Brievsn uit Duitschland.
I
Dit nmninsr bestaat uit 28 bladzijden, waaronder een
Kerstnummer en het geïllustreerd Zondagsblad.
Voornaamste Nieuws
Leekepreeken.
Amsterd. Antraciet
ELCK WAT WILS
TREKJES
Vrijdag 24 December 1926
te Jaargang No. 16439
Aangifte moei, op straffe van verlies van alle rechten, geschieden uiterlijk, driemaal vier en twintig uren na hel ongeval
I ri
in dit nummer.
VAN HET VATICAAN.
No. 477.
De abonnementsprijs bedraagt voor
Haarlem en Agentschappen:
Per week 0-25
Per kwartaal3.25
Franco per post per kwartaal bij
srooruitbetaling3.58
Bureaux: NASSAULAAN 49.
felefoon No. 13866 (3 lijnen)
Postrekening No. 5970.
NIEUWE HAARLEISBHE COURANT
AdverfentiSn 35 cents per regel
Vraag- en aanbod-advertentiën 1-4
regels 60 ct. per plaatsing: elke
regel meer 15 ct., bij vooruitbetaling
Advertentiën tusschen den tekst,
als ingezonden mededeeling 60 ct.
per regeL
Bij contract belangrijke korting.
Alle ibonné s op dit blad zijn, ingevolge de verze keringsvoorwaarden f QOf! O - Levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f 71fl bij een ongeval met f 91(1 bij verlies van een hand, 4 101 bij verlies van een f Cf], bij 'n breuk van f h II bij verlies v.eea
tegen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen dUUU. verlies van beide armen, beide beenen of beide oogen: vU," doodelij ken afloop j 1 od U." een voet of een oog; duim of wijsvingerv U been of arm; OiU. andere vinger*
168,
VREDE.
Kerstmis en vrede, zij behooren bij el
kander, wij noemen ze in één adem, als
man en vrouw, als vader en moeder, neen,
sterker, als ziel en lichaam.
Kerstfeest is Vredefeest met Engelen
zang: Vrede op aarde den menschen
.van goeden wil!
De geloovige Christenen belijden het.
jaar op jaar, met nieuwe bezieling; de on-
geloovigen nemen de vrije dagen als een
aangename rustpoos in den winterarbeid,
maar spotten met den Vredezang. Vrede,
zeggen zij smalend! Kijk om u heen en zie
en hoor de vele oorlogsgeruchten en de
uitingen van ontevredenheid, van haat en
wraak en afgunst. Wat blijft er dan van uw
„vrede op aarde" over? En zij wijzen u den
oorlogsdraad, den rooden bloeddraad door
alle eeuwen der geschiedenis heen. Toe
valligerwijze moge bij Christus' geboorte
het zwaard in het Romeinsche Rijk gerust
hebben, de overwinning van het Christen
dom werjl door Constantijn op het slagveld
•bezegeld en sinds dien is zijn historie met
bloedige oorlogen samengeweven. En men
■wijst ons op onzen tijd, waarin, na den
wreedsten van alle oorlogen, de werkelijke
vrede en algemeene ontwapening nog niet
tot stand gekomen zijn, waarin nog talrijke
haarden zijn met oorlogsvuur onder de asch.
Slechts weinig is noodig, of de gloed laait
wederom hoog op.
Het zou niet moeilijk zijn, om aan te too-
dat al dat wapengeweld steeds strij
dig was en thans, meer dan ooit, tegenstrij
dig is aan den geest van het Christendom.
Want, kon vroeger nog wel van heilige
oorlogen tegen Saracenen en Turken ge
sproken worden, tegenwoordig gelooft nie
mand meer in een rechtvaardigen oorlog,
tenzij als uiterste middel tot verdediging.
Een moderne krijg wordt dan ook altijd inge
blazen doo» een onchristelijken geest, of
wel is zooalsPaus Benedictus het zoo
schoon uiteenzette in zijn vredes-encycliek
het gevolg van booze hartstochten, van
haat, wraak, hoogmoed en hebzucht, welke
de volkeyen zóó lang opizweepen, dat een
gewapend conflict onvermijdelijk wordt.
Oorlog -strookt dan ook geenszins met den
christelijk en geest.
't Is echter voor ons, Christenen, overbo-
'd!-* om zulke betoogen te houden op dit
Vredesfeest. Wanneer de ongeloovige we
reld het ontbreken van vrede in de maat
schappij aan de zwakheid van het christen
dom wijt, komt dat, omdat zij den Engelen
zang boven Bethlehem niet verstaat.
Daar schuilt een diepe zin in die eeuwen
oude woorden. Laten wij ons, op dezen ge-
wijden dag, een oogenblik diep in het ver
heven gebeuren indenken. Daar was in een
stal te Bethlehem een kind geboren, een men-
schenkind, tevens Godenzoon; een kind, dat
de aarde met den Hemel moest verzoenen.
En hemelingen verschenen in de velden
beteekenis dan van een louter feestlied,
dan eerst begrijpen wij wat daarin het
„vrede op aarde", wat de Kerstvrede eigen
lijk zeggen wil. Eer aan God, Die het won
der wrochtte, om Zijn Zooii als klein wicht uit
een nederige maagd geboren te laten wor
den, om de menschelijke natuur van de-
eerste kiem af tot haar volwassenheid te
verheffen en te bekleeden met de Godde
lijke Natuur, opdat door den dood van dien
Godmensch dé schuld van den eersten
mensch zou worden geboet. Eere zij dien
Wonderdadigen en Algoeden God, daar
troonend in de hooge Hemelen en op aarde:
vrede voor de menschen van goeden
w i 1.
Het is dus geen gewone vrede, welke daar
boven de velden van Bethlehem in den eer
sten Kerstnacht aan de wereld werd ver
kondigd, de Kerstvrede is een geheel bij
zondere; een vrede die. bestaan kan, ook
al kletteren de wapenen en fluiten de ko.
gels; ook al verscheurt een deel der mensch
heid elkaar in haat en nijd.
Toen Christus geboren werd, stond het
vast, dat niet allen van Zijn zoendood den
prijs zouden meedragen; reeds onder zijn
twaalf apostelen was er één, die den zelf
moord verkoos boven de genade van zijn
Meester. En nog duizenden zouden helaas
na Judas den Hemel niet ingaan, dien
Christus door Zijn verschijning op aarde ook
voor hen geopend had.
Zoo ook zou liet gaan met den Kerst
vrede. Bij de geboorte van het Kerstkind
profeteerden de Engelen uit de wolken den
vrede op aarde, maar zij zongen er bij: aan
de menschen van goeden wil.
Wij kunnen dus allen den vrede verove
ren. Evenals wij door vrijen wil tusschen
goed en kwaad, tusschen eeuwige zaligheid
en eeuwige verwerping kunnen kiezen, even
eens is voor allen de vrede weggelegd.
Slechts één voorwaarde is gesteld: een
goede wil.
Door alle eeuwen heen is deze waarheid
bevestigd en zij blijft waar, ook in onzen tijd.
Iiif de eerste eeuwen van het Christendom
gingen de belijders van het nieuwe geloof,
met een glimlach op de lippen, ja, zingend
en juichend, den wreeds'en marteldood te
gemoet. Zij waren van goeden wil en dus
bleef de vrede hun bij tot zelfs in den bang-
sten doodsstrijd. Zoo sterven nog in onze da
gen nu en dan de missionarissen onder beuls-
handen van het fanatieke heidendom; zoo
stierven nog onlangs, vredig en blijmoedig,
ionge mannen in den bloei hunner jaren, als
slachtoffers van de kerkvervolging in
Mexico.
Zóó ziin er duizenden gestorven op een
wreed ziekbed, na maanden en soms. jaren
geworsteld te hebben tegen den geest van
verzet, welke het lijden niet deed aan
vaarden. Maar geloof en godsdienstzin, ge
bed van vrienden en bloedverwanten, deed
langzamerhand de vrede in hen geboren
rondom, wekten de skpende herders, óm worden. De geest overwon het weerspan-
hen aan te sporen opwaarts te gaan, om het nige en gefolterde vleesch; de goede wil
het onvergankelijke, hem wachten geen des
illusies, zijn vrede zal niet gestoord bor
den, Er mogen zorgen en beproevingen,
ziekten en achteruitgang in zaken, verra
derlijke bejegingen van eenmaal gewaande
vrienden komen: het zal de vrede zijns har
ten niet verstoren. Tegen den lichtenden
achtergrond van de eeuwigheid lijken al
zulke menschelijke wederwaardigheden als
een vlucht insecten op een zomerschen dag,
die met geen duizenden in staat zijn om deh
glans van den gouden zonnebol te doen
schuil gaan.
Er is veel lichamelijk en nog meer harte-
lijden, wie zal het ontkennen? Maar voor
christenen mag geen tijdelijk verdriet reden
zijn, om den vrede des harten te verstoren
Daaraan kan men juist den geest der sa
menleving erkennen en daarom vooral moe
ten wij onzen tijd onchristelijk noemen, om
dat helaas ook onder zoovelen, die den
christen naam dragen de goede wil ont
breekt. om zich boven tegenslagen, boven
nrijver op den voorspoed van anderen, bo
ven vermeende achteruitzetting, boven ge-
krenkten trots uit te heffen en in nede
righeid en ootmoed den inwcndigen vrede
terug te vinden.
En hoe gemakkelijk valt het den waren
christen niet om zich van dien goeden wil
te vervullen, wanneer hij met klare oogen
een blik slaat in den stal van Bethlehem, op
de plaats, waar eenmaal zijn heil geboren
werd, Daar ging een God schuil in de ge
daante van een hulpeloos en arm kind;
daar nam een God de menschengedaante aan
om, na eenige jaren in vergetelheid en
armoe te hebben doorgebracht, te sterven
aan een schandhout, verguisd en gehoond.
En dat alles om ons den Hemel te openen.
Hoe kan het ons, staande voor zulk een
bovenmensclielijk offer, voor zulk een won
der van plichtsvervulling voor zulk een
toonbeeld van de meest volmaakte zelfver
nedering, moeilijk vallen om onzen kwaden
wil op zij te zetten, om afstand te doen van
de zwarte gedachten, die aanzetten tot mok
ken en verzet tegen menschelijke instellin
gen, tegen sociale toestanden, tegen hon
derderlei kleinere en grootere tegen-
beden des levens, om dan met een verruimd
gemoed en gestaaiden wil, een blijmoedige
berusting, een heilige overgave, onze
moeilijkheden uit Gods hand aan te nemen
om in ruil voor ons offer, uit de handen van
het ons toelachende Kerstkind den vrede,
den waren, den onverwoestbaren vrede te
ontvangen.
HOMO SAPIENS,
'AAR NE
BANK
Onze effectenafdeelin^ bemiddelt den aan- en verkoop
van incourante fondsen. - Verstrekt voorschotten op
effecten. - Adviseert U omtrent Uwe beleggingen.
zoo pas gewrochte wonder te gaan aan
schouwen. En ontlast van hun blijden plich,)
zweven ze weer opwaarts en blijven als een
kreeg zijn belooning in berusting en ove
gave en ten slotte verbeidde een ziel, rijk
aan verdiensten door gewillig gedragen lij-
vlucht juichende vogels hangen tusschen den, de ontbinding van hare kluisters om
hemel en aarde, tusschen de aarde, welke
reeds vierduizend jaren zuchtte onder den
vloek Gods en den Henfel, welks eeuwen lang
gesloten poort straks weer geopend zou
worden. En in heilige blijdschap over dit
de eeuwige rust in te gaan.
Ja, de vrede is voor ons allen weggelegd,
mits wij zijn van goeden wil. De ware vrede,
de vrede des harten, de Kerstvrede, is nie;
afhankelijk van geld en goed, van rijkdopji
voor heel de Schepping zoo heugelijk ge- eer en bezit, van gezondheid of andere aard-
beuren, zingen zij het over de velden uit: sche bezittingen. Integendeel, wie op aa'de
Eere aar God in den Allerhoogste en vrede 1 en naar den menseh gesproken schijnbaar
op aarde aan de menschen van'goeden wil.
Laten wij dien Engelenzang vatten in his
torisch verband, in de groote, dramatische
geschiedenis, 'welke een aanvang nam met
Adam's zondeval en na vierduizend jaren 'n
nieuwe fase intrad, door Christus" geboorte.
volmaakt gelukkig is, wie zich in weelde kan
baden en in eer en aanzien staat, hij vreeze
met groote vreeze, want niets is verganke
lijker dan rijkdom en roem, niets brozer
Jan onze gezondheid. Slechts hij, die zich
niet hecht aan wat tijdelijk is, maar heel zijn
Dan krijgt dat Kerstrefrein een veel dieper denken en streven richt op het eeuwige,
VAN EEN W^mNACHTSGANS EN DEN
WEIHNACHTSEAUM.
Berlijn, 21 Dec. 1926
De heeren der Geselligkcitsverein „Fide-
i lio" waren gisterenavond voltallig bijeen in
hun „Stammlokai zu> gemütlichen Klause".
't Moeten allen erg fidele lui zijn, die Her
ren Geselligkeitsvereinsmit:?lieder, waarom
ze dan ook hun club „Fidelio" hadden ge
doogt. Fideel Fidelio, dat klopt immers!
Gisteren beloofde 't bar fideel te zullen
worden, want er zou een Weibnachtsgans
verloot worden. Van de pret, die aan de
clou van den avond voorafging, weten we
niet te berichten, wel, dat Herr Klempnsr-
meister Drossel de gelukkige prijswinner
was. Als braaf huisvader had hij zich met
zijn houtje direct naar huis willen spoeden,
wat heelemaal niet naar den zin was van
zijn jaloersche vrienden. Ze vonden, dat het
beestje nog eens extra „begoten" had moe
ten worden, waartegen Herr Drossel luid
pro'esteerde: de gans „war schon vier Stun-
den lang begossen" en dat vond hij genoeg.
Dit en het volgende bedrijf speelde zich op
straat af, temidden van een groep toege
schoten nieuwsgierigen, 't Bleef niet bij
schreeuwen, 't werd schelden en ten slotte
een fidele vechtpartij. Herr Drosse! sloeg
met zi:n gros woest om zich heen Het ge
achte Fid-lio-lid Hnhn wist hem den vogel
te ontrukken en wilde er zich iilings mee
uit de voeten maken. Vijftien Fidelio-leden
en honderd nieuwsgierigen, die riepen ,,hal-
tet ihn", achtervolgden hem tot hij gegre
pen werd.
't Werd één worstelende hoop en de vee-
ren stoven in in 't rond.
Toen een pootige Schupo een eind had
gemaakt aan den strijd en allen weer op
hun beenen ston 'en, waren daar Herr Dros
sel en Herr Hahn en de andere heeren van
Fidalio voltallig weer biieen en er waren
ook nog wat nieuwsgierigen, maar de gans
was er niet. Volgens de laatste berichten is
het de politic niet mogen gelukken de ver
miste gans op te sporen. Dat is voor den
heer Drossel erg jammer, want voor den
Duitscher is de Weibnachtsgans haast even
onontbeerlijk als de traditioneele Weih-
nachtsbaum. Vele duizenden ganzen vallen
daaraan ten offer en nog meer denne-
boompjes, want wie zich het genot van een
g&nzeboutje moet ontzeggen, wil toch in
geen geval zijn kerstboompje missen, al zou
hii er desnoods zelf een moeten gaan halen
uit eenvan de-vele dennenbosschen in de
I omgeving van Berlijn.
Vroeger had Berlijn zijn groote Weih-
nachtsmarkt in het centrum der stad.' Op
enkele groote pleinen stonden de kerst-
boomen opgesteld een woud van dennen-
boomen kramen met ganzen, kruidkoek
„Lebkuchen" en ander lekkers, kra
men met speelgoed en kleedingstukken. Het
was de beroemde Berlijnsche Weihnachts-
markt waarvan oudere Berlijners met zeke
ren weemoed spreken als van jeugdherinne
ringen uit een tijd. toen alles in Berlijn
nog zoo gemoedelijk was.... en beter. Ja,
voor de moesten van hen inderdaad beter.
Het was gewoonte, dat de koning en de
koningin met hunne kinderen die markt be
zochten en er hunne inkoopen deden. De
kroonprins later keizer Friedrich van
wicn nog steeds met groote sympathie ge
sproken wordt, kocht dan bij voorkeur van
de kooplieden, die er met hunne artikeltjes
rondliepen, beweegbare poppet'es. vogeltjes
waarvan kop en staart beweegbaar waren,
toen nog mecanische nieuwtjes, die door
groot en Hein bewonderd werden. De
k-oonprins vermaakte er zich met een vo
geltje dat de koopman hem had aangepre
zen: „Sehen Sie Hoheit, sehen sie, vorne
piekt er und hinten nickt er." Sedert de
algemeene roep van kooplui "in dergelijk
speelgoed.
Die markt is nu geheel verdwenen. Voor
een paar jaar heb ik er nog de laatste over
blijfselen van gezien op den Leipziger Platz
en enkele andere pleinen. Maar ook hier
wordt ze nu als verkeershindernis niet
meer toegelaten. De eenigen die er nog
hunne waren mogen verkoopen, zijn de
kooplui in worstjes en de bloemenmeisjes,
of beter, hoewel prozaïsch gezegd; bloe
menvrouwen ze zijn allen boven de 50
jaar en .^e 100 Kilo De menschen, die
toch nog iets van een jaarmarktsfeer willen
bij hunne inkoopen, gaan naar de warenhui
zen. De Weihnachtsmarkt in Berlijn moet
schitterend zijn geweest en de menschen
waren er opgetogen van. Die may kt ver
dwijnt echter in het niet bij al de pracht,
die onze moderne markten, de warenhuizen
te aanschouwen geven, maar wie geeft uu
nog eenig blijk van opgetogenheid dan de
kleinen, voorzoover althans ook dezen nog
niet blasé zijn.
Den Weihnachtsbaum zint men nu bijna
niet meer in het centrum der stad. De men
schen koopen ze in hun eigen wijken of
voorsteden, waar ze opgesteld ziin in lange
rijen langs het trottoir. Van boom tot boom
zijn touwen gespannen, waartegen de wor-
tellooze dennen aangeleund staan. Als „Hei-
Hgabend" is gekomen, de avond voor Kerst
mis, zijn de, straten stil en verlaten, maar
toch niet doodsch, want bïï velen is het ge
bruikelijk den kerstboom met zijn licht jes-
geschitter voor het venster te plaatsen,
waarvoor het gordijn is weggetrokken. Men
ziet dan overal die verlichte vensters. Aar
dig is de verrassing, die in sommige huizen
bereid wordt door muzikale bewoners en
hunne kinderen. Heel stil verzamelen ze
zich op den hof, niemand mag het weten
en als iemand toevallig achter het geheim
gekomen is, of misschien denkt aan ver
leden jaar, dan doet hij toch alsof hij er
niets van weet en zal er zelfs niet op zin
spelen.
Als dan de klok van het raadhuis iede
re voorstad heeft haar eigen raadhuis 8
uur heeft geslagen, klinkt opeens dat lieve
Weihnachtsüed „Stille Nacht. heilige
Nacht," door heldere kinderstemmen gezon
gen begeleid door violoncel, viool en fluit.
Zoo hoorde ik het den eersten keer hier
tot mijne verrassing en--aandoening. Vensters
en deuren vliegen dan ppen en over en weer
roept men elkaar toe „frSMiche selige Weih-
nacht!" in een feeststemming als alleen dit
heerliike Hoogfeest ons geven kan, zegen en
genade brengend aan allen, 't meest aan de
armen en eenzamen onder ons.
O, du fröhliche, o, du scHge, gnadenbrin-
gende Weihnachtszeit! Dat is de stemming
en deze wordt door de Kerstboom in 't
minst n'et gestoord. Hem te verwerpen als
heidensch acht ik onredelijk. Deze boom
hééft niets eigenliiks dat hem in verband
brengt met Kerstmis, hetzij dan dat hii in
het harre jaargetij zoo mooi groen is. Maar
zie hém met ziin zacht geflonker als ach
tergrond van den stal met 't kribbetje, zoo
als men hem bij zoovelen zien kan, bij Ka
tholieken en bii niet-katholieken, wian
Kerstmis evenzeer is het Hoogfeest van de
Geboorte van onzen Goddeliiken Verlosser.
Elke katholieke kerk in Beriiin heeft haar
Stal van BetJahem. meestal in eene omlijs
ting van dennegroen in guirlandes. Als
bloemen in Mei sieren gedurende het
Kerstfeest dennenboomen het aftaar en
soms de heele kerk, wel n'et zoo liefelijk,
maar statiger en even waardig en in volko
men overeenstemming met al die geloovi-
gen die te middernacht de kerken vullen
en die in het eem'ge, althans mooiste win
tergroen van bun land, het dennegroen, de
schoonste versiering zien hunner altaren in
dien heiligen blijden nacht.
H. L.
De cemmunistenleider voor de Recht*
bank. De mislukte aanval te Meester Cor
nells (Java).
De lijfstraffen in Indiê gehandhaafd. Een
motie-Kleerekoper verworpen.
O verwerk vergunningen fn het metealbe-
drijf. Verlenging tot 1 April a.s.?
In de Tweede Kamer werd de oorlogs-
begrooting met 5i27 stemmen aangeno-
m
De R.-K. Handelshoogeschool te Tilburg.
Dr. Th. Gcossens rector-Magnificus.
Het bezoek der Chineesche bisschoppen
aan de Hoofdstad.
De valsche aanklacht tegen M. in zake den
moord op den heer v. d. Stijl te 's-Hage.
Een schrijven van het Doorluchtig Episco
paat aan het Curatorium der R. K. Leer
gangen.
Een nationaal comité opgericht tot stich
ting van een monument voor Mgr. Zwijsen.
In Duitschland heerscht algemeen ont
stemming inzake het proces-Rouzier. Te
Parijs is men ontstemd over de stappen van
den Duitschen Ambassadeur.
Te Pont Moussou stort een hoogoven
in aanbouw in; vier dooden, negen ge
wonden.
Door een lichtgas-ontploffing worden het
stationsgebouw en de spoorweg te Sofia
ernstig beschadigd.
Te Dehli wordt een Hindoesch hoofd
door een Mohamedaan vermoord,
Let Op
T i et
Groote Houtstraat 187, Telef. 12504.
Zorgvuldige bediening in elk opzicht.
Verzegelde zakken.
Ook A'dam, Hilversum, Bussum, Leiden.
En het kind roept
Wéér zwoegt 'n lange trein het groote
station bi men en duizend nieuw aangeko-
menen vullen de perrons, of dringen zich
naar de trappen, die naar de controle voe-
ren.
Het wordt een massa-geschuifel van de
saam e akte m nigte.... en 'n hrgd van
stem en klettert tegen de beton-manden
van de gangen met ffelle lichtreclames.
Beladen met pakken, doozen, tasschen
wringt men zich naar buiten, om spoedig
in de familiekring te zijn en daar gezellige
Kerstdagen door te brengen.
Vooral gezellig ja....
Zijn er veel onder die duizend, die er an
ders over denken
Daar buiten leeft en gonst en woelt en
stormt de groote wereldstad. Tram- en auto
bestuurders moeten heel hun gedachten con-
centreeren op dat overladen verkeer en in
netelige berusting zetten zij telkens weer de
re amen aan 't werk.
Ook die trams dragen duizend menschen
naa hun bestemming en in de auto's glijden
ze snel voort, de dames en heeren in bont
mantels en pelsjassen.- voort naar schouw
burg, cabaret, concert, dancing of bioscoop
paleis
Er komen twee dagen, om uit te rusten
twee dagen van lekker lui genieten, van eten
en drinkenuitgezochte spijzen en dran
ken, die dagen achtereei#gepubliceerd wer
den in speciale Kerstmenu's met speciale
tafelversiering van hulst en lint en papieren
lai.taarntjes.twee groote dagen van feest
en plezier
En het kind roept.'...
In de licht-uitschaterende winkelstraten
kan men elkaar nauwelijks passeeren en daar
binnen hebben de bedienden en juff o wen
geen handen genoeg, om de ongeduldige
klanten te bevredigenalles dromt, jaagt
en hijgt naar kleeren, versierselen en lekker
nijen
Vol zitten ook de café's en bars en restau
rants, waar gepraat en gelach en geklik van
glas en porcelein opdruischt.
Er klinkt opwindende jazz-band-muziek
uit 'n danslokaal, waar men 'n misselij k-
wereldsch surrogaatje van Kerststemming
tracht te geven door middel van roode licht
jes en slierten sparre-groen.
Geroep, geschreeuw en lach-schettering
vermengen zich met 't orkest-lawaai, en de
hossende lijven draaien en wiebelen in dui-
zelig-makend gekrioel
Het is 'n klein brokje, 'n kruimeltje van
die heele groote wereld-tafel vol feest en ge
not.... één vonkje van de'groote harts
tocht-brand, die geen plekje van de aarde
spaartdie van geen ophouden weten wil
en niet vraagt naar de wijdingsvolle beteeke
nis van sommige schoone dagen in de jaar
kring.
Voort dolt het leven van pret en ver
maak.als 'n bliksemtrein, dri te laat is en
alles voorbij daverten verplettert wat
hem in de weg komt
Vco.t, voort,.geen oogenblik van rus
tig bepeinzeng.een seconde tijd voor
kalm denken aan de nacht van vrede en lief
de, die komen gaat
Gewe dige plakkaten van bioscopen
schreeuwen de voorbijgangers met gillende
kleuren en brullende letters tegen Komt
binnen Komt binnen Morgen zijn onze
deuren gesloten Dat gebiedt dé wet ons
Komt zien de groote sensatie, komt zien de
schitterendste films, die ooit bedacht wer
den Geen toegang beneden 18 jaar Weet,
wat dat zeggen wilLiefde, hartstocht,
schoone vrouwen, vurige minnaars, moord,
schande, nachtgeheimen, spel, drank, op
winding, spanning tot de laatste minuut,
alles wat ge wenschtKomt dan toch
En voor de loketten verdringen zich de
nieuwsgierigen van verschillende stand en
leeftijd eyi leggen zilver neer voor langzaam
vergif.
En het kind roept
Niemand hoort het
In 'n obscuur kroegje wordt geschreeuwd,
gezwetst, gescholden op misstanden in de
maatschappijen gezopen.
De kastelein heeft maar werk inschenken
en geld ontvangen....
Aan de tafeltjes wordt gekaart en gedob
beld.... de vloeken overdreunen het ge
woel.
In 'n steeg waggelt 'n dronkaard van t
eene geveltje naar 't andere.... verdwijnt
'n poos later in 'n krot.... en daar hoort
men d .n 'n kijvende vrouwenstem en 't ge
jank van mishandelde kinderen, die van
Kerstmis alleen het woord hebben geleerd.
In 'n andere woning smijt 'n man z'n laat
ste weekgeld op tafel.... precies vóór de
Kerstdagen heeft ie gedaan gekregen....
Hij raast en tiert en vloektbonkt met
z'n vuist op de gammele tafel, die kraakt en
steunt onder de slagen.
Ergens in 'n verdacht huis heerscht 'n ge
weldig tumulter wordt geschreeuwd,
gegild d»or twintig krijschende mannen- en
vrouwenstemmener valten meubels..
er klinkt geraas van brekend glasen dan
'n snerpende kreet, die 'n oogenblik het la
waai dompt
Er is 'n mensch vermoord...,.
In 'n danskot er vlak naast merkt men daar
niets van.... Daar joelt, lacht en blèrt het
in wild gezwaai en prikkelende muziek-
stuwing
En het kind roepten schreitvan
kou en verlatenheid
De groote, volle gevangenis slaapt haar
sombere slaap
Hard klinkt de stap van de nacht-cipier
door de naakte ruimte.
In een der cellen zit 'n ineengedoken
gestalte.... De vuisten zijn tot knotsen
genepen en uit de keel knorren nare klan
ken
„Kerstmis"schampert het van de
bittere lippen.Kerstmis.ha-ha-ha."
De holle lacfy vult akelig de kleine ruimte
van steen en ijzer.
De man rekt zich overeind en steekt de
gebalde hand uit naar het celraampje met
de stom-onverbiddelijke tralies.... en
vloekt.... vloekt.... 'n minuut.... vijf
minuten.... 'n kwartier.... Dan laat ie
zich neerploffen op de brits.... en vloekt
:ich in slaap.
En het kind roeot
In 'n andere cel ligt 'n jongeman het duister
in te starenZ'n natte oogen zoeken
verder en gaan naar 'n klein, zindelijk huisje,
waar ze 'n oude vrouw vinden, erg eenzaam.
De gevangene veegt met de handpalm
langs z'n oogen en murmelt „Moeder
moedertje.... nou zet je 't stalletje op....
met de beeldjes.en de kandelaartjes.
en de ster.en 't lampie.Voor 't eerst
doe je 't nou alléén.alleen.Wat denk
je nou, moeder.... wat denk je nou? Huil
je? Op de avond voor Kerstmis? Of denk
je, dat Kees er de volgende keer weer bij
zal zijn Denk je, dat Kees woord zal houwe
Dat ie z'n verkeerde vrinden de bons kan
geven? Ja, moeder.... ik beloof 't je nóg
es.... en vannacht zijn we samen in de
Kerst-Mis.... ver van elkaar, maar tóch
samen.... en allebei vragen we 't nog es,
moeder.... Wel te rusten, oudje.... hou
je goednog twee maanden
Nu huilt ie.... maar niet zooals vroeger
En het kind roept.... en glimlacht dank
baar voor het druppeltje troost
Er zijn ontzettend veel gevangenissen....
over de heele wereld gerekend.
En heel ver weg.in een vrn die duizend
andere.... in Mexico.... 'n vuil hol,
waarbij onze cellen geriefelijke kamertjes
zijn.daar worden twee jongelingen gemar
teld, omdat ze openlijk getuigden van het
waarachtige Kerstkindje, dat liefde en vrede
wil geven aan die van goede wil zijn....
gemarteld, om hun geloof.... in het jaar
negentienhonderd zes en twintigniet
door wilden, die niet beter weten, maar doof
landgenooten, die voor beschaafd willen
doorgaanen op bevel van een machts
wellusteling, die 't niet gelooft, maar onder
vinden zal, dat het teere Kindje hem met
één zwak adempje het leven kan uitblazen.
De jongelingen liggen daar naakt, gelijk
hot Kindje.en koud, gelijk het Kindje....
Ze worden bespot, gelijk het Kindje....
Men slaat henen ze roepen „Leve
Christus
Men snijdt hen de ooren af.... en ze
roepen „Leve Christus I"
Bij een hunner rukt men de tong uit....
en de ander roept luider„Leve Christus!!"
HET CONSISTORIE.
Men bericht ons uil Rome:
Maandag 20 December hieid Z. H. de Paus
in de gewone consisloriezaal geheim con
sistorie voor de benoeming van twee nieuwe
Kardinalen, M. M. E. E. Lauri. nuntius in
Polen, en Gomba, aartsbisschop van Turijn;
en voor het afkondigen van een zeker aan
tal reeds benoemde Eisschoppen.
Z. H. de Paus sprak ter dezer gelegenheid
de reeds bekende consistoriale rede uit,
welke de vreugde en smart van den Vader
der Christenheid uitdrukte en zonder twijfel
grooten indruk zal maken op alle. katholie
ken.
Woensdag namiddag was de nieuwe Kar
dinaal Gamba, (Z. Em. Kard. Lauri zal te
Warschau den Kardinaalsbonnet uit de ban
den van den President der Poolsche Repu
bliek ontvangen, voorrecht hem door den lï
Vader geschonken), uitgenoodiéd 4» 't Va.i-
caan te komeh""om vaifSen H. Vader
de Kardinaals mazetta en den rooden Kar
dinaalsbonnet te ontvangen. Nadat zulk»
was geschied hield de nieuwe Kardinaal
ook in naam van Kard. Lauri. een redevoe
ring tot den H. Vader, door Z. H. de Paus
beantwoord met een korte lofsoraak op de
beide nieuw benoemde Eminenties, waar
van Kard. Lauri bijna geheel zijn loopbaan
doorbracht in diplomatischen dienst; de
ander, Mgr. Gamba, Bisschop was van ver
schillende gewichtige bisdommen.
Gisteren, Donderdag, had het openbaar
consistorie plaats, waarin de groote roode
Kardinaalshoed werd opgezet door den H.
Vader aan den nieuwbenoemden Kardinaal
Gamba. De stoet die Z. H. naar de groote
zaal der Zaligverklaringen vergezelde, was
schitterend, gelijk gewoonlijk. Alle Kardina
len waren aanwezig, gelijk ook alle diplo
maten bij den H. Stoel geaccrediteerd, de
ridders van Maltr en van het H. Graf. de
aristocratie- en adel van Rome, enz. enz. Bij
het binnenkomen van den H. Vader gezeten
op de Sedia gesfatoria. werd den Paus het
Tu es Petrus toegezongen, en gedurende de
plechtigheid voerden de Pauselijke zangers
verschillende zangstukken uit van Palestr.'na
en anderen. Na het openbaar consistorie
begaf zich het College der Kardinalen naar
de Sixtijnsche kapel, waar het ..Te Deum"
werd gezongen en de nieuwe Kardinaal uit
gestrekt lag vóór het altaar. De grijze Kar
dinaals Deken zong het gebed voor de nieu
we Kardinalen.
Alsdan bad weder een geheim consistorie
plaats, waarin Z. H. de Paus den mond
sloot van den nieuw benoemden Kardinaal,
eenige nieuwe Bisschoppen benoemde en
vervolgens den Kardinaal den mond oper.de
en hem zijn titelwerk te Rome aanwees.
De nieuwe Kardinaal Gamba ontving te
Rome zeer talriike bezoeken van de Kar
dinalen, de diplomatie bij den H. Stoel, alle
Bisschoppen en Prelaten der Curia en van
talrijke vrienden en belangstellenden.
Als honden worden ze neergeschoten...,
en sterven in eikaars armen.
Als de klokken de Heilige Nacht inlt iden
vliegen hun zielen te zarnen nadr omhoog....
En het Kind roept.en wenkt hen naar
't eeuwige KerstHest.
En tegelijkertijd beginnen op aarde de
ontelbare klokjes der kloosterkapellen te
luidenen de nonnen, priesters, broeders,
novicen schrijden stil, ingetogen door de
gangen naar de plaats, waar in een weelde
van kaarsenlicht het Kindje roept....
En 'n paar uren later schuiven over heel
die wereld weer de drommen geloovigen
naar de verlichte Godshuizen....
Het zijn de trouwe hoorders van Kirdje's
stem, die, even trouw als in die vele blijde
nachten er voor, hun machtig millioenen-
gebed naar de Kribbe zendenom te
vragen de eindelijke eenheidsvrede.
Én het Kind roept.... en lacht....
Het schreit niet in deze nacht, om de tal-
looze anderen, die zijn stem niet verstaan
willen....
Ze zijn geroepen met eindelooze liefde,
vele malen.en gaven en nimmer iets '-oor
terug.
Ze moeten het nu zelf maar weten.
G. N.
