Radio-Omroep
HET ERFDEEL VAN
ZIJN VADER.
NIEUWE HAARL. COURANT
Derde Blad Zaterdag, 5 Junt 1926.
Pogingen tot herstel der eenheid in de Engeische liberale partij. De
hooge commissaris van Syrië, de Jouvenel, over zijne bevindingen.
Het bezoek van Mgr. Seipel, ex-kanselier van Oostenrijk, aan Parijs.
President Doumergue zal persoonlijk de decoratie aan kardinaal Dubois
uitreiken. Verscherping der kerkvervolging in Mexico.
FEUILLETON.
gen-
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Belgische onderscheiding
voor Dr. Berlage.
De K. R. O., het Congres te
Utrecht en een belangrijk
bericht.
Onderscheiding
Mr. Zimmerman.
UIT ONZE OOST.
Schandelijk misbruik.
RECHTSZAKEN.
Een verborgen schat, waar
weinig van over bleef.
Onoplettend wisselwachter.
INGEZONDEN
- Tienduizend - 10.000 -
Tienduizend!
KERK EN SCHOOL.
Naar het Eucharistisch
Congres.
olg^.J
Het geschil in de Engeische
Mijnindustrie.
Cook, de secretaris der mijnwerkersfede
ratie, heeft naar aanleiding van de jongste
rede van Baldwin in het Lagerhuis een be
toog gehouden, waarin hij de volgende op
merkingen m»akte:
3aldwin zoo zeide Cook heeft nog
niet duidelijk doen uitkomen, dat hij sedert
den laatsten keer dat wij hem ontmoetten
van houding is veranderd. Wij gelooven dat
het verstandig is, den mijnwerkers economi
sche zekerheid te verschaffen en ik ben er,
net het oog op den tegenigoordigen toestand
i/an het loon, zeker van, dat de premier zal
erkennen, dat pogingen om de loonen te ver
lagen of den arbeidsduur te verlengen, het
bestaande probleem niet zullen oplossen.
Hij stemt klaarblijkelijk met een reorganisa
tie in, waarom ik een beroep op hem doe, de
schuld van dankbaarheid te erkennen, die
het land tegenover den mijnwerker heeft, en
te verklaren dat de mijnen geopend moeten
worden, de oude loonen en arbeidsduur wor
den gehandhaafd, terwijl hij de wetgevende
maatregelen voorbereidt voor de reorganisa
tie, noodig voor het instellen van verkoops
agentschappen, gemeentelijke kolenvoorra-
den en de "uitschakeling van de royalty-eige
naars. Ik ben er zeker van dat hij daarbij den
steun van het land zal hebben, terwijl de
mijneigenaars zullen inzien, dat het geen nut
heeft, de mijnwerkers door uithongering te
verslaan ten einde door te zetten wat zij al
zoolang wenschen n.l. lagere arbeidsuren. Ik
vrees, dat de mijneigenaars hardnekkig zullen
blijven zoolang zij gelooven dat de regeering
geen regeling zal afdwingen volgens de door
mij aangegeven richtsnoeren. Thans is het
woord aan den premier om duidelijk en be
slist te verklaren, of hij gelooft dat de mijn
werkers recht hebben op een bestaansloon.
Cook heeft dit betoog gehouden voordat
de mijneigenaars zich tot de mijnwerkers ge
wend hebban met het voorstel tot het instel
len van een kleine gemeenschappelijke com
missie, doch voor het standpunt van Cook in
het geschil is het toch nog altijd typeerend.
Het voorstel der mijneigenaars.
De aanneming van het voorstel van den
president der vereeniging van mijneigenaars
aan dien der mijnwerkersfederatie tot instel
ling van een gemengde commissie tot oplos
sing van het conflict, is, naar wordt gemeld,
verzekerd.
Het conflict in de liberale partij.
Vanwege de liberale Lagerhuisfractie
zullen pogingen worden gedaan om de
eenheid der liberale partij te herstellen.
Drie volgelingen van lord Oxford werd op
gedragen, den wensch der partij naar een
heid te vertolken.
Uit een draadloos bericht blijkt, dat de
drie leden der liberale Lagerhuisfractie,
die naar Lord Oxford werden afgevaar
digd, zijn Sir John Simon, Walter Runci-
man en Sir Godfrey Collins. Dinsdag komt
te Lagerhuisfractie opnieuw bijeen.
De „Times"-correspondent
weer in Turkije toegelaten.
De „Times" meldt, dat zijn correspondent
te Konstantinopel, die op 31 Mei zonder op
gaaf van redenen op korten termijn uit het
land werd gezet, op grond van krachtige
vertoogen bij de Turksche regeenng weer is
toegelaten.
De Jouvenel in Frankrijk terug
De hooge commissaris van Frankrijk in
Syrië, de heer De Jouvenel is te Parijs te
ruggekeerd. Te Marseille, waar hij met de
zelfde boot, „de Sphinx", aankwam, waar
mee hij zes maanden te voren naar Syrië
was vertrokken, heeft een verslaggever van
de „Matin" hem aangeklampt.
Ik ben, aldus de heer De Jouvenel, be
gonnen met wat mij het dringenst leek. Syrië
is als een kokende ketel, die overal lekt. Ik
ben naar Angora, naar Palestina geweest;
ik heb onderhandeld met Ibn Saoed. Dat
was om de veiligheid naar buiten te verze
keren. De rebellen speculeerden op de
Fransch-Engelsche oneenigheid, doch zagen
itl, dat er geen hoop was daarvan te profi
teered In een goed gesloten huis zijn we
toen kunnen beginnen de huishouding in
orde te maken. Zonder de inneming van
Soëeida zouden al onze woorden door den
wind zijn meegevoerd. Het prestige van het
Fransche idealisme moet gepaard gaan met
het prestige vuu zijn kracht. Er moet dus
begonnen worden met een oorlogsdaad.
Van groot belang noemde de heer De Jou
venel het, dat in den Libanon een Senaat is
gepresideerd door een Libanees, Over een
maand, als eenige benden roovers onder
drukt zijn, kunnen wij van dien kant gerust
lijn. Maar dan moet er ook harmonie heer-
schen in Frankrijk. Welke wijzigingen de po
litiek in Frankrijk ook ondergaat ten aan
zien van Syrië moet er een beslist zelfstan
dige, definitieve, schriftelijk vastgelegde
politiek zijn. Anders dreigen er intriges en
agitaties. -■
De vrijwillige inschrijvingen.
De vrijwillige inschrijvingen te Parijs en
in het departement van de Seine voor de
verdediging van den franc bedragen thans
67 millioen franc
Buitenlandsch bezoek aan Frankrijk.
Volgens de cijfers van het nationaal ver
keersbureau, hebben in 1925 220.000 Ame
rikanen Frankrijk bezocht en er bijna 5 mil-
lard francs uitgegeven. Het aantal Britsche
reizigers bedroeg hetzelfde jaar ruim 750.000,
wier uitgaven op 9.4 milliard francs worden
geschat.
De „Matin" wijst er op, dat de Fransche
handelsbalans slechts in schijn nadeelig is,
want de aankoopen door vreemdelingen in
in Frankrijk gedaan overtreffen het invoer-
overschot.
Mgr. Seipel naar Parijs.
De regeering bereidt een vriendelijke ont
vangst aan den Oostenrijkschen ex-kanselier
Mgr. Seipel, die naar Parijs is gekomen en se
dert 3 dagen over Oostenrijk spreekt en zich
laat interviewen, waarbij hij er den nadruk
op legt, dat het de „Anschluss" van de hand
wijst en de voorkeur geeft aan onafhanke
lijkheid, daar het zich nauwer verwant voelt
aan Zwitserland dan aan Pruisen. Het
wenscht buiten het Duitsche rijk te blijven
in het belang zelf van de Duitsche cultuur.
Deze verklaringen worden natuurlijk van
Fransche zijde met ingenomenheid begroet.
Toch leest men in de pers aanvallen op Mgr.
Seipel, wiens oprechtheid in twijfel wordt
getrokken, omdat hij in Februari, te Weenen
en München het woord voerend, het tegen
overgestelde gezegd heeft.
De onderscheiding voor Kardinaal Dubois.
De president der republiek zal persoonlijk
kardinaal Dubois decoreeren, die benoemd is
tot commandeur van het Legioen van Eer.
Het bezoek van den aartsbisschop van Pa
rijs op het Elysée voor een dergelijke plech
tigheid moet overal diepen indruk maken,
want het is zonder precedent sedert de ver
breking van het concordaat en de scheiding
van kerk en staat. Men meent dat het groo-
ten steun zal verleenen aan de beweging
voor de vrijwillige bijdragen en ook een
gunstigen indruk zal maken op de meening
in de V.S., daar kardinaal Dubois naar Ame
rika vertrekt voor het eucharistisch congres.
De zaak Bossard.
Gisteren is door het Assisenhof der Seine
het proces begonnen tegen den schilder Hans
Bossard, een Zwitser, in 1923 bij verstek tot
levenslange opsluiting in een vesting ver
oordeeld wegens verstandhouding met den
vijand. (Zie ons blad van gisteren.)
Er was weinig belangstelling voor het pro
ces: De hoofdgetuige, de gescheiden vrouw
van Bossard was niet verschenen. Onder
vraagd ontkende bekl. beslist dat hij te Bern
in betrekking had gestaan tot den Duitschen
ambassadeur von Romberg. Hij had dezen
zelfs nooit gezien. Hij was naar Bern gegaan
omdat dit de eenige stad in Zwitserland was
welke aan zijn vrouw afleiding bood.
Hij had in het geheel vijf millioen bij een
bank te Bern gedeponeerd.
Twee millioen daarvan waren hem toe
vertrouwd door den Syriër Moetran Pasja,
de rest door Franschen, die hij niet mocht
noemen.
Een wanhoopsdaad.
Een 54-jarig ingenieur, die reeds maanden
lang zonder betrekking was en den laatsten
tijd tevergeefs had getracht in Berlijn een
baantje te vinden, heeft gisterennacht in het
Grunewald zelfmoord gepleegd door 4 kg
dynamiet tot ontploffing te brengen. De
man werd letterlijk in stukken gereten. Hij
had aan de politie een briefje geschreven,
waarin hij nauwkeurig de plaats beschreef,
wa'ar hij zijn wanhoopsdaad ten uitvoer zou
brengen.
Internationaal vredescongres.
Het 25ste internationale vredescongres
zal, naar het „Bureau international pour, la
paix" te Genève meedeelt .dezen zomer van
28 Augustus tot 3 September aldaar worden
gehouden.
Geen staking der Oostenrijksche
gymnasium! eeraren.
De regeering heeft de leeraren der gym
nasia beloofd, dat zij bij de algemeene sala
risregelingen bijzondere verhoogingen zullen
krijgen. Deze zijn weliswaar niet zoo hoog
als de leeraren geëischt hebben; echter
achtten de leeraren deze toezegging toch
voldoende om verdere onderhandelingen te
voeren.
De leeraren bij de andere inrichtingen
van onderwijs hebben besloten om aan
beide regeeringspartijen een verzoekschrift
te richten, waarin gevraagd zal worden of
zij de afwijzende houding der regeering bil
lijken; zoo niet, wat zij zullen doen om de
regeering tot een andere houding te bren-
Intusschen zijn de bondskanselier en de
minister van justutie naar Geneve vertrok
ken, zoodat deze quaestie eerst half Juni
ter sprake kan worden gebracht.
Fransch-Spaansche besprekingen.
Generaal San Jurjo i te Casablanca aan
gekomen op weg naar Rabat, waar hij gaat
confereeren met Steeg en generaal Boichut.
De Kabinetsvorming in Egypte.
De Arabische bladen nemen het besluit
van Zaghloel pasja om den post van premier
af te staan aan Adly pasja gunstig op, daar
het een einde maakt aan de crisis. De bladen
verwachten, dat Adly onverwijld zonder an
dere moeilijkheden zal overgaan tot het sa
menstellen van een Kabinet en dat het par
lement tusschen 8 en 11 Juni zal bijeen
komen.
De kerkvervolging in Mexico.
Calles, de Mexicaansche president, heeft
volgens bericht uit New York aan de „Times",
aan den aartsbisschop van Mexico, mgr. Mo
ra y del Rio, een krachtig gestelde nota ge
schreven in antwoord op een open brief van
laatstgenoemde als protest tegen de verban
ning van den pauselijken legaat mgr. Car-
nana. Mgr. y del Rio had gezegd, dat de veer-
banning een beleediging was door de Mexi
caansche regeering aan den Heiligen Stoel
aangedaan.
Calles beschuldigt de katholieke prelaten
er thans van, dat zij op onvaderlandslieven
de wijze een agitatie in en buiten Mexico
aanstichten, doch zegt dat hun pogingen niet
tot gevolg zullen hebben, dat de Mexicaan
sche regeering afziet van haar vastbesloten
doel de wetten krachtig loe te passen.
Hij voegt hieraan de waarschuwing toe:
„Ik waarschuw u, eens en voor al, dat daden
van rebellie tegen de wet of oneerbiedigheid
tegenover de autoriteiten zonder eenige con
sideratie zullen worden gestraft.
De drankwet in de V. S.
Het senaatscomité inzake het alcoholver
bod adviseert tot het voor onbepaalden tijd
uitstellen der behandeling van alle voorstel
len tot wijziging der verb'odswetten en van
het referendum nopens het verbod.
Op voordracht van minister Huysmans is
de Nederlandsche bouwmeester Dr. Berlage
beneomd tot officier in de Orde van Leo
pold II.
Voor de eerste maal hield het R.K. Werk
liedenverbond in Nederland een congres.
Voor de eerste maal werd het voor de Ka
tholieken van Nederland duidelijk, van welk
een groote waarde de K. R. O. is. Honderd
tienduizend mannen telt het verbond. Drie
duizend afgevaardigden waren er te Utrecht
samengekomen. De meer dan honderddui
zend, die thuis gebleven waren, leefden me
de, konden het tenminste, omdat heel het
congres uitgezonden werd per radio. Zij
hoorden daar spreken over hun belan
gen, zij luisterden naar de woorden van
hunnen algemeenen voorzitter, ze genoten
van de sprekers, ze zongen het nieuwe
strijdlied mede met de schitterende fanfares
van hun nieuwe Harmonie. En de Katholie
ken van Nederland? Zij vernamen het niet
door een gedrukt verslag, maar door het
levende woord, hoe onze werklieden bezield
waren met 'n christelijken geest, hoe zij geen
verbetering wilden van hun levensvoorwaar
den dan langs de lijnen van de Katholieke
leer en sociologie. Zij hoorden, dat zij de
overtuiging bij zich droegen van hun macht,
maar ook, dat zij die macht niet wilden ge
bruiken tot omverwerping maar tot opbou
wing van een nieuw maatschappelijk leven.
En hun woordvoerders?
De zakelijke, kalme, maar, o zoo voor
treffelijke rede van oud-minister Aalberse,
de literairisch op zoo groote hoogte staande
voordracht vatj Laudy, den enthousiasten pa
ter Borromeus de Greeve met zijn rake op
merkingen en zoo juisten kijk op de psyche
van ons volk, de wetenschappelijke HenrJ
Hermans, een socioloog van den eersten
rang, wiens rede ieder Katholiek, die be
lang stelt in het maatschappelijk vraagstuk,
bij zich moet dragen om dikwijls te over
wegen.
Dit alleen gehoord, genoten, meegeleefd
door de radio alsof men in Tivoli zelf tegen
woordig was. Maar ook de niet-Katholieken,
wij weten het met zekerheid, hebben geluis
terd in grooten getale en als zij vrienden
waren van orde en vrede, dan hebben zij
vernomen, dat de Katholieken en met name
de Katholieke werklieden, de laatsten zul
len zijn, die deze twee grondslagen der
maatschappij zullen ondergraven. En als zij
het niet waren, dan hebben zij op duide
lijke en welsprekende wijze vernomen, dat
zij nooit de Katholieken onder hun vanen
zullen zien optrekken.
Nog meer: het is ookonze vijandig ge
zinde medeburgers met niet dubbelzinnige
woorden voorgehouden, dat wij Katholieken
niets liever willen dan in yriendschap met
■hen te leven; dat zij ons kunnen belasteren
als zij willen, maar dat wij niet zullen op
houden voor hen te bidden.
Welnu, dat alles is mogelijk geweest, om
dat het congres van Utrecht door de radio
is rondgezonden en voor wie het nog niet
wisten is het thans wel duidelijk geworden,
van welk een groote beteekenis de K. R. O.
geworden is voor ons Katholieke volk. ,,Ca-
tholica non leguntur": wat Katholiek is
wordt niet gelezen, maar wat Katholiek
wordt uitgezonden per radio wordt wel be
luisterd. Dit laatste is nu het spreekwoord
van heden en de toekomst. Wij hebben al
leen te zorgen dat hetgeen wordt uitgezon
den waard is beluisterd te worden. En daar
zal het ons niet aan mankeeren als alle Ka
tholieken ons hun moreelen en financteelen
steun geven. Nu nog een interessante mede-
deeiing voor allen, die belang, stellen in den
K. R. O. Wij ontvingen dezer dagen een
schrijven van de Westdeutsche Funkstunde
A. G. te Munster, waarin ons gevraagd
werd de Katholieke kerkdiensten, die reeds
zulk een goeden naam in het buitenland heb
ben te mogen opnemen en opnieuw uitzen
den door Duitschland. Wij hebben dat ver
zoek ingewilligd en zoo zal te beginnen met
a.s. Zondag iedere Hoogmis met predikatie
van Amsterdam uit via Hilversum door Mun
ster worden opgenomen en met een golf
lengte van 410 Meter over Duitschland wor
den rondgezonden. Is dit een succes voor
ons of niet? Vooruit dan met den K. R. O.
Mogen de donateurs 10 of meer) en leden
5.deze week weer binnenstroomen.
L. H. PERQUIN,
Voorz. K. R. O. in Ned.
President Masaryk heeft mr. A. R. Zim
merman benoemd tot ridder le kl. der orde
van de Witte Roos van Tsjecho-Slowakije
voor burgerlijke verdienste. De gezant te
Weenen heeft mr. Zimmerman het ordetee-
ken overhandigd.
Een onderzoek werd van bestuurszijde in
gesteld naar de handelingen van een Euro-
peesch schoolhoofd in het binnenland, dat
van zijn bevoegdheid om te beslissen over de
al of niet-toelating van kinderen misbruik
maakte, om Chineesche ouders te dwingen
hun kinderen eerst bij hem op „aparte les"
te doen tegen 100 a 1.25 per maand.
Deden ze dit niet, dan konden ze hun kin
deren niet op de Europeesche school krijgen,
„wegens onvermogen".
De' 46-jarige landbouwer C. P. te Princen-
hage had in het afgeloopen jaar een bedrag
van 6400 uit den grond gehaald, welk be
drag zijn vader daar had weggestopt. Alleen
aan C. P. en zijn vrouw was dit geheim be
kend. Toen nu kort daarop de vader gestor
ven was en er voor de erfgenamen slechts
weinig overbleef, konden deze niet begrij
pen, waar de 6400 gebleven waren. De po
litie werd in den arm genomen en al spoedig
bleek, dat C. P. zich het grootste deel der
erfenis had toegeëigend. Deze zaak is nu
voor de Rechtbank te Breda behandeld.
Uit het getuigenverhoor bleek, dat tus
schen ouders en kinderen een vreemde ver
houding bestond. Notaris E. verklaarde o.m.
hoe de vader zijn geld in ontvangst nam in
tegenwoordigheid van verdachte. Als de an
dere kinderen hem echter om het geld vroe
gen, hield hij zich van den domme.
Het O. M. eischte ten slotte drie maanden
gevangenisstraf.
De kantonrechter te Le>den heeft den wis
selwachter aldaar, die verzuimd had de af-
sluitboomen van den overweg aan den Rijns-
burgerweg neer te laten toen een sneltrein
uit de richting Amsterdam naderde, veroor
deeld tot een boete van 10 subs. 10 dagen
hechtenis.
Voor den inhoud van deze rubriek stelt de
Redactie zich niet aansprakelijk.
Wat deden 2e in Frankrijk zelf? Werken
de geestelijken naar behooren
En dan zee Bartje wat zullen die
Missies uithalen
Ga zitten Bart 1 En luister even
Het katholiek geloofsleven komt in Frank
rijk weer op.vooral in de steden.
Die opleving deed zich al duidelijk ken
nen vóór den oorlog.
Reeds toen waren een massa „jongelui"
met den echten christelijken geest bezield,
niet het minst odder de intellectueelen.
Toen kwam de oorlog 1 En duizenden van
de meest edelmoedigen sneuvelden, waar
onder meer dan 300Ó priesters en semina
risten.
Het offer, door zoovele edele zielen ge
bracht, draagt vrucht.
De bezieling dier gevallenen leeft nog voort.
En hoe dezulken dachten leert b.v. 'n brief
van P. Lethielleux (gesn. 1 Sept. 1915) die
aan z'n moeder schreef
Moeder, als ik mocht sneuvelen, wil dan
niet schreien 1 Breng gelijk ik, dat offer, op
dat ons Frankrijk weer worde.de oudste
dochter der Kerk
En ook die van een seminarist, die schreef
„M'n God, U geef ik alles, en licht valt me
het offer mijns levenopdat Christus
moge heerschen over ons mooie Frankrijk."
Bij duizenden gevallen.... bracht hun
offer Gods genade over duizenden, die bleven.
Ontelbare jongemannen, in de steden voor
al, en niet het minst de „bestudeerde" zijn
metterdaad voor de Katholieke herleving.
de hoop der toekomst.
Wat de geestelijken aangaat, arm zijn ze
voor zich zelf, en met leege handen staan
z».terwijl alles roept om geld. Hun wer
ken is.... zwaar werk!
De Staat heeft alles gestolen, ook de fond
sen tot onderhoud van den oude geestelijke,
de fondsen voor het geven van missies, de
studiefondsen voor de seminaristen
alles
Of de leeken dan niet voor kun priesters
zorgen
Jawel, de eeredienstpenning is ingevoerd.
Er zijn bisdommen, waar 1000000 francs
jaarlijks geofferd wordt.
Doch alles moeten de katholieken zelf
betalen.... ook hun scholen.
Zoo geven de katholieken van de Vendee
voor hun 364 katholieke scholen jaarlijks
180.0000 francs.
De katholieken van Parijs hebben 1032
onderwijskrachten te betalen.... en te
zorgen voor de gebouwen.
In het Bisdom Versailles wordt jaarlijks
300.000 francs bijeengebracht voor de semi
naristen
Ge weet, dat er 10.000 parochies geen pas
toor hebben....
Dus kerken genoeg
Neen 1
Kerken te weinig.in de groote steden,
in de voorsteden.
Wat 'n enorme sommen zijn er de laatste
jaar 25 besteed om daar kapellen en kerken
te bouwen, en pastoriën, en patronaten, en
vereenigingsgebouwen
De onvermoeide Bisschop van Versailles
Mgr. Gibier deed in 20 jaar 35 kerken bou
wen, en wil er nog 20 en meer
Of dat noodig is.?
Een van de parochies in de voorsteden
heeft 90000 parochianen! En daarvan hieidpn
er 7000 Paschen Komen er meer parochies,
dan bloeit het katholiek leven op.
Dat leeren de statistieken van de doopsels
en de H. Communies.
Onnoemelijk veel geld wordt dus geofferd
door het werkelijk katholiek deel van Frank
rijk.
Bijna 5000000 francs schonk Frankrijk aan
„De Voortplanting des Geloofs", en 1369000
aan „De Kindsheid".
Ook het getal seminaristen neemt toe
al blijven er nog veel te weinig.
Uit dat alles moge blijken, dat er wel dege
lijk lichtpunten zijn.dat er hard gewerkt
wordt.
En Bartje laat me je dit nog zeggen
dat ik slechts 'n heel klein schetsje gaf van
het vele, dat op allerlei gebied gebeurt.
Alleen wil ik nog je aandacht vragen
voor de reuzenvergaderingen van mannen,
die de laatste dagen over geheel Frankrijk
worden gehouden. Soms zijn er 20000 mannen
bijeen, en voor die mannen spreken dan gene
raal de Castelnau, kolonel Scherer, Abbé
Bergey, pater Doncoeur en vele anderen,
en weten de massa te bezielen, om als recht
op te eischen
le. recht voor alle kloosterlingen.
als kloosterlingen te leven.
2e. recht op katholieke scholen.
3e. ongeschonden handhaving van de be
loofde vrijheid voor Elzas-Lotharingen.
Ziedaar hoe de Fransche katholieken
geestelijken en leeken wakker werken
Op de dorpen, ja daar is het nog stik
donker Doch uit den geestelijken slaap
zullen ook de dorpelingen opstaan.
De missies..ziedaar de hoop
Of die iets zullen uithalen
Iets wis en zeker Alles wis en zeker niet.
De pastoor van Landouzy sur ville heeft
voor 'n half jaar missie gehouden. Hij deelde
me het volgende mee
Twee paters Jesuieten bewerkten z'n pa
rochie (600 zielen) gedurende drie weken.
Ze bezochten de menschen, preekten twee
maal daags en het resultaat 't kerkje tel
kens goed bezet, en op het eind 'n 100 vrou
wen en 40 mannen te Cómmmunie.
't Volgend jaar houdt de pastoor de her
nieuwing van de missie, en verwacht dan,
dat weer enkele meer zullen meedoen aan
de H. Communie.
Je bent er maar matig over tevreden Bartje
Ik zie het aan je gezicht
Maar ook bij zoo'n werk is geduld noo
dig En als 'n heel dekenaat zóó is bewerkt,
dan beteekent de vooruitgang al heel wat.
Bartje zee niks, keek strak voor zich uit, en
vroeg toen Maar waarom schrijf je daar nou
boven Tienduizend - 10000 - Tienduizend
Daar geef ik pas later antwoord op
Zij, die nog 'n bijdrage willen sturen je
kunt dat onder ons katholieken nooit weten
gelieven er bij te vermelden voor Holland-
sche priesterkolonie óf voor dorpsmissies.
Adres Mauritsstraat 24, Breda. Giro
nummer 21280.
G. HUIJS, R.-K. Pr.
ponist. Tot slot foccato uit de 5e Orgel-
symphnie van Widor. Zangkoor van de St.
Dominicuskerk staat onder leiding van
den heer G. Kimmyzer. Organist: Evert
Haag. Predikatie van den Weleerw. Pater
Albert Winkel O. P. van Zwolle. Onder
werp: Jezus' waarachtige tegenwoordig
heid in het H. Sacrament, het middel
punt van onzen godsdienst 8 uur
Persberichten en sportuitslagen 8.10
uur Avond voor C. M. von Weber.
Het versterkte H. D. O.-orkest, o. 1. v.
Fr. Lupgens. Solisten: Lotte Muskens,
Sleur, sopraan. Jeanne Bacilek, sopraan.
Ch. de Vos, tenor. Declamaties door
Mevr. Rodi Medenbach, o.a. Fragmenten
van „Der Freischütz" en andere werken
van Von Weber.
5.00 Christel. Radiover., Kerkdienst in dc
N«d. Herv. Kerk te Veennendaal, Voor
ganger: Ds. M. Jongebreur. 1. Votum en
zegen. 2. Voorzang: Psalm 43: 3 en 4. 3
Lezen: Geloofsbelijdenis (12 art.) en Open
baring J21: '927. 4. Gebed. 5. 2e oor-
zang Psalm 30: 3 en 4. 6. Inleiding. 7.
Tekst: Openbaring 21: 25b „Aldaar zal
geen nacht zijn." 8. Verdeeling: 1. Geen
nacht van zonde. 2. Geen nacht van strijd.
3. Geen nacht van lijden. 4. Geen nacht
van dood. 9. Predikatie. 10 Tusschenzang:
Psalm 42: 6 en 5. 11. Predikatie. 12 Dank
gebed. 13. Nazang: Psalm 68:2. 14. Zegen.
DAVENTRY 1600 M. 3JK>juur Dc
geschiedenis van „Peer Gyut (Hendrik
Ibsen), zooals deze vertaald is door Vi
en Ch. Archer. Verteld door J. Bernard.
Het versterkte orkest: Suite* nos. 1 en 2
van Peer Gynt, Grieg 5.20 uur Sha
kespeare's werken: „Muchnothing 5.50
uur Lezing: The union of Eastern and
Western Churches, tot 6.20 uur Orgel
concert van St. Stephenskerk, Walbrook.
Kerkdienst \in de Savoy Chapel 9.20
UUr Weerber., nieuws. 9.35 uur
Concert door het Piccadilly-orkest en De
Groot. F. Russel, tenor 10.55 uur
Sluiten.
PARIJS „Radio-Paris" 1750 M. .105
uur Concert Lucien Paris (piano, riool,
cello) 8.50 uur Concert. Dansmuziek.
KONIGSWUSTERHAUSEN 1300 M.
11.50—12.40 uur Orkestconcert 9.20
uur Concert. Luba Judkowska, piano.
Akademisc'n koor. N. Fürst, viool 9.50
12.20 uur Dansmuziek door de
Kermbachkapel
BRUSSEL 486 M. en ANTWERPEN
265 M. 8.50 uur Concert. Mme. Alice
Plato, zang 10.20 uur Nieuwsber.
Antwerpen om 9.20 uur Vlaamsche Le-
zing.
MUNSTER 410 M. 9.20—10.20 uur
Concert. Posaunenkoor 11.2012.20
uur „Bulcitius" en „Die Auferweckung
Drusianae und des Calimaclius drama s
van R. v. Gandersheim 12.20 uur
Thomas Mann-uur. Gddichtenvoorlezing
3.35 uur Causerie „Madchen-
kranzchen 4.20 uur Concert door
het Posaunenkoor 5.20 uur „Die
Schöpfung", Oratorium v. Haydn 7.0a,
7.20, 7.50 en 8.20 uur Lezingen
8.50 uur Orkestmuziek en liedjes bij
dq luit.
MAANDAG 7 JUNI.
HILVERSUM, 1050 M. 12.00 Politieber.
5,006.00 Kinderuurtje, door Mevr. Ant.
v. Dijk. 6.30—7.30 Duitsche conversa
tieles' door den heer Edgar Grün. 7.00
Politieber. 7.30—8.00 Radiopraatje
door den heer Dr. v. Sluiters: Voortplan
ting van radio-golven. 8.00 en 10.00
Persberichten. Gevarieerd programma.
3.10 De R. K. Harmonie St. Antonius,
Dir. A. W. Canter. De familie Speenhoff.
Het H.D.O.-orkest, .oLv. Fr. Lupgens. Op
voering van het woordenspel „Het jaloar-
sche vrouwtje", van J. H. Speenhoff.
DAVENTRY, 1600 M. 11.20—1.20 Het
radiokwartet en solisten (contra alt-tenor
piano). 2.00—2.20 Lunchmuziek v. h.
Holbornrestaurant. 3.95 Schoollezing-
Reptiles and their allies: The blindworm.
4.20 Causerie: Les orientales and the
poet. 4.35 Orkest en muziek. 6.11
Kinderuurtje. 6.20 Dansmuziek. 7.00
Radiopraatje. 7.20 Tijdsein Big Ben,
weerber., nieuws- 7.45 Pianosonate no.
11 in D. v. Haydn. 8.00 Lezing Bribery
and corruption' 8.20 Gedichtenvoorlezing.
8.30 Symphoniecon®er'. Pianosoli door
Solomon. 9.50 Weerber., nieuws, lezing:
Mr. Martin Armstrong. -0.20 Laatste
episode van het mysterie „WoK! Wolf!_.
10.50 „The song or the wrens"., Sulli
van. S. Thomas-tenor. Orkest 11.20
12.20 Dansmuziek.
PARIJS „RADIO-PARIS 1750 M. -12.50
Concert Lucien Paris (piano-viool-cello).
ZONDAG 6 JUNL
HILVERSUM 1050 M. 10.15—12.00 uur
R. K. Kerkdienst in de St. Dominicus
kerk te Amsterdam. Hoogmis. Voor het
Kyrie: Psalm 80 v. 17 (Statenb. 81 v. 17).
Na het „Gloria": Psalm 144 v. 15 en 16
(Statenbyb. Ps. 145 v. 15 en 16). Johannes
6. St. Thomas van Aquino, het Lauda
Sion, in beurtzang gezongen. Na het
„Credo": Leviticus 21 v. 6. Na het „Ag
nus Dei": Paulus 1 Cor. 11. De Missa die
gezongen wordt is van den Nijmeegschen
componist Willem Heydt, (Amatae Filiae
Gertudae) voor 3-stemmig mannenkoor.
Het „Tantum Ergo" voor den zegen van
Philip Loots, rta de plechtigheid het „Ecce
Panis Angelorum" van denzelfden com-
5.05 Orkestconcert Mm._B. Delny-so-
praan.
quette.
:lnv-!
8.50 Concert, Surcouf, Plan-
quette.
KONIGSWUSTERHAUSEN, 1300 M. 8.50
Declamatie uit de werken van Paul Ger
hard. 9.20 Kamermuiek door Malke-
trio (piano-viool-cello). P. Rembtwcud-.
hoorn. Daarna nieuwsber.
BRUSSEL, 486 M. en ANTWERPEN 265
M. 8.20 Fragmenten van „Grand Mo-
gol". 10.20 Nieuws. Antwerpen. —9.20
Vlaamsche lezing.
MUNSTER, 410 M 1.35—2.50 Sprook-
jesmuziek door orkest. 4.00 Radiolec-
tuur. 4.50 Volksconcert 6.20 Le
zing: Hinter den Kulissen des Films.
7.308.00 Lezing: Dies und Das über den
Urlaub. 8.20 Kamermuziek door 't
Dortmunder trio. 9.35 „Einmal isf
Keinmal", klucht. 11.0011-30 Orkest-
concert.
Z. D. H. Mgr .Helen, bisschop van Namen,
is Vrijdagmorgen uit Antwerpen naar Chicago
vertrokken.
35
„Ja, mama," antwoordde Hegemeister,
„maar eerst een maand nadat wij getrouwd
zijn. Vóór dien tijd zal Marilla zelve koken,
of anders ik. maar dat komt op hetzelfde
neer. Wij hebben niemand noodig.''
„Zoo! Ik wensch u veel genoegen bij het
schoenpoetsen," zei mev,rouw Soland. terwijl
ze opstond, oe Kamer uitging.
Ze had er nu' genoeg van.
En sedert dat oogenblik gaf ze het op,
eenigen invloed op haar aanstaanden schoon-
ZGon te willen uitoefenen,
Hendrik Hegemeister ontwikkelde eene
groote en geheimzinnige werkkracht, in een
kleine woning die hij buiten de stad had
Alles, waarvan zijne verbeelding in de af
geloopen twintig epnzame jaren had ge
droomd. had hij hier bijeenverzameld, om
zijne woning tot een aantrekkelijk verblui
in te richten.
Lange uren bracht hij hier door. en nie
mand mocht aanschouwen, wat hij al tot
stand had gebracht.
Ook zijne aanstaande schoonmoeder niet,
ja zelfs Marilla niet.
Eindelijk was hij gereed, drie dagen vócr
de bruiloft.
Nog eens ging hij alle vertrekken voor de
laatste maal door.
Toen sloot hij zijne woning af, en stak
den sleutel in zijn zak.
Nu had hij zijn doel bijna bereikt!
Een groot gevoel van rust daalde neder
in zijn gemoed, toen hij zich met langzame
schreden naar zijn hotel begaf.
Alles was nu gereed om de bruid te ont
vangen.
Op den vooravond van zijn huwelijk stond
Hendrik Hegemeister vóór het venster van
de kamer van zijn hotel,
In de nauwe straat zag hij de hem roe
goed bekende voorbijganger, de buurvrouw
met haar mandie aan den arm, de jongen
van den schoenmaker, en de brievenbestel
ler, die van deur tot deur ging.
Al die verschillende verschijningen prent
ten zich nu in zijn geheugen.
Voor hem waren zij onafscheidelijk ver
bonden met de zielsindrukken van den voor
avond van zijn huwelijk.
Hij ging van het venster naar het sche
merduister van zijne kamer.
Op de donkere tafel bemerkte hij een
witte vlek.
Hoe was dat mogeMjk, dat hij dat niet
vroeger had opgemerkt!
Of zou de postbode die witte enveloppe
eerst nu hebben afgegeven en had hij hem
door het gedruisch op de.straat niet bin
nen hooren komen?
Zonderling!
De brief lag daar, en eer had hij hem niet
gezien, en hij had zijne kamer geen minuut
verlaten!
En terwijl hij de enveloppe' met zijn zak
mes opende, dacht hij daar over na.
Toen vouwde hij het papier open, en las:
Mijnheer Hegemeisterl
Morgen zal ik te St Amarin on u rachten.
Uw dienaar,
Herbert.
Dat was alles!
Hegemeister las en herlas die weinigle
woorden.
En toen greep hij naar een stoel.
Alles werd duister om hem heen.
Opeens zag hij niets meer.
Morgen! Op zijn bruiloftsdag!
Hij lachte woert.
Kon het noodlot dan zoo den spot met
hem drijven, het noodlot, dat hij meende
te kunnen beheerschen?
Langzaam verfrommelde hij het papier, en
stak het in zijn zak.
Dat dunne stukje papier bevatte zijn ver
oordeeling.
Men rukte hem den beker uit de hand, dien
hij al aan de lippen wilde brengen.
Nog op het allerlaatste oogenblik ontnam
men hem, wat hij met de inspanning van al
zijn krachten met de koele berekening van
zijn mannelijken wil had veroverd.
Wat kon het hem baten, of hij nog tracht
te te hopen?
Wat kon Herbert hem anders te berichten
hebben, dan dat eene, dat ontzettende?
„Ik zal mijn bruiloft uitstellen," zoo dacht
bij bij zichzelven. „Ik zal er heen gaan en
mijn plicht doen, en dan....''
Maar hij kon zich geen antwoord geven
op de vraag, wat er dan zou' gebeuren.
Een visioen steeg op voor zijn verbeel
ding: Marilla- in bruidsgewaad, wier beeld
langzamerhand als in een nevel verdween!
Zijn leven was voor altijd verwoest.
Hij sprong op en ging met groote stap
pen in zijne kamer op en-neer.
Maar hij overwon zijn zwakte door zijn
wilskracht. Twintig jaar lang was hij zwak
geweest, maar nu werd het tijd om den
moed te hebben om te leven.
„Den moed om te zondigen." zoo fluister
de hem eene inwendige stem hem in.
Maar hij hield het hoofd omhoog en den
rug ongebogen.
Hij had immers een menschenleven ver
slapen. en dat verzuim moest worden in
gehaald.
Zijn gelaat was bleek, maar een ijzeren
wilskracht lag daarop te lezen.
Rustig ging hij naar zijn kast, en begon
hij zijn bruiloftskleeren gereed te leggen.
Het was de derde daf na het huwelijk van
Hendrik Hegemeister en Marilla Soland.
Beide zaten vóór de geopende deur van
de kamer, die uitzicht gaf op den tuin
waar de heerlijkste bloemen bloeiden.
Marilla hield een boek in de hand. maar
telkens richtte hare oogen zich naar buiten,
naar de bloemen, die ze zoo gaarne zag.
Opeens stond Hendrik Hegemeister op. en
zonder haar te naderen, zeide hij:
„Marilla, luister eene. ik zal ie vandaag
nog voor een paar dagen moeten verlaten.
De bewindvoerder van mijne eigendommen
--hrijft mij, dat mijn tegenwoordigheid daar-
ds dringend noodzakelijk is, maar over-
rgen ben ik weer hier."
„Moet gij naar huis?" vroeg Marilla ver
wonderd.
In hare oogen lag de vraag te lezen:
„Waarom neemt gij mij niet mede?"
En hij ia-s dre rraag in hare oogen. voor
dat haar mond die neg kon uitspreken.
„Laat mij je hier terugvinden, Marilla."
antwoordde hij. „Ik zou je zoo gaarne voor
alle vreemde blikken willen verbergen. Mijn
afwezigheid duurt zoo korf en als ik weet,
dat ge hier op mij wacht dan zijn mijne
gedachten bij u."
Marilla zweeg.
Maar Hegemeiseter wendde het hoofd af,
cpdat zij de uitdrukking van zijn gelaat niet
zou zien.
„Overmorgen ben ik weer hier," herhaal
de hij nog eens. Maar zijn stem had een
doffen klan1-
„Ja" antwoordde ze langzaam, in ge
dachten verzonken.
Hij wachtte, of ze nog iets vragen zou.
Maar ze deed het niet.
„Wilt ge uwe moeder hier hebben voor
dien korten tijd. om je gezelschap te hou
den?" vroeg hij.
„Neen, Hendrik,'" antwoordde zc vrien
delijk, terwijl ze hem aanzag.
Hij dacht, dat ze op zijn gelaat wilde le
zen. wat hij haar verzweeg.
Om te toonen. dat hij niet lang zou weg
blijven, trof hij geen toebereidselen voor
de reis.
Met eéne vluchtige omhelzing nam hij af
scheid. Het was immers maar voor een dagl
En hij ging.
Tusschen groen verscholen lag de worung,
waar hij zijn geluk had verborgen.
Maar hoe verder hij ging, des te zwaarder
werd de last, die zijne ziel bezwaarde.
Marilla's beeld verbleekte, en daarvoor
kregen de harde gelaatstrekken van Herbert
leven en kleur.
Met den ouden Herbert zou het gehecle
verleden, dat hij vergeten en vernietigd
waande, weer verrijzen.
En hij schrikte daarvoor terug,
In het eerste het beste dorp nam hij een
rijtuig, dat hem naar den Elzas bracht.
Het dal van St. Amarin straalde in der
helderen zonneschijn.
{Wordt verv
