TREKPAARDEN,TENTOONSTELLING. NOOD WEER IN WiT^CHLAND EEN WEDSTRIJD OP ROLSCHAATSEN m i K ■111 M 'Sr/**"' i W I GEM. NIEUWS. Hoe de kerk van Venezzano gebouwd werd. - - "'Ij»! MÊÊÈÊÊÊÊÊÊÊËÉÊÈÈSÈË 5 /4ÊÊËÊÊÊ' mm®m p mÉL Van een proces, dat geen proces was. Het bouwwerk door één metselaar verricht. Klinkt middeleeuwsch in z'n vromen eenvoud en onwankelbaarheid van vertrouwen en toch is het van onze dagen, die al leen heil schijnen te zien in geweldige horizontale en vertikale nijverheids- trusts.... 't Is te hopen, dat het nageslacht, dat ons en bloc zeker streng veroordeelen zal, 'n en kel woordje over heeft voor zulke uitzonderin gen. 't Was in de eerste da gen van 1894, vertelt de N. R. Crt., dat Giuseppe Branchini, pastoor van bet gehucht Venezzano. vier-en-twintig kilometer van Bologna, het besluit nam een nieuwe kerk te stichten ter vervanging van de erg bouwvallig ge worden oude. Hoewel zelf zeer eenvoudig, was hij fier. Het nieuwe gods huis zou dat van alle om liggende parochiën ver moeten overtreffen. Hij verzocht dus een vriend, den bouwkundigen Fran- cesko Gualandi van Bo logna een plan te maken. Als eenige voorwaarde stelde hij den Gothischen stijl. „Die kost _minder" beweerde hij. In enkele dagen was 't ontwerp klaar. De heer Gualandi kende blijkbaar de litteratuur goed, al waren toen Gothische kerken in Italië niet erg in de mode. De hoofd trekken van het te schep pen geheel zouden zijn: Latijnsch kruis, het schip met twee zijbanken op het transept, een koepel van 44 meter hoogte, lengte en breedte van het gebouw 40 en 22 meter. Deze cijfers brachten den architect er toe den pastoor de onbescheiden vraag te stellen hoeveel geld hij al bij elkaar had. Of hij de waarheid zeide? Dat het begin-kapitaal maar 65 lire bedroeg? In elk geval liet hij zich niet ontmoedigen. De bouw van den tempel zou zijn levenstaak worden en hij hoopte nog lang te {cun- nen inzamelen. Het begin was hoooge- vend. De energieke boe ren van den omtrek lie ten zich door de geest drift van hun geestelijken herder meesleepen en wijdden hun vrije uren aan het graven der fun damenten en het aan- kruien van zand uit het bed van de rivier de Reno. De pastoor betaal de hun werk want gratis diensten verlangde hij niet met een stui ver per dag. Zoo kwamen de 7000 kubieke meters rivierzand bijeen, die noo- dig waren. De bakstee- nen waren niet zoo ge makkelijk te krijgen. Er zouden wel een millioen noodig zijn. Maar een Maecenas kwam te hulp: hij gaf een oven en een tweeden schonk het arm bestuur. De boeren werk ten ofschoon de eerste gloed al gauw danig be koelde als ze een uurtje over hadden als steenbakker en de afval van de hennep de rijk dom van de streek diende als stookmateriaal. Zoo kreeg men zoowat de helft van het millioen steenen bij elkaar, de rest leverde de oude kerk en de onvermoeide propa ganda van den bouwheer. Maar het materiaal was niet de hoofdzaak. Het werkvolk ontbrak. En daarin ligt het wonder lijke van deze nieuwe kerk. Eén metselaar, Vito Mazzoli, begon de ge weldige taak en volbracht die. Door zijn handen gin gen alle steenen, hij al leen bouwde, dikwijls met slechts hoogst primitieve middelen. Het ruwe werk werd verricht door een paar opperlui, die lang niet al tijd kwamen. Dikwijls moest de pastoor zelf kalkbakken naar boven dragen. Toen Giuseppe Branchine den eersten keer door Vito Mazzoli gelegden klinker zegende, was deze 36 jaar oud, nu is hij 68. Uit enkele cijfers blijkt het verschil der tij den in economisch op zicht. De eerste duizend steenen kostten 12 lire, de laatste 260! In den be ginne betaalde de pastoor den metselaar met twee lire per dag, het laatste jaar kreeg hij per uur twee lire zeventig. De metselaar en de pastoor wedijverden in bezieling voor de vrijwil lig op zich genomen taak. Meer dan eens probeerde Mazzoli te bedriegen: hij gaf bijvoorbeeld zes uur werk op, terwijl het acht of tien geweest waren. Maar Branchini liet zich niet bedotten: de werk man was zijn loon waard en wat hem toe kwam werd hem, zelfs tegen zijn wil, opgedrongen. Misschien droeg ook va dertrots bij tot dezen opofferingswil. Mazzoli heeft een zoon, die voor priester studeert en het is natuurlijk zijn geheime wensch, dat deze de mis zal opdragen in 't kerkgebuow, dat geheel tot stand kwam door de han den van zijn vader. De trouwe mak kers in de onderneming wisten won deren te doen met kleine middelen. Toen er stellages noodig bleken, ZESDE NATIONALE TENTOONSTELLING „HET NEDERLANDSCH TREKPAARD" te Breda. Boven: Een overzicht van de trekpaardenten toonstelling. Rechts: Z.Exc. de Minister van Landbouw, Mr. J. B. Kan, bezocht ook de tentoonstelling. Links van hem Jhr. Vredenburgh, de voorzitter der verceniging. EEN WEGWEDSTRIJD OP DE TWEE-WIELIGE WEGSCHAATS vond dezer dagen in het Vondelpark te Amsterdam plaats. Rechts de deelnemers aan den start. Links: de bekende hardrijder De Koning, bij gebrek aan ijs, op de twee-wielige wegschaats. DE KATHOI.IEKENVERVOLGING IN MEXICO, Senor Generaal Don Plutarco Elias Galles, presi dent van Mexico, een der felste katholieken^ vervolgers. s§§ 'y i DE AARDBEVING OP SUMATRA, kostte velen inlanders het leven. Voor millioenen schade werd aangericht. Onze foto toont den weg naar Fort de Koek, die geheel door de aardbeving verwoest werd. DE DERBY Q SWEEPSTAKES voor Nederl. hengsten en merries werd te Duindigt gehouden en gewonnen door Quicklooper, eig. D. de Vliegar. ERNSTIG TRAM-ONGELUK IN ZUID-LIMBURG, Bij het rangeeren van eenige goederenwagens liepen deze de helling af nabij Wahlwijlre en kwamen in botsing met een personenwagen. Een conducteur werd gedood en een gnoot aantal tr personen gewond. HET 3de LUSTRUM VAN DEN NED. R.-K. SLAGERSGEZELLENBOND ST, JORIS, werd te Utrecht gevierd. Onze foto toont de hoofdbestuurders en commissieleden. j 'jliifeF «au* HET PRACHTIGE H. HARTMONUMENT TE STEIN hetgeen a.s. Zondag plechtig zal worden ingewijd. Het monument is een geschenk der burgerij. IN DE OMSTREKEN VAN BERLIJN brak onlangs een zwaar onweder los. De kracht van het water was zóó hevig, dat groote gaten in de straten werden geslagen. DE FINSCHE STAATSPRESIDENT bracht een officieel bezoek ran Letland en werd daar luisterrijk ontvangen. Z.Exc. slaat de troepenpar.de gadst kreeg de pastoor het schitterend idee bij zijn broer, een landbouwer, aan te kloppen. Die gaf hem 150 populierstammen. 's Avonds, na 't werk op de akkers, kwamen de boe ren en stelden de palen. Zoo lukte het zelfs den koepel te maken, die aan den binnen kant op een ballustrade honderdvijftig menschen dragen kan. Driemaal slechts behoefde het werk we gens ziektfe van Mazzoli onderbroken te worden. Eens gedurende den oorlog stond het lang stil, Onlangs werd de nieuwe kerk van Ve nezzano ingewijd. Rondom stonden de pastoors der omliggende gemeenten, de meesten reeds van jonger geslacht, opvol gers van hen, die Branchini het stoute plan hadden zien opvatten en gewanhoopt had den aan het slagen er van, de parochianen, die dikwijls vertwijfelden maar toch altijd weer hun kleine bijdragen schonken, in geld of in naturaj de schoolkinderen, die de tijden van onzekerheid niet hebben gekend, de autoriteiten en de statige karabiniers te paard, die het geval als „dienst" be schouwden. Zij allen zagen het aan hoe een kardinaal zeven maal schreed om het werk van Mazzoli en de muren met wijwater besprenkelde. En tusschen hen stond afge tobd door de lange spanning en gebogen door ouderdom de bouwheer, nederig zwij gend te midden van al dien door hem zoo lang begeerden luister. De metselaar Mazzoli.... was er niet. Hij had zich verstopt. Misschienomdat hij vreesde, dat de ontroering te sterk zou zijn. Ook de architect ontbrak, hij stierf lang voor de voltooiing van het werk, dat goeddeels door zijn zoon gedirigeerd was. Bij den Officier van Justitie te 's-Graven- hage is een klacht ingediend tegen den deurwaarder De G. te 's-Gravenhage. - Genoemde deurwaarder had in 1924 yan een cliënt een accept ter verzivering ont vangen. Later zei hij tegen den cliënt, dat een proces daarover gevoerd moïst worden en nog later zou hij gezegd hebbin, dat dit proces wel gewonnen was, doel dat het bedrag niet getaalbaar zou zijn. Etnigen tijd later daarna ontmoetten de cliërt en de gene, die het accept had afgegeven, elkan der, en uit hun onderhoud bleek, dat in het geheel geen proces was gevoerd. Op grond hiervan is bovenvermelde aan klacht ingediend.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1926 | | pagina 8