EVENTJES LACHEN,
I?J/. IW#
Het Eucharistisch Triduum voor Zieken
Gravin Francisca.
Het Apostolaat der Zieken.
De Fransche pers over het werk, van Locarno. Het oordeel van Coo
lidge. - De strijd In Marokko woedt ondanks de hevige regens voort.
De ongeregeldheden in China.
PRINS LEOPOLD SENATOR.
De conferentie voor den
Industr. eigendom.
Radio-opbrengsten Nederland-
Ned.-lndië.
De vervolging van de nalatige
kiezers en wat daaruit voor
hen voortvloeit.
De a.s. ontwapeningsconferentie
in Den Haag?
De Rijksmiddelen.
FEUILLETON.
ii
Heerlijke gedachte, begeesterend ideaal:
de zieken Apostelen!
Maar met dit Apostolaat bedoel ik niet
allereenst de kracht van het goede voor
beeld van geloof, eerbied, godsvrucht, lief
de, ten opzichte van het Allerheiligst Sa
crament, wat de zieken gedurende drie da
gen in de parochiekerk geven. Zeker, die
kracht is van onschatbare waarde en deze
werden de zieken zich zoo prettig bewust
toen wij den eersten morgen bij den wel
komstgroet lachende tot de zieken mochten
zeggen: ,,U zijt nu drie dagen met mij pas
toor in mijn parochie. Want wat ik als pas
toor moet preeken door woord en voor
beeld, dat het toch zoo goed, zoo zegen
rijk, zoo heilzaam voor ziel en lichaam is
,de H. Mis bij te wonen, daaronder te com-
municeeren, een bezoek te brengen bij het
H. Sacrament, met verlangen en diepen
eerbied den zegen des Priesters en vooral
die van het H. Sacrament te ontvangen, in
één woord: graag in de kerk bij Jezus te
zijn dat werk van iederen pastoor,, doet
u zieken nu voor hem en veel beter dan hij
gedurende het Triduum. Mijn preeken zijn
weer o zoo spoedig vergeten, maar uw
preek van drie dagen zal nooit vergelen
worden, zoolang als Bloemendaal bestaat".
Ik zag de oogen stralen van blijheid en
opgetogenheid, toen die zieke menschen,
zich eerst beschouwend als arme misdeel-,
den, die alleen het medelijden vragen en
verdienen, zich plotseling verheven zagen
voor de oogen van alle parochianen als
menschen van beteekenis, als eerste hel
pers van de geestelijkheid voor den opbouw
van het godsdienstig leven in de parochie
en op eens begrepen zij, hoe juist de plaats
waar zij lagen of zaten, gekozen was, nl.
vóór in de kerk, als 't ware op het presby
terium, nabij het altaar, daar waar de pries-
ler zijn H. Dienstwerk verricht. In dit licht
oeschouwden zij zich reeds en terecht
als bevoorrechten, ze waren grootsch, fier
op hun ziekten, op hun lijden, en de min
der lijdende zieken benijdden bijna de erge
re zieken, die heel vooraan op hun rust
bedden mochten liggen.
En toch hoe onschatbaar de waarde
van deze waarheid ook moet genoemd wor
den voor 'de zieken en voor de gezonden,
wélk een zielskracht, welk een opbeuring,
welk een troost, welk een verheffing van
de ziekte en vas het lijden, hieruit groei-
den en opgloeiden in het hart, in de oogen
en op het stralend blije gelaat van allen,
zonder uitzondering hoe heerlijk schoon
dit Apostolaat ook reeds moge zijn toch
en toch en toch is dit niet het eigen
lijke, het groote, het geweldige Apostolaat
van de zieken, het Apostolaat van het Lij
den o neen dat staat oneindig hoo-
ger, dat is veel grootscher, dat is. veel meer
uitgestrekt, veel wijdscher, veel omvatten-
'der want dit is het Apstoiaat van den
Lijdenden Verlosser zelf, aan wien de zie
ken als lijdende ledematen verbonden zijn
en waarom zij met Sint Paulus mogen
herhalen: Ik vul aan in mijn vleesch,
wat aan het Lijden van Christus ontbreekt.
O, als alle zieken, alle lijdenden van de
geheele wereld begrepen zooals de zie
ken in de dagen van het Triduum begrepen
hebben dat elk lijden christelijk gedragen
d.w.z. in den geest van Christus, met de
'gelatenheid van Christus, met de onderwor-
penheid van Christus, met de gehoo*zaam-
heid van Christus, met de liefde van Chris-
jtus, met de offervaardigheid van Christus,
met den verlossingsdrang van Christus,
met de boetvaardigheid van Christus, met
de smeekingen van Christus in denzelf-
i den merkt wel in denzelfden H. Geest
die den lijdenden Christus met geestdrift
naar den Calvarieberg voerde en Hem
aan het Kruis Zijn offer deed brengen tot
jHèil der Wereld, tot* vergiffenis der zon
den, tot zaligmaking van velen dat zulk
een christelijk lijden met hetzelfde weibe
lhagen, met dezelfde vergevingsgezindheid,
'met dezelfde barmhartigheid wordt gade
geslagen niet alleen door den Vader inden
Hemel, maar aanvaard wordt en gezegend
wordt, en zoo drager wordt van Gods
Barmhartigheid, wat teeken is van God's
Rechtvaardigheid, O, o, als alle Kjdende
zieke christenen dit bedachten en beseften
en waardeerden en gebruikten en benut
ten wat een Apostolaat, wat een we-
rddbekeering zou er dan begonnen wor
den.
Ik zeg, zooals de zieken in de dagen van
het Triduum dit begrepen hebben.
Immers, u allen, lieve zieken, die het
Triduum in Bloemendaal hebt meegemaakt,
u allen herinnert u nog, hoe u de tranen van
verrassing in de oogen sprongen, toen ik u
vroeg, of u mij een pleizier wildet doen en
in fle eerste H. Mis bij de offerande op de
pateen met het Offerbrood en in de kelk
met den Offerwijn, uw lijden, uw ziekte als
offer wildet neerleggen om dit mede op te
dragen voor de zielerust mijner pas-gestor
ven lieve moeder. U hebt dat gedaan, u hebt
het blij gedaan, u waart er zelfs dankbaar
voor, dat ik u dit vroeg als een gunst, als
een weldaad, en ik ben er van overtuigd,
ik twijfel er niet aan, of mijn moeder, als
ze nog niet in den Hemel was, is op dien
dag den Hemel ingegaan. Gij allen herinnert
het u nog, met welk een instemming u op
den tweeden ochtend van 't Triduum mijn
welkomstgroet aanhoordet, toen ik u zeide:
vandaag is het uw dag; gisteren hebt ge uw
lijden opgeofferd voor de zielerust mijner
moeder, vandaag offeren alle zieken hun
lijden op voor elkander, voor de genezing
der zieken.
En mogen wij niet gerust zeggen: God
heeft uw offer aanvaard en zegeningen voor
de zieken aan uw offer verbonden, zooals
maar zelden zieken ontvangen. Geen epke-
le zieke voelde zich onwel, integendeel de
zieken waren als feestvierenden vol levens
lust en levensvreugd, en in de rusturen tus-
schen de plechtigheden werd er geschertst
en gelachen, werd er gegeten en gedronken,
zooals gezonden het mochten wenschen op
een feestpartij.
En hoevelen verbetering in hun ziekten
na het Triduum ondervonden, is gebleken
uit tal van feiten, geconstateerd door fa
milieleden en doktoren. Het zou onbeschei
den en onvoorzichtig zijn feiten te noemen,
waarvan wij mogen denken en or.der elkan
der mogen fluisteren God heeft zichtbaar
met zijn Almacht ingegrepen.
De derde dag van het Triduum was be
stemd voor den bloei van het Euch.-Leven
in mijn parochie. En weer hebben alle zie
ken zonder uitzondering met graagte op
mijn verzoek hun ziekte hun lijden voor
dat hooge doel opgedragen en God alleen
weet waar wij priesters slechts vermoe
den kunnen, hoezeer het Euch. Leven in
onze parochie door dit offer der zieken
in groei, in kracht in bloei is toegenomen.
Alle zieken die het Triduum hebben
meegemaakt hebben dit Apostolaat begre
pen, zij hebben het uitgeoefenr, ze waren
er blij en gelukkig door, In hei Licht des
Geloofs, dat in die dagen straalde in het
vuur der Liefde, dat in die dagen brandde
is dat Apostolaat gezien en volbracht.
Welnu, dit groot hoogverheven
eigenlijk Apostolaat is de vrucht van het
Triduum bij uitnemendheid, en die vrucht
moet blijvend zijn. Die rijpe vrucht is wel
het kostelijkst nagerecht, dat God zelf op
dien feestmaaltijd der zieken opdi&chte. Ze
smaakte heerlijk voor de ziel. Maar zooals
de ontelbare pitten van een kostelijke me
loen met zorg bewaard en geschonken wor
den aan hen, die ze in vruchtbaren bodem
opnieuw willen planten om dezelfde heer
lijke meloenen weer aan te kweeken, zoo
moeten wij ook doen na het Triduum.
O, zieken, o, lijdende christenen, weet dan
en beseft het, dat uw christelijk gedragen
lijden de vruchtbare bodem is, waarin die
kostbare plant kan groeien en bloeien cn
telkens weer nieuwe vrucht van Aposto
laat kan doen rijpen.
V
UTïïtt
De conferentie van' Locarno.
Het officieele communiqué bevestigt, dat
1 December 1925 is vastgesteld als datum
voor de formaliteit der ondertee kening te
Londen van de te Locarno geparafeerde ver
dragen.
t Nadat in de Esplanade voor de Duitsche
journalisten de inhoud der verdragen was
samengevat, bleek men algemeen zeer pes
simist omtrent de aannemelijkheid, indien
niet de Franschen in de weken, die ons van
1 December scheiden, door daden toonen,
dat de beloften van Locarno niet slechts een
middel waren om Duitschland de verdragen
te doen teekenen. Vooral de ontruiming van
Keilen wordt thans ten spoedigste tegemoet
gezien, om den te verwachten storm tegen
het verdrag in Duitschland te bezweren.
Het oordeel van Coolidge.
Het oordeel van Coolidge, gegrond op de
gepubliceerde verslagen, dat de confe
rentie van Locarno een der belangrijkste
dingen is, welke Europa sedert de aanvaar
ding van het plan-Dawes heeft bereikt. Hij
beschouwt het pact als een nieuwe stap in
de richting van den wereldvrede, die ver
lichting belooft voor naties, die thans uit
gebreide bewapeningen onderhouden. De
president verwacht, dat het pact een be
paalde uitwerking zal hebben op de voor
stellen inzake een tweede conferentie tot
beperking der bewapeningen, in de Ver-
eenigde Staten te houden.
staat. Jouvenel roept uit, dat er nu eindelijk
eens niet sprake van een wapenstilstand,
maar een van echten vrede is. Hij brengt voor
het bereikte resultaat groote hulde aanjBriand
diezelfde Briand, wiens pogingen te Cannes
in deze zelfde richting onder Poincaré en
Millerand zoo bruut werden beëindigd, maar
ook aan Herriot die deze politiek ingeluid
heeft met het protocol van Genève.
In het „Petit Journal" verklaart Paul
Boncodr, dat het thans bereikte groote vre
deswerk daarin bestaat, dat de vrede niet
langer gebaseerd is op groepen allianties,
Zooals vóór den oorlog, maar uitsluitend op
arbitrage. Men heeft te doen met een com
pleten ommekeer in Europa, die is voorbereid
door den ar,beid van den Volkenbond, welke
niet te hoog kan worden geschat.
In de rechtsche pers blijft men zich onte
vreden toonen. Men acht het verdrag van
Versailles aangetast, al blijft het theoretisch
gehandhaafd. Bainville acht de concessies
in den Rijnstreek aan Stresemann gedaan
nog minder belangrijk dan de moreele over
winning der Duitsche rechtsche partijen.
Louis Marin oordeelt in de „Éclair", dat
Frankrijk voor waardelooze papieren waar
borgen van beteekenis opgeeft en ziet in
Locarno de triomf van de geheime diplomatie
omdat zorgvuldig wordt verborgen gehouden
welke voordeelen aan Duitschland toegezegd
zijn, omdat de Fransche publieke opinie die
niet zou aanvaarden. Geheel Frankrijks
overwinning, meent Marin, is door Locarno
te niet gedaan.
De inhoud van het Rijnpact.
Het verdrag bevat tien artikelen. De on-
derteekenaars waarborgen den territorialen
status quo, de onschendbaarheid van de gren
zen tusschen Duitschland, Frankrijk en Bel
gië en de handhaving van de gedemilitari
seerde zone. Bovengenoemde landen nemen
wederkeerig op zich, in geen geval in eikaars
gebied binnen te vallen, noch hun toevlucht
te nemen tot hun oorlog. De eenige inbreu
ken waarin wordt voorzien, zijn ingeval van
wettige verdediging, in geval van flagrante
schending van vorenbedoelde verbintenis
sen, of van een actie, ondernomen tegen een
aanvallenden staat krachtens besluit van den
Volkenbond, of de artikelen 15 en 16 van het
pact, door de toepassing waarvan men den
waarborg in werking zou stellen, dien Frank
rijk, Polen en Tsjecho-Slowakije elkaar ge
ven tegen eventueele schending van hun
grenzen.
Alle juridische conflicten zullen worden
voorgelegd aan rechters, alle andere mee-
ningsverschillen aan een comité van verzoe
ning, met de bevoegdheid zich tot den Raad
van den Volkenbond te wenden, ingeval van
schending van het verdrag, of wanneer één
der partijen weigert hetzij over te gaan tot
arbitrage, hetzij tot uitvoering van een vonnis.
Het pact randt noch het Verdrag van Ver
sailles aan, noch de aanvullende regelingen,
noch de rechten en verplichtingen van par
tijen voor zooveel zij leden zijn van den Vol
kenbond.
Het pact, dat met de vier annexe arbitrage
verdragen, bij den Volkenbond zal worden
gedeponeerd, legt aan de Britsche Dominions
geen verplichtingen op. Het zal eerst in
werking treden, nadat Duitschland tot
den Volkenbond zal zijn toegetreden.
Frankrijk en Engeland teekenen* verder
een verklaring, waarbij zij aan den Volken
bond de zorg overlaten, voor de interpretatie
van artikel 16 van het pact en erkennen,
dat de bijdrage, gevraagd van de staten,
leden van den Volkenbond, ingeval van een
aanval of bedreiging met aanval, tot hun
middelen beperkt moet blijven.
Ten slotte teekenen Frankrijk, Tsjecho-
Slowakije en Polen onderscheidenlijk weder
zijds garantieverdragen, waarbij zij zich
wederkeerig verbinden, aan de zijde van
dengeen, die wordt aangevallen, te inter-
venieeren.
Deze conventies zijn n iet aan het eind-
protocol gehecht, dat ze echter voor gezien
vermeldt. De Duitsche regeering heeft
aldus officieel, ofschoon indirect, deze con
venties erkend, die bij den Volkenbond
zullen worden gedeponeerd.
Een telegram van geluk-
wensch van Baldwin.
Baldwin heeft namens het kabinet een
telegram aan Chamberlain gezonden, om
hem geluk te wenschen. Gister middag
vertrok Chamberlain in gezelschap van
Briand naar Parijs, waar hij hedenmorgen
vroeg is aangekomen. Na een onderhoud
met Painlevé is de de Britsche minister
van Buitenlandsche Zaken nog vandaag
naar Londen verder gereisd, waar hij heden
avond te 7 uur wordt verwacht.
Gelukwenschen.
Het Internationaal Arbeids Bureau heeft
den ministers van Buitenlandsche Zaken
te Locarno een telegram van gelukwensch
gezonden met den uitslag der conferentie.
De Britsche en de Fransche ambassadeur
hebben de rijksregeering een gelukwensch
gezonden naar aanleiding van den goeden af
loop der conferentie van Locarno.
Ook de Noorsche gezant heeft namens
zijn regeering gelukwenschen overgebracht.
Het oordeel der Fransche
pers.
De gelukkige uitslag van Locarno geeft
aanleiding tot zeer verheugende beschou
wingen in de meeste bladen, waarin gewezen
wordt op het enorme verschil van atmosfeer
in Europa dat door deze overeenkomsten ont-
Het vertrek der delegaties.
De Italiaansche delegatie is Zaterdagoch
tend vertrokken. De Poolsche en Tsjecho-
Slowaaksche delegaties Zaterdagmiddag. De
Duitschers vertrekken om 5 uur. Chamber
lain en Briand vertrokken gisteren met den
zelfden trein naar Parijs.
De interpretatie van het
compromis in de Brit
sche steenkolennijverheid.
Er heerscht op het oogenblik in de Brit
sche mijnindustrie een ernstig conflict over
de vraag, of de mijneigenaars het recht heb
ben gedurende de periode, gedurende welke
de regeering subsidie uitkeert, de Iconen te
verlagen en of dus aan mijnwerkers, die ge
weigerd hebben tegen lager loon te gaan wer
ken, de werkloozenondersteuning 'mag wor
den onthouden. ft-
De locale scheidsrechter te New-Hartley
heeft thans 300 werklcozen, die in een der
gelijk geval verkeerden, in het gelijk gesteld
en daardoor een precedent geschapen. Deze
werkloozen zullen ieder 12 aan achter
stallige uit keeringen ontvangen.
Het radicaal-socialistisch
congres te Nice.
Het radicaal-socialistisch congres nam met
algemeene stemmenVen door de financieele
commissie goedgekeurde motie aan, waarin
de regeering de zorg wordt gelaten om voor
haar verantwoordelijkheid het evenwicht
in de begrooting van 1926 te brengen vol
gens de behoeften van de schatkist en de
amortisatie van de schulden.
Het nam met algemeene stemmen een
motie aan, waarin de regeering wordt uit-
genoodigd in overleg met Spanje aan de be
volking van het Rifgebied en van de Dzje-
balla's de grootst mogelijke autonomie te
verleenen op politiek, administratief en
commercieel gebied binnen het kader der
internationale verdragen.
De toetreding van Duitsch
land tot den Volkenbond.
De „Daily Mail" verneemt dat er op 16
December een buitengewone zitting van den
Volkenbond zal worden gehouden, in welke
zitting Duitschland tot den Volkenbond zal
worden toegelaten.
t)e reis van Tsjitsjerin.
De Russische volkscommissaris van bui-
tenl. zaken Tsjitsjerin is Vrijdag te Wies-
baden aangekomen, waar hij een kuur denkt
te doen. Hij heeft zijn intrek genomen in het
hotel Vier Jahreszeiten.
Het congres der nationale
minderheden te Genève.
Het eerste congres van de nationale min
derheden in Europa is Vrijdagavond geëin
digd.
Het congres nam in de eerste plaats een
resolutie aan, waarin erop gewezen wordt,
dat de Europeesche vrede een eerste voor
waarde is voor een werkelijke verbroedering
tusschen de nationaliteiten. De Volkenbond
wordt uitgenoodigd zich met de oplossing
van de quaestie der minderheidsrechten
bezig te houden.
In de tweede plaats werd een resolutie
aangenomen, waarin alle landen worden
uitgenoodigd zich eveneens aan dit probleem
te wijden.
De strijd in Marokko.
Ondanks den hevigen regen wordt in
Marokko heftig gevochten. De Spanjaarden
veroverden verscheidene posities der Rifs
terwijl de Rifs nieuwe aanvallen doen op het
gecombineerde SpaanschFransche front
nabij Adjir.
De opstand in Syrië.
Een Exchange bericht uit Bagdad meldt,
dat de Franschen een flink stuk zijn terug
geslagen en door de Droesen den spoorweg
DamascasBeiroet verbroken hebben.
De situatie is ernstig.
Anthracietgebrek te
New York.
De staatskolencommissie deelt mede, dat
het anthracietgebrek in den staat New York
ten gevolge van de mijnwerkersstaking bijna
even ernstig is als in de ergste periode in
den winter van 1922'23. Naar zij verklaart
is er echter weinig reden tot bezorgdheid,
indien een behoorlijk gebruik wordt gemaakt
van andere brandstoffen.
De troep«nbeweging in
China.
De laatste dagen heeft de militaire toestand
in de provincie Sjekiang zich met groote snel
heid ontwikkeld. Troepen rukken op Isjing
aan en in de geheele provincie worden de oor
logstoebereidselen bespoedigd. De civiele
gouverneur verklaart, dat deze bewegingen
uitsluitend in verband staan met de herfst-
manoeuvres, doch de troepen van Feng-tien
in de streek van Sjanghai, die voor isoleering
vreesden, begonnen Donderdag overhaast
in de richting van Tsjangtsjow te trekken,
vanwaar zij kunnen terugwijken naar Nan
king indien zij worden aangevallen. Intus-
schen heeft maarschalk Tsjang tso Lin te
Moekden de militaire leiders bijeengeroepen.
Beschieting van Tsingtac.
Donderdagavond ontstond hier groote pa
niek doordat twee kanonneerbooten de stad
begonnen te bombardeeren, omdat de ma
trozen geen soldij hadden ontvangen. De
militaire autoriteiten eischten de overgave
der kanonneerbooten, waarover wordt on
derhandeld.
De hier heerschende bezorgdheid is nog
toegenomen door de komst van nog drie
Chineesche oorlogschepen. De rrjilitaire auto
riteiten hebben den heelen dag zonder re
sultaat met het eskader onderhandeld. Men
gelooft, dat het incident verband houdt met
den toestand in Sjanghai en dat de oorlogs
schepen zijn uitgevaren om zich bij de troe
pen van Tsjekiang te voegen indien hun sol
dij en voorraden worden verstrekt.
DE POOLSCHE MINISTER
SKRYNSKI.
In Polen is men buitengewoon tevreden
met het resultaat van Locarno, zoo tevreden
zelfs, dat er reeds stemmen opgaan om den
plotseling geweldig populair geworden mi
nister van Buitenlandsche Zaken Skrynski
het ministerpresidentschap aan te bieden.
In parlementaire kringen zou het plan be-
1 staan om Grabski, die den laatsten tijd zien-
deroogen aan populariteit heeft ingeboet,
aan den dijk te zetten.
SPOORWEGMANNEN ALS OBLIGA
TIEHOUDERS.
De „Southern Railway" heeft Vrijdag een
5 obligatieleening van 3 millioen pond
uitgegeven en haar personeel uitgenoodigd
daaraan deel te nemen. De directeur heeft aan
de „Evening Standard" verteld, dat het
in deze voor de spoorwegen vrij, moeilijke
tijden van het grootste belang is de exploi
tatie-kosten zoo laag mogelijk te houden in
andere zaken heeft men ervaren, dat als het
personeel de gelegenheid heeft deelgenoot te
worden, het .grooter belang stelt in het eco
nomisch werken der onderneming.'Vandaar
de uitnoodiging der „Southern" aan haar
personeel.
De heer Marchbank, adjunct-secretaris
en oud-voorzitter van de National Union of
Railwaymen heeft als zijn persoonlijke mee
ning kenbaar gemaakt, dat spoorwegstuk
ken een goede belegging vormen en dat ieder
spoorwegman, die geld over de hand heeft
een dienst aan het openbaar zou bewijzen
door zijn geld te steken in de maatschappij,
waaraan hij verbonden is.
VON HöSCH NAAR BAZEL.
De Duitsche gezant von Hösch is heden
naar Bazel vertrokken om aldaar de Duitsche
gedelegeerden naar Locarno te ontmoeten.
Hij zal hen naar Berlijn vergezellen.
DE TELEFONISCHE VERBINDING
LONDEN—NEW YORK.
De toebereidselen' voor het tot stand
brengen van een telefonische verbinding
tusschen Londen en New York zijn thans zeer
ver gevorderd. Men verwacht, dat een ge
sprek van 3 minuten een pond sterling zal
kosten.
DE RIJKSTENTOONSTELLING TE
WEMBLEY.
Thans is officieel besloten, dat de ten
toonstelling te Wembley het volgend jaar
niet zal worden heropend. Terstond na de
sluiting zal de liquidatie beginnen.
Officieus wordt erkend, dat het deficit
ongeveer 2 millioen zal bedragen. De
sluiting op 31 October zal op plechtige
wijze plaats hebben in tegenwoordigheid
van den hertog en de hertogin van York.
EEN SPOORWEGONGELUK.
Een trein met reizigers, die bij het station
Bresuna-Bottarone op de lijn MilaanGenua
stilstond, is door een goederentrein aange
reden. Er zijn twaalf dooden en twintig
gewonden.
Prins Leopold van België zal in de komende
zitting van het parlement als senotor be-
eedigd worden, en in de vergaderzaal de
plaats innemen, die ook de kroonprinsen
Leopold en Albert innamen.
m-j
ONTVANGST DOOR DE REGEERING.
Zaterdagavond heeft de Minister van Ar
beid, Handel en Nijverheid de leden der
Zesde Conferentie van de „Union Interna
tionale pour la Protection de la Propriété In-
düstrielle" en hun dames, in de met bloemen
en palmengroen versierde zalen van zijn de
partement ontvangen.
- De ontvangst werd bijgewoond door een
groot aantal genoodigden. Onder de aan
wezigen bevonden zich hoofden van de afdee-
lingen van het departement van den minis
ter en van het departement van Onderwijs,
Kunsten en Wetenschappen, dat in hetzelfde
gebouw gehuisvest is, voorts verscheidene
ministers en andere autoriteiten, alsmede
vooraanstaande persoonlijkheden uit de in-
dustrieele wereld. De receptie, welke een op
gewekt en geanimeerd karakter droeg, werd
opgeluisterd door muziek.
Toen de aanwezigen bijeen waren, sprak de
minister van Arbeid, Handel en Nijverheid
dr. Kooien, hen in de Fransche taal toe. De
minister heette de gasten hartelijk welkom.
Het is zeide spr., allerminst onbekend, welk
een hoogst gewichtige rol de bescherming
van den industrieelen eigendom tegenwoor
dig in het industrieele en commercieele leven
vervult.
Elke natie voor zich zal er natuurlijk voor
hebben te waken, dat de rechten harer onder
danen een, zoo volledig mogelijke bescher
ming genieten, zeide spreker.
Maar daarnaast zal het uiterste moeten
worden gedaan, om te bevorderen, dat met
inachtneming dier rechten het internationaal
belang, n.m. een internationale regeling, waar
in een zoo groot mogelijk aantal landen volle
bevrediging vindt, de beste kans van slagen
krijgt, Een unie-verdrag voor de bescherming
van den industrieelen eigendom, is daar om
te bewijzen, dat een gelukkige combinatie
van deze beide belangen mogelijk is.
Spr. eindigde met den wensch uit te spre
ken, dat het den gedelegeerden gegeven moge
zijn,'hun werkzaamheden tot een goed einde
te brengen.
De radio-verbinding NederlandNed.-
lndië bracht, voor zooveel het aan Neder
land toekomendeaandeel betreft, over het
derde kwartaal 1925 rond -123.700 op te
gen rond 145.800 over het derde kwartaal
1924.
Over de eerste 9 maanden van 1925 beliep
de opbrengst voor Nederland in totaal rond
492.500 tegen rond 395.300 in het over
eenkomstige tijdvak van het vorig jaar.
Het Nederlandsche aandeel wegens de se
dert de gebruikmaking van den verzen-
ONBEHAGELIJKE MOMENTEN.
Hoe een gast zich voelf als hij een echt#,
lijke twist bijwoont.
BLUF. i
Amerikaan tot Engelschman: Bij ons in
Amerika maakt de chirurgie zulke gewel
dige vorderingen, laatst heeft men nog in
New-York een man zijn hart blootgelegd,
de kleppen verzet en weer dicht gemaakt,
de man is nog zoo gezond als een visch.
Engelschman: „O, bij ons heeft men ie.
mands ooren 5 c.M. achteruitgezet.
Amerikaan: „Waarom?"
Engelschman: „Wel, dan' kon hij ee®
grooten mond opzetten."
WAAROM?
Pietje: „Moeder, waarom zijn er nu ei
genlijk leeiijke woorden, als je ze toch niei
gebruiken mag?"
DAT GAAT TOCH NIET.
Mevrouw (naar beneden roepend): ."Maaï
Jans, wat maak je toch 'n levea-'
Jans: „Nou, mevrouw. Laaf u 's zes dia.
pe borden vallen zónder leven!"
dingsweg Malabar—San FranciscoNew
YorkAmsterdam (15 Augustus 1925) tot
uit. September per radio van Amerika ont
vangen telegrammen uit Nederlandsch-India
beliep rond 5050.
Wat moet worden verstaan
onder „woonplaats
Thans is een aanvang gemaakt met df
vervolging van de kiezers, die zich op 1 Juli
j.l. niet ter uitoefening van hun kiesrecht
bij het stembureau hebben aangemeld. Da'
deze vervolging eerst nü kan plaats vinden,
vindt zijn oorzaak in de verschillende uitleg
gingen, die aan het desbetreffende artikel
der Kieswet werden gegeven (art. 149). In
dat artikel toch staat, dat de nalatige kiezer
gehoord zal worden door den Burgemeeste;
zijner „woonplaats" en bij niet geldigheid
der aangevoerde redenen van verhindering
de zaak ter terechtzitting van het Katon-
gerecht zijner „woonplaats" wordt aanhan
gig gemaakt bij oproeping als bedoeld ie
artikel 252a van het Wetb. van Strafvorde
ring door den Burgemeester zijner „Woon
plaats". Wat nu te verstaan onder het be
grip „woonplaats" Moet in aanmerking
genomen worden de gemeente, waar de be
trokkene op de kiezerslijst voorkomt o,
wordt bedoeld de tegenwoordige woonplaats!
Volgens de meening van eenige Kanton
rechters zou het eerste bedoeld worden.
Door den Burgemeester der Gemeentt
Baarn werd, naar het „U.D." meldt, de aan
dacht van den Minister op deze aangelegen
heid gevestigd, en op de moeilijkheden, die
zich bij de uitvoering van dat artikel zouden
voordoen het zou toch niet onmogelijk zijn,
dat een nalatige kiezer werd opgeroepen
door 2 Burgemeesters, en wel door dien van
de Gemeente, waar hij op de kiezerslijst
voorkomt en door dien der tegenwoordige
woonplaats.
Blijkens een aanschrijving van den Minis
ter nu moet onder „woonplaats" verstaan
worden de Gemeente, waar de nalatigen
aan hun kiesrecht hadden behooren te vol
doen. Het verhoor en de oproeping zal dus
moeten geschieden door den Burgemeester
der gemeente, waar de nalatigen hadden
moeten stemmen. Wat zijn nu de gevolgen
van die interpretatie
Talrijke kiezers, die hun stemplicht ver
zaakten en na 1 Juli j.l. verhuisden, zullen
nu voor het Kantongerecht opgeroepen moe
ten worden door den Burgemeester der ge
meente waar ze het verzuim pleegden zoo
zal een kiezer, die naar Drente verhuisd is
opgeroepen moeten worden voor het Kan
tongerecht te Amersfoort, evenals de nala
tige kiezer, voorkomende op de lijst eener
andere gemeente, die een 'verklaring aflegde
om in Baarn aan de stemming te willen
deelnemen.
Deze uitlegging zal dus wel tot zonder
linge consequenties aanleiding geven het is
echter te voorzien, dat van die talrijke kie
zers, die vervolgd worden en van woonplaats
veranderd zijn, vele verstek zullen late®
gaan.
Volgens een telegram uit Washington
dringt Coolidge er niet op aan, dat de nieu
we ontwapeningsconferentie in Amerika zal
worden gehouden, hetgeen het buitenland
zou kunnen afschrikken wegens de hooge
kosten. Zij zou in Den Haag kunnen plaa.il
vinden. -
De Rijksmiddelen in Sept. 1925 hebben t
millioen meer opgebracht dan in Sept. 1924.
Maar toch had gravin Francisca hem nooit
uit het oog verloren.
Onwillekeurig hadden hare oogen hem uit
de verte gevolgd.
En zijn zoo verdienstelijk en onberispelijk
leven klonk haar als een verwijt in de ooren.
Zij wist het, dat hij al zoovele wanhopigen
had gered zoovele hongerigen had gespij
zigd, zoo menige radelooze moeder had bij
gestaan om haar door ontberingen verzwak
ten lieveling weer te versterken en in het le
ven te houden.
Ook wist ze, dat hij in de hutten der armen
meer dan eens tegen de Diamantos-druppels
had gewaarschuwd.
.En terwijl al die gedachten aan het ver-
ledene haar aan het tegenwoordige onttrok
ken werd ze uit hare overpeinzingen opge
schrikt door de stem van den ouden Domi
nique.
„Mevrouw de gravin, er is bezoek" zei hij,
terwijl hij haar een visitekaartje ter hand stel
de.
„Doctor Martin", las ze.
Ze verbleekte even.
Maar dadelijk had ze hare zelfbeheersching
weer terug.
En met vaste heldere stem antwoordde ze
„Laat hem binnenkomen."
In waardige, maar tevens beleefd-vrien-
delijke houding ging ze den binnentredende
te gemoet.
Wat hadden die herinneringen uit vroeger
tijden ook met het tegenwoordige leven te
maken
„Het doet mij genoegen, u weer eens te
zien, doctor", zoo zeide ze, terwijl ze hem
vriendelijk de hand reikte.
De tijd had nog maar weinig invloed op
zijn gelaat uitgeoefend, waarop nog ^altijd
dezelfde eerlijke, goedhartige en vastberaden-
uitc'rukking te lezen stond, die een Jgrooten
invloed op zijne omgeving uitoefende.
Maar zijn gelaat was minder vrooiijk dan
anders. Een diepe ernst een ijzeren wils
kracht lag daarop te lezen.
„Mevrouw de gravin," zoo begon hij,
„het is wegens oude herinneringen, dat ik
u kom bezoeken. Als dat niet het geval was,
zou ik hier niets te zoeken hebben."
Verwonderd zag gravin Francisca hem
aan.
Die inleiding had iets ongewoons.
Evenals de meeste gevoelstnenschen, kon
doctor Martin niet beleefd zijn ,als hij onder
een diepen indruk verkeerde.
Toen zij daar zóó voor hem stond, zoo
gelijkend op haar, die hij in zijne jeugd had
bemind, in zooverre eene .vrouw op rijperen
leeftijd op een jong meisje kan gelijken, toen
overtuigde een enkele blik uit hare oogen
hem ervan, dat die vrouw hem een vreemde
was geworden.
Het waren de koude, hardvochtige oogen
van iemand, die veel ondervinding in 't
leven had opgedaan, die hem zoo verwonderd
aanzagen.
Altijd had die vrouw volgens koele be
rekening gehandeld, sedert den tijd, dat hij
haar de laatste maal had gesproken.
En hij was geen man van berekeningen.
De verloopen jaren hadden een diepe
kloof tusschen beiden gevormd.
Met een handbeweging noodigde gravin
Francisca haar bezoeker uit, op een sofa*
plaats te nemen.
„Die oude herinneringen hadden al lang
een aanleiding voor u moeten zijn, ons te
komen bezoeken," zoo zei ze glimlachend.
Dr. Martin schudde het hoofd.
„Ik zou nooit hier gekomen zijn, als het
mijn plicht niet geweest was," antwoordde
hij ernstig. „Het gaat om de Diamantos-
druppels mevrouw de gravin. U weet waar
schijnlijk niet, dat die druppels een geheel
waardelooze uitvinding zijn. En ik zou u
gaarne willen zeggen, datu, omdat de mei-
schen nu eenmaal onwetend in zulke dingen
zijn, veel schade daardoor aanricht. Ik ge
voel mij verplicht, u in dit opzicht in te
lichten. O, ik verzoek het u dringend, trek
u toch van die zaak terug, voor dat het te
laat is, en u en de uwen door die onwaarheid
vergiftigd wordt."
Gravin Francisca hief het hoofd hoog op
voordat zij antwoordde
„Doctor, ik geloof vast aan die methode.
Ik heb dat geneesmiddel zoowel bij mij-
zelven, als bij anderen beproefd en deugdelijk
bevonden. Ik zou het zeker niet aanbevelen,
als ik daarvan niet ten volle overtuigd was."
Verwonderd, maar tegelijk treurig en met
een vragende uitdrukking zag doctor Martin
haar aan.
Maar toen zij hem met een kouden trot-
schen blik antwoordde, werd ook de uit
drukking van zijn gelaat hard'.
Hij stond op.
En terwijl hij zijn hoed greep, zei hij
„Ik zal tegen die Diamantosdruppels in
de courant schrijven."
Gravin Francisca verschrikte.
Maar spoedig kreeg zij hare tegenwoordig
heid van geest terug.
„Doe wat u niet late n kunt, doctor," ant
woordde ze koel, „maar toch moet ik u
zeggen, dat het weinig overeenkomt met
onze oude vriendschap."
Hij antwoordde niet.
En na een diepe buiging te hebben ge
maakt, wilde hij heengaan.
Maar op hetzelfde oogenblik trad Catha-
rina de kamer binnen, in onbevangen
houding, in licht zomergewaad gekleed.
Toen ze docter Martin zag, verschrikte ze
even, maar tevens hacf ze een gevoel van
vreugde.
„O, mama riep ze uit. „Wat zijt u toch
goed Ik wilde u juist verzoeken, doctor
Martin te laten ontbieden, maar papa heeft
er zooveel bezwaar tegen."
Een toornige .blik van haar moeder deed
haar zwijgen.
Maar Doctor Martin bleef bij den aanblik
van het zoo bekoorlijke jonge meisje ge
troffen staan.
Op haar gelaat zag hij die uitdrukking
van hartelijke goedheid, die hij bij hare
moeder atltijd tevergeefs gezocht had.
Zoo had hare moeder in haar jeugd moeten
zijn, zoo dacht hij bij zichzelven.
Catharina beschikte over een snelle op
merkingsgave.
Ze beschouwde diep getroffen het eerlijke
welwillend vriendelijke gelaat van doctor
Martin en zette zich over den toorn van hare
moeder heen.
„O, doctor, zoudt u even naar papa willen
komen zien vroeg ze. „Hij lijdt zoo
zwaar, en verlangt naar u."
Dat was teveel voor den despotieken wil
van hare moeder, die op hoogen toon ant
woordde
„Catharina bemoei je niet met dingen, die
je niet aangaan."
Toen richtte ze het woord tot haar be
zoeker en voegde er bij
„Doctor, ik verzoek u, om op de woorden
van mijn dochter geen acht te slaan."
Doctor Martin richtte zich hoog op, en
zei op scherpen toon
„Ha, mevrouw de gravin, geneest u uw
echtgenoot ook met de Diamantosdruppels!
Ik wensch u veel succes met die genees
wijze 1"
„Toen richtte hij het woord tot Catharina.
en zei
Toch is het mij een genoegen geweest,
kennis met u te maken, jeugdige gravin. Eu
het zou mij nog meer genoegen doen, als
het mij later gegeven mocht zijn, u een dienst
te bewijzen".
En na nogmaals een diepe buiging voor
beide dames te hebben gemaakt, ging hij
heen.
Catharina was buiten zichzelve van toorn«
(Wordt vervolgd.)
