In en om Haarlem.
De Zevende A'gemeene Vergadering
van den Volkenb.nd te Genève.
allerle;.
De afscheidstournée van Mevr.
MannBouwmeester
Potemkinte Bussum verboden
KUNST EN KENNIS.
Hub. Cuypers gehuldigd.
LANDEOUW EN VISSCHERIJ
Alg. Technische Vereeniging
van Beetwortelsuikerfabrikantsn
en Raffinadeurs.
DAMMEN.
HONKBAL.
VRAGENBUS.
SPORT EN WEDSTRIJDEN.
LEGER EN VLOOT.
De Manoeuvres bij Amersfoort.
VOETBAL
H. F. C.—Z. F. C.
Blauw WitStormvogels.
MARKTNIEUWS.
VI.
(eigen correspondentie).
Zoo zijn de verkiezingen voor het niet-
permanent gedeelte van den Raad afgeloo-
pen. Zij hebben dagen achtereen de Assem-
blée en alles wat Haar omgaf, in heftige
spanning gehouden. Of eigenlijk zou het be
ter zijn te zeggen meer in nieuwsgierige be
langstelling dan in spanning. Want spanning
veronderstelt zekere emotie, zekere angst
voor wat komen zal, en in het algemeen
was men te Genève ten aanzien van den
uitslag dezer verkiezingen vrij onverschillig,
voor zoover dan niet nationale aspiraties en
eigenliefde bij deze stemming betrokken wa
ren. Een paar dagen tevoren wist men vrij
wel in welke richting de uitslag der verkie
zingen *zou gaan. Alaar de toestand wordt
toch wel aardig geteekend door het feit,
dat men het bal, dat de voorzitter aan den
vooravond der verkiezing gaf, wilde afwach
ten alvorens definitieve prognostics te doen.
Inderdaad, zulk een bal in een zaal met
talrijke erkers en andere uithoeken, waar
men rustig kan staan praten, biedt een
voortreffelijke gelegenheid om stemmingen
nog eens te overwegen en te herzien; om
aanbiedingen en tegen-aanbiedingen in ont
vangst te nemen; om, in één woord een
twijfelachtige houding door een definitieve
te vervangen. Dat op dergelijke avonden de
intrigegeest hoogtij viert, behoeft rfauwelijks
betoog. Wie dal tegen den Volkenbond wil
uitspelen, is zeker niet volkomen rechtvaar
dig. Zelfs in de kleinste en onbelangrijkste
vereeniging leiden bestuursverkiezingen tot
zekere ondcrhandsche besprekingen en af
spraken. Dat dit in den Volkenbond op groo
ter schaal geschiedt, bergt alleen het be
wijs in zich, dat de Volkenbond aanmerke
lijk grooter belangen behartigt.
Het nieuwe kiesreglement van den Vol
kenbond regelt de zaak geheel anders dan
zij vroeger was. Toen waren er naast de
vier permanente leden een zestal niet-per-
manznte leden, en deze waren geheel gelijk
onder elkander. Zij zaten allen voor een
zeer beperkten termijn en waren, althans
voorloopig, allen bij aftreding herkiesbaar.
België, Brazilië en Spanje dan ook, die in
het verdrag van Versailles tot eerste niet-
permanente leden werden aangewezen, zijn
dit tot op het laatste oogenblik gebleven; al
leen de vierde zetel, die achtereenvolgens
aan Griekenland, China en Uruguay werd
toegekend, onderging nogal eens verande
ring. De in 1922 opgetreden nieuwe niet-
permanente leden; Zweden en Tsjecho-Slo-
wakije, hebben zich eveneens tot op heden
gehandhaafd. Maar nu wordt het anders. Al
dadelijk zijn er niet-permanente leden met
een ziltmgstijd van drie jaar, met een zit—
tingstijd van twee jaar en met een zittings-
tijd van één jaar. Maar bovendien drie van
de negen niet-permanente leden zullen de
categorie der zg. semi-permanente leden vor
men. Van deze zal de Assemblée hebben te
verklaren, dat zij bij hun aftreding voor her
kiezing in aanmerking komen, maar de As
semblée zal dit telkenmale opnieuw hebben
te verklaren. Niet dus slechts de vraag of
een bepaald land tot lid van den Raad zou
worden gekozen, maar tevens de vraag in
welke categorie dat land zou worden ge
kozen.
De uitslag is nu bekend. Polen, Chili en
Roemenië krijgen elk een zetel voor drie
jaren. Van Polen stond dit tevoren vast;
immers, dit land wierp zich met Spanje en
Brazilië als candidaat voor een permanen
ten zetel op; en heeft zich van de beidé
anderen onderscheiden door zich loyaal te
gedragen, ook toen de Raad en de Reorga
nisatie-commissie zijn verlangens niet kon
den inwilligen. Dat aan een Zuid-Ameri-
kaanschen Staat een driejarigen zetel zou
worden toegekend met een groote kans om
zoo straks tot semi-permanent lid te wor
den verheven, was ook buiten twijfel. Ver
moedelijk had de vergadering het liefst Ar
gentinië. welks halve terugkeer men met
sympathie heeft begroet, daartoe aangewe
zen, maar juist, waar de terugkeer nog maar
half is, heeft men dit terecht niet aange
durfd. Tevoren stond vast, dat Tsjecho-Slo-
wakije de plaats zou ruimen voor Roemenië;
een ander lid der Kleine Entente, dat zich
vooral in den laatsten tijd nogal krachtig
doet gelden. Men had eigenlijk op het laat
ste oogenblik niet meer verwacht, dat Roe
menië een driejarigen zetel zou krijgen; men
rekende Nederland daartoe aangewezen. Het
is anders geloopen, en twijfel zal wel niet
bestaan of de leiders onzer buitenlandsche
politiek zullen zich gelukkig rekenen, dat
Nederland geen zetel heeft langer dan voor
twee jaren.
In de tweede categorie, dus die voor twee
jaren, namen Nederland met China en Co
lumbia olaats. Tevoren stond vast, dat het
aantal Latijnsch Amerikaansche Staten in
den Raad zou worden uitgebreid. Deze Sta
ten, voor zoover te Genève vertegenwoor
digd, kwamen samen om uit te maken wié
de candidaten zouden zijn. Tegen de ver
wachting in werden Columbia en San Salya:-
dor aangewezen, nevens het reeds"genoem
de Chili, Maar Uruguay, -dat zijn zetel in den
Raad in den regel goed beeft bezet, getuige
de sympathie die men te Genève den be
kwamen Guaki toedraagt, liet men vallen.
Dat verdroot Uruguay, en bewerende, dat
vergaderingen als die van de Latijnsch-Ame-
rikaansche Staten wel een aanbeveling kun
nen geven, maar niet geacht mogen worden,
de overige leden van den Volkenbond te
dwingen, stelde het zich toch candidaat,
Zonder succes intusschen, Columbia werd in
zijn plaats verkozen en naast Columbia het
groote China, welks optreden als lid van
den Raad daarom bij sommigen ontstemming
opwekte, wijl men op het oogenblik nauwe
lijks weet welke Regeering er in China ze
telt.
De derde categorie bestaat uit België,
Tsjecho-Slowakije en San Salvador, In te
genstelling met Zweden, dat vast besloten
was dit jaar zich niet herkiesbaar te stellen,
meenende thans zijn plicht jegens den Vol
kenbond voldoende te hebben volbracht,
was Tsjecho-Slowakije wel op eene herkie
zing gesteld. Het heeft deze, vermoedelijk
dank zij de populariteit van Benesj persoon
lijk, verkregen. Er zijn er ongetwijfeld
slechts weinigen, die Benesj uit den Raad
willen missen, maar het eigenaardige is, dat
men door zijn herkiezing allerminst de ze
kerheid heeft, dat hij er zal terugkeeren,
want op eigen gebied, in eigen politieken
kring legt men hem juist in deze dagen la
gen te over. Dat Beigië naast Tsjecho-Slo
wakije in den Raad terugkeert, zal niemand
verwonderen; en wie zich herinnert de uit
nemende wijze, waarop achtereenvolgens
Hymans, Vandervelde en de Brouokcre hun
taak voor België hebben vervuld, zal dit
land met leedwezen zien vertrekken. San
Salvador is nacst die beide landen tot lid
voor één jaar gekozen.
Na de verkiezing kwam er nog een be
langrijke beslissing. Deze beslissing nl., dat
men Polen in aanmerking bracht, als land
dat herkozen kan en vermoedelijk zal wor
den. Hiermede werd het compromis, in de
Reorganisatie-commissie en in den Raad
aangegaan, uiteraard buiten direct toedóen
van de Assemblée tot stand gekomen, door
deze laatste geheel bezegeld. Polen toch
heeft, naar algemeen erkend wordt, loyaal
van den gevraagden permanenten zetel af
gezien, doch gerekend op inwilliging van de
verzekering, dat het een bijna vasten niet-
pérmanenten zetel zou krijgen. Nu is het
wel waar, dat bij de bespreking van het
rapport van den Raad in de Assemblée
stemmen zijn opgegaan tegen een nieuwe
categorie van leden, die aldus is gekweekt
in den vorm van semi-permanente leden,
maar aan den anderen kant valt niet uit het
oog te verliezen, dat er tusschen de zg.
groote Mogendheden en die, welke kleine
Mogendhedn worden geheeten, een klove
gaapt, die niet maar zoo ineens te over
bruggen is. Dat daartusschen het clement
der semi-permanente leden is gekomen, kan,
ook voor de goede verhouding in den Raad,
geen nadeel worden genoemd.
Eigenaardig, nog op het laatste oogenblik
rees een kleine bevoegdheidskwestie,, die
eenige opschudding verwekte. De vraag
werd nl, gesteld of de Raad een vergadering
zou houden nadat 'Duitschland daarin was
opgenomen, maar voordat Polen door de
verkiezing ervan deel uitmaakt. Frankrijk
scheen tegen het laatste bezwaar te hebben
gehad, vermoedelijk meer uit historische en
prestige overwegingen, dan op grond van
het officieel aangehaalde argument als zou
op de wijze bovengenoemd Duitschland in
de gelegenheid zijn geweest zijn belangen in
den Raad je bespreken zonder dat Polen
daar bij was.' Dit argument is pour 1c bescin
de la cause te rekenen, want in deze eene
formeele zitting zou Duitschland, dat zich bo
vendien gedeeltelijk in de openbaarheid had
moeten weren, weinig nadeeligs voor Polen
hebben kunnen doen. Wel merkwaardig
was, dat krachtens de alfabetische volg
orde, Duitschland in deze zitting van den
gereorganiseerden Raad het Presidium bad
moeten vervullen. Stresemann heeft terecht
voor deze eer bedankt en Beness heeft
deze taak van Duitschland overgenomen.
Het zijn werkelijk merkwaardige dagen,
die men te Genève heeft doorgemaakt, en
indien men in de geschiedenis van den Vol
kenbond deze zevende Assemblée wil ty
peeren, zal dit vermoedelijk geschieden als
de Assemblée, die voor de samenstelling en
uitbouw van den Raad een beslissende is
geweest. M.
Een dezer dagen waren „de Juliaantjes"
vijf jaar in Haarlem. Hadden zij het ge
wild, de Haarlemmers zouden cr een reu-
zenfeest van gemaakt hebben, want die
zustertjes lellen hier geen vijanden, alleen
maar heel, heel goede vrienden. Maar die
bedienende engelen hebben maar één ge
brek: zij zijn te bescheiden. Voor anderen
zijn zij een glimlach, een zonnestraal, maar
voor zich zelf vragen zij niets. Ze zijn ats
die contemplatieve nonnetjes, waarvan de
buitenwereld nooit iets hoort, totdat op
een goeden dag de kloosterklok gaat luiden,
luiden, luiden, ten teeken dat de bewoon
sters van dat klooster honger hebben en
geen voedsel. Dan komt de omwonende be
volking en brengt de zustertjes eten. O pk
de Juliaantjes klagen nooit en vragen nooit
en zeker vragen zij geen dank, nog minder
een lustrumfeest. Maar ze mogen het dan
hier wel eens hoeren, dat we in Haarlem
bijzonder met 'r ingenomen zijn. „Nee, maar
wat 'n uitvinding is dat!" hoorden wij on
langs nog een vader zeggen, die een Juliaan-
tje in huis had gehad. „Wat 'n lieve men-
schen," verzekerde ons de pas genezen moe
der van een andèr huisgezin, „wat 'n rust
in je huis, zoo'n zuster!" Het zijn zeer een
voudige en toch zoo welsprekende uitdruk
kingen van bewondering voor het werk der
zusters, vooral als we hieraan toevoegen dat
ze kwamen uit den mond van een man en
een vrouw, die zonder de Juliaantjes bij de
ziekte van moeder de vrouw, in He grootste
narigheid zouden gezeten hebben.
De Juliana-zusters mogen wel ééns weten
dat zij hartelijk gewaardeerd worden in
Haarlem. Laten wij haar dat nu eens bij
dezen mogen zeggen. Nu zijn ze nog altijd
met vieren, maar hartelijk hopen wij dat
met de viering van het tweede lustrum er
minstens viermaal vier Juliaantjes in Haar
lem zullen zijn. Dat zal dan een zegen zijn
voor alle financieel-zwakke huisgezinnen
in Haarlem. Willen we er gezamenlijk voor
zorgen dat het gebeurt? En aan de afdeeling
Haarlem van den R.K. Vrouwenbond komt
ook een deel der hulde toe, want zij was
het, die het lumineuse denkbeeld kreeg, om
de Julianazusters als hulp in de huishouding
hier te halen:
De Niewe Haarlemsche Courant heeft de
primeur gebracht dat de Haarlemsche ge-
meentebegrooting voor 1927 sluitend zou
zijn zonder belastingverhooging. Het had er
ger kunnen zijn, zullen vele belastingbeta
lers zeggen, maar te roemen over een bui
tenkansje hebben wij niet. Het is immers
niet voldoende dat de belasting niet om
hoog gaat, ze moet naar beneden. Of er
andere steden zijn, die nog meer uit de
inkomenstenbelasting halen dan wij, doet
weinig ter zake, maar als wij ruim den tien
den penning van ons inkomen naar den fis
cus moeten brengen, dan is dat te veel.
Onze voorvaderen begonnen een opstand om
den gehaten tienden penning. En voor ons,
Haarlemmers, komt daar nog bij, dat in om
liggende gemeenten veel minder wordt be
taald. Men behoeft heusch niet afgunstig
aangelegd te zijn om met eenigen wrevel te
bemerken dat je naaste buren, omdat zij
even over de grens van Haarlem wonen, bij
een gemiddeld burgermansinkomen van
200 tot 250 minder belasting per jaar
betalen dan je zelf met eenzelfde inkomen.
Het gaat niet alleen om de inkomstenbelas
ting, maar ook om de opcenten op perso
neel, grondbelasting, vermogensbelasting,
precario-lasten enz. Of de annexatie dan
geen uitkomst zal brengen? Het is niet juist
te trachten met dergelijke middelen den fi-
nancieelen toestand der gemeente gezond
te maken. Reden voor grenswijziging mogen
de Haarlemmers alleen vinden in het feit,
dat het grondgebied van Haarlem geen ge
legenheid meer biedt om er de voor de
Haarlemsche samenleving noodigc inrichtin
gen te plaatsen. Dé gemeente-financiën
moeten gezond zijn of gezond gemaakt wor-
dén alsof Haarlem op zich zélf is aangewe
zen. Het is altijd verkeerd te teeren Op een
te verwachten erfenis. Vooral wanneer uien
niet zeker is van de laatste wilsbeschikking
van den erflater en de gouden klomp dus
evengoed aan een anderen voet kan terecht
komen.
Hiermede zijn. wij we r op bekend ter
rein gearriveerd: de annexatie. Over het al
of niet doorgaan van de grenswijziging, om
trent het tijdstip van eventueele grensvér-
andering; den datum van indiening der Me
morie v. Antwoord door Minister Kan I) is
weinig te zeggen. Alle berichten daarom
trent waarmede sommige menschen nog al
kwistig zijn, blijken onjuist of ongeveer on
juist" te zijn. En behalve eenige vooraan
staande gemeentelijke autoriteiten, schijnt
ihen er ook hoe langer hoe meèr onver
schillig voor te worden nu de voorgestelde
regeling voor Haarlem allesbehalve afdoen
de zal zijn. Wij kennen raadsleden, die het
gehaspel nu zoo beu zijn geworden, dat het
hen voortaan koud laat of deze grenswijzi
ging er door komt cf niet. Zelis zijn er in
gewijden, die meer kans geven aan het
denkbeeld van samenwerking der gemeen
ten dan aan grenswijziging van Haarlem,
waar tegenover andere ingewijden de stel
ling poneeren dat over het algemeen in
regeeringskringen wel meer wordt gevóeld
voor samenwerking tusschen gemeenten,
maar dat Haarlem de laatste gemeente zal
zijn, die grensuitbreiding krijgt. Deze „inge
wijden" voegen er aan toe dat de neuzen der
Kamerleden geteld zijn en de meèste neuzen
neigen naar grensuitbreiding. Waaruit zon
neklaar blijkt, dat zich vèrgist, wie nu al
beweren durft dat de grensuitbreiding van
Haarlem in kruiken en kannen is. Dit ech
ter hopen we en meen?n wij te kunnen ver
zekeren: vóór Januari zullen we wel weten
waar wij met de grenswijziging aan toe zijn.
Over zuinigheid in de gemeentelijke huis
houding gesproken! Al eenige jaren heeft
men in den gemeenteraad aangedrongen op
de stichting van een z.g. openbare buiten
school of boschschool. En de wethouder van
onderwijs heeft ook eenige malen geant
woord dat er aan de stichting van zoo'n
school gedacht wordt. Gevraagd mag wor
den of dit nu niet een onderwerp is, waar
aan gedacht moet worden als men, spreken
de over den toestand der gemeente-finan
ciën, met klem van stem beweert, „dat de
uitgaven tot het strikt noodige beperkt
moeten blijven." Ook het begrip „strikt noo
dige" is zeer rekbaar, maar wij betwijfelen
toch of iemand, die het wel meent met de
zuinigheid, een boschschool in Haarlem on
der de huidige omstand:gheden daarónder
durft rekenen. Maar dat daargelaten. Men
wilde een hoschschool in Haarlem en ziet:
naar staat in Haarlem een comité op van
particulieren, dat wil trachten een bosch
school te stichten. Als het moet met steun
der gemeente. Het is niet een prutscommis
sie, maar het zijn menschen met klinkende
namen, die hun schouders daaronder zetten.
In dit verband is het noemen van den naam
van Mr. Thiel, die zich in Haarlem heeft
doen kennen als een man met organisatie
talent, voldoende om van een deugdelijke
opvatting en uitwerking der plannen verze
kerd te zijn. Maar wal nu te denken van
een artikel in „Het Volk", waarin al bij
voorbaat dit sympathieke partisulier initia
tief wordt veroordeeld en verwacht wordt
dat het een fiasco zal worden, öm aan een
fiasco in Haarlem te gelooven, heeft de
schrijver geen enkele reden en eerlijk laat
hij dan ook merken, dat het eenige motief
voor zijn verzet is dat de gemeente zelf die
boschschool moet stichten. Wij vragen ons
nu toch af waar bij een dergelijke mentali
teit het gezond verstand is gebleven. De
sociaal-democraten wenschen een bosch
school. Goed. Particulieren bieden zich aan
om de gemeenschap daaraan te helpen. Er
is alle reden om te verwachten dat de opzet
goed zal zijn. Neen, zegt de schrijver: de
gemeente, de gemeenschap moet dat doen;
wij willen dat cadeautje niet. Dat gaat bo
ven onzen hoed. Moet dan per se de ge
meentekas op kosten worden gejaagd en is
het te verwonderen dat duizenden belasting
betalers van oordeel zijn, dat de gemeente-
financiën in handen van dergelijke men
schen niet Veilig zijn? Ook voor sociaal-de-
rhocratén kan hét tactisch en veilig zijn al
thans soms 'den schijn te redden. Dat is het
geval als particulieren in een gemeente met
benepen gemeentekas als Haarlem aan de
gémeenschap een niet direct noodzakelijke
boschschool aanbieden. Laat men dat aan
bod tenminste niet afwijzen. Overigens is er
ook in dit geval voor de bezuinigers in de
gemeente alle aanleiding om eens na te gaan
of op den duur toch alle uitgaven van de
boschschool niet op de gemeentekas zullen
drukken en zij zich de vraag dus moeten
stellen of deze niet direct noodzakelijke uit
gave met het oog op de gemeente-financiën
gewettigd is.
Dc H. O. V. zal dus een Rijkssubsidie van
5000 per jaar krijgen. Het is weinig, als
men rekent dat de zes andere gesubsidieer
de orkesten tezamen 130.000 ontvangen.
Maar het moreel effect, de erkenning door
het Rijk van hét groote cultureele belang
onzer H. O. V. achten wij veel meer dan
5000 waard. Dat is een mooie overwin
ning voor onze H. O. V. en haar ijverig be
stuur. Jammer dat onze Koolhoven dat niet
meer beleefd heeft. V/at heeft die een moei
te gedaan om dat Rijkssubsidie te krijgen.
Wat 'n stappen heeft hij voor dat doel in
den Haag liggen en konden de muren van
de ministerieele kamer eCns vertellen hoe hij
voor zijn H. O. V. gepleit heeft! 5000, het
is niet veel, maar een mooie steun, die de
taak van den penningmeester verlicht en
toch de activiteit van het bestuur blijft prik
kelen. En ten slotte: il n'ya que le premier
pas, qui coule, de eerste stap kost de mees
te moeite. Nu er een begin is
Ten slotte nog een enkel woord over de
vele tentoonstellingen, die in Haarlem ge
houden worden. Ze zijn niet van de lucht:
Elgawa, Hanijla, Kruideniersbeurs, Herwon-/
nen Levenskracht, het is een bonte en on
ophoudelijke opvolging. Tot nü toe hebben
al deze festiviteiten geen reden tot klagen
gehad over bezoek, maar wij yieezen dat de
spoeling dun gaat worden als er zooveel wa
ter bij wordt gedaan. Intusschen heelt het
wakkere comité van Herwonnen Levens
kracht een alleszins verdiende voldoening
van zijn tentoonstelling gehad. In Roomsche
kringen is zij eenige dagen het onderwerp
van den dag geweest en vrij bewonderen
niet alleen den ijver, waarmede door „H. L."
gewerkt wordt ten bate voor de T. B. C.-lij-
ders, maar ook de listige wijze, waarop ,,H.
L." een goedé bekende wordt bij Rootnsch
en niet-Roomsch. Al doende leert men. Dit
is vooral van toepassing op het Haarlemsche
comité. Vooral is gebleken dal de ware
liefde slim is. Want slim zijn da comité
leden ten bate van hun lijdende broeders.
Daarvoor hulde!
1) Zoo juist vernemen wij dat de Memorie
ter perse is!
mans het podium beklom en de oorkonde
voorlas.
Beminde Zoon, heil en Apostolische
zegen!
Doör gezagvolle voorsprekers onder
steund, door de aanbeveling van den Bis
schop van Haarlem, is ons bekend ge
worden,
dat gij een Katholiek van ongerept ge
drag en een buitengewoon beoefenaar der
gewijde muziek zijt, te Amsterdam aan het
hoofd staat der beroemde Schola Cantorum
dat gij in het openbaar de Gregoriaan-
sché zang onderwijst,
dat gij meerdere werken geschreven
hebt, die volkomen overeenstemmen met
de bepalingen van den H. Stoel,
dat gij bij de Kerkelijke plechtigheden
door uwvoortreffelijke koren de gemoe
deren der gelóovigen tot godsvrucht stemt
en de Majesteit van den goddelijken eere-
d enst praal én luister bijzet,
Derhalve behaagt het ons in te gaan op
het verlangen van zoovelen en U een be
looning te verleenen, die uw verdiensten
niet onwaardig is, waardoor ook wij onze
toegenegenheid voor U te kennen geven.
Daarom verkiezen en benoemen wij U
tót Ridder in de Orde van den H. Grego.-
rius den Groote en rekenen u tot dien zeer
aanzienlijken kring van Ridders.
Derhalve staan wij U toe het eigen
kostuum der Ridders van deze orde te dra
gen en evenzoo het hieraan verbonden
eerekruis,
Gegeven te Rome bij den Sint Pieter on
der den visschersring den 18 Aug. van het
jaar 1926, het vijfde jaar van ons Pactifi-
caat.
De Zeereerw. Heer voegde hieraan toe,
dat op de verdiensten van den heer Cuy
pers, genoemd in deze oorkonVe, veel
commentaar kon worden geleverd. Hij
wenschte het echter alleen te doen bij d:e
over den Gregoriaanschen zang.
De eerw. spreker herinnerde er o.a. aan,
dat de heef Cuypers na zijn eerste benoe
ming hem in een gesprek over den Grego
riaanschen zang zeide: „indien ik dezen
zang er mede kon bevorderen, zou ik alle
muziekmissen wel willen verbranden."
Pastoor Hoosemans besloot aldus: „ik
hoop, dat U nog heel veel jaren uw krach
ten en heel uw z:el rooogt b'ijven geven
aan de gewijde muziek, meer in 't bijzon
der met alle kracht moogt medewerken
om in onze kerken te brengen dat verruk
kelijke rythme. dat alle onrust der aarde
tot zwijgen brengt en wonderzacht maar
onweerstaanbaar onze zielen opheft naar
het bovennatuurlijke, naar den hemel, naar
God,"
Daarna werd de nieuw-benoemde harte
lijk en langdurig docr de talrijke aanwezi
gen, niet het minst door de leden van
„Schola Cantorum" toegejuicht en hem nog
menig bloemstuk aangeboden.
In de - E er was daarna gelegenheid den
.heer Hubert Cuypers te complimenteeren.
In het eerste deel had de Schola uit
gevoerd oude 6- en 8-stemmige gezangen
voor gemengd koor, o.a. de Credo uit de
Papae Marcelli-mis van Palestina en Gre-
goriaansche gezangen (op de bekende eigen
wijze van Cuypers) en Oud-Nederlandsche
volksliederen door het Knapenkoor.
Hubert Cuypers was, zoo getuigde hij ons
in de pauze, niet in staat geweest woorden
van dank te spreken, doch hoopte zijn dank
te uiten in daden. Die daden toonde hij ons
reeds na de pauze. Hij bracht ten gehoore
voor gemengd koor een Canisius-zang, (een
breed opgezet ingetogen gezang met mooie
klank-kleuren), „Jezus und die Nonnen
Marialiederen en „Super lfumine Babylo-
nis". y
Een avond van heerlijk kunstgenot, een
huldiging den kunstenaar waardig.
Henri Alben, t
Volgens de „Petit Parisien" zou de bekende
Nederlandsche bariton Henri Albers te Parijs
Zijn gestorven.
Henri Albers werd 1 Februari 1866 te
Amsterdam geboren, waar hij op de tooneel-
school van leerling werd van mevr. Kleine-
Gartman. Na zijn debuut als tooneelspeler
ging hij zich eerst later aan de opera wijden op
aanraden van De Groot. Hij trad toe tot het
door dezen gestichte Hollandsche Operage
zelschap en behoorde met Orelio, Schmier en
Pauwels tot de sterren van dien troep.
In 1890 ging Albers naar Antwerpen, waar
hij aan het Théatre Royal werd verbonden.
Hij bleef er niet lang, doch werd geëngageerd
te Le Havre en Bordeaux en vervolgens te
Londen. Daarop maakte hij een tournee j
door Amerika en kwam in 1894 als le bariton
aan de Opéra Comique te Parijs. Hij wist
zich geheel in de Fransche kunst in te burge
ren en wercT een van de meest toegejuichte
opera-zangers van Parijs. Hij had een zeer
uitgebreid repertoire, waaronder alle opera's
van Massenet, verscheidene Wagner opera's,
Carmen, Hamlet, Salambo, Don Juan, Le
Chemineau e.a. Hij was genaturaliseerd
Franschman, sedert 1900 officier de 1' In
struction publique en sedert Februari 1926
ridder in de kroonerde van België.
De burgemeesters van Rotterdam, Helder,
Leiden, Gouda, Zaandam, Venlo, Tiel, Hel
mond, Beverwijk, Hoorn, Leerdam, Sittard,
Schagefl en Tilburg hebben zich principieel
bereid verklaard, het voorzitterschap te
aanvaarden van dc in hun gemeente op te
richten eere-comité's ter huldiging van
mevrouw Theo MannBouwmeester op haar
afscheidstournee doof ons land.
De waarnemende burgemeester van Bus
sum, de vrijzinnige wethouder mr. Moolen-
burgh, heeft de vertooning van den film
„Pantserkruiser Potemkin" verboden. Hij
acht bepaalde scènes „weerzinwekkend en
ontoelaatbaar."
Zooals men weet verbood ook de burge
meester van Nijmegen de vertooning.
Het bestuur van „Schola Cantorum
heeft den heer Hubert Cuypers Donderdag
1.1. een cere-uitvoering van dit koer aan
gebeden, al.s b'ijk van y/aardeef.'ngvoor
de wijze., waarop deze als scheppend en
uitvoerend kunstenaar de beoefening onzer
Kerkelijke Toonkunst gedurende tal van
jaren. (de. heer Cuypers is reeds 1891 te
Amsterdam gevest'gd) bevorderd, en tot
verheffing gebracht.
De verdiensten van Hubert Cuypers zijn
onlangs door de regeering erkend dóór
zijn benoeming tot Officier in de Orahje-
Nassau-orde.
Op deze ecre-uitvocring werd hem bo
vendien een oorkonde en het ecreteeken
van de H. Gregorlus-orde overhandigd.
Het was na afloop van het eerste deel,
dat" de Zeereerw. Heer H. W. J." Hoose-
raal Muller Massis, die den loop van bet
gevecht verklaarde. Bij het Heihuis steeg
H. M. af en bezocht de achterliggende ge-
vechtsliniën, artillerieopslelii gen en com
mandoposten per auto.
Om half 11 keerde K. M. ovèr Amers
foort naar Soestduinen terug.
Dinsdag jl. vergaderde de Algemeene
iTechn s:he Vereeniging van Beetwortebui-
kerfabrikanten en Raffinadeurs te 's-Hage,
onder leiding van den eere-voorzitter, M. G.
Hummelinck.
Na de huishoudelijke vergadering, waarin
de heer M. J. Smit tot bestuurslid gekozen
werd, gaf de voorzitter een uiteenzetting van
j de door hem uitgevonden filtratie van colloi-
dale vloeistoffen.
In tegenstelling met een gewone oplossing
is de verdeelingsraad van colloïden vrij klein,
Onder colloïden verstaan wij dan ook in 't
algemeen een verdeelingstoestand, waarbij
de verdeelingsgraad niet zoo groot is als bij
gewone oplossingen (moleculaire oplossin
gen), maar van den anderen kant weer veel
grooter dan bij suspensies (vloeistoffen met
neerslag).
Het zijn in 't algemeen de stoffen, die een
weinig slijmerig zijn en zich lastig laten fil-
treeren. Spr. onderscheidt a de technische
filratie (b.v. doekfilters in de suikerindus
trie), b. de physische filtratie (zandfilters)
c. biologische filtratie (filterbedden niet bac
teriewerking.)
Er moet een filtratie te maken zijn, waarbij
de constructie, de stroomsnelheid en het filter
materiaal zoodanig zijn, dat de gecoaguleerde
colloïden, kalm zwevend in de vjoeistof, een
enorme oppervlakte aanbieden voor aanhech
ting, zonder het filtermateriaal te verstoppen.
Hoe ongelooflijk ook, de proeven hebben
de juistheid van deze theorie bewezen en er
zijn nu filters geconstrueerd van betrekkelijk
kleinen omvang (60 x 60 c.M.), die enorme
hoeveelheden collo ïdale vloeistof van onrein
heden zuiveren (15.000 L. per uur) en uren
lang kunnen werken zonder eenige verstop
ping. De uitvinding is reeds aan een machine
fabriek in Nederland verkocht.
Ook de voorproeven met later kunnen vrij
wel als geslaagd beschouwd worden.
Na deze mededeelingen werd door den heer
W. Haaxman uit Zeist een kwartslamp gede
monstreerd, met het doel om aan te toonen,
dat ook bij avond de mogelijkheid bestaat,
de kleur van witte suikers nauwkeurig te
beoordeelen.
In den namiddag was er een belangrijke le
zing van de keeren J. M. Bommelv. Vloten en
dr. A. L. v. Scherpenfcerg over het onderwerp
Wat is de meest rendabele suikerproductie
bij de bietencultuur
De heer v. Vloten behandelde de vraag, hoe
de waarde van een bietenrag moet worden
beoordeeld. Hij vergeleek een reeks van bieten
rassen, die een gelijke opbrengst per hectare
geven, doch zeer in suikeropbrengst uiteen-
loopen. De conclusie is, dat men een bieten
ras niet naar de suikeropbrengst per hectare
mag beoordeelen.
De tweede conclusie is, dat de waarde van
een bietenras afhankelijk is van de omstandig
heden, waaronder de suiker daaruit wordt ge
produceerd. Vervolgens werden resultaten
van Tsjecho-Slowaaksche bemestingsproe-
ven nagegaan, waaruit bleek, dat de grens van
een rendabele stikstofbemesting valt tus
schen 300 en 450 kg. chilisalpeter per H.A.
Spr. wekte op tot het nemen van een groot
aantal bemestingsproeven en behandelde ver
volgens de tegenwoordige wijze van uitbeta
ling van verscnillende fabrieken, betoogeride,
dat deze in strijd is met de eischen, die men
voor een rendabele suikerproductie moet stel
len.
In aansluiting hiermede verdedigde de heer
dr. v. Scherpenberg de volgende stelling
Indien men een biet van 14 pCt. een be
paalde waarde toekent, dan heeft een biet
met een hooger suikergehalte een grooter
waarde dan met het hooger suikergehalte zou
overeenkomen.
Daarom kan in het algemeen een suiker
fabriek voor 1000 kg. biet een prijs betalen,
welke progressief is met het stijgen van het
suikergehalte.
Consequentie van deze stelling is
1. dat bij de selectie der biet niet de maxi
mum-opbrengst aan suiker per H. A. richt
snoer moet zijn, omdat dit niet overeenkomt
met de maximum-opbrengst aan geld per
H. A., doch dat laatste richtsnoer moet zijn
2. Indien de prijsregeling niet met de waar
de van de biet overeenkomt, zullen natuurlijk
de bietenleveranciers zien naar de prijzen,
welke zij op het oogenblik krijgen, en zullen
moeite doen „ertragreiche" bieten te verbou
wen, omdat hun daarbij meer winst per H. A.
wordt toegedacht.
Om dit te bereiken staan den landbouwer
twee middelen ten dienste
a. door bewerking en bemesting van den
grond
b. door keuze van een zaadsoort, welke
meer „ertragreich" is. Nu is het echter moge
lijk, dat, indien de achteruitgang van den prijs
sterker is dan de vooruitgang in opbrengst
aan suiker per H. A., de landbouwer minder
geld per H. A. ontvangt.
3. Om dit laatste te voorkomen, behoort
het initiatief der prijsregeling uit te gaan van
de suikerfabrikanten.
R. K. DAMCLUB T. E. P.
Hedenavond houdt bovengenoemde ven>
eeniging dc prijsuitreiking van de in dé
groepenwedstrijden gewonnen prijzen, in
haar clubgebouw aan de Jansstraat 59. De
aanvang is bepaald op kwart over acht.
Tevens geeft de heer C. Stijnman een
simultaan-séance, waaraan ieder kan deel
nemen. Hiervoor zijn eenige prijzen be
schikbaar gesteld. Zij, die de winter-com-
petitie nog mede wenschen te spelen, kun
nen zich daarvoor alsnog opgeven bij P.
H. Meure, Oost-Indischcst-aat 44, Haarlem.
Het Bondsbesluur deelt in „Honkbal,
nieuws" mede dat een algemeene vergade
ring van den Ncdcralndschen Honckbal-
bor.d zal wo den gehouden op Maandag
25 October in Parkzicht te Amsterdam.
De agenda vermeldt o.a.: Bespreking ont-
wedn statuten, benoeming van een com
missie lot het onlwerpen van een huishou
delijk reglement en bespreking van de com
petitie 1926.
Het Bondsbestuur heeft op zijn laatstge
houden vergadering besloten in elk geval
het seizoen te sluiten met eindwedstrijden.
Of Haariem van de partij zal zijn staat te
bezien, daar de Amsterdamsche vereenigin-
gen bij voorkeur op Zaterdagmiddag spelen.
Ieder weet hoe geweldig de Amerikaan-
zegt u dan wel van een werper die er in
slaagt de tegenpartij geen enkele run te
laten halen en geen enkelen slagman zelfs
het eerste honk te laten bereiken?
Vr. Weet u ook, hoe het komt, dat z!cS
op mijn inmaakpotten, welke ik iedere week
schoonmaak, maaien vertoonen? Zij staan
goed onder de pekel in de kelder, welke
wel pas nieuw- is, daar ik in een nieuw huis
woon. Weet u hierop een middel, om te
verhelpen?
Antw. Wanneer u geregeld met zuivere,
schoone doeken de potten schoonhoudt, zult
u geen last meer van de maaien hebben.
Vr. van S. v. d. K., te W. a. Z., betref
fende een testament:
Antw.: Niet onmogelijk is 't. dat door 'n
bepaling in het testament de uit te keeren
rente thans verlaagd is. Ook is het bijv.
mogelijk, dat de rente, welke uw vader ge
noot, thans verdeeld wordt onder de kin
deren, waardoor de aan u uit te keeren
rente natuurlijk kleiner wordt. U doet het
beste, te weten te kemer., wie in opvolging
de portefeuille heeft overgenomen van den
notaris, die het testament gemaakt heeft.
Hij zal u inlichtingen kunnen geven. Zoo u
daarin niet slaagt, kunt u zich wenden tot
het Centraal Testamenten-register te
's Gravenhage.
Vr. Welke is de kortste weg van Haar
lem naar Heerlen?
Antw.: Haarlem Heemstede, Hoofd
dorp Aalsmeer Kudelstaart de
Kwakel Uithoorn Mijdrecht Wil
ms Oudhuizen Ruwiel Breukelen
Maarssen Utrecht Houten
Schalkwijk Culenborg Geldermalsen
Zalt Bommel Hedel 's Hertogen
bosch Vucht Voorburg Boxtel
Best Acht Woensel Endhoven
Stratum Geldrop Zesgehuchten
Heeze Sterksel Maarheeze Husho-
ven Weert Tungelrooy Hunsel
Wessem -Maasbracht Echt Suste-
ren Sittard Oirsbeek Amstenradé
Heerlen. Afstand 234 K. M.
Vr. Ik woon op kamers en ben gehuwd.
Ben ik verplicht Personeele belasting te
bealen? Zoo niet, waar moet ik mij dam
vervoegen?
Antw. In het algemeen beoordeeld moet
u Pèrsorteele belasting betalen. Of er voor
u bijzondere factoren zijn welke u daarvan
zouden kunnen ontheffen, kunnen wij niet
beoordeelen.
Vr.: Welke lijst van de Staatsloterij is
goed, uw opgaaf of de officieele? Uw lijst
van Woensdag geeft op 1400314035 en
verdere nummers elk een prijs van 400 en
de officieele lijst 14035 en verder elk 400.
Antw. Nummer 14003 is nog niet uitgeloot.
Het bezoek van H. M. dc Koningin.
De Kon. trein kwam te 6.17 uur Woens
dag te Soestduin aan, waar 500 meter voor
het station werd gestopt, om dadelijk daar
op te rangeeren op een zijlijn, die loopt
naar hel vliegkamp. De trein hield stil voor
den nacht cp een gedeelte hei buiten het
vliegkamp.
Bij het rangeeren juichte eén groote me
nigte H. M. toe, die daarop minzaam
groette.
Voor de légeroefeningen was Donderdag
een enorme belangstelling van het publiek.
Honderden bewagen zich langs den weg
Qud-LeusdenMaarn in de hoop H. M. de
Koningin te zien.
Hét bezbek geschiedde echter juist in
omgekeerde volgorde als verwacht was en
"in de plaatselijke pers was vermeld.
Dé" Kóningin 'kwam van Soestduinen over
ie Si' -rpert te paard naar de Leusder-
heide. Zij was gekleed in het grijsgroen, de
Nederlandsche uniformklcur, met ronden
hoed.
Langs het geheele front van de gevechts
linie werd :H. M. begeleid door den com
mandant van het veldleger luitenant-gene-
Het 11. F. C.-elftal voor Zondag luidt als
volgt:
v. d. Meulen,
Weber, Eysvogel,
J. de Jonge, v. Houten, Reuvekamp Gille,
Reydon, Miezerus, Dr. Kuipers, v. Beekum,
Sigmond.
Het medespelen van Eijsvogel is niet ze
ker.
De tijd van vriendschappelijke ontmoetin-
gn is weer achter den rug en daarmee de
tijd van onvolledige elftallen en al te groo
te gemoedelijkheid. De strijd om de
punten zal zoowel binnen als buiten de lij
nen weer veel spanning veroorzaken, wat
toch tenslotte het voetbalspel zijn aantrek
kelijkheid geeft.
Stormvogels opent het compettie-seizoen
te Amsterdam. Door den competilie-leider
was deze wedstrijd vastgesteld in IJmuiden,
doch op verzoek van BI, Wit en met goed
vinden van Stormvogels wordt in het Sta
dion gespeeld.
Het elftal der Stormvogels beeft, bij het
vorige seizoen vergeleken, niet zoo n groote
verandering ondergaan. De zes verdedigers
kwamen allen reeds het vorige seizoen uit
Vooral het achtertrio zal zich wel weer
doen gelden. In de voorhoede twee nieuwe
gezichten, nl. Van Pel en de Jonge. Laatst
genoemde is een rasechte Stormvogel uit het
2de elftal, Van Pel komt uit de H B. C.-
elub „Stormveld".
Het elftal ziet er nu a's volgt uit:
Thijsscn,
Haak, Koster,
Struys, Snoecks, v. d. Velde,
v. Pel, Blinkholï. Oldenburg, Houtkamp,
de Jonge,
SCHAGEN, 23 Sept. Eierenveiling. Aan
voer 19.382 kipeieren, bruin 8.408.80,
wit 7.908.70, kleine 6.605.80 per 100
stuks ongewogen, wit 5658 kg. 6.70
7.20, 58—60 kg. 7.20—8.50, 60—63 kg.
8.508.80 per 100 stuks naar gewicht.
Aanvoer 1048 eendeieren 5.705.90 per
100 stulA ongewogen.
CULEMBORG, 23 Sept. Fruit. (Veiling
Culemborg en Omstreken). Maagdeperen le
soortrt 9W11 cent., dusandeau 9 ct.; Ave.
zaatsche capellen le soort 66Vi ct.; St.
Germain le soort 7-8 ct.; stoofpeeren le
soort 6-.-7H ct., goudpremain 4 ct.; hand
peren le soort 79 ct.; bcurré clairgeau,
le soort 8K'16 ct.; Williams Duchesse 15
ct,, nouveau poiteau, le soort iVt ct„ ldaas-
peeren 2'AZ ct., bergasmotten 9 ct., Giese
Wildeman le soort 9 ct.; Notarisperen, le
soort 6 ct., citroenperen, le soort IA ct.;
pondsperen 6 ct.; zoete bloemé 10 ct., zuur
kroet 4 ct.; valzuur 45 ct.; zoele popelin
gen 1111 A ct.; jasappelen, le soort 12ka
ct.; kancelzuur le soort 12)4 ct.; gasconjé
17 ct.; handappelen, le soort 16 ct.
Alles per K.G.
PURMEREND, 23 Sept, Afslagvereeniging
Beemster, Purmerend en omstreken. Aard
appelen 0.89—1.11 per 25 kg.; Slaboonen
1.192.15; Snijboonen 3.20 per 15 kg.;
Tomaten f 0.130.14 per kg.; Bloemkool
4.60—7.10; Roode kool 3.50—4.70 per
100;Savoye kool 2.90 per 100; Spinazie
0.62 per 5 kg.; Andijvie J 0-90I SO per
100 krop; Bieten 6 per 1000; Wortelen
8—8.10 per 100 bos; Uien 0.38—0.58 per
25 K.G. Druiven Ó.62 perr K.G.
Appels: Present van Engeland 0.16;
Transparante de Cronselr 0 38 per kg.
Beurré Hardy 0.16—0.23; Beurré Lebrun
0.07; Duchess Willams 0.14 per kg.; Gie-
ser Wildeman 0.78—0.94 per 10 K.G.; Her-
zogin Elsa 0.07—0.10, St. Germain Peer
f 0.05; Kamperveen 0.53—0.54, Louisse
Bonne 0.21; Maagdenpeer 0.12—0.13;
Nouveau Poiteau 0.05—0.10; Perzikpeer
0.07; Seigneur d'Esperen 0.21; Solda
Laboureur J 0.09 per kg.
IJMUIDEN, 23 Sept. Heden waren aan den
Rijksvischafslag 10 stoomtrawlers. De prijzen
waren als volgt; Tarbot 1,90—1.70, tongen
2.801.40 per K.G,; griet 6420, gr.
schol 4944, md. schol 51, zetschol 44
38, iel. schol 3136, 13.50S, scharren
125 per 50 K.G.; roggen 15—10 per
hoop; vleet 1.750.80 per stuk; makreel
2921.50, pieterman en poon 219.50;
gr. schelvisch 35—28, k.m.d. schelvisch
1611, 8.506 per 50 K.G.; kabeljauw
7860 per 125 K.G.; gr. gullen 2214,
kl. gullen 10—2.90 per 50 K.G.
IJMUIDEN, 23 Sept. Heden arriveerde van
North-Shields in de Visschershaven alhier de
motorvrachtlogger K.W. 4! .(De Hoop) met
een aanvoer van 1195 vaten gezouten haring.
IJMUIDEN, 23 Sept. Van de treilvissche-
rij kwamen heden hier aan den afslag de
stoomtreilers IJ. M. 108, Clara Nicol, met
f 3037; IJ.M. 43, Nelly Gezina, met 2001;
IJ. M. 163, Odin, met f 6021; IJ. M. 9, Nelly,
met 2375; IJ. M. 143, Balder, met 4069;
IJ. M 155, Martha, met 2362; IJ. M. 44, Ple
jaden, met 7557; IJ. M. 331, Holland V, met
2337; IJ,M, 154, Protinus, met f 2751 en
IJ,M. 130, Eendracht I, met 4398 aan be-
sommiiW.
