RIJENMARKT TE VEENENDAAl. - 'N KOLOSSALE OVERLAADBRUG. - DE FRIESCHE PROCESSIE n. D0KKUM.
mmmm
VERONICA.
UIT ONZE OOST
Het moeilijk be>
keeringswerk op
IJsland.
GEMENGD NIEUWS.
Het ongeluk bij het
auto-rennen.
,^5T, :i3B^L:ji5asi«r?r. iiffiiiiaisaajB vranKi!!; jtshsb BiMECTMiiiffiiraMiiFisiiinM^
FEUILLETON.
Toen Musselini nog geen
Mussolini was.
straalt van goud en yil-
weelen en ik bezit geen
sou, heb geen bed en
geen stukje brood. O hei
lige gedachte, o anarchie
van de gedachte en van
de daad. Heeft diegeen,
die in het stof kruipt, niet
het recht diegene te bij
ten, die hem trapt?"
Mussolini ontmoet den
volgenden dag een ken
nis, die hem 10 sou geeft,
waarvoor hij een brood
koopt, dat hij ijlings ver
slindt. In 26 uur heeft
hij niets gegeten.
Dan gaat hij op bezoek
bij een rijken Italiaan, die
hem smadelijk als een be
delaar weg jaagt.
Er is sindsdien wel wat
veranderd in het leven
van den Duce.
HET TURKSCHE STOOMSCHIP „KARA DENIZ" hetgeen ingericht is als
Turksche drijvende tentoonstelling, ligt nu te Amsterdam, Eenige der
tentoongestelde voorwerpen.
EEN GROOTE VERLAADBRUG MET 7 TONS GRIJPER wordt op het terrein der N.V. Havenbedrijf De Rietlanden te Amsterdam gebouwd. Onze foto is tijdens de montage genomen. De brug hangende in de bokken.
DE EERSTE HYGIËNE
SCHE TENTOONSTEL.
LING IN NED. INDIË.
De politie, het O. M. en eenige auto-des-
kuadigen hebben een onderzoek ingesteld
naar de toestanden pp de Avusbaan te Ber
lijn.
Zij zijn tot de conclusie gekomen, da"t er
voorshands geen wedstrijden meer mogen
worden gehouden, aleer er geen verbeterin
gen in verschillende opzichten zijn aange
bracht.
land in het begin van het vorig jaar 130. Ik
laat diegenen buiten rekening, die, op IJs
land katholiek geworden, naderhand naar 't
buitenland verhuisd zijn.
Menigeen zal misschien denken: die mis
sionarissen hebben daar op IJsland niet zoo
bijster veel uitgevoerd, daar zij na verloop
van 30 jaren zoo n kleine kudde slechts bij
een hebben.
De Katholieken op IJsland maken inder
daad een luttel gedeelte der bevolking uit,
ongeveer een duizendste. Laten wij nu eens
nagaan, hoe het komt, dat zoo weinig IJs-
landers tot de Katholieke Kerk overgaan. Ik
ook het overige van het land eenigszins
"zouden bereiken, bezitten wij nog niet. Wel
wordt er in de naaste toekomst aan gedacht.
Nu is het wel waar, dat Reykjavik juist de
hoofdstad, het bolwerk van IJsland is, met
20.000 inwoners, ruim een vijfde der bevol-
fking van het gansche land. Was die stad voor
het grootste gedeelte katholiek, dan hadden
wij al veel gewonnen. Maar het zal zeker
zeer lang duren, eer men Reykjavik een ka
tholieke stad zou mogen noemen.
En toch heeft Reykjavik gelegenheid ge
noeg om met den katholieken godsdienst in
aanraking te komen en er kennis van te ne-
waarin men is opgevoed, verondersteld, dat
men nog geloof heeft en men wacht er zich
zelfs voor, een vreemd geloof te bestudee-
ren. Dit is het geval met geloovige protes
tanten. Ik wil niet spreken van degenen on
der de protestanten, die hoegenaamd geen
geloof meer hebben. Er zijn ook protestanten,
die uit gemakzucht protestant blijven. Want
is er wel een gemakkelijker godsdienst denk
baar dan de Luthersche? Zij laten zich af
schrikken door de plichten, die een katho
liek moet nakomen. Er zijn er ook die zich
laten misleiden door domme, afgezaagde be
zwaren tegen den katholieken godsdienst,
„In Chiasso bleef ik tot den avond en
daar las ik in de „Secoio" dat mijn vader
wegens deelneming aan verkiezingsrelletjes
gearresteerd was. Nadat ik het beetje geld
dat ik bezat had gewisseld, passeerde ik de
grens en in Duitsch-Zwitserland werd ik
ontvangen door een kouden regen, die mij
met bitteren weemoed herinnerde aan de
zonnige vlakten van Italië."
Eindelijk, na bijna twee dagen sporens
kwam hij te Yverdon aan, waar een Italiaan
hem uit medelijden wat eten en geld gaf.
Eindelijk krijgt hij werk, maar de patroon
vond hem te netjes geklee'd en ontsloeg hem
Men schrijft ons; Reeds
nu blijkt, dat voor de
Eerste Hygiënische Ten
toonstelling in Nederl.-
Indië, welke in Juni en Juli 1927 plaats
vindt, groote belangstelling bestaat.
Zoo heeft zich te Medan een comité
gevormd, bestaande uit de heeren: Dr,
G. Baermann, Geneesheer-Directeur
van het Hospitaal te Petoemboekan;
Dr. J. F. A. Buffart, voorzitter van de
Alg. Ver. van Rubberplanters ter Oos-
kust van Sumatra; J, F. H. J. Lutjens,
voorzitter der Deli Planters Vereeni-
ging te Medan; D. Baron Mackay, bur
gemeester van Medan, Dr. H. Ver
voort, voorzitter, directeur van het
Pathologisch Laboratorium te Medan,
In „Het Schild" vertelt
Pater G, Boots O.F.M.,
missionaris op IJsland
over het moeilijke bekee-
ringswerk op IJsland:
„De Katholieke missie
op IJsland heeft nu juist
30 jaren bestaan. Welis
waar hebben vroegere
Fransche priesters gedu-
jende 20 jaren, van 1857-
1876, getracht hier op
IJsland 't Katholieke ge
loof te vestigen. Maar het
mocht hen niet gelukken,
ondanks hun ijver en zelf.
opoffering. Toch werden
drie IJslandsche knapen
door hun toedoen naar 't
buitenland gezonden ^om
er in Katholieke scholen
te studeeren. Zij werden
allen Katholiek. Het wa
ren de gebroeders Sveins-
son, Jón en Armann
(Nonni en Manni) en
Gunnar Einarsson. De
twee gebroeders traden
in de Jesuieten-orde. De
een is pater Jón Sveins-
son, die zoo boeiend kan
vertellen,- zijn broeder
stierf als student te Leu
ven. Gunnar Eeinarsson
keerde naar IJsland terug en werd een voor
beeldig huisvader, die 20 jaren lang de eeni
ge Katholiek op IJsland was. Een zoon van
hem werd anderhalf jaar geleden priester
gewijd te Den Bosch, en is nu missionaris te
Reykjavik. Het verblijf der Fransche pries
ters op IJsland was dan ook niet heelemaal
zonder zegen voor dat land. Maar persoonlijk
mochten zij geen enkel verdoold schaapje
terugvoeren naar de kudde des Heeren. Men
mag dus gerust zeggen, dat de missie op IJs
land dagteekent van het jaar 1895, toert zij,
na een onderbreking van 20 jaren, door
priesters van het Apostolisch Vicariaat De
nemarken werd hervat.
Gelijk men kan lezen in „Het Schild" (Aug.
1925), bedroeg het getal Katholieken op IJs-
wil slechts eenige oorzaken aanstippen.
Vooreerst hebben wij tot nu toe maar één
Katholieke kerk op het heele eiland. Sinds
een jaar is ook een voorloopig kapelletje te
Hafnarfjörour, geopend. Nu is IJsland bijna
driemaal zoo groot als Nederland. Veronder
stel eens, dat er te Groningen een houten
katholieke kerkje stond, maar nergens an
ders in het geheele land. Welken invloed zou
dat kerkje kunnen uitoefenen op de bevol
king b.v. in Zeeland of Limburg? Hadden wij
kerken op verschillende plaatsen van IJs
land, dan zouden op die plaatsen kleine pa
rochies ontstaan. Maar om nieuwe posten te
stichten is er heel veel geld noodig.
Voorloopig is alleen Reykjavik binnen ons
bereik. Want een tijdschrift, waardoor wij
DE ITALIAANSCHË
KONING TE FLORENCE
Toen de koning op 13
Juli door Florence reed,
werd hij door een menig
te aangehouden. Men
deelde hem mede, dat een
jongen juist overreden
was.
De koning gaf bevel
den knaap in zijn auto
te brengen,
In den koninklijken auto
overleed het slachtoffer
DE FRANSCHE
KRUISER „DESAIX".
DE FRIESCHE PROCESSIE NAAR DOKKUM. De bedevaartgangers kome
uit het nieuw aangelegde processie-park, met vaandels en banieren.
HET STOFFELIJK OVERSCHOT VAN DEN ZOO NOODLOTTIG OM HET LEVEN GEKOMEN PILOOT DE VREE werd op de algemeene begraafplaats
te Rijswijk ter aarde besteld. De stoet op weg naar de begraafplaats.
Volgens bericht uil
Warschau, besloot de
Poolsche ministerraad op
advies van Pilsoedski,
den Franscben kruiser
„Desaix" te koopen.
25
De helft van dit fleschje. antwoordde
He dokter, minder kan het niet geweest
zijn.
Zooveel opium hebben wij in weken
niet in huis gehad.
Weet ge dat heel zeker?
Ja. Mijnheer Roven zeide mij nog voor
eenige dagen, dat ik bij de eerste gelegen
heid opium uit de stad zou meebrengen;
toen toonde hij mij dit fleschje en ik zag,
dat het bijna leeg was. Ik herinner mij dat
heel goed.
De doctor schudde het hoofd.
We zouden een sectie kunnen ver
richten. zeide bij. Mevrouw Bertels zou dit
wel niet graag hebben, maar de iustitic zou
het lijk in beslag kunnen nemen. Het onder
zoek op plantengif is bovendien niet ge
makkelijk en ten slotte zouden we slechts
kunnen constateeren, dat de heer Roven
zelf een einde aan zijn leven gemaakt had.
En zulk een gerucht zou niemand van ons
allee» willen, want het zou een schaduw
op* de eer van den overledene werpen.
Dat wel, doctor, maar als hier een mis
daad gepleegd was....
Een misdaad?
Zou dat onmogelijk zijn?
Ik zou niet weten wie deze moest ge
pleegd hebben.
De oude man haalde de schouders op en
zweeg. Hij zag in, dat hij in dezen dokter
geen bondgenoot zou hebben.
Hij ging naar de sterfkamer terug.
De rentenier stond aan het venster en
keek naar buiten; Willem troostte Veronica,
die naast het lijk had plaats genomen.
Mag ik u verzoeken mij te volgen,
mevrouw? wendde Jacob zich tot Veronica.
Ik zal u naar uwe kamers brengen en Mar-
garetha bij u sturen; kom mee, het is niet
goed voor u, dat u hier blijft.
De rentenier had zich haastig omge
draaid,
He, wat beteekent dat? vroeg hij. Met
welk recht beschikt u over mijn kamers?
Uwe kamers?
Weet gij niet, dat ik de universeele
erfgenaam ben?
Neen, daar is mij niets van bekend.
Dan zeg ik het u nu!
Aller «ogen richtten zich op den kleinen
heer, op wiens trekken zich vastberaden
heid eri trots weerspiegelden.
Vader! waarschuwde Willem.
De oude man wierp koppig het hoofd in
den nek. alsof hij vragen wilde, wie zoo
stout was om den strijd met hem te wagen?
Wie hier erft, zal bij de opening van
het testament blijken, zeide Jacob met be
slistheid, maar ik meen, dat tijd en plaats,
om daarover te spreken slecht gekozen
zijn.
Ook ik ben van die meening, zeide
Veronica. Hare betraande oogen keken den
rentenier scherp aan; deze had een spot-
tenden lach om haar gelaat. Ik heb allang
geweten, dat u zich tusschen mijn vader en
mij heeft gedrongen en het kan mij ook niet
bevreemden, dat zelfs de dood van mijn
vader uw haat niet doet ophouden, want ik
ken de beweegredenen en oorzaken. Maar
ik had riiet verwacht, mijnheer, dat u mij
bij het lijk van uw vriend zulke woorden
zoudt zeggen!
Dat kon u verwachten mevrouw! zeide
de rentenier, dien de hartstocht tot onbe
dachtzame woorden verleidde. Waarom is
u teruggekomen. Om van den man te erven,
wiens laatste levensjaren u verbitterd heeft,
om mij met scherpe woorden te zeggen, dat
mijn vriendschap voor den dcode geen
dank waard is. Is het niet zoo?
Vader, dit gedrag
Ha, je bent immers haar zaakwaar
nemer, sprak de oude man met vuur; zijn
woede werd sprekende grooter. Je moet
natuurlijk hare partij opnemen, je wordt er
voor betaald! Maar ik wil nu ook mijn loon
hebben, omdat ik den ouden man zoo trouw
ter zijde gestaan heb, Geloof je dan, dat
het zoo aangenaam was, dezen menschen-
hater dagelijks meerdere uren op te offeren,
zijne scherpe bemerkingen aan te hcoren,
hem de verveling verre te houden en met
hem over zijne ideeën debatten te voeren.
Waarlijk, het was ook voor mij een ellen
dig leven en de erfenis is er een gering
loon voor.
Met vlugge schreden wandelde de klei
ne man op en af; maar het was vreemd en
den ouden Jacob viel het op, dat hij nooit
een blik op het lijk wierp.
Laat de justitie komen, vervolgde hij;
zij zal het testament wel vinden en dan zul
len wij zien, wie hier te bevelen heeft.
-Mevrouw, ik verzoek u dit vertrek te
verlaten, zeide Willem zacht, u hoort toch,
dat hij hoogst opgewonden is.
Wat geef ik om de erfenis, als mijn
vader nog maar zijn zegen had achtergela
ten. zuchtte Veronica.
Zij wierp een vernietigenden blik op den
rentenier, dan volgde zij Jacob, die van
woede sidderde.
De armen op de borst gekruisd, stond
Willem tegenover zijn vader; op zijn gelaal
kon' men lezen, dat hij hem tot in het diep
ste van zijn hart verachtte.
De rentenier had de snuifdoos van zijn
vriend genomen, hij wreef er met de hand
over heen, men had kunnen geiooven, dat
hij zich over den glans van het zilver ver.
heugde.
Wat nu? vroeg hij spottend.
Ja, wat nu? antwoordde Willem, dai
vraag ik.
De rentenier ging naar het kabinet en
nam in de zetel van zijn vriend plaats.
Hier heb je een voorbeeld voor oogen
welk lot het kind wacht, als het aan de be
velen zijner ouders ongehoorzaam is, zeide
de huichelaar koud. Ik hoop, dat je er over
zult nadenken en
Veroorloof mit...-
(Wordt vervolgii
DE JAARLIJKSCHE BIJENMARKT TE VEENENDAAL, welke Woensdag werd gehouden en uitgaat van den Nederl. Imkersbond. Links: Bijen steken
niet als men ze maar kalm behandelt; zelfs de dame op onze foto is niet bang. Rechts: Door de koop»— worden de korven omgekeerd om de
bijenvolken te kunnen beoordeelen.
men. Inderdaad komen hier ook velen gaarne
onze kerkelijke diensten bijwonen en naar
onze preken luisteren. Ons kerkj® wordt
door Protestanten'flink bezocht. Ik mag ge
rust zeggen, dat vele protestanten hier met
eerbied en ontzag tegen de Katholieke kerk
opzien, die op IJsland zoo'n roemrijk verle
den achterliet; ik mag zelfs beweren, dat
vele IJslanders er vast van overtuigd zijn,
dat de Katholieke Kerk de ééne ware Kerk
van Christus is.
Evenwel gaan er jaarlijks maar enkelen
tot de Katholieke kerk over. Dit is trouwens
'n verschijnsel in alle missiën onder protes
tanten; van massa-bekeeringen zal daar
nooit sprake zijn. Het is eenigszins te begrij
pen. Men verzaakt niet gauw het geloof,
bijv. dat de katholieken de Moeder Gods
zouden aanbidden en andere dergelijke. Men
kan zich troosten met de gedachte, dat ve
le protestanten te goeder trouw zijn'en dat
gedoopte protestantsche kinderen, die ster
ven voordat zij tot de jaren van verstand
zijn gekomen, regelrecht den hemel binnen
gaan.
Het „Berl. Tagebl." drukt de volgende
jeugdbrieven van den Italiaanschen dictator
af, toen deze in October 1902 te Zwitserland
vertoefde en socialist in merg en been was
De Duce verhaalt o.a. van zijn' reis.
daarom. Vol woede schrijft M.; „Ik had den
kerel kunnen worgen, die mij een luiaard
noemde, terwijl ik bijna onder de steenen be
zweek. Maar waartoe hem uitschelden? Wie
je betaalt, heeft gelijk. Zaterdag zei ik dan
ook dat ik weg wilde en met ingehouden
'woede betaalde hij mij 20 lire, eraan toevoe
gende: „Daar heb je je loon. Het is gesto
len."
Mussolini vertrekt nu naar Lausanne,
waar hij al zijn geld langzaam verteert, tot
dat hij als eenig metaal een nikkelen me
daille overhield met den kop van-... Karei
Marx. Door honger gekweld, ziet hij vol af
gunst naar de rijke toeristen en beschrijft als
volgt den indruk, dien een Engelsch echtpaar
op hem maakt: „Dat plompe vrouwmensch
waarvan de Gouverneur der Oostkust
van Sumatra, de heer C. J. van Kam
pen zich bereid verklaard heeft, het
Eere-Voorzitterschap te aanvaarden.
Het comité stelt zich voor, de Oost
kust van Sumatra zooveel mogelijk als
één geheel op de tentoonstelling ver
tegenwoordigd te doen zijn, daar er
toch een innig verband bestaat tus
schen de aldaar bestaande bedrijven
en cultuurlichamen. Het noodigt daar
om alle belangstellenden ter Oostkust
van Sumatra uit, zich aan te sluiten
bij deze inzending, zoodat Sumatra's
Oostkust met een flink geheel voor
den dag kan komen, waarin alle tak
ken van bedrijf vertegenwoordigd zijn.
Het ligt in de bedoeling
van het comité de bijeen
te brengen materialen in
een voor-tentoonstelling
te Medan ter bezichtiging
te stellen, alvorens de
collectie naar Java door
te zenden. De waarde
van de inzending van
Sumatra's Oostkust wordt
begroot op 25.000.—
