een geheimzinnige
Radio-Omroep.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT.
Derde Blad Maandag 15 Maart
1926
De buitengewone zitting van den Volkenbond. De toestand uiterst ge
spannen. Mgr. Rauquet, bisschop van Cbartres, overleden. Het be
schieten der Japansche destroyers schijnt op een misverstand te berusten.
De buitengewone zitting van den Volkenbond.
GEM. BUÏTENL. BERICHTEN.
FEUILLETON.
VERDWIJNING.
DE GEVOLGEN VAN DE
OVERSTROOMINGEN.
I
Beperking van het spoor
wegverkeer.
Het „Berl. Tag." verneemt, dat waarschijn-
.Jijk met ingang van 15 April a.s. het perso
nenverkeer op de spoorwegen zal worden
beperkt en wel wegens de sterke verminde
ring van het aantal passagiers, hetgeeii we
derom een gevolg is van de verhooging der
tarieven.
Het internationaal verkeer blijft onge
wijzigd.
De hongerkunst.
De president van politie te Berlijn heeft
een verordening uitgevaardigd, inhoudende
dat in het vervolg geen nieuwe vergunnin
gen aan z.g. hongerkunstenaars worden ver
strekt. Aanleiding hiertoe is het feit, dat hurt
aantal met den dag toeneemt. Dagelijks wor
den gemiddeld tien vergunningen om als
hongerkunstenaar op te treden aangevraagd.
Bevordering van den
woningbouw.
Tusschen het Duitsche rijksnunisterie van
financiën en dat van arbeid is een overeen
komst gesloten over de ondersteuning van
bouwbedrijven uit rijksmiddelen. De rijks-
regeering zal den landen en den gemeenten
credieten tot een gezamenlijk bedrag van
200 millioen Mark voor de uitvoering van
hun bouwplannen ter beschikking stellen.
Roel
Een Fransche bisschop
overleden.
Mgr. Rauquet, bisschop van Chartres, is
Zaterdagnacht plotseling overleden. De bis
schop was 87 jaar oud.
Het Deensche ontwape
ningsvoorstel.
Het Deensche Folketing heeft Vrijdag
het ontwapeningsvoorstel aangenomen met
75 tegen 71 stemmen.
De valschcmuntersaffaire.
De Duitsche fototechnicus Schulze, die m
verband met het Hongaarsche valschenuin-
tersschandaa! is gearresteerd, gaat in de laat
ste dagen in het huis van bewaring zoo te
keer, dat men besloten heeft, hem naar een
krankzinnigengesticht te laten overbrengen,
teneinde een onderzoek naar zijn geestver
mogens in te stellen. Een bekend Berlijnsch
psychiater, die Schulze reeds een tijdlang
geobserveerd heeft, gelooft, dat hij niet ge
heel toerekenbaar is.
De rechter van instructie heeft geweigerd
dwangmaatregelen te gebruiken om Karolyl
er toe te brengen een getuigenis af te leggen.
Het O.M. heelt den vertegenwoordiger
van het Tsjechische dept. van financiën me
degedeeld, dat het een onderzoek heeft ge
last inzake de in 1922 in omloop gebrachte
sokolvervalschingen.
De nieuwe sensatie in Boedapest is het
ioor de Fransche pclitie-ambtenaren opge
worpen vermoeden, dat de dezer dagen ge
zonden en in beslag genomen 6674 valsche
bankbiljetten nu pas onlangs zijn vervaar-
ligd, daar zij nog vochtig zijn en afgeven.
De Franschen zouden nu van meening
iijn, dat de biljetten nu pas in de laatste da
gen gemaakt zijn om te voldoen aan de wen-
ichen der Franschen, dat de nog ontbre
kende indertijd gemaakte valsche bankbil-
etten opgespoord moeten worden. Het thans
gevonden aantal biljetten is juist hetzelfde
als het nog steeds ontbrekende, waarnaar
gezocht wordt.
Ontploffing op een Ita-
Italiaanschen destroyer.
Uit Sperzia wordt gemeld, dat bij het hou
den van oefeningen in een kanon van den
destroyer een projectiel is gesprongen, ten
gevolge waarvan twee matrozen werden ge
dood en drie gewond.
Het Italiaansche Vrou
wenkiesrecht.
Uit de stemcijfers blijkt, dat de Italiaansche
vrouwen weinig belangstelling aan den dag
leggen voor hun recht om te stemmen bij de
gemeenteraadsverkiezingen, welk recht dit
jaar voor het eerst tot uitvoerng kan worden
gebracht. Te Milaan, dat bijna eert milli
oen inwoners heeft, hebben slechts 5000
vrouwen zich laten inschrijven voor hei kies
recht. Te Cuneo met 1000 vrouwen hebben
slechts 270 vrouwen zich laten inschrijven
In Noord- en Centraal-,Italië zijn slechts
5 der vrouwen ingeschreven.
Mussolini heeft verklaard dat de vrouwen
in werkelijkheid nooit het stemrecht begeerd
hebben. Zij, die het wenschen staan onder
den druk van een kleine feministische min
derheid.
De nieuwe Grieksche
grondwet.
Generaal Pangalos heeft aan het dagblad
„Kathime Rini" medegedeeld, dat de nieuwe
Grieksche constitutie, overeenkomende met
die der Ver. Staten, in Mei gereed zal zijn.
De verkiezing van een definitief president zal
bij referendum geschieden. Zijn bevoegd
heden zullen gelijk zijn aan die van het Ame-
rikaansche staatshoofd. Het aantal Kamer
leden zal worden verminderd. Hun taak zal
zich bepalen tot wetgevenden arbeid. In het
buitenland vertoevende personen kunnen
geen candidaat zijn voor het presidentschap,
wel echter degenen, die naar het eiland Sön
torino zijn verbannen. Zii mogen echter niet
zelf te Athene een campagne leiden. De
Kamerverkiezingen zullen terstond na de
verkiezing van den president worden ge
houden.
De crisis in de Portu-
geeschc nationalistische
Partij.
Het kabinet heeft besloten het ontslag
van Rego Chaves, commissaris van de Bank
van Atigolo, te aanvaarden
De regeering weigerde echter het verzoek
van Cunha Lea! om af te treden als vice-
gouverneur van de Overzeesche Bank in te
willigen. Het aanvaarden dezer functie leidde
tot de splitsing in de nationalistische paftij.
De strijd in Syrië.
Een colonne, die op weg was naar Damas
cus voor het ravitaileeren der troepen, is
nabij Kebrels, het beroemde Persische
pelgrimsoord, door een sterke macht re
bellen aangevallen. De strijd duurde vier uur
De vijand liet 12 lijken achter en kon de
andere meevoeren, De Franschen hadden
twee dooden en 13 gewonden, waaronder
kolonel Vergne.
De burgeroorlog in China
De correspondent van de „Daily Tele
graph" te Peking meldt, dat Woe Pel Foe
er een belangrijken bondgenoot bij heeft ge
kregen, nl. Yen Hsi Sjan den „model"-
gouverneur der provincie Sjansi, die zijn pro
vincie veertien jaar buiten den burgeroorlog
heeft weten te houden.
Uit strategisch oogpunt is de ligging der
provincie, voor een troepenmacht die van
het N.W. uit op Peking aanrukt, van groot
belang. Bovendien krijgt Woe er aldus 60.000
goed-uitgeruste soldaten bij
De beschieting der Ja
pansche destroyers.
Inzake het bombardement uit de forten
van Takoe op twee Japansche destroijers is
een officieele nota overhandigd, welke zegt,
dat er een misverstand bestond aan de zijde
der Japansche ambtenaren. Alle voorzorg
maatregelen zijn getroffen, om een herhaling
te voorkomen. De forten zijn bij wijze van
voorzorgsmaatregel tot het bombardement
overgegaan.
De Japansche gezant te Peking, de nota
beantwoordend, behoude zich het recht voor
later aan de Chineesche regeering voorstel
len te doen tot het regelen van het incident.
den Zuid-Slavischen minister van buiten-
landsche zaken Nintsjitzj en den Japanscfcen
gedelegeerden heeft ontvangen.
Hij confereerde met de dominions over de
vraag, wat hij nu verder zo doen.
Stresemann verklaarde, dat de Franschen
den Duitschers den bal hadden toegeworpen
en dat deze hem teruggegeven hadden. Hij
deze omstandigheden zijn toelating als Van
nul en geener waarde zou beschouwen.
De toestand ernstiger.
Terwijl de Assemble de nagedachtenis
van Bourgeois huldigt, is de toestand inzake
de Raadsquaestie ernstiger dan ooit.
Na de weigering door Duitschland van 't
voorstel om een met-permanenten zetel aan
is van meening, dat de verantwoordelijkheid j Po,en u zijn dc posities de volgende.
met bij Duitschland, maar bij de Fransche Frankrijki dat niet met lediae banden
delegatie ligt. Daar de onderhandelingen terugkeeren. hetgeen als een volkomen
niet zullen worden hervat, zal wellicht een Duitsche zege zou worden geïnterpreteerd,
der mogendheden van Locarno het denk- j wacht nu op Duitsche voorstellen; Duitsch
beeld opperen dat de onderteekenaars van
Locarno zich zullen verbinden over eenige
maanden weer samen te komen om de uit
land, dat om de publieke opinie thans geen
Poolschen zetel durft of wil toestaan, wacht
op nieuwe voorstellen van den Raad en wei
tnouiiuvu «vw oa.uv.li iv, nvuivu
voering van net verdrag van Locarno terege- S«t verder te g.aan dan aanvaarding van een
aZ studie-commissie in September Chamber-
Iain's instructies zijn, om in elk geval de
Duitsche intrede in den Bond te verzekeren,
maar persoonlijk aarzelt hij voldoenden druk
uft te oefenen op Frankrijk wegens zijn per
soonlijke toezeggingen aan Briand Italië
neigt tot steun aan de Fransche positie.
Uit deze kwartieren worden nu bittere
len, de toelating van Duitschland tot den
Volkenbond eventueel te hervormen.
De Fransche pers tegen
Duitschland.
Alle Fransche bladen beoordeelen zeer
streng de houding van Duitschland te Ge-
nève. Zij stellen vast dat de geallieerden tot^™ten vernomen, die Zweden een
5 Duitsch werktuig noemer,,hoewel het duide-
de uiterste grens hunner concessies zijn ge- ,fjk moest 2ljn>' dat de Zweedsche positie
gaan. Komt er een breuk dan ligt de verant- orincipieel totaal van de Duitsche verschilt.
woordelijkheid uitsluitend bij Duitschland. jn Fransche en Britsche kringen is men zeer
Zooals Mussolini zeide aldus de „Petit terneergeslagën
Parisien", is Duitschland er op uit zijn toe-
treding afhankelijk te maken van het toe- i De ontknooping van het probleem nadert
treden van Polen De „Oeuvre" schrijft dat en van Beide kanten worden de stellingen
Luther en Stresemann zich niet kunnen nog eenmaal verduidelijkt.
De Duitsche delegatie publiceert het
ontveinzen dat meer nog hun houding^ te- stand t> dat Dultschlandl zoolang het
genover dan hun meemng over liet ,ond geen lid is y,n den Boud o{ den Raad) geen
der kwestie wantrouwen wrekt in Geneve, 1 verbintenissen kan aanvaarden nopens de
waar de geest van verzoening steeds zóo aari- toezegging van. permante of niet-per.i.a-
genaam heerschte. 1 nente zetels. Dat is tot op dat oogenblik
De „Homme Libre" is van oordeel dateen probleem voor den Bond en de Raad
de Duitschers op geniepige wijze den Vol- j minus Duitschland.
kenbond hebben' getorpedeerd. De „Gau- u Duitschland kan slechts verklaren, dat
i y, f ihet bereid is het gansche probleem der uit-
loif. ze8£' op de psychologie, net natio- rdding van den Raad aa'n ?en ïtudi«o«n-
nalisme, imperialisme en militarisme van ,,,jssje te onderwerpen en zich in September
Duitschland te hebben gewezen, dat de de- 0;j de toewijzing van niet-permanente zetels
structieve actie bij de Duitschers een ware j naar de meerderheid der Assemblee te
historische fataliteit is, waarin de geallieerden
gelukkig nog niet berusten
Een bezoek aan de Duit
sche delegatie.
De correspeondent van Reuter te Genève
seint, dat hij een bezoek heeft gebracht aan
het kwartier der Duitsche delegatie, waar
volledige rust heerschte. De Duitsche gede
legeerden zeiden, dat er heelemaal geen
sprake was van Jiet pakken der koffers en
van vertrekken. Waarom zouden wij heen
gaan vroegen zij. Wij wachten op het ant
woord op de gestelde vragen en de zaak is
in handen van den Raad. De Raad zal moe
ten zeggen of de ons gedane beloften zullen
worden nagekomen als wij gekozen wor
den, zullen wij blijven anders gaan wij heen
Een Zweedsch gedelegeer
de ziek.
Naar de correspondent van het „Berl.
Tag." te Genève seinde, is de Zweedsch
minister van buitenlandsche zaken Unden
lijdende aan een lichte bronchitis zoodat hij
het bed moet houden.
De „Matin" wijst er op dat het bemidde
lingsvoorstel der geallieerden tot de uiterste
;rens der verzoening ging. De geschiedenis
zal misschien zelf het oordeel uitspreken,
dat de geallieerden zich buitensporige offers
nebben getroost om het werk van Locarno in
stand te houden.
Het blad zegt vervolgens dat Unden er in
aad toegestemd zich te onthouden hij ging
zelfs zoo ver om voor te stellen af te treden
ten einde den zetel voor Polen prijs te geven.
Deze zelfverloochening wekte trouwens al-
gemeene sympathie. Spanje en Brazilië
zouden, ondanks hun rechtmatige geprikkeld
heid, wellicht eenige maanden geduld heb-
oen gehad. En het blad besluit Alleen de
houding van Duitschland zal de oorzaak
van een event, breuk zijn.
schikken.
Wat de vermeerdering van het aantal per
manente zetels betreft bestaat er verdeeld
heid in den Raad ook zonder Duitschland.
Anderzijds heeft de Raad Zaterdagmiddag
wederom officieus vergaderd. Bij het uiteen
gaan verklaarde Vandervelde, dat thans
besloten is Duitschland nog een verzoenings
voorstel te doen en Dinsdag de Assemblee
bijeen te roepen om de Duitsche aanvrage
tot toetreding te behandelen. Verwerpt
Duitschland dit verzoeningsvoorstel en trekt
het zijn aanvraag terug, dan zal de Assem
blee toch plaats hebben om aan de open
bare meening der wereld te verklaren, waar
om de Duitsche opneming échec heeft gele-
den. x
Wat betreft den aard van het verzoe
ningsvoorstel doen verscheidene geruchten
de ronde, waaronder het interfssantste' is
Duitschlands opneming in den Raad en
daarna aftreding van Zweden, Tsjecho-
Slowakije, Uruguay of België ten gunste
een mogendheid, door de Assemblee te kie
zen, hetgeen vermoedelijk Polen zou zijn.
Hiertegen zou het Duitsche principieele
standpunt moeilijk kunnen opponeeren.
Intusschen lijkt Vandervelde's mededee-
ling veel op een ultimatum en het wijst op
dc uiterste spanning in raadskringen.
Onderwijl houdt het gerucht aan, dat
Spanje na de opneming van Duitschland zich
als actief lid van den Bond zou terugtrek
ken uit protest tegen het niet-verkrijgen
van een permanenten zetel. Spanje zal ech
ter niet tegen Duitschland stemmen.
Het laatste gerucht is, dat de Duitschers
in geen geval willen diskeeren Polen reeds
ditmaal op te moeten nemen, hetgeen ver
der zou gaan dan hun principe.
Herstel van 's Raads eenheid.
Het eerste resultaat van de verwerping door
Duitschland van de verzoeningsvoorstellen
van Briand en zijn collega's zou zijn geweest,
dat bijna onmiddellijk de eenheid in den
Raad en de Assemblee is hersteld om het
hoofd te bieden aan het gevaar van den toe
stand. Toen» de eerste verbazing voorbij
was, zagen de leden van den Raad alle mo-
Chamberlain's besluit om j «eiijke consequenties van de houding van
niet verder te onder
handelen.
Te middernacht ontving Chamberlain de
orrespondenten der Engelsche bladen, wien
hij vertrouwelijke mededeelingen deed om ze
op de hoogte te stellen van den toestand,
welke is geschapen door de weigering van
Duitschland om de voorgestelde formule te
aanvaarden.
Na afloop van dit onderhoud publiceerde
de Engelsche delegatie een communiqué,
waarin werd gezegd dat Chamberlain, ver
dere beraadslagingen nutteloos acht. Na
de 's avonds ontvangen mededeeling van
Luther is Chamberlain van oordeel dat een
voortzetting dezer beraadslagingen geen nut
meer heeft. De quaestie zal den Raad van den I
Volkenbond worden voorgelegd.
Bijeenkomst van den Raad.
De Raad van den Volkenbond zal Zondag
middag wederom in een geheime plenaire
zitting bijeenkomen en zijn pogingen om een
bemiddeling tot stand te brengen, voortzet
ten.
De Assemblee tegen Dins
dag voor een beslissing
bijeengeroepen.
De dag van Zaterdag verliep zonder dat
de crisis werd opgelost. De Raad vergaderde
drie uren lang en beraadslaagde over twee
of drie teksten vcor een oplossing, waarbij
nij min of meer uitging van dien van Vrijdac
doch alle pogingen om den iaatsten tegen
stand van de Duitschers en Zweden te 'over
winnen, bleven vruchteloqs. Iri deze omstan
digheden heeft de Raad Dinsdag de Assem-
biée voor een plenaire zitting bijeengeroepen,
teneinde haar het voorstel tot toelating vari
Duitschland voor te leggen, Indien vóór
Dinsdag Duitschland niet zou kunnen toe
stemmen in een bemiddelingsformule, die
tevehs eenstemmig in den boezem van den
Raad wordt aanvaard, zou de stemming in de
Assemblée niet voldoende zijn om Duitsch
land den zetel te doen erlangen, die het op-
eischt en is het waarschijnlijk, dat het onder
Duitschland onder het oog. Vanmorgen ver
eenigde het meer'endeel der leden, (Unden
ligt ziek te bed) zich om Briand en Cham
berlain en de Raad, die daags te voren nog
zoo sterk verdeeld was, was eenstemmig in
zijn wil om den Volkenbond tegen het ge
vaar, door Duitschland's houding in het leven
geroepen, te verdedigen. Hij erkende, dat
drie zijner leden, die het Rijnpact onder-
teekenden, Vrijdag tof de grens van hun
concessies waren gegaan door Duitschland,
het offer te brengen van de onmiddellijke
creatie van twee permanente zetels. Ver
volgens trok hij uit het antwoord van Duitsch
land alle consequenties.
EEN GRIEZELIGE VONDST.
Woensdagavond vond een conducteur van
een electrischen trein te Guilford onder een
bank in een coupé een afgesneden vrouwen
hoofd, in papier verpakt, 't Geval wekte
natuurlijk afgrijzen, maar gelukkig bleek
dra dat men hier niet met een misdrijf te
doen had. Een antiquair uit Surbeton kwam
de vondst bij de politie opvragen het was
Zoo deelde hij mede, het hoofd van een Egyp
tische vrouw, 1600 jaar oud en uit een museum
afkomstig. Hij had het bij vergissing in den
tréin iaten liggen 1
EEN „POLITIEK"-PROCES.
Bijne drie jaren geleden, toen de heer
Violette, destijds nog socialistisch Kamerlid,
zich met zijn collega's Mare Sangnier en
Maurice Moutets naar de zaal der Sociétés
Savantes begaf om een protestvergadering
bij te wonen tegen de steeds toenemende
fascistische actie der reclitsche politieke
partijen, werd hij men herinnert het zich
nog op straat door royalisten aangevallen,
duchtig toegetakeld en met een vieze verf
stof ingesmeerd. Mevr. Violette, die haar
De berichten uit Genève melden eens
luidend, dat de besprekingen vastgeloopen
zijn en dat er geen vooruitzicht is op een
bevredigende oplossing. De corresponden
ten melden, dat Chamberlain de zaak als
volkomen hopeloos beschouwt.
Er wordt een uitlating van Chamberlain
tegenover journalisten aangehaald, dat Lo
carno dood is en Europa weer eens in twee
gewapende kampen verdeeld is. De hoop op
een vreedzame regeling is ongedaah gemaakt.
Chamberlain verklaarde voorts, dat uitslui
tend Duitschland voor deze mislukking ver
antwoordelijk is.
De Britsche en de Fransche gedelegeerden
zijn het er over eens, dat de verantwoorde
lijkheid voor het niet-toetreden van Duitsch-
En Conrad, die zeer netjes gekleed en on
berispelijk elegant in zijne kleeding was,
maakte den indruk van een fatsoenlijk heer,
rijk van geld voorzien. En op het gelaat van
zijne tegenpartij lag armoede en ellende te
lezen, al was ze dan ook fatsoenlijk gekleed
Be politie-agant was haar ongunstig ge
zind, en op bevelenden toon zij hij:
„Ik verzoek u, uw weg te vervolgen. An
ders breng ik u naar het politic-bureau.
„Neen mijnheer, dat zal ik niet doen ant
woordde Sophie Lacoste driftig. „Ik herhaal,
dat die man mij mijn kind heeft ontnomen.
Hij is het. Ik heb hem duidelijk herkend, al
wil hij het ook nog zoo beslist ontkennen.
Ik kan u zelfs de plaats aanwijzen, waar het
gebeurd is. Het was bij mevrouw Florillotf,
de directrice van het instituut voor jonge
meisjes
Conrad viel haar in de rede.
„Maar beste vrouw, ik heb u immers ge
zegd, dat gii u vergist" zoo hij zei, terwijl hij
dc schouders ophaalde. „Ik ben nooit bij
mevrouw Florillon geweest. Ik keri zells
baar naam niet. Dat kan ik gemakkelijk be
land tot den Volkenbond uitsluitend bij
Duitschland berust.
De correspondenten voegen er bij, dat het
echter nog zeer de vraag is of de Britsche
openbare meening er evenzoo over zal oor-
deelen. Sommige correspondenten meenen
tranen in de stem van Chamberlain te heb
ben opgemerkt toen hij den journalisten den
stand van zaken uiteenzette.
Men is het er nog niet over eens hoe de
zaak zal eindigen. De voorzitter van den
Raad, baron Isjii, heeft opdracht gekregen,
de algemeeue vergadering te sluiten en ver
wacht wordt, dat hij dit in de eerstkomende
dagen zal doen.
De „Times" meldt nog, dat Chamberlain
gisteren achtereenvolgens graaf Bethlen,
wijzen. Zijt ge nu eindelijk overtuigd?"
„Ik ben ervan overtuigd, dat gij liegt! zei
Sophie Lacoste op beslisten toon.
Vincent Conrad zag haai medelijdend aan
En op kalmen, waardigen toon antwoord
de hij:
„Ik wil u doen opmerken, beste vrouw,
dat ik mij zeer beleefd tegenover u gedraag
en dal gij een zeer brutale houding tegen
mij aanneemt, om er maar niet meer an te
zeggen. Ik herhaal u nogmaals, dat gij u
vergist en mij voor een ander aanziet. Wan-
neer was het; dat u mij bij die mevrouw
Florimond zou hebben ontmoet?"
„Het was ongeveer drie maanden geleden,
dat ik u in het Instituut-Florillon, Rue de
Eglise, dat door een dame van denzelfden
naam werd gestuurd, heb ontmoet.' zei
Sophie Lacoste op beslisten toon
„En ik zeg u, en ik kan het ook bewijzen,
dat ik mij toen. te Kopenhagen in Denemar
ken bij mijn meester, graaf Malthen, be
vond" zei Concad op even beslisten toon.
„Leugenaar! Bedrieger, die gé zijt!" riep
Sophie Lacoste vol verontwaardiging uit.
„Ik zeg u immers, dat ik u duidelijk herkeu
en dat gij toen de naam van Barclay hadt
aangenomen."
Toen richtte Conra.d het woord tot den
politie-agent, en terwijl hij onverschillig de
schouders ophaalde, zei hij op minachten
den toon:
„Welnu, wat zegt u ervan? Mij dunkt,
dat u de eerste zult zijn, om te erkennen.
dat het zeer tmaangenaam is voor een fat
soenlijk man, om dergelijke bcleedigingen
op den openbaren weg te moeten v erduren,
te midden van eene op schandaal beluste
menigte, alleen omdat men het slachtoffer
van eene vergissing is."
„Ja, mijnheer," zei de politie-agent. „Ik
moet u volkomen gelijk geven, en ik verze
ker u, dat dit schandaal dadelijk zal op
houder"
„Ik ben nu toevallig voor eenige dagen
te Parijs," vervolgde Conrad. „Ik ben gelo
geerd in Hotel Terminus, en ik moet weer
spoedig van hier vertrekken, om mij naar
mijn meester graaf Malthen te begeven,
die, zooals u misschien zult weten, een ge
leerde van groeten naam is. U hebt alleen
maar een inspecteur naar Hotel Terminus
te zenden, om u ervan te overtuigen, dat
ik niets dan 'd- waarheid heb gezegd."
Toen richtte Contad het woord tot de
menigte, die nu niet langer de "partij durfde
op te nemen van de or»;elukkige moeder,
die haai kind opetschte
En om den ijver van den politie-agent
nog meer aan te wakkeren, zei hij:
„Tsz Londen zou zulk een schandaal on
mogelijk kunnen gebeuren Eene vrouw, die
op dergelijke wijze een voorbijganger op
den openbaren weg lastig viel en belee-
digde, zou al te lang in hechtenis zijn ge
nomen."
„Daarvoor behoeft men niet naar Enge
land te gaan," zei de politie-agent, die
zich door die woorden in zijn nationalen
trots beleedigd gevoelde.
En terwijl hij het woord tot Sophie La
coste richtte, voegde hij erbij:
„Wilt gij nu eindelijk zwijgen, en uw weg
vervolgen?"
„Maar ik zeg u toch immers...."
„Genoeg. Genoeg!" vie! de agent de on
gelukkige vrouw in de redt „Naar het po-
litie-bureau! Gij kunt daar aan den com
missaris rekenschap geven van uw handel
wijze, maar gij zult niet langer schandaal
op den openbaren weg veroorzaken."
Toen luj dit gezegd had, nam hij Sophie
Lacoste bij den arm
„Moet ik u ook naar hel politie-burcau
volgen?" vroeg Conrad den agent
Maar bij wist natuurlijk het antwoord wel
vooruit En terwijl hij zijne portefeuille uit
zijn binnenzak te voorschijn haalde, voegde
hij er bij:
„Hier hebt u brieven, die aan mijn adres
zijn gericht, en pok mijn reispas. U kunt u
gemakkelijk er' Van overtuigen, dat alles
volkomen m orde is."
„O, dat is volkomen verbodig, mijnheer.
Mag ik alleen maar uw naam en adres op
schrijven om mijn rapport voor mijn chef
te kunnen opmaken?"
Er waren nu al vier agenten gekomen
Een van hen nam Sophie Lacoste tamelijk
ruw bij den arm, en zei op bevelenden toon:
„Vooruit! Naar het bureau! En vlug ook!
„O, gij behoóft mij niet vast Ic houden,
man vergezelde, kreeg eenige spatten verf
op haar toilet, terwijl de beide metgezellen
van Violette op Mussoliaansche wijze op
wonderolie werden getrakteerd. Vandaar
een proces, dat eergisteren voor de le kamer
der Parijsche rechtbank behandeld is.
De heer Violette, die intusschen gouver
neur-generaal van Algiers is geworden, en
dus ongetwijfeld een ruim salarisgeniet,
staat er op de schade.aan zijn kleeren en
die zijner vrouw toegebracht, vergoed te
krijgen. Hij zelf was niet verschenen, maar
zijn verdediger legde o.a. een rekening van
den stoomer aan de rechtbank voor. Zij be
droeg 1674.50 francs, een som, die de ver
dediger der Camelots buitensporig acht.
Het bleek echter dat het echpaar Violette
verplicht was geweest geheel nieuwe kleeren
aan te schaffen, omdar de oude voor goed
bedorven waren.
Er is nu een expert benoemd om te onder
zoeken of de Violette niet onbescheiden
in zijn eisch is geweest. Over acht dagen zal
er uitspraak worden gedaan.
KARDINAAL MERCIER.
De regeering heeft een aanvullende be
graving van 56.956 frs. ingediend, zijnde de
kosten van de nationale begrafenis van Kar
dinaal Mercier.
De parlementaire commissie belast met
het onderzoek naar de gevolgen der over
strooming heeft een dezer dagen een bijeen-
koms! gehad, waaraan ook hebben deelge
nomen de eerste minister, en de ministers
van landbouw, openbare w,erken en binnen-
landsche zaken, Vastgesteld werd dat de
kwestie der overstroomingen van den Maas
beschouwt moet worden in haar geheel als
een zaak, zoowel Frankrijk, België als Ne
derland betreffend. Het gaat hier om het
gebied, dat begint bij de Fransche hoog
vlakte en eindigt bij de monding van de
rivier in Nederland Deshalve moeten
Frankrijk, België en Nederland in gemeen
schappelijk overleg naar de oplossing der
moeilijkheden zoeken.
Besloten werd om in overleg met Neder
land en Frankrijk waarschuwingsposten
langs den Maas op te richten in overleg met
de betrokken gemeentebesturen.
De verzakking van den grond vooral in
het mijngebied van Wallonië werd ook be
sproken. Volgens advies van deskundigen
zou door het laten volloopen van de niet
meer gebruikte mijngangen deze verzakking
van 1/3 tot 1/10 kunnen teruggebracht
worden.
MOORD OF ZELFMOORD
Op 6 Februari werd door de politie te
Tivoli bij Rouaan het lijk gevonden van een
41-jarig man, die door een revolverschot was
gedood. Daar uit niets 's mans identiteit
bleek, werden vingerafdrukken genomen en
photo's naar alle politieautoriteiten gezon
den. Te Weenen werd geconstateerd, dat de
doode de advocaat dr. Karl. Han moest zijn.
die ongeveer 20 jaar geleden wegens moord
op zijn schoonmoeder te Karlsbach in Baden-
Baden tot langdurige tuchthuisstraf was ver
oordeeld, hoewel hij steeds zijn onschuld
heeft betuigd.
Nog niet lang geleden werd hij begena
digd, maar kort daarop werd opnieuw een
bevel tot arrestatie uitgevaardigd, omdat Han
zich niet aan de voorwaarden zou hebben
gehouden. Hij had n.l. zijn memoires ge
schreven en daarin opnieuw in den loop van
het relaas van zijn leven zijn onschuld staande
gehouden.
Han was intusschen naar het buitenland
uitgeweken. Tegenover zijn advocaat had
hij reeds vroeger te kennen gegeven, te Rome
de journalistiek te willen gaan beoefenen.
Het bericht van de uitvaardiging van het
nieuwe bevel tot aanhouding had diepen in
druk op hem gemaakt, zoodat hij dadelijk
vertrok. Sindsdien had hij zijn advocaat, of
schoon hij eerst met groote energie geijverd
had voor revisie van zijn proces, niets meer
van zich laten hooren. De advocaat, die dit
zwijgen al zeer vreemd vond, is thans de mee
ning toegedaan, dat Han, wanhopende aan
de mogelijkheid ooit zijn rehabilitatie tegen
alle moeilijkheden in te kunnen doorzetten,
een eind aan zijn leven heeft gemaakt. Reeds
toen hij uit het tuchthuis kwam, had hij da-
ddijk gezegd „De wereld bevalt mij niet
meer". Alleen de wensch te worden gereha
biliteerd, had hem kracht gegeven. Vooral de
houding van zijn dochter, die zich geheel van
hem had afgekeerd, dreef hem daartoe. Maar
de kansen op revisie waren gering, daar geen
nieuwe feiten voorhanden waren. Tevens
echter was er een quaestie, welke hem weer
moest doen terugschrikken voor een revisie.
Er waren n.l. slechts twee lieden, die inder
tijd het doodelijk schot op de oude vrouw
Molitor hadden kunnen afgeven. Dit waren
hijzelf en Olga Molitor, de jongere zuster
van zijn vrouw. En hij schrikte er voor terug
Olga van den moord te beschuldigen. Boven
dien had hij, volgens den' advocaat, bij zijn
in vrijheidstelling moeten beloven niets tegen
Olga Molitor te zullen ondernemen.
Volgens de Berlijnsche bladen staat het
■intusschen nog lang niet vast, dat Han zelf
moord zou hebben gepleegd.
Intusschen is met den dood van Han de
mogelijkheid/dat ooit de waarheid over den
moord op mevrouw MoKtor, welke geschie
denis indertijd zooveel sensatie heeft gewekt,
aan het licht komt, wel zeer gering geworden.
Duitsch geschiedenis-on
derwijs.
Het Pruisische ministerie van onderwijs
heeft indertijd een richtsnoer aangegeven
voor de progrmma's der middelbare scholen,
inzake het geschiedenis-onderwijs. Daarin
wordt er de nadruk op gelegd, dat tegen
stelling in wereldbeschouwing niet mag
leiden tot minachting van den tegenstander
Van de opvattingen van andersdenkenden
op politiek en godsdienstig gebied mag niet
met hatelijkheid gesproken worden eerder
is het een hoofdtaak van het geschiedenis-
Ik zal u wel vrijwillig volgen. Ik denkt er
niet aan, om te vluchten," zei' de ongeluk
kige vrouw, „maar neem tenminste dien
schurk ook mee naar het bureau, dan kan
ik hem tegenover den commissaris reken
schap vragen. Het zal dan blijken, dat er wel
degelijk eene mevrouw Florillon bestaat, die
directrice was van het Instituut Florillon,
in de Rue de I'Eglise."
„Geen praatjes! Zwijg-" zei dc agent, ter
wijl hij haar vooruit drong.
Men kwam, na eenige straten te zijn door
gegaan, door eene nieuwsgierige menigte
gevolgd, aan het Commissariaat van Politie.
De hoofd-commissaris was op dat oogen-
blik niet aanwezig.
De politieagent deed zijn ra] p, rt tegen
over een brigadier
Hij zei. dai deze vrouw de voorbijgangers
lastig viel en schandaal op den 'openbaren
weg veroorzaakte.
„Zoo!" zei de brigadier. „De commissaris
zal haar ondervragen, zoodra hij terugkomt.
Toen werd. Sophie Lacoste naar het arres
tantenlokaal gebracht.
Daar waren al drie zakkenrollers opge
sloten, en twee mannen, die wegens dron
kenschap op den openbaren weg daarheen
waren gebracht, en gelukkig in diepen slaap
waren verzonken.
Zoodra de brigadier met zijn- rapport ge
reed was, ging hij met een der agenten de
straat op, om eenige posten te gaan inspec-
teeren.
DINSDAG 16 MAART.
Hilversum, 1050 M. 12 uur en 7-30 uur,
politieberichten; 6.307.30 uur Engelsche
les door Mr. Fred. Fry; 7 45 uur en 10 uur
Persberichten. 8.10 uur. R. K. Radio-
Omroep, Opera-avond. Mevr. Bertha
Jonckers-Tiggers, sopraan: mej. Jo Im-
mink, mezzo sopraan* de beer H. Dijkstra,
tenor; de heer H. Mulder, bas; mej. Nora
de Wal, piano. 1. Duet van Frau Fluth en
Frau Reich, uit „Die Lustigen Weiber von
Windsor," Nicolai, sopraan en mezzo
sopraan. 2. Aria van Fiordiligi uit „Cosi
fan tutté," Mozart, mezzo sopraan. 3.
Duet van Fenton en Reich uit „Die Lus
tigen Weiber von Winsor," Nicolai, tenor
en bas. 4. Aria van Johannes de Dooper
uit „Herodiaae," Massenet, tenor. 5. Quar
tet van Rezia, Fatime, Rüon en Scheras-
min uit „Oberon," weber, sopraan-mezzo
sopraan-bas-tenor. Lezing door Dr. C.
Meuleman. directeur der Vroedvrouwen
school te Heerlen over: Moederscnaps-
zorg. 1. Aria van Philine uit Mignont
Thomas, sopraan. 2 Duet van Micaëla 6ji
Don Jose uit Carmen. Bizet, sopra? j-
tenor. 3. Aria van Dalila uit „Samsoö en
Dalila," St. Saëns, mezzo-sopraan. 4. Ter
zet van Gabrielle, ein Jager en Gomez
uit „Das Nacblager von Granada," Kreut-
zer. sopraan-tenor-bas. 5. Aria van Lepo
rello uit Don Juan. Mozart, bas. 6. Quar-
tetyvan Gilda. Magdalena, den Hertog en
Rigoletto uit „Rigoletto." Verdi, sopraan
mezzo sopraan-bas-tenor.
Daventry 1600 M. 10.50 uur Tijdsein,
weerber. 11.201.20. Het radiokwartet en
solisten, contra alt-tenor-piano. 1.202.20
Tijdsein, lunchmuziek, 3.35. schoollezing:
Elementary music, 4.20, Tijdsein, qause-
rie: St. Patrick in Pagan Ireland. 4.35
7.20. Muziek van de Ideal home exhibi
tion. Het radiokwartet er, F. Kelsey-
bariton. 5.35. Kinderuurtje 6.20. Dansmu
ziek 7.20. Tijdsein Big Ben. weerber.
nieuws 7.45. Pianosonates van Weber 8.00.
Fransche lezing 8.20. Causerie: From my
window 8.25. Kamermuziek door het
Kutcher strijkkwartet, 2 violen, viola en
cello. 8.50. T. Goodey-tenor 9,05. Het
kwartet 9.10. Gcdichtenvoorlezing 9.30.
„On wenlock Edge." 6 liederen van V-
Williams. door kwartet en piano 9.55.
Pianoconcert v. M. Meyer 10.20. Tijdsein,
weerber., nieuws. Lezing: Music and the
ordinary listener dansmuziek 10.50—12.20.
Parijs „Radio-Paris," 1750 M. 12.50 uur
Concert Lucien Paris, piano-viool-cello,
2.05. Nieuws 5.00. Solistenconcert 8.35.
Engelsche les 9.0510.20. Orkestconcert.
Königswusterhausea. 1300 M. 7.509.20
Bonte avond. Th. .Mackeben-piano, F.
Kauffman-viool, E. Wassing-cello, H.
Boettcher-zang, F. Kieling-declamatit, K.
Mann-sopraan. Daarna nieuwsber. 9.50—
11.20, Dansmuziek.
Brussel, 262 M. 5.20 uur Orkest-con
cert, 8.20 Galaconcert, M. Wcynandt-te-
nor, 8.50 Lezing: Les musées de Bruxel-
les, 9.05 Voortzetting van het concert,
10.20 Nieuws.
onderwijs de leerlingen op te voeden tot
begrijpen van andere wereldbeschouwing
en daardoor tot verdraagzaamheid. Onvoor
waardelijk, aldus de ministerieele aanschrij
ving, behoort elke partijpolitiek bij het onder
wijs geweerd te worden.
De „Franf. Z." heeft nu toevallig een
geschiedenisboekje in handen gekregen, ge
schreven in 1920 door den „Studienrat"
dr' Ehringhaus te Kassei, waarin een „kort
overzicht van den wereldoorlog" wordt ge-
gegeven, met vermelding van „de belang
rijkste gebeurtenissen en hun samenhang
voor onderwijzend personeel en leerlingen,
in korte objectieve samenvatting.
Van een objectieve mededeeling van de
gebeurtenissen, zoo constateert de „F.Z."
is echter geen sprake en men moet er zich
over verbazen, dat deze tendentieuze voor
stelling van de geschiedenis nu nog, na zes
jaren, op de scholen wordt gebruikt
Enkele staaltjes er uit
Over de jaren '14 en '15 wordt o.a. ge
schreven
Eerst was het volk, vooral tengevolge van
de overwinningsberichten uit bet Oosten
en het pesten, die een spoedig einde lieten
voorzien, eensgezind en geestdriftig. Maar
de regeering had niet de gave, deze geest
drift te doen voortduren en te verdiepen.
Ten einde bij het soc- dem geen aanstoot
te geven, kwam de rijkskanselier hun en hun
pers zeer tegemoet. Hij deed echter daardoor
ook de heerschzucht hunner leiders toenemen
en het gelukte hem niet, het volk van zijn
leiders los te maken welke gevolgen dat
zou hebben, bleek in 1918.
Bij de behandeling van de ineenstorting
wordt lustig dedolkstootlegende gepropa
geerd en wordt in de eerste plaats als de oor
zaak van de Octobergebeurtenissen vermeld
„de ondermijning van het leger en de op
ruiing van het volk door Duitsche en Russi
sche soc.-dem.
Over den terugtocht van de Duitsche le
gers wordt het volgende als de waarheid
opgedischt.
Het gevolg van een en ander was, dat vele
soldaten, vooral de opgeruide troepen in
de étappe, alle tucht en disciplini vergaten,
en roovend en plunderend naar huis trokken.
Tot dusver meende een ieder, schrijft de
„F. Z.", dat een der grootste daden van Hin
denburg geweest is de voorbeeldige terug
tocht van het Duitsche leger maar dx'
Ehringhaus leeraart thans, dat dit leger een
roovende en plunderende soldateska is
geweest.
En zoo gaat het maar voort.1
Uit een ander geschiedenisboek van den
zelfden schrijver. „Een overzicht van de
nieuwste geschiedenis van 1871 tot 1924",
licht de „F. Z." een passage, waarin ge
sproken wordt over de isoleeringspolitiek
tegen Duitschland, over lord Northcliffe
en het nieuwsbureau van Reuter, en waarin
de zin „Voorkomt: Reuter was een Duitsche
Jood uit Kassei.
D „F. N." vraagt ten slotte, hoe het in
hemelsnaam mogelijk is, dat dergelijke boe
ken door de autoriteiten op school geduld
worden en vestigt de aandacht van den mi
nister van onderwijs op zulke toestanden.
In de Avenue Gabriël ontmoetten zij een
tamelijk bejaard persoon van kleine gestal
te, die met de handen in zijn zakken be
daard zijn weg vervolgde.
Zoodra zij hem hadden ingehaald, brach
ten beiden de rechterhand aan hun helm, eo
zeiden op eerbiedigen toon:
„Mijnheer de inspecteur."
„Ha, zijt gij daar, Brunot?"
„Ja, mijnheer de inspesteur."' v
Men drukte elkaar de hand.
„Maar ik ben nu geen inspecteur. Ik ben
op het oogenbiik op non-activiteit gesteld,"
zei dc bejaarde heer. „Ik ben ook al zoo
oud. voegde hij er vol spijt bij.
„Wat zegt u daar?" antwoordde de briga
dier lachend. „Daarvan meent u. zelf geen.
woord."
„Ja zeker. Brunot.
Het was onze Vriend Viaume alias August!
Al zijn reizen waren mislukt.
En nu liep hij vol verveling langs de
straten van Parijs.
Hoe dikwijls had hij vroeger met den
brigadier samengewerkt, om de gevaarlijk
ste misdadigers op te sporen!
En beiden waardeerden eikaars bekwaam*
heden.
(Wordt vervolgd.)
