NIETS Dit n8Rimer bestaat alt 24 kladztlden. waaronder bet geïllustreerd Zondagsblad in acht bladzijden. Leekepreeken. 6AAT BOVEN Voornaamste Nieuws* ALLERHEILIGEN. De geheele admVtsiratie van Uw Effectenbezit, kimt Ge zonder eenige risico toevertrouwen aan Uw bank* W Warmte voor Uw geld Amsteröamscli Anthraciet Mg. Zaterdag 30 October 192£'é 50ste Jaargang No. 16393 AasipSfie asaoei, op slraffe vetsu verlies van aïïe reelaten, cjeseSaieden uffierllfR dlriemaal vier en twinll© uren na laet ongeval Wegens den feestdag van ALLERHEILIGEN verschijnt dit Blad Maandag NEET. Wij berichten hier nede dat op MAANDAG 1 NOVEMBER niet alleen onze DRUKKERIJ, maar ook onze BUREAUX GESLOTEN ZIJN, zoodat noch goederen, noch bood schappen of advertentie-orders op dien dag kunnen wo/«ien aangenomen. DE DIRECTIE. da! zóó to! r>e! hert der rooRers .spreekt als een lekkere pijp' 0e ondervlndlnq leert, dat niets r^s PLAATSELIJK NIEUWS. HET ZILVEREN BISSCHOPS JUBILEUM VAN MGR. ODORIUS TIMMER. Triduüm in den R.-K. Vrouwenbond. Brief van een Haarlemschen Missionaris in N.-Transv&al. in dit nummer. J. J. WEBER ZOON OPTICIENS - FABRIKANTEN Koningstraat 10 Haarlem. Een gouden jubileum. ©e abonnementsprijs bedraagt voor Haarlem en Agentschappen: Per week 0.25 Per kwartaal3.25 Franco per post per kwartaal bij (Vooruitbetaling3.58 y Bureaux: NASSAULAAN 49. Telefoon No. 13866 (3 lijnen). Postrekening No. 597C. NIEUWE HAARLEMSCHE 'Advertentiën 35 cents per regel. Bij contract belangrijke korting Advertentiën tusschen den tekst; als ingezonden mededeeling 60 ct, per regel. Vraag- en aanbod- j advertentiën, 1—A regels 60 ct, per plaatsing: elke regel meer 15 ct., bij vooruitbetaling tB« abonné's op dit blad zijn, ingevolge de verzekeringsvoorwaarden ff Levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f ySft bij een ongeval met f ORfl bij verlies van een hand, S IOC bij verlies van een f Cf| bij 'n breuk van f bij verlies v. eea Ugen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen 1 wutSU. verlies van beide armen, beide beenen of beide oogen; Oy," doodelijken afloopi tjuli," een voet of een oog; duim of wijsvinger«U.' been of arm; 1 i'^%" andere vinger. 160. VERSjMADE wijsheid. In ons broze leven grijpen wij voortdu rend, naar alle kanten, om steun. Wanneer wij ons bijzonder-, ons huiselijk- en ons maatschappelijk leven eens gingen ontleden, izouden wij verbaasd staan te zien door hoe groot aantal stutten en steunscls het in even wicht wordt gehouden. En voor het geeste lijk leven van het grootste aantal onzer ern stige en goed willende menschen geldt dat in nog yeel grootere mate. Vandaar die tel kens nieuwe godsdiensten en wijsgeerige stel sels, vandaar dat voortdurend zoeken en tas ten naar andere steunpunten, wanneer at» oude vermolmd zijn gebleken. Maar niet enkel de twijfelaars cn zij, die van huis-uit geen positieven godsdienst mee kregen. strompelen angstig dcor het onzekers leven naar een nog onzekerder toekomst, ook de christenen, die in de Openbaring zulk een hechten grondslag voor een blijmoedig leven gekregen hebben, laten maar al te vaak hun ware levensvreugde bederven dooi sombere twijfels en het piekeren over aller lei maatschappelijke mistoestanden, allerlei wanverhoudingen in de samenleving, waar voor ze vergeefs om een oplossing zoeken, •waarop zelfs hun godsdienst geen antwoord schijnt te geven, waarop zij ten slotte zelf een bescheid samenknutselen, dat zij dan weer door anderen fel hooren bestrijden, zoodat ten slotte slechts de onvoldaanheid overblijft. Het leven lijkt zoo ingewikkeld en moei lijk; 't kan zoo zwaar drukken, vooral wan neer wij onzen blik iets verder uitstrekken dan onze eigen kleine dagelijksche zorgen, wanneer wij de raadsels van het leven zeil gaan peilen. En toch, wanneer droefgeestig heid en zwaarmoedigheid tengevolge van zulke overpeinzingen over ons komen en wi) ons geestelijk gevoelen als in een draaikolk; wanneer ons vertrouwen in de menschen •Weg valt, ons geloof in de triomf der recht vaardigheid wankelt, bij het zien van de overwinningen van het onrecht, dan hebben wij dit alles slechts aan ons zelf te wijten. Er is één wijsheid, welke ons op al onze vra gen antwoord geeft, maar wij verzuimen bij schijnbaar moeilijke problemen het antwoord, de onfeilbare oplossing, aan te nemen uit een mond, die niet liegen kan en die spreek» een taal welke onbedriegelijk is. Daar is, om één voorbeeld uit die schatka mer van onverwelkbare wijsheid te grijpen, de Bergrede, welke ons straks op het Aller- heiligenfeest weer in onze kerken zal worden voorgelezen. Laten wij eens eenige van de veel voor komende moeilijkheden opwerpen en ver baasd staan over het antwoord, hetwelk wij in die zaligspreking vinden. Is er wel iemand, die nooit eens een twij fel over de rechtvaardigheid van den We reldvormer in zich voelt opkomen bij het zién van de ongelijke verdeeling van lichamelijke en geestelijke talenten, van rijkdom en ar moede onder de menschen, toch allen schep sels van één God? Hoe kan een rijkaard, die alles hier op aarde genoten heeft, nog eerlijk den Hemel verdienen en plaats nemen naast een medeschepsel, dat een leven van kom mer en ellende voortsleepte? Hoe kan de Kerk het bezit van stoffelijke goederen, het verwerven van geld billijken, waar haar Stichter geen steen had om Zijn hoofd te la ten rusten? In Zijn Bergrede geeft Christus met één zin het antwoord: „Zalig de armen van geest, want hunner is het rijk der Hemele n." De waarde der armoe zit niet zoozeer in het verzaken der aardsche goederen, maar in de mate waarop men er aan gehecht is. in de wijze, waarop men ze schat. Een arme, die hunkert naar onbereikbaar goud en verteert van haat te gen hen, die het bezitten, is geen ware arme. (n zijn verbeelding toovert hij zich paleizen. Maar de rijke, die sober leeft, van zijn bezit aan anderen meedeelt, zich slechts rent meester beschouwt, kan in Evangelischen zin een ware arme zijn. Rijkdom kan, maar be hoeft geen belemmering te zijn om in den Hemel te komen. Zalig de armen van geest Maar hoe staat het dan met het geweld, dat wij altijd en overal zien zegevieren. Den brutalen is de wereld; het zwakke wordt on derdrukt en de onderdrukker leeft ten koste van zijn slachtoffers. Halve waarheid, Christus leert het ons beter: „Zalig de zachtmoedige n, want zij zullen de aardebezitte n." En de geschiedenis van alle eeuwen heeft Hem gelijk gegeven: b 1 ij v e n d succes is steeds op wijs beleid gebaseerd; strenge meesters regeerden nooit lang; de harde hoogmoed kwam en komt al tijd vóór den val. Maar inmiddels bezitten de gewetenloozen de aarde; wie aan God noch gebod gelooft, geen zedewet erkent, voor wie geen zelfver loochening of vrouweneer, bestaat, die maakt zijn leven tot één feest van lach en lust en dans, terwijl de volgeling van het Evangelie door harden plicht wordt voortgezweept, door zijn geweten maar al te vaak wordt weerhouden van practijken, welke een min der gewetensvolle een fortuin bezorgen. Het Igven van den plichtsgetrouwen christen is vaak hard en het perst tranen uit het sterk ste gemoed. De Leeraar op den Berg zal u het ant woord geven: „Z a 1 i g z ij, die w e c n e n, want zij zullen vertroost wor den": aardsche vreugde duurt, evenals aardsche smart, slechts kort; wie hier lijden, hun wacht een eeuwigheid van de zoetste vertroosting. Maar zelfs onze meest heldhaftige broe ders en zustefc hebben in hun strijd om de waarheid zoo weinig voldoening en allen, die daarbij toezien eveneens. Zie naar de .vpen- bare tribunes der landsvergaderzalen, r.aai de dagbladen en tijdschriften, waarin at strijd der meeningen plaats heeft. Wie de waarheid durft zeggen, het voor deugd en eer, voor plicht en godsdienst, voor Gods eer durft opnemen, die lijkt altijd de zwak ste partij. De menigte, het applaus, het fcart van de massa gaat uit naar den spotter, naar "en speler met zieleadel, naar den redenae* den schrijver, den teekenaar, die den mensch een hemel op aarde belooft, zonder God en zonder geweten. De Alwijze Leeraar op den Berg geeft ons bet afdoende antwoord: gij moogt geen zicht baar succes hebben in uw strijd; ook zij, die niets dan het aardsche nastreven, vinden geen voldoening. Het gaat er echter ten slotte maar om, wie een gansche eeuwigheid lang zich voldaan zullen gevoelen. „Zalig zij, die hongeren en dor sten naar de gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worde n." Dan klinkt een klacht, die wel bijzonder is van onzen tijd. Het is alles mooi en wel. om ons met het eeuwige bezig te houden, wij zijn nu eenmaal ziel èn lichaam, geest én stof. Wij hebben ook onze stoffelijke behoel- ten. Wanneer die honderdduizenden eenvou dige werkers eenerzijds niets dan het zoet gefluit hooren van roode duivels in men- schengedaanten, die hun een betere verdee; iing van aardsche goederen, met een zorge- loös bestaan en een leven vol zonneschijn beloven, dan moeten wij daartegenover iets meer dan de belofte van de eeuwigheid stel len. En er wordt zelfs geroepen om „sociale priesters", die zullen gaan tot de rijke chris tenen en die de rechten der arbeiders zullen opeischen. De Kerk moet naast de ziel ook voor het lichaam zorgen! Ook op dezen nieuwen eisch vinden wij het antwoord in de Bergrede, kort en krachtig, afdoend en eenvoudig, onmiskenbaar, als on waarheid is: een ieder streve naar best ver mogen naar eigen welstand. Maar boven al les gaat een onbezoedeld geweten en een rein hart. Dat te leeren, daartoe te verma- nen, daarheen den weg te wijzen is de taak der Kerk vóór alles. Aan hen, die dat be reiken, wordt de stellige gelofte gedaan: „Zalig de zuiveren van hart, want zij zullen God zie n." Maar moeten de rechtvaardigen dan het onrecht maar dulden; mogen ook zij de wa penen niet opnemen om kwaadwilligen, des noods tot bloedens toe, te geeselen. Neeu. want: „Zalig de vreedzame n, zij zullen Gods kinderen genoemd worde n." Dus volgens deze leer kunnen de zaken ten onderste boven worden gekeerd; ai waarheid kan door de leugen worden ge smoord; de rechtvaardige door den boozt vertrapt; wie recht en gerechtigheid zoekt kan ten onder liggen en de gewetenloozen en God- en alle rechtverzaktrs kunnen tri omfeeren? Ja: „Zalig zij, die vervol ging 1 ij den om de gerechtigheid, want hunner is het rijk der He mele n." En als alles in ons daartegen in opstand komt en wij willen protesteeren; wanneer wij het pleit voor de waarheid, het goed recht en de strijders daarvoor, willen opne men, dan steat de Eeuwige Wijsheid op den Berg recht, gebiedt stilte en begraaft al onze pleidooien en al onze menschelijke overwe gingen onder de meest krasse verzekeringen van het tegendeel: Zalig zijt gij, wanneer men u vervloeken zal, wanneer men u vervolgen zal cn alle kwaad tegen u zal spreken met leugenachtige tong en dat alles ter wille van Mij; verheugt u en juicht, want uw loon is overvloedig in den hemelj Wat vragen wij nu nog om antwoord op de raadsels, die iédere nieuwe dag ons geeft? Wat zoeken wij naar oplossingen van pro blemen, door het kwaad en het onrecht, de boosheid en gewetenloosheid in dc wereld ge steld! Laten wij onze hersens niet vermoeien en onzen geest niet vruchteloos uitputten, 't Evangelie geeft ons het antwoord overduide lijk. Of willen v/ij deze waarheid niet aan vaarden, omdat zij, als alle waarachtige waar heid, zoo eenvoudig is? Laten wij dan beden ken dat zij komt uit den mond van de Waar heid zelf, Die ons zegt, dat slechts hij in twij fel en wrevelig verzet leeft, die op de le vensvragen het Sntwoord zoekt in de be perktheid der aardsche dingen, terwijl de oplossing slechts is te vinden tegen den lich tenden achtergrond der eeuwigheid. HOMO SAPIENS. Correspondentie: Mag ik langs dezen weg eenige van mijn lezers, die bun belangstelling ia briefvorm uitten, beaat Dan vanzelf komen de verhalen De lange, Chineesche pijp teekent denk beeldige lijnen, het schaepmannetje tuimelt her-en derwaarts, de gedachten gaan te snel voor de woorden de tachtiger jaren trekken voorbij.... En pater Gérard, zijn trouwe vicair en mede-pionier, onderlijnt iedere gebeurtenis met een knikken van het bedacht zame hoofd Een groot man. Als nu, in den tijd van intense Missie-actie, Bisschop Timmer zou terugkeeren in Holland, dan zou er wel over hem gesproken worden. En gevierd zou hij worden a!s geen vóór hem, want de glans Zijner gouden gaven zou breken door de korenmaat heen, en bewondering dwingen, waar ze spontaan niet gegeven werd. Maar Monseigneur komt niet. Want hij een geurige tabak die nooit verveelt, steeds even lekker is en daarbij tot een lagen prijs verkrijgbaar Dit alles vindt 6e vereeniga In SPAARNÉj BAIMK woorden? Op de eerste plaats de aan de redactie gestelde vragen omtrent mijn schuil naam. Men zoeke daarachter geen onbe scheiden, pronkerige aanduiding van >jde wijze man", „een wijze mensch of dergelijke. Van ouds wordt de uitdrukking HOMO SA PIENS gebruikt als tegenstelling tegenover het redelooze dier. Het wil dus niets anders zeggen dan mensch,, de mensch, die den Schepper dankbaar is voor, het verstand, hem boven de redelooze natuur gegeven. Den briefschrijver, die een tweede maai reageert op mijn beschouwingen over „gees telijke infectie" kan ik niet bevredigen, dooi ook zijn laatsten epistel af te drukken, waarin hij betoogt, dat de geestelijkheid evenals mgr. Poels onlangs tegenover de Geldersche steenfabrikanten deed ver plicht is stelling te nemen tegen de Room- sche werkgevers en vóór de arbeiders. Wij raken op die manier hoe langer hoe verder van huis. Over dit onderwerp valt op zich zelf wel eens te praten en ik hoop er metter tijd aanleiding en gelegenheid voor te vinden. Maar vast moet staan, dat het buiten de stol valt, welke ik behandelde. De christelijke rechtvaardigheid, welke in de Katholieke Kerk haar meest voimaakte interpretatie vindt, geldt voor alle klassen en standen ge- lijkelijk, zonder onderscheid. Overigen correspondenten en allen, die mij den laatsten tijd brochures, tijdschriften, vak bladen enz., met aangestreepte artikelen toe zonden, moge ik antwoorden, dat ik van alle directe en indirecte critiek of wenken, op merkingen en aanwijzigingen met aandacht kennis neem; dat niet alle correspondentie persoonlijk beantwoord kan worden; dat niet aan alle aanvragen, om over dit of dat tt schrijven, kan worden voldaan, maar dat iedere goed bedoelde zending te zijner tijd haar vruchten draagt. H. S. Naar aanleiding van het zilveren Bisschops jubileum van onzen oud-stadgenoot, Mgr. Odorïcus Timmer, schrijft fr. Wilfridus van Dijk O.F.M., Miss.-Apost., in „De Tijd" vol waardeering over den Bisschop. Wij ontleenen er het volgende aan Toen Mgr. Hofman zijn werk van dertig jaren vernietigd zag, toen werd Mgr. Timmer de zware taak op de schouders gelegd te red den wat te redden viel, op te bouwen, wat ver nietigd was. Ontzaglijk was die taak. Holland gaf mildelijk als steeds. Dit en de gelden der restitutie stelden Monseigneur in staat, veel nooden te lenigen en de verwoeste kerken uit haar asch te doen verrijzen Maar dat was niet genoeg. Tal van kerken en kapellen waren noodig om de christianiseering op meer intensieve wijze te doen geschieden. Dit wel scheen Monseigneur's levenstaak. Hoevele kerken en bedeplaatsen er in die vijf-en-twin tig jaren gebouwd zijn, ik weet het niet statistieken zijn altijd dor. Maar zij zijn vele en wel kenmerkend voor Monseigneur's zorg voor zijn missionarissen, is wel het feit, dat naast het bedehuis ook steeds een fatsoen lijke woning voor den priester een plaats vond. Vijf-en-twintig jaren. Het is gemakkelijk, u statistieken voor te leggen, getallen aan te halen, die in duizenden loopen. Zooveel dui zend Vormsels, zocveel duizend kilometers aan visitatie-reizen. Maar die getallen zeggen niets. Zij geven geen flauw begrip van de zorgen en ontberingen der missie-reizen, langs karresporen en paden, waar een kar zelfs niet komen kan, van de nachten, dcorgebracht in onooglijke „herbergen", waar niets te krijgen is dikwijls, dan wat heet water. En zoo jaar op jaar, naar één van de vier windstreken van een uitgestrekt Vica riaat. Vijf-en-twintig jaren. En bij dat alles de zelfde eenvoudige mensch met het egale humeur, het hartelijk woord, den vriende lijken lach. Een mensch,, wiens rijpe ervaring ieder ten dienste staat, die zijn rijke kennis weet vruchtbaar te maken voor den jongen missionaris vooral, wiens gedegen weten schap de bewondering wekt van mannen met klinkende namen. En toch, altijd dezelfde eenvoudige mensch, die liever het schaepmannetje draagt dan het paarse solideetje, die geen recreatie ver zuimt, de zeldzame keeren, als de missio narissen komen afgezakt naar Lu-an-fu op alle soorten van voertuigen. Dan is hij het gelukkigst, als hij onder zijn „jongerfj" is, zooal s hij sija baardige missionarissen noemt. is geen man vam woorden, maar van daden En als hij kwam, zou zooveel leven hem ont stemmen en ongelukkig en haastig maken, als in 1909, zou hij per Transsiberische te rugkeeren naar zijn jongens en zijn christenen, zijn bibliotheek en zijn eenvoudige kamer. Nieuwe tijden breken zich baan in China God alleen weet wat gebeuren gaat. Mèt den nieuwen weg die gebroken wordt van Noord tot Zuid gehouwen door bergen, geworpen over ravijnen komen de nieuwe, moderne, westersche ideeën. Zullen zij oorlog brengen of vrede, God of niets Nieuwe gedachten stormen aan, nieuwe mannen rijzen op. Maar wij, wij zijn tevreden met het oude, met onzen grijzen Bisschop, die méér stormen gezien en de lasten des levens in superlatieven gedragen heeft. En wij kunnen ons de massale gangen van Lu-an-fu's huizing niet anders denken, tenzij als omlijsting van die tengere, onaan zienlijke figuur, die in allen eenvoud haar reuzentaak heeftopgenomen, in allen eenvoud ze voleindigen zal. Want ten einde is zij niet. Dat einde zaJ eerst komen, als het „Portio mea" uit zijn wapenschild ten volle vervuld is, als de door nenkroon zijn pijnlijke slapen ontglipt en de Heer Zelf den palmtak plaatst in de moe gesloofde handen. Moge die tijd nog verre zijn. Want zóó iemand kan noode gemist worden. Bidt dan God, om werklieden in Zijn Wijngaard, maar bidt vooral dat Zijn oude, getrouwe dienstknecht nog jaren zijn post van ver trouwen met dezelfde eenvoudige grootheid vervullen moge Want hij is een groot man. En zulke man nen zijn zeldzaam De R. K. Volksbond en de R, K. Vrou wenbond zijn katholieke organisaties, die in onze Bisschopsstad zoo bij elkaar hoo ren, zou men zeggen; zoo zijn ze ten minste hier uitgegroeid. Onze beste en meeste leden in den Vrouwenbond hebben mannen en zoons in den Volksbond; zij zijn onze leden, die het meest voelen voor en wer ken in den Vrouwenbond. 'Volksbond en Vrouwenbond behooren dus elkaar te steunen, zooveel mogelijk, op sociaal en godsdienstig gebied. Welnu de Volksbond is dit jaar voorge gaan, om zijne leden hooger te brengen, door aan de ziel een heerlijk geestelijk bad te geven in een schitterend geslaagd Triduum. Wat kan de Vrouwenbond nu beter doen Jan ook aan zijne leden een Triduum te geven, tot versterking van het geestelijke leven, dat zoo dikwijls, vooral in de vrouw, vraagt om zielespijs. Dit doende zal zij van het echt roomsche gezin een harmonisch geheel maken. Immers de vrouwen, die zoo goed gezorgd hebben, dat hare mannen geen preek oversloegen gedurende het Triduum vandaar de volle kerken zullen het zeker niet kunnen uitstaan, dat hare man nen nu zoo veel vuriger, echter roorosch zijn dan zij, een opfrisschende, prikkelende wind is door hen heengegaan!.... En de mannen zullen zeker niets liever wenschen, dan ook de vrouwen te zien groeien in het geestelijke leven tot de hoogte, die zij nu reeds hopen bereikt te hebben. Ons Triduum zal ook gehouden worden in de St. Jozefkerk en wel op 3, 4 en 5 November a.s.; het zal op den 5en Nov. plechtig gesloten worden met de Jaarlijk- sche Herdenking van de instelling van de „Wacht bij 't H. Sacrament", Moge het Triduum voor de vrouwen even goed slagen als dat van de mannen; zoo wel in zijn verloop, als in de geestelijke weldaden, die we van God afsmeeken voor beidel Ik ben vast overtuigd, dat de vruchten van zoo'n driedaagsche oefening niet licht overschat kunnen worden! Wat zouden we graag zien, dat de kerk van Pastoor Sondaal 's avonds te klein was, om alle vrouwen te bevatten! Dit zou niet alleen een heerlijke aanblik zijn voor de lieve God in den hemel, inaar ook voor de Eerw. leider van het Triduum, wiens naam en talent ons waarborg zijn, dat de gees telijke spijs, die hij ons zal toedienen, niet alleen krachtig zal zijn, maar ook smakelijk om te genieten. Maar allereerst en allermeest zal Gods genade neerdalen over haar, die het Tri duum trouw met hart en ziel meebeleven, die met hongerende ziel komen, om zich te laten doordringen van den katholieken geest, dien Christus' Geest, zoo volstrekt noodig om Christus'Koningschap in de wereld te erkennen, en fn het sociale leven, vooral, als waarachtige onderdanen van Koning Jezus te beleven. Vrouwen, wij willen zeggen: Wij zijn zeker van u! Als de mannen nu maar mee werken, en het tt gemakkelijk willen maken naaf de kerk te gaan, dan zal ook ons Triduum tot glorie van God gehouden wor den. En..., v/ie profiteeren er het allereerst van, als de vrouwen heiliger en deugdza mer worden?!! Zoo als altijd, is ook hier weer: De Vrouwenzaak een Mannenzaak! Tot ziens dus, lieve Vrouwenbondsters, Woensdagavond kwart over acht uur in de St, Jozefkerk. F. A. M. PEETERS, pres. R, K. Vr. Bond. Bloemendaal, 29 November. Voor den missieavond van den R.K. Kring. „Mijn sobèr brood- en rijstmaal is geëin digd. De vaten zijn gewasschen. Het tafel kleed een oude Maasbode dekt nog de tafel. Onwillekeurig wijlen mijne gedachten naar mijn oude vaderstad, 't Zou wel aardig zijn mijnen oud-stadgenooten iels neer te schrijven over mijn nieuwe missiepost, waar heen ik na mijn terugkeer uit Europa ge zonden werd Setali heet de plaats. Een kaf ferwoord. De beteekenis heb ik nog niet kunnen achterhalen. Acht Engelsche mijlen van hier is het naaste postkantoor: Davies- ville, een gehucht zoo genoemd naar den schoolmeester, Mr. Davies, die hier een school opende voor de kinderen der Boeren uit den omtrek. Weer acht mijlen verder is het meest nabij zijnde station. Zestien mijlen zit ik dus van den trein en zoo is het gevaar niet zeer groot om dikwijls plezierreisjes te maken. Ik leef hier geheel onder de zwarten, die hier drie groote locaties of nederzettin gen hebben. Ónder de duizenden, die hier omtrent wonen, heelt er nog geen een te voren van onzen H. Godsdienst gehoord. Een rijk veld dus. Gelukkig heeft mijn Apos tolische Prefect mij een hulppriester gege ven en een leeke apostel, die ter liefde Gods ons bijstaat in onzen moeilijken taak. 't Mag gebeuren, dat er eens per week hier een witman zooals ze hier in Z.-Afrika den blanke noemen ons komt bezoeken, maar overigens moet ik altijd tegen zwarte gezichten opkijken. Nu, eerlijk gezegd, voor een missionaris in Z. Afrika, die onder de inboorlingen moet werken, is in zeker op zicht het verwijderd zijn van de blanke be volking, een zegen. Wit cn zwart accordeert toch niet en voor den missionaris is het dikwijls zeer moeilijk om beide partijen te vreden te stellen. Begrijpen doen ze ons werk onder de schepselen want menschen moogt ge hier voor de zwarten niet zeggen toch niet. De oprichting eener statie in een land, waar nooit tevoren, een katholie ke priester werkte, brengt 't is te begrij pen zeer groote moeilijkheden met zich mede. Gelooft niet, dat de zwarten op eens komen geloopen om onderwezen en gedoopt te worden. Integendeel, ze zijn schuw en achterdochtig, alleen zijn ze niet te bang om te bedelen voor alle mogelijke kleine zaken. Zelfs de kinderen willen ze niet naar de school sturen, ze vreezen, dat de missio naris een bestrijder zal zijn van hun heiden- sche zeden en gebruiken. Hoe groot de macht van den duivel is, die dit arme volk zoo zwaar geketend heeft door de zonden van dronkenschap en zedenbederf, moet de missionaris helaas sterk voelen, maar een blik op zijn missiekruis geeft hem troost, een blik op Jezus, Die machtiger is dan Satan en hem ook hier de nederlaag zal toebren gen.... Voorloopig een kerk zonder katho lieken of laat ik liever zeggen een tijde lijk ingericht kapelletje in onze leemen wo ning zonder aanbidders van den waren God, Dit is het grootste kruis voor een priester. Gelukkig zijn er de laatste Zondagen enkele nieuwsgierigen geweest, hetgeen ons zonder twijfel met hoop vervult. Wij zijn druk bezig met het bouwen van een kerkje, hetgeen er zonder twijfel veel zal toe bijdragen de menschen te trekken. Ge zult zeggen: „Een stout stuk! Een kerk bouwen in de hoop, dat er christenen zullen komen." Het schijnt dat ge daar veel geld hebt. Daar zit juist de knoop. Een tweede stoutheid. Armer dan de Transvaalsche miereu, die aan ons hout werk knagen. Geen Christenen, geen geld en toch een kerkje bouwen, 't Moet er komen en mijn goede vrienden zullen me helpen Die goede vrienden zijt Gij. Een St. Bavo, als ge wilt, maar een kerkje moet er ko men. Als ge de natuur der zwarten kendet, die zoozeer aan uiterlijkheid hangen en wel degelijk een oog hebben voor iets moois, zoudt ge me volmondig met me instemmen: u hebt gelijk, Pater, de kerk moet er ko men, wilt ge succes hebben!" En dan.... zal O. L. Heer niet helpen err u zegendh, als men te Zijner eer in het hei- denland een tempel bouwt met het kruis in top, het teeken der overwinning?'t Is mij beloofd door de heeren van den R.K. Kring dat ze dc opbrengst van de najaars uitvoering zullen doen toekomen aan de missies van twee Haarlemsche missionaris sen, de Fathers Staal en Leusen. die beiden onder groote moeilijkheden werken resp. in Borneo en N. Transvaal, twee landen door de kolonisatie eng verbonden met Neder land. Behalve de beste wenschen voor de Vereeniging cn hare leden, die de trots zijn van katholiek Haarlem, zeg ik hun hiermede nogmaals openlijk dank voor hun sympathie en liefde tot de Missie. Geen twijfel, dat de katholieken van Haarlem en omstreken 8 November in groote getale zullen opgaan naar den Stadsschouwburg om door hunne tegenwoordigheid de vereeniging te steunen in haar edel streven den armen missies een Ook de K.W. 148 uit Katwijk is met db 12 opvarenden vergaan. Weer een nieuwe kans op overeenstem., tr.ing in het Brilsche mijnconiiict. De royalistische leider Charles Maurra» is wegens zijn dreigbrief aan den voormali- gen minister van binnenlandsclie zaken tol een jaar hechtenis veroordeeld. Een Peruaansche duikboot vergaan. Het zeeliedcncocfiict in Frankrijk bijge legd. Dc leider der Duitsch-nationalen advi seert zijn partij weer deei te nemen aan de regeering. Het verdrag Nederland-België in de Tweede Kamer. Er wordt scherpe critiek op het ontwerp geleverd. Het Rokin-vraagstuk in de Hoofdstad De Verkeerscommissie is voor demping. Een démenti van den Belgischen minister /an der Velde. Zie verder Laatste Nieuws. Barometerstand 9 uur v.m.: 750. Vooruit, Licht op, De lantaarn» moeten morgen worden opgestoken om 5.02, ovennorgcr om 5.00 en Dinsdag om 4.58. -«An 't Is niet alleen de vraag hoeveel kolen Gij voor Uw geld krijgt, doch ook hoeveel warmte. Onze anthraciet bezit een hoog warmte gevend vermogen. Verezgelde zakken. v Groote Houtstra 1187 - Tel. 12504 ook Amsterdam, Hilversum Bussum, Leiden buitenkansje te verschaffen. Beschaamt mijn vertrouwen niet. Zou het niet heerlijk zijn, als ik u bij mijn eerste priesterjubilé op den lOden Februari a.s. den feestdag van de pa trones mijner missie, St. Scholastica, Sint Benedictus' heilige zuster, kon mededéeien, dat het Missiekerkje van Setali in N. Trans vaal een blijvend gedenkteekec geworden is van de edelmoedigheid van den R.K. Krin^ en Katholieken van Haarlem?" DOM. LAMBERT LEUSEN, Benedictijn. „Setali", Daviesville, N. Transvaal. Bovenstaand schrijven, dat voor zichzelf spreekt, ontvingen wij in verband met de Missie-uitvoering van den R.K. Kring, op 8 Nov. a.s. in den Stadsschouwburg op het Wilsonsplein. Wij herinneren er aan, dat nog kaarten verkrijgbaar zijn bij den penningmeester, den heer Th. Kooij, Kleine Houtstraat 57, alhier, Hierboven reproduceeren wij het portret van dien heer B, J. van Liemt, den nog in leven zijnden stichter van dc bekende zaak in meubelen en tapijten, gevestigd aan het Verwulft en de Groote Houtstraat, welke zaak Maandag 1 November a.s., 50 jaar bestaat. Oorspronkelijk begonnen in een perceel aan de Koningstraat, bleek da ruimte daar lang niet voldoende en reeds na een jaar werd de zaak verplaatst naar liet erwulit. De steeds grootere omvang van het bednif vorderde steeds meer uit breiding, waarmede gelijken fred hield de moderniscermg van het bedrijf, waardoor dit thans geworden is een der mooiste en grootste zaken op haar gebied in Haarlem. De zaken worden thans gedreven doof een viertal zoons van den stichter.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1926 | | pagina 1