Mfisdaad en Boete
I
NIEUWE HAARL. COURANT
Tweede Blad Donderdag 2 September
Een succes van de revolutionnairen in Nicaragua. De kerkvervolging
in Mexico en hare gevolgen. Het standpunt van Wallstreet. De boycot
der Mexicaansche staatsfinanciën.
Onder de Radio-berichten: De tweede jaarlijksche betaling door Duitsch-
land volgens het plan-Dawes (1220 millioen goudmark) is gisteren geschied.
De Duitsche delegatie naar Genève onder leiding van Dr. Stresemann.
Een wending in het Britsche mijnconfllct. Spoorwegongeluk op de
lijn BarcelonaValencia. Zeventien dooden, verscheidene gewonden.
GEM. BUITENL. BERICHTEN.
FEUILLETON.
LANDBOUW EN VISSCHERIJ
Een Orchidee met 3700 bloemen
Alg. Ned. Zuivelbond.
Engeland's vleeschinvoerverbod
RECHTZAKEN.
Gebruiken in den eierhandel
AMSTERDAMSCH NIEUWS.
De melkkwestie.
Hoeveel passagiers de Amster-
damsche tram vervoerde.
Kind je uit het raam gevallen.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
s-Gravenhage's Gemengd
T rambedrijf.
De hooge beteekenis van de
Katholieke pers.
25 jaar commissaris van politie.
De ongesteldheid
van Mr. Aalberse.
Prof. van Eysinga Voorzitter
der Hof conferentie.
De kultuurstrijd in Zuid-Tirol.
De wet op de pers, zooals deze in Italië
bestaat, mag o.a. mede oorzaak zijn, dat
men in de bladen zoo zelden en zoo weinig
leest van den kultuurstrijd, die tegenwoor
dig heerscht in Zuid-Tirol. Niet alleen de
manier, waarop deze strijd gevoerd wordt,
doch ook de omstandigheid, dat hij zich af
speelt in een land, dat Katholiek wil zijn,
zou de belangstelling en verwondering
waard zijn van hen, die Italië in den laat-
sten tijd slechts van zijne goede zijde leer
den kennen.
Een beeld van den treurigen toestand
vinden wij in het gedenkschrift, dat de gees
telijkheid den Italiaanschen Minister van On
derwijs Fedele aanbood bij zijn bezoek aan
Bozen in de maand Juni 1.1. In dit gedenk
schrift wordt aan de hand van Pauselijke
brieven en van de diocesaan-statuten van
Trient duidelijk uiteengezet dat de moe
dertaal een onmisbaar middel is, om den
kinderen de groote waarheid van den ca-
thechismus, welke toch reeds moeilijk te be
grijpen zijn, verstaanbaar te maken, hen in
hartelijke taal toe te spreken en in de deugd
te onderrichten, en dat bet verbod, om voor
Duitsche kinderen den Duitschen cathechus-
mus te gebruiken, bovengenoemd doel in
hooge mate tegenstrijdig is, Terwijl de pries
ters binnen of buiten de kerk geen stap kon
den doen, zonder te worden bespied door
individuen van zeer dubieuzen aard, waren
ze bovendien nog genoodzaakt, om zich te
gelijkertijd in het openbaar te verdedigen
tegen het verwijt van vijandig gezind te zijn
tegen Italië, hetgeen men hun ten onrechte
daarom verweet, omdat zij zich durfden ver
zetten tegen wetsbepalingen, die het gods
dienstige en kuitureele goed van het volk
benadeelden, en omdat zij de vrijheid ei-
schen. niet die, welke men hen indertijd
eens heeft voorgespiegeld, maar die, welke
hun zou toestaan hunne moedertaal te ge
bruiken, die voor een nuttig godsdienston
derwijs onontbeerlijk is. Terwijl het gedenk
schrift in fijnvoelige omzichtigheid slechts
over de vrijheid in dezen laatsten zin, wel
ke voor de vervulling van den godsdiensti-
gen opvoedingsplicht onmisbaar is, handelt,
wordt er als eenige oplossing tot verbete
ring van den hopeloozen toestand, die reeds
ten gevolge had, dat de orde nieuwe school-
voorschriften de jeugd in het Boven-Etsch-
dal zoowel in het profane als in het gods
dienst-onderwijs sterk ten achter geraakt is,
op aangedrongen, om de Katholieke begin
selen in geheel hun omvang te doen gelden
in alle wetten en voorschriften.
Het is niet om te laten zien, op welk
zachte manier de geestelijkheid hare wcn-
schen heeft naar voren gebracht, dat wij dit
gedenkschrift aanhalen, doch om een andere
tweevoudige reden. Ten eerste willen wij
hierdoor het onrechtvaardige verwijt van de
hand wijzen, als zou de Zuid-Tiroolsche
geestelijkheid tegenover de anti-godsdien
stige voorschriften de Italiaansche regeering
met de armen over elkander blijven staan.
Ten tweede wenschen wij er ook het an
dere niet minder Christelijke verwijt mede
te weerleggen, dat aan dezelfde geestelijk
heid gedaan werd van den kant van eenige
correspondenten van buitenlandsche bladen,
dfe ter plaatse geinformeerd hadden, nog
wel bij Italiaansche ambtenaren als de meest
betrouwbare bron??? en toen tot de over
tuiging gekomen waren, dat de geestelijk
heid den toestand in hooge mate overdre
ven en geheel scheef voorgesteld had. Om
dezen een verder staaltje ter inlichting te
laten zien, halen wij hier de volgende,
nieuwste schoolbepaling (dus van compe
tente zijde!) aan:
„Wanneer drie of meer voorschriftshalve
de volksschool bezoekende kinderen van
verschillende families te zamen komen, ten
einde onderricht te worden, wat voor on
derwijsartikelen er dan ook gebruikt wor
den, wordt hier eene bijzondere school ge
acht aanwezig te zijn, en moet deze onver
wijld gesloten worden, indien niet eene uit
drukkelijke machtiging van het departement
van onderwijs is verleend geworden. Even
eens heeft men elke manier van godsdienst
onderwijs, buiten de openbare school ver
strekt, aan deze bepaling te onderwer
pen."
Begrijpt men nu den grond voor bovenge
noemd gedenkschrift?
Mogen uit deze regelen alle geloofsgenoo-
ten van heinde en ver begrijpen, en inzien,
hoe diep en smartelijk de geestelijkheid en
het geheele volk van /-uid-Tirol de waar
heid ondervindt van de woorden van den
grooten Bisschop Ketteler: „Een kultuur
strijd is steeds bedenkelijk, dpch wanneer
hij het op de harten der kinderen gemunt
heeft, dan toont hij zich in geheel zijn af
schuw" ook hier.
De berechting van Pangalos.
De minister van Justitie heeft verklaard,
dat generaal Pangalos en zijn medewerkers
wegens hoogverraad zullen worden ver
volgd, daar zij zich met geweld van de
heerschappij hebben meester gemaakt en
een facto-regeering hebben gevormd, wel
ke nimmer den moreelen steun van de
meerderheid des volks verkreeg, zooals
gewoonlijk het geval is met revolutionarie
regeeringen. De goedkeuring verkreeg Pan
galos' regeering nimmer, daar hij de open
bare meening nooit heeft toegestaan zich
vrij te uiten.
Derhalve zullen Pangalos en zijn mede
werkers niet als ministers worden be
recht, maar als particulieren. Zij zullen te
vens worden vervolgd wegens vergrijpen
tegen het gemeene recht, daar zij aan open
bare en aan particuliere belangen groote
schade hebben toegebracht.
Naar verluidt zou de regeering voorne
mens zijn bij wijze van voorzorgsmaatregel
het particulier vermogen van Pangalos en
de zijnen te confiskeeren.
De kwestie van Tanger.
Het agentschap Tass publiceert een nota,
waarin wordt gezegd: Spanje eischt de
herziening van het accoord van Algeciras,
dat ook de onderteekening van Rusland
draagt. In gezaghebbende kringen wordt
verklaard, dat de U.R.S.S. geen enkele wij
ziging zal erkennen, welke zonder haar
toestemming wordt aangebracht.
Het transport van Abd-el-Krim.
Abd-el-Krim en zijn gevolg, die gisteren
met de „Alba" in Marseille is aangekomen,
zullen aldaar eenige dagèn moeten vertoe
ven alvorens met de „Amiral-Pierre" naar
Réunion te worden vervoerd.
Er zijn strenge maatregelen getroffen om
tijdens het verblijf van Abd-el-Krim op het
eiland Frioul, dat een gedeelte der uitge
breide havenwerken van Marseille vormt,
nieuwsgierigen te weren. Krim zal worden
ondergebracht in het z.g. Pavilion Fauvel,
dat anders dient voor de passagiers eerste
klas der groote stoomvaarders, die om sani
taire redenen in quarantie moeten blijven.
Van nu af aan mag niemand meer het ei
land betreden, zoodat behalve de desbe
treffende ambtenaren, niemand van Krim's
aankomst getuige zal zijn.
De onlusten in Nicaragua.
Terwijl de berichten uit Nicaragua slechts
sporadisch blijven aankomen, melden die
van Dinsdag, dat de revolutionnairen Cape
Gracias aan de oostkust hebben genomen.
Naar verluidt wordt elk oogenblik te
Bluefields een veldslag verwacht, maar aan
gezien Bluefields tot neutraal gebied is
verklaard, zal het gevecht waarschijnlijk
bepaald blijven tot aanvallen op El Bluff,
een strategisch punt aan den ingang van de
haven.
In verband met het protest van Nicaragua
bij den Volkenbond tegen de interventie
van Mexico in den opstand in Nicaragua,
heeft de regeering van Mexico op het ver
zoek om inlichtingen van den Volkenbond
geantwoord: „Mexico is geen lid van den
Volkenbond. Wij danken u voor uw stap
pen."
EEN GEVAARLIJK KRANKZINNIGE
ONTVLUCHT.
Te Chichester, in Sussex, is Maandag een
gevaarlijk krankzinnige, die onlangs werd
veroordeeld wegens het worgen van een
achtjarig meisje, aan zijn bewakers ontsnapt
en ontvlucht. De politie beschouwt dezen
krankzinnige als zóó gevaarlijk, dat zij
ouders waarschuwt hun kinderen niet alleen
uit te laten gaan zoolang hij niet weer ge
vat is. Bloedhonden en honderden met stok
ken en staven gewapende vrijwilligers wer
ken met de politie samen om het heerschap,
dat vermoedelijk de vlucht heeft genomen
in de dichte bosschen, op het spoor te
komen.
De ontvluchte krankzinnige is alweer in
verzekerde bewaring. Door den honger ge
dreven vroeg hij in een gehuchtje ergens
om wat brood. Hij werd echter herkend. De
politie werd onmiddellijk gewaarschuwd, die
hem bij het verlaten van het gehucht aan
hield. Tegen de verwachting in deed hij
geen pogingen om zich te verzetten, doch
verzocht de politie alleen hem niet in de
boeien te slaan.
Slechts veertig uren heeft de misdadiger
van zijn herwonnen vrijheid genoten.
EEN TREINAANSLAG VERIJDELD.
Ook in Zwitserland is thans een aanslag
op een trein gepleegd. In de nabijheid van
Bazel heeft de baanwachter op eenige
plaatsen ontdekt, dat de rails waren losge
maakt. De daarbij gebruikte werktuigen
werden in de nabijheid in een boschje ver
borgen gevonden. De algemeene directie
van de Spoorwegen heeft oogenblikkelijk
eenf onderzoek ingesteld.
EENE VEREENIGJNG TOT BEVORDERING
VAN HET STILZWIJGEN BIJ
BEGRAFENISSEN.
Te Dyon is met goedkeuring der Kerke
lijke Overheid opgericht eene „Vereeniging
tot bevordering van het stilzwijgen bij be
grafenissen". Haar doel is, om de wereld-
sche gebruiken, welke mettertijd bij het hou
den van uitvaarten zijn binnengeslopen, te
gen te werken. Zij willen o. a. er tegen op
treden,, dat degenen, die de lijkbaar met
den fungeerendem priester volgen, door hun
ne oneerbiedige houding, door te praten en
zelfs te lachen en te schertsen, den indruk
wekken alsof ze gewoon op wandeling zijn.
Deze vereeniging heeft zich ten doel ge
steld, om deze oneerbiedigheid tegenover
den overledene en zijne familie krachtig te
bestrijden. De leden dezer vereeniging ont
vangen een diploma, en nemen de verplich
ting op zich, om, zoodra de priester bit het
sterfhuis verschijnt, elk gesprek af te brc-1
breken, onder den lijkstoet niet te spreken
en zorgvuldig alles te vermijden, wat aan
leiding zou kunnen geven tot een praatje.
Wordt men aangesproken, dan geve men
een kort, doch voldoend antwoord, zoodat
elke vraag achterwege kan blijven. In plaats
van nutteloos gepraat zullen de begeleiders
van uitvaartstoeten het stilzwijgen bewaren
en dit benutten door voor den overledene
te bidden en na te denken over de heilzame
waarheden, welke hun den dood in herinne
ring roept. Reeds is een groot aantal man
nen tot deze vereeniging toegetreden.
DOMFEESTEN EN CONGRES VOOR
KATHOLIEKE RECHTTSGELEERDEN
TE STRAATSBURG.
Om dank te brengen voor de gelukkige
voltooiing der zoo moeilijke restauratie
werken aan den dom van Straatsburg
men herinnere zich slechts den slechten toe
stand, waarin de onderfondamenten zich be
vonden zal den lOen October a.s. de
feestelijke heropening der groote dompoort
plaats hebben. Een optocht van alle katho
lieke vereenigingen zal den Bisschop, Mgr.
Ruch, die zelf de pontificale Mis zal op
dragen. naar den dom vergezellen. De Bis
schop zal verder eene toespraak houden
over het behoud van den dom. Het katho
lieke Elzas zal ook in de toekomst in den
dom het symbool zien voor de bescherming
der katholieke rechten en der godsdienst
vrijheid.
Van 25—27 October zal te Straatsburg,
onder leiding van Z. D. H, Mgr. Ruch, het
63ste congres voor katholieke^ Rechtsgeleer
den gehouden worden.
Als zeer actueel thema zal de vraag be
handeld worden, in hoeverre het socialisme
er in geslaagd is, om zijne zoogenaamde her
vormingen, zijne revolutie door te voeren,
zooals b.v. beslagname van privaatinkom
sten, door overmatige belastingheffing, ver
nietiging vah het privaatkapitaal, centralisa
tie der monopolen ,enz.
WALL-STREET EN DE KERKVERVOL
GING IN MEXICO.
Het heeft groot opzien gebaard, dat het
orgaan der hooge New-Yorksche financieele
kringen, het „Wall-Street Journal", de
nieuwe wetten van President Calles met een
buitengewone heftigheid bestrijdt.
Het blad verklaart deze wetten voor on
rechtmatig en ongeldig en evenzoo noemt
het die geheele grondwet van 1917 zonder
eenigen rechtsgrond.
Over de den lsten Augustus in werking,
getreden wetten zegt het Wall Street Jour
nal woordelijk het volgende:
„Deze maatregelen zijn van nul en gee-
ner waarde, voornamelijk op de volgende
drie gronden:
1. Wijl de president geen wettelijke
machtiging had ze in werking te laten
treden.
2. Wijl Calles überhaupt niet als de wet
tig gekozen president van Mexico mag gel
den.
3. Wijl de grondwet van 1917 nooit wet
telijk werd erkend."
Betreffende het eerste punt voert het
blad aan, dat het Mexicaansche parlement
geen recht had om Calles te machtigen tot
het uitvaardigen van nieuwe wetten, terwij!
bovendien Calles de hem wederrechtelijk
gegeven volmacht overschreden heeft.
Calles' presidentschap is volgens hetzelf
de blad geheel onwettig, wijl hij in het jaar
1920 den toenmaligen president Carranza
door een legermannoeuvre van diens plaats
verdrong en dientengevolge naar de grond
wet zelf art. 82.7 voor het ambt van
president gediskwalificeerd is.
En tenslotte is de wet van 1917 zelf on
geldig, daar Carranza ze er doorgejaagd had
in een p:\rlementszitting, waartoe slechts
zijn naaste vrienden en aanhangers waren
opgeroepen.
De wet is nooit door de meerderheid der
wetgevende lichamen aangenomen gewor
den, en is; aldus in het geheel niet op recht
gebaseerd.
Tegenover deze bewijzen blijkt het immer
weer herhaalde motief van Calles, als zou hij
niets anders doen dan de bestaande wetten
uitvoeren, in dubbelen zin leugenachtige
huichelarij.
HOE MEN THANS IN ENGELAND EN
AMERIKA DE STAATSFINANCIËN
VAN MEXICO WIL BOYCOTTEN
Bisschop Kelly van Oklahoma, Ver. Sta
ten, waarschuwde in zijn diocees, dat wie
Mexicaansche Staatspapieren bezat, deze
zoo spoedig mogelijk moest verkoopen,
om aldus den handelsboycot der katho
lieken tegen de regeering ook hunnerzijds
te ondersteunen. Tegelijk waarschuwde hij
den katholieken hunne bankiers order te
geven in geen geval Mexicaansche Staats
papieren voor hen te koopen, niettegen-
31
Wel zeker. Maar waarom spreek je over
hem?
Dorsselier heeft hem straks onder dien
hoop steenen die je voor je ziet, gevonden.
In ernst? riep Robert verbaasd uit. Het
slachtoffer van het ongeluk, waarvan ik
straks heb hooren spreken, zou dus Garnaud
zijn?
Ongelukkigerwijs is het zoo, Robert,
En hij is daarginder, zeg je?
Met mijnheer Pastoor, den plaatsvervan
ger van den maire en Doisselier; zij wachten
tot de autobus voorbij komt, om hem naar het
hospitaal van Saint Michiel over te brengen.
Maar Robert luisterde niet meer; Made
leine had nauwelijks gezwegen of hij was al
over den muur geklauterd en verdween aan
den anderen kant.
Weldra hoorde zij zijn uitroepingen en zijn
vragen, waarop de stem van den pastoor
antwoordde, soms ook Dorsselier. Toen hield
het meisje op met luisteren en begon weer te
bidden.
Eenige minuten later kwam Robert terug
en zeide:
Het is de arme Garnaud, ik heb hem
herkend. In de verte kon men de autobus al
booren.
Madeleine knielde nog altijd neer; met ge
vouwen handen ging zij door met bidden en
antwoordde niet. Robert wilde haar niet sto
ren en wachtte tot zij gedaan had. Hij ging op
een steen zitten, welke van den muur was
afgevallen, bij den puinhoop, waaronder
Dorsselier den armen Garnaud gevonden
had.
Robert was vermoeid en terwijl hij daar
zat dacht hij zoo stilletjes bij zich zelf dat
het toch nog beter ware geweest als hij zijn
^vondmaal had binnen gehad en dan lekker
naar het bed kunnen gaan, toen hij in de
helderen maneschijn iets zag blinken dat
daar tusschen de steenen bij zijn voeten lag.
Daar hij niets te doen had, bukte Robert
zich en zag dat hetgeen zijn aandacht ge
trokken had, niets anders was als het uit
einde van een nikkelen, misschien wel een
zilveren potlood.
Natuurlijk was zijn eerste gedachte dat
voorwerp tusschen het puin uit te halen.
Maar het potlood lag tusschen twee groo
te steenen, welke Robert van elkaar moest
verwijderen. Terwijl hij dit trachtte te be
werken, begonnen andere steenen zich te
bewegen en gleden naar verschillende kan
ten; ook het potlood viel in een andere
spleet, en noodzaakte Robert aldus nog
andere brokstukken te verplaatsen.
Nu had Madeleine een kruistecken ge
maakt en stond langzaam op.
Het eerste geluid dat haar oor trof was
dat van een auto, die vlug scheen te nade-
staande de Mexicaansche regeering onder
andere l?ugenberichten ook de aanbeve
ling in het buitenland zoekt te verbreiden,
als zouden deze papieren buitengewoon
goed staan.
Het Engelsche weekblad Universe,
merkt daarbij op, dat deze waarschuwing
van den Bisschop niet slechts door vele
katholieken in Amerika, maar ook in En
geland en Europa wordt opgevolgd.
Calles noemt de boycottbeweging der
katholieken natuurlijk een „belachelijke"
onderneming, maar in financieele kringen
is men hieraangaande van een geheel an
der inzicht.
EEN NIEUWE „STUDIEREIS-
NAAR MEXICO,
Reeds weder reist een Amerikaansch
gezelschap ter „bestudeering" der Mexi-
caanscBe kerkelijke verhoudingen naar
Mexico. De karavaan bestaat uitsluitend
uit Baptisten, Methodisten en Presbyteria
nen en verder eenige joodsche rabijnen.
Dat ze met medeweten van Calles naar
Mexico reizen, laat zich reeds vermoeden
door het feit, dat Calles persoonlijk aan de
grensbeambten in Laredo telegrafeerde, dat
men het gezelschap ongemoeid het land
zou binnenlaten, terwijl hij anders steeds
aan de „grondwet" vasthoudt, dat geen
buitenlandsche geestelijke, van welke kerk
ook, de grens mag overschrijden. Het ge
volg der onderzoekingen van dit „studie
gezelschap" kan men zonder twijfel reeds
vooruit vaststellen.
Maar het doet pijnlijk aan te moeten be
richten, dat een synode der gereformeerde
kerk in Californië en Nevada zich geroe
pen gevoeld heeft om te verklaren, dat
„de regeering van Mexico niets anders
doet, dan van alle burgers en bewoners
van Mexico de gehoorzaamheid opeischen
om de wetten na te leven.
De Londensche vaste keuringscommissie
bekroonde in haar jongste bijeenkomst een
Orchidee, Dendrobium filiforme met een
getuigschrift voor cultuur. De plant had
zich getooid met zeven en dertig honderd
bloemen.
Jaarvergadering te Maastricht.
Te Maastricht wordt heden de jaarver
gadering gehouden van den Alg. Ned. Zui
velbond (F. N. Z.).
De voorzitter, de heer Dr. F. Posthuma,
opende de vergadering met een rede, die
tot onderwerp had: „De plaats van den
Algemeenen Nederlandschen Zuivelbond in
htt Landbouwvereenigingsleven".
Spr. begon met de aanwezigen er op te
wijzen op de groote beteekenis van de
coöperatieve zuivelfabrieken. Immers, waar
de zuivelbereidende boer zijn bedrijf door
middel van machines kon gaan uitbreiden,
begreep hij al spoedig, dat hij dit gezamen
lijk met andere veehouders moest gaan
doen. Het wel^ en wee van het zuiveldeel
van het landbouwbedrijf, komt dan ook tót
Uiting in de boerenfabriek. Wanneer wi)
weten, dat men in ons land 891.000 H. A.
bouwland kent en 1.254.000 H.A. blijvend
grasland, dan ligt de gevolgtrekking voor de
hand, dat het belang, dat de gezamenlijke
landbouwers bij het zuivelbedrijf hebben,
VA maal zoo groot is, als dat, hetwelk zij
te zamen hebben bij het akkerbouwbedrijf.
Merkwaardig is dan ook, dat de gezamen
lijke oppervlakte bouwland en bouwgrond
sinds 1920 is gelijk gebleven en de opper
vlakte van het blijvend grasland met pl.m.
35.000 H.A. is toegenomen.
Welke vereeniging nu behartigt de belan
gen van het zuiveldeel van het landbouw
bedrijf?
De belangen van den enkelen veehouder,
vervolgde spr., worden behandeld door
den persoon zelf. Bij de keuze van het vee
in verband met de productiewaarde kan hij
steun vinden bij de landbouwmaatschap-
pijen,, voor zoover deze op dit gebied iets
presteeren, bij zijn controlevereeniging, bij
zijn zuivelfabriek. Zoodra de veehoudende
boer begrijpt, dat hij voor de melk van zijn
koe of koeien de grootste opbrengst in geld
zal kunnen krijgen, als hij deze melk ge
zamenlijk met die van de koeien van mede
veehouders laat verwerken, vindt hij den
besten steun voor het zuiveldeel van zijn
bedrijf bij de boerenfabriek. De gezame-
lijke fabrieken sluiten zich aan in den Zui
velbond en de gezamenlijke bonden vol
brengen hun taak het best in den Algem.
Ned. Zuivelbond. Er is geen vraag behoo-
rende tot het gebied der melkproductie
enz., die niet door de diverse fabrieken,
bonden en verkoopvereenigingen kon wor
den opgelost. Hoewel dit tot nu toe niet
geschiedt, kunen volgens spr. fabriek
of bond den zuivelboer ook antwoord geven
op tal van andere vraagstukken, die zich
in zijn bedrijf 'voor doen, als bemestings-
vraagstukken, voedervraagstukken, e. d.
Dan is er een terrein van geheel anderen
aard, waarbij de belangen van den zuivel
boer zijn betrokken, vraagstukken op het
gebied van de arbeidswetgeving, van de
handelsverdragen met andere landen, enz.
Tenslotte is er nog een reeks van maat
schappelijke vragen, waarbij de georganiseer
de zuivelboer zeker even goed of beter dan
zijn collega's een oordeel kan uitspreken,
b.v. vragen op het gebied van het Procf-
station-wezen.
Het karakter van de georganiseerde
coöperatieve zuivelbeweging bestaat nu
daarin ging spr. voort, dat men tracht al
deze vraagstukken voor de gezamenlijke
zuivelboeren te behartigen.
Is die georganiseerde coöperatieve zui-
vel-be'weging nu wel groot genoeg om op
haar eigen beenen te staan, zou men kunnen
vragen. Wei, het aantal leden wer georga
niseerde bóeren-fabrieken te zamen be
draagt rond 130.000; het aantal melkkoeien
dezer zuivelbereiders bedraagt pl.m.
450.000. Ook kunen wij als maatstaf nemen
de zuivelproductie en vergelijken dan del
georganiseerde coöperatieve zuivel-bewe-
ging met de met-georganiseerde of niet-
coöperatieve zuivel-beweging. Van de totale
productie van boter in 1925, 75.000.000 K.G.
was de productie van de fabrieken aange
sloten bij de F. N. Z. 49.000.000 K.G. of
wel 65 pet. Van de totale productie van
kaas 113.000.000 K.G., bedroeg die van de
fabrieken, aangesloten bij F. N. Z.
51.000.000 K.G. of 45 pet. Zeer zeker oefent
de georganiseerde coöperatieve zuivel
bereiding invloed uit op de bedrijfsuitkom-
sten van 3/5 van alle zuivelboeren in Neder
land.
In zijn slotbeschouwing weer spr. nog
maals op de plaats van den Alg. Nederl.
Zuivelbond in het landbouwvereenigings
leven en verklaarde hierna de algemeene
vergadering voor geopend.
Een nieuwe maatregel per 1 October,
Den lsten October a.s, zoo lezen wij
in de Engelsche bladen zal in Engeland
een nieuwe „order" van kracht worden,
waarin o.a. een scherpomlijnde definitie
wordt gegeven van wat te verstaan is
onder „fully cured bacon" en „ham",
welke beide varkensproduclen, zooals men
weet, niet vallen onder het vigeerende
invoerverbod.
Elke ham, zij of stuk bacon moet bij in
voer in Engeland na 1 October a.s. voor
zien zijn van een label, waar een verkla
ring, onderteekend door een bevoegd re-
geeringsambtenaar van het land van her
komst.
Deze verklaring dan moet behelzen, óf
lo. dat de bacon of ham gezouten is onder
een druk van minstens- 80 Eng. ponden per
vierkanten inch (pumped with brine) en
vervolgens gedurende minstens vier dagen
in pekel of bestrooid met droog zout heeft
gestaan, (soaked in brine or dry-salted), óf
wel 2e. dat de bacon of ham gedurende
minstens tien dagen gezouten is (dri-salted
or wet-salted).
Bovendien moet de label bevatten de
namen van fabriek of zouterij, zouter,
woonplaats en land van herkomst.
Een dergelijke label moet eveneens ge
hecht worden aan de emballage.
Een beslissing van het Arnhemsche
Gerechtshof,
Twee kooplieden hadden met elkaar ge
schil over den koop en verkoop van een
belangrijke hoeveelheid eieren. Het betrof
hier een drietal leveringen en de verkooper
vorderde daarvoor van den kooper ruim
600. De kooper weigerde betaling, o.m.
op grond dat de hem geleverde eieren niet
versch waren, waartegenover de verkooper
zeide, dat dit niets ter zake deed, omdat
hij niet bepaald versche eieren verkocht
had.
De kooper echter beweerde dat ook zon
der dat het uitdrukkelijk was bedongen,
dat aan grossiers slechts versche eieren
mochten worden geleverd omdat het ge
bruik in den eierhandel dat medebrengt.
Over deze kwestie is voor de Zutphen-
sche rechtbank en het Amh. Gerechtshof
geprocedeerd, en daarbij is uitgemaakt, dat
inderdaad het gebruik in den handel me
debrengt, dat ook al is dit niet bepaald
bedongen aan grossiers slechts versche
eieren behooren te worden geleverd en
dat daaronder wordt verstaan eieren die
hoogstens 8 of 10 dagen oud zijn.
Een gedeelte der gekochte eieren was
door den kooper evenwel aan derden reeds
weer verkocht en nu had hij wel aan zijn
leverancier geschreven dat hij er aan twij
felde of ze wel versch waren doch ze des
niettegenstaande maar aan zijn koopers
doorgezonden, zulks echter voor rekening
en risico van dien leverancier latende.
Over dit gedeelte van de kwestie beslis
te de Rechter dat de kooper moest geacht
worden die hoeveelheid eieren te hebben
aanvaard, omdat hij, indien hij ze niet had
willen accepteeren, ze aan den verkooper
had moeten terugzenden of diens toestem
ming vragen om ze voor zijne rekening te
verkoopen, doch waar hij zulks niet deed
maar ze op eigen risico doorverkocht, ook
verplicht is ze te betalen.
Ten slotte kwam hierbij nog een vraag
ter sprake betreffende de berekening van
emballage, waarvoor 36 op de rekening
voorkwam. Hieromtrent werd beslist dat
het in den eierhandel gebruikelijk is om
emballage van eenige waarde op rekening
te schrijven en dat de kooper dus niet het
recht heeft ze zonder betaling te behouden
al heet het o$k zoogenaamd ter beschikking
van den verkooper.
Bij de beslissing van 't Hof werd het
vonnis der Zutphensch Rechtbank waar
bij de ingestelde vordering geheel was ont
zegd vernietigd en de kooper .alsnog
veroordeeld om de door hem ontvangen en
als boven vermeld doorverkochte partijen
eieren te betalen, met de kosten van em
ballage, terwijl de eisch werd ontzegd,
voor zoover deze betrof betaling van een
partij eieren, die door den kooper aan den
verkooper, omdat ze niet versch waren,
was teruggezonden. De laatste partij be
hoeft hij dus niet te betalen.
DE ZELFVENTENDE BOEREN.
In aansluiting op de Maandag gehouden
conferentie tusschen melkhandel en boe
verbonden werd Wodensdag een alg. le
denvergadering gehouden van de Alg. en
R. K. Melkveehoudersorganisaties.
Aangezien de melkhandel als éérste
voorwaarde heeft gesteld, dat de zelfuit-
ventende boeren van Amsterdams straten
moeten verdwijnen waarna ze hun melk
tegen z.g, „inrichtingsprijs" (Ui ct. lager
dan de z.g. „slijtersprijs") aan den handel
zullen kunnen verkoopen, werd bslotea
een enquête te houden onder de betrok
ken boeren, ten einde uit te maken of en
zoo ja, op welke voorwaarden zij hun tij
delijk ventbedrijf er weer aan willen ge-
ven
Daarna zal wederom met den handel
worden geconfereerd.
De Amsterdamsche Gemeentetram heeft
van 1 Januari tot en met 31 Augustus van
dit jaar vervoerd 86.827.000 passagiers. Itt
de overeenkomstige periode van 1925 wer
den 84.420.137 vervoerd. In Augustus van
dit jaar maakten 10.744 000 personen ge^
bruik van de tram (in Aug. '25 10.321.951),
Woensdagmorven heeft in de Palmstraat
een droevig ongeval plaats gehad. Tijdeni
een korte afwezigheid van de moeder iS'
een kindje van 1 jaar uit het .raam van
de derde verdieping van hel percel Palm
straat 88, gevallen.
Het jongetje, Daniël Schoolenaar ge
naamd, lag in zijn bedje, dat voor het
open raam stond. Hij was vanuit het bedje
op het venster gekropen en viel toen op
straat. Ernstig gekwetst werd het arme
gind naar het gasthuis vervoerd, waar het
kort na aankomst overleed.
Goedkeuring door Ged, Staten.
Naar het Corr. Bur. verneemt, hebbeS
Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland thans
hun goedkeuring gehecht aan het besluit
van den gemeenteraad van 's-Gravenhage
tot wijziging der begrooting in verband met
de oprichting van een Gemengd Trambe
drijf.
Een behartigingswaardige uitspraak van
den Duitschen Katholiekendag.
Op den onlangs met zooveel succes
Breslau gehouden Duitschen Katholieken
dag werden een reeks resoluties aangeno
men, welker doorvoering voor het Katho
lieke leven van het grootste belang kunnen
zijn.
Een dier resoluties heeft betrekking op
een thjpia, waarvan ook hier in Nederland
door talloos vele Katholieken nog niet vol.
doende de hoogere beteekenis wordt inge
zien. We bedoelen hier de te Breslau met
algemeene stemmen aangenomen resolutie,
handelende over de Katholieke pers.
„De pers", aldus luidt bedoelde rescw
lutie, „is het meest active moderne wa
pen in den strijd der levensbeschouwin
gen. Wie haar bezit, beheerscht den ge-
dachtengang en de harten der menschen.
Daarom is het plicht van iederen Katho
liek, die pers, welke openlijk en zonder
onderbreking voor de Katholieke Kerk
en de Katholieke levensbeschouwing,
zoowel als voor het Katholieke volk in
het perk treedt, te ondersteunen en haaf
verbreiding krachtdadig te bevorderen.
In overeenstemming met haar groote
voorgangsters herinnert ook de 63ste
algemeene vergadering te Breslau het
Katholieke volk aan zijn plicht en spoort
het aan, de belangen van de Katholieke
pers trouw te behartigen en haar door
abonnementen, advertenties medewerking
en het verleenen van drukorders te on
dersteunen en de vijandige en zoogenaam
de kleurlooze pers uit het Katholike ge
zin verwijderd te houden."
Dit zijn inderdaad behartigfngswaardiga
woorden ook voor Nederlands Katholieken.
Woensdag herdacht de heer P. Stapel,
thans commissaris van politie te Leiden, den
dag, waarop hij 25 jaar geleden in functie
trad als commissaris te Hellevoetsluis. Hoe
wel slechts van 1917 te Leiden werkzaam,
meende het personeel dat dezen dag niet
onopgemerkt mocht voorbij gaan.
Woensdagvoormiddag werd de jubilaris
met zijn gezin in de foyer der Stadsgehoor
zaal ontvangen.
Nadat het Politie-muziekkorps den jubi
laris met een opgewekten marsch had be
groet, werd hem een stoffelijk bewijs van
hulde aangeboden.
Namens de Broederschap der commissa
rissen voerde de heer van Beusekom, com
missaris van politie te Hilversum, het woord.
Ook de burgemeester, Jhr. De Gijselaar,
sprak eenige waardeerende woorden tot den
jubilaris.
Ten slotte ontving de heer Stapel van dd
Leidsche Pers een fraai bloemstuk.
In sommige verslagen van den Zondag te
Klazinaveen gehouden R. K. Dlrentschen
Landdag komt de mededeeling voor dat mr.
Aalberse „wegens ziekte" verhinderd was
de toegezegde rede te houden.
De waarheid is, dat de spreker wegens
een lichte keelaandoening verhinderd was.
Om dezelfde reden heeft hij ook enkele
andere reeds aangenomen spreekbeurten
moeten afzeggen, en zal hij voorloopig geen
nieuwe aannemen.
(Centr.)
Overeenkomstig de verwachting is prof.
Van Eysinga Woensdag tot voorzitter be-
voorziter benoemd der Volkenbondsconfe-
ren; het was de autobus welke aankwam.
Op den weg hoorde men de stem van
Dorsselier welke sprak:
Ook niet te vroeg! Het is wel niet erg
koud, maar ik zou toch zoo zachtjes aan
bevroren zijn.
Dan sprak de pastoor:
Zeker, de ongelukkige gaat heen zon
der tot bewustzijn gekomen te zijnEn
nog waarschijnlijk op een vraag van den
plaatsvervangenden maire:
O, neen, ik geloof zelfs niet dat hij
den morgen haalt....
Die woorden bedroefden het hart van Ma
deleine. Iets dat uit haar medelijdend hart
voortkwam en haar tevens nog een flauwe
hoop deed koesteren, spoorde haar aan om
Garnaud nog eens voor zijn vertrek te zien.
In den puinhoop bleef Robert nog altijd
het potlood zoeken. Men had eerder kun
nen zeggen, dat hij het achtervolgde, want
het bleef om zoo te zeggen vluchten en
naar gelang de jongen de blokken verplaat
ste, gleed het van de eene opening in de
andere. Maar Robert hield vol, want hij
was koppig.
Hij werd zoo door dat werk bezig ge
houden, dat hij zelfs niet zag dat zijne zus
ter voorbijging om zich naar den weg te
begeven; het jonge meisje van haar kant
dacht er niet aan om hem te vragen, wat
hij toch eigenlijk uitvoerde.
Op het oogenblik dat zij buiten de: kerk
kwam, hield de autobus vlak erbij stil. De
plaatsvervangende maire wisselde eenige
woorden met den chauffeur en kwam on
middellijk daarna terug bij den steenhoop,
waartegen Garnaud geplaatst was. De pas
toor en de adjunct belastten zich met den
ongelukkige, een paar mannen stegen uit de
bus en hielpen mee om het lichaam van
Garnaud zachtjes er in te brengen. Dan na
men de twee mannen plaats bij den chauf
feur en de autobus vertrok....
Alles was afgeloopen.
Vlak bij de haven gestrand, was het den
ongelukkigen Garnaud onmogelijk geweest
de taak die hij op zich genomen had
alles weer te herstellenten einde te bren
gen: hij was niet in staat geweest iemand
te herkennen en nu zou hij op het treurige
bed van een hosepitaal zijn leven eindigen,
zonder bloedverwanten, zonder vrienden,
van iedereen verlaten in zijn eenzamen
doodstrijd.
Terwijl de autobus zich langzaam verwij
derde was Madeleine, bedroefd en treurig,
dc kerk weer binnengetreden om haar
broer te halen en met hem naar het dorp
terug te keeren, toen zij Robert naar haar
toe zag loopen; hij hield iets in zijn hand
en schreeuwde met heesche stem;
Het geld!Ik heb het geld!
Garnaud had het gevonden!....
Het geld? Welk geld? vroeg het meis
je dat er niets van begreep.
Het geld van GrandinDe vijftien
duizend francs!.... Hier zijn zei.... De
vijftienduizend francs van Grandin zijn hier
in, zeg ik je! riep Robert met geestdrift uit,
en hij hield zijn zuster een groote enveloppe
onder den neus.
Ja, het was de kostbare enveloppe, wel
ke de vijftienduizend francs bevatte, zoo
als den lezer reeds bekend is.
Zooals men zich herinnert, bevond zij zich
op de knieën van Garnaud, op het oogen
blik, dal de muur instortte; zij was onder
de steenbrokken geraakt en aldus aan de
begeerlijkheid van Lasserre ontsnapt; deze
was er van overtuigd, dat de zoo begeerde
som zich nergens anders kon bevinden dan
in d<: portefeuille van zijn slachtoffer. Na
dat hij de muur had doen omvallen, had
Lasserre er slechts aan gedacht zich daar
van meester te maken en te siuchlen; hij
liad zich zelfs den tijd niet gegund, om te
onderzoeken, wat zij inhield.
Terwijl Robert het potlood dat steeds
verdween, trachtte in handen te krijgen,
had hij de enveloppe ontdekt. Toen hij op
deze den naam van Garnaud en het cijler
van vijftienduizend fracs zag, had hij ter
stond de waarheid geraden en was wegge-
loopen, om zijn zuster deze ontdekking
mede te deelen, zonder zich de moeite te
geven het overige te lezen.
Toen Madeleine alles begrepen had. tfintf
hare eerste gedachte naar Garnaud.
i Garnaud! riep zij uit. Men moet Gar
naud niet laten wegbrengen. Snel de au
tobus na, Robert
Deze liep wat hij kon en hij smaakte het
genoegen haar te doen stoppen. Garnaud
werd met alle mogelijke zorg er uit ge
dragen; hij was nog steeds buiten bewust
zijn, men bracht hem in het portaal der
kerk.
Men zond Robert naar huis om zijn ou
ders te halen en Dorsselier begaf zich naar
Grandin; deze deed zijn boodschap niet in
alle stilte, zooals men licht kan begrijpen.
De menschen verlieten hunne woning en
weldra bevonden zich bij de kerk een der
tigtal personen op welker gelaat groote
nieuwsgierigheid te lezen stond.
Daar zagen zij Garnaud op den grond lig
gen, Madeleine was bij hem neergeknield
en ondersteunde zijn hoofd. De oogen van
Garnaud waren nog altijd gesloten en zijn
trekken onbeweeglijk en star.
In het heldere licht der maan scheen het
ontroerde gelaat van Madeleine als de ver
persoonlijking der liefde; Mutaud steunde
bevend op zijn stok en riep, half gebogen,
den ongelukkigen Garnaud:
Ik ben het, Mutaud, ik ben bij u...
(Wordt vervolgd.)
