Verstrekt HANDELSCREDiETEH tegen
en
Plaatselijk Nieuws
J4WEÜS DAN ANDERE
ST. WILLtBffOügtJS"
gratis!
Dit BHiïier Issstaat alt 24 Maizpen, waaronder liet
geïilnslreeril ZoMagsMai in aebt bladzijden.
Leekepresksn.
■A
zakelijke
Voornaamste Meiws
mm
Als 't tallen fooisd Is
.1,
ia geneesEnidsfeilleii
u waas Pastoor
CATHARMNESINOEL 48, UTRECHT.
Amstenlaissche Anthraclet Mij.
vooruitbetaling 158 g g §&W» If tké fes ill Hi ii 6? P«f* fcl 1 1 li W W* I B Wm $0 feS? 1,4' SS If 1 'v Per regel. Vraag- en aanbod-
Postrekening No 597c. Zaterdag 23 October 1928, 0 80ste Jaargang No. 16387 i5cl. Mi vooruitbetaling
Aasagiile moei, op siratfSe vaa verlies van alle rechien, gesclileilen ulSerlfijk driemaal vier en iwIsilSgi uren sxa S^et ongeval
iii dit nummer.
De heer F. 3. A. van
Steenhardt Carré, 80 jaar.
De Vries vertelt.
f9
r
r>
L fiftihïer
Apotheker en Scheikundigs
Kaiverslraal 199. Amsterdam.
en door hare Vertegenwoordigers.
J. I WEBER ZOON
OPTICIENS - FABRIKANTEN
Koningstraat 10 Haarlem
Het 50-jarig bestaan
van IJmuiden.
De ramp der K. W. 152
Ernstig ongeluk.
Ce abonnementsprijs bedraagt voor #9% A a mm A M ffe fffk 0k tWZSKI flk M gsk <n c^jk f» Mj ARSBk (ft a igni m »~j «m |w» «"-•:<«} r* Advertentiën 35 cents per reg<
Haarlem en Agentschappen: j£p|jS 5^. jfjjj ;:i| Hji W fl l$" '1 jP& flj ff? j|| Éjé^; f$ fflj H fC f|- ..'1' !f| ?1 I r i?"3 Bij contract belangrijke korting
Per kvvartaal" 125 Pi B B B fRr li H U M H P RH 1 ffi H IP g A i i' f' I i Advertentiën tusschen den tekst,
Franco per post per kwartaal bij j||j§| K P W1 Pf If J 1 &Pn B *jp| p U« g V'I' I I $1 g g 11 H Is if «'I I- I |f fgfc*} j$ als in2ezonden mededeeling 60 ct,
Bureaus: NASSAULAAN 49. ,,~J.^n^MnmnriM—n ■jn^-t:.,a»|L'^uia^k-^u.-..MU^.^vnMj>rai».iiLiiiii|ijiii[iii a."j. 'j.i. ><r m «h. *nais*w. .ja1 -x- -.pffli" f. - -yf^ advertentiën, 14 regels 60 ct.
Telefoon No. 13856 (3 lijnen). rper plaatsing; elke regel meer
Alle bonné's op dit blad zijn, ingevolge de verzekeringsvoorwaarden f Levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door 7.-jf| bij een ongeval met fOjjn bij verlies van een hand, |-9."T bij verlies van een f Kfl bij 'a breuk van f IJIJ bij verlies v. een
tegen ongevallen verzekerd voor een der volgende uifkeeringen 1 vViiw," verlies van beide armen, beide beenen of beide oogen: I lilt." doodelijken afloop I tdvil." een voet of een oog: lxiw,~ duim of wijsvinger1 «d. been of arm'; 1 4 Ir." andere vinger.
159.
STANDSVERSCHIL.
Onder de brieven, welke ik den laatsten
lijd uit den kring van trouwe lezers en
lezeressen ontvangen heb is onder meer een
verzoek om eens iets te schrijven over
standsverschil, met de blijkbare bedoeling
om verkeerde standsbegrippen aan de kaak
te stellen.
Nu is dit niet de eerste maal, dat mij een
dergelijk verzoek bereikt. Verleden jaar
werd mij een gelijksoortige vraag gedaan en
dë nieuwsgierige lezer was toen zoo vrien
delijk daarbij tevens in een uitvoerigen brief
mee te deelen, hoe hij zelf over de zaak
dacht. Om de daarin gegeven ideën recht
te zetten was het noodig een theoretische
beschouwing te geven; mijn geachte
opponent immers had toen naar het stand
punt der Katholieke Kerk tegenover het
standsverschil gevraagd.
Laten wij thans de zaak eens wat meer
van den practischen kant bekijken. Stands
verschil Is in onze samenleving een van die
dingen, waarover wij nooit uitgepraat raken,
een zaak ook, die het leven van de meeste
menschen in veel sterker mate beheerscht,
dan zij zelf ooit zullen bekennen. H°evcel
romans en tooneelwerken zija niet op het
standsverschil gebaseerd? En de verhalen,
waarin de arme zwerver met een rijke freule
trouwt, of de zoon van een bankier met heef
zijn familie breekt om hand en hart van een
onbemiddeld maar beeldschoon kantoor-
jufje te verkrijgen, zijn nog altijd het meest
in trek. En de film is roman en tooneel ten
deze al in sensationeele uitbeelding komen
overtreffen. Dit alles bewijst, dat het ver
schil in maatschappelijken stand een der
dingen is, welke de belangstelling van arm
en rijk, van oud en jong van geleerd en
ongeletterd hebben.
In den diepsten grond is de reden hiervan
wellicht de zin voor humor, die den mees'en
menschen is aangeboren. Van nature zijn we
allen dezelfde; allen menschen van vleesch
en bloed, met een ziel en een lichaam;
allen kinderen van één vader Adam en één
moeder Eva; allen ook bestemd om in
denzelfden Hemel te komen. En nu zien wij
in de samenleving die soortgenooten in tal
van klassen uit elkaar gaan, elkander aan
trekkend of elkander vermijdend al naar men
meent met een klassegenoot of een niet-
gtandgenoot te doen te hebben. Nu en dan
waagt er een uit een bepaalden kring 'n een
andere te springen, een eend vliegt in de
zwanenvijver, een kalkoen waagt zich onder
de pauwen. En wat die "waaghalzen dan be
leven heeft genoeg dramatische spanning
om de toeschouwers-uit-de-verte bezig te
houden, tot een nieuw geval versche ver
wikkelingen brengt.
Het standsverschil doet in de samenleving
denzelfden dienst, welke de voetbal, de
bokshandschoen, de degen doen op het
sportveld en in de schermzaal, of de roode
lap en de stier en de toreador in de arena:
de mensch ziet gaarne toe bij een kracht
meting en vindt daarin eindeloos stof om
spel en spelers te critiseeren; maar het
meest lokt hem de hachelijkheid van de
kans. De burgerman-adelman van Moliëre
was voor zijn tijd wat de oorlogswinstmaker
in den onze is.
Niet zonder opzet sprak ik daar juist van
de dramatische spanning. Het standsver
schil geeft in het spel onzer samenleving
inderdaad heel dikwijls dramatische ef.'eclen.
En aangezien wij allen menschen met een
geweten zijn, met verantwoordelijkheid voor
onze daden, onderworpen aan één en
dezelfde hoogste wet van naastenliefde,
kunnen wij er ons niet mee afmaken in de
spelingen van het standsverschil een zuiver
sportief genoegen te hebben.
Ik Iaat nu daar een diepzinnig betoog te
houden over de noodzakelijkheid van het
verschil in maatschappelijken stand. D'e
stof is onuitputtelijk en toch voor iemand,
die niet van sophismen en juristerijen houdt
zoo eenvoudig en klaar als kinderoogen.
God heeft heel de natuur in schoone onge
lijkheid geschapen. Het werk der schepping
is zoo onnavolgbaar meesterlijk, omdat er
geen twee bladeren aan een boom zijn, die
eikaars volkomen gelijkenis dragen.
Heel de natuur is een levend tafreeï van
onuitputtelijke schoonheid, omdat het
zwakke naast het sterke, het simpele naast
het majestueuse, het on'zagwekkende naast
het ontroerend eenvoudige bestaat. En in
die schoone ongelijkvo-migheid spant de
mensch de kroon. Uiterlijk en lichamlijk: de
reus met breeds borst, met longen als ijzeren
pijpen, met spieren en pezen als van buig
baar metaal; de kern gezonde mensch be
stand tegen alle ruwheden van het grilligst
klimaat, stapt het teere wezentje met hol'e
borstkas, het hoofd met den mageren hals
tusschen hooge schoudertjes wegzakkend,
kuchend en kreunend tegen den noorden
wind, voorbij. Zooveel menschen, zooveel
constituties. Zooveel menschen, zooveel
uiterlrke vormen ook, van de zeldzame
schoonheids-exemplaren in alle variaties tot
het a'zichtigtelijke en wanstajige toe. Zoo
veel menschen, ook zoovele karakters, van
gemaske-de zielen tot gul-opene; van zclf-
beheerschte tot doldriftige; van ideolis'en
tot -wartgalligen; van z^nnirfe wezens tot
wereldsmartelingen; van edelaa'digen tot
duivelsche booswichten. En heel die bonte
menigte leeft en krioelt dooreen. lederen
dag worden er duizenden menschenkinderen
geboren en geen twee komen er onder gelijke
condities op de wereld. In hutten en paleizen,
rijk en arm, uit vrome en misdadige ouders,
met rijk verstand en geestelijk achterlijk,
met vurig temperament en koudbloedig, in
ontelbare variaties verschijnt telkens
opnieuw een jong menschengeslacht, groeit
op onder geheel verschillende omstandig
heden en, eenmaal volwassen, vormt het de
nieuwe samenleving. Wie deze eenvoudige
waarheid overdenkt, die lacht om al de
pogingen om de menschen gelijk te maken.
Gelijk! Maar hoe? Toch niet in verstand?
Het hersenvulsel is nog niet uitgevonden?
Toch niet in aanleg, in lichamelijke consti
tutie, in maatschappelijk milieu, in karakter
of in wat ook? Hier zou gelden als nergens
meer: chassez le naturel il revient au galop!
Jaag de natuur uit, zij komt in galop terug.
Maar wanneer die ongé'ijkheid uit de natuur
is, dan is ook het standenverschil de meest
natuurlijke zaak van de wereld. Alle pogin
gen om daarin verandering te brengen,
staan gelijk met proefnemingen om alle
bergen af te graven en alle afgronden en
dalen te vullen.
Maar deze waarheid beteekent niet
anders dan dat wij de natuurlijke ver.
schillen hebben te aanvaarden en ons daar
tegenover als christenen hebben te gedragen.
En nu komen wij terug op het dramatische
spel. De ongelijkheid in natuurlijke gaven
verandert niets aan het feit, dat wij allen
dit allervoornaamste gemeen hebben: onze
ziel en onze eeuwige bestemming; onze
roeping om ons zelf en elkander zalig te
maken. We gaan verder: in het heidendom
stond de mensch tegenover den ménsch als
de redelooze schepsels in de natuur. In het
dierenrijk geldt het recht van den sterkste:
de leeuw verscheurt het schaap, omdat hij
de krachtigste is. Maar de christelijke wet
van naastenliefde verplicht het tegenge
stelde van de heidensche moraal. In de
christen maatschappij moet de sterke tot
steun van den zwakke dienen; de rijke is
rentmeester over veel, om het uit te deelen
aan de minder bedeelden; de rijke, niet
enkel aan geld en goed, maar ook de rijke
aan verstand en wil, aan geest en genu ed.
In zulk een leer staat naast de erkenning
van natuurlijke verschillen het verbod om
elkander af te stooten, te minachten, laat
dunkend neer te zien op minder begaafden,
minder ontwikkelden, minder rijk bedeelden.
Een ieder moge naar hartelust eigen natuur
lijke neiging volgen en zich een harmo-
nieusen vriendenkring scheppen. Het laat
zich verstaan, dat geletterden, dat muziek
liefhebbers, dat kunstenaars, dat natüurmin
naars elkander zoeken. Men mag niet eischen,
dat een kerngezonde man bergen gaat
beklimmen met een hartlijder; evenmin, dat
een koning aan zijn tafel altijd de bedelaars
onder het viaduct noodigt. Een ieder vorme
vrijelijk zijn eigen intiemen kring, zoeke
onder zijn duizenden medemedschen die
vrienden, die hem het best aanstaan.
Maar naast deze persoonlijke vrijheid op
particulier terrein hebben wij onze plichten
tegenover de samenleving. En daar brengt
het standsverschil groote gevaren, vooral in
onzen tijd van organisatie. Nooit meer dan
voor ons geslacht heeft de leuze gegolden:
eenheid maakt macht. En die noodzakelijke
eenheid strandt voortdurend op onredelijke
begrippen van standsverschil. Te weinig
wordt er aan gedacht, dat iemand ernst.g
verzuim kan plegen, door zich van een werk,
waartoe hij zich geroepen gevoelt, te ont
trekken uit louter overwegingen van stands-
trots. Zoo, om een voorbeeld te noemen,
heb ik in de paar jaren, dat ik deze weke-
lijksche beschouwingen schrijf, al herhaal
delijk brieven ontvangen om toch eens aan
te dringen op de noodzakelijkheid van het
vormen van R. K. Za.igvereenig.ngen. In
deh aanvang las ik die verzoeken met ver
bazing en legde ze naast me neer. Wat
moest ik, die mij bezig houd met het
schrijven van ethische beschouwingen, op
treden als propagandist voor een zangver-
eeniging! Blijkbaar een misverstand, dacht
ik. Maar uit de herhaling van hetzelfde
verzoek begreep ik ten slotte, dat hier een
in breeden kring gevoelde behoefte niet kon
worden verwezenlijkt, omdat de ijveraars
steeds stuitten op overdreven stands
verschil. God heeft nu eenmaal Zijn gaven
naar Zijn inzicht en niet naar het onze ver
spreid. Een zuivere stem en een zuiver ge
hoor heeft hij niet bestemd voor een be
paalde maatschapplijke klasse. Wanneer in
een beperkte samenleving, als een stad of
een dorp is, de goede zangstemmen tot één
koor moeten vereenigd worden, dan is daar
voor meestal noodig, dat menschen uit ver
schillend maatschappelijk milieu te zamen
komen om een welluidende harmonie te
vormen. Wanneer zulke pogingen dan mis
lukken, omdat een onderwijzeres niet haast
een winkeljuffrouw, of een handelsman n;et
naast een onderwijzer en een kunstschilder
niet naast een d~ogist wil staan, dan zondigen
zulke onwilligen tegen de maatschappelijke
deugd, die ons samenwerking leert.
Dit is maar één voorbeeld uit honderden,
't Is beneden onzen christen plicht om een
goed werk, iets mooi's of nuttigs in de
samenleving te doen mislukken, ail en,
omdat wij onze hulp daarvoor te goed
achten. Dat is zelfoverschatting van een
erge soort, welke tot ergirlijke gevolgen
kan leiden. Wie zich tegen den standswaan
en al de dwaze standsvooroordeelen, stam
mend uit een heidensche overtuiging, niet
wapent, komt maar al té gemakkelijk tot
liefdeloosheid en plichtsverzaking. Ik herin
ner mij het ergerlijke geval van een rijke
Katholieke fabrikantsweduwe, wier dochter
hand en hart wilde geven aan een jong,
bekwaam, algemeen geacht en veelbelovend
student in de medicijnen, man van
Roomschen huize, wiens vader echter niet
meer dan Rijksambtenaar was. Met alle
macht verzette de rijke weduwe zich tegen
het geluk van haar kind, omdat zij het
voorgenomen "huwelijk waande beneden haar
stand. En toen een priester de partij van
het jonge meisje op nam, kreeg hij ten
antwoord: over verschil van geloof zou ik
kunnen heenstappen; over verschil van
stand nooit! En de betrokken vrouw had
-Itijd als een vroom christinne bekend ge
staan.
Zóó ver kan onredelijk standsvooroor
deel doen afdwalen.
Wie hier niet vallen wil in liefd loosheid
en plichtverzuim, die volge den natuurlijken
weg en koude het juiste midden: erkenne
verschil in maatschappelijken stand als een
door God gewild bestel; maar hechte er
niet meer waarde aan, dan een redelijk
christen doet aan al het aardsche en ver
gankelijke, dat hij vandaag bezit en dat hem
morgen ontnomen kan worden.
HOMO SAPIENS.
welke de lorries trokken. Ik ging er dadelijk
heen; de Engelsche mijnheer zei mij: Mor-
:iir.g to come at the statie je hebt toch
ook Engelsch geleerd, hè?
Enfin, den volgenden dag was ik bij de
stallen. De Engeischman deed mij vijf keer
/oor, hoe :k de paaraen over de rails moes,
leiden, en ik was bevorderd tot horse-drive».
De man zag al gauw, dat ik geknipt voor 't
werk was ja, 't was niet zoo erg gemak
kelijk, want je moest de paarden altijd bin
nen de rails hoiren - en was zoo over mijii
orestatics verrukt, dat hij een kan jenever
/oor mij liet aanrukken.
Later hebben wij nog eens een wedstrijd
gehouden onder de voerlui. Toen hefcben zij
gemerkt, Cat men in de rlaariemmermeer met
oaarden weet om te gaan: ik heb het schit-
erend gewonnen, al had ik bij mijn beesten
een Vurige Engelsche merrie, l\u, dat is on-
"evecr alles wat ik te vertellen héb. Ja
'k heb er cep aardig mondje Engelsch ge
leerd, want de voerlui kwamen allemaal uit
Engeland en tegen de paarden moest jc ook
Engelsch praten: die beesten hadden nooit
anders gehoord."
,,Koe zag IJtruiden er uit in dien tijd?"
,,'t Was er een dooie boel, niets te zien!
Op de Breè/aap stonden de keeten en be-
lalve de stallen voor de paarden was er
niets."
„Wel eens een storm meegemaakt?"
„Eén keer, toen d* dijk bij Buitenhuizen
v/as doorgebroken. Alles wat uitgegraven
was, liep vol. Eet leek echter erger, dan het
was; in drie da'en was de boel weer droog,
'n nu weet ik verder niets meer, want
;1aarna ben ik naar den polder teruggegaan,
iet boerenwerk beviel mij op den duur be
ter. Eet openen van het Kanaal heb ik dus
niet meegemaakt. Dat is nu gauw 50 jaar ge-
tcden, hè? Ja, ik kan mij voorstellen, dat zij
-r een groot feest van maken.
Iemand uit IJmuiden hoeft mij gezegd, dat
~ij ra j met een auto naar IJmuiden zouden
'rengen om het feest mee te vieren. Ik ge-
.oof er niets van maar als zij komen, zal ik
"el meegaan. Ik ben nog gezond genoeg om
le bloemetjes eens flink buiten te zetten."
Verbond van Werkgevers. De heei
Waller over de loonsverhoudlngen in do
overheids- en vrije bedrijven.
Een bisschoppelijk schrijven
sociale vereemgingen en politiek!
inzak'"
Het rapport over het vergaan van den
'codsschoener bij Terschelling-
Een vrceselijk vermoeden. Ook de loggef
L. 25 met 12 Scheveningers vergaan?
A.anvang der eerste algemcene vergade
ring van den Partijraad der R. K, Staats
partij te Utrecht,
De Amsterdamsche gemeenteraad nam 4.
voordracht aan tot stichting van een markt
enz. bij de Kostverloreavaart, die ruim 10
millioen zal kosten.
De positie van Duitschland in het inter
nationale staalkartel.
Bijzonderheden over
Cuba.
den orkaan op
De internationale conferentie inzake het
spoorwegverkeer tusschen Europa en he»
Verre Oosten is te Berlijn geopend,
Duitschland besluit een begin te make®
met den aanleg van het Middellandkanael,
Rusland heeft met Letland een verdrag
van non-agressie en arbitrage gesloten.
Zie verder laatste nieuws.
Heden wordt de heer F. B. A. van Steen-
hardt Carré 80 jaar. Dit is een feit, dat wel
even in de Roomsche annalen van Elaarlem
gek'oniekt mag worden, want de nobele,
martiale figuur is een graag geziene in onze
kringen en zijn naam wordt met groot res
pect genoemd.
Den 23sten October 1846 aanschouwde de
nu tachtigjarige het levenslicht te Utrecht.
De militaire loopbaan trok hem aan en het
jaa- 1867 zag hem luitenant der Infanterie.
Eén eervolle militaire carrière volgde. O.m.
was hij gedetacheerd bij de Pontonniers, de
Genie en de Grenadiers, hij was verbonden
aan de Stafschool (tegenwoordig zouden wij
zeggen: Hoogere Krijksschool) en militair
Amersfoo t vierde hem als majoor en Over
steker Infanterie. j
Zijn geheelen diensttijd door was hij
bekend om zijn groote rechtschapenheid en
rechtvaardigheid. Rechtvaardigheid was een
zijner hoofddeugden, ook en vooral als hij
moest straffen. Maar bovenal we-d in den
troep zijn goedheid gewaardeerd; v de solda
ten vereerden hem als een vader. Het doet
goed zulk een getuigenis in dezen tijd te
mogen neerschrijven. Onder zijn kameraden
stond hij mede in hoog aanzien.
In 1901 vestigde hij zich te Haarlem en
ve~vulde hier o.m. de functie van kolonel-
commandant van het 21ste landweerdistrict,
welke functie hij in 1911 verwisselde met
die van voorzitter van den Keuringsraad te
Haarlem. Dit ambt vervulde hij nog eenige
jaren gedurende de mobilisatie.
In het openbare leven is de heer v. Steen-
b-andt Carré o.m, bekend als regent van
de beide» gevngenissen en dë Riomsch-
Katholieken hebben zijn persoon leeren
waardeeren o.m. als voorzitter van de R. K.
Militaie Vereenigingen in het bisdom
Haarlem, als kerkmeester der Kathedrale
Ke k en als bestuurslid der R. K. School
aan de Westergracht.
In de aan gevaren op moreel en gods
dienstig gebied zoo moeilijke levensbaan, die
de heer v. Steenhardt Carré aflegde, mag
zeker met bewondering worden gesproken
van den grooten godsdienstzin, die hem
kenme kt en van hem een Katholiek van de
daad maakte.
Op de historische Manpadslaan, bij de brug
over de I^eidsche Vaart, woont de man, wiern.
portret wij hierboven afdrukken. Het is J.
de Vries, een der weinigen, zoo niet de
eenige, overlevenden, die vijftig jaar geleder
meegewerkt heeft aan de totstandkoming
van een der T-Tn]Ur4—vcetdwonderer»,
De 81-jauge H. de Vries, wonende Man
padslaan 16, Heemstede, een der wcin'ge
overgeblevenen van hen, die aan het graven
van het Noordzeekanaal werkten.
het Noordzeekanaal en de sluizen van IJmui
den, dat binnenkort vijftig jaar bestaat.
Wij hebben dit levend historieboek eens
opgezocht, om eenige herinneringen uit de
wordingsgeschiedenis van het Kanaal te hoo-
ren. Op onze belangstellende vraag of de
oude heer hij is 14 October j.l. 84 jaar ge
worden ons kon ontvangen en iets ver
tellen, zei een zijner kinderen, dat allen, die
hem niet kennen, hem voor een 60-jarigi
houden, zoo buitengewoon kras en gezond is
hij. Hij kon ons heel goed te woord staan.
Pastoor Heumann's geneesmiddelen zijn goed!" Deze waarheid
heeft zich bevestigd in andere landen van Europa en ook in
Nederland is men thans hiervan doordrongen, getuige de vele
duizen.ien van dank-en erkentelijkheidsbetuigingen, die
door de aanhangers van deze geneeswijze, ook uit
ons land, zijn ontvangen geworden, Oorzaak van
de schitterende werkzaamheid van
Pastoor ktoumann's geneesmiddelen is
de zorgvuldige en streng wetenschap
pelijke methode van hare samen
stelling en bereiding. Deze
sta it m hoofzaak borg voor
net roede resultaafc der ,-<£^$11
medicijnen. Alle fines-
ses zijn beschreven
het boek
„Pastoor
Heu
mann's
nieuwe Ge-
neeswijze."
In't tijzonder
vindt men daarin
de werkzaamste recep
ten voor de volgende kwa-
,cn: AstSima, Blaas- en nier
ziekten, Bloedarmoede, Bleekzucht,
dUsfslag, Gal- cn Leverziekten, dicht, Aam
beien, Hf.scgkwc.al, Zeni wziek'en, Open
ïreenen, Riioumaiiek. Kwaad bloed, Ver
stopping enz. Ieder .ezer kan dit boek I
van 350 bladzijden met 150 afbeeldingen
:n irancc ontvangen, zonder ziel; tot iets te ver-
'ten. als hi* slechts zijn adres opgeeft aar.
Verzekering-Aflaatschapijen is de Nederlandsche Verzekering-
iKlaatschappij
Verzekerd kapitaal RUIM ELF M1LLIOEIM GULDEN. Zij be
steedt een groot deel der Netto-Winst aan Zieke en Zwakke
Verzekerden. Thans worden er Z E S patiënten in Sanatoria
verpleegd. Ons streven is aan dit verplegingswerk de grootst
mogelijke uitbreiding te geven. Door Uwe verzekeringen te
sluiten bij „ST. WILL 3 BROEI DUS" helpt U ons dit doel be
reiken. Inlichtingen worden gaarne verstrekt door de
Directie.
W gratis
pjichte
Barometerstand 9 uur v.nx: 754. Vooruit,
Licht op. De lantaarns moeten morgen
worden opgestoken om 5.16 en overmorgen
om 5.14
Door het hoofdcomité is aan den laagsten
inschrijver, den heer B. van Geldorp, tim
merman en aannemer, te IJmuiden, opge
dragen het volgende te vervaardigen en te
plaatsen.
Aan het station te IJmuiden zal komen
te staan een zeer groote zuil met het op
schrift: „Scheepvaart, Welvaart, Internatio
naal Vprkeer." Hierboven op komt een
aardbol en daarop een vlaggestok. Deze
vlaggestok zal zoodanig worden geplaatst,
dat de punt van den stok, welke verlicht
zal zijn, in het stadje IJmuiden staat, welk
plaatsje op den aardbol duidelijk voorkomt.
Aan de viaduct bij het station Velsen,
komen aan de buitenzijden eerepoorien te
staan met een doorrijhoogte van 4 Meter.
Tusschen de viaducten komen dan nog
6 zuilen te staan, wélke verlicht en met
groen gevuld worden.
Nabij de R. K, School aan den Zeeweg
te Velseroord zal een dubbele eerepoort
verrijzen, met een groote spanwijdte va:i
12 Meter en een doorrijhoogte van 4 Meter.
Aan. den spoorwegovergang Velseroord:
Driehuis, zullen twee zuilen worden ge
plaatst ter hoogte van 5 Meter.
Bij de bekende firma Gebr. Bijvoet ie
Overveen is heden de bekende baas in de
tulpenafdeeling W. Plukker van 18S6 af, dus
40 jaar, in dienst. Pleit dit voor de firma,
wijl zij zoo langen tijd een werkkracht aan
haar wist te verbinden, niet minder eervol
is het voor den bescheiden jubilaris, die niet
alleen een bekwaam vakman, wij schre
ven haast: een autoriteit op het gebied van
tulpenkwcek is, maar ook een graag ge
ziene figuur onder zijn collega's. Zijn be
scheidenheid wordt slechts overtroffen door
zijn vriendelijkheid, vakbekwaamheid, hel
der verstand en nuchteren kijk op de dingen,
hoewel hij in het vereenlgingslevcn nooit
op den voorgrond trad. Met groote plichts
betrachting heeft hij zijn firma gediend.
moet het thuis gezellig warm zijn; dit
kan als Gif goede brandstof gebruikt;
onze ANTHRACIET IS GOED.
Le: np hel adres.
GR. HOUTSTRAAT 187, TEL. 12504
Ook Amsterdam, Hilversum, Bussum
Leiden.
Gisteren zijn uit het lijkenhuisje te IJmui
den per auto naar Katwijk overgebracht
de gevonden lijken van de opvarenden van
den verganen logger K. W. 152.
Velen zullen zich ongetwijfeld verheugen,
dat de heer v. Steenhardt Carré thans weer
herstellende is van een zeer ernstige ziekte,
zoodat hij hoopvoller dan ooit de patria-"-
chale leeftijdsgrens, waarvan de H. Schrift
zegt dat slechts weinigen haar bereiken,
mag beleven aan de zijde van een lieve en
zorgzame gade.
Ad muitos annos! is veler en ook onze
wensch, den jarige vandaag toegevoegd.
Gisternamiddag was het negenjarig zoon
tje van den heer Wortel, te IJmuiden, aan
het spelen op de vrachtwagens van Gebr.
Boon in de Kanaalstraat Plotseling ging een
wagen aan het rijden, waardoor de knaap
bekneld geraakte tusschen den wagen en
een muur.
Dr. De Vries constateerde inwendige ver
bloeding en achtte overbrenging naar de
Maria-stichting noodzakelijk, waarheen de
'ongen direc* vervoerd werd Bij aankomst
bleek operatief ingrijpen noodzakelijk.
De toe-tand vrn het ventje is ernstig.
De heer de Vries zou graag alles ver
tellen, wat hij zich herinnerde van den tijd,
dat hij aan het Kanaal werkte, verzekerde hi;
ons. Maaar misschien zou het ons tegenval
len, want hij heeft niet tot het einde aai-
het grootsche werk gearbeid.
Ik was boerenknecht in de Haarlemmer
meer, weet je, waar ik den ganschen lieven
dag ploegde, zaaide, hooide, enz. Van een
kennis hoorde ik van het graven van hel
Noordzetkanaal en dat men er goed geld kon
verdienen. Enkele dagen later liep ik ook
achter den kruiwagen. Van 's morgens zet
tot 's avonds zes moest ik zand kruien, voor
2.per dag. 't Was nogal zwaar werk er.
vervelend ook voor iemand, die het niet
gewend is. Bij mijn kostbaas in Wijkcroog -
want ik heb nooit in een van de keeten ge
woond, die op de Breesaap voor de grond
werkers gebouwd waren hoorde ik, ^at ik
wel ander werk kon krijgen. Iemand die ja-
en met paarden had omgegaan, moest niel
'ag aan dag achter een kruiwagen siouwen.
rk moest maar eens naar den EngeUchnrar»
gaan, die het toezicht had over de j. -arden,
't Ecutpaar nanus brnit en Marie Hilaers, te Beverwij,., Loopt
op 9 November zijn gouden huwelijksfeest te vieren. Het be
jaarde bruisdpaar geniet nog een uitstekende gezondheid. Als
een merkwaardige bijzonderheid mag h'cr gemeld, dat zes vaa
hun acht kinderen zich in Amerika bevinden.
