OnïBVmiiwsnruhriek
ONZE KLEEDING
TWEE NACHTHEMDEN
Variaties op een
zeer oud thema.
A
Een kijkje in de
Hoeden-collectie.
Weinige stiptheid
bij de vrouw.
'n Pose,
til!
I 1 5 i
Practische wenken
Recepten.
Uit de
Moppentrommel.
Patronen naar Maat
1(1"
DE ZELFSTANDIGE
VROUW EN DE VROUW
DIE ZICH GEHEEL
WEGCIJFERT.
I I (Sb :"**x
i
Et wordt verondersteld dat een recht
geaard man niet voorbij een grootsch
en spiegelend mode-paleis kan gaan,
zonder een rilling van onbehagelijkheid,
en een onbestemd visioen van grijnzende
cijfers, die hèm zoo .verbijsterend en
zijn vrouw zóó onbeteekenend voorko
men, dat dit razend-makend verschil
van appreciatie hem met twee handen
naar zijn hoofd doet grijpen, en vree
zen voor het behoud van zijn verstand.
En in alle amusante-weekbladen en
dergelijke periodieken, klagen trouwe,
zwaarbeproefde vrienden, als, 'n soort
Onbekende Soldaten breed aangeduid
met A. en B., elkaar met- galgenhumor
hun nood over de spilzucht en mode
dwaasheden hunner vrouwen, 'n lach
spiegel-beeld weliswaar van 't dage-
lijksch leven, maar tóch 'n spiegelbeeld!
Maar ik geloof dat geen man er zich
rekenschap van geeft dat 't proces van
,ik kwam ik zag ik kocht", dat
zich bij z'n vtouw afspeelt, niet verloopt
in 'n rechte lijn van haar keuze naar
zijn beurs, van snoezig-vinden tot geld-
verspillen, waarbij zij de verantwoording
draagt voor 't initiatief, en hij de gedu
peerde hekkensluiter is maar dat 't een
kringloop is, waarvan 't uitgangspunt
evengoed bij hèm ligt als het bitter einde!
Het is 'n tragedie waarvan 't laatste be
drijf zich weliswaar afspeelt in zijn por
tefeuille, maar waarvan hij evengoed zelf
den proloog gevoerd heeft, en dat mocht
hij wel 'ns bedenken!
Elke man pleegt met beminnelijke on
bevangenheid alle zucht naar opschik bij
'n vrouw toe te schrijven aan kinderach
tige, ongeoriënteerde ijdelheid, die zich
in zichzelf wil uitleven. Dat is 'n listige
tactiek, denk 'k, om niet aansprakelijk
gesteld te worden voor de gevolgen!
xWant zelf bezit hij toch meer dan genoeg
eigenliefde, om te moeten constateeren,
in sommige gevallen zelfs te fairtaseeren,
dat zulke vrouwelijke zwakheden in on
middellijk verband staan met zijn eigen
bestaan! Maar liever dan de lasten te
moeten meedragen, doet hij afstand van
dit streelend inzicht, en ontkent met hui
chelachtige verwondering zijn inwerking
op het vrouwelijk streven naar uiterlijke
aantrekkelijkheid.
En toch danken duizenden modisten,
costumières, coupeuses, masseuses en par
fumeurs aan die inwerking hun brood!
Ik durf te veronderstellen dat iedere
beschaafde vrouw die op een onbewoond
eiland verzeilt, zich voor haar eigen
schoonheidsgevoel en zelf-achting be
hoorlijk zal soigneeren, en b.v. haar na
gels keurig onderhouden, maar zal er
één gevonden worden die ze polijst, zelfs
al is haar complete manicure-set met
haar mee aangespoeld? En zelfs al kwa
men tien vrouwen daar tegelijk aan wal
dan zouden ze zich allemaal keurig
kleeden en haar bezittingen in orde hou
den alleen al om elkaar maar toch,
tot zooiets als polijsten zou 't nooit ko
men! Maar als dan 't reddend schip in
zicht kwam, met 'n vlag en 'n schot en
andere attributen die op 'n kapitein en
verdere heeren-der-schepping duiden
o, dan zou je ze opeens alle tien op een
rijtje over den oever van de kreek zien
buigen, al die vrouwelijke Robinsons, om
vervolgens in allerijl naar de gezamen
lijke Robinsons-hut te snellen, en daar
van onder scheepsbeschuit en huiden de
polissoirs en poederkwastjes op te del
ven die door 'n zeker instinctmatig voor
gevoel nooit geheel onvindbaar opgebor
gen konden worden!
Juist zoo gaat 't, wanneer een vrouw
die alleen thuis is, zich voor haar eigen
plezier eens netjes maakt, cm gezelliger
en opgewekter te kunnen zitten werken,
't Blijft dan steeds bij den meest gemoe
delijken opschik alle overdreven luxe
schoonheidsmiddelen wijst steeds on
middellijk op "n mannelijke silhouette aas
den horizon!
Vrouwen die zich uitsluitend opschik
ken uit de nobele behoefte, haar vrien
dinnen uit haar vel te doen springen, zijn
zeldzamer dan je wel zoudt denken. Bijna
overal zijn de beweegredenen, hoe ver-
kronkeld en weinig verkwikkelijk soms
ook, terug te brengen tot den „man op
den achtergrond". Niemand maakt me
wijs, dat één vrouw bij den aankoop van
iets nieuws, op de eerste plaats aan haar
vriendinnen en haar appreciatie denkt, al
zijn sommigen oneerlijk genoeg om dat te
willen voorgeven! Iedere vróuw houdt bij
haar keuze eigenlijk slechts met één oor
deel rekening overmoedig of schuch
ter, coquet of argeloos-hoopvol, naar ge
lang ze zelf meer of minder hetog staat!
En 't is mijn vaste overtuiging, dat de
uitverkoren gerechtigde-tot-dat-ééne-
oordeel, een bijna volstrekten invloed,
zoowel temperend of opzweepend, kan
hebben op haar jacht naar uiterlijk schoon!
Geen man die bij zijn betuigingen van ge
negenheid den nadruk legt op innerlijke
qualiteiten, en voor 't overige een harte
lijke maar gemoedelijke belangstelling
toont, zal te klagen hebben dat zijn vrouw
om zijnentwille tot uiterlijke excessen
van behaagzucht komt! 'tZijn juist de
mannen met een ziekelijke overgevoelig
heid op 't punt van aesthetica, ^die door
hun voortdurende critische en wrevelige
vergelijkingen de vrouw die hen tot eiken
prijs wil blijven boeien, tot uitersten drij
ven. Geen vrouw zal méér uiterlijke luxe
'ten toon spreiden dan de man zelf toont
te verlangen en geen man zal ooit be
grijpen, hoe dankbaar een vrouw hem is,
wanneer hij blijk geeft, geen overdreven
waarde aan dat uiterlijke te hechten!
Natuurlijk vindt ze 't prettig wanneer hij
't een of ander roemt of 't zich in bijzon
derheden blijkt te herinnaren, maar toch,
de minste overdrijving verschrikt en ver
ontrust haar, zelfs dat spontaan en vurig
enthousiasme, waarmee hij een flatteuse
nieuwigheid begroet in zijn typische kort
zichtigheid meenend, haar met dien lof
onweerstaanbaar voor zich in te nemen!
Neen, juist als ze iets om hem geeft, zal
de ontdekking: hoe afhankelijk van nie
tigheden zijn appreciatie van haar per
soon eigenlijk is, een bepaalde ontgoo
cheling voor haar zijn! Elke vrouw moet
iets vernederends voelen, iets kils en on
persoonlijks, in een bewondering die ze
uitsluitend aan een uiterlijke toevallig
heid dankt, 't Is heusch zoo'n wonder
niet, dat sommigen van ons dan wel eens
bitter worden en denken: „Dus zóó ben
je nu! Ik hoef dus geen karakter of ge
vóel te hebben: als 'k maar iets aanheb
dat me flatteert, ben je vriendelijker dan
ooit, en zoo niet, wee mijl" En daarom
ook zijn er zelfs in onzen tijd nog altijd
vrouwen, wier hart uitgaat naar een on
bestaanbaar ideaal, dat niet danst en geen
onzin verkoopt op partijen, maar ze 't hof
maakt in een oude jurk? Ik durf zelfs
beweren dat ze allen, hoe ijdel en hyper
modem ook, in hun hart overtuigd zijn,
dat ze zich alleen bij zóó'n soort won-
dermensch, zoo hij, eilacie, kan bestaan,
rustig en veilig zouden voelen aange
moedigd tot onscbuldigen tooi, maar be
hoed voor den radeloozen angst, zijn
overdreven' eischen niet te kunnen be
vredigen.
Als een heelejjoel van de heeren-der-
schepping dit maar eens wilden inzien:
dat wij niets liever willen dan eenvou
diger worden, wanneer zij 't ons maar
mogelijk maakten, door ons te toonen,
dat ons innerlijk hun 't meeste gold! Wat
wij bieden is immers ten allen tijde
slechts een weerklank van wat zij
eischen! 't Is nu eenmaal ons lot, te
trachten in hun smaak te vallen en
onze armzalige houding van ijdelheid en
oppervlakkige uiterlijkheid zou werkelijk
niet door alle eeuwen onveranderd in
stand gebleven zijn, wanneer ze niet het
meest beproefde middel gebleken was!
Zoodat onze gesmade behaagzucht en
futiliteit toch wel voor 'n heel groot deel
voor hun rekening komt niet alleen
letterlijk en in gevolgen, tot hun ont
stemming, maar ook figuurlijk en In oor
zaak tot ons verdriet!
MACHTELD.
DE SMOKING.
i
No. 444. Den laatsten tijd hoort men
■feel over het smokingcostuum en soms
laat men zich, er wel eens ongunstig over
uit omdat 't, naar men beweert, ons weet,
een eindje verder naar de „Masculinisa-
tion" brengt. We gelooven echter dat
„men" wel een beetje overdrijft; in elk
geval is een dergelijk costuum, mits met
niet te korte rokken, voor een vrouw
heel wat betamelijker dan een zonder of
met zeer korte mouwen en een groote
halsuitsnijding, zooals zoo dikwijls aan
andere japonnen voorkomt.
Ons model heeft een grijs-zwart gerui-
ten rok met ondergezette middenbaaa
en zwarte omboording van de beide zij-
banen. Het jaquet is van zwarte serge:
dubbele knoopsluitingen en split onder in
de mouwen. Men drage bij dat costuum
een witte rechte blouse met kraag waar
onder een wit-zwart geruite of gespik
kelde das. Hierover kan als on <h»
teekening desgewenscht een witte pull
over gedragen worden.. Kousen rose,
schoenen zwart, hoed wit vilt.
No. 445. Strenge, elegante zomerjapon
van gebloemde voile met witte onder
grond. De rok is rondom geplisseerd en
van het lijfje gescheiden door een 6 c.M,
breeden heupband van achteren recht
doch van voren mét een halven cirkel
vorm uitspringend. Uit het midden van
de borst is feqn strook weggeknipt en
vervangen door een front van effen witte
voile, bezet met een rij bijpassende, ge
kleurde knoopjes. Het kraagje en het
geplisseerde ondereinde der mouwen
eveneens van de effen stof. In het midden
van het front kan een kleine split ge
maakt worden ter vergrooting der hals
opening. De strik in een der kleuren van
het gedrukte bloempatroon, zooals ook
de hoed. Kousen rose en schoenen grijs
leer of wit linnen.
De gelegenheid om den grooten hoed te
lanceeren is den grooten modehuizen in
de afgeloopen weken voldoende geboden,
toen mooi en zonnig weer voor den groo
ten hoed pleitten. De goede eigenschap
van den hoed met breeden rand is toch
voornamelijk, dat hij het gezicht beschut
tegen te felle zonnestraleni daarnaast
bezit hij de goede eigenschap ook een
zeer flatteuse dracht te zijn, vooral voor
een groote vrouw.
Een kleine vrouw neme geen opval-
lend-grooten hoed; dat een groote vrouw
een klein hoedje uitstekend staan kan,
is echter waar.
Ook moet een vrouw met een te korten
hals geen hoed van grooten omvang op
zetten, vooral niet wanneer de rand van
achteren eveneens breed is. De moderne
hoed heeft bijna altijd den rand van ach
teren tegen den bol geslagen of heeft daar
een randje dat zeer miniem van breed
te is.
Op de mode-badplaatsen worden deze*
gedragen. Milaansch stroo geniet de
voorkeur. Vele andere stroosoorten wor
den echter daarnaast gezien en zeer po
pulair is satijn of ripslint als materiaal
voor den hoed.
In den komenden herfst zal satijn veelal
gecombineerd worden met fluweel in de
zelfde tint. Groen zal in het a.s, seizoen
de aangewezen kleur voor den gekleeden
hoed zijn. In de nieuwe collectie der hoe-
densalons wordt de nadruk gelegd op
groen satijn als hoed-materiaal en groen
fluweel van lichtere tint, als garneering.
Zoo zag ik een zeer chiquen hoed van
groen fluweel roet bol-garneering van
appliqué's in lichter groen fluweel. Ook
moiré is „en vogue" en wordt eveneens
met fluweel gecombineerd. Zwart en ko-
renblauw komen in sommige collecties
zeer veel voor, waaruit valt op te maken,
dat ook deze kleuren op het modepro
gram staan.
Voor de kleine modellen bezigt men
nog levendiger kleuren, ook worden de
zachte pastel-tinten nog in eere gehouden.
De laatste zijn in het geheel niet uit de
nieuwe kleurencollecties verbannen. In
plaats van vilt heeft men thans fluweel
als materiaal gekozen, waarbij de zachte
tinten een diepere glans verkrijgen dan
met vilt te bereiken was.
De hooge ingedeukte bol van vilt op
fluweel zal gehandhaafd blijven; verder
zulen wij bollen te bewonderen krijgen,
die een soort van baret-model hebben.
De baret komt weer meer en meer in
zwang, ook de tulband-modellen van me.
taalkleurige zijde,
ANGèLE.
De zelfstandige vrouw speelt In de
hedendaagsche wereld een groote roL
Een zelfstandige vrouw ia niet altijd een
zelfzuchtige vrouw maar toch zijn de ge
vallen veeltallig waarin deze beide eigen
schappen hand aan hand gaan. Zelfzucht
is geen deugd, dat is waar. maar in onze
dagen mag zij ook niet altijd een on
deugd genoemd worden. De vrouw van
heden fs wel verplicht op te treden, haar
stem te doen gelden. Het leven eischt van
een ieder een zekere dosis durf om te
duwen.... want zoo ons die moed ont
breekt, worden wij zelf geduwd.
Een geheel onzelfzuchtig mensch, een,
die nooit iets voor zichzelf vraagt, altijd
maar bereid is zich op te offeren voor
anderen, zelfs als er geen sprake behoeft
te zijn van een offer; een, die zich „uit
slooft" in hulpvaardigheid en naasten
liefde, zulk een mensch wordt spoedig
vervelend en saai gevonden. Zulk een
onnatuurlijke onzelfzuchtigheid, eischt
veel van ons geduld en moeilijk is het
met zulk een persoon om te gaan. Vooral
iemand die een zelfstandig persoon is,
voelt den omgang-met zulk een steeds
op den achtergrond blijvende figuur als
een last.
De echter onbaatzuchtigheid moeten
wij bewonderen, als ze handelt uit wer
kelijke deugd, maar wij willen niet dat
ons alleen gegeven wordt, wij willen dat
men ook iets van ons eischt.
Een zelfstandige vrouw is meestal on
derhoudend: ze eischt, doch ze geeft
ook; ze toont ons de onbuigzaamheid
van haar wil, waar het haar hoogste be
langen geldt, doch ze geeft ons ook haar
medewerking, waar wij op ons stuk
staan. Ze begrijpt méér dan de vrouw
die zich fn al te groote zelfvergetenheid
voor haar omgeving afslooft, zonder zelfs
den minsten dank daarvoor te ontvangen.
Want een voortdurend zich-wegcijferen-
de vrouw is geen geluk voor het gezin,
daar ieder lid daarvan onwillekeurig
alles op moeder zal laten aankomen en
op die manier nooit een zelfstandige
persoon zal worden. Het wordt een heel
gewone zaak dat moeder alles in orde
brengt, overal voor zorgt en altijd bezig
is. Het wordt een heel gewone zaak dat
moeder niet bij de „gezellige avondjes"
buitenshuis tegenwoordig is, daar deze
kousen moet stoppen of knoopen aan
naaien. En het ergste is nog, dat de
dochters des huizes, om zich tegenover
verwonderde- of verwijtende oogen van
bezoekers te rechtvaardigen, nog durven
beweren, dat moeder dat liever allemaal
zelf doet.
Het is werkelijk een gewichtig punt
van overweging voor de moeder of zij er
wel goed aan doet, door haar groots-
zelf vergetenheid haar kinderen het werk
uit de handen te nemen. Een echte moe
der maakt het kind klaar voor het wer
kelijke leven en vergeet zich-zelf niet,
doch leert haar kinderen aan het gemak
en de wenschen van moeder te denken.
En zeker is het, dat deze moeder zal
worden gewaardeerd door haar kinderen
meer dan zij, die zich steeds wegcijfert,
ERICA.
Twee vriendinnen maken een af
spraak: om 3 uur in de lunchroom.
De eene ,komt een beetje te laat" en
verschijnt om kwart voor vier. Zij vindt
haar vriendin niet en kesrt geërgerd
naar huis terug. Eenige dagen later ont
moeten zij elkander toevallig. Weder-
keerig een koele begroeting: „Je hadt
toch wel even kunnen wachten, om
kwart voor vier, was ik er. Ik kon on
mogelijk eerder weg."
Dergelijke gevalletjes komen dagelijks
bij tientallen voor. Ieder weet er van
mee te praten over het „onprettige
wachten" en het „ergerlijke tijdverlies"
door dit weinig stipt-zijn veroorzaakt.
Er zijn inderdaad vrouwen, die nooit
op tijd komen of op het laatste nip
pertje. Bepaalt ge een tijd, waarop ge
met haar zult gaan wandelen, dan kunt
ge er zeker van zijn. dat ie minstens
een kwartier, zoo niet langer, moet
wachten. Ge moogt met het grootste
geduld u de oogen uitkijken en op post
staan, maar zij laat zich wachten. Het
mooisje van de zaak is dan nog, dat
dergelijke dames altijd in haar recht
zijn. Nooit komen zij te laat zonder re
den. Altijd was er een of ander voor
valletje, dat haar tegenhield of haar het
„op tijd komen" beiette.
Over het algemeen pleegt men het
weinig stipte in afspraken als iets spe
cifiek vrouwelijks te beschouwen. Toch
zijn er ook mannen, die aan dit euvel
mank gaan, al is hun aantal minder
groot dan dat der vrouwen.
Een ervaren zielkundige meende de
oorzaak van het minder nauwgezette in
de vrouw te moeten toeschrijven aan het
zwakkere zenuwstelsel en de sterkere
gevoelssfeer bij het vrouwelijk geslacht
De vrouw toch is veel meer dan de
man mensch van het oogenblik, zoodat
zij zich geheel en al indenkt en met
haar geheele wezen bij het werk blijft,
dat zij op een bepaald oogenblik ver
richt, al is dit laatste van nog zoo ge
ringe beteekenis. Zoo gaat het ook met
den tijd. Hoe vaak gebeurt het niet, dat
twee vriendinnen in een gesprek ver
diept raken, juist toen zij plan hadden
afscheid te nemen. Een half uur is gauw
verpraat, en dan is het, haast je rep je!
De verloren tijd wordt echter niet zoo
gemakkelijk ingehaald, en het gevolg:
men is te laat. Man en kinderen zitten
misschien te wachten met het eten, de
goede Stemming in het huishouden is be
dorven.
Er zijn ook vrouwen, die niet den
minsten kijk hebben op het verloop van
de uren. Deze hebben steeds tijd in over
vloed, onverschillig of zij op visite, op
wandel of aan het winkelen zijn. In haar
bijzijn zou men werkelijk kunnen ver
geten, dat men leeft in de 20e eeuw, die
zich vooral kenmerkt door een haastig
en nerveus jachten. Aan haar merkt men
niet, dat een menigte werk haar thuis
wacht; zij bezitten de heden ten dage
zoo zeldzame gave, zich uren lang aan
een .zalig nietsdoen over te geven en tot
rust te komen. Ten minste zoo lijkt het,
totdat zij plotseling opschrikken met den
uitroep: „Is 't al zoo laat, en we moesten
om zes uur eten, en ik heb nog dit te
doen en dat Men zou zijn ooren niet
kunnen gelooven, als men de lange lijst
van werkzaamheden hoort, die dan in
een half uur nog moeten worden afge
daanwat natuurlijk niet mogelijk is.
Zelf gelooven zij echter wel aan deze
mogelijkheid; en als het eten dan in
plaats van zes uur pas om zeven op tafel
komt, terwijl zij nog geen vierde van den
voorgenomen arbeid hebben verricht,
dan zijn ze ontstemd en kregel....
Een goede tijdverdeeling is inderdaad
geen gemakkelijke kunst. Maar men
moet er naar trachten, deze kunst te
leeren, zich haar eigen te maken en toe
te passen. Tot een der voornaamste
vruchten van een retraite behoort dan
ook het maken van een goede dagorde.
Hoeveel onaangenaamheden, moeilijk
heden en ontstemming heeft het niet
prompte vasthouden aan den tijd reeds
gebracht in menig gezin. Hoe menige
vriendschap heeft er onder te lijden ge
had en hoeveel harde woorden zijn er
soms gevallen! En men kan dat alles
zoo gemakkelijk voorkomen, door zijn
tijd economisch in te deelen en zich
daaraan dan ook te houden, al is het
niet noodig in het andere uiterste over
te slaan!
„Ja, Annie, kindlieve, aannemen moe
ten we het, zooals het komt. Zeker, 't'
is een zware slag, je man zoo op slag ge
dood, maar kind, O. L. Heer doet het
en buig je hoofd." Dit werd gezegd met
zooveel pathos en de laatste woorden
gingen vergezeld v»n een theatraal ge-
haar.
Kon je nu in het hart van die vrouw
lezen, dan zou je daar niets anders zien
dan opstandigheid. Waarom zei ze 't
dan tegen haar werkelijk diep bedroefde,
zwaar beproefde schoonzuster?
Wel was ze nu in een droevig, maar
echt christelijk milieu. Daar diende ze
toch ook christelijk te praten. Maar ach,
als ze eens wist, hoe gevaarlijk dat is,
dat spelen met groote, heilige woorden,
vooral voor jonge menschen.
Nu moet ze weg, kan niet langer blij
ven. Haar bezoeken van de Elisabethver-
eeniging staan voor vandaag op de lijst.
„Zoo, vrouwtje, hoe gaat het? Ja, het
is noodig, dat u geholpen wordt. We
hebben het al overlegd. Kijk u eens hier.
Hier zijn de bonhen en hier is nog eenig
nieuw ondergoed voor uw kindertjes."
En met breed, milddadig gebaar reikt zij
het arme vrouwtje de bonnen en het on
dergoed over. Maar van binnen is er zoo
bitter weinig echte, ware mildadigheid,
en liefde en medelijden voor den even
naaste. Maar ze speelt hier even haar
rol van „dame van de milddadigheid,"
Zoo, dat is weer afgewerkt. Wat nu?
Vanavond schouwburg. En terwijl zij
boven haar kamenier belt, is 't goeie
mensch zich niet bewust, dat ze al weer
een nieuwe rol «peelt. Nu is ze mevrouw;
die haar personeel commandeert en re
geert.
Hooghartig geeft ze haar bevelen. En
als de wagen voorstaat, schrijdt ze aan
den arm van heer gemaal door de rui
me, schitterend verlichte vestibule naar
buiten, even minzaam knikkend tegen
den chauffeur. En in de schouwburg, in
haar loge is zij dame der groote uitgaan
de wereld, in een japon van onchristelij-
ken snit en die heeft ook onchristelijk
veel van haar budget geëischt en heeft
alweer andere, nog scherper berekende
maniertjes.
Morgen is het Zondag. „Om 10 voor
twaalven wagen voor, Johan", bestelt ze
den chauffeur.
En als mevrouwtje volgenden morgen
uit haar auto stapt op het groote Kerk
plein/ voelt ze zich de toonaangevende
onder de dames der parochie. Want ze
is voorzitster van de St. Lidwina-Veree-
niging, presidente van de St. Elisabeth,
penningmeesteresse van het Werk voor
nrme Kerken. Zij zit in het bestuur van
de Vereeniging tot Bescherming van
Meisjes.
Ziet U, daar kom ik binnengestapt. Ik
wil hier in de kerk eenvoudig en echt
christelijk en degelijk vroom met u allen
zijn, samen in de gemeenschap der strij
dende en biddende Kerk. Jammer dat ze
hier het Kerkgebouw bedoelt en dat nog
maar,heel weinig strijdend en biddend.
Strijd en gebed en pose. Zeker, ze heeft
een groot missaal medegenomen, da s
immers modern, men moet het liturgisch
leven mee-beleven. Na de Hoogmis zou
ze eigenlijk even een kijkje moeten ne
men bij de patronaatskinderen, maar tja
....zij, als mevrouw K.t zou toch niet
zonder eenige tractatie kunnen komen.
Nee, dan maar niet vandaag en dan, ze
moet frisch blijven, want vanmiddag
heeft ze een invitatie voor een dancing.
Als 't carrillon half 5 speelt, betreedt
mevrouwtje, in zeer modieus toilet, n
heel ander dan vanmorgen in de Hoog
mis, en ook weer heel anders dan ze
voor een vergadering van de St, Elisa
beth's aan zou doen, het dwaas-verfijpd
modern café-restaurant en. hier laat ze
g
{HIIMk
ii«<m (i itiauiiiMitiHiiKiiiitHuiiii
/t\: /Tsi
„i.ii„i,-«->.■ ut ik*
Een verstandige, weldenkende vrouw,
zal niet alleen zorgen, dat haar japonnen
en andere bovenkleeding er onberispe
lijk en met goeden smaak naar de heer-
schende mode uitziet,^maar zal tevens
deze uitstekende opvatting tot uiting la
ten komen In hare dessous en de nacht-
kleeding.
Zeer veel vrouwen gebruiken tegen
woordig de pyama als nachtkleeding.
Daar is veel voor te zeggen: de pyama
is doorgaans eenvoudig, practisch en
sterk: hij staat velen aardig en is niet
duur. Toch blijven, schijnt het, de aloude
nachthemden de overhand behouden, hoe
wel men er steeds meer toe overgaat ze
een verfijnder aanzien te geven door toe
voeging van kant, plissee, broderie en
ajour randjes. We kunnen als voorbeeld
naar bijgaande modellen verwijzen. Ze
kunnen gemaakt worden van fijn linnen,
katoen, toile de soie of crêpe de chine.
Wit is zeer aanbevelenswaardig, doch
lila en rose met gele kant als garneering,
zijn op 't moment mode. Onder elke tee
kening kan men de bijbehoorende bro
derie jol a jour-motieven gedetailleerd
vinden.
zioh kennen als zijnde allesbehalve een
nieuweling. Dat zou immers zoo ouder-
wetsch lijken. Joviaal begroet ze haar
vrienden en als de Jazz-bands uitge
raasd zijn gaat ze graag itiee met manlief
en vrienden naar het restaurant om daar
een lucullisch dinertje te „genieten".
„Ja, 't was ontzettend, m'n zwager zoo
ineens te verliezen. Ontzettend:' Haar
stem haalt lang uit en een droeve glim
lach speelt plots om haar lippen.
Zoo holt ze werkelijk van de eene
pose in de andere en wanneer zal ze
eindelijk begrijpen, dat haar heele leven
een pose is. Eén lange pose. Een leven
zonder eenige diepte. Zonder den eenen
waren, diepen grondslag, ons geloof. Zon
der ware liefde tot den evenmensch.
Zal dan nooit eenige waarheidslievend-
hekf Opstijgen uit haar hart? Nooit
eenig besef van verantwoordelijkheid?
Van kwaad, dat zij sticht, juist door dit
eeuwig comediespelen. Hoeveel onbere
kenbaar goeds gaat er verloren, omdat
van elke vrouw een invloed uitgaat, die
toch moet zijn veredelend, verfijnend
door haar kalme, ware, waardige hou
ding in alle omstandigheden des levens,
voortgesproten uit vrouwenzielenadel.
(Hanze)
Weet ge.... dat ge vlekken van aller
lei aard, welke men soms in donkere
costuums ontdekt, het beste kunt
wegwerken, door de vlekken goed te
borstelen met een borstel gedrenkt in
een bakje water met ammoniak.
Weet ge.... dat voor transpireerende
voeten het beste is, dikwijls de voe
ten wasschen, dikwijls schoone sok
ken en in de sokken wat speksteen
poeder of talk te Strooien.
Weet ge.... dat roode handen wit wor
den als men ze dikwijls met kruim
van melige aardappelen wrijft.
Weet ge.... dat ga lastige huidjeuk
kunt verdrijven, door inwrijving van
de huid met citroenschijfjes
Weet ge.... dat ge, beenen en ivoor
kleurige voorwerpen, welks soms erg
geel geworden zijn, weer wit kunt
maken, door ze te leggen in een am-
moniakale zinkoplossing, aangemengd
met een weinig kopervitriool. Men
verkrijgt dit door 25 deelen zuiver
zinkwit te overgieten met 40 deelen
water en langzamerhand 50 deelen
geconcentreerd zoutzuur toe te voe
gen, daarna nog 150 deelen heet water
en onder omroeren nog zooveel am-
mdliiak, tot het in den bsginne neer
slaande zinkhydroxyde bijna geheel
oplost.
Weet ge.... dat ge bloemen lang frisch
kunt houden, door onder in de vaas
wat houtskool te leggen; of men lost
een halve of heele (naar de grootte
van de vaas) aspirinetablet op.
Weet ge.... dat ge de heete ooren en
handvaten van uw aluminium pannen
moet omwikkelen met touw; men
heeft dan geen angst dat men de han
den brandt
Weet ge.... dat terpentijn een goed
middel is om verlakt leer, dat dof ge
worden is ïijn glans weer te geven.
Weet ge.... dat ge bloedvlekken kunt
wegmaken, door op de vlek een papje
te leggen van stijfsel in koud water
aangemaakt; wanneer het goed droog
is, uitborstelen. Is de vlek oud dan
nogmaals herhalen.
Weet ge.... dat ge eieren het beste
kunt inmaken in waterglas, de scha
len blijven dan harder dan in kalkwa-
ter. Wil men die eieren koken dan
.moet men er even aan het stompe
einde een gaatje inprikken.
VISCHKOEKJES.
400 gr. gekookte visch, b.v. schel-
visch of kabeljauw wordt zoo warm
mogelijk van de graat genomen, van de
velletjes ontdaan en fijngemaakt. 400 gr.
aardappelen (gekookte) worden met den
puréestamper fijngemaakt. Een gehakte
ui wordt in een lepel boter lichtbruin
tfatnni. «*">t zout en flink nootmuskaat
op smaak gebracht en zoo noodig met
wat melk op goede dikte gebracht. Van
deze massa worden kleine platte koek
jes gevormd, deze door paneermeel ge
haald en in heete boter aan weerszijden
bruingebakken.
GESTOOFDE KOMKOMMERS.
2 groote komkommers, 40 gr. boter,
wat bruin van jus, Maggi-aroma of
vleeschextract, paneermeel, wat gerasp
te kaas.
Bereiding: De komkommers schillen,
van bet zaad ontdoen en in groote
schuine stukken snijden. Ze gaar koken
in ruim kokend water met zout en ze
daarna goed uit laten lekken. Ze over
doen in een vuurvast schoteltje, wat
bruin van jus of extract toevoegen, be
dekken met paneermeel en geraspt#
kaas, hierop de klontjes boter verdee-
len en het schoteltje onder nu en dan
bedruipen pl.m. uur in den oven
laten stoven.
GESMOORDE TOMATEN.
Mooie gave tomaten worden doormid
den gesneden, met peper en zout be
strooid en even op een vergiet geplaatst
om mt te lekken. Dan worden deze helf
ten met de schilzijde een oogenblikje
in heete boter gebraden en vervolgens
20 minuten in den oven gezet om verder
gaar te smoren. Elke helft wordt op een
sneedje geroosterd brood gelegd, van
het overgebleven nat wordt met in wa
ter aangemengde bloem een dikke saus
gemaakt. Hierbij wordt dan al roerende
nog wat melk gevoegd en deze saus
over het brood met tomaten opgediend.
„Die mevrouw Jansen is onuitstaan
baar. Als ze bij je zit, is ze poeslief, en
achter je rug gaat ze je bekletsen."
„Je hebt gelijk. Maar: andersom gaat
ook moeilijk."
„Dus je hebt gediend bij dokter
Jansen", zei mevrouw- „En is het nogal
een aardige man?"
„Ik weet het niet, mevrouw," ant
woordde het nieuwe meisje „Toen ik in
dienst kwam was hij uit, ziet u, en vóóir
het eten was ik alweer weg."
1.00 per stuk.
Kindermaten tot 12 jaar 0.7J
Papieren patronen op maat gemaakt,
kunnen, onder toezending van het be
drag, besteld worden aan Paper Pattern
Service, Parkstraat 79. Den Haag.
De maten op te geven volgens onder
staande teekening.
