-
HET 28ste INTERNATIONAAL EUCHARISTISCH CONGRES TE CHICAGO - KABINETS.CRISÏS IN FRANKRIJK
GExM. NIEUWS.
Opvoeding tot
beleefdheid.
Een lastig geval in den
Zwolschen Raad.
Een pleizierige
gevangenis.
Tusschen de Albanee-
sche steden Durazzo en
Skoetari verheft zich een
somber gebouw de ge
vangenis van Albanië.
Dat wil zeggen: naar het
uiterlijk. Aangenaam
wordt de vreemdeling
verrast, wien het is toe
gestaan, de schildwach
ten aan de gevangenis-
poort te passeeren, en
die dan op het grasveld,
dat 't binnenplein vormt,
gestalten ziet liggen met
helbonte halsdoeken, met
sjerpen, puntmutsen op
schaapsvellen om. Zij
rooken daar hun cigaret-
ten en voelen zich er
wèl. Dat zijn de politieke
gevangenen; en zij heb
ben het beter dan poli
tieke boosdoeners op
heel de overige wereld.
De directeur is een be
leefd heerschap. In 'n be
nedenlokaal wordt den
bezoeker koffie gereser
veerd, waarbij de gevan
genen en de cipiers hem
gezelschap houden en
eveneens koffie drinken.
De bezoeker gelooft, dat
hij de gast van den pre
fect is. Maar neen, de
uitnoodiging is van een
gevangene uitgegaan, en
diens gast is hij. Het ver
trek, waar hij zich be
vindt, heeft een beschil
derde zoldering, bier- en
wijnflesschen staan in
den hoek, eö het riekt
nergens naar gruwelijk
heid en kerkerlucht.
Door de ruiten die
slechts spaarzaam getra
lied en zonder uitzonde
ring kapot zijn ziet hij
de olijfbosschen op de
berghellingen. In het
Zuiden verheft zich de
besneeuwde top van den
berg Tomor, en ver in het
Westen glanst bedempt
de Adria.
En als de bezoeker
eindelijk per auto de
thuisreis aanvangt, vraagt
een gevangene hem, of
hij niet tot Tirana mag
meereizen, daar hij aldaar
een bondschap heeft te
doen. De bezoeker kijkt
stomverbaasd den direc
teur aan. Maar deze ver
klaart zonder eenige ver
rassing, dat de gevan
gene een verlof van
eenige dagen heeft ge
kregen!
Dit is, wat een mede
werker van de ..Pester
Lloyd" in dit zonderlinge
oord is gepasseerd. Toen
hij vertrok, ging de eene
gevangene in den auto
mee, terwijl de anderen
het klaverblad tot op
d»n weg uitgeleide de
den, den wagen zoolang
mogelijk nakeken, en
toen stuk voor stuk weer
naar binnen gingen.
Een paradijsleventje,
dat van politieke gevan
gene in Albanië!
Een Amerikaansche
methode.
Te New York zoo
weet althans de „Lok
An$." te vertellen be
staat een „Vereeniging
tot bescherming van oude
dames op straat". Dat
zulk een vereeniging
noodig is, pleit niet be
paald voor de mannelijke
bevolking. Zij is gesticht,
omdat men de ervaring
had opgedaan, dat de
mannen op straat, in de
tram, kortom overal, wel
aardig en voorkomend
jegens jonge en knappe
mgisjes en vrouwen zijn,
maar niet tegen bejaarde
en minder aantrekkelijke
dames. Men wil het man
nendom dus tot hoffelijk
heid ook tegenover oude
re vrouwen opvoeden.
De vereeniging verstaat
haar zaak en gebruikt
daarbij eigenaardige en
nieuwe methodes.
In New York woonde
een oude dame, die iede-
jen morgen precies half
»egen haar woning ver
liet met een handtasch,
em boodschappen te
doen. En iederen morgen
stipt vijf minuten over
half negen ontmoette zij
op een straathoek een
jongeman, die naar zijn
bureau ging. Telkenmale
als de dame voorbijging,
week hij hoffelijk ter zij
de, om haar te laten pas
seeren. De dame bedank
te hem dan met een
vriendelijken hoofdknik.
De jongeman nam zijn
hoed af en ging verder.
De oude dame was
over deze beleefdheid
zóó geroej-d, dat zij naar
den naam van den jon
geman informeerde. Toen
zij naam en adres wist,
ging zij naar haar notaris.
Op zekeren morgen
ontmoette de jongeman
de dame niet. Ook den
volgenden dag 'miste hij
haar. Zou zij ziek zijn?
dacht hij, en hij voelde
werkelijk eenige bezorgd- -
heid.
Twee dagen later kreeg hij een
brief van een notaris, die hem ver
zocht bij hem te komen. Hij ging er
heen, en de gebrilde heer vertelde
hem, dat de oude dame gestorven was
en hem tot universeel erfgenaam van
haar aanzienlijk vermogen had ge
maakt.
Alleen wegens zijn beleefdheid en
voorkomendheid.
Zoo stond het verhaal in alle New-
Yorksche bladen. Eenige dagen daar-
HET 28ste 11N 1LULHAKXSilSCH CONGRES TE CHICAGO. Links:
De oongresplaat; het H. Sacrament vormt het middelpunt, waarheen
de vertegenwoordigers vah alle volkeren opzien; in de vier hoeken de
symbolen der vier Evangelisten. Hierboven: Het seminarie van St.
Mary of the Lake, waar de processie zal plaats vinden. Het semi
narie is schitterend gelegen en het daarbijbehoorend landgoed beslaat
een oppervlakte van meer dan 12 H.A. Hieronder: De prachtige stads-
pier. In de gebouwen aan 't einde worden eenige vergaderingen ge
houden. De pier is ruim 1400 meter lan^. Rechts: Z.Em. Kardinaal
Mundelein, Aartsbisschop van Chicago, Gastheer van het congres.
2"R-,
HET 2Sste INT. EUCHARISTISCH CONGRES TE CHICAGO. Links: de Pauselijke legaat Z. Em. Kardinaal Bonzano, die het congres plech
tig zal openen. Rechts: de staf van geneesheeren die zicfa in 't bijzonder belasten tijdens het congres bij ziekte of ongeval hulp te verleenen.
HUIZE LINDELUST TE BOXTEL, het Boschhuis van de afd. Amsterdam van den R.-K. Bond voor groote Ge
zinnen, werd dezer dagen geopend.
KABINETS-CRISIS IN FRANKRIJK. Het Fransche Kabinet Briand is wederóm afgetreden. Een foto van de leden
bij het verlaten van het Elysée. De heeren zijn er nog al vroolijk onder.
na constateerden de verslaggevers, dat nu
alle jonge en oude heeren zoodra een be
jaarde dame aankwam, beleefd uitweken.
Zelfs vrouwen en meisjes volgden het voor
beeld. Men kan immers niet weten....
De geschiedenis is zeer schoon. Het
schoonste eraan is echter, dat de beleefde
jongeman en de oude dame, die hem in haar
testement heeft bedacht, heelemaal niet be
staan, noch bestaan hebben. De heele histo
rie is een bedenksel van de „Vereeniging tot
bescherming van oude dames op straat."
Gedurende de laatste jaren geeft, aldus
de Tel., een vereeniging uit den Zwölschen
middenstand een tentoonstelling in de bui*
tensocieteit te Zwolle, onder den naam R.
1. A. (Reclame is alles.) Het comité van
die reclame-tentoonstelling wenschte hier
aan dit jaar te verbinden een oud-Hol-
landsch marktplein. Waar de raad in Oc
tober 1924 aan de alg. Politieverordening
toegevoegd heeft een art. 97a „het is ver
boden, behoudens goedkeuring van den
raad, op een particulier terrein eenige
fcermisinrichting te hebben", wendde het
comité zich om toestemming tot den raad.
In een vergadering van het college van B.
en W. waar de burgemeester afwezig was,
werd besloten, (lat art. 97a op dit geval
niet van toepassing is en werd voorgesteld
dit adres voor kennisgeving aan te nemen.
In de jongste raadsvergadering gaf de
burgemeester echter te kennen, zich daar
mede niet te kunnen vereenigen.
Er zal een dansvloer komen, muziek en
cabaret en verschillende inrichtingen. Spr.
ziet geen verschil tusschen andere kermis
sen op particulier terrein en deze, behalve
dan, dat de andere voor het volk en deze
voor den middenstand toegankelijk is.
Door een -a.r. raadslid werd opgemerkt,
dat spr. zich er mede kon vereenigen, wan
neer het adres voor kennisgeving werd
aangenomen, maar wanneer de raad ver
gunning moest verleenen, dan stemde b'j
tegen. Van soc. dem. zijde werd dit schui
levinkje spelen genoemd en de heer Rum-
brink stelde voor, het adres niet voor ken
nisgeving aan te nemen, maar het com1'®
vergunning te verleenen. Bij de stemming
of dit voorstel of het voorstel van B. en
W. den voorrang zou hebben, staakten de
stemmen.
Allen samen op de koffie
en een bewoner
met verlóf.
illÉiwiiiiiiuuiiiigiiiiliMMlPlllpMBM^
