KWATTA5^
Dat s SiWATïA
l
De Zevende Algemeen© Vergadering
van den Volkenband te Genève.
VOLLE-MELK ÜEEPEN
AT
u
NIEUWE HAARL. COURANT
Derde Blad Maandag 20 Sept. 1926
SPORT EN WEDSTRIJDEN.
De Amerikaansche
T enniskampioenschappen.
HONKBAL.
Slechts een merk kan aan desqrts staan
HOCKEY.
De afbraak
v. d. Wilübrorduskerk
laatsten
te lieilo. Het omtrekken van de;
toren.
WIELRIJDEN.
H. S. C. Excelsior.
ZWEMMEN.
DUIVENSPORT.
HAARLEMSCHE POSTDUIVENBOND
„H. C. C."
DE FEESTEN TE HEEMSKERK. Woe ijsdag en Donderdag hadden tc
Heemskerk volksfeesten plaats, die uitstekend geslaagd zijn. Hierboven
een kiek vaa de kinderspelen, het „bolhappen", door jongens, waaraan met
veel animo werd deelgenomen.
R.-K. V. V. „Beverwijk".
Beverwijk IWilskracht I: 13
ATHLETIEK
MARKTNIEUWS.
V.
(eigen correspondentie).
Na de toelating van Duitschland na het
plechtig, doch ietwat feestelijk intermezzo
van de intrede van de Duitsche vertegen
woordigers, heeft deze zevende Assemblee
hare werkzaamheden, die minder talrijk zijn
dan die, welke vroeger jaren voor de Assem
blees lagen, hervat. Allereerst werd aandacht
gewijd aan het rapport over de werkzaamhe
den van den Raad in 'tafgeloopen jaar,dat,ge-
bruikelijkerwijs, ter discussie en bestudeering
aan de Assemblees is aangeboden. De eerste
spreker, de Deensche Minister van Buiten-
landsche Zaken Graaf Moltke, liet niet na de
toetreding van Duitschland in hartelijke
bewoordingen te begroeten, en op de beelte
nis van dit gebeuren zoowel voor de wereld
in het algemeen als voor den Volkenbond in
het bijzonder, te wijzen. Dat geschiedde
eveneens door andere sprekers, onder wie op
viel de Britsch-Indische Maharadja van
Kapurtula, de eerste Indische Vorst, die de
tribune van de Volkenbondsvergadering heeft
bestegen, een man van groote ontwikkeling, j
die van z'n taal en kennis blijk gaf door zijn in
het Engelsch uitgesproken rede zelf in het
Fransch te vertalen. Een groot aantal spre
kers, zij het ook niet een zoo groot aantal als
het vorige jaar aan het woord was, deed zich
hooren. Sir John Forster, vertegenwoordi
gende Canada, was een van hen, die zijn ver
trouwen in den Volkenbond uitsprak en er
aan herinnerde wat de Bond sedert zijn stich
ting, alle moeilijkheden ten spijt, heeft tot
stand gebracht. Gutrero, vertegenwoordigen
de Salvador, was het eerste lid, dat op de door
hem en door velen met hem betreurde afwe
zigheid van Brazilië en van Spanje wees, en
de oorzaken ervan zocht, niet in misplaatsten
trots van beide landen, maar in een organi
sche fout van het Bondsstatuut, dat geen vol
komen gelijkheid voor de leden-Staten heeft
geschapen. Hambro, die voor de Noorweeg-
sche delegatie sprak, brak een lans voor het
stelsel, dat bij toebeurt alle leden van den
Bond in den Raad zullen zitting nemen, een
denkbeeld, dat z.i. gelijke rechten naast ge
lijke plichten schept. Letham uit Australië
sprak zijn blijdschap uit over de belangrijke
schrede, die de Volkenbond in de richting van
universaliteit heeft gedaan Ramek, de be
kende Oostenrijksche Bondskanselier, die
slechts korten tijd te Genéve vertoefde, sloot
zich daarbij aan, en zeide, dat Duitschland
zich bij zijn toetreding op den grondslag van
den grooten wijsgeer kant heeft gesteld. Isjii,
de Japansche vertegenwoordiger, deed wel
licht de meest opmerkelijke uiting toen hij
als zijn mecning te kennen gaf, dat het ver
trek van Brazilië en de onthouding inmid
dels ook vertrek geworden van Spanje,
niet te wijten aan besluiten, genomen zonder
een geest van terugkeer. Hij voegde er aan toe
woorden van blijdschap over Duitschland's
toetreding, en voor den ingewijde was het
niet moeilijk om vast te stellen, dat hij deze
toetreding en toelating hooger schatte dan
het verlies, dat de Bond heeft geleden.
Tot degenen, die nu reeds bijna jaarlijks
de tribune hebben bestegen om er algemeene
opmerkingen te wijden aan het rapport van
den Raad, behoorde ook ditmaal onze Neder-
landsche eerste gedelegeerde, de heer Loudon
Hij sprak, gelijk zijn gewoonte is, vrij en dui
delijk over verschillende onderwerpen van
beteekenis. Met de vreedzame dwangmaat
regelen raakte hij een voor Italië teer punt
aan, aangezien dit land zich duidelijk van te
sterke doorvoering dezer dwangmaa*egelen
afkeerig heeft getoond. Verschillende Staten,
zoo betoogde hij, meenen, dat dwangmaat
regelen in strijd zijn met het wezen zelf van
den Volkenbond. Dat is niet juist. De be
doeling van een Staat, die den dwangmaat
regel neemt, lost voorzeker de moeilijk
heden, die daardoor ontstaan, niet op, en
maatregelen, die bestaan uit schending van
het grondgebied, zijn ontoelaatbaar als
zijnde in strijd met artikel 10 van het Grond-
verdrag. De heer Loudon merkte dit op naar
aanleiding van de antwoorden van leden van
den Volkenbond, die zijn binnengekomen
als gevolg van het rondzenden van het rap
port der juristen, die voorstellen deden ten
gevolge van het Grieksch-Italiaansche inci
dent van enkele jaren geleden rondzending,
te danken aan het initiatief een vorig jaar
van den heer Limburg.
Gelijktijdig deed hij duidelijk bemerken
hoe groote beteekenis Nederland hecht aan
de ontwikkeling en de codificatie van het
internationaal recht en hoe men van deze
zijde den arbeid der desbetreffende commissie
onder leiding van den Zweedschen staatsman
Hammerskjöld, met belangstelling volgt.
Vooral legde hij er nadruk op, dat dubbel
werk moest worden vermeden, en dat daarom
de commissie de onderwerpen, die tot nu toe
op conferenties als die van Brussel, Bern,
Den Haag en de Amerikaansche Staten zijn
behandeld, voorloopig maar terzijde dient te
laten. Ook dit jaar erkende de heer Loudon,
dat de Mandatencommissie lof verdiende
hij nam, naar aanleiding van de opmerkingen,
in den Raad gemaakt, de Mandatencom
missie in bescherming, doch meende, dat
de commissie er zich op moet toeleggen om
haar controle niet het karakter van inmen
ging te geven. Na vervolgens nog even de
werkzaamheden der Ontwapeningsconferen
tie te hebben aangestipt, betoogde de heer
Loudon in zijn slotwoord, dat het bestaans
recht van den Bond is bewezen. Het komt
er vooral op aan de onverschilligen van<
zijn nut te overtuigen. De Bond kan nu een
maal niet het strijdinstinct der menschen
veranderen, nog wil hij een nobel gevoel van
vaderlandsliefde verminderen. Maar hij stelt
zich tot taak de menschen en de volken tot
nadenken te brengen over de funeste ge
volgen die het toevlucht nemen tot de wape
nen voor het beslechten van geschillen zoowel
voor de overwonnen als voor de overwin-
Ï12LZTS heeft.
Zeker, de Volkenbond heeft in den laatsten
tijd zware teleurstellingen geleden door het
heengaan van twee leden. Dat is ongetwijfeld
te betreuren, maar het kan geen verzwakking
beteekenen van het groote Geneefsche insti
tuut. De Staten, die ons verlaten, aldus ein
digde de heer Loudon, zullen zich weldra
rekenschap ervan moeten geven, zonder dat
wij het hem behoeven te zeggen, dat de
Volkenbond ondanks zijn jeugd reeds on
misbaar is voor het gemeenschappelijk leven
der volken.
Terwijl de Assemblee haar vergaderingen
voortzet, zijn de commissies, als gebruikelijk,
werkzaam. Zooveel mogelijk wordt verme
den Assemblee en commissies op gelijke uren
samen te roepen, al is het natuurlijk niet
altijd te verhinderen, dat dit geschiedt. Van
deze commissoriale werkzaamheden genoten
uiteraard die van de eerste, de juridische com
missie, waarin de heer Limburg Nederland
vertegenwoordigt, de grootste belangstelling
Kon het ook anders Want deze commissie
had in handen het verkiezingsregelement
voor de leden van den Raad het reglement,
dat bepalingen bevat betreffende het even-
tueele herkiesbaar stellen van landen het
verdeelen van de zetels over 1, 2 en 3 jaren
De commissie heeft, na een algemeene be
raadslaging aan het door den Raad ingediende
ontwerp te hebben gewijd, een subcommissie
van een 14-tal leden benoemd, die nader
rapport aan de geheele commissie zou uit
brengen. Deze commissie van 14 een getal,
waarop men in Genéve meer dan eens terug
komt heeft uitvoerige beschouwingen ge
houden, en vervolgens aan een commissie van
redactie van vier leden, de heeren Motta,
Loucheur, Scialoje en Limburg, opgedragen j
het reglement in den definitieven vorm samen I
te stellen. Dat reglement is toen weer opnieuw i
in de voltallige eerste commissie behandeld j
aan de goedkeuring der Assemblee onder-
worpen en door deze eveneens aangenomen,
waarna verschillende verkiezingen voor den
Raad konden plaats hebben, welker uitslag:
bekend zal zijn geworden, wanneer dit onder
de oogen der lezers komt. Een uitslag alweer,
welke met belangstelling, met nieuwsgierig- j
heid, maar niet met emotioneele spanning
werd tegemoet gezien.
Aanvankelijk bleek in de eerste commissie
zeker bezwaar tegen het scheppen van een
nieuwe categorie van Raadsleden, die der I
zgn. seiri-permanenle zetels. Een woord in- j
tusschen, dat men wel in de couranten,
maar nergens in eenig officieel rapport ge-
bruikt ziet. De Scandinavische Staten be-1
toogden dan ook om strijd, dat in het insti
tuut van de herkiesbare leden van den Raad
geen nieuwe klasse van Staten moet worden
gezien. Zoowel de Scandinavische landen als
Neerland en China lieten het aan critiek op
het voorstel der reorganisatiecommissie zoo
als dit tenslotte was ge' /orden, niet ontbre
ken, en de Noorsche afgevaardigden gaven
zelfs duidelijk te kennen, dat zij het oorspron
kelijk voorstel van deze commissie boven het
later ingediende en thans behandelde stelden.
De Nederlandsche regeering bleek bezwaren
te hebben tegen de verklaring van herkies
baarheid onmiddellijk bij de verkiezing dit
jaar en tegen de vaststelling van een rooster
van aftreding, anders dan door het lot, waar
van ontevredenheid werd gevreesd. Daarna is,
als reeds gezegd, de commissie van 14 aan
het werk getogen en uit haar beraadslagingen
is voortgekomen het definitief reglement aan
de Assemblee onderworpen. Dit is echter
niet geschied dan nadat een amendement-
Loucheur uitvoerige discussiën had noodig
gemaakt. Immers, dit amendement hield in,
dat de stern-onthoudingen bij de beslissing
over de herkiesbaarverklaring niet zullen
medetellen. Men gevoelt de beteekenis van
dit amendement. Er zullen Staten zijn, die
zich niet tegen de herkiesbaarverklaring van
eenig land willen uitspreken, maar ook met
daarvoor, en die zich dus zullen onthouden.
Worden nu deze stemmen niet rr.edegerekend,
dan behoeft de meerderheid, die een Staat
zich heeft te verwerven, veel kleiner te zijn
dan anders. Zoowel de heer Limburg als de
Noorsche en Deensche afgevaardigden ver
zetten zich tegen dit amendementzij be
toogden, dat het bij de herkiesbaarverklaring
een uitzonderingsgeval betreft, waarvoor uit
drukkelijk de meerderheid van 2/3 wordt ver-
eischt. Maar Cecil schaarde zich aan de zijde
van Loucheur hij voerde aan, dat bij een zoo
belangrijke stemming degenen, die zich ont
houden, als niet aanwezig moeten worden be
schouwd. Het slot was, dat het amendement-
Loucheur het met 19 tegen 16 stemmen won.
Het leek reeds dadelijk niet waarschijnlijk,
dat dit amendement in de Assemblee nog
verandering zou ondergaan.
Een der moeilijkste werkzaamheden van de
Assemblee was daarmede beëindigd. Maar
een andere van niet minder beteekenis is aan
de derde commissie, die der ontwapening,
opgedragen. Deze heeft een besluit genomen,
dat eenigszins zonder precedent mag worden
geachtzij heeft n.l. besloten Jhr. Loudon,
haar medelid, in zijn kwaliteit van Voorzit
ter van de Commissie voor voorbereiding
der ontwapeningsconferentie uit te noodigen
een rapport uit te brengen over den stand van
zaken betreffende deze voorbereiding. Tot
dusver nam de Assemblêe, ja zelfs de Raad,
slechts rapporten in ontvangst, die over vol
ledig volbrachten arbeid handelen. Niets is
verder van ons dan te willen zeggen, dat deze
wijze van handelen geen aanbeveling ver
dient integendeel, zij bevordert de zoo ge-
wenschte actualiteit. Maar voordat de heer
Loudon tot het uitbrengen en dit rapport werd
toegelaten, verloor de derde commissie zich
in een uitvoerig debat, dat op vraagstukken
betreffende een conferentie voor de particu
liere wapenfabricage betrekking had. Paul
Boncour en Generaal Marinis, vertegenwoor
digende Frankrijk en Italië, verklaarden, dat
het niet lang meer zal duren, voordat de alge
meene ontwapeningsconferentie zal worden
bijeengeroepen. Daartegenover waren de ge
delegeerden van Salvador en Zuid-Slavië niet
optimistisch gestemd zij vreesden dat deze
conferentie weer zal afstuiten op de moeilijk
heid om het veiligheidsvraagstuk afdoende te
regelen. Die onrust trachtte de Belgische ge
delegeerde de Broucqére weg te nemen door
te bepleiten, dat, indien er thans na Duitsch
land's toetreding tot den Volkenbond, niet
spoedig een daad geschiedt inzake de ont
wapening, een psychologisch goed oogenbük
zal verloren gaan. Tenslotte bleek wel deze
algemeene overeenstemming te bestaan, dat,
indien de Ontwapeningsconferentie niet spoe
dig bijeenkomt en zich met alle vraagstukken
die op de ontwapening betrekking hebben,
dus ook met dat van de particuliere wapen
fabricage gewenscht en noodig is. In dien
geest werkte Jouhaux, de bekende Fransche
arbeidersleider, een compromis-voorstel uit.
Het staat dus nu vast, dat indien de verwach
tingen, die men in vrij grooten kring heeft
omtrent ne resultaten, waartoe de voorberei
ding der Ontwapeningsconferentie zal leiden,
ongunstig worden beïnvloed, in elk geval
het moeilijk, maar belangrijk vraagstuk van
de particuliere wapenfabricage tevoren zal
worden geregeld. Het kan wellicht de ont
wapeningsbesprekingen verlichten, die het
is ditmaal te Genéve weer duidelijk geble
ken op moeilijkheden, die aan de alge
meene veiligheidspolitiek zijn te wijten, af
stuiten.
Terwijl de tweede commissie zich met de
rapporten, door de al dan niet-permanente or
ganisaties van den Bond uitgebracht, bezig
houdt, heeft de vijfde commissie zich aan so
ciale en andere vraagstukken, die den arbeid
van den Volkenbond van nabij raken, gewijd.
Het opiumvraagstuk hield de aandacht weer
geruimen tijd gaande. De gedelegeerden van
Venezuela wenschten, dat de commissie het
denkbeeld, reeds door Amerika ter pium-
conferentie 1924 voorgestaan, zou hernemen,
en beperking van de voortbrenging en de
fabricatie van opium zou voorschrijven. Dit
stuitte op verzet van verschillende kanten
wijl men in het licht stelde, dat beperking der
opiumproductie op dit oogenblik niet te be
reiken is, doch wel middelen door te voeren
zijn om de fabricatie van alle soorten narcoti
sche middelen zoo te beperken, dat uitsluitend
vervaardigen voor wetenschappelijke en me
dische doeleinden overblijft. De Italiaansche
gedelegeerde, die dit standpunt innam, moest
intusschen mededeelen, dat Italië de tweede
Geneefsche Opiumconferentie niet zal on
derteekenen, aangezien het daarin omschre
ven Centraal Comité, dat toezicht zal houden
op de uitvoering van de bestrijding van het
misbruik van opium, te zeer onafhankelijk is
van den Volkenbond en niet in voldoend con
tact met het Secretariaat staat. Dat bracht én
Lord Robert Cecil én de Zweedsche Me
vrouw Bugge in het geweer, die er intusschen
niet in slaagden de Italiaansche bezwaren te
ontzenuwen. Prof. Frangois voegde aan deze
discussie de opmerking toe, dat bezwaren be
staan tegen een der resoluties van de Opium
commissie, die de Staten aanspoort om bij
zondere maatregelen van toezicht te nemen bi)
den uitvoer van narcotische middelen waar
deze aaansporing verder gaat dan de besluiten
van de Opiumconferenties hebben geleid,
meende Prof. Frangois, dat men een te verren
stap op den weg der bestrijding zet. Bij de be
spreking van de werkzaamheden der hy
giënische organisatie uitte Prof. Frangois zijn
voldoening over de wijze, waarop gevolg is
gegeven aan de in 1925 op Nederland's voor
stel aangenomen wensch, dat een beroep zal
Worden gedaan op den bijstand van sociale
deskundigen op het gebied van de kinder-
hygiëne. Inderdaad, op 27 September zal de
eerste bijeenkomst van een commissie van
zoodanige specialiteiten plaats hebben, en de
Volkenbond is zijn traditie in dezen getrouw
gebleven door tot de allerbeste deskundigen
het verzoek te ric: ten hem daarbij terzijde te
willen staan
Ter zijde van de discursiën van vergade
ring en commissie is een belangrijke daad ver
richt. Immers, als gevolg van Duitschland s
toetreding in en toelating tot den Volkenbond
zijn de oorkonden van ratificatie van het Ver
drag van Locarno bij het Secretariaat van den
Volkenbond neergelegd, wijl het verdrag van
zelf in werking is getreden. De onderteeke
naars van de Verdragen van Locarno zijn daar
toe met hun juridische deskundigen op het
Secretariaat van den Volkenbond verschenen
en hebben de ratificatie-oorkonden bij Sir
Eric Drummond gedeponeerd, die in hun al
ler naam een telegram van gelukwenschen aan
den Burgemeester van Locarno, het stadje,
dat zoo plotseling een historischen naam heeft
verkregen, heeft gezonden.
Tilde, Johnston en Richards geslagen
Lacoste Singlekampioen
Voor de eerste maal sinds 1903 is een
buitenlandsch speler erin geslaagd het
Singlekampioenschap van Amerika te beha
len. In genoemd Single was H. L. Doherty,
de jongste der gebroeders, beiden spelers
met een roemrijk tennis verleden, kampioen
enkelspel geworden.
Meer dan twintig jaren achtereen wisten
de Amerikanen beslag te leggen op den na-
tionalen titel. Het was de periode van Wil
liam Larned, die zeven maal het „ampioen-
schap won, de laatste maal in 1911. Mc.
Loughlin „de Californische komeet was de
sterkste tot den grooten oorlog. Stond den
titel in 1914 af aan zijn gevaarlijkste con
current Williams.
Na den oorlog was het Tilden, „Big Bill
die vanaf 1920 zes maal achtereen het kam
pioenschap won. Verleden jaar bestond er
ever Tilden's capiciteiten reeds twijfel. Ga
ven zijn narrow escapes aanleiding toe?
Zelfbewust als de Amerikanen waren, ver
trouwden zij op Tilden s kracht, mits zijn
training maar serieus werd aangepakt en de
Fransche spelers vreesden Johnston s drives
meer dan die van welke andere spelers.
In de Davis Cup Challenge Round, si.
Tilden den eersten dag Borota glad in drie
sets en Johnston behaalde een gemakkelijkc
overwinning op Lacoste dan de cijfers 60,
63, 46, 60 wel aangeven.
Door Cochet's falen in het dubbelspel
bleef de Davis Cup in Amerikaansche bezit,
maar hoe weinig scheelde het, of de Ameri
kanen waren de verliezers geweest. Het be
gon al den laatsten dag, toen Lacasta na
een heroïken strijd Tilden sloeg in vier sets,
waren beide spelers hun spel tot ongekende
hoogte opvoerden. Het was Tilden s eerste
D'avis Cup nederlaag in enkelspel sinds zes
jaar.
Door zorgvudige bestudeering van Tilden s
spel had Lacoste zijn plan de campagne op
gemaakt, de kwetsbare plekken in Tilden's
spel gevonden. Voor de eerste maal bleek
techniek van Lacoste voldoende te zijn om
dit plan ten uitvoer te brengen, d.w.z. de
afwisseling van korte en lange slagen, waar
door Tilden van achter naar voren en om
gekeerd moest loopen inplaats van wisse
ling van slagen in de breedte, waarbij de
Amerikaan zijn hardste drives sloeg.
Al verloren de Franschen de Challenge
Round met 41 gelegenheid tot revanche
was er te over in de Amerikaansche Single
kampioenschappen.
De revanche is gekomen en zij is volledig
geweest. In den strijd om de vier plaatsen
in de demi-finales verloren Tilden en
Johnston, de „aces" der Amerikanen, waar
men alles van verwachtte. Cochet sloeg Til
den m vijf sets en Borotra leverde de feno
menale prestatie Johnston in vijf sets te
slaan. Met een felheid om te winnen, met
een grimmigheid revanche te nemen, om
eindelijk eens de kans te grijpen, hebben de
Fransche gestreden. En ziedaar, voor de
eerste maal in de geschiedenis der Ameri
kaansche kampioenschappen bereikten twee
buitenlandsche spelers de finale.
In den halven eidstrijd won Lacoste in
vijf sets van Cochet en Borotra sloeg
Richards in vier sets.
Borotra's prestatie is inderdaad enorm
geweest. Donderdag sloeg hij Johnston in
een partij, welke zooveel van zijn krachten
vergde, dat hij van de baan naar de kleed
kamer gedragen moest worden. Den vol
genden dag sloeg hij in een volley exhibition
van Richards in vier sets!
Lacoste's buitengewone beheersching heeft
hem gered van een drie sets nederlaag tegen
den schitterend op dreef zijnden Cochet,
zoodoende revanche nemend van de drie
sets nederlaag te Parijs.
Dat Borstra in de finale glad verloor, was
begrijpelijk, na de zware partijen in de vorige
ronden. Met 64, 60, 64 won Lacoste het
kampioenschap, aldus op schitterende wijze,
een matig begonnen seizoen besluitend.
Nog zullen wij het volgend jaar de Ameri
kanen niet te Parijs zien in Challenge Round
tegen de Franschen, maar het bewijs is ge
leverd, dat die tijd niet ver meer van ons
verwijderd ligt.
Wij deelen onzen lezers reeds mee, dat
ook de Nederlandsche Honkbalbond aan een
scheidsrechters kwestie lijdt. Een wedstrijd
met een hoofd- en een veldscheidsrechter,
door hei spelreglement voorgeschreven, komt
nooit voor, en soms moet zelfs een wedstrijd
worden uitgesteld omdat geen scheidsrechte-
beschikbaar is. Terwijl toch het aantal honk -
balwedstrijden nog niet groot te noemen is.
Het bestuurslid, de heer Baggelaar, stelt
voor iedere vereeniging te verplichten uit
het eerste negental drie spelers aan te wijzen
die i^der per seizoen twee wedstrijden leiden
moeten.
In een volgend nummer van Honkbalnieuws
geeft de heer Drilling, de aanvoerder van
Blauw-Wit, zijn meening over dit voorstel.
Hij acht het nog niet zoo verwerpelijk, al is
't eigenlijk alleen maar door te voeren als
een klasse uit een oneven aantal clubs be
staat. Bij een even aantal zal er iedere week
een wedstrijd minder vastgesteld moeten
worden dan mogelijk zou zijn.
Daar komt bij, dat de honkbalregels zeer
moeilijk zijn en o.i. zal het niet vaak voor
komen, dat een tweede- of derde klas ver
eeniging drie personen aan kan wijzen, die
de regels zoo goed kennen, dat zij als
scheidsrechter kunnen optreden. In de eer
ste klasse komen nog herhaaldelijk misver»
standen en verkeerde uitleggingen voor.
De hondsvoorzitter, Bleesing, stelt
voor het rechtspreken over te laten aan de
beide aanvoerders der partijen. Hij verwijst
daarbij naar cricket. Hij voelt ook wel hel
bezwaar dat de eene sc'neidsre.chter dadelijk
een siagbeurt krijgt, doch vindt het niet erg
hem dat oogenblik door een ander te ver
vangen.
Drilling waarschuwt echter sterk tegen dit
plan. Hij wijst op het veranderen van tem
perament tijdens het spel. Een beslissing van
de scSieidsrechter-buitenstaander accepteer
je, zegt hij, maar is die scheidsrechter tege
lijk lid van de tegenpartij, dan wordt het
onherroepelijk mis.
O.i. is dat argument heel sterk. In Honk
balwedstrijden is kritiek op scheidsrechter
beslissingen schering en inslag, al hoort de
scheidsrechter natuurlijk niet alles. Wij ge-
looven ook v/el, dat een wedstrijd er niet
prettiger op zou woraen en de sport er van
lijden zou, als een deel der beslissingen
overgelaten werd aan den aanvoerder van de
tegenpartij.
U ziet de moeilijkheden zijn velen.
Ledenvergadering Ned. Hockey en Bandy
Bond.
Tijdens een zomersche temperatuur, welke
nog geheel niet aan een naderend hockey-
seizoen deed denken, hield de Nederland
sche Hockey en Bandy Bond Zaterdag
middag in Hotel Krasnapolsky te Amster
dam haar jaarlij ksche algemeene leden
vergadering. Nadat de voorzitter, de heer
J. D. Tresling, de vergadering had geopend
en den aanwezigen een hartelijk welkom
toegeroepen had, las de secretaris-penning
meester, de heer Jhr. L. J. Quarles van
Offord, zijn beide jaarverslagen voor. Uit
beide bleek dat de Bond thans bloeit. De
vele en belangrijke verrichtingen van onze
hockeyers in binnen- en buitenland werden
gememoreerd, doch nog meer eendracht is
nocdig om den Bond tot grooter bloei te bren
gen. Ook de financiën van den Bond bleken
zeer gezond te zijn, ondanks de hooge
kosten der gehouden interland-wedstrijden.
Als leden der Kas-Commissie ter contro
leering van het financieel beheer werden
benoemd de H.H. Nolst Trenite Victoria),
Wichers H.O.C.) en Elhorst Amsterdam).
Het Bondsbestuur werd onder luid en lang
durig applaus bij acclamatie in haar geheel
herkozen. Het bedrag, dat de toegetreden
vereenigingen voor het komende seizoen
per senior heerenlid in de Bondskas moeten
storten, werd wederom op f 0.50 per senior
heerenlid vastgesteld. Aan de orde kwam
thans het verzoek der Nocrd-Hollandsche
FIockey-Bond om toe te mogen treden tot de
Ned. Hockey Bond. De voorzitter van de
rJ.-H. Hockey Bond licht het voorstel ter
vergadering nog eens toe en legt daarbij
er vooral den nadruk op, dat de N.H. Hockey
Bond als zoodanig tot de Ned. Hockey
Bond wil toetreden. Het Bondsbestuur
wenscht evenwel controle te houden van
nieuwe leden en verklaart zich dan ook tegen
de popularisseering van de hockeysport
zooals de N.-H. Hockey-Bond dat wenscht.
Ten slotte wordt besloten, het belangrijke
punt aan te houden en zullen beide besturen
nog eens in onderling overleg treden.
Het Bondsbestuursvoorstel om de „Ned.
Sport" wederom ais officieel orgaan aan te
nemen, werd aangevallen door Dryver De -
venter), welk een meer op moderne leest ge
schoeid blad wenscht, en als zocdanig de
Ned. Corinthian noemt. Ten slotte wordt
de „Ned. Sport" echter opnieuw met 20
tegen 11 stemmen op de „Ned. Corinthian"
als off. orgaan aanvenomen.
Het Bestuursvoorstel om de termijn, waar
voor de vereeniging „Nederlandsche hockey
en Bandy Bond" is aangegaan met 30 jaren
te verlengen en hierop wederom de Kon.
goedkeuring aan te vragen, wordt z.h.s.
aangenomen. Eveneens het Bestuursvoorstel
om een kleine uitbreiding te geven aan art.
32 H. R. luidend als volgt Alleen het Bonds
bestuur en vereenigingen mogen serie-
wedstrijden organiseeren. Indien niet tot de
Bond toegetreden vereenigingen seriewed
strijden organiseeren, mogen daaraan geen
bij de Bond aangesloten vereenigingen of
leden deelnemen, behoudens dispensatie
van het Bestuur."
Naar aanleiding van het Bestuursvoorstel
om toe te treden tot de Federation Inter
nationale de Hockey, welke toetreding het
ons mogelijk zal maken om zelf de Olympi
sche Hockeywedstrijden in 1928 te organi
seeren sprak de heer Wichers (H.O.C.) de
vrees uit van het te loor gaan der tot nog toe
gevolgde gelijkstelling der internationale
en Hollandsche spelregels. Spr. diende dan
ook een motie in om op Engelsch of Hol-
landsch te spelen, welke motie echter als
Vliet aan de orde zijnde, tot de rondvraag
werd uitgesteld. Het voorstel der M. H. C.
om de ie klasse afdeeling der competitie
onder internationale te splitsen in een A en
een B afdeeling, indien deze meer dan 7
elftallen zullen deelnemen, werd na ampele
besprekingen en een kleine wijziging (het
aantal 7 werd op 8 gebracht) aangenomen.
De bespreking van de wenschelijkheid om
bij officieele interland wedstrijden in het
buitenland aan spelers en 3 bestuursleden
eventueel een deel van de reis- en verblijf
kosten te vergoeden, was onrzaak van geani-
meerde bespreken over het amateurschap.
Bij monde van Jhr. v. d. Poll sprak de M.
K. C. haar veto over dat voorstel uitzij
wenschen te zijn en te blijven amateurs (pur
sang). In theorie strookte de meening van de
vergadering geheel met die van Jhr. v. d.
Poll, doch achtte die in de practijk onbillijk
voor sommigen.
Tenslotte besloot men bij wijze van proet
aan het Bondsbestuur over te laten in enkele
gevallen tot vergoeding over te gaan in het
komende seizoen. Op de volgende jaarver
gadering kan dan gezien de verkregen ante
cedenten, beter geoordeeld worden. Tijdens
de rondvraag kwam de motie door de afge
vaardigde van H. O. C. ingediend weder ter
sprake, doch achtte het bestuur deze be
langrijke kwestie onvoldoende voor deze
vergadering voorbereid. De motie werd met
in stemming gebracht. Circa half zes werd
deze gezellige jaarvergadering opgeheven.
Zondag hield Excelsior haar vierden wed
strijd voor de competitie over een afstand
van pl.m. 50 K.M.
Aan den start kwamen W. Sleutel, L. de
Nijs, F. de Nijs.'W. van Dok. G. H. Stouten,
H. de Wit, B. Piet, P. Piet, C. van Veen, W.
Scheffer, J. van Tol, C. Wijers, P. Eggink en
H. de Haas.
Vanaf den start werd er dadelijk een snel
tempo ingezet; niettegenstaande bleven de
renners de eerste ronden allen bijeen. Na
twee ronden rijden werd de strijd steeds
zwaarder; rede dat er steeds geprobeerd
werd voorsprong te behalen. Bij het ingaan
van de vierde ronde rijden nog zeven renner»
aan het hoofd. Door het veie demarecren in
deze ronden is verslapping bij enkele renners
zichtbaar, zoodat de laatste ronden met zoo
snel meer worden gereden en de renners zich
sparen voor de eindspurt; deze wordt dan
door Stouten bijzonder snel ingezet en Pas
seert als eerste de eindstreep; 2e de Wit; 3e
C. de Nijs; 4e v. Dok; 5e K. Piet; 6e Eggink;
7e de Haas; 8e Sleutel; 9e Scheffer; 10e F. dc
Nijs (tijd 1 uur 23 min.)
Stand competitie is thans: G. H. Stouten
punten; P. Eggink, 8 punten; H. de Wit 7
punten; C. dc Nijs 5 punten; H de Haas o
punten; B. Piet 4 punten; J. Westbroek 3
punten; C. v. Veen 3 punten; J. Kipshagen 3
punten; W. Scheller 2 punten; W. v Dok 2
punten; W. Sleutel 1 punt; G. Makkelie 1
punt; K. Piet 1 punt.
H. Z. EN P. C. „DE WATERRATTEN".
Woensdag 29 September, 's avonds 8 uur
houdt bovengenoemde zwemvereenigmg een
algemeene ledenvergadering in gebouw
„Rosenhaghe".
De agenda bevat de volgende punten
Opening, Notulen, Ingekomen Stukken,
Bespreking wintercampagne, cursus zaal
oefeningen, onder leiding van Mej. J. de
Klerk, Benoeming leden van verdienste,
Bespreking 5-jarig bestaan, Huldiging esta
fette-ploeg. Voorts nog eenige punten van
huishoudelijke aard.
De adspirantleden zullen bijeenkomen
op Woensdag 21 October in Rosenhage, waar
tevens de estafette-ploeg der adspiranten
gehuldigd wordt.
De oefeningen in Stoops-Bad zullen aan
vangen Maandag 4 October en vervolgens 18
October, 1 November, 15 November, 29
November, 13 December en waarschijnlijk
27 December. Voor 1927 zullen de oefen
avonden nog nader bekend gemaakt worden.
De adspiranten oefenen van 78 uur. de
dames van 8—9 uur en de heeren van 9—
10 uur. Mej. G. de Klerk zal wederom
belangloos de zaaloefeningen leiden. De
adspiranten zullen Woensdagmiddag en de
leden op Vrijdagavond oefenen in het Zan
derinstituut aan de Badhuisstraat.
Bovengenoemde bond hield Zondag 12
Sept. een wedvlucht met oude en jonge dui
ven vanaf Soignies, afstand 204 K.M. waar
aan werd deelgenomen met 245 duiven, welke
te 7 uur 15 min. werden losgelaten, de prij
zen werden als volgt behaald;
W. Smit, le, 2e; A. v. Zadel 3e, 6e, 16e,
36e, 43e; P. Bannink 4e, 20e; J. Harttl 5e,
B. H. Gort 7e, 27; W. Draayer 8e; C. Bcrgh
9e; J. Dorsman 10e, 14e; L. v. Bragt 11e, 19e,
P. de Wilde 12e, 15e, 42; H. v. Oldemerk 13c,
P. Brakel 17e, 22e, 32e; M. Mes 18e; M. Luy-
ken 21e; 33e; Jan J. Lasschuit 23e; L. Koper
24e, 31e; H. J. Petter 25e; Adr. Heins 26e,
P. J. Vergers 28e; A. Dorsman 29e; A. Schui
ten 30e, 37e, 39e; G. J. Kors 35e, 38e; B. J.
Nieuwenburg 35e; P. de Jong 40e; C. Hoo-
gendoorn 41; J. G. N. Leurs 44e; S. v. d.
Meye 45e, 49e; W. Dorsman 46e, 47e, 48e.
Eerste duif te 9 uur 43 min. snelheid van
1377 meters per minuut, laatste prijswinnei
te 9 uur 58 min.
Seer. C. A. van der Laan, Nieuwstraat 12.
Reeds van uit de verte riepen, de even
boven de reeds bruinende boomen uitkij
kende vlaggen, ons toe, dat er een belang
rijke wedstrijd zou gespeeld worden. Ge
nietend van 't heerlijke herfstweertje trok
dan ook menigeen naar 't „Beverwijk"-ter-
rein.
Ruim 2 uur ligt de bal in den bekenden
cirkel en er ontwikkelt zich direct een vlug
spel. Beverwijk speelt echter met 10 man
cn Thijs staat voorloopig onder de lat.
Wilskracht is in 't begin sterker en binnen
een kwartier is 't reeds 20 voor dc Am
sterdammers. Dan wordt het tiental ver
meerderd met 1, zoodat Thijs z'n gewone
plaats inneemt en v. Veen als doelwachter
fungeert. Ineens 'n groote verandering!
Enthousiast wordt aangepakt! Viug en aar
dig spel! Beverwijk neemt 't spel meer en
meer in handen, 't Is vaak een lust Koen
langs 't lijntje te zien rennen en dan z'n
voorzetten, 'twas keurig vaak! Ook Wils
kracht speelt vol vuur en de Amsterdam
mers laten vaak mooi spel zien. 't Talrijke
publiek gaat op in 't in deze periode keu
rige spel. Geheel Beverwijk en Wilskracht
spannen zich geducht in. Telkens trekt
Koen, die bijzonder opviel, ten aanval.
maar.wat worden z'n voorzetten maar
al te vaak niet benut. Reuze kansen wor
den er verknoeid. Vooral v. d. Laan brengt
er weinig van terecht. De aanvallen van
Wilskracht zijn vaak zeer gevaarlijk, maar
do roodbroeken-achterhoede is, zooals ge
woonlijk, goed in vorn:. Dan is 't rusten en
even tijid voor 'n „kogeltje".
Als weer begonnen is, dadelijk aanpak
ken. Al gauw begaat de goedspelende
Rooymans 'n fout, waarvan Wilskracht han
dig profiteert en 'tis 03. Toch blijven dc
Beverwijkers met veel animo verder spe
len en we zien Niesten weer tippelen en
een keurige voorzet geven, jammer weer
zonder succes. Verscheidene aantrekkelijke
en spannende momenten krijgen we te zien,
werkelijk zeer interessant. Dan redt 'n
Wilskraeht-back met z'n hand en de stip
wordt even bedekt, maar Kuyer schiet
naast, naar ik meen, uit sportiviteit, wat
m.l. niet noodig was bij zoo'n opzettelijke
overtreding, 't Is Thijs, die keihard en rake
lings naast schiet. Hoe hard Beverwijk ook
werkt, 't lukt niet. Jammer, dat 't spel niet
genoeg open gehouden wordt, denk daar
toch vooral om. Ook Wilskracht tracht z'n
voorsprong te vergrooten, vaak snel gaat
't op 't roodbroeken-doel af, maar „niet
thuis". Dan bij een aanval der thuisclub
weet v. d. Laan met goed gericht schot
buiten bereik der gasten-keeper te doel
punten. Eindelijk! 13. Dat verhoogt na
tuurlijk de geestdrift èn van Beverwijk èn
van Wilskracht. Tweemaal achtereen eén
corner op 't Wilskracht-doel, maar de aan
geboden kansen worden afgewezen. De
Ruyter schijnt daar ook nogal een voor
stander van te zijn. Meer en meer verstrijkt
de tijd. Nog enkele vinnige pogingen en
dan zakt 't spelpeil en vlak daarna is het
tijd. Alzoo nog 13.
't Was 'n goede, soms mooie wedstrijd.
Hard is er steeds gewerkt, 't Spel van
Wilskracht was wel iets beter dan dat der
roodbroeken, maar toch is de uitslag Wel
iets geflatteerd. De leiding was nu niet be
paald goed en liet nogal eens te wenschen
over.
De elftal-commissie zal wel opgemerkt
hebben, dat er nog wel eenige verandering
noodig is in het „Beverwijk" I. I
WEDSTRIJDEN TE PARIJS.
Broos 2de op de 400 M.
Broos die gisteren op de 400 M. te Parijs
startte werd volgens de Crt. tweede achtei
den Zwitser Imbach.
De voornaamste uitslagen luiden
100'M.1. Körnig (Duitschland) 11.6 sec.;
2. A. Mourlon (Frankrijk) 11.8 sec.
400 M.: 1 Imbach (Zwitserland) 49.4; 2.
Broos (Nederland) twee M. achter; 3. Ja-
mois (Frankrijk).
1500 M.: 1. Pelé (Frankrijk) 4 min. 1 sec.;
2. Berger (Frankrijk).
Discuswerpen: Berenger (Frankrijk) 39.97
Meter.
Hoogspringen: Lewden (Frankrijk) 1.30
Meter.
800 M.: 1. Martin (Zwitserland) 1 min.
53.6 sec.; 2. Martin (Frankrijk) 1 min. 53.8
sec. (Fransch record).
3000 M.: 1. Guillemot (Frankrijk) 8 min.
45 sec.; 2. Ladoumegue (Frankrijk); 3.
Goodwin (Amerika).
BROEK OP LANGEND1JK, 20 Sept. 1926.
450 K.G. aardappelen. Duke of York, 3.50;
Blauwe 1.10; Schotsche muizen 3.10;
26700 stuks bloemkool 2.9010.40; id. 2de
soort 0.601.10; 1050 K.G. slaboonen
1.90-6.50; 27000 K.G. roode kool 0.90—
2.40; 6800 K.G. gele kool 0.80—1.40; 85000
K.G. witte kool 0.400.80; 22 K.G. gele
uien 2.402.70; id. Drielingen 1.301.50;
id. nep 3.50 -4.00; 6300 K.G. peen f 1.50—
1.70; 2500 K.G. bieten 1—1.60; 225 K.G,
rammenas f 1.502.20.
NOORD-SCHARWOUDE, 20 Sept. 1926.
3200 K.G. aardappelen. Duke of York, 3.10;
Blauwe Eigenheimers 3.303.50 500 K.G<
spercieboonen 4.7013.30; 14800 K.G. uien,
J 22.60; id. Drielingen 1.602.10; id.
mep 3—3.80; 3800 K.G. peen 1.10—1 70;
32400 K.G. roode kool 0.50—250; 12.200
K.G. witte kool, 0.300.70; 9400 K.G. gela
0,701.70; 900 bos wortelen 4; 4200
stuks bloemkool 3.405.
ALKMAAR, 20 Sept. 1926. Veemarkt. 34
Vette koeien 2.25400; 9 vette kalveren,
60—120; en per pond 1.20—.140; 39
nuchtere kalveren 622; 9 vette schapen,
26—35; 394 vette varkens, 0.750.78 per
pond; Zouters 0.68—A.70 per pond.
