NIETS
Dit n8Rimer bestaat alt 24 kladztlden. waaronder bet
geïllustreerd Zondagsblad in acht bladzijden.
Leekepreeken.
6AAT BOVEN
Voornaamste Nieuws*
ALLERHEILIGEN.
De geheele admVtsiratie van Uw Effectenbezit, kimt
Ge zonder eenige risico toevertrouwen aan Uw bank*
W
Warmte voor Uw geld
Amsteröamscli Anthraciet Mg.
Zaterdag 30 October 192£'é
50ste Jaargang No. 16393
AasipSfie asaoei, op slraffe vetsu verlies van aïïe reelaten, cjeseSaieden uffierllfR dlriemaal vier en twinll© uren na laet ongeval
Wegens den feestdag van ALLERHEILIGEN verschijnt
dit Blad Maandag NEET.
Wij berichten hier nede dat op
MAANDAG 1 NOVEMBER
niet alleen onze DRUKKERIJ,
maar ook onze BUREAUX
GESLOTEN ZIJN, zoodat
noch goederen, noch bood
schappen of advertentie-orders
op dien dag kunnen wo/«ien
aangenomen.
DE DIRECTIE.
da! zóó to! r>e! hert der rooRers .spreekt
als een lekkere pijp'
0e ondervlndlnq leert, dat niets
r^s
PLAATSELIJK NIEUWS.
HET ZILVEREN BISSCHOPS
JUBILEUM VAN
MGR. ODORIUS TIMMER.
Triduüm in den R.-K. Vrouwenbond.
Brief van een Haarlemschen
Missionaris in N.-Transv&al.
in dit nummer.
J. J. WEBER ZOON
OPTICIENS - FABRIKANTEN
Koningstraat 10 Haarlem.
Een gouden jubileum.
©e abonnementsprijs bedraagt voor
Haarlem en Agentschappen:
Per week 0.25
Per kwartaal3.25
Franco per post per kwartaal bij
(Vooruitbetaling3.58
y Bureaux: NASSAULAAN 49.
Telefoon No. 13866 (3 lijnen).
Postrekening No. 597C.
NIEUWE HAARLEMSCHE
'Advertentiën 35 cents per regel.
Bij contract belangrijke korting
Advertentiën tusschen den tekst;
als ingezonden mededeeling 60 ct,
per regel. Vraag- en aanbod- j
advertentiën, 1—A regels 60 ct,
per plaatsing: elke regel meer
15 ct., bij vooruitbetaling
tB« abonné's op dit blad zijn, ingevolge de verzekeringsvoorwaarden ff Levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f ySft bij een ongeval met f ORfl bij verlies van een hand, S IOC bij verlies van een f Cf| bij 'n breuk van f bij verlies v. eea
Ugen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen 1 wutSU. verlies van beide armen, beide beenen of beide oogen; Oy," doodelijken afloopi tjuli," een voet of een oog; duim of wijsvinger«U.' been of arm; 1 i'^%" andere vinger.
160.
VERSjMADE wijsheid.
In ons broze leven grijpen wij voortdu
rend, naar alle kanten, om steun. Wanneer
wij ons bijzonder-, ons huiselijk- en ons
maatschappelijk leven eens gingen ontleden,
izouden wij verbaasd staan te zien door hoe
groot aantal stutten en steunscls het in even
wicht wordt gehouden. En voor het geeste
lijk leven van het grootste aantal onzer ern
stige en goed willende menschen geldt dat
in nog yeel grootere mate. Vandaar die tel
kens nieuwe godsdiensten en wijsgeerige stel
sels, vandaar dat voortdurend zoeken en tas
ten naar andere steunpunten, wanneer at»
oude vermolmd zijn gebleken.
Maar niet enkel de twijfelaars cn zij, die
van huis-uit geen positieven godsdienst mee
kregen. strompelen angstig dcor het onzekers
leven naar een nog onzekerder toekomst,
ook de christenen, die in de Openbaring zulk
een hechten grondslag voor een blijmoedig
leven gekregen hebben, laten maar al te
vaak hun ware levensvreugde bederven dooi
sombere twijfels en het piekeren over aller
lei maatschappelijke mistoestanden, allerlei
wanverhoudingen in de samenleving, waar
voor ze vergeefs om een oplossing zoeken,
•waarop zelfs hun godsdienst geen antwoord
schijnt te geven, waarop zij ten slotte zelf
een bescheid samenknutselen, dat zij dan
weer door anderen fel hooren bestrijden,
zoodat ten slotte slechts de onvoldaanheid
overblijft.
Het leven lijkt zoo ingewikkeld en moei
lijk; 't kan zoo zwaar drukken, vooral wan
neer wij onzen blik iets verder uitstrekken
dan onze eigen kleine dagelijksche zorgen,
wanneer wij de raadsels van het leven zeil
gaan peilen. En toch, wanneer droefgeestig
heid en zwaarmoedigheid tengevolge van
zulke overpeinzingen over ons komen en wi)
ons geestelijk gevoelen als in een draaikolk;
wanneer ons vertrouwen in de menschen
•Weg valt, ons geloof in de triomf der recht
vaardigheid wankelt, bij het zien van de
overwinningen van het onrecht, dan hebben
wij dit alles slechts aan ons zelf te wijten.
Er is één wijsheid, welke ons op al onze vra
gen antwoord geeft, maar wij verzuimen bij
schijnbaar moeilijke problemen het antwoord,
de onfeilbare oplossing, aan te nemen uit
een mond, die niet liegen kan en die spreek»
een taal welke onbedriegelijk is.
Daar is, om één voorbeeld uit die schatka
mer van onverwelkbare wijsheid te grijpen,
de Bergrede, welke ons straks op het Aller-
heiligenfeest weer in onze kerken zal worden
voorgelezen.
Laten wij eens eenige van de veel voor
komende moeilijkheden opwerpen en ver
baasd staan over het antwoord, hetwelk wij
in die zaligspreking vinden.
Is er wel iemand, die nooit eens een twij
fel over de rechtvaardigheid van den We
reldvormer in zich voelt opkomen bij het zién
van de ongelijke verdeeling van lichamelijke
en geestelijke talenten, van rijkdom en ar
moede onder de menschen, toch allen schep
sels van één God? Hoe kan een rijkaard, die
alles hier op aarde genoten heeft, nog eerlijk
den Hemel verdienen en plaats nemen naast
een medeschepsel, dat een leven van kom
mer en ellende voortsleepte? Hoe kan de
Kerk het bezit van stoffelijke goederen, het
verwerven van geld billijken, waar haar
Stichter geen steen had om Zijn hoofd te la
ten rusten?
In Zijn Bergrede geeft Christus met één
zin het antwoord: „Zalig de armen
van geest, want hunner is het
rijk der Hemele n." De waarde der
armoe zit niet zoozeer in het verzaken der
aardsche goederen, maar in de mate waarop
men er aan gehecht is. in de wijze, waarop
men ze schat. Een arme, die hunkert naar
onbereikbaar goud en verteert van haat te
gen hen, die het bezitten, is geen ware arme.
(n zijn verbeelding toovert hij zich paleizen.
Maar de rijke, die sober leeft, van zijn bezit
aan anderen meedeelt, zich slechts rent
meester beschouwt, kan in Evangelischen zin
een ware arme zijn. Rijkdom kan, maar be
hoeft geen belemmering te zijn om in den
Hemel te komen.
Zalig de armen van geest
Maar hoe staat het dan met het geweld,
dat wij altijd en overal zien zegevieren. Den
brutalen is de wereld; het zwakke wordt on
derdrukt en de onderdrukker leeft ten koste
van zijn slachtoffers. Halve waarheid,
Christus leert het ons beter: „Zalig de
zachtmoedige n, want zij zullen de
aardebezitte n." En de geschiedenis van
alle eeuwen heeft Hem gelijk gegeven:
b 1 ij v e n d succes is steeds op wijs beleid
gebaseerd; strenge meesters regeerden nooit
lang; de harde hoogmoed kwam en komt al
tijd vóór den val.
Maar inmiddels bezitten de gewetenloozen
de aarde; wie aan God noch gebod gelooft,
geen zedewet erkent, voor wie geen zelfver
loochening of vrouweneer, bestaat, die maakt
zijn leven tot één feest van lach en lust en
dans, terwijl de volgeling van het Evangelie
door harden plicht wordt voortgezweept,
door zijn geweten maar al te vaak wordt
weerhouden van practijken, welke een min
der gewetensvolle een fortuin bezorgen. Het
Igven van den plichtsgetrouwen christen is
vaak hard en het perst tranen uit het sterk
ste gemoed.
De Leeraar op den Berg zal u het ant
woord geven: „Z a 1 i g z ij, die w e c n e n,
want zij zullen vertroost wor
den": aardsche vreugde duurt, evenals
aardsche smart, slechts kort; wie hier lijden,
hun wacht een eeuwigheid van de zoetste
vertroosting.
Maar zelfs onze meest heldhaftige broe
ders en zustefc hebben in hun strijd om de
waarheid zoo weinig voldoening en allen, die
daarbij toezien eveneens. Zie naar de .vpen-
bare tribunes der landsvergaderzalen, r.aai
de dagbladen en tijdschriften, waarin at
strijd der meeningen plaats heeft. Wie de
waarheid durft zeggen, het voor deugd en
eer, voor plicht en godsdienst, voor Gods
eer durft opnemen, die lijkt altijd de zwak
ste partij. De menigte, het applaus, het fcart
van de massa gaat uit naar den spotter, naar
"en speler met zieleadel, naar den redenae*
den schrijver, den teekenaar, die den mensch
een hemel op aarde belooft, zonder God en
zonder geweten.
De Alwijze Leeraar op den Berg geeft ons
bet afdoende antwoord: gij moogt geen zicht
baar succes hebben in uw strijd; ook zij, die
niets dan het aardsche nastreven, vinden
geen voldoening. Het gaat er echter ten
slotte maar om, wie een gansche eeuwigheid
lang zich voldaan zullen gevoelen.
„Zalig zij, die hongeren en dor
sten naar de gerechtigheid, want
zij zullen verzadigd worde n."
Dan klinkt een klacht, die wel bijzonder
is van onzen tijd. Het is alles mooi en wel.
om ons met het eeuwige bezig te houden,
wij zijn nu eenmaal ziel èn lichaam, geest én
stof. Wij hebben ook onze stoffelijke behoel-
ten. Wanneer die honderdduizenden eenvou
dige werkers eenerzijds niets dan het zoet
gefluit hooren van roode duivels in men-
schengedaanten, die hun een betere verdee;
iing van aardsche goederen, met een zorge-
loös bestaan en een leven vol zonneschijn
beloven, dan moeten wij daartegenover iets
meer dan de belofte van de eeuwigheid stel
len. En er wordt zelfs geroepen om „sociale
priesters", die zullen gaan tot de rijke chris
tenen en die de rechten der arbeiders zullen
opeischen. De Kerk moet naast de ziel ook
voor het lichaam zorgen!
Ook op dezen nieuwen eisch vinden wij het
antwoord in de Bergrede, kort en krachtig,
afdoend en eenvoudig, onmiskenbaar, als on
waarheid is: een ieder streve naar best ver
mogen naar eigen welstand. Maar boven al
les gaat een onbezoedeld geweten en een
rein hart. Dat te leeren, daartoe te verma-
nen, daarheen den weg te wijzen is de taak
der Kerk vóór alles. Aan hen, die dat be
reiken, wordt de stellige gelofte gedaan:
„Zalig de zuiveren van hart, want
zij zullen God zie n."
Maar moeten de rechtvaardigen dan het
onrecht maar dulden; mogen ook zij de wa
penen niet opnemen om kwaadwilligen, des
noods tot bloedens toe, te geeselen. Neeu.
want: „Zalig de vreedzame n, zij
zullen Gods kinderen genoemd
worde n."
Dus volgens deze leer kunnen de zaken
ten onderste boven worden gekeerd; ai
waarheid kan door de leugen worden ge
smoord; de rechtvaardige door den boozt
vertrapt; wie recht en gerechtigheid zoekt
kan ten onder liggen en de gewetenloozen
en God- en alle rechtverzaktrs kunnen tri
omfeeren? Ja: „Zalig zij, die vervol
ging 1 ij den om de gerechtigheid,
want hunner is het rijk der He
mele n."
En als alles in ons daartegen in opstand
komt en wij willen protesteeren; wanneer
wij het pleit voor de waarheid, het goed
recht en de strijders daarvoor, willen opne
men, dan steat de Eeuwige Wijsheid op den
Berg recht, gebiedt stilte en begraaft al onze
pleidooien en al onze menschelijke overwe
gingen onder de meest krasse verzekeringen
van het tegendeel: Zalig zijt gij, wanneer men
u vervloeken zal, wanneer men u vervolgen
zal cn alle kwaad tegen u zal spreken met
leugenachtige tong en dat alles ter wille van
Mij; verheugt u en juicht, want uw loon is
overvloedig in den hemelj
Wat vragen wij nu nog om antwoord op de
raadsels, die iédere nieuwe dag ons geeft?
Wat zoeken wij naar oplossingen van pro
blemen, door het kwaad en het onrecht, de
boosheid en gewetenloosheid in dc wereld ge
steld! Laten wij onze hersens niet vermoeien
en onzen geest niet vruchteloos uitputten, 't
Evangelie geeft ons het antwoord overduide
lijk. Of willen v/ij deze waarheid niet aan
vaarden, omdat zij, als alle waarachtige waar
heid, zoo eenvoudig is? Laten wij dan beden
ken dat zij komt uit den mond van de Waar
heid zelf, Die ons zegt, dat slechts hij in twij
fel en wrevelig verzet leeft, die op de le
vensvragen het Sntwoord zoekt in de be
perktheid der aardsche dingen, terwijl de
oplossing slechts is te vinden tegen den lich
tenden achtergrond der eeuwigheid.
HOMO SAPIENS.
Correspondentie: Mag ik langs
dezen weg eenige van mijn lezers, die bun
belangstelling ia briefvorm uitten, beaat
Dan vanzelf komen de verhalen
De lange, Chineesche pijp teekent denk
beeldige lijnen, het schaepmannetje tuimelt
her-en derwaarts, de gedachten gaan te snel
voor de woorden de tachtiger jaren trekken
voorbij.... En pater Gérard, zijn trouwe
vicair en mede-pionier, onderlijnt iedere
gebeurtenis met een knikken van het bedacht
zame hoofd
Een groot man. Als nu, in den tijd van
intense Missie-actie, Bisschop Timmer zou
terugkeeren in Holland, dan zou er wel over
hem gesproken worden. En gevierd zou hij
worden a!s geen vóór hem, want de glans
Zijner gouden gaven zou breken door de
korenmaat heen, en bewondering dwingen,
waar ze spontaan niet gegeven werd.
Maar Monseigneur komt niet. Want hij
een geurige tabak die nooit verveelt,
steeds even lekker is en daarbij
tot een lagen prijs verkrijgbaar
Dit alles vindt 6e vereeniga In
SPAARNÉj
BAIMK
woorden? Op de eerste plaats de aan de
redactie gestelde vragen omtrent mijn schuil
naam. Men zoeke daarachter geen onbe
scheiden, pronkerige aanduiding van >jde
wijze man", „een wijze mensch of dergelijke.
Van ouds wordt de uitdrukking HOMO SA
PIENS gebruikt als tegenstelling tegenover
het redelooze dier. Het wil dus niets anders
zeggen dan mensch,, de mensch, die den
Schepper dankbaar is voor, het verstand, hem
boven de redelooze natuur gegeven.
Den briefschrijver, die een tweede maai
reageert op mijn beschouwingen over „gees
telijke infectie" kan ik niet bevredigen, dooi
ook zijn laatsten epistel af te drukken,
waarin hij betoogt, dat de geestelijkheid
evenals mgr. Poels onlangs tegenover de
Geldersche steenfabrikanten deed ver
plicht is stelling te nemen tegen de Room-
sche werkgevers en vóór de arbeiders. Wij
raken op die manier hoe langer hoe verder
van huis. Over dit onderwerp valt op zich
zelf wel eens te praten en ik hoop er metter
tijd aanleiding en gelegenheid voor te vinden.
Maar vast moet staan, dat het buiten de stol
valt, welke ik behandelde. De christelijke
rechtvaardigheid, welke in de Katholieke
Kerk haar meest voimaakte interpretatie
vindt, geldt voor alle klassen en standen ge-
lijkelijk, zonder onderscheid.
Overigen correspondenten en allen, die mij
den laatsten tijd brochures, tijdschriften, vak
bladen enz., met aangestreepte artikelen toe
zonden, moge ik antwoorden, dat ik van alle
directe en indirecte critiek of wenken, op
merkingen en aanwijzigingen met aandacht
kennis neem; dat niet alle correspondentie
persoonlijk beantwoord kan worden; dat niet
aan alle aanvragen, om over dit of dat tt
schrijven, kan worden voldaan, maar dat
iedere goed bedoelde zending te zijner tijd
haar vruchten draagt.
H. S.
Naar aanleiding van het zilveren Bisschops
jubileum van onzen oud-stadgenoot, Mgr.
Odorïcus Timmer, schrijft fr. Wilfridus van
Dijk O.F.M., Miss.-Apost., in „De Tijd"
vol waardeering over den Bisschop.
Wij ontleenen er het volgende aan
Toen Mgr. Hofman zijn werk van dertig
jaren vernietigd zag, toen werd Mgr. Timmer
de zware taak op de schouders gelegd te red
den wat te redden viel, op te bouwen, wat ver
nietigd was. Ontzaglijk was die taak. Holland
gaf mildelijk als steeds. Dit en de gelden der
restitutie stelden Monseigneur in staat, veel
nooden te lenigen en de verwoeste kerken
uit haar asch te doen verrijzen Maar dat
was niet genoeg. Tal van kerken en kapellen
waren noodig om de christianiseering op meer
intensieve wijze te doen geschieden. Dit wel
scheen Monseigneur's levenstaak. Hoevele
kerken en bedeplaatsen er in die vijf-en-twin
tig jaren gebouwd zijn, ik weet het niet
statistieken zijn altijd dor. Maar zij zijn vele
en wel kenmerkend voor Monseigneur's
zorg voor zijn missionarissen, is wel het feit,
dat naast het bedehuis ook steeds een fatsoen
lijke woning voor den priester een plaats
vond.
Vijf-en-twintig jaren. Het is gemakkelijk,
u statistieken voor te leggen, getallen aan te
halen, die in duizenden loopen. Zooveel dui
zend Vormsels, zocveel duizend kilometers
aan visitatie-reizen. Maar die getallen zeggen
niets. Zij geven geen flauw begrip van de
zorgen en ontberingen der missie-reizen,
langs karresporen en paden, waar een kar
zelfs niet komen kan, van de nachten,
dcorgebracht in onooglijke „herbergen",
waar niets te krijgen is dikwijls, dan wat heet
water. En zoo jaar op jaar, naar één van de
vier windstreken van een uitgestrekt Vica
riaat.
Vijf-en-twintig jaren. En bij dat alles de
zelfde eenvoudige mensch met het egale
humeur, het hartelijk woord, den vriende
lijken lach. Een mensch,, wiens rijpe ervaring
ieder ten dienste staat, die zijn rijke kennis
weet vruchtbaar te maken voor den jongen
missionaris vooral, wiens gedegen weten
schap de bewondering wekt van mannen
met klinkende namen.
En toch, altijd dezelfde eenvoudige mensch,
die liever het schaepmannetje draagt dan
het paarse solideetje, die geen recreatie ver
zuimt, de zeldzame keeren, als de missio
narissen komen afgezakt naar Lu-an-fu op
alle soorten van voertuigen. Dan is hij het
gelukkigst, als hij onder zijn „jongerfj" is,
zooal s hij sija baardige missionarissen noemt.
is geen man vam woorden, maar van daden
En als hij kwam, zou zooveel leven hem ont
stemmen en ongelukkig en haastig maken,
als in 1909, zou hij per Transsiberische te
rugkeeren naar zijn jongens en zijn christenen,
zijn bibliotheek en zijn eenvoudige kamer.
Nieuwe tijden breken zich baan in China
God alleen weet wat gebeuren gaat. Mèt den
nieuwen weg die gebroken wordt van Noord
tot Zuid gehouwen door bergen, geworpen
over ravijnen komen de nieuwe, moderne,
westersche ideeën. Zullen zij oorlog brengen
of vrede, God of niets Nieuwe gedachten
stormen aan, nieuwe mannen rijzen op. Maar
wij, wij zijn tevreden met het oude, met onzen
grijzen Bisschop, die méér stormen gezien en
de lasten des levens in superlatieven gedragen
heeft. En wij kunnen ons de massale gangen
van Lu-an-fu's huizing niet anders denken,
tenzij als omlijsting van die tengere, onaan
zienlijke figuur, die in allen eenvoud haar
reuzentaak heeftopgenomen, in allen eenvoud
ze voleindigen zal.
Want ten einde is zij niet. Dat einde zaJ
eerst komen, als het „Portio mea" uit zijn
wapenschild ten volle vervuld is, als de door
nenkroon zijn pijnlijke slapen ontglipt en
de Heer Zelf den palmtak plaatst in de moe
gesloofde handen.
Moge die tijd nog verre zijn. Want zóó
iemand kan noode gemist worden. Bidt
dan God, om werklieden in Zijn Wijngaard,
maar bidt vooral dat Zijn oude, getrouwe
dienstknecht nog jaren zijn post van ver
trouwen met dezelfde eenvoudige grootheid
vervullen moge
Want hij is een groot man. En zulke man
nen zijn zeldzaam
De R. K. Volksbond en de R, K. Vrou
wenbond zijn katholieke organisaties, die
in onze Bisschopsstad zoo bij elkaar hoo
ren, zou men zeggen; zoo zijn ze ten minste
hier uitgegroeid. Onze beste en meeste
leden in den Vrouwenbond hebben mannen
en zoons in den Volksbond; zij zijn onze
leden, die het meest voelen voor en wer
ken in den Vrouwenbond.
'Volksbond en Vrouwenbond behooren
dus elkaar te steunen, zooveel mogelijk,
op sociaal en godsdienstig gebied.
Welnu de Volksbond is dit jaar voorge
gaan, om zijne leden hooger te brengen,
door aan de ziel een heerlijk geestelijk
bad te geven in een schitterend geslaagd
Triduum.
Wat kan de Vrouwenbond nu beter doen
Jan ook aan zijne leden een Triduum te
geven, tot versterking van het geestelijke
leven, dat zoo dikwijls, vooral in de vrouw,
vraagt om zielespijs. Dit doende zal zij van
het echt roomsche gezin een harmonisch
geheel maken.
Immers de vrouwen, die zoo goed
gezorgd hebben, dat hare mannen geen
preek oversloegen gedurende het Triduum
vandaar de volle kerken zullen het
zeker niet kunnen uitstaan, dat hare man
nen nu zoo veel vuriger, echter roorosch
zijn dan zij, een opfrisschende, prikkelende
wind is door hen heengegaan!.... En de
mannen zullen zeker niets liever wenschen,
dan ook de vrouwen te zien groeien in het
geestelijke leven tot de hoogte, die zij nu
reeds hopen bereikt te hebben.
Ons Triduum zal ook gehouden worden
in de St. Jozefkerk en wel op 3, 4 en 5
November a.s.; het zal op den 5en Nov.
plechtig gesloten worden met de Jaarlijk-
sche Herdenking van de instelling van de
„Wacht bij 't H. Sacrament",
Moge het Triduum voor de vrouwen even
goed slagen als dat van de mannen; zoo
wel in zijn verloop, als in de geestelijke
weldaden, die we van God afsmeeken voor
beidel
Ik ben vast overtuigd, dat de vruchten
van zoo'n driedaagsche oefening niet licht
overschat kunnen worden!
Wat zouden we graag zien, dat de kerk
van Pastoor Sondaal 's avonds te klein was,
om alle vrouwen te bevatten! Dit zou niet
alleen een heerlijke aanblik zijn voor de
lieve God in den hemel, inaar ook voor de
Eerw. leider van het Triduum, wiens naam
en talent ons waarborg zijn, dat de gees
telijke spijs, die hij ons zal toedienen, niet
alleen krachtig zal zijn, maar ook smakelijk
om te genieten.
Maar allereerst en allermeest zal Gods
genade neerdalen over haar, die het Tri
duum trouw met hart en ziel meebeleven,
die met hongerende ziel komen, om zich te
laten doordringen van den katholieken
geest, dien Christus' Geest, zoo volstrekt
noodig om Christus'Koningschap in de
wereld te erkennen, en fn het sociale leven,
vooral, als waarachtige onderdanen van
Koning Jezus te beleven.
Vrouwen, wij willen zeggen: Wij zijn
zeker van u! Als de mannen nu maar mee
werken, en het tt gemakkelijk willen maken
naaf de kerk te gaan, dan zal ook ons
Triduum tot glorie van God gehouden wor
den.
En..., v/ie profiteeren er het allereerst
van, als de vrouwen heiliger en deugdza
mer worden?!!
Zoo als altijd, is ook hier weer:
De Vrouwenzaak een Mannenzaak!
Tot ziens dus, lieve Vrouwenbondsters,
Woensdagavond kwart over acht uur in de
St, Jozefkerk.
F. A. M. PEETERS,
pres. R, K. Vr. Bond.
Bloemendaal, 29 November.
Voor den missieavond van den R.K. Kring.
„Mijn sobèr brood- en rijstmaal is geëin
digd. De vaten zijn gewasschen. Het tafel
kleed een oude Maasbode dekt nog de
tafel. Onwillekeurig wijlen mijne gedachten
naar mijn oude vaderstad, 't Zou wel aardig
zijn mijnen oud-stadgenooten iels neer te
schrijven over mijn nieuwe missiepost, waar
heen ik na mijn terugkeer uit Europa ge
zonden werd Setali heet de plaats. Een kaf
ferwoord. De beteekenis heb ik nog niet
kunnen achterhalen. Acht Engelsche mijlen
van hier is het naaste postkantoor: Davies-
ville, een gehucht zoo genoemd naar den
schoolmeester, Mr. Davies, die hier een
school opende voor de kinderen der Boeren
uit den omtrek. Weer acht mijlen verder is
het meest nabij zijnde station. Zestien mijlen
zit ik dus van den trein en zoo is het gevaar
niet zeer groot om dikwijls plezierreisjes te
maken. Ik leef hier geheel onder de zwarten,
die hier drie groote locaties of nederzettin
gen hebben. Ónder de duizenden, die hier
omtrent wonen, heelt er nog geen een te
voren van onzen H. Godsdienst gehoord.
Een rijk veld dus. Gelukkig heeft mijn Apos
tolische Prefect mij een hulppriester gege
ven en een leeke apostel, die ter liefde
Gods ons bijstaat in onzen moeilijken taak.
't Mag gebeuren, dat er eens per week hier
een witman zooals ze hier in Z.-Afrika
den blanke noemen ons komt bezoeken,
maar overigens moet ik altijd tegen zwarte
gezichten opkijken. Nu, eerlijk gezegd, voor
een missionaris in Z. Afrika, die onder de
inboorlingen moet werken, is in zeker op
zicht het verwijderd zijn van de blanke be
volking, een zegen. Wit cn zwart accordeert
toch niet en voor den missionaris is het
dikwijls zeer moeilijk om beide partijen te
vreden te stellen. Begrijpen doen ze ons
werk onder de schepselen want menschen
moogt ge hier voor de zwarten niet zeggen
toch niet. De oprichting eener statie in
een land, waar nooit tevoren, een katholie
ke priester werkte, brengt 't is te begrij
pen zeer groote moeilijkheden met zich
mede. Gelooft niet, dat de zwarten op eens
komen geloopen om onderwezen en gedoopt
te worden. Integendeel, ze zijn schuw en
achterdochtig, alleen zijn ze niet te bang om
te bedelen voor alle mogelijke kleine zaken.
Zelfs de kinderen willen ze niet naar de
school sturen, ze vreezen, dat de missio
naris een bestrijder zal zijn van hun heiden-
sche zeden en gebruiken. Hoe groot de
macht van den duivel is, die dit arme volk
zoo zwaar geketend heeft door de zonden
van dronkenschap en zedenbederf, moet de
missionaris helaas sterk voelen, maar een
blik op zijn missiekruis geeft hem troost, een
blik op Jezus, Die machtiger is dan Satan
en hem ook hier de nederlaag zal toebren
gen.... Voorloopig een kerk zonder katho
lieken of laat ik liever zeggen een tijde
lijk ingericht kapelletje in onze leemen wo
ning zonder aanbidders van den waren God,
Dit is het grootste kruis voor een priester.
Gelukkig zijn er de laatste Zondagen enkele
nieuwsgierigen geweest, hetgeen ons zonder
twijfel met hoop vervult. Wij zijn druk bezig
met het bouwen van een kerkje, hetgeen er
zonder twijfel veel zal toe bijdragen de
menschen te trekken. Ge zult zeggen: „Een
stout stuk! Een kerk bouwen in de hoop,
dat er christenen zullen komen." Het schijnt
dat ge daar veel geld hebt. Daar zit juist
de knoop. Een tweede stoutheid. Armer dan
de Transvaalsche miereu, die aan ons hout
werk knagen. Geen Christenen, geen geld en
toch een kerkje bouwen, 't Moet er komen
en mijn goede vrienden zullen me helpen
Die goede vrienden zijt Gij. Een St. Bavo,
als ge wilt, maar een kerkje moet er ko
men. Als ge de natuur der zwarten kendet,
die zoozeer aan uiterlijkheid hangen en wel
degelijk een oog hebben voor iets moois,
zoudt ge me volmondig met me instemmen:
u hebt gelijk, Pater, de kerk moet er ko
men, wilt ge succes hebben!"
En dan.... zal O. L. Heer niet helpen err
u zegendh, als men te Zijner eer in het hei-
denland een tempel bouwt met het kruis
in top, het teeken der overwinning?'t Is
mij beloofd door de heeren van den R.K.
Kring dat ze dc opbrengst van de najaars
uitvoering zullen doen toekomen aan de
missies van twee Haarlemsche missionaris
sen, de Fathers Staal en Leusen. die beiden
onder groote moeilijkheden werken resp. in
Borneo en N. Transvaal, twee landen door
de kolonisatie eng verbonden met Neder
land. Behalve de beste wenschen voor de
Vereeniging cn hare leden, die de trots zijn
van katholiek Haarlem, zeg ik hun hiermede
nogmaals openlijk dank voor hun sympathie
en liefde tot de Missie. Geen twijfel, dat de
katholieken van Haarlem en omstreken 8
November in groote getale zullen opgaan
naar den Stadsschouwburg om door hunne
tegenwoordigheid de vereeniging te steunen
in haar edel streven den armen missies een
Ook de K.W. 148 uit Katwijk is met db
12 opvarenden vergaan.
Weer een nieuwe kans op overeenstem.,
tr.ing in het Brilsche mijnconiiict.
De royalistische leider Charles Maurra»
is wegens zijn dreigbrief aan den voormali-
gen minister van binnenlandsclie zaken tol
een jaar hechtenis veroordeeld.
Een Peruaansche duikboot vergaan.
Het zeeliedcncocfiict in Frankrijk bijge
legd.
Dc leider der Duitsch-nationalen advi
seert zijn partij weer deei te nemen aan de
regeering.
Het verdrag Nederland-België in de
Tweede Kamer. Er wordt scherpe critiek
op het ontwerp geleverd.
Het Rokin-vraagstuk in de Hoofdstad
De Verkeerscommissie is voor demping.
Een démenti van den Belgischen minister
/an der Velde.
Zie verder Laatste Nieuws.
Barometerstand 9 uur v.m.: 750. Vooruit,
Licht op, De lantaarn» moeten morgen
worden opgestoken om 5.02, ovennorgcr
om 5.00 en Dinsdag om 4.58.
-«An
't Is niet alleen de vraag hoeveel kolen Gij
voor Uw geld krijgt, doch ook hoeveel
warmte. Onze anthraciet bezit een hoog
warmte gevend vermogen. Verezgelde
zakken. v
Groote Houtstra 1187 - Tel. 12504
ook Amsterdam, Hilversum Bussum, Leiden
buitenkansje te verschaffen. Beschaamt mijn
vertrouwen niet. Zou het niet heerlijk zijn,
als ik u bij mijn eerste priesterjubilé op den
lOden Februari a.s. den feestdag van de pa
trones mijner missie, St. Scholastica, Sint
Benedictus' heilige zuster, kon mededéeien,
dat het Missiekerkje van Setali in N. Trans
vaal een blijvend gedenkteekec geworden is
van de edelmoedigheid van den R.K. Krin^
en Katholieken van Haarlem?"
DOM. LAMBERT LEUSEN,
Benedictijn.
„Setali", Daviesville, N. Transvaal.
Bovenstaand schrijven, dat voor zichzelf
spreekt, ontvingen wij in verband met de
Missie-uitvoering van den R.K. Kring, op 8
Nov. a.s. in den Stadsschouwburg op het
Wilsonsplein.
Wij herinneren er aan, dat nog kaarten
verkrijgbaar zijn bij den penningmeester, den
heer Th. Kooij, Kleine Houtstraat 57, alhier,
Hierboven reproduceeren wij het portret
van dien heer B, J. van Liemt, den nog in
leven zijnden stichter van dc bekende zaak
in meubelen en tapijten, gevestigd aan het
Verwulft en de Groote Houtstraat, welke
zaak Maandag 1 November a.s., 50 jaar
bestaat. Oorspronkelijk begonnen in een
perceel aan de Koningstraat, bleek da
ruimte daar lang niet voldoende en reeds
na een jaar werd de zaak verplaatst naar
liet erwulit. De steeds grootere omvang
van het bednif vorderde steeds meer uit
breiding, waarmede gelijken fred hield de
moderniscermg van het bedrijf, waardoor
dit thans geworden is een der mooiste en
grootste zaken op haar gebied in Haarlem.
De zaken worden thans gedreven doof
een viertal zoons van den stichter.