m
1
K
Dit nummer bestaat uit 24 bladzijden, waaronder het
geïllustreerd Zondagsblad in acht Madzijden.
■m
De politieke scheidingslijn.
Leekepreeken.
SM
AMSTfRDAMSCHE AHTHRACIET-Mü.h^dK:
t
Stadsnieuws.
-> PIJLTJES «-
Zaterdag 5 Maart 1927
50ste Jaargang No. 16492
Aanglite moei, op straffe van verlies van alle rechten, geschieden uiterlijk driemaal vier en twintig uren na hei ongeval
English Association.
Een kunststukje.
Voert effectenorders uit aan binnen-en bui-
tenlandsche beurzen. Sluit prolongaties.
VRAGENBUS.
Het be'zoek dezer dagen door den Zuid-Slavischen Bisschop aan „de
Spaarnestad" gebracht. Van links naar rechts: pater van Keulen,
secretaris Pichot, Mgr. Njaradi, de directeur der vennotschap, de
heer F. y. d. .Griendt en pater Schrijver, vice-provinciaal .van
Galicië,
„Westrust" komt nu in exploitatie. Langs den keiweg,: die vanaf den Kleinen Houtweg naar het Zuider Buiten Spaarne zal leiden, zal dc
firma Nelissen en Geukers fraaie woonhuizen buwen in den prijs van 12000.—. De ontwer,yën daarvan zijn nog niet gereed. Hierboven
echter geven wij een teekening van de woonhuizen, die zullen verrijzen aan den zijstraten aldaar: de Voorhelmstraat. Zooals men zi£k.
zal aan het nitelijk .van dat njeuwc kwartier daar wel .de noodige aandacht >yordcn geschonken,
De abonnementsprijs bedraagt tooi
Haarlem en Agentschappen:
Per week 0.25
Per kwartaal3.26
franco per post per kwartaal bi;
Vooruitbetaling3.5!}
Bureaux: NASSAULAAN 49.
.Telefoon No. 13866 (3 lijnen)'
Postrekening Ne. 5970.
COURANT
Advertentiën 35 cents per regel.
ïraag- en aanbod-advertentiën 1-4
pegels 60 ct. per plaatsing: elke
regel meer 15 ct., bij vooruitbetaling
Advertentiën tusschen den tekst,
als ingezonden tnededeeling 60 elk
per regel.
Bij contract belangrijke korting.
ASe abonné
GEgen
jonné's op dit blad zijn, ingevolge de verzekeringsvoorwaarden f <Jfiflf| Levenslange geheeie ongeschiktheid tot werken door f 7C»fl M bij een ongeval met f OCfl bij verlies van een hand, f jOC bij verlies vgn een f Cfl bij 'n breuk van f I|| bij verlies v.ee«
ongevallen verzekerd voor een der vozende uitkeeringen <J U UUverlies van beide armen, beide beenen of beide oogen; doodelijken afloop «JU. een voet of een oog, 8 ICd, duim of wijsvinger1 been of arm feu. andere ving
179.
PANTHEÏSME.
Onder de lofredenaars op Spinoza's graf,
onder hen, die in letterlijken zin bloemen
neerlegden, op wat voor zijn laatste rust
plaats wordt gehouden of we! in figuurlijken
zin, in courant. of tijdschriftartikelen
bloemen strooiden te zijner nagedachtenis,
waren menschen van allerlei geestelijke
richting. Zelfs de positief geloovigen, ja
zelfs de Katholieken ontbraken niet; maar
deze laatsten waren niet onverdeeld in hun
lof. Zij beperkten hun hulde tot den mensch
Spinoza of tol de geniale manier, waarop
hij het wijsgeerig denken der menschheid
oen schok gaf: van zijn denkbeelden zelf
maakten zij zich los. De onverdeelde
bewonderaars en aanbidders dezer histo
rische figuur waren echter de vrijmetse
laars, de religieuse socialisten, de Marxisten,
de bolsjewisten en al wat verder in de
wetenschappelijke of kunstwereld de opper
macht van de menschelijke rede verheer
lijkt. .Dit op zich zelf al reeds moet ons een
waarschuwing zijn.
Wellicht zou Spinoza zelf zich afkeeren
van zijn zich no.emcnde volgelingen, wan
neer hij het leger godloochenaars en nihilis
ten kon zien, dat zich op zijn leer als de
leiddraad voor denken en handelen be
roept. En toch is Spinoza onmiskenbaar de
.geestelijke vader van de hedendaagsche
vrijdenkerij en kunnen zelfs de Rus
sische en Mexicaansche kerkvcrvolgers
rechten op hem laten gelden.
Welke immers is Spinoza's leer? Deze:
dat er geen persoonlijke God bestaat, dat al
wat is uit de Godheid voortvloeit, ja alles
te zanten de Godheid vormt. En nu mogen
daarvoor scherpzinnige wijsgeerige theo
rieën zijn opgezet; nu moge de wijsgeer zelf
het heel mooi bedoeld hebben; nu mogen in
de geschriften van den Amsterdamschen
geleerde de woorden God en Godheid
heel eerbiedig klinken; de theorie vraagt
baar onverbiddelijke consequenties. De
bergsteen, eenmaal losgelaten op den
hcogen top-en rollend naar beneden, is niet
meer tégen fe houden en wordt een
lawine. Zoo heeft Spinoza's leer een ver
woesting aangericht in het gelools- en in het
zedenleven der menschheid. Immers ten
opzichte van het geloof moest uit het
denken van hen, die zijn leer volgden, de
persoonlijke God verdwijnen. Een schep
pingsdaad past niet in zijn plan. Maar
zonder Schepper ook geen schepselen,
geen afhankelijke wezens, geen eeredienst.
Sterker, wanneer heel dc bestaande natuur
de godheid vormt en alle stoffelijke wezens
daaruit voortvloeien en daarin weer op
gaan, dan zijn wij allen een deel van de
Godheid, ja, moeten wij ons zelf allen als
God voelen. Vandaar dat een der lofrede
naars bij Spinoza's 250sten sterfdag kon
verklaren: hij heeft den weg bereid voor
een diepe, innerlijke religie, waarbij de
mensch als wordende God, zichzelf tot
volmaaktheid heeft op te voeren. En men
wijst daarbij op Spinoza's leven van zelf
verloochening en menschenmin als het voor
beeld van de vervolmaking van de mensche.
lijke persoonlijkheid, de vereeniging met
de Godheid.
Wordt aldus de scheiding tusschen God
en geschapen natuur, tusschen Schepper en
schepsel weggenomen, dan wordt van zelf
ook iedere grens tusschen goed en kwaad
weggewischt. Immers, wanneer alles uit de
Godheid voortvloeit, dan kan de natuur
geen kwaad bevatten; want in God is alles
goed. Maar hoe dan de rampen in de
wereld, de verdorvenheid in den mensch, de
hartstochten te verklaren? Ieder uur van
den dag toch zien wij den strijd van goed
tegen kwaad voor onze oogen. Dat alles,
zegt Spinoza, is slechts een spel onzer ver
beelding. In werkelijkheid bestaat er niets
kwaads in de natuur, in alles schuilt de
kracht tot een eeuwige vervolmaking. Het
gaat er maar om die kracht los te worste
len. Zoodra de mensch de eeuwen-oude
voorstellingen van zonde en kwaad maar op
zij zet, zoodra hij zich maar van zijn
vooroordeelen kan bevrijden, is
hij gered en stevent hij regelrecht naar de
volmaaktheid. De fout van den mensch is,
dat hij zich zelfstandig beschouwt, als een
eigen centrum, waar de dingen omheen-
draaien. Hij moet in den vollen zin nederig
worden en zich willen oplossen in het ge
heel. Door die ego-centrische opvatting
komt het, dat wij in conflict geraken met
de natuur en schijnt het, alsof wij door
booze neigingen tot iets kwaads worden
aangezet en een betere natuur in ons moet
trachten te overwinnen. Dat alles is slechts
spel onzer fantasie, zegt Spinoza. Wij zijn
slaven van onze verbeelding, waarvan wij
or.s moeten losworstelen door vermeerde
ring van onze kennis, door ontwikkeling
van onze rede, die al naar mate zij zuiver
der wordt ons opvoert tot al hoogere vol
maaktheid. Eenmaal in die sfeer der
zuivere rede beland, vallen de tegenstrij
digheden weg: helder ziende geworden,
staat het groote verband van al wat leeft,
duidelijk ons voor oogen. Wij bereiken de
absolute waarheid en erkennen het wezen
der oneindigheid. Om daartoe te geraken,
moeten wij de uiterlijke dingen van het
leven van ons afschudden: er is geen smart
en geen tijdelijke vreugde; geen lach en
geen traan om iets, wat voorbij gaat;
armoede en rijkdom, gezondheid en ziekte
zijn dingen, die ons innerlijk wezen niet
kunnen beroeren en bij een volmaakter
wordende menschheid ook langzamerhand
verdwijnen zullen. Ja zelfs, wanneer wij ons
aldus van alle uiterlijkheden kunnen losma
ken, heeft de dood geen verschrikking. Dc
waarlijk vrije mensch dqnkt enkel aan het
leven en het sterven van het lichaam is een
overgang tot liet absolute, een opgaan in
de godheid. Daarom ligt het eeuwige leven
niet na den .dood, aan den anderen kant
van het graf, maar het is al reeds in ons:
wij ontwikkelen en vervolmaken, ver
vloeien en smelten samen met het eeuwige,
dat staat boven den tijd.
Is het wonder, dat het lang heeft ge
duurd, eer deze theorie gemeen goed der
menschheid werd, maar dat zij, eenmaal
doorgedrongen tot in alle lagen der samen
leving, in onzen tijd gretig als waarheid
wordt aangeprezen? Vinden wij daarin niet
alle dwalingen van onzen tijd terug? Zij, die
den vrijen wil ontkennen en de misdaad als
een uitvloeisel der maatschappelijke om
standigheden en niet als een persoonlijke
daad van den boosdoener beschouwen, zij
beroepen zich terecht op Spinoza. De vrij
denkers, de moderne Godloochenaars, zij
vinden in Spinoza den apostel, die hun het
middel aan de hand doet, om zonder kerk
en dogma, zonder godsdienst en zondebesef
een leer aan te hangen, welke hart en ver
stand oogenschijnlijk bevredigt en aan de
strenge levensvragen het zwijgen oplegt.
De socialisten, die droomen van gelijkheid
van alle menschen, die dc ellende uit de
wereld willen verwijderen, die een paradijs
op aarde beloven, die noch armoede noch
rijkdom aanvaarden, zij vinden voor him
nivelleeringstheorie in Spinoza een schit
terenden leermeester. Zelfs de bolsjewisten
van Moskou roemen in den Amsterdam-
schep geleerde en beweren, dat Lenin's
maatschappijleer wortelt in Spinoza. Want
de heerschappij van het proletariaat wil
volgens hen niet anders zeggen dan bevrij
ding der massa uit de drogredenen der
Kerk, de valsche opvatting van privaat
eigendom, de oude fabels van zonde en
schuld. Daarom moet godsdienst, christelijke
moraal,- burgerlijk fatsoen, moeten alle
goddelijke en menschelijke wetten op zij
worden gesteld en zal in verheffing der
massa door ontwikkeling van verstand, door
bevrijding uit alle tot nu toe knellende
maatschappelijke banden een andere wereld
ontstaan, waarin ieder zich volop kan
uitleven.
Ziedaar de beteekenis en tevens het ge
vaar van het pantheïsme voor onze dagen
aangegeven. Tegen ketterijen oxntrent God,
Zijn geboden of Zijn goddelijke instellingen
kan worden gestreden; het pantheïsme is
veèl verderfelijker dan alle ketterijen te
zamen, omdal het een samenvatting van
deze leer der heiligen, welke waarlijk
edele menschen en sieraden van ons ge
slacht gevormd heeft, slechts die leer kan
aan verstand en gemoed bevrediging geven.
Maar daarom ook is het de^ christenen
plicht om niet enkel voor eigen heil en
zaligheid die leer te volgen, maar het licht
van hun geloof op den kandelaar te plaat
sen, opdat het. schijne, naar buiten uit, en
de in den hoogmoed van hel pantheïsme
verblinde wereld weer trekke tof de erken
ning van de zwakheid der menschelijke
natuur en tot het belijden van den Verlos
ser die onze natuur verheven heeft, door ze
zelf als God-mensch aan te nemen.
HOMO SAPIENS.
In dc Donderdagavond gehouden bijeen
komst van de English Assocoation trad op,
zooals door een bericht in ons blad bereids
alle dwaalleeren is. Een radicalen godlooche
naar kan men trachten te overtuigen; een
maal zijn ongeloof aan het wankelen ge
bracht is er kans hem op het pad des ge-
loofs terug te voeren. Maar den pantheïst
laat zich bijna niet vatten. De algoderij is
het gevaarlijkste van alle wijsgeerige stel
sels, omdat zij den menschelijken hoogmoed
in den schijn van eenvoud en nederigheid
in het gevlei komt. Immers, de pantheïst
zegt: ik ben zelf niets; maar hij voelt zich
een deel der godheid, hij maakt zich wijs
zelf God te zijn. En aan zulk een door
hoogmoed verblinde valt het uiterst
moeilijk het gezicht terug te geven.
De strijd tegen het pantheïsme moet ge
streden worden door dc oprecht geloovigen
door de oude scheidslijn tusschen dfcn
eeuwigen Schepper en het van Hem afhan
kelijke schepsel zoo scherp mogelijk te
stellen. Ieder toegeven aan den modernen
tijdgeest door de volgelingen van Christus,
verzwakt dien strijd. Zulk een toegevend
heid immers stijft den pantheïst in zijn
dwaling en lokt dan rechtzinnige op het
hellende vlak. Die scheidslijn scherp te
trekken zij ons doel. En de middelen daar
voor liggen voor het grijpen. Laten wij de
afdwalingen van ons geslacht onverbidde
lijk aan de kaak stellen en onverbloemd de
moreele inzinking brandmerken. Dan zijn er
duizenden vragen te stellen, waarop de
pantheïst geen antwoord weet. Wij be
hoeven niet als oude hofjuffertjes te zuch
ten over den nieuwen tijd en al maar op te
geven van den "goeden, ouden tijd. hfet valt
nu eenmaal niet uit te maken in welke
eeuw de menschheid het braafst heeft ge
leefd. Iedere periode, ieder geslacht had
zijn eigen fouten en eigen gebreken. Maar
dat wij op vroegere tijden mogen smalen
en op ons geslacht mogen roemen, dat kan
ook de meest verstokte modernoiing niet
in ernst beweren. Of is het angstwekkend
groeiende leger doktoren, zich wetenschap
pelijke mannen noemende, dat al driester
voortgaat om het kiemende leven in den
moederschoot te verstikken, een teeken
van vooruitgang der menschheid? Zijn de
balzalen waar de zoogenaamde beschaafde
wereld de walgelijkste negerdansen uitvoert,
een beeld van een naar volmaaktheid
strevend geslacht? Is de moderne vrouw,
die in uiterlijk, maar vooral in innerlijk haar
vrouwelijkheid al meer prijs geeft, iets,
waarin wij moeten roemen? Geven de on
telbare roofmoorden, waarvan de dagbladen
in een ontstellend grooter aantal dagelijks
gewagen, eenige hoop, dat de mensch al
maar volmaakter wordt? En wat te zeggen
van de stiigendc zelfmoordstatistiek, van de
wegzinkende moraal in het land van den
dollar en dc kinderprostitutie in Rusland?
Overziet de wereld met één blik en durf
dan te zeggep, dal de menschheied bezig is
te evoluceren tot de godheid!
Slechts verblinde hoogmoed kan tot zulke
dwaze uitspraken voeren. Neen, dc mensch is
gevallen in Adam en vcrlc-T in Christus, die
een zedeleer bracht, waardoor waarlijk dc
volmaaktheid en hoogste menschelijkheid
te bereiken is n.m. door zelfverloochening
en strijd tegen de booze natuur. Slechts
was aangekondigd, de lieer Gerald Cooper,
met het onrerwerp: „Elizabethan music".
Te dien tijde bestonden er nog geen con
certen; evenmin radio af jazzs. De beoefe
ning def muziek geschiedde thuis. Engeland
stond aan de spits der musiceerendc naties.
Gemeenlijk werd de tijd na het souper oi
avondeten benut voor de muziek, waarvan
het kenmerkende was, dat elkeen er aan
deelnam.
Na een uitvoerige bespreking van de Eli
zabethan home, weidt spreker uit over dc
toenmaals gebruikte instrumenten: de luit,
de cither, het orgel, het spinet, de viool,
om vervolgens het gesprokene met enkele
illustraties op de gramofoon en de piano
te verduidelijken.
Het verdienstelijke van de lezing van den
heer Cooper ligt daarin, dat hij naast een
krappe, technisch-muzicale uiteenzetting van
de Elizahethan music, voor ons een bepaalde
periode uit het Engelsche verleden heelt
doen opleven.
De voorzitter dankte na afloop den rede
naar voor den interessanten avond, dien hij
den leden der English Association had ge
geven.
In de pauze gaf de gewezen voorzitter,
de heer Heyman, bijzonderheden omtrent
trips naar Engeland en het verblijf daar té
lande.
Bij benoemingen.
[Ingezonden).
Sinds dc sociaal-democraten zitting na
men in onzen gemeenteraad, zijn er een
zestiental directeuren of hoofden van Tak-
'ïen van Dienst benoemd. Bij al deze func
tionarissen is geen enkele Roomsch-Katho-
liek te vinden. Ach! als die Roomschen
geen paapsche stoutigheid willen uithalen,
is er van een PARTIJBENOEMING geen
sprake. Toch is er bij al die benoemingen
op écn na geen gehuil behoeven op te gaan
uit het anti-clericale kamp om de dood
eenvoudige reden, dat het college van B.
en W. zich niet bezondigde aan hel feit,
een Roomschen sollicitant eenige kan9 te
geven. Op één geval na. Toen was nummer
1 der voordracht een Roomsche man, wiens
bekwaamheden een definitieve benoeming
wettigden. Een niel-Roomscbe wethouder
was de promotor en protector van den
Roomschen sollicitant, en B. en W. die al
tijd, behoudens enkele uitzonderingen, bij
de voordrachten „gevolgd" werden, zouden
nu eens de benoeming van één Roomschen
hoofdambtenaar in de hand werken. Op
de vele met-Roomsche hoofd-amblenarcn
één Roomsche directeur. Dc uitslag was
helaas geheel anders. Het beruchte too-
verstokje „bekwaamheid" oftewel het anti
papisme werd duchtig gehanteerd. Onze
sollicitant had de beste getuigenissen aan
zich; de raad werd schriftelijk en monde
ling van 's mans bekwaamheden op de
hoogte gesteld; de legenpartner kreeg
evenwel de meerderheid en werd dus be
noemd. De raad telde toen vijf socialisten
en ook deze groep hield de benoeming
van den Roomsche dapper tegen. Op dien
dag werd de vijfde socialist geïnstalleerd
en reeds in de eerste raadszitting deed hij
mede aan een partijbenccming, welke naar
het oordeel van de toenmalige Roomsche-
en Anli-revolutionnaire raadsleden den
Roomschen schandelijk onrecht aandeed.
Wij, Roomschen, stellen even goed als
welke partij ook, als eersten eisch voor een
benoeming, dat. men er inderdaad bekwaam
voor zij. Onbekwame en ongeschikte ambte
naren achten wij evenzeer nadeelig voor
het algemeen welzijn als wie ook. Het al
gemeen belang wordt naar onze meening
steeds het beste gediend bij benoeming
Het bestuur van onze meest bezochte
badplaats Zandvoort brengt eenige wijzi
gingen aan in de algemeene Politieverorde
ning van die gemeente. Eene daarvan is,
dat het voortaan verboden zal zijn, dat be
stuurders van motorrijtuigen, rijwielen en
rijtuigen naast elkander rijden, behalve
wanneer het noodig is bij het inhalen. Be
stuurders van rijwielen vallen hier buiten
wanneer zij zich op rijwielpaden bevinden.
Er is natuurlijk een reden geweest waar-
cm de een of andere beambte die bepaling
in de verordening wenscht te zien opgeno
men. B. v. het feit, dat in den zomer de ge
heeie breedte van den weg wordt ingeno
men door naast elkander rijdende fietsen.
Maar of de aangewezen remedie voor die
kwaal nu is het verbieden van naast el
kaar te rijden, betwijfelen wij.
Men weet hoe druk het in Zandvoort
's zomers kan zijn. Honderden, duizenden,
tienduizenden gaan er per fiets heen. Die
allen zouden verplicht worden, let cvcl ver
plicht op straffe van te worden verbali-
seerd, om acht.er elkander te rijden. Bij
het binnenkomen van Zandvoort zou door
de fietsrijders de bepaling nog wel te
handhaven zijn, maar wat moet er gebeu
ren als er een club van vijftig, honderd
wielrijders vertrekt? Allen achter elkaar?
Men stelle zich dc verkeersstagnatie.
voor, die ontstaan zal nabij liet station der
E. S. M. Als de politie daar de hand aan
gaat houden! Een ander bezwaar is dat een
dergelijke bepaling in geen enkele andere
gemeente bij ons weten bestaat en dat de
wielrijders, die in Zandvoort komen, zoo
goed als allen vreemdelingen zijn, die dus
'geheel vreemd tegenover zoo'n politic-be
paling staan. Honderden processen-verbaal
zal de politie moeten opmaken ofwel de
wetsover.: ogen door dc vingers zien. _Op
dit laatste het dan ook wel uitdraaien,
maar daarvoor maakt men toch geen politie
verordening.
Politie-maatregelen moeten gedragen
worden door den drang der omstandighe
den, zoodat ieder de noodzakelijkheid er
van inziet en het nuttig eficct.
Een bepaling als welke Zandvoort nu wil
invoeren, kan echter slechts de lachlust van
de tienduizenden vreemdelingen opwek
ken. Noodig is zij trouwens niet, want bij
een zoo intens verkeer als 's zomers te
Zandvoort, regelt zich de orde vanzelf.
Wie niet meehelpt aan een ordelijk verkeer,
wordt daar vanzelf en op staanden voet ge
straft met een.' ongeluk.
van den bekwaamsten en meest geschikten
persoon. Men hoede zich echter voor over
drijving en boude rekening mei de omstan
digheden. Bij vermeende gelijke bekwaam
heden verdient 't immers aanbeveling, hem
te benoemen, die voorkomt uit een groep
welke krachtens hare getalsterkte verhou
dingsgewijze recht kan doen gelden,
Dc socialisten, die telkens de roomsch.
democraten oproepen tol samenwerking,
hebben bier een pracht gelegenheid, hun
breedheid-van-kijk op-de-dingen te demon-
streeren en hun zakelijk opzicht, te streven
naar het beste te toonen. Opmerkelijk is
het, dat juist het tegenovergestelde te con-
slateeren valt. Nopens ons roomschen too
nen zij zich geen haar beier, dan alle ande
re niet-roomsche partijen, soms zelfs_ staat
de S.D.A.P. het verste van, ons af. Wij wil
len dit eens duidelijk demonstreeren met
de laatste benoemingen in den raad, waar
bij een voordracht was om te komen tot
vier gemeente-geneeskundigen bij onzen
Gemeentelijken Geneeskundigen Dienst.
Twee medici zijn er reeds aan verbonden:
en moesten er dus twee doktoren worden
bijgekozen. Als algemeene regel gledt, dal
naar het geloof niet mag worden gevraagd.
Vroeger ging liet gemakkelijk om den
roomschen sollicitanten een trap te geven.
Volgens den heer Van dc Kamp circuleer
den briefjes in den raad waarmede de
leden der vroedschap elkaar waarschuwden
dat deze of gene sollicitant roomsch was
en dan lag hij onherroepelijk voor de
vlakte. Bewijzen kon men liet niet, maar
zelfs in lagere regionen wist men er de
roomschen uit te houden. Hel tooverstokje
„bekwaamheid' werkte, wonderen. '^4ar'
tegenover bewezen de „cijfers dat wij er
zeer bekaaid af kwamen. Dus niet naar ge
loof vragen is regel geworden. Wij juichen j
dat toe. Evenwel kunnen er uitzonderingen j
zijn en wij zijn (warenl er van overtuigd,
dat in het gegeven geval eene uitzondering j
behoorde te worden gemaakt. Niet op poli-;
tieke, doch op godsdienstige gronden. Nu j
kon de 'S.D.A.P. eens prachtig demonstree
ren zich te kunnen indenken, dat wij princi
pieel er anders over denken, dan zij;; dai.
wij om wille der geestelijke belangen een
ander standpunt moeten innemen dan zij.
De lezers kennen deze zaak uil het ver
slag der R.K, Kiesverëeniging en het raads-
overz.icht. Zeer kort mogen wij even de
argumenten herhalen: Ie. het tegengaan van
malthusianisfische praktijken; 2e. bij de
keuze van moeder of kind; 3e. bij het toe
dienen der laatste H. Sacramenten der ster
venden; 4e. vrije ziekenhuiskeuze; 5e. vrije
artsenkeuze; 6e. vrije specialis
ten-keuze en ten 7e. het zijn van dokter-
huisvriend en ambtenaar, die ook in maat
schappelijke vraagstukken adviezen zal
moeten geven, welke motieven gerustelijk
zuiver godsdienstige motieven mogen wor
den genoemd. De socialistische raadsleden
wilden er geen van allen aan, zelfs niet
nadat de vrijzinnige wethouder gewezen had
op het feit, dat wij jaren lang een room
schen armendokler hadden gehad en dat hij
Groote Houtstraat 187, - Tel. 12504
Zorgvuldige bediening in elk opzicht
Verzegelde zakken
Ook A'dam, Hilversum, Bussum, Leiden
meende, dat, nu alle voorgedragenen door
B, en W. geschikt werden geacht, met het
ecg op de door den gemeenteraad gewild©
vrije ziekenhuis- en artsenkeuze althans ééni
roomschen medicus moet worden benoemd.
Nadrukkelijk verklaarde de soc. leider dat hij
namens zijne fractie de motieven der room
schen niet onderschreef. Evan nadrukkelijk!
verklaren wij, dat de heeren S.D.A.P.-era
hierbij, zij het onbewust de roomsche ar
beiders vim zich afstootten. Zij begrijpen
niet dat bij een cventueele samenwerking
met hen de roomsche katholieken aan hurt
beginsel verplicht zijn, de benoeming vare
zoo een functionaris op te vorderen, op
straffe van verbreking der samenwerking.
De oude strijd geloof tegen ongeloof.
De offers van persoon, 'geld en tijd aart
de verpleging van armen en zieken door de;
roomschen gebracht, iaten de socialisten Si
berisch koud; geen oogenblik vermogen zij
zich in te denken dat hier sprake moet
zijn van een godsdienstigen ondergrond. '0
Het verloop der benoeming zelf spreekt
ook al boekdcelen. De burgemeester deeldrt
openlijk mede, dat de 'heer Reinalda deel
uitmaakte van de minderheid van B. en W.,
die er niet voor te vinden was. den room
schen candidaat, ook niet uit het oogpunt
van de distributieve rechtvaardigheid, num
mer één van de voordracht te maken. Gelijld
bij zoovele aangelegenheden B. en W. of d©
burgem. alléén termen vinden om van den.
voorgeschreven regel af te wijken, hier ge
schiedde dit niet, ondanks het feit, nu er
aanleiding toe was, dat dc heeren er op
gewezen werden. Tijdens de raadszitting
moesten wij hooren, dat hier weder de be
kwaamheid vooropgesteld behoorde te wor
den. Men verzweeg het niet en dc stemmen-
cijfers wezen 't uit. De S.D.A.P.'ers stem
den op slechts één candidaat om dezen d©
meeste kans te geven en daarna bij de her
stemming stemde een groot deel den room
schen dokter. Eigenaardig; in een tiental
minuten werd de roomsche candidaat in!
eens bekwaam voor de luactie. De heer Rei
nalda zeide immers tijdens de behandeling
der begrooting 1927, dat men om politieke-
of andere bijkomstige redenen niet tegen
zijne overtuiging in mag stemmen?
Den roomschen armen, toch al reeds zool
te beklagen wegens het gemis aan stoffelijk©
goederen, ook de geestelijke voordeden
onthouden; ziedaar de S.D.A.P, ten voeten:
uit geleekend als een anti-godsdienstige;
partï'
PARVUS.
ONBESTELBARE BRI EN
BRIEFKAARTEN
van welke de afzenders onb.
Terugontvangen in de tweede ii.
oe maand Februari.
Binnenlandsche grieven Adminis;
R.K. Weekblad „De Voorhoede", Utrecht
Brisweiler 'Familie F., Ha un Bonar us,
Maj. Alida, Haarlem Beminden, Mej. W,
L. van, den Haag Commissaris Beheer
Z. en O. fonds, Utrecht Commissaris van
Politie, Zandvoort Dokkum, den heer C.,
Amsterdam Van Gulik.'dgn heer P., Breu-
kelen a/d. Vecht Henneveldt, den heer J.,
RotterdamHölendorff, Mevrouw,
de Jong, Familie, den Haag Koster, den
heer J., Heerlen (L.) Kapteyn, den heer
H. J., Haarlem Lassing, Mej., Haarlem
Lelouse, Jean B. P., Doesburg van der
Linden, den Heer, Rotterdam Meijer, den
heer, Haarlem Mulder,, Jan, Oosterbeek
Meier, Halfweg Prins, Madame, Haarlem
Remmé, Familie J., Haarlem.; Remer, den
heer G Amsterdam Rijksverzekerings
bank, Raadt, P. v. d., Maastricht Star,
Marie, Haarlem de Wilde, Mej. Go, Haar
lem Wijdoogen, Mevr. P., Ha-riem Ylan-
den, Mej., Heilo No. 6855
Binnenlandsche Briefkaart Hermin"
AerdenhoutLanc'-.aat, T mmer, Mevr jw
M., den Haag Laresse, Mej., Beverwijk
Mom Breyer,-Mevr. J., den Haag Os Gé
van, Amsterdam Rooy, Mevr. de, Nieuw-
Vennep Smit, den Heer, Schoten Sasse-
van Ysselt, den Heer van, de Bildt Schoon-
derbeek, den heer H. J., Maastricht
Buitenlandsche Brieven; Camel D* das,
Mr., Kaapstad Veenbruggen, Mr. jMi
chigan Wigersma, Mie F., Gcnova.
Buitenlandsche Briefkaarten Adams, Th.,
Wedau Gommers, Mej. C., Rurhort
Krümpa, Familie, Sterkrade Valk, H. A,
van der, Tyrol 6 briefkaarten zonder adres.
Men wordt verzocht om het adres op de
stukken te vernielden, opdat deze bij on
bestelbaarheid kunnen worden teruggezon
den. Voorts is het gewenscht, alle per post
te verzenden stukken van een cvolledig adrs
straatnaam en huisnummer te voorzien.
Vr. omtrent loten.
Antw.: Geen enkel is uitgeloot.
Vir, I. In de Rijksin,komstenbelasting ben
ik aangeslagen over 192627 in de gemeente
Bennebroek tegen een zuiver inkomen a
3500, met 800 aftrek noodz. levensonder
houd, hoofdsom 85.50, waarvan gemeentel,
inkqnistenbelasling bedraagt 63.28. Hoeveel
gemeentelijke inkomstenbelasting zou ik nu
van datzelfde inkomen moeten betalen aan.
de gemeenten Bloemend,,al of Heemstede?
Vr. II. Mijn personeele belasting is ver
hoogd met 10 pet, voor het leeningsfonds;
20 pet. .voor de provincie en 30 pet. voor
de gemeente. Hoeveel bedraagt dit voor de
gemeenten Velsen, Bloemendaal, Heemslede
en Hillëgom?
Antw.: I. Over 1926- 1927 in Jjaarlem
aan gemeentebelasting f 90; in Heemstede
62.10; in Bloemendaal 75.
II. Voor de gemeente is het percentage
hooger, doch het is niet mogelijk op te
geven in deze rubriek wat het^dan wel is,
L. LJ
