Wat zal hij er mee doen.
De Italiaansch-Zuid-Slavische kwestie zal langs den weg van directe
besprekingen worden opgelost. Bij de algemeene verkiezingen werd de
arbeiders-regeering van Zuid-Australië definitief verslagen. Geruchten
te Peking over het uitdeelen van groote sommen door Sovjet-agenten
voor agitatie-doeleinden.
Onder de Radio-berichten: De controle-commissie in Hongarije zal
einde dezer maand worden opgeheven. Zuid-Slavië deelt den mogend
heden mede, dat het zich bedreigd gevoelt door de mobilisatie in Albanië.
Benarde toestand in het gebied van de Boven-Jangste.
GEM. BUITENL. BERICHTEN.
HET PANTHéON DE LA GUERRE.
FEUILLETON.
KUNST EN KENNIS.
DE NEDERLANDSCHE MUSICI
EN V^RIETE-ARTISTEN.
Inhoud van Tijdschriften.
Het Vaticaan en de „Action
Francaise".
In een officieel antwoord namens den
Paus, gegeven aan een Franschen bisschop,
die instructies vroeg hoe te handelen tegen
geesteli,ken en katholieken, die de voor
schriften betreffende de „Action Francjaise"
niet willen opvolgen, wordt gezegd, dat de
geestelijken die weigerachtig blijven, van
het recht om de biecht af te nemen moeten
worden verstoken, terwijl de seminaristen
■weggezonden moeten worden. Wat de ge-
Ioovigen betreft die zich niet onderwerpen
hun moet absoluut worden geweigerd.
Verder zegt het antwoord, dat de aanhan
gers der „Action Francaise" niet mogen
blijven deel uitmaken van katholieke ver-
eenigingen en groepen.
Het blad, de „Action Francaise" wekt
onder deze omstandigheden zijn aanhangers
op om daaruit onmiddelijk eigener beweging
hun ontslag te nemen
De Fransche vloot.
In een rede verklaarde de minister van
marine, dat de vlootprogramma's elke ge
dachte aan overheersching of verovering
moeten verbannen. Frankrijk is trouw aan
dit beginsel, nooit in zijn marinepolitiek
groote gematigdheid en bepaalt zich tot
eenheden en series oorlogsschepen, die ab
soluut onmisbaar zijn voor de verdediging
zijner vitale belangen. Frankrijk, dat tijdens
den oorlog den nieuwen aanbouw staakte
:n het belang van de munitiefabrieken voor
de Fransche en geallieerde legers, kon geen
enkel der geleden verliezen herstellen, ter
wijl de bevriende geallieerden schepen
bouwden van elke grootte.
De Fransche marine bev,ndt zich sedert
de onderteekening van het vredesverdrag
in een kritieken toestand. Frankrijk had ten
gebiedenden plicht zijn zeemacht te herbou
wen met het oog op de lengte zijner ver
bindingen ter zee, de lengte zijner kusten
in moederland en koloniën, met het oog op
het belang van zijn overzeesch gebied, dat
't een taak oplegt, waaraan het zich niet
kan onttrekken zonder op den achtergrond
te geraken en zonder het internationaal
evenwicht tusschen de vloten in gevaar
te brengen, waarmee de handhaving van de
vrede nauw verbonden is.
Een Communistische oproep.
Uit Moskou wordt gemeld, dat de Com
munistische Internationale een oproep heeft
gericht tot het wereldproletariaat en alle
onderdrukte volken, waarin er tegen ge
waarschuwd wordt door Ij et transport en
het vervaardigen van munitie den Chinee-
schen vrijheidsstrijd niet in den rug aan te
allen. De communistische Jeugdinterna-
tionale roept de militairen van alle landen,
die in China strijden, op, zich met de Chi
neesche nationalistische revolutionairen
solidair te verklaren.
X
Koningin Victoria ziek.
Uit Stockholm wordt gemeld: Koningin
Victoria, die zich thans te Rome ophoudt,
heeft dezen winter sterk van de intlüenza
te lijden gehad. Volgens een bulletin van
den arts der koningin is haar toestand
thans van dien aard, dat zij, ofschoon
koortsvrij, niet naar Capri kan vertrekken,
zooals in haar voornemen lag, doch te Rome
zal blijven tot einde Mei, als wanneer zij
naar het slot Mainau in Baden zal ver
trekken, waar zij den zomer zal blijven.
De Arbeidsconflicten.
De arbitragecommissie, ingesteld na de
beëindiging van de staking in de textiel
nijverheid te Lodz, heelt loonsverhooging
toegestaan.
Hccgaarsch-Z.-Slavische Recht
bank.
Te Bern zeteit de gemengde Hongaarsch-
Z.-Slavische rechtbank onder leiding van
mr. G. van Slooten, lid van het gerechtshof j
te Den Haag. De rechtbank is ingesteld
krachtens de vredesverdragen en heeft tot
taak de beoordeeling van uitspraken In ci
viele geschillen.
Italië en Zuid-Slavië.
Tengevolge van den tegenzin van Italië
'6m toe te stemmen in de uitzending van
een commissie van onderzoek naar dc grens,
is het mogelijk, dat de heele geschiedenis
wordt geliquideerd in rechtstreeksche be
sprekingen met Rome en Belgrado. In be
ginsel werd in zulke besprekingen door Bel
grado toegestemd..
De regeering te Belgrado moetaan de
groote mogendheden hebben gemeld, dat
volgens uit Albanië ontvangen inlichtingen
de toestand aldaar ernstig zou zijn; de Al-
baneesche mobilisatie duurt voort onder lei
ding van Italiaansche officieren.
De a.s. Ontwapenngsconierentie.
Bij de voortzetting der debatten in de
'Commissie voor de voorbereiding der ont
wapeningsconferentie zette Boncour uiteen
waarom het Fransche ontwerp-overeenkomst
een enderscheid maakt tusschen de troe
pensterkte in het moederland en in de
koloniën.
Generaal Marinis (Italië) wenschte een
stelsel, hetwelk het mogelijk maakt bij dc
vaststelling van de sterkte der koloniale
troepen rekening te houden met den af
stand, welke h envan 't moederland scheidt.
Ook mr. Rutgers en Lord Robert Cecil
namen nog aan het debat deel.
De Brilsch-Grieksche schuldregeling.
De regeering te Athene is niet in staat
de laatste Britsche voorstellen tot regeling
der oorlogsschuld te aanvaarden.
De onderhandelingen met het Britsche
departement van financiën zijn door den
Griekschen gezant te Londen en Diomcdes,
gouverneur der Grieksche Nationale Bank,
hervat.
De verkiezingen in Australië.
Bij de algemeene verkiezingen in Zuid-
Australië heeft de coalitie van liberalen en
boeren de Arbeidersregeering definitief ver
slagen, Tezamen krijgen deze twee partijen
26 of 27 zetels in het Huis van Afgevaar
digden, dat in totaal 46 zetels telt.
Bij de algemeene verkiezingen in West-
Australië hebben de twee partijen evenveel
zetels gekregen, de Arbeiderspartij, die aan
het bewind is, 23, de twee oppositiepartijen
tezamen eveneens 23.
De toestand te Sjanghai.
Het Britshe oorlogsschip „Argus", dat bij
Woesung, ten N. van Sjanghai ligt, is Zon-
dajJ getuige geweest van 'n gevecht tusschen
Chineesche oorlogsschepen, waarbij een de
zer schepen de „Argus" als scherm bezigde.
Het Chineesche schip, dat zich aldus van
de „Argus" bediende, was de Noordelijke
kruiser „ITaitsji', die 's morgens vroeg uit
Tsingtao kwam en den kruiser „Haitsjou"
begon te beschieten, die ot het Jangtse-
eskader behoort, hetwelk onlangs naar de
Kantonneezen overging. Langs de „Argus"
heen en weer stoomende, gaf de „Haidsji"
telkens de volle laag als hij buiten de be
scherming van het Britsche schip kwam.
Voorzoover op de „Argus" kon worden
waargenomen, werd de „Haitsjou", die voor
anker lag, driemaal getroffen. De „Haitsji"
stoomde daarop naar zee, gevolgd door de
„Hoitsjou", waarbij zich later de Kanton-
neesche kuiser ,Yingjoeii" voegde. De drie
schepen verdwenen zeewaarts in een wolk
van rook; er is niéts meer van vernomen.
Volgens een bericht van de „British United
Press" werden de forten van Woesïng door
Noordelijke oorlogsschepen gebombardeerd.
Een bericht van den Japanschen marinestaf
meldde, dat zeven kruisers zuidwaarts ge
zonden uit de kolf van Petsjili, 1 et bom
bardement uitvoerden. Er zijn geen bijzon
derheden over de aangerichte schade.
De gebeurtenissen te Nanking.
De Janansche luitenant Kameo Araki,
commandant van de wacht van het Japan-
sche consulaat te Nankin, heeft bij den
jongsten aanval daar ter stede gepoogd zich
aan boord van de „Tone", het admiraalschip
van de Japansche vloot te Sjanghai, zich van
het leven te berooven. De toestand van
Araki is ernstig. Araki kwam uit Nanking
aan om den Japanschen admiraal verslag te
te doen van de gebeurtenissen in het consu
laat te Nanking, Daara werd hij ondervraagd
over zijn zelfmoordpoging. Het blijkt, dat
hij gebukt ging onder zijn verantwoordelijk
heid. Hij gaf geen last om op de Chineezen
te schieten, die het consulaat aanvielen,
omdat hij vreesde, dat dit zou uitloopen op
de vermoording van alle consulaire ambte
naren en hun familiën.
De Sovjet en China.
Geruchten doen de ronde, dat agenten der
Sovjets in de afgeloopen maand groote som
men geld te Peking hebben uitgedeeld voor
agitatie-doeleinden. De politie zoekt ijverig
naar de verdachte agitators en houdt toe
zicht op de kranten cn de persagentschappen
ten einde propaganda der Zuidelijken te
verhindren. Vele Amerikanen, die tot nog
toe den Nationalisten gunstig gezind waren,
veranderen van mcening als gevolg van de
gebeurtenissen te Naking. Zij voeren hun
families uit China weg in weerwil van
officieele geruststellingen.
Dc expeditie in de Biasbaai.
Dezer dagen zullen vergaderingen en
manifestaties worden gehouden bij wijze van
protest tegen de schietpartij in de Biasbaai.
Dr. BOUGRAT's Moordproces.
Vandaag of morgen valt het vonis in de
zaak-Bougat, een van de sensanioneelste
processen, welke sedert jaren in Frankrijl
hebben "gedienü De g'ebecfe vorige week
heeft het Assisenhof van Aix-en-Provence
bij Marseille er zich mee bezig gehouden.
De toeloop van belangstellenden ivas ont
zaglijk en in de verstikkende atmosfeer der
rechtzaal speelden zich dramatische too-
neelen af. Aan het telegraafkantoor van Aix
waren speciale maatregelen genomen om de
perstelegjammen vlug door te krijgen; de
afgeloopen week werden alleen 20.000 woor
den naar de Parijsche bladen geseind.
Een vreemde huiveringwekkende figuur is
de 36-jarige medicus Pierre Bourgrat, Hij is
de zoon van een leeraar in de letterkunde
aan het lyceum van Annecy en studecede
2elf zeer vlot. Nageoeg afgestudeerd werd
hij in 1914 gemobiliseerd en bij den sanitairen
dienst geplaatst. Zes keer werd hij gewond,
o. a. aan het oostelijk front, en hij ver
wierf het oorlogskruis en het Legioen van
Eer, Toen hij wegens zijn verwondingen met
verlof werd gestuurd, voltooide hij zijn
studies in Lyon. Hij vestigde zich in Mar-
seile, huwde de dochter van een medicus
aldaar. Het huewlijk, waaruit een dochtertje
werd geboren, scheen zeer harmonieus, en
dr. Bourgat ging een schoone toekomst tege
moet,
Langzamerhand echter veranderde de
houding van den jongen medicus. Hij werd
prikelbaar, verwaarloosde zijn echtgenoote.
Het heette toen, dat de in den oorlog op-
geloopen koortsen en verwondingen hem
lichamelijk en moreel hadden geknakt. De
scheiding werd uitgesproken en mevrouw
Bourgat keerde met haar kind. naar haar
oudes terug.
Van dat oogenblik dateert dr. Bougrats
ondergang. Alleen achtergebleven in het
groote huis zinkt hij moreel steeds dieper
weg. Een dubbel leven leidt hij: overdag
den medicus, geheel opgaand in zijn drukke
practijk; 's nachts een sinistere gast in
allerlei duistere nachtgelegenheden met ver
dachte individuen tot vrieenden. Hij knoopt
liefdesbetrekkingen aan met een zekere
Andréa Audibert, een vrouw van lichte
zeden, zit voortdurend in geldverlegenheid.
Het vervalschen van een cheque is oorzaak,
dat hij den llen Juni 1925 wordt gearesteerd
Toen zijn huis werd doorzocht kwam men
tot een schrikkelijke ontdekking. In een
muurkast in de studeerkamer van den
medicus bevond zich het in vergaanden
slaat van ontbinding verkeerende lijk van
Jacques Rumèbe, kaslooper bij de Société
des luileries de Sant-Henri, een ouden
strijdmakker van Bougrat, tevens zijn
patiënt. Rumèbe was sedert 14 Maart
spoorloos verdwenen met een bedrag van
8500 francs. Men vermoedde dat hij het geld
verduisterd had en de vlucht had genomen
Bougrat ontkende nadrukkelijk Rumèbe te
hebben vermoord. Volgens hem zou de kas
looper op een Zaterdagochtend, toen hij
bezocht, zullen aflicht bef ,,PanfbéoB 3c
la Guerre" in de Rue de TUnisersité heb
ben bezichtigd, het grootsch opgezette pa
norama, dat een overzicht van den wereld
oorlog geeft. Alle groote figuren dier dagen
zijn er op uitgebeeld.
Gistermiddag is het Panthéon met eenige
plechtigheid gesloten, daar het naar de Ver.
'Staten wordt gezonden om daar te worden
tentoongesteld, Painlevé, de minister van
oorlog, de Amerikaansche gezant, en Foch
waren er bij tegenwoordig. De muziek der
Garde Républicaine luisterde dc bijeen
komst bij. Tal van oudstrijders waren ver
schenen en de gebruikelijke redevoeringen
ontbraken niet.
Mrs. W. Vanderbilt knipte de draad door,
waarmede het 150 meter lange en 15 meter
hooge doek bevestigd was. Hét wordt opge
rold om aldus den Oceaan over te steken.
EEN MERKWAARDIG PROCES.
Te Weenen is onder grooten toeloop een
sensationeel proces begonnen tegen een z.g.
„ingenieur", Emil Marek, beschuldigd zich
met een bijl een stuk van zijn been te heb
ben afgekapt, teneinde een groot bedrag
van een verzekering uitbetaald te krijgen.
Marek, wiens verwonding sinds den dag,
n.l, 17 Juni '25, toen deze ontstond, nog
niet genezen is, werd op een rolstoel de
gerechtszaal binnengereden, terwijl zijn
vrouw Martha en haar zuster Paula Löwen-
stein, op de beklaagdenbank zitten, Marek,
zoo schrijft de Weensche correspondent van
de „Voss. Ztg.", is pa9 23 jaar oud; zijn
vrouw is 29. Zij beheerscht haar man blijk
baar geheel en al. Zij was gezelschapdame
'bijeen ouden rentenier, van wien zij een le
gaat kreeg, waarna zij Marek huwde. Deze
was een jaar op de Technische Hoogeschool
geweest, waarna hij zich als ingenieur uitgaf
en in het Burgenland als zoodanig een be
trekking wistte krijgen. Daar hij echter
met zijn vrouw op grooten voet leefde, en
daardoor zeer in schulden geraakte, schijnt
hij het wanhoopige plan te hebben opgevat,
zich in het bezit te stellen van nieuwe
gelden door een verzekeringsmaatschappij-
Hij sloot met den Anglo Danubian Lloyd
eene verzekering voor 100.000 dollar inge
val hij het leven verloor, voor 400.000 dol
lar bij levenslange invaliditeit. Twee dagen
later vernam de maatschappij, dat iiij in het
ziekenhuis lag met een verminkt been. Vol
gens zijn bewering had hij bij het fatsoenee-
ren van een pop uit een blok hout met een
bijl misgeslagen, en zijn voet afgeslagen. Bij
het medisch onderzoek van het been roes
echter dc verdenking, dat hij niet :el£ den
slag bad toegebracht, maar dat een ander,
de sectie verricht had, waartoe zelfs eenige
slagen nocdig zouden zijn geweest.
De maatschappij weigerde iets te betalen 2el[de g-eldi voor Oostenrijk. Blijkens'offici-
en diende een aanklacht in. Marek en zijn eeje mededeelingen wordt dezer dagen het
vrouw ontkenden bedrog te hebben wilen pasvjsum 'ln foet verkeer tusschen dat land
Fe stuur van 3e Ned, Xrtistenorganlsatie fs pj I
een adres aan den minister gezonden, waar-Q Q f f O w
in erop gewezen wordt;
dat blijkens een vanwege het Ministerie
van Buitenlandsche Zaken in de dagbladen
geplaatste kennisgeving de Fransche Re
geering het plan heeft weder een pasvisum
verplicht te stellen voor alle reizigers, die
zich naar Frankrijk wenschen te begeven;
dat in die kennisgeving werd medege
deeld, dat deze maatregel door de Fransche
Regeering wordt genomen „met het oog
op den huidigen economischen toestand in
Frankrijk";
dat ook blijkens nadere publicaties het
uitgesproken doel van den maatregel is, de
bescherming van de Fransche arbeidsmarkt;
dat in deze omstandigheden des te scher
per de aandacht valt op de passieve hou
ding, ten aanzien van dc bescherming der
arbeidsmarkt aangenomen door de Neder-
landsche Regeering;
dat van het samentreffen van deze fac
toren eenerzijds de talrijke maatregelen,
door buitenlandsche Regeeringen getroffen
tot bescherming van de arbeidsmarkt in hun
land; anderzijds de afwijzing door de Ne-
derlandsche Regeering van dergelijke maat
regelen ten opzichte van de inheemsche ar
beidsmarkt in het bijzonder zij het slacht
offer worden die, als de musici en variété-
artisten, beroepen met sterk internationaal
karakter uitoefenen;
redenen waarom adressanten, onder aan
bieding van een Memorie van Toelichting,
waarin vorenstaande overwegingen nadef
zijn uiteengezet, zich tot den minister wen
den met het dringend verzoek wel te willen
bevorderen, dat door de Nederlandsche Re
geering krachtige maatregelen worden ge
nomen tot bescherming van de alreeds
over voerde arbeidsmarkt der Nederland
sche musici en variété-artisten tegen een
ongebreidelden. toevoer van buitenlandsche
arbeidskrachten.
In de memorie van toelichting merken de
musici o.m. op: Onder de huidige verhou
dingen geldt het voor de musici als een
economische noodzakelijkheid, als een eisch
van zelfbehoud, dat de inheemsche arbeids
markt niet bovendien door buitenlandsche
krachten overvoerd wordt, Het gevaar
daarvoor is bijzonder groot, in verband met
dc aantrekkingskracht die de waardevolle
Nederlandsche valuta heeft voor werkne
mers uit verschillende Europeesche landen.
In dit verband is het voorbeeld van Frank
rijk zeer karakteristiek. Terwijl de Fran
sche Regeering de grenzen voor buiten
landsche werkkrachten sluit, oefent, door
de valuta-verhoudingen, de Nederlandsche
arbeidsmarkt een zeer bijzondere aantrek
kingskracht uit op Fransche musici. Het
ziT fj' 1D ?°,Sa,ngSt jot hem PleÖen- z,ood,at ™en met met zeerheid kon en Nederland afgeschaft. Indien dit gc-
hem van hJ f dat zc^en da* ket hier |een °néeluk was, schiedf, dan zal dientengevolge de Neder-
«rh - u3e?r?Ê va?, 9(*!° fr"; van zijn weest. Enkele maanden geleden werd dc jandscke arbeidsmarkt ook voor
a fap had beroofd; hrj wilde nu het zaak nog gecompliceerd door een onder eede rijkschc musici onbelemmerd worden open-
on«ImVdokt" 'eenen, daar hij anders afgelegde verklaring van een beambte van gesleld. Oostenrijk echter heeft eerst een
hem tnp„ k 1W0M rn B°u£rat kad het ziekenlaboratoïium, Mars. Deze beweer- we{ {ot bescherming van zijn arbeidsmarkt
nem toen beloofd te trachten de noodige de n.l. dat de met het onderzoek belaste ingcvoerd|
v?ndpnenJ Zijn. ken"ïssen „yoor hem te dokter daaraan met ejm mes geknoeid had h Nedtiriand h tot dusver de eenige van
tfaan Toen hfl"? ,redden," en tot een anderen dokter gezegd had: „Als RegCeringswegc uitgeoefende controle op
.nLTl; terugkwam lag Runiebc dood het ons gelukt, kunnen wi, eenmassa geld den {(ïevoer van buitenlandsche aïbeids-
zijn k„mer, na zich met vergif uit zijn uit het zaakje slaan. Beide doktoren wer- krachten gebonden aan het pasvisum.
den door Mars en zijn vrouw beschuldigd in Met de geleidelijke afschaffing van dit
opdracht van de verzekeringsmaatschappij visum in het verkeer met meerdere staten,
het stuk been zoodanig te bewerken, dat de is ook geieidel;jk het toezicht op den im-
stelling als zouden verschillende bijlslagen p0rt van arbeidskrachten opgeheven. Het
noodig zijn geweest en de sectie niet door gevo]g ;Sj daj ;n toenemende mate de con-
vergif uit zijn
apotheekje van het leven te hebben be
roofd, Uit angst dat men hem van moord
zou beschuldigen had hij het lijk van den
man in een kast verborgen. Bijna drié
maanden stond het lijk in de kast, een wal
gelijke geur verspreidend, welke zijn dienst
bode en huisknecht herhaaldelijk deed
vragen wat er de oorzaak van zou zijn.
»Een dooie rat waarschijnlijk ergens in een
buis had dr. Bougrat geantwoord.
loen de weduwe van Rumèbe verklaarde
dat haar man, als het geld hem inderdaad
was ontroofd, het zelf wel voorloopig had
kunnen bijpassen, daar hij over een eigen
kapitaaltje van 18.000 fres. beschikte, wij
zigde dr, Bougrat zijn relaas en verklaarde
de Rumèbe tijdens zijn behandeling een
inspuiting plotseling overleden was.
De ontdekking van de misdaad verwekte
sensatie in Marseille. Tal van patiënten
kwamen verklaren door den medicus te zijn
berooid. Een dame, die door hem werd be
handeld, was flauw gevallen (of opzettelijk
bedwelmd?) en bemerkte bij haar thuis-
Marek zelf zou zijn geschied, aannemelijk
werd. Na herhaalde verhooren legde het
echpaar Mras vervolgens de verklaring af,
dat Marek hun 10,000 schilling had beloofd,
waarna zij dat door hem zelf verzonnen
verhaal deden.
Bij hun verhoor hielden de Marek's en de
dokter hun onschuld vol; het echtpaar Mras
bleef er bij door de Marek's tot een valsche
verklaring te zijn overgehaald.
Marek bleef op de eerste zitting, evenals
zijn vrouw, zeer kalm; hij bladerde voort
durend in een zelfgemaakt dik dossier.
Het proces zal een week duren; er zijn
80 getuigen.
EEN VORSTELIJK HANDELSMAN.
De groote Deensche handelsonderneming,
Ostasiatisk Handelskompaniet, koos tot lid
komst dat zij 250 fres. uit haar taschjc I van hare driehoofdige directie Prins Axel
miste. Het getuigenverhoor bracht eveneens van Denemarken. Het geldt hier volstrekt
schrikkelijke dingen aan het licht. Het geen eerebaantje, Prins Axel is reeds eenige
bieek namelijk dat dr. B'ougrat tijdens zijn
vcorloopige hechtenis allerléi valsche ge
tuigenissen had willen vervaardigen. Een
medegevangene, een laaghartig individu,
Gauthier de Roy, was opzettelijktien
weken langer in de gevangenis gebleven, op
eigen verzoek, om dr. Bougrat op sluwe
wijze verschillende brieven te laten schrij-
Ven en hem daarna te verlaten! Tal van
vrouwen uit het Marseillaansche nachtleven
defileerden langs de balie en haar cynische
opmerkingen wekten protest. Alleen kolonel
Malandrin, onder wien Bougrat tijdens den
oorlog diende, liet zich zeer gunstig over
den beklaagde uit.
Ontroerend was de verschijning van mevr.
Rumèbe, de weduwe van het slachtoffer. Zij
vertelde dat dr. Bougrat haar destijds, toen
zij deze had gevraagd of hij iets wist om
trent het lot van haar man, haar naast zich
op de canapé had getrokken, waar hij
Rubède had vermoord, vlak vóór de kast,
waarin het lijk van haar man zich bevond,
en haar met tranen in de oogen had beloofd
gratis de antopsie te zullen verrichten wan
neer het lijk ooit gevonden mocht worden,
„Mijne heeren, juryleden, ik vraag om het
hoofd van dezen misdadiger, die den vader
van mijn kinderen heeft vermoord!" gilde zij
in de rechtzaal.
Ofschoon de verpletterde schuld van dr,
Bougrat onloochenbaar scheen vast te
staan, is er te elfder ure echter twijfel ge
rezen tengevolge van de verklaringen van
twee experts, dc profs. Barral en Desgrez,
die beiden meddcelen op het lijk geen spo
ren van vergiftiging te he'bben aangetrof
fen. Wel gaven zij te verstaan dat het ge
bruik van een gaan sporen naladend ver
gift niet buitengesloten is.
Zij, die Parijs in de laatste jaren hebben
jaren werkzaam aan deze maatschappij, op
welker bureaux hij dagelijks arbeidde als elk
ander hoofdambtenaar. Een paar maal reeds
maakte hij reizen met een der schepen van
de maatschappij naar den Oost, waar hij
hare kantoren inspecteerde en de uitgestrek
te bosschen en planatges, welke zij, vooral in
Siam, bezit, bezocht.
EEN AUTOMATISCHE CAMERA,
Een zekere Anastol Josepho, die drie jaar
geleden berooid uit Siberië in Amerika aan-
currentie van buitenlanders zich doet gel
den op de alreeds overvoerde arbeidsmarkt
der Nederlandsche musici. Tot staving hier
van, en tevens om te doen zien tot welke
verderfelijke gevolgen deze toestand leidt,
moge worden aangevoerd, dat in de groote
steden van ons land (Amsterdam, Rotter
dam, Den Haag) in verreweg de meeste
voorname hotels en restaurants buiten
landsche musici werkzaam Zijn. Een groot
aantal en daaronder de beste en meest be
geerde plaatsen wordt ingenomen door
vieemdelingen, in wier eigen land een
Nederlandsch musicus thans geen werk
kring vinden kan. De toevloed van vreem
delingen bevordert en verergert de werk
loosheid van Nederlandsche musici, /onder
mijnt hun economische positie, werkt loon-
druk en malaise in de hand.
Adressant vleit zich met de hoop te heb
ben aangetoond, dat ten aanzien van de
toelating hier te lande van buitenlandsche
musici de noodzakelijkheid van beperkende
maatregelen thans wel zeer sterk is ge
bleken en veroorlooft zich derhalve, zich
tot den Ministerraad te wenden met het
dringend verzoek, tot de invoering van
zoodanige maatregelen ten spoedigste te
willen overgaan.
De variété- en cabaret-artisten wijzen er
verder op, dat voor den Nederlandschen
w o o r dartist in den vreemde geen, of
bijna geen plaats is te krijgen, daar onze
moedertaal in het buitenland niet wordt
kwam, is de vorige week plotseling een rijk verstaan en ook niet wordt gewaardeerd,
man geworden door den voordeciigen ver- Daarentegen vindt de vreemdeling, van
I r a tv x r n 1 Z 1 J m t 1 1. tl t-
koop van een uitvinding, n.l. de automatische
camera. Een maand geleden perfectionneer-
de hij zijn vinding en stelde vijf camera's
(photomaton machine, noemt Josepho zijn
vinding) op Broadway te New York op, die
een geweldigen toeloop hadden. Wanneer
men een #iuntstuk in de machine werpt,
welke nationaliteit ook, in Nederland een
welkom werkterrein. Dit laatste zeer vaak
met terzijdestelling van de belangen der
Nederlanders.
Adressanten erkennen, dat het Cabaret
en het Variététheater cn opzichte der daar
vertoonde kleinkunst, een internationaal
maakt zij automatisch acht fotografieën, ge-.karakter toonen en het belang dier inrich
Mix" H1 VPrcPnillonn ol noor rin/fn An 1 1 1
lijk of verschillend, al naar gelang degeen,
die zich doet fotografeeren, stilzit of zich
beweegt, Een syndicaat, waarvan Henry
Morgenthau aan het hoofd staat, nu heeft de
vinding gekocht voor de som van 2.400,000
gulden.
Zij vragen bescherming tegen een
i ongebreidelden toevoer van buitenlandsche
arbeidskrachten op hun alreeds overvoerde
arbeidsmarkt.
Door het Hoofdbestuur van den Ned,
Toonkunstenaarsbond en door het hoofd-
tingen niet zóu worden gediend, wanneer
de grenzen volkomen zouden worden geslo
ten voor buitenlandsche artisten, doch de
nationale levensbelangen, d.w.z. dc belangen
der Nederlandsche artisten en der nationale
kunst en kleinkunst, mogen toch niet wor
den onderschat en verwaarloosd, zooals nu
het geval wel is. Reden waarom een rege
ling, in zake een te grooten toevoer van
vreemde beroepsgenooten, volgens inzicht
van adressanten noodzakelijk en urgent is.
De Nederlandsche artist lijdt met zijn ge
zin gebrek, ontvangt van den fiscus aan
maning, dwangbevel, deurbcwaarder, alles
om te betalen van hetgeen hij niet ver
dienen kan aan den Staaf, die tot dusverre
nalaat om te zorgen, dat in plaats van den
hier nagenoeg nimmer belasting betalenden
vreemdeling, de Nederlander gelegenheid
heeft zich een bestaansmogelijkheid en be
staan te verwerven.
DONDERDAG 31 MAART.
HILVERSUM, 1050 M. 3.30—4.30 Uurtje
voor wees,- en ziekenhuizen. 5.00—*
6.45 Concert door het H.D.O.-orkest. A.
Jozini, tenor. 6.457.45 Beginselen van
het Burgerlijk Recht en van het Handels
recht. 7.45 Politieber. 10.30 Pers-
ber. 8.10 Een avond in Wageningen.
Het Stedelijk Muziekkorps, dir. de lieer
E Elsenaar. Wageningsch Studentenor
kest dir. prof. dr. Uwen, Chr. Gem, Zang
ver. „De Hórstsm", dir. F. J. O. Zutphen.
Mannenkoor „Werkmanslust", dir. W.
Roussel. Gem. Koer „Tot steun in den
strijd", dir. J. Zwolsman. Mevr. Dido
Zuidberg, Jkvr. Strick van Linschoten,
sopraan; Mevr. M. HeymelLuinenburg,
piano; de heei- R. A. L. Lincklean Ar-
riens, viool; de heer J. H. A. Ferguson,
cello; de heer A. van Hzrn, fluit; de heer
E, L. Hey, solo tuba. Saxaphone-kwartet
u. h. Sted. Muziekcorps, Rede van prof.
Ant. te Wechel, rector-magnificus der
landbouw-hoogeschool.
DAVENTRY, 1600 M. 11.20 Concert. Da
vid Bors, orkest en solisten (contra alt.
cello duet). 12.05 Voorlezing door Leo
Marthe. 12.20 Concert, (vervolg).
I.202.20 Gramofoonmuziek. 2.45 Voor
lezing: Moby Dick. 2.50 Lezing: A
hundred years ago. 3.20 Evensong van
de Westminster Abbey. 4.05 Lezing: On
the Benefit of the doubt. 4.20 Orkest
concert. 5.20 Lezing: Up Hill and Dowh
Dale. 5.35 Kinderuurtje, 6.20 Daven-
try-kwartet. 6.35 Landbouwber.
6.40 Daventry-kwartet. 6.50 Tijdsein,
weerber,, nieuws. 7.05 Causerie.
7.20 Lezing: Roman finds in London,
7.35 De sonates van Mozart. 7.45 Le
zing: The coloration of animals. 8.Ö5
Dansmuziek. 8.20 B. B. C. National
Concert. Het National Orkest (150 musici)
o. 1. v. E. Anserine. Om 9.20 onderbro
ken door Pers- en weerber. 10.35 Le
zing: Queen Charlotte Islands. 10.50
12.20 Dansmuziek v. h. Savoy Hotel.
PARIJS „RADIO-PARIS", 1750 M. 10.50
—11.50 Concert. 12.50—2.10 Concert.
Orkest en Hr. Bernonvillq, zang. 5.05
5.55 K'nderuurtje. 9.05—11.00 Concert.
Fragmenten uit „L'Ami Fritz" en de opera
comique ..Fortunio", orkest en solisten.
LANGENBERG, 469 M. 10.20—11.20
Concert, 12.501.50 Orkestconcert.
4.205.20 Concert. Orkest en sopraanzang
8.209.55 Opera- en operette-zvond,
door het Orkest. 10.1011.20 Dans
muziek.
KONIGSWUSTERHAUSEN, 1250 M. en
BERLIJN, 484 en 566 M. 1.50—7.05
Lezingen en Lessen. 7.50 Brahms-avonci
Orkest, Koor en H. Gajewska, alt. 9.50
II.50 Dansmuziek.
HAMBURG, 394 M. 11.50—1.20 Orkest
concert. 1.252.10 Kamermuziek, r
3.354.20 Kamermuziek. 5.206.10
Dansmuziek. 7.2011.10 „Rokoko in
Ritzebiittel", Plat-Duitsch zangspel in 3
acten. Daarna Dansmuziek,
BRUSSEL, 509 M. 4.205.05 Orkestcon
cert. 5.056.20 Dansmuziek. 8.50—
9.35 Orkestconcert. 9.359.50 „Never
Mere'1-actcr, -9,5010.50 Dansmu
ziek.
Waar nu mei het oog op de valuta ia
andere landen t.a.v, onzen veiligen gulden,
wellicht in de naaste toekomst een nog
grooleren toevoer van vreemde krachten is
te verwachten, zagen adressanten gaarni
van Staatswege middelen toegepast, die d^n
toevloed van vreemdelingen regelen en be
perken, opdat de werkloosheid onder de
Nederlandsche Cabaret- en Variété-artisten
neit nog verergert en kun positie nog ver
der ondermijnt.
Terloops wijzen adressanten er op, dat dc
Nederlandsche Cabaretartist alreeds groote
schade ondervindt door den vrijen toegang
die de Belgische artisten hier hebben. Alle
plaatsen aan onze zuidelijke grens, van Vlis-
singen tot Maastricht, worden geregeld af
gestroopt door Belgische artisten, die voor
één of twee dagen per week even komen
„overwippen", terwijl de Nederlander, die
op het werken in die plaatsen vaak aange
wezen is, niet in België kan optreden, daar
de Hollandsche artist in België niet sym
pathiek wordt ontvangen, en aldaar aan
eigen krachten voorkeur wordt gegeven.
Hopende en vertrouwende te hebben aan
getoond hoezeer het noodzakelijk is dat
beperkende maatregelen worden getroffen,
veroorloven adressanten zich, zich te vleien
met de hoop, dat de Ministerraad de bil
lijkheid en de urgentie van dit verzoek
inzien en ten spoedigste tot invoering van
doeltreffende middelen zal overgaan.
EEN RUBENS GEVONDEN?
Een inwoner van Wasmuel en Henegou
wen (België), die op zijn zolder allerlei rom
mel verplaatste, heeft een doek van 60 vier.
kante centimeter ontdekt, de kruisafdoening
voorstellende, voorzien van de handteeke-
ning van Rubens.
De schilderij zou authentiek zijn.
„Kruistriomf*
„Kruistromf" bevat: De Sermo Angelicas
of Engelsche Sermoen. De Orde der
Kruisheeren door L. Emond O.S.Cr. Uit
onze Congomissie. Even een paar be
richtjes door M. Kijzers. Naar de nieuw®
Kruisheerenmissie op Java. Naar Java
door J. dc Rcoij. De eerste dag op Zee
door M, Nillesen. Uit onze Minnesota-
missie. Een Ware Verrassing door J. B.
Keijzers, O.S.Cr. Paul Libermann doof
F. V. Het zuiverende vuur door S.
•Vrij bewerkt naar BULLWER LYTTON'S
„What will he do with it",
door 70S. P. H. HAMERS.
„Ikhad niet gedacht," zei Lionel, toen Dar-
fel! langzaam wegreed en spoedig uit het
gezicht verdwenen was door het dichte ge
bladerte der boomen in hun zomertooi, „ik
had niet gedacht, dat mijn neef zoo jong
was."
„O ja", antwoordde Fairthorn, „hij is maar
iéén jaar ouder dan ik."
Ouder dan gij? Maar het is waar ook, hij
heeft het me zelf verteld.'
„En ik werd op mijn laatsten verjaardag
jeenenvijftig."
„Mijn neef Darrell tweeënvijftig! Ongeloo-
felijk!"
„Ik zou niet weten waarom wij ooit oud
zouden worden, bij het leven dat wij leiden,"
merkte Fairthorn aan, terwijl hij zijn bril
Techt zette. „De tijd staat niet stil; het vis-
schen is ook zeer bevorderlijk voor een
lang leven. Als ge mij volgen wil, dan zal
ik de hengels gaan halen en de fluit.
Weet ge wel heel zeker dat ge gaarne de
fluit zoudt hcoren? Ja? Dank u, beste
jonge heer. Toch zijn er lieden die liever
naar de viool luisteren."
„Schijnt de zon niet wat te helder om met
de kunstvlieg te visschen en wilt ge mij in-
tusschen niet liever het huis laten zien?'
„Heel goed, maar liet huis heeft niet veel
bezienswaardigs. Het andere huis, ja, daar
zou een muziekzaal in gekomen zijn. Maar
de open lucht is toch het beste voor de fluit.
Hier langs."
Het huis was inderdaad alleen merkwaar
dig als antikiteif. Het bevatte een groot
aantal vertrekken, alle zeer klein en laag,
behalve die, welke als eetzaal of bibliotheek
gebruikt werden en bestond uit tallooze ka
binetjes, portalen, hoeken, alsof het opzette
lijk gemaakt was om verstoppertje te spe
len. Behalve een groote, oude keuken, waren
de dienstbodenvertrekken in droevig verval,
zelfs die van het eigen personeel van den
heer Darrell, bestaande uit twee mannelijke
en vier vrouwelijke bedienden. De stal
knechts woonden niet in het huis. Een eigen
lijk gezegde gezelschapskamer was er niet;
In vroeger tijd had een soort van galerij on
der den bovengevel boven de eerste ver
dieping, die van het eene einde van het huis
naar het andere liep, tot de ontvangst van
gasten bij feestelijke gelegenheden gediend.
De bibliotheek was door Darrell's vader,
van den grond tot aan den zolder, met plan
ken voorzien, en door Darrell zelf .alleen
cm er zooveel mogelijk in te kunnen bren
gen, met vooruitstekende afdeelingen inge
richt, zonder daarbij eenige aanspraak op
kunstzinnigheid te maken. Dit vertrek stond
in gemeenschap met een klein leeskabinet,
dat de gastheer voor eigen gebruik behield
en van hier kwam men, langs een wenteltrap
in den massieven muur uitgehouwen, eerst in
Darrell's slaapkamer en van daar in een
voorkamertje, aan de galerij grenzend, dat
door den gastheer was ingericht tot het ne
men van proeven in de scheikunde. De toe
gang tot deze beide kamers was aan Lionel
ontzegd.
Over het geheel genomen, was het huis van
Gruy Darrell een dier verblijven, te degelijk
om af te breken, te oud om er belangrijke
verbeteringen in aan te brengen, maar
waarvan het bewonen voor een gezin in
onzen tijd een bron van voortdurend ongerief
zou zijn. Het huis kwam volstrekt niet over
een met de vroegere positie van den bewo
ner of met zijn fortuin, waarvan Lionel zich
een flauwe voorstelling had gemaakt, maar
die hij veel lager schatte, dan werkelijk het
geval was.
„Het verwondert mij niet," zei de jonge
Haughton, nadat zij een wandeling door het
huis gemaakt hadden en weer in de biblio
theek kwamen, „dat mijn neef Darrell aan
een nieuw huis is beginnen te bouwen. Maar
het zou zeer jammer geweest zijn, er dit
om af te breken."
„Dit af te breken? Spreek daar den heer
Darrell toch vooral niet over. Hij zou even
gaarne de Britsche monarchie willen afbre
ken,"
„Maar het nieuwe gebouw zou toch zeker
het ouda hebben ingeslokl?"
„O neen, de eigenaar was van plan, dit
afzonderlijk, in een soort van besloten ruimte
met een open maar stevig hekwerk te laten
omringen en het geheel in overeenstemming
te brengen met de Middeleetiwsche oudhe
den, waarvan hij een uitgelezen verzameling
bezit. Hij had het denkbeeld opgevat, om
van die van elke vroegere regeering, waar
onder zijn voorouders leefden, een collectie
aan te leggen en de verschillende vertrek-
ken in overeenstemming met de respectieve
tijden in te richten. Het zou een monument
van nationale zeden geweest zijn."
„Maar, als die vraag niet onbescheiden
klinkt, waar is die verzameling?'In Londen?"
„Stil; ik zal u een kijkje veroorloven op
sommige van die schatten, maar ge moogt mij
niet verklappen."
In aanmerking genomen, dat hij nooit in
een rechte richting liep, ging Fairthorn met
wonderlijke vlugheid, zwaaiend langs de bui
tenzijde van het huis en liep schuins naar
een gedeelte van het nieuwe gebouw, waar
in zich een poortje bevond, maakte dit open
met een sleutel dien hij in dén zak droeg en
Lionel wenkend hein te volgen, trad hij bin
nen, De jongeling volgde hem met een soort
van bovennatuurlijken eerbied en zag niet
zonder schrik, hoe Fairthorn zich naar bo
ven werkte langs een schuin oploopende
plank, die hij met beide armen omvatte en
langs welke hij eenige houten dwarsbalken
bereikte, die een bovenverdieping hadden
moeten dragen, maar die onbevloerd was
gebleven. Op de balk staande, gluurde hij
door zijn bril op Lionel neer en zeide: „Ge
vaarlijk, maar men gewent aan alles. Als ge
bang zijt, moet ge het niet wagen."
Maar de knaap, geprikkeld door dien twij
fel aan zijn meed, sprong op de plank, hield
zich op schooljongens-manier, met uitge
strekte armen in evenwicht en bereikte zoo
de plaats, waar zijn zonderlinge gids zich
bevond.
„Stoot me niet aan!" riep Fairthorn be
vend, „of we tuimelen beiden naar beneden.
Let nu op en doe mij na."
Zich vervolgens voorzichtig en langzaam
latende zakken, totdat hij op den houten
balk als op een wipplank was gezeten, met
dc lange beenen naar beneden bengelend,
bracht hij zich zelf met handen en voeten
vooruit tot op het bovenvlak van een muur,
waarna hij zijn bril afwischte. Lionel stond
spoedig op dezelfde plaats.
„Hier zijn we cr", zeide Fairthorn, die
naar adem hijgde.
„Ik zie de verzameling niet", antwoordde
Lionel, eerst, tusschen de balken door, op
den ruwen bodem met steenen en puin be
dekt, naar omlaag kijkend en dan, door der
gelijke tusschenruimten heen, naar de dorre
daksparren boven hem ziende.
„Hier zijn er enkele", fluisterde Fairthorn,
achter zich tegen den muur kloppend.
„Tocgèmetseld, behalve waar deze planken
met ijzeren randen er voor zijn gespijkerd
met een deurtje, juist groot genoeg om er
door te kruipen. Maar dat deurtje is ge
sloten met een stevig slot, waarvan Darrell
de sleutel heeft, fiier zijn schatten in voor
een palcis. Neen, je kunt hier niet doorkij
ken, er is geen reet. Maar kom nog wat
verder vooruit, Let op waar ge uw voeten
Langs den muur, altijd op de gevaarlijke
plek, kroop Fairthorn voort, langs een hoek
en eensklaps stil houdend, keek hij door dc
spleet van een paar planken, die slordig
voor een groote opening waren gespijkerd.
Lionel vond een anders spleet en zag op
vrij wanordelijke wijze, een aantal opgesta
pelde schilderijen, met de ruggen naar een
vervallen muur gekeerd, zeldzame antieke
kasten, en andere vreemdsoortige meubels,
kisten, doozen, manden, allen door elkaar
opeengehoopt! Deze bergplaats was bevloerd
met dennenhouten planken, om dit mengel
moes van voorwerpen te kunnen dragen en
kreeg haar licht door een groot raam dat
niet zichtbaar was voor aan het huis, waar
in doffe, ruwe glazen met openingen tot het
doorlaten van versche lucht waren aange
bracht.
„Dat zijn de zware en minst kostbare
kunstvoorwerpen, die men gemakkelijk zou
kunnen stelen. De schilderijen hier zijn enkel
merkwaardig als staaltjes van oude kunst,
eenmaal bestemd voor het oude huis. Dit
alles bederft nu. De heer Darrell zou het
niet anders willen, geloof ik. Wat hij wil,
m.?e.t gebeuren! Mijn waarde jonge vriend
hij is een wonderbaar man; hij is van gra
niet."
„Ik begrijp er niets van," zei Lionel pein
zend. „Hij is de laatste man, dien ik voor
grillig cn wispelturig zou gehouden hebben.'
