ANDERS DAN ANDERE
„ST. WILUBR0RDUS"
Dit nummer bestaat uit 23 bladzijden, waaronder het
geïllustreerd Zondagsblad in acht bladzijden.
V erkeersongevallen
Voomaamsie Nieuws
Leekeprseken.
r<ê
Plaatselijk Nieuws
Zaterdag 3 Juli 1926^,
50ste Jaargang No. 16291
HET OPENLUCHT-THEATER
TE CASTRICUM.
Een wagen van den steiger.
'p
4
EFFECTEN
COUPONS
VREEMD GELD
De Schotensche Winkelstand.
WAT DE RECLASEERING
DOET.
H. B. v. d. S.
HET GEBEURDE BIJ DE
HOLLANDSCHE HANDELSBANK.
Roodvonk in de Meisjes H. B. S.
in dit nummer.
J. J. WEBER ZOON
OPTICIENS - FABRIKANTEN
Koningstraat 10 Haarlem.
Verzekering Maatschappijen is de Verzekerings-Maatschappij
- VERZEKERD KAPITAAL RUIM -
ELF MILLS0EN GOLDEN
ZÜ besteedt een groot deel der Netto-Winst aan Zieke en Zwakke
Verzekerden. Thans worden er ZES Patiënten in Sanatoria ver
pleegd. Ons streven is aan dit verplegingswerk de grootst mo
gelijke uitbreiding te geven. Door Uwe verzekeringen te sluiten
bij „St. Willibrordus" helpt U ons, ons doel bereiken.
De Korte Jansbrug.
De heer Jorritsma afgetreden als lid
van den Heemsteedschen Raad.
Inbraak in de R. K. Kerk
te Halfweg.
OFFERBUSSEN GELEDIGD.
Voetbalvereeniging.
Haarlemsch Instituut voor
Lichamelijke Opvoeding.
TelegTerhïsch Weerbericht
Examens Kennemer Lyceum.
Examens Lager Onderwijs.
De abonnementsprijs bedraagt vOoi
Per week - 0.25
Haarlem en Agentschappen:
Per kwartaal3.25
Franco per post per kwartaal bij
vooruitbetaling f 3.58
Bureaux: NASSAULAAN 49,
Telefoon No. 13866 (3 lijnen).
Postrekening No 5970,
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
Adyertentiën 35 cents per regel.
Bi) contract belangrijke koi t:ng.
Adyertentiën tusschen den tekst,
als ingezonden mededeeling, 60 ct.
per regel; op de le pagina's 75 ct.
per regeL Vraag- en aanbod-
advertentiën, 14 regels 60 ct.
per plaatsing, elke regel meer
15 ct.. bij vooruitbetaling.
Alle abonne's op dit blad zijn, ingevolge de verzekerings voorwaar den f 'DO HfJ Levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f M 8ij een ongeval met f 9^1 verbes van een hand, f f bij verlies van een f CO
tegen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen: uUulli^ verlies van beide armen, beide beenen of beide oogen: t/kl» doodelijken afloop: 3 Lv tl. eep voet of een oog: ILvi duim of wijsvinger: w»
bij 'n breuk van f h lï bij verlies v. een
been of arm: IftU» andere vinger.
145.
PSYCHOLOGIE DER MASSA.
£n toch.
En toch, dacht ik, heeft ook de massa
karakter, toen ik den vorigen keer over bet
karakterlooze beeld van ons modern straat
leven geschreven had. Ook de menigte heelt
haar aantrekkelijkheid en meer 'dan het
individu; maar dan moet gij haar zien in haar
onbewuste schoonheid en niet in de opzet
telijke pose van een pantoffelparade.
De menigte, de massa, hoe imponeerend is
zij en hoe onuitputtelijk aan nieuwe effecten
als de zeespiegel, wanneer gij haar in rnas-
salen optocht ziet langs de kaden of pleinen
of boulevards der wereldsteden; wannee' gij
een station in een hoofdstad na aankomst
van onafzienbare treinen, wanneer gij een
steiger, na het aanleggen van een volge
pakte pleizierboot, wanneer gij de hooge
deuren van een dicht bezette kathedraal of
van een stampvolle vergaderzaal de drom
men menschen ziet uitstooten met honder
den tegelijk. De studie van zulk een voorbij
trekkende menigte is verheffender en leer
zamer dan het bezoek van wereldvermaarde
schilderijen-museums. De massa toch geeft
de schepping te zien in het edelste, wat de
Schepper geschapen heeft: den mensch en
wel de mensch in al zijn verscheidenheden.
Laat zulk een menschenmenigte u voorbij
gaan, niet ter zijde, niet rugwaarts, maar
zóó, dat alle gezichten naar u gewend zijn,
zonder op u te letten. Dan doet die aan
schuivende en wegrollende menschenmenigte
u denken aan de zee met haar aandeinende
en wegstervende en telkens weer aanspoe
lende golven; de zee, in wier bewegelijk vlak
het hemellicht sprankelt in fonkelende
reflexen. Is ook de menigte niet zulk een
zee? Zie aan het oppervlak van die voort-
golvende massa het lichten als van zonne
vonken in den zeespiegel, 't Zijn de zielen,
die spreken in het gelaat, tintelen in de
oogen. Tracht die duizenden blikken, welke
u voorbijgolven op te vangen; een deel van
een seconde te peilen in al die zielen,
onsterfelijke wezens, elk op zich en het zal
u zijn als wordt ge zelf ondergedompeld in
hel oneindige.
0, die gezichten, die millioenen zielespie-
gels. Somber, verwelkt, knorrig, bedroefd,
zelfgenoegzaam, verbitterd, blij, hoopvol,
stralend. Achter elk gelaat ligt een levens
strijd; ieder op zich spreekt van hopen en
vreezen in het stille spel der oogenstraling
of in de plooien der lippen.
O, die gezichten! Ziedaar een trotschen
kop, vol zelfgenoegzaamheid en blakend van
zelfzucht. Ziedaar een verbitterd hoofd,
waarop de inwendige wrok niet anders
dan een wreeden grimlach doet opborrelen.
Ziedaar dat jonge hoofd met dien heerlijk
blijden lach, onbewust van alles om zich
heen, als in extase blikkend in een toover-
land. Zie weer een ander nog jong van uiter
lijke vormen, maar verouderd door te vroege
wereldkennis, als vermoeid de warreling
om zich heen ziende, als afkeerig van het
bonte leven.
En hoevele onverschillige maskers trek
ken u ook voorbij, waarin te weinig ziele-
licht tintelt, 't Zijn de futfoozen aan den
oever der levenszee, die met de punten der
schoenen kuiltjes graven in het duinzand, of
verstrooid spelen met de schelpen zonder
iets te zien van de oneindige schoonheid van
de samenvloeiing van lucht en water, zon
der iets te begrijpen van de eeuwige wor
steling der klotsende golven.
Maar allen, 't zij dan onverschillig of mok
kend of verbitterd of trotsch of stralend van
vreugde, allen dragen in zich toch het stem
pel van dat oneindige Wezen, hetwelk hen
in het leven, riep en dat de menschheid en
de wereld in stand houdt. Zij zeggen u allen,
dat zij onuitbluschbare lichten zijn, die, een
maal ontstoken, nog voort zullen schijnen,
ook wanneer de sterren des hemels zijn ge
doofd; zij, beelddragers van de Godheid, die
nooit vernietigd zullen worden.
Weik een machtige taal spreekt lot u die
zich bewegende menigte in een wereldstad.
Vóór dat gij er waart, was zij er, met
dezelfde driften, dezelfde hartstochten, bid
dend of vloekend, verzonken in edele ge
dachten of booze plannen beramende. Zij is
altijd dezelfde en altijd weer nieuw en altijd
gelijk. De menigte, schreef eens Frank Crane
in een overpeinzing over de massa, is gelijk
aan den ouden Tiber, die altijd de muren
van Rome omspoelt; de Tiber, frisch van de
laatste regenbuien is toch dezelfde Tiber,
waarin eenmaal Horatius rondsprong.
Het menschelijk gelaat is het meester
werk van den Schepper, waaraan Hij sinds
onheugelijke tijden arbeidt, het middel,
waardoor een geest zich kan uitdrukken
0, dat menschelijk gelaat, met zijn glim
lach en zijn fronsen der wenkbrauwen. Zie
dat duizendste gezicht in de processie,
welke ons voorbij trekt, dat straalt van
goedheid en edelmoedigheid, van verge
vingsgezindheid en geduld, van verheven
wijsheid t Is als een schip met vergulde
zeilen, varend tusschen een donkere en ont
redderde vloot. En zie naar dat vrouwenge-
aat, zoo lang en zoo aandachtig als de welvoe-
gelijkheid het veroorlooft Zie die zachtheid,
die toewijding, die teederheid; het godde
lijke, het eeuwig vrouwelijke is er in ge
prent. Maar blik vooral lang en diep in die
blauwe kinderoogen. argeloos en met een
oneindig levensverlangen, met een oceaan
van hopen en blij verwachten in de reine
pupillen, tot u opziende. En zeg dan, dat de
menigte mooi is, dat gij houdt van de
menschheid.
Ja, de menschheid is schoon, ondanks het
vele kwaad, dat van haar gezegd en ge
schreven wordt. Wees zelf groot van ziel
en gij zult de grootheid van de ziel der
menschheid begrijpen; slechts de middel
matige ziet in de menschen niets 1
slechte wezens. Laat het zijn, dat de menigte
door duizenderlei tegenstrijdige invloeden
heen en weer wordt bewogen: de gemid
delde mensch handhaaft zijn ongerept karak
ter, De film mag ons den mensch in zijn
laagheid doen zien; de romans mogen hem
schilderen als het geslepen dier, rondwarend
en gedreven door hebzucht en zinnelijke
hartstocht; de couranten mogen ons dage
lijks vertellen van moordenaars en bedrie
gers, de mensch blijft trouw aan eerbied
waardige tradities; de menschheid doet
haar werk en vervult haar plicht.
In haar algemeenheid bezit de massa den
grootsten adeldom. De gemeenschap is meer
waard dan een of andere 'klasse.
En als we dat nog niet wisten, heeft de
groote leeraar der menschheid het ons ge
leerd. Hij. die de menschelijke natuur in
hoogste volkomenheid had aangenomen,
geeselde nimmer de menigte, schold of
strafte haar nooit. Hij striemde de kaste der
farizeeërs en schriftgeleerden, de huiche
laars, de gepleisterde graven; hij joeg de
wisselaars'met zweepslagen uit den tempel;
maar tot de scharen sprak hij vermanend,
onderrichtend; spijzigde de menigte, als zij
hongerig en vermpeid was; tot de saamge-
stroomde menigte hield hij de meest ver
heven rede, die ooit is uitgesproken, de
troostende en hartverheffende zaligspreking
van de bergrede.
Wijs den enkeling op zijn fouten; verfoei
de misdaad, schuw den misdadiger, die van
geen bekeeren weten wil; straf den boos
wicht, maar versmaad de menigte niet en
wend u niet hooghartig van haar af. 't Moge
waar zijn, dat, wat wij noemen het volk.
als massa tot oproer komt, dat het plunde
rend en vernielend het schoonste der aarde
vernietigt; dat het kwaadwillig en mokkend
een andere orde wil forceeren: kortzichtig
zijt gij, wanneer gij met den hooghartigen
Romeinschen dichter daarom het „odi pro-
ianum vulgus," ik haat de onbeschaafde
menigte, uitspreekt. Kortzichtig; want wat
gij ziet is slechts een klein deel van de on
eindige zee. Over den oever, waar gij staat
strijkt een benauwende oostenwind, die het
gezonde zeewater in zijn spoelende golven
tracht terug te slaan; die kwallen verwekt
in het frissche nat en den beweeglijken vloed
in een stinkenden poel verandert. Maar mor
gen keert de wind; de golven spelen en
dartelen weer in den gouden zonneglans,
gestreeld door een dartelen noordwester.
Een misleide groep kan in verdwazing ons
een oogenblik aan de menschen doen wan
hopen; de menschheid als geheel hebbe de
onverflauwde belangstelling, Gods schepse
len overwaard en de volle liefde van ons
aan natuurlijke genegenheid zoo overrijke
hart!
HOMO SAPIENS.
Er heeft zich, zooals wij reeds eerder
mededeelden, te Castricum, onder voorzit
terschap van den Burgemeester, een Comité
gevormd voor het geven van openlucht
uitvoeringen.
Op een ydillisch plekje aan den Zeeweg,
op de Provinciale Landgoederen, wordt het
openlucht-theater gebouwd met een tribune,
plaatsgevend voor 750 a 800 personen.
Een gelegenheid voor ververscbingen
tijdens de pauze, een autogarajie enz. zijn
mede in aanbouw.
Reeds deze maand, 17 Juli, zal de pre
miere voor genoodigden plaats hebben, ter
wijl de officieele opening is bepaald oP 18
Juli aanstaande
i
Gistermorgen moest het personeel van
een der ijsfabrieken te IJmuiden een wagen
met afval weggooien, ,ln de vuilnispraam
der gemeente De wagen werd daarom op
den steiger gereden, zoodat het achter
einde boven de praam kwam. Doch men
reed te ver of wel, de wagen bleef voort
rollen en stortte toen hals over kop naar
beneden, boven op de praam. Wellicht
mede doordat de reeds aanwezige afval
eenige vering veroorzaakte, in elk geval
de bodem der praam doorstond den schok
goed. Met behulp van een vrachtauto der
fabriek werd de wagen weer in de hoogte
en van den steiger getrokken. Daarbij werd
nog een werkfiets, die tegen 't hek van den
steiger stond, meegesleurd en kwam onder
den wagen terecht, zoodat die vrij ernstig
beschadigd werd De fiets was eigendom
van een nieuwsgierige
TWEE WIELRIJDERS TEGEN
ELKAAR GEBOTST.
Op den hoek van de Zeestraat en het
Willemsplein te IJmuiden kwamen 2 wiel
rijders in botsing met elkaar, waarbij de
beide fietsen ernstig beschadigd werden.
Beide rijders gaven elkander de gehuld en
wonden zich daarbij nogal op. Tenslotte
liep een van beiden, de heer V. naar de
politie die een onderzoek instelt.
Botsing tusschen tram en auto.
Vrijdagmorgen heeft op den hoek Zee
straatMolenstraat te Noordwijk-Binnen
een aanrijding plaats gehad tusschen een
tram, komende uit de richting Leiden en een
vrachtauto van de firma K. te Noordwijk
De vrachtauto bekwam geen schade, doch
van de tram werden een lamp en een voor
ruit vernield. Persoonlijke ongelukken' had
den niet plaats. Vermoedelijke oorzaak is
het weigeren der luchtrem van de tram,
welke bij de halte Zeestraat moest stoppen
iieeld is sterker, want hij spreekt van „de
keerzijde der medaille". Nu heeft een me
daille maar twee kanten met andere
woorden', volgens dien schrijver doet de
reclasseering evenveel kwaad als goed.
Hier inogen wij 't niet bij laten. Want in
derdaad. leeft in wijden kring en niet
alleen onder de arbeiders de verkeerde
meening, dat een ontslagen gevangene eer
der aan een betrekking geholpen wordt dan
eer. fatsoenlijk arbeider, die buiten zijn
schuld werkloos is geworden.
Heeft die meening beteren grond, dan een
loos praatje of een uitzonderingsgeval?
Laten we de zaak eens rustig bekijken.
Veronderstel: u is werkgever. Er is een
PAARIME
BAIMK
In de vriendelijke buurtschap, wélke zich
de laatste jaren gevormd heeft rondom de
parochiekerk van de H. Liduina te Schoten,
heeft de heer A. C. Sweerts een nieuwe
zaak geopend in religieuse artikelen, kan
toor-, schooi- en schrijfbehoeften.
De gunstig gelegen winkel, gevestigd in
perceel Timorstraat 42 tegenover de Ca-
nisiussschool, geeit reeds door zijn mooi
extérieur een prettigen, aangenamen indruk,
vyjelke door het volmaakt afgewerkte inwen
dige der zaak nog verhoogd wordt.
De fraaie betimmering, in donkere kleur
gehouden en de granieten vloer harmoniee-
ren zoo goed met de afgesloten étalages,
glazen vitrine in den winkel zelf, in donkere
kleur gehouden toonbank, en keurige licht
installatie, dat een rustig, vriendelijk geheel
verkregen is. Daarenboven zijn alle artike
len smaakvol en overzichtelijk uitgestald,
zoowel in den winkel als in de étalages.
Waar verder de keuze in de onderschei
dene artikelen, zoowel op religieus gebied,
als beelden, ook van den bekenden Haar-
iemschen beeldhouwer Maas, wijwatervaat-
les, medailles, rozenkransen, kerkboeken,
enz., als op het gebied van kantoor-, schooi
en schrijfbehoeften, bijzonder uitgebreid is,
zal ongetwijfeld succes voor deze nieuwe
winkelzaak weggelegd zijn.
Wij wenschen den eigenaar, die bij de
opening een aantal schitterende bloemstuk
ken ontving, volgaarne good luck!
Men moet onbekend zijn met de vele be
slommeringen, die voor een dagbladredac
teur den dag moeilijk maken, om 't vreemd
te vinden, ais er in zijn rubriek eens een
artikeltje wordt afgedrukt, dat beter buiten
de krant was gebleven. Maar al maakt
er niemand een verwijl van waartoe
men ook nog het recht moet hebben!
men kan 't toch betreuren in een bepaald
geval, dat zooiets heeft plaats gevonden
en voelt zich dan gedrongen om te trach
ten, den daardoor gewekten verkeerden in
druk weg te nemen. Die drgng was er bij
mij, er werd mij verzocht iets er over te
schrijven en de redactie is welwillend ge
noeg, om mij even aan het woord te laten.
Waarover gaat het nu?
In ons Roomsche blad stond, evenals in
Je andere plaatselijke bladen, verleden Za-
leruag een stukje onder het opschrift: „Een
nadeel van den Reclasseeringsarbeid."
Het had toevallig een gunstige plaats ge
kregen en het bondige ve^weer-artikeltje,
door „Een Celbezoeker" enkele dagen na
dien ingezonden, zal wel niet zoo de aan
dacht hebben getrokken. Om hei niet te
onderschatten kwaad, dat daaruit kan
voortvloeien, zooveel mogelijk tegen te
gaan, zal 't goed zijn, over die zaak nog iets
te zeggen.
De korte inhoud van het eerste artikeltje
was deze; Ondër de arbeiders gaat wei
eens de gedachte rond, dal het voor een
ontslagen gevangene gemakkelijker is,
werk te krijgen, dan voor een arbeider mei
een onbevlekten naam. Voor die meening
is reden, want een werkloos varensgezel te
Schoten zou op een trawler aangenomen
worden, doch moest op het laatste oogen
blik plaats maken voor een protégé van de
reclasseering.
Het viel mij dadelijk op, dat het stukje
ico eigenaardig gesteld Was. .Alleen duide
lijk, waar de schrijver aan het vertellen
was, zeer onduidelijk, waar hij zijn gedacü-
.en uitsprak. Maar opvallend was de toon,
die den indruk vestigde, dat de schrijver
in weerwil van zijn vergoelijkende ver-
klariE-" het reclasseeringswerk slecht
gezind is.
Ik heb geen gelegenheid gehad, om te
jnderzoeken, of zijn klacht in dit geval
juist was, en vond dat ook minder noodig
het zou aan de zaak niets meer veran
deren, Maar laten we aannemen, d. hij,
(die 't ook maar uit de tweede hand i.seft)
de volle waarheid spreekt, wat hadden we
dan van hem mogen verwachten? Mis
schien, dat' hij niet op„ de eerste plaats zich
iot de dagbladen wendde, doch dat genoe
gen kunnen we hem gunnen. IVfaar zeker,
dat hij, schrijvende, de zaak met de juiste
afmet: had weergegeven. Dat hij dan
gewezen had op een fout, door één reclas-
seerder' of reciasseeringsinstelling gemaakt,
ct leering, tot waarschuwing desnoods van
mderen.
De schrijver is echter véél verder gegaan
dan ec man, die de kracht van in 't open
baar gesproken woorden kent, gaan mag.
Eerst trommelt hij de goê gemeente bij el-
i-aar het sensationeele opschrift: „Een
adee! van den reclasseeringsarbeid". Ai
vat h" er verder van zegt, vervaagt den
indr'-k niet, dat het liefdewerk der reclas
seering voor, hem een onbekende en onbe
minde integendeel, hij generaliseert,
wekt den schijn alsof dit geval er een uit
vele is, dramatiseert sterk (opzettelijk
S'erk!) de gevolgen en roept het tenslotte
als zijn conclusie uit, dat die dikwijls zoo
mooi voorgestelde reclasseering toch maar
'n leelijke schaduwzijde heeft. Neen, zijn
plaats bij u open en er bieden zich liefheb
bers daarvoor aan, wat in dezen tijd zeker
het geval is. Wat doet u dan? U kiest na
tuurlijk dengene, die u het beste lijkt, en
hoe hooger en verantwoordelijker de post
is, hoe nauwlettender ge uw keuze maakt.
Het zal best eens voorkomen, dat een ont
slagen gevangene de meest verkieslijke van
a.be sollicitanten is waarom ook niet? Zoo
eerlijk zijn we toch wel, nietwaar, om te
erkennen, dat niet ieder, die een tijd in de
cel heeft doorgebracht ,ook per sé een mis
dadiger is en altijd slechter dan die buiten
de gevangenis bleven. Mogelijk ook is hij
bekwamer dan zijn concurrenten want
pI ontmoeten we op celbezoek meer domme
clan slechte menschen, we treffen er ook
.vel knappe lui aan.
Maar in 't algemeen gesproken, zal een
werkgever slechts op de laatste plaats een
gestrafte kiezen. Hij kent in den regel de
genen niet die zich aanbieden, maar van
uien éénen weet hij, dat ie „gezeten" heeft
en I\et wantrouwen jegens zoo'n ontslagene
is gewoonlijk zeer sterk, sterk genoeg om
hem buiten de werkplaats te houden
nelaas! met dikwijls zeer droeve gevolgen.
De reclasseeringsarbeid is mooi, bijzonder
MOOI, maar ook bijzonder moeilijk. En ieder
reclasseerdcr ondervindt dit; zijn arbeid zou
niet half zoo moeilijk zijn en met veel meer
succes bekroond worden, als 'tniet bijna-
oamogelijk was, voor de ontslagen gestraf
ten een passenden werkkring te vinden. Ik
verzeker u, dat vele werkloozen niet zoo-
eel moeite doen om weer aan liet werk
te komen, ais een reclasseerder om zijn
„cliënl 'n nederig plaatsje te bezorgen.
En moet die ontzettend zware taak nu
nóg zwaarder gemaakt worden door het
rondbazuinen van praatjes als in genoemd
bericht?
Vooral de arbeiders en vooral de vakver-
cenigingsmannen de schrijver weet wel
waarom ik dit zeg moeten op dit punt
voorzichtig zijn. Niet alleen hun collega,
die nooit met den wereldschen strafrechter
in aanraking kwam, is hun makker, maar
evenzeer de man, die een wetsovertreding
leeft begaan en daarvoor heeft geboet
evenzeer de man, die vanuit de gevangenis
weer de maatschappij intreedt, bezield°met
de beste voornemens om niet meer te zon
digen tegen goddelijke en menschelijke wet
ten evenzeer de arbeider, de stakker
(zooals niet allen maar toch velen zijn) die,
bevend voor herkenning, een simpel plaatsje
in het leven zoekt, met iederen dag de kans
voor oogen, dat men hem zijn verleden ver-
v ijten en tot een voortdurend ongeluk ma
ten zal. Ook die menschen zijn de makkers
van d"" fatsoenlijken arbeider en als hij
hen wil uitstooten, hun geen plaatsje in de
zon -it, hun den weg tot voortdurende
oeterschan belemmert, dan mag hij zijn harl
en zijn geweten wel eens onderzoeken!
Velen schijnen nog altijd te meenen, dat
ten ontslagen gevangene door de reclassee-
ïing aan arbeid geholpen wordt, als een be
looning voor zijn goede voornemens. Dat men
dit loch eens beter inzie! 't Gaat er om, voor
den man de gelegenheid te openen, weer
ten goed en nuttig lid der samenleving te
worden, hem zoo ver mogelijk van de loe
rende verleiding te verwijderen. Als de ge
wezen celbewoner, zonder een stuk gereed
schap in de handen, in de vrije samenleving
komt te staan, terwijl hij toch ook een bo
terham hebben moet, dan is 't vrijwel zeker,
kiener valt dan te voren. Dan wordt
bij door den nood daartoe gedwongen. En
t gebeurt nog maar al te dikwijls, dat zoo'n
man door zijn mede-arbeiders, uit een ge
voel van hooghartigheid waaraan alle adel
ontbreekt, wordt veracht, gescholden en
acht ruit geduwd, tot hij wel móét wegzin
ken in de moreele ellende. Zóó worden re
cidivisten gekweekt en hoe verantwoordt
men dat tegenover de leer der Christelijke
Naastenliefde?
Dal artikeltje is niet uit de pen van een
katholiek arbeider gevloeid en daar ben
'k blij om. Want het zijn in de kern on
christelijke gedachten, die tot zoo'n stem
ming en zoo'n uiting leiden. Met reden mo
gen we verwachten, dat in onze katholieke
vakvereenigingen een andere, betere geest
bVerscht, dat men daar in den reclassee
ringsarbeid het groote sociaie en ethische
belang erkent, dat men daar niet den ge
wezen gevangene lot een paria maken wil
Wij, katholieken, hebben dit te erkennen:
als wij den biechtstoel verlaten, zijn ook wij
ontslagen gevangenen, blij, vergeven te zijn,
blij in onze goede voornemens, maar bij
rnnge na niet zeker van een schuldelooze
toekomst.
En daarom: oordeelt niet! Beschouwt den
gestrafte niet als een besmettelijken zieke,
dien ge vermijden moet, maar helpt mee
om hem op de been te houden. En als er
ioit uit een schooni liefdewerk voor een
nkel persoon, die beter verdiend had, na
deel mocht voortvloeien, breekt dan om dat
eene geval al het goede niet af er is
geen menschenwerk, waaraan geen fouten
.kleven'
In de „Haagsche Post" wordt het gebeur
de bij de Hollandsche Handelsbank bespro
ken, Wij ontleenen het volgende aan de
ontboezeming van den financieelen redac
teur. Het blad schrijft:
Het gebeurde bij de Hollandsche Handels
bank te Haarlem is zóó verbijsterend, dat
het ongelooflijk zou klinken, ware het niet
dat het zwart op wit staat in een verslag
van ernstige en deskundige mannen. Men
heeft hier een directeur die jaren lang on
gestoord en ongestraft met de gelden der
bank (eigenlijk: met die harer schuldei-
schers) heeft gespeculeerd, ten deele onder
gefingeerde namen,, en die reeds bij de op
richting een ongedekte schuld had.
Na de zaak dan te hebben uiteengezet,
zooals de lezers die kennen uit de door ons
gepubliceerde gegevens, vervolgt de schrij
ver:
Uit de gegevens blijkt dat de zwendel
reeds bij de oprichting dezer bank is be
gonnen met een directeur die „bij de op
richting der Hollandsche Handelsbank op
1 Nov. 1913 reeds met circa 140.000 on
gedekt stond". De toen optredende commis
sarissen hebben dus hun plicht schromelijk
verzaakt en dit geldt evenzeer van den
accountant, terwijl geen andere gevolgtrek
king mogelijk is dan dat de balansen voort
durend vervalscht zijn geworden. Het zou
m.i. ontoelaatbaar zijn wanneer deze zwen
del met behulp van wat geld, door „be
vriende relaties" bijeengebracht, in den doof
pot kon gaan. Het belang der crediteuren
mag al medebrengen, dat zii er het zwijgen
toe doen en de extra-uitkeering uit dit
„steunfonds" opstrijken, er is toch óók nog
wel zoo iets als het openbaar belang. Het
is m.i. dan ook te hopen dat de Officier
van Justitie aanleiding zal vinden in te
grijpen en hen, die zich aan strafrechtelijke
handelingen hebben schuldig gemaakt, ter
verantwoording te roepen. Mocht dit gebeu
ren en zouden de „bevriende relaties'
zich hierop terugtrekken, ^dan kunnen de
schuldeischers verhaal zoeken tegen de
commissarissen voor de schade, die zij door
de nalatigheid dezer heeren hebben geleden.
Deze commissarissen zullen zich bezwaar
lik achter den accountant kunnen ver
schuilen; zij konden, moesten althans, we
ten dat reeds de eerste balans valsch was.
Bij wijze van voorloopigen maatregel is
gisteren de meisjes H. B. S. gesldten,
wegens twee gevallen van roodvonk in de
eerste klasse. De wethouder van onderwijs
zal een besluit nemen of de school ook
voor den verderen duur gesloten zal blijven.
Volgens de schoolarts, mevr. Op 't Einde
Stolp, was de maatregel wel drastisch,
maar zij werd geboden door de omstandig
heden, daar de leerlingen in den examen
tijd voortdurend van lokaal veranderen,
waardoor het gevaar van besmetting groo-
ter werd.
Alle boeken en schoolbehoeften moesten
worden achtergelaten. Den 16en Juli kun
nen de leerlingen de rapporten komen
halen.
De ramp op Sumatra. Nieuwe schok in
Pclcmbang, Benkcefen en Djombi.
Wegenverbetering in Zuid-Holland. De
totale kosten worden op 23% millioen ge
kaamd.
Suriname geteisterd door mpsen, muskie
ten en stortregens.
De openbare behandeling in de Tweede
Kamer van het verdrag met België zal in
October plaats hebben.
Het verdrag NederlandDaitschland ir,
de Tweede Kamer aangenomen.
De nieuwe conservatieve Canadcesrhe
regeering, na een bestaan van drie dagen
omvergeworpen.
I Beschuldigingen tegen het optreden der
internationale politie in Tenger.
De Duitsche regeering heeft het wetsont-
wero nopens de regeling met de Vorrten-
k '—n ingetrokken.
De nieuwe invoertarieven op Duitsche
landbouwproducten.
De verkiezing van Rothschild door de
Fransche Kamer ongeldig verklaard.
De Raad van het Engelsche Vakverbond
rich' een protest tegen de Regeering
De Antwerpsche havenarbeiders gr-c
heden in staking, tenzij hun eischen wor
den ingewilligd.
(Zie verder laatste nieuws.)
barometerstand, 9 uur v.m. 7.68. Stilstand.
Licht op. De lantaarns moeten morgen
worden opgestoken om 9 .53 en overmorgen
om 9.52.
Inlichtingen worden gaarne verstrek door de Directie.
Catharijnesingel 48, Utrecht, en door hare Vertegenwoordigers
In verband met uit te voeren werken aan
de Korte Jansbrug, zal deze met ingang van
Maandag 5 Juli a.s. tot en met Zaterdag 10
Juli a.s. voor alle verkeer zijn afgesloten.
De heer Jorritsma heeft medegedeeld,
dat hij, wegens veranderde particuliere
werkzaamheden verplicht is zich terug te
le trekken als voorzitter van de afdeeling
Heemstede der S. D. A. P. en als lid van
den gemeenteraad.
Men heeft besloten deff heer Jorritsma
te verzoeken om de onderste plaats op de
candidatenüjst te behouden, zoodat hij in
den 'gemeenteraad kan terugkomen.
Als opvolger komt in aanmerking de heer
B. J. Chapon, die het lidmaatschap van
den Raad zal aanvaarden.
Donderdag hebben eenige tot nog toe on
bekenden, bezoek gebracht aan de R. K.
kerk te Halfweg. De zich achter in de kerk
bevindende offerbussn, waarin zich naar
schatting 5.bevond, hebben ze geledigd.
Niet tevreden met hun buit, hebben ze de
Sacristie geïnspecteerd, waar ze een kist
forceerden en daaruit 35.ontvreemden.
Des te brutaler is deze diefstal, daar het
een en ander moet geburd zijn op klaarlich
ten dag.
Gisterenavond is een voetbalvereeniging
opgericht van het techn. personeel der
Rijkstelefoon (buitendienst) welke den naam
draagt van Telefonia. Aanvrage voor even-
tueele wedstrijden te richten aan de secr.
D. van Wel, Corn, van Noordenstr. 20zw.
In verband met het eindigen van het cur-
Medegedeeld door bet Kon Ned Meteoro
logisch instituut te De Bildt
Naar waarnemingen in den morgen van
1 Juni.
Hoogste Barometerstand 772.8 m.M. te
Thorhaven.
Laagste Barometerstand 760.6 m.M te
Breslau.
Zwakke tot matige N. O. tot N. wind, half
toi zwaar bewolkt of betrokken, droog
weer, belioudens kans op onweer. Aanvan
kelijk weinig verandering in temperatuur.
'susjaar is het Haarlemsch Instituut voor
Lichamelijke Ouvoeding tot welks opheffing
na oprichting der Academie voor Lichame
lijke Opvoeding te Amsterdam werd beslo
ten, in een bijeenkomst van bestuur en do
centen der instelling officieel ontbonden.
De 22 leerlingen van het Instituut nemen
nog niet allen aan de akte-examens, die
dit jaar worden gehouden, deel. De leerlin
gen, die nog niet voldoende zijn voorbe
reid, en zij, die niet aan het examen voldoen
en niet meer naar de Academie te Amster
dam kunnen overgaan, zullen door de zorg
van eenige docenten ,-erder worden voor
bereid.
Aan een gemeenschappelijken maaltijd van
bestuur en docenten met hunne dames bleek
herhaaldelijk van de wederzijdsche waardee
ring voor elkanders arbeid, de prettige nim
mer gestoorde samenwerking en van de te
vredenheid over hetgeen in de afgeloopen
jaren met zooveel toewijding werd bereikt.
Van het eindexamen H. B. S. zijn van. het
Kennemer Lyceum geslaagd Mej. C. Bakker,
C. Gronert, D. Haagmans, G. Hajas, J. Hut,
J. Laan en L. Schoorl; alle candidaten slaag
den.
HAARLEM, 2 Juli. (Rijkskweekschool).
Geëxamineerd 4 vr. en 2 mannel. candidaten.
Geslaagd de dames M. C. C. Gorselink te
Haarlem; H. Blouw, Schoten; M. T. Hoeper
mans, Haarlem; E. van Zijl, Heemstede; en
de heeren J. H. Pompe, Vogelenzang; H.
Edelijn Veere, Haarlem.
1
