ÜTTEM
rde drop s,a'was- ïrder sk,ap'
De liefde van een
kunstschilder.
De benoeming van den Franschen socialistischen afgevaardigde
Fernand Bouisson tot voorzitter der Kamer, wordt in de bladen leven
dig besproken. Een wetsontwerp tot verpacting van het lucifers-
moncpolie aan een Fransch-Zweedsch-Amerikaansch Consortium zal de
Fransche Kamer spoedig bereiken. De nieuwe, strenge politie
verordening in Italië. Een beschuldiging van bolsjewisme door de
Mexicaansche regeering afgewezen.
GEM. BUITENL. BERICHTEN.
BINNENLANDSCH NIEyWS.
HET „RAPPORT", HET VERWEER EN
DE PERS.
DRANKBESTRIJDING.
KUNST EN KENNIS.
at Philips Plaatspanning-
apparaat voor gelijkstroom
Hoe arsenicum als rattengif
het beste werkt.
FEUILLETON.
p'
'A
De nieuwe Fransche Kamer
voorzitter.
De bladen zijn nog niet uitgepraat over
de verkiezing van den socialistischen afge
vaardigde Fernand Bouisson tot voorzitter
der Kamer. Hij is de eerste socialist die de
Kamer zal presideeren, daar Jaurès, Alex
andre Varenne en Brunei het niet verder
da-1 vire-voorzitter brachten.
De „Figaro" is tfe-:
soc „iistne in de Kamer "eïnstaüeerd, zegt
Romier. Het heeft geweigerd cm met de
radicalen het bewind te deelen, maar het
aanvaardt de eereposten. Het weet heel
goed dat de uitoefening van het bewind
niet steeds tot eer leidt, maar wel dat het
bekieeden van eereposten vroeg of laat
het volledig bezit van de macht verzekert.
De „Tempskwalificeert de houding der
minis'erieele partijen bij de presidentsver
kiezing als: zin voor zelfmoord, terwijl het
„Journal des Débats" meent, dat een inter
nationale of revolutie-partij de hand op het
parlement heeft gelegd. Vertelt de „Huma-
ni e" niet tot welken prijs Bouisson den
steun der communisten heeft gekocht? „Ik
verbind mij op mijn eer de volstrekte am
nestie Te zullen verdedigen. Mijn houding
in het verleden beantwoordt aan die der
toekomst", zou Bouisson verklaard hebben.
Maar iedereen is het over de persoon
likheid van Bouisson eens: een brave ke
rel, vol bonhomie. Léon Daudet kenschet-
s'e hem eens aldus: Men kan er op aan dat
hij een goeden eetlust heeft, dat hij niet
blijft kieskauwen tegenover een schotel
knoflook met olijfolie, en mij dunkt, dat
v. ekt vertruowen!
Tal van staaltjes worden verteld van de
gemoedelijkheid en het prestige van Bouis
son, wanneer hij als vice-voorzit er wel
eens de zitting der Kamer leidde. Tot
vechtpartijen kwam het nooit, dat liet hij
met toe. Werd het rumoerig aan de rech
terzijde, dan kon men hem niets anders
fcooren zeggen, dan: „Voyons, monsieur
d.. Baudry d'Asillon". Maakten de commu-
ni'.ten herrie, dan riep hij verwijtend:
„Cachin, ie t'en prie...." Iedereen lachte
en de kalmte keerde weer.
Het luciiersmonopolie.
De Matin" deelt mede, dat Poincaré
binnenkort aan den ministerraad en de Ka
mers een wetsontwerp zal voorleggen,
strekkende tot de verpachting van het mo
nopolie voor de fabricatie en den verkoop
van lucifers aan veen Fransch-Zweedsch
Amerikaansch consortorium, met het doel
de fabricatie te verhoogen'in verband met
den uitvoer. v
Godslastering.
Ir. de juridische commissie' van den Prui-
si.ir;;_n Landdag is een voorstel van het Cen
trum aangenomen, waarbij de Rijksregeering
genoopt wordt om een wijzigin^, in de Pers
wei te brengen.
Het voorstel van het Centrum beoogt om
eer onmiddellijke inbeslagneming door de
politie mogelijk te maken van gedrukte stuk
ken, de in botsing komen met de „Gottes-
lasterungs-Par-> graph," voóral 4oor der. aard
van de afbeeldingen.
Vóór dit voorstel van het Centrum stem
den de Duitsch-Nationaten, de Duitsche
Volkspartij, de Economische Vereeniging en
het Centrum. Tegen de' democraten, soc.-
democraten en communisten.
De nieuwe politie-verordeningen in Italië.
Nieuwe drastische poütie-verorderningen,
die vervat zijn ia de z.g. „wet Federzoni,"
welkt door den ministerraad is goedgekeurd,
zijn thans gereed.
Dc aieuwe verordeningen betreffen: le.
reorganisatie van de politie met ontslag van
alle ongeschikte elementen; 2e. fascistische
militie ral worden gebruikt als grenspolitie
en politieke politie, terwijl zij ook belast zal
worden met het toezicht op Je strafkolonie,-
3e. personen met criminecle anteceadenten
moeien identiteitsbewijzen bij zich dragen.
4e. fotografen, winkels voor den verkoop
van gedrukte platen, particuliere detective-
bu reaux en plaatsen waar dranken worden
verkocht, zullen onder voortdurend toezicht
der politie staan,- 5e. concierges, portiers en
bewakers van gebouwen moeten een bewijs
van goed zedelijk gedrag bezitten en met de
politie samenwerken voor de uitvoering der
wetten: 6e. besmettelijke ziekten moeten
onmiddellijk door de artsen, die de gevallen
behandelen, bij de politie worden gemeld;
7e. het bedelen op de openbare straat is
verbeden.
De nieuwe verordeningen bevatten verder
bepahr. an omtrent de materieele uitrusting
der politie om elke situatie het hooid te kun
nen bieden. Alle wetenschappelijke appara
ten moeten ter beschikking van de politie
autoriteiten staan.
De minister van justitie, Rocca, beeft ver
klaard dat het behandelen van strafzaken
bespoedigd zal worden. Wanneer, aldus de
minister, „prima facie" het bewijs van
schuld vaststaat, dan moet de straf onmid-
delijk op het misdrijf volgen. Elke vertra
ging moet worden vermeden.
De nieuwe verordeningen zullen geen in
vloed hebben op het toeristenverkeer. De
vreemdelingen met behoorlijk geviseerde
paspoorten zu0en geen moeilijkheden onder
vinden en alle faciliiedten genieten, die zij
ook in andere landen hebben.
Naar Nicaragua oi China?
Donderdag werd melding gemaakt var.
voorbereidende maritieme maatregelen te
San Diego (Californië) in verband met den
toestand in Nicaragua. Het departement
van marine heeft thans volgens een draad
loos bericht meegedeeld, dat het moeder
schip voor vliegtuigen „Holland" te San
Diego in gereedheid wordt gehouden voor
het overbrengen van het reservebataljon
mariniers, dat daar voor geval van nood
wordt georganiseerd. Er werd op gewezen
dat deze troepenbeweging in groote mate
afhankelijk is van de ontwikkeling der ge
beurtenissen in Nicaragua en China.
Tegen de griep.
Volgens een draadloos bericht zullen
de "Amerikaansche autoriteiten der opèn-
bare gezondheid buitengewone voorzorgs
maatregelen nemen om te voorkomen dat
de thans in Europa heerscbende griep naar
de V. S. wordt overgebracht.
Ontploffing op een schip.
Bij het laden van het Engelsche s.s. „Essex
Isles" is op dit vaartuig een gasolinetank
ontploft, waarbij een groot aantal bootwer
kers, men vermoedt 37, werden gedood.
De beschuldiging van
Bolsjewisme.
Het Mexicaansche ministerie van buiten-
iandsche zaken heeft een verklaring gepu
bliceerd, waarin ten stelligste de beschul
diging van de hand wordt gewezen, da
Mexico poogt een bolsjewistische hegemo
nie te vestigen in Latijnsch Amerika. Er
wordt aan toegevoegd, dat Mexico niet
aansprakelijk is voor de plannen eener bui-
tenlandsche communistische organisatie,
welker beginselen in strijd zijn met die der
Mexicaansche regeering.
Bovenstaande tegenspraak heeft betrek
king op de verklaring van Kellogg, den
Amerikaanschen minister van buitenland-
sche zaken, dat men het oog heeft op La
tijnsch Amerika en Mexico als basis voor
communistische werkzaamheid tegen de V
S. Kellogg had zich in het aan de Senaats
commissie voor de buitenlandsche betrek
kingen gerichte stuk, waarin bedoelde ver
klaring voorkwam, beroepen op een uitla
ting van den sovjet-commissaris voor de
buitenlandsche zaken Tsjitsjerin, dat
.Mexico ons een zee- gescb:fete onllt'e'-
richte beweging aan de Jangtse zich ont
wikkeld.
In de laatste jaren, aldus Kellogg, heb
ben bolsjewistische leiders meer en mee:
aandacht gewijd aan de tegen Amerika ge
richte bedrijvighid in Mexico en Latijnsch
Amerika. Er werden te dezen aanzien zeer
bepaalde instructies aan de communisten in
de V. S. gegeven in de resolutie over de
Amerikaanschc quaestie, door het Executief
Comité der Communistische Internationale
;n Maairt 1926 te Moskou aangenomen,
waarin werd gezegd, dat de heele beweging
voor vrijheid in Amerika gericht was legen
de imperialisten der V. S.
De burgeroorlog in China.
Maarschalk Tsjang Tso Lin, de dictator
van Peking en Mandsjoerije, heeft vijf Ja
panners tot zijn raadslieden benoemd. De
zen hebben hem aangeraden geen cam
pagne tegen de nationalisten te beginnen,
zoolang de tegen de vreemdelingen ge
richte bewcing aan de Jangtse zich ontwik
keld.
De agitatie te Sjanghai.
De' werkzaamheden der agitators uit zich
door een aantal kleine stakingen, waaron
der buitenlandsche en Chineesche onder
nemingen te lijden hebben. Het personeel
van een Chineesch magazijn en dat van de
tram van Sjanghai staakt, maar de meeste
arbeiders der katoenfabrieken zijn weer aan
het werk gegaan,
De Europeesche concessie te
Kanton.
Op verzoek van den gemeenteraad der
Europeesche wijk Sjamien te Kanton heb
ben Britsche en Fransche matrozen de bar
ricades hersteld, uit voorzorg met het oog
op de verdediging der concessie.
Het stoomschip „Kiangwo" afkomstig van f Als modiste van het keizerlijk hof van 1 met name genoefnde losse" werkgevers
[tsjang, met zestig viuchteling-u,
vrouwen, zit sinds Zondag nabij Jotsjau aan
den grond. De Britsche kanonneerboot
„Cockchafer" verleent assistentie.
EEN GEVELBEKLIMMER.
Een beklaagde, die gisteren voor den
strafrechter te Berlijn moest verschijnen,
had een zonderlinge wijze om in de ge
rechtszaal binnen te komen, uitgekozen, tlij
ging niet de deur van het gebouw binnen,
maar gaf er de voorkeur aan om langs den
voorgevel naar boven te klimmen tot de 3e
verdieping en door het raam het gebouw
binnen te gaan.
Deze gevelbeklimmer had natuurlijk veel
bekijks, te meer daar hij twee fotografen mee
had genomen om zijn heldendaad te ver
eeuwigen.
De klimmer had echter pech; hij vergiste
zich n,l. in het gebouw. Zijn zaak kwam in
het oude gebouw voor, en hij was het nieu
we naar boven geklommen. Deze pech was
te grooter. toen de deur van de kamer
waarin hij was geklommen, van buiten af
gesloten bleek te zijn. Er bleef» hem niets
anders over dan langs denzelfden weg het
gebouw weer te ver'aten; beneden wachtte
de politie hen op, die hem naar den rechtgr
in het oude gebouw bracht.
Deze „Kletterkünstler", de jockey Micbae-
lis, had zich daar te verantwoorden voor het
veroorzaken van volksoploopen, waaronder
het verkeer volkomen gestremd werd. Wat
had hij gedaan? Omdat hij geen werk had
en graag wilde verdienen, had hij met den
tooneelspeler Rast afgesproken in het open
baar gewaagde klimpartijen te doen, waar
door zij de aandacht van filmmaatschappijen
op 'zich hoopten te vestigen, die hen dan
allicht zouden engageeren. Samen nu met
dezen Rast klom Michaelis eerst op een huis
in de Behrenstrasse, waarvan hij door
de brandweer afgehaald moest worden
en daarna op het „Mecedes-Palast", Beide
keeren hadden zij fotografen meegebracht.
De rechter nam als verzachtende omstan
digheid aan dat beklaagden zonder werk
waren en veroordeelden hen tot twee weken
hechtenis,
EEN TWEEDE DOMELA.
Door de politie te Neustadt (a. d. Hardt)
is een oplichter gearresteerd, die, wellicht
aangetrokken door de avonturen van Harry
Domela, den pseudo-prins weer eens op een
dergelijke wijze, te werk is gegaan.
Te Neustadt verbleef dan sedert eenige
dagen een man, die beweerde een natuur
lijke zoon van Koning Leopold II van Bel
gië te zijn. Hij noemde zich hertog van Ter-
vueren en zeide dat hij als lid der controle-
spoedig bleek, dat deze hertog een Belg was,
gezonden. Zijn optreden verwekte geen ach
terdocht, totdat hij op een n.-cht aangetrof
fen werd op het dak van zijn hotel met de
klaarblijkelijke bedoeling in de kamer van
zijn buurman te komen. De hotelhouder
waarschuwde de politie, die hem aan een
verhoor onderwierp.
De „Hertog" zeide zich niet bewust te
zijn op het dak gewandeld te hebben; hij
was een slaapwandelaar. Hij werd voorloo-
pig in een inrichting ondergebracht; de po
litie vroeg in Berlijn om inlichtingen en al
spoedg bleek dat deze hertog een Belg was,
uit Luik afkomstig. Stephan Otto heette en
vroeger militair vlieger was geweest.
De politie van bijna alle landen heeft in
haar registers verslagen over oplichterijen
door dezen pseudo-hertog gepleegd. In
Wiesbaden, Londen, Napels lichtte hij men
sehen op, onder den naam van prins Karei
van België; eens verscheen hij in de uni
form van het Belgische garderegiment bij het
Amerikaansche bezettingsleger in het Rijn
land en overhandigde den commandeeren
den generaal tijdens een parade van het leger
een hooge Belgische militaire orde.
Napoleon III telde zij ue aristocratie van ondpr toezending van een afschrift van de
geheel Europa onder haar klanten. In haar
woning had zij een Saloa, die door ver
maarde schilders, musici en schrijver.: werd
bezocht. Haar zoon Paul is een der jonge
Fransche letterkundigen.
Ook op het gebied der arbeiders-bewe
ging heeft zij goed werk gedaan. Zij stre
naar verbetering van Hét lot der vrouwe
lijke arbeiiers en bracht haar beginselen
in haar eigen ateliers in 'de praktijk.
DE HOF-INBREKER.
Koning Emanuel, die een hartstochtelijk
verzamelaar van oude munt in is, wilde
dezer dagen de voor het bewaren dezer
munten speciaal ingerichte sa e openen,
toen het slot bleek te weigeren. Niemand
vermocht de deur te openen en met toe
stemming van .Mussolini werd besloten een
berucht inbreker uit de gevangenis te ont
bieden.
Spoedig verscheen daarop een hofauto
met een wegens tal van inbraken jn gevan
genschap zuchtend individu, die aan het
paleis werd afgezet. Onder de nieuwsgie
rige blikken van den koning en tal van
hofambtenaren begon hij zijn werk. Met
groote behendigheid slaagde hij er in de
deur te openen.
De koning onderhield zich op Opgewekte
wijze met den misdadiger, die de vas'.e
overiuig'ng had, dat dit incident wel tot
verkorting van zijn straf zou leiden.. Tot
dusver echter heeft hij er nog niets van
gehoord.
WEENSCHE SCHOUWBURGEN.
In de slaatsopöra heelt Zaterdag den 15-
den d.ns. de première plaats van het laatste
werk van Richard Strauss „Intermezzo."
Strauss 'zal zeli dirigeeren en daarmede
wordt om, zoo te zeggen de vrede bezegeld,
die Weennen of nog liever de Opera met
den Meester gesloten heeft. Woedend had
Strauss de Opera en de concertaal den rug
toegekeerd en de oneenigheid, die destijds
met den directeur van de opera Franz
Schalk uitgebroken was, en die zijn grond
had, in persoonlijke wrijvingen, en niet het
minst aan verschillende intriges te wijten,
scheen niet meer te overbruggen. Hoewel
Strauss In het Belvedèrepark een heerlijk
huis had laten bouwen, vertoefde hij slechts
te Weenen als gast en voor korten tijd* en
slechts de radiohoorders konden eenmaal
het genoegen smaken om hem te hooren als
begeleider van der. zanger Franz Steiner.
In de opera kwam hij nooit meer. Het was
aan den nieuwen generaal-directeur om
Strauss weer in de opera te mogen brengen,
en dat dit hem gelukt is. moge hem als een
verdienste aangerekend worden. Langdurige
Onderhandelingen, v/aaraan ook financieele
moeilijkheden waren verbonden, moesten
gevoerd worden, maar het resultaat dat met
groote vreugde werd begroet, is dan toch,
datRichard Strauss weer bereid is met
eigen werken en ook die van vreemden in
de opera als dirigent op te treden. Zooals
gezegd dus de opvoering van zijn „Inter
mezzo" bekrooift de verzoening. Deze, op
muziek gezette episode uit het leven van
den Meester is door de Staatsopera op de
heerlijkste wijze aangekleed, en is te be
schouwen als het'hoogtepunt van het sei
zoen, naast de opvoeringen van „Turandot,"
Puccini's laatste meesterwerk. In het „Burg
theater," dat een zwaren strijd te strijden
heeft tegen zijn Berlijnsche concurrenten,
om zijn plaats aan de spits der Duitsche
theaters te behouden, is een kwestie ont
staan waaraan heel het theaterlievende
Weenen deelneemt. Ida Roland, de vrouw
van den leider van de pan—Europeesche
beweging, Coudenhove-Kalergi, zal, naar het
heet niet opnieuw geëngageerd woeden. De
directeur Harterich weigert het verdrag met
haar te vernieuwen, en nu heelt zich, daar
mevrouw Roland over een groote en goed
bewerkte aanhang bij de pers verzekerd,
een courantenpolemiek oVer deze kwestie
ontsponnen, of de directeur het recht heeft
mevrouw Roland werkelijk te ontslaan, of
wel dat zij^ voor het Burgtheater m-oet wor
den behouden. De directeur heeft echter be
sloten, dat zij ontslagen wordt.
WEDER EEN VERDWENEN VROUW
TERUGGEVONDEN.
He vrouw van een scheepsbouwkundig
ingenieur te Liverpool, mevrouw Graham,
was sedert een week verdwenen en vruch
teloos zocht haar man nar te Ton-
den nacht an Woensdag op Donderdag
heeft men haar thans in uitgeputt n toe
stand teruggevon en in een 1 dig hui vlak
bij haar woning. De heer Graham besloot,
Woensdagavond van zijn vergeefsch zoe- Onder dit opschrift releveert „de R.K.
ken terugkeerend, in bedoeld buis te gaan werkgever vant> 12 Jan., ons artikel van
zoeken, waarvan zij vrouw, naar hij zich Tw.' ,_waarxn de procedure, die
herinnerde, de sleutels had.
in den Raad van Overleg gevolgd zou wor-
Met behulp van een politieagent ver
den, wordt besproken en waarin de nadruk
gelegd wordt op de goede bedoeling der
De toestand in Hankau.
Sir Percival .Philips seint aan de „Daily
Mail": De leden van de Britsche kolonie
blijven nog steeds in het gebouw van de
Asi-tic Petroleum f*oT>»nv 7;; -'**
slechts voor korten tijd verlaten om een be
zoek te brengen aan hun gesioten kanio:
Intusschen is de Britsche zaakgelastigde
O'Malley zijn besprekingen met Tsjen, den
minister van buitenlandsche zaken an
i Kanton, begonnen.
schafte bij zich toegang tot hef huis, waar- S" go*ae üeuoenng °eT
kamers, die eveneens op slot was w Het doet ons leed Jus „De R.K.
verdwenen vrouw gevonden. Zn verkeerde j Werkgever» dat artikd yan de Nieuwe
n uitgeput.en toes and, maar wat n.ti b - j Haarlemmer ons eerst onlangs onder de
wusteloos en her.cende baar man na cogen is gekomen, waardoor het antwoord
eenige minuten. Er was geen tafel en ook j Cp de vragen, die op het eind van het citaat
geen voedsel in de kamer. Blijkbaar bad
mevrouw Graham acht dagen zonder voed
sel of vuur in het huis vertoefd. De vrouw,
die 33 jaar oud is, had onlangs aan zenuw
uitputting geleden en moet bij een vorige
gelegenheid al eens tijdelijk haar geheugen
ja er tijd een der bekendste Parijsche mo-
ning overgebracht.
CAROLINE REIJOUX.
In Parijs .is, 37 jaar oud, een merkwaar
dige vrouw overleden: Caroline Reboux,
die feitelijk tot de créatrices behoort van
de mode, welke over de geheele wereld
den roem van den Franschen goe ven sma k
gevestig heeft. Zij was de dochter van ba
rones Le Roy de Ganssendris en den jour
nalist Charles Reboux, en zij wijd'e zich
aanvankelijk geheel aan de kunst, totdat
tiaar levensomstandigheden haar noopten
een lucratiever werkkring te zoeken. Zij
leerde het modevak en werd in een paar
jaar tijd een der bkeendste Parijsche mo-
.distes.
gesteld worden, eenigszins vertraagd is
geworden."
Daarna vervolgt het orgaan der algemeene
R.K. Werkgeversvereniging
„Waarom heeft het zoo lang geduurd,
voordat het „rapport" door de A.R.K.W.V.
en het R.K. Verbond beantwoord werd
Was er ee nprocedure vastgesteld nopens
de behandeling van het „rapport" Zou er
kans hebben bestaan, dat werkgevers en
rrbcic'ers door onderling overleg tot elka r
waren gekomen
Ziehier vragen, die van Voldoende belang
zijn, om er even bij stil te staan.
Ee st een woord over de procedure.
Toen h&- „rapport" einde Juli aan' den
Raad van Overleg werd ter hand gesteld,
heeft een vergadering plaats gehad van het
Dagelij ksch Bestuur der A.R.K.W.V. Be
sloten werd de bij het R.K. Verbond aan
gesloten vakbonden afschrift te geven van
dit deel van het rapport, dat op het speciale
bedrijf, waarin die vakbond optreedt, be
trekking had. Verder werd besloten tot alle
hén betreffende passages uit het rapport,
het verzoek te richten, hun kantteekeningen
op de beschuldigingen te maken.
De vakbonden hebben hun antwoord
weer in bestuursvergaderingen moeten vast-
steilen, nadat eerst wederom de leden waren
geraadpleegd, de antwoorden der „losse"
leden zijn geconstateerd moeten worden,
herhaaldelijk moesr geconfereerd worden
over zaken, die nog niet geheel duidelijk
geworden waren kortom het samenstellen
van het Verweer eischte een zeer grooten
arbeid.
Het materiaal voor het antwoord op het
rapport was juist bijeen, toen de geruchten
over publicatie van het „rapport" vasteren
vorm gingen aannemen.
Wanneer alles normaal' was verloopen,
zouden in de maand December de eerste
besprekingen over rapport en antwoord
in den Raad van Overleg gehouden zijn.
Getalmd is er van werkgeverszijde vol
strekt niet, dat is trouwens van arbeiders-
zijde ook niet beweerd.
Hoe de zaak dan verder in den Raad van
Overleg behandeld zou zijn, valt moeilijk
te zeggen. Die procedure zou eerst vast
gesteld zijn, nadat de schriftelijke gedachten-
wisseling zou zijn afgeioopen.
Was .er kans, dar partijen het met elkaar
eens geworden zouden zijn
Op deze vraag past slechts dit antwoord
wanneer het R.K. Werkliedenverbond en
de A.R.K.W.V. niet overtuigd geweest
waren, dat het behandelen van klachten
tenslotte tot resultaat zou hebben, dat men
tot elkander zou komen, dan zouden beide
organisaties zich niet de moeite getroost
hebben deze ingewikkelde materie in studie
te nemen. Het feit alleen, dat deze kwestie
geëntameerd is, levert op zichzelf een sterk
vermoeden, dat partijen stellig verwachtten,
dat er eenig resultaat zou worden bereikt.
Trouwens, dat resultaat lag voor het grijpen
de beschuldiging „de R.K. Werkgevers
staan in sociaal opzicht achter bij hun anders
denkende collega's" moest bewezen worden
door het R.K. Werkliedenverbond volgens
den algemeenen regel van de bewijsleer,
dat op den aanklager de bewijslast rust.
Welnu het R.K. Werkliedenverbond zou
in die bewijslevering slagen of het zou daarin
falen. In beide gevallen' was een resultaat
bereikt.
Nu kan men natuurlijk bij deze tamelijk
simpele probleemstelling nog wel allerlei
andere zaken te pas (of liever te onpas) bren
gen, maar in eerste instantie rustte op het
R.K. Werkliedenverbond slechts één taak
bewijslevering van zijn beschuldiging.
Onder die „andere zaken", die in debat
worden gebracht behoort ook deze kan
er, geen vorm gevonden worden, waardoor
R.K. werkgevers en arbeiders elkander
beter leeren verstaan? Een zeer belangrijke
vraag, die op zichzelf moet worden bekeken,
doch die eerst aan de orde zou komen, wan
neer de „beschuldiging" afgeprocedeerd
zou zijn.
Bovendien was op deze vraag ruim een
jaar geleden een voorloopig antwoord ge
geven door een daad n.l. door de oprichting
van den Raad van Overleg.
Natuurlijk was dit instituut op zichzelf
nog geen ideaal zeker niet van het R.K.
Werkliedenverbond, maar bij welslagen
van dat instituut, kon toch de zoo noodige
„betere geest" gelegenheid krijgen zich te
ontwikkelen.
Het eerste groote werk, dat de Raad van
Overleg ondernam, was de behandeling
van de meergenoemde beschuldiging.
Met de Redactie van de Nieuwe Haar-'
lemmer zijn wij geneigd het „jammer" te
vinden, dat door de publicatie van het
„rapport" dit eerste groote werk van den
Raad van Overleg .tevens het groote échec
voor dat instituut is geworden.
Maar aan wie de schuld
Toch zeker niet aan den Raad van Overleg
zelf
Dat instituut treft geen enkele blaam.
Men kan uit deze geheele onverkwikkelijke
geschiedenis zeer veel lessen trekken, maar
er behoort toch wel een zeer wilde fantasie
toe, om uit het gebeurde de conclusie af te
leiden, dat de vorm van het overleg tusschen
R.K. werkgevers en R.K. arbeiders ondeugde
lijk is gebleken en dat in dien vorm nood
zakelijk verandering moet komen."
INGEZONDEN STUKKEN.
De „Lirnb. Koerier" bespreekt het aantal
„ingezonden stukken", welke dat blad wor
den toegezonden. Uit den voortdurenden
groei concludeert het blad terecht tot een
goede verstandhouding tusschen krant en le
zers.
Intusschen is het ons vooral te doen om
het slot van de „Limb. Koerier", dat ook
voor andere lezers van belang is. We lezen:
„We waardeeren de medewerking van on
ze lezers, wat voor ons een bewijs is van hun
meeleven met hun courant, en wat hun groot
grooj vertrouwen toont in de nauwgezet
heid, waarmee de redactie haar ambtsge
heim bewaart ten aanzien van de herkomst
der stukken.
Slechts eenige verzoeken hebben we aan
penvoerders van ingezonden stukken te
doen:
Geeft de redactie steeds uw naam, beroep
en adres op. Dit is ook noodig voor even
tueel antwoord per brief aan den inzender.
Stukken, waarvan de schrijver zich niet aan
een tot geheimhouding verplichte redactie
durft noemen, gaan reddeloos de prullemand
in.
Schrijft steeds met inkt en gebruikt het
papier slechts aan één zijde.
Weest in uwe polemieken Steeds zoo hof
felijk mogelijk (dat werkt overtuigender dan
felheid) en richt u steeds gelijk men in
een vergadering tot den voorzitter doet
tot dt redactie en niet rechtstreeks tot uw
opponent.
Probeert nooit, eene door de redactie ge-
loten discussie te heropenen; dat kan zij
toch niet toestaan.
Schrijft wat ge te zeggen hebt, zoo kort
mogelijk en bepaal u tot de hoofdzaken. Dat
bevordert de duidelijkheid,"
Natuurlijk, zoo zegt het blad nog, worden
vaak stukken aangeboden, die voor plaat
sing heelcmaal niet in aanmerking kunnen
van zuiver particulieren aard; geschillen tus
schen huurders en verhuurders, privé loon-
kwesties tusschen een werkgever en een
werknemer, wrijvingen in den boezem van
besloten vereenigingen, enz. enz. of die
om andere redenen, waarvan den aanbieder
persoonlijk mededeeling gedaan wordt, niet
oor openbaarheid geschikt zijn,
DE NIET-KATHOLIEKE PERS IN
LIMBURG.
In de vergadering van de R.K. Kiesver-
eeniging te Waubach (L.) werd op verzoek
van den voorzitter der R.K.K.V. met alge
meene stemmen aangenomen 't besluit om
geen candidaat voor de Provinciale Staten te
steunen, die zonder bisschoppelijk verlof de
Courant, de Nieuwe Rotterdammer of andere
neutrale of liberale bladen e st. Dit besluit
werd op wensch der vergadering door den
voorzitter doorgezonden naar 't kring- en
hoofdbestuur van den R.K. Kiezersbond.
(De Morgen.)
SANATORIUM VOOR DRANKZUCH
TIGEN.
De „Nieuwe Koerier" meldt
Sinds eenige dagen hebben de Eerw. Pa
ters Camillianen, die onder Roertnonds be
volking zooveel sympathie genieten, zich we
derom in de nabijheid onzer stad gevestigd.
Het kasteel Schöndeln is thans hun St. Ca-
millushuis geworden. Het Dr, Ariënsfonds
voor de verpleging van drankzuchtigen, had
tot nu toe haar sanatorium, dat aan de zorgen
der Paters Camillianen is toevertrouwd, ge
vestigd te Vaals. Thans is het naar Schöndeln
overgeplaatst.
Het gebouw is voor zijn tegenwoordige be
stemming geschikt gemaakt. Tot rector is be
noemd de Z.E. pater Berens, die zich voor
loopig met twee eerw. broeders in het Camil-
lushuis gevestigd heeft, waar op het oogenblik
tien patiënten verpleegd worden.
Deze houden zich o.m. bezig met de fabri
cage van limonade, die ten deele voor eigen
gebruik en ten deele voor den handel bestemd
is.
De inwijding van het huis zal op een nader
te bepalen dag plaats hebben.
Men schrijft ons:
De N. V, Philips' Radio zal thans ook ten
dienste van hen, die over een gelijkstroom
aansluiting van 200250 Volt beschikken,
een plaatspanningapparaat op de markt
brengen, met behulp waarvan de anode-
spanning uit het lichtnet kan worden be
trokken.
Op het apparaat zijn twee regelknoppen
aangebracht. Met één daarvan, geme kt
„Volt" wordt de anodespanning voor de
laagfrequentversterkerlampen ingesteld. Bij
een netspanning van 220 Volt kan bij een
stroomafnaipe van 14 mA nog een anode-
spanning van 150 Volt verkregen worden,
terwijl bij 120 Volt anodespanning 20 mA
onttrokken kan worden. Ook voor zeer
geringe stroomafnamen is het apparaat in
ruime grenzen regelbaar. Zoo kan bij een
totalen anodestroom van slechts 3 mA de
anodespanning nog tot 50 Volt worden
teruggebracht. Met behulp van een twee
den knop gemerkt „Det", kan een tweede
spanning worden afgenomen, die in 3 trap
pen regelbaar is en die 30 tot 80 Volt lager
is dan de spanning, die met den knop „Volt"
wordt ingesteld. Deze lagere spanning is
voor detector en hoogfrequentversterklamp
bestemd. 1
Het plaatspanningsapparaat is door voor
geschakelde weerstanden volkomen bevei
ligd, terwijl door de uitvoering met verzon
ken stekerbussen het aanraken van sterk
stroom-voerende deelen onmogelijk is.
Waar het anodestroom-verbruik van een
modern ontvangtoestel zoo aanzienlijk is,
dat bij een geregeld verbruik van het ont
vangtoestel een vernieuwing der anor'ebat-
terij na enkele maanden noodzakelijk is,
wordt door dit plaatspanningapparaat voor
gelijkstroomnetten ongetwijfeld in een sinds
lang gevoelde behoefte voorzien.
de gewenschte uitwerking te hebben,
Eerst dan bleek arsenicum op ratten
wanneer de sugs'tantie in allerfijnste
vorm gegeven wordt.
Niet altijd heeft arsenicum als rattengif
de gewenschte uitwerking. Meermalen toch
komt het voor, dat ratten en muizeh zon
der er nadeel van te ondervinden een hoe
veelheid van dit gif tot zich nemen, die fei
telijk doodelijk voor hen had moeten zijn".
Het werkt dan integendeel, evenals bij den
mensch, die arsenicum als geneesmiddel ge
bruikt, eerder versterkend.
Dr. O. F. Hedenburg nu, van het Mellon-
Insiituut te Pittsburg, vermoedt, dat bij groo-
tere arsenicum-doses, de giftige werking dan
uitblijft, wanneer de substantie niet fijn ge
noeg verdeeld is, en dus ook grootere, niet-
resorbeerbare partikels bevat. Om nu een
gelijkmatige en zekere uitwerking te ver
krijgen, wreef dr. H het arsenicum zoo fijn
mogelijk, doch bereikte nog niet het ge
wenschte resultaat. Daarop voegde hij aan
het water, waarin hij het arsenicum fijnwreef
een of ander organisch colloid, arabische
gom of lijm, toe Toen kon hij het gif naar
verkiezing zoo fijn krijgen als hij wilde, en
verkreeg zoodoende een colloidale oplossing.
In dezen vorm werkt het buitengewoon snel
en zeker, óók in kleine doses. Een hoeveel
heid arsenicum, die in gewonen vorm een
rat binnen 24 uur doodde, deed dit in 30
minuten, wanneer ze in colloidalen vorm
gegeven wérd.
Proeven opgroote schaal, daarmede in
het vrije veld genomen, gaven eveneens
komen: als ze b.v, onderwerpen behandelen zéér gunstige resultaten.
7S
Hij vroeg niet veel inlichtingen, maar met
de zekerheid van iemand, die bekend is met
dc omstandigheden en plaatselijke gesteld
held, noemde hij straat en huisnummer van
net Wangerlohsche paleis, dat hij na een
korten rit bereikte.
Te midden der verlichte huizen aan beide
zijden stond het stil en duister daar. De
vreemdeling liet onderzoekend den blik gaan
langs de lange vensterrijen; zij waren dicht
gesloten, geen lichtstraal viel door de neer
gelaten gordijnen, alleen aan den ingang in
de bediendenkamer was het schijnsel eener
lamp zichtbaar. Maar hierdoor liet hij zich
niet misleiden, wellicht wist hij, dat zich
achteraan het gebouw op de binnenplaats
uitzispde bewoonde familiekamers bevon
den, waar men na het diner gewoon was de
koffie te gebruiken. Met frisschen moed
belde hij en het volgend oogenblik opende
een bediende de deur
Is zijne excellentie tehuis? vroeg de
vreemdeling.
De bediende keek bij deze vraag met on
verholen verbazing in het gelaat van den
vreemdeling. Zijne excellentie? herhaalde hij
1 op gerekten toon.
Nu ja, zijne excellentie, of anders mevrouw
de gravin, hernam de heer op een toon,
waarin een licht ongedul klonk, dat meer het
aanstaren van den man. dan zijn dralen gold.
Zijne excellentie is reeds anderhalf jaar
dood, zeide de bediende, hiermede tegelijk
de reden van zijne verwondering te kennen
gevend.
Zichtbaar ontsteld, trad de vreemdeling
een schrede achteruit; in zijn zekerheid, die
toch wei te groot geweest was, had hij aan
zoo iets niet gedacht. Dood! herhaalde hij
op een toon van spijt Maar mevrouw de
gravin, is toch wel, is te hopen?
O ja, zoo tamelijk, zeide de bediende, den
onbekende met stijgende belangstelling be
schouwende.
Meld mij dan aan, zeide hij, een kaartje
te voorschijn halende.
Mevrouw de gravin woont hier niet meer
sedert de jonge graaf gehuwd is en is bo
vendien ook op reis.
Deze kleine wederwaardigheid scheen den
vreemdeling niet te bedroeven, bij verwijl
de alleen bij de meer aangename tijding. Ge
huwd? riep hij uit en zijn stem klonk rroo-
lijk, is dan tenminste de graaf thuis?
Neen, herham dc bediende, eenigszins be
dremmeld, de graaf is twee uur geleden op
reis gegaan, om de begrafenis bij te wonen
van zijne vrouw op het landgoed. Mevrouw
de gravin en de jonggeboren gravin zijn voor
vier dagen gestorven!
Mijn Godf riep de vreemdeling ontzet uit,
welk een welkomst,
Op dit oogenblik werd eene deur ge
opend naast de bediendenkamer. Een oude
grijze man kwam te voorschijn, die in de
hoog opgeheven hand een lamp droeg, wier
licht'scherp op het gelaat van den vreem
deling viel. Maar op hetzelfde oogenblik
viel ze ook kletterend op den grond en de
oude stiet een kreet van schrik uit.
Heer dokter, o heer dokterWangen, of
is het uw geest?
Een Licht glimlachje gleed over het ge
laat, dat bij de berichten van den bediende
zoo verduisterd was. Neen, mijn oude Jonas,
ik ben het zelf in levenden lijve. Daar
hebt ge mijn hand, opdat gij kunt zien, dat
die van vleesch en bloed is.
God, wat een vreugde- Neen, deze blijd
schap! riep de oude bediende, nog steeds
kampend met zijn schrik. Hoe is zdt> iets
mogelijk en wat zal mijnheer de graaf zeg
gen. Ach, heer dokter, hoeveel ongelukken
zijn der familie overkomen, hoeveel! En nu
komt ar een zoo onverwachte vreugde,
waaraan men haa.st niet durft gelooven, zoo
onbegrijpelijk is ze.
Toegenegenheid en de zekerheid welkom
te zijn, klonken den vreemdeling tegen uit
de woorden van den ouden man, op dit
oogenblik twijfelde hij niet, of de ontvangst
van den heer zou des knechts evenaren:
plotseling gevoelde hij zich zoozeer opnieuw
verplaatst in de grafelijke familie, dat het
pas ondervonden leed, hetwelk die familie
had getroffen, hem zeer na ter harte ging,
Maa# ik bid u, heer dokter, kom boven
bt de kamer van den graaf, ging Jonas voort.
Daar is het goed warm, het vuur in d<
haand brandt nog en gij zult stellig nog m
te vragen hebben, waarop ik echter nog ve
ward genoeg antwoord zal geven, eer il
mijn zinnen weder bij elkander heb. Spoedig,
Anton, steek de gaskronen in ee y.i
een lamp in de kamer van den graaf. Ik k
niets doen, niets, zoo beven al mijne leden
Hij nam Constantijn pels en shawl af e
ging hem voor de breede met zwarte tapij
ten belegde marmeren trappen op, die naa.
de eerste verdieping leidden, Afgevalle:
bladeren en bloesems lagen hier en daa
verspreid op den donkeren grond; bij he;
licht der snel ontstoken gasvlammen, wie;
licht het daglicht nabij kwam, zag men eerst
een menigte en pracht der gewassen welke
in kuipen en potten vloer en trappen sier
den. Maar de candalabers aan den voet var
den trap waren met zwart overtrokken, de
groote spiegels boven in den gang me'
rouwfloers bedekt en als verstolen loerden
de marmeren koppen der standbeelden, die
anders 't schoonste sieraad daarvan uit
maakten, tusschen de cypressen te voor
schijn, als hadden zij zich verschrikt ver
scholen voor de pracht des doods.
Hier is mevrouw dc gravin Afgedragen, zei
ie oude knecht fluisterend, als ware de ma-
esteit van den dood nog aanwezig, men hac
hei zoo geheel anders gewacht.
Boven in de kamer van Herbert brandden
de lampen helder, de oude Jonas plaatsie
een leunstoel bij den prachtigen haard,
waarin de kolen nóg glommen.
0 begon Constantijn, hiermede den bedien-
uitnoodigend de berichten aan te vullen,
Tke hij slechts in schets gegeven had
Achttien maanden, heer dokter, 't Was
1 groot ongeluk, want hij had nog lang
hunnen leven; het was toch een zoo statig,
krachtig man. 's Morgens, na een groot feest
iamrensee, verongelukte hij op de jacht
ior het afgaan van zijn eigen geweer.
Was graaf Herbert toen reeds gehuwd?
Neen, heer dokter; hij verloofde zich den-
lfden aag, waarop het ongeluk op de jacht
laats vond; een droeve en een blijde bood-
chap kwam tegelijk in huis. Mevrouw de
'ravin beurde deze vreugde toch eenigszins
En met wie verloofde zich graaf Herbrt?
roeg Constantijn met zichtbare belangstel-
'ing.
Met freule Von Votz, die toen ook juist
ouwde, over haren grootvader. Het huwe-
:jk had in weerwil van het sterfgeval op
i annen, reeds einde November plaats. Dit
was beter voor den graa( vsxde freule, want
snze jonge graaf was door hef ongeluk te
ser getroffen. Hij vas nauwelijks te her-
'.ennen, zoo ziek en.:vervallen zag hij er uit.
Taarbij. kwam, dat mevrouw de gravin er
'erk naar verlangde Tauneusee te verlaten,
'at Tanncnsee, hetwelk nu toch ontruimd
moest worden en daar nu in alles eene ver
andering plaats had en de freule
ook geheel alleen in Buchendorf woonde,
zoo werd het huwelijk in stilte voltrokken,
Tannensee ontruimd? voeg Constantijn
Is de opperjachtmeester reeds lang dood? niet zonder verbazing. Hij dacht aan de
j slechte verhouding, welke tuschen de fami
lieleden bestond en vroeg zichzelven af, boe
of graaf Wolf zich geplaatst zou hebben te
genover de familie.
De oude bediende ried den gang zijner ge
dachten, hij had te lang in de familie ver
keerd, om niet iets te weten van hunne
zorgen. Jawel, heer dokter; graaf Wangerloh
van Kettenstein heeft het onder zijn eigen
beheer genomen. Hij dacht, dat het voor on
zen jongen heer te veel zoude zijn, omdat
freule Von Vul'z zulke rijke goederen ten hu
welijk medebracht en vreesde ook, dat me
vrouw de gravin hier te smartelijke herin
neringen aan den dood des oppcrjachtmees-
ters zoude hebben, Maar hij heeft voor alles
gezorgd, ging hij voort in een soort van
geestvervoering. Hij was hier, dagen en we
ken larjg, mevrouw de gravin mocht niets
weten van wat nu, ge weet het wel, wat
de dood, als hij onverwacht komt, zoo met
zich brengt. De geheele inboedel is van Tan
nensee naar de nieuwe woning der gravin
overgebracht. De graaf van Kettenstein is
nog bij het huwelijk tegenwoordig geweest
en toen toen is hij er in het geheel niet
meer geweest, zoo eindigde de oude man
eenigszins Verlegen zijn bericht.
En wie woont nu op Tannensee? vraagde
Constantijn,
Niemand, heer dokter, alleen een opzich
ter, in den zomer echter komen de bewoners
van Kettenstein er veertien dagen tot drie
we^an doorbrengen,
(Wordt vervolgd).
