m
i
Verkeerde mentaliteit.
VAN ALLES EN VAN OVERAL.
BISSÊÉ
Verkeersongevallen.
Voornaamste Nieuws
■■M
m
Plaatselijk Nieuws
Woensdag 30 Juni 1926*
50ste Jaargang No. 16288
Dit nummer bestaat uit 8 bladzijden - Eerste blad
Ichnaton, de hoofdfiguur.
-.o: 'M
gen «verziekt van liet reusachtige tooneel, tijdens de openlucht- opvoerinz yan gisterenavond.
Het Waterleidingbedrijf voor
Hillegom, Lisse, Sassenheim en
Warmond.
Faillissementen.
G. de Haan. t
Uitbreiding werken
Waterleiding Velsen.
in dit nummer.
0
J. J. WEBER ZOON
OPTICIENS FABRIKANTEN
Koningstraat 10 Haarlem.
Telegraphisch Weerbericht
De ijverige collectant.
Personalia.
De abonnementsprijs bedraagt voor
Per week 0.25
Haarlem en Agentschappen:
Per kwartaal3.25
Franco per post per kwartaal bij
vooruitbetaling 3.58
Bureaux: NASSAULAAN 49.
Telefoon No. 13866 (3 lijnen).
Postrekening No. 5970.
Advertenfiên 35 cents per regel.
Bi) contract belangrijke korting.
Advertentiën tusscben den tekst,
ais ingezonden mededeeling, 60 ct.
per regel; op de le pagina's 75 ct.
per regel. Vraag- en aanbod-
advertentiên, 14 regels 60 ct.
per plaatsing; elke regel meer
J5 ct., bij vooruitbetaling.
Alle abonne's op dit blad zijn, ingevolge de verzekeringsvoorwaardén f Oftfijï Levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f 7CIj bij een ongeval met f OKjl 0 bij verlies van een hand, f Jbij verlies van een f CO bij n breuk van
tegen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkecringen: luuUU." verlies van beide armen, beide beenen of beide oogen: 'vil. doodelijken afloop: 1 twU, een voet of een oog: 1 duim of wijsvinger: been o. arm: -
bij verlies v. een
andere vinger.
Zooals men weet zijn onder veel meer
als verplichtingen aan Nederland in het
verdrag opgelegd het graven van een ka
naal AntwerpenMoerdijk en een recht-
streeksche waterverbinding van Antwerpen
naar den Rijn over Venlo, dus dwars door
Limburg.
Het eerste kanaal is een rechtstreeksche
bedreiging van Rotterdam en het is te ver
klaren, dat de burgerij van onze grootste
Nederlandsche havenstad met kracht op
komt tegen het aftappen van zijn economi
sche bronnen ten voordeele van een concur
rent. België heeft dezen eisch onder Fran-
schen invloed gesteld en is onder denzelfden
Invloed al reeds begonnen met het gratis
sleepen naar Dordrecht.
Nederland heeft aan zijn verplichtingen,
voortvloeiend uit het verdrag van 1839
ten opzichte van de scheepvaart op de bin
nenwateren tusschen de Schelde en den
Rijn, voikomen voldaan, met het graven van
de kanalen door Zuid-Beveland (Hansweert
Wemeldinge) en door Walcheren. De reus
achtige opbloei van de Antwerpsche haven,
welke nu tot de voornaamste van Europa
behoort, is een onweersprekelijk bewijs voor
de afdoendheid der getroffen maatregelen.
Het zou dan ook onverklaarbaar zijn, dat de
Nederlandsche regeering tot de inwilliging
van dezen eisch is overgegaan, ware de re
den daarvan niet te zoeken in de mentali
teit, welke wij gisteren signaleerden, n.m.
etfn te ver gevoerde welwillendheid, voort
vloeiend uit de vrees voor den oorlogsroes
van 1919. Het eenige, wat minister Van
Karnebeek bij de nadere besprekingen heeft
weten te verkrijgen is de toezegging, dat
de kostelooze sleepdienst door België aan
de scheepvaart tusschen Antwerpen en
Straatsburg verleend, niet zal worden uitge
breid tot schepen van ot naar andere plaat
sen aan de waterwegen tusschen Schelde en
Rijn en zal worden opgeheven uiterlijk op
den dag, waarop het kanaal Antwerpen
Moerdijk voor het verkeer wordt geopend.
Dat laatste is zeker van beteekenis. Maar
de vraag blijft klemmen: waarom moeten
wij millioenen weggooien voor een nieuw ka
naal en de vaart op Antwerpen nog meer
vergemakkelijken ten koste van Rotterdam
en Amsterdam, terwijl niets ons daartoe ver
plicht?
Anders staat het met het tweede kanaal
van Antwerpen over Vënlo naar Duisburg.
Bij het tractaat van 1839 is aan België de
keus gelaten om een verbinding van Ant
werpen met den Rijn te krijgen door middel
van de ijzeren baan of per waterweg.
België heeft toen den spoorweg gekozen.
Het vraagt nu óók nog een waterweg. Wij
begrijpen het, dat de Nederlandsche regee
ring daar niet afwijzend tegenover gaat
staan, mits de kosten van het graven voor
Belgische rekening komen. Het valt niet te
ontkennen, dat wij ons ook hierbij tot groote
welwillendheid moeten opwerken. Immers,
plannen van Nederlandsche zijde indertijd
op touw gezet, om in samenwerking met
België tot een betere Maaskanalisatie te
komen en zoo een goede verbinding van
Luik over de Maas naar den Duitschen Rijn
tot stand te brengen, zijn door onze zuider
buren gedwarsboomd en hebben genood
zaakt tot den onlangs begonnen aanleg van
het Julianakanaal. Daar zijn bovendien te
gen dat Rijnkanaal nog vele andere bezwa
ren aan te voeren. Maar, wij voelen het
als een bewijs van welwillendheid tegenover
het Belgische volk, op welks vriendschap
wij prijs stellen, mee te werken aan de tot
standkoming van een waterweg, dien het
in zijn economisch belang acht.
Wanneer echter het voorgespelde tractaat
om verscheidene redenen niet te aanvaar
den is zeker niet in dezen vorm dan
ehoeft het kanaalplan AntwerpenLoozen
VenloRuhrort daarmee nog niet van de
baan te worden geschoven.
Minister van Karnebeek vraagt in zijn
memorie van antwoord, welke oplossingen
den tegenstanders van de kanalen dan wel
voor oogen staan? Het antwoord kan niet
beter gegeven worden, dan geschiedde in
het laatste verweerschrift voor „het Na
tionaal Comité van actie tegen het verdrag
met B'elgië" en luidende als volgt:
aanwijzing van een gemengde Neder-
landsch-Belgische commissie, waarin deskun
digen en vertegenwoordigers van belang
hebbenden zitting hebben. Indien het ver
slag dier commissie strekt tot den aanleg
van een of meer kanalen, dient een behoor
lijke tijdruimte voor openbare kritiek te
worden gelaten, waarna de Regeeringen
onderhandelingen over een verdrag kunnen
openen.
De tegenwerping, dat dit een uitstel van
enkele jaren kan medebrengen, zou wellicht
gehoord worden, ware het niet dat België,
door het ontwerp-verdrag vijf jaren lang
te laten rusten, reeds getoond had, dat er
geen haast bij is.
Maar zelfs al ware dit anders: de hier
aangegeven handelwijze zal feitelijk geen
vertraging beteekenen. Immers ook als het
aanhangige verdrag werd aanvaard, zou voor
den aanleg van elk kanaal een afzonderlijk
verdrag gesloten en wettelijk goedgekeurd
moeten worden. Bij de onderhandelingen
daarover zouden al de vraagstukken van
beloop, verbinding met bestaande waterwe
gen, afwatering, kosten en wat dies meer
zij aan de orde komen waarover beslist
dient te worden alvorens met den bouw kan
worden begonnen. Het verschil is echter, dat
zulke onderhandelingen, indien Nederland
vooraf éénzijdig gebonden is, zullen plaats
hebben onder voor de goede betrekkingen
tusschen beide landen uiterst gevaarlijke
omstandigheden, terwijl indien beide partijen
geheel vrij staan, de kans op een bevredi
gende schikking veel grooter is.
Dit is precies onze meening: wij moeten
tegenover België de uiterste welwillendheid
betrachten. Wij moeten het tegemoet komen
in alles, wat bevorderlijk kan zijn voor den
economischen opbloei van uit zwaar ge
teisterde land voor zoover dit maar eenigs-
zins met ons nationaal belang is overeen te
brengen.
Maar de onderhandelingen moeten ge
schieden in een geest van vertrouwen en
wederzijdsche vriendschap.
Alles wat maar lijkt op pressie, iedere
dwang en drang van derden vooral, moet
buiten de kamer der onderhandelaars blijven.
Er moet in één woord een andere geest ko
men. Het nu voor ons liggende, pok het ge
wijzigde contract, ademt een verkeerde
mentaliteit. Daarom gelooven wij, dat Cr
met schaven en wijzigen niet veel te
bereiken is. Voor de toekomst van beide
landen zou het veel beter zijn de besprekin
gen opnieuw, te beginnen in een andere ge-
dachtensfeer". Hier is een der zeldzame ge
vallen, waarin uitstel de zaak slechts ten
goede kan komen.
78.
ICHNATON EN HOREMHEB.
„Zelf zijt Gij wel verre, maar Uw stralen
zijn op de aarde". Dit zijn woorden uit het
heerlijke zonnelied van Ichnaton, die van
omstreeks 13751358 voor Christus over
Egypte regeerde.
„Zelf zijt Gij wel verre, maar Uw stralen
zijn op de aarde."
Die woorden zijn het, die heel het wezen
van den godsdienst, door dezen heerscher
ingevoerd, maar ook met hem weer ver
dwenen, karakteriseert.
De zon, als de leven-brenger, werd door
hem beschouwd als de eenige godheid, uit
wien alles en dus ook vroeger aanbeden
andere goden waren voortgekomen, als de
zichtbare, maar onbereikbare weldoener.
Die idee, een één-godendom, met de zon
als middelpunt, was zijn godsdienst en
daarvoor streed hij, daaraan heeft hij fa
natiek vastgehouden en nooit heeft hij
willen inzien, dat zijn tijd niet rijp was voor
zijn denkbeelden.
Ware Ichnaton behalve een fanatiek gods
diensthervormer, ook een krachtig heerscher
geweest, zijn onderdanen zouden ook wel
zijn godsbegrip langzamerhand tot het hunne
gemaakt hebben nu waren het in hoofd
zaak zijn hovelingen die hem daarin volg
den.... om hem ook weer tc verlaten,
zoodra zijn macht begon te tanen.
Toen hij, na den dood van zijn vader
Amenofis III, dezen op den troon opvolg
de, begon hij aanstonds te trachten zijn
denkbeelden omtrent den godsdienst in te
voeren. Amon, tot nog toe de voornaam
ste godheid, had afgedaan en Aton, de
zonnegod, trad in zijn plaats. En in ferband
daarmee veranderde hij zijn naam Amenofis
IV in Ichnaton. (Aton de Genadigde). En
waar in zijn hoofdstad Thebe de dienst van
Amon zijn hoogtepunt had bereikt, verbet
hij die stad, om tusschen Thebé en Menuphis
een nieuwe hoofdstad te stichten: Achet-
Aton, het paleis van Aton.
Mi*SS
Daar, in die nieuwe stad, prachtig en
schitterend als geen andere, met paleizen en
tempels zonder weerga, dacht hij zijn gods
dienst, zijn zonnedienst ingang te zullen
doen vinden en dat deed hij ook, naar hij
meende. Zijn hovelingen en zijn ambtenaren
gingen aanstonds tot het nieuwe geloof over,
maar Ichnaton had zich misrekend, toen hij
dacht daarmede de oude goden en onder
hen ook Amon, te zullen verdringen, Inte
gendeel. Hoe krachtiger, hoe fanatiker hij
optrad, hoe meer de Amon-priesters tot
feilen tegenstand werden geprikkeld.
En het einde was, dat na zijn dood al
heel spoedig de Amon-cultus weer in eere
werd hersteld. Ichnaton's schoonzoon Toet-
ank-Aton (levend beeld van Aton) eei
zwakkeling, die niets van den geloofsijver
van Ichnaton in zich had, veranderde zi. i
naam in Toet-ank-Amon, en de Arno
aanbidding leefde weer op. Alles wat op h -
naton, nu „de groote 'misdadiger1' genoemd
betrekking had, werd vernietigd, ook de
nieuwe hoofdstad Acht Aton.
Daarna, omstreeks 1350, kwam Horemheb
een van Ichnaton's legeraanvoerders, een
krachtig man, die onder Ichnaton Aton-
aanhanger was, maar, ziende dat het volk
van Amon geen afstand wilde doen, nadat
hij zich door allerlei intriges tot Pharao
had weten tc doen kronen, weer de Amon-
priesters in hun macht herstelde, waarmee
Aton voor goed van het tooneel verdween.
Dit is het gegeven voor het openluchtspel,
güteravond door de Utrechtsche studenten,
ter viering van het 290-jarig bestaan der
Utrechtsche Hoogeschool opgevoerd.
Niet geheel daarbij is de geschiedenis ge
volgd.
Horemheb komt in dit spel nog tijdens het
leven van Ichnaton tot de hoogste macht,
waardoor het conflict levendiger den toe
schouwer voor oogen gevoerd kan worden.
Het was een overweldigend schouwspel,
in den donkeren nacht.
Het grootsche, massieve paleis van Ich
naton, waarvoor zich de heele handeling af
speelt, fantastisch verlicht met groote
schijnwerpers, diende als achtergrond van
het reusachtige tooneel, dat in de weme
ling der vele honderden die het bevolkten,
in het prachtige kleurenspel der gewaden
een tooverachtigen indruk maaakte.
Eerst ziet men Ichnaton het volk zijn
nieuwen godsdienst verkondigen en het volk
juicht hem toe.
Maar allengs weten de Amon-priesters
zich te schuiven tusschen den Pharao en
volk, en als ten slotte Heremheb met zijn
soldaten verschijnt, dan moet ook hij, al
wil hij eerst nog zijn vorst verdedigen,
toegeven aan den wil des volks. En hij
slaat plotseling om; van Aton—vereerder
wordt hij Amon-dienaar en met zijn leger
scharen trekt hij af, zijn vorst in den steek
latend. En ook het vclk wendt zich van
Ichnaton af, eerst aarzelend, allengs resolu
ter; zijn hovelingen volgen, schoorvoetend,
rC'.-v
maar zij volgen een voor een, totdat
ten slotte Ichnaton, weemoedig en versla
gen luisterend naar het in de verte wegster
vend gejuich, Horemheb ter eere, geheel
alleen op het reusachtige tooneel achter
blijft.
Ér waren heel mooie momenten in het spel,
vooral ook in de actie der massa, bijvoor
beeld als deze zich van Schnaton afwendt en
met onstuimigen aandrang van Horemheb
eischt, dat hij hen zal leiden.
Ook de intocht van Horemheb met zijn
leger en zijn strijdwagens, was een zeer mooi
staaltje van massa-regie.
Maar wat wel het meeste trof in heel het
spel, was de wijze waarop, 'door alles heen,
de kleine figuur van den tengeren Schnaton
het tooneel beheerschte, voortdurend de
serene, ik zou haast zeggen, de heilige
figuur bleef. Dat deze figuur niet wegzonk
in het bruisende van de handeling, maar klaar
en gaaf bleef, was wel de grootste verdienste
èn van de regie èn van den uitbeelder van
de rol.
's Nachts om twaalf uur was Schnaton's lot
in den grooten open-luchtschouwburg der
Utrechtsche studenten beslist, juist op het
uur waarop de maskerade, de lichtstoet door
de stad zou beginnen. En daar vele der optre
denden ook in dezen optocht een rol te ver
vullen hadden, werd het natuurlijk later,
werd het kwart over eenen eer de stoet ver
trok.
Ook hier was het gegeven ontleend aan
het tijdperk der regeering van Schnaton; de
maskerade stelde n.l. voor den stoet van
gezanten en Aziatische vazallen en bondge-
nooten van Egypte en die van Kreta, door
den hoogen ambtenaar en legeraanvoerder
Horemheb geleid, de residentie van Schna
ton (toen nog Amenofis IV) doortrekkend,
omstuwd door het Egyptische volk en bet
leger.
Het was een kleurige stoet, die daar door
Utrecht's lanen en straten trok, in den don
keren avond fantastisch verlicht door hon
derden walmende flambouwen en beschenen
door de op vele plaatsen kunstig aange
brachte 'illuminatie.
Daar kwamen ze aanzetten, tempelwach
ters en Amonpriesters, in hun midden de
heilige stier, waarvoor hier een zeboe uit het
juist in Utrecht toevende circus Amar werd
gebruikt. En al dadelijk was de vroolijkheid
er bi) de menigte, die bij tien duizenden
langs den weg geschaard stond, in, toen bij
het vertrek iemand den geleider van den
„stier" toeriep; „Denk er om, dat-ie elk half
uur gemolken moet worden!"
Maar dan was er al weer een volgende
groep: De gezant van de burgers van Toenip,
op een muilezel, omgeven door zijn gevolg.
Zoo kwamen er nog tal van gezanten in
zegewagens, met hun wagenmenners en ge
schenken-dragers, allen weer in andere
kostuums de ee® met roode haren, de ander
met blauwe of groene. Vooral de hoofdper
sonen der groep waren de een al mooier uit-
gedoscht dan de ander en al deed ook hier
en daar een lorgnet wel een beetje anachro
nistisch aan, daar moest je maar overheen
zien.de drager zou er wel dóór zien.
Vurige paarden trokken de zegewagens,
vurige paarden droegen de Aziatische Rijks-
grocten. Maar geen paarden alleen. De ge
zant van Boernaboeriasj II, koning van Baby-
lonië en Assyrië bijvoorbeeld, had een van
de mannen uit zijn gevolg op een kameel ge
zet en de drie gezanten van Dagantakala
kwamen, volgens het programma op olifanten
hun geschenken brengen. In werkelijkheid
liepen ze er echter naast, daar- de olifanten
zich bij het opstellen van den stoet, door het
vele geraas en geroesemoes en het fladde
rende flambouwenlicht wat onrustig toonden
en de heeren niet, veel lust hadden om op
hun ruggen te klauteren.
Maar de olifanten waren er dan toch in
den stoet, zo.oals beloofd was, en dat ze wel
eens een beetje te veel opzij liepen en op de
trottoirs stapten, zoodat de daar dicht op
elkaar gepakte menigte angstig uiteenstoof,
was een extra nummertje van het program
ma.
Ook twee reusachtige draagstoelen, elk ge
dragen door twaalf krachtige mannen, maak
ten den omgang mee op de eene troonde
Horemheb, de opperbevelhebber, op de an
dere Prins Smenkare.
Het was waarlijk een schitterende stoet en
vooral toen hij door de Emmalaan trok, die
zoo buitengewoon Snaakvol was versierd
met in de boomen bij duizendtallen opgehan
gen oranje lampions, heb ik er van genoten.
Een zeldzaam feëriek schouwspel.
Zoo doorkruiste de stoet heel den nacht de
stad en overal stonden op de trottoirs dicht
dé menschen opeen, om van de heerlijke
kleuren rijkdom te genieten,
Ik heb de stoet gezien bij het vertrek van
het terrein aan den Vossegatschedijk om
kwart over eenen; ik heb hem een paar ma
len onderweg gezien en ik heb hem het laatst
gezien toen het reeds weer dag geworden
was, om kwart over vieren, op het oogen-
blik dat hij het Vreeburg op zwenkte, om
daar te worden ontbonden.
Maar de laatste maal was het mooie er
wel wat af. De olifanten hadden het onder
weg al opgegeven of misschien waren het
wel hun drijvers geweest, die geen kans za
gen hun langer in het rechte spoor te hou
den en ook de dragers der zware draag
stoelen hadden het niet tot het einde kunnen
uithouden.
Maar wel het publiek!
Dat doorkruiste om vier uur 's morgens, ik
zou haast zeggen in even grooten getale als
heel den vorigen avond, nog de schitterend
versierde straten en om vijf uur, toen einde
lijk het sluitingsuur der café's en restaurants
sloeg, zaten deze nog vol etende en drinken
de menschen, wien netjes de deur gewezen
moest worden.
Toen gingen wc naar huis. 1
En ik ook, met den eersten trein, om 5.22.
ARTHUR TERVOOREN.
De openlucht sproeiers.
Indertijd hebben wij er reeds de aandacht
op gevestigd dat de qualiteit van hêt water,
geleverd door het waterleidingbedrijf voor
Hillegom, Lisse, Sassenheim en Warmond,
verbeterd zou kunnen worden.
Het onderzoek door het Rijksbureau voor
de keuring van drinkwater had tot resultaat,
dat geadviseerd werd om openluchtsproeiers
te doen aanbrengen, waardoor de qualiteit
van het water verbeteren zou.
In dit verband werd besloten, openlucht
sproeiers te laten bouwen.
Thans werd in de vergadering van den ge
meenteraad van Lisse medegedeeld, dat de
aanbesteding had plaats gehad. De raming
voor het bouwen der sproeiers beliep
14400, de laagste inschrijver schreef in
voor 13.800.
In de waterleiding commissie werd Maan
dagavond tot de gunning besloten. De ter
mijn van aflevering is vastgesteld op 3
maanden, terwijl de totale kosten ongeveer
f 22000 zullen beloopen. Dan, wanneer de
sproeiers eenmaal in werking zijn, zal, naai
men verwacht, het water weder normaal zijn
van qualiteit.
Intusschen is de prijs van het water in de
gemeente Lisse tamelijk hoog. Men hoopt
echter, wanneer na de verbetering van het
water, ook de gemeenten Hillegom, Sassen
heim en Warmond tot de verplichte aanslui
ting op de waterleiding zullen zijn overge
gaan, dat de prijs van het water zal dalen.
29 Juni 1926 werden in staat van faillisse
ment verklaard;
Jan Dil, expediteur wonende te IJmuiden,
Wilhclminakade curator mr. R. C. Bakhui
zen van den Brink.
P. de Groot, caféhouder te Haarlem, Hee
sensingel 11; curator mr. H. Ph. Visser 't
Hooft.
J. Keevel, vroeger te Amsterdam, café
houder te Schoten, Obistraat 11: curator mr
R. C. Bakhuizen van den Brink.
G. Spanjaard, sigarenwinkelier en maga
zijnbediende te Haarlem, Jansweg 45; cu
rator mr. T. A. M. A. Löben Seis.
G. J. Kayk, bloemist te IJmuiden, Oranje
straat 5; curator mr. A. W. Hellema, te
IJmuiden.
Opgeheven werden de faillissementen van:
D. Basjes, vrachtrijder te Halfweg; curator
mr. C. Blankevoort, uitgesproken 8 Juni j.l
J. A. Roodenburg, loodgieter te Schoten,
Dr. Leydtstraat 25; curator mr. F. M. Hage-
meyer, alhier, uitgesproken 1 Juni j.l.
A. Wals Pzn., visscher te Landsmeer; cu
rator mr. H. H kiepma', te Edam, uitge
sproken 8 Juni j.l.
Geëindigd is het faillissement door hel
verbindend worden der slot uitdeelingslijst
van de N.V. Visscherij en Sleepvaart Mij.
„De Zwaluw" curator mr. L. V. Hoog, alhier.
Te Hilversum is in den ouderdom van 80
jaar overleden de heer G. de Haan, oud-leer-
aar aan de kweekschool voor onderwijze
ressen te, Haarlem.
Paard en wagen in de sloot.
Dinsdagavond kwam de heer v. d. P. met
een vracht bloembollen den Kruisweg te
Haarlemmermeer op rijden, nabij de Cru-
quiusbrug. Onverwachts werd het paard wat
schichtig, wat ten gevolge had, dat het heele
gerij in de wegsloot terecht kwam. Eerst
werd geprobeerd om met behulp van paar
den alles op het droge te brengen, doch dit
gelukte niet, Toen werd een takel gehaald,
hetgten een beter resultaat had,.
In da raadsvergadering van de gemeente
Velsen, welke gisteravond gehouden werd,
is o.m, aangenomen een voorstel tot uitbrei
ding der werken voor de waterleiding met
een laagreservoir c.a., benevens een pomp-
installatie met toebehooren. Aan de toe
lichting op dit voorstel, dat onverwachts
ingediend werd, ontleenen we nog bet vol
gende:
Het vermogen der waterleiding-prise
d'eau werd bi) den aanleg bepaald op 110
M3. per uur, n.l. 11 bronnen van 10 M3.
per uur. Zoowel de pompinstallatie als de
lilterinstallatie werden op deze capaciteit
geprojecteerd.
De laag- en hoogdrukpompen zijn in
duplo uitgevoerd, zoodat een reservestel
aanwezig is. De filterinstallatie werd uitge
voerd met een theoretische reserve van 50
pCt, Practisch is echter geen reserve aan
wezig, daar steeds alle ketels in bedrijf
moeten zijn, om te voorkomen, dat binnen
zeer korten tijd de weerstand in de ketels
te groot wordt, Aiodat de capaciteU van
110 M3. per uur aanmerkelijk vermindert.
Het waterverbruik neemt steeds toe,
zoodat gedurende den a.s. zomer minstens
een maximum uurverbruik van 200 M3. zal
worden bereikt.
De uuropbrengst bedraagt maximaal 120
M3. en kan niet hoogcr worden opgevoerd
met het oog op de bronnen, de pompcapa-
citeit en de filterinstallatie, welke laatste
voor een goede werking gebonden is aan
een bepaalde filtersnelheid.
Bij normaal gebruik zal dus in de zomer
maanden het uurverbruik meermalen de
uuropbrengst aanmerkelijk overtreffen en
zal in bijzondere gevallen als brand, buis
breuken of groote afname door industrieën
het gevaar ontstaan, dat niet aan de be
hoefte kan worden voldaan.
Het hoogreservoir heeft een inhoud van
500 M3., hetgeen te klein is als reserve.
Zoodra tijdens de uren 'van maximaal ver
bruik een stoornis plaats vindt in de prise
d'eau, de pomp- of filterinstallatie, zal de
voorraad in het hoogreservoir niet voldoen
de zijn om gedurende enkele uren dc ge
meente van water te blijven voorzien.
Indien door een of andere oorzaak het
hoogreservoir buiten bedrijf moet worden
gesteld, zoodat rechtstreeks op het net
moet worden gepompt, is de capaciteit der
waterleiding onvoldoende om tijdens het
hoogste verbruik aan de behoefte te vol
doen, waardoor de druk fn het buizennet
zal wegvallen, en infectie van het buizen
net door intreding van lucht enz. niet uit
gesloten is.
Voor een absolute bedrijfszekerheid dient
het vermogen der waterleiding opgewassen
te zijn tegen het maximaal uurverbruik;
hiervoor zou echter noodig zijn het aantal
bronnen te verdubbelen, de pomp- en fil
terinstallatie op dubbele capaciteit te bren
gen, hetgeen kostbaarder en minder prac
tisch zou zijn, dan de oplossing onderstaand
uiteengezet.
Naast het bestaande filtergebouw wordt
gebouwd een laagreservoir met een inhoud
van 2000 M3. benevens een machinege
bouwtje waarin geplaatst twee eleclrisch
gedreven pompen, ieder met een capaciteit
van 300 M3. per uur.
Het water, opgepompt uit de prise d'eau
en gezuiverd door de filters, wordt gevoerd
naar het laagreservoir. Van dit laagreser
voir wordt het water opgepompt naar den
toren. Hierdoor wordt het mogelijk het
hoogreservoir steeds gevuld te hebben en
bovendien een watervoorraad1 te hebben,
voldoende voor ongeveer één dag. Op deze
wijze wordt het dagvermogen der waterlei
ding aanmerkelijk opgevoerd omdat des
noods 24 uur achtereen gepompt kan wor
den, terwijl thans tegen den avond, wan-
De lustrumfeesten te Utrecht.
Een geschenk voor de Koningin uit
Griekenland.
De aardbeving op Sumatra,
De herbergier uit Venlo door de Koningin
begenadigd.
Wanbetalers en de tabakswet. Inning-van
het vergunningsrecht bij dwangbevel.
Te Oslo is een internationale Roode-Kruis-
Cocferentie geopend, waarbij ook Nederland
is vertegenwoordigd.
Uit Roemenië komen berichten van gewel
dige overstroomingen.
De regeeringsverklaring van het nieuwe
Kabinet-Briand.
De noodtoestand, in verband met het con
flict in de Engelsche mijnindustrie, verlengd.
In Duitschland is een nieuwe Spartaaus-
bend opgericht.
De 2de cricketmatch tusschen Engeland cn
Australië eindigt onbeslist.
Zie verder Laatste Nieuws.
Barometerstand 9 uur v.m.: 773. Achteruit,
Licht op. De lantaarns moeien morgen
worden opgestoken om 9.54.
Medegedeeld door bei Kon Ned Meteoro
logisch Instituut te De Bildt
Naar waarnemingen in den morgen van
30 Juni.
Hoogste Barometerstand 772.0 m.M. te
Blaavandshuk.
Laagste Barometerstand 761.2 m.M. te
Rochefort.
Verwachting van den avond van 30 Juni
tot den avond van i Juli;
Zwakke tot matigen wind uit oostelijke
richtingen, helder tot lichtbewolkt, droog
weer, warmer.
neer het hoogreservoir vol is, moet wor
den gestopt.
Ten slotte dient nog opgemerkt te wor
den, dat het gesloten filtersysteem der wa
terleiding een grootere reserve aan rein-
water vereischt, dan een waterleiding met
open-filtersysteem, daar bij de laatste de
filters zelve als vooraadbakken dienst doen.
De kosten van een en ander, uitgevoerd
volgens dc bij de stukken gevoegde teeke-
ningen en omschrijving zullen bedragen:
rolgens offerte van de Algemeene Beton
Compagnie, 's-Gravenhaöe f 85616 volgens
offerte van de N. V. Machinefabriek „Jaffa"
Utrecht 15900, totaal 101516.
Herhaaldelijk kan men bij vele burgers
de klacht vernemen, dat er telkens weer
aan de deur wordt gebeld door allerlei
zgn. negocianten en collectanten. Enkele
dagen geleden is er in de plaatselijke pers
tegen gewaarschuwd, dat sommige perso
nen meermalen een beroep komen doen op
de liefdadigheid van de ingezetenen en
giften in antvangst nemen, waarvan mis
schien niets, hoogstens een zeer klein ge
deelte ten goede komt aan het doel, waar
voor hej gegeven is.
Daarom werd aan de burgerij den raad
gegeven geen collectant te steunen, die
niet van een behoorlijk permissiebiljet
van het gemeentebestuur is voorzien en de
politie te waarschuwen, indien toch zonder
de vereischte vergunning voor een of ander
liefdadig doel wordt gecollecteerd. Deze
raad heeft de gevolgen gehad.
Dezer dagen werd Hoofddorp afgeloopen
door een lang persoon met zwart krullend
haar uit Amsterdam, die zeide werkzaam
te zijn in den dienst der Evangelisatie en
giften te verzamelen voor de Evangelisatie-
vereeniging „Welkom", te Amsterdam.
Een der ingezetenen vertrouwde deze ;n-'"
zameling blijkbaar nie! al te best en deed
daarvan mededeeling aan den burgemees
ter, die den collectant later op het raadhuis
heeft ontvangen.
Uit de verstrekte mededeelingen moet
zijn gebleken, dat deze man om gezond
heidsredenen van evangeliseeren op e'gen
gelegenheid zijn dagelijksch beroep maakt.
Hij reikt aan de huizen een traktaatje uit
waarop zeer royaal staat gedrukt: Bureau
tractaatverspreiding, Amsterdam; door aan
koop van dit, steunt men onzen evangalisa-
tiearbeid huis aan huis.
Al meer dan 10 jaren trekt hij zoo de
dorpen langs om bij verschillende burgers
iets te vragen voor zijn „christelijken ar
beid" Alles wat hij ontvangt, wordt gebruikt
om na aftrek van kleine kosten voor het
drukken van deze kleine geschriften in zijn
levensonderhoud te voorzien.
Dit is zijn bestaan. Naar 't schijnt vraagt
hij hier en daar ook wel eens giften voor
de genoemde vereeniging „Welkom", welke
dan na de gebruikelijke provisie zouden
worden afgedragen.
Na bespreking op het raadhuis met den
burgemeester, heeft de collectant zijn reis
door Haarlemmermeer opgegeven en is hij
naar Amsterdam teruggekeerd.
Bij Kon. besluit van 26 Juni is benoemd
tot kantonrechter-plaatsvervanger Mr. Dr.
W. P. Vis.
