■iï-
2
^i^>^i4a3g»i4a&Efri43Bgfri.45Kaa>i«*EH43»?g»i
U
MANNEN DIE VOOR ONS SCHRIJVEN
i
1)
i
m
Jubileumnummer Nieuwe Haarl. Courant.
■v
DOOR FRANS MEIJER
nug
Mhr. Astman.
Mhr. E. U., (muziek).
Vooraf zij hier iets gezegd over journalisten in
het algemeen, zoodat we later onze lezers vol
komen op de hoogte mogen achten met dit
zeer bijzondere soort van menschen.
Tusschen den redacteur die een berichtje
maakt als „Toen we hedenmorgen onzen neus
buiten de deur staken, ontdekten we dat het
gesneeuwd had," en den schrijver van breede,
machtige hoofdartikelen over internationale
en binnenlandsche politiek ligt dezelfde afstand
als tusschen de protisten (ééncellige oerwezens)
van Darwin en den Übermensch, den Konings-
mensch van Nietzsche.
De meesten echter verkeeren nog steeds in
het middelste stadium, nml. dat der aapmenschen
en leveren gedurende den loop der dag in
hun werk stof voor lust- en onlust-theorieën
van Spinoza en Freud.
Hoe iemand journalist wordt valt zeer moeilijk
te zeggen. Er zijn nml. vele wegen die naar
Rome leiden en men kan gerust aannemen dat
journalisten uit alle lagen der maatschappij ge-
requireerd worden. Iemand die het gymnasium
of het Seminarie verlaten heeft en tot wanhoop
zijner ouders nergens een baantje kan vinden
tracht gewoonlijk op een redactiebureau terecht
te komen Lukt dat en mag hij dan de gesprek
ken opnemen van de stadstelefoon, dan heet hij
„journalist." Lukt het niet dan wordt hij „let
terkundige," tot groote wanhoop van redac
teuren, die zijn wekelijksche productie te keuren
krijgen. Worden deze bijdragen geweigerd dan
gaan ze voor het tooneel werken, niet als acteur
maar als dramaturg en stellen hun eerste ver
toog op voor „De Gemeenschap" waarin ze
uitvoerig uiteenzetten dat Sophocles en Aischu-
los minder verlitteratuurd zijn van Euripides.
Verder bestaan er sterke overeenkomsten
tusschen journalisten en landloopers. Beiden
slenteren voor een groot gedeelte van den dag
op straat en beiden komen herhaaldelijk met
de politie in aanraking. Het eenige onderscheid
is, dat de landlooper er dikwijls frisscher ideeën
op nahoudt en een journalist er helderder uit
ziet. Verder doet zich de vraag op wie nuttiger
werk verricht de journalist die de bladen vol
schrijft, de bezorger die ze rondbrengt of Liefde
werk Oud-Papier, die ze opruimt
Zooals ik reeds zei, komen journalisten uit
alle lagen der maatschappij. Zoo heb je zelfs
koekebakkers, die later voor tooneelrecensent
spelen, en die met dezelfde handigheid de lijm-
kwast zwaaien als vroeger den deegrol en in
middels doorgaan voor iedereen zoete koekjes
te bakken.
Recensenten zijn een bijzonder soort jour
nalisten die verslagen maken over tooneel en
muziekuitvoeringen.
Ze hebben het gewoonlijk gemakkelijker
dan hun collega's die vergaderingen moeten
verslaan, daar ze steeds een avonddutje kunnen
doen zonder dat ze door hun vrouw gestoord
worden en je hebt er die het zich heel gemak
kelijk maken door de programmaverklaring
uit te knippen.
Dezen keer heeft de heele redactie van de
N. Hrl. Crt. zich beschikbaar gesteld om tot
mikpunt te dienen van mijn flauwiteiten. Men
zal begrijpen dat dit voor mij een zeer delicate
taak is en dat er, wil ik, voortaan eenig deel van
leven hebben op de Spaarnestad, vele klippen
dien te omzeilen.
Komaan danhet spel gaat beginnen
Het is trouwens absoluut overbodig dat een
hoofdredacteur kan schrijven Ik heb zelfs
zoo'n exemplaar gekend die niet eens lezen en
schrijven kon. Zijn jas kon het daarentegen wél.
Verder valt er niet veel op onzen hoofdredac
teur aan te merken. Hij gaat kalm zijn gangetje
en je hebt geen kind aan hem.
Mhr. van Oosten, (boogschutter).
Voila de rechterhand van mijnheer Weterings
een zekere van Oosten. Nergens is uit de Evan
gelische spreuk dat de rechterhand niet weten
mag wat de linker doet, sterker tot uiting ge
komen dan aan de Redactie van de Nieuwe
Haarlemsche Courant.
Hij is de man die dagelijks de pijltjes af-
zent op de voorpagina, pijltjes die uitschieten
uit van Oosten en flikkeren tot in het Westen.
Mhr. Seuter. (de man met den scherpen blik)
Recht tegenover mijnheer van Oosten zit
een jongeman, die Seuter heet. Door zijn zeer
eigenaardige plaatsing is zijn gelaat geregeld
naar van Oosten gekeerd. Daardoor heeft hij
veel van een Muzelman en is misschien de eenige
mensch die georiënteerd is volgens de Heilige
Linie.
Reeds Ruusbroec verklaart dat een heuvel
helling gewend naar het Oosten de beste vruch
ten voortbrengt, omdat daar de zon de eerste
warmte brengt. Niet alleen in den arbeid van
den heer Seuter is zulks onmiddellijk merkbaar,
maar zelfs in zijn hoofdhaar, waarvan de voor
zijde veel weelderiger krullen toont, dan de
ietwat afgeplatte achterzijde.
De heer Seuter munt vooral uit door zijn
scherpen kijk op gemeentezaken. Overigens
gaat hij kalm zijn gangetje en wordt wegens zijn
wat al te kleine gestalte veel te dikwijls over het
hoofd gezien, vooral door menschen, die hooger
staan dan hij.
Mhr Weterings, hoofdredacteur
Deze schoone prent stelt voor mijnheer Wete
rings, algemegn erkend als de hoofdredacteur
van de 50-jarige Nieuwe Haarlemsche Cou
rant. We verstoren met gaarne de feeststemming,
die thans overal uit de Spaarnestad puilt, maar
toch dient even gezegd te worden dat hij slechts
een stiefvader is, hetgeen echter weer zijn goeden
kant heeft want we betwijfelen met grond, of de
heer Weterings zijn bloeiende jeugd zou willen
ruilen voor de eer de echte vader van den 50-
jarige te zijn.
De meeste lezers zullen van een „hoofd
redacteur" in het algemeen een zeer verkeerden
tndruk hebben. Men meent dat een hoofd
redacteur den heelen dag zit te schrijven. Maar
dat ts een geheel verkeerde veronderstelling,
want een hoofdredacteur heeft niet anders te
doen dan maar te praten, als maar te oraten.
verslagen maken en laat dat liever een ander
opknappen.
Men zegt, dat, wanneer hij eenmaal zijn otium
cum dignitate gaat genieten, zijn melkkroes als
een curiositeit in het museum van de Spaarne
stad bewaard zal blijven.
Mhr. Jos Möllman.
Dit is Jos. Möllman, ook wel kortaf Monzie
genoemd. Monzie is de engelachtige journalist,
tenminste voor zoover het zijn uiterlijk betreft.
In hem is een sterke teruggang naar de
Renaissance te bespeuren én het laat zich in
denken dat Rubens er goud voor over gehad
zou hebben om hem te mogen gebruiken als
model voor zijn vleezige bolle engeltjes. Zijn
gestalte zou op een bolrond wolkje een zeer
gunstigen indruk gemaakt hebben.
De buitenwereld krijgt hem weinig te zien,
daar hij achter een dikken bontkraag pleegt
schuil te gaan.
Mhr. Arthur Tervooren,
(Van Alles en Overal).
Met mijnheer Tervooren dien ik zeer voor
zichtig te zijn. Grootgebracht onder Dajakkers
en Koppensnellers, opgegroeid temidden van
ongebaande oerwouden, vervolgens tijdens den
oorlog te Brussel als spion gevankelijk opge
bracht, heeft deze mensch sterke moord
lustige neigingen, die zelfs door zijn jarenlang
verblijf op de Spaarnestad nog niet zijn uitge
doofd en nog telkens tot uitbarsting komen.
Als studieobject voor een anthropoloog zeer
interessant, blijft hij voor zijn. omgeving meer
dan gevaarlijk, temeer daar hij voortdurend in
het onverklaarbaar bezit is van groote doses
schietkatoen, waarmee hij reeds herhaaldelijk
getracht heeft de bovenste verdieping van de
Spaarnestad te laten springen tot heden nog
zonder resultaat. Gedurende de laatste dagen
werkte hij in combinatie met een zekere van der
Linden, een fotograaf, zoodat we misschien
binnenkort betere uitkomsten mogen verwachten
De heer Tervooren heeft zich voor de Nieuwe
Haarlemsche Courant vooral verdienstelijk ge
maakt door zijn „Van Alles en Overal," waar
door hij 'zich Zoo groote populariteit wist te
verwerven dat weldra het liedje „Overal en
overal" in gebruik is gekomen.
Dat is de heer Asman een der jongste krachten
der redactie.. Al zou zijn,jiaam het doen verrpoe-
den, toch heeft hij niets uit te staan met de
gemeentelijken Reinigingsdienst, al zal het mis
schien wel eens voorgekomen zijn dat hij iets
geschreven heeft over vuilnisbakken langs den
weg. Dat zijn de stokpaardjes van. alle journa
listen, die om copie verlegen zitten.
Gedurende den korten tijd dat hij aan de
Spaarnestad werkzaam is heeft hij zich laten
kennen als een zeer bruikbaar mensch, dat voor
de toekomst wel iets belooft.
Hij is direct kenbaar aan. zijn eigenaardige
wijze van groeten.
Mhr. Hamers, (redacteur binnenland).
Dit is een bijzonder mensch nl. Jos P. Hamers,
de bewuste «chrijver van talrijke historische
verhalen. Hij is een zeer punctueel mensch en
er is zelfs van hem bekend, dat hij op de zetterij
eens alle letters heeft willen controleeren die
voor zijn verhaal gebruikt moesten worden. Als
bijzondere eigenaardigheid valt van hem te
vertellen, dat hij zeer handig met de schaar
weet om te gaan en dol is op eenentwintigen.
Zwarte Pieten schijnt bij hem minder in de
gratie te staan. Hij heeft een broertje dood aan
'a
Mijnheer E. U. is een der muziek-recensenten
van de Nieuwe Haarlemsche Courant en het
logica-beestje van de Spaarnestad. Men zegt
dat hij eertijds Valsche Bankbiljetten gemaakt
heeft voor de Katholieke Illustratie, waar hij
als hoofdredacteur een aardige bijverdienste
heeft.
Sinds eenigen tijd vertoont hij kluizenaars
allures, zoodat we misschien over eenigen tijd
in de kathedraal tegenover Sinte Theresia een
heiligen-beeld in jacquet zien verschijnen,
waarmee het cachet van die kerk aanmerkelijk
verhoogd zal zijn. Misschien dat de beeldhouwer
Maas vast naar den order zal solliciteeren. We
hopen echter als dan dat er een betere versiering
boven zal komen dan de ontbijtkoek-verpakking
boven het Hanze altaar.
zoeten naam van Donders, de zachte redacteur
der Vrouwenrubrieken, een zeer innemend en
hoffelijk mensch, vol egards jegens de diverse
dames, die met hunne bijdragen betreffende
het bereiden van soep en baby-jurkjes de we
reld meenen te verrijken. Op deze afbeelding is
hij getroffen op het oogenblik dat hij zijn lief-
talligsten glimlach ten beste geeft.
Verder valt er als een bijzonderheid te ver
melden, dat de Donderdag naar hem genoemd is
en dat Petrus Donders geen familie van hem is.
Ook beweert hij geen afstammeling te zijn van
Wodan, hetgeen zich gemakkelijk laat begrijpen,
gezien zijn zeer zachtmoedige natuur. Geruimen
tijd heeft hij er naar gestreefd de best gekleede
man van de Spaarnestad te worden, maar werd
hierbij met één punt meer verslagen door den
heer de By.
Mhr. v. d. Sande,
(Redacteur Zondagsblad en medewerker).
Mhr. van der Sande die zoo mooi over de
liefde kan schrijven. Den heelen dag rijgt hij
hinten aan een draadje en speelt ermee soldaatje.
Mhr. van der Sande de man der matigheid,
matigheid in alles, en slechts met de liefde in
zijn romans lijkt hij soms een beetje onmatig.
Zonder mijnheer van der Sande was er
iedere week ook geen Zondagsblaadje bij de
Nieuwe Haarlemsche Courant. Stel u eens voor
o lezeres en lezer, een Zondag zonder Zondags
blaadje
Mhr. de By I, als de best gekleede man).
Dit is de heer de By in zijn creatie als de
best gekleede man van de Spaarnestad. Let
vooral op de elegante houding zijner gepolijste
vingeren, die eenen sigaar beklemmen. Dezg
houding is zeer karakteristiek van hem.
Zijn oogen hebben iets van een Boeddha,
toch heeft hij meer van een Sphinx. Naast
een Boeddhistische geslotenheid toont hij
de raadselachtigheid van den Sphinx op de
muren van Thebe, met dit onderscheid, dat hij
nog nooit iemand heeft opgevreten, althans voor
zoover we kunnen nagaan.
Ondanks den groei zijner jaren, ia hij er nog
altijd in geslaagd vrijgezel te blijven en het blijft
een raadsel of dit wijsheid van hem is ofwel de
oorzaak ergens anders gezocht moet worden.
Nochtans is het wel bekend, dat hij in ver
schillende amoureuze perikelen gewikkeld is
geweest. Desondanks is hij tot heden slechts
met een electrisch kussen ter ruste gegaan.
Er zijn menschen die echte kussen boven
electrische verkiezen.
Daar hoor ik ook bij.
Mhr. de By II, als redacteur Buitenland).
Dit is nogmaals de heer de By, maar ditmaal
als stoer werker in dienst der gemeenschap, als
de man der internationale politiek, de man die
de berichten buitenland verslindt en zoo onzen
lezers een indruk tracht te geven van de woelige
gebeurtenissen buiten onze grenzen.
Met breeden blik overziet hij den wereldbol
en rijgt hare historie aan elkaar. Niettemin blijft
zijn schrijftafel er wanhopig netjes uitzien.
Overigens is hij een specialist in spoorweg
ongelukken en het is zelfs van hem bekend,
dat er bij de spoorwegramp bij de Vink een
speciale luchtopname van hem gemaakt is,
waaruit we met stelligheid hebben gezien dat
hij er werkelijk geweest was.
Mhr. Donders, (redacteur Vrouwenrubriek.)
Dit is een baardelooze jongeling met den
Mej. Govaerts, Secretaresse
Deze jongedame is Mientje Govaerts, de
secretaresse van de redactie. Met alle krachten
