KBRUT16 22 24 De verassing van Prof. Veraart. TAPIJTEN, KARPETTEN EN LQOPERS 1901-1926 Deken H. J. Zondag. V erkeersonge vallen Voornaamste Nieuws shhmm HAARLEM Plaatselijk Nieuws. Maandag 19 April 1926®* 50ste Jaargang No. 16228 Advert en tién 35 cents per regel Dit nummer bestaat uit 8 bladzijden - Eerste blad Bij dezen stand van zaken zal men be grijpen, dat wij nieuwsgierig uitkeken naar de rede, welke prof. Veraart op de Am sterdamsche vergadering ging houden. Er waren maar twee mogelijkheden: óf wel wij hadden ons vergist en prof. Veraart zou aantoonen, dat in het reorganisatieplan de oude Michaëlistische gedachte tot haar recht was gekomen Of wel de Delftsche hoogleeraar zou erkennen dat hij zich zelf indertijd met zijn Michaëlistische actie ver gist heeft; dat hem bij nadere bestudeering van het wezen der Katholieke Staatspartij; dat hem, zittend in één comissie met man nen, die de historische ontwikkeling der oude Staatspartij -beter kenden dan hij, ge bleken was, hoe die, oorspronkelijke cellen- bouw van zijn hooggeleerde eigenlijk maar revolutiewerk is geweest Op die bekee- ringsgeschiedenis van den verloren zoon, terugkeerend in het vaderhuis, had dan ze ker een hartelijk applaus gepast. BINNENLANDSCH NIEUWS. Minister van Karnebeek over den Volkenbond. mmm. 25 jaar Pastoor te Vogelenzang. WÊÊÊÊÈm Op non-activiteit. De gemeenteraad van Beverwijk besloot om gas van de Hoogovens te betrekken en velde aldus het doodvonnis over de gemeente-gasfabriek. DEKEN H. J. ZONDAG. De ophooging van den spoordijk HaarlemRotterdam. m 4St. -Y. De parochiekerk van O. L. Vrouw Hemelvaart te Vogelenzang, zooals die zich thans, nu de boomen van de Kerklaan geveld zijn, om plaats te maken voor een plantsoen, zich aan het oog vertoont. BIJTIJDS GERED. Een zeldzaam kuiken. Aanrijding te Bennebroek. Telegraphisch Weerbericht in dit nummer. J. J. WEBER ZOON OPTICIENS - FABRIKANTEN Koningstraat 10 Haarlem. „Oordeelt niet". Hierboven een foto van de scène uit het 2e bedrijf van „Oordeelt niet", van Herman Smits* De abonnementsprijs bedraagt voor Haarlem en Agentschappen: Per week 0.25 Per kwartaal 3 25 Franco per post per kwartaal bij vooruitbetaling 3.58 Bureaux: NASSAULAAN 49. Telefoon No. 13866 (3 lijnen). Postrekening No 5970 COURANT Bij contract belangrijke korting. Advertentiën tusscben den tekst, als ingezonden mededeeling, 60 et per regel; op de le pagina's 75 ct per regel. Vraag- en aanbod» advertentiën, 14 regels 60 ct per plaatsing; elke regel meer 15 ct.. bij vooruitbetaling. Alle a bonne's op dit blad zijn, ingevolge de verzekeringsvoorwaarden tegen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeermSen- Levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f 71*11 verhes van heide armen, heide beenen of heide oogen vl»." bij een ongeval met i j bij verlies van een hand, f IOC 0 bij verlies van een 'noclelijken aflootv Ou\j-* een voet of een oog: IwWi duim of wijsvinger: bij 'n breuk van been of arm: m bij verlies v. een andere vinger. Vrijdagavond is in Amsterdam een ver gadering gehouden van de R.K Kiesveree- niging. Dat is een heel gewone zaak, zal men zeggen Accoord! Er is ook niets bui tengewoons gezegd of voprgevallen, Wan neer we dan ook de aandacht op deze ver gadering vestigen is het om bet bijzondere, dat van deze vergadering verwacht was en uitgebleven is. Oorspronkelijk was de bedoeling, dat daar de leider der R.K Tweede Kamer fractie, mgr. Nolens, zou gesproken hebben Tot tweemaal toe uitgenoodigd, .heeft mgr. Nolens de eerste maai uitgesteld tot na de regeeringsverklaring van ihr de Geer. Ten tweede male gevraagd zijn de Amsterdam- sche kiezers opnieuw te leur gesteld; en zij niet alleen. In heel tot land zou men met groote belangstelling hebben geluis terd naar hetgeen de katholiek leider thans zou gezegd hebben, vooral na de jongste vergadering van de Christelijk-His- torische Unie als repliek op de pede van dr de Visser Blijkbaar acht mgr Nolens den tijd voor die Repliek nog niet gekomen en hebben wij ons daarbij neer te leggen fntusschen, dat de leider der Katholieke Kamerfractie niet op de Amsterdamsche vergadering zou optreden was te voren be kend. In zooverre kan hier dus niet van een teleurstelling worden gesproken Dit was echter wel het geval met prof Ver aart, wiens optreden na de publicatie van het reorganisatie-rapport eveneens met be langstelling werd tegemoet gezien Van hem echter moet gezegd worden, dat hij wél gesproken heeft, maar niet dat, wat van hem verwacht werd. We moeten hiervoor even herinneren aan den oorsprong van de reorganisatie van den Algemeenen Bond Het was voor namelijk prof Veraart, die, met zijn Mi- chaëüstenclubs de groote trom roerde over het conservatisme in de Katholieke Staats partij. Daar deugde nu letterlijk niets: noch de Kamerclub. noch de Bond. noch het Bondsreglement, noch het Kiesreglement De minderheden in de partij werden on derdrukt; naast de kiesvejreenigingen moes ten er zoogenaamde studieclubs worden op gericht, waar de Katholiek-democratische gedachte zou worden geleeraard, waar de marschroute der partij zou worden aange geven, waar in één woord, zou worden uitgemaakt welke de ware katholieke de mocratie is. Wij hebben dat plan toenter tijd als cellenbouw in het groote organisme der partij afgewezen De Michaëlisten dre ven intusschen hun actie op de spits tot aan de grens van scheurmakerij Er kwam een wapenstilstand door het bekende ac coord AengenentVeraart, waarbij een re organisatie van den Bond in uitzicht werd gesteld. Inmiddels kwamen de verkiezingen van Juli in het richt. De Michaëlisten mop perden, omdat slechts aan één hunner man nen, prof Veraart, een vaste zetel op het het politiek advies werd toegewezen. Om andere moesten zij vechten en het gelukte hun in West-Brabant de Indische speciali teit ir. Feber door een Michaëlist te ver vangen Hun tevredenheid over den uitslag der verkiezingen was intusschen al heel gering, wat duidelijk uit hun spreekbuis „De Morgen" bleek. Maar het reorganisatie rapport van den Algemeenen Bond was er nog! Dit is nu verschenen. Met verbazing, naast groote voldoening, zagen wij daar uit, dat de twee Michaëlistische commissie leden dat rapport zonder voorbehoud Had den geteekend En onze verbazing steeg, toen wij bij bestudeering van het nieuwe plan bemerkten dat de oude partij daarin wel verstevigd en vervolmaakt werd, maar in wezen niets aan een compromisgedachte had ingeboet Van de Michaëüstische wen- schen en verlangens had .er geen de vuur proef der gedachtenwisseling doorstaan. De clubs, de groote schepping van prof. Ver aart, zullen verdwijnen Formeel blijven zij bestaan, maar in dezen vorm van zuivere studieclubs zijn ze altijd mogelijk geweest De evenredigheidsgedachte moest worden opgegeven als een onuitvoerbare utopie Het Michaëlisme wordt als een vergissing begraven. In een reeks artikelen in „De Morgen is dan ook in den breede betoogd, dat met de nu voorgestelde reorganisatie ten eenenmale niet voldaan wordt aan de verwachtingen door het zoogenaamd ac coord AengenentVeraart opgewekt. Vol gens dit Michaëlistische orgaan deugt er van de voorgestelde reorganisatie bitter weinig en zal er geen bevrediging door komen. Geen van beiden hebben wij echter ge hoord. De rede van prof Veraart had door ieder ander lid van de Staatspartij, door den heer van Wijnbergen, door ihr Ruys. door den heer van Vuuren, door prof, Aaiberse, door iedereen die nooit of nimmer eenige critiek op de Staatspartij heeft uitgeoefend kunnen worden uitgesproken Of wij ons daarover niet verheugen? Natuurlijk in zooverre als nu ook prot Veraart zich geschaard heef* in het lege' der rustige werkers Hoe minder krakeel hoe hechter de eenheid, hoe liever het ons is Maar het is ons niet hetzelfde, op welke wijze die eenheid bereikt wordt Wanneer in het particuliere leven twee? menschen kibbelen dan is da' meestal om een nietigheid, een misverstand, een on voorzichtig woorc), in een booze bui gespro ken enz En het verstandigst is, dat Gr maar zoo spoedig mogelijk te vergeten te vergeven Maar wanneer in groote za ken twee leidende figuren tegenover elkan der komen te staar en de een 'den, ander verwijt, dat de leiding niet deugt, dan moet ten slotte een van beiden ongelijk er kennen of heengaan. Tt sterker klemt dit bij zaken van openbaar belang Wie zich opwerpt als leider van een bepaalde stroo ming een tijd lang. in eer organisatie een bepaalde koers uitgaat met scheuring dreigt wanneer men zijn zin niet dpet die moet ten slotte óf wel zijn zin weten door te drijven, óf wel ongelijk erkennen. Dat is hij aan zijn leiderschap, aan zijn volgelin gen verplicht Het heeft ons verbaasd, dat wij van dit verantwoordelijkheidsgevoel br prof Veraart tot nog toe niets bemerkt hebben Op de Amsterdamsche vergadering had hi] gelegenheid om óf wel van de ze gepraal der Michaëlistische gedachte te gewagen, óf wel zijn ongelijk te erkennen Te meer mocht dit van hem verwacht wor den. omdat hij, zij hst niet formeel dan toch materieel, als leider der Michaëlisten in dt Tweede Kamer is gekomen. Wij zouden op een en ander de aandacht niet vestigen, wanneer het hier enkel den persoon van prof Veraart betrof, omdat wi altijd vóór alles zelfs den schijn van per soonliike critiek willen vermijden Maai aan dit, laten wij zeggen ge val-Veraart is een algemeene kant; het is een hoe lan ger hoe meer voorkomend verschijnsel waarop de aandacht dient gevestigd te wor den Een ieder, die zich in het openbare leven als leider van een bepaalde richting opwerpt en volgelingen maakt, is verant woordelijk voor zijn woorden en daden, voor de geesten, die hij wakker roept, voor de verwachtingen, die hij opwekt Het gaat niet aan om dan na eenigen tijd te zeggen ik ben bevredigd, zonder rekenschap af te leggen van zijn optreden Wanneer oppo sitie zóó gemakkelijk, zoo zonder verant woordelijkheid kan worden gevoerd, dan lókt men als het ware ambitieuse naturen uit maar eens een kansje te wagen. Kan men zijn mede-opposanten al niet bevredi gen, allicht wordt men zelf bevredigd! Wi zeggen niet. dat dit bij prof Veraart het geval is. Maar wel geeft de wijze, waarop próf Veraart ,het Michaëlisme" heeft op gelost ons aanleiding op dezen kant van een verschijnsel te wijzen. Door te zwijger of erger wat wij hier en daar zien ge beuren het nu voor te stellen, alsof prof. Veraart de redder der katholieke een heid is, wekt men den schijn in te stem men met de oppositie-methode van den Delftschen hoogleeraar. Zulk een instem ming nu zou door de groote massa al heel slecht begrepen worden1 D e T ij d schrijft o.m. over de rede van prof Veraart op de vergadering van j] Vrijdag: Zijn logisch betoog, waarbij H> spreker zich tot de hoofdzaken bepaalde, was zóó glashelder en zóó overtuigend, dat wij speciaal die kiesvereenigingen, waar eenrg pessimistisch geluid ten aanzien van de voorstellen ,der commissie-Ruys is te verwachten dringend zouden willen aan raden, prof Veraart uit te noodigen tot lie geven van een inleiding voor de bespre kingen van het rapport. Prof. Veraart heeft als politicus Vrijdagavond zijn beste zijde getoond. Wij zijn overtuigd, dat hij er niets op tegen zal hebben om als apostel de katholieke staatkundige eenheid door he land te gaan!!! In het tijdschrift „de Volkenbond" schrijft minister van Karnebeek o.m het volgende: Uwe Redactie vraagt mij, met het oog op de stemming, die de laatste gebeurte nissen te Genève hebben gewekt, of er ook naar mijne meening reden is tot ontmoedi ging en of ik daarover iets wil zeggen Ik voldoe aan dit verzoek gaarne en wel om dat ik geloof, dat daarvoor geen reden is. Ik beweer dit, niet omdat het er voor een minister van Buitenlandsche Zaken zoo bij behoort zich in dezen zin uit te laten, maar op grond van mijn overtuiging. De vraag is hoe men den Volkenbond ziet. Zij die dachten, dat met de stichting van den Vol kenbond meteen de wereldgeest en de werkelijkheid veranderd zouden zijn, vra gen zich natuurlijk af hoe allerlei dingen, die teleurstellen zijn te verklaren Wanneer men evenwel begrijpt, dat' dit t geval kon zijn dan ziel men de verschijnselen anders De beteekems van den Volkenbond ligt daarin, dat in tegenstelling met vroeger, de wereld thans een gelegenheid rijk is ge worden, waarin de verzoende factoren, die zich in de slatensamenleving doen gelden niet incidenteel en toevallig, maar perma nent op den grondslag van een vaste orde en ontwikkeling kunnen komen en worden georganiseerd Dit is een geweldige voor uitgang Natuurlijk werd daarmede aan an dere factoren niet het zwijgen opgelegd >n was het te verwachten, dat ambities, be langentegenstellingen, uiteenloopende his torische en cultureelc tradities en opvat tingen, kortom het geheele complex van tendenzen, dat in de politiek tot uitdruk king komt, ook in den Volkenbond om den hoek zou komen kijken en zich aldaar zou doen gelden. Zelfs was het te verwachten, dat deze factoren, wier kracht niet was gebroken, nu en dan de overhand zouden krijgen en de andere in de schaduw zou den stellen. Maar ligt daarin een grond om aan den Volkenbond te gaan wanboDen? Ik geloof het niet, omdat oök de Volken bond zelf een eisch der tegenwoordige wer kelijkheid is. Met andere woorden, de kracht van den Volkenbond ligt niet zoozeer in zijn con ventioneel karakter als wel in zijn onver mijdelijkheid, in den tijdgeest. Wanneer men hem maar laat begaan en hem geen eischen stelt, die voor vervulling nog niet vatbaar zijn, dan zal hij op den interna tionalen gang van zaken een grooten en weldadigen invloed kunnen uitoefenen, al zal hij nog wel eens te kort schieten. Men leert de beteekénis van het bestaan van den Volkenbond eerst beseffen wanneer men bedenkt, hoe het met het herstel van Europa gegaan zou zijn, indien hij niet had bestaan Alleen dan loopt de Bond gevaar, wan neer hij de werkelijkheid miskent. De ge schiedenis geeft een proces te zien van on afgebroken verandering en vervorming In tusschen is aan het stelsel van den Bond bet beginsel ten grondslag gelegd van on voorwaardelijke, door sancties gewaarborg de' handhaving van een bepaald, na-oor- logsch, territoriaal status quo zonder dat afdoende in eene oplossing is voorzien van het probleem van de onhoudbaar en ge vaarlijk geworden situaties. Hierin is een zwak punt gelegen, dat meer reden tot be zorgdheid geeft dan het vraagstuk vvatr samenstelling van den Raad, hoe belangrijk dit ook moge zijn. Maar ook ten aanzien van dat punt zal de tijd op den duur wel raad schaffen en het besef van de groeien de internationale saamhoorigheid en afhan kelijkheid de noodige correctie aanbrengen. Vo'orloopig is er reden om reeds .neer dan tevreden te zijn over het vermogen, dat de Bond getoond heeft te bezitten om zich met succes bij acute conflicten te doen gelden en de daaruit voor den vrede voortsprui tende gevaren te keeren. Wanneer de Bond op dat stuk diligent blijft en er voor zorgt, dat de noodige machinerie tot onderzoek en regeling dadelijk iij werking kan worden ge steld in het licht der openbaarhid, dan is daarmede in het belang van den vrede reeds zeer veel bereikt Het verleden is in dit opzicht bemoedigend en men kan op de beteckenis van den Bond te dien aan zien het licht niet genoeg laten vallen. Wat nu het probleem aangaat van den Raad, het was te verwachten, dat daarbij de politiek zich duchtig zou doen gelden. Men aanvaarde dit als een overmiidelijk- heid. die men kan betreuren, maar die nog niet noodlottig behoeft te ziin. De reden intusschen, waarom men met de uitbreiding van den Raad zoo voorzichtig moet zijn, is, dat op den duur het beginsel der eenstem migheid, als hoofdwaarborg tegen het over wicht \?an politiek in dat college, niet te handhaven zal zijn, wanneer het te talrijk is geworden. Verkeerd zou het ook zijn, in dien de verantwoordelijkheid van de groote mogendheden, die uiteraard den internatio nalen toestand 't meest in handen hebben, door onevenredige toevoeging van kleinere Staten verzwakking onderging.. Zooals in zooveel opzichten getuigde ook op dit punt de opzet van het Grondverdrag, die op be perking was gericht, van Staatsmanswijs heid, Men dacht zich den Raad als een politiek lichaam, waarin de groote mogend heden suo jure zitting zouden hebben; ech ter niet met uitsluiting van anderen, als een tweede Heilige Alliantie, maar in ge- ïelschap en onder controle van enkele klei nere, minder politieke grootheden daartoe bij toerbeurt geroepen, wier kracht zou zijn gelegen, niet in hun aantal, maar in het ook aan ieder hunner toekomend veto recht. Afwijking van dezen opzet is geen verbetering, en reeds vier jaar geleden, in 1922, heeft Nederiand er met nadruk tegen gewaarschuwd. Wij stonden toen alleen, bij de stemming door geen ander lid gesteund. Het is intusschen te midden der verwarring onlangs te Genève gebleken, d£i men voor de gevaren aan Raadsuitbreiding verbonden niet blind is, en men mag hopen, dat ook dit netelige punt ten slotte nog een be vredigende oplossing zal vinden. Wat hier ook van zij, hoofdzaak is, in het algemeen aan de gedachte vast te hou den, dat al mocht er cp Volkenbondsge- bied het een en ander niet naar den zin gaan de Volkenbond daarmede nog niet is veroordeeld of heeft afgedaan. Hij is er en hij heeft zijn laatste woord nog niet gespro ken. Hij zal echter om tot zijn volle recht te komen, universeel moeten worden, en ik geloof, dat dit op den duur ook geschieden zal. Op Zondag 2 Mei a.s. hoopt de Hoog Eerw. Eerw. Heer H. J. Zondag, Deken van Noord wijk, pastoor te Vogelenzang en kanunnik van het Kathedraal Kapittel te Haarlem, den dag te herdenken, dat Z. Hoog Eerw. voor 25 jaar werd geïnstalleerd als pastoor van de parochie van O. L. Vrouw Hemelvaart te Vogelenzang. De Hoog Eerw Heer Henricus Joannes Zondag werd geboren op 21 Juli 1847. Na met veel succes gestudeerd te heb ben op de Seminaria te Voorhout en Warmond, Werd hij in 1873 priester gewijd en vervolgens benoemd tot kapelaan te Overveen, onder pastoor Schoonerbeek. Reeds na enkele jaren van parochialen arbe.d, werd hij door Z. D, H den Bisschop iiüifflïffifWf .V f jkjamBB^x8&&8BBsB8S& benoemd tot hoogleeraar in de Moraal Theologie aan het Groot-Seminarie te War mond, waar hij niet m nder dan een kwart eeuw als professor werkte aan de opleiding van den Haariemschen Clerus. Toen volgde zijn benoeming tot pastoor te Vogelenzang. Op den 2en Mei 1901 werd hij als zoodanig geïnstalleerd. In 1909 volgde de benoeming tot Kanunnik van het Kathedraal Kapittel te Haarlem en in 1916 werd hij bekleed met het ambt van Deken van het Dekenaat Noordwijk Bij gelegenheid van zijn gouden Priester feest op 19 Augustus 1923. dat met veel luister is gevierd, onderscheidde H. M. de Koningin hem met het officierskruis van de orde van Oranje-Nassau. Zoowel onder de geestelijkheid als bij de leeken, is Deken Zondag een zeer geziene persoonlijkheid. En op den heugelijken dag van zijn 25-jarig pastoraat zullen de paro chianen van Vogelenzang met dankbaarheid den liefdevollen en zegenrijken arbeid van hun zieleherder gedenken. Vragen aan B. en W; van den heer Klein, De heer Klein, lid van den gemeenteraad von Haarlem, zal de volgende vragen stellen aan B. en W. van Haarlem. le. Wat deden B. en W. terzake de op hooging van den spoordam en het aanbren gen van viaducten op de lijn Haarlem-Lei den? 2e. Indien er tot op heden niets voor ge daan werd, mag de gemeenteraad van Haar lem dan weten, waarom dit werd nagelaten? Het Verkeersrapport verwijst zeer terecht naar de electrificatie van den spoorwegdijk AmsterdamRotterdam,'omdat bij gelijktij dige be- en Verwerking van, de directie der Nederlandsche Spoorwegen eerder bereid zal gevonden worden tot medewerking en „bij legging" dan anders het geval zal zijn, terwijl na de electrificatie het verkeer intensiever, dus gevaarlijker en bezwaarlijker onderbro ken zal worden. Dan mag er op gewezen worden, dat be doelde werkzaamheden onweersproken pro ductief zijn, waardoor vermindering van uit- keeringen aan werkloozen het gevolg moet zijn en van zekere zijde op subsidie mag worden gerekend. Ten slotte moet men niet vergeten, dat hier een algemeen gewestelijk belang aan de orde is en de betrekkelijke gemeenten naar verhouding behooren bij te dragen in de te maken kosten, welke natuurlijk beduidend zullen zijn Bij een tijdig aan de orde -stellen dezer aangelegenheid en lettend op de uitgebreide belangensfeer zou men dus mogen rekenen op bijdragen van de omliggende gemeenten, de provincie, de Ned Spoorwegen en Haar lem zou voorzeker minder aan werkloozen- steun behoeven uit te keeren. Mocht men te rugschrikken voor de bekende stroeve en onbuigzame houding der spoorwegdirectie, dan zou men zich op een hooger instituut hebben te beroepen. Zaterdagmiddag geraakte het lkS-jarig kindje van A. G. in een moddersloot naast het huis. Het kind viel met het hoofd in de modder. Een oude man van ruim 60 jaar, redde het kind van een wissen dood. Bij den heer Heintjes te Hoofddorp, werd deze week een zeldzaam kuiken geboren, met vier pooten, vier vleugels, kortom twee kuikenlichamen, vergroeid aan één kop. Het diertje werd op sterk water gezet en is voor belangstellenden te bezichtigen. Gisterenmiddag om half 4, had er een aan rijding plaats op den Rijksstraatweg te Ben- nenbroek. Een auto stond stil aan den rech terkant van den weg. Daarachter kwam een andere auto aanrijden en week toen plotse- :ng uit voor den stilstaanden auto, waarbij zij den wég overstak. Zij reed tegen een wielrij der op en deze viel bewusteloos neer. Geneeskundige hulp werd direct verleend. De jongen kwam weer bij en het bleek, dat hij er zonder letsel afgekomen was, De fiets werd vernield. Medegedeeld door het Kon. Ned Meteoro logisch Instituut te De Bildt. Naar waarnemingen in den morgen van 19 April 1926. Hoogste Barometerstand 758.8 m.M. te Sèydisfjord. Laagste Barometerstand 738.5 m.M. te De Bilt. Verwachting van den avond van 19 tot den avond van 20 April. Krachtige tot matigen westelijke tot zuid westelijken wind, zwaarbewolkt met tijdelijke opklaring, waarschijnlijk nog regen-of hagel buien en kouder, later iets zachter Weer een klewang-aanval in Atjeh. Steeds meer licht in de zaak Verschoor. Radio op de Nederlandsche spoorwegen. De Indische begrooting sluit met een overschot van 8 ton. Minister van Karnebeek over den Vol kenbond. Ondervoede kinderen in Drente. Cocaine-schandaal in Parijs. Twintig ne. dici gecompromiteerd. De vredesonderhandelingen in Marokko hebben een aanvang genomen, Mussolini is in Italië teruggekeerd. De geallieerde troepen zijn Peking bin. nengerukL Zie verder ook Laatste Nienws. HHHHlui; Barometerstand 9 uur v.m: 740. Achteruit. Licht op. De lantaarns moeten morgen worden opgestoken om 7.34.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1926 | | pagina 1