gezien door den beslagen bril
FRANS MEYER.
Radio-Omroep.
ELC K WAT WILS
TREKJES,
Derde Blad.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT.
Zaterdag 13 Nov. 1926
Hoe
nou„ik kwakzalfde", „ik zalfde kwak", of „ik kwakte zalf"? Waarom we oto zes uur bij Brinkmann kwamen Be magistrale rede van den Voorzitter
de zaai. Pater Lefeber. Snoepgoed. De juffrouw van de vestiaire.
SI'
Een kijkje in
miffiTl
KERK EN SCHOOL.
Goa kelpe ons ook dezen winter
De Chineesche Bisschoppen.
No. 471.
G. N.
EEN KRINGAVOND
mZSKMsO;
\^vrwwrw.
Om zes uur werd verzamelen geblazen bij
Brinkmann en gewend steeds op tijd te zijn,
ook als er Voorburg of Pils staat te lokken,
verliet ik mijn echtvrouwelijke woning pre
cies tien minuten voor zessen.
Gerrjelde woning, opgericht op de plek
waar eens een molen stond, werd gebouwd
door een kwakzalver, die al heel gauw zijn
schaapjes op het droge had en derhalve geen
zalf meer hoefde te kwakken.
Het zou niet moeilijk zijn de overeenkomst
aan te toonen tusschen een kwakzalver en een
journalist, maar dit zou ons te veel van het
eigenlijke, tegelijk illustere en lugubere on
derwerp afvoeren.
t De avond zette al heel droevig in.
Het eerste wat ik hoorde was de aanmer
king „Kijk eens wat een hoei (hoed)." Nu
ben ik gewoon inplaats van de gewone idiote
vouw een andere idiote vouw in mijn hoed te
dragen en aldus de haat op mij te laden van
ettelijke dienstmeisjes en loopjongens, die
nog niet tot de jaren des verstands zijn geko
men.
1
w
Pater Lefeber.
Diep getroffen door deze bespotting ver
volgde ik mijn weg, aan niets anders denkend
dan aan den smaad, die mij gewerd, met het
gevolg dat ik bij de Raaks bijna werd aange
reden door een fietser, die heel hoffelijk op
merkte, dat ik een suffert was, en beter uit
m'n oogen moest kijken. In hoever die waar*
heidlievende man gelijk had, laat ik graag over
aan het vriendelijke oordeel van onze bemin
nelijke lezers en aanvallige lezeressen, die mij
vereeren met hun pennevruchten, nu eens
om te prijzen als de spot 'n ander gold, dan
weer om te laken als ze er zelf tusschen ge
nomen werden. In het eerste geval vinden ze
me nogal tof, in het laatste ben ik doorgaans
een mispunt.
Na nog eenmaal voor een Harold Lloyd
versleten te zijn, arriveerde ik bij Brinkmann,
waar de meeste acteurs van dezen avond na
tuurlijk nog niet aanwezig waren. Niet dat ik
mij daarover verbaasde, het zou eerder ver
wondering wekken, wanneer men een Kring
lid ergens wèl op tijd zag verschijnen.
De weinigen, die allengs kwamen binnen
zeilen nestelden zich op de ronde bank in het
midden der zaal. Misschien mag ik deze bank
aanbevelen v.d.bijeenkomsten der verschillen
de Raadsfracties, waarvan de leden daar van-
Zelf ruggesteun aan elkaar kunnen krijgen.
Deze bank levert bovendien dit voordeel op
dat men rustig kan gapen en slapen, zonder
dat de buurman daaraan eenigen aanstoot
zal neme»
Deze bijeenkomst in de zale Brinkmanns
had een dubbel doel. De ondervinding heeft
bewezen, dat de Kring-acteurs in volkomen
Rumpel, a.s. tooneelspeler.
nuchteren toestandminder presteeren, dan
in normale omstandigheden. Daarenboven
is dit de eenige methode om te voorkomen
dat de hoofdrollen zich na afloop der voor
stelling schouwburgwaarts begeven, in de
vaste overtuiging dat het publiek wel zoo
vriendelijk zal zijn geduld te hebben.
Zoodra bekend was geworden, dat ik mij
temidden der R.K. Kring had gemengeld ten
behoeve van deze rubriek, ontstond er een be
angstigende stilte om mij,heen, Deze stilte
was buitengewoon opvallend in aanmerking
genomen de spreekwoordelijke luidruchtig
heid van den Haarlemschen jongeren Mid
denstand en stond eeni'gszins in
verband met het feit, dat men meende dat
ieder gesprek en iedere opmerking heden in
deze rubriek zou prijken.
Achter de coulissen maakte ik eenige be
nauwde minuten door, daar ik achtereenvol
gens geconfronteerd werd met eenige schoor
steenvegers en brandweermannen. De laatsten
boezemden mij minder vrees in, daar zij be
neden de maat waren.
Tegen acht uur drong van achter het scherm
een gezellig geroezemoes op het tooneel door,
waaruit iemand met een middelmatig ont
wikkelden geest al heel gauw kon afleiden,
dat de stemming zeer geanimeerd was, zooals
de verslagen dan ook reeds meldden.
De krekel krekelde om er kregelig van te
worden eenige lofzangen op bekende Spaan-
sche steden als Barcelona en Valencia, en
stelde een onderzoek in naar de identiteit van
een of andere mysterieuse baby.
Gerard Nielen als meneer Klaproos.
Kruger, romanschrijver.
Het glanspunt van den avond was wel de
voorrede van den abnormaal beminnelijken
en blozenden Kringvoorzitter.
Geweldig was zijn verschijnen tusschen de
hooge roode gordijnen wier kleuren verbleek
ten bij den gloed op 's jongelings welgevorm
de kaken.
Kranig rechtop, de zwart-omhulde beenen
stevig tegen elkaar geplant, met blanke van
emotie-trillende handen, met fonkelend oog,
waaruit u een geweldige overtuiging tegen-
straalde, oogen, klaar als het licht der kometen
en helder als het zuiverste welwater, schouw
de hij naar de menigte, die al heel gauw in
letterlijken zin aan zijn lippen hing.
Weldra klonken diepe zuchten.
Vanwaar kwamen deze
Waarheen gingen zij
Wie zal het ons zeggen
Deze zuchten werden al langer en langer.
Zij werden al dieper en dieper. Onder dof ge
rommel welden zij op, diep uit de magen der
magere maagden,en vonden hun weg door den
slokdarm naar de kleine, witgetande monden,
die zachtkens keuvelden en kleverige ulevel
len vermaalden, zoodat de zoete geuren hunne
al of niet welgevormde hoofdekens omzweef
den.
Met meer intensief gedonder borrelden zij
op vanachter de donker-zijden gewaden der
meer geposeerde dames, die zich vermeidden
met rum-boonen en diergelijke dingen, wier
vingers grabbelden, diep in dé paarse, rose en
groene zakjes.
Verwrongen en deerlijk mismaakt ont
zweeften zij de lippen van de mannen en van
hen, die daarvoor in aanmerking wenschten te
komen.
En al deze zuchten vermengden zich tot
een machtige symphonie, die in gulden klan
ken breed-uitwaaierde over de geduldige hoof
den der talloozen.
Hoe zou ik moeten schilderen de ontroering
die mijne ziel vervulde bij het hooren van
deze woorden, die glommen van originaliteit.
Welk een soepele, doorzichtige betoogtrant
welk een volumineus geluid, welk een weidsch
gebaar
Nadat ik den heer Nielen nederig verzocht
had mij een gastrol te geven, nml. als bezoe
ker van hotel Bulier kon ik doodbedaard de
zaal opnemen, die tot de „upper stories" ge
vuld was. zooals de sympathieke verslaggever
van de N. Hrl. Crt. zoo treffelijk opmerkte
in zijn gloeiende en doorwrochte recensie. Op
de eerste rijen werd mijn aandacht getrokken
door de donkere, roodgebande gestalte van
Pater Lefeber, die heftig protesteerde tegen
Bernardi de wereldreiziger.
de opdringerige reclame van Blue Band eifde
funeste sigarenbelasting. Verder gleed mijn
oog naar den heer Trautwein, op wiens gelaat
een droevige trek lag. Later vernam ik dat hij
het betreurde, dat er op het tooneel nog zoo
veel deuren en ramen waren zonder glas in
lood.
Een groot gedeelte van de zaal werd in be
slag genomen door jeugdige Bomannetjes en
Bovrouwtjes.
Het spel was begonnen.
De oogen in de zaal gleden heen en weer
naar den sprekenden persoon, hetgeen be
wees dat dé aandacht zich had vastgezet en de
spelers zochten gelegenheden om op het too
neel stiekum hun boekjes te gebruiken, zon
der acht te slaan op de bovenste rangen, die
niet zoo gauw te misleiden zijn.
Het gaat natuurlijk niet aan voor een re
gisseur op wachtgeld van de vereeniging zelf
om kritiek te leveren op het spel van dat Mon
sterverbond, bovendien is dit reeds door den
meergenoemden verslaggever geschied
zelfs meer dan uitstekend.
Een prettig verschijnsel evenwel mag ge
acht worden, dat de Kring thans twee gasten
had en we kunnen veilig aannemen dat de
vereeniging, als zij zóó voortgaat, weldra al
léén met gastrollen zal uitkomen.
lachende kopjes met een aureool van lief
talligheid maar tevergeefs zoek je tusschen
dit vriendelijk beweeg de aanminnige intel
ligentie van een madame de Sévigné of de
Bij de vestiaire.
Dien avond sprak Pater Lefeber over bet
Missiewerk. Er ging van zijn verschijning,
zwart tegen het vlammend rood gordijn, een
typische bekoring uit en onwillekeurig vraag je
je jezelf af of je zulke nobele oogen, zulke
reine voorhoofden wel ooit ergens anders vindt
dan in de kloosters en in de stille kamers van
hen, wier wijsheid het ééne noodige zoekt.
De woorden van dezen geestelijke waren
gewoon. Maar zijn liefde en overtuiging gaf
aan de eenvoudige zinnen een buitengewone
bekoring.
Op een Kringavond houd ik vooral van de
pauzes, als het fleurige snoepgoed, in limona-
de-roode en zuurtjes-groene japonnetjes de
gangen en foyers vult en den tijd zoek brengt
met loerende studietjes naar soortgénooten.
De krullende blonde haren zijn speciaal
voor deze gelegenheid wat gefatsoeneerd, en
er is op gewerkt om met de uitsnijding der
halzen precies op het randje der Bisschop
pelijke voorschriftente blijven.
Het avondlicht en de fleurige meestal
wat ontwerp betreft vrij onbeduidende
toiletjes, omstralen de thans slechts lief glim-
innemende charme van keizerin Eugénie.
In aanmerking genomen het optreden van
vele heeren bij de vestiaire, schijnt men iri den
schouwburg over het algemeen weinig aan ga
lanterie te doen.
Het aptreden van vele menschen bij de ves
tiaire is een afzonderlijke studie waard daar
het stuk doet denken aan de voeding van een
volk dat hongersnood leed. Zeeleeuwen in
Artis schijnen meer beschaving te kennen,
dan de vechtende massa, die de juffrouw de
kaartjes toereikt. Het vernis der beschaving
springt er eenvoudig bij vellen af. Dezelfde
mensch, die even te voren' met vleiende bui
ging een ander bij de deur vóór liet gaan, voelt
opeens een onbedwingbare behoefte om zijn
buurman de echte of valsche tanden uit den
mond te stompen, en zijn teenen op een radi
cale manier te. beschadigen. Is deze buurman
een buurvrouw, zelfs een beeldschoone en
jeugdige buurvrouw, dan worden evenmin de
meest primaire beleefdheidsvormen in acht
genomen. Komt daar dan nog bij dat de juf
frouw van de vestiaire geprutst heeft, dan
krijgt men een chaos die de chaos vóór de
Schepping evenaart.
Majoor Grober.
ZONDAG 14 NOVEMBER.
HILVERSUM 1050 M. 8.30 Christel.
Morgenwijding. Johan de Heer. Zang
koor der Évang. Gemeente te Hilversum,
o. 1. v. Jac. v. d. Bijl. 1. Zang door den
heer en 'Mevr. de Heer. No. 581 1, 3 en 4
(zangb. J. de Heer). 2. No. 259 1, 2, 3 en 4
3. Het zangkoor zingt psalm 62 1, 4 en 5.
4. Toespraak over Ps. 62 door Joh. de
Heer. 5. Het zangkoor zingt gezang 22
13. 6. Zang door Hr. en Mevr. de Heer
„O, kind van God", het koor „Jezus mijn
Heiland, Hij bidt voor mij." 7. De heer en
Mevr. de Heer zingen: No.264: 1, 2 en 3.
10.30 V.P.R.O.-uitzending, uit. de Vrije
gemeente te Amsterdam. Spreker Ds.
K.G. vanWijngaarden. Zang door het koor
der Vrije gemeente. 1. Voorl. Sadhana 1,
blz. 100 „Wij zoeken 't ver", A. v. Schelte-
ma. 2. Koorzang: Lied 235 N.P.B. 3. Ge
meentezang Lied 235 2 N.P.B. 4. Toe
spraak over De mensch en het Andere.
5. Koorzang Lied 286 N.P.B. onder de
toespraak. 6 Orgelspel. 7. Gebed. 8 Koor
zang Lied 104 1. 9. Gemeentezang
Lied 104 3. 2.304.45 Namiddag-
concert door de Amsterdamsche orkest
ver. o. 1. v. Frans v. Diepenbeek, in „Artis"
te Amsterdam. 6.00 Kerkdienst in de
Geref. kerk te Amsterdam-Zuid. Voor
ganger Ds. H. C. v. d. Brink, 1. Orgel
spel. 2. Zingen Ps. 91 1. 3. Votum en
Zegen. 4. Lezen de 12 artikelen des
Geloofs. 5. Gebed. 6. Zingen Ps. 84 1
en 2.7. Lezen Lucas 12 1632.8. Lezen
van de Tekst Ps. ,84 4. 9. Ie gedeelte
preek. 10. zingen Ps. 27 3. 11. 2e ge
deelte preek. 12. Dankgebed Het onze
Vader. 13. zingen Ps. 131 2 en 4. 14. Ze
gen. 15 Orgeispel. 8.00 Persberichten
en sport-uitslagen. 3,11) De dochter van
Madanma Angot, Opera-comique van
Lecocq in 3 bedrijven. Algem. leiding
Chris de Vos, Rolverdeeling Lange
Greta Santhagens Manders, Clairette
Betty v. d. Bosch Schmidt, Amaranthe
Annie Hofman, Ange Pitou Jules Moes,
Larivaudière Ed. v. d. Ploeg, Pomponnet
Herre de Vos., Lonchard M. v. Reen,
Cadet B. Leeuwin. Het versterkte H.D.O.-
orkest, o.l.v. den heer A. Zeldenrust, Diri
gent van de Fransche opera.
DAVENTRY 1600 M, 3.50 Concert
door de band van H. M. Welsh guards.
William Turner's ladies prize-koor. A.
Rode, viool. E. Isaacs piano. 5.50-6.05
Sybil Arundale. Voorlezing van „Gitan-
jali", door Rabindranath Tagore. Muziek
van Maud McCarthy. 8.20 Het luiden
van de klokken van St. Martin in the
fields. 8.35 Preek door den Bisschop
van Kingston. 9.15 Causerie rRoyal nati
onal orthopaedic hospital. 9.20 Tijd
sein, weerber-, nieuws. 9.35 Concert
door het Grand Hotel Eastbourne-orkest.
R. Henderson bariton. 10.5011.20
The silent Fellowship (van Cardiff).
PARIJS „RADIO-PARIS" 1750 M.
1.052.10 Concert door het orkest G.
Smet. Hr. Bonafé zang. 5.055.55
Concert door de Radio jazz symphonic.
8.50 Concert. Orkest en jazzband.
KöNIGSWUSTERHAUSEN 1300 M. en
BERLIJN 483.9 M. en 566 M. 7.50
Vroolijke avond. Hans Reimanri humo
rist. M. Kuttner en E. Trans ky zang-
duet. Lady Christians zang. Koor en
orkest. 9.5011.50 Dansmuziek'
BRUSSEL 265.5 M. en ANTWER
PEN 508.5 M. 8.20 De radio-cou
rant. 8.5010.50 Galaconcert. Orkest
en vocale solisten. 10.50 Persberichten.
MüNSTER. 303 M. 8.20—9.20 Mor
genconcert. 10.3511.20 Alexander
Moissi declameert Goethe. 11.201.20
Concert. 3.205.05 Zither-concert
5.206.20 Concert door het Westf. solo
kwartet. 6.206.55 Lezing. 6.55
8.20 Pianoconcert van P. Schramm.
8.209.35 Vroolijke avond. W. Hoch-
greve humorist. 9.3510.50 Dans
muziek, van Café Corso Dortmund.
MAANDAG 15 NOVEMBER.
HILVERSUM 1050 M. 12.00 Politieber.
5.0D6.00 Kinderuurtje door Mevr.
Ant. v. Dijk. 6.006.45 Kamermuziek
door leden van het H.D.O.-orkest. 6.45
7.15 Tuin'oouwpraatje door den heer W.
Balk te Alkmaar. 7.157.45 Engelsche
taalles. 7.45 Politieber. 10.00 Pers-
ber. 8.10 Een avond in Leeuwarden.
Muziekver. „Leympf", Dir. P. v. Leeu
wen. Arbeidersmuziekver. „Ons Genoe
gen", Dir. P. de Ruiter.' Viool-ensemble
der stedelijke Muziekschool, o.l.v. Salvato-
re Sterck. Het Oud-Leeuwarder Mannen
koor. Dir. C.A. Bonten. R.K. Mannen- en
jongenskoor, o.l.v. Kapelaan H.C. Brug-
geman. Gemengde zangver. T.A.V.E.N.U.
Dir. P. Metziar. Arbeiders zangver. „De
Dageraad", Dir. Willem Zonderland. Spre
kers Ds. J.J. Meyer en D. Kaltr.a. A»
Quarles van Ufford-Buma, declamatie.
DAVENTRY 1600 M. 11.20—1.20 Con
cert door het radiokwartet en solisten
(sopraan-bas-cello). 1.202.20 Orgel
concert van de St. Michaelskerk. Bach-
programma. 3.20 Lezing Curiosities of
fish-life. 4.20 Concert door de R.A.C.-
band. 4.35 Causerie Makers of mo
dern Europe-Garibaldi. 4.50 Dansmu
ziek door de R.A.C.-band. 5.35 Kin
deruurtjes. 6.20 Dansmuziek door de
radio dansband. 7.00 Radiopraatje.
7.20 Tijdsein Big Ben, weerber., nieuws.
7.50 Concert. B. Eveline, cello. A. Jones,
piano. 8.20 Debat over Is science bad
for the world? 9.10 Licht orkestpro
gramma. 9.35 Do you remember
9.50 :Lezing The management of milch
cows. 10.05 Piano-duet door Cecil
Dixon en V. Hely-Hutchinson. Werken
van Schubert. 10.20 Tijdsein, weerber.
nieuws. 10.35 Operamuziek door het
radio-orkest. 10.50 „Finella", opera in
1 acte. Spéélt op de marktplaats van een
plaatsje in Devonshire. 11.2012.20
Dansmuziek.
PARYS „RADIO-PARIS" 1750 M.
12.502.10 Concert door .het orkest Gayi-
na. Mme. Allard, zang. 5.055.55 Con
cert. Orkest en Mile. Dufour, zang. 8.50
10.30 Galaconcert. Orkest en André
Levy, cello. o.m. De Bruiloft van Figaro.
KÖNIGSWUSTERHAUSEN 1300 M. en
BERLIJN 483 M. en 566 M. 7.50 Ver
tellingen van Oskar Loerke. 8.20 Res-
pighi-avond. A. Spiro, viool. O. Respighi,
piano. E. Respighi, sopraan.9.5011.50
Dansmuziek.
BRUSSEL 265.5 M. en ANTWERPEN
508.5 M. 8.20 De radio-courant. 8.50
10.50 Concert. Orkest en^solisten.
MUNSTER 303 M. 10.50—11.50 Orkest
concert. 12.501.50 Werken van Louis
Nicode, door orkest. 3.203.50 Lezing.
3.504.50 Pianoconcert. 4.505.20
Declamaties. 5.205.40, 5.506.20,
6.40—7.00, 7.00—7.10, 7.10—7.20 Lezin
gen. 7.50—10.20 Werken van Gluck
door orkest. Ch. Schroder, sopraan.
't Is nu een jaar geleden.
In'het hooge Noorden lag de sneeuw een
meter hoog, de thermometer daalde tot 20
graden onder vriespunt enons kolen
hok was leeg. >v
Vijf zusters uit Holland voor het missie
werk naar Noorwegen gekomen, woonden
bij mij in, maar ze moesten het opgeven,
als ze 's morgens onder het mishooren een
kerkboek in hare handen wilden houden.
Toen heb ik het gewaagd 1 'k Vroeg aan
mijne katholieke landgenooten voor de arme
inissie-statie van Trondheim een kruimelke,
dat van de tafel valt.
En neen, de hulp bleef niet uit Een week
daarna was het kolenhok gevuld en heePden
winter heeft onze kachel toen gebrand,
't Is nu een jaar geleden.
In October begint hier in Trondhjem dé-
sneeuwval en gaan we den langen Noorschen
winter in. Weer staat een Noorsch missio
naris voor de zorg hoe in het allernoodza
kelijkste te voorzien Er is niets, niets,
niets!.... geen kolen om te stoken!....
geen geld om brandstof te koopen geen
mensch in mijne omgeving bij wien ik bede
len kan Maar, God helpe ons ook dezen
winter
Mijne bede om hulp zal niet door allen
terzijde gelegd worden en een kleine gave
van velen kan hier in een grooten nood voor
zien. Mochten toch velen mij een missie-
gave zenden
PASTOR AUG. ROTTIER.
p./a. den Heer J. Nivard.
Gironummer 99703.
Rotterdam.
Naar de Msb. verneemt, zullen de nieuwe
zes Chineesche bisschoppen, 28 October l.L
door Z.H. den Paus in de Sint Pieter te Ro
me gewijd, tijdens hun kortstondig verblijf in'
Nederland ook een bezoek brengen aan het
Redemptoristenklooster te Wittem.
Gelijk men zich herinnert, heeft Pater Jan
sen uit genoemd klooster de retraite ter
voorbereiding hunner bisschopswijding ge
leid.
De bijeenkomst.
(Historisch).
Dm deze tragedie goed te kunnen volgen
hoewel ze heel eenvoudig is en al duizend
maal opgevoerd over geheel de wereld is
het noodig vooraf kennis te maken met de
„dramatis personae."
We beginnen met twee menschen, die
slechts een passieve rol spelen, dóch om het
goede verband niet ongenoemd kunnen blij
ven het zijn de vader en de moeder, geza
menlijk dragend de naam van echtpaar Bek
kering.
Stel u voor 'n paar eenvoudige, goedige
oude luidjes uit de kleine burgerstand.
Ze hebben vier kinderen.
Ze volgen hier van de jongste af
Ida, getrouwd met Geert Wiebeis, van
beroep melkslijter.
Suus, getrouwd met Jacob van Daalen,
van beroep dubbele boekhouder.
Freek, werknemend huis- en decoratie
schilder, getrouwd met Nelly Havernoot,
de dochter van 'n roomijswafelverkooper in
de zomer en losse steenkolentransporteur in
de winter.
Anna, ongetrouwd en bij vader en moe
der in 't huishouden.
Anna is 'n meisje, dat niet om hoeft te
kijken als er „mooie" wordt geroepen....
maar er zit 'n heel goed hart in. En aange
zien er over 't algemeen meer naar 't gezicht
dan naar 't hart wordt gekeken, zal ze zeer
vermoedelijk wel ongetrouwd blijven.
We kunnen nu overgaan tot het vóórspel.
Er is 'n veete.
Gebeurt meer onder getrouwde en ange-
trouwde broers en zusters.
De directe oorzaak is, zooals dat meer
voorvalt, niet precies uit te leggen.
Vanat het begin harer kennismaking met.
Freek, de schilders knecht, heeft Nelly (bij
d'r moeder thuis heette ze Neel) zich ver
beeld, dat er door d'r schoonzuster Suus
laag op haar wer'd neergekeken.
Daar doe je niks an als zoo'n meening d'r
eenmaal zit ingevreten.
Dat was dan ook eigenlijk de indirecte
oorzaak.
't Was 'n geluk, dat de man van Suus,
kort na de „verwijdering" (deftiger uitge
drukt „de brouille") 'n betrekking kreeg
in 'n andere stad, zoodat er 'n soort wapen
stilstand ontstond en de familie tenminste
gevrijwaard bleef van de voor dien nogal
veel voorkomende kift- en ruzie-scènetjes
tusschen beide schoonzusters.
De ouders, en ook Anna, die zoo'n beetje
„moederde" over de „getrouwde kinderen,"
hadden al dikwijls geprobeerd die twee weer
wat nader tot elkaar te brengen, 'n Enkele
maal scheen het te lukken, maar dan was
ten laatste 'n klein, venijnig vonkje weer
voldoende, om 'n nieuwe haat-vlam te doen
oplaaien, die in 'n paar seconden het scha
mele beetje goeie wil verzengde.
Suus, die 'n klein fikkie verstandiger was,
of liever niet zóó onverstandig als Nelly,
vond bet toen maar beter niet meer met
haar schoonzuster in aanraking te komen.
Bij verjaardagen van vader, moeder, Anna,
Geert, of Ida kwam ze met 'n vroegtreintje
ia ds ochtenduren, om Nel niet te oatmoe-i
ten zoo kwam er tenminste geen herrie.
Vader en moeder Bekkering (nu begint
het eigenlijke tragedietje 'n heel gewoon,
zeggen we nóg es) zouden binnenkort het
feit'herdenken, dat ze dertig jaar lang het.
huwelijks-lief en leed met elkaar hadden
gedeeld.
Ze wilden er geen feestelijkheid van ma
ken maar Anna dacht er anders over. Die
•vond het 'n mooie gelegenheid om die ake
lige verhouding tusschen de schoonzusters
weer 'n beetje in 't reine te brengen.
Ze ging naar Nelly en Freek met haar
plannetje, om er 'n intiem familiefeestje van
te maken...., 'n gezellig daggie.... 'n ca
deautje van allemaal onder mekaar
afijn, zooals dat dan ging.... en of Nelly
dan asj eblieft die ouwe geschiedenis met
Suus 'n beetje uit 'r hoofd wou zetten, want
als 'r nou wéér geharrewar kwam, dan was
de heele dag verkankerd.
„O, wees maar niet bang, dat ik de dag
zal verkankeren, hoordeed Nelly
beleedigd, en mishandelde met nijdige du
wen de stoelen, die ze juist aan 't opwrijven
was.
„Nou ja" bracht Freek met 'n sussend
hoofd-nikje in 't midden„zoo bedoelt
Anna 't natuurlijk niet.... ze wil maar zeg
gen..
„Ja, jajij zal je zuster niet afvallen
dat weten we van ouds.... Ze bedoelt, dat
't an mijn persoontje legt.... dat ik 't ben,
die altijd de ruzie maakt.afijn, dat zalle
we dan maar weer d'r bij verdragen
Maar heusch, maak je gerust niet bezorgd,
hoorik zal wel toonen, dat 'k nog
'n beetje fatsoen in m'n lijf heb.... en as
de dag wordt verpest, dan zal ik 't niet zijn,
die 't schuld aa hebal hou je misschien1
je hart vast, dat ik 't wel weer zal ver
knoeien.
Ze bleef de stoelen behengsten toen Anna
nog wat napraatte en Freek polste over z'n
aandeel in 't cadeau. Toen er wat later over
verschillende andere onderwerpjes werd ge
babbeld begon Nelly wat bij te draaien en
zette *n bakkie versche koffie.
Toen Anna weer op straat liep had ze
goeie hoop, dat 't 'n feestje zonder narigheid
zou worden. Nou hing 't er nog maar van af
wat Suus zou antwoorden. Ze had haar van
't plannetje geschreven en gevraagd of ze
ten opzichte van Nelly óók 'n beetje water
in de wijn wou doen.
De volgende morgen was er antwoord.
Suus schreef, dat ze veel voor 'n feestelijk-
heidje voelde enals er ruzie kwam
't heusch niet aan haar zou liggendat
wist Anna toch zeker wel Zóóveel ordente
lijkheid had ze nog wel in d'r lijf, dat ze óp
zóó'n dag de boel niet in de war zou schop
penze was trouwens nooit zelf begon
nen dat kon ze met 'r hand op 'r hart
verklaren.
Anna was in d'r nopjes over de weder-
Zijdsche goeie voornemens. Ze vroeg ze alle
maal op 'n Zondagmiddag te komen voor
nadere besprekingen.
Die Zondagmiddag kwam.
Vader en moeder werden met 'n halve
uitleg en 'n half smoesje naar oome Dirk
gestuurd, die 'n kwartiertje buiten de stad
woonde. Vóór zessen mochten ze niet terug
zijn. Dat beloofden ze met begrijpende lach
jes en hoofdschuddinkjes.
Rond drie uur zat „de raad van zeven"
met ietwat officieele gezichten en 'n kopje
thee naar Anna te luisteren, die haar plan
netjes voor .'t feestje begon op te noctnen.
Suus en Nelly zaten schuin tegenover elkaar
11deden wel 'n beetje stijvig 't was wat
ongewoon nog maar hun houding was. staan, sloeg met één-vuistslag de tafel lens
heelemaal niet vijandig. j en bulderde, dat 't schande wasen dat
Anna kwam aan 't kardinale punt.de j die twee altijd de boel onderste-boven gooi-
financieele kwestie.... en noemde het be-J den. Hij werd van beide kanten bespoten..
drag wat ieder der drie echtparen zou moe-' en omdat ie 't min vond geweld te g eb rui
ten .Jappen".... zelf deed ze er dan zoo'n ken tegenover vrouwen, trok ie terug,
zelfde aandeel bij. j Suus en Nelly stonden ieder met twee
„Wel 'n beetje veel, als 'k 't zeggen mag," gebalde vuisten vlak tegenover elkaar er»
merkte Nelly op, terwijl ze, om 'n ietsje toen de keus van scheldwoorden bedenke-
kracht bij te zetten, 'n neus-snuifje liet hoo- lijk klein ging worden.... en de kelen
ren, en twee centimeter haar stoel verschoof, heesch.... werden de handen gebruikt.
Er kwam 'n stilte te hangen, omdat nie- Nelly had al gauw 'n gedeelte van- Suze's
mand er direct op in ging. Anna vond 't vei- bobbed-kopje tusschen de saair.~eknepen
liger 't woord weer over te nemen en ant- vingers, terwijl laatstgenoemde dame in-
woprdde, dat ze dat allemaal toch wel voor tusschen liet voelen, dat nagels ook nog voor
vader en moeder zouden over hebben. andere doeleinden konden worden gebe-
„Ja, natuurlijk" klonk 't uit 'n stuk of zigd, dan het doen verdwijnen van jeukge-
vier monden tegelijk. De stem van Suus deelten des lichaams.
deed het 'n weinigie harder dan de andere.. Anna en Ida huilden.
En dat was 't begin van de catastrophe. Suus en Nelly gilden.
„O, ik heb alweer te véél gezegd zeker j Jacob en Freek omklemden hun respec-
hoog-kwetterde Nelly met 'n blik van tievelijke ega's en Geert sjorde de strijdende
enkel oogen-wit op haar schoonzuster, en ze partijen niet: zonder moeite vaneen.
gaf haar stoel 'n gooi, dat deze dwars voor
de tafel kwam te staan.
„Wat zalle we nou weer hebben
sperde Suus in allerhoogste verbazing.
„Wel toevallig, dat jij dat juist vraagt l"
beet Nelly, met 'r gezicht naar 'n kamer
hoek.
Het vuur was geopend en het duurde niet j
lang, of, zoowel van de Suze- als van de
Nelly-zijde werd er gemitrailleerd, dat de
kamer er van trilde.
Freek trachtte z'n vrouw te kalmeeren,
doch werd met drie woorden in z'n stoel
terug gesmeten. Hetzelfde lot onderging
Jacob, die op zijn beurt z'n ega het zwijgen
wilde opleggen.
Geert, de melkslijter, 'n kerel als 'n re
clame-zuil, met armen als heiblokken, ging,
om indruk te maken, midden in de kamer.
Toen Geert en z'n vrouw met Anna waren
achtergebleven, stelde de melkslijter voor,
om 't feestje maar van de baan te schuiven.
Anna gaf hem snikkend gelijk.... 't werd
nou niks meer
Vader en moeder schudden bij hun terug
komst droevig het hoofdze hadden
eigenlijk nog 't meest met Anna te doen.
Ida zei, dat 't op stuk van zaken nog maar
beter was, dat 't nou was gebeurdop de
dag van 't feest zou 't veel erger geweest
zijn..
En vader mompelde, terwijl ie stiekum
'n traan vermorzelde „La'we maar hopen,
dat we onze 40-jarige bruiloft raagge be
leven.... en dat 't dan goed is tusschen
Suus en Nelly,"
