trekjes"^
GEMENGD NIEUWS.
ELCK WAT W!LS.
y-- 'goSCFmaatregelen.
RINNENLANDSCH NIEUWS.
Het legadf-Sonnaville Voor
Alkmaar.
UIT ONZE OOST.
Uitbreiding van het aantal
bezoldigde R. K. Geestelijken
in Néd.-Oost-Indié.
Een roekelooze schutter.
De gevaarlijke Muiderstraatweg
Geen vertrouwbare autobus.
j Door een krankzinnige gedood.
Een bejaarde weldoenster.
Oplichting van een firma te
Rotterdam.
Het gesloten winkeltje.
Auto-ongeluk.
Brand te Coevorden.
Nachtelijke vechtpartijen te
Groningen.
SPORT EN WEDSTRIJDEN.
Gymri. en Schermvereeniging
„Concordia" te Haarlem.
WIELRENNEN.
H. S. V. De Kampioen.
Jubileum-Wedstrijd
Jan Tulleken.
Haarlemsche Zwem- en Poloclub
„De Waterratten."
No. 414.
Verschillende Gemeenten hebben al sirtds
lang de bepaling, dat geen steun verleend
twordt aan werkloozen, die nalaten zich tegen
werkloosheid te verzekeren. Een zeer goede
en eigenlijk logische maatregel. Het is toch
niet meer can billijk, dat de arbeiders doen
iwat mogelijk is om zich zelf.te helpen en eerst
wanneer dat niet meer mogelijk is, een beroep
op anderen doen.
Die gedachte schijnt dan ook steeds meer
docr te dringen. Sinds de laatste weken ont
ving ik uit twee Gemeenten een circulaire
waaruit blijkt, dat die Gemeente als voor
waarde voor verdere hulp stelt, dat de arbei
ders zich zelf tegen werkloosheid verzekeren.
I De eene was afkomstig uit de Gemeente
'Hoeven, de andere uit Heemstede. Deze
.laatste heeft voojjdeze gewesten wel zooveel
'beteekenis/ dat zij hier een plaatsje mag vin
den en ter navolging mag worden aanbevolen.
Aan de Werknemers in de gemeente
Heemstede.
„Met het oog op den naderenden winter
tornen wij tot met den ernstigen raad tot
aansluiting bij eene vak-of andere vereeniging,
waaraan eene werkloozenkas verbonden is.
Het komt ons noodzakelijk voor, dat" aan
'het eind van iedere week elke arbeider, naast
de gewone uitgaven voor het gezin, iets af
zondert van zijn weekloon als contributie en
premie voor de werkloozenkas..
Wie lid is van eene Vereer.iging met daar
aan verbonden werkloozenkas en geregeld
zijn contributie betaalt, verkrijgt aanspraak
en recht op eene geldelijke uitkeering bij
werkloosheid en is daardoor niet dadelijk
aangewezen op onderstand van het armbe
stuur van de een of andere kerkelijke ge
meente of van het burgerlijk armbestuur,
doch kan zelf zijn gezih van het allernoodig-
ste voorzien.
Het is onze bedoeling om aan'hen, die
zich niet aansluiten bij eene vak-of andere
vereeniging met werkloozenkas, geen gere-
gelden steun toe te zeggen of uit te betalen.
Wij geven U dan ook ernstig in overweging
U zoo spoedig mogelijk te verzekeren en ree
kenen er op dat dit is geschied vóór 1 Sep
tember aanstaande.
Wie zonder geldige redenen 1opzette
lijk nalaat, verzuimt of weigert om zich aan
te sluiten, zal niet in aanmerking kunnen
komen voor eventueele arbeidsbemiddeling
of werkverschaffing.
Ten slotte deelen wij U mede, dat ter
Secretarie (le Afdeeling) iederen werkdag
tusschen negen uur voormiddags en half
'één namiddags inlichtingen omtrent dit on
derwerp verkregen kunnen worden."
B. en W. van Heemstede.
CIJFERS OVER DE VAKBEWEGING.
De Gids, het orgaan van het Christelijk
Vakverbond (C. N. V.) geeft de loop van
het ledental aan over het 2e kwartaal 1925,
waaruit blijkt, dat het aantal leden op 1 April
jj. bedroeg 50721 en op 1 Juli 50430 aldus
een teruggang van 291 leden.
HET OVERHEIDSPERSONEEL.
Volgens „De Gids" heeft de Christelijke
Postbond met 23 tegen 19 stemmen beslo
ten tot afscheiding van het C. N. V.
In tegenstelling daarvan staat op de agenda
yan den Bond van Chr. Politieambtenaren
een voorstel tot aansluiting bij deze Centrale.
WERKLOOSHEIDSVERZEKERING.
Volgens de gegevens verstrekt door den
Rijksdienst der Werkloosheidsverzekering
waren van de 247724 tegen werkloosheid ver
zekerde arbeiders in totaal 17316 personen ge
heel en 5323 gedeeltelijk werkloos. Het per
centage is dus 7 en 2,1. In de overeenkomsti
ge maand van 1924 was het percentage resp.
6,3 en 2,1
WADDINXVEEN EN DE HULPACTIE,
Het Dagelij kscn Bestuur der gemeente
Waddinxveen heeft aan den Raad voorge
steld een bedrag uit de gemeentekas te geven
voor het verwoeste gebied aan het Nationaal
Steuncomité. Bij de bespreking van dit
voorstel werd o.a. opgemerkt, dat in deze
het Rijk een taak heeft te vervullen, aoch dat
de Regeering een en ander blijkbaar aan de
particuliere milddadigheid wenscht over te
laten, terwijl wethouder Herfst, naar aanlei
ding van het bericht betreffende de opheffing
van de lokaalspoorlijn tusschen Alkmaar en
Broek op Langendijk ter sprake bracht den
aanleg van de spoorlijn Gcuda-Alphen aan
den Rijn. Daarmede zija millioenen gemoeid,
terwijl spr. voorzag dat eerlang ook deze
spoorweg zou moeten worden opgeheven.
De noodlijdende plaatsen, meent spr., zou
den met één gave van Rijkswege geholpen
kunnen worden, als het Rijk er voor beschik
baar stelde /wat nu zal moeten worden be
steed aan den spoorweg in deze omgeving.
Het geld zou dan, volgens hem, zeker ook
heel wat nuttiger worden besteed.
De wethouder Visser wees er nog op dat
door den spoorweg Gouda-Boskoop- Alphen
zeer veel hectaren kostbaar bouwland voor
goed verloren gaan en aan den landbouw
worden onttrokken, terwijl men anderzijds
de landbouwers zou noodzaken hun gras
land om te zetten in bouwland.
Uit het bovenstaande blijkt wel dat men
te Waddinxveen de komst van den spoor
weg van Gouda naar Alphen aan den Rijn
nog niet met gejuich begroet.
Intusschen is het voorstel om een bedrag
uit de gemeentekas disponibel te stellen voor
het verwoeste gebied aangenomen.
De gemeenteraad van Alkmaar heeft be
sloten tot aanvaarding van een legaat van
wijlen den heer P de Sonnaville, gewoond
hebbend te Ce: ag en aldaar overleden
op 1 Juli }.L, wi.. legaat bestaat uit:
het cahier met beschrijving van de heer
lijkheid Kranenbroek, gemeente Heilo en
plattegrond van 1816 teekening van het kas
teel en teekening van den bouwval.
het ivoren doosje met zilveren medaille
aan doctor P. de Sonnaville, maire .van Alk
maar, geschonken door de stad Haarlem bij
gelegenheid van het vierde eeuwfeest der
typografische uitvinding en de zilveren
'vroedschapspenning van mr. A. Baert, heer
van Kranenbroek, burgemeester van Alkmaar
overleden den 13en Januari 1706;
het antiek koperen bord met familiewapen
der de Sonnaville's, vier schilderstukken in
olieverf, zijnde het portret van den dijkgraaf
doctor P, de Sonnaville, oud-maire van Alk
maar van zijn echtgenoote Johanna de
Leeuw, van hunnen zoon Johannes Antonius
en van dc Grootmoeder, vervaardigd in 1810:
een schilderijtje, voorstellende een gezicht
uit den tuin van het huis de Sonnaville in de
Langestraaf te Alkmaar op den toren van het
gesticht.
Naar de „Morgen" verneemt, heeft het
Hoofdbestuur der Ind. Missie-Vereeniging
zich voor eenigen tijd tot den Minister van
Koloniën gewend met het verzoek de Missie
van Borneo, die het dringend noodig heeft,
te hulp te willen komen door het aantal be
zoldigde geestelijken van den derden rang
(d.w.z. die onder de inlanders werkzaam zijn),
dat voor geheel Ned. ïndië slechts veertien
bedraagt, van wie geen enkele op Borneo,
met vier voor genoemde Missie te willen
uitbreiden.
Dit verzoek is daarop omadvies aan de
Indische Regeering verzonden.
Zijnerzijds heeft reeds vroeger de Apost.
Vicaris van Borneo, Mgr. P. Bos, een verzoek
om bezoldiging voor zeven, en als dat niet kon
dan voor vier geestelijken van den derden
rang tot de Indische Regeering gericht, welke
daarover met Den Haag in overleg zou treden.
De Indische Regeering (de Gouv. Generaal,
voorgelicht door den Directeur van Onder
wijs en Eeredienst en den Raad van Ned.-
Indië) zal het echter zeer waarschijnlijk niet
aandurven om bij den Volksraad een voor
stel in te dienen tot uitbreiding van het or
ganiek getal der geestelijken.
De Volksraad is n.l. in meerderheid niet
vóór de Missie.
Het is bekend, dat de Indische Regeering
rekening houdende met de vroeger in
den Volksraad geuite meeningen zich op
het standpunt gesteld heeft, dat in afwachting
van de oplossing van het vraagstuk der fi
nancieels scheiding tusschen Kerk en Staat
op de afdoening waarvan door de linksche
partijen in den Volksraad werd aangedrongen,
geen uitbreidingen van het bezoldigd per
soneel noch voor den Katholieken, noch voor
den Protestantschen Eeredienst, door haar
in overweging zullen worden genomen.
In Indië valt dus zoo goed als zeker even
min van de Regeering als van den Volksraad
eenige medewerking te verwachten om tot
uitbreiding te komen van het getal der be
zoldigde geestelijken.
Onder die omstandigheden is niet uitge
sloten, dat bij de behandeling van de Indische
begrooting in de Tweede Kamer door eenige
leden der Katholieke Kamerfractie zal wor
den voorgesteld, de bezoldiging voor vier
•geestelijken van den derden rang voor Bor
neo alsnog op die begrooting op te nemen,
terwijl eventueel in het algemeen zou worden
voorgesteld, hét organiek getal bezoldigde
R. K. geestelijken, dat thans 37 bedraagt 1
van den eersten rang, 22 van den tweeden
rang en 14 van den derden rang) te verhoogen
tot een kleine 200, d.w.z. 1 op 5, naar rato
van den aanwas der R. K. bevolking.
Een werkman van de Cokesfabriek te
Maastricht die langs den kapt van het Bas-
si n zat te kijken, naar een schipper die met
een geweer jacht maakte op ratten, kreeg op
eens de volle lading in het lichaam, zoodat
hij in de hartstreek, linkerarm en bovenbeen
werd getroffen. Hoewel de getroffene ver
klaarde duidelijk gezien te hebben dat de
schipper zijn geweer op hem richtte deelde
deze laatste op 't politiebureau mede, dat
het slechts een ongeluk was geweest. De ge
troffene werd naar het hospitaal Calvariën-
berg overgebracht.
Voor den zooveelsten keer heeft de Mui
derstraatweg een auto-ongeluk veroorzaakt,
dat gelukkig nog goed is afgeloopen. De weg
wordt verbeterd, en het gedeelte, dat nog
senigszins „berijdbaar" is zit vol met kui
len. Vrijdagavond kwam een autorijder op
dezen weg tusschen de spoorbrug over het
Merwedekanaal en het dorp Muideu met
zijn auto in een diepen kuil terecht. Door
den schok vloog het stuurrad van de stang
af, waardóór de automobilist, wonende te
Huizen, het stuur Kwijt raakte, en de wagen
hals over kop in de Weespervaart terecht
kwam. De bestuurder kon zich door de kap
uit te snijden, redden, zoodat hij er nog goed
afkwam.
Maar opnieuw is weder de onhoudbare
toestand van dezen weg gebleken
Dezer dagen maakte een familie, bestaan
de uit 8 personen uit Nieuwveen en omlig
gende plaatsen per autobus een reis naar
's-Heerenberg in Gelderland. Gekomen
even voorbij Utrecht, werd een vrouwelijke
passagier zóó onwel, dat na ruim een uur op
onthoud, zij nog niet tot bewustzijn was,meldt
de„L.Ctt." Men reed kalm voort, tot eindelijk
de plaats van bestemming werd bereikt, waar
niet één, maar vier personen bewusteloos
aankwamen. Dokter en verpleegster moesten
hulp verleenen om de menschen weder tot
bewustzijn te brengen, hetwelk na veel moei
te gelukt is. Als vermoedelijke oorzaak van
het onheil moeten de verstikkende gassen
van de benzine, welke binnen den wagen
uitwerkten, worden aangerekend,
In het plaatsje Orsay bij Parijs heeft de
daad van een krankzinnige het leven gekost
aan den 49-jarigen veldwachter.
Victor Buisson, een 84-jarige grijsaard,
bewoonde in Orsay een verdieping van een
klein huisje. Tot voor korten tijd was hij
een der meest geziene burgers. Een tijd lang
was hij zelfs gemeenteraadslid, doch bij de
laatste verkiezingen had hij zich teruggetrok-
ken.Vroeger was hij steeds een vriendelijke,
goedhartige oude heer, doch den laatsten tijd
begon zijn humeur minder prettig te worden
en reeds herhaaldelijk had hij buren en voor
bijgangers gedreigd, ze allen te zullen ver
moorden. Toen hij nu dezer dagen deze
bedreiging herhaalde en daarbij een geweer
op een paar kinderen richtte, werd de veld
wachter gewaarschuwd. Deze begaf zich,
door twee gendarmes begeleid, naar het huis
van Buisson.
De veldwachter ging alleen naar boven, om
hem te kalmeeren. Doch de grijsaard wilde
hem niet toelaten en dreigde, hem te zullen
vermoorden, ais hij niet maakte, dat hij
wegkwam. Toen de veldwachter daarop
toch binnendrong, voegde Buisson werkelijk
de daad bij het woord. De veldwachter
kreeg de volle laag in het gezicht en stortte
stervend neer. De beide gendarmen storm
den daarop de trap op en een van hen vuurde
drie schoten op dén grijsaard af, die zich in
zijn kamers terugtrok en de deur grendelde.
Daarop werd hulp gehaald uit Versailles.
Gendarmen en poütie-agenten begonnen
een geregelde belegering, terwijl een dichte
menigte het zeldzame schouwspel gadesloeg.
Zelfs vrouwen en kinderen waren ooggetuigen
en niemand scheen zich bewust te zijn van
het gevaar, dat zou dreigen, als de Buisson
wellicht opnieuw zou gaan schieten. Tegen
den avond begon de bestorming. Gewapend
met karabijnen, revolvers en traanverwekken-
de gasbommen drongen de belegeraars lang
zaam voorwaarts naar het geheel gesloten
hüis, waarin geen beweging te bespeuren
was. Niemand kon zeggen, of Buisson wel
licht door de schoten van den gendarme
was gewond, of dat hij achter een der ramen
op de loer lag. Toen eindelijk de toegang
was geforceerd, vond men echter geen held-
haftigen verdediger, doch slechts een arm
zalige, doodzieke, ljalfverlamde grijsaard,
die huilde en smeekte hem toch geen kwaad
te doen en hem niet te dooden. Toen men
hem onderzocht, bleek, dat hij een schot
in den buik had ontvangen. De ongelukkige
bleek krankzinnig te zijn. Hij is naar het
gevangenishospitaal gevoerd en een dokter,
die hem daar onderzocht, heeft verklaard,
dat hij naar alle waarschijnlijkheid aan de
bekomen verwonding zal sterven.
Op ruim 84-jarigen leeftijd is te Amster
dam, naar de „Tijd" meldt, overleden, mej.
Maria Regina Elisabeth Wattiau.
Mejuffrouw Maria Wattiau was in Amster
dam en niet alleen onder de katholieken
een algemeen bekende persoonlijkheid.
In de latere jaren kromde zich het tengere,
kleine lichaam naar den grond, schuifelden
de voeten nog maar moeizaam verdér, maar
toch bleef haar onverzettelijke wil bij ochtend
overdag en avond, zich wijden aan het be
zoeken van lijdenden en armen, zich wijden
aan het weldoen..De haastige Amsterdamsche
tram bleef voor haar maar voor haar
dan alléén wachten.
De bestuurder wist hij deed een goed
werk, deze vrouwe nog mede te voeren.
Wij hebben deze bejaarde weldoenster,
gaat het blad voort, vaak ontmoet, 's morgens
vroeg, nadat we haar nog 's avonds laat
stadswaarts hadden zien trekken, om hulp
te zoeken, voor wie op haar rekenden. En
dat waren er velen.
Zij was een beschaafde, ontwikkelde,
hoogstaande vrouw.
In haar is in zekeren zin de wegbereid-
ster te eeren van het Internationaal Eucha
ristische Congres te Amsterdam. Immers
reeds in de tachtiger jaren heeft zij met
mad. Tamissier, die naar ons land kwam,
krachtig geijverd om het eerste Internatio
nale Eucharistische Congres in ons land te
doen houden. Haar pogingen waren toen
vergeefsch. Rijsel ontving ten slotte de eer.
Zij had een mooi muzikaal talent. In jonge
jaren was zij een gezochte persoonlijkheid
om haar fraaie stem. Toen vóór een 32-tal
jaren de ook reeds ontslapen adj. directrice
van het Binnen Gasthuis, Zuster Maria
Debrus, verkreeg, dat in 't gasthuis wekelijks
het H. Misoffer met zang op Zon- en feest
dagen kon worden opgedragen, vond zij in
Maria Wattiau de organiste en leidster van
het voortreffelijke dames koortje.
Haar werkzaam, sociaal, liefdadig, bezig
leven, vond erkenning in de Pauselijke
onderscheiding „Pro Ecclesia et Pontifice."
f 25.000 door een boekhouder
verduisterd.
De N.V. „Animala" handelmaatschappij
in darmen en slachtproducten, gevestigd aan
den Coolsingel, te Rotterdam, heeft bij de
politie aangifte gedaan, dat haar boekhou
der, ,H. W. G. V., een Duitscher, die vier en
een half jaar bij haar in dienst is geweest,
zich aan groote oplichting heeft schuldig ge
maakt. Gebleken is, dat hij gedurende de
laatste twee jaren iedere week een valsche
kwitantie- van ongeveer f 200 schreef ten
name van een gefingeerde firma, zoodat hij
Zich op deze wijze een bedrag van ongeveer
f 25000 heeft toegeëigend.
Bij het verdere onderzoek zijn nog meer
knoeierijen bij deze firma aan het licht ge
komen. Door uitlatingen van een werkster
zijn gearresteerd de 20-jarige expeditie
knecht J. v. E., de 29-jarige L. K„ de 26-
jarige J. W. en de 23-jarige P. V. De op
lichting had echter met deze vier personen
niets te maken, hetgeen men aanvankelijk
wel vermoedde. Bij 'n huizoeking van 'n
zekere R. in de Hugo de Grootstraat werden
drie vaten darmen, ter waarde van f 3000 ge
vonden. Voorts werd een partij linnengoed
voilestof en rijwielen aangetroffen, welke al
len dóór de vier bovengenoemde knechts ge
stolen bleken. Het linnengoed was afkomstig
van de firma B. en G. uit Amsterdam en
was gestolen aan het Maasstation, te Rot
terdam.
Jacht op een winkelier.
Omstreeks Paschen opende zekere J. W,
een winkeltje in kruidenierswaren in de
Van Ittersumstraat te Zwolle. De geringe
belangstelling van de omgeving was oorzaak,
dat het zaakje niet bepaald bloeide en in den
loop van de vorige week verkocht J. W. den
geheelen winkel-inventaris aan een collega
en ook het huis verwisselde van eigenaar
voor f 4300, waarvan W. f 1000 direct, als
handgeld bij den koop opeischte.
In den nacht van Donderdag op Vrijdag
reden twee auto's voor het winkeltje, en
hierop werd al het huisraad geladen. Vrijdag
waren de gordijntjes voor den winkel ge
sloten en de talrijke schuldeischèrs vonden
den eigenaar gevlogen en met hem alle meu
beltjes op contanten. Zaterdag sprak de
rechtbank te Zwolle zijn faillissement uit.
De curator, mr. dr. Stenfert Kroese, onder
zocht Maandagmorgen den toestand en
dienzelfden dag gelastte de rechtbank de in
hechtenisneming van J. W.
Dinsdag werd de vluchteling te Dedems-
vaart aangehouden. Met een gemeente-veld
wachter wachtend op de autobus, die hen
naar Zwolle zou brengen, ging W. er plotse
ling van door. Een'krachtige vervolging ont
stond. De veldwachter Schaap liep hem
achterna door de landerijen, terwijl veld
wachter Holties zijn politiehond haalde en
dezen op het spoor zette. Toén de hond de
vluchteling een deel van de kleeren van het
lijf gehaald had, gaf deze de poging, om te
ontkomen op en werd hij naar Zwolle over
gebracht en in het Huis van Bewaring opge
sloten. Het bleek, dat hij nog twee gulden
ip zijn bezit had.
Tegenover „Sandwijck'' onder De Bilt,
reed een Ford-auto, komend uit Utrecht in
de richting De Bilt, terwijl uit De Bilt twee
luxe-auto's achter elkaar in de richting
Utrecht reden. Vóór „Sandwijck" gekomen,
passeerde de achterste der beide luxe
wagens plotseling en in volle vaart den eersten
en noodzaakte zoodoende den chauffeur
van den Ford, nog verder naar rechts uit te
wijken, zoodat een botsing met een ver naar
voren op het wandelpad staanden telefoon
paal onvermijdelijk waS. De paal kwam door
den schok schuin in den grond te staan,
maar voorkwam tevens grootere ongelukken,
meldt het „U. D." Van de drie fietsers,
welke ter plaatse links van het wandelpad
reden, werden er twee, een dame en een
heer, door het rechtervoorwiel van den
Ford gegrepen en tegen den grond gesmakt.
De dame liep verwondingen op aan het been
en de heer aan den arm. Beiden zijn naar
Utrecht vervoerd. Van de fietsen zaten de
voorwielen geheel in elkaar. De Ford, een
wagen van de heeren Kraak en Krol uit
Utrecht, was nogal gehavend. De vooras
was totaal verbogen en spatschermen en
lamp stuk. De chauffeur liep verwondingen op
aan de hand, wijl hij döor den schok met 't
bovenlichaam door de voorruit vloog.
De passeerende auto is doorgereden. Men
tracht dezen op te sporen. Door dc politie
is proces-verbaal opgemaakt.
Heden heeft te Coevorden een felle brand
gewoed, welke enorm veel schade heeft aan
gericht. Het vuur werd het eerste ontdekt in
het manufacturenmagazijn „De Bijenkorf",
waar het ten gevolge van de groote hoeveel
heid brandbare stoffen enorm vlug om zich
heen greep, zoodat het perceel in minder dan
geen tijd in lichte laaie stond en het vuur zich
meedeelde aan het daarnaast gelegen café van
den heer Meyboom, terwijl tevens een siga
renmagazijn vlam vatte. Het geheel had zulk
een verrassénd snel verloop, dat, ondanks de
blusschingspogingen, binnen een uur al de
genoemde perceelen volkomen vernietigd
waren, terwijl tevens groote schade werd aan
gericht aan de, aan de noordzijde gelegen
woning van den heer Raspe en aan een pak
huis van den heer Bulthuis, welke perceelen
evenwel konden behouden worden.
Uit Groningen wordt genjeld, dat de nacht
van 28 op 29 Aug. daar bijzonder rumoerig
is geweest. De viering vah den gedenkdag
van Groningens ontzet heeft geleid tot tal
van vechtpartijen, o.m. in de Oude Boteringe-
straat. Een boerenknecht uit Doezum, ge
naamd R. v. d. Kloet, werd aangevallen
door een belhamel, die hem een groote snij-
wonde op het achterhoofd toebracht, waar
door een slagader werd getroffen,.
E-éen later werd in de Heerestraat de
politie-agent Van der Heiden bij het scheiden
van ruziemakers ernstig aan het hoofd ver
wond. Hij werd naar den politiepost aan de
Zuidersingelstraat vervoerd. De daders zijn
bekend.
Dat „Concordia" met haar tijd medegaat,
en zich niet enkel bepaalt tot het beoefenen
der gymnastiek, maar zooveel mogelijk allo
takken van sport beoefent, daarvan is het
organiseeren van een zwemfeest wel een.
sprekend bewijs. Dit zwemfeest zal worden
gehouden op Zondag 6 September a.s. in
de Gem. Bad- en Zweminrichting aan de
Kleverlaan, aanvang 2 uur.
Een zeer uitgebreid programma is vast
gesteld.
De jongste adspiranten zoowel meisjes
als jongens zullen elkander bekampen op
25 M. schoolslag, de oude adspiranten op
25 M. vrije slag. De dames en heeren krijgen
50 M. te zwemmen, waarvan 25 M. vrije
slag en 25 M, op den rug. Ook staat nog
een gemengde estafette voor dames en hee
ren, ploegen van 2 dames en 2 heeren op
het programma. De adspiranten krijgen nog
een binderniswedstrijd. Indien de Haarl.
Zwembond hiertegen geen bezwaar mocht
hebben zal er ook nog gezwommen worden
50 M. vrije slag, waarvoor de deelname vrij
is. Tot slot worden wiji vergast op een num
mer schoonspringen voor dames en heeren.
Aan enkele Haarleifische zwemvereenigin-
gen is medewerking gevraagd voor diverse
attracties. Het programma bevat du» voor
elk wat wils. Als nu het weer medewerkt,
belooft het een schitterende propaganda-
dag te worden.
Het tweede gedeelte der dual-meet met
Olympia te Zaandam, welke was vastgesteld
tc Zaandam op Zondag 27 Septemer a.s,, zal
in verband met de te houden athletielc-
kampio'enschappen van het K. N. G. V,,
welke thans eveneens op 27 Sept. zullen
tehouden worden, waarschijnlijk thans op 20
eptember plaats vinden.
Zondag 30 Augustus werd een 40 K.M1
rit gehouden voor alle leden. Een twaalfta.
renners kwamen onder matige belangstelling
aan den start n.m. P. Kossen, W. de Vos, J. v.
Avezaath, J. v. d. Vossen, T. Zweeris, A. v.
Bree, C. Kulk, J. Jansen, M. Kottman, C.
Sluyter, M. v. Gelder en J. Ouwerkerk.
Waar onze leden Schijvejiaar, Walters en
Metz in diverse open ritten uitkwamen, D. J.
Zweeris, W. v. A. Beeke, H. Zweeris en A. v.
Valentijn door kleine ongevallen nog steeds
niet konden rijden kon de opkomst nogal be
vredigend genoemd worden. Direct na de
start werd een flink tempo onderhouden on
danks de vrij sterke tegenwind en was de
verstandhouding onderling uitstekend.
Na vele weglooppogingen moesten Jansen,
v..Gelder en Ouwerkerk lossen en zetten de
overige 9 renners gelijk de eindspurt in. Deze
was uiterst spannend en fraai en was de uit
slag 1ste P. Kossen, 2de J. v. d. Vossen, 3e
C. Kulk, 4e A. v. Bree, 5e T. Zweeris, 6e
J. v. Avezaath. A.s. Zondag start de club met
D. J. Zweeris, J. v. d. Vossen, H. Walters, H.
Schijvenaar, W. Metz en C. Kulk in de com
petitie der T.W.V.H., terwijl dezelfdeploeg
Zondag 13 September aan den Zeeweg tegen
De Bataaf en Haarlem uitkomt. Zondag 11
Oct. gaat voor de tweede maal de V. d.
Lem-beker waarvan De Kampioen houder is.
Dinsdagavond heeft te 9 uur een buitenge
wone vergadering plaats in hotel Spoorzicht
het Clubgebouw, in verband met te houden
besprekingen aangaande een autotocht naar
de Jubileum-wedstrijden van J. Tullejcen in
Amsterdam.
Donderdag 3 September vindt in het Sta
dion deze wedstrijd plaats 's-avonds om 8
uur, met medewerking van de volgende ren
ners: Snoek, Schlebaum, Storm, Blekemolen,
Leddij, Asberg, Anspach en van Boxel, ach
ter groote motoren.
Aan den Sprint- en Tandemwedstrijd ne
men deel: Klaas van Nek, J. Willems, Ike-
Stukgeloopen branderige door eelt
of knellend schoenwerk pijnlijk ge
worden voeten, verzacht er. geneest
men met
3 -60-90 ct.
laar, L. Didier, Kolles, Leenc, Bontekoe, J,
Tulleken en een 20-tal amateurs, als Jaap^
Meier, wereldkamupiocn, Brilman, Lameng
en andere.
A. Z. neemt revanche doch verliest.
„Waterratten kampioen 4 maal 25 M,
wisselslag estafette.
Ter gelegenheid van de Nationale Zwem*
en Polö-wedslrijden, gehouden op 30 Au
gustus door de Amsterdamsche Zwemclub
togen een 65-tal supporters der H. Z. en P<
C. „De Waterratten" met een 20-tal zWtm*
sters en zwemmers met den trein van 12.09
in opgewekte stemming naar Amsterdam. Nai
een gezellig reisje gingen zij naar het schit*
terend gelegen zwembad van Obelt aan dent
overkant van het Y, om aldaar de zwem*
wedstrijden in oogcnschouw te nemen.
Het programma deed den deelnemers weï
een weinig schrikken, daar aan deze wed*
strijden maar even 15 zwemverecnigingeni
deel namen, en wel: De Amsterdamsche}
Dameszwcmclub; De Amsterdamsche Zwem*
club; De Delft, te Aaarlem; De-Waterratten^
te Haarlem; De Penquins; De Jonge Kam*
pioen; Dolfijn; Maas, Rotterdam; Triton, urj
Weesp; Nercus. Zaandijk; De Raagsché
Zwem- en Poloclub; Onderlinge Dames*
zwemclub; Amsterdamsche Zwem- en Polo*'
club; Utrechtsche Zwemclub; Zwemverce-(
niging Het Y.
De jury bestond uit: Mevr, J. E. Triebelg
Koens; C. Minnes Jr.; A. A. Bierlee; K*
Meyer Ezn.; T. W. Bohlander; S, P. J. Bor-t
sten.
Tegen 2 uur werd deze wedstrijd geopend
met 50 M. snelzwemmen, vrije slag, voort
aspirant-leden Ned. Zwembond, waaraan!
deelgenomen werd door 20 deelnemers. Inge*
schreven was door A. Hoppe, De Delft, er!
C. Visser, De Waterratten. Beiden hebben:
hun uiterste best gedaan, doch wisten geeflj
prijs te behalen,
Aan 50 M, vrije slag Juniores deden me*
de C. J'. Koetsveld, De Delft en C. J. dd
Bruyn, Dc Waterratten. Ook deze heeren
wisten geen prijs te behalen, hoewel C. J,
Bruyn zijn tijd zelfs met 3 seconden ver*
beterde,
Aan dit nummer deden niet minder daj#
39 deelnemers mede.
Nu volgde het zeer spannende numme#
4 X 25 M. wisselslag estafette aspiranten*
Voor dit nummer hadden ingeschreven: NeJ
reus, De Waterratten, A. Z. D. J. K. en 't^".
De Waterratten waren vertegenwoordigd
door: Cor Zeeman, rugslag; Herman JagerJ
schoolslag, Jan vAi Hemsbergen, zijslagj
Sietse van der Meer, vrije slag.
Na een zeer spannende en steeds aanges
moedigde race wisten de jonge Waterratten!
beslag te leggen op den eersten prijs, een1
groote zilveren medaille, in den tijd van
2,572 min. A. Z. de tweede prijs in 3.23/5 nr.
De zijslag-zwemmer kreeg een compliment;
van het bestuur van A. Z. voor het buiten*
gewoon mooi zwemmen der zeer moeilijkst
zijslag. Zijn slag was waf men noemt af.
Op de 100 M. vrije slag heeren, wist deï
heer A. Liezenberg, van De Waterratten, op(
den tweeden prijs beslag te leggen.
No. 1, A. J, van Willigenburg van A. ZJ
in 1.241 min.; 2. A. Liezenberg in 1.29 min*
en 3 C, C. Leenheer, Triton, in 1.323 min*
Daar alle schoonspringers en springstersi
deel namen aan de Zwemwedstrijden bij H?
P. C. hebben de heeren S. v. d. Meer en!
J. v .Hembergen een demonstratie gegevens
in schoonspringen, welke zeer in den smaalt
viel, gezien het toejuichen der jonge sprin*
gers.
De zeer spannende 4 X 50 M. wisselslag
estafette voor heeren, waarin ook de Water*
ratten, te Utrecht het kampioenschap be*
haalden, zegevierden ook hier weder. Nieti
minder dan 7 vereenigingen kwamen in ditj!
nummer uit. Aangemoedigd door de vél
supporters wisten de Waterratten weder als
no. 1 aan te komen- Er werd in bijzonderenj
stijl gezwommen.
De algemeene opinie was dat A. Z, in de*
zen wedstrijd revanche zou nemen, daar zij
het nu al twee maal verloren hebben tegea!
De Waterratten. Zij hadden echter geetfi
succes. De tijden luiden;
No. 1: De Waterratten in 2.282 min. mefH
de zwemmers A. Liezenberg, D. H, Vrugt.j
A. H de Bruyn en S. v. d. Meer. Bravoj
heeren, gij hebt een schitterend stuk werkl
geleverd.
In no: 9 van het program: 5 X 50 M. vrijéi
slag voor dames wisten de Waterratten-da-4
mes zich als no. 3 te plaatsen. Een zeer goeJ
de prestatie, daar hier A. D. Z. le was in/
3.20, het Y in 3.44 3/5 en de Waterratten itt;
3.52 min.
Aan het nummer 100 M. schoolslag dederij
mede M. Brandt, D. H. Vrugt, van üd
Waterratten, verder waren er 14 deelneJ
mers.
No. 1 was D. H. Vrugt in 1.274 doch raoesfjj
gediskwalificeerd worden, daar hij niet ge*|
lijklij'dig met twee handen de startplaats
raakte. Voor hem een groote teleurstelling.]
Volgende keer beter, Kees. Nu werd no. Ijj
A. H. van Senus van de Maas in 1.28 l/5j!
no. 2; L. Korspershoek, Maas, in 1.292; noj
3: C. de Man U. Z. C. in 1.304.
Na een zeer gezellige wandeling, gingenf
alle supporters naar de prijsuitreiking, wel
ke om 9 uur zou zijn in hotel Folmer.
Het gebruikelijke late beginnen is ook iri
Amsterdam bekend. Niet eerder dan bij IQ
uur werden de prijzen onder donderende!
hoera's uitgereikt.
In opgewekte stemming en onder fret zin
gen van het clublied' arriveerden allen, nai
een zeer gezelligen dag te hebben gehad td
11 uur te Haarlem.
„Mie Slons".
Dc buren noemden haar stiekum onder
elkaar zoo.
Ze heette gewoon vrou,w Dalkmans.
'k Zou niet durven beweren, dat er in 't
trapvormige achterom-steegie geen enkele
vrouw meer te vinden was, die de naam
slons niet verdiende.
Maar vrouw Daikmans stond er dan in de
buurt voor bekend.
En dat wil voor 'n buurtje, als hier wordt
bedoeld, nogal wat zeggen.
De oude buurvrouw, die tegenover de fa
milie Dalkmans woonde, durfde er iedere
minuut van de dag 'n eed op te doen, dat
ze Mie Slons nog nooit met 'n fatsoenlijk
hoofd met haar had gezien; dat ze om de
veertien dagen drie weken 'n nieuw flod
derblo e*ic aan had, wat ze droeg tot er
geen kleur meer aan te bekennen viel en
't dan in de vodden Smeet; dat ze alleen
bij hooge uitzondering in 'n opgeknapte ka
mer zat, wat nog niet wou zeggen: in 'n
s c h o o n e kamer, want even goed kon je
in dergelijke zeldzame gevallen nog wel 'n
halve vuilnisbak vol smerigheid verzamelen,
zonder in de hoekjes ati gaatjes le snuffelen.
Als bij Mie Slons de „linnenkast" open
ging, dan zag je 'n chaos van onopgevouwen
kleedingstukken van allerlei slatf. Je v o r
onderstelde althans, dat 't kleeding
stukken waren.
Heel dikwijls ging de linnenkast niet open,
eerstens omdat 't haast geen zoeken was in
die warwinkel, tweedens, omdat, als ze
toevallig vond wat ze zocht, de gaten en
scheuren en rafels haar toegrijnsden: ..Laat
me maar liggen, je kunt niks met me be
ginnen".
En zoo was 't temet overal; in de hang
kasten, in de laden, op zolder, in 't schuur
tje; alles door-elkaar en niets op z'n plaats.
-'t Manufacturenwinkeltje „De Vlijt", 'n
paar minuten van 't steegje vandaan, had
's Zaterdagsavonds 'n goed klanje aan Mie.
Ze kwam geregeld om kousen, sokken, ela
stiekjes, veiligheidsspelden (vooral véél vei
ligheidsspelden), ondergoed, veters, vrijgezel-
lenknoopen enz.
Er stond bij „De Vlijt" nog 'n ouwe kliek
schuld van Mie en daarom kreeg ze niks
meer op de pof, al probeerde ze 't nog
wel eens.
De eigenares van „De Vlijt", 'n weduwe,
viel haar maar niet eens meer lastig om dat
postje; ze wist, dat Mie toch altijd te kort
kwam en als ze ging manen raakte ze haar
wellicht ook voor de wekelijksche contante
iokoopen nog kwijt.
Een oud spreekwoord zegt; ,,'n Pronkster
kan niet verpronken, wat 'n slons verslonst".
En zoo was 't ook met Mie.
Haar inkomen was steeds ontoereikend en
ze was geregeld in conflictjes gewikkeld met
huisbaas, bosbode, bakker, melkboer en op
halers van afbetalingsmagazijnen.
't Kwam tusschen genoemde heeren en
Mie dikwels tot tur luide gedachtenwisse-
ling, die 'n welkome afleiding bracht in t
eentonige steegjesleven, en omdat Mie nog
al eens gedwongen was, om van leveranciers
te veranderen, namen deze voorstellingen in
getal eer toe dan af.
Haar man was 'n goeie sukkej, die weinig
had in te brengen.'t Wanordelijke van't huis
houden zag ie al niet eens meer; hij was
nooit anders gewend geweest vanaf de eer
ste dag van z'n huwelijk.
Hij was 'n goed werkman en maakte beste
weken, waarvan 'n knappe, ordelijke vrouw
zeker nog wat zou kunnen besparen voor
kwade dagen. Maar 't ging steeds bergaf en
de man zeulde maar mee in t staag uit
terende. gezinsleven.
Ze hadden twee kinderen; 'n jongen en n
meisje, die de namen Dirk en Coba droegen.
Toen 't meisje van school ging kreeg ze
'n net dienstje voor halve dagen met de
broodkost.
Ze had 't recht naar d'r zin, omdat mevrouw
goed voor d'r was en er nog wel es wat
extra's aiviel.
Maar lang duurde 't niet.
Want moeder Dalkmans vond de verdien
ste te gering, om de ergste gaten van 't ver
vallen huishouden tc stoppen.
Coba moest naar de fabriek.
Daar kon ze, als ze flink „anpeesde", min
stens zeven of acht gulden halen. Ze most
bedenken, dat moeder al die jaren voor
haar had gesjouwd.
Coba griende d'r oogen dik; vader nam
het voor haar op en zelfs Coba s mevrouw
kwam er nog bij te pas.
Maar moeder Dalkmans bleef koopig-
onvermurwbaar.
Coba ging naar de fabriek, huilend en
wrokkig.
Ze werd daar heel vroeg rijp, leerde aller
lei gemeenigheid van 'n paar kameraads, die
naast haar werkten, ging 's avonds met hen
mee langs de straten en naar de muziek,
om met jongens te dollen en 't genot van
fatso'enlijke menschen te bederven.
't Duurde niet lang, of 't plezier werd
verderop gezocht, in duistere paadjes en....
Afijn, ze kwam in de schande, zooals de
buren en kennissen 't noemden. Ze trouwde
op haar zeventiende jaar met 'n knul van
negentien en werd natuurlijk iret zoo n slons
als haar moeder, want ze had niets geleerd.
Haar echtgenoot(l) was niet zóo'n goedzak
als haar vader, 't Werd ruzie strijk en zet.
Hij liet haar op 'n goeie dag zitten, smeer-
de-nm naar 't buitenland.... en zij kon met
haar kindje bij moeder in, waar dagelijks
over en weer de verwijten tegen de vette
wanden slingerden.
Met Dirk ging 't even anders.
Als schooljongen kon ie uren staan kijken
voor 'n groote smederij. Dan genoot ie van
dc omhoogzuigende vlammen, van de spette
rende vonkenregens en zacht gegloeide brok
ken ijzer, die tot hoefijzers of degelijke
voorwerpen werden gesmeed.
En 'n enkele keer, omdat ze 'm zoo n
flinke, bedaarde jongen vonden, mocht ie
wel eens helpen aangeven, of de hefboom
van de snijmachine omlaag trekken, dat 't
ijzer doormidden knapte als 'n spaander. Als
ie maar aan de blaasbalg mocht staan, was
id al gelukkig.
En nog gelukkiger was ie toen de baas
htm zeide, dat ie wel in de leer mocht
komen als ie van school ging. 't Eerste half
jaar moest ie dan met 'n gulden per week
tevreden zijn.
Die boodschap bracht ie natuurlijk hard
loopend naar huis.
,,'n Gulden in dè week?" krulde moe
der Dalkmans' neus verachtelijk.
„Maar dan leert ie toch 'n vak" hielp
vader verdedigen „op groote werkplaat
sen moet je nog geld toegeven."
Moeder Mie vermorzelde echter ook de
toekomst-illusie van haar tweede kind. Ze
bedankte er voor, om z'n smidspskken te
betalen, die met 'n paar weken niet meer
te dragen waren van de brandgaten; ze be
dankte er voor, om 'n boom van 'n jongen
te vreten te geven voor niks.
De vader zuchtte.
Coba zat te trillen.
En Dirk jankte, zooals Coba toen had ge
daan.
„Mie Slons" bleef de baas.
Dirk werd loopjongen voor zes gulden.
Z'n „collega's" van andere winkels leer
den hem de slimste maniertjes, om fooien
te pikken, en hoe ie die 't best kon be
steden.
Sigaretten rooken kon Dirk al heel gauw
als de beste en toen ie nog geen drie maan
den „in 't vak" was, kende hij alle film
helden en heldinnen uit z'n kop.
Op 'n keer had ie geen centen voor 'n
nieuw doosje sigaretten.
„Nou" redeneerde hij „die twee dup
pies ontvang ik vandaag nog wel aan looien
en hij nam ze van 't kwitantie-geld.
't Liep erg tegen, want hij kreeg die dag
bii niemand wat.
Bij 't afrekenen kwam ie de twintig cent/
te kort. Hij maakte 'n smoesje, maar dej
patroon keek 'm zóó pal in z'n oogen, dat?
ie 'n kleur kreeg en bekende.
Meneer zou 't voor deze keer nog dootf
de vingers zien, maar 't moest niet méé»
gebeuren.
Alaar Dirk was zóó verslaafd geraakt aai!
sigaretten en bioscope, dat hij er niet mee!
buiten kon En 't ging nog eens als diej
eerste keer.
De patroon joeg hem weg. Hij kreeg gauwf
wat anders en daar ging 't spoedig als voor*
heen.
Door 'n vriend liet ie zich ten laatste^
overhalen er met 'n zestig gulden van z'nt
baas vandoor te gaan. De vriend wist weL
raad om ergens anders aan de kost te ko*
men, na eerst n paar fijne dagen er van
genomen te hebben.
De andere morgen had de Amsterdamschéf
politie ze al te grazen.
Ze gingen voor alle zekerheid in voorW
arrest.
Toen moeder Dalkmans, bijgenaamd Mie|
Slons, het hoorde, begon ze te razen en tei
tieren en zwoer, dat ze de diqf nooifj
meer in d'r huis zou nemen
G. N
