De $heimzinnige bende
BRIE/EN UIT FRANKRIJK.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Londen en Parijs.
Mr. P. v. S.
Communistiscte betoogingen te Parijs mislukt. Botsingen met de politie.
Yele arrestaties Uitsluiting in de Saksische textielindustrie onver-
uijdelijk. De toestand te Kanton. Door de staking in de Amerikaan-
sche anthracietuijnen 158000 arbeiders werkloos.
Onder de Radio-berichten: Bij de communistische betoogingen in Parijs
hadden meer dan tweehonderd arrestaties plaats. De Belgische pers
laat zich ongasstig uit over de schuldregeling met de V. S. Loonconflic-
ten in Duitschland. De tekst van het manifest der Chineesche Kamer van
Koophandel
Gem. buiten!, berichten.
ROME ONDER STAATSBESTUUR
GEBRACHT.
De conferentie van juridische
deskundigen te Londen.
Uitbreiding van het Londensche
stelsel van ondergrondsche
spoorwegen.
De Itaiiaansche scfiulden
aan de V. S.
De schulden der kleine geallieer
den aan Frankrijk.
De communistische betoogingen
in Parijs.
De terugkomst der Belgische
delegatie.
Loonconflicten in Duitschland.
DE HERDENKING VAN HUGO
DE GROOT.
FEUILLETON.
Wie gedurende d' Zomermaanden langs
'de Parijsche bouleva>s wandelt,vergeet soms
,in Frankrijk te zijn. e midden van de Baby
lonische spraakverttrring die er heerscht,
neemt het Franse!een uiterst bescheiden
'plaats in. Vooral dijaar is het alsof Amerika
en Engeland schtpsladingen met gasten
naar Frankrijks hcfdstad hebben gezonden.
En inderdaad isüt het geval. Hoe geheel
anders in Londen waar wij een paar weken
hebben doorgebicht. Het vreemdelingen
element ontbreek er zeker niet, maar veel
bespeurt men e niet van. Het Engelsch
blijft zoo goed is de eenige taal die men
hoort.Wij zoudn bijna zeggen, net als
injde omgeving <d. opera te Parijs. De reden
is niet moeilijkzoeken. Londen heeft geen
„Café de la Pas", waar alle vreemdelingen
samen komen,.leeft niet één centraal punt
als de groote oulevards', waar de tijdelijke
bezoekers een root deel van hun uren slijten.
Het heeft tal an centra, allen even druk en
belangrijk, zodat de vreemdelingen er
meer verlore? gaan te midden van de eigen
bevolking.
Bovendier is het aantal buitenlandsche
gasten in veflouding tot den omvang van de
stad veel geinger.
Hoeveel Hllanders, wien het reizen in het
t>loed zit, lebben nooit Engeland bezocht,
terwijl zij laarentegen meerdere malen een
bezoek aa de „Ville lumière" hebben
gebracht.
Het is n:t alleen de zeereis, die hen weer
houdt, enivenmin de Engelsche taal die de
meesten bnner minder machtig zijn dan 't
Fransch. Er zijn andere factoren in het
spel. Hetleven in Londen is veel duurder
dan in Paijs. En wat mogelijk is met franken,
kan men zich lang niet altijd met ponden
veroorloen.
Zeker in deze tijden, nu de Fransche
wissel kers uiterst gunstig is voor eigenaars
van guftens .en dollars, is het begrijpelijk
dat de ;trocm van vreemdelingen aan Parijs
den vcorkkir geeft.
Al fekoet de reeks spoorwegongelukken
wel ecnigsins de lust zich aan reizen in
Frankrijk t wagen.
Een andr motief is ongetwijfeld, dat men
Zich te Paijs althans bij een kort verblijf,
beter vermakt, zich er spoediger thuis gevoelt
dan te Loden, dat men door en door ken-
tienmoet m er de aantrekkelijke zijde van
te waardeeen.
Niet onuist heeft iemand mij gezegd,op
Parijs is ten verliefd, van Londen houdt
men. Het aatste nu gaat in de meeste geval
len niet zo vlug als eerste. Men zou ook
kunnen zggen, Parijs is als champagne
die bij eei ieder in den smaak valt, Londen
als een oortreffelijk Bordeau-wijntje, dat
speciaal oor de kenners op prijs wordt
gesteld.-)it neemt niet weg, dat Londen
'ook voo tijdelijke bezoekers veel biedt.
Men stat versteld over den omvang van
deze werldstad en het verkeer, waarbij dat
van Pars, hoewel drukker en rumoeriger
op somnige punten, maar minder algemeen,
in het nit verzinkt.
De parkn-aanleg is van groote bekoring en
men mie alleen te zeer de Parijsche zon om
dezen har volle schoonheid te geven.
De reks groote gebouwen, getuigend van
Engelads rijkdom, zijn indrukwekkend,zoo
wel dor hun aantal, als door architecturale
voornamheid. Wij denken aan een parle-
mentspbouw, de Westminster-Abdij, de
St. Pail, de Katholieke Kathedraal, meer
dere rusea en de ontzaggelijke paleizen,
waarir de verschillende koloniën hun ver
tegenwoordiging hebben onderbracht.
Paijs mist zeker evenmin zijn grootsche
geboiwen en een „Place de la Concorde"
zoek' men te vergeefs in Engelands hoofdstad
maar hoeveel uitgestrekter, hoeveel mach-
tigeris alles te Londen.
"prijs is klein, vergeleken bij deze we-
reldtad, die Berlijn en de Seine-stad in
Dpprvlakte overtreft.
Kei sterk heeft ons ook Engelands macht
en wereldinvloed getroffen bij een bezoek
aan de tentoonstelling te Wembley, die dit
jaar ten tweede mare de poorten heeft geopend
en de grootste attractie van dit zomerseizoen
uitmaakt. Hoe weinig beteekent de interna
tionale tentoonstelling van decoratieve- en
industrieele kunst te Parijs bij deze uiting
van nationale welvaart op het gebied van
handel en nijverheid, waaraan de inzendingen
der koloniën de grootste beteekenis geven.
Een vergelijking zou niet juist zijn. Men
vergelijkt nu eenmaal niet twee grootheden
van verschillend karakter.
Maar de indruk dien men te Wembley
krijgt van de wereldmacht waarover Groot-
Bretagne beschikt, is te geweldig om er niet
een oogenblik bij stil te staan. Ontzaglijke
terreinen, waarbij het expositie-veld aan de
Seine-oevers slechts kinderspel is, openbaren
zich aan ons oog.
Een reeks van paviljoens geeft ons, zoowel
van buiten als van binnen, een overzicht van
wat Engeland als Koloniale mogendheid be
duidt. En bij dien aanblik verwonderen wij
ons niet, dat het Britsche Rijk ook in de we
reldpolitiek zulk een alles overheerschende
rol speelt.
Het geldt te Wembley geen zoeken naar
nieuwe architectonische vormen, een ten
toonstelling van min of meer belangrijke voor
werpen door kunstenaars van onzen tijd ont
worpen, om als basis voor een nieuwe toe
komst te dienen. Er wordt een beeld gegeven
van hetgeen bereikt is in het verleden, dat
Engeland's grootheid heeft uitgemaakt tot
op den dag van heden en in de toekomst de
bron zal zijn van zijn verdere ontwikkeling.
Wembley is imponeerend zooals alles te
Londen imponeerend is.
Zelfs het attractie-park op deze expositie
ontkomt daaraan niet en steekt torenhoog
uit boven het ontspanningsterrein op de Pa
rijsche tentoonstelling. Het bestek van deze
brief is te kort een vergelijking tusschen beide
steden uitvoeriger te trekken. Het ligt trou
wens ook niet in onze bedoeling. Beide we-
relddeelen dragen een te eigen karakter en
zijn ieder in hun soort zoo beteekenisvol dat
het geen zin zou hebben zich daaraan te wa
gen. Zoowel Londen als Parijs hebben recht
op hun belangrijke plek in de wereldzon en
verdienen door het buitenland te worden ge
kend en bewonderd. Het is die zon echter
welke men te jonden vaak te vergeefs zoekt en
welke in Parijs ons zoo ruimschoots wordt
toebedeeld.
Zelfs in een zomer als deze, waarin de re
genval onbehoorlijk groot is. Londen is nu
eenmaal de stad van mist en grauwe luchten,
die wel een heel bijzondere stempel drukken
op deze Metropolis.
Zou niet daarin een van de oorzaken zijn
gelegen dat het Fransche en het Engelsche
karakter zoo ver uiteen loopen Optimisme
en pessimisme immers zijn wel degelijk af
hankelijk van weersgesteldheid, afgezien van
raseigenschappem, die trouwens ook door het
klimaat worden beinvloed. Parijs heeft een
charme die ons aanstonds inpalmtLonden
hoedanigheden die men moet ontdekken om
ze naar waarde te schatten.
En tenslotte voor ons blijft Frankrijk het
Katholieke land bij uitstek, ondanks de droe
ve toestanden die er heerschen, terwijl En
geland het protestantsche karakter nooit ver
loochent.
Londen of Parijswij willen geen keuze
doen.
Beiden zijn bevoorrechte wereldsteden van
ons oude Europa. Maar ons hart trekt naar
het Zuiden, naar het land van de zon en den
blauwen Hemel, al heeft Engeland meer ge
meen met ons vaderland, het stereotiepe land
van mist en regen voor vele buitenlanders.
Wat het laatste betreft weten wij beter en
trouwens hoe mooi de verdere wereld ook is,
het eigen land blijft nummer één. Holland
boven alles.
Parijs, 25 Augustus 1925.
De communistische actie
in Frankrijk,
in Parijs wren Vrijdagmiddag uitgebreide
maatregelen voor de handhaving der orde
genomen, tei einde de aangekondigde com
munistische Jetoogingen als protest tegen de
politiek var zekere buitenlandsche regee
ringen te leletten. De betrokken ambas
sades en lgaties werden door een sterke
troepenmaat bewaakt. Op verschillende
punten trantten militante communisten een
stoet te fomeeren, maar zij werden onmid
dellijk uitengedreven. Op de Place de 1'
Opéra hadien twee botsingen met de politie
plaats. Eer dezer was vrij ernstig. De politie
voerde chages uit. Om h. 10 waren omstreeks
■jOO comrunisten, die weigerden door te
loopen, gearresteerd. De politie zal hun
identiteit en domicilie vaststellen.
Communisten, die wilden protesteeren te
gen de executie van drie Poolsche commu
nisten, poogden op verschillende punten der
stad o.a. bij de Opera, op St. Lazare en in
de Rue de Montmartre betoogingen te hou
den. De politie dreef hen uiteen. Slechts op
één punt, bij de Opera, hadden wanorde
lijkheden plaats. Enkele agenten wedden licht
gekwetst.
Painlevé naar Genève.
Painlevé vertrekt op 3 Sept. naar Genève
om de openingszitting van den Volkenbonds
raad te presideeren.
Geen Britsch moratorium
voor Frankrijk.
Een vertegenwoordiger van de schatkist
heeft aan de „Daily Express" beslist ver
klaard, dat de Britsche voorwaarden aan
Frankrijk een onverwijlde betaling van 12
millioen pond sterling per jaar behelzen.
De liquidatie van Wembly
Naar de bladen melden is de oud-minis
ter van koloniën en arbeidersleider Thomas
tot voorzitter benoemd van de commissie
die de liquidatie van de tentoonstelling van
Wembley zal ter hand nemen.
Er is nog niet bepaald welke bestemming
het terrein en dé tentoonstelling zullen krij
gen. Er zijn verscheidene aanbiedingen in
gekomen, maar een besluit is nog niet geno
men.
De loonstrijd in de Sak
sische textielindustrie.
In éen drukbezochte vergadering van be
stuursleden der textielarbeidersorganisaties
in Saksen en Thuringen is Vrijdag met al-
gemeene stemmen de arbitrale uitspraak
van het rijksministerie van arbeid inzake
het loongeschil, waarin den arbeiders een
loonsverhooging van 10 werd toegezegd
verworpen. De uitsluiting lijkt dus onver
mijdelijk.
Het congres voor kinder-
zorg.
Het bureau van het eerste congres voor
kinderzorg is permanent verklaard en zal
den regeeringen de aangehomen resoluties
voorleggen. Het zal stappen doen om deze
resoluties bij de Zesde Vergadering van den
Volkenbond aanhangig te maken.
Venizelos.
De bladen melden, dat de ministerraad
zich heeft bezig gehouden met de bespre
king van zekere geruchten, waarbij aan Ve
nizelos het voornemen wordt toegeschreven
zich opnieuw in den politieken strijd te wer
pen en wel aan de zijde der oppositie.
Dc oorlog in Marokko
De Franschen hebben het bergblok van
Djebel Ennehir volkomen omsingeld en den
28 en Augustus het einddoel van de operaties
in het gebied der Branes die zich in steeds
grootere getale onderwerpen, bereikt.
Een van de voornaamste gevolgen der
jongste successen is de ineenstorting van
het prestige van Abd el Krim onder de
stammen, die Krim's afgezanten, welke er
in slagen, tot hen door te dringen, ver
jagen. Abd el Krim verzekert met trots,
dat wat ook gebeuren moge, de internatio
nale verwikkelingen hem ten slotte straffe
loos zullen doen uitgaan.
Het is te voorzien, dat Pétain binnen
enkele dagen besluiten zal nemen, om de
Riff-quaèstie snel af, te wikkelen.
De toestand in China.
De Chineesche Kamer van Koophandel
heeft een telegram rondgezonden door de
geheele wereld, waarin gezegd wordt, dat
Kanton geheel beheerscht wordt door bolsje
wistische elementen en dat heel China be
dreigd wordt door bolsjewistische invloeden.
De staking in de anthra-
cietmijnen der V.S.
Bij de staking in de anthraciet-mijnen,
welke morgen begint, zijn volgens een
draadloos bericht, 158.000 man betrokken
en 828 mijnen.
Naar uit Londen gemeld wordt, is men
volgens een bericht uit New York van oor
deel, dat de industrie voorloopig weinig
van de staking zal bemerken, daar de ver
zamelde voorraden, zoowel wat bruinkool
als wat anthraciet betreft, zeer aanzienlijk
zijn.
Amerika maant zijn klei
nere schuldenaren.
In afwachting van de besprekingen met
Frankrijk heeft de regeering stappen gedaan,
om de kleinere staten, wier schulden aan
de V. S. nog niet gefundeerd zijn, tot grooter
spoed aan te zetten. Eenigen dezer staten
is medegedeeld en anderen zal spoedig
meegedeeld worden, dat de regeering geen
reden aanwezig acht voor verder uitstel in
het ontvangen van fundeeringsvoorstellen
hunnerzijds.
De zeeliedenstaking in
Australië.
Het huis van afgevaardigden heeft het
wetsontwerp aangenomen inzake een speciaal
politiecorps, in verband met de zeeliedensta
king.
In Keulen heeft Zaterdag het grootste
deel van de haven- en transportarbeiders
het werk neergelegd. De arbitrage-uitspraak
waarbij den arbeiders een loonsverhooging
van 6 werd toegekend, is Vrijdag met al-
gemeene stemmen verworpen, omdat een
verhooging van 6 de loonen op slechts
42 mark per week zou hebben gebracht,
wat door de arbeiders absoluut onvol
doende wordt genoemd. Zij hebben een
loonsverhooging van 30 geeischt.
Heden zal de staking in de Keulsche
haven- en transportbedrijf algemeen zijn.
Tengevolge van loongeschillen zijn de ta
baksbewerkers in een groot aantal bedrijven
Zaterdagmorgen in staking getreden.
EEN SPOORWEGONGELUK OP HET
TRAJECT BAZEL—STRAATSBURG.
De sneltrein van Bazel naar Straatsburg
is Vrijdagavond om 11 uur bij het verlaten
van de tunnel te Bazel in botsing gekomen
met een goederentrein. De sneltrein liep met
een matige snelheid, waardoor de schok niet
hevig was. De locomotief liep van de rails,
het voorste deel van den postwagen werd in
gedrukt, enkele reizigers werden zeer licht
gekwetst. Een wagon van den goederentrein
werd vernield vijf andere beschadigd.
DE OPSTAND IN SYRIË.
Uit gezaghebbende bron wordt vernomen,
dat er te Damascus groote spanning heerscht.
De Fransche troepen patrouiileeren door de
straten, verschillende openbare gebouwen
zijn met prikkeldraadversperringen omringd
en door machinegeweren verdedigd.
Een aantal vooraanstaande Syriërs zijn ge
arresteerd, hun woningen zijn doorzocht.
De Droezenleider El Atrasj heeft een mani
fest gepubliceerd, waarin hij de Syriërs op
roept als één man op te staan.
DE TOESTAND IN CHINA.
De autoriteiten te Kanton hebben in hun
antwoord op het Japansche protest naar aan
leiding Van het doodschieten van drie Japan
sche matrozen op Woensdag 1.1. hun deelne
ming uitgesproken met de slachtoffers en
verklaard, dat hierbij geen vijandelijke be
doelingen hebben voorgezeten. De vesting
had order gekregen gedurende den nacht het
passeeren van booten te beletten. De duister
nis verhinderde het onderscheiden der Ja
pansche vlag.
Het manifest door de Chineesche Kamer
van Koophandel en de 24 vere-enigingen van
kooplieden te Hongkong uitgegeven, waarin
wordt gezegd, dat Kanton zich geheel bij
het Russische bolsjewisme heeft aangesloten
en dat leger en vloot volkomen onder con
trole van Rusland staan, luidt
„Men heeft," aldus het manifest, „thans
definitief besloten, het bolsjewisme in Kan
ton in te voeren en een speciale belasting van
woningen en andere gebouwen te heffen. In
de geheele provincie heerscht een terreur,
die zich, indien zij niet spoedig wordt onder
drukt, zal uitbreiden, met het gevolg dat ge
heel China bolsjewistisch zal worden."
DE STAKING IN DE AMERIKAAN-
SCHE ANTHRACIETMIJNEN.
Tusschen de eigenaars en de arbeiders is
volgens een draadloos bericht overeenge
komen, dat er 10.000 man aan den arbeid
zullen blijven voor het onderhoud der mijnen.
HET GEHEIM VAN DE DOOR
GEZAAGDE VROUW.
Te Waterford in Ierland is, zoo vertelt
de „Daily News" de vertooner van een va
riété-nummer, „het doorzagen van een
vrouw" ontmaskerd door het overhaaste op
treden van zijn helper. Een vrouw werd in1
een gesloten kist geplaatst, welke doorge
zaagd werd. Alvorens in de kist te worden
geplaatst werd de vrouw met touwen om
haar hals vastgebonden. Deze touwen wer
den door gaten in de kist gestoken en door
vier personen uit het publiek vastgehouden
terwijl het zagen aan den gang was. Onge
lukkig genoeg voor den vertooner stond
iemand uit het publiek er op, een lus in het
touw om den hals der vrouw te maken, on
danks haar heftig verzet. De helder, die
vreesde dat de vrouw geworgd zou worden,
snelde toe nadat de kist was doorgezaagd en
scheidde snel de beide deelen, zoodat men
kon zien dat de vrouw ongedeerd zich in el
kaar gedoken in het eene uiteinde van de
kist bevond Groot tumult bij het publiek
over deze onthulling de vrouw werd uit
de kist gehaald, barstte in tranen los en ver
dween tusschen de coulissen. De vertooner
en zijn helper pakten hun eigendommen bij
elkaar en verdwenen eveneens overhaast.
Verhooging van den prijs
der Belgische couranten.
De „Nation Beige" en de „Dernière Heu-
re" kondigen een verhooging van 15 tot 20
centimes aan van den prijs der losse num
mers dezer bladen.
Verlaging van de loonen
der Belgische mijnwer
kers.
Het gerucht gaat, dat de werkgeversver-
eenigingen in de mijnindustrie besloten heb
ben de loonen met 15 procent te verlagen. In
de Borinage hebben de communisten reeds
affiches aangeplakt, waarin zij opwekken
tot staking ingeval de werkgevers hun voor
nemen uitvoeren.
SEIPEL OVER DE KATHOLIEKEN
EN DE VREDESBEWEGING.
Oud-bondskanselier dr. Seipel, die hier
uit Stuttgart is teruggekeerd, heeft aan een
redacteur der „Chr. Soc. Nachr." een en
ander medegedeeld omtrent zijn indrukken
van de algemeene vergadering der Duitsche
katholieken.
In verband met het vraagstuk van den
wereldvrede verklaarde Seipel, dat hij er
natuurlijk voor opkomt, dat de katholieken
hun terughouding tegenover andere vredes
bewegingen opgeven, waarbij hij van het
grootste belang achtte, dat zij niet eenvou
dig meeloopers van een vredesbeweging
eener andere richting zouden worden, maar
alleen als katholieken, met volkomen waar
borging van katholieke beginselen, zonder
overdrijving en te hoog gespannen verwach
tingen, die alleen een zeker pacifisme met
den schijn van het utopisch-fantastische
omgeven, vermijdende, aan der beweging
meedoen.
De ministerraad heeft besloten dat het
bestuur der gemeente Rome van het plaatse
lijk bestuur in handen van den Staat zal
overgaan. Voortaan zal de hoofdstad dus
van staatswege worden bestierd, lo. omdat
zij als autonome gemeente niet zonder
staatshulp de kosten kan dragen, welke ce
noodzakelijke ontwikkeling als hoofdstad van
het moderne Italië met zich brengt2o.
omdat de belastingen, welke den burgers van
Rome dientengevolge moeten worden opge
legd, naar verhouding tot andere gemeenten
te zwaar zijn.
Het hoofd der stad zal van nu af aan een
gouverneur zijn.
De Duitsche juridische deskundige, dr.
Gaus is Zaterdag te Londen aangekomen,
waar hij met Fromageot, die gisteren uit
Parijs wordt verwacht, en Sir Cecil Hurst
een bespreking op het Foreign Office zal
hebben over het ontwerp voor het veilig
heidspact. Het ontwerp, dat indertijd door
Briar.d en Chamberlain werd behandeld, zal
als basis voor deze bespreking dienen, doch
Gaus brengt uit Berlijn een aantal amen
dementen mee, die ten doel hebben het ka
rakter der wederkeerigheid beter te doen
uitkomen.
Zoodra de juridische adviseurs met de for
muleering van het ontwerp gereed zullen
zijn, zal dit door Chamberlain, Briand, Van-
dervelde en Stresemann worden besproken
op een bijeenkomst, die waarschijnlijk in de
laatste week van September te Lausanne
zal worden gehouden. Indien alle partijen
het ontwerp hebben goedgekeurd, zal
Duitschland dienen te beslissen, of het zich
zal aanmelden voor het lidmaatschap van
den Volkenbond.
Bijzonderheden worden gepubliceerd van
het ontwerp van een pLn tot uitbreiding
van het ondergrondsche spoorwegnet van
Londen tot ontlasting van het goederen- en
pakketvervoer. De nieuwe ondergrondsche
spoorwegen zullen rechtstreeks verbinding
hebben "met de voorname goederenstations
boven den grond en ook met de werven
te Londen.
Een commissie van vertegenwoordigers
van de vier grootste spoorwegcombinaties
overv/eegt het plan. Aan de fourneering
van het benoodigde kapitaal ten belope van
32 millioen pond sterling werken Ameri-
kaansche en Engelsche bankiershuizen mede.
Het plan omvat den aanleg van 69 mijl
spoorwegnet, die de goederenstations te
Paddington, Marylebone, Euston, St. Pan-
cras, Kings Crose, Bishopgate, enz. rechts-
streeks met elkaar verbinden. De lijnen
zullen worden geëlectrificeerd. Zij zullen
ook een wetenschappelijk georganiseerd con
tact hebben met de voornaamste markten
van Londen en het meerendeel der groote
handels- en distributiecentra ook het dag
bladbedrijf en den postdienst. De uitvoering
van het werk zou gedurende drie jaren aan
50.000 arbeiders werk verschaffen en de
quaestie van het goederen vervoer definitief
oplossen.
Uit Rome wordt gemeld, dat in de Itaii
aansche pers thans ter sprake wordt gebracht,
de vraag, hoeveel Italië aan Engeland en
Amerika zal kunnen betalen. Betoogd
wordt, dat dit niet meer dan 5 of 6 mil
lioen zal kunnen zijn, en dan nog slechts,
indien dit bedrag door de crediteuren in
Italië wordt belegd.
De Itaiiaansche bladen fcfctoogen, dat
Amerika aan Italië minstens even gunstige
voorwaarden dient toe te staan, als aan België,
omdat het nationaal inkomen van Italië
geringer is, terwijl de belastingen zwaa rde
zijn, ook omdat in Italië lage inkomsten,
worden belast, die in andere landen nog
zijn vrijgesteld. Verder wordt er op gewezen,
dat Italië geen natuurlijke rijkdommen bezit.
Het voorbeeld der groote geallieerd ei
blijkt voor de kleine geallieerden aanstekelijk
te werken. Zoo vragen Roemenië en Grie
kenland reeds, het totaal hunner schulden
aan Frankrijk te herzien en de jaarlijksche
betalingen opnieuw vast te stellen. Bra-
tianu, de Roemeensche minister, bracht
Caillaux een bezoek om hem voor te stellen
de firiancieele betrekkingen tusschen Frank
rijk en Roemenië te herzien op denzelfden
grondslag, als die Caillaux tegenover Chur
chill bepleitte. Daar Frankrijk het onrecht
vaardig vindt, den geallieerden méér te be-'
talen dat het van Duitschland ontvangt,
moet volgens hem Roemenië eveneens aan
Frankrijk niet méér betalen dan het van
zijn vroegere vijanden ontvangt, aan welke
faciliteiten werden toegestaan. Caillaux, de
gegrondheid der aanspraken van Roemenië
inziende, droeg een commissie van Fransche
en Roemeensche deskundigen op, een nieu«
we regeling uit te werken.
Bovendien herinnert de Grieksche regee
ring er Frankrijk aan, dat Griekenland ge
durende den oorlog aan het Fransche leger
in het Oosten een bedrag van 375 millioen
francs voorschoot, een schuld, die schier in
het vergeetboek is geraakt, doch waartegen
de financieele verplichtingen van Grieken
land tegenover Frankrijk gedeeltelijk op
wegen.
Bij de Vrijdag door communisten gehou
den manifestaties arresteerde de politie 202
personen, van wie 177 Franschen en 25
vreemdelingen. Acht-en-dertig personen zijn
ter beschikking van de justitie geSteld. Er zal
worden beslist over het lot van 23 buiten
landers.
De indruk over de resultaten, door de
Belgische gedelegeerden, zoo juist uit Was
hington teruggekeerd, bij de Amerikaansche
schuldencommissie bereikt, is over het al
gemeen het stilzwijgen bewaren en eerst
heden rapport zullen uitbrengen voor den
Ministerraad, weten de meeste bladen toch
te verklaren, dat de tevredenheid der dele
gatie op berusting in het onvermijdelijke
gelijkt.
Gemeld wordt, dat alle mijnwerkers*
organisaties in het Rijnlandsche bruinkolen"
gebied, de bestaande loonovereen komst te"
gen 30 September hebben opgezegd en met
ingang van 1 October een loonsverhooging
van 30% eischen.
Heden, Vrijdag heeft te Delft de Hugo
Grotius-herdenking plaats gehad op initia
tief van de Vereeniging voor Volkenbond
en Vrede, welke onzen grooten landgenoot
Hugo de Groot wilde eeren in de stad zijner
geboorte en waar tevens in de Nieuwe Kerk
op de Markt een praalgraf voor dezen
geleerde is opgericht, en wel naar aanleiding
van het feit dat het dit jaar drie eeuwen is
geleden, dat de Groot het merkwaardige
boek schreef „Recht van Oorlog en Vrede",
dat den grondslag kan worden genoemd van
het thans geldende Volkenrecht.
De secretaris van het Nationaal Comité
tot herdenking van de verschijning van
Grotius' hoofdwerk, dc heer mr. Ch. van
der Mandere van 's-Gravenhage, legde
Vrijdagmorgen om half elf namens genoemd
Comité een fraaien krans op het prachtige
voetstuk van het standbeeld, dat een kleine
40 jaar geleden op de Markt is opgericht
ter eere van Delft's beroemden zoon. C)ok
mr. G. van Baten, burgemeester van Delft
was als lid van het Comité bij die plechtig
heid tegenwoordig.
Precies half drie had ae plechtige her
denking plaats in de Nieuwe Kerk met
het gerestaureerde Koor, dat in 1923 als
nationaal huldeblijk aan H.M. de Koningin
is aangeboden. H.M. de Koningin, die door
haar bezoek aan blaarlem zelve de plechtig-
heid niet kon bijwonen, was vertegenwoor
digd door den Opper Kamerheer, graaf van
Lijnden van Sandenburg.
Onder het auditorium, dat uit een dui
zendtal genoodigden bestond, bekleedde
de eereplaats H.M. de Koningin-Moeder
Emma, die de plechtige herdenking bijwoon
de met haar gevolg baronesse van Ittersum,
eerste hofdame, Jhr. Schimmelpenninck,
groot-officier ter beschikking en graaf vaa
Limburg Stirum, Kamerheer.
De organist, de heer Storm, speelde enke
le toepasselijke nummers. Het gemengde
Koor van de Delftsche afdeeling der Maat
schappij tot bevordering der Toonkunst,
zong onder leiding van den directeur, den'
Heer Henk van den Berg van 's-Gravenhage
een viertal liederen, n.l. Wilhelmus en Psalm
24 van Swcelinck Bundellied van Mozart
en Morgengebed, gedicht van Hugo de
Groot en getoonzet door ds. G.S. van Krie
ken te Delft. Verschillende Volkenbonds-
vereenigingen uit andere landen o-a. de
Leuge of Nations Union in Engeland, de
Grieksche en de Iersche Volkenbondsver-
eenigingen en de Internationale vereeniging
van vrouwen voor Vrede en Vreiheid.
Als woordvoerders bij de herdenking
traden op mr. H. C. Dresselhuys, lid van
de Tweede Kamer, oud-secretaris-generaal
van het Departement van Justitie en voor
zitter van de Centrale Organisatie voor een
duurzamen vrede en prof. mr. M. W. F.
Treub, voorzitter van de Vereeniging voor
den. Volkenbond en Vrede.
Ook internationale organisaties op
pacifistisch gebied hadden afg|vaardigden
gezonden.
De Opper-Kamerheer van ELM. de Ko
ningin, Graaf van Lynden van Sandenburg,
legt uit naam van H. M. de plechtige her
denking in het koor van de Nieuwe Kerk te
Delft een krans neer.
„He* is ongelooflijk", zeide hij, „en toch
is hi waar. Gij zijt zeker vergiftigd ge-
wcest door een mij onbekend, gif dat
sterk >p het hart werkt. Maar die druppels
hebbtf die werking belemmerd en tegen-
gegaa. Het weinigje, dat er van dit te-
geng' overbleef, mag ik zeker wel be-
houdn om bet te onderzoeken.
„Zker". zeide Tournel, doch zwijg van
dit lies."
D dokter beloofde dit en vertrok. De
drievrienden waren weer alleen.
elk een nacht van verschrikking
zeie Tournel huiverend.
,)at was hef," antwoordde de Linar,
„diih wij mogen God voor den goedeij al
loc danken."
En wij hebben Zijne hulp noodig in den
stjd, die ons nog te wachten staat," sprak
N'blington plechtig. „Wij weten nu met
vlkc gevaarlijke vijanden wij te dien heb-
bn. Maar wij zullen niet versagen en hen
hef uiterste bestrijden."
„Zekér en tevens zullen wij de raadselen
alossen, die zich voordoen. Wii zullen we
ten aan wie gij uw redding te danken hebt
wie het arme stomme meisje is cri nog vele
geheimzinnige dingen meer, sprak de graaf
de Tournel.
„Ja," voegde baron de Linar er bij, dood
aan de Broeders des Verderfs, dat zij de
leuze van onze driemanschap,
II.
DE GRAAF VERDWENEN.
De aanslag op den graaf de Tournel was
mislukt hoe meesterlijk deze aanslag ook
beraamd mocht zijn.
Maar de' Broeders des Verderfs hadden
zich daarbij nicf bloot gegeven en men had
niets ontdekt, wat tot de opsporing der
misdadigers ken voeren. Hierop hadden de
drie edellieden gehoopt. Was er een sluip
moordenaar, gewapend met dolk en pistool,
op de Tournel afgezonden, dan had men,
nu men vooruit gewaarschuwd was, dien
persoon in handen kunnen krijgen, om door
hem op het spoor der misdadigers-organi-
satie te komen. Wanf dit stond wel vast,
dat de Broeders des Verderfs een vereeni
ging vormden, waarin eenige leden zeker in
de hooge kringen verkeerden.
Hierover waren de drie moedige mannen
die zich verbonden hadden tegen de Broe
ders des Verderfs, het wel met elkander
eens toen zij eenige dagen na het voorgeval
lene beraadslaagden over de vraag, wat hen
thans te doen stond.
'„Wij moeten," Zeide baron de Linar,
„weer frachten met de misdadigers in aan
raking te komen. Alleen zoo ioch kunnen
wij hen op het spoor geraken
„Natuurlijk," antwoordde graaf de Tour
nel, „maar daarvoor zullen wij geen moeite
behoeven te doen. Gij begrijpt, dat die lie
den, die mijn dood gezworen hebben, het
niet bij één poging zullen laten. Nu zij be
merkt zullen hebben, daf hun goed baraam-
de aanslag toch mislukt is, zullen zij wel
een andere doeltreffender manier vinden om
mij naar een andere wereld te helpen. Wel
licht zijn ze dan gelukkiger, maar misschien
ook mislukt hun aanslag opnieuw en heb
ben wij dan meer succes mef ons pogen
een van de schurken in handen te krijgen."
„Ho, ho," zeide nu lord Nibblington, „dat
is wel de gevaarlijkste manier voor ons om
met hen in contact te komen. Wij hebben
met geslepen schurken te doen, wie wij het
op zoon manier al erg gemakkelijk maken
u uit den weg te ruimen. Gij moagt u niet
als een schietschijf voor hun kogels aanbie
den. Zij zullen u dan zeker raken en het is
dan nog dc vraag of wij hen in handen zou
den krijgen."
„Maar wat wilt gij dan, dat wij doen
zullen."
„Heel eenvoudig, gij moet verdwijnen."
„Moet ik verdwijnen? Gij meent dus dat
ik voor de schurken op de vlucht gaan zou.
Daf nooit."
„Gij begrijpt mij niet, lk heb een plan
gevormd, dat ik aan uw beider' oordeel on
derwerp. Ik geloof, dat het goed is en voor
ons het meest veilig. Gij moet mij goed be
grijpen en niet denken dat ik de Broeders
des Verderfs zou vreezen. Neen zoo is
het niet. Wij zullen, ik zoowel als gij, al
les wagen om Parijs van die misdadigers te
verlossen, maar wij behoeven ons nief
noodeloos in gevaar te stellen."^
„Goed, maar wat wilt gij dan, vroeg de
Linar.
„Luisteri Ik wilde voorstellen, dat de
Tournel op reis ging, en Parijs verliet,
niet om te vluchten, doch als een ander
terug te keeren. Natuurlijk vergezellen we
hem. De Broeders des Verderfs moeten
ons spoor verliezen, meen dat wij uit Vrees
voor gevaar gevlucht zijn. Dan zal het ons
gemakkelijker vallen hen te bestoken."
„Hm, wat gij daar zegt is wel waar,
doch hoe zullen wij met hen in aanraking
komen, als ik hier blijf, komt die aanra
king zeker."
„Jawel, maar op een onaangename en
voor ons zeer gevaarlijke wijze. Ik vraag
u, daarom staan onze tegenstanders zoo
veel sterker dan wij? Het is, omdat zij ons
onbekend zijn, omdat wij hen niet kennen
en zij ons wel. Zoo zijn wij in het nadeel,
doch we zullen gelijk staan, indien zij
evenmin wefen. waar wij ons ophouden.
Bovendien zullen zij misleid worden en
denken, dat gij voor hen op de vlucht ge
gaan zijt."
„Lord Nibblington heeft gelijk," sprak
de Linar, „zijn plan is goed, wij moeten
verdwijnen."
„Als gij beiden dit meent, welaan dan
stem ik toe," antwoordde de Tournel, „la-
fen wij dan den schijn aannemen, voor
hen te vluchten."
„En zoo spoedig mogelijk."
„Wanneer?'
„Vandaag nog. Over twee uren vertrekt
de expresfrein naar Marseille. Daarheen
nemen wij een plaatsbiljet om verder naar
Italië te reizen Zoover evenwel zullen wij
niet gaan. Onderweg stappen wij af om
als vreemden naar Parijs terug te keeren,
waar we zorgen zullen niet herkend te
worden.
„Goed", zeide de Tournel weer, „laat
ons alles in orde gaan maken."
„Ik ben klaar," anfwoordde de lord.
„Wacht maar een oogenblik."
Hij liep naar het telefoontoestel, vroeg
aansluiting met zijn hotel en gaf zijn be
diende kort en duidelijk het bevel binnen
twee uren de koffers fe bezorgen aan den
trein, die naar het Zuiden vertrok.
Deze. die zijn heer kende, antwoordde,
dat hij voor alles zorgen zou.
„All right", zoo wendde lord Nibbling
ton zich weer tot zijn vrienden, „verder
heb ik nief te doen, dm het vertrek van
den trein af te wachten."
„Maar al uw koffers, waarvoor die mee
te nemen."
„O, die gaan naar Marseille en gij zult
goed doen de uwe ook spoedig op .te la
den. Gij begrijpt toch, dat wij bewaakt,
worden en hef is zeer nuttig, dat het wer
kelijk schijnt, alsof wij een groote reis
gaan ondernemen.
De graaf de Tournel moest dit toege
ven, men talmde nu niet langer en na een
goed uur waren alle drie voor het vertrek
gereed. Zij reden naar het stafion, nadat
de Tournel met zijn huisbewaarder en be
dienden alles geregeld- had, die niet beter
wisten, of hun meester verliet Parijs voor
langen tijd.
De drie vrienden letten, foen zij wegre-c
den scherp op, of zij oo,c oersonen be
merkten, die hen bespiedden en de Linar
meende aan de overzijde op de derde ver*
dieping iemand te zien staan, die als ona
willekeurig terug week, toen hij zag, dat
de Lmar naar hem keek. Deze wachtte
zich wel er de aandacht zijner vrienden
op te vesfigen, eerst toen zij eenige stra
ten verder waren, zeide hij:
„Ik geloof waarachtig, dat wij bespied
werden van uit het huis tegenover uw«
woning gelegen. Voor een raam op de der
de verdieping zag ik iemand naac ons uit
kijken en het leek mij alsof hij schrikte,
toen ik naar hem omkeek."
„Daf kon verbeelding geweest zijn".
(Wordt vervolgd..
