Woensdag 23 Maart 1927++*
50ste Jaargang No. 16507
Dit nummer bestaat uit S bladzijden - Eerste Blad
PLAATSELIJK NIEUWS
DE ST. MARTINUSKERK
TE HILLEGOM.
DE PHILANTROPISCHE
OPLICHTERS
TE BLOEMENDAAL.
Zij werkten voor
de reclasseering.
HET ZIEKEN-APOSTOLAAT
IN BELGIË.
De abonnementsprijs Sedraagt vooi
Haarlem en Agentschappen:
Per week 0.25
Per kwartaal 3.25
franco per post per kwartaal bij
Vooruitbetaling3.58
Bureaux: NASSAULAAN 49.
Telefoon No. 13866 (3 lijnen]
Postrekening Ne. 5970.
Advertenfïën 35 cents per regel
1 raag. en aanbod-advertentièn 1-4
.egels 60 ct. per plaatsing: elke
pegel meer 15 ct., bij vooruitbetaling
Advertentiën tusscben den tekst,
als ingezonden mededeelisg 60 ci
per regeL
Bij contract belangrijke korting.
pen, Bruggen en Namen, om er voor de
clergé voordraohten te geven over zijn
stichting. En te voren was hij al ingebur
gerd, omdat zijn prachtig initiatief vooral
te Antwerpen bijna van den beginne af
apostelen vond.
Daar stond in 't eerste gelid de wakkere
onder-pastor van O. L. Vrouwe, M. van
Hoeck, de kleine groote predikant, de on
vermoeide parochiale werker, de priester-
schrijver en -musicus, wiens gevoelig pries
ter-kunstenaarshart onmiddellijk openviel
voor al dat schoons van Bloemendaai.
Onder-pastor van Hoeck werd te Ant
werpen propagandist en hij ging er geest
driftig op los met woord en pen. Hij schreef
artikelen in verscheidene bladen en pe
riodieken; zoo o a. in de „Collectanea
Mechliniensia" het diocesane blad van
Mechelen, en het gevolg was, dat de gees
telijkheid van Antwerpen groote sympathie
ging voelen, en pastoor Willenborg voor de
tweede maal uitnoodigde, om nog eens te
komen spreken.
Dat heeft hij nu gedaan. De dekens der
stad, de pastoors en bijna alle onderpas
toors waren er tegenwoordig en hebben bij
na twee uren lang niet steeds stijgende
geestdrift geluisterd naar de gemoedelijke
maar treffende taal van dezen Nederland-
schen priester, die het ontstaan, het doel en
den groei schetste met een vaderlijke liefde
en hel vuur van een apostel. Pastoor Wil
lenborg was niet weinig verheugd, dat naast
Duitschland Polen, Zwitserland thans ook
België voor het werk gewonnen was.
Inderdaad België gaat zich aansluiten
Brugge en Namen zijn met onderhandelingen
begonnen, maar Antwerpen de sinjoren
stad die zoo houdt van ontroerende groot-
sche plechtigheden spant wederom de
kroon, want hier is men al gereed voor prac-
tischen arbeid.
Binnen enkele dagen, op 29, 30 en 31
Maart, zullen wij n.l. te Antwerpen, in de
St. Carolus, de historische kerk, welke er
't beste voor geschikt is, het eerste zie-
ken-triduum geheel volgens het Nederland-
sche voorbeeld beleven.
Het werk staat onder leiding van mgr.
Zech, pastoordeken van O. L. Vrouwe, ter
wijl het comité voor de bedevaart naar
Lourdes voor de technische zaken, zooals
vervoer enz. zal zorgen. Het bekende dames
koor, „Chorale Caecilia", heeft het muzikaal
gedeelte op zich genomen.
Zoo lijdt het geen twijfel of ook Antwer
pen zal slagen in deze verheven katholieke
onderneming. Overal is er sympathie. Vo-
rigen Zondag werd het eerst in de verschil
lende kerken afgekondigd en nu reeds zijn
er talrijke aanvragen van zieken en verschil
lende toezeggingen voor automobielen -en
andere hulp, welke natuurlijk steeds wel
kom is.
Bij de zieken en gebrekkigen heerscht
vreugde en vurig verlangen naar deze dagen,
waarop zij, die verlaten lagen, weer zullen
komen in de kei ken en de aandacht op zich
zullen vestigen.
Een onder-pastoor vertelde mij dienaan
gaande het volgende: ,,'k Bracht eergisteren
een bezoek aan een zieke vrouw, die al
acht jaren half-verlamd te bed ligt. Al dien
tijd heeft de wereld voor haar beslaan uit
een klein kamerke boven een cinema, een
Iappeke lucht door het vensterke, haar
dochter en den priester, die haar bezoekt.
Toen ik de vrouw onze plannen voor het
zieken-triduum meedeelde, aldus de onder
pastor, rolden tranen over heur wangen en
zij sprak: „Zie meneer den onder-pastor, dat
heb ik nu al zoo lang verlangd, weer eens
in de kerk te kunnen komen. Och wat een
vreugde! Ik heb mij altijd afgevraagd, waar
om men ons per automobiel kwam halen,
om naar het kiesbureel te rijden, en waarom
diezelfde auto ons nu niet eens 'ne keer naar
de kerk kon brengen! En nu is het er dan
toch van gekomen. Wat een vreugde!"
Onder de Antwerpsche bevolking heerscht
er groote sympathie. Geen wonder. Het werk
van pastoor Willenborg past zoo heelemaal
in het karakter der katholieke Antwerpe
naren, die met Zuidelijk temperament hou
den van openbare en roerende manifestaties,
zooals zij dat telkenjare bewijzen en Benoit
dit in zijn Fantasie vertolkte.
Men verwacht in Antwerpen veel van het
zieken-triduum. Eerstens zal het ongetwijfeld
groote troost brengen voor zieken en lijden
den; ten tweede zal het geven een verster
king van de liturgische opvatting, vervol
gens zal het goeden invloed uitoefenen op de
families ja op de gansche stad, door het feit,
dat die gedachte naar buiten wordt uitge
werkt en wel vlak voor de a.s. missie.
Het geheel is een nieuw blijk van echt
katholiek leven, een streven om den zieken
en gebrekkigen te doen zien, dat zij niet al
leen staan en vergeten worden in het gewoel
van het drukke stadsleven. Dit pogen zal
hun groote verzachting brengen in hun lij
den en vele gezonden van lichaam, maar
zieken van ziel in het hart treffen.
Antwerpen zal het evenwel niet bij dit
triduum laten; het zal een secretariaat stich
ten voor het zieken-apostolaat dat ook zijn
maandelijksche ziekenbrieven zal rondzen
den, om het heerlijk begonnen werk steeds
verder uit te breiden.
weten, die onze openbare bestuurscolleges
verfoeien, ons met gelijke munt betalen, de
munt der onredelijkheid en aldus redenee
ren: wanneer gij ons dwingt, om gebruik te
maken van een recht, waarop wij geen aan
spraak laten geiden, zullen wij dat recht
naar onzen smaak uitoefenen en u „volks
vertegenwoordigers" zenden, waar gij plei-
zier van zult beleven.
Ziedaar de consequentie van den stem-
dwang.
Waarom niet het tegendeel gedaan en
onze democratische instellingen, ons kiesrecht
en onze bestuurscolleges beschermd tegen
onwaardige elementen? Waarom niet aldus
geredeneerd; wie geen prijs stelt op de eer
kiezer te zijn, die blijve thuis. Wie van zijn
kiesrecht regelmatig en zonder geldige rede
nen geen gebruik maakt, die wordt van de
lijsten geschrapt. Dit is niet ondemocratisch.
Integendeel: het is zelfverdediging, bescher
ming der democratie. De stemdwang is in zSch
een onnatuurlijk middel, door de politieke
partijen uitgevonden om zich de stemmen
der lauwe, flauwe en gemakzuchtige kiezers
niet te laten ontgaan. Het geval-Coremans
toont, welke de gevolgen zijn. Hoeveel ra-
paljanen moeten er nog in onze Staten en
Raden en straks ook in het parlement ver
schijnen, eer men wijzer wordt?
In den kieskring Velsen zijn voor de
Staten door de anti-stemdwangpartij twee
bekende stroopers candidaat gesteld.
Meer en meer blijkt dat de beide oplich
ters die te Bloemendaai met lijsten rondgin
gen om geld in te zamelen, zoo geraffineerd
te werk gingen, dat het geen verwondering
behoeft ie wekken, dat verschillende perso
nen er in gevlogen zijn. Zij gaven voor de in
zameling te houden voor iemand die sinds
kort uit de gevangenis was ontslagen en nu
een zaak wilde beginnen. Als deze gefingeer
de persoon aldus geholpen kon worden, kon
hij weder een nieuw leven beginnen na de
gevangenisstraf, die hij in een zwak oogen-
blik had verdiend. Door de namen van be
kende families, die op de lijst stonden, met
de bedragen die zij hadden geofferd, konden
steeds de nieuwe slachtoffers bedrogen wor
den. De oplichters werkten met klinkende
namen, hun gehecle optreden, hun figuur en
voorkomen wekten vertrouwen, zoodat men
er wel moest invliegen. Bovendien was de
lijst oorspronkelijk „echt" geweest; wat men
echter hier onder een „echte lijst" moet ver
staan, kon men ons niet mededeelen; ontij
dige publicatie hieromtrent was niet in het
belang van het onderzoek.
Ondanks alles was er toch een dame, die
de zaak verdacht voorkwam. Zij vroeg den
oplichters de lijst bij haar achter te laten,
orn den volgenden morgen het geld te halen.
Vertrouwend op hun geraffineerden opzet
verklaarden de oplichters hiertegen geen be
zwaar te hebben. De dame waarschuwde,
nadat zij de politiepost te Bloemendaai ge
sloten had gevonden, de politie te Haarlem.
Met behulp van foto's was nu spoedig uitge-
