Radio-Omroep.
Rakowsky, de Russische ambassadeur te Parijs over de buitenlandsche
politiek. Een rede van Vander velde, den Belgischen minister van bui
tenlandsche zaken. De regeering treedt niet af. De inwijding van Mgr.
van Roey te Mechelen. De kroning van den nieuwen Sjah van Perzië.
Onder de Radio-berichten: De Amerikaansche Senaat heeft de schuld
regeling van België goedgekeurd. De Duitsche Rijksdagcommissie heeft
met algemeene stemmen het Duitsch-Russische verdrag goedgekeurd.
De kans op aanneming van het compromis nopens de regeling met de
vroegere Duitsche vorstenhuizen geringer. Een Engelsch-Amerikaan-
sche leening aan Polen onder controle van den Volkenbond. De Ame
rikaansche schulden-commissie heeft het voorstel van Frankrijk niet aan
genomen.
FEUILLETON.
HET ERFDEEL VAN
ZIJN VADER.
De crisis in de Engelsche
mijnindustrie.
H<et gebeurde in La Louvière.
België en de Ver. Staten.
Het verdrag van Duitschland
met Rusland.
De regeling met de
vorstenhuizen.
Een mislukte aanslag.
De financieele situatie
in Polen.
De inleidende besprekingen
te Oedjda.
Amerika en Frankrijk.
Misleiding van het publiek?
Martha Kosakovskirs Vrijspraak.
De Glindhorst-affaire.
KERK EN SCHOOL.
RECHTZAKEN.
Verhaal van pensioenen.
Eerste H. Communie van een
negerinnetje van 4 jaar.
J schuldig blijktmaar dat hij tevens verlangt,
dat op derelfde wijze opgetreden wordt tegen
allen, die zi«h aan den staat vergrepen heb
ben.
De inleidende onderhan
delingen in Marokko.
De Fransche en Spaansche regeering heb
ben besloten de besprekingen te Oedjda niet
langer te voeren dan tot 1 Mei. Indien op dien
dag geen overeenstemming is bereikt, ral het
offensief aanvangen.
De kroning van den nieu
wen Sjah van Perzië.
De kroning van den nieuwen Sjah Reza
Pahlevi had in het oude paleis Golestan plaats
te midden van tooneelen van Oostersche
pracht. De kroonprins en vertegenwoordi
gers uit alle kringen waren tegenwoordig, met
inbegrip van het diplomatieke corps en de
ministers. Het hoofd der oeletna's bood de
kroon aan, waarmede de sjah rich relf kroon
de. De minister van justitie bood den scepter
aan. Anderen schonken verschillende met
juweelen bezette voorwerpen* De stad wasiger de ambtenaren zich ten koste van de
:.-j j-- pensioen-bijdragen zouden onttrekken aan
versierd. Duizenden waren uit het heele land
derwaarts gestroomd, onder wie afgevaardig
den van verschillende godsdienstige gemeen
ten, die kostbare geschenken medebrachten.
Op de kroning volgen drie dagen van fees
telijkheden met feestmalen, recepties, wed
rennen, parades, illuminaties enhet ope
nen van een nieuw draadloos station.
De ex-keizer van Korea
overleden.
De ex-keizer Yiwang is overleden.
De strijd om. Peking.
De zoon van Tsjang Tso Lin, Tsjang
Hoeëh Liang, heeft verklaard, dat zijn vader
en Woe Pei Foe het volkomen eens zijn. De
benoeming van een aanhanger van Tsjang tot
garnizoenscommandant van Peking is inge
trokken en Tsjang Hoeëi Tsjing, een aanhan
ger van Woe Pei Foe, zal binnenkort die
functie aanvaarden. Maarschalk Tsji
Hsoeëh Ylean, die Woe vertegenwoordigt, is
te Peking aangekomen.
De buitenlandsche poli
tiek van Rusland.
Geïnterviewd door een vertegenwoordiger
van Havas heeft Rakowsky, de Russische am
bassadeur te Parijs en president der sovjet
delegatie, ten opzichte van de financieele on
derhandelingen verklaard, dat de beide par
tijen concrete voorstellen hebben gedaan, wel
ke men thans tracht samen te vatten.
Sprekende over de buitenlandsche bladen,
die de Franschen tot onverzoenlijkheid trach
ten te bewegen door het vormen van een een
heidsfront, verklaarde Rakowsky, dat dit een
verkeerde berekening is, waaraan de Fran
schen zich niet moeten storen.
Rakowsky betoogt dan, dat de huidige
economische crisis in Rusland een gevolg is
van het feit, dat Rusland, de opbrengst van
den oogst overschat hebbende, elders groo-
ter bestellingen heeft gedaan dan gewoonlijk.
Hij bevestigt de verklaringen van De
Monzie nopens de petroleum en hij spreekt
de Engelsche en Amerikaansche berichten
daaromtrent ten stelligste tegen. Maar, voeg
de hij er bij, over het algemeen begrijp ik
niet hoe, indien wij met de Engelscnen en
Amerikanen over petroleum kunnen spre
ken, wij het niet met de Franschen zouden
doen.
Ten aanzien van het Duitsch-Russische
verdrag zeide Rakowsky Men heeft in de
bladen geschreven dat dit het antwoord is op
de verdragen van Locarno. Dit is volstrekt
niet waar. Hij herinnert er aan, dat de des'
betreffende onderhandelingen, evenals die
met Polen, de Baltische staten en Turkije,
reeds lang waren begonnen en sjechts ten
doel hebben het tot stand brengen van vreed
zame en vriendschappelijke betrekkingen
tusschen Rusland en genoemde landen. Wat
den aard van het Duitsch-Russische verdrag
betreft zegt Rakowsky Ik bevestig, dat
dit is een verdrag van non-agressie en weder-
zijdsche neutraliteit.
De regeling tusschen
Frankrijk en Engeland.
Het Fransche ministerie van financiën
deelt mede, dat een voorloopig accoord be
reikt is, met den Britschen kanselier van de
schatkist, Churchill, inzake de eerste beta
ling aan Engeland voor dit jaar, hangende de
definitieve regeling der schulden.
Het Fransche aanbod aan
de V. S.
Gemeld wordt, dat algemeen wordt aan
genomen, dat het Fransche aanbod neerkomt
op een totaal van zeven milliard dollar met
inbegrip van de betaling van den interest
over een periode van 62 jaar het is bijna
een milliard voordeeliger dan het voorstel
van Caillaux. Het heet evenwel dat er twij
fel bestaat onder de leden der Amerikaansche
schuldencommissie nopens de raadzaam
heid om een eerste betalingvan slechts
25 millioen dollar te aanvaarden inplaats van
de 40 millioen, door Caillaux als eerste be
taling aangeboden.
In den Senaat hebben een aantal senatoren
opnieuw op scherpen toon de schuldcommis
sie er van beschuldigd te gul te zijn ten koste
van den Amerikaanschen belastingbetaler.
De steunactie voor den
franc.
Men herinnert zich dat Francois Coty, de
directeur van de „Figaro", eenige maanden
geleden een oproep in zijn blad plaatste om
bijdragen te storten in een autonome amor
tisatiekas voor het herstel van den franc. De
oproep had groot succesalle grooten uit
den lande zonden bewijzen van instemming
tezamen met aanzienlijke bedragen.
Doch thans is, zooals men weet, de re
geering ook een steunactie begonnen met
de opening eener nationale inschrijving,
waarvoor eveneens vrijwillig groote bedragen
zijn gestort. De „Figaro", ofschoon natuur
lijk instemmend met het denkbeeld van zulk
een actie, voelde zich gekrenkt, omdat de re
geering, na eerst door het initiatief van het
blad tot daden te zijn aangespoord, thans ook
een amortisatiekas is gaan oprichten, zoodat
het werk van het blad ten deele wordt te niet
gedaan. En Coty deelde mede dat alle bij
hem gestorte bedragen op de nationale kas
zouden worden overgeschreven.
Briand heeft nu geantwoord op de ver
wijten van Coty. Hij betwist den directeur
van de „Figaro" geenszins de verdienste op
het denkbeeld der kas te zijn gekomen. Coty
echter wil aan zijn autonome amortisatiekas
bepaalde voorwaarden verbinden, waarvan
er sommige volgens Briand in het parlement
op bezwaren zullen stuiten. De amortisatie
kas, welke door het parlememt is goedge
keurd, is naar hij meent, echter niet onver-
eenigbaar met de plannen van Coty.
Uit den trein geworpen
In den spoorwegtunnel bij het Londensche
station Gypsy Hill is Zaterdag het lijk gevon
den eener 40-jarige vrouw, met een zakdoek
in den mond. Men gelooft dat de vrouw uit
den trein is geworpen. Toen de trein het
station Gypsy Hill binnenkwam, stond het
portier van een der coupés open en vond men
in dien coupé een dameshandtaschje. De
identiteit van het slachtoffer is reeds vastge
steld. De vrouw had een diepe hoofdwonde
die echter ook door den val uit den trein
kan zijn veroorzaakt, terwijl een harer voe
ten vermoedelijk door een trein verbrijzeld
Storm en sneeuw in Engeland.
Van Zatermiddag tot middernacht heeft
het in Londen hard geregend, terwijl in
Schotland zelfs sneeuw gevallen is. Door de
stormen is de dienst Ostende-Dover ge
stremd, terwijl de maildienst Vlissingen vier
uur te laat vertrok.
Een rede van Vandervelde
Tijdens eên vergadering van socialisten te
Laeken, waar Vandevelde het woord voerde
over de regeeringspolitiek, zeide de minister
van buitenlandsche zaken, dat hij en zijn
collega's niet van plan waren uit de regeering
te treden, daar dit in de gegeven omstandig
heden een lafheid zou zijn. Dit geldt als ant
woord op de uitlatingen van de nationalisti
sche pers, die maar voortdurend stemming
maakt door geruchten te verspreiden om
trent den spoedigen val van het kabinet- Poul-
let-Vandervelde.
De iilwijding van Mgr.
Van Roey.
Zondagmorgen is mgr. Van Roey tot
aartsbisschop van Mechelen gewijd. Behalve
de Belgische geestelijkheid waren er talrijke
afgevaardigden der Fransche en Spaansche
geestelijkheden, diplomaten en regeerings-
personen. De nuntius Micava presideerde
de ceremonie. Na afloop bood mgr. Van
Roey de autoriteiten een lunch in het aarts
bisschoppelijk paleis aan.
De economische wereld
conferentie.
Oud-minister Theunis (België) is tot vice-
voorzitter der commissie van voorbereiding
van de economische wereldconferentie te
Genève benoemd.
De levering van 500 mi
trailleurs.
De „N. Fr. Presse" verneemt, dat een fir
ma te Boedapest een millioen sh. schadever
goeding vraagt aan een Weensche firma,
wegens de niet «naleving van een contract
tot levering van 500 mitrailleurs, bestemd
voor een andere mogendheid.
De overstroomingen te
Moskou en Petersburg.
De Moskawa blijft stijgen en is thans reeds
tot 2.65 M. boven het normale niveau ge
wassen. Een groot aantal fabrieken is ge
dwongen de werkzaamheden stop te zetten.
De Newa treedt thans ook buiten haar oevers
en vele omliggende straten staan blank. Het
Viborgkwartier te Petersburg staat onder
water.
Een verklaring van Pasjitsj.
In antwoord op den aanval van zijn ouden
tegenstander Jovanovitsj verklaart de afge-
getreden premier Pasjitsj o. a., dat hij wel 80
jaar oud is, maar dat zijn hersenen nog uit
stekend zijn en dat ook zijn gezondheid beter
is dan van menig 60-jarige.
En om alle mogelijke illusies hen te be
nemen, die erop mochten speculeeren, dat
de oude heer nu wel langzamerhand van
het tooneel zal verdwijnen, verzekert hij,
dat in zijn familie de mannen makkelijk 100
jaar oud worden en slechts in het volle bezit
van hun geestelijke vermogens.
Dan somt hij op, wat hij in 40 jaar voor
Grooter-Servië gedaan heeft en besluit met
de verklaring, er niets tegen te hebben, dat
zijn eenige zoon gestraft wordt, wanneer hij
„Het is immers de eerste Mei," ant
woordde Herbert op spottenden toon, „Vol
gens overoud gebruik gaat de jeugd nu in
het bosch zwerven, om feest te vieren, dat
weet gij wel. Het is immers alle jaren het
zelfde."
„Elk jaar," herhaalde Hegemeister op dof
fen toon.
Met zware schreden trad hij van den
drempel terug, in het duistere vertrek, waar
de portretten van zijn voorouders hingen.
Daar stond hij nu eenzaam, met gebogen
hoofd.
Langzaam stierf het gedruisch daarbuiten
weg.
Hegemeister begreep zelf niet, waarom
zijn kinderjaren en zijn gèheele (eugd juist
nu weer in zijn herinnering opleefden.
Hij had gedacht, dat alles nu te zijn ver
geten. Maar langzamerhand vormde alles,
wat hij beleefd had, en wat anderen hem
hadden verhaald of aangeduid, tot een le
vensbeeld.
Hij zag, nu terug op alles, wat hij ge
weest was. In zijn verbeelding aanschouwde
hij een zaal met donkere meublen, en een
zwakke vrouw, die op een sofa lag.
Een fijn gekleed heer, in zwart zijden
gewaad, bezocht haar alle weken. Hij sprak
dan met gedempte stem, wat een beklem-
menden indruk op hem maakte.
Dan nam hij meestal den kleinen Hendrik
tusschen de knieën en hield hem vast bij
de schouders, als wilde hij ontsnappen en
dan lachte hij.
En dan zag de kleine Hendrik schuw naar
zijn moeder.
In een tuin tusschen hooge muren stond
een kastanjeboom.
Dat was zijn speelplaats en dikwijls zag
hij zijn vader onbeweeglijk onder dien kas
tanjeboom staan, zijn oogen nadenkend op
hem gevestigd
En dat had zulk een diepen indruk bij
hem achtergelaten, dat hij nooit een kastan
jeboom zag zonder aan zijn vader te den
ken.
Nooit had hij zijn vader iets hooren be
velen, maar hij wist alles af te dwingen met
dien glimlach, waarvoor de moeder van
Hendrik een zekeren angst gevoelde.
De gewoonten van den vader van Hen
drik Hegemeister waren die van een fijn
heer, die een vergrijp tegen de manieren
van de groote wereld veel minder zou heb
ben vergeven dan een vergrijp tegen de tien
geboden.
Nog zag Hendrik hem in zijn verbeelding
Baldwin zal heden met de mijneigenaars
confereeren.
Gisterenavond laat werd bekend gemaakt,
dat de industriëele commissie uit het Vak-
vereenigingscongres Baldwin had verzocht
de onderhandelingen nopens de mijnwerkers-
loonen voort te zetten op een nationale in
plaats van op een districtsbasis.
Baldwin deelde de commissie mede, dat
de mijneigenaars zekere voorstellen over
wogen, die hij hun had voorgelegd.
De minister van buitenlandsche zaken
heeft gistermorgen den burgemeester van
La Louvière en Haine Saint-Paul ontvangen
en ondervraagd over de gebeurtenissen te
La Louvière waar een pop, Mussolini voor
stellende, werd verbrand.
De Senaat heeft met 55 tegen 20 stemmen
de overeenkomst inzake de regeling der
schuld van België aan de Ver. Staten aan
genomen, De regeling wordt van kracht on
middellijk na de ratificatie en zal door Coo-
lidge worden geteekend.
In de rijksdagcommissie van buitenland
sche zaken heeft gisterenmiddag minister
dr, Stresemann een uitvoerige toelichting
op het Duitsch-Russische verdrag gegeven.
Na een kort debat, waarin vertegenwoor
digers van alle partijen aan het woord kwa
men, werd het verdrag met algemeene stëm-
men goedgekeurd.
Dit is de eerste maal in de geschiedenis
van het nieuwe Duitschland, dat alle par
tijen, van de Deutschvölkischen tot de com
munisten, het met elkander eens zijn.
De zitting van de juridische commissie
uit den Rijksdag, die op het oogenblik be
zig is met de behandeling van het compro
mis-ontwerp der regeeringspartijen inzake
de financieele regeling met de vroegere
vorstenhuizen zal eerst heden tegelijk met
de plenaire zitting van den Rijksdag worden
hervat.
De kansen voor het compromis van de
regeeringspartijen zijn-inmiddels weer aan
zienlijk gedaald tengevolge van het feit, dat
de onderhandelingen tusschen de sociaal
democraten en de regeeringspartijen, die
gisteren hebben plaats gehad, zonder resul
taat zijn afgebroken.
De sociaal-democraten hadden positieve
amendementen ingediend, in het bijzonder
strekkende om de terugwerkende kracht van
de wet te verhoogen en aangaande de sa
menstelling van het bijzonder gerechtshof,
Deze sociaal-democratische voorstellen wer
den door de burgerlijke partijen verworpen.
Daar ook de Duitsch-nationalen blijkens
een rede, die graaf Westarp gisteren te
Potsdam heeft gehouden, een steeds scher
per houding tegen de regeering beginnen
aan te nemen en de sociaal-democraten
nog extra in het harnas zijn gejaagd door
de houding van het rijkskabinet ten opzichte
van het socialistisch-communistisch ontwerp
nopens de verbeurdverklaring der vorste
lijke vermogens, staat vrijwel vast, dat de
Duitschnationalen niet, zooals oorspronke
lijk werd gehoopt, zich van stemming zullen
onthouden, doch evenals de sociaal-demo
craten tegen het compromis zullen stemmen.
Op deze wijze zal het in geen geval moge
lijk zijn een meerderheid van twee-derde
der uitgebrachte stemmen in den Rijksdag
voor het compromis te behalen.
Een indidivu vroeg toegang tot Théodore
Aubert. advocaat, oud-Kamerlid, verdedi
ger van Poloennine in het proces-Conradi
en president van het permanent bureau voor
een internationale entente tegen de Derde
Internationale. Het individu zeide, dat hij
persoonlijk een brief aan den advocaat had
ter hand te stellen. Toen het zich in tegen
woordigheid van Aubert bevond, trok de
onbekende een revolver en legde op Aubert
aan, die zich instinctief bukte en achter
een deur verdween. Het individu bemer
kende dat 't schot gemist had, nam de
vlucht. De politie gelooft hier met een ge
val van wraak te doen te hebben.
Naar uit Warschau aan de „Berliner
Börsen Courier" wordt gemeld, bestaat er
een rechtstreeksch verband tusschen het
bezoek van Paul Boncour en eenige andere
Leeren van den Volkenbond aan Warschau
en een Engelsch voorstel om Polen een
Engelsch-Amerikaansche leening ten be
drage van 200 millioen dollar te verstrek
ken op voorwaarde, dat het' zich l'instar
van Oostenrijk aan de economische en poli
tieke contröle van den Volkenbond zal on
derwerpen.
In Poolsche politieke en economische
kringen is dit voorstel algemeen met sym
pathie opgenomen en bij officiëele onder
handelingen tusschen de Poolsche regeering
en Paul Boncour c.s. zou het voorstel in
principe zijn aangenomen. Binnenkort zul
len de voorwaarden van den Volkenbond
nauwkeurig worden gepreciseerd. De sou-
vereiniteit van Polen zou door een derge
lijke controle niet worden aangetast. De
commissaris van den Volkenbond zou ech
ter het controlerecht over het staatsbudget,
de circulatiebank etc. krijgen.
Een telegram uit Oedjda bevestigt het be
richt, meldende dat de betrokken regeerin
gen den datum van 1 Mei hebben vastge
steld als den uitersten iermijn voor het voe
ren van de besprekingen, die thans aan den
gapg zijn, en dat, wanneer de Riffijnen ob
stinaat blijven, de troepen tot het offensief
zullen overgaan.
De onderhandelingen met de Riffijnen be
gonnen vandaag te Oedjda over vier punten,
die als grondslag van de pourparlers werden
aanvaard.
De Arnerikaansche commissie voor het fun-
deeren der schulden heeft besloten, dat
Frankrijk zijn voorstel tot het delgen van zijn
schuld aan een herziening moet onderwer
pen.
De commissie legde er den nadruk op, dat
de besprekingen niet waren geëindigd, Een
van de voornaamste moeilijkheden is, hoe
veel Frankrijk zal betalen bij het begin, doch
de onderhandelingen zijn niet afhankelijk van
de twistpunt uitmakende veiligheidsclausule,
welke Frankrijk zou ontlasten van zijn
schuldaansprakelijkheid in geval Duitschland
in gebreke bleef zijn betalingen te doen. De
Amerikaansche schuldencommissie verklaar
de zich krachtig daartegen en verwacht
wordt, dat' Bérenger niet aan zulk een waar
borg zal vasthouden.
het pensioen, en dat zij later weer voor dat
pensioen zouden kunnen in aanmerking
komen, wanneer werden bijbetaald de stor
tingen. waaraan zij zich vroeger hadden ont
trokken,, de bepalingen voor de verhaalbaar-
hëid van de bijdragen niet op die ambte
naren toepasselijk is, zoo niet werd bijbetaald,
waartoe uitdrukkelijk de vrijheid werd ge
laten.
De Hooge Raad verwierp derhalve het
ingestelde cassatieberoep.
EEN MERKWAARDIGE KWESTIE.
A/oor de buitengewone Kamer van de
Rechtbank te Amsterdam, hadden zich he
den twee winkeliers te verantwoorden die
„om het handelsdebiet van zichzelf of een
ander uit te breiden, te behouden of te be
vestigen, bedriegelijk en tot misleiding van
het publiek in hun winkel boter ten verkoop
in voorraad hadden, terwijl zij in de étalage
zichtbaar en tot misleiding van het publiek
bedriegelijk aanwezig hadden een reclame,
bestaande uit een plank, waarop voorkwam
een afbeelding van een vat boter.
De eerste verdachte verklaarde dat hij vroe
ger was aangesloten bij een rij ksboterstation.
Hij moest toen van elk ons dat verkocht werd
boekhouden en had verder een uitvoerige
administratie bij te houden. Het bleek hem
dat zijn concurrenten, die ook margarine
verkochten, dezelfde voordeelen genoten
van het rij ksbotermerk als hij en hij besloot,
hoewel hij uitsluitend boter verkocht van een
fabriek onder rijkscontröle, niet langer aan
gesloten te blijven bij het rijksboterstation.
Toen hij echter een schilderij van een vat
boter met het rijkscontrölemerk in de étalage
zette, vervolgde men hem, hoewel ieder, ook
de directeur van het boterstation, die als ge
tuige in deze zaak werd gehoord, moest toe
geven dat hij niet vervolgd zou zijn, wanneer
hij het vat boter zelf in de étalage had gelegd.
Hij had het „schilderij" dan ook laten ma
ken uit een hygiënisch oogpunt. Eenige win
keliers uit zijn buurt verklaarden als getuigen
dat zij geen schade hadden ondervonden door i
het plaatsen van deze reclame in de étalage
van den verdachte.
De Officier van Justitie zei, dat al was hier
dan niet van een halsmisdrijf sprake, de mis
leiding vaststond, want de reclame maakte
den indruk dat de winkel onder contröle van
het rijksboterstation stond. Hij eischte tegen
ieder der verdachten f 25 boete.
De verdediger, Mr. A. H. J. v. d. Biesen,
was van meening dat men den beklaagde er
een verwijt van maakt, dat hij niet langer is
aangesloten bij het boterstation. Niemand zal
in deze reclame misleiding zien, waar 'de bo
ter waarvoor .reclame wordt gemaakt inder
daad en uitsluitend verkocht wordt. Zelfs
al zou er nog andere boter of margarine wor
den verkocht, dan nog zou de reclame niet
misleidend zijn. Hier moeten winkeliers, die
niet het vat zelf in de étalage leggen, om ver
ontreiniging te voorkomen, menschen, dus
nooit vervolgd zijn, in de verdachtenbank
plaats nemen wegens misleiding eet., omdat
zij te veel zorg aan het artikel besteden.
De inspecteurs, die deze zaak doordrijven,
willen dat alle handelaren in comestibles etc.
zich aansluiten bij de boterstations, hoewel de
wet slechts spreekt van boterproducten en
boterhandelaren. PI. vroeg ten slotte vrij
spraak voor beide beklaagden.
De rechtbank zal over 14 dagen uitspraak
doen.
Het O. M. nfet !n appél.
Naar het persbureau Vas Diaz verneemf,
heeft het O. M. geen appèl aangeteekend
tegen het vonnis van de Vierde Kamer der
Rechtbank, waarbij de buffetjuffrouw uit de
„Royal Bar'', in de Halve Maansteeg, te Am
sterdam, Martha Kosakovski, werd vrijge
sproken van de haar ten laste gelegde dood
slag op den diamantbewerker \V. Torenberg.
Ds, Vogelaar in hooger beroep.
Naar „De Standaard" verneemt, is ds. G.
J. Vogelaar van het vonnis der Utrechtsche
Rechtbank in hooger beroep gegaan.
Mr. Muller Maseis zal ook in deze instan
tie als veredediger optreden.
Een uitspraak van den Hoogen Raad.
De Hooge Raad heeft Woensdag arrest
gewezen in de procedure tusschen den burge
meester van Rotterdam en het Ned. Onder
wijzers Genootschap over de verhaalbaar
heid van pensioenbijdrage op die onderwij-
zers(essen), die onder de vroegere pensioen
wet voor onderwijzers afstand van hun (haar)
pensioen hadden gedaan.
Een onderwijzeres te Rotterdam, die onder
bovengenoemde categorie viel, had betaling
van salaris gevorderd.
De gemeente was van meening, dat op dat
salaris het verhaal moest worden gekort. De
rechtbank besliste echter dat deze korting
niet mocht geschieden, omdat art. 36 Pensi
oenwet niet op deze onderwijzeres van toe
passing is.
De Hooge Raad overwoog, dat waar vroe-
Wij treffen in het April-nummer van de
„Annalen der Afrikaansche Missiën" (Witte
Paters) het volgende ontroerende feit aan,
dat ons doet zien, hoe God ook in het zwarte
deel van Afrika schoone Eucharistische bloe
men van de edelste keur laat opbloeien.
„Te Kisoebi zou de Eerste H. Communie
der nog jeugdige kinderen plaats hebben. Een
Pater en een Zuster bereidden dan gedurende
tien dagen de kleinen voor, door oefeningen,
aangepast aan hun jeugdigen leeftijd. De
10de December was de voor hen gewichtige
dag. Ieder kind komt dan, om het den biecht
vader gemakkelijk te maken, met een briefje,
waarop zijn naam en zijn leeftijd staan.
Op het oogenblik nu, dat ik naar de kerk
ga, zegt me de Zuster, belast met de kinde
ren: „Pater, aan uw biechtstoel zit een meisje,
dat ik wilde tegenhouden, omdat het nog te
jong was doch na anderen geraadpleegd te
hebben, heb ik het toch doorgelaten, want
het kent de gewone gebeden en de voornaam
ste waarheden. Aan u om er over te oordee-
len."
WOENSDAG 28 APRIL,
Hilversum, 1050 M. 12.en 7.30 Poli-
tieber. 5.6.30 Vooravondconcert door
het H. D. O.-orkest o. 1. van Fr. Lup-
gens. 6.307.30 Duitsche les door
den heer Grun, 7.4510,Persber.
8,10 Christel. Radio Omroep. Sprekers:
Ds. Tazelaar, uit Rotterdam en de beer
L. Penning, uit Utrecht Muzikale gedeelte'.
Zangkoor uit Hilversum. Het Utr, Chr.
Geh. Onth. Strijkje „Musica". Dir. M, van
Markesteijn, Een Bijbelsche en een vrije
vertelling van den heer L. Penning.
Daventry, 1600 M. 10,2012.20 Concert
door het radiokwartet en solisten (so
praan, bariton, piano). 12.201,20 Or
kestmuziek, 2.35 Lezing: Citizenship.
The child as citizen. 3.20 Lezing: Out
of doors. 3.35 Dansmuziek. 3.55 Or
gelconcert. 4.35 Kinderuurtje. 5,20
Dansmuziek. 6.10 Tuinpraatjc. 6.20
Tijdsein Big Ben, weerber., nieuws. Fran
sche lezing. 6,45 Piano-composities van
Bach. 7.Causerie. Spaansche lezing.
7.20 Concert. Het J. H. Squire Celeste
octet R, 'Gourley, liedjes aan de piano.
E, Florence, sopraan. 8.20 Dans
muziek. 8.50 Speeches aan The Pil
grim's Dinner, door Earl of Reading en
Lord Birkenhead. 9,35 Wecrbcr..
nieuws. 10.05 Dansmuziek. 10 20
11.20 Muziek van het New Prince's res
taurant.
Parijs „Radio-Paris", 1750 M. 11.50 Con
cert Lucien Paris (piano, viool, cello).
4.05 Orkestconcert. 7 50 Opera-concert
(concours Femmes).
Königswusterhausen, 1300 M. 7.20 „Die
Schone vom Strande", operette in 3 ac-
ten van Victor Hollaender. Speelt in Ber
lijn. 9.5011.20 Dansmuziek.
Brussel. 262 M. 7.20 Fragmenten van
Faust, opera van Gounod. Na de le acte
Lezing: La litterature de langue Fran-
caise (Le theatre contemporin). 9.20
Nieuws.
Miinster, 410 M. 12.351.50 Orkestcon
cert, 3.05 Verhaaltjes vertellen.
3.35 Lezing: Selma Lagerloff. 4.20 „lm
Elfenreich", voor 3-stemmig dameskoor,
soli en piano.4.50 Voorlezing uit ei
gen werken door \L. Bate. 5.506.20
en 7.20 Lezingen. 7.50 Gedichten van
F. Castelle. 8.50 Kamermuziek door
het Schoenmakerskwartet. 10.2510.55
Volksconcert door het dubbelkwartet
„Ronsdorf".
„Zuster, laat dat kind dan maar zitten.
Het zal wel te jong zijn en dan merk ik wel
op haar briefje, dat ze voor dezen keer is
geweigerd."
De beurt is aan dat meisje. Ze geeft me
haar briefje en ik lees daar Anna Namisango,
geboren 14 October 1921, gedoopt daags
daarna. Ze maakt een kruisteeken, zegt de
voorbiecht, ze belijdt haar fouten en ze geeft
zulke duidelijke antwoorden op de vragen,
die ik haar stel, dat ik me afvraag „Wat
moet ik doen Haar leeftijd zoo jeugdig,
vier jaar en twee maanden, en toch zoo wel
voorbereid De opvoeding daarenboven, die
ze heeft ontvangen, pleitte in haar voordeel.
Haar vader is als catechist een man van groote
waarde voor de Missie, haar moeder was eer
ste hulp-catechiste in een Missie-post van
inlandsche Zusters, doch geen roeping voe
lende voor het religieuze leven, heeft ze
trouw voor haar eigen kindere gedaan, wat
ze eerst deed, als catechiste, voor de kinde
ren van anderen en hun een degelijke chris
telijke opvoeding gegeven en groot gebracht
in de liefde tot God. Anna was immer mee
gegaan met haar drie jaar ouderen broer, als
deze naar de voorbereidende oefening kwam
voor de maandelijksche H. Communie.
Het woord Gods had dus vrucht gedra
gen in haar ziel, die nu brandde van verlan
gen om deel te hebben in het geluk van haar
broer. lederen Zondag woonde ze met engel
achtige godsvrucht de Hoogmis bij.
Met dit alles voor den geest vroeg ik me
af„Wat te doen De Apostelen navolgen
en de kleine afwijzen, of luisteren naar onzen
Heer én Meester, die zegt: „Laat de kleinen
tot mij komen?"
Het antwoord kwam me door de H. The-
resia van het Kindje Jezus: De kleinste,
die mij lief heeft, is mij als een paradijs. Zou
ik ooit kleiner voor me hebben dan de vier
jarige Anna? Aan den goeden Verlosser in
haar ziel een paradijs openen in de hoop, dat
dit mij eenmaal het paradijs zal openen 1
Kon ik weerstaan aan zulk een uitnoodiging
van omhoog? Ik besloot dus: al is het niet
om dat kind, dan is het om den Zaligmaker
en ik schreef op het briefje aangenomen.
Den volgenden dag was Anna aan de spits
van haar kleine makkers. Zij luisterde met
graagte naar de kleine onmiddellijke voorbe
reiding van den Missionaris en bad met groo
te vurigheid. Dan kwam het oogenblik der
H. Communie ze komt niet boven de com
muniebank uithaar gitzwarte oogjes zijn
gevestigd op de H. Hostie, alsof ze zocht naar
Dengene, oie onder de gedaante van brood
tot haar kwam haar mond is zoo klein, dat
de Hostie er nauwelijks in kan daarna gaat
ze naar haar plaats terug en bidt dan onbe
weeglijk alleen haar lippen bewegen, als
sprak ze met iemand.
In de school terug vroeg haar de Zuster,
die haar in de kerk niet uit het oog had ver
loren „Met wien hebt gij na de H. Com
munie gesproken „Met wien, Zuster met
Jezus 1"
„En wat hebt ge Hem gezegd
„Ik heb Hem gezegd mijn lieve Jezus,
ik houd veel van j
„Maar Anna, ge maakt me wat wijs."
„Toch niet Zuster," antwoordde het kind
levendig, „ik heb aan Jezus niets anders ge
zegd."
Gelukkig de Missionaris, die aldus aan
het goddelijk Kind der Onbevelekte Moe
der een paradijs mag openen hier op aarde.
Indien de jonge mannen in het vaderland
wisten, hoe de harde opofferingen van den
Missionaris reeds hier op aarde worden be
loond, oh III
naast de sofa van zijn moeder zitten, ter
wijl hij koffie dronk uit een vergulden kop.
Hij zag hem met twee vingers een bijna
onzichtbaar stofje van zijn mouw verwijde
ren, en dan weer zijn gouden horloge te
voorschijn halen en' in zijn vestzak steken.
En dan ging hij heen, na een kus te heb
ben gedrukt op het voorhoofd der bleeke
vrouw, en op de wang, die zijn kind hem
tegen wil en dank reikte en na zich we
gens dringende zaken te hebben veront
schuldigd, dat hij niet tot den volgenden
middag kon blijven.
En toen zijn moeder hem veel geluk met
rijne zaken wenschte, antwoordde hij daar
op met afwerend gebaar.
En nooit vergat Hendrik, hoe bleek toen
zijn trotsch gelaat werd.
En dan kwam hij weer eenige weken niet
terug, en als hij dan eindelijk weer verscheen
droeg hij de handschoenen, die bij zoolang
hij bleef niet uittrok.
Hij zeide, dat hij dat deed om eén wed
denschap te winnen. Maar al was Hendrik
toen nog maar vijf jaar oud geweest, toch
had hij aan die weddenschap geen geloof
gehecht.
Hij gevoelde een groote nieuwsgierigheid
de handen van zijn vader te zien. en voort
durend staarden zijne oogen daarop totdat
zijn vader onrustig werd en de rechterhand
dan weer tusschen zijn rok, dan weer in zijn
broekzak stak.
En op al die herinneringen volgde eene
andere:
Zijne moeder werd plotseling ongesteld,
en stierf zacht, tengevolge van de zwakte,
waaraan zij altijd geleden had.
De weduwnaar tooide het sterfbed met
bloemen en geleidde hem daarheen.
„Vergeet het nooit, wanneer gij in uw
volgend leven eene doode Zult zien, dat uwe
moeder de eerste was, die gij ih den doods
slaap hebt gezien."
Dat waren de woorden, die zijn vader
daarbij gesproken had.
En toen raakte hij de koude handen der
doode aan, en eene huivering overviel hem.
Alle warmte was uit zijn leven verdwenen.
Een vreemde trok hem zwarte kleeren
aan en zijn vader nam hem mede naar een
zwarte koets, die bij den tuin stond te
wachten.
„Stap in," fluisterde zijn vader hem toe.
Het was de laatste maal, dat Hendrik dat
buis met den grooten tuin z.ag.
Het werd al kleiner en kleiner en ver
dween eindelijk uit zijne oogen.
Eene nieuwe wereld ging voor hem op.
Men reed over bruggen en door dorpen en
twee dagen later rolden de wielen over
slecht geplaveide straterj, tusschen hooge,
scheevc en hoekige huizen, en eindelijk hield
men stil vóór een donker gebouw.
Dadelijk werd Hendrik naar een der ver
trekken van dat gebouw gebracht, waarna
zijn vader zich naar een anderen hoek van
dat vertrek begaf, waar hij eenige minuten
moest wachten.
Eindelijk verloor zijn vader die het wach
ten niet gewoon was, zijn geduld.
Hij sloeg met den zilveren knop van zijn
wandelstok op de tafel.
Eene deur werd geopend en een mager
mannetje trad binnen.
Het was onmogelijk hem aan te zien, of
hij oud of jong was.
Zijn baardeloos gelaat kon bij eiken leef
tijd passen,
„Ik heb mijne komst door een bode laten
berichten'', zei Hegemeis'ter koel. „Heeft bij
de boodschap niet overgebracht?"
De andere knikte bevestigend met het
hoofd.
„Het schijnt wel, dat men mij niet ver
wacht heeft," vervolgde Hegemeister op on
tevreden toon. „Ik ben gewoon, dadelijk ont
vangen te worden."
Met eene zekere verwondering zag de man
hem aan.
„Weet gij, wie ik ben?" vroeg Hegemeister
„Ik weet het."
„En weet gij dus ook, waarom het te doen
is, mijnheer Ulrich von der Waid? Men heeft
u aan mij als een uitstekend opvoedkundige
aanbevolen. Gli moet mijn zoon opvoeden,
hem in alle wetenschappen onderrichten, en
gij moet hem ook op zijn beroep voorberei
den,"
„Ik?" riep het magere mannetje uit, terwijl
hij een schrede terugweek. „Moet ik hem
voorbereiden.... op dat beroep?"
Met ingehouden adem luisterde de kleine
knaap naar dat gesprek.
Zijn hart Kegon onrustig te kloppen.
Hij meende, dat in de stem van den
vreemde schrik, ja ontzetting doorklonk.
„Meent gij soms. dat dit met elkaar in te
genspraak is?" vroeg zijn vader lachend. „In
elk geval moet mijn zoon worden wat Ik
ben: een gentleman,''
De andere scheen in gepeins verzonken.
„De verantwoording," mompelde hij. „De
verantwoording, wanneer hij te weten komt,
dat gij.
„Ik laat het-aan u over. hem op de hoog
te te brengen wanneer gij dat noodig zult
oordeelen," zei Hegemeister bedaard. „En
uwe taak zal het ook zijn, hem dat groote
beginsel in te prenten, dat er geen verach
telijk ambt bestaat. Er bestaan alleen ver
achtelijke en achtenswaardige menschen. Er
is geen ambt. dat ons verlaagt, maar wij-
zelven verheffen of verlagen onzen arbeid.
En schrikt gij nu terug voor de taak, mijn
zoon op te voeder,?''
„Maar wat zie ik?.... Het arme kind
staat daarginds in den hoek, stamelde do
andere moedeloos. „Hij moet weg. Ik heb
nog veel met tt te spreken.'
(Wordt vervolgd);,
