sa- ins rsgsraass)f 30fl0- f 750.- saag f 250.- s,v°'jr 5° s X"; f 125.-f so.
1
Dit nnmmer bestaat uit 24 bladzijden, waaronder bet
geïllnstreerd Zondagsblad in acht bladzijden.
Verkeersongevallen.
Leekepreeken,
30 ct. per half ons
4
Onder de Blauwe
Kruisbanier.
Neemt gelden a deposito,
desgewenscht tegen ver
strekking van onderpand.
De Haarlemsche
Orkestvereeniging
X. i -ik&tf"':
,n 1X
Zaterdag
19 September 1925
49ste Jaargang No. 16150
Bureaux: NASSAULAAN 49, Haarlem - Telefoon No. 13866 (3 lijnen).
Postrekening Nummer 5970
Wie zonder zonde is....
BERICHT.
Degenen, die zich vanaf hedefl
abonneeren op de Nieuwe Haar-
lemsche Courant, ontvangen tot 1
October 1925, de nog te verschijnen
nummers gratis.
DE ADMINISTRATIE.
Agenda 20 September
Agenda 21 September
De Bibliotheken der St. Vincen-
Musvereenigingen zijn geopend:
üevonden voorwerpen en dieren.
Een bezadigd woord.
Koningstraat 10
Haarlem.
Vraag- en aanbod-advertentiën van 14 regels 60 cents per plaatsing: elke regel me
15 cents, bij vooruitbetaling
}.e abonnementsprijs bedraagt voor Haarlem en Agentschappen^
Ter week 0.25 Per kwartaal3.25
Franco per post bij vooruitbetaling 3.58
Advertentiën 35 cents per regel. Bij contract belangrijke kor
ting. Advertentiën tusschen den tekst als ingezonden mede-
deeling 60 cents per regel, op de le Pagina's 75 cents per regel
bij een breuk van f n
been of arm i
107.
Er is in de afgeloópen week in Nederland's
hoofdstad feestgevierd, een feest de oude
en trotsche stad volkomen waardig. Men
herdacht er, hoe vóór zes en 'n halve eeuw,
in het grijze verleden, de eerste grondslagen
werden gelegd, waarop de vrije, machtige
koopmansstad langzaam zou opgroeien. Het
was dus een viering, waarbij dankbare blik
ken terug gingen in een veelbewogen en
rijke historie. Jong en oud, arm en rijk, jood
en christen, oranjeklant en republikein, alles
heeft er aan meegedaan, dat wil zeggen aan
de 'pret, aan de viering van den 650sten
verjaardag, zooals men het noemde. Aan het
verleden hebben de meesten niet gedacht;
er waren er zelfs, die opzettelijk over dat
verleden wilden zwrgen; zelfs van het heden
maar zeer weinig vilden zeggen om louter
in de toekomst te blikken.
Het feest bereikte zijn hoogtepunt in den
grooten maaltijd, welke plaats had in de
burgerzaal van het Koninklijk Paleis, wat
eenmaal in Amsterdam's gouden tijd het
Sf'-'huis was, symbool van macht, welvaart
er. kunstzin van een grooten tijd. Daar was
gelegenheid geweest om zijn hart op te halen
aan historische herinneringen; zoo ergens im
mers dan leeft daar nog het verleden. Maar
de sprekers bepaalden zich hoogstens tot en-
<e!e algemeenheden of bewierookten elkaar
,n de functies en verhoudingen, waarmee zij
tot de feestvierende stad staan of gestaan
lebben. Totdat er één oprees om zonder
schaamte of angst, welbewust en fier het
verleden als een tijd van duisternis terug te
duwen, het heden te prijzen als het aanlich
ten van een nieuten morgen en dien mor
gen. die toekomst toe te jubelen als het
land van belofte, waar alles zonder onder
scheid overvloeien zal van melk en honing.
Daar stak iets bewonderenswaardigs in dien
noed van den sociaal-democraat Wibaut, om,
in, die omgeving van andersgezinden, in een
gezelschap van principieele maatschappelijke
tegenstanders aldus voor zijn beginselen te
getuigen. Er zijn er, die daarin wansmaak en
onwellevendhefd hebben geproefd Op be
schaafde manier en dat was het uit
komen voor zijn overtuiging, is nimmer sma
keloos. Eft bij dit feest van de stad. van de
burgerij zelf, paste het volkomen, dat hij,
die zich den vertegenwoordiger van .een
groot deel der bevolking voelde, uiting gaf
aan wat er leefde bij de tienduizenden, die
niet aan den feestdisch konden aanzitten.
Iets anders is. of het betoog juist was; iets
ar.ders, of zulk een markante en pikante
feestrede mocht weerklinken zonder een even
hoffelijke, maar rake tegenspraak. Bij al wat
onze moderne tijd op den oude voor heet
te hebben, is dit zeker geen gelukkige schik
king, dat oifzc tegenwoordige tafelredevoe
ringen te voren worden opgemaakt, zelfs al
op de dagbladbureaux gezet zijn. alvorens
ze zijn uitgesproken, zoodat er niets is van
spontaniteit, niets regelrecht uit het hart
komt en dus niemand de zoo zorgvuldig
voorbereide tafelrede van den sociaal-demo
craat Wibaut bij een volgenden schotel kon
rechtzetten
En dat was toch wel noodig geweest. Het
oude, historische* gebouw van Jacob van
Campen, de oude Burgerzaal, tusschen wier
rijke wanden de schimmen zweven van zoo
vele mannen, die Amsterdam hebben groot
gemaakt, had na den smaad op het verleden
en de voorspelling van den nieuwen morgen,
die heel d^en ouden bloeitijd zal wegvagen,
ook den roem moeten hooren van wat er
goeds en edels en grootsch was in de ver
vloden eeuwen En daartoe bood Wibaut's
rede ruimschoots stof. Dat de Chanteclair
van den rooden dageraad zijn tekst al aan
een verkeerden schrijver ontleende, was er
ger als symbool dan als een memoriefout.
In 't verleden ligt het heden, in het nu wat
komen zal, citeerde Wibaut uit Potgieter,
aldus aantoonend, dat hij een der meest be
leende gedichten van Bilderdijk nooit heeft
geleerd. Dat kan den beste overkomen;
maar de vergissing heeft in heel de rede,
welke op het citaat werd gebouwd, bewe
zen, dat de spreker met heel de historie
even slordig omgaat als met' de letterkunde.
En dat is zeker in een volksleider, in een be
stuurder, heel erg. Niets toch is zoo leer
zaam als geschiedenis. Wie de historie ver
zaakt doet als de gezeten burger, die op
vijftigjarigen leeftijd zijn jeugd vergeet en
zijn leven begint vanaf het oogenblik, dat
hij slaagde in de samenleving. De jeugd om
hem heen zal hij niet begrijpen, omdat hij
geen jeugd erkent; de ouderen zal hij min
achten; voor de overigen, die minder slaag
den dan hij, zal hij onbillijk zijn. omdat hij
niet letten wil op de omstandigheden, waar
mede zij opgroeiden Zóó gaat het ook met
hem, die de geschiedenis verwaarloost of
enkel bekijkt door den bril van zijn eigen tijd.
Behalve Wibaut heeft niemand het open
lijk willen of durven uitspreken, maar dui
zenden hebben het gedacht en er over ge
fluisterd, toen de 20ste eeuwsche bestuur
ders van land, gewest en stad daar in de
Burgerzaal dronken op Amsterdam's 650sten
stichtingsdag: hoe gunstig steekt deze demo-
statische tijd toch af bij wat men noemt
de gouden eeuw, den bloeitijd van de re
gentenheerschappij. In Wibaut's rede heeft
het even doorgeklonken, toen hij dien tijd,
waarin de stadsbestuurders „rijkdommen op
hoopten" afwees als een zwarten tijd, waar
over wij zijn heengegroeid. Regententijd. dat
klinkt in onze dagen als een scheldwoord;
dat wekt gedachten als aan verhalen over
uitzuigers en tyrannen. En onze democrati
sche eeuw met zijn door en voor het volk
gekozen en besturende bewindslieden staat
daar in de volksverbeelding tegenover als
MichaëTs leger tegenover Lucifer's aanhang.
Is het wel juist, om ons volk zóó geschie
denis te leeren? Historiekennis dat is vóór
alles het eerlijk heoordeelen van gestorven
personen en verleden leiten in het raam van
den tijd. waarin zij leefden en voorvielen.
Vóór alles waarheid. En wie deze zoekt in
de geschiedenis van Nederland's oude ste
den. die vindt er fel en hevig bewogen leven.
Die vindt er drift en menschelijke hartstocht,
naast heldenmoed en deugd. Een stad, die
als onze hoofdstad, in haar bouw en uitleg,
in haar voldoening aan alle behoeften hij
snel toenemende welvaart, kan wedijveren
met de mooiste steden der wereld, moet kun
dige, bekwame en machtige bestuurders ge
had hebben. Dat vele van jiun bestuursdaden
hard en zelfs wreed lijken, ligt ten deele aan
den verren afstand, waarop wij ze thans be
kijken. Dat er veel te misprijzen is in het
gedrag en het leven van de bewindslieden
van dien tijd, wie zal zich daarover verba
zen, wetend de geschiedenis van onvolmaak
te ^lenschen te lezen Maar te vergeten, dat
er evenzeer nobele daden werden gesteld,
dat naast de hebzucht de milddadigheid en
menschenmin vruchten droegen, dat is onbil
lijk, oneerlijk, verkrachting der historie. Aan
tal van rustige hofjes voor weinig bemiddel
de ouden van dagen, aan tal van weeshuizen,
gasthuizen en gestichten voor arme ouden
zijn thans nog met eere de namen van die
zelfde gesmade regenten verhonden. De toen
maals gestorte kapitalen, de toen gestichte
fondsen werpen thans nog rente af. Onze
sociale opvattingen mogen anders zijn ge
worden; onze ideeën over besturen en be
stuurd worden, mogen gewijzigd zijn; dat
geeft ons geen recht om te vergeten of te
miskennen wat eenmaal goed werd gedaan
en pasle in een bepaalden tijd en bepaalde
omstandigheden.
En wat geeft ons recht om naar vroeger
er uwen met steenen te werpen? Bewijst niet
iederen dag van heden *nog, dat het volk
niet buiten regenten, dat is krachtige be
stuurders kan' Waren onder degenen, die
daar Maandagavond in de Burgerzaal van
het Koninklijk Paleis aanzaten niet tiental
len regentennaturen aan te* wijzen, die het
zonder die eigenschappen niet tot hun post
hadden gebracht? Maar wij kennen geluk
kig de uitwassen niet meer van den regenten-
tijd, de misstanden en bevoorrechtingen der
regentenfamilies, de opstapelingen van kapi
talen bij den een en de armoede bij den
ander, hoor ik tegenwerpen.
Maar zijn wij dan al weer onze gouden
jaren van de oorlogswinsten, zijn wij dan
al weer onze O.W.-ers vergeten? Voelen wij
dan niet meer naschrijnen het vergrijpen, ook
door hooggeplaatsten, aan het geld en goed
van anderen? Is de hebzucht van ons ge
slacht minder dan dat der fel levende 17de
eeuwers? En de familiebevoorrechting! La-
fen wij de dingen toch in het juiste licht be
kijken. De dorpen zijn steden geworden en
de steden hebben, zich tot landen gevormd.
En daarin regeeren geen families meer maar
partijen. En durven wij nu beweren, dat wij
bij het kiezen en aanwijzen van onze re
genten en ambtenaren alleen letten op den
meest geschikte en niet letten op politieke
familierelaties? Wie kan ze in Amsterdam
om in Wibaut's stad te blijven niet
met den vinger aanwijzen, de velen, die tien
of twintig jaren geleden behoorden tot de
eenvoudigste handwerkslieden of de gering
ste bureauschrijvers, maar die door het fa
milieschap der partij geklommen zijn tot
het gestoelte van eere; die vette postjes kre
gen in het hooge ambtenarenkorps, die om
dezelfde verwantschap rijke opdrachten bij
de bouwerij der reeksen gemeentewoningen
konden krijgen. En vraag eens wat het volk
van heden denkt over z ij n regenten, die
in een opeenhooping van bezoldigingen en
pensioenen een graag aanvaarde belooning
vinden voor het aanvaarden van hun uitver
kiezing. En niets wijst er op, dat het in de
toekomst, dat het „morgen" anders zal zijn.
Ik zal niet smaden op dezen tijd, die zich
democratisch noemt; ik gun ieder, wat hij
door eerlijk streven kan bereiken Maar een
voorstelling van onze samenleving als een
volmaakte gemeenschap, waarin het volk
eelf zou regeeren door middel van onbaat
zuchtige bestuurders en welke door dat be
stuur groeien zal tot een maatschappij van
gelijk-bezittenden en volmaakt gelukkigen,
vloekt met alle werkelijkheid en geeft zich
zelf tegenover het verleden een valsche
aureool, die ons nageslacht met meer recht
zal afrukken, dan Wibaut en de zijnen het
aan ons voorgeslacht trachten te doen.
HOMO SAPIENS.
bij verlies van een
andere vinger.
VI.
De strijdmiddelen.
Als op 't filmdoek, vluchtig en onvolledig,
hebben we de vijandelijke stellingen gezien,
waarop de drankbestrijding haar wapenen
richt; de onmatigheid en het alcoholisme.
Wie dien strijd beter wil leeren kennen, zal
ook meer wenschen te weten van de mid
delen, waarmee geageerd wordt.
'e Spreekt vanself; een katholieke bewe
ging erkent de bovennatuurlijke middelen
als de voornaamste. Er wordt niet klakke
loos gesproken van een drankduivel
zou die beter zijn uit te drijven dan door
het gebed en de heilige Sacramenten? En
door dat andere middel; de versterving!
geleerd, dat ze deugdelijk zijn, maar op nog
schooner resultaat zou onze drankbestrijding
kunnen wijzen, als zij overal de medewerking
had gevonden, die haar edel streven ver
dient. Wel is in breede kringen veel van
de vroegere minachting verdwenen, wel be
oordeelt men haar nu zuiverder en erkent
men beter haar waarde, doch déze steun
blijft haar nog al te veel onthouden: per
soonlijke. daadwerkelijke hulp!
De katholieke drankbestrijding, haar doel
Hierover 'n enkel woord. Laat men, zicbl
toch op de hoogte stellen van de motieven
die den drankbestrijder tot de offerdaad der|
onthouding leiden, alvorens te spreken van
overdrijving en fanatisme. Vooral bij geheel
onthouding denkt men zoo gauw aan
dwaasheid of dweepzucht.
Laten we ons om ruimte te winnen
beperken tot het offer der geheelonthou
ding. Het wordt niet alleen gebracht, om
aan een onmatige samenleving te doen
zien, dat leven zonder alcohol even goed
mogelijk is, maar ook om de Genade te ver
krijgen, zonder welke alle menschenwerk
tot vruchteloosheid is gedoemd. Er zijn ge
heelonthouders, die het drinken laten, om
dat de alcohol voor hen een gevaar vormt
dat is de deugd der Voorzichtigheid en
zeker geen lafheid! Anderen, die zelf on
wankelbaar vast staan, brengen dat offer,
om een goed voorbeeld te zijn voor de zwak
ke broeders en als 't ware om dezen heen
een lijfwacht te vormen, die hen tégen de
verleiding beschermt Dit weet toch ieder
ervaren mensch: slechts geheelonthouders
kunnen een drankzuchtige opheffen uit zijn
ellende en hem in het goede staande hou
den...: dóór de geheelonthouding! Ten slotte
is het bestaan van een groot aantal onthou
ders in alle standen der maatschappij nood
zakelijk om onze beginselen te doen door
werken en de noodlottige drinkgewoonten
te beperken of uit te roeien. Met een matig
glas jaagt men het drankmisbruik niet op
den loop!
Om het nu samen te vatten: de onthouding
van alcoholische dranken wordt door de ka
tholieke drankbestrijders beoefend tot eigen
geestelijk en stoffelijk heil, ter eere van
God, die door het alcoholisme zwaar gegriefd
wordt, tot steun voor de zwakken, tot be
vordering van het godsdienstig, zedelijk on
maatschappelijk welzijn van 't gansche volk.
Aan de beoefening der geheelonthouding
van alcoholische dranken hebben opeenvol
gende Pausen aflaten en gunsten verbonden.
Nu lacht toch zeker geen katholiek meer!
Op de tweede plaats komen de natuurlijke
middelen. Ik moet ze in 't kort opnoemen,
om nog eenigermate volledig te kunnen zijn.
Ie.: Drankbqstrijdersvereenigingen. Zon
der een sterke organisatie met bevoegde lei
ders en zeer veel leden richt men tegen een
geweldige macht als het alcoholisme niets
uit. Het is een volkskwaal, een algemeen
verbreid kwaad, dat voortdurend op alle
punten en stevig moet worden aangepakt.
2e.: Het verspreiden van gezonde denk
beelden tegenover de heerschende drink-
ideeën en -gewoonten en den verderfelijken
drinkdwang. Zoolang niet in alle standen
het gevaar van het overvloedig drinken
wordt ingezien en de gebruiken, die daartoe
leiden, worden gewijzigd, zal ocjk- de drank
ellende blijven voortbestaan.
3e.: De bevordering van het gebruik van
alcoholvrije in plakts van alcoholische dran
ken. De malle gedachte dat slechts alco
hol een verkwikkenaen drank vormt en dat
't gebruik van alcoholvrije dranken „kinder
achtig" is, moet er uit Daarvoor is noodig,
dat men andere dan bedwelmende dranken
in voorraad heeft en zijn gasten aanbiedt.
Thans wordt menigeen, die beter zou wil
len, tot „drinken" gebracht, omdat er geen
of slecht smakende alcoholvrije dranken aan
wezig zijn.
4e.: De anti-alcoholische opvoeding van de
jeugd. Ieder medicus leert, dat 't nood
zakelijk is, het teere kinderlichaam te bescher
men tegen den verwoestenden invloed van
den alcohol. Nog meer is 't noodzakelijk zijn
ziel daartegen te vrijwaren. Het moet anti-
alcoholisch worden opgevoed, zoodat het
lccre te leven zónder dien drank op lateren
leeftijd.
5o.- Het wegruimen der maatschappelijke
nooden en misstanden, die het drankmisbruik
in de hand werken. Zedelijke en stoffelijke
ellende leiden tot drankmisbruik. Slechte
huisvesting,, te lage of onverstandig uitge
keerde loonen, gemis aan gepaste ontspan
ning en ontwikkeling bevorderen het kroeg
leven. Een welvarend en goed onderwezen
volk drinkt minder dan een arme, domme
menigte.
7e.: Maatregelen van overheidswege, staat
en gemeente vooral, ter bestrijding van het
drankmisbruik en het alcoholisme. Slechts
door beperking van drinkgelegenbeden is het
misbruik aan banden te leggen. Van den an
deren kant kunnen die lichamen medewer
ken door middel van het onderwijs en ook
door moreel en financieel de drankbestrij
ding te steunen.
Met deze zeven zijn de middelen, waar
mee de blauwe actie doel tracht te treffen,
voornamelijk geteekend. Het zijn wapenen
voor een geweldigen strijd en niet één ervan
kan worden, gemist. De ondervinding heeft
ien streven ten voeten uit te teekenen, dat
lukt niet in zes korte opstellen. Maar een
drankbestrijder moet ook matig zijn in het
gebruik van gastvrijheid! In een slotartikel
zullen we daarom nog alleen de vraag be
handelen, wat ieder katholiek doen moet om
het herstel der Christelijke matigheid in onze
samenleving te bevorderen.
Sociëteit „St. Bavo. 's Morgens 8 uur
Gezamenlijk ontbijt Volkshond des
avonds half 8 feestavond R. K. V. V.
Victrix.
Luxor Theater Bioscoopvoorstelling 8
uur.
„De Kroon" Bioscoopvoorstelling 8
uur.
Sociëteit ,.St. Bavó" Tooneelclub Grafi
sche Bond 8 uur. Bevolkings-Bureau
half 9 uur. Aangifte cursussen Vrou-
wenbbond van 35 en van 8—9 uur.
Kunsthandel F. H. Smit Groote Hout
straat 69 Tentoonstelling van schilde
rijen en teekeningen in kleur, uit Marocco,
van Dirk Jansen, dagelijks geopend tot 26
September 1925 van 10 tot 6 uur, uitge
zonderd 's Zondags.
„Dé Kroon" Groote Markt Bioscoopvoor
stelling 8 uur.
Luxor Theater Bioscoopvoorstelling
8 uur.
Arbeidsbemiddelingsbureau van Sint Fran-
ciscus Liefdewerk. Zoetestraat 11 Eiken
Donderdag van 8914 uur.
R.K. Arbeidsbureau voor mannen en jongens
Sociëteit St. Baro, Smedestraat 23,
Telefoon 10049. Alle werkdagen van 9
half 9 uur 's Zaterdags alleen van 92 en
van 2654 en 's avonds van half 8
half 9 uur.
R. K. Arbeidsbeurs voor Vrouwen Bloem
hofstraat 1 Alle werkdagen van v.m.
1012 uur, des middags van 24 uur, en
's avonds van 89 uur. behalve Zaterdag
avond Tel 11671
Arbeidsbeurs voor R. K. Ziekenverpleegsters
(uitgaande van den Ned. R K. Bond van
Ziekenverpleegsters). Aanbiedingen en
aanvragen voor verpleegsters aan het Bu
reau BI.weg 309. Overveen (dr C Bosch).
R. K. Leeszaal en uitleenbibliothcek
Jansstraat 49 Eiken dag geopend van
1012, van 25 en van 710 uur. be
halve des Maandagsochtends en op Zon
en Feestdagen. Uitleenen van hoeken
van 2 tot 5 uur en van 79 uur Woens*
dagmiddag ruilen van kinderboeken.
St. Marthavereeniging. Bloemhofstr Zon
dag* en Woensdags van 810 uur, n.ra.
gezellig samenzijn voor Hollandsche meis
jes, die hier geen tehuis hebben Tel.
11671.
R. K. Bevolkingsburean Gebouw Sint
Bivo Smedestraat 23 van 810 jui
op Mpandag-, Woensdags- en Vrijdag*
avond
St. Elisabeth's Vereeniging Jansstraat
Aanvragen om versterkende middelen
voor arme zieken der S. E. V. Maan
dags van 23 uur Donderdag van 12.
Bisschoppelijk Museum. Dagelijks, uitge
nomen Zaterdag, Zon- en Feestdagen
toegankelijk
R. K. Kraamverzorging van de Derde Orde
St. Franciscus. Aanvragen te richten
tot Mevr. Coebergh, Ged. Oude Gracht
74, des Dinsdags van 23 uur.
Parochiale Bibliotheek (Kleverparkweg)
ingang tusschen kerk en pastorie iederen
Dinsdagavond.
Eerste Hulp bij Ongelukken (Snelverband)
Centrale post Tel. 11111 en verder bij de
leden, te kennen aan het zwart schild met
wit kruis aan den huisgevel.
Reddingsbrigade voor drenkelingen
Centrale post Tel. 11111 en verder bij de
leden, te kennen aan het groen-wit schild
aan den huisgevel
De Zondags- én nachtdienst der apotheken
wordt deze week waargenomen door de
fa. Th. A. Klinkhamer, Koninginneweg 69,
Telefoon 11596 en de fa. Begemann en
Sneltjes, Jansstraat 27, Telefoon 10043.
1. Nieuwe Groenmarkt 22, alléén Woens
dag half 89.
2. Hagestraat 49. Gesloten gedurende de
maanden Augustus en September,
Een nieuw voorstel tot ontbind'ng
te wachten.
In de gisteren gehouden vergadering van
de commissie, benoemd in de vergadering
van Dinsdag j.l. met het besur der H. O. V.
is het conflict tusschen orkestleden en het
bestuur der vereeniging principieel opge
heven. Uit de verdere bespreking is echter
gebleken, dat de financieele positie van de
H. O. V. van dien aard is, dat verwacht
kan worden, dat op de eerstvolgende ver
gadering een nieuw voorstel tot ontbinding
der vereeniging in behandeling zal komen.
Ernstige aanrijding. Een
jongen zwaar gewond.
Vrijdagmorgen heeft op den Hoofdweg
tusschen den Vijfhuizerweg en den Kruis
weg ter hoogte van de boerderij van Gebrs.
Nieuwenhuizen, 'n ernstige aanrijding plaats
gehad tusschen een wielrijder en een auto.
Da 13-jarige H. Driessen, wonende in de
Draverslaan te Hoofddorp, reed daar met 'n
zak graan van de Gebr. Heijntjes alhier op
de bagagedrager van zijn rijwiel, toen een
zware bestelauto van Vroom en Dreesman
naderde.
Bij het passeeren schijnt de jongen wat ze
nuwachtig geworden te zijn, waardoor hij
zijn stuur niet meester kon blijven, met het,
gevolg, dat zijn zwaarbeladen fiets omviel
en de zak graan op den grond terecht kwam.
Door den val maakte de jongen een tuime
ling, kwam daardoor in aanraking met een
der spatschermen van de auto en werd een
eindje meegesleurd.
De chauffeur van de auto stopte onmid
dellijk. De jongen werd, hevig bloedende
aan het hoofd in bewusteloozen toestand op
genomen.
Dr. Nanninga, die onmiddellijk ontboden
werd, verleende de eerste hulp en consta
teerde een ernstige schedelbreuk. Hij acht
te overbrenging naar een ziekenhuis nood
zakelijk. Per auto is de jongen daarop direct
naar de Mariastichting te Haarlem vervoerd.
Terug te bekomen bij L. Prins, Assen,
delverstraat 28, grijswitte ceintuur v. d
Oever, Sumatrastraat 29, grauw-wit hondje;
K. Haerlem Kennel Haerlem, Terspijtweg
witbruine foxWagemaker Schagchelstr.
42, grijze poes (Fauna) O. G. v. Aken,
2e Hooge woerdstraat 8 zw., zwarte
poes (Haerlem) de Groot, Popu
lierstraat 13 zw., zwart poesje (Haerlem)
Bosch, Kinheimweg 23 Bloemendaal, zw
witte poes (Haerlem) M. v. d. Putten, Lan
ge Raamstraat 24, lorgnet in étuiv. Fon-
villè, Zijlstraat 85, damesparapluie G. We
ber, Bankastraat 24, Schoten, portemon-
naie P. de Jong, Nasaulaan 56, postduif
Slot, Koningstraat 6, portemonnaie m.i.
J. Hemsbergen, Anegang 27, padvinders
mes H. Dikkes, Allanstraat 82, rijwielbel.-
merk v. Eeden, Groote Houtstraat 161,
ring E, Oomen, Lange Boogaardstraat 34,
rijwielbel. merk G. J. Wiedijk, Popeling-
straat 2 a, ringM. Honnebier, Hilde-J
brandlaan 4, Heemstede, Rozenkrans W
F. v. Muiden, Amsterdamschevaart 92, rij-
wielvoetpomp J. Honing, Saenredamstraat
24, kinderschoentje G. Burgering, Frans
Halsstraat 31, tasch met muziekboeken W.
C. Wijkhuizen, 2e Vooruitgangstraat 48,
damestaschje m.i.Kantoor van de Ge
meentereiniging, vischvork C. Huneker,
Grebberstraat 35, vulpotlood.'
HET 35-JARIG JUBILEUM VAN DE
R.-K. REDERIJKERSKAMER ALBER-
DINGK THYM.
De feestgids.
De fraai uitgevoerde feestgids voor den
nationalen tooneelwedstrijd ter gelegenheid
van het 35-jarig jubileum van de R.-K. Rede
rijkerskamer Alberdingk Thym is thans
verschenen.
Het boek, da,t van lijvigen omvang is,
blijkt keurig verzorgd te zijn en het is met
foto's en tal van artikelen verlucht..
Gerard Nielen zet in een historisch over
zicht de verrichtingen van Alberdingk
Thym uiteen. Hij zegt daarin o.m.
Er bestaan van de eerste twintig jaren
slechts vage herinneringen. Vermoedelijk
is de „Kamer" eenigen tijd kwijnende ge
weest, om later weer op te leven.
In 1911 ging „A.T." voor het eerst ten
wedstrijd en behaalde in Schiedam met
den één-acter „De aanhouder wint" den
vijfden prijs Dit feit werd zóó gewichtig
geacht, dat er een huldigingsavond werd in-
elkaar getimmerd, waarbij door „Godin
Thalia" ('t kan ook mevrouw Melpomene zijn
geweest, of allebei) de zilveren medaille aan
de Kamer werd uitgereikt. Volgt een reeks
werkelijk succesvolle opvoeringen van „Neo"
of de martelaars der Catacomben, toen 'n
goed stuk met veel actie, waarvan we noch
tans de taal nu zeer leelijk zouden vinden.
Onze regiseur Boots, die met zooveel liefde
en opofferingen de Kamer had gediend en
met zijn benijdenswaardig temperament de
rol van Adrias in „Neo" had vértolkt, werd
toen ernstig ziek. Na een lang, voorbeeldig
gedragen lijden overleed hij op 32-jarigen
leeftijd. Dat is de eenige droeve bladzijde in
de historie van „het latere" „Alberdingk
Thijm", voor zoover ik mij kan herinneren.
Boots werd als regisseur opgevolgd door den
Heer Jos. de Lobel (toen nog dóór en dóór
verstokt alibatair Van toen af kwam er
een andere geest in de Kamer. Er wérd den
leden meer begrip bijgebracht van wat eigen
lijk het doel is van het Katholieke tooneel en
wat er allereerst noodig is, om tot dat doel
te geraken. Er werd meer zorg besteed aan
uitspraak, kennis van- lyriek, aan keuze der
stukken en toonèel-aankleeding. We leer
den en ondervonden, dat het bieden van
ontspanning alleen niet voldoende was, doch
dat een der voornaamste factoren was ont
wikkeling, beschaving van het Katholieke
volk.
Onder Jos de Lobel voerden we op „Ver
zoend" „Schijn bedriegt" „Gods we
gen" „Schuldig" „Het sprekend por
tret van Oom Toon" „Het eigen huisje"
„Zonder eer „Meneer Klaproos" (on
geveer 14 maal) „Bronnen van bederf"
Dazer dagen heeft men in Protestantsche
kringen het feit herdacht, dat 15 September
1525 zekere Jan de Bakker op het Haag-
sche Binnenhof als afvallig priester 't leven
liet Ook in Haarlem heeft men zich in de
zen niet onbetuigd gelaten, In menige stad»
in Nederland is deze herdenking een dank
bare gelegenheid geworden om weer eens
te stoken tegen de Roomsch-Katholieken en
allerlei Bakelsche vreeselijkheden over de
Roomsche Kerk naar voren te brengen als
bakken en braden van onze Protestantsche
medeburgers, onverdraagzaamheid enz. Zelfs
per radio werden de leugens en vunzigheid
den Roomschen in huis gestuurd. Tegen dit
„Evangelisch" misbruik van de draadlooze
is op gepaste wijze geprotesteerd. Maar wat
ik zeggen wou: ook in Haarlem is Jan de
Bakker herdacht en ook daar zijn de noo-
c.ige verwijten den Roomschen medeburgers,
ondanks de Protestantsche verdraagzaam
heid, niet gespaard, maar daarom mag ik wel
met nadruk de aandacht vestigen op de be
zadigde woorden, die een der sprekers in
Haarlem, Ds. Drijver, sprak. Deze wekte zijn
gehoor op geen haat aan te kweeken jegens
de Roomsche broeders en al die voorvallen
uit den tijd der reformatie, die nu zoo ge
weldig treffen, te bezien in het kader van
dien tijd, zich dus te verplaatsen in den gees
testoestand der toen levende menschen,
waardoor op vele dingen een ander licht
valt.
Dat alleen is de juiste gedachte, die ge
wekt moet worden bij de Protestanten, als
zij dan a tout prix willen herdenken, en bij
al de verwijten, die aan de onredelijk haat
zaaiende Evangelische Maatschappij in ons
land zijn gedaan, meende ik toch wel de
aandacht te mogen vragen voor de bezadigd
heid, waarmede deze Haarlemsche dominee
zijn toehoorders voorging.
Barometerstand 9 uur v.m.: 759. Achter lifc-
OPGAVE:
J. WEBER ZOON
OPTICIENS - FABRIKANTEN
„Wie is het „De dolk" he t laatste een
spannend, romantisch werkje, spelend in een
vroeger Fransch tijdperk, dat, hoewel van
wat verouderde techniek, een groot succes
had en thans op veler verzoek voor den slot-
avond van dezen wedstrijd is gekozen.
Omstreeks 1918 moest de Heer de Lobel
ons wegens drukke werkzaamheden ver
laten. Piet Mossinkoff en Jan Icas v. Dijk
namen voorloopig de régie op zich en speel
den ongeveer twaalf maal (jaarfeesten in
begrepen) het sociale spel „De Hellas" en
bij een volgend jaarfeest van den R.-K. Volks
bond „De hoed van Italiaansch stroo."
Daarna kwam wederom de regie in andere
handen, en tot nu toe is daarin geen veran
dering gekomen. In de laatste zes jaren wer
den gespeeld „Zijn trots" „De onuit
staanbare" „Neo" (reprise) „Stemmen,
die niet zwijgen" „De gril van den her
tog" „De eikeboom" „De familie van
Ingen" „Jim de Schrijver" „Frederik
de Groote", enz.
In die zes-jaar-periode is „.AT." zeven
maal op wedstrijd geweest en behaalde zes
eerste-, één tweede- en achttien eereprijzen,
terwijl ze tweemaal het Nederlandsche Kam
pioenschap behaalde in de R.-K. Tooneel-
bond-competities.
In Mei 1923 nam de Heer F. Duijn Sr.
het initiatief tot huldiging van „A. T." 'n
Klinkend Eere-somité, de algemeene be
langstelling van Roomsch Haarlem en ruime
bijdragen maakten den huldigingsavond tot
een doorslaand succes en tot slot werd de
..leeuwenaandeel-houder", de Heer Duijn,
onder een ovatie tot eerelid benoemd. En
onze beste „Oom Frits" heeft vanaf dat tijd
stip getoond geen z.g. „vlag-eerelid" te willen
zijn. Met raad en daad staat hij ons bij en wa(
er leeft in „Alberdingk Thijm", dat leeft in
hem 1 Een warm woord van hulde op deze
plaats moet dan ook geenszins worden be
schouwd als een vormelijkheid. De „A.T."-
leden weten trouwens wel beter
Genoemde huldigingsavond gaf den laat-
sten flinken stoot aan ons vaandel fonds en
op 15 Juni 1924 werd door den ZeerEerw.
Heer Rector A. Ratté, Adviseur vap den
R.-K. Tooneelbond, het nieuwe vaandel
ingewijd, dat sindsdien reeds vele malen ter
eere Gods heeft dienst gedaan bij kerkelijke
plechtigheden.
Meer dan eens stonden de „Alberdingk
Thijm-uitvoeringen" in het teeken der lief
dadigheid, en als een in nood verkeerende
Katholieke instelling tevergeefs bij de rede
rijkers aanklopt, dan kan alleen daarvan de
reden zijn, dat een ander haar is voor ge
weest.
Ook de ZeerEerw. Heer Rector J. P. J.
Kok, de heer G. Kromhout, de heer Jos de
Lobel, de heer J. Ph. H. Castricum en de
heer F. Duijn Sr. wijden artikelen van lof aan
de jubileerende vereeniging.
