gewond en drie zwaar.
DE VERLAGING VAN DEN
OOSTENRIJKSCHEN BROODPRIJS.
Het bureau van den Oostenrijkschen
bondskanselier heeft zich beziggehouden met
de gevolgen van de daling der meelpnjzen en
besloot- het voorloopig nog aan de bakkers
over te laten of zij den prijs van het brood
willen verminderen door verlaging van den
verkoopprijs per stuk of door vermeerdering
van het gewicht.
DE GRONDVERSCHUIVING OP DEN
MATTERHORN.
Nader* lezen we in de „Daily Express"
over de grondafschuiving aan de Italiaansche
zijde van den Matterhorn, dat ongeveer een
maand geleden wel nu en dan kleine massa's
steenen naar beneden kwamen, maar dat de
dorpelingen daaraan verder geen aandacht
schonken. Toen echter breede scheuren zicht
baar werden in de rotsen, en grootere stuk
ken steen naar beneden roldan en boomen op
hun pad als lucifers afsneden, vestigden de
dorpsbewoners de aandacht van de autoritei
ten op deze verschijnselen. Deze gelastten de
opruiming van de dorpen en gehuchten, die
in de richting van de grondafschuivmg lig
gen. Daar sommige bewoners weigerden hun
huis te verlaten, waren de soldaten soms ver
plicht geweld te gebruiken om hen te dwin
gen zichzelf en hun vee en huisraad in veilig
heid te brengen.
Geniesoldaten-en Alpentroepen zijn thans
gelegerd nabij de gevaarlijke plaats, daar
men ieder oogenblik een catastrofe vreest.
"Men zoekt de oorzaak van de grondaf
schuiving in het smelten van de sneeuw en
den jongsten zwaren regenval in de Alpen.
HENRY FORD LEERT DANSEN.
Henry Ford, die dezer dagen 62 jaar oud
wordt, leert dansen. Hij heeft daartoe een ge
deelte van zijn laboratorium te Dearborn la
ten vertimmeren tot zijn persoonlijke dans
zaal en uit Nieuw-Engeland een dansmeester
laten komen om hem de ouderwetsche qua
drilles en andere dansen uit de vorige eeuw
te leeren.
JFord haat de moderne dansen als tango en
one-step, waaraan naar zijn meening gratie
ontbreekt, en wil zijn volk weer het goede
voorbeeld geven met terug te keeren tot de
dansen van smaak.
TWEE BARKASSEN OMGESLAGEN.
Twee barkassen, die de Whangpo-rivier
bij Shanghai overstaken, sloegen tengevolge
van een plotselingen regenhoos om. Acht en
twintig personen verdronken 31 werden ge
red.
KONING FEISOEL ZIEK.
Koning Feisoel van Mesopotanië zal uit
Bagdad naar Europa vertrekken. Hij lijdt aan
een ernstige kwaal en zal zich waarschijnlijk
te Londen of te Parijs laten opereeren.
LONDEN, 28 Juli. De vertegenwoordi
gers van de Internationale Mijnwerkersfe
deratie hebben vandaag te Parijs beraad
slaagd over de maatregelen om in geyal
van een staking in de Engelsche mijnin
dustrie den uitvoer van kolen naar Enge
land tegen fe gaan.
Over deze besprekingen is een commu
niqué uitgegeven, waarin gezegd wordt, dat
er maatregelen werden getroffen aangaan
de de internationale solidariteit voor ge
vallen, waarin de mijnwerkers van ^andere
landen zich gedwongen zouden zien in con
flict te komen met hun werkgevers. Ten
einde deze maatregelen zoo doeltreffend
mogelijk te doen zijn, hebben Finmmen en
Cramp van de Internationale Transportar
beidersfederatie aan de besprekingen deel
genomen. De algemeene secretaris van den
Britschen Mijnwerkersbond, Cook, gaf een
zeer uitvoerig overzicht van den toestand.
Hij keert hedenavond naar Engeland terug.
PARIJS, 28 Juli. Het bestuur der Inter
nationale Mijnwerkersfederatie heeft met
algemeene stemmen een resolutie aange
nomen, waarin wordt gezegd, dat de moei
lijke toestand, waarin de mijnwerkers zijn
geraakt, voortspruit uit de kapitalistische
wanorde, die de productie van brandstof
fen de behoeften van het verbruik deed
overschrijden. Het voornaamste middel tot
verbetering is gelegen in de regeling der
productie. Dit doel kan slechts worden
bereikt door internationalisatie der mijnen
en de internationale regeling der produc
tie.
In de resolutie wordt besloten de Brit
sche mijnwerkers in hun strijd te helpen
In geval de. Engelsche werkgevers hun be
dreiging den len Augustus ten uitvoer
brengen, zal fot een internationale actie
worden overgegaan. Wanneer een staking
niet onmiddellijk mogelijk is, zal de pro
ductie verminderd worden, opdat zij geen
bedreiging voor Engeland wordt.
Voorts wordt besloten zich met de in
ternationale transportarbeidersorganisatie
in verbinding fe stellen, teneinde den uit
voer van kolen te beletten.
LONDEN, 28 Juli. De berichten der
avondbladen, aangaande den stand der on
derhandelingen nopens het conflict in de
kolenbedrijf, zijn tegenstrijdig.
Dc „Evening News" spreekt tegen, dat
de werkgevers zouden hebben toegegeven
en verklaart, dat er geen verbetering in den
toestand is gekomen. De „Star" verzekert
echter, dat de vertegenwoordigers der mijn
eigenaars aan Baldwin, in de hedenmiddag
in Downigstreet gehouden conferentie heb
ben medegedeeld, dat de werkgevers, nu
de regeering bereid is tijdens den verderen
duur der onderhandelingen het verschil
tusschen het oude en bet toekomstige loon
bij te passen, de opzegging der-contracten
en nun voorstellen nopens de nieuwe loon
regeling zullen intrekken, mits ook de ar
beiders het bemiddelingsvoorstel der regee
ring aannemen.
Verder verneemt de „Star", dat na Bald
win's bespreking met de werkgevers een
zitting van het kabinet plaats had ter be
spreking van de wijze, waarop gedurende
Iwee maanden aan de kolenindustrie steun
kan worden verleend. De regeering is n.l.
van meening, dat binnen twee maanden een
grondig onderzoek naar de hulpbronnen van
het bedrijf kan plaats hebben en dat in dien
tijd ook de quastie der werktijden en loo
nen kan worden geregeld. De premier zou
voornemens zijn den steun aan het kolen-
bedrijf te verstrekken in den vorm van een
leening, die zou worden terugbetaald, zoo
dra de toestand in het bedrijf dit toelaat.
LONDEN, 28 Juli. Van gezaghebben
de zijde wordt gemeld, dat de mijneige
naren er op bepaalde voorwaarden in heb
ben toegestemd de oplegging der contrac
ten en de voorstellen inzake de'loonen en
de arbeidsuren in te trekken.
Dit wijst op een verbetering van den toe
stand en er bestaat thans waarschijnlijkheid
dat de nationale stopzetting der mijnen aan
het einde der week zal worden vermeden.
LONDEN, 28 Juli. Het rapport van het
Hof van Onderzoek inzake het conflict in
de mijnindustrie zegt overtuigd te zijn, dat
de arbeiders in hun recht zijn te eischen,
dat elke nieuwe loonovereenkomst in een
minimumloon zal voorzien.
Het Hof is van oordeel, dat er aanzien
lijke ruimte is voor een verhoogde efficiency
der industrie door een collectieve actie en
ZOO N SUL.
samengaan met andere industrieën. Een
verbetering in de distributie der kolen zou
de prijzen kunnen verlagen en de vraag
vermeerderen.
BERLIJN, 28 Juli. Naar uit Essen aan
de bladen wordt gemeld, hebben de bespre
kingen over de credietverleenicg uit de
rijksmiddelen aan de mijnindustrie in het
Roergebied er toe geleid, dat er een crediet
zal worden verleend tot een bedrag van
10 pet. van de waarde der aan de opslag
plaatsen liggende kolenvoorraden. Daar
deze voorraden een bedrag van circa 150
millioen mark vertegenwoordigen, zou dus
het crediet niet meer dan 15 millioen mark
bedragen. Het spreekt vanzelf, dat de mijn
bouw, gezien den noodtoestand, die alge
meen heerscht, met een zoo gering crediet
slechts weinig gebaat is.
BERLIJN. 28 Juli Het seniorenconvent
van den Rijksdag heeft vandaag besloten
den rijksdag voorloopig nog niet op reces te
laten gaan, maar onmiddellijk na afdoening
van het belastingontwerp te beginnen met
de behandeling van het tariefontwerp..
Ten einde zoo spoedig mogelijk met
vacantie te kunnen gaan, zullen de zittin
gen des morgens te negen beginnen en
voortduren tot des avonds negen uur. Ook
des Zondags zal er zitting zijn en de spreek
tijden zullen gerantsoeneerd worden. De
rijksdag gaat niet op reces alvors het tarief
ontwerp is afgehandeld.
Dit besluit van het seniorenconvent is
het gevolg van het ingrijpen van de rijks
kaselier, die vanmorgen, kort vóór het begin,
der vergadering er de fractieleiders der
regeeringspartijen nogmaals met nadruk op
heeft gewezen, dat de regeering er op staat
dat het tariefontwerp nog in den loop van
deze zittingsperiode zal worden behandeld
en dat een uitstel zeer nadeelige gevolgen
zou hebben.
Daarop besloten de regeeringspartijen, on
danks ernstige bedenkingen, er in toe te
stemmen. Geen enkele partij heeft trou
wens in de vergadering van het senioren
convent voorgesteld de behandeling van het
ontwerp uit te stellen tot na de zomer-
vacantie, Voorloopig blijven dus de heeren
parlementariërs aan het werk. Gelukkig dat
het weer wat is afgekoeld.
HIRSCHBERG, 28 Juli. De „Bote des Rie-
sengebirges" meldt, dat Zondagmorgen op
den kam van het Reuzengebergte, vlak bij
de grens, een botsing heeft plaats gehad tus
schen een compagnie Duitsche infanterie uit
Schwerin, die een uitstapje maakte, en een
sterke groep Tsjechische communisten. Deze
laatsten hadden de soldaten, die ongewa
pend waren, reeds den vorigen avond op
Duitsch gebied lastig gevallen.
DORTMUND, 28 Juli. In een steenbakkerij
bij Dortmund vielen heden vier arbeiders in
een gloeienden oven, waarin steenen wer
den gebrand. Twee hunner waren onmiddel
lijk dood; de toestand der beide anderen
is hopeloos.
RAMBOUILLET, 28 Juli. In den minister-
rE.ad verklaarde Briand inzake Marokko dat
er te Parijs geenerlei voorstel uit Marokko
is ontvangen, als waarop gezinspeeld jverd.
De minister van justitie, Steeg, zal naar
aanleiding van bij hem ingekomen klachten
over onjuiste berichten en laster-artikelen,
bestemd om leger en vloot te verontrusten,
en te demoraliseeren, deze feiten verwijzen
naar het Assizenhof, en door de~correctio-
neele rechtbanken de handelingen doen
vervolgen, strekkende om ten aanzien van
den veldtocht in Marokko soldaten en ma
trozen tot vergrijpen tegen de tucht op te
ruien.
Caillaux gaf een uiteenzetting van den
stand der onderhandelingen over de inter-
geallieerde schulden.
De minister van binnenlandsche zaken
deelde volgens een B.T.A.-bericht de maat
regelen mee tot onderdrukking van zekere
onwettige handelingen door verschillende
communistische gemeentebesturen.
De Amsterdamsche wethouder van finan
ciën, heeft, naar het Hbl. meldt, in de com-
missie van bijstand voor de financiën, de
leden gepolst over de vraag, of zij in het
belang der gemeente zouden achten dat
deze eemgen financieelen steun zou verlee-
nen om de totstandkoming van een eerste
klas-hotel op het midden-Damterrem mo
gelijk te maken.
Meer dan polsen was het vooralsnog met.
Wij lezen in ,.De Maasbode":
De ,Res. Bode" meldde, zooals men weet,
dat de Belgische regeering aan de Neder-
landsche regeering zou hebben meegedeeld,
dat zij bereid was in de financieele bepa
lingen van het Belgisch-Nederlandsch ver
drag enkele wijzigingen te brengen, die zou
den tegemoetkomen aan bezwaren van Ne-
derlandsche zijde geuit.
Op onze navraag aan het departement van
Buitenlandsche Zaken deelde men ons mede,
dat aldaar van een zoodanigen stap der Bel
gische regeering niets bekend is.
In de Volksraad bepleitte de heer Meijer
Ranneft, dat in den vervolge ieder jaar
eenige Javaansche regenten met verlof naar
Holland zouden gaan.
De diepere beteekenis van deze zaak is,
meende hij, dat de dragers van dit zeer bij
zondere ambt, zij, die met de Europeesche
„Waarom denk je toch dat Fanny jou nfef
mag?"
„Och, we hadden het er zoo ^over, daf
elke familie zijn dwaas heeft....
„Nou, en toen?"
„Ja, toen vroeg ze, of ik eenige zoon
was'"
REKENKUNDE.
Vader: „Zeg 'ns Izaak. Hoeveel is 2 X
2?"
Izaak: „2X2 6."
Vader: „Krijg de khoors, Izaak, 2X2
4!"
Izaak: „Als ik dat wis. Maar as ik dade
lijk had gezegd vier, dan had je me er toch
ook twee afgepingeld.
IN DENZELFDEN STIJL GEANTWOORD.
Juffrouw (tot arts): „Dokter, ik wou u
graag eens insulteeren; ik heb namelijk dik
wijls confectie naar mijn hoofd."
Dokter (ironisch): „Maak u zich daarover
geen crapules; gaat u naar den hypotb®ke,
en haalt u daar wat rhinoceros-olie."
NAÏEF.
Nieuwe Fransche gouvernante (tot klei
nen jongen): „Parlez-vous franpais?"
Moeder (als de jongen niet antwoordt):
„Mademoiselle bedoelt: spreek je
Fransch?"
Kleine jongen: „Nou, waarom zegt ze dat
dan niet?"
bestuursambtenaren den schakel vormen
tusschen regeering en volk, tusschen het
Westen en het Oosten, het meeste noodig
hebben er van kunnen profiteeren om, als
zij het willen, het Westen van nabij te
gaan zien of weer te gaan zien. Ook zal
men hier als twee eischen moeten stellen,
dat zij zelf willen en dat de regeering het
nuttig acht. Wordt aan die eischen voldaan
dan zal, dunkt mij, tegen dit plan, dat reed»
tien jaar geleden ook door het Europee
sche binnenlandsch bestuur werd voorge
staan. geen bezwaren meer kunnen be
staan.
Naar bet Bat. Nwsbl. verneemt, arriveer
den kort geleden in Indië twee buitenlan
ders, oogenschijnlijk voorzien van behoorlij
ke papieren en uitgezonden door te goeder
faam bekend staande buitenlandsche fir
ma's met bijkantoren op Java en op de
Buitengewesten.
Zij waren te Tandjoeng Priok gedebar-
keerd, doch werden te Soerabaja geplaatst
en kort na hun indiensttreding verbraken
zij het contract met de firma, die hen uit
Europa had gezonden.
Het bleek toen, dat beide heeren in rela
tie stonden met de Russische Sovjet en her
waarts waren getrokken voorzien van de
noodige instructies.
Hun na de verbreking van het dienstver
band verkregen bewegingsvrijheid gebruik
ten zij om in nader contact te komen met
de communistische beweging op Java en
zoodoende liepen beiden in den kijker.
Een hunner werd deswegë zoodanig in t
nauw gebracht, dat hij zijn verblijf in Indië
al spoedig opbrak en den aftocht blies naar
het buitenland.
De andere vertoeft nog in Soerabaja, als
hij tenminste niet juist op reis is door Java,
doch het bleek ons bij nadere informatie,
te bevoegder plaatse, dat de autoriteiten
genoegzaam bekend zijn met de faite et
gestes van bedoeld heerschap, zoodat hit
wel niet veel zal vermogen uit te richten
voor zijn Russische opdrachtgevers.
ONTOELAATBARE COLLECTIES.
Door Aneta is het volgende officieel*
communiqué in Indië verspreid
Naar der regeering ter oore kwam, worden
op het oogenblik van verschillende zijden
pogingen in het werk gesteld, ook bij den
Europeeschen handel en bij Nederlandsche
onderdanen, om gelden in te zamelen z.g
tot ondersteuning van de slachtoffers van d»
woelingen in China.
Daar de regeering over gegevens beschikt,
welke het waarschijnlijk maken, dat de
gelden niet voor het aangegeven doel, maar
voor politieke oogmerken zijn bestemd, acht
zij het voor Nederlandsche onderdanen on
toelaatbaar, aan deze pogingen tot geld
inzameling stéun te verleenen en zal zij met
al de haar ten dienste staande middelen die
geldinzameling tegengaan.
Het Bat. Nwsbl. merkt naar aanleiding
hiervan op
Gezien het betrekkelijk kleine bedrag, dat
te Batavia is ingezameld, meenen wij, dat d«
maatregelen, welke de regeering thans heefi
genomen, uitsluitend gericht zijn tegen het
handjevol agitators, die uit de gebeurtenissen
in het moederland politieke munt trachten
te slaan.
De rustige Chineesche burgerij heef»
recht op bescherming, en deze wordt haar
nu gewaarborgd.
Uit dien hoofde juichen wij de houding
van de regeering toe.
Hij vond Jean op den grond liggen, nam
hem op, legde hem weer in bed, zag de
wanorde in de kamer, en merkte de eigen
aardige lucht welke er was.
Wat gebeurt hier?
Het was de generaal die niet slapen kon
en ongerust werd door dat nachtelijk la
waai.
Ik heb pijn!zuchtte Jean.
Waar? riep de chef hem ruw toe
De jongen liet zijn handen zien. De vin
gers waren verbrand.
O wat heb ik pijn, o wat heb ik pijn.
Natuurlijk, zeide een stem in het hoofd
van den generaal, natuurlijk, hij is bang
dat ik zijne vingerafdrukken neem, en nu
heeft hij zich de vingers verbrand.
Hij sloeg de deur dicht en telefoneerde
naar het hospitaal om een verpleegster.
HOOFDSTUK XV.
Denzelfden dag waarop deze pijnlijke ge
beurtenis te Verdun plaats hadden, brach
ten smartelijke voorvallen de stiefmoeder
en de zusjes van Jean in diepe verslagen
heid. Zij warén langzamerhand aan hun le
ven gewend, toen de vijand hen plotseling
uit hun nestje dat zij met groote moeite
bewoonbaar hadden gemaakt en dat de
lach der kinderen opvroolqkte, wegrukte
Onbeschaamd werd hun zonder eenige
overgang een scheiding opgelegd. Wat was
het wreed tusschen vandaag en morgen de
vrienden te moeten verlaten die men in
de beproeving had gevonden, de gewoon
ten, welke men had aangenomen, te moe
ten' afleggen!En die scheiding zou nog
niet erg geweest zijn, ware het niet dat men
een onzekere toekomst te gemoet ging.
Want Mme Daudrelle kende het verschrik
kelijke doel, de concentratiekampen....
Toen de Duitsche officier haar dit bar-
baarsch bevel had gebracht, werd het hart
van Marie in een vreeselijke smart gedom-
pelt; nog nooit had zij er zulk eene ge
kend.... De concentratiekampen.... Eene
ongezonde, ordelooze gemeenschap, afstui
tende, onvoldoende, slechte voeding, haar
den van ellende en haat, vol gevaar voor
de zedelijkheid.
En 'mijne kindertjes? huilde zij, mijne
kindertjes?
Uwe kinderen? Dat zult ge wel zien.
Zorg dat gij morgen vroeg om vijf uur op
hef plein zijt bij de kerk. Op he* niet pun-
telijk nakomen dezer orde, staat de dood
straf.
Het was een wonder dat zij niet krank
zinnig werd. Het vooruitzicht dat hare kin
deren in een concentratiekamp zouden ge
bracht worden, was niet minder verschrik
kelijk dan van hen gescheiden te worden.
Wat zou er van hare kinderen worden, als
zij van hare moeder afgerukt, in het vij
andelijk land moesten leven! Welke ver
schrikkelijke gedachte!....
's Anderendaags werden zij met andere
ongelukkigen in vuile 'vrachtauto's opeen
gehoopt en moesten zij op den vuilen bo
dem gaan zitten of recht blijven staan,
uren en uren achter elkaar. Verschillende
hadden hun kleine bagage op den grond
gezet en er op plaats genomen. Schildwach
ten liepen op en af en toen het torenuur
werk van de Kathedraal zes uur sloeg, zet
ten de motoren zich in beweging en voort
ging het op den weg naar La Fère. De
sgeeuw viel, de wind huilde, en het slech
te wagenkleed liet weldra kleine water
straaltjes door sijpelen. De kinderen ween
den van de kou en klampten zich aan hun-
»e moeders vast, die niets konden zeggen
en de kleine koude handjes in de har*
trachten te verwarmen.
Toen zij te La Fère waren aangekomen,
hielden de vrachtauto's stil. De gevangenen
stapten uit en men pakte hen samen in den
trein welke gewoonlijk voor het vervoet
van paarden diende.
Men was er even slecht als in de auto's
en daarenboven verlangden de kinderen
naar voedsel. Men gaf hun eenige aardap
pelen en een stuk roggebrood; langzaam
begon de stoommachine te werken en begon
een eindelooze reis langs Saint Quentin,
Laudrecles, Maubeuge, Namen en Luik.
Dikwijls hield de trein stil, om de militaire
transporten voorbij te laten. De voeding
was gebrekkig, het schokken smartelijk
de gezondheidsleer scheen hier totaal on
bekend.
(Wordt vervolgd.)
