tsrss&ast sets vsesesaiR f 3000.- f 75Q-- sasaay f 250. t t Amsterdamsche Anihraciet M,J J£Zn Maandag 19 October 1925 50ste Jaargang 16175 Dit nummer bestaat uit 8 bladzijden - Eerste blad Een lichtpunt. De contributie in de R.-K. Midden- standsvereeniging 1) ingezonden. PütM4 KW4LITEIT VERZEGELDE ZAKKEN Ook le Amsterdam - Leiden - Bussum - Haaiden Agenda 20 October Haastige spoed is zelden goed! Bloemendaalsche Amateur Fotografen-Vereeniging, TOONEEL. J. J. VVEBER ZOON Telegraphisch Weerbericht Uitvoering R.-K. Grafische T ooneelvereeniging „Amicitia". Programma HYGIENE OP GEBIED VAN VLOER BEDEKKINGEN. t)e abonnementsprijs bedraagt voor Haarlem en Agentschappen; Per week 0.25 Per kwartaal 3,25 Franco per post per kwartaal bij vooruitbetaling3.58 Bureaux: NASSAULAAN 49. Telefoon No. J3866 (3 lijnen). Postrekening No. 5970. NIEUWE COURANT Advertentiëc 35 cents per regeL Bij contract belangrijke korting. Advertentiën tusscben den tekst als, ingezonden mededeeling, 60 ct. per regel op de le Pagina's 75 ct. per regel. Vraag- en aanbod-adver- tentiën 14 regels 60 ct. per plaat sing: elke regel meer 15 ct. bij vooruitbetaling. een hand, f IOC een oog J.' Dij verlies van een f Cfl bij een bri ;uk van f n bij verlies van een I till, been of ar m; 1 andere vinger duim of wijsvinger Een paar jaar geleden hebben wij op deze plaats in een artikel over den internationa len toestand gewaagd van „de Vereenigde Staten van Europa." Dat leek toen een hersenschim. Nu is er verleden week in Nederland een vereeniging onder dezen naam opgericht en de Fransche Minister van BuitenLandsche Zaken, Briand, heeft in het laatst der afgeloopen week in een vlaag van begeestering over de te Locarno be reikte resultaten eveneens gewaagd van „de jVereenigde Staten van Europa". De hersen schim is nu een ideaal geworden, een be reikbare verwachting dus. Dezen stap vooruit in de wereldconstella tie hebben wij aan de Conferentie van Locarno te danken. Toen ze een aanvang nam hebben wij op de beteekenis van haar welslagen, maar niet minder op de gevaren van haar mislukking gewezen. De moeilijk heden waren inderdaad groot. Dat nochtans in onverwacht korten tijd een volledig suc ces is bereikt, zal niet het minst moeten worden toegeschreven aan den ernst van den toestand, waarin onze westersche wereld verkeert, een ernst, die door de Fransche regeering met dc topzware Fran sche defensie en de steeds dalende valuta, door de Britsche met de onoverwinnelijke werkloosheid in Engeland en de dreigende gevaren van het bolsjewisme blijkbaar ook terdege werd ingezien Op papier was bij het vredesverdrag van Versailles alles netjes in elkaar gezet; Duitschland, de overwonnene, zou betalen, een stuk van zijn land afstaan, en in andere deelen buitenlandsche bezettingen als waar borg op de nakoming van het verdrag, toe laten. En de bond van overwinnaars, de Entente, zou vereend van de strenge door voering der verdragsbepalingen profiteeren. Maar de practijk werd een andere. Duitsch land teekende slechts onder protest en hield daarmee de revanche-idee, de nacht merrie van Elsas-Lotharingen en daarmee je onrust in Europa levendig; wat Frankrijk •n België dwong legers op de been te hou den, waarvan de kosten door de toch reeds ioo zwaar geschokte volkeren niet zijn op te brengen. En zijn onmacht om datgene te betalen, wat de Entente uit bet verdrag van Ver sailles gehpopt had, demonstreerde Duitsch land al evenzeer door de inzinking van de Mark tot een waardeloos peil. Reeds op de Conferentie van Londen erkende de Entente, dat het papieren verdrag zonder meer niets beteekende; de letter zegt niets, wanneer de geest niet goed is. Op de Conferentie in de Engelsche hoofdstad is men voor het eerst Duitschland als een staat van menschen, van medewereldburgers, en niet meer als eeD vijand te gemoet getreden, wat de' aan neming van de bekende Daweswetten met het stabiliseeren van den Duitschen munt en de effectieve betaling door Duistchland te gevolge "bad. Maar de bedreigde veilig heid van Frankrijk's Rijngrens met de daar uit voortkomende onrust en de zware bewa pening bleven bestaan. De Europeesche diplomatie heeft twee jaren geworsteld om ook hier een uitweg te vinden, tot te Locarno eindelijk een goede kans geboden werd. Het behoeft ons dan ook niet te ver wonderen dat Briand en Chamberlain zich in welwillendheid tégenover de vertegen woordigers van den vroegeren vijand uit putten; dat zij hun vernuft tot het uiterste scherpten om bij de telkens rijzende moei lijkheden een uitweg te vinden. Duitschland wist, dat, wat er gevraagd werd, beteekende het uitspelen van de laatste troef, het op geven van het laatste middel, hetwelk nog aan het ontwapende volk restte. Gevraagd werd, dat het zou afzien van elke oorlogs bedreiging, van iedere poging om teruf te winnen, wat het in 1919 onder protest zich zag ontnomen. Nu gold het niet meer onder dwang, maar vrijwillig een accoord te teeke nen, waarbij het de verloren gebieden als onvervreemdbaar Fransch eigendom ver klaart. en de Rijngrens, met een neutrale zone, als onschendbaren grond. Zoo ook voor het Oosten tegenover Frankrijk's bondgenooten. Alles bijeen dus een nieuwe Entente van Europeesche Staten op voet van gelijkheid en vriendschap, elkander zwerende alle aanleiding tot oorlog te ver mijden en den schender van het verdrag, wie 't ook zij, met de anderen te zamen te zullen tuchtigen. Hiermee snijdt Duitschland zich zelf de mogelijkheid af om met de Russische bolsjewisten samen te spannen tegen zijn vroegere vijanden en het eenmaal aanvaarde juk af te schudden.Dat dit opgeven van het laatste restje macht den Duitscher niet gemakkelijk viel, is te begrijpen; evenzeer, dat Frankrijk en Engeland zich hebben uit geput in concessies om de Duitsche regee ring den zwaren stap mogelijk te maken. Wat bijzonder verheugde, was de ernstige wil van alle te Locaro tegenwoordige diplo maten om tot een accoord te komen, wat dan nu ook is geschied en de uitbundige vreugde van de congressisten zelf en de voldoening in de Ententelanden verklaart, De Entente is nu gestorven, maar er is iets beters voor in de plaats gekomen. Wij verhelen ons niet, dat met de parafen, te Locarno gezet, de nieuwe toestand in Europa nog niet is bereikt. De parlementen zelf zullen hebben te bekrachitgen, wat te Locarno besloten werd. En de binnenland- sche politiek is helaas maar al te dikwijls geneigd de groote wereldproblemen aan kleinzielige partijtwisten ondergeschikt te maken. Zoo is het lang niet zeker, of het dezelfde Fransche regeering zal zijn, welke .eventueel de verdragen van Locarno zal bekrachtigen, als die haar heeft helpen voorbereiden. Maar vooral in Duitschland kan men sterke oppositie te'gen het Rijn landpact verwachten. De Duitsch-nationalen, die nog wel regeeringspartij zijn, zijn nu al bezig om de volksstemming tegen de daden van hun eigen Rijkskanselier in te nemen. De gewezen staatssecretaris August Muller wees Zaterdag terecht op de groote verant- voordelijkheid van den Rijksdag bij de be handeling van de thans aangeboden proto collen en hij schreef o.m. als volgt in een der Duitsche bladen. „De Duitsche burgers, die geneigd zijn, het werk van Locarno te veroordeelen, omdat niet alles is bereikt, zouden wel doen met terug te denken aan den toestand, die er in October 1923 heerschte, toen door toedoen van Poincaré het Westelijk Duitschland ge- de katholieke middenstand behoeft om aan® Onafhankelijk daarvan handhaaf ik het zijne beweging ook en vooral ten behoeve van de meest bedreigde zwakkere groepen in vloed en resultaat te verzekeren. Vervolgens wordt deze begrooting aller minst vastgesteld door wat de heer van Kes- sel als een groep groot-middenstanders aan duidt, doch door de afgevaardigde van ne gentig afdeelingen, waarvan de representan ten der kleine afdeelingen een zeer overwe- gend stemmental uitbrengen. De afgevaardigden beslissen over hun stem na voorafgaande behandeling der begrooting op hunne afdeelingsvergaderingen, waar op alweder de kleine middenstanders de groo te meerderheid vormen, zoodat deze het heft volkomen in handen hebben. Aan den geachte praeses van „St. Mar cus" nu de taak om zijn stelling vol te hou den betreffende „onmogelijke" contributie, die gevorderd zou worden door groot-mid denstanders, welke op de arme vakvereeni- gingen worden „losgelaten"(sic Hij moge er nog bij weten, dat niet later dan verleden week de bondsbegrooting na uitvoerige be spreking en na krachtige verdediging vooral van de zijde der kleinere middenstanders teisterd werd, toen het separatisme zijn slag met algemeene stemmen werd goedgekeurd poogde te slaan, toen de Duitsche munt- j sd 2 urn. Met het bovenstaande is eigen- standaard zijn laatste stuiptrekkingen maak- I lijk ook de tweede beschuldiging leeds on- »- J- •- «-j wederlegbaar, immers op grond van de on loochenbare feiten ontzenuwd. Deze feite lijke weerlegging wint nog in beteekenis, als men daarbij bedenkt, dat zij, die over de be grooting oordeelen niet behooren tot dege nen, die zonder kennis van zaken totaal on gegronde critiek leveren maar uitsluitend gerekend moeten worden tot de katholieke middenstanders, die van nabij en volko men met de beteekenis en de resultaten van hun vereenigingsleven op de hoogte zijn. Overigens lijkt het ons minder gepast op deze plaats in te gaan op de methode, welke de heer van Kessel bezigt om de in het geding gebrachte Bisschoppelijke bepaling op zijn manier te verklaren, waarbij hij notabene als ware hem daarvoor volgens alle regelen der kunst eene aanstelling verleend, den geest dezer bepaling aan een willekeurig contributiecijfer koppelt, zijnde het bedrag dat hij en de zijnen „er voor over" hebben! De bewering van den geachten opponent komt nuchter beschouwd, hierop neer, dat hij het zonder restrictie uitgevaardigd Bis schoppeliik besluit tot aansluiting bij de stands organisatie mendeert met deze eigengerech tigde toevoeging„mits het niet meer dan een dubbeltje per week kost Het zal met alle respekt voor de inzichten des heeren van Kessels met betrekking tot den geest der B. Voors o.i. vooralsnog toch maar beter zijn, dat de katholieke midden standers zich refereeren aan het Gezag zelve en aan de woorden, die niemand minder dan Z. D. H. de Bisschop van Haarlem nog Woensdag 7 October j.l. met volkomén kennis van den huidigen toestand uitsprak, en waarin hij opnieuw en nadrukkelijk alle katholieke middenstanders zonder eemge restrictie aan spoorde tot de Hanze toe te treden. Sapienti sat te, toen de eigen bevolking aan de wan hoop werd prijsgegeven, toen te Kustrin landsknechten van de reactie aan het muiten sloegen, toen in Beieren de staatsgreep van Hitier en Ludendorff geënsceneerd werd toen er in Thuringen, Saksen en te Ham burg burgeroorlog dreigde. Ook thans nog heeft Duitschland eer, zwaren last te dragen, maar de politieke toenadering, die met den val van Poincaré is begonnen, heeft thans een toestand doen ontstaan, dien de grootste optimisten twee jaar geleden zeker niet hadden verwacht." Inderdaad, dat mogen de Duitsche chauvi nisten wel eens allemaal bedenken, vóórdat zij het wagen een campagne tegen de resul taten van Locarno op touw te zetten. Maar ook al wordt er in den Duitschen Rijksdag een meerderheid voor de verdragen van Locarno gevonden, dan blijft er nog veel te wenschen over. We hebben te bedenken, dat het sluiten van verdragen altijd menschcn- werk is en slechts zóó lang den vrede kan beveiligen als de geest van de menschen zelf vredelievend is. Anders worden de mooiste verdragen al heel spoedig „vodjes papier." Maar Locarno -heeft in ieder geval ons een stap verder gebracht op den weg, die voert naar veiligheid, rust. en ontwapen.ng. Daarom was Zaterdag een lichtende dag in de wereldhistorie! In de „Nieuwe Haarlemsche Courant" van Dinsdag j.l. heeft de heer J. G. van Kessel gepoogd in een uitvoerig ingezonden stuk te motiveeren waarom de leden zijner katho lieke vakvereeniging niet voldoen aan het Bisschoppelijk voorschrift tegelijkertijd lid te zijn van de standsorganisatie. Uit dit stuk, dat mij toevalligerwijze heden in handen komt, blijkt dat deze proeve van verdediging een onderdeel vormt van eene polemiek, welke in de kolommen van Uw blad wordt uitgevochten en waarin ik mij stellig niet gemengd zou hebben, ware het niet dat de heer van Kessel ook de vaststelling van de óondscontributie van de Hanze in het Bisdom Haarlem tot een der oorzaken rekent, welke het zoo heet het althans de leden zijner vereeniging onmogelijk maken aan de voorschriften van het Kerkelijk Gezag te voldoen. Tengevolge dezer „complicatie" in de pennevrucht van den geachten president van „Sint Marcus", staat nu ook het hoofd bestuur portie in de serie verwijten, welke den leiders der katholieke middenstandsbewe- ging worden toegevoegd en welke tezamen de navolgende categorische aanklacht voor- men le. Hoog opgedreven contributie-eischen, berekend op een groep groot-middenstanders doch ondraaglijk voor de kleinere. 2e. Tegenwerkingbij de toepassing der Bisschoppelijke voorschriften en zonde „in hooge mate" nog wel tegen den geest daarvan. 3e. Onredelijke overvraging ook en vocaal in vergelijking met de contributie der ka tholieke arbeidersorganisatie, die zoo heet het voor het mindere geld nog bovendien veel meer teruggeeft. Men zal mij ongetwijfeld willen toestem men, dat dit requisitoir van den heer van Kessel niet voor de poes is en dat het bo vendien bijzonder geschikt mag worden ge acht om de meewarigheid op te wekken in die categorieën van Uwen breeden lezers kring, welke niet bepaald over gegevens be schikken om deze bijzonder eenzijdige en verbluffend onjuiste voorstelling van zaken tot hare ware proporties te reduceeren. Ofschoon ik mij afvraag, of een dagblad inderdaad de meest geschikte plaats is om organisatie-aangelegenheden van zoo zuiver internen aard voor het voetlicht te brengen, ben ik thans wel verplicht het prettige der katholieke middenstandsorganisatie dat in het openbaar is aangerand te verdedigen. Ik doe dat met te te meer genoegen, waar de redactie van dit blad steeds op zoo bijzon der hoffelijke wijze hare kolommen beschik baar stelt voor die middenstandszaken, welke niet als van internen maar als van algemee- nen aard moeten worden aangemerkt een inzicht dat door den katholieken midden stand niet genoeg op prijs gesteld kan worden. Het zij mij dan vergund den heer van Kes sel naar aanleiding van zijn filippicahet vol gende te doen opmerken met betrekking tot de boven geformuleerde memorie van be schuldiging. ad 1 urn. Er is moeilijk iets aan te wijzen, waarmede in vereenigingen meer succes valt in te oogsten dan met een stormloop op wat men gelieft te noemen hoog opgedreven contributie." Een debater van de postuur des heeren van Kessel zal inmiddels wel willen onder schrijven, dat hij niet kan volstaan met deze ernstige betichting klakkeloos neer te schrij ven doch dat hij zijn aanklacht met de feiten waartoe tusschen haakjes volslagen on juiste vergelijkingen niet te rekenen vallen heeft Dat nu kan de heer van Kessel niet. Want onweersprekelijk is met name dit feit, dat de bondscontributie steunt op eene begrooting, waarvan elk lid heeft kunnen kennisnemen, waarover alweder elk lid ae kleinste niet uitgezonderd de gelegenheid tot oordeelen heeft gehad en die bovendien berust oo het minimum van outillage, dat Ad 3 uur. Ter weerlegging van de derde en laatste beschuldiging zij het veroorloofd allereerst eens evert stil te staan bij die onnadenkend neergeschreven uitdrukkingen van „te hoo ge" en „onmogelijk op te brengen" con tributie. Alleen reeds door afweer van schadelijke wetsbepalingen, verordeningen enz. hebben de Katholieke middenstanders, ook die van de groep des heeren van Kessel zich tenge volge van het optreden der organisatie meer bespaard dan ze in vijf en twintig jaar aan contributie in de organisatie behoeven op te brengen. Ik moge daarvoor o.a. verwijzen naar de populaire brochure „Wat is, wat deed, wat doet de Hanze" en naar het zoo juist uitgebrachte jaarverslag van de Hanze in het Bisdom Haarlem. Maar voorts analyseer nu toch eens zoo n uitroep „onmogelijk op te brengen." Is een premie van twintig of zelfs van veertig cent per week voor de levensbelangen der middenstandsbedrijven inderdaad niet-op-te- brengenl Voor enkele misschien, doch deze gevallen zijn uiterst zeldzaam en althans heel wat zeldzamer dan de gevallen van fatale onkunde, schromelijk wanbegrip of zelfs platte on- wil. Voorzoover er na aftrek van deze gevallen nog resten, die inderdaad voor de bescher ming en de verzekering van haar bedrijf geen paar dubbeltjes per week op zij kunnen leggen, mag toch wel met reden aan den be staansgrond en de bestaansmogelijkheid van zulke ondernemingen worden getwijfeld. Voor zulke uitzonderingsgevallen baten ten slotte zelfs geen ingezonden stukken. De prettige aansluiting van R. K. Groen- tenhandelarenvereenigingen in Amsterdam, Den Haag en zoovele andere plaatsen be wijst inmiddels dat de situatie uitzon deringen daargelaten met zóó ongunstig is, als de uiteenzetting van den heer van Kessel zou doen vermoeden. Veel onbesuisder is intusschen diens be wering, dat men voor veel meer contributie in de R. K. Middenstandsvereeniging veel minder ontvangt dan voor de lagere contri butie der R. K. Werkliedenvereeniging. Hoe komt deze vakvereemgingsleider toch aan zulk even oppervlakkig als uiterst ons billijk oordeel Meent hij daarbij de katho lieke arbeiders in het gevlei te komen? Dan heeft hij stellig buiten den waard ge rekend en durf ik er mij van verzekerd te houden, dat diezelfde arbeiders, die heel wat hooger totaal-contributies afdragen en welker leiders den middenstand daarop bij herhaling hebben gewezen, op een dergelijk „com plimentje" allerminst gesteld zijn. De heer van Kessel toetst zoo willekeurig mogelijk twee geheel onvergelijkbare groot heden. Onvergelijkbaar alleen reeds hierom: omdat de centrale standsorganisatie van den middenstand en hare organen voor een be langrijk deel het werk hebben te verrichten, dat voor de arbeiders mede door de katholieke vakorganisatie werd gepraesteerd. De heer van Kessel heeft dus eerlijkheidshalve het bedrag, dat hij voor zijn stands- en vak organisatie tezamen betaalt te vergelijken met het totaal, dat de gemiddelde R. K.- arbeider aan stands- en vakorganisatie offert. Met dit uitgangspunt ga de voorzitter van „St. Marcus" nogmaals aan het vergelij ken. Dan zal een geheel ander beeld ont staan en vinden vele middenstanders wellicht reeds aanleiding tot blozen bij het trekken van een parallel tusschen de contributie van handeldrijvenden en industriéelen en die van loopjongens b.v. Geachte Redactie, het spreekt vanzelf dat met bovenstaande uiteenzetting slechts zeer gedeeltelijk de grondslag van ons contributie stelsel is belicht. Ik hoop spoedig de gelegen heid te vinden voor eene vergadering van R.-K. Middenstanders te Haarlem deze zaken uitvoeriger uiteen te zetten, waarbij ik slechts kan hopen, dat ook de heer van Kessel en de zijnen van de oartii zullen willen zijn. 1 aanbod, dat ik reeds jaren geleden via den heer van Koningsbruggen aan „Sint Marcus" deed toekomen, om n.l. voor deze vakver eeniging zelf te komen uiteenzetten wat hare leden door het optreden der R.-K. Midden standsorganisatie hebben bereikt. Moge ik intusschen na hartelijke dank zegging aan Uwe hooggeachte Redactie de beschouwing over deze materie eindigen met een belangwekkend citaat uit een ar tikel door Prof. Mr. Aalberse geschreven in „Het centrum" van 18 Augustus j.l. Het luidt als volgt „Als men ziet, hoe slap soms de actie wordt gevoerd, niet omdat het de leiders aan kracht en durf ontbreekt, maar om dat zij door hun volgelingen eenvoudig in den steek worden gelaten, als men na gaat hoevele middenstanders georgani seerd zijn, en hoe ontzaglijk veel meer er niet georganiseerd zijn, als men beluis tert, hoe moeilijk het den leiders valt, om de leden lot een behoorlijke contributie betaling te krijgen, dan begrijpt men ook, waarom vaak zoo weinig succes ge boekt kan worden." De heer van Kessel, wien wij ten slotte een woord van lof niet willen onthouden voor zijn moed om de onvoldragen gevoelens van vele al te weinig-medelevende midden stander te vertolken, de heer van Kessel en zijn medestanders mogen zich deze klemmen de woorden van een kundig en ervaren or ganisator voor gezegd houden. Vooral ook in verband met de ernstige en voor zijn bestaan wellicht beslissende tijden, welke de middenstand tegemoet treedt. Amsterdam, 16 October. CHRIS JANSEN. Directeur van het Centraal Hanzebureau. •1 De heer Chris Jansen vraagt ons hem in de gelegenheid te stellen den algemeenen kant van contributieheffing in de R. K. M. vereen, alsnog te mogen toelichten, ondanks dat wij het debat tusschen de jieeren J. G. van Kessel en van Tetering gesloten heb ben. Wij meenden om het groot gewicht dezer zaak dit verzoek niet te mogen wei geren. Redactie. Alleen GR. HÜUTSTR. 187, Telef. 12504 Sociëteit „St. Bavo". Nut en Gezellig Verkeer 8 uur Pluimveevereeniging 8 uur Rechtskundig Bureau hall 9 uur Tooneelclub Spoor en Trapi 8 uur. Stadsschouwburg N.V. Het Schouwtoo- neel '1ste Volksvoorstelling De-Nar" 8 uur Gcm. Concertgebouw. Eerste concert Haarlemsche Bachvereeniging 8 uur. Groote Kerk. Orgelbespeling door den heer George Robert 23 uur. School voor Bouwkunde Dreef 3 Cursus over Natuur, Leven en Kunst in Japan met films en Lichtbeelden half 5 tot half 6. Restaurant Brlnkmann Alliance FVan<;aise half 5 uur. Statenzaal Prinsenhof Najaarszitting der Provinciale Staten van Noord-Holland half 12 uur. Luxor Theater. Bioscoopvoorstelling 8 uur. De Kroon. Groote Markt. Bioscoop voorstelling, 8 uur. Arbeidsbemiddelingsbureau van Sint rran- ciscus Lteidewerk. Zoetestraat tl Eiken Donderdag van 8—9K- uur. R.K. Arbeidsbureau voor mannen en jongens Sociëteit St. Bavo, Smedestraat 23, Telefoon 10049. Alle werkdagen van 9 half 9 uur 's Zaterdags alleen van 92 en van 2—6)4 en 's avonds van half 8 half 9 uur.. R. K. Arbeidsbeurs voor Vrouwen Bloem hofstraat 1 Alle werkdagen van v.m. 1 012 uur, des middags van 24 uur, en avonds van 89 uur. behalve Zaterdag avond Tel 11671 Arbeidsbeurs voor R. K. Ziekenverpleegsters (uitgaande van den Ned. R. K. Bond van Ziekenverpleegsters). Aanbiedingen en aanvragen voor verpleegsters aan net Bu reau BI.weg 309 Overveen (dr C Bosch). R. K. Leeszaal en uitleenbibliotheek Jansstraat 49 Eiken dag geopend van 1012, van 25 en vao 710 uur, be halve des Maandagsochtends en op Zon en Feestdagen Uitleenen van boeken van 2 tot 5 uur en van 79 uw. Woens* dagmiddag ruilen van kinderboeken St. Marthavereeniging, Bloemhofstr. 1, Zon dags en Woensdags van 810 uur, n.m. gezellig samenzijn voor Ilollandsche meis jes. die hier geen tehuis hebben Tel. 11671 R. K. Bevolkingsbureau Gebouw Sint Bivo Smedestraat 23 van 810 jui op Maandag-, Woensdags- en Vrijdag avond St. Elisabeth's Vereeniging Jansstra.it Aanvragen om versterkende middelen voor arme zieken der S. E V Maan dags van 2—3 uur Donderdag van 1—2. R. K. Kraam verzorging van de Derde Ord» St. Franciscus. Aanvragen te richter tot Mevr Coebergh. Gcd. Oude Gracht 74. des Dinsdags van 23 uuj Parochiale Bibliotheek (Kleverparkweg} Dinsdagavond Eerste Hulp bij Ongelukken (Snelverband) Centrale post Tel. 11111 en verder bij de leden, te kennen aan liet zwart schild met wit kruis aan den huisgevel. Het bovenstaande is al een oud spreek woord, maar bovendien is het ook pen waar spreekwoord, wat opnieuw bewezen wordt bij den haastigen spoed, dien men maakt om den nieuwen winkel van de coöperatie „Vooruitgang" in het Slachthuiskwartier te openen. Zooals gezegd, betreft het hier een winkel van de socialistische coöperatie, waar zoo wel de moderne vakbeweging als de S. D. A. P. hoog mee wegloopen. Wat niet te ont kennen valt, want uit naam van het coöpe ratieve bestuur Worden de leden van de Soc; Dem. Vrouwenclub opgeroepen om voor de opening biljetten te verspreiden. Heeft dit alles iets met haastigen spoed te maken? Ja lezers, want om dezen winkel toch maar op tijd klaar te hebben, heeft men den acht urendag (acht uur, acht uur, geen lan ger arbeidsduur!) maar even op zijde ge schoven en werd er door de schilders maar eventjes tot 10 uiir 's avonds door ge werkt. Neen, erger nog, zelfs Zondagavond was men er nog met het schilderen a,an Jen gang. En dit alles geschiedt terwijl er zoo vele schilders werkloos loopen. 't Is fraai. Theorie en practijk! Bovengenoemde Vereeniging hield j.l. Don derdagavond hare maandelijksche vergade ring m het Gcm. Concertgebouw. Vooi dei onderlingen lanlaarnplaatwedstrijd waren verscheidene inzendingen ingekomen. Deze plaatjes werden niet zooals vroeger, tijdens de vergadering door de jury beoordeeld, maar zullen in een aparte jury-vergadering gekeurd worden en daarna in de eerstvol gende ledenvergadering geprojecteerd en besproken. Door den heer Gerhard werd een voor dracht gehouden, betrekking hebbende op het maken van kinderfoto's. Spreker bracht verschillende punten naar voren, die spe ciaal bij dit werk in het oog moeten wor den gehouden. Door een collectie lantaarn plaatjes werd een en ander duidelijk gede monstreerd. De heer Bekkers besprak verder diverse methoden om den vertragingsfactor van geelfitters te bepalen en wees erop, dat sommige methoden geheel foutief zijn, onj dal bij het bepalen van den vertragingsfac tor niet alleen rekening moet worden gehou den met de vertraging zelve, maar ook met de veranderde weergave der kleurverhou- dingen, die men bij het gebruik van een geelfilter krijgt. Een aantal lantaarnplaatjes verduidelijkt deze voordracht. Aan den wand was een zeer mooie col lectie foto's van den heer F. F. P. Bins uit Amsterdam tentoongesteld, die algemeene waardeering vond. Tot slot verscheen op het doek de projec tic van een serie lantaarnplaatjes van den heer H. F. Tillema, die ons een beeld gaf van verschillende deelen van Ned. Oost- Indië, meerendeels btcrekking hebbende op het Kampongleven. Door den heer Tillema werden de meeste plaatjes met een enkel woord toegelicht KUNST IN INDUSTRIE. De Nederlandsche Bond voor Kunst in Industrie (B.K.I.) welke indertijd op initia tief van het Museum voor Kunstnijverheid te Haarlem werd gesticht en zijn zetel in dat museum heeft, zal zijn eerste tentoonstelling openen den 24sten October a.s. in de groote voorzalen van het Paviljoen te Haarlem. De tentoonstelling zal trachten een beeld te geven van datgene, wat tot heden in ons land werd bereikt op het gebied der samen werking van den industrieel (en uitgever) met den kunstenaar voor zoover hun produc ten in massa of in serie zijn vervaardigd en aesthetisch en technisch goed werden ver zorgd naar de ontwerpen van Nederlandsche kunstenaars. Behalve de leden van den Bond zullen aan deze expositie ook verschillende onder nemingen deel nemen, die, hoewel geen lid van den Bond, toch in meerdere of mindere mate in dezelfde richting werkzaam zijn Zij werden door het Bestuur tot exposeeren uitgenoodigd. „DE VIJANDIN" door het Ver. Rotterd. Hofstad-Tooneel. Weinig directies van Nederlandsche too neelgezelschappen zijn zóó gelukkig in de keuze van hun stukken als die van het Rotterdamsch Hofstad-Tooneel. Naast een juist aanvoelen van de behoeften en ver langens van het publiek, zal de reden ook wel hierin gelegen zijn. dat de heer Cor v. d, Lugt-Melsert zoekt naar een stuk, dal onder het bereik ligt van een van zijn twee troepen en niet zoo zeer er op uit is te speuren naar een stuk met een hoofdrol zonder veel meer. Wie werkelijk looneel wil zien, kan op den duur geen genoegen nemen met avonden, waarop één ster schit tert en de anderen daar rondom als dwaal- lichteA zweven. Een voor den Rotterdamschen troep als geschreven stuk is „De Vijandin" (La Ne- mica) van Dario Niccodemi, die met „Over schotje" en andere we rken reeds een goe den naam verworven heeft. „De Vijandin speelt kort voor en onmiddellijk na het uitbreken van den oorlog, spreekt dus geheel jn de taal van onzen tijd. Maar de kringen, waarin wij worden gevoerd, de fa milies Nièvres en Regnault, waarin het blauwe bloed al meer dan twee ecuwen stroomt, zijn met haar jonge en oude her togen en graven met voldoende romantiek omgeven, om ons op romantiek weer ver lekkerd publiek in te palmen. Bovendien weet de schrijver met zijn knappen opzet van een aangrijpend geval, al wat men- schelijk in ons is, voortdurend te bewegen; De wetenschap, dat de „vijandin niemand anders is dan de gewaande moeder van den jongen hertog van Nièvres, den ge- vierden jongeman van de adelijke omgeving, dat de afkeer is ontstaan op den dag der meerderjaringsverklaring van den jongen hertog, toen de moeder van t gezin van nog drie andere kinderen zich plotseling be wust werd, welke wijdstrekkende belofte zij deed toen zij, twintig jaar geleden, den hertog van Nièvres trouwde en tevens diens een-jarigen zoon aannam, met de verplichting dat alle rechten op dien knaap zouden overgaan; de wetenschap, dat de moeder plotseling in den aangenomen zoon den vijand vaar haar eigen, jongsten zoon ziet, is al voldoende om de spannende lijn in dit boeiende stuk te doen vermoeden. De bekendmaking van de halve waarheid door een intrigante dochter van een nota ris en dan de afgeperste en onder de zwaarste verwijten uitgesproken bekente nis van de moeder zelf, het heengaan der beide zoons in den oorlog, de doodstijding van den jongste door den oudstegebracht; de vertwijfeling van de moeder, die zich zelf echter ten slotte weer vindt in de liefde van hel versmade aangenomen kind. 't is alles meer dan voldoende voor een sterk en boeiend speelstuk. Dat is het dan ook geworden, niet het minst'door het meesterlijk spel van mevr. Alida TartaudKlein als „de Vijandin en Theo Frenkel als de aangenomen zoon, maar ook van Juliette Roos,, als kittige, levenswijze gravingrootmoeder, van Kit ty PerinKluppell, als intrigante. Jan van Ees als jongste zoen. Lily Bouwmeester Louis Gimberg (Notaris); Louis van Gaste ren (Kardinaal-) 4 liiin»»n>f# t Barometerstand 9 uur v.m.; 763. Vooruit. OPGAVE: OPTICIENS - FABRIKANTEN Kotilugstraat 10 Haarlem. LICHT OP. De lantaarns moeten morgen worden opgestoken om 5.24. Naar waarnemingen in den morgen van 19 October. Hoogste barometerstand 764.8 m.M. te Toulouse. Laagste barometerstand 751.9 m.M. te Breslau. Verwachting van den avond van 19 tot den avond van 20 October: Zwakke tot matige oostelijke tot zuide lijke wind, licht tot halfbewolkf, later toe nemende bewolking, aanvankelijk droog weer, later kans op neerslag, iets warmer. Het vrij goed opgekomen publiek heeft door herhaald en krachtig applaus blijk ge geven de zeer goed verzorgde regie en het uitmuntende spel hartelijk te waardeeren. Zaterdagavond gaf de R. K. Grafische Tooneelvereenigfng „Amicitia" in het ge bouw St. Bavo een uitvoering van „De In dringer" sociaal spel in drie bedrijven van Jan Grosfeid. „De Indringer" is voor het liefhebberij- tooneel van onze vak vereenigingen een zeer aanbevelenswaardig stuk. Op logische en boeiende wijze behandelt het een sociaa probleem, wel iets te eenzijdig maar zondei al te tendentieus te worden. En daarbij heeft het de goede eigenschap binnen de bevatting te liggen van den gemid delden dilettant, zoodat een club, die niet al te veel „sterren" en te weinig routine heeft, er een goed figuur mee maakt. Een 'eenvoudige zegging immers van de dialogen met een juiste legging der kjemto- nen, hier en daar een goed voelbare wijziging in het tempo is voldoende om den indruk goed te maken. Komt daarbij dan nog dat ver scheidene spelers de talenten bezitten om een figuur relief te geven dan krijgen we een zeer goede vertooning. We leggen den gewonen maatstaf aan en kunnen dan zeggen dat er heel goed gespeeld is, beter dan vele vereenigingen, die zich b.v. zelfs op een wedstrijd durven presenteeren. Want ofschoon we niet op fonkelende mo menten kunnen wijzen, nergens was een in zinking merkbaar en met belangstelling ble ven we het logisch uitgesponnen en mensche- lijk gespeelde conflict volgen. Daarmee heeft een tooneelvereeniging reeds veel bereikt, want niets is moeilijker, dan een dergelijk probleem, zoodanig voor het voetlicht te brengen, dat de belangstelling gaande blijft. Was de Zwart goed wat spel betreft, hier en daar hadden we hem iets vierkanter ge wild. Zijn procuratiehouder Guust Knipper kon zijn rol ten volle aan en wist bijna voort durend den juisten toon te treffen. Niet al tijd was dit' het geval bij zijn tegenvoeter, Nico Boonekamp, die veel markanter, ener gieker, minder zoetelijk moet zijn. Uit de rol blijkt dat hij karakter weet te toonen en daarom in geen geval een slap figuur mag zijn. Wel is hij martelaar, maar het bewustzijn van zijn onschuld moet hem fier rechtop houden en moet hem grooter maken dan zijn meesters. Jacob Fortuin de Amerikaan wist dikwijls de goede houding te treffen alleen jammer dat het nog zoo goed te hooren was dat hij vroeger in Haarlem gewoond had. Die malle nikker zou wat minder uit het raam moeten springen, 't Valt te veel uit den toon van het geheel. Vermelden we verder nog in het bijzonder dat Nico's vader en a.s. schoonvader beiden een heel bevredigende vertolking van hun rollen misschien wel de moeilijkste ga ven en daarin sterk gesteund werden door de figuren van het tweede plan, dan kan men zeg gen dat het een uitvoering geweest is, waar op Amicitia met genoegen kan terugzien. Ten slotte zij nog vermeld dat het kapwerk slecht begrepen en slordig was. En den Jazz-Band hield er tusschen de bedrijven en na afloop de gezelligheid in. Het waren de Fynny Fellows, die te oor deelen naar hun kleeding het midden hou den tusschen fascisten en gepurperde waar digheidsbekleders. van de Orgelbespeling in de Groote oi 51. Bavokerk te Haarlem op Dinsdag 20 Octo ber 1925, des namiddags van 23 uur door den heer George Robert. Werken van J- S. Bach (1685-1750). 1. Praeludium f. ki. t. 2. Derde Sonate, Andante-Adagio-Vivace. 3. Choralvorspiel: „O mensch, bewein' dein' Sünde Gross 4. Passacaglia. Alle Nos. op verzoek. Men schrijft ons Naar wij vernemen wordt door den heet S. Zonneveld Jr., atistiek leider der ateliers voor artistieke binnenhuiskunst A. V. A. B., Spaarne 48, Haarlem, een expositie voorbe reid op gebied van Hygiënische vloerbedek kingen, De expositie, die gehouden wordt van 23 tot en met 31 October a.s., is voor be langstellenden vrij te bezichtigen, terwijl het mede in de bedoeling ligt demonstraties te houden met gereedschappen voor onder houd en reiniging, waaronder b.v. een eleo trische parketboender. Firma's als Aug. Lachappelle te Breda er de Mij. voor Hygiënische vloeren te Amster dam vêrleenen hunne medewerking. De uren waarop gedemonstreerd wordt, worden nader in de Dagbladen aangekon digd.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1925 | | pagina 1