Alleen op de wereld
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
Derde blad. Maandag 9 November 1925
De Duitsche ambassadeur te Madrid v. Langwerth-Simmern, benoemd
tot Duitsch commissaris voor het Rijnland. De nieuwe financieele voor
stellen in Frankrijk door den Ministerraad goedgekeurd, Volgens maar
schalk Pétain zijn de militaire operatjes in Marokko als geëindigd te be
schouwen. Abd el Krim ingesloten en onschadelijk. Talrijke arrestaties
in verband met den verijdelden aanslag op Mussolini.
Gem. buiten!, berichten.
Een mooi voorbeeld.
Bewijzen van Nederlanderschap.
Handelsbesprekingen met
Duitschland.
DE DELEGATIE WEER NAAR DEN
HAAG.
FEUILLETON.
Een onderhoud met
Dr. Wirth.
Dr. Wirth is Zaterdagavond met eenige
andere Duitsche parlementsleden uit Ame
rika in Berlijn teruggekeerd.
Hij uitte zich tegenover een medewerker
der „Voss. Z." zeer voldaan over de wijze
waarop de Duitschers in Amerika zijn ont
vangen. Zijn gesprekken met leidende staats
lieden der Ver. St., met generaal Dawes en
groote bankiers van Walstreet hebben hem
de overtuiging geschonken, dat Amerika al
leen bereid is credieten op groote schaal te
verleenen ter leniging van de economische
en financieele crisis in Europa, als het werk
van Locarno tot een goed einde wordt ge
bracht en de Eifropeesche staatslieden in
denzelfden geest blijven voortwerken tot de
algeheele pacificatie van Europa is bereikt.
Wat de Amerikaansche credietverleening
aan Duitschland betreft, staat men in offi-
cieele kringen in de Vér. Staten op het stand
punt, dat alleen een in politiek opzicht stevig
gefundeerde republiek de noodige hypothe
caire zekerheid voor deze credieten kan bie
den. Ieder misverstand zou voor Duitsch
land in economisch opzicht noodlottig wor
den.
De financieele schanda
len in Duitschland.
Het proces tegen de beide directeuren der
Landespfandbriefanstalt en de drie leden
van het z.g. Adelskonvent, die onder allerlei
bedriegelijke voorspiegelingen credieten ten
bedrage van vele millioenen hadden weten
los te krijgen, heeft de rechtbank Vrijdag
j.l. vonnis gewezen.
De beide directeuren werden veroordeeld
tot resp. 3000 en 5000 M. boete, de drie
anderen ieder tot 9 maanden gevangenis
straf en boeten varieerend van 20 tot 30.000
Mark.
De Duitsche posterijen.
Het rijkspostministerie publiceert een
rapport nopens den financieelen toestand der
posterijen.
Het jaar 1925 kan niet als bizonder gun
stig worden beschouwd. De postcheque- en
girodiedst heeft een zeer belangrijke tekort
opgeleverd. Voorts heeft de verlaging der
posttarieven de inkomsten met 120 millioen
mark per jaar verminderd, terwijl de ver
goeding van 70 millioen M., die aan de rijks-
spoorwegmaatschappij moet worden be
taald, het budget der posterijen zwaar be
last.
De Duitsche commissaris
voor het Rijnland.
Naar verluidt hebben Engeland en Bel
gië zich reeds accoord verklaard met de be
noeming van den Duitschen ambassadeur te
Madrid v. Langwerth-Simmern tot Duitsch
iommissaris voor het Rijnland.
Officieel wordt bevestigd, dat de geallieer
den de benoeming van baron Langwerth von
Simmern tot rijkscommissaris bij de Rijn
landcommissie hebben goedgekeurd en voegt
er bij, dat de geallieerden daarbij te kennen
gaven, dat evenals naar hun overtuiging de
nieuwe rijksregeering zich zal laten leiden
door den geest der onderhandelingen van
Locarno, ook de Rijnlandcommissie zich bij
dezen geest trouw zal aanpassen.
De ontwapening van
Duitschland.
De nota der Ambassadeursconferentie .in
zake de ontwapeningskwestie is Zaterdag te
Berlijn aangekomen. Er is echter nog niet
beslist, of en wanneer de publicatie der nota
zal geschieden.
Werkverschaffing voor
Engelsche werkloozen.
Plannen om gedurende de wintermaanden
meer werk te verschaffen en waarmee een
uitgave van 12.700.000 pond sterling gemoeid
is, zijn voorgelegd aan de commissie voor het
toekennen van subsidies ter bestrijding der
werkloosheid. Daaronder is een uitgave van.
3 y2 millioen pond sterling voor werken in
de haven van Londen. Er zijn 389 plannen
van plaatselijke autoriteiten of openbare
lichamen goedgekeurd, waarmee regeerings-
subsidies tot een aantal van 7,4 millioen ge
moeid zijn. Voorts zijn er nog 225 plannen,
waarbij de regeering tegemoet komt inzake
de loonen, terwijl er nog 32% millioen be
schikbaar is voor wegen- en bruggenbouw.
Ontevreden rijksambte
naren in Engeland.
Onder de Rijksambtenaren in Engeland
üeerscht groote ontevredenheid over de sa
larisbetalingsmethode van het departement
van financiën. De ambtenaren zullen op 17
November in de Albertshall te Londen een
groote protestvergadering houden en zij heb
ben Baldwin verzocht, een deputatie uit hun
midden te ontvangen. Zij protesteeren o.a.
tegen de bezuinigingsmaatregelen. Groote
ontevredenheid heerscht ook over de moge
lijkheid van salarisverminderingen. Volgens
enkele conservatieven bladen is de ontevre
denheid zóó groot, dat de mogelijkheid van
een staking niet is utgesloten.
Hevig stormweer.
Op de Zuid- en Oostkust van Engeland
hebben zware stormen gewoed, waardoor vele
schepen groote moeite ondervinden bij het
bereiken van hun havens. Er bestaat groote
ongerustheid over de haringvloot van Yar
mouth en Lowestoft, die Vrijdagnacht in
de Noordzee door den storm werd overvallen,
doch totnogtoe is geen melding gemaakt,
van verliezen. De bergen van Scotland zijn
met sneeuw bedekt.
De nieuwe financieele
voorstellen in Frankrijk.
De Senaat is tegen Woensdagmorgen bij
eengeroepen teneinde de regeering in staat
te stellen, bij het bureau van den Senaat
haar wetsontwerp betreffende de financiën
in te dienen, waarover de Kamer dan zal
hebben gestemd.
De eenstemmig door den ministerraad
goedgekeurde financieele ontwerpen' van
Painlevé omvatten het in het leven roepen
van een autonome en geheel zelfstandige
amortisatiekas, die wordt geadministrateerd
door vertegenwoordigers van hooggeplaatste
staatsambtenaren en de groote takken van
nationaal bedijrf. De amortisatiekas zal de
essentieele taak hebben, den dienst te ver
zekeren van de schulden op korten termijn
van de verdedigingsbons en schatkistbons op
zoodanige wijze dat in een periode van 14
jaar een bedrag van ongeveer 65 milliard
francs wordt geamortiseerd. Zij zal worden
gevoed door middel van een persoonlijke
belasting, waaraan alle Franschen en vreem
delingen boven de 21 jaar worden onder
worpen, die jaarlijks twintig francs zullen
moeten betalen Niemand zal van deze be
lasting worden vrijgesteld of vermindering
krijgen zooals mogelijk is ten aanzien van
de inkomstenbelasting. Zij zal daarenbo
ven een buitengewone bijdrage instellen voor
alle roerende en onroerende goederen met de
faciliteit, zich van deze belasting te kwijten
in veertien jaar, drie jaar en één jaar. Zij
die deze belasting in één jaar voldoen zullen
een vermindering van 25 genieten, in drie
jaar een vermindering van 15 Credieten
ten bedrage van 2900 millioen francs, op
gebracht op de begrooting voor den dienst
der schulden, zouden in de amortisatiekas
worden gestort, die de achterstallige schul
den voor den Staat zou betalen.
De verschillende maatregelen zouden de
kas een jaarlij ksche inkomste van acht milli
ard verschaffen, waarvan ongeveer drie
milliard zou worden bestemd voor de ef
fectieve amortisatie.
Daar de plannen der regeering eerst na
verscheidene maanden hun volle uitwerking
zullen krijgen, zijn maatregelen beraamd om
de las in de overgangsperiode normaal te
doen functionneeren. Dienovereenkomstig
zou aan de kas met een bedrag van vijf milli
ard kunnen worden gecrediteerd, het be
drag tot amortisatie van de vlottende schuld,
gerealiseerd sedert het begin van 1925, Zij
zou eveneens een fonds kunnen bijeenbren
gen, te verkrijgen uit een emissie van pre
mie-obligaties, en terug te betalen voor
schot kunnen genieten, toegestaan door de
Fransche Bank.
In de toelichting tot het wetsontwerp tot
assaineering van de financiën zegt de re
geering, dat zij een beslisten krachtig herstel
van de financiën noodzakelijk acht. Zij ver
klaart de dekking van de uitgaven in haar ge
heel door permanente inkomsten onvermij
delijk en de onverwijlde vermindering van
de publieke lasten door amortisatie en de ver
zekering van de veiligheid van het geld on
ontbeerlijk.
De nieuw te heffen belastingen zullen door
alle burgers moeten worden gedragen naar
verhouding van hun bezit en alle categorieën
van waarden zullen daarin deelen. De re
geering raamt, dat zulks 5955 millioen per
jaar zal opbrengen. De ontvangsten zullen
worden gestort in een autonome kas, waar
van de werking zal worden verzekerd door
hooge persoonlijkheiden, waardoor volkomen
garantie wordt verstrekt. Deze kas zal den
dienst verzekeren van de Nationale Verde
digingsbons en van elk deel der af te lossen
schuld.
In het budget voor 1926 worden dé uit
gaven begroot op 33072 millioen en de ont
vangsten op 33098, latende dus een over
schot van 26 millioen.
Het totaal der ontvangsten zal niet de ont
vangsten omvatten, voortvloeiende uit de
toepassing van het plan-Dawes, die moeten
worden bestemd voor de regeling der inter-
geallieerde schulden en voor het herstel der
verwoeste gebieden. De toelichting wijst
erop, dat de staat dit jaar door een 4 lee
ning zeè milliard nationale verdedigingsbons
heeft geconsolideerd en uit zijn schatkistin
komsten 5% milliard heeft afgelost. De re
geering acht het noodzakelijk de voorschot
ten van de Bank van Frankrijk aan den gtaat
met 2500 millioen te verhoogen, welke voor
schotten door belastingmaatregelen zullen
worden afgelost.
De behandeling in de
Frimsche Kamercom
missie.
De Kamercommissie voor financiën be
gint met de spoedbehandeling der regeerinsg
ontwerpen inzake de financieele sa
neering. De discussie liep alleen over het eer
ste hoofdstuk, betreffende de nationale bij
drage ter amortisatie der openbare schuld.
De regeeringsvoorstellen stuitten op talrijke
bezwaren en men verwacht, dat zij een ern
stige oppositie zullen ondervinden.
Uit den ministerraad.
De Ministerraad hechtte zijn goedkeuring
aan de bepalingen van het wetsontwerp tot
assaineering van de financiën, waarmede de
Kamer zich in den Zaterdagnamiddag heeft
beziggehouden. Painlevé zal den Senaat ver
zoeken, in den ochtend van 11 November
zitting te houden, opdat voor de eindstem
ming de twee Kamers 12 November zullen
kunnen bijeenkomen. Briand gaf een uiteen
zetting van de beginselen der organisatie van
het mandaad van Syrië, op den grondslag
waarvan een grooter autonomie aan de be
volking zal worden verleend zoodra de rust
zal zijn wedergekeerd.
Frankrijk en Amerika.
In weerwil van dé mislukking der Fransch-
Amerikaansche onderhandelingen omtrent
de regeling der schulden zal de Amerikaan
sche regeering aan Frankrijk geen hinder
palen in den weg leggen bij zijn aanvragen
om bankcredieten in de Ver. Staten ter on
dersteuning van den franc.
Ofschoon de regeering te kennen heeft ge
geven, dat zij een nauwkeurig onderzoek
zal instellen naar leeningen aan landen, di
hun oorlogsschulden niet hebben gefundeerd
werd op het Witte Huis besloten niet het ver
leenen van credieten tegen te gaan, welke
noodzakelijk worden geacht voor de finan
cieele rehabilitatie dier landen in het buiten
land.
Het einde van de bak-
kersgezellenstaking.
De bakkersstaking is geëindigd. Weenen
heeft weer brood.
Dit spoedige verloop van de beweging was
te voorzien sinds Donderdag de arbitrage
commissie haar beslissing had bekend ge
maakt, waarbij den gezellen een loonsverhoo-
ging van 5% werd toegekend (zij hadden
12 geëischt) en de werkgevers deze uit
spraak hadden aanvaard. Tezelfder tijd ech
ter kondigden dezen hun besluit aan om den
prijs van het brood met een groschen te
verhoogen.
Hoewel het oordeel van de gezellen over
de arbitrale uitspraak niet al te vriendelijk
was en velen de verhooging der loonen met
5 onvoldoende achtten, was de algemeene
verwachting toch, dat de stakers in hun ver
gadering op gisteren de beslissing zouden
aanvaarden.
Hetgeen inderdaad het geval blijkt te zijn.
De onderhandelingen tus-
schen Amerika en Italië.
Uit Washington wordt gemeld, dat Ame
rika bereid is, voor de eerste jaren genoegen
te nemen met een betaling door Italië van 30
millioen dollar per jaar, d.i. 10 millioen dol
lar minder dan van Frankrijk voor de eerste
vijf jaar werd verlangd. Amerika acht dit
voorstel daarom zeer edelmoedig tegenover
Italië.
De Italianen wenschen echter voorloopig
niet meer dan 10 millioen dollar per jaar
te betalen. Zij betoogen, dat van Frankrijk
slechts 20 millioen dollar per jaar wordt,
verlangd, omdat bij de 40 millioen die
Frankrijk zou moeten betalen, een bedrag
van 20 millioen dollar de rente vertegen
woordigt, die Frankrijk moet betalen voor de
na den wapenstilstand door Amerika gele
verde goederen. Daar echter de totale schuld
van Frankrijk aan Amerika, die ongeveer 4
milliard dollar bedraagt, tweemaal zoo groot
is als die van Italië, meent Italië te kunnen
volstaan met een jaarlij ksche betaling van 10
(de helft van 20) millioen dollar.
Het geheime verdrag met
Rusland.
De sovjetregeering spreekt tegen, dat er
tusschen Rusland en Italië een geheim ver
drag bestaat.
Een verdrag van bemid
deling en arbitrage tus
schen Zweden en Polen.
Vrijdag j.l. is te Stockholm een verdrag in
zake bemiddeling en arbitrage geteekend tus
schen'Zweden en Polen. Het zal aan den
Rijksdag worden voorgelegd.
Het mislukte complot te
gen Mussolini.
De „Popoio di Roma" meldt, dat te Na
pels de broer van generaal Capello, oud-di
recteur van de posterijen, ter beschikking
van de justitieele autoriteiten wordt gehou
den, en dat te Qenua acht personen zijn ge
arresteerd, onder wie twee zeer bekende art
sen. Dertig andere personen worden ter be
schikking van de justitieele autoriteiten ge
houden.
Volgens een bericht uit Rome is een der
gevolgen van het complot tegen Mussolini,
dat vele politici, die tot dusver besluiteloos
stonden, zich bij de fascistische partij aan
sluiten, zoo o.a. Kamer-president Casetano,
die zich daartoe persoonlijk naar Mussolini
begaf.
De „Tribuna" meldt de arrestatie te Li-
vorno van een 50 personen, waaronder de
maximalistische afgevaardigde Sapocci.
Volgens de'„Epoca" zou het ontdekte com
plot ten doel hebben gehad de monarchie
omver te werpen en de republiek te procia-
meeren.
Het blad bevestigd, dat het ministerie van
binnenl. zaken talrijke gegevens bezit, waar
uit blijkt, dat het niet is buitengesloten, dat
een zekere vreemde mogendheid de hand in
het spel heeft gehad. Men brengt dit ook in
verband met brieven, die Zaniboni op 15
Aug, 1925 van een buitenlandsche hoofd
stad uit zou hebben geschreven aan den Ita
liaan Umberto Bellini.
Het onderzoek, dat is ingesteld naar de po
ging om Mussolini te dooden, heeft uitge
maakt dat hier van een uitgebreider organi
satie sprake is dan aanvankelijk werd aange
nomen. De dood van den premier zou het
sein geweest zijn voor een tegen-revolution-
naire beweging, welke in de verwarring en de
paniek, die veroorzaakt zoud|n worden door
den dood van derf premier, het huidige be
wind omver zou werpen. De samenzweerders
konden waarschijnlijk rekenen op de actieve
deelneming van slechts een kleine minder
heid der bevolking, .doch bij de paniek, die
zou ontstaan, zou een kleine actieve groep
kans gehad hebben.
De arrestatie van generaal Capello is ge
volgd door de arrestatie van andere perso
nen, die betrokken zouden zijn in het com
plot. De politie ontdekte tevens dat Zaniboni
met tien personen had afgesproken, dat Zij
revolverschoten zouden afvuren tusschen de
menigte zoodra Mussolini gevallen zou zijn.
Voorts wordt vernomen, dat Zaniboni en
Capello tesamen Zondag te Rome arriveer
den en hun intrek namen in een hotel nabij
de St. Pieter. De politie, die met hun aan
komst bekend was, hield beiden in het oog.
De secretaris van Zaniboni, die tot taak had
de hotelkamers te reserveeren, huurde ka
mers in drie hotels, aangezien men niet wist
waar vandaan Mussolini zijn rede zou hou
den. In de drie hotels gaf hij verschillende
namen op en beweerde kamers te huren voor
vrienden, die den Wapenstilstandsdag zou
den komen vieren. I
De oorlog in Marokko
Maarschalk Pétain is in Marseille geland
en heeft verklaard, dat Abd el Krim volko
men is ingesloten en niet meer te vreezen is.
De militaire operaties zijn geëindigd, zei-
de hij, ik laat de aangelegenheid thans aan
de politici óver.
De opstand in Syrië.
De toestand rondom Damascus heeft een-
ernstig karakter aangenomen. De spoorweg
verbinding tusschen Haifa en Damascus is
verbroken. De rebellen hebben een aanval
op Deraa gedaan, dat gevallen is. -Een leider
der opstandelingen heeft zich zelf tot mili
tair gouverneur met een voorloopige regee
ring benoemd.
Op alle telegrammen wordt een sterke
censuur uitgeoefend Vrijdag is het den Fran
schen gelukt Damascus voor een aanval door
1500 rebellen, die in de wijk van Meidan wa
ren geconcentreerd, te redden., De Moham-
medaansche leiders vernamen, dat de vijand
voornemens was door deze wijk de hoofd
stad binnen te dringen zij vreesden een
bombardement, liepen de aanvoerders tege
moet en legden hun den toestand uit, n.l.
dat de burgers evenals de opstandelingen on
der den aanval zouden lijden; waarop de
opstandelingen zich terugtrokken. De
Franschen vernamen aanstonds waar de re
bellen zich ophielden en vielen bij verrassing
uit de lucht met een lading bommen aan. De
Fransche infanterie kwam daarop tusschen-
beiden en doodde zestig man.
In Beiroet werden 2000 man aan land ge
zet er zullen nog 4000 volgen, zoodat er
32.000 man aanwezig zullen zijn om de rust
in het geheele land te herstellen.
De zeeliedenstaking in
Australië.
Het verloopen der zeeliedenstaking wordt
merkbaarder. Tal van scheepsbemanningen
winnen inlichtingen in met het oog op een
hervatting van het werk.
De spoorwegstaking, welke dreigde we
gens de schorsing door de regeering van 12
spoorwegarbeiders, die weigerden een ko
lenwagen te laden voor een schip, waarvan
de bemanning staakte, is vermeden. De
spoorwegmannen hebben hun bedreiging
met een staking ingetrokken en de regeering
heeft dientengevolge de schorsingen opgehe
ven.
DIEFSTAL IN DE WONING VAN GRA
VIN BOTHMER.
In de woning van gravin Bothmer te Pots
dam, die op het oogenblik terechtstaat we
gens diefstal van zilver enz., is Vrijdagnacht
ingebroken. Het dienstmeisje, dat door het
gerucht werd gewekt, zag twee mannen weg-
loopen. Een groote hoeveelheid zilver is
ontvreemd.
DE WATERLOOBRUG.
De architect Sir Edwin Lutyens, die als
deskundige is geraapleegd aangaande de
Waterloobrug, verklaart in zijn rapport aan
den Graafschapssraad van Londen, dat hij
het niet mogelijk acht de brug in haar tegen
woordige constructie te behouden.
VALSCHE TESTAMENTEN.
Voor het Assisenhof'van Liverpool is de
zer dagen een zaak behandeld tegen een on
geveer vijftigjarig echtpaar, dat zich had
schuldig gemaakt aan vervalsching van tes
tamenten en gebruikmaking daarvan. Aan
de vrouw werden niet minder dan 19 ge
vallen ten laste gelegd, aan den man 9.
De beklaagden gingen als volgt te werk
wanneer er een advertentie geplaatst werd,
waarin rechthebbenden op een nalatenschap
opgeroepen werden, meldden zij zich als zoo
danig aan en in één geval gelukte het hun
177 pond in de wacht te sleepen, doch in
de andere gevallen werd de vervalsching tijdig
ontdekt.
Het eene geval, waarin zij succes hadden,
kwam op' het volgende neer Op een adver
tentie tot oproeping van de nagelaten be
trekkingen eener overleden huishoudster
kwam een brief van iemand, die meedeelde,
dat de overledene hem enkele jaren geleden
haar testament- had overhandigd en hem
verzocht had bjj haar dood haar schoonzus
ter op té sporen. Daarna werd er een brief
bezorgd aan het huis, waar de overledene
tot aan haar dood werkzaam was geeweest,
zoogenaamd afkomstig van die schoonzuster
en gericht aan de overledene. Men stelde
zich met de schrijfster in verbinding, die
niemand anders was dan de vrouwelijke be
klaagde. Toen kwam er weer een brief van
dengeen, aan wien het testament zou gege
ven zijn, meldend, dat hij de gezochte schoon
zuster gevonden had. Men heeft reeds be-
grepen, dat deze briefschrijver de mannelijke
beklaagde was. De „schoonzuster" was wel
zoo goed haar toestemming te geven tot de
opening van het „testament" en zoo ontving
zij het haar „vermaakte" bedrag.
i De vrouw werd tot vier jaren dwangar
beid veroordeeld, haar rqan tot 18 maanden
gevangenisstraf.
EEN ONWAARSCHIJNLIJK
VERHAAL.
In het begin van October werd te Londen
een 19-jarig dienstmeisje\ermistmen wist
alleen dat zij naar een bijeenkomst van het
Leger des Heils was gegaan. Dezer dagen is
zij weer voor den dag gekomen. Een motor
wielrijder bracht haar naar het politiebujeau
van Brenton. Volgens een verhaal, dat zij
aan de pers deed, zou zij ontvoerd zijn door
eenige mannen met een auto een der man
nen had haar langen tijd vervolgd en naar
een stal zijn gebracht (later bleek haar dat
die stal in Hounslow gelegen was). De slal
was geheel donker men had haar op water,
brood en margarine laten leven en een maand
opgesloten gehouden. Ten slotte was het haar
gelukt het slot van den stal te verbreken.
Een motorfietser, wien zij haar wedervaren
vertelde, had haar naar het politiebureau ge
bracht.
Wat het verhaal er niet waarschijnlijker
opmaakt, is, dat zij aan de politie niet het ver
haal harer avonturen had gedaan omdat
men er haar niet naar gevraagd had
DE „ACTION FRANCAISE"
VERVOLGD.
D „Action Franqaise", het Fransche roya
listische blad, zal krachtens de wet van 12
Februari 1924 worden vervolgd wegens een
„aanval op het vertrouwen van den Staat".
Het blad heeft nl. biljetten doen aanplakken,
die de woorden bevatten „De republiek
beteekent het bankroet" en „De franc is
zelfs geen vier sous meer waard." De Fran
sche politie in heel Frankrijk heeft last ge
kregen, overal de biljetten te verwijderen.
HET PROCES-DAUDET.
De elfde zitting in het proces-Daudet werd
geopend met het verhoor van oud-minister
president Herriot, thans voorzitter der Ka
mer. Het betreft, naar men zich herinnert,
een verklaring van den heer Plessis van de
„Gaulois". dat Herriot op een avond in een
der Parijsche „salons" tot hem zou hebben
gezegd dat hij geloofde dat Philippe Daudet
was vermoord, voorts de uitlating van Her
riot tot Léon Daudet in de wandelgangen der
Kamer „Daudet, men heeft u een gemeen
heid gedaan."
Herriot werd met eenige plechtigheid de
rechtzaal binnengeleid. Een delegatie van het
parket ging hem tegemoet, terwijl twee bo
den Herriot naar de balie geleidden.
Aanstonds verklaarde Herriot op de hem
gestelde vragen, dat hij den dag na den dood
van Philippe Daudet met diens vader diep
medelijden had, een medelijden, waaraan hij
mondeling en „misschien ook schriftelijk."
uiting heeft gegeven. (Dit laatste herinnerde
hij zich niet meer). Het is evenzeer juist dat
hij zich heeft aangesloten bij de conclussies
van den heer Buisson toen deze in zijn inter
pellatie in de Kamer er op aandrong dat een
burger, die recht eischt, de noodige waar
borgen zouden worden gegeven. Hij herin
nerde zich echter niet het gesprek, waarop
de journalist Plessis heeft gedoeld. Als hoofd
der regeering wilde hij, dat Léon Daudet alle
middelen om zich te doen hooren ter beschik
king werden gesteld.
Daudet erkende dat Herriot, zoolang hij
aan het bewind was, alles heefttgedaan om
licht in de zaak te brengen.
Vervolgens vroeg Daudet of Herriot zich
niet zijn uitlating in de wandelgangen der
Kamer herinnerde. Herriot antwoordde
„Op dien dag had de interpellatie-Buisson
plaats. Ik herhaal dat ik mij met vele anderen
bij de conclusies zijner rede heb aangesloten."
(Daudet, die deze woorden beschouwde als
een onderschrijving van zijn standpunt,
schudde Herriot de hand.
Behalve de vrouw van den chauffeur Bajot,
dje onder snikken verklaarde dat zij, meer
misschien dan mevr. Daudet om het verlies
van haar zoon, geleden heeft onder den laster,
waarvan haar man gedurende twee jaren het
slachtoffer is geweest, werd dr. Paul gehoord,
medisch deskundige bij het gerecht, die ver
klaarde dat hij destijds na onderzoek van de
wond van Philippe zelfmoord had gecon
cludeerd.
HET RECHT VAN EEN VADER OM
ZIJN KIND TE DOODEN.
De oude vraag of overwegingen van lief
de en medelijden het benemen van het le
ven vergoelijken, wordt thans in den staat
Colorado voor het gerecht behandeld. Er
staat een gezien medicus, dr. Harold Blazer,
terecht, die bekent zijn dochter, die zonder
armen of beenen geboren werd en doof,
stom en imbeciel was, door toediening van
chloroform te hebben gedood. Hij had zijn
mismaakte dochter 32 jaar lang liefderijk op
gepast tot de zwakheden van den ouden dag
bij hem den vrees wekten, dat hij zou ster
ven en dat zijn kind hulpeloos zou achter
blijven. De eenige uitweg was volgens dr.
Blazer, dat hij zichzelf en zijn dochter het
leven benam. Hij diende zijn dochter en
zichzelf chloroform toe de dochter stierf,
doch hij herstelde.
B
"E®i
Dit heeft Donderdagavond minister Koo"
len gegeven aan het groote diner, dat de Re
geering aan de leden van de conferentie
tot bescherming van den Industrieelen
Eigendom a'anbood in het restaurant „De
Twee Steden."
Daar waren aanwezig behalve de leden
van den ministerraad en de gedelegeerden
dezer conferentie, bijna het voltallige corps
diplomatique, de burgemeesters onzer drie
groote steden en verder eenige hoogwaar-
digheidsbekleeders in den lande.
Terwijl dit druk converseerende gezel
schap, waarbij haast alle beschaafde talen
der wereld beluisterd werden, zich aan de
rijk voorziene tafels begaf, klonk plot
seling de bel van den voorzitter der tafel,
minister Kooien.
Men keek even op, niet vermoedende wat
dit ongewone signaal nog vóór de tafel be
gonnen was beduidde. Maar veel tijd voor
verbazing was er niet, want de helde stem
van den katholieken minister klonk reeds
door de groote zaal en in de Fransche taal
verzocht hij een oogenblik stilte om ieder
gelegenheid te geven voor een kort gebed.
En meteen gaf de minister het voorbeeld,
maakte een kruisteeken en bad.
Zijn voorbeeld werd onmiddellijk door
velen gevolgd, onder de diplomaten en ge
delegeerden en andere gasten maakten
velen het kruisteelen en ook anderen vouw
den de handen voor een kort en stil gebed.
Wij hebben, aldus de „Resb.", voor
zoover wij ons kunnen herinneren, aan een
officieel overheidsdiner iets dergelijks nog
niet meegemaakthet werd, om welke re
den dan ook, meestal vergeten.
Minister Kooien heeft met die gewoont
willen breken en een voorbeeld willen geven
hoe het hoort.
Deze daad van een mooie en flinke over
tuiging zal in breede kringen van ons volk
dankbaar worden toegejuicht.
En we mogen de verwachting uitspreken,
dat dit voorbeeld ook door anderen ,ook
al is men zelf niet geloovig, zal worden na
gevolgd.
Maar ook zal dit voorbeeld van minister
Kooien een prikkel zijn voor zoovele ka
tholieken, die door een laffe vrees of een
veroordeelenswaardige liberaliteit meenen,
in openbare gelegenheden in gezelschap van
niet-katholieken hun gebed voor en na tafel
te mogen verzuimen.
We lezen in het „Maandblad voor de in
richting van Gemeenteadministratie" van N.
Samson
Bij circulaire van den Minister van Bin-
nenlandsche Zaken en Landbouw van 20
Juli 1925, werden eenige voorschriften ge
geven omtrent het afgeven van bewijzen van
Nederlandschap, ter vervanging van bet
buitenlandsch paspoort. Uit de gegeven
voorschriften is evenwel niet af te leiden, of
in de aangegeven gevallen ook één bewijs
kan worden afgegeven voor meerdere per
sonen, b.v. man, vrouw en een of meer min
derjarige kinderen.
Wel is later gebleken, dat door den Com
missaris der Koningin in Noord-Holland
aan de burgemeesters dier provincie in over
weging werd gegeven in dit geval te hande
len als ten opzichte van dé buitenlandsche
paspoorten is bepaald.
In verschillende gemeenten ook buiten
Noord-Holland werden dan ook bewijzen
van Nederlandschap ingericht voor meer-
de're personen verstrekt.
Daar ons echter ter oore is gekomen, dat
dat met dergelijke bewijzen bij reizen in Bel
gië en bij grensverkeer moeilijkheden wor
den ondervonden en betrbkkenen op grond,
dat zoodanig bewijs niet aan de voorschrif-
voldoet, boete werd opgelegd, meenen wij
goed te doen. Zoolang de voorschriften niet
nader door den Minister zijn aangevulf, te
gen de afgifte van bewijzen van Nederland
schap voor meerdere personen te moetea
waarschuwen.
Zaterdag is de Nederlandsche delegatie
voor de besprekingen, welke te Berlijn ge
houden worden in zake een handelsovereen
komst, naar 's-Gravenhafge teruggekeerd,
met het doe omtrent bepaalde zaken nader
overleg te plegen met de Regeering. Men ver
wacht dat er de volgende week een overeen-
komst.tot stand zal komen.
I. WEEZEN.
Een kort, gebiedend belgerinkel. gelijk
een angstkreet, drong door de dikke nevel,
I die de pastorie van St. Jan de Braye om
gaf. Enkele m-nuten verliepen. De langzame
sleepende voetstappen van de oude Anna
Babin, de dienstbode van mijnheer Pastoor
Callot, schuifelden over den vochtigen
grond van de binnenplaats. Het ijzeren hek
knarste in zijn hengsels en in den mist be-
'on het volgende gesprek:
„Zoo! Ben jij 't. kwajongen".
„Is mijnheer pastoor thuis?"
..Zeker, üs hii thuis. Maar wat wil je
van hem?"
„Ik moet 'm spreken".
..Je zult 'm alleen te spreken krijgen,
'ls ik wil Het gaat niet op» mijnheer pas
toor voortdurend lastig te vallen. Zeker,
denken maar een loopje te kunnen nemen
met den armen man, en hij is ?oo goed, dat
"ij geen oogenblik rust zou hebben, als ik
er niet wac. Als ie dr op staat hem te
spreken, zeg me dan waarvoor."
Al sprekende hield Anna, klein van ge-
i stalte, maar vastberaden in haar optreden,
de poort half open en met de handen op
I haar heupen belette zijn de*i lastigen be-
zoeker den doorgang.
Lucien Dollet, een jongen van net vijtien
jaar, van krachtig voorkomen, met gebruin-
j den tint, vroolijk gelaat en donkere, onver-
i trouwbare oogen, was de zoon van Ber-
I trand Dollet, een rijken wijnboer en wet-
houder van Sint Jan de Braye. De oude
j wel kennende, van de poetsen die hij haar
gebakken had in den tijd, toen hij nog op
de catechismus was. liet hij zich niet van
streek brengen door haar onvriendelijk uiter
lijk en herhaalde op dwingerig ongeduldigen
j toon:
i „Ik zeg je nogmaals, dat ik 'm spreken
moet. Hij moet onmiddellijk op Rustoord
komen."
..Op Rustoord!.... En onmiddellijk!....
Jongen, heb je dan niet gedacht, hoe ver
dat is, en zou je denken, dat een man van
60 jaar, zooals mijnheer pastoor, te voet vijf
kilometers kan afleggen door zulk een mist."
,,'t Is voor mijn tante, Gertrude Picot, die
stervende is
„Ach. had dat eerder gezegd! 1 Die arme
Gertrude!.
Maar, nadat de rate ontroering voorbij
was kwam Anna's koppige onverbiddelijk
heid weer boven en zij wilde zich nog bij
lange niet gewonnen geven.
„Is zij wel zoo ziek als je zegt?"
„Ja, de dokter heeft verzekerd, dat er vol
strekt geen hoop meer was en mijn vader
heeft, om moeilijkheden te voorkomen, al
een plaats op het kerkhof uitgekozen."
„Nu, dat maakt een verschil. Mijnheer
pastoor zal dadelijk komen."
Die woorden klonken beslist als een von
nis. En Anna zou. na die uitspraak, onmid
dellijk het hek gesloten hebben, als de jon
gen, sneller dan zij. het haar niet belet had
door zijn voet tusschen de opening te bren
gen.
„Het is beslist noodig. dat mijnheer pas-
tooi onmiddellijk komt. Terstond, anders zou
het misschien te laat zijn."
Zulk een indringerigheid verscherpte nog
Anna's verbittering en met verheffing van
stem hernam zij:
„Maar is het dan mogelijk, om met zulk
weer mijnheer pastoor uit te laten gaan!"
..Terwijl u staat te redeneeren, gaat de
tijd voorbij en ik heb u gezegd, dat tante
Gertrude elk oogenblik kan sterven. Haast
u daarom."
De jongen was ook ongeduldig geworden
en had eveneens op hoogen toon gesproken
en zijn opmerking was juist, maar even raak
was het antwoord van de dienstbode:
„Als het geval zóó dringend is. waarom
ben je dan niet gisteren gekomen?"
Waarom? Ja, waarom? Want Gertrude
Picot was reeds verscheidene dagen ziek.
Lucien zweeg, niet wetende, wat te antwoor
den, maar hij trachtte met geweld door het
half open hek binnen te dringen, vast beslo
ten den pastoor zelf op te zoeken, door
wien hij zeker goed zou ontvangen worden.
Daar liet plotseling de zachte stem van den
pastoor zich hoofen: „Wat is er. Anno?
„Niets, mijnheer pastoor. U gaat toch ze
ker niet uit?" haastte zich de oude dienst
meid te antwoorden.
Maar tegelijkertijd klonk Lucien Dollet's
heldere stem:
„Ik ben 't, Lucien Dollet, ik kom voor
mijn tante, die zwaar ziek is."
En gebruik makend van de zenuwachtig
heid van Anna. die geheel in de war was
door die plotselinge verschijning van haar
heer. stootte hij het hek open en ging de
binnenplaats op.
„Uw tante?"
„Ja, mijn tante, Gertrude Picot."
„Goed, ik kom onmiddellijk."
„Gut, hoe is 't mogelijk! Neen, 't zal niet
gebeuren."
Anna, eerst stom van verwondering, had
haar spraak terug gekregen, om dit verbod
uit te vaardigen. Maar pastoor Callot, die
gewoon was aan het lastige, grillige karak
ter van zijn dienstbode, sloeg geen acht op
haar uitroep. Hij wendde zich tot den boe
ren jongen en zeide:
„Wacht me een oogenblik. Ik neem m'n
hoed en m'n jas en ik ga mee."
Vijf minuten later verlieten Lucien Dollet
en pastoor Callot de pastorie. Zij waren
weldra de weinige huizen voorbij, die het
dorp Sint Jan de Braye uitmaken en bevon
den zich in het open veld. Zij vernamen geen
enkel geluid, onderscheidden geen enkele
gestalte De damp bedekte alteS met ziin
vochtige wit-schuimende lijkwade. Vrucht-
boomen en wijnstokken aan den rand van
den weg bleven onzichtbaar De twee per
sonen liepen zij aan zij, in stilzwijgen, ont
roerd door de gedachte aan den dood.
Niettegenstaande ziin hoogen leeftijd en
zijn zwakke gezondheid had pastoor Callot
niet geaarzeld zich op weg te begeven. De
betreurenswaardige gewoonte van zijn paro
chianen kennende en wel wetend, dat men
hem dikwijls pas riep op het laatste nippen-
tje, haastte hij zich om niet te laat te komen.
Gertrude Picot was een flinke, brave vrouw.
Zij was gehuwd geweest met een welgestel-
den wijnboer, een schoonen, krachtigen man
van 30 jaar, die in zijn volle mannelijke
kracht was weggerukt door een longont
steking. En zij was achtergebleven met haar
kleine Marie, een kind van enkele maanden,
de vrucht van haar kort huwelijksleven.
Tien jaren waren sinds dien tijd verloo
pen. Marie was grooter geworden en haar
blonde haren omlijstten een lief rose ge
zichtje waarin blouwe, lachende, brutale
oogen tintelden van geest en reinheid. De
wandelaars en de toeristen, die zij tegen
kwam en altijd vriendelijk groette, konden
niet nalaten haar te bewonderen. „Het
bekoorlijke kind", noemden zij haar. Zij
hadden goed gezien, want haar ziel was
even schoon als haar uiterlijk. Gertrude Pi
cot had in het hart van haar eenige dochter
neergelegd alle schatten van goedheid, van
zachtaardigheid en blijmoedigheid, die zij
langzamerhand in het hare hadbijeenge
gaard, en deze eigenschappen werden nog
gesierd door een fijne naïviteit, het gevolg
van haar nog jeugdigen leeftijd en door een
zekere schroomvalligheid en droefgeestig
heid tengevolge vah het ontbreken van een
vader aan den huiseliiken haard.
Het was tien uur toen de pastoor en zijn
gezel stil stonden voor het huis. waar Ger
trude Picot woonde. De mist scheen té smel
ten en te druppelen onder de inwerking der
zonnestralen, die haar een okerachtigen
kleur gaven en die de dauwparelen aan de
grashalmpjes schitteren deden. Dicht bij-
zijnde voorwerpen kon men gemakkelijk on
derscheiden. Op den grooten weg, die zich
als een streep uitstrekte achter bet eigen
dom van Gertrude Picot, tusschen twee rijen
populieren, stond een zigeunerswagen naast
de vermolmde hbt van een ouden strooper,
August Tremblct, bekend onder den bijnaam
„de Zouaaf". Verderop vormden dicht op
eengedrongen bladerrijke boomen van een
groot bosch een dikke massa, die door den
nevel nog niet te onderscheiden was.
(Wordt vervolgd.)
