Brieven uit Frankrijk.
Geneeswijze van
Pasfoor Heumann,
rug en lendenen
Kloosterbalsem
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT.
Vierde Blad Zaterdag 6 Nov. 1926
Brieven uit Duitschland,
De liefde van een
kunstschilder.
Over de
Is de Fransche stabilisatie in het zicht?
geheel kosteloos,
AND
Naar verluidt worden thans vredes-besprekingen gevoerd met betrek-
«ne tot het Britsche mijn-conflict. Riccisthï Garibaldi, de bekende anti
fascistische propagandist te Nice, in dienst der Italiaaansche regeering?
Het mijnongeluk bij Ishpeining (V. S) heeft een en vijftig slachtoffers
aeëischt.
Hebt Gij pljlï in
verdrijft de pijn
|GEM. PUITENL. BERICHTEN.
FEUILLETON.
-
Berlijn, 2 November 1926.
In vele dingen is het leven, dat zich in de
Berlijnsche straten afspeelt, een heel ander
dan 'd.v. in A nsterdam. Daar galmen overal
de kooplui hunne waren uit, elke straat met
een tapperijtje heeft dagelijks minstens haar
4 draaiorgel-concerten met bal. In de stille
wijken hoor je al-maar dien melancholischen
roep van den ou ien voddenkoopman „Fod-
oee en beenoe
Door de Berlijnsche straten galmt geen
orgel. Bijna alleen de krantenverkoopers
roepen er „Bee-tzet(Berliner Zeitung
am Mittag), „Achtuhr-Abendblatt 1" „die
Nacht ausgahe enz.
„Zigaoren? Zigaretten?" roept vra
gend de koopman in tabakswaren, als je zijn
stalletje passeert, dat hij heeft mogen op
slaan in een rustig hoekje van een drukke
straat, ergens een nis of tusschen 2 pilaren.
Soms in stillere zijstraten, maar altijd vlak
aan den grooten verkeersstroom, kooplui in
waren, waarmee ze alles doen, letterlijk alles,
onder klaterende, welsprekendheid. De man
die van deze waren koopt, komt altijd tot de
ervaring dat hij er zelf niets mee kan doen,
letterlijk niets. Maar dat is alles zooals bij
ons. Karakteristiek Berlijnsch zijn de koop
lui in warme worstjes, die 's winters, vooral
in den laten avond en 's nachts goede zaken
maken. Op den Potsdamer Platz en andere
drukke punten staan ze met hun trommels,
waarin het water aan den kook wordt gehou
den. Die worstjes worden n.l. gekookt. Ze
Zien er uit als onze saucijsjes. Ze bestaan
paarsgewijze en worden paarsgewijze ge
kookt en geleverd. „Heiss sind sie noch, hier
sind sie noch heiss is de stereotiepe om
roep van dezen koopman. Vóór niet zoo lan
gen tijd genoot een zijner collega's een inter-
locale vermaardheid. „Wurst-Maxe." Eens
was hij student, raakte aan lager wal, maar
bleef een brave borst. Hij legde zich toe op
den handel en detail et champ être in warme
worstjes en had daarmee cinen schlasenden
Erfolg, of wel reuze-succes, dank zij zijne in
nemende vriendelijkheid, bizonderen humor
en frisch sympathiek voorkomen. Ik heb hem
gezien met zijn worsttrommel voor de borst
en in zijn Engelsch jachtcostu me in het be
roemde Castan-panopticum. Daar stond hij
met vele andere populaire persoonlijkheden,
o.a. 'Harfen-Jule. Harfen-Jule, dat is Julia
die de harp bespeelt brengt ons van de
straat naar den Berlijnschen hof, eenmaal
haar gebied. Hier heeft ze met haar harp triom
fen gevierd en in haren ouderdom, als de
laatste muzikale vonk bij deze bedelares was
uitgedoofd, deed de oude faam haar nog rijke
lijk aalmoezen toevloeien uit de vensters
rondom deze Berlijnsche hoven. Een Ber
lijnsch hof is een Berlijnsche specialiteit, 't
Is waar, es gibt Solche und Solche Hoven
in Berlin W., hoven in Berlin W. mit 'n
Ding. „Berlin W." is het welvarende westen.
„Berlin W. mit 'n Ding" is een echte Spree-
water-mop. „Hohoho Mensch vastehste
nich?.... Wedding! Berlin-Wedding
Zooals Berlin-Friedenau, B.-Steglitz, B.-
Wilmersdorf enz. het prettige zonnige Zuid
westen van Berlijn vormen, behoort Berlin-
Wedding tot het stugge Berlijn-Noord. Hier
zijn de hoven sombere binnenplaatsen, waar
de wasch te drogen hangt en waar minstens
7 kindertjes uit elk der 7 omwonende ge
zinnen met hun negen-en-veertigen den hee-
len dag rondtuimelen, wat ze op gezette tij
den onderbreken, om zich te verzamelen en
in koor naar boven te roepen „Mutter,
schneiss' Stulle runter J" Een „Stulle"
is een boterham.
Er zijn hoven met boomen, palmen en
bloemen, beeldengroepen en fonteinen. Be
paald tuin zijn ze zelden, de grond is meestal
geasphalteerd of belegd met lichtkleurige te
gels. De aard der Berlijnsche huizen maakt
deze hoven noodig. Een middelmatig huis in
onze voorstad is ongeveer 25 Meter breed.
In 't midden is de 3 meter breede algemeene
ingang, tevens 10 tot 15 Meter lange door
gang, die naar den hof voert. Aan dezen door
gang grenst het open trappenhuis. Een trap,
in zulk een huis heeft een publiek karakter,
de verschillende woningen liggen aan die
trap als aan den publieken weg. Doordat
zoo'n 5 kamer-woning (ik neem het middel
matige, er zijn op deze wijze ook 16 en 20
kamer-woningen) met badkamer, keuken en
dienstbode kamertje slechts ééne verdieping
inneemt, zijn deze huizen diep en hebben dus
voor licht en lucht een hof noodig. Destijds
werden gewoonlijk twee naast elkaar komende
huizen zoo gebcuwd, dat men door gemeen
schappelijk overleg meestal kwam tot een ge
lukkige oplossing van het hof-vraagstuk tot
nut en genoegen van alle bewoners.
Aan den muur van de woning van ons huis
prijkt wel opvallend een bordje met zwart op
wit „Hausieren, musicieren und betteln in
diesem Hause verboten," maar sedert de in
flatie stoort niemand zich daaraan. Het Hau
sieren of venten aan elke deur met zeep, stof
zuigers, brandstoffen enz. staat geen 10 minu
ten stil. En „musicieren" Eiken Dinsdag- en
Vrijdagmorgen rolt een invalide zijn Leier-
kasten naar onzen hof, zoo'n amechtig klein
stokoud orgeltje, dat ze ook wel dragen en
dan gedurende het gedraai of concert op één
poot laten rusten. Dan komt er een man met
een phonograaf, een declamator, een trio
harmonica, viool en guitaar, zingende man
nen, vrouwen en kinderen. Alles op zoo'n hof,
nooit op straat. Wekelijks komen er de Müll-
Kutcliers van gemeentewege de volle vuilnis
emmers weghalen, 2 ongeveer 1 meter-hooge
ijzeren bakken met stevig deksel, om er ande
re, leege voor in de plaats te stellen. Hierin
leegt elke bewoner zijn blauw vuilnisemmer
tje „Müll-Eimer." Kleedenkloppen aan den
openbaren weg is verboden, elke hof heeft
zijn ijzeren stangen, waarover de kleeden voor
de uitklopperij worden gehangen. Evenwel
„Das Teppichklopfen ist nur erlaubt am
Freitag von 8 bis 5 Uhr und am Sonnabend
von 8 bis 1 Uhr, laut Polizei Verordnung,"
zooals een schildje daarnaast waarschuwt.,
Dagelijks gilt een vrcuwestem „Einkauf
von Lumpen, Knochen, Papier, al te Bücher
und Hefte, leere Wein- und Cognac-flaschen,
Hasen- und Kaninchen-Felle," een zware
mannenstem bromt: „Prima, weisse mehlige
Kartoffeln, 10 Pfund 65 Pfennige."
En dan onze Bezirksschornsteinfeger
Daags te voren kondigt hij steeds zijn komst
aan. Hij verschijnt dan op den hof tusschen
12 en 2 uur in uniform, klein tenue, den
hoogen hoed verwisseld met een vroolijk
calotje, alles, ook handen en gezicht heel
zindelijk zwart. Als attributen draagt hij het
boendertje aan den rotting en een dampende
sigaar. Hij zet zich in postuur en roept plech
tig „Morjen-friih kommt der Schornstein
fejer, morjen-früh wird jefeegt." Hij roept dit
driemaal, telkens heel plechtig. Na 3 uur is er
alles in ruste als op de hofjes onzer Holland-
sche oudjes. H. L
Hiernaast vindt
dc lezer het
portret van den
j bekenden Pas
toor Lodewijk
Heumann. Ze
ker zuilen zeer
veel aanhan
gers van de
Geneeswijze
van Pastoor
Heumann, als
ook andere le
zers groot be
lang stellen in
deze photografie. De groote verbrei
ding van Pastoor Heumann's Genees
wijze in verschillende landen en daar
door verkregen resultaten, er zijn
reeds meer dan 135.000 dank- en
erkentelijkheidsbetuigingen ontvangen
worden ook druk in Nederland
besproken. De vele aanvragen om
nadere inlichtingen zijn bewijzen, dat
men ook hier te lande gaarne iets
meer van Pastoor Heumann's Genees
wijze wil weten. Eene nauwkeurige
omschrijving is hier, door de beperkte
352 Bladzijden
Inderdaad, Bredero had wel gelijk: „het
kan verkeeren". Eenige maanden geleden
waren er Slechts weinigen, die geloofden
dat de Franscha munt nog te redden was.
Steeds wijder sperde zich de afgrond eener
financieele doodelijke crisis open. Toen het
tegenwoordige kabinet van Nationale een
heid de Regeering in handen nam, was de
toestand van de schatkist bijna hopcioos.
De laatste balans van de „Banque de Fran
ce" liet nauwelijks 188 millioen ter be
schikking, een bedrag, dat den 24en Juli
tot op 10 millioen was gedaald. De Mor-
gan-leening, die zoo menigmaal reeds als
reddingsplank in een kritiek oogenblik had
gediend, toonde een overschot, onvoldoen
de de hoogst noodzakelijke betalingen van
het einde der maand, wisselende tusschen
12 a 1500 millioen, te verzekeren.
De nood was onder Harriot en zijn her-
stellistische voorgangers ten top gestegen,
maar als altijd: waar deze het hoogst is,
is de hulp het meest nabij.
Het optreden van Poincaré als minister
president en mini!'' van financiën bee.t
als bij tooverslag wind uit een anderen
hoek doen waaien.
De schatkist wist niet alleen een voor
schot te krijgen van 930 millioen, om de
dringende betalingen te voldoen, dit voor
stellen van den diepen val in de Juli-maand.
Dusdanig, dat men Poincaré van sommige
zijden de bedoeling toeschrijft het Belgi
sche voorbeeld nog in langen iijd niet te
zullen volgen, den voorkeur gevend aan
herstel van den franc uit eigen kracht, bo
ven stabilisatie.
Het is echter moeilijk in dezen de juiste
plannen van den minister-president te
doorgronden. Hij is niet kwistig mat zijn
uitlatingen. Zeker niet waar het galat het
financieele v gstuk. Het woord staoilisa-
tie komt niet gemakkelijk over zijn lippen.
De financieele deskundigen blijven echter
van meening, dat alleen de stabilisatizij
het dan ook op een veel hoogeren koers
dan in België is aangenomen, de economi
sche orde duurzaam kan herstellen. Zoolang
de franc blijft zweven, even goed in op-
waartscbe als in dalende richting, dreigt
het gevaar van linancieele verwarring, dat
niet slechts de getroffen maatregelen on
gedaan kan maken, maar dat opnieuw tot
een ramp kan leiden. Het herstel van den
franc langs de lijnen van geleidelijkheid
zou, zoo al mogelijk, een te langdurig tijd
perk eischen, om het land aan die wissel
valligheid bloot te stellen. Zoo zal dan ook
Frankrijk binnen niet al te langen tijd wel
tot stabilisatie overgaan. Op welk tijdstip?
schot werd reeds na enkele weken aan de Het is onzeker.
leenende banken teruggegeven, terwijl het De koers door den Minister van Iinan-
terug gekeerde vertrouwen den toestand cieen aangenomen voor de begrooting
van de schatkist geleidelijk aan verbe- 1927, 150 frs. voor het pond, doet vermoe-
terde.
den, dat om dat bedrag ongeveer zal wor-
Het Morgan-fonds werd geheel hersteld, den heengezweefd
Eet Fransche kapitaalbezit in het binten- Welke zullen de gevolgen van die stabih-
land nam toe. Men werd minder huiverig satie zijn Zaf Frankrijk dezel.de moeil.jk-
opnieuw zijn geld in Fransche staatsbons te heden hebben te duchten als m Duitschland
beleggen en daardoor de schatkist vap zich hebben voorgedaan. Er is weinig re-
ruimer middelen te voorzien. I «*enx dat aan te nemen al za een pnjss.ij-
De verhoogde belastingen zorgden even- gmg der eerste levensbehoeften met kun-
eens voor een omkeer ten goede, temeer nen uitblijven. Waar deze hoewel hoog.
waar door tal van maatregelen een spoe- niet overeenstemmen met de marktprijzen
diger voldoening er van werd bevorderd, m andere landen.
--6 i "t-- u::1 .-m is De Duitsche mark was geheel waardeloos
eworden, toen de rentemark in bet leven
.verd geroepen. De Fransche munt, welis
waar sterk gedaald, bezit nog altijd een be-
Het meest belangrijke verschijnsel echter is
dat de Fransche munt ondanks het feit, dat
de Staat meer en meer buitenlandsche de-
viezen ponden en dollars heeft aangekoent/ waar sterk gedaald, bezit
zich met rasse schreden heeft weten te her- trekkelijk groote waarde.
150 Illustraties
ruimte, natuurlijk niet mogelijk. Daar
om maken wij den lezer attent op
het boek „Pastoor Heumann's i.ieuwe
Geneeswijze", waarin al het wetens
waardige uitvoerig is beschreven
Tevens kunnen wij aan alle vrienden
van Pastoor Heumann's Geneeswijze
de blijde mededeeling doen, dat dit
boek intusschen ook in het Neder-
landsch is vertaald, om in eene reeds
lang gevoelde behoefte te voorzien.
Uit onderstaande inhoud kan men
zien, dat het boek op alle tot nu toe
gestelde vragen duidelijk antwoord en
uitkomst geeft en ook wegens zijne
waardevolle raadgevingen in iedei
familie onontbeerlijk is. Ieder lezer
zoowel gezond als ziek ontvangt
het boek van 352 bladzijden met vele
platen voorzien,
franco en zonder zich tot iets te ver
plichten, wanneer hij slechts zijn
adres opgeeft (briefkaart is voldoen
de) aan Apotheker L. Müller, Kalver-
strcat 199. Amsterdam A. 76.
Uit den buitengewoon rijken inhoud:
Uit het leven van Pastoor Heumann
Hoe kwam Pastoor Heumann lot
zijne Geneeswijze De ontwikkeling
van Pastoor Heumann's Geneeswijze
- Algemeen belangrijks Het men-
schelijk lichaam en zijne innerlijke
organen Het leven in gezonde da
gen Ziekenverpleging aan huis
Maatregelen bij plotseling opkomende
ziekten en bij ongelukken De
juiste lichaamsverzorging Raadge
vingen bij de volgende kwalen: Ader
verkalking Asthma Lintworm
B laasziekte Bleekzucht Bloed
armoede Bronchiaaicatanh
Breuken Ingewandsziekten Ver
koudheid Uitslag Galziekte
Jicht Aambeien Keelpijn
Hoesten Schurft Spataderen
Hoofdpijn Leverziekte Long
ziekte Maagkwalen Zenuwlijden
Nierziekte Open beenen
Platvoeten Rheumatiek Kwaad-
bloed Doofheid Verstopping enz.
Het boek bevat vele afbeeldingen
Het Duitsche kapitaal wa? zoo goed als
steeds zeer belangrijke kapitalen, die, naar
mate het vertrouwen wederkeert voor
zoover zij in den vreemde zijn onderge
bracht, naar het land terugvloeien. Hef is
derhalve niet alleen op het buitenland aan
gewezen, om het noodige kapitaal zich te
verschaffen.
Handel en industrie vinden niet alleen in
het buitenlapd hun afzetgebied. Het eigen
land en vooral de kolonieën zullen ook na
de stabilisatie, de instandhouding kannen
verzekeren,' al zullen hier en daar slacht
offers moeten vallen.
De werkloosheid, die in Duitschland
zooveel rampspoed heeft aangericht, en nog
het economisch leven ontwricht, is in
Frankrijk niet te duchten.
De bevolking is te gering, heeft te zeer
behoefte aan vreemde werkkrachten, om te
vreezen, dat 't eigen volk tot werkloosheid
zal worden gedoemd.
Er is meer. De ingeboren spaarzaamheid
en zuinigheid van het Fransche volk heb
ben er voor gewaakt, dat in de vette jaren
van industrieelen en commercieelen uit
voer, geen onnoodige uitgaven van weelde
zijn gedaan, die zich straffen, als door sta
bilisatie, de magere zijn aangebroken. De
vrees is inderdaad ongewettigd, Frankrijk
met zijn rijke bronnen op ieder gebied, een
crisis te zien doormaken als in Duitschland
zich na de stabilisatie heeft voorgedaan,
Het zal voor Frankrijk uiterst belangrijk
zijn, hoe in België het resulfaaf der thans
getroffen maatregelen, die zich gunstig la
ten aanzien, zal zijn.
Hoe het zij, het optimisme is hier in alle
kringen teruggekeerd.
Het kabinet zit vaster dan ooit in het
zadel. De radicalen op hun tweeslachtig
congres te Bordeaux, hebben besloten geen
oppositie van eenige beteekenis te zullen
voeren, tot later de hervatting der vijan
delijkheden op politiek gebied uitstellend.
Ook de socialisten zijn weinig geneigd een
knuppel in het politieke hoenderhok te wer
pen. Zij wachten den uitslag af der
Senaatsverkiezingen in 1927, waarop hun
hoop is gevestigd om dit college een meer
naar links georiënteerd karakter te geven.
Alleen de communisten zijn strijdlustig en
strijdvaardig voor de begrootingsdebatten,
die begin November in het Palais Bourbon
een aanvang zullen nemen.
Maar dit handjevol oneyenwichtigen zal
r.iet in staat zijn de rust te verstoren,
waar het kamerreglement een spoedbehan-
deling za! bevorderen Zoo is het alles op
dit oogenblik vrijwel „pais en vree."
Wie zou echter durven beweren, dat
Bredero niet andermaal binnen afzien-
baren lija' mei zijn „het Kan verKeereir
gelijk zal krijgen.
De intergeallieerde schulden zijn nog niet
geregeld. De inheemsche toestand van het
land is nog niet dusdanig, dat alle wolken
van de lucht zijn.
Er zijn nog zooveel voetangels en klem
men, die de „Union sacré" plotseling ten
doode kunnen opschrijven.
Een daarvan is ongetwijfeld het feit, dat
't „Groote Oosten" steeds achter schermen
werkzaam, niet gaarne een politieken
wapenstilstand ziet, waarvan het niets voor
zijn anticlericale beginselen heeft te ver
wachten, al bekleedt ook Herriot de in dat
kamp meest begeerde positie van Minister
van Onderwijs.
Qui vivra, vera. Wie dan leeft, die dan
zorgt.
De gevaarlijke klippen in de laatste
maanden omzeild, doen althans monen
teel het schip van Staat minder op onze
kere golven dobberen, dan in de be
ruchte Julimaand,
Mr. P. v. S.
Parijs, 3 November 1926.
Het geschil in de Britsche
mijnindustrie.
Het uitvoerend bestuur der mijnwerkers
federatie en de bemiddelaars van het Vak
verbond kwamen gistermorgen vroeg bijeen
teneinde den tekst van een resolutie te for
muleeren, die zou worden ingediend bij de
conferentie van mijnwerkersgedelegeerden.
Men verwacht dat deze resolutie het uit
voerend comité zal machtigen vredesbespre
kingen in te leiden. De bemiddelaars van het
Vakverbond hadden gisterenmiddag een bij
eenkomst met de regeering tot het bespre
ken van de vredesmogelijkheden.
In de laatste paar dagen zijn nog al veel
geheime besprekingen gevoerd, waaraan de
mijneigenaars en de regeering hebben deel
genomen. Geloofd wordt, dat er groote vor
deringen zijn gemaakt tot klaring van het ge
schil.
De conferentie met den premier.
De leden van den raad van het Vakver
bond, die in het geschil in de steenkoolin
dustrie bemiddelen, zijn gisterenmiddag naar
Downingstreet gegaan voor een conferentie
eenige jonge mannen 's nachts op den hou
ten vloer, blijkbaar om zich voor komende
expedities te harden.
Alleen de laatste dagen bemerkte men dat
er iets gaande was. Er scheen een verhui
zing te worden voorbereid. Tal van taxi's
reden weg met zware dossiers naar onbe
kende bestemming.
Een verklaring der Spaansche
regeering.
In een verklaring der Spaansche regec-
ring inzake het Catalaansche complot wordt
het échec der minderheden, die tegen 't
bestaande regime protesteerden, vastgesteld
Voorts wordt verklaard dat de gebeurte
nissen in Perpignan geen enkele terugwer
king in Spanje hebben gehad, waar de toe
stand kalm is gebleven.
Aan de Fransche regeering wordt hulde
gebracht.
Na den aanslag op Mussolini.
Uit Nice wordt aan de Matin" gemeld,
dat Ricciotli Garibaldi heeft moeten erken
nen van den Italiaanschen politie-ambtenaar
Rapolla den 24en October honderdduizend
francs te hebben ontvangen. In het geheel
Blijf daarmee toch niet loopen. Akkers
loosterbalsem zal Uw pijn onmiddellijk
bedaren brengen, U snel behaaglijke
lichting, kalmte eD rust bezorgen.
met den premier en andere leden der regee- had "Garibaldi, die altijd in geldverlegen-
ring. Deze stap werd ondernomen na een bij
eenkomst tusschen den raad en het execu
tief comité der mijnwerkersfederatie.
Thans schijnt de toestand aldus, dat het
executief comité der Mijnwerkersfederatie
de feiten onder het oog heeft gezien en be
reid is toe te stemmen in onderhandelingen
over districtsovereenkomsten zonder andere
beperking, dan dat zulke overeenkomsten
zullen worden beheerscht door regelingen,
die voor nationale toepassing in aanmerking
komen. Het doel van de conferentie tusschen
de bemiddelaars van het Vakverbond en de
regeering is, vermoedelijk definitief vast te
stellen tot welke hoogte de regeering be
reid is een regeling op dezen grondslag te
steunen. Indien verzekeringen worden ver
kregen, die voor de mijnwerkers bevredi
gend zijn, zal een resolutie ten gunste van de
hervatting van de onderhandelingen over een
onverwijlde regeling aan de conferentie van
mijnwerkersgedelegecrden later op den dag
worden voorgelegd.
Op het oogenblik is de positie derhalve
meer hoopgevend en wordt een snelle ont
wikkeling van den toestand verwacht, doch
de weg is noé niet vrij van ernstige hinder-
palen, terwijl de houding der eigenaars op
het oogenblik vrij duister is.
heid is en veel geld uitgeeft, reeds een glo
bale som van 400.000 frs. van de Italiaansche
politie ontvangen.
De tegen hem aangevoerde bewijzen zijn
verpletterend. Garibaldi stond eveneens in
relatie met een ambtenaar van het Italiaan
sche ministerie van binnenlandsche zaken,
die vaak vermomd naar Nice en Parijs
kwam.
Het kolenverbruik in België.
Over een paar dagen wordt een Konink
lijk Besluit verwacht, waarbij het kolenver
bruik in.het binnenland wordt geregeld en
bepaald wordt, dat vijf procent van de pro
ductie gerequireerd kan wórden, ten
behoeve van de plaatsen waar kolennood
heerscht. Ook op de straatverlichting zal
worden bezuinigd.
De reis van Koningin Maria
van Roemenië.
Koningin Maria is Donderdagmiddag te
Seattle aangekomen, het meest westelijk
gelegen punt van haar reis op het Ameri-
kaansche vasteland. De koningin vertrekt
verder naar Vancouver,
Het mijnongeluk in Michigan.
Het aantal mijnwerkers, dat Vrijdag 1.1. bij
.het mijnongeluk bij Ishpeming werd gedood,
Het mislukt complot der Spaansche j bedraagt in totaal een-en-vijftig.
Separatisten,
Uit de uitvoerige verslagen over het tij
dig ontdekte complot der Spaansche sepa
ratisten blijkt dat, naast de vele samenzwe
ringen en politieke acties, welke steeds
weer te Parijs op touw worden gezet, ook
de Catalanen de Fransche hoofdstad voor
hun bedrijvigheid hadden uitgekozen. Se
dert geruimen tijd was in Bois-Colombes,
nabij Parijs, het hoofdkwartier der Cata
laansche separatisten gevestigd in de villa
van kolonel Francesco Macia, liet oud-lid
der Cortes.
„Mijn man heeft altijd tegen iemand en
iets samengezweerd", verklaarde mevr.
Macia, die gewend is dat er door de politie
invallen in haar huis worden gedaan. De
eigenlijke bureaux van de separatisten wa
ren in een ander huis gevestigd, waarop een
bordje staat met de woorden: Etat Catalan.
Twee kleine kamers, die in Maart 1924 door
Macia waren gehuurd. Het ameublement
bestond uit twee tafels, eenige stoelen en
een veldbed. Aanvankelijk had Macia ver
klaard letterkundige te zijn en werken van
Spaansche schrijvers te ontvangen, In de
buurt wist men niet precies wat er eigenlijk
in de bureaux geschiedde. De separatisten
waren rustige buren, die een zeer sober le
ven leidden. Alleen hadden er eindelooze
besprekingen plaats, die door kolonel Ma
cia werden gepresideerd. Soms sliepen
DE STRIJD DER SOCIAAL-DEMOCRA
TEN OM DE POLITIEKE MACHT IN
OOSTENRIJK.
De leider der sociaal-democratische partij
in Oostenrijk, Dr. Otto Bauer, heeft op den
partijdag in Linz een groote redevoering ge
houden, die als een bijzonderheid in de bin
nenlandsche politiek moet worden be
schouwd. Dr. Bauer heeft in zijne voor
dracht een aanvulling en een verklaring ge
geven van het programma der partij, dat
in den afgeloopen zomer bekend gemaakt
werd, en het onderwerp werd'van een le
vendige discussie. Spreker heeft opnieuw
een vinnigen strijd aangevangen tegen alle
burgerlijke partijen en programma's, maar er
den nadruk op gelegd, dat het niet in de
bedoeling ligt der partij een klassenhecr-
schappij der sociaal-democraten te vormen,
en wees op het voorbeeld der Russische re
volutie, dat wie naar geweld grijpt, zelf
gevangene van dat geweld wordt.
Dr. Bauer voerde onder anderen aan in
zijne redevoering, dat het thans acht jaren
geleden is, dat de revolutie de Habsburgsche
monarchie verjaagd had, en sedert dien de
strijd, die de sociaal-democraten hebben te
voeren, op geheel anderen leest geschoeid
is. De vroegere partijprogramma's van voor
den oorlog waren door de revolutie voorbij
gestreefd. De nieuwe vragen, die aan de
arbeidersklasse gesteld worden, vinden in
de vroegere partijprogramma's geen vol
doende antwoord meer Hoewel de gebeur
tenissen in 1917 en 1918 bij de breede mas
sa buitensporige verwachtingen hebben doen
ontstaan, hebben de laatste acht jaren er
wel toe bijgedragen veel illusies uit de re
volutie te doen verdwijnen. Dr. Bauer ver
klaarde verder, dat de politieke strijd der
arbeiderspartij geen nieuwen koers inslaan
zal, maar dat 't doel der partij zij, om op
grond der opgedane ervaring, de breede
massa op te voeden tot werkelijk goede so
cialisten, en vooral de jeugd een verstandig
doel voor oogen te stellen. Men heeft nu
begrepen, dat die verwachtingen, die de
groote massa zich eigen gemaakt had, als
gevolgen van den oorlog, slechts niet te
verwezenlijken illusies waren. De wereld
revolutie, waarop zij vast gerekend hadden,
was uitgebleven, zelfs nu de massale werk
loosheid haar had kunnen bevorderen. Zon
der twijfel was het gedaan met de vroegere
heerschappij in Europa, en is het zwaarte
punt der kapitalistische ontwikkeling naar
Amerika verplaatst geworden, maar aan de
andere zijde zou Europa zich moeilijk weer
kunnen herstellen, dank zij Amerika's over
wicht. De Europeesche crisis wordt nog zeer
verscherpt door de onoordeelkundige ver
deeling in betrekkelijk kleine staten, die
zich over en weer afsluiten door hooge in
voerrechten en door protectionisme, dat
weder geheele industrieën lam legt en zeker
de industrie niet bevordert. In Oostenrijk,
zeide Dr. Bauer verder in zijne voordracht,
moet de verovering der politieke macht niet
een droom der toekomst zijn, maar is het
de opdracht der tegenwoordige generatie,
die voor de arbeiderspartij in handen te
krijgen. Dat is de eigenlijke grondgedachte
van het partijprogramma. De strategische
opdracht der partij is de beantwoording der
vragen naar de heroveriffg der macht en
naar den opbouw van een socialistische
maatschappij. De heerschappij van het pro
letariaat in Oostenrijk is echter slechts dan
mogelijk, wanneer niet alleen in Weenende
macht in handen der arbeiders komt, maar
ook in alle andere landen van den Bonds
staat. Als een belangrijke schrede voorwaarts
op het pad van het socialisme noemde Dr.
Bauer de vereeniging van de geestelijke en
de hand-arbeiders. De klassenstrijd van de
Oostenrijksche arbeiders wordt gevoerd in
het kader van een democratische republiek,
het gaat er om de macht te krijgen over de
middenpartijen, de kleine burgerij en de
kleine boeren. Deze moeten onder de arbei
dersklasse gebracht worden.
Dr. Bauer wierp verder de vraa.' op of dc
verovering der macht met derr ;i-„-of
wel met dictatoriale middelen --shie
den. Het nieuwe partijprogramma geeft daar
op een antwoord, het zegt namelijk: de
heerschappij moet veroverd worden met de
mocratische middelen, waarbij partij getrok
ken worden moet van het bestaan der de
mocratische republiek. De heerschappij der
arbeidersklasse moet daarom bevestigd wor
den, om den kapitalisten en grondbezit
ters de middelen der productie te ontne
men. Wanneer het de bourgeoisie echter
eenmaal gelukken mocht de democratie t»
verdrijven, dan bleef het proletariaat na
tuurlijk geen keus meer, dan om de staats
macht door middel van een burgeroorlog of
door middel van een dictatuur te veroveren.
Wij willen, zeide dr. Bauer, den weg van
bloedvergieten of van burgerkrijg niet gaan
en tot geweld kan ons alleen de tegenpartij
dwingen.
DE NIEUWE CHINEESCHE BISSCHOPPt.
OP AUDIËNTIE BIJ KARDINAAL
VAN ROSSUM.
De nieuwe Chineesche bisschoppen worden
in feestelijke audiëntie bij Z. Em. Kardinaal
van Rossum ontvangen. Bij hun binnentre
den in de ontvangzaal werden zij door Zijne
Eminentie hartelijk welkom geheeten. In de
Fransche taal vertolkte Zijne Em. de gevoe
lens van dankbaarheid, die zijn hart op dit
oogenblik vervulden. Mgr. Costantini vroeg
of P. Tsu in het Latijn mocht antwoorden,
waarmede Zijne Em, met vreugde instemde.
P Tsu schilderde dan welke hartelijke dank,
welke vrees, maar ook welk vertrouwen en
welke apostolische geest hunne harten ver
vult en bijzonderlijk ook welke groote
vreugde zij ondervinden. De kardinaal ant
woordde in het Fransch, dat deze gevoelens
bij hem nog de overtuiging versterkt heb
ben, dat de hl. Congregatie waarlijk een
goede keuze gedaan heeft en dat men van
de gekoozenen groote daden mag verwacht.
Len voor de toekomst vgn China, en voor
de heilige katholieke kerk in dit land. Dc
woorden van den kardinaal, die uit een apos
tolisch hart vloeiden, maakten op alle aan
wezigen een diepen indruk. Zelfs de bis
schoppen waren tot tranen bewogen. Bij de
audiëntie waren niet alleen tegenwoordig
Mgr. Costantini en de Chineesche bisschop
pen, maar ook de priester Tchao, broeder
van een der gekozenen. Verder de generaal-
president en de generaal-secretaris P. Jos,
Maria Drehmans C.SS.R., van het werk van
den H. Petrus, Mgr. Dini, rector van het
college der Propaganda Fide, de Lazarist
P. Stianen, lid van het algemeen werk en
loden van andere orden.
Want ik, Herbert ik zal niet grootmoediger
zijn dan gij; ik kan niet. Hoe berispelijk dit
ook zijn mag, boe zwaar het mij ook zal
vallen, het arme kind te doen boeten voor
„we dwaasheid, mij rest geen keuze. Ik zou
in dit geval u en uwe vooruitzichten slechts
kunnen redden, als ik haar niet erkende en
als ik haar ruw en achteloos verwijder, staat
zjj iioor de wereld "als de schuldige daar.
had haar gaarne dadelijk weer laten heen
gaan, toen ik haar zag en daarbij dacht aan
uwe teugellooze dwaasheden om u de ver
zoeking te besparen. Maar zii is voor een
jaar aangenomen, heeft geen tehuis, vrienden
noch familie alleen de no° jjZOt",
knnnen voeren tot een zoo onridderlijken
stap. Nochtans zal ik dezen stap toch doen,
als gij mij dwingt om te kiezen tusschen ons
eigen voordeel en het hare, daarop geef ik u
mijn woord. Op de hulp van mijnen broeder
kunnen wii niet rekenen, het schijnt, dat bü
mij met Tannensee voorgoed voldaan heelt
en bij zijn ondoorgrondelijk karakter is het
te betwijfelen, of gij ooit iets van hem te
wachten hebt. Tot uw geluk vermoedt nie-
inand dat, gij weet, hoe geringe kans een
vrijer heelt zonder vooruitzichten. Een ver
bintenis met een rijk meisje, reeds het ge
rucht eener aanstaande verbintenis, zou u
boven water houden, streef dus daarnaar.
Daar hebt ge de dochter van gravin Holler-
beck, de hupsche, kleine Kattenbach, Mela-
nie Voltz, die reeds beschikt over een onaf
hankelijk vermogen Van hare moeder en bin
nenkort de onmetelijke bezittingen van den
ouden generaal zal erven. Alleen de hand
eener rijke vrouw kan u redden uit alle
verlegenheid en u behoeden voor een on-
vermijdelijken val, grijp die gelegenheid aan,
terwijl het tijd is.
Hadden de voorstellen van den opper-
jachtmeester Herbert overtuigd, was het de
gedachte aan eigen voordeel of de achting
voor Magdalena's hulpeloozen en bedreig
den toestand de vlam, die zoo hoog was
opgestegen zonk even plotseling ineen. De
opper jachtmeester bekende aan zijne vrouw
dat hij het gevaar overschat had.
De jonge graaf behandelde de gouvernan
te met beleefdheid, maar het zoude nie
mand, haar zelve het minst, in de gedachte
gekomen zijn, dat hij haat met onderschei
ding behandelde of haar gezelschap zocht.
De eerste kleine plagerijen, die mannen zich
tegenover hem veroorloofden, als zij spra
ken over het benijdenswaardig voorrecht
Magdalena zoo vrij te kunnen naderen in
dagelijkscb verkeer, verstomden weldra
tegenover zijn bedaardheid, die veel te
gematigd was om gemaakt te zijn. Terwijl
hij nooit de achting uit het oog verloot, was
het toch nooit door zijn toedoen dat Mag
dalena in den gezelligen kring werd opge
nomen: slechts zelden richtte hij het woord
tot haar en dikwijls scheen hij nauwelijks
acht te slaan op hare tegenwoordigheid.
Evenwel wist hij toch, of zij tegenwoordig
was, wat zij zeide en wat zij deed; waar
heen zij ging en wie zich met haar bezig
hield.
Niemand werd het gewaar, dat zijne op
merkzaamheid met haar bezig was, alleen
Magdalena zelve ondervond heimelijk en
onophoudelijk zijne nabijheid overal. Zij
wist, dat hij haar gadesloeg, want uitdruk
kingen, die hij bij gelegenheid deed, toon
den haar, hoe opmerkzaam hij ieder gesprek
gevolgd had, dat zij gevoerd bad op oogen-
blikken, waarin zijn aandacht geheel door
anderen scheen ingenomen; en al vermeed
hij het ook zich naast haar te plaatsen, zoo
wist hij toch zijn plaats zoo te kiezen, dat
hij haar zien kon, zij het ook slechts in een
der groote spiegels, die de kamer versierden.
Steeds en overal, bij iedere beweging
voqlde zij zijn blik op haar rusten, hare ge
dachten door hem nagegaan, als zijne vra
gende oogen haar volgden.
Hij kende de bloemen, die zij liefhad en
die plekjes in den tuin, waaraan zij de voor
keur gaf. Hij wist welke composities haar
verrukten en welke dichters zij las, zonder
dat zij met hem daarover gesproken had.
Want het nieuwe, dat wekelijks zoowel op
muzikaal als op letterkundig gebied ver
scheen en door Herbert besteld werd,
kwam geheel overeen met haren smaak; de
plekjes, die zij liefhad en bezocht, wu.-u
deels verfraaid, deels gemakkelijk ingenent.
Onder den eik echter, waar hij haar voor
het eerst gezien had en welk plekje Mag
dalena het meest beminde, vond zij dage
lijks, als zij er na tafel een half uurtje ging
lezen, een frisschen ruiker een stomme,
eerbiedige groet.
Ofschoon een geheime stem haar zeide,
dat de bloemen voor haar bestemd waren,
raakte zij die toch noc:' aan, maar ging toch
nooit meer naar die plaats heen, zonder dat
haar hart klopte van verwachting, of de
geurige gave, die eent zoo stomme en toch
zoo duidelijke taal sprak, ook vernieuwd
was en haar wachtte.
Zwijgend, zooals het werd aangeboden,
nam Magdalena het aan when had zij ook
kunnen danken?
Niemand sprak er over, niemand scheen
het te bemerken, daar deze oplettendheden
noch opzienbarend, noch pronkend waren.
Teedere zorg had ze in het leven geroepen;
maagdelijke beschroomdheid durfde ze
nauwelijks op zichzelven toepassen.
Somtijds beangstigde haar deze toena
dering, waaraan zij toch geen schuld had,
want dit geheime geven en nemen deed een
zwijgende overeenkomst tusschen hen bei
den ontstaan, een geheim, dat niet strafbaar
was, maar dat haar rein.hart beklemde, zij
wist niet of het door schuld was of door
geluk
Eens slechte voerde een der duizend
kleine oplettendheden, waarin zij zijne ge
heime voorzorgen zag, hem over de tot dus
verre haarfijne grens en het licht, dat
daarbij viel over zijn moeilijk te beheer-
schen liefde verlichtte ook haar eigen hart.
Een tuinfeest, dat met een vuurwerk be
sloten werd, had het schitterende gezel
schap, dat zich in het kasteel bevond, naar
buiten gelokt; obk Magdalena volgde de
dames, die op 't terras naar het schouwspel
keken.
Voor het eerst had zij het donkere, zware
rouwkleed door een licht wit gewaad ver
vangen en de avond was koel. Zonder dat zij
er om gevraagd had, kwam een bediende
haar een warm kleedingstuk brengen zij
zag het aan den vragenden blik vaqj den
man, die zich tot Herbert wendde, dat hij dit
deed op diens bevel. Maar de jonge graaf
sloeg er volstrekt geen acht op en was juist
ijverig bezig de aardige Melanie eigenhandig
ten gelijken dienst te bewijzen, ofschoon
zijn eerste zorg toch in stilte Magdalena
had gegolden.
Eerst toen de gravin geholpen was,
richtte hij den blik onverschillig en als toe
vallig naar de jonge gouvernante, die alleen
bezig was haar doek om te doen. Schijnbaar
on hii niet nalaten haar te hel->e-.
Magdalena voelde, toen hij het zachte om
hulsel over hare schouders legde, den zach-
ten, teederen druk van zijn arm,' wat nie
mand zag; zij hoorde den diepen zucht van
innerlijke aandoening, die voor ieder ander
verloren ging.
Onbewegelijk, vervuld van een onbekend
gevoel, beschouwde zij het nachtelijk too-
neel; de bonte, vlammende sterren zonken
stil neder en dooiden uit in den donkeren
nacht.
Als een liefdedroom dacht graaf Her-
bert, wiens blikken het jonge meisje zoch
ten; als schitterende verwachtingen der
jeugd, dacht Magdalena, vervuld door een
plotselinge, nooit gevoelde smart.
Den volgenden dag kwam Constantijn
Wangen aan een zijn aankomst werktp won
derlijk verlossend op den droomerigen toe
stand, waarin zij zich bevond.
Als een koele, verfrisschende wind bij
met bloesemgeur bezwangerde zomerkoelte,
zoo werkte op haar zijn vroolijk, oprecht
gemoed; zij stond hem nader in weinige
dagen dan Herbert in vele weken. Hij be
handelde haar met zichtbare onderscheiding
en hunne wederzijdsche belangstelling in
Richard vormde een geschikte brug tot een
vrij en hartelijk verkeer.
Want Magdalena werd het niet moede te
hooren en Constantijn verhaalde met weg-
sleepende levendigheid.
Hoe vlijtig Richard ook geschreven had,
zijn brieven aan de geliefde spraken meer
van zijn zieleleven, dan van lijn lev et in de
wereld, dat slechts in grove'trekken getee-
kend was,
/(Wordt vervolgd,)]
