Nieuwe Haarlemsche Courant | 1926 | 19 juli 1926 | pagina 5

Radio-Omroep

VERONICA.

NIEUWE HA'ARL. COURANT
Tweede Blad Maandag 19 Juli

1926

Het tiende ministerie Briand gevallen. De bemiddeling der Engel-
sche geestelijkheid in het mijnconflict en de Regeering. Uit Belgrado
wordt geseind dat een trein tengevolge eener aardstorting bedolven werd.
Er zouden honderd personen vermist worden.

Onder de Radio-berichten: De kabinetscrisis in Frankrijk. Herriot kabi
netsformateur, De kerkvervolging in Mexico. Krachtige actie der Ka
tholieken.

De regeering afgetreden.

De regeering heeft haar
ontslag ingediend.

GEM. BUITENL. BERICHTEN.

HET PROCES TEGEN MAURRAS.

LEGIOENSOLDATEN VEROORDEELD

BINNENLANDSCH NIEUWS.

Het verdrag Nederland
België.

De afsluiting en droogmaking
der Zuiderzee.

De overschrijding van
Belastingtermijnen.

i

De houding van Gedep. Staten
van Utrecht tegenover de
gemeentebesturen.

H. K. H. Prinses Juliana
in het vaderland terug.

FEUILLETON.

De financieele crisis in
Frankrijk,

Na art. 1 van het segeeringsontwerp te
nebben verworpen nam de financieele com
missie met 8 stemmen vóór en geen enkele
tegen een nieuwen door de regeering ver
worpen tekst aan, waarin de regeering wordt
gemachtigd tot het nemen der maatregelen,
welke in het aanhangsel tot art. 1 worden
vastgesteld.

Door het geheele aanhangsel der beide ar
tikelen van het ontwerp in te trekken en op
rijn standpunt te blijven staan stelde Cail-
Ja ix zich voor de aan de Kamer gevraagde
volmachten te handhaven, ten einde, zonder
inbreuk te maken op de bevoegdheden van
het parlement, bij zijn werk voor het finan
cieel herstel niet te zijn gebonden door be
perkende bepalingen en tevens om de debat
ten der openbare zitting te bekorten.

De commissie daarentegen wilde, door een
aanhangsel bij het ontwerp te eischen, nauw
keurig bepalen in hoeverre de aan den mi
nister te verleenen bevoegdheden zouden
worden uitgebreid.

Het is dus in hoofdzaak een procedure-
quaestie, welke het verschil van meening
tusschen den minister en de commissie ver
oorzaakt en geen beginselquaestie. De beide
opvattingen zullen morgenmiddag aan de
Kamer worden voorgelegd en het is moge
lijk, dat de discussie overeenkomstig den
wensch der regeering van niet zeer langen
duur zal zijn.

Herriots optreden.

Tijdens de schorsing der zitting spraken
tal van leden der radicaal-socialistische groep
in de wandelgangen eenige verwondering
uit over de interventie van Herriot, welke
niet onder iet oog was gezien tijdens de
bijeenkomst, welke voor de zitting door de
groep was gehouden. Sommige leden deden
opmerken, dat de discussie der vooraf in te
dienen motie het debat nutteloos zou kunnen
verlengen en dat het er op aankwam heden
tot een oplossing te komen. Zelfs had er een
vrij opgewonden bespreking plaats, waaraan
Malvy, Henri Simon, Casals en eenige voor
aanstaande leden der regeering deelnamen.
Camille Chantemps werd op de hoogte ge
bracht van deze opmerkingen en hij bracht
ze ter kennis van Herriot. In gemeenschap
pelijk overleg waarschuwden zij den fungee-
renden voorzitter Buysson dat hij evenals
Herriot de motie introk en van het stellen
Ier prealabele quaestie afzag.

Omtrent het verder verloop van het
Jebat, waarin Herriot, die op de bank der
député's was gezeten, de prealabele quaestie
stelde met de motiveering, dat het regeerings-
voorstel niet binnen het constitutioneele
kader valt en de Kamer moest besluiten
het niet te bespreken, wordt nog het volgende
geseind. Herriot voegde er aan toe, dat het
voorstel hem onmogelijk toeschijnt en dat hij
thans de mannen aan het bewind niet kan
steunen; hij vroeg of er geen toenadering
mogelijk was om een constitutioneele for
mule te vinden. Hij besloot met te zeggen,
dat hij zijn goedkeuring niet aan den voor
gestelden tekst kon hechten.

Briand antwoordde Herriot, dat hij, daar
hij de overtuiging heeft, dat de voorgestelde
oplossing het prestige van het parlement
slechts kon vergrooten, tot deze oplossing
had besloten. Hij verzekerde, dat het voor
stel der regeering geïnspireerd is door het
gevoel harer verantwoordelijkheid en door
de zorg voor het openbaar welzijn. Het dient
openlijk te worden gezegd, zoo zeide hij
het debat is een duel tusschen den president
van den ministerraad en den president der
Kamer over een principieele quaestie. Het
parlement heeft zijn vast arbeidsmethoden
en gewoonten, doch thans is de allereerste
voorwaarde, dat het niet machteloos is op
een oogenblik, waarop het handelen moet.
De regeering zal sneuvelen als het moet,
maar zij zal sneuvelen op de stelling, welke
zij innam.

De stemming in de com
missie.

De door de commissie van financiën uit
gebrachte stemming over het financieele
wetsontwerp loopt geenszins de beslissing der
Kamer vooruit nadat Caillaux het stand
punt der regeering zal hebben uiteengezet.

De commissie telt 44 leden. De eerste
stemming betrof het al of niet in discussie
nemen van art. 1, welke bij appèl nominaal
geschiedde en 15 stemmen vóór, tien tegen
en 13 onthoudingen opleverde. Zes leden
waren afwezig.

De tweede stemming beoogde het amen
dement, strekkende tot net inlasschen van
een zinsnede, waarin nader werd bepaald
dat de volmachten worden toegestaan bin
nen de perken van de door den minister aan
gegane verbintenissen. Caillaux achtte haar,
zonder haar rechtstreeks te weigeren, on
noodig. De commissie verwierp het amende
ment met 13 tegen 14 stemmen.

De commissie stemde vervolgens over het
amendement Chapdelaine, den rapporteur-
generaal, hetwelk bepaalde dat de door
Caillaux in de uiteenzetting der motieven
opgesomde maatregelen in een annex in de
wet zouden worden opgenomen. Caillaux
wees het amendement van de hand, dat door
de acht stemmers van de 44 leden met alge
meene stemmen werd aangenomen.

De Kamer heeft met 288 tegen 243 stem
men de regeering haar vertrouwen gewei
gerd inzake het overgaan tot artikelsgewijze
behandeling van het ontwerp.

Het conflict in de En-
gelsche mijnindustrie.

In een rede voor 20.000 personen zeide
Baldwin niet te kunnen voorspellen, hoe
lang de niet te rechtvaardigen mijnwerkers
staking nog zou duren, maar dat de re
geering vastbesloten was om uitvoering te
geven aan de recommandaties der kolen-
commissie in zake de reorganisatie der
mijnindustrie. Spr. verwachtte, dat zoowel
de mijneigenaars als de arbeiders in het
belang des lands weldra zouden inzien, dat
het hun plicht was om tot een accoord te
komen op een voor beiden eervolle wijze.

De bemiddeling der gees
telijkheid.

De bisschop van Litchfield heeft Baldwin
een brief geschreven, waarin hij hem vraagt
een deputatie te ontvangen van kerkleiders
met betrekking tot de crisis in het mijn
bedrijf. Hij voegt er een mededeeling der
Mijnwerkersfederatie aan toe, waarin wordt
gezegd Het bestuur der Federatie is bereid
de aanvaarding van een accoord aan te be
velen, indien dit tot stand kan komen op de
door de kerkleiders voorgestelde voorwaarden.
Deze voorwaarden houden eveneens het in
toepassing brengen van alle aanbevelingen
der kolencommissie voor de reorganisatie
der industrie in.

Baldwin antwoordde dat hij bereid is
hedenavond een deputatie te ontvangen,
doch voegde er aan toe dat de voorwaarden
voor het hervatten van den arbeid slechts
kunnen worden geregeld door een overeen
komst tusschen de werkgevers en de mijn
werkers. De regeering kan volstrekt niet
in een nieuw subsidie aan de mijn-industrie
toestemmen met het doel een hervatting
van den arbeid op de oude basis mogelijk te
maken. De schadelijke uitwerking van den
stilstand van dep arbeid op de nationale
financiën maakt het verleenen van een
subsidie buitengesloten. Baldwin legde er
den nadruk op dat het rapport der commissie
zich tegen de voortzetting van het subsidie
verzet.

De „Daily Mail" meldt, dat de inmening
der bisschoppen en leiders der Free Church
in het geschil in de mijnindustrie in minis-
terieele kringen niet met ingenomenheid be
groet wordt om de nieuwe subsidie die er aan
vast zit. Het is waarschijnlijk, dat de regeering
het voorstel zal verwerpen. De weg staat
nog open voor een voorschot aan verschil
lende mijnen met uitsluiting van die, welke
reeds winst maken of welker verliezen meer
dan een zeker bedrag per ton beloopen.

Het bestuur van den Mijn-
werkersbond.

Zooals gemeld is het bestuur van den
Mijnwerkersbond uiteen gegaan na met
enkele kleine wijzigingen het voorstel der
geestelijkheid aanvaard te hebben. Dit
is de laatste bijeenkomst van het oude be
stuur geweest. In het nieuwe bestuur zijn
door de districten, naar werd openbaar ge
maakt, tien nieuwe leden gekozen. Varley,
de tegenstander van Cook, is herkozen.
Herbert Smith, de voorzitter, is eveneens
herkozen, alsmede de ondervoorzitter Ri
chards en de penningmeester Richardson.

Cook, de secretaris, behoeft zich niet aan

een verkiezing te onderwerpen. Hij blijft in
functie zoolang het bestuur dit goed vindt.

Er zijn plannen in overweging om een
deputatie naar Amerika te zenden om finan-
cieelen steun te krijgen voor de mijnwerkers.
Aan den algemeenen raad van het Britsche
Vakverbond is door het bestuur van den
Mijnwerkersbond zonder omwegen te ken
nen gegeven, dat het bestuur niet van plan
is de zaak weer uit handen te geven, zooals
den eersten keer, bij de algemeene staking,
gebeurd is.

De Londensche kerken.

In het Hoogerhuis is dezer dagen een de
bat gevoerd, dat heden zal worden voortge
zet, over een wetsontwerp hetwelk bevoegd
heid verleent tot het sloopen van een aantal
oude kerken in de City van Londen.

De bisschop van Londen, die het wets
ontwerp indiende, verklaarde, dat 12 van
de 46 bestaande kerken der City voldoende
zouden zijn, waardoor een besparing werd
verkregen van 23000 pond per jaar. Onder
de tot afbraak gedoemde zijn er een aantal
van den bekenden bouwmeester Wren.

Lord Marshalt bestreed het ontwerp na
mens het gemeentebestuur der City en pleit
te voor het behoud dezer monumenten.

Lord Hunsdon, die het ontwerp steunde,
wees er o.m. op, dat de grondwaarde der te
sloopen kerken een bedrag van 1 millioen
pond sterling vertegenwoordigde, waarmee
elders veel werk zou kunnen worden gedaan.

Het ontwerp-spoorweg-
wet door de Belgische
Kamer aangenomen.

De Kamer heeft met 96 tegen 4 stemmen
en twee onthoudingen het wetsontwerp tot
oprichting van de „Nationale Maatschappij
der Belgische Spoorwegen" aangenomen,
waarna zij werd verdaagd tot 19 October.

Minister Severing terug.

De officieele Pruisische persdienst meldt,
dat de Pruisische minister van binnenland-
sche zaken Severing op zijn post is terugge-
keert en zijn functie in vollen omvang heeft
hervat. Waarmede alle geruchten over een
aftreden van den minister, zijn te niet gegaan.

Een aardstorting.

Uit Belgrado wordt gemeld, dat tengevolge
van den onophoudelijken regenval in de nija-
bijheid van Serajewo een groote aardmassa
van den bergrand op de spoorlijn is gestort,
juist op het oogenblik, dat de trein Serajewo-
Zavidovici passeerde. De trein werd onder
de neerploffende aardmassa's bedolven en
alle reizigers men schat hun aantal op 80
tot 100 werden gedood.

Volgens een nader bericht zou de ramp niet
zoo ernstig zijn als bovenstaand telegram het
doet voorkomen. Er zouden slechts verschil
lende personen zijn gewond.

Een later telegram meldt, dat er nog 100
personen onder de aardmassa bedolven lig.
gen, maar dat men druk bezig is met hulp
verleening.

Noodweer in het buiten
land.

Volgens een B.T.A.-telegram uit Belgrado
schatten de bladen de door het noodweer en
de overstroomingen aangerichte schade op
tuim twee milliard dinar.

De regeering heeft in beginsel besloten om
de financieele ondersteuning van de slacht
offers voor een deel te vinden op de salaris
sen van ministers, afgevaardigden en amb
tenaren.

Tegen het reizen.

Men verzekert, dat, ten einde te verhin
deren, dat Italiaansche touristen zich naar
het buitenland begeven, nieuwe instructies
zijn uitgevaardigd om geen enkel paspoort
meer te verstrekken, indien de noodzakelijk
heid van de reis niet op afdoende wijze wordt
aangetoond.

De kabinetscrisis in Grie
kenland.

Zelimon, de president van het Opperste
Gerechtshof, heeft na een onderhoud met
Pangalos de opdracht tot vorming van een
kabinet teruggegeven, daar de politieke toe
stand een, verzoening der partijen verhin
dert.'

Frankrijk en Amerika.

Naar aanleiding van de vergelijkingen,
welke door de Amerikaansche bladen zijn ge
maakt ten opzichte van de regeling der
Fransche schuld aan Engeland en die met de
Ver. Staten, verklaarde minister Mellon, dat
geen enkele schuldeischer Frankrijk zoo
edelmoedig heeft behandeld als Amerika.

Een tornado in het Noord
westen.

Volgens berichten door de „Nogales
Herald" te Bogales in Amerika ontvangen
heeft, een tornado de stad Hermosillo in
den Mexicaanschen staat Sonora geteisterd.
Er werden verscheiden personen gedood en
er werd groote schade aangericht.

EEN GEVAARLIJKE TOCHT.

Een Reuterbericht uit Londen meldt,
dat een Noor ih een zeilboot van 24 voet uit
Noorwegen te Löwestoft is aangekomen
na een reis van twee weken. De man was to
taal uitgeput.

HET GEDENKTEEKEN TE QUATRE
BRAS.

Onlangs werd te Quatre Bras een geden-k-
teeken opgericht ter herinnering aan den
slag aldaar in 1815 geleverd.

De „Standaard" maakte in zijn artikel

over de plechtige inhuldiging de opmerking,
dat het ontbreken van een Vlaamsch op
schrift op het monument zeer te betreuren is.

Het comité Waterloo-Quatre Bras heeft
deze opmerking ter harte genomen en be
sloten alsnog een Vlaamsch opschrift aan te
brengen. Het zal luiden

„Ter nagedachtenis der Belgen te Quatre-
Bras voor de verdediging van het vaandel
en de eer der wapens gesneuveld." Hieraan
zal nog worden toegevoegd II. „Zij streden
als leeuwen tegen troepen sterker in getal."

Primo de Rivera te Parijs.

Nog steeds is het verzet tegen de aanwezig
heid van Primo de Rivera, den Spaanschen
Spaanschen dictator, te Parijs, niet geëin
digd. Zaterdag heeft Primo, te zamen met
het koninklijk echtpaar, dat uit Londen
komt, de republiek verlaten om naar Madrid
terug te keeren.

Toen Primo de Rivera Vrijdag met maar
schalk Pétain een bezoek bracht aan Fon-
tainnebleau, en na bezichtiging van het Paleis
in zijn auto was gestapt om zich naar Bar-
bezon te begeven, verzamelde zich een groot
aantal msnschen voor de hekken van het
paleis en riep „Vive la liberté". Van alle
zijden klonk gefluit. De auto's stopten on
middellijk en een commissaris van politie
stapte uit om persoonlijk met behulp van
politie-agenten tot de arrestatie van ver
schillende betoogers over te gaan. Het kwam
tot een botsing, waarbij de commissaris een
oudstrijder de decoratie afrukte, hetgeen
groot tumult verwekte.

Onder het gejouw der samen gestroomde
menigte reden de auto's vervolgens weg.

Juist een jaar geleden werd Charles Maur-
ras bij verstek tot twee jaar gevangenisstraf
en 1000 francs boete veroordeeld wegens het
schrijven van een Open Brief in de „Action
Franpaise" aan Schrameck, den toen
maligen minister van buitenlandsche zaken,
waarin Maurras, naar het heette, tot moord
aanspoorde.

De zaak is eergisteren voorde 10ecorrec-

tionneele kamer voorgekomen, doch tot

den 21 n October verdaagd. Volgens de Ac
tion Fran ?aise" had het parket gehoopt de
zaak vluchtig af te doen, daar het meende
dat er wel weinig getuigen zouden opkomen
met het oog op de vacantie. Doch Léon
Daudet was uit Touraine teruggekomen,
admiraal Schwerer uit Bretagne, Binet-Val-
mer uit Genève, allen om Maurras bij te staan.

NAAR HERZIENING VAN HET
PROCES-DAUDET.

Men herinnert zich dat Léon Daudet be
roep had aangeteekend tegen het vonnis van
het Hof van Assisen, dat hem veroordeeld
had wegens het beschuldigen van den chauf
feur Bajot van valsche getuigenis. Daudet
deelde tevens mede nieuwe getuigen te
kunnen voorbrengen, die in staat zijn te
verklaren dat de jeugdige Philippe geenszins
alleen en ongedeerd uit den boekwinkel van
Le Flaoutter in de taxi is gestapt.

De minister van justitie heeft de consul
tatieve commissie van zijn ministerie thans
het verzoek tot revisie voorgelegd. De com
missie zal zich nu moeten uitspreken of het
verzoek ontvankelijk is.

GEEN WANTROUWEN.

Naar gemeld wordt, maakte de „Coske
Slovo" melding van een incident, dat moet
zijn- voorgevallen op een feestmaal van de
Praagsche Penclub, gegeven ter eere van
buitenlandsche letterkundigen, die ter ge
legenheid van het Sikalfeest te Praag waren.
Aan dat feestmaal zou de vertegenwoordiger
der Engelsche pers hebben gezegd, dat T. S.
bij de Angelsaksers op handelsgebied nog
niet dat vertrouwen zich .had weten te ver
werven, als het had op politiek gebied.

Deze opmerking bracht den T. S. gazant te
Londen, Jan Masuryk, er toe erop te wijzen,
dat T. S. van Engeland dan toch de noodige
credieten voor de repatrieering van de T. S.
legionairen had gekregen, zonder dat de
Engelsche regeering eenige waarborg heeft
gevraagd, zelfs geen handteekening.

DE HOTELBRAND TE TANNERS-
VILLE.

Omtrent den noodlottigen brand in een
voornaam hotel te Tannersville wordt nader
vermeld, dat de hotelgasten in den vroegen
morgen in hun slaap verrast werden. De maat
regelen ingeval van brand bleken onvoldoende
te zijn. Verwacht wordt, dat personen, ver
bonden aan de directie van het hotel, gear
resteerd zullen worden als gevolg van het
onderzoek dat ingesteld wordt. Door de flink
heid en tegenwoordigheid van geest eener
vrouw werden tenminste twaalf gasten gered.
Zij leidde dezen naar een uitgang, die aan de
anderen niet bekend was en wachtte tot de
laatste er door was. Toen wierp zij haar zoon
tje toe aan den eerste, die den beganen grond
had bereikt. De jongen bleef ongedeerd,
maar de vrouw gleed, schier geheel bevangen
door den rook, bij het naar beneden gaan uit
en werd ernstig gewond.

De waker van het hotel viel als slachtoffer
van zijn plicht. Na alarm te hebben gemaakt
en tevergeefsch te hebben getracht de vlam
men te dooven, ging hij de gasten redden,
maar hij werd op de vierde verdieping door
de vlammen omringd, waarin hij den dood
vond.

ZELFMOORD?

De Bankers Trustcompagny te Atlania
(Georgië) is in staat van faillissement
is verklaard, tengevolge waar van niet
minder dan 64 kleine banken in financi
eele moeilijkheden zijn geraakt.

Een bericht meldt thans, dat de gedele
geerd commissaris der Trustcompany in zijn

woning dood is gevonden. Een geweerschot
had een eind aan zijn leven gemaakt.

De krijgsraad heeft vier legioensoldaten,
beschuldigd van het verlaten van hun post bij
de nadering van gewapende rebellen, tot
straffen veroordeeld, wisselend tusschen de
vijf en acht jaar dwangarbeid. Onder de tot
acht jaren veroordeelden bevindt zich een
Amerikaan.

ZEEROOVERS AAN HET WERK.

Uit Hongkong wordt blijkens een draad
loos bericht gemeld, dat zeeroovers aan boord
van het Chineesche s.s. „Kwanglee" voor
een waarde van 20.000 pond sterling hebben
buitgemaakt.

De Belgische Kamer ratiliceert het met
96 tegen 1 stem en 9 onthoudingen.

De behandeling van het Nederlandsch-Bel-
gisch verdrag in de Belgische Kamer is Za
terdagmiddag geopend met een rede van den
minister van Buitenlandsche Zaken, Van-
dervelde.

Minister Vandervelde wees o.m. op de pas
sage in de Memorie van Antwoord van mi
nister Van Karnebeek, waarin een nauwe
samenwerking tusschen de Nederlandsch-
Belgische havens tegenover de Franschen en
Duitsche haventroepen wordt bepleit. Die
samenwerking zoo betoogt de heer Van
dervelde, acht ik ten zeerste gewenscht, niet
alleen om economische redenen. Het is niet
in 1830, dat de werkelijke scheiding tusschen
België en Nederland heeft plaats gehad, het
a in de 17e eeuw geweest, omdat na de ge
meenschappelijke inspanning der zeventien
provinciën voor do vrijheid, de Hollanders
overwinnaars van Spanje waren en wij over
wonnen werden, onderworpen aan de mo-
reele overheersching, die onze zielen van
elkander verwijderd heeft. Maar zoo twee
eeuwen onderwerping ons gescheiden heb
ben, brengen honderd jaar onafhankelijkheid
ons opnieuw tot elkaar, terug. En thans is er,
tusschen twee even vrije landen, slechts een
politiek mogelijk, gevestigd op vertrouwen
en wederzijdsche achting.

Hel huidige verdrag zoo besloot de mi
nister is van die politiek een uiting. Ik
hoop vurig, dat gij het zult goedkeuren..

Daarna was het woord aan den heer
Raemdonck (katholiek afgevaardigde van St.
Nicolaas), die betreurde, dat België geen
voldoening heeft gekregen in zake de
Schelde en de Wielingen, maar zich ver
heugde over de overeenstemming, welke
overigens op politiek en economisch gebied
is bereikt.

Oud-minister Carton de Wiart ging uit
voerig de voorgeschiedenis van het verdrag
na. Hij meende, dat België nog steeds het
risico loopt van een doortocht door Neder-
landsch-Limburg, een risico, dat nog grooter
is dan vroeger, daar aanvallen uit het Oosten,
naar de geschiedenis leert, steeds meer naar
het Noorden worden verlegd. Evenmin als
zich voor België in 1914 het wonder van
1870 herhaalde, zal zich wellicht eens voor
Nederland het wonder van 1914 herhalen.

Wij aanvaarden natuurlijk de verzekering
van Nederland, dat grensschending steeds
een casus belli zal beteekenen, maar ligt het
niet in de lijn van deze verklaring, dat men
er blijk van geeft de risico's van beide landen
niet te miskennen?

Ook wat het recht van doorvaart voor
oorlogsschepen op de Schelde betreft, is
volgens spr. België er, vergeleken bij 1839,
op achteruitgegaan, terwijl de Wielingen
kwestie nog steeds ongeregeld is.

Wat de economische kwesties betreft, hier
moet „fair play" gelden.

Spr. zal vóór het verdrag stemmen, omdat
het de atmosfeer zal doen opklaren. Een
goede buur is beter dan een verre vriend,
zegt het Nederlandsch spreekwoord. Daarom
zullen wij, zonder veel illusies wat betreft de
resultaten, vóór het verdrag stemmen, cradat
het de twee volken tot elkaar kan brengen.
(Toejuichingen op vele banken).

Dc Fronter Vos wijst er op, dat da Bclgi-
sche na-oorlogsche politiek een tijdlang de
voorwaarden voor goede verstandhouding
met Nederland heeft uitgesloten.

wat het verdrag betreft, moet men scherp
onderscheiden tusschen den politieken en
den economischen inhoud. De economische
bepalingen raken het belang van dVlaam-
sche haven Antwerpen. Volgens ons aldus
spr. moeten de plaatselijke belangen van
Rotterdam en Antwerpen wijken voor het
algemeen belang van West-Europa. Tusschen
beide havens is een nuttige arbeidsverdce-
ling zeer wel mogelijk. De uitbreiding van
het aantal waterwegen tusschen de twee lan-
uen zal eerder tot toenadering dan tot ver
wijdering leiden.

Wat de politieke kwestie betreft, is de
i-.ak minder duidelijk. Zoo zal b.v. Rusland,
een der garanten van 1839, geen partij zijn
bij uc opheffing der neutraliteit. Én vcorts
vragen wij ons af: Is er nog niet een over
blijfsel van annexionisme in het verdrag?

Spr. zeide ten slotte, dat de Fronters zich
van stemming zullen onthouden.

De liberale afgevaardigde Franck ver
klaarde, dat de liberalen zonder voorbehoud
en met volkomen goede trouw voov het ver
drag zullen stemmen. Wij steken onzen na
buur loyaal de hand toe. Kleine landen, zoo
als Nederland en België moeten wel in goede
verstandhouding leven.

Na enkele woorden van Van Cauwelaert
en een verklaring van Fischer, die zeide, dat
de socialisten vóór zullen stemmen, werd het
debat gesloten.

Om halfzeven ging men tot stemming over

Het verdrag werd met 96 tegen 1 stem en
9 onthoudingen, waaronder de Fronters en
de communisten, geratificeerd.

DINSDAG, 20 Juli.

Hilversum, 105'J M. 12 uur Pohtieber.
57 uur Vooravondconcert door het H.
D. O.-orkest 7.157.45 Lezing: Op en
van het Binnenhof, een praatje over his
torisch Den Haag, door den heer J. J.
Moerman 7.45 en 10 uur Persber.
8.1010.30 R. K. Radio-Omroep. Prof. Leo
Heymans, hoofdlecraar voor viool. Leo v.
Sprang, basse noble aan de Fransche op-'ra
te Gent. Jan Heerkens, piano. Allen te
Tilburg. Spreker Pastoor Verbunt te
Zeeuwsch Cünge. 1. Scherzo, Chopin (pia
no). 2. La Reine de Saba, Gounod (basse
noble). 3. Romanze, Wieniawsky (viool). 4a
La Cathedrale engloutie, Debussy, b. Wals,
Chopin. 5a. Arie a. d. Zauberflöte „O, Isis
und OsirisMozart, b. Gebet des Konigs
aus „Lohengrin", Wagner (basse noble). 6
Rede door Pastoor Chr. Verbunt. over:
Critische historie van de verschijningen te
Lourdes aan Bernadette Soubirous. 7. Car-
neval, Grieg (piano). 8. Sonate (Improvisa
tion), Strauss, (viool). 9a. Vrede, Wam-
bach. b. Le Cor, Flegier (basse noble), 10,
Sonate (3e en 4e deel), Franck (viool). 11.
Stances de Lacme, Delibes (basse noble).
12. Polonaise as dur, Chopin (piano).

Daveniry, 1600 M. 11.25—1.05 World's
Christian Endeavour convention in Crystal
Palace. 1.202.20 Orgelconcert van St.
Lawrence Jewry. 4.20 Lezing: A cam
ping holiday abroad 4.35 Orkestcon
cert 5.35 Kinderuurtje 6.20 Dansmu
ziek 7.20 Tijdsein Big Ben, weerb. en
nieuws. Lezing: Experiences as a Juryman
7.45 Pianocomposities van Bach 8 uur
Muziek 8.20 Rond de wereld per radio,
door orkest. G. Valie, sopraan 9.50
Wecrber., nieuws. Lezing: Films in India
10.25 Klassieke- en jazzmuziek. Orkest en
Hvlton jazzband 11.20—12.20 Dansmu
ziek v. h. Cecil Hotel.

Parijs „Radio-Paris" 1750 M. 12.50 Con
cert Lucien Paris 5.05 Concert (piano,
viool, cello) 8 50 Concert Petit Parisien.

Königswüsterhausen, 1300 M. 9.20 Con
cert Van Offenbach tot Lehir. Orkest. F.
Baumann, tenor, L. Appel, sopraan.

Brussel, 486 M. en Antwerpen, 265 M. 5.20
Orkestconcert 8.50 Galaconcert, v, h,
le Regiment van de „Guides".

Munster, 410 M. 1,35 Concert 4,05
Sprookjesvertellen 4.35 Weener com
ponisten, muziek 5.356.05 Klassieke
pianomuziek 6.35 Spaansche les 7.20
d uur Italiaansche les 8.20 Werken
van Joh. Sorge 8.50 Der Hellscher ea
Die Beichte-kluchten.

De Senaat zal Donderdag over bet verdrag
stemmen.

Op verzoek ^van de vereeniging „Neder
land in den Vreemde" heeft de heer ir. H.
Wortman directeur-generaal der Zuiderzee
werken, een brochure over de afsluiting en
droogmaking van dc Zuidezee geschreven,
bestemd ter verspreiding in het buitenland.
De Fransche en Duitsche vertalingen zijn
reeds verschenen en worden inmiddels op
de Internationale Tentoonstelling voor'
Scheepvaart en Waterkracht te Bazel aan
belangstellende bezoekers uitgereikt

Een Engelsche vertaling is in voorberei
ding terwijl de uitgifte in andere talen nog
overwogen wordt.

Afgekondigd is het wetje van 28 Juni
1926, houdende een regeling met betrekking
tot het overschrijden van in belastingwet
ten gestelde termijnen. x

Deze wet is slechts van toepassing tea
aanzien van aanslagen over een belasting-,,
jaar of na 1 Januari 1926, alsmede ten. aan
zien van, na het in werking treden van
deze wet, opgelegde aanslagen over vroe
ger aangevangen belastingjaren of boekjaa
ren.

Blijkeris het verslag van de commissie
van rapporteurs der afdeelingen van de
Prov. Staten van Utrecht is door sommige
leden opgemerkt, dat zij het betreuren, dat.
Ged. Staten hun taak niet uitoefenen in
meentebesturen. Deze leden waren van
meening, dat Ged. Staten herhaaldelijk een
te formeel standpunt innemen en geen re
kening houden met practische moeilijk
heden.

Verschillende sprekers keurden af, hei
geen zij noemden een le groote bemoeizucht
bij de Staten.

Door andere leden werd daarentegen op
gemerkt, dat het Ged. Staten als een ver
dienste aangerekend moest worden, dat zij
van tijd tot tijd voor een krachtig ingrijpen:
niet terugdeinzen. Zij brachten hulde aan
Ged. Staten, die altijd tot overleg bereid
zijn.

V

Zaterdagochtend is met den D-trein.welke
te 10 uur Zevenaar passeert, Prinses Juliana
in ons land teruggekeerd. Mevrouw Busch-
hammer, echtgenoote van den Duitscben
vice-consul, was ter verwelkoming van H.
K. H. aanwezig.

De Prinses kwam te 11.24 te Utrecht aan,
vergezeld door den kamerheer der Konin
gin jhr. Sickingoe. De particulier secretaris
van H. M. de Koningin-Moeder, de heer
Sixma baron van Heemstra, ontving H. K.
H. In auto's van Koningin Emmawerd naaf1
Soestdijk gereden, waar de Prinses twe»
dagen zal vertoeven, alvorens te gaan kam
peeren.

28

Zoo gauw ik de geldigheid van het tes
tament heb betwist en de klacht tegen den
erfgenaam heb ingediend, wordt er op dc
erfenis beslag gelegd en de verkoop van de
villa is niet geldig.

Een half onderdrukte schreeuw van woede
ontsnapte aan zijn lippen.

Wat dat zou jij werkelijk kunnen
doen? vroeg hij.

Dat zal vandaag nog geschieden.

Ds;n is het huis van je vader voortaan
roor je gesloten, riep de rentenier woedend
uit en ik onterf je en

-r Wat u zult doen, om zich op mij te
vreken, weet ik niet, onderbrak Willem hem
kalm, ik weet alleen dat de breuk tusschen
ons onvermijdelijk is geworden,

En er ligt je natuurlijk niets aan ge
legen!

Ik troost mij met het bewustzijn het
recht te hebben verdedigd; dit bewustzijn
zal mij voor alles schadeloos stellen.

De rentenier keek den jongen man scherp
In de oogen; hij scheen de diepste plooien
yan zijn ziel te willen doorgronden.
i_. Hm, ik weet niet, welk zoet loon die

mooie vrouw je beloofd heeft, hoonde hij,
maar vergeet niet dat niet alles goud is,
wat blinkt,

Vader!

Ock kom, ik heb ook ondervinding,
menschenkennis en scherpen blik, je maakt
mij niets wijs.. Zooals je wil, ik kan je
niet verhinderen je eigen weg te gaan.
Maar als je de eerste schrede tot een ge
rechtelijke aanklacht, gezet hebt, is mijn
huis voor je gesloten,

Dan kunnen we nu reeds scheiden, zei
Willem kalm en bood hem de hand aan,

Dat is dus je vast besluit?

Ja.

Dp rentenier scheen dat niet verwacht te
hebben. Zijn voorhoofd plooide zich dreigend
en een vreemde trek kwam op zijn lippen.

Wees geen dwaas, zeide hij wrevelig,
ik zou liever op een minnelijke schikking
ingaan.

Goed, dit voorstel neem ik aan.

Dat wil zeggen, dat ik niet meer dan
twee duizend gulden uitbetaal; maar twee
duizend gulden zijn voor mevrouw Bertels
een beduidende som en wie weet, wat het
proces tegen mij haar kosten zal! Wat zeg
je van dit voorstel? Ik doe overigens....

U zult toch wel niet veronderstellen,
dat ik het aanneem, zeide Willem op ver-
achtelijken toon. U denkt er niet aan, dat
ik het doen zal!,... De wet moet hier be
slissen,

Goed, het zij zoo, antwoordde de ren

tenier en ging op de deur toe. Van dit
oogenblik af aan zijn wij dus gescheiden,
tenzij je op het laatste oogenblik anders
denkt. Ik verwacht, dat ik morgen nie
mand meer in huis vind; heb de goedheiddit
aan je cliënte mede te deelen

Zij weet het immers reeds.

Ik ben maar bang, dat zij ,.o0 brutaal
is om nog eenige dagen hier te blijven; het
scheen mij ten minste, dat zij geen haast

had, dit huis te verlaten. Vaarwelvoor

de rechtbank zien wij cikaar dus weer.

Een smartelijke zucht ontsnapte aan de
lippen van den jongen man. toen hij zich
in het kabinet alleen bevond.

Het viel hem zwaar, ontzettend zwaar,'
dezen bëslissenden stap te doèn en zijn
kalmte en vastberadenheid, ten minste ui
terlijk, te bewaren.

Maar het moest zijn, hij voelde het.

Reeds sedert jaren had hij zijn vader in
het oog gehouden, zijne verhouding tot
Hendrik Roven rijpelijk overwogen en het
was hem uit menige handeling en vale ge
zegden zijns vaders duidelijk geworden, dat
hier het doel de middelen moest heiligen
en dat het doel geen ander was, dan zich
van de erfenis meester te maken.

Hij had de betrekkingen van de beide
mannen tot elkaar nagegaan, zoover het hem
mogelijk was geweest en zonder de meening
van den ouden Jacob over deze verhoudin
gen te kennen, deelde hij ze.

En als nog eenige twijfel in zijn geest ge

bleven ware, dan had deze nu moeten ver
dwijnen, nadat zijn vader het masker had
afgelegd.

Willem moest nu het laatste overblijfsel
van zijn achting en liefde verliezen; het
was hem onmogelijk voor dezen man, dien
bij zijn vader noemde, nog achting te heb
ben.

Nu was de breuk gevolgd, sedert dagen
had Willem die voorzien, zij was onvermij
delijk geworden, sedert Willem de partij
van Veronica had opgenomen.

Peinzend stond Willem aan het venster,
hij zag beneden zijn vader en Jacob en al
kon hij de woorden niet verstaan, hij las
toch op hun gelaat dat er een heftige woor
denwisseling tusschen hen plaats had.

Wat zou nu gebeuren.

Men kon het testament ongeldig laten
verklaren, maar in 't gunstigste geval werd
de rentenier veroordeeld bet zoogenaamde
wettig deel uit te betalen en dat zou zoo
veel niet te beteekenen hebben.

Alleen als men kon bewijzen, dat de ren
tenier zich van dc erfenis had trachten
meester te maken, was er hoop, dat de
rechtbank het testament nietig zou ver
klaren.

Maar waar die bewijzen vandaan halen?
De rentenier had zeker alles vernietigd
wat als bewijs tegen hem kon dienen.

De komst van Jacob wekte hem uit zijn
gepeins.

De oude, man was buitengewoon opge

wonden. zijn wangen gloeiden en uit zijn
oogen schoten bliksemstralen.

Dat hij naar de maan loopt! zeide hij
om zijn woede lucht te geven. Vergeef mij,
doctor, als ik vergeet, dat hij uw vader is;
want dat zeg ik u, als ik verlof kreeg om
hem op te knoopen, zou ik met jubel het
beulswerk aannemen.

Wat heeft hij u gedaan, dat u zoo
woedend op hem is? vroeg Willem.

Wat? Denkt u eens na, hij zeide mij
daar even dat hij alleen te bepalen had,
hoeveel hij mij moest uitkecren en dat hij
mij derhalve eene som in eens wilde geven,
en wel tweehonderd gulden en Margaretha
eveneens.

De jonge man ging met de handen op den
rug langzaam op en af.

U zult moeilijk iets daartegen kunnen
doen, zeide hij. Het testament zegt letter
lijk, dat het aan den erfgenaam vrij staat,
het legaat te bepalen. En als hij u maar vijl
gu(jjen gaf kon u wel ontevreden zijn, maar
u moest er genoegen mee nemen.

Moest ik? stoof de oude man op. Ik
geloof het nietl En weet u, wat hij nog
verder zeide?

Hebt ge met hem getwist?

Ja, dat heb ik, en ik heb hem dingen
gezegd, die hem het bloed in de aderen
deden stollen. Hoe? Moet ik mij, zonder
een woord te zeggen, laten welgevallen, dat
ik door dezen man aan de deur gezet word?
Ik heb mijn. heer trouw gediend en als hij

dat niet in zijn testament erkend heeft,
maak ik hem geen verwijt daarvan, hij was
toch niet meer meester van zijn wil, hij was
een slaaf van den man, dien hij zijn vriend
noemde. Morgen vroeg moet ik met Mar
garetha het huis verlaten hebben, zeide hij,
maar hij kan me gestolen worden, ik doe.
het niet vrijwillig.

Jacob! waarschuwde de jonge man.

De grijsaard streek met dc mouw. van

zijn jas over het natte voorhoofd en haalde
diep adem. Vergeef mij, dat ik mij liet gaan,
zeide hij, maar ik wilde eens iemand zien,
die in zulke omstandigheden kalm bleef! Ik
ga niet, men moet mij met geweld aan de
deur zetten, dan is het goed, vrijwillig ga
ik niet.

En wat dan, beste vriend.

Dan kan hij zich in de verworven

schatten verheugen; dat goud zal hem geen
zegen brengen.

Willem was blijven staan; hij keek den''
ouden man vorschend aan.

Dat is niet de juiste weg de wet ver
oorlooft dergelijke middelen niet Gij zijt
vijf en twintig jaar in dienst van Roven
geweest, gij weet veel, wat mij nog niet
bekend kan zijn.

Zeker! zeker!

Wel, deelt mij alles mee, ja?

(Wordt vervolgd.)