HoestKeelpijn
MARKTNIEUWS.
BINNENLANDSCH nieuws
DE EERSTE KAMER
EN HET
NED.-BELGISCH VERDRAG.
Het voorlooptg verslag.
De gevaren van verwerping.
„Aanneming zal tengevolge
hebben een voortdurend con.
tact tasschen Nederland en
België, welke landen
elkaar noodig hebben.
besmet
ziekten
AND
INGEZONDEN.
AMSTERDAMSCH NIEUWS.
Een pijnlijke ontdekking.
Contactpuntjes,
die waarde hebben.
GEMENGD NIEUWS.
Duitschlands ontwapening. J
De zaak-Kutisker.
Een branstichtersproces.
Aardschokken in Schotland.
De toestand te Hankau.
De agitatie tegen de katholieken.
Anti-Britsche agitatie
De Kantonneezen naar Sjanghai
De nederlaag van Soen.
De economische conferentie
Groot-Brittannië en Japan.
De Vereen. St. en Mexico,
Britsch-ftaliaansche onder-
handelingen.
Poging tot brandstichting
Met bloed bevlekte bankbiljetten
LAATSTE NIEUWS.
Ontbinding Landdag
van Memel.
De Katholieke Padvinders
organisatie.
Violet Gibson.
KUNST EN KENNIS.
Willy Martens, t
Inhoud van Tijdschriften.
Thans is verschenen het Voorloopig Ver
slag van de commissie van rapporteurs over
het wetsontwerp tot goedkeuring van het
tusschen Nederland en België gesloten ver-
drag.
He! vangt aan met uitvoerige beschouwin
gen over den historischen grondslag van het
verdrag en het verband tusschen het ver
drag van~ 1839 en het nieuwe tractaat. In het
algemeen vond men het betoog van den mi
nister, waardoor dit verband werd gelegd,
2eer gekunsteld.
Er werd over het beleid van den minister
bij het tot stand brengen van het tractaat
zeer verschillend geoordeeld. Sommige leden
brachten den minister hulde voor diens be
leid bij de besprekingen te Parijs. Het trac
taat. zooals dit aan de Kamer is voorge
legd, is, naar deze leden betoogden, het re
sultaat van de toenmalige politieke constel
latie.
De hier aan het woord zijnde leden pre
zen de consequente houding van den minis
ter %n uitten de meening, dat de bezwaren
t; gen het verdrag overdreven zijn.
Kon het tractaat niet anders worden ver
dedigd dan op grond van afdreiging, dan
zoude elk rechtgeaard Nederlander er een
heftig tegenstander van moeten zijn. Ten
gunste van het tractaat zijn echter andere
en redelijke gronden aan te voeren. De wij
ziging van het Verdrag van 1839 is op zich
zelf noodzakelijk, omdat de feiten de ver
plichte neutraliteit van België hebben te niet
gedaan. Daarom moet het politieke statuut
van België opnieuw worden vastgesteld. De
overeenkomst van Locarno, met België als
onderteekenaar, is eene schending van de
tractaten van 1839, die aansluiting bij den
feiteliiken toestand, dat is de volledige sou
vereiniteit van België, onafwijsbaar maakt.
Dit wordt door niemand betwist. .Maar daar
om ook moest verdwijnen het verbod voor
Antwerpen om oorlogshaven te zijn. Dit ver
bod zoude immers in ^trijd zijn met de vol
ledige souvereiniteit.
Eelgië's wenschen niet onredelijk.
Het behoeft ook geen verwondering te
gekken, dat toen in 1919 het bestek "van
Europa grondig moest worden herzien, Bel
gië van de gelegenheid gebruik wenschte te
maken, om, ook de verhouding tot Neder
land opnieuw te regelen. En de nadeden
van zijne geografische ligging ten opzichte
van ons land voor de toekomst op te hef
fen. Om deze reden zijn België's reeds van
1839 dagteekenende wenschen ten opzichte
van eene afdoende verbinding met zijn ach
terland door Limburg heen, niet onredelijk.
Zoo mag men ook den wenscb van België
omtrent de grenswijziging niet zien als een
gevolg van zuiver imperialisme, van machts
begeerte. Die wensch moet ten deele wor
den verklaard uit historische herinneringen,
evenals ook de tegenzin van velen bij ons te
lande tegen het tractaat met België ten deele
is te verklaren uit historische herinneringen.
ele leden konden niet instemmen met
den boven uitgesproken lof over het beleid
yan den minister. Zij vermochten allerminst
m te zien, en ontkenden, dat België, door
het laten varen zijner buitensporige,"op geen
enkelen rechtsgrond steunende territoriale
cn politieke eischen aanspraak zoude heb
ben verkregen op economische compen-
satiën.
De hier aan het woord zijnde leden, ach
ten het voor Nederland een allerongeluk
kigste overeenkomst.
Ofschoon deze leden niet betwistten, dat
het optreden van den minister in 1919 ze
ker lofwaardig was, merkten zij niettemin
op, dat toch niet uit het oog verloren mag
worden, dat het voornamelük aan het ingrij
pen van Engeland, en wellicht ook van Ame-
rixa, in de eerste plaats te danken is ge
veest. dat de oorspronkelüke eischen van
a^ëewezen werden. Het succes van
het Regeeringsbeleid wordt overschat, als
men geen rekening houdt met dit feit. Wer-
Kclijk gevaar heeft ons land op dat stuk
niet bedreigd.
Naar aanleiding van dit laatste werd de
aandacht gevestigd op het gerucht, dat toen
de minister naar Parijs ging voor de confe
rentie, die geleid heeft tot de resolutie van
4 Juni 1919, de bekende interventie te onzen
behoeve reeds geleid had tot het resultaat,
aat een of meer der groote Mogendheden
nKt de territoriale eischen van België niet
instemdefn). Men wenschte gaarne, om het
beleid van den minister te kunnen beoor-
deelen, de juiste toedracht der zaak te ver-
Hemen.
Ook kan men hetgeen bereikt was den mi-
nister niet als een bijzonder succes aanreke
nen, omdat het dezerzijds verlangde niets
meer was dan volkomen redelijk en in alge-
heete overeenstemming met onze rechtspo-
6ue, die zeer sterk was, zooals in overleg
met den minister glashelder is uiteengezet,
door Prof. Strucken in ziine bekende bro
chure van 27 Juni 1919 „Nederland, België
en de Mogendheden."
Is er pressie geoefend?
Vele leden konden dan ook het denkbeeld
rut van zich afzetten, dat de minister had
gehandeld onder een zekeren druk.
Met het standpunt om aan de opheffing
de bepalingen, die de souvereiniteit van
Bcigië oeperken, te verbinden eene poging
om tot overeenstemming te geraken betref-
fer,de de vaarwateren, had iren z*ch we!
kunnen vere-eni^en. Inderdaad is het van
groot belang om met België in goede na
buurschap te leven. Maar de meeste leden
konden zich niet onttrekken aan den indruk,
dat de vergaande bepalingen van bet onder
havige tractaat haar oorsprong hehbon ge
bonden in een „zich-niefc vrij en onafhanke
lijk gevoelen.
Ware dit wel het geval geweest, dan zoude
dit tractaat nooit aanvaard zijn. Het aan
vaarden van een verdrag onder druk is eene
fout.
Indien de minister blijft volhouden dat
geen drang heeft bestaan, niet onder invloed
van „vrees voor erger" is gehandeld, dan
moet men zich toch afvragen of de minister
zich wel duidelük het belang van Nederland
voor oogen heeft gesteld.
Apotheken
0 tsc h
Indien inderdaad geheel vrij werd onder
handeld, waarom zijn dan niet de wijzigin
gen in het tractaat van 1839 beperkt tot wij
zigingen in verband met de opheffing der ge-
gerandeerde neutraliteit, tot wederzijds er
kende bezwaren en daarna geleidelijk en
wel voorbereid de maatregelen overwogen,
die tot de gewenschte politiek en econo
mische toenadering kunnen leiden?
1925 is niet 1919.
Maar ook ai ware in 1919 onderhandeld
ender den invloed van vrees en pressie, dan
nog kon daarin Geen enkele reden worden
gezien, om in 1925 nog steeds gestand te
aoen, wat vijf jaren te voren niet a'leen-niet
was aanvaard, maar in 1920 door België na
drukkelijk was afgewezen^
De ontstemming van den minister, dat het
trac'aat onder pressie is tot stand gekomen,
maakt het onbegrijpelijk. dat het verdrag
een voor Nederlasd zoo onereuzen inhoud
heeft gekregen. Ia dit verband wees men op
de bewering van den beer Nolens in de
Tweede Kamer, volgens welke wel aegelijk
de economische concessies zouden moeten
worden beschouwd als Nederlandsche eon-
tra-prestaties voor het, naar hij hoopte, de
finitief afzien door België van territoriale
aanspraken.
Een dergelijke afweging van onrechtmatige
aanspraken tegen onverplichte concessies
kan echter nooit worden aanvaard.
Eindelijk werd nog in twijfel getrokken, of
als gevolg van de door Nederland bij de on
derhandelingen getoonde welwillendheid in
derdaad, zooais van de zijde dergenen, die
het tractaat verdedigden, werd beweerd, het
geschil tusschen beide landen tot rust zou
komen na de totstandkoming van dit trac-
taat.
Tegemoetkoming aan de wenschen van
België, eischen van goede nabuurschap, in
ternationale toenadering moeten zeker be
langrijke factoren zün bij de behandeling
van een tractaat, als het onderhavige, maar
dat dit alles door dit verd-ai? zal worden
bereikt werd ernstig betwijfeld. Indien het
worden aangenomen, zal, meenden veie leden,
Nederland van België worden vervreemd;
toenadering behoort niet van ééne züde te
komen. Maar noch Nederland, noch Belöië
zullen door de aanneming worden bevre-
digd.
De door de Regeering gevolgde wijze van
behandeling van het verdrag werd niet ge
lukkig geacht. Duidelük is het n!et Sewor-
den, waarom zooveel geheimzinnigheid is be
tracht.
Vraagstukken van politieken aard.
Verscheidene leden, zoo zij al over de
economische bedenkingen zouden willen
heenstappen hoewel daarvoor volgens hen
geen afdoende gronden zijn aangevoerd
hadden tegen het verdrag volstrekt onover
komelijke staatkundige bezwaren, omdat
door het sluiten van deze overeenkomst met
België in een al te grooten afstand van
staatsbevoegdheid op eigen grondgebied
wordt toegestemd, omdat wij het recht op
geheel zelfstandige beslissing omtrent de
vraag, of door ons eventueel aan een oorlog
zal worden deelgenomen, prijs geven en om
dat wij ons noodeloos in oorlogsgevaar wik
kelen, Deze bezwaren kwamen bij onder
staande punten nader ter sprake.
Vele leden achten het ontbreken van een
regeling omtrent de Wielingen een bedenke
lijke leemte in dit tractaat.
Hiertegenover werd opgemerkt, dat er van
het verdrag in het geheel niets terecht zou
de zijn gekomen, indien men dit ingewik
kelde vraagstuk met zijn territoriale en his
torische factoren tot oplossing had willen
brengen.
Vele leden verklaarden volkomen in te
stemmen met de gedachte België zooveel
mogelijk tegemoet te komen, wat betreft de
bevaarbaarheid van de Schelde, omdat zij
de eenige verbinding van Antwerpen met de
zee vormt. Zij konden zich echter niet ver
eenigen met de wijze, waarop deze gedachte
in het tractaat tot uiting is gebracht.
Andere, die in tegenstelling tot de hier
voor aan het woord zijnde leden het Schel-
de-regime voor België wel wenschen te ver
beteren, voegden daaraan toe, dat dit slechts
op tweeërlei wijze mogelijk is, p.l.
a, door daaromtrent met België een
overeenkomst aan te gaan, met uitsluiting
van de andere mogendheden als partij, of
b, door de Schelde te internationaliseeren
met medezeggenschap der groote mogend
heden, zooals o. a. is geschied met den
Rijn, den Donau, de Oder, den Weichsel,
enz. t
Men behoorde in het oog te houden, dat
men een bevriende natie ten opzichte van
rechtmatige verlangens zooveel als mogelijk
is, moet tegemoet komen. Over enkele be
zwaren zoude men dus moeten heenstappen
en van harte medewerken, om Antwerpen
een zoo goed mogelijke verbinding met de
zee te doen behouden.
Ernstige bezwaren rezen er bij vele leden
legen de bevoegdheden, welke aan de com
missie van Beheer worden toegekend.
Vrij algemeen achïte men de reserve om
trent de Belgische oorlogsschepen uiterst be
denkelijk.
Van verschillende leden waren de econo
mische bezwaren nog zwaarder dan de poli
tieke, waarover zij desnoods bereid waren
heen te stappen. Daarbii legde gewicht in de
schaal de overweg'ng, dat de economische
toestand in België gunstiger is dan in Neder
land, hetgeen onder andere hieruit blijkt, dat
in België geen werkloosheid heerscht in te
genstelling tot Nederland.
De kanalen.
De economische bezwaren trokken zich
vooral samen op het Moerdijk-Innaai.
Amsterdam-, zoo werd betoogd, wordt in
niet mindere mate door hel kanaal bedreigd,
dan Rotterdam.
Eenige leden beschouwden de zaak uit een
eenigszins ander oogpunt. Zij wezen op de
omstandigheid, dat volgens zijn natuurlijke
ligging Antwerpen in de eerste plaats Schel-
de-haven, Rotterdam Rijnhaven is. Kapitaal
en arbeid worden met de grootste efficiency
aangewend in het belang van de algemeene
welvaart, indien deze beide havens zich in
die richting verder specialiseeren.
het woord, of hef geen overweging verdient
de aangelegenheid te onderwerpen aan het
onderzoek eener door de Regeering in te
stellen commissie, met opdracht binnen vier
maanden van rapport te dienen.
Omtrent de beteekenis van de gevolgen
van het Rijn-Maas-Scheldekanaal bestond
verschil van meening,
Eenige leden waren van oordeel, dat dit
kanaal moeilijk kon worden geweigerd, daar
Duitschland bij het Verdrag van Versailles
zich verbonden bad, een kanaal te graven
van den Rijn naar de Limburgsche grens en
Nederland dan bezwaarlijk een barrière
zoude kunnen opwerpen tegen het verder
doortrekken van dat kanaal.
Onderscheidene leden waren van een an
der gevoelen, waarbij zij zich beriepen op 't
verleden.
Tegenover het gevoelen van hen, die dit
kanaal voor onze belangen schadelijker acht
ten dan net Moerdiikkanaal stond dat van
anderen, die van oordeel zijn, dat dit kanaal
voor Limburg van groote beteekenis zal zijn.
tegenover de opmerking, dat sommigen in
het kanaal Luik-Maastricht een voordeel
voor ons land zien, daar bet onze havens in
verbinding brengt met het Ltiiksche nijver-
heidsgebied, werd er van andere zijde op
Gewezen dat er wellicht eenig voordeel voor
Zuid-Limburg in de verbreeding van dit ka
naal zoude gelegen kunnen zijn, doch dat
daartegenover de vrees gewettigd is, dat
^ank zij dit kanaal, in verband met het Rijn-
Maas-Scheldekanaal, het Luiksche industrie
gebied zich nog meer op Antwerpen zal
oriènteeren dan thans het geval is.
Onderscheidene leden konden geen vrede
hebben met de regeling aangaande het be-
loodsen van schepen op de Schelde en de
monden dezer rivier.
Als het verworpen wordt.
Men zag de houding der Eerste Kamer ten
opzichte van het tractaat als een zeer ver
antwoordelijke.
De vermoedelijke gevolgen van verwer
ping of aanneming werden breedvoerig be
sproken. Eenige leden stelden de vraag, of
het niet verstandig zoude zijn het verdrag
goed te keuren, ten einde onze verhouding
tot België, mede in verband met de verbete
ring van de algemeene politieke toestanden,
afdoende te verbeteren.
Zij wezen er op, dat Nederland in Europa
geheel Geïsoleerd staat, pheel anders dan
de Scandinavische riiken, die samen een taai
en belangengemeenschap vormen.
De leden, hier aan het woord, achtten het
een groot internationaal belang alles in het
werk te stellen om zich met België goed te
verstaan.
Neederland zal zich ook een betere olaats
in het internationaal economisch bestel ver
overen dan het nu heeft. Import-landen zoo
als ons land, moeten in toenemende mate
voorzichtig zijn en trachten mede te gaan
met beter bedeelden.
De verwerping zoude, naar de voorstan
ders van het tractaat vreesden, ten gevolde
hebben, dat het verdrag van 1839 zou blij-
c6? i j s'a.al?; België de kwestie van het
chelde-régime zoude onderwerpen aan de
esl'ssing van_ het Hof van Internationale
Justitie; dat Terneuzen door België zoude
worden doodoedrukt en dat België econo
mische représailles zou kunnen nemen in
samenwerking met Frankriik en Duitsch
land met het gevolg, dat Rotterdam en Am-
s ET.. m °P *;n duur zouden „opdrogen."
Bij verwerping zouden erger gevaren ons
kunnen bedreigen dan b.v. uit het Moerdijk
kanaal zouden kunnen voortvloeien.
Men was beducht, dat alsdan de mogend
heden, die, naar het inzicht van sommigen,
aan de beiae bij het verdrag betrokken lan
den volstrekt niet vrij spel hadden gegeven,
zich zouden doen gelden. Maar daarmede is
de zaak voor ons land nog niet ten einde.
Er moet een nieuw tractaat komen. Verkrij
gen wij met BeMë geen overeenstemming,
han zal dit land zich wenden tot den Volken
bond of tot de Commissie van XIV, om zich
Jaarvan den steun te verzekeren, en dan
loopt Nederland gevaar, dat de Schelde
wordt geïnternationaliseerd.
Aanneming van het verdrag zal ten ge
volge hebben een voordurend contact tus
schen Nederland en België, waarbij ons land
en, bllurstaat kan doen gevoelen, dat beide
if j e^kaar noodjg hebben. Alsdan zou
Helgie zoodoende ook meer naar het Noor-
den in plaats van naar het Zuiden worden
georiënteerd.
Deze beschouwingen vonden bestrijding.
Zij, die het aanhangig tractaat niet konden
aanvaarden, stelden op den voorgrond, dat
zij een nieuwe, voor beide landen bevredi
gende regeling zeer ernstig wenschen. Wij
behoorden ons dan ook bij verwerping be
reid te verklaren, tot het aannemen van een
welwillende houding bij het aanknoopen van
nieuwe onderhandelingen.
Mocht het verdrag verworpen worden,
can zal er zeker gelegenheid bestaan om
een redelijke en voor beide partijen aanne-
meb'ke overeenkomst aan te gaan.
Ten slotte werd nog uiting gegeven aan de
verwondering waarmede men kennis had ge
nomen van de zinsnede in de eerste Kamer
rede van den minister: „Ik huiver bij de ge
dachte, dat er een andere uitspraak door het
rarlement zou worden gedaan," Men zoude
gaarne vernemen, welke aanleiding voor
huivering er volgens den minister bestaat.
Men zoude er prijs op stellen een positief
antwoord op deze vraag te ontvangen.
Niet alleen dat de tuinders met de slechte i
jaren ten gronde gaan (vooral 1926 was
heelemaal een mislukt jaar, ten minste
voor de aardbeienteelt en dat is het hoofd
product van deze gemeente) maar ook de
zakenmenschen gaan met de tuinders ten
grend. Sla hun boeken maar eens op en
ga dan naar de Boerenleenbank en vraag
daar de boeken eens ter inzage. U zult
zien in hoe een noodtoestand 'iz tuinders
van Heemskerk zich bevinden. Daarom is
het noodig is, dat het gemeentebestuur van
Heemskerk nog eens een poging waagt bij
Regeering of Provincie, en met de noodige
toelichting, en dan direct. Want er is niet
alleen nood, maar er is oko gebrek en dat
bij het nijvere volk, dat van 's morgens
vroeg tot 's avonds laat aan den arbeid is.
Zij moeten gebrek lijden, omdat de oogst
mislukt is. En hoe zullen de menschen aan
mest voor hun tuin komen? Kom gemeente
bestuur vergader hier nog eens over en sla
de handen flink aan den ploeg.
Met dank voor de plaatsing
Uw abonné T.
BEROEPSADVISEURS,
Geachte Redactie,
In uw blad van 21 dezer vond ik in de
kolom „Pijltjes" het artikeltje „Beroeps
adviseurs",
Daar de grondslag dcJor den gemeente
raad voor dit instituut goedgekeurd mij
niet bekend is, moet ik afgaan op hetgeen
onder genoemde titel in uw blad geschreven
is. Daaruit is nu te lezen, dat, tenminste
voorloopig, niet van de ervaringen van de
onderwijzers ten aanzien van hunne leer
lingen profijt getrokken zal worden; het in
gezonden stuk, waarop de schrijver van
dit artikel doelde en de bespreking van het
Engelsche bericht doen zulks vermoeden.
Reeds meerdere malen werd echter om
de hulp van den onderwijzer gevraagd.
Toen prof. F. Parsons in 1908 te Boston
een klein bureau voor beroepskeuze (de
eerste naar ik meen) oprichtte, trachtte hij
de scholen voor zijn bureau te interessee
ren; het aanteekenen van de individueele
neigingen en vaardigheden der scholieren
zou voor het bureau een waardevolle voor-
arbeid zijn. Het standpunt van dezen pio
nier is te vinden in het boek F. Parsons;
Choo'.ing a vocation, Boston, terwijl de op
vatting van den tegenwoordigen leider ge
meld wordt in zijn monographic: M. Bloom-
field: The vocational guidance of Youth,
Boston.
Ook in ons land wordt in de literatuur
over beroepskeus de lagere school als uit
gangspunt genoemd. Hiervoor verwijs ik
naar een der boekjes getiteld.' Zielkundige
verwikkelingen, Serie II no, 1, Aanleg en
Beroep door Dr. F. Roels, hoofdstuk VI
School en Beroepskeus, uitgegeven in 1919.
F, J. M. TONINO.
Accountant N, I, v. A,
Naschrift. Indien de geachte inzender uit
ons stukje gelezen heeft dat de te stichten
bureaux voor Beroepskeuze in Haarlem
geen gebruik zullen maken van de gege
vens, die de school kan verschaffen over
de candidaten, die zich bij de Bureaux
aanmelden, dan zijn wij blijkbaar niet dui
delijk genoeg geweest. De werkmethode
voor de Bureaux in Haarlem is, naar wij
meenen, nog niet vastgesteld, (we! de
grondslag) althans niet publiek bekend,
maar er is geen reden te veronderstellen
dat men op die bureaux de school, die
kostbare bron van inlichtingen over de be
trokkenen zal verwaarloozen. Integendeel.
Men zal daarvan, naar onze overtuiging,
gebruik maken. Wat in de rubriek „Pijltjes"
bedoeld werd is dit dat men blijkbaar in
Engeland de opvatting huldigt, dat de voor
lichting bij Beroepskeuze aan de school
moet worden toevertrouwd en niet aan een
bureaux, voorgelicht door het onderwijzend
personeel. P.
Verdediging van het Moerdijkkanaal.
Tegen de verschillende bezwaren kwam
men van andere zijde op. De meening werd
uitgesproken, dat het gevaar voor de wel
vaart van ons land, van dit kanaal gevreesd,
evenals van het Schelde-Maas-Rijnkanaal,
sterk overdreven wordt. Men wees erop, dat
de prognose van de tegenstanders van het
verdrag zuiver speculatief is; zekerheid heeft
dienaangaande niemand en kan ook niet ge
geven worden. Voorts werd betoogd, dat het
onderhavige kanaal ook voor Nederland een
voordeel oplevert, daar het België en Noord-
Frankrijk voor ons opent.
Eenige leden betoogden, dat het verschil
tusschen het verkeer in de havens van Ant
werpen en Rotterdam te veel uit het oog
wordt verloren. Men moet de beide havens
niet te veel als in alle opzichten concurren
ten van elkander beschouwen.
Eènige leden wezen er voorts op, dat het
verzet tegen het kanaal wel met groote hef
tigeheid en met groote stelligheid gevoerd
wordt, maar dat nauwkeurig omschreven ar
gumenten op grond van zorgvuldige en aan
de feilen ontleende redeneeringen hoe het
nadeel, dat dit kanaal aan de Nederlandsche
scheepvaart zoude brengen, zal ontstaan, tot
'Voor den inhoud van deze rubriek stelt
de Redactie zich niet verantwoordelijk.)
Mijnheer de Redacteur,
Wilt u onderstaande regelen in uw veel
gelezen blad opnemen? Bij voorbaat dank.
Naar aanleiding van hetgeen er in de
ju C°urant ,van Zaterdag 22 Januari
aangehaald wordt over den tuinbouw in
Kennemerland Daat in dat artikel gezegd
wordt, dat het gemeentebestuur van Heems
kerk overtuigd is dat hier de helpende
hand moet worden geboden, heeft het dan
ook nogmaals een poging gewaagd om steun
bij Ged. Staten. En dan staat er verder;
al behoeft men zich dan ook niet te ont
veinzen^ dat meerdere tuinders, ook met
deze hulp niet meer te redden zijn. Dit is
wej heel pessimistisch uitgedrukt, dat met
een beetje goeden wil en hulp van Regee
ring en Provincie, alle eerlijke tuinders
nog wel te redden zijn. Als het maar niet
zoo gaat als voor drie jaar geleden, toen er
ook steun gegeven is in Heemskerk. De
burgemeester van Heemskerk had toen
geen goede voorlichters en werd die steun
zoo verleend, dat hij den daarop volgenden
zomer weer teruggegeven moest worden. De
menschen beloofden dat wel, maar zij waren
van de onmogelijkheid van dat teruggeven
overtuigd, en dat hadden ook die voor
lichters moeten weten. Steun moet op een
langen termijn gegeven worden, en jaar
lijks een gedeelte met de noodige rente
teruggegeven. Als dit gedaan wordt, zijn de
eerlijke tuinders in Heemskerk nog wel te
redden. Dat er onmiddellijk geholpen moet
worden leid ik af uit het feit, dat er van
de tuinders van Heemskerkop het oogen-
blik 90 procent in nood verkeeren en daar
zijn er zelfs onder, die geen eten in huis heb
ben en die geen kans zien om aan mest voor
Hun tuin te komen, Zulke menschen moe
ten gered worden en die kunnen gered
word«n. Deze menschen vragen om steun
Eenigen tijd geleden werd bij de polite van
het bureau Linnaeusstraat aangifte gedaan,
dat uit een winkel in mode-artikelen _n de
Javastraat in Jen loop van eenige maan
den verschillende van die artikelen vermist
werden. Het onderzoek deed blijken, dat
het ifieerendeel van het vermiste bij op-
koopers was. En dezen wezen een persoon
aan als zijnde de man, die het goed, dat
een bedrag van ruim 4000 vertegenwoor
digt, verkocht had. De vrouw, die het fill
aal drijft, kwam tot de pijnlijke ontdekk.ng.
dat haar man, die overigens met den winkel
niets te maken had, de dader was.
Hij is naar het bureau Linnaeusstraat
overgebracht en zal ter beschikking van de
justitie gesteld worden.
Een particulier, die een werkplaats heeft
cp de Marinewerf, had geruimsn tijd ge
leden een groot aantal oude Duitsche tele
foontoestellen opgekocht. Deze ontdeed hij
door middel van een ponsmachine van de
platinapuntjes, d.e blijkbaar veel waarde
hebben. Dezer dagen kwam hij tot de ont
dekking, dat hij een groote partij miste. Hij
schatte het gewicht van de verdwenen pun
tjes op 1000 gram en de waarde op ongeveer
8500. De voorraad schijnt bij kleine hoe
veelheden gestolen te zijn. Wie de dader is,
kan de politie nog niet zeggen.
Legatie-secretaris dr. Cloaius, die de voor-
bereidende onderhandelingen met de con
trole-commissie alhier nopens den uitvoer
van oorlogsmateriaal heeft gevoerd, is naar
Parijs vertrokken om deel te nemen aan de
eindbesprekingen tusschen gen. v. Pawelsen
den gezantenraad
Op verzoek van zijn verdediger is Iwan
Kutisker gisteren uit de hechtenis ontsla
gen. De medische deskundige prof. His had
in zijn advies verklaard, dat Kutisker in le
vensgevaar verkeerde.
Voor de jury-rechtbank ie Kiel stonden
heden terecht zeven beklaagden, die in den
tijd van November 1923 tot Augustus 1925
in de omgevig van Leezen tien branden
hadden gesticht of anderen daartoe hadden
aangezet. Allen waren kleine bazen in het
bouwbedrijf, die hun arbeiders aanspoorden
boerderijen in brand te steken, om op deze
wijze voor geregelden arbeid te zorgen.
Het proces zal omstreeks 14 dagen duren.
Er zijn ca. 100 getuigen gedagvaard.
Gisterenmorgen om vijf uur ziin aard
schokken gevoeld in een uitgebreid gebied
van N. O. Schotland o.a. te Aberdeen. Elgin,
Ballater en op de Orkaden en de Shetland-
eilanden. De schokken duurden van 20 se
conden tot 1K minuut. In alle plaatsen,
waar de schokken werden waargenomen,
schudde de huizen en werd eenige ongerust
heid gewekt Er wordt evenwel geen schade
gemeld behalve dat aardewerk op den vloer
stuk viel.
Uit China werd gis'eren geen nieuwe ont
wikkeling in den toestand gemeld. Het is
te Londen nog niet bekend of het besluit,
der handelsgemeenschap in de Britsche
concessie te Hankau na overleg mét
O'Malley genomen, om de zaken te her
vatten, (jok inderdaad :n werking is ge
steld. Voorvallen van minder belangrijken
aard te Hankau en elders on 'ersH.uiien den
in semmige krmgen geioperden twijfel no
pens d bekwaamheid -Ier "Mneesche auto
ritei'en om ae extremisten in bedwang te
h ju Jen.
De agitatie tegen de katholieken duurt
te Amoy voort. De lijkjes van zeven
kleine kinderen, die onlangs begraven wa
ren, zijn wederom opgegraven, op grond
van de beschuldiging, dat de ka'liolieken
ze verminkt hadden.
Ook te Amoy en te Swatow ontwikkelt
zich een anti-Britsche agi'atie.
Alle Amerikaansche zendelingen uit het
binnenland hebben zich tijdelijk naar Swa
tow begeven.
Uit een telegram, dat de „Paris Times"
uit Londen ontvangen heeft, blijkt, dat het
Kantonneesche leger zijn opmarsch door da
provincie Tsjekiang naar Sjanghai weer
voorzet. De Kantonneezen hebben de troe
pen van Soen Tsjoean Fang, den militairen
gouverneur van Sjanghai, te Hangts.au ver-
s'agen. Hangts'au is de sleutel voor deo
'oegang tot Sjanghai uit het Zuiden. De
verslagen troepen zijn teruggetrokken op
Toengloe.
Wegens de nederlaag van Soen Tsjoean
Fang in Tsjekiang, hebben de Britscho
autoriteiten de zendelingen last gegeven het
district Ningpo te ontruimen.
De Volkenbond heeft een Russische nota
ontvangen, waar in scherpe bewoordingen
wordt 'medegedeeld, dat Rusland geen deel
zal nemen aan de Internationale Ecoomi-
sche Conferentie in verband met de Rus-
sisch-Zwitsersche betrekkigen, welke het
voor Rusland onmogelijk mak;n, zijn gede
legeerden naar Geneve te zenden.
Naar uit Tokio wordt gemeld, zou
Japan het verzoek van Groot-Brittannië
om de medewerking te verleenen bij de
pogingen om de vroegere positie van
Groot-Brittannië aan de Jangsé te her
winnen, geweigerd hebben op grond van
het feit, dat Japan iedere geweldpleging
wil vermijden.
Professoren verkond'gen opnieuw
hun meening.
Een 100-tal professoren ir het internatio.
naai recht, vertegenwoordigende 43 Uni
versiteiten, hebben een verklaring gepubli
ceerd, waarin zij aandringen om het be
staande geschil tusschen de V. S. en
Mexico betreffende de land- en petroleum-
wetten aan arbitrage te onderwerpen.
Naar uit Londen wordt gemeld, hebben
te Rome Britsch-Italiaansche onderhande
lingen plaats gehad ter bespreking van de
wederzijdsche belangen aan de Roode Zee
en de daaraan grenzende Arabische Staten,
nu toe weinig of niet worden aangetroffen. zij willen er rente voor betalen en het geld
Ook staat vast, dat zij, d'e van dit kanaal
voor ons handelsverkeer geen overwegend
nadeel voorzien, weinig scherp zijn geweest
in hun betoog.
De vraag rees nu bij de leden hier aan
bij gedeelten weer teruggeven. Zij vragen
niet cm subsidie, zooais sommige orkest
verenigingen. om het nooit weer teug te
geven en dan liefst een vaste subsidie,
waarvoor die arme noodlijdend^ tuinders
hun belastingpenningen voor moeten offeren.
De politie te Enschedé heeft bij toeval
een poging tot brandstichting ontdekt. Bij
zekeren W. aan den Losserscbenweg was
namelijk een binnenbrandje uitgebroken,
dat door de buren we-d gebluscht. Bij on
derzoek door de politie bleek, dat er in een
andere kamer, tusschen oud papier een
kaars stond te branden en dat deze kaars in
verbinding stond met een lont.
De brandstichter heeft bekend en is ter
beschikking van de justitie gesteld.
Zaterdagmorgen is ingebroken ten huize
van v. H„ te Schiedam. Tijdens de afwe
zigheid van de bewoners had de dader
zich toegang verschaft door openschuiving
van een raam. Uit een kastje, dat met een
beitel opengebroken is, werd uit een geld
kistje 650 gestolen, waarvan de dader,
toen een der bewoners plotseling terug
kwam, 400 op den grond heeft laten val
len, Het gestolen geld bestond uü 10 bank
biljetten van 25, De commissaris van po
litie-te Schiedam verzoekt in verband met
dezen diefstal inlichtingen, wanneer bank
biljetten, die met bloed bevlekt zijn, ter be
taling worden aangeboden.
ouders geboren te Semarang en ging reeds
op jeugdigen leeftijd naar Amstrndam, waar
hij de Openbare Handelsschool bezocht en
zijn eind-examen deed, In plaats van daar
op naar een kantoor te gaan, deed hij het
toelatingsexamen voor de Rijksacademie
voor Beeldende Kunsten. Hij slaagde en
bleef er drie jaren werken. Daarna ging
Martens te Parijs verder studeeren onder
den beroemden portret- en figuurschilder
Bonnat en op het atelier van Cormon.
Al zeer spoedig kon Willy Martens te
Parijs en elders werk tentoonstellen dat
zeer de aandacht trok van het groote pu
bliek en van kenners. Het zag er naar uit
of hij vooral in het portret en het figuur
zou gaan uitmunten.
Maar Willy Martens schildert nog heel
wat anders en zijn werk uit die Parijsche
jaren werd zóó zeer gewaardeerd dat men
zijn naam vindt onder die der eerste So-
ciétaires der Société Nationale des Beaux-
Arts, een genootschap, gesticht door kun
stenaars met groot talent als protest tegen
de uitspraken der jury van *het oude
Salon des Champs Elysées, Ook aan pano
rama s heeft hij meegewerkt, o.a. kreeg hij
in 1886 de opdracht van een groot pano
rama te schilderen te Parijs; „Laatste dag
der Commune,"
In 1889 viel hem de hooge eer te beurt,
benoemd te worden tot gedelegeerd com
missaris en jurylid voor de Nederlandsche
Afdeeling van Schoone Kunsten op de we
reldtentoonstelling te Parijs,
Na beëindiging zijner werkzaamheden als
gedelegeerd commissaris, verliet Martens
Frankrijk om zich te kunnen wijden aan
het bestudeeren van echt Nederlandsche
typen. Hij ging zich vestigen te Nunspeet
op de Veluwe en was een der eerste Hol-
landsche meesters, die dit dorp en zijn
omgeving een zekere vermaardheid hebben
bezorgd.
Als leerling van Bonnat, had hij zich ook
naam verworven als knap portretschilder
en aan zijn groote reputatie had hij het dan
ook te danken dat hem de opdracht werd
verleend het portret te schilderen van de
Koningin in het park van haar buitenver
blijf Het Loo en later een levensgroot por
tret van de Koningin-Moeder, bestemd als
geschenk voor de Koningin.
In verscheidene openbare musea van
Europa en Amerika en in vele bekende
particuliere verzamelingen is zijn werk ge
plaatst. Wij noemen enkel het Rijksmuseum
te Amsterdam, ons eigen Museum, het Mu
seum Mesdag, de musea te Chicago en
Philadelphia.
In 1892 kozen de leden van Pulchri
Studio hem tot secretaris van hun genoot
schap, in 1907 werd hij voorzitter, in 1894
was hij regeeringscommissaris voor de
Nederlandsche Afdeeling op de Wereldten
toonstelling te Antwerpen; in 1889 op die
te Parijs; in 1904 vervulde hij deze gewich
tige betrekking ter tentoonstelling te St
Louis.
Tal van onderscheidingen zijn Martens
toegekend.
Musicalia.
Uit de Bouwwereld.
T ooneelkroniek.
Vrouwenhoekje, door T. D.: Florence
Nightingale, III Blouse Practische
wintermantel Wasscben Kleuren
Modern mantelcostuum Het oud-Hon-
gaarsche Familiekleed Vrouwenberoe
pen Geribd fluweel Eet vruchten! Zilver
kant Recepten Nuttige wenken.
Kent gij uw eigen land?
Nieuws over boeken en schrijvers.
Kunstberichten,
KOWNO, 25 Jan, Daar de meerder
heidspartijen weigerden samen te werken
om een regeering te vormen, is de Land
dag van Memel ontbonden. Nieuwe verkie
zingen zullen op 4 Maart plaats hebben
ROME, 25 Jan. De „Osservatore Ro
mano", het officieele orgaan van het Vati-
caan, bevat een protest tegen het jongste
decreet van Mussolini, waarbij de Katholieke
organisaties van jeugdige onderzoekers
(de Katholieke Padvindersorganisaties) wor
den ontbonden en ondergebracht bij het
Nationaal Instituut der Ballillas, de Pad
vindersorganisatie die de Fascisten hebben
gesticht. Dit protest is vervat in een
schrijven van Z. H, den Paus, aan Kardinaal
Gasparri. De Paus verklaart, dat deze orga
nisaties niet mogen worden ontbonden,
omdat zij een specifiek godsdienstig karak
ter dragen. Na aansluiting van de organi
saties bij het Nationaal Instituut der Balli
las moet de opvoeding der jeugdige per
sonen in de organisaties blijven geschieden,
door priesters, die gekozen zullen worden in
overeenstemming met de leiders der Ballilas
en de plaatselijke bisschoppen.
ROME, 25 Jan. Violet Gibson, de over-
spannen Iersche dame, die in April j.l. een
aanslag op Mussolini pleegde, zal zeer waar
schijnlijk niet voor de Rechtbank worden
gebrachL Vernomen wordt, dat zij nog
steeds in observatie is en dat zij waar
schijnlijk aan de familie in Engeland zal
worden uitgeleverd op voorwaarde, dat zij
onder toezicjit zal blijven en haar nooit
zal worden toegestaan naar Italië teru§
te keeren.
Mijnhardt's Hoesttabletten. Doos 3Qct.
Mijnhardt'sKeelpijntabletten,60 en 30 ct.
Bij Apoth. en Drogisten.
De overleden kunstschilder Willy Mar
tens was op 1 Dec. 1856 uit Nederlandsche
OPGANG
Inhoud van No. 310;
Erich Wichnjan, door Jan Engelman; geïl.
L*e Pelgrim van Angkor, IV, door Piere
Loti.
Jonkvrouwe de la Seiglière, IV, door
Jules Sandeau.
Uit Biek en Blad,
Summa SummarumEen wekelijksche
terugblik op den internationaal-politieken
toestand, door Aquatus,
Aankondiging van humor en satyre uit
binnen, en buitenland.
PURMEREND, 25 Januari 1927. Markt
bericht. 10 stapels kleine fabriekskaas
met merk 44.— per 50 K.G.; 5 stapels kl.
boerenkaas 46,— per 50 K.G, De handel
op de kaasmarkt was goed,
389 K.G. boter 2.30—2.35 per K.G.
Runderen, waaronder 190 vette 0.70—
0.95 per K.G,, matig; en 137 melk- en geldi
120—360 per stuk, matig; 15 stieren
ƒ0.300.85 per K.G.; matig; 29 paardee
100200 per stuk. stug; 27 vette kalve-
rcu, 1.40—1.60 per K.G,, matig; 370
nuchtere kalveren 12—40 per stk, vlug;
546 vette varkens 0,60—0.64 per K.G.,
vlug; Zouters 0.58—0.62 per kilo, vlug:
74 magere varkens f 22—40 per stuk, matig;
156 biggen 12—22 per stuk, matig; 1057
schapen 2535 per stuk, matig.
Kipeieren 7.25—8.25 per 100 stuks;
Eendeneieren 7.50 per 100 stuks.
Coöp, Centr Eierveiling. 2500 Eenden-
vieren 8.108,50; 48105 kipeieren
0.10—9,50,
