Poorters-
Toeback
"PANK
Dit nummer bestaat uit 24 bladzijden, waaronder het
geïllustreerd Zondagsblad in acbt bladzijden.
Eigen woningen.
30 ct. per half ons.
I
6ij het Zilveren Priesterfeest van den
Zeereerw. Heer Pastoor L. J. Willenborg.
NASSAULAAN
49, Haarlem - Telefoon No. 13866 (3 lijnen).
Postrekening Nummer 5970
Het Festival te Bennebroek.
De ZeerEerw. Heer Pastoor L. J. Willenborgr.
Uw reisgeld veilig, omdat U het in reiswissels en
credietbrieven van de SPAARNE-BANK met U voert.
Uw waardepapieren en kostbaarheden met de polis
van Uw verzekering tegen inbraak veilig in de safe
van de SPAARNE-BANK.
Voor het reisseizoen fourneeren wij credietbrieven,
cheques en vreemd bankpapier.
Alles veilig; goede reis!
Wegens het feest van Maria
Hemelvaart verschijnt deze
Courant morgen niet.
J. J. WEBER ZOON
OPTICIENS - FABRIKANTEN
Konlugstraat 10 Haarlem.
Vrijdag 14 Augustüs 1925
DAGBLAD VOOR NOORD- EN ZUID-HOLLAND
49ste Jaargang No. 16120
AFRICAN CIGARETTE CO. ITO,
Cairo.
De R.-K. Gymnastiekvereniging O. B. K. in actie.
Lie bt. 1 heresiaschool te Bloemendaal.
Intérieur van het aardige kerkje van pastoor Willenborg te Bloemendaal.
De kapel op het kerkhof te Bloemen
daal, een juweeltje van bouwkunst.
Telegraphisch Weerbericht
Naar de Zuiderzeewerken,
De feestcommissie
Het Festival t<
opent het festival.
Bennebroek.
7int"M»ryfT
iDe abonnementsprijs bedraagt voor Haarlem en Agentschappen: R,,r„«,n.
'Per week0.25 Per kwartaal3.25 DUredUX.
Franco per post bij vooruitbetaling 3.58 Vraag- en
Alle abonne s op dit blad zijn, ingevolge de verzekeringsvoorwaarden f OfiAfl
tegen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen ollUU."
aanbod-advertentiën
an 14 regels 60 cents per plaatsing: .elke regel mt
15 cents, bij vooruitbetaling.
Advertentiën 35 cents per regel. Bij contract belangrijke kor-
ting. Advertentiën tusschen den tekst als ingezonden mede-
deeling 60 cents per regel, op de le Pagina's 75 cents per regel.
Levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f 7C(] bij een ongeval met f OCf) bij verlies van een hand, f IOC
;1 ulii'' doodelijken afloop uvü> een voet of een oog: 1 iCio.'
verlies van beide armen, beidé beenen of beide oogen
bij verlies van een f CO bij een breuk van fin bij verlies van ee»,
duim of wijsvinger 1 DU.' been of arm I 4U'. andefeVslr
Het woningvraagstuk is nog niet opge-
lost al zijn wij den nijpenden nood van
eenige jaren geleden wel te boven.
■Er is nu wat verademing, maar de wo
ningvoorziening blijft gemeentebesturen en
congressen nog ijverig bezighouden. De
vraag: hoe men aan het benoodigde aantal
arbeiderswoningen komt met daarnaast de
penibele kwestie van huisvesting der groo-
te gezinnen en opruiming der krotwoningen
is schering en inslag bij debatten in bestu
rende colleges van Rijk en Gemeente. De
voorziening in den arbeiderswoningennood
is nog vrijwel aan de overheid overgelaten
omdat het particulier initiatief in dezen vrij
machteloos staat. Het bedrag van te ver-
leenen overheidssubsidie en de wijze, waar
op deze steun zal worden verleend, vormen
in den regel den hoofdschotel bij elk debat,
dat een voorstel tot woningbouw vergezelt.
Toch mag hier de vraag worden gesteld
of bij al deze debatten niet te veel een wijze
van voorziening vergeten wordt, die Rijk en
gemeente in de toekomst voor groote ver
liezen kan hoeden en waarmede de bewo-
Langzamerhand wordt dus het plaatsje
eigendom van den bewoner.
Ook de wethouder van Zandvoort, de
heet Siegers, is onlangs in die richting
werkzaam geweest. Hoe zijn pogingen zijn
gelukt, is ons niet bekend, maar de bedoe
ling was den menschen een gemeentelijk
voorschot te verstrekken op gemakkelijke
voorwaarden, waardoor zij na eenige jaren
eigenaar zouden worden van het voor hen
te bouwen huis.
Er zit zeker in deze gedachte een gezon
de grondslag, alhoewel de idee voor onzen
tijd nog nieuw is en voor deskundigen een
mooi onderwerp van studie biedt.
Zeker er is een bezwaar. Bij het voor
beeld aan de Landarbeiderswet ontleend,
moet belanghebbende zelf al reeds een som
bezitten 400.bij een voorschot van
3600) en dat zal wel een groote moeilijk
heid blijven. Maar het zou ons toch niet
verwonderen als er, wanneer de idee v
eigen woning meer ingang vindt, corporaties
of vereenigingen opgericht werden, die ook
aan dit bezwaar tegemoet komen en de be-
veen zich te zeer uitbreidde en de nood
zakelijkheid van een nieuwe kerk zich deed
gelden, zag kapelaan Willenborg zich be
last met de oprichting van eeii nieuwe pa
rochie te Bloemendaal. Afschoon de Stich
ting van een nieuwe parochie eentaak is,
waaraan zeer veel moeilijkheden verbonden
zijn, slaagde toch kapelaan Willenborg er
met succes in, het werk tot een goed einde
te brengen en in 1917 stond daar aan de
Zomerzorgerlaan het kerkje toegewijd aan
de Allerheiligste Drieeeniheid, klein van om
vang weliswaar, maar daarom intiem, stich
tend, zooals alleen een fijnvoelende geest
dien sfeer vermag te scheppen.
En het kleine kerkje, die kleine parochie,
die langzamerhand groeide, wat heeft zij in
de jaren van haar bestaan onder 't bestuur
van pastoor Willenborg niet van zich doen
spreken!
Wat werd indie enkele jaren niet tot
stand gebracht en was het alles niet het
werk van den pastoor zelve; hij, die steeds
het initiatief nam; hij, de promotor van el
ke goede zaak, met telkens zulke schitte
rende resultaten. Och, het zou te ver voe
ren hier nog al die jaren van rijken, heili
gen oogst te beschrijven. ,Wij willen er
daarom slechts enkele voornaamste mo
menten van memoreeren.
De komst der Eerw. Zusters der orde
van O. L. Vr. van Liefde des Goeden Her
ders, die het buitengoed „Dennenheuvel"
in de parochie Bloemendaal aankochten,
opende een reeks perspectieven, die voor
Barometerstand, 9 uur v. m., 769 stilstand.
OPGAVE:
GERESERVEERD
voor:
Ciysma Cigaretten.
Een zilveren priesterfeest....
Vijf en twintig jaren in den dienst van
4od.
Vijf en twintig jaren van moeizamen ar
beid
Vijf en twintig jaren van zelfopoffering,
van overgave aan Jezus in zijn Sacrament
van Liefde, den God onzer altaren.
Vijf en twintig jaren priester, middelaar
tusschen God en mensch. Zou men zich ooit
verhevener ambt kunnen indenken en zou
zulk een mijlpaal, zooals de afsluiting van
een periode vaa 35 jaren in den dienst des
Allerhoogste ongetwijfeld is, niet een rust
punt mogen vormen van waaruit het verle
den kan worden overzien, de gedane ar
beid kan worden beschouwd, er uit geput
kan worden, niet alleen wat verkeerd was,
maar bovenal wat goed was, wat reeds ge
schied is, wat nog te doen staat.
Morgen, op den dag van O. L. Vrouw ten
Hemelopneming viert de zeereerw. heer
pastoor L. J. Willenborg van de parochie
der Allerheiligste Drieëenheid te Bloemen
daal zijn zilveren priesterfeest en daarbij
past het ook. dat wii. zij het dan helaas
ook onvolledig, de daden memoreeren," die
zijp wérk waren. Zal de jubilaris alle reden
hebben, de lichtpunten, die in die 25 jaren
op zijn arbeidsweg zoo talrijk waren, te
overwegen, hoeveel te meer reden zou er
niet zijn, voor ons, nu zulk een schoone
gelegenheid geboden wordt, om die licht
punten naar buiten te laten schijnen, ze aan
te stippen en ze te schikken tot een lich
tenden kroon, die zijn jubeldag zal bekro
nen.
Want dit zijveren priesterfeest zal zoo
wel voor den jubilaris als voor geheel
Bloemendaal een jubeldag worden.
Rijk was zijn priesterleven aan verheven
en buitengewone daden, slechts gerijpt in
een geest met breede perspectieven be-
Onder zijn directeurschap kwam. de broe
derschap der Heilige Familie in die paro
chie tot hoogen bloei en beleefde daar haar
jubileum onder grooten luister.
De jonge priester werkte ijverig dag en
nacht voor het welzijn van de hem toe
vertrouwde geloovigen en zijn welsprekend
woord, zijn vermaning, zijn heilig voor
beeld en ingetogen godsvrucht stichtte al
len, die met hem in aanraking kwamen en
hij werd als een hoogbegaafd priester be
kend.
Op 2 Januari 1909 riep Z. D. H. de Bis
schop hem naar Haarlem als kapelaan in
de Kathedrale Kerk van St. Bavo en zijn
vurig priestérhart ontving daar fen volle
gaafd, enthousiast in het besluiten, vastbe
raden in de uitvoering, teergevoelig in de
nuanceering, glorieus in de bekroning.
Laurentius Jacobus Willenborg werd ge
boren te Zaandam 17 September 1876.
Na zijn prille jeugd op de bewaarschool
te hebben doorgebracht, waren zijn ouders
verplicht, daar in die jaren te Zaandam nog
geen R.-K. School was gevestigd, hun zoon
naar de openbare school te zenden.
Wij kunnen ons voorstellen, dat het den
braven ouders gespeten moet hebben, tot
dien stap te moeten overgaan, doch zoodra
was niet de R.-K. School gesticht of Lau
rentius Willenborg was een der eerste leer
lingen ervan.
Reeds vroegtijdig trok zijn helder verstand
en zijn schranderheid de aandacht, maar nog
meer onderscheidde hij zich door zijn gods
vrucht.
Gedurende één jaar bezocht hij de St.
Louisschool te Roermond, toen in hem het
plan rijpte, aan z'n roeping te beantwoorden
en den priesterlijken staat te omhelzen.
Hij deed zijn intrede in het seminarie Ha-
geveld, later in Warmond, waar hij zich ge
durende zijn studiejaren een voorbeeld voor
zijn mede-studenten toonde.
Op den feestdag van O. L. V. ten Hemel
opneming 1900 werd hij priester gewijd en
wij kunnen ons het heilig enthousiasme van
zijn jong, ontvankelijk gemoed indenken,
toen hij, na zijn wijding zijn goede moeder,
die dien gelukkigen dag mocht beleven, die
enkele woorden toevoegde: „Moeder, nu ben
ik priester".
In die weinige en toch zoo onnoemelijk
veel zeggende woorden lag heel zijn ge
dachte, heel zijn verlangen opgesloten. Hij
was priester, gezalfde des Heeren, hij, staan
de tusschen God en den mensch om te bid
den, te smeeken en te offeren voor z ij n
volk.
De pasgewijde priester begon zijn loopbaan
als assistent bij den ZeerEerw. heer pastoor
Tacci, te Buitenveldert.
Zijn verblijf aldaar was slechts van korten
duur, want na drie dagen en drie nachten
daar te hebben doorgebracht, kon hij van
deze standplaats weder vertrekken.
11 September 1900 werd kapelaan Willen
borg benoemd in de parochie van O. L. Vr.
Hemelvaart, te Leiden, waar hij slechts en
kele maanden verbleef hij tot 20 Jan. 1901
te Delft werd geplaatst in de oarochie van
d*« tL Hinnolytus.
de gelegenheid zijn verlangens te bevredi
gen.
Hoe was hij niet bezield met het arme
lijk lot der dwalenden en hoe dreef hem
niet het verlangen cm de heilige schatten
der kerk hun in hare volle schoonheid fe
toonen, Christus' kerk en zijn leer naar bui
ten uit te dragen en ook anderen van haar
Hemelsche vreugde te laten proeven.
Wat moet er niet in het hart van den
edelen priesfer zijn omgegaan toen hij als
bekroning van zijn vurig verlangen, van
den Hoogeerw. Plebaan verlof ontving in
de groote kathedrale kerk een reeks cur
sussen te hobden voor Katholieken en an
dersdenkenden.
Die groote vreugde, waarvan zijn hart
vol was, moest hij uiten en hij uitte die bij
den aanvang van dien eersten cursus. Hoe
schoon en onfroerend was niet zijn een
voudig openingswoord voor de tot in de
uiterste hoeken bezette kathedraal.
„Bij de opening van dezen cursus in de
katholieke geloofs- en zedenleer zij het mij
vergund allereerst uiting te geven aan de
gevoelens van innigste vreugde en grootste
dankbaarheid.
Ik had wel kunnen schreien van vreugde
en dankbaarheid, toen de HoogEerw. PI®"
baan in heiligen ijver op dien onvergetelij-
ken morgen het besluit nam om in de ka
thedraal dezen cursus te beginnen,
Daar zag ik op een oogenblik een ideaal,
dat jaren, jaren voor mijn geest gezweefd
had, waarnaar ik peinzend, reikhalzend,
biddende had uitgezien, overdag en uren in
den nacht, 'verwezenlijkt.
En nu, nu zoo levendig als ooit hef woord
van mijn Goddelijken meester in mij be
wust wordt, „ziet de velden staan wit voor
den oogst; gaat en onderwijst alle volke
ren en leert hen onderhouden, alwat ik u
geleerd heb." nu ik u zoovelen vergaderd
zie, Katholieken en niet-Katholieken, allen
bezield met dien edelen, eerlijken drang
naar kennis van de katholieke waarheden,
nu begrijpt ge de vreugde en de dankbaar
heid, waarmede ik u allen bet hartelijk wel-
lekom toeroep"
Avond aan avond, maanden lang was de
Kathedraal met aandachtige toehoorders ge
vuld en God alleen weet, hoeveel vrucht
het bezielend woord van den priester in
de ontvankelijke harten uitwerkte.
Nu nog na zooveel jaren spreken velen
over zijn cursussen, gehouden over de vier
Uitersten.
Toen in 19X6 blejik. dat da Rvrochia CV/er-
de parochie groot voordeel - zouden kunnen
opleveren.
Het groote buitengoed was voor de
stichting van hét opvoedingshuis te groot
efe zoo kon voor - dc parochie Bloemendaal
een der mooiste hoekjes worden bestemd
tot een kerkhof, een hof in den waren zin
des woords, waar vrede ademde onder de
statige hooge boomen, ver van het gewoel
en het geluid der jagende wereld, in Gods
vrije natuur, in al haar onbevangenheid
en heerlijkheid.
Een plaats, bij uitstek gekozen, die zelfs
nog een schoon kunstwerk tot haar bezit
zou krijgen.
Onder de artistieke leiding van den be
kenden architect Dom Bellot, verrees een
heerlijk devoot kapelletje, een kerkhofka
pel, zooals in den verren omtrek geen
weerga gevonden kan worden.
Uit de koepelramen valt het licht in
veelkleurige kleurschakeeringen getemperd
binnen en doet een heilige stemming neer
dalen.
Het is een staaltje van architectonisch
kunstwerk, zooals alleen door een kunste
naar gewrocht kan worden en het heer
lijke klokje klept er iederen dag het „An
gelus" als om de gedachtenis aan de over
ledenen, die in den hof hun laatsten rust
rusten, levendig te houden. Zou ooit een
parochie mooier kerkhof kunnen verlan
gen?
Men ga het zien, en ieder zal bij zich
zelf verzuchten: Mocht hier mijn laatste
rustplaats zijn!
Maar bij dat eene bleef het niet. Ook
voor anderen zou gezorgd worden.
Het opkomend geslacht moest gevormd
worden tot kloeke, katholieke mannen en
vrouwen en het katholieke onderwijs, reeds
zoolang in Bloemendaal misdeeld, zou zijn
wenschen vervuld zien en in 1924 verrees
eveneens op het buitengoed „Dennenheu
vel", een schoolgebouw, toegewijd aan St.
Theresia en straks zal het eerste volledige
schooljaar een aanvang nemen.
Door zoo dit alles tot stand te brengen
was het niet te verwonderen, dat pastoor
Willenborg zich overal vrienden verwierf
Zijn priesterlijk hart, als zijn Goddelijke
Meester, vol liefde voor die aan zijn hoe
de werden toevertrouwd, wilde alles geven
wat het geven kon, allen helpen, allen ver
zorgen, alle nooden lenigen.
En zijn geest zag verder: allen kon hij
bereiken, allen konden zijn intiem kerkje
den ganschen dag door bezoeken en er
troost vinden in alle omstandigheden, alleen
die enkelen niet, 'de kranken.
De bladen hebben vol gestaan van lof,
over het heerlijk initiatief dat in die pries-
terziel was gerijpt, om ook d)e kranken die
heerlijke schatUm dor H. Kerk t» twea.
Medegedeeld door het Ned. Kon. Meteorolo-
gisch Instituut te De Bildt
Naar waarnemingen in den morgen van
14 Augustus.
Hoogste Barometerstand 771.3 m.M. te
Blaksod.
Laagste Barometerstand 754.8 m.M. le
Roest.
Verwachting van den avond van 14 fot
den avond van 15 Augustus:
Zwakke veranderlijke wind, afnemend*
bewolking, waarschijnlijk droog weer, iet*
warmer.
ze het Eucharistisch leven te laten zien, te
laten beleven voor enkele dagen, om zoo
het leven in de parochie tot steeds hooge»
bloei te brengen.
Want dit laatste was een der idealen,waal
de jubilaris in zijn heiligen ijver steeds naai
uitzag, waartoe hij steeds opwekte, waarop
hij keer op keer wees.
En of het Triduum voor zieken slaagdei
Vraagt het aan die meer dan honderd kran»
ken, die de heerlijke dagen beleefden, vraagt
het aan die honderden anderen, die het ge«
luk hadden er bij tegenwoordig te kunnen
zijn, vraagt het aan die allen en met ont
roering op het gelaat zullen zij u die on
beschrijfelijke dagen trachten te schilderen
en het zal alleen dit eene woord kunnen
zijn: „Het was' drie dagen een hemel op
aarde".
De ontroering, met den eersten dag be
gonnen, steeg met het oogenblik.
En het succes?
Thans, van alle kanten gaan de navolgin
gen plaats vinden en het ontroerend schooi
bewijs van innige, Christelijke naastenliefde
van pasfoor Willenborg heeft de harten ge
opend.
Zoo moge Bloemendaal door haar herder
een bloeiend Eucharistisch leven bereiken.
Slechts in enkele en toch altijd anvol-
ledige trekken konden wij het werk van
pastoor Willenborg schetsen.
Onvolledig blijft het zeker, want, wie be
seft, wie kan gissen, wat voor goeds er in
't verborgen gebeurde, misschien juist voor
God het meest van waarde., wat wij slechts
kunnen gissen.
Is het te veel gezegd, als wij beweren, dat
Blocmendaal's parochianen er God dankbaal
voor mogen zijn, dat hij hen zulk een her
der schonk; maar naast dien dank aan God,
mogen zij hun erkentelijkheid ook betoonen
aan hun pastoor, voor al hetgeen hij in zijn
liefde voor hun waarachtig welzijn' en ziele-
heil deed.
Erkentelijk mogen en moeten zij zijn Da
is hun eereplicht.
Hoé ze dat kunnen doen?
Heel eenvoudig, maar daarom niet mindef
juist. Zij moeten er voor zorgen het aan-
staand priesterfeest tot een onvergetelijk
feest te maken.
Dan zal pastoor Willenborg zien, dat zijn
werk begrepen en gewaardeerd wordt. En
dat zal de grootste belooning zijn!
Moge het 'met Gods hulp aldus worden!
Blijkens een advertentie in dit nummer at
ganiseeren de Ned. Spoorwegen een goed-
koope reis per trein en per boot naar de
Zuiderzeewerken aan den West- en Oostkant
van het eiland Wieringen. Deze reis wordt
gehouden Zondag 23 Augustus. De retour-
prijs, waarin de boottocht inbegrepen is, it
vanaf Haarlem 5.voor de le, 4.
voor de 2e en 2.50 voor de 3e klasse.
Men raadplege verder de advertentie
de strooibiljetten
ners der huizen even goed, misschien beter
worden geholpen dan tot nu toe,
Wij bedoelen dè mogelijkheid om dohr
steun van Rijk of gemeente de bewoners
Aan een eigen huis te helpen. Ieder zooveel
mogelijk een eigen woning, lijkt ons een
streven dat van sociaal oogpunt beschouwd,
zeer wel te verdedigen valt. Hoe veel meer
•waarde hecht men aan een huis, dat zijn
eigendom is geworden en hoe bevordert een
eigen huis ook den band van hef huisgezin!
Onlangs verscheen in deze courant een
bericht, dat een vingerwijzing geeft naar
deze mogelijkheid.
Naar toen werd medegedeeld was er een
Koninklijk besluit verschenen tot toepas
sing van de landarbeiderswet, waarbij aan
de gemeente Haarlemmermeer een rijks
voorschot werd verleend voor het stichten
van een plaatsje ingevolge de bepalingen
der landarbeiderswet.
In zoo'n geval kan de aanvrager via de
gemeente van het rijk een voorschot ver
krijgen van hoogstens 3600.indien hij
zelf dc beschikking heeft over een bedrag
van minstens 400.Van dit voorschot
moet gedurende de eerste 4 jaren 4 pCt.
rente worden betaald, terwijl daarna gedu
rende 30 jaren voor rente en aflossing een
annuïteit moet worden voldaan ad 5 4/5
pCt. van het werkelijk verleende voorschot.
Hierbij komen natuurlijk nog de uitgaven
voor grond- en polderlasten en kosten van
reparatie en onderhoud. Wie dus op deze
manier bouwt, is wel eigenaar, maar moet
iedere week opbrengen een som welke ge
lijk te stellen is met een huur van 4.75
5gedurende de eerste 10 jaren, terwijl
na dien tijd de lasten natuurlijk ieder jaar
minder worden
noodigde waarborgen op een of andere wijze
gemakkelijk verschaffen.
Geheel nièUw is het strëven niet!
In verschillende steden werden vóór den
oorlog reeds coöperatieve woningbouwver-
eenigingen opgericht met als uiteindelijk
dóel het in eigendom verkrijgen van de
coöperatief gebouwde woningen. Niet alleen
kleine, vrije woningen werden op die manier
gebouwd, omdat daaraan steeds overal de
grootste behoefte bestaat, maar het stelsel
werd evenzeer toegepast voor burgerwoon
huizen, heerenhuizen, villa's, ja zelf van
aanzienlijke landhuizen. Wanneer in die
huizen maar niet meer huur behoeft te
worden betaald dan in andere gelijksoor
tige huizen en dat kan! dan is het
doel bereikt. Met hoeveel meer gerustheid
kan men den levensavond tegemoet gaan
dan anders mogelijk is, zelfs al is men van
pensioen verzekerd, als men de zekerheid
bezit op zijn ouden dag in een zelf ver
worven en dan maar weinig meer kostend
eigen huisje te wonen.
Het lijkt ons toe, dat Rijk en Provincie
nog verder kunnen gaan en moeten over
wegen of er geen mogelijkheid bestaat de
nu met Rijks- en (of) gemeentesteun ge
bouwde huizen van woningbouwvereeni-
gingen, aan de bewoners langzamerhand in
eigendom af te staan. Daar zijn, dunkt ons,
wei maatregelen voor te nemen, die voor
de betrokkenen niet al te bezwarend zijn.
Het geldt hier een werk van sociaal nut
bij uitnemendheid.
Gelukt het, dan zal dit bevorderlijk kun
nen zijn aan het kweeken van een maat
schappelijk sterken arbeidersstand en on
zen arbeiders en middenstanders ontegen
zeggelijk meer levensvreugde zal doen ma
ken!
