HIEMEIJER'S
NIEMEUER'S
ANDERS DAN ANDERE
„ST. WILLIBRORDUS"
Dit nummer bestaat nit 20 bladzijden, waaronder h et
geïllustreerd Zondagsblad In acht bladzijden
Leekepreeken.
Voornaamste Nieuws
Plaatselijk Nieuws.
Halfwegsehe Medezeggenschap.
CATHARIJNESINGEL 48, UTRECHT.
m
Zaterdag 11 Sept. 1926.
50ste Jaargang No. 16351
Onze ettectenaideeling bemiddelt den aan- en verkoop
van Incourante fondsen. - Verstrekt voorschotten op
eilecten - Adviseert U omtrent Uwe beleggingen.
s
Het bloemencorso te Noordwijk.
Pe eerste prijswinnaars voor mooist versierden auto, de heer A. Beuk
mej. jruus (fc Qroot, Voor versiering is gebruikt Dahlia Roem van
Aalsmeer, t
Het bloemencorso te Noordwijk.
De tweede prijswinnaars voor mooist versierden auto, de heer H. de Qroot
en mej. J. Schaay. Voor de versiering is gebruikt de lila paarsche Dahlia
Remembrance, aangevuld met Pomporn Stolz de Berlin.
HET VERNIELEN VAN FUIKEN.
DE RIJKSWEG HAARLEM—
ALKMAARR.
Een zeldzaamheid.
Rijweg afgesloten.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Bond v. R.KKiesvereenigingen
in Friesland
in dit nummer.
J. J. WEBER ZOON
Koningstraat 10 - Haarlem*
De ramp van den Loodssckoener.
De Koninginnefeesten te Bennebroek.
IëpI
Een leuk moment van het ezeltje staartsteken, een spel dat zich in g:
v belangstelling van de %jde jigr, jeugd macht.ver.heugen^,
E* abonnementsprijs bedraagt voor
Haarlem en Agentschappen:
Per week 0.25
Per kwartaalƒ.3.25
Franco per post per kwartaal bij
Vooruitbetaling3.58
Bureaux: NASSAULAAN 49.
Telefoon No. 13866 (3 lijnen).
Postrekening No. 597C.
NIEUWE HAARLEMSGHE
Bij contract belangrijk» korting.
Advertentiën 35 cents per regeL
Advertentiën tusscben den tekst,
als ingezonden mededeeltng 60 ei,
per regeL Vraag- en aanbod- jj
advertentiën, 14 regels 60 ct, j
per plaatsing; elke regel meer'
15 ct., bij vooruitbetaling.
Alie abonné's op dit blad zijn, ingevolge de verzekéringsvoorwaarden f Qfififl Levenslange geheele ongeschiktheid
tegen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen: I OUUU.-erlies van beide armen, beide beene
tot werken door f*7 KH
beenen of beide oogen <JU.'
bij een ongeval met f OKfl M
rloodeliiken aflooo: 1 /Uilit,'
bij verlies van een hand, f IOC bij verlies van een f Cfl bij 'n breuk van F tfl m
een voet of een oog: 1 I^Ü. duim of wijsvinger 1 «JU. been of arm;
bij verlies v. een
andere vinger.
153.
VREDESGED ACHTEN.
Er bestaat een eeuwenoud probleem in de
■wereld, dat als geen ander onoplosbaar
schijnt. Het is dat van de fataliteit van den
oorlog. Terwijl millioenen menschen den oor
log haten tegenover duizenden, die hem
slechts berustend dulden en tegenover
slechts zeer weinige gedegenereerden, die
hem liefhebben en verheerlijken, is de over-
groote meerderheid -^an tegenstanders nog
nooit in staat geweest om het motasier te
bedwingen en te dooden, dat telkens op hfet1
onverwachts wordt losgelaten. En het meest
Wanhopige voor de' vredelievende massa,
welke zich het hoofd breekt over de onop
losbaarheid van het vraagstuk is, dat hoe
grooter het witte leger der pacifisten wordt
en hoe kleiner het getal van oorlogsverheer-
Hjkers, des te laaghartiger het oorlogsmon
ster zich schuil houdt om onvoorziens in on
gekende woede en al verwoestend los te
harsten.
Be gruwelijke menschenslachting van de
laren 1914' tot 1918 immers was wel een heol
teleurstellend bewijs, dat al de vredespogin
gen in het laatst der 19de en in het begin
der 20ste eeuw ondernomen, ftd oorlogs-
en vredesprobleem nog in geen tittel of jota
hadden opgelost. De befaamde wereldkrijg
was een tartende bespotting van alle Car-
Begies, Vredespaleizen en Vredesconferen
ties.
Schuilt hier niet iets als een fataliteit?
Wanneer de geschiedenis van ver vervlogen
eeuwen ons van oorlogvoeren verhaalt, dan
lijkt ons dat aannemelijk. Voor de mannen
Was het een handwerk, een aangenaam tijd
verdrijf. Onbeschaafde volksstammen, die
Weinig te verliezen en veel te winnen hadden,
konden met luchtig hart elkander bloedig
bestoken. Maar wanneer eenmaal een volk
«en eigen cultuur heeft verkregen, wanneer
bet dorpen en steden, tempels en palelzen
heeft gebouwd, wanneer het de waarde van
welvaart en orde, als geheel afhankelijk van
den vrede heeft leeren kennen, dan lijkt
het onbegrijpelijk, dat het zich ton oorlog
laat leiden. Maar ook voor die grootere
volksoorlogen geeft de historie nog 'n verkla
ring in de overheersching van monarchen,
die zelfstandig beslisten over het wel en wee
van millioenen, en ook in den onafhankelijk
heidszin van burgers, die vrijheid en eer meer
Waard achtten dan het leven. Maar over
absoluut koningschap was onze tijd heenge-
groeid; ons geslacht was uit de geschiedenis
tot de overtuiging gekomen, dat oorlog nooit
winst, ook niet aan den overwinnaar brengt;
overal werden leuzen van internationale sa
menwerking aangeheven. Waren er trouwens
hÜ het moderne verkeer en de onderlinge
afhankelijkheid der volken van de 20st.e eeuw
n°g wel grenzen? En toch: wij beleefden
den gruwelijksten oorlog, welken de historie
°°d heeft opgeteekend. Is dit geen pro
bleem om de zoekers naar een oplossing
krankzinnig te maken?
Zeker, wij kunnen tal van beweringen op-
Peren, om de uitbarsting van 1914 te verkla-
ren- Maar het vraagstuk der schijnbare oor-
'°gsfataliteit lossen wij daarmee niet op.
^et gaat er mee als met den wil in vele
landen om een sterk in waarde gedaalde
funt weer op peil te krijgen. De zaak lijkt
z°° eenvoudig: er moet bezuinigd worden:
Wanneer de regeering slechts de inkomsten
"mt de uitgaven in overeenstemming brengt
®n Seen papieren geld meer laat aanmaken,
ls de gevaarlijke afglijding van de munt
lanSs de verderfelijke helling gestuit. Het
«iddel lijkt zoo eenvoudig en toch, hoe ho-
Peloos is de strijd al niet in vele landen ge
weest. Waarom? Omdat de wil tot bezuini
ging slechts een woord op aller lippen was
en niet tot een daad van ieder afzonderlijk
Werd. Zoo gaat het ook met het verlangen
laar vrede en de noodlottigheid van den ons
telkens verrassenden oorlog. Een ieder zegt
den oorlog te haten en den vrede te willen.
Moeders schreien heete tranen, wanneer zij
kaar zonen aan den oorlogsgod moeten ai-
staan; vaders vloeken den krijg, die hen
aan een dierbaar gezin ontrukt; weduwen en
Weezen blijven heel hun leven door met wrok
'n het hart terugdenken aan den oorlog, die
ben in rouw en smart dompelde; maar zij
allen vergeten, dat zuchten en tranen te laaf
en vergeefsch zijn, wanneer eenmaal de ka
nonnen bulderen, de bommen uit helsche
vliegtuigen op onbeschermde steden vallen
en giftige gassen in honderdduizenden
bloeiende levens den adem verstikken. Wij
werken niet aan en voor den vrede, zoo
lang wij den oorlog nog baas zijn.
't Is bijna hopeloos om over vredeswerk
en vredespropaganda te schrijven: worden
allen, die het doen niet op z'n best goed
moedig als welmeenende pacifisten en idea
listen aangezien door de massa, die er koud
bij hlijff en schouderophalend in ergerlijk fa
talisme verzucht', 't baat toch alles niets:
wanneer het moet komt de oorlog toch!....
Deze week heeft de aandacht van heel de
wereld weer getrokken naar Genève, waar
een veel gesmade en veel belachen Volken
bond zetelt. En niet geheel zonder reden
wantrouwt de wereld het daar met prijzens
waardige energie verrichte vredeswerk. Niet
geheel zonder reden vragen velen zich af,
of ook daar weer niet op zand wordt ge
bouwd. Zoolang onder de vertegenwoordi
gers der Staten, welke elkander aan dure
eeden en beloften bind,en om nooit meer
oorlog te voeren, dezelfde geest van eigen
liefde en eerzucht blijft leven als onder de
menschen zeil; zoolang daar telkens spel
brekers wegloopen, omdat zij naar hun zin
niet voldoende stem in het groot-kapittel
hebben, in één woord, zoolang de klein-
menschelijke geest van hebzucht en trotsch
blijft leven onder de vredestichters, zoolang
geeft Genève nog geen onbeperkt vertrou
wen.
Maar hier hebben wij tevens den sleutel
bij het zoeken naar de oplossing voor het
oorlogsraadsel. Wij allen hebben, ieder voor
een deel, het behoud van den vrede in han
den. Het ligt er maar aan hoe sterk onze wil
naar den vrede is om den oorlog tegen te
houden.
't Is daarvoor noodig iets meer te doen,
dan alleen voor den Volkenbond de schou
ders op te halen. Nu een groote staat als
Duitscbland gisteren met triomf den Bond der
Volkeren is binnen geleid, nu verstommen een
wijle de smaadtonen tegen Genéve. Maar
straks bij een nieuw onvermijdbaar fiasco
van den Volkenbond, zal de twijfel'aan het
succes van Wilson's instituut opnieuw rij
zen, zullen de sceptici weer de overhand krij
gen. Waarom kunnen wij, zij het met twij
fel in het hart, de goed bedoelde pogingen
van den Bond niet steunen en meehelpen,
wanneer bevordering der vredesgedachte
wordt gevraagd, op allerlei 'wijze: door een
betere verstandhouding tusschen de vol
keren te scheppen; door vredespropaganda in
de vaderlandsche politiek, in de pers, in de
school vooral; door opvoeding van het op
komend geslacht in de vredesgedachte en
in haat aan den oorlog.
Wie dit alles niet afdoende acht, kan ge
lijk hebben; maar hij mag deze middelen, die
een deel van het vredeswerk zijn, niet ver
smaden of minachtend bejegenen, 't Is on
voldoende, om den oorlog tegen te houden.
Accoord. Maar laten wij het onbrekende
aanvullen, dat is, ieder voor zich trachten
den geest te wijzigen, welke onverbiddelijk
steeds naar den oorlóg voert. Dat is de
geest van haat der menschen onderling.
Geen oorlog zonder haat. Waarom begin
nen wij geen kruistocht tegen den haat? 't
Lijkt dwaas; 't lijkt het werk van een waan
zinnig idealist.
En toch: daar ligt de oplossing voor het
oorlogs- en vredesprobleem. Neem den haat
uit de wereld weg, de oorlog is onbestaan
baar. Waarom geen kruistocht onder het
christelijk motto: „bemint elkander?" Er rijn
dwazer vereenigingen opgericht, er zijn bon
den gevormd met bekrompener ideaal! Waar
om lijkt een gezamenlijk, een georganiseerd
streven tegen alle uitingen, tegen aile daden
van haat in het particuliere en openbare le
ven, waarom lijkt een vredesbond, die men.
schenmin op haar vaandel schrijft een onwe
zenlijke schepping?
Wij, die den lijdensberg van den gruwelijk
sten aller oorlogen hebben bestegen, de kre-
stations, hetzij voor directe lossing aan een
fabriek, hetzij voor overlading,
Tot slot nog een enkele opmerking. Voor
de arbeidersbevolking in en om Halfweg,
dus daarmede ook. voor de neringdoenden,
is het rJet werken der fabriek een harden
slag, vtar tegenover staat, dat arbeiders
rond andere suikerfabrieken gedurende
deze campagne het werk te verrichten krij
gen, wat anders in Halfweg gedaan zou
zijn. Het niet werken van de S. F. „Hol
land" is dus geen totale loonderving voor
den Nederlandschen arbeider, doch een
loom erplaatsing, want dcor het niet wer
ken der fabriek wordt de bietenoogst niet
minderd en daarmede dus ook niet de te
leveren arbeids-prestatief deze laatste
wordt zelfs in dit geval verhoogd, daar de
bieten verwerkt zullen worden «in fabrie
ken met geringere dag-capaciteit.
Voor het overige laat ik de meeningen
of beschouwingen voor rekening van de
diverse geciteerde schrijvers.
RME
IMK
tRIESWE
pflTODö
per ons
Voor 1926 is of zfd behalve de bovenge
noemde buitengewone voorziening nog on
geveer 1200 vk. M. nieuwe en ruim 500 vk.
M. oude bestrating worden gemaakt. Voor
I 1927 zullen naar in het voornemen iigt, op
het wegvak alleen eenige bestratingswerk-
zaamheden worden uitgevoerd. Verbetering
I van meer ingrijpenden aard zal moeten
I wachten totdat ruimere
baar komen.
middelen beschik
ten van milioenen oorlogsslachtoffers hebben
gehoord, die zelf nog zuchten onder de mate-
rieele lasten, maar vooral de afzichtelijke im-
moreele gevolgen van het oorlogsmonster om
ons heen zien, is ons geslacht verantwoord,
om een nieuwe bedreiging onzer verwelkende
beschaving met giftgassen, met dood en ver.
nieling zaaiende smetstoffen, werkeloos aan
te zien?
't Is onverantwoord om over Genève te
lachen en zelf niets te doen. Den haat bestrij
den en liefde te brengen, welk werk is vooi
den christen meer geëigend dan dit? En
waarom organiseeren, wij, millioenen chris
tenen, dan niet intenser zulk een kruistocht
van liefde, welke als niets anders het
vredeswerk ten goede kan komen.
Wie den vrede wil, bereide den oorlog, was
van ouds de heidepsche leus. Wie den vrede
wil, bereide den vrede, is het motto der mo
derne pacifisten. Laten wij, christenen, daar
tegenover niet als fatalisten .staan, makr
daadwerkelijk plaats nemen in de eerste rijen
van strijders voor den vrede, om te toonen,
dat wij in geen noodlot en zeker niet in het
noodlot van den menschonteerenden oorlog
geloovenl
HOMO SAPIENS..
Een bewoner van Halfweg schrijft onder
dit opschrift een ingezonden stuk in de
Maasbode:
Onder bovenstaand hoofd kwamen in hél
avondblad van „de Maasbode" van 3 Sept.
j.l. in de rubriek „Uit de Pers" eenige
fragmenten voor, ontleend aan een artikel
in „Het Centrum".
Zonder mij aan werkgevers- of werkne-
njerszijde in dezen te willen scharen, wilde
ik wel enkele feiten rechtzetten,
Verzekering-Maatschappijen is de Nederiandsche Verzekering-
Maatschappij
Verzekerd kapitaal RUIM ELF MILLIOEN GULDEN. Zij be
steedt een groot deel der Netto-Winst aan Zieke en Zwakke
Verzekerden. Thans worden er ZES patiënten in Sanatoria
verpleegd. Ons streven is aan dit verplegingswerk de grootst
mogelijke uitbreiding te geven. Door Uwe verzekeringen te
sluiten bij „ST. WILLIBRORDUS" helpt U ons dit doei be
reiken. Inlichtingen worden gaarne verstrekt door de
Directie.
en door hare Vertegenwoordigers.
Sui-
deze
Foto C. Marijt
le. Het is niet de Directie van de
kerfabriek „Holland", die besloot
campagne niet te werken, doch de Direc
tie van de Centrale Suiker-Maatschappij
nam dit besluit.
2e. De Directie van de S. F. „Holland"
pleegt herhaaldelijk overleg met haar per
soneel, vertegenwoordigd door „de kern",
waar het belangrijke zaken, het personeel
aangaande, betreft, o.a. loon- en vacantie-
regelingen, ontslag van personeel e.d.
3e. Het besluit van niet-werken .gedu
rende deze campagne werd genomen, nadat
de bieten reeds gecontracteerd waren, en
is waarschijnlijk zelfs een gevolg van het
contracteeren ,in zooverre, dat er te weinig
gecontracteerd kon worden .De boer is
betrekkelijk dus geen belanghebbende,
wen* zijn bieten moeten toen afgeromen
worden, werken of niet-werken van de fa
briek. Ik laat hier buiten beschouwing de
zoogenaamde „vrije bieten", die de boer
op eigen risico zaait, maar die slechts een
kiein, percentage van den totalen bieten-
oogst vormen.
4e. De schippers varen toch zie punt
3 daar de gecontracteerde bieten naar
andere fabrieken vervoerd moeten worden
en hiervoor de waterwegen over 't alge
meen de aangewezen wegen zijn.
5e .De spoorwegen zullen toch ook de
spoorbieten moeten vervoeren, is het nu
niet naar Halfweg ,dan toch naar andere
Foto C. Marijt.
Het vernielen van fuiken in bet Spaarne
en de Mooie Nel komt dikwijls voor en
vooral in den laatsten tijd. De binnenvis-
schers gaan des morgens met een angstig
hart kijken naar hun fuiken, omdat zij maar
al te vaak de ondervinding hebben opge
daan, dat deze, inplaats van visch in te
houden, doormidden of stuk zijn gevaren.
Dan beteek ent dat een strop, een verlies,
inplaats van een eenvoudig stukje brood er
aan verdienen, waar toch hun heele bestaan
als het ware van afhangt. Hoe komt het
dan, dat zulks zoo dikwijls gebeurt? Om
de eenvoudige reden, dat de ze Ier, de
roeier, de hengelaar of wie dan, ook in het
algemeen de stedeling, niet het minste be
grip heeft wat al die stokken in het water
beteekenen. Zij gaan maar gewoon hun gang
en denken allicht, daar kom ik wel langs,
zonder verder een oogenblik na te denken,
dat ze door hun roekeloos zeilen, roeien
enz. de binnenvisschers onnoemelijk veel
schade berokkenen. Het komt voor, dat zij
meermalen per week „brokken" hebben,
zooals ze dat uitdrukken en dat komt hun
dan duur te staan; soms hebben ze 2 dagen
met 2 man werk om zoo'n fuik weer in
orde te maken, waar nog bij komt de zijde
die daarvoor noodig is en die is lang niet
goedkoop. De zeilsport is de schrik van de
binnenvisschers. Ze vragen zich dan ook af,
is daar dan niets aan te doen? Zeker,'wan
neer de bestuurderen van de in Haarlem
en omstreken gevestigde roei- en zeilveree-
nigingen b.v. zich eens de moeite wilden
getroosten hunne leden hierop te wijzen,
dan zal het vernietigen van fuiken zeer ze
ker tot een minimum worden beperkt.
De toestand tusschen Beverwijk en Castri-
cum. Verbeteringen, maar nog geen ver
breeding.
Op de vragen van den heer Boissevain
betreffende verbetering van den toestand
van het wegdek van den Rijksweg Haarlem
Alkmaar in het bijzonder tusschen Bever
wijk en Castricum, heeft de heer van der
Vegte, Minister van Waterstaat het vol
gende geantwoord:
le. Het wegdek van den Rijksweg Haar
lemAlkmaar, in het bijzonder tusschen
Beverwijk en Castricum, verkeert niet over
al in voldoenden staat. Van verwaarloozing
kan uit den aard der zaak niet gesproken
worden, daar het van algemeene bekend
heid mag geacht worden, dat de eenige oor
zaak voor den minder gewenschten toestand
van menigen Rijksweg gelegen is in het ge
brek aan de noodige geldmiddelen.
2e. Het slechtste gedeelte van dit traject,
n.l. tusschen H. M. 142 en 165, zal nog dit
seizoen, bij wijze van buitengewone voor
ziening, over 625 M. lengte een nieuw stuk
krijgen, terwijl daarnevens over 250 M.
lengte herstrating met oude steen zal wor
den uitgevoerd.
Op het wegvak tusschen Beverwijk en
Castricum zijn aan het wegdek in de jaren
1924 en 1925 alleen de gewone onderhouds-
bestratingen uitgevoerd (in 1924 200 vk. M.
nieuwe bestrating en 300 vk. M. herstrating
en in 1925 600 vk. M. nieuwe bestrating en
150 vk. M. herstrating).
Als een bijzonderheid kan worden mede
gedeeld dat bij W. v, V, aan den Aais-
meerderweg alhier onder een aantal gebo
ren. biggetjes er een werd opgemerkt met
5 voeten. Het diertje is nog springlevend
en de eigenaar hoopt het evenals de ande
ren groot te krijgen.
Nabij de brug te Hoofddorp is aan den
Hoofdweg een bord geplaatst met de woor
den: „Afgesloten rijweg" en de roode vlag
aangebracht als een teeken dat de westelij
ke Hoofdweg, die een belangrijke verbete
ring ondergaat, thans niet, veilig te berijden
is, zoodat bestuurders van auto's, motor
rijwielen en andere rij- en voertuigen ver
standig zullen doen ter voorkoming van
ongelukken en het maken van een grooten.
omweg direct gebruik te maken van den
oostelijken hoofdweg.
In de te Sneek gehouden Centrale verga
dering van den Bond van R.K. Kiesvereeni
gingen in Friesland had o.m. de verkiezing
plaats van afgevaardigden voor den Partij
raad.
De voorzitter, mr. A. W. Koch, deelde
volgens „O. N." de namen mede, welke door
Het spoorwegongeluk te Lekte». Destoto^
Ettikhoven overleden.
.g..
Het nieuwe stationsgebouw na Bussum
in gebruik genomen,
Het mond- en klamvrxeer heeracht bevtg
in oostelijk N.-Brabant,
Onze vleeschuitvoer saar.Engefond. Toor-!
waarden waaraan voldaan moet worden.
Het bezoek der Koninklijke Fam (He f
Helder.
De marsch van hef 13de rejgznejk laten*
terie. Uit het geneeskundig rapport.
Duitscbland*s toetreden tot dea Tölkap*
bond. De rede van Stresemann beantwooty
door Briand, Dr. Ramek en Vandervelde.
De internationale federatie van Mijnwer
kers en een eventueele internationale sta.'
king.
Cuba stelt zich niet tevreden met eea
niet-permanenten zetel.
In Griekenland zon de rost zijn tenggq»
keerd,
Zie verder Laatste Nieuw».
oiunm,„7
Barometerstand 9 uur v.m.: 759. Achteruit.
OPTICIENS - FABRIKANTEN
Licht op. De lantaarns moeten morgen
worden opgestoken om 7.53 en overmorgen
om 7.50.
het Centraal Bestuur werden voorgesteld»
er bijvoegend, dat deze personen zijn ge
kozen zoowat uit alle politieke stroomingen
in de partij. Dat de eerste naam aangeeft
den afgevaardigde en de daaropvolgende
diens plaatsvervanger.
Deze voordracht is niet bindend, doch al
leen van het bestuur uitgaande om leiding
te geven. De afgevaardigden blijven geheel
vrij. Door vóór of tegen deze voordracht te
stemmen, zal de beslissing vallen.
De namen der voorgedragen personen wa
ren: Si W. de Jong, te Lemmer, afgev. ea
J. F. Krol te Harlingen plaatsvervanger;
Nota te Bolsward en Th. Leenes te Heeren-
veen; M. Visser, Leeuwarden en Joh, Gala
ma te Tjerkwerd.
Na een stemming over dit bestuursvoorstel
bleek, dat er 36 voor en 20 tegen werden
uitgebracht, zoodat het was aangenomen.
De heeren de Jong, Visser, Leenes en
Galama, tegenwoordig, namen deze benoe
ming aan, den anderen heeren zal deze wor
den aangeschreven.
Hierna had de verkiezing plaats van een
lid van het Partijbestuur, De nitslag hier
van was dat met bijna algemeene stemmen
(51) werd gekozen de Zeereerw. heer Over-
meer, Z.Eerw. nam deze benoeming, nadat
hij reeds ruim 8 jaren deze functie ook in
het Bondsbestuur had vervuld, wederom
Een woord van gelukwensch en het
applaus der vergadering viel hierop
ten deel. i
heT
Het rapport der commissie ran ondersoek.
Naar de voorzitter der commissie tot het
instellen van een onderzoek naar de oor
zaak van de ramp van den loodsschoener
van Terschelling, de heer G. Kirbeger, me
dedeelde, zal het rapport der commissie,
indien mogelijk, nog deze maand bij dea
minister van Marine worden ingediend.
Verder wordt vernomen dat het in d«
bedoeling ligt a.s. Maandag weer een »,an.
vang te maken met de pogingen om het
wrak te vinden. Twee mijnenvegers uit Hel.
der worden daarvoor momenteel in gereeds
heid gebracht.
